ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, πλην των γνωστών αδιάψευστων ιστορικών στοιχείων (επιγραφές, ευρήματα αρχαιολογικών χώρων, κείμενα αρχαίων ιστορικών Ελλήνων, Εβραίων, Ρωμαίων κτλ) επιβεβαιώνεται και από μία επιγραφή του 267 πΧ η οποία βρέθηκε στην Αίγυπτο και αναφέρεται σε αθλητικούς αγώνες, που έγιναν στα δωδέκατα βασιλικά γενέθλια.


Οι αθλητές που αναφέρονται ότι αγωνίστηκαν, χαρακτηρίζονται από τον τόπο καταγωγής τους (Θραξ, Μακεδών, Σάμιος κτλ.), δηλαδή από τον ενιαίο Ελληνικό γεωγραφικό χώρο. Συνεπώς και μόνο από το γεγονός ότι αναφέρονται μεταξύ των άλλων Ελλήνων αθλητών και τέσσερις Μακεδόνες αθλητές, επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες είναι Έλληνες.

Ο George Robinson, στο εκδοθέν το 1899 στη Νέα Υόρκη βιβλίο του γράφει: «Ο αρχαίος Αιγυπτιακός πολιτισμός γαλουχήθηκε επί τρεις αιώνες από τον Ελληνικό πολιτισμό και ανέπτυξε το εμπόριο σε ύψιστο βαθμό, αλλά δεν αλλοιώθηκε από τον Μακεδόνα κατακτητή (Πτολεμαίο) στα θρησκευτικά και γλωσσικά στοιχεία του, γι’ αυτό πολλές επιγραφές που βρέθηκαν, είναι χαραγμένες στην αιγυπτιακή (ιερογλυφική ή δημώδη) γλώσσα και στη γλώσσα των Μακεδόνων» (δηλαδή την Ελληνική).

Εκτός των ανωτέρω αδιάψευστων στοιχείων, η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελληνική, επιβεβαιώνεται και από τα αναφερόμενα στην πρόσφατη επιστολή μου στην Πρέσβειρα της Συρίας στην Αθήνα, δηλαδή:

α)Από την Παλαιά Διαθήκη, όπου αναφέρεται ότι «Ο Έλλην Βασιλεύς θα νικήσει τον Πέρση βασιλέα». Στο βιβλίο των Μακκαβαίων αναφέρεται ότι: «Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών ο υιός του Φιλίππου ενίκησε τον Δαρείο».

β) Ο Απόστολος Παύλος (ΙΣΤ 9, 10) αναφέρεται, ότι το 50 μ.Χ. επισκέφθηκε τις πόλεις ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΒΕΡΟΙΑ, δηλαδή πόλεις που είχαν αιώνες προ το 50 μ.Χ., έκτοτε και μέχρι σήμερα τα αυτά Ελληνικά ονόματα, γεγονός που επιβεβαιώνει την ταυτότητα της Μακεδονίας ως Ελληνικής.

γ) Ο Απόστολος Παύλος (ΙΖ 4, 12) στη Θεσσαλονίκη και Βέροια συνάντησε Έλληνες και Ελληνίδες, που επίστευσαν.

δ) Ο Απόστολος Παύλος μίλησε και έγραψε τις επιστολές του προς τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και των Φιλίππων στην Ελληνική γλώσσα.

ε) 356 Καθηγητές Πανεπιστημίων Αμερικανικών και άλλων χωρών, συνυπέγραψαν επιστολή στον Πρόεδρο Ομπάμα και του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του προκατόχου του κ. Τζωρτζ Μπους (υιού), ο οποίος την επομένη της δεύτερης εκλογής του, ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και ανέτρεψε την πάγια πολιτική των ΗΠΑ για τη Μακεδονία, όπως είχε χαραχθεί από την Εγκύκλιο του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Στεττίνιους το 1944 και το Δόγμα Τρούμαν. Ο κ. Μπους ανέτρεψε επίσης και προηγούμενη δήλωση του, ότι το 1946-1947 οι ΗΠΑ βοήθησαν το Βερολίνο και την Ελλάδα να διατηρήσουν την ελευθερία τους. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπους δεν είναι ούτε ιστορικός, ούτε αρχαιολόγος και όπως και άλλοι ηγέτες, αλλά και Κυβερνήσεις,
παραπλανήθηκε από συμβούλους και ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

στ) Τέλος, ο ορισθείς από τον ΟΗΕ κ. Νίμιτς, ως διαμεσολαβητής μεταξύ Σκοπιανών και Ελλήνων, για την ονομασία της ΠΓΔΜ, σε συνάντησή του με την Παμμακεδονική Ένωση της Αμερικής, παραδέχτηκε την ιστορική αλήθεια και είπε ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλαβικής καταγωγής. Την πληροφορία αυτή ανέφερε και ο δημοσιογράφος Γ. Φωτιάδης στον «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ» την 20η Απριλίου 2011.

Ο ΟΗΕ πρέπει να ανακοινώσει όλη την ιστορική αλήθεια, για να παύσει το θέμα της Μακεδονίας να ταλαιπωρεί τον ΟΗΕ. Η ΠΓΔΜ μπορεί να ονομάσει το κράτος της όπως επιθυμεί, υπό τον όρο να μην εμπεριέχει τη λέξη «Μακεδονία». Προτείνω το «Δημοκρατία της ΠΑΙΟΝΙΑΣ», διότι όταν ήρθαν οι Σλάβοι στη Μακεδονία, μέρος τους εγκαταστάθηκε στην Αρχαία Παιονία.

Ο Άγγλος ιστορικός NGL HAMMOND, ο οποίος έγραψε βιβλία για τη Μακεδονία, στο βιβλίο του «Μέγας Αλέξανδρος (ένας ιδιοφυής)» παρατηρεί στη σελ. 268, Κεφ 5: «Η εκστρατεία της Ιλλυρίας και οι Μακεδονικές δυνάμεις»: «Τέλος του θέρους (335 π.Χ.) ο Αλέξανδρος οδήγησε το στρατό του στη χώρα των Αγριανών (γύρω από τη σημερινή Σόφια) και στην περιοχή που κατοικείτο από Παίονες (γύρω από τα σημερινά Σκόπια». Ο N.G.L. Hammond, στο βιβλίο του «Ιστορία της Μακεδονίας» (Τόμος 2, σελ. 126), αναφέρει: «Οι Παίονες δεν ήσαν Έλληνες».

Η ιστορική αλήθεια είναι ότι ο Λένιν το 1923 στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, διακήρυξε για πρώτη φορά το σύνθημα «Ανεξάρτητη Μακεδονία – Θράκη». Την πολιτική αυτή ακολούθησε και το ΚΚΕ και στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο της Κ.Ε. (Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 14.2.1924) ομόφωνα διακήρυξε «περί Ανεξαρτήτου Μακεδονίας – Θράκης». Στην 6η Ολομέλεια του 1934, ο Ζεύγος τόνισε «Το ΚΚΕ υποστηρίζει το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως του πληθυσμού της Μακεδονίας και Θράκης και τον αποχωρισμό τους σε ξεχωριστό κράτος.

Ο Τίτο, τον Αύγουστο 1944, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονόμασε την Νότιο Γιουγκοσλαβία (Βαρντάρσκα) σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας και τους κατοίκους της Μακεδόνες.

Ο Στεττίνιους, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ το 1944, με την Εγκύκλιο του υπ’ αριθ. 868014/24.12.1944 προς τους Πρεσβευτές και Προξένους των ΗΠΑ ανέφερε: «Το Αμερικάνικο Υπουργείο Εξωτερικών έχει επισημάνει αύξουσα προπαγάνδα και ημιεπίσημες δηλώσεις, περί αυτονομίας της Μακεδονίας. Η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί κάθε συζήτηση περί Μακεδονικού «Έθνους», περί «Μακεδονικής πατρίδας», περί Μακεδονικής «συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία, χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και ομοιάζει με επιθετική προδιάθεση εναντίον της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη πολιτική της Κυβερνήσεως μας είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του Μακεδονικού, που εμπλέκει την Ελλάδα. Η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας κατοικείται κατά μέγα μέρος από Έλληνες.

Οι Έλληνες αυτοί, δεν έχουν καμία πρόθεση αυτονομήσεως και αντιτάσσονται στην δημιουργία Μακεδονικού κρατιδίου. Η Κυβέρνηση μας θα θεωρήσει υπεύθυνη κάθε Κυβέρνηση ή ομάδες κρατών που ανέχονται ή ενθαρρύνουν απειλές ή επιθετικές ενέργειες «Μακεδονικών δυνάμεων» εναντίον της Ελλάδας.»
Ο Κίρο Γκλιγκόρωφ, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στη συνέλευση του ΟΗΕ, πέτυχε την αναγνώριση ως ανεξάρτητου Κράτους, της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας Μακεδονίας».

Την ιστορική αλήθεια, ότι οι Σκοπιανοί δεν έχουν καμία σχέση με τους Μακεδόνες, επιβεβαίωσαν οι 15 ηγέτες της ΕΟΚ τον Ιούνιο 1992 στη Διάσκεψη Κορυφής στη Λισσαβόνα, οπού ομόφωνα αποφάσισαν να αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ, εφόσον η ονομασία δεν θα περιέχει τη λέξη «Μα­κεδονία». Το θέμα είχε τεθεί από τον τότε Μακεδόνα Πρόεδρο της Ελλη­νικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος στην από 3.1.1992 επιστολή του, όπου τόνιζε ότι είναι Μακεδόνας, έγραψε ότι: «Η αναγνώριση της αυτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών.

Η Δημοκρατία αυτή ούτε εθνολογικά, ούτε ιστορικά έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Μακεδονία», και προσέθεσε: «Η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού της χώρας αυτής αποτελείται από Αλβανούς, Τούρκους, Τσιγγάνους και Σλάβους, που καμία σχέση δεν έχουν με Μακεδόνες», και ότι: «Είναι αδιανόητο με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου να δίδεται ιστορική νομιμοποίηση σε Τίτο και Μόσχα, που ονόμασαν την Νότιο Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία, για έξοδο στο Αιγαίο, αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα».

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος, με Εγκύκλιο του το 1981, ανακήρυξε «Τους γεννηθέντες στη Θεσσαλονίκη Έλληνας αδελφούς Μοναχούς (Μεθόδιο και Κύριλλο) ουράνιους προστάτες της Ευρώπης».

Read More

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΟ ΔΝΤ;

Tου Κώστα Ροδινού

Ζούμε τις τελευταίες ημέρες του ΠΑΣΟΚ – όπως τουλάχιστον το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα – και σίγουρα του “Παπανδρεϊσμου”. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κινούμενη άμμο. Ό,τι και να σκαρφιστεί ο κ. Βενιζέλος, αδίκως εξουθενώνει τον κόσμο. Κανέναν στόχο δεν θα πιάσει. Έχουν αλλάζει δραματικά τα δεδομένα επί των οποίων κάνει τους σχεδιασμούς του!

Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ καταρρέει ο Αντώνης Σαμαράς σταθερά και μεθοδικά (και “αμείλικτα” αν μου επιτρέπεται η φράση όπως συνάγεται από πρόσφατες κινήσεις του) ετοιμάζεται να κυβερνήσει.

Πρώτο δείγμα του τι θα κάνει η πρόσφατη πρόταση για μια φορολογία με ανάπτυξη

Τι θα ακολουθήσει;

Κάθισα και μελέτησα όλες τις πρόσφατες ομιλίες και παρεμβάσεις του. Έκανα και μια προσωπική ανασκόπηση – αναπόληση όσων άλλων έχει πει κατά καιρούς και κυρίως προσπάθησα να διαβάσω “πίσω από τις γραμμές”.

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι σε λίγο θα έχουμε εκλογές και ότι θα εκλεγεί μια νέα αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Ο νέος πρωθυπουργός ανακοινώνει ένα ευέλικτο σχήμα 15-20 ατόμων, που είναι έτοιμοι για όλα!

Την ημέρα της ορκωμοσίας αναρτά στο διαδίκτυο το Ε1, το Ε3 και το Ε9 όλων των υπουργών, καθώς και λεπτομερή αναφορά απόκτησης κάθε είδους κινητής και ακίνητης περιουσίας. Όσο καιρό θα ασκούν εξουσία, την περιουσία τους θα τη διαχειρίζεται τριμελής επιτροπή ειδικών από την τράπεζα της Ελλάδος. Το πρώτο νομοθέτημα που φέρνει στην Βουλή είναι για το “πόθεν έσχες” όλων των πολιτικών από το 1974 και μετά. Ο έλεγχος προχωράει ταχύτατα και αν αποδειχθεί ότι κάποιοι έβαλαν το χέρι στο μέλι θα πάνε φυλακή – και πρώτα εκείνοι της εδώ μεριάς.

Το δεύτερο νομοθέτημα (με διαφορά μιας εβδομάδας) το πολύ θα αφορά την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας

Αμέσως μετά το πρώτο υπουργικό συμβούλιο, ο Πρωθυπουργός ανακοινώνει στον Ελληνικό λαό, ότι διακόπτει τις συζητήσεις με την Τρόϊκα επί ένα δίμηνο, για να επαναπροσδιορίσει τη διαπραγματευτική στρατηγική της χώρας. Οι τρέχουσες δανειακές ανάγκες αντιμετωπίζονται με τρίμηνα έντοκα γραμμάτια.

Ο Πρωθυπουργός, με έμπειρη ομάδα συμβούλων, επισκέπτεται Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία για να διαπραγματευτεί τη σύναψη διμερών δανειακών συμβάσεων, κατά το πρότυπο της σύμβασης Ρωσίας – Κύπρου. Στόχος να καλυφθεί το σύνολον των δανειακών αναγκών της χώρας για το 2012.
Επιστρέφοντας, καταγγέλλει Μνημόνια- Μεσοπρόθεσμα και παρεπόμενα και ανακοινώνει ότι η χώρα θα προετοιμαστεί για να επιστρέψει στις αγορές το 2013.

Μετά επιδίδεται σε ένα Μαραθώνιο…ταχύτητας.

Προχωρεί σε συγχωνεύσεις τραπεζών με στόχο την δημιουργία 2-3 υγιών τραπεζικών Ομίλων.

