Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη.
Άρχισαν στο Λονδίνο, οι 30οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η ανθρωπότητα θα ζήσει για δύο εβδομάδες σε αθλητικούς ρυθμούς, που θα ακολουθήσουμε κι εμείς. Το σημερινό μας θέμα είναι, τι απέγιναν οι Ολυμπιονίκες του 1896, μετά την αυλαία των αγώνων. Πώς έζησαν, πώς σταδιοδρόμησαν;
Ο μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης έφερνε νερό με τη σούστα από το Μαρούσι και το πωλούσε στου Ψυρρή φωνάζοντας : « Εδώ το καλό μαρουσιώτικο νερό! Κρύο, κρύο πούζι και γλυκό σαν το καρπούζι!». Κλείστηκε στη φυλακή το 1926 για πλαστογραφία στρατιωτικού εγγράφου και τo 1936 στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου πρόσφερε στον Χίτλερ κλάδο ελαίας, σύμβολο της ειρήνης. Πέθανε το 1940.
Ο μαραθωνοδρόμος και β΄ολυμπιονίκης Χαρίλαος Βασιλάκος, από τον Λυγερέα Μάνης, πρώτος έλληνας αθλητής του βάδην, σπούδασε νομικά, έγινε δικαστικός, τελώνης, και ιδιοκτήτης του κινηματογράφου «Ολύμπιον» στον Πειραιά. Πέθανε το 1964.
Ο ολυμπιονίκης στο τριπλούν Γιάννης Περσάκης, ( 1877- 1943) ψηλός, όμορφος, ως αρχαίος Έλλην, Ερμή τον ονόμασαν οι ξένοι, υπάλληλος της Εθνικής τραπέζης, νυμφεύθηκε τη «μις Δανία» και καταστράφηκε οικονομικά. Ο σφαιροβόλος Μιλτιάδης Γούσκος από την Ζάκυνθο, εργάστηκε στις επιχειρήσεις Ράλλη στις Ινδίες και μετά ως σωματοφύλακας της Λαίδης Λώ, της ελληνίδας αντιβασίλισσας των Ινδιών, όπου πέθανε το 1904 από δάγκωμα κόμπρας!
Ο ολυμπιονίκης στα εμπόδια Αθανάσιος Σκαλτσογιάννης, εγγονός αγωνιστή του ‘ 21, διορίστηκε δεσμοφύλακας στις φυλακές του Μεντρεσσέ (τέρμα Αιόλου) και τον δολοφόνησε ο εγκληματίας Ν. Ντόκος, όταν τον εμπόδισε να δραπετεύσει.
Ο ολυμπιονίκης στην ξιφασκία Τηλέμαχος Καράκαλος, αξιωματικός από τη Δημητσάνα, ανδραγάθησε στους πολέμους, έγινε στρατηγός, έγραψε αξιόλογα ποιήματα και διηγήματα. Πέθανε το 1951.
Ο ολυμπιονίκης σκοπευτής Παντελής Καρασεβδάς, έγινε συνταγματάρχης, βενιζελικός βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, εθελοντής στον Μακεδονικό αγώνα, πρόεδρος του Παναθηναϊκού, και από την παροιμιώδη επιμονή του σε κάτι έμεινε η φράση που του έλεγαν: « τα ίδια Παντελάκι μου τα ίδια Παντελή μου».
Ο ολυμπιονίκης στη γυμναστική ο Δημήτριος Λούνδρας ο μικρότερος σε ηλικία ολυμπιονίκης ( ούτε 11 ετών!), σταδιοδρόμησε στο Βασιλικό Ναυτικό, έγινε ναύαρχος, όπως και ο γιος του Κώστας, σύζυγος της δημοσιογράφου και εκδότριας των εφημερίδων «Καθημερινή» και «Μεσημβρινή» Ελένης Βλάχου.
Ο ολυμπιονίκης στη σκοποβολή , Νικόλαος Τρικούπης πήρε μέρος ως υποστράτηγος διοικητής Μεραρχίας στην μικρασιατική εκστρατεία και στο τέλος αιχμαλωτίσθηκε. Πέθανε το 1956.
Ο ολυμπιονίκης στη σκοποβολή, υπολοχαγός Ιωάννης Φραγκούδης, από τη Λεμεσό της Κύπρου, υπασπιστής του βασιλιά Γεωργίου του Α΄, ήταν παρών στη δολοφονία του το 1913 στη Θεσσαλονίκη και ήταν αυτός που έτρεξε και συνέλαβε τον δολοφόνο Αλέξανδρο Σχοινά. Πέθανε το 1916 στις ΗΠΑ.
Ο γιγαντόσωμος αρσιβαρίστας και ολυμπιονίκης Σωτήριος Βερσής έγινε χρηματιστής και πέθανε στα 39 του χρόνια από ασιατική γρίπη!
Ο ολυμπιονίκης στη ξιφασκία Ιωάννης Γεωργιάδης ( 1876-1960) έγινε καθηγητής Πανεπιστημίου και ιατροδικαστής, ο οποίος με την ιδιότητα αυτή εξιχνίασε το έγκλημα στου Χαροκόπου το 1931 όπου η πεθερά Κάστρου με την κόρη της Φούλα σκότωσαν, έκαψαν τεμάχισαν και πέταξαν στον Κηφισό τον εργολάβο σύζυγο και γαμπρό Δ. Αθανασόπουλο ( Καημένε Αθανασόπουλε τι σούμελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά να νιάτα σου να χάσεις….)
Ο κρητικός μαραθωνοδρόμος που έτρεξε με τα γαλλικά χρώματα Σωκράτης Λαγουδάκης, ήταν νευρολόγος γιατρός, δημοσιογράφος της Μοντ στο Παρίσι βοήθησε την κρητική επανάσταση.
Ο ολυμπιονίκης στη δισκοβολία Παν. Παρασκευόπουλος από την Γορτυνία (1875-1956), απόγονος του οπλαρχηγού του ‘21 Πλαπούτα, έγινε γιατρός και νυμφεύθηκε την Ελένη Θεοτόκη κόρη της οικογενείας των πολιτικών της Κέρκυρας. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο περιέθαλπε τους τραυματίες στο νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπως και η σύζυγός του επικεφαλής των εθελοντριών νοσοκόμων. Εκείνη σκοτώθηκε στους γερμανικούς βομβαρδισμούς το1941 και ο ίδιος αποσύρθηκε στο χωριό της γυναίκας του και πέθανε 15 χρόνια μετά.
Η τύχη του Δημ. Βικέλα
Ο Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε στη Σύρο. Η μητέρα του καταγόταν από τη Βέροια. ήταν εξαδέλφη του Ηπειρώτη Μελά, ιδιοκτήτη του κτιρίου της Εθνικής Τραπέζης (πρώην Ταχυδρομείο) στην Πλατεία Κοτζιά. Στα δυσμάς του βίου του, ξεχασμένος και βαριά άρρωστος, βρήκε άσυλο δίπλα στον μετέπειτα πρωθυπουργό Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη (εκτελέστηκε το ‘ 22 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή), που τον πήρε σπίτι του στην Κηφισιά ως οικότροφο και τον φρόντιζε. Πέθανε στα χέρια του στις 7-7- 1908 σε ηλικία 73 ετών, αφού δώρισε την πλούσια βιβλιοθήκη του στο Δήμο Ηρακλείου Κρήτης.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου