ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΡΩ



Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ...

Η Ρω ή Ρώγη ή Ροπή, όπως την αναφέρουν διάφοροι χάρτες ή παλιά βιβλία, βρίσκεται 4 μίλια δυτικά από το Καστελλόριζο και σε απόσταση 12 μιλίων από τις τoυρκικές ακτές. Είναι το πρώτο νησάκι που βλέπει ο επισκέπτης από το πλοίο λίγο πριν φτάσει στο νησί προερχόμενος από τη Ρόδο, με την Ελληνική σημαία να ανεμίζει και το Κάστρο να δεσπόζει στη μέση και ψηλά, σαν μάρτυρας μιας μακράς Ιστορίας πολυκύμαντης αλλά όχι ξεχασμένης.

Επί 34 χρόνια, μόνη κάτοικος της βραχονησίδας - της νήσου Ρω - της αρχής και του τέλους της Ελλάδας, απέναντι από την Αντίφελο (αρχαία Λυκία), ήταν η Δέσποινα Αχλαδιώτου, η ακρίτας του Αιγαίου, η κυρά της Ρω.
Όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν το Καστελλόριζο, την ονόμασαν «Καρά αντά», από το μελανωπό χρώμα των βουνών της. Η ονομασία «Άι Γιώργης» δόθηκε από το μικρό εκκλησάκι με τη λιτή αιγαιοπελαγίτικη, μοναστηριακού ρυθμού, αρχιτεκτονική που μέχρι σήμερα σώζεται ιερό και αμόλυντο στο μικρό και πεταλοειδές λιμανάκι της Ρω. Κοντά του υπάρχει μια μικρή αγροτική έκταση, που καλλιεργεί ο εκάστοτε διαμένων κτηνοτρόφος. Η Pω ανήκει «κατά κυριότητα» στο Δήμο Μεγίστης, ο οποίος κάθε τέσσερα χρόνια την εκμισθώνει σε κτηνοτρόφο κάτοικο Καστελλορίζου με τη διαδικασία πλειοδοτικού διαγωνισμού.

Σε αυτό το άγονο νησί, έζησε μια Ελληνίδα νησιώτισσα. Η Δέσποινα Αχλαδιώτη. Έγινε γνωστή στο πανελλήνιο ως «κυρά της Ρω» γιατί επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της) ύψωνε την Ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και την κατέβαζε με τη δύση του ήλιου, για να πει σ' όλους, πως τούτος ο τόπος που πατούσε, απέναντι από τα τουρκικά παράλια, ήταν Ελλάδα.

Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άνδρα της, Κώστα και την τυφλή μητέρα της από το 1924. Μετά το θάνατο και του άνδρα της και της μητέρας της, η κυρα-Δέσποινα ή η «Κόρη της Ρω», όπως την έλεγαν στο νησί, κατόρθωσε μόνη της να κατοικήσει και να κρατήσει Ελληνικό το νησάκι της, καλλιεργώντας και βόσκωντας εκεί τα λιγοστά ζώα της.

Το σπουδαιότερο είναι πως συνεργάσθηκε με τον Ιερό Λόχο και με άλλους αντιστασιακούς. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πήγε στο Καστελόριζο και εκεί έδρασε με τις αποστολές στρατευμάτων για τη Μέση Ανατολή, κρύβοντας και φυγαδεύοντας αξιωματικούς και στρατιώτες. Τότε, όλοι σχεδόν οι κάτοικοι του Καστελόριζου, είχαν φύγει για τα γύρω νησιά, την Κύπρο, την Αίγυπτο. Όταν με διαταγή των Άγγλων εγκαταλείφθηκε ομαδικά το Καστελόριζο, εκείνη παρέμεινε μόνη στη Ρω. Και με θάρρος και ψυχραιμία αντιμετώπισε όλους τους κινδύνους.

Εξαιτίας αυτής της ηρωίδας, το μικρό αυτό νησί παρέμεινε Ελληνικό, στο οποίο ύψωνε τη σημαία ή χαιρετούσε με αυτήν τα διερχόμενα πλοία. Κι εκείνα ανταπέδιδαν το χαιρετισμό με τα σφυρίγματά τους. Έλεγε έτσι σε όλους τους ξένους - και κύρια στους απέναντι Τούρκους - πως ο τόπος τούτος που πατούσε, ήταν Ελλάδα (από τον Όμηρο και πριν, ως το σήμερα).

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

Μετά τα γνωστά γεγονότα του 1974, όπου Τούρκοι τοποθετούσαν κρυφά τη σημαία τους, η γυναίκα και το νησάκι της έγιναν γνωστά παντού. Την τίμησε η Ακαδημία Αθηνών, το Πολεμικό Ναυτικό, η Βουλή των Ελλήνων, η Εθνική Τράπεζα, Δήμοι, Σύλλογοι και άλλοι φορείς.

«Για την Ελλάδα το 'κανα. Νοιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι μέσα στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές», είπε όταν την βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών.

Η ίδια η Δέσποινα Αχλαδιώτη, είχε ζητήσει να ταφεί με αυτή τη σημαία:

«Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ’ αγαπώ.
Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο.
Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου, πέρασα όλες τις κακουχίες…
Βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις τουρκικές ακτές.
Την Ελληνική σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον τάφο».

Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, την 13η Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε την 14η Μαΐου 1982, με τιμές Εθνικής Ηρωίδας, δημοσία δαπάνη στο Καστελόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία. Το φέρετρό της ήταν σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία.
ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΑΚΡΙΤΙΣΑ

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΞΑΝΑΔΙΩΚΕΤΑΙ !!!!


Μη εφαρμόσιμη στην Ελλάδα η απόφαση ΕΔΑΔ κατά Ιταλίας

για τον Εσταυρωμένο λόγω της «Αρχής του δεδικασμένου» !

Τολμηρή επιστολή του Δρ. Γ. Κρίππα στον

«Συνήγορο του Πολίτη» ...