Ιδρύει έναν μεγάλο Κρατικό Τραπεζικό Πυλώνα στον οποίον και μεταφέρονται τα δάνεια των ιδιωτών (στεγαστικά, προσωπικά-καταναλωτικά). Δάνεια για τα οποία έχει ήδη αποπληρωθεί το αρχικό κεφάλαιο, σύν ένα εύλογο περιθώριο κέρδους, διαγράφονται! Στα υπόλοιπα, επαναπροσδιορίζονται επιτόκια και διάρκεια αποπληρωμής. Έτσι, αφ’ ενός φεύγει η θηλιά από τα νοικοκυριά, και έχουν περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα για άλλες ανάγκες, αφ’ ετέρου εξυπηρετούνται καλύτερα τα δάνεια, άρα μειώνεται το ρίσκο των τραπεζών.

Θεσπίζονται κίνητρα για τον επαναπατρισμό ελληνικών κεφαλαίων που έφυγαν στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης. Το ελληνικό δημόσιο εγγυάται την ασφάλεια αυτών των κεφαλαίων.
Η Ελλάδα ιδρύει μια εταιρεία, η οποία αγοράζει από τη δευτερογενή αγορά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, εννοείται σε τιμές κάτω της ονομαστικής τους αξίας. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να μειώνουμε το ύψος του χρέους μας.

Ιδρύεται Υπουργείο Επενδύσεων, παρά τω Πρωθυπουργώ, το οποίο αναλαμβάνει να διεκπεραιώνει κάθε επένδυση που πληροί τις προϋποθέσεις. Ο επενδυτής υποβάλλει τα σχετικά δικαιολογητικά και από τη στιγμή που ο φάκελος είναι πλήρης, η επένδυση εγκρίνεται εντός 30 ημερών, χωρίς άλλες διατυπώσεις!

Ψηφίζεται τον πρώτο μήνα νέο φορολογικό νομοσχέδιο, με το οποίο μειώνονται δραστικά όλοι οι φορολογικοί συντελεστές. Όσες επενδύσεις επιλεγούν με τη διαδικασία που προείπαμε, θα τελούν υπό το αυτό φορολογικό καθεστώς για μια δεκαετία. Θεσπίζονται δρακόντειες ποινές για τη φοροδιαφυγή. Οι σχετικές υποθέσεις εκδικάζονται εντός τριμήνου και τελεσιδικούν εντός έτους.

Ολοκληρώνεται ο έλεγχος των φοροφυγάδων και επιτέλους πάνε φυλακή on line οι πέντε μεγαλύτεροι φοροφυγάδες.

Καταργούνται όλες οι ανεξάρτητες αρχές. Οι αρμοδιότητές τους περιέρχονται είτε στα Ανώτατα Δικαστήρια, είτε υπό τον Έλεγχο της Βουλής. Επανεξετάζονται, επίσης, όλες οι ΜΚΟ.

Καθιερώνεται υποχρεωτική διετής στρατιωτική θητεία αμέσως μετά το Λύκειο. Το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων τοποθετείται για το ήμισυ της θητείας στη Βόρειο Ελλάδα (από Έβρο μέχρι Ήπειρο) και για το υπόλοιπο στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Για ευνόητους λόγους.

Η Κυβέρνηση ανακοινώνει ένα ευρύτατο πρόγραμμα ανακατασκευής λιμανιών και μαρινών στα νησιά του Αιγαίου. Μέσω ΣΔΙΤ προσκαλεί ιδιώτες επενδυτές, τιτλοποιεί τα έσοδα και τους παραχωρεί την εκμετάλλευση για μια 20ετία. Ένα μέρος των εσόδων θα περιέρχεται ετησίως στις τοπικές κοινωνίες.

Η Ελλάδα προχωρά στην ανακήρυξη της ΑΟΖ και κατά τα πρότυπα της Κύπρου παραχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς άδειες για την αναζήτηση και εξόρυξη γαιανθράκων. Με τον εντοπισμό κοιτασμάτων, τιτλοποιεί μέρος των μελλοντικών εσόδων.

Δρομολογείται το πρόγραμμα για την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, όταν βελτιωθούν οι συνθήκες της οικονομίας μας. Το «ΕΥΡΗΚΑ» δεν χρειαζόμαστε γερμανική εταιρεία συμβούλων, μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας.

Η Κυβέρνηση ανακοινώνει ένα σχέδιο για την μετατροπή της Ελλάδος σε Παγκόσμιο Κέντρο Εκπαίδευσης. Χωροθετεί εκτάσεις για την ανέγερση μεγάλων και σύγχρονων campuses κοντά σε Κέντρα Παγκόσμιου Πολιτισμού (Ολυμπία, Δελφοί, Δίον, Κνωσός, Στάγειρα, Δωδώνη, Ιθάκη κ.λ,π) και προσκαλεί μερικά από τα κορυφαία Πανεπιστήμια του Κόσμου να έρθουν στην Ελλάδα προσφέροντας ένα ελκυστικό πακέτο κινήτρων.

Επεκτείνονται με ταχείς ρυθμούς οι επεκτάσεις των σχεδίων πόλεως με αποτέλεσμα να αυξηθεί η αξία της ακίνητης περιουσίας που εντάσσεται στα σχέδια.

Κατατίθεται πρόταση για την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης η οποία και θα προβεί στην εκπόνηση ενός νέου Καταστατικού Χάρτη που θα αναδιοργανώνει τη χώρα εκ βάθρων.

Η Ελλάδα χρειάζεται έναν ισχυρό αέρα δημιουργίας που θα μας παρασύρει όλους προς τα εμπρός. Ένα “σοκ επανεκκίνησης”

Τι λέτε;

Αν τα κάνουμε αυτά (και πολλά άλλα) μες το 2012, θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στις αγορές το 2013;

Θα τα καταφέρουμε να απεμπλακούμε από το θανατηφόρο εναγκαλισμό της Τρόϊκας;

Read More

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ

Αρχαίος πάπυρος που περιέχει το έργο του Ησιόδου «Έργα και Ημέραι» και βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, βρίσκεται σήμερα σε ιδιωτική συλλογή στην Ελβετία.

Ο πάπυρος αυτός χρονολογείται στον 3^ο αιώνα π.Χ., αποτελείται από δύο τμήματα και είναι γραμμένος με ελληνικά μεγάλα γράμματα, όπως συνηθιζότανε στη γραφή των παπύρων.

Το κείμενο είναι γραμμένο σε μία στήλη που αποτελείται από 13 γραμμές.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, φαίνεται να είναι αντίγραφο του έργου του Ησιόδου που βρισκόταν στην Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Πρόκειται για μοναδικό εύρημα και από τα ελάχιστα τόσης παλαιότητας με ποιήματα του Ησιόδου.

Σύμφωνα με την ανάλυση που έγινε στο κείμενο, στην γραμμή 363 του παρόντος χειρογράφου, υπάρχει μια παραλλαγή του κειμένου, η οποία δεν καταγράφεται αλλού.

Ωστόσο, οι αναλυτές δεν μας έδωσαν την εικόνα αυτής της παραλλαγής.