  • Ανεφάρμοστη στην Ελλάδα η απόφαση ΕΔΑΔ κατά Ιταλίας για θρησκ. σύμβολα λόγω της «Αρχής του δεδικασμένου».
  • Προβληματισμός στους νομικούς κύκλους περί της νομολογιακής αντιφατικότητας του ΕΔΑΔ σχετικά με την έννοια του προσηλυτισμού:
    • Για την περίπτωση αυτή της Ιταλίας, θεωρεί προσηλυτισμό την απλή ανάρτηση του Εσταυρωμένου.
    • Αντίθετα στην περίπτωση Λαρίση κατά Ελλάδος (αποφ. 24.2.1998), θεωρεί προσηλυτισμό συγκεκριμένες πιεστικές και έντονες ενέργειες, και όχι την απλή επίδειξη φυλλαδίων ή συζητήσεις.
  • Διαβάστε την τολμηρή επιστολή του Δρ. Γ. Κρίππα στον «Συνήγορο του Πολίτη» για να μην προτρέξουν οι συνεργάτες του από υπερβάλλοντα ζήλο να απευθύνουν σύσταση για την αποκαθήλωση των θρησκ. Συμβόλων στην Ελλάδα και εκτεθούν!

Δρ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΡΙΠΠΑΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΛΕΘ ΠΑΝΕΠ/ΜΙΟΥ ΚΟΝΔΥΛΗ 35

17455 ΑΛΙΜΟΣ

τηλ. 2111029275

KIV. 6948240140

ΦΑΞ 2106857482

e-maiI: gm@aepi.grΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Αθήνα 12.11.2009

Αξ. κ. Γεώργιον Καμίνην

Συνήγορον του Πολίτου

Καθηγητήν Πανεπιστημίου

Ενταύθα

Κοινοποίηση

Υπουργείο Παιδείας, διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων

1) Γραφείον Κας Υπουργού .

2)Γενικήν Διεύθυνση Θρησκευμότων

3)Διεύθυνση Σπουδών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτου

Λαμβάνω την τιμήν, να σας πληροφορήσω περί των τα κάτωθι, ώστε να δώσετε τις αναγκαίες εντολές προς τα αρμόδια στελέχη σας, να προσέξουν όλως ιδιαιτέρως το κατωτέρω αναφερόμενο πολύ λεπτό και καίριο θέμα και να μην προτρέξουν ως παλαιότερον, που εδημιούργησαν σοβαρό πρόβλημα με το Υπουργείο Παιδείας επικαλεσθέντα στοιχεία ανακριβή.

Ως ανεγνώσατε εις τον τύπον εξεδόθη η από 3.11.2009 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - Τμήμα 2° (υπόθεση Lautsi κατά Ιταλίας, προσφυγή Νο 30814/06), η οποία αναφέρεται εις την ανάρτηση του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες της lταλίας. Διά την τυχόν περίπτωση που τα στελέχη σας (ως εσφαλμένως έπραξαν εις το παρελθόν δι' άλλην υπόθεση) απευθυνθούν εις το Υπουργείον Παιδείας και ισχυρισθούν, ότι η απόφαση αυτή δεσμεύει την Ελλάδα και άρα πρέπει να απομακρυνθούν οι εικόνες από τις σχολικές αίθουσες της χώρας μας, θεωρώ επιβεβλημένον καθήκον μου (και προς προστασίαν του κύρους και της προσωπικότητός σας, την οποίαν δεόντως σέβομαι και εκτιμώ, να σας ενημερώσω, ότι τοιαύτη τυχόν άποψη είναι εντελώς εσφαλμένη κατά τα νόμω κρατούντα και παρ' ημίν και παρά τη αλλοδαπή.

Και τούτο, διότι ως γνωστόν το δεδικασμένον μίας δικαστικής αποφάσεως δεσμεύει μόνον τους χρηματίσαντας διαδίκους και κανέναν άλλον βάσει της αρχής «res inter alios judicata nec nocet nec prodest»

Προς πλήρη απόδειξη του δεδομένου αυτού σας παραθέτω τα κάτωθι στοιχεία:

1) Ο γνωστός πανεπιστημιακός καθηγητής της Πολιτικής Δικονομίας εις την Νομ. Σχολήν του Πανεπ/μίοu Αθηνών Κων. Μπέης εις το σύγγραμμά του «Εισαγωγή στην δικονομική σκέψη», 3η εκδ. 1981 (σελ.276) αναφέρει επί λέξει:

«Δεδικασμένο υφίσταται μόνον περί του κριθέντος δικαιώματος Δεν «δημιουργείται επομένως καμμία απολύτως δέσμευση:

«- ούτε ως προς την ερμηνεία που δόθηκε στον εφαρμοζόμενο κανόνα «δικαίου

«-ούτε ως προς την δικαστική παραδοχή της αληθείας των κρισίμων «πραγματικών ισχυρισμών

«-ούτε ως προς τον νομικό χαρακτηρισμό των αποδεδειγμένων γεγονότων «Για όλα αυτά τα ζητήματα το ίδιο δικαστήριο (ακόμη και με την ιδία «σύνθεση δικαστών) μπορεί στο πλαiσιο μίας άλλης δίκης να δεχθεί τα εντελώς αντίθετα.

Παραπέμπει δε στους λοιπούς καθηγητάς της Πολιτικής Δικονομίας (Ράμμον και Σινανιώτην), οι οποίοι δέχονται τα ίδια.

2) Ο έτερος (και ευρέως γνωστότατος) καθηγητής της Πολ. Δικονομίας Κ.

Κεραμμεύς εις το έργον του «Αστικό Δικονομικό Δίκαιο», 1986 εις την

σελ. 303 αναφέρει επί λέξει:

«οι δικαστικές αποφάσεις μη συνιστώσες πηγή δικαίου δεν δεσμεύουν «κανέναν, ως προς την έννοια που προσέδωσαν σε συγκεκριμένους «κανόνες δικαίου»,

3) τα ίδια ακριβώς δέχονται και όλοι οι αλλοδαποί συγγραφείς

καθηγηταί, ήτοι:

4) Ο Coucher, εις το έργον του « Procédure Civile» 1978 σελ. 127

αναφέρει επί λέξει:

«L’autorité de la chose jugée s’ impose aux parties.....Cette autorité est

« en principe relative en ce sens qu' elle n' a lieu que dans les rapports

« des parties au procès et ne joue donc pas a l' égard des tiers.