Υπενθυμίζεται ότι ο Ησίοδος είναι ο δεύτερος ποιητής μετά τον Όμηρο και χαρακτηρίζεται από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς ως ο ποιο δημοφιλής επικός ποιητής της Ελλάδας.

Στην Αίγυπτο, όπου έλαμψε ο ελληνικός πολιτισμός, έχουν βρεθεί και άλλοι πάπυροι οι οποίοι περιείχαν ποιήματα του Ησιόδου αλλά είναι νεωτέρας περιόδου (από το 2^οπ.Χ. αιώνα μέχρι τον 1^ο μ.Χ. αιώνα)

Read More

ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ Ο ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΗΡΩΑΣ

Ο θρακιώτικος θρύλος που έγινε τραγωδία, ταινία, μπαλέτο!

«Ο Σπάρτακος διεξήγαγε, ίσως, τον μοναδικό δίκαιο πόλεμο στην ιστορία» (Βολταίρος)

Στις 20 και 21 Οκτωβρίου 2011 στο θέατρο Badminton των Αθηνών θα δοθεί η παράσταση του μπαλλέτου «Σπάρτακος», με τον θρύλο των Μπολσόι, τα Μπαλλέτα Grigorovich, του Θεάτρου της Ρωσίας. Το μπαλλέτο είναι βασισμένο στο βιβλίο του Ραφαέλο Τζιοβανόλι, σε μουσική Αράμ Κατσατουριάν και χορογραφία του Γιούρι Γκριγκορόβιτς. Επί τη ευκαιρία, ας δούμε ποιος ήταν ο Θραξ Σπάρτακος.

Ο Σπάρτακος γεννήθηκε στην Θράκη και έβοσκε τα ζώα του στην γενέτειρά του. Αναφέρεται θρακικής - κατ’ άλλους, με λιγότερες πιθανότητες, νουμιδικής - καταγωγής. Ανήκε στην φυλή των Μαιδών Θρακών (ή Μαίδων ή Μαιδοβιθυνών, που κατοικούσε στις όχθες του ποταμού Στρυμόνος). Μάλιστα, αρκετοί Θράκες βασιλείς έφεραν το όνομα Σπάρτακος ή Σπάρτοκος, πράγμα που ίσως δηλώνει αριστοκρατική καταγωγή του επαναστάτη. Όταν οι Ρωμαίοι έκαμαν πόλεμο εναντίον της γενιάς των Σπαρτακιδών, ίσως να συνελήφθη αιχμάλωτος, εργάσθηκε δούλος σε ορυχείο, επωλήθη σε ιδιοκτήτη σχολής μονομάχων, είτε έγινε μισθοφόρος στον ρωμαϊκό στρατό, απ’ όπου λιποτάκτησε, και εν τέλει συνελήφθη και κατέληξε στην σχολή μονομάχων του Γνάιου Λέντουλου Βατιάτου στην Καπύη της Καμπανίας. Η Καπύη ήταν περίφημη για τις σχολές μονομάχων της! Οι περισσότεροι εξ αυτών ήσαν ελληνικής καταγωγής (γαλατικής ή θρακικής). Περίπου 200 λοιπόν σκλάβοι, και ο Σπάρτακος ανάμεσά τους, οργάνωσαν σχέδιο αποδράσεως. Το σχέδιο όμως διέρρευσε. Αλλά κάποιοι μονομάχοι (οι αριθμοί ποικίλλουν ανά πηγή: 78 ή 70 ή 50, ή 30!) κατάφεραν να δραπετεύσουν, με όπλα. μαγειρικά σκεύη! (Αυτή μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη επανάσταση της. κατσαρόλας στον κόσμο!). Λήστεψαν μια εφοδιοπομπή, η οποία μετέφερε οπλισμό κι έτσι οπλισμένοι κατέφυγαν στον Βεζούβιο. Απ’ εκεί διενεργούσαν επιδρομές και ζούσαν ληστρικά. Ο «ελληνικότερος, ανδρείος, πράος, συνετός και με υψηλό φρόνημα» (κατά Πλούταρχο) Σπάρτακος αναδείχθηκε αρχηγός, υποκινητής και εμψυχωτής τους. Μιας οργανώσεως που δεν είχε αρχικώς κοινωνικές αξιώσεις. Στόχο είχε την επιστροφή των δούλων στις πατρίδες τους. Εκ των γαλατικής καταγωγής ηγετών της ξεχώρισαν οι Κρίξος και Οινόμαος. Στις τάξεις τους άρχισαν να εντάσσονται και άλλοι πτωχοί και κατατρεγμένοι - κυρίως αγρότες - τους οποίους εκπαίδευε ο Σπάρτακος. Έτσι σιγά-σιγά δημιουργήθηκε ένας μικρός στρατός! Συνέχιζαν τις ληστείες και για να ανανεώσουν τον οπλισμό τους, διότι τον οπλισμό των μονομάχων που είχαν τον θεωρούσαν υποτιμητικό. Οι Ρωμαίοι αρχικώς υποτίμησαν τον στρατό του Σπάρτακου. Και έστειλαν μόνο 3.000 εκπαιδευμένους άνδρες, υπό τον πραίτορα Γάιο Κλαύδιο Γλάβρο ή Πούλχρο. Άλλωστε ο Πομπήιος πολεμούσε στην Ισπανία και ο Λούκουλος στον Πόντο εναντίον του Μιθριδάτη. Στην μάχη που επακολούθησε οι επαναστάτες-δούλοι του Σπάρτακου με παράτολμη ενέργεια, που δεν περίμενε κανείς, καταρριχήθηκαν με αυτοσχέδια σχοινιά (καμωμένα από κλήματα!) και κατατρόπωσαν τους Ρωμαίους! Παρόμοια τύχη είχε και ο στρατός του πραίτορα Πόπλιου Βαρίνιου, που εστάλη να τους αντιμετωπίσει. Απ’ αυτές τις νίκες, οι επαναστάτες κέρδισαν πολύ οπλισμό. Και το 72 π.Χ. βρίσκουμε τον Σπάρτακο, κύριο σχεδόν όλης της Καμπανίας! Απ’ τους πολέμους του, κατεστράφη ολοσχερώς το Μεταπόντιο! Ο επαναστατικός στρατός, τώρα φθάνει τις 70.000! Συγκροτούν και πολυάριθμο ιππικό (από βοσκούς και ζωοκλέφτες της Λευκανίας).

Μόλις τότε κατάλαβαν οι Ρωμαίοι πως ο Σπάρτακος δεν είναι μια ακόμη μικρο-εξέγερση στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας τους, αλλά μια δυνατή γροθιά στο μαλακό υπογάστριο, μια ανάσα από την Ρώμη! Γι’ αυτό και αποστέλλουν τους υπάτους Γέλλιο Ποπλικόλα και Λέντουλο Κλαυδιανό - με δυο λεγεώνες έκαστος - και ένα ισχυρό επικουρικό σώμα, υπό τον Κόιντο Άρριο, για να τον αντιμετωπίσουν! Ο στρατός του Σπάρτακου είχε διογκωθεί τόσο, που αναγκαστικά διασπάσθηκε. Ο Σπάρτακος οδήγησε τον στρατό του προς Β. ούτως ώστε να φύγουν για τις πατρίδες τους, όσοι το ήθελαν κι έτσι να ελαφρώσει το στράτευμα και να γίνει πιο ευκολοκυβέρνητο, αλλά και για να εξέλθει από τα όρια της Ρωμ. Αυτοκρατορίας. (Περίπου 30.000 άνδρες, όμως, κυρίως κελτικής και γερμανικής καταγωγής, υπό τον Κρίξο έμειναν στην Απουλία, συνεχίζοντας τις λεηλασίες, και ο Γέλλιος εστάλη να τους αντιμετωπίσει, σε ανοικτή μάχη, πλησίον της νυν Foggia. Αρχικώς ηττήθηκε, χάνοντας μάλιστα και το στρατόπεδό του! Αλλά «μεθυσμένοι» οι επαναστάτες επιδόθηκαν σε απολαύσεις και καταχρήσεις με αποτέλεσμα η αντεπίθεση του Γέλλου να τους βρει ανίκανους να πολεμήσουν. Σ’ αυτήν την μάχη εξοντώθηκαν τα 2/3 του στρατού των πρώην σκλάβων, μεταξύ των οποίων και ο Κρίξος). Ο Σπάρτακος βάδιζε προς την Β. Ιταλία, μέσω των Απεννίνων. Οι δύο ύπατοι που εστάλησαν να τον αντιμετωπίσουν συνετρίβησαν διαδοχικώς! Μανιασμένοι τότε οι επαναστάτες καταδίωξαν ανηλεώς τους ηττημένους Ρωμαίους, σκοτώνοντας πολλούς, εκδικούμενοι τον θάνατο του Κρίξου, για τον οποίον είχαν εν τω μεταξύ μάθει. (Σε μια προσπάθεια εκβαρβαρισμού του Σπάρτακου αναφέρεται ότι θυσιάσθηκαν 300 Ρωμαίοι αιχμάλωτοι προς τιμήν του νεκρού Κρίξου)! Πάντως, έτσι ο Σπάρτακος εισήλθε στην «εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία», με στόχο να φθάσει το στράτευμα στην πατρίδα του, Θράκη. Ο πραίτωρ Μάντιος που είχε την ατυχία να τον αντιμετωπίσει. ηττήθη κι αυτός! Το ίδιο και ο τακτικός στρατός (10.000 ανδρών) του διοικητού της περιοχής Γάιου Κάσσιου Λογγίνου, που σχεδόν διελύθη πλησίον της Mutina (νυν Μόντενα)! Ο Σπάρτακος είχε φθάσει πλέον στον Πάδο. Σε λίγο θα έβγαινε από τα όρια της Ρωμ. Αυτοκρατορίας! Αλλά επειδή οι στρατιώτες του είχαν εθισθεί στην λαφυραγωγία, τον πίεσαν να μη διαβεί τις Άλπεις, όπως ήταν το σχέδιό του, αλλά να επιστρέψει στην Ιταλία. Υπό το σοβαρό ενδεχόμενο εσωτερικής συγκρούσεως, ο Σπάρτακος έδιωξε τους αμάχους (οι οποίοι πέρασαν τις Άλπεις) και αλλαξοδρόμησε, έκανε δηλ. αυτό που του ζήτησε το στράτευμά του. Στόχος τους τώρα ήταν η πλούσια Σικελία. Είχε τεράστιο αριθμό σκλάβων, που υπολόγιζε ότι θα συνταυτισθούν μαζί του. Εξ άλλου οι σκλάβοι στην Σικελία είχαν ήδη κάμει δυο επαναστάσεις. Γι’ αυτό εζήτησε την βοήθεια Κιλίκων Μικρασιατών πειρατών. Η Ρώμη έτρεμε ενώπιον αυτού του ενδεχόμενου. Ο Σπάρτακος διέλυσε και το Σώμα του Κόιντου Άρριου. Πλέον η Ρώμη έμοιαζε ανοχύρωτη πόλη! Παρ’ όλ’ αυτά, ο Σπάρτακος με 120.000 άνδρες προσπέρασε την Αιώνια Πόλη και συνέχισε προς Ν. στην Βρεττία!.. Η Σύγκλητος ανέθεσε την πάταξη του στον πραίτορα στρατηγό Μάρκο Λικίνιο Κράσσο (με στράτευμα 40.000 ανδρών) και ανακάλεσε εσπευσμένα τον Πομπήιο και τον Λούκουλο! Ο Κράσσος συνεννοήθηκε με τον Μόμμιο (δ/κτή υπατικού στρατού κοντά στην Ανκόνα) να παρακολουθεί τις κινήσεις του εχθρού και να του δίνει αναφορά, αλλά να μη δώσει μάχη. Ο Κράσσος ήθελε να εγκλωβίσει τον Σπάρτακο στην Πικηνίδα. Ο Μόμμιος παράκουσε τις εντολές, έδωσε μάχη και δέχθηκε μια ταπεινωτική ήττα! Αλλά ο Σπάρτακος, ευρέθη εγκλωβισμένος κοντά στο Ρήγιον, διότι οι πειρατές εισέπραξαν μεν τα ναύλα, αλλά αθέτησαν την συμφωνία περαιώσεως του στρατού του στην Σικελία. Παραλλήλως απατήθηκε και από τους χωρικούς της Σικελίας, τους οποίους προσπάθησε να ξεσηκώσει. Ο Σπάρτακος ήταν τώρα με την πλάτη στον τοίχο. Ο Κράσσος έσκαψε μία τάφρο και κατασκεύασε ένα τείχος - μήκους 53 χλμ. - στον αυχένα της χερσονήσου του Ρηγίου, αλλά πάλι οι επαναστάτες του Σπάρτακου ξέφυγαν! Εν μια νυκτί μπάζωσαν ένα σημείο της τάφρου και διέφυγαν προς το Βρινδήσιο (νυν Mπρίντιζι)!.. Αυτή η διαφυγή, έκανε το Σώμα του Σπάρτακου να ξαναδιαλυθεί. Περίπου 12.000 άνδρες υπό την ηγεσία των Γαλατών Γανίκου και Κέστου απεκόπησαν και ξαναγύρισαν στην παλαιά τους τέχνη, αυτήν της ληστείας. Οι εναπομείναντες με τον Σπάρτακο κατέφυγαν στα βουνά Πετέλια (νυν Στρόμπολι). Οι διοικητές του Κράσσου, Σκρόφας και Ρούφος, τους καταδίωξαν. Αλλά στην συμπολή και πάλι οι Ρωμαίοι διαλύθηκαν και αποσύρθηκαν καταντροπιασμένοι στο στρατόπεδό τους.