5) Ο Jauffret εις το έργο του «Manuel de Procédure Civile et voies d'

exécution », 1980 σελ 127 αναφέρει, ότι:

«La chose jugée n' existe que vis-à-vis des personnes qui sont parties au

« procès et ne s' etend pas aux tiers.

6) Ο Vincent εις το έργο του «Procédure Civile», 18η έκδοση, 1976 ,

σελ 102 αναφέρει, ότι:

«la chose jugée qui lie les plaideurs n' a aucun effet a l' égard des tiers 7) Ο Heintzmann εις το έργον του «Zivilprozessrecht", τομ. 1, 1985 σελ

160 αναφέρει:

«Dίθ Rechtskraft wirkt zwischen den Parteien und einem Dritten nur, wenn "das Gesetz diese Rechtskrafterstreckung vorsieht.

8) Ο Ζoller εις το έργον του «Zivilprozessordnung» 15η εκδ. 1987, σελ.

894, αναφέρει ότι:

«Die Rechtskraft wirkt grundsätzlich nur, zwischen den Parteien des rechtskräftig entschiedenen Prozesses», εις δε την σελ. 895 αναφέρει, ότι

«50 erstreckt die Rechtskraft nicht zugunsten Dritten».

9) Οι Hassenpflug-Schwind-Patschke εις το έργον τους

«Zivilprozessordnung", τόμος Ι, 1985 σελ 128 αναφέρουν:

«schaff das Urteil Recht zwischen den Parteien».

10) Τέλος οι Schwab-GottwaId εις το έργο τους «Verfassung und

Zivilprozess» , 1984 εις την σελ. 28 αφού αναφέρουν, ότι το δεδικασμένο ισχύει μόνον μεταξύ των διαδίκων και δεν επεκτείνεται εις τρίτους, προσθέτουν, ότι η εν λόγω αρχή εις την Γερμανία και την Αυστρία προβλέπεται από το Σύνταγμα (επί λέξει: « in der Bundesrepublik und in Osterreich findet das Insti1ut der Rechtskraft seine verfassungsrechtliche Verankerung im Rechtsstaatprinzip», περαιτέρω δε αναφέρουν, ότι η αρχή αυτή ισχύει και σε πολλά άλλa κράτη)

ΠΡΟΣOXH: Η ως άνω μνημονευομένη απόφαση του Ευρωπ. Δικαστηρίου Ανθρ. Δικαιωμάτων αναφέρει και κάτι άλλο, το οποίο οι «προτρέξαντες» να θέσουν θέμα το αποσιωπούν. Αναφέρει η απόφαση αυτή (εις την παρόγραφον 47 εδάφιον d), ότι ο προσηλυτισμός απαγορεύεται (επί λέξει: «Elle lui interdit de poursuivre un but d' endoctrinement».

Διά περισσότερες πληροφορίες είμαι εις την διάθεση των αποδεκτών της παρούσης

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΘΕΙ ΤΗΝ ΩΣ ΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΑΠΟΚΛΕIΣΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ Το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΝ οι ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΔIΟTl ΕΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ ΘΑ ΠΑΡΕΒΙΑΖΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΔΙΑΤΥΠΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΙ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΩΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΩΣ ΑΝΩ.

Με την ελπίδα, αξιότιμε Κ. Συνήγορε του Πολίτου, ότι διά της παρούσης μου σας προστατεύω από τυχόν υπερβάλλοντα ζήλον των υπηρεσιών σας, που μπορεί, να σας εξέθετε και επαναβεβαιών την προς το πρόσωπόν σας βαθεία μου εκτίμηση, διατελώ

Μετά τιμής

Δρ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΡΙΠΠΑΣ


ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ


Ενα περιστατικό το οποίο συνέβη σε λύκειο της χώρας μας και αξίζει την προσοχή μας για να δούμε τον τρόπο σκέψης ορισμένων θολοκουλτουριάρων καθηγητών και την επίδραση του στα παιδιά μας....

Μια Ελληνίδα μαθήτρια λοιπόν έγραψε πάνω στο θρανίο της την λέξη ΕΛΛΑΣ. Τότε στο διάλλειμα μια Αλβανίδα συμμαθήτρια της πήγε επειδικτικά και έσβησε την λέξη ΕΛΛΑΣ. Η Ελληνίδα μαθήτρια όταν επέστρεψε και είδε τι είχε συμβεί πήγε στο διευθυντή του λυκείου και παραπονέθηκε για τη συμπεριφορά της Αλβανίδας συμμαθήτριας της...

Τότε ο λαμπρός προοδευτικός διευθυντής θέλοντας να προστατεύσει τη δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση των μαθητών επιτέθηκε λεκτικά στην Ελληνίδα μαθήτρια και της είπε ότι είναι ρατσιστικό να γράφει τη λέξη ΕΛΛΑΣ και υπερασπίστηκε τη πράξη της Αλβανίδας... Επιπλέον την απείλησε ότι θα την αποβάλει από το σχολείο αν συνεχίζει να κάνει παρόμοιες ενέργεις, καθώς το να γράφεις την λέξη ΕΛΛΑΣ αποτελεί ρατσιστική προπαγάνδα . Ακόμη ο σπουδαίος δημοκράτης διευθυντής της είπε ότι είναι ρατσιστικό να αποκαλεί την συμμαθήτρια της Αλβανίδα, και η Ελληνίδα του απάντησε ότι θα την αποκαλεί κοπέλα που ήρθε από την Αλβανία!!!

Έτσι η Ελληνίδα μαθήτρια απογοητευμένη επέστρεψε στην τάξη της, όπου βρήκε την Αλβανίδα να την κοροιδεύει και να την προκαλεί. Μην ανέχοντας λοιπόν τη συμπεριφορά της, της είπε ευγενικά να σταματήσει. Η Αλβανίδα όμως συνέχισε να προκαλεί. Το αποτέλεσμα ήταν οι δυο μαθήτριες να πιαστούν στα χέρια...

ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ Ο ΘΟΛΟΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ;
ΜΕ ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΣ, ΙΤΑΛΟΣ, ΕΛΛΗΝΑΣ;

ΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΙΑ ΑΛΒΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΤΑΝ ΟΤΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΣΒΗΣΑΝ ΤΗ ΛΕΞΗ ΑΛΒΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ΤΗΣ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ; ΘΑ ΤΙΜΩΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΔΑ ΣΑΝ ΡΑΤΣΙΣΤΡΙΑ ΚΑΘΩΣ ΕΓΡΑΨΕ ΑΛΒΑΝΙΑ Η ΘΑ ΞΕΣΚΙΖΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟΒΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΣΒΗΣΑΝ;;;

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΟ ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΝΑ ΕΜΠΝΕΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ "Την υπερηφάνειαν ότι είμεθα Έλληνες" , ΦΤΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ...


Το περιστατικό είναι πραγματικό και έγινε πρόσφατα. Δεν δημοσιεύουμε το λύκειο και την περιοχή όπου συνέβη, ώστε να προστατευτεί η μαθήτρια από την επίθεση των καθηγητών της.

ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑ Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΘΡΑΚΗ

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΛΑ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ


Το τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή καθοδηγεί σκοτεινούς κύκλους
Ύποπτα παιχνίδια και παρασκηνιακές κινήσεις οι οποίες υπονομεύουν την πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, παίζουν σκοτεινοί κύκλοι στη Θράκη. Υπό την καθοδήγηση του τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή, το κλίμα στην περιοχή φορτίζεται επικίνδυνα, μέσω συνεχών προκλήσεων, οι οποίες έχουν ως μόνο στόχο το στήσιμο σκηνικού έντασης και τη δημιουργία «θεμάτων» που θα θέσουν υπό πίεση την ελληνική κυβέρνηση από το...πουθενά.
Το Προξενείο προσπαθεί να λειτουργήσει ως «γκρίζα» κυβέρνηση της Τουρκίας σε ελληνικό έδαφος, μεταφέροντας απευθείας εντολές και «γραμμή» από την Άγκυρα σε Έλληνες πολίτες και παρεμβαίνοντας απροκάλυπτα σε θέματα που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση της χώρας. Χρησιμοποιώντας «δορυφόρους» και καθοδηγώντας κινήσεις οι οποίες δυναμιτίζουν το κλίμα. Η καταπάτηση της Συνθήκης της Λοζάνης από τη δράση του Προξενείου στην Κομοτηνή γίνεται πλέον τόσο έντονα που δεν είναι λίγοι αυτοί, οι οποίοι ζητούν την απομάκρυνσή του.
Αντί να περιορίσει τα φανατικά στοιχεία, αντιθέτως τα «ευλογεί» όσο και τη δράση τους, ενισχύοντας την ανθελληνική προπαγάνδα μέσα στο έδαφος της Ελλάδας.
Και επιτέλους αυτά τα ύπουλα και ύποπτα παιχνίδια τα είδε κάποιος πολιτικός φορέας και μίλησε για αυτά όπως πρέπει. Ότι η δράση του Προξενείου πρέπει να περιοριστεί από την Τουρκία σύμφωνα με τους κανόνες της διεθνούς διπλωματίας, επεσήμανε και ο Πρόεδρος της Ν.Δ, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος τόνισε, «Το ιστορικό παρελθόν της Τουρκίας, γνωστό σε όλον τον κόσμο, δεν της επιτρέπει να κάνει μαθήματα, αλλά να παίρνει. Πρέπει να πάψει να δηλητηριάζει την ειρηνική συμπόρευση Ελλήνων, χριστιανών και μουσουλμάνων και να σταματήσει τις υπόγειες παρεμβάσεις και τη συστηματική ανθελληνική προπαγάνδα από γνωστά φανατικά στοιχεία».
Τα «παιχνίδια»
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα και πιο έντονα το τελευταίο χρονικό διάστημα, κύκλοι οι οποίοι είναι γνωστό σε όλους ότι πρόσκεινται ή καθοδηγούνται από το Προξενείο, προχωρούν σε προκλήσεις, οι οποίες αν δεν δυναμιτίζουν το κλίμα, προσπαθούν να προκαλέσουν σκηνικό έντασης και να δώσουν την εντύπωση ότι στη Θράκη το «κλίμα είναι θερμό». Τελευταίο «επεισόδιο» είναι μια καταγγελία η οποία εστάλη από την οργάνωση «Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα». Η γραμμένη στα Ελληνικά και Αγγλικά επιστολή που έχει ως παραλήπτες φορείς (όπως ο Πρωθυπουργός) και δημοσιογραφικά πρακτορεία όπως το Reuters, καταλήγει με την φράση «η κατάσταση στη Θράκη είναι πολύ κρίσιμη». Οι συντάκτες ισχυρίζονται ότι οι καταγγελίες τους πρέπει να φτάσουν «στα αυτιά του αρμόδιου Υπουργού και του Πρωθυπουργού πριν θρηνήσουμε θύματα με νεκρούς»! Οι συγκαλυμμένες απειλές συνεχίζονται αμέσως παρακάτω: « Η κατάσταση στη Θράκη», αναφέρεται, «έχει πάρει έναν πολύ σοβαρό δρόμο και το κλίμα πάει να γίνει πολύ θερμό»!!
Και μόνο 2 φράσεις από το ειρωνικότατο και προκλητικότατο κείμενο που έφτασε στο γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου να διαβάσει κανείς, είναι αρκετές για να καταλάβει τι συμβαίνει. Σκοτεινοί κύκλοι από το «βαθύ κράτος» της Τουρκίας προσπαθούν, με τις ευλογίες φυσικά της Άγκυρας, η οποία προσπαθεί να «σηκώσει» ένα ανύπαρκτο θέμα εκκρεμοτήτων με τη μειονότητα, να προκαλέσουν τεχνητή ένταση στην περιοχή. Αυτός είναι και ο λόγος που οι διπλωματικές και όχι μόνο υπηρεσίες της χώρας έχουν τεθεί σε συναγερμό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σενάριο πρόκλησης έντασης από την Τουρκία με προβοκάτσια στη Θράκη έχει συμπεριληφθεί και σε άκρως απόρρητη έκθεση που έχει στα χέρια του ο Πρωθυπουργός, στο οποίο γίνεται λόγος για «πακέτο αντίδρασης» που θα περιλαμβάνει «διπλωματική κινητοποίηση», ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο διατηρεί η «επιδιαιτητική» παρουσία των Η.Π.Α και της Ε.Ε. Παράλληλα ερωτήματα και προβληματισμοί διατυπώνονται στην ίδια έκθεση για τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα του θεσμικού μηχανισμού χειρισμού των κρίσεων. Η κυβέρνηση πάντως, η οποία έχει ήδη δώσει δια στόματος του ίδιου του κ. Παπανδρέου την σκληρή απάντηση ότι δεν θα δεχτεί παιχνίδια των Τούρκων για Έλληνες πολίτες, είναι σε εγρήγορση για το ρόλο του Προξενείου, καθώς εκτιμάται ότι έχουν δοθεί «προμηνύματα» προβοκάτσιας που στήνεται και θα επακολουθήσει στη Θράκη!
«Ξηλώστε το»
Ο ύποπτος ρόλος και οι παρασκηνιακές κινήσεις για τις οποίες χρεώνεται το τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή προκαλούν αντιδράσεις. Η προσπάθεια του τούρκικου Προξενείου να λειτουργήσει ως «γκρίζα» κυβέρνηση της Θράκης σε ελληνικό έδαφος, γίνεται πλέον τόσο απροκάλυπτα που δεν είναι λίγοι πλέον αυτοί που ζητούν την απομάκρυνσή του.
Ήδη έχει στηθεί ιστοσελίδα στην οποία γίνεται συλλογή υπογραφών για να απομακρυνθεί το τούρκικο Προξενείο. «Ποιος χρειάζεται το τουρκικό Προξενείο στην πόλη μας; Υπάρχουν Τούρκοι υπήκοοι στη Θράκη ή μήπως υπάρχουν τόσο πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες – ιδίως μετά τη κατάργηση της βίζας για τη Τουρκία – που δικαιολογούν μια τέτοια πολυπρόσωπη και πολυέξοδη υπηρεσία στην Κομοτηνή;» ρωτούν εξοργισμένοι οι υπογράφοντες της ιστοσελίδας και συνεχίζουν: «Μήπως υπάρχουν μειονοτικά δικαιώματα που, μέσα στην Ελλάδα της Ε.Ε έχουν ανάγκη έναν τέτοιο «εγγυητή», όπως π.χ τον βλέπουμε να τα προσφέρει στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν; Η απάντηση μόνο αρνητική μπορεί να είναι σε όλα τα παραπάνω, απαντούν. « Τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης του στη Θράκη; Μήπως η μεθόδευση ενεργειών που εκτουρκίζουν Πομάκους και Ρομά για να δημιουργήσουν μέσα από αυτήν την εθνοκάθαρση «τουρκική μειονότητα;»