Γεμάτοι νίκες οι επαναστάτες έγιναν υπερφίαλοι και αλαζόνες. Ξαναζήτησαν να προσπαθήσουν να περάσουν στην Σικελία. Ο Λούκουλος όμως είχε καταφθάσει στην περιοχή (ο Πομπήιος αναμενόταν). Μπροστά σ’ αυτό το ενδεχόμενο, ο Σπάρτακος θέλησε να κάμει μια πολιτικο-στρατιωτική συμφωνία με τον Κράσσο. Οι «μεθυσμένοι από νίκες» όμως σύντροφοί του, τον απέτρεψαν και με τα ξίφη τους τον υποχρέωσαν να δώσει νέα μάχη. Η τελική μάχη εδόθη στα Βασιλικάτα Λουκανίας, στις όχθες του ποταμού Σιλάρου. Ήταν άνοιξη του 71 π.Χ. Περίπου 35.000 επαναστάστες έδωσαν πολύωρη και αιματηρή μάχη, την οποία φαινόταν στην αρχή πως την κέρδιζαν. Ο Σπάρτακος - ως άλλος Μ. Αλέξανδρος - αναζητώντας να φονεύσει τον ίδιο τον Κράσσο, σκοτώθηκε. Το πτώμα του δεν αναγνωρίσθηκε ποτέ. Συνελήφθησαν περίπου 6.000 επαναστάτες, οι οποίοι και σταυρώθηκαν κατά μήκος της Αππίας Οδού! Οι σταυροί τους, με τα αποσυντιθέμενα πτώματα «κοσμούσαν» για χρόνια την μεγάλη ρωμαϊκή οδό, προς παραδειγματισμόν. Διέφυγαν μόνο 5.000 περίπου δούλοι, οι οποίοι διαλύθηκαν εύκολα από τον Πομπήιο.

Αλλά επειδή έχει πολύ μεγάλη σημασία, η υστεροφημία του ηγέτη, είναι χαρακτηριστικό πως όταν ο Κράσσος συνέλαβε αιχμαλώτους όσους επαναστατημένους δούλους επέζησαν της ήττας τους, ζήτησε να του δείξουν ποιος είναι ο Σπάρτακος και εις αντάλλαγμα θα τους χάριζε την ζωή. «Αυτός είναι ο Σπάρτακος!» φώναξε ένας κι έδειξε έναν άλλον. «Αυτός είναι ο Σπάρτακος!» φώναξε ένας άλλος κι έδειξε άλλον. «Αυτός είναι ο Σπάρτακος!» φώναζαν εν συνεχεία όλοι κι έδειχναν όλους. Έτσι, ο Κράσσος τους σταύρωσε όλους, αλλά η ηχώ τους έμεινε στους αιώνες...

Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη και η σημαντικότερη εξέγερση εντός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μέσα στα σπλάγχνα της. Εξ αιτίας της άρχισαν οι σκλάβοι να αξιοποιούνται, ανάλογα με την τέχνη και την μόρφωσή τους. Μειώθηκε ο αριθμός των σκλάβων, καλυτέρεψαν οι συνθήκες διαβιώσεώς τους, αυξήθηκε ο αριθμός παιδιών που μπορούσαν να γεννήσουν δούλοι γονείς, αυξήθηκαν οι απελεύθεροι, κλπ. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της ύβρεως και της χειρότερης συμφοράς στην Ρώμη. Ο Μάρκος Αντώνιος απεκάλεσε «Σπάρτακο» τον νεαρό Οκταβιανό, για να επισύρει εναντίον του την μήνη των μεγαλοϊδιοκτητών δούλων. Και ο Κικέρων αποκαλούσε «Σπάρτακους» τους πολιτικούς του αντιπάλους! Ο ιστορικός Ευτρόπιος (4ος αι. μ.Χ.) συνέκρινε την εξέγερση του Σπάρτακου με τις εκστρατείες του Αννίβα!

Και γενικώς, ο Σπάρτακος είχε αρνητική εικόνα έως και την Αναγέννηση! (Την ιστορία την γράφουν οι νικητές). Το 1760 ο Γάλλος Bernard-Joseph Saurin γράφει μια τραγωδία με θέμα τον Σπάρτακο, βασιζόμενος στον Πλουτάρχο, όπου τον παρουσιάζει ως ευγενή ήρωα. Η απήχησή της ήταν τέτοια, που έκανε την διανόηση να ανατρέξει στα ιστορικά κείμενα και να αποκαταστήσει τον Θρακιώτη αγωνιστή της δημοκρατίας και της απελευθερώσεως. Έτσι σήμερα, ο Θραξ Σπάρτακος εξακολουθεί να είναι το παγκόσμιο σύμβολο της εξεγέρσεως εναντίον των κοινωνικών αδικιών και ανισοτήτων.

Έκτοτε, πολλοί σύλλογοι, κόμματα, φορείς, κλπ. επήραν το όνομά του, όπως λ.χ. οι αριστεροί Σπαρτακιστές (Κ. Λίμπκνεχτ, Ρ. Λούξεμπουργκ, Φ. Μέρινγκ. Κ. Τσέτκιν, Γ. Πικ, Κλ. Τζέτκιν) της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που δραστηριοποιήθηκαν στην Γερμανική Επανάσταση του 1918, και έγιναν το κατοπινό ΚΚ Γερμανίας, κ.ά.

Ο Σπάρτακος έγινε κινηματογραφική ταινία στο Χόλλυγουντ (1960) σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ με πρωταγωνιστή τον Κερκ Ντάγκλας, βάσει του ομωνύμου ιστορικού μυθιστορήματος του Αμερικανού συγγραφέα Χάουαρντ Φαστ.

Ο Θραξ Σπάρτακος, λοιπόν, ηγήθηκε μεγάλης επαναστάσεως εναντίον των Ρωμαίων, σε μια εποχή που έμοιαζε ότι τίποτε δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην εξάπλωση της ρωμαϊκής πολεμικής δυνάμεως και την εδραίωσή της στην Μεσόγειο.

Οι συντελεστές του μπαλλέτου

Για το μπαλλέτο «Σπάρτακος» έγραψε μουσική ο Ρώσος (αρμενικής καταγωγής) συνθέτης Αράμ Κατσατουριάν (1954). Αρχικώς παρουσιάσθηκε το 1956 σε χορογραφία του Λεονίντ Γιάκομπσον από τα μπαλλέτα Κίρωφ, έπειτα από τον Ιγκόρ Μωυσίβ (1958), αλλά η χορογραφία που τελικώς έμεινε στην ιστορία ήταν του Γιούρι Γκριγκορόβιτς (1967) στα μπαλλέτα Μπολσόι.

Ο Γκριγκορόβιτς κυριάρχησε για περισσότερα από 30 χρόνια ως χορευτής, χο­ρογράφος αλλά και καλλιτεχνικός δ/ντής των Μπαλλέτων Μπολσόι (1964-95). Γεννήθηκε στην Αγ. Πετρούπολη (1927). Ξεκίνησε από τα Κίρωφ Μαρίνσκι, στα οποία χόρευε και χορο­γραφούσε (1946-62). Το 1964 πήγε στα Μπολσόι ως χορογράφος και καλλιτεχνικός δ/ντής και εκεί παρουσίασε μεγάλες χορογραφίες σε ιστορικές παραστάσεις όπως: «Καρυοθραύστης» (1966), «Σπάρτακος» (1967) και «Ιβάν ο Τρομερός» (1975), ενώ διασκεύασε και διάσημα έργα, όπως «Λίμνη των Κύκνων», «Η Ωραία Κοιμωμένη» κ.ά. Με τον Γκριγκορόβιτς διευθυντή, τα μπαλλέτα Μπολσόι έκαναν πάνω από 100 περιοδείες σ’ όλον τον κόσμο και καθιερώθηκε ως το καλύτερο μπαλλέτο στον κόσμο. Το 1995 αφήνει τα Μπολσόι και αποφασίζει να δημιουργήσει την δική του ομάδα, το «Yuri Grigorovich Ballet Theatre of Russia». Στην Ελλάδα το 1992 ο Γκριγκορόβιτς παρουσίασε την παραγωγή του «Ηλέκτρα» στο Φεστιβάλ Αθηνών. Το εφετινό φθινόπωρο ο Γκριγκόροβιτς διευθύνει και πάλι το ανέβασμα της παραστάσεως «Η ωραία κοιμωμένη» στο θέατρο Μπολσόι, ενώ η παράσταση «Καρυοθραύστης», με την χορογραφία του, θα είναι από τις πρώτες παραστά­σεις που θα ανεβούν στην ανακαινισμένη αίθουσα του θεάτρου Μπολσόι, που ανοίγει αυτόν τον Οκτώβριο. Επίσης στις 2 Ιανουαρίου 2012 θα γίνει τιμητική εκδήλωση στο θέατρο Μπολσόι για τα 85α του γενέθλια.