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ-ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ



Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ


Σήμερα πια εγχωρίως έχει αντι­στραφεί ακόμα και η σημασία των λέξεων:Διαφωτιστής στην Ελλάδα θε­ωρείται ο διεθνιστής και ο εθνικισμός της ευρωπαϊκής Νεωτερικότητας λογαριάζεται οπισθοδρόμηση, αναχρονισμός. Αυτό μάλλον οφείλεται στην παγκόσμια αποκλειστικότητα που έ­χουν οι Ελλαδίτες να παντρεύουν τα αντιφατικά και ασυμβίβαστα: τον Διαφωτισμό με τον Μαρξισμό. Να βλέπουν τη συλλογικότητα μόνο σαν διαφοροποίηση τάξεων και πάλη των τάξεων, τον πολιτισμό σαν «εποικοδόμημα» στη «βάση» των παραγωγι­κών και ανταλλακτικών σχέσεων.


Ο,τι ξεφεύγει από το μανιχαϊστικό δίπολο εθνικισμού και ιστορικο-υλιστικού διεθνισμού, η εμμονή στην ελληνικότητα ως κοσμοπολίτι­κη πρόταση πολιτισμού (πρόταση τρόπου και νοήματος του βίου: κοινής ιεαράρχησης αναγκών) ταξινο­μείται αμέσως προκρούστεια στο α­πεχθέστερο είδος εθνικισμού: Ση­μαίνει σκοταδισμό, αναχρονισμό, ο­πισθοδρόμηση, αντίδραση στην πρό­οδο, συγγένεια ιδεολογική με τον Εθνικοσοσιαλισμό και δι' αυτού με τον Φασισμό. Οι δογματικοί παλαιοημερολογίτες του Περισσού, θαυμαστές του τείχους που χώριζε στο Βερολίνο τον «παράδεισο» του ολο­κληρωτισμού από την «κόλαση» του φιλελευθερισμού, συγκαταλέγονται στίς «προοδευτικές δυνάμεις», ενώ η Γενιά του '30 (ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, λ.χ., για την «Αυγή») είναι αποφώλιος εθνικιστής με όλα τα σχετλιαστικά ομόσημα.


Γι' αυτό και δεν παράγεται πια πο­λιτική στην Ελλάδα, μόνο αναμασήματα μεταπρατικής κενολογίας για δι­αιώνιση της τεταρτοκοσμικής καφρίλας. Δεν τολμάει πολιτικός λόγος να ζητήσει λ.χ. περισσότερα Αρχαία Ελληνικά στο σχολειό, Αρχαία Ελλη­νικά από το Δημοτικό, αφού η στέ­ρεα δομή τους επιτρέπει να διδάσκεται η γλώσσα ως λογική συνεπι-φέροντας και τη διδασκαλία των μαθηματικών ως γλώσσας - θα χλευ­αστεί αμέσως η πρόταση σαν «εθνι-κισμός». Δεν νοιάζονται τα μαρξι-στοδιαφωτιστικά υβρίδια για καλ­λιέργεια της σκέψης και της κρίσης, μάχονται φαντάσματα. Ετσι, είτε η Ν.Δ. κυβερνάει είτε το ΠΑΣΟΚ, η παιδεία στην Ελλάδα είναι στεγανά α-πολιτική, πειθαρχημένη στον στόχο να ετοιμάζει πειθήνιους οπαδούς για τα κομματικά ποιμνιοστάσια, ό­χι υπεύθυνους πολίτες.