ΠΗΓΕΣ:

Αππιανός (« Εμφυλίων» Α΄-Ε΄), Κικέρων, Πλούταρχος («Μάρκος Κράσσος»), Γ. Κρ. Σαλλούστιος («Historia»), Γ. Αν. Ιούλ. Φλώρος («Rerum Romanorum» l. IV - ή Epitome de Gestis Romanorum).
Alfoldy G. «Ιστορία της ρωμαϊκής κοινωνίας».
Bianchi P. “Η Επανάστασις του Σπάρτακου”, περ/κό “Ιστ. Εικονογραφημένη”, τ. 33, Μάρτιος 1971.
Ρίγκομπερτ Γκ. «Η Εξέγερση του Σπάρτακου», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», 1988.
Hartwig “Der Sklavenkrieg des Spartacus” («Ο πόλεμος των σκλάβων του Σπάρτακου»), 1894.

Read More

ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΙ ΧΡΕΟΚΩΠΙΑ;

Πόσα βήματα απέχει η χώρα μας από τη χρεοκοπία; Είναι το "κούρεμα" η ενδεδειγμένη λύση και πόσο θα μας στοίχιζε σήμερα η έξοδος από την Ευρωζώνη; Ο οικονομολόγος Β. Βιλιάρδος, εξηγεί:
Λίγες ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής, που θα κρίνει την "τύχη" του ελληνικού δημόσιου χρέους, ο κ. Βιλιάρδος αναλύει και εξηγεί, τι σημαίνει "κούρεμα" σε πραγματικά νούμερα και υπό τις σημερινές συνθήκες, τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για να αποφύγει την πτώχευση, έστω και την ύστατη στιγμή, καθώς και τι θα σημάνει η μονομερής και οικειοθελής αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Ποιες είναι οι εκτιμήσεις του για την αποδοτικότητα των μέτρων της κυβέρνησης και κατά πόσο οι θυσίες των Ελλήνων "πιάνουν τόπο";