Απολιτικός είναι και ο συνδικαλι-σμός στην Ελλάδα, δουλεύει απο­κλειστικά για τΐς κομματικές μαφίες και το χρυσοπληρωμένο κηφηναρειο των εργατοπατέρων, πάντα στραγ-γαλίζοντας τη ζωή στην απολυτο-ποίηση της οικονομικής δοσοληψίας. Ο πολιτικός λόγος που θα θύμιζε πανάρχαιους εθισμούς των Ελλή­νων στην προτεραιότητα της δημιουργίας και όχι του εκβιαστικού ε­πισιτισμού, θα απαιτούσε τη συμμε­τοχική δημιουργικότητα ως όρο της μισθωτής εργασίας, ένας τέτοιος λό­γος θα στιγματιζόταν «εθνικιστικός» για να εξοντωθεί καίρια.


Δεν τολμάει ο Μακεδόνας να υπερασπίσει την ελληνικότητα του ονόματος της Μακεδονίας, ο Θρακιώτης να υπερασπίσει τη γη του, ο Καστελοριζιός την ελληνικότητα του αρχιπελάγους. Θα απειληθούν και αυ­τοί με κατάταξη στους «εθνικιστές». Αδύνατο να συζητηθούν στη σημε­ρινή Ελλάδα όροι αξιοπρέπειας στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, όροι στρατηγικής σωφροσύνης στην οργάνωση της άμυνας, προϋποθέσεις αυτοπροστασίας του πολίτη από τη χυδαιότητα του χαμηλής στάθμης τουρισμού, απαιτήσεις προστασίας της γλώσσας από τη βάναυση αγραμματοσύνη, και χίλια ανάλογα, χωρίς να κυριαρχήσουν οι χαρακτηρι­σμοί ή οι υπόνοιες για «εθνικισμό», «σοβινισμό», «ακροδεξιά σύνδρομα». Στην Ελλάδα δεν παράγεται πια πολιτική, γιατί είναι τυραννικά κυρίαρχος ο μονόδρομος της αλογίας των κλισέ, η συμπλεγματική παράνοια των δογματισμών.


Ούτε και μπορεί άλλος να μας υποκαταστήσει τους Ελληνες στις ευθύνες μας - όπως μας έχουν θέσει υ­πό ταπεινωτική επιτροπεία στα οικονομικά οι Ευρωπαίοι, έτσι κάποιοι διεθνείς οργανισμοί να επιτροπεύουν τη διαχείριση της πολιτιστικής μας παράδοσης που είναι πανανθρώπινο θη­σαύρισμα, όχι μόνο δικό μας. Θα ή­ταν απαραίτητο, αλλά δεν γίνεται. Δεν μπορεί άλλος να μας υποκαταστήσει στη διάσωση ζωντανής συνέχειας της ελληνικής γλώσσας, στην ανάγκη προτεραιότητας του κοινωνείν, προτεραιότητας της μεταφυσικής αναζήτησης, όχι του θρησκευτικού ατομοκεντρισμού. Κάποια διεθνής επι­τροπεία θα μπορούσε να είχε απο­σοβήσει τη νεοπλουτίστικη βλαχαδερή βλασφημία του Μουσείου που υψώσαμε απέναντι από τον ιερό βράχο της Αρκόπολης ή τις βάναυσες επεμβάσεις στο Κσύριον της Κύ­πρου. Αλλά στην αλλοτρίωση των ου­σιωδών θα παραμείνουμε αυτόχειρες.


Ούτε τον Διαφωτισμό αφομοιώσαμε ούτε την ελληνικότητα διασώ­σαμε. Θωρακισμένοι με τον φανατι­σμό της αλογίας αντιμαχόμαστε ψευδαισθήσείς.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ


Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο για την εκπλήρωση του πιο μεγάλου Ελληνικού ονείρου...
Κάποτε μου μίλησε ο παππούς μου για ένα Κρητικό παπά, αληθινό παλικάρι, πού το Γενάρη του 1919 λειτούργησε κάτω από τους χιλιόχρονους θόλους της Άγια-Σοφίας!
Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, το οποίο δυστυχώς αγνοούν πολλοί Έλληνες, ήταν ένα αληθινό παλικάρι, ένα βλαστάρι της λεβεντογέννας Κρήτης, της οποίας τα ανδρεία παιδιά έδωσαν πάντα το μεγάλο παρόν σ' όλους τους αγώνες του Γένους, από τα πανάρχαια χρόνια ως τις μέρες μας.
Αναφερόμαστε στον παπα-Λευτέρη Νουφράκη από τις Άλωνες Ρεθύμνου, ό οποίος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β' Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δυο Μεραρχίες πού συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Η Μεραρχία αύτη στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του Ελληνικού λαού, ή οποία βρισκόταν τότε υπό «συμμαχική επικυριαρχία», ύστερα από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής 4ο γενναίο κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, το Λοχαγό Σταματίου και τον Υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Άγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση πού είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Άγια-Σοφιά.
Όλοι τους ήταν διστακτικοί, όταν άκουσαν τον παπα-Λευτέρη να τους προτείνει το μεγάλο εγχείρημα. Ήξεραν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Ή Άγια-Σοφιά ήταν ακόμη τζαμί και σίγουρα κάποιοι φύλακες θα ήταν εκεί, κάποιοι άλλοι θα πήγαιναν για προσευχή, δεν ήταν δύσκολο από τη μία στιγμή στην άλλη να γεμίσει ή εκκλησία. Ύστερα ήταν και οι ανώτεροι τους πού δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι αυτή την
ενέργεια, ή οποία σίγουρα θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από τους «συμμάχους» για την «προκλητικότητα» της. Ίσως μάλιστα να δημιουργείτο και διπλωματικό επεισόδιο πού θα έφερνε σε δύσκολη θέση την Ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
Όμως ό παπα-Λευτέρης είχε πάρει την απόφαση του, ήταν αποφασιστικός και κατηγορηματικός.
Αν δεν έρθετε εσείς, θα πάω μοναχός μου! Μόνο ένα ψάλτη θέλω. Εσύ, Κωνσταντίνε (Λιαρομάτη), θα μου κάνεις τον ψάλτη; Εντάξει, παππούλη, του απάντησε ό Ταγματάρχης, πού πήρε και αυτός την ίδια απόφαση, κι όλα πια είχαν μπει στο δρόμο τους. Τελικά, μαζί τους πήγαν και οι άλλοι. Το πλοίο πού μετέφερε τη Μεραρχία είχε αγκυροβολήσει στ' ανοιχτά, γι' αυτό επιβιβάστηκαν σε μία βάρκα στην οποία κωπηλατούσε ένας Ρωμιός της Πόλης και σε λίγο αποβιβάστηκαν στην προκυμαία.
Ό Κοσμάς, ό ντόπιος βαρκάρης, έδεσε τη βάρκα και τους οδήγησε από το συντομότερο δρόμο στην Άγια-Σοφιά. Ή πόρτα ήταν ανοιχτή λες και τους περίμενε. Ό Τούρκος φύλακας κάτι πήγε να πει στη γλώσσα του, όμως τον καθήλωσε στη θέση του και τον άφησε άφωνο ένα άγριο κι αποφασιστικό βλέμμα του Ταξίαρχου Φραντζή. Όλοι μπήκαν μέσα με ευλάβεια και προχώρησαν κάνοντας το σταυρό τους.
Ό παπα-Λευτέρης ψιθύρισε με μεγάλη συγκίνηση: «Εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς Ναόν Άγίον σου εν φόβω...». Προχωρεί γρήγορα, δεν χρονοτριβεί Εντοπίζει το χώρο στον όποιο βρισκόταν το Ιερό και ή Αγία Τράπεζα. Βρίσκει ένα τραπεζάκι, το τοποθετεί σ' αυτή τη θέση, ανοίγει την τσάντα του, βγάζει όλα τα απαραίτητα για τη Θεία Λειτουργία, βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει.
Ευλογημένη ή Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν, αποκρίνεται ό Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ή Θεία Λειτουργία στην Άγια-Σοφιά έχει αρχίσει. Μακάρι να μας αξιώσει ό Θεός να την ολοκληρώσουμε, σκέφτονται όλοι, και σταυροκοπιούνται με κατάνυξη. Οί αξιωματικοί μοιάζουν να τα 'χουν χαμένα, όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και φαίνονται απίστευτα Ή Θεία Λειτουργία προχωρεί κανονικά.
Ή Άγια-Σοφιά ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια ξαναλειτουργείται!
Ό παπα-Λευτέρης συνεχίζει. Όλα γίνονται ιεροπρεπώς, σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας. Ακούγονται τα «ειρηνικά», το «Κύριε ελέησον», «ό Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού...», πού γράφτηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό με την προσταγή και την φροντίδα του οποίου χτίστηκε και ή Άγια-Σοφιά. Ακολουθεί ή Μικρή Είσοδος, το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ...», ό Απόστολος από τον Ταξίαρχο Φραντζή και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα από τον παπα-Λευτέρη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ό Υπολοχαγός Νικολάου. Στο μεταξύ ή Άγια-Σοφιά αρχίζει να γεμίζει με
Τούρκους.
Ό παπα-Νουφράκης δεν πτοείται και συνεχίζει. Οί άλλοι κοιτάζουν σαστισμένοι πότε τον ατρόμητο παπά και πότε τους Τούρκους, πού μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούν σιωπηλοί μη μπορώντας ίσως να πιστέψουν στα μάτια τους, γιατί αυτό πού γινόταν εκείνη την ώρα μέσα στην Άγια-Σοφιά ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο. Μετά το Ευαγγέλιο ακολουθεί το Χερουβικό από τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, ενώ ό παπα-Λευτέρης τοποθετεί το αντιμήνσιο πάνω στο τραπεζάκι, για να κάνει την Προσκομιδή. Οι Τούρκοι συνεχώς πληθαίνουν. Οι ώρες είναι δύσκολες, αλλά και ανεπανάληπτες, επικές.
Ό παπα-Νουφράκης συνεχίζει. Βγάζει από την τσάντα ένα μικρό Άγιο Ποτήριο, ένα δισκάριο, ένα μαχαιράκι, ένα μικρό πρόσφορο κι ένα μικρό μπουκαλάκι με νάμα. Με ιερή συγκίνηση και κατάνυξη κάνει την προσκομιδή, ενώ ό Λιαρομάτης συνεχίζει να ψάλει το Χερουβικό. Όταν ολοκλήρωσε την Προσκομιδή, στρέφεται στον Υπολοχαγό Νικολάου, του λέει ν' ανάψει το κερί για να ακολουθήσει ή Μεγάλη Είσοδος. Ό νεαρός Υπολοχαγός προχωρεί μπροστά με το αναμμένο κερί και ακολουθεί ό παπάς βροντοφωνάζοντας: «Πάααντων ημών μνησθείη Κύριος ό Θεός...». Στη συνέχεια ακολουθούν οι «Αιτήσεις»» και το «Πιστεύω», το όποιο είπε ό Φρατζής .
Στο μεταξύ ή Άγια-Σοφιά, έχει γεμίσει με Τούρκους κι ανάμεσα τους υπάρχουν και πολλοί Έλληνες της Πόλης, πού βρέθηκαν εκεί αυτή την ώρα και παρακολουθούν με συγκίνηση τη λειτουργία, χωρίς να τολμούν να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους «δια τον φόβον των Ιουδαίων» δηλαδή των Τούρκων. Μόνο κάποιες στιγμές δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα, πού τρέχουν από τους οφθαλμούς τους και για να μην προδοθούν φροντίζουν και τα σκουπίζουν πριν γίνουν «πύρινο» ποτάμι και τότε ποιος θα μπορούσε να τα συγκρατήσει.
Ή Λειτουργία στο μεταξύ φτάνει στο ιερότερο σημείο της, την Αναφορά. Ό παπα-Λευτέρης, με πάλλουσα από τη συγκίνηση φωνή, λέει: «Τα Σα εκ των Σων, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα».Όλοι οί αξιωματικοί γονατίζουν και ή φωνή του Ταγματάρχη
Λιαρομάτη ακούγεται να ψέλνει το «Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν, Κύριε, και δεόμεθά Σου, ό Θεός ημών». Σε λίγη ώρα ή αναίμακτη θυσία του Κυρίου μας έχει τελειώσει στην Άγια-Σοφιά, ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια!! Ακολουθεί το «Άξιον εστίν», το «Πάτερ ημών», το «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όλοι οί αξιωματικοί πλησιάζουν και κοινωνούν τα Άχραντα Μυστήρια. Ό παπα-Λευτέρης λέει γρήγορα τις ευχές και ενώ ό Λιαρομάτης ψέλνει το «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον...» καταλύει το υπόλοιπων της Θείας Κοινωνίας και απευθυνόμενος στον Υπολοχαγό Νικολάου του λέει: «Μάζεψε τα γρήγορα όλα και βαλτά μέσα στην τσάντα»,Ύστερα κάνει την Απόλυση!
Ή Θεία Λειτουργία στην Άγια-Σοφιά, έχει ολοκληρωθεί.
Ένα όνειρο δεκάδων γενεών Ελλήνων έχει γίνει πραγματικότητα.
Ό παπα-Νουφράκης και οι τέσσερις αξιωματικοί είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν και να επιστρέψουν στο πλοίο. Ή Εκκλησία όμως είναι γεμάτη Τούρκους, οί όποιοι έχουν αρχίσει να γίνονται άγριοι, επιθετικοί συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είχε συμβεί. Ή ζωή τους κινδυνεύει άμεσα.
Όμως δε διστάζουν, πλησιάζει ό ένας τον άλλο, γίνονται «ένα σώμα», μια γροθιά και προχωρούν προς την έξοδο.Οί Τούρκοι είναι έτοιμοι να τους επιτεθούν, όταν ένας Τούρκος αξιωματούχος παρουσιάζεται με την ακολουθία του και τους λέει: «Ντουρούν χέμεν» (αφήστε τους να περάσουν). Το είπε με μίσος. Θα ήθελε να βάψει τα χέρια του στο αίμα τους, όμως εκείνη τη στιγμή έτσι έπρεπε να γίνει, αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας του, δεν ήταν χρήσιμο γι' αυτούς να σκοτώσουν τώρα πέντε Έλληνες αξιωματικούς μέσα στην άγια Σοφιά. Δεν ξεχνά ότι στ' ανοιχτά της Πόλης βρίσκονται δυο ετοιμοπόλεμες Ελληνικές Μεραρχίες κι ακόμη ότι ή Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ουσιαστικά υπό την επικυριαρχία των νικητών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται οι Τούρκοι. Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι Τούρκοι υποχωρούν.
Ό παπα-Νουφράκης και οί άλλοι αξιωματικοί βγαίνουν από την Άγια- Σοφιά κατευθυνόμενοι προς την προκυμαία, όπου τους περιμένει ή βάρκα. Ένας μεγαλόσωμος Τούρκος τους ακολουθεί, σηκώνει ένα ξύλο και ορμά για να χτυπήσει τον παπα-Νουφράκη. Διαισθάνεται, ξέρει ότι αυτός ό παπάς είναι ό εμπνευστής, ό δημιουργός αυτού του γεγονότος. Ό ηρωικός παπάς σκύβει για να προφυλαχθεί, αλλά ό Τούρκος καταφέρνει και τον χτυπά στον ώμο. Λυγίζει το σώμα του από τον αβάσταχτο πόνο, όμως μαζεύει τις δυνάμεις του, ανασηκώνεται και συνεχίζει να προχωρεί.
Στο μεταξύ ό Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ό Λοχαγός Σταματίου αφοπλίζουν τον Τούρκο, πού είναι έτοιμος για να δώσει το πιο δυνατό κι ίσως το τελειωτικό χτύπημα στον παπά. Ήδη, πλησιάζουν στη βάρκα. Μπαίνουν όλοι μέσα.
Ό Κοσμάς μαζεύει τα σχοινιά και αρχίζει γρήγορα να κωπηλατεί. Σε λίγο βρίσκονται πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο ασφαλείς .και θριαμβευτές. Βέβαια ακολούθησε διπλωματικό επεισόδιο και οί «σύμμαχοι» διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ό οποίος αναγκάστηκε να επιπλήξει τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Όμως κρυφά επικοινώνησε μαζί του και «τον επαίνεσε και συνεχάρη τον πατριώτη ιερέα, πού έστω και για λίγη ώρα ζωντάνεψε μέσα στην Άγια-Σοφιά τα πιο ιερά όνειρα του Έθνους μας».
Αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το ιστορικό της Θείας Λειτουργίας πού έγινε ύστερα από 446 χρόνια στην Άγια-Σοφιά από τον ηρωικό παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Σίγουρα οι περισσότεροι Νεοέλληνες το αγνοούμε.

ΑΛΛΟΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ......


Την Ελλάδα ως θεμέλιο του δυτικού Πολιτισμού και τον Αριστοτέλη ως πατέρα και πρόδρομο της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας και επιστήμης αλλά και ως παιδαγωγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εξήρε στην ομιλία της η υφυπουργός Άμυνας της Ουγγαρίας, Αγκνες Βαντάι, εγκαινιάζοντας στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας της Βουδαπέστης, τη Σχολή Εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας.

Στη Σχολή αυτή, της οποίας οι αίθουσες διδασκαλίας φέρουν το όνομα «Αριστοτέλης», θα φοιτούν από τον Ιανουάριο Ούγγροι αξιωματικοί, που μετά από διετείς σπουδές εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, θα μπορούν να μετεκπαιδευτούν στις αντίστοιχες στρατιωτικές σχολές στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της διμερούς ελληνο - ουγγρικής στρατιωτικής συνεργασίας.

TI EINAI; ΤΙ ΕΙΝΑΙ;


ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΓΝΩΣΤΟ ΜΑΣ ΜΕΡΟΣ
ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΤΩΝ 300 ΕΥΡΩ ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΜΗΠΩΣ ΠΕΦΤΩ ΕΞΩ;
Ε ΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ ΤΑ ΕΥΡΩ !
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΑΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΑΛΛΑ ΟΙ 300 ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΝΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΟΥΝ ΑΝΩ/ΚΑΤΩ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΒΟΡΕΙΑ/ΝΟΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΤΣΙ ΜΗ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΗ!
ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΕΙ ΟΤΙ 3.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΗΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΑΥΤΗΣ ΣΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
VARDRSKA. ΔΥΤΙΚΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. ΝΟΤΙΑ ΣΕΡΒΙΑ. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΛΒΑΝΙΑ, ΝΕΑ ΑΜΕΡΙΚΗ , ΠΑΛΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More