- Κύριε Βιλιάρδε, αρχικά μάθαμε τους όρους στάση πληρωμών ή πτώχευση και ελεγχόμενη χρεοκοπία. Κι εκεί που πιστέψαμε, πως μάθαμε τις "επιλογές" μας, μας έγιναν οικείοι οι όροι ευρεία αναδιάρθρωση, συντεταγμένη χρεοκοπία, "κούρεμα χρέους"... Πόσες παραλλαγές χρεοκοπίας υπάρχουν και τι σημαίνει "κούρεμα"; Ισοδυναμεί με κυριολεκτική διαγραφή μέρους του χρέους;
Ουσιαστικά υπάρχουν οι δύο βασικές μορφές που αναφέρετε, η στάση πληρωμών ή απλή χρεοκοπία και η ελεγχόμενη χρεοκοπία, χωρίς ή με τη συμφωνία των δανειστών αντίστοιχα.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλές παραλλαγές, ανάλογα με τον τρόπο που χειρίζεται μία κυβέρνηση (ή που της επιτρέπεται να χειρισθεί) την αδυναμία εξόφλησης των οφειλών της.
Το "κούρεμα" είναι κυριολεκτική διαγραφή ενός μέρους των χρεών του κράτους, όπως συμβαίνει με μία επιχείρηση, η οποία έχει υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα και στη συνέχεια διαπραγματεύεται με τους πιστωτές της, με στόχο να της διαγράψουν ένα ποσοστό του χρέους της, για να γίνει βιώσιμη.
- Τι είναι το πιστωτικό γεγονός και για ποιο λόγο συνδέονται συχνά οι δύο αυτοί όροι, πιστωτικό γεγονός και "κούρεμα" χρέους;
Πιστωτικό γεγονός είναι ο χαρακτηρισμός της χρεοκοπίας εκ μέρους των εταιρειών αξιολόγησης, ο οποίος επιτρέπει στους κατόχους ασφαλιστηρίων έναντι πιστωτικών απωλειών (CDS), να εισπράξουν τις ζημίες τους από τις ασφαλιστικές, από τις οποίες έχουν αγοράσει τα CDS.
Δηλαδή, οι κάτοχοι ομολόγων, οι οποίοι τα ασφαλίζουν για να μη χάσουν τα χρήματα τους, πληρώνονται από τις εταιρείες ασφάλισης, όταν η απώλεια χαρακτηρισθεί ως πιστωτικό γεγονός (χρεοκοπία).
Οι ζημίες αυτές είναι είτε ολόκληρη η αξία των ομολόγων του κράτους που αδυνατεί να τα πληρώσει στη λήξη τους, είτε μέρος της αξίας τους, εάν το κράτος διαγράψει (κουρέψει) ένα ποσόν και πληρώσει το υπόλοιπο.Στην περίπτωση της Ελλάδας, με βάση τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, η οποία προβλέπει την εθελούσια διαγραφή ύψους 21% εκ μέρους των δανειστών, οι εταιρείες αξιολόγησης έχουν συμφωνήσει να μην χαρακτηρισθεί ως πιστωτικό γεγονός, άρα όχι σαν χρεοκοπία, οπότε δεν θα πληρώσουν οι ασφαλιστικές εταιρείες την απώλεια του 21%, αλλά θα το χάσουν οι κάτοχοι των ομολόγων.
- Συνεπώς, το "κούρεμα" είναι στην πραγματικότητα χρεοκοπία; Πόσο απέχει δηλαδή η Ελλάδα από τον "πάτο", εάν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε έτσι την πτώχευση;
Το "κούρεμα" είναι πτώχευση. Τα στάδια που προηγούνται αυτής, είναι η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, η αδυναμία εύρεσης δανειακών κεφαλαίων, ο δανεισμός από το ΔΝΤ και η αδυναμία εκπλήρωσης-τήρησης των απαιτήσεων του ΔΝΤ (είναι ουσιαστικά ένας σύνδικος κρατικής πτώχευσης), η οποία έχει σαν αποτέλεσμα το σταμάτημα των δόσεων εκ μέρους του.
Το πόσο απέχουμε "από τον πάτο" μπορεί λοιπόν ο καθένας, να το συμπεράνει μόνος του.
- Σε ποιους χρωστάει η Ελλάδα ακριβώς και πόσα;
Στον Πίνακα που ακολουθεί βλέπετε σε ποιους ακριβώς χρωστούσε η Ελλάδα (τους κυριότερους), λίγους μήνες πριν (κάποια από τα ποσά έχουν διαφοροποιηθεί έκτοτε).
Το "κούρεμα" αποφασίζεται από την κυβέρνηση, με τη συμφωνία των πιστωτών - αφού διαφορετικά πρόκειται για μονομερή άρνηση εξόφλησης μέρους των χρεών.
Σήμερα, η διαπραγμάτευση είναι μεταξύ της Ευρωζώνης και των δανειστών μας, μάλλον ερήμην μας, με στόχο να μην χαρακτηρισθεί πιστωτικό γεγονός η διαγραφή και να συνοδευθεί με την παροχή εγγυήσεων η πληρωμή των υπολοίπων - εκ μέρους της Ευρώπης για τους δανειστές μας και εκ μέρους της Ελλάδας προς την Ευρώπη. Σημείωση: Η Ελλάδα οφείλει στις τράπεζες των Η.Π.Α. μόλις 1,5 δις $. Εν τούτοις, οι υπόλοιπες τοποθετήσεις των αμερικανικών τραπεζών είναι της τάξης των 34 δις $, αφού αυτές ασφαλίζουν κυρίως τις ευρωπαϊκές με CDS.
- Πρόσφατα ο Πρ'οεδρος της Τράπεζας, Πειραιώς , Μ.Σάλλας , ανέφερε ότι ένα κούρεμα της τάξεως 50% δεν ισοδυναμεί με περισσότερα από 20 με 25 δισ. ευρώ από τα 360 δισ. ευρώ, που είναι το συνολικό ελληνικό δημόσιο χρέος. Πώς εξηγείται αυτό; Ποια δάνεια αφορά και ποια εξαιρούνται;
Πιθανότατα, η Τράπεζα Πειραιώς έχει σε γενικές γραμμές δίκιο, εάν πράγματι έχει συμφωνηθεί να εξαιρεθούν τα ομόλογα ύψους 60 δισ. € που κατέχει η ΕΚΤ (αν και τα έχει αγοράσει σε χαμηλότερες τιμές), τα δάνεια της Τρόικας ύψους 65 δισ. €, τα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου (15 δισ. €), άλλα δάνεια του δημοσίου (20 δισ. €), καθώς επίσης τα ομόλογα λήξης μετά το 2010 (45 δισ. €), ενώ φυσικά δεν θα υπάρξει διαγραφή των απαιτήσεων όλων όσων δανειστών μας δεν συμφωνήσουν.
Συνολικά λοιπόν, δεν θα διαγραφεί τίποτα από περίπου 250 δισ. € οπότε, εάν θεωρήσουμε ότι το χρέος είναι σήμερα 360 δισ. €, θα διαγραφόταν το 50% από τα 110 δισ. € - ήτοι γύρω στα 55 δισ. € το ανώτατο, με ένα μεγάλο μέρος να αφορά δικές μας τράπεζες και δικά μας ασφαλιστικά ταμεία (άρα η διαγραφή των δανείων των ξένων δεν θα υπερέβαινε τα 25-30 δισ. €).
- Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλος, ξεκαθάρισε, πως οι τα έσοδα που θα προέκυπταν ή θα προκύψουν από τις αποκρατικοποιήσεις, θα χρησίμευαν ή θα χρησιμεύσουν στη μείωση του δημόσιου χρέους και όχι του ελλείμματος. Άρα, ποιο το νόημα των αποκρατικοποιήσεων, εάν το δημόσιο χρέος περικοπεί με το "κούρεμα";
Τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις μειώνουν το χρέος και όχι τα ελλείμματα, όπως συμβαίνει όταν μία επιχείρηση πουλάει τα μηχανήματα της, για να εξοφλήσει τις τράπεζες και όχι για να καλύψει τις λειτουργικές ζημίες της.
Κατά τη γνώμη μου, οφείλουμε να είμαστε αντίθετοι με την αποκρατικοποίηση των κοινωφελών και στρατηγικών επιχειρήσεων της πατρίδας μας, καθώς επίσης των κερδοφόρων.
Ειδικά όσον αφορά τις τελευταίες, τα έσοδα από την πώληση τους μειώνουν μεν το δημόσιο χρέος, αλλά αυξάνουν τα ελλείμματα, αφού παύει το δημόσιο να εισπράττει τα κέρδη τους. Η αύξηση τώρα των ελλειμμάτων εκβάλει στα χρέη, οπότε σε τελική ανάλυση τα χρέη επανέρχονται.
Στην προκειμένη περίπτωση, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Η.Π.Α. οι οποίες, ενώ ιδιωτικοποίησαν τα πάντα, τα χρέη τους αυξήθηκαν, από σχεδόν μηδενικά το 1980, στο 100% σήμερα του ΑΕΠ.
Το "κούρεμα", στο ύψος που αναφέρεται, δεν φτάνει για τη βιώσιμη μείωση του χρέους, οπότε θα συνεχίσουν να απαιτούνται ιδιωτικοποιήσεις από τους δανειστές, πόσο μάλλον αφού είναι απαραίτητη προϋπόθεση της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, για την άσκηση της οποίας υποχρεώνει το ΔΝΤ τα θύματα του.
- Όσον αφορά στην καθημερινότητα των Ελλήνων, ένα μεγάλο "κούρεμα", πώς θα επηρεάσει τις καταθέσεις μας, τα δάνειά μας, τις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών και εν γένει το βιοτικό μας επίπεδο;
Αυτού καθαυτού η διαγραφή μέρους του χρέους από εκείνους τους δανειστές, οι οποίοι τελικά θα συμφωνήσουν, επειδή θα φοβηθούν ότι διαφορετικά θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα και θα τα χάσουν όλα (μόνο αυτός είναι ο λόγος της ενδεχόμενης συμφωνίας τους), δεν πρόκειται να επηρεάσει την καθημερινότητα μας.
Εν τούτοις, πρόκειται για χρεοκοπία, η οποία θα έχει τεράστια επακόλουθα για το βιοτικό μας επίπεδο. Για παράδειγμα, οι τράπεζες δεν πρόκειται να αντεπεξέλθουν με διαγραφή μεγαλύτερη του 21% - οπότε θα κρατικοποιηθούν κάποιες, θα σταματήσει η παροχή δανείων προς τις επιχειρήσεις, θα χρεοκοπήσουν αρκετές, θα αυξηθεί η ανεργία, οι τιμές επίσης κοκ.
- Και η χρεοκοπία πόσο μπορεί να επηρεάσει την αλυσίδα της ελληνικής οικονομίας, την ανάπτυξη της χώρας, τις εισαγωγές και τις Τράπεζες; Πόσο θα επηρεάσει τους καταναλωτές, την εργασία ή μάλλον την ανεργία, την αγορά ακινήτων και τα στεγαστικά δάνεια;
Σε γενικές γραμμές, μία χρεοκοπία προκαλεί την κατάρρευση των τραπεζών καθώς επίσης των επιχειρήσεων της πραγματικής οικονομίας και των εσόδων του κράτους.
Επομένως ακολουθούν εκτεταμένες απολύσεις, μείωση του ΑΕΠ (ύφεση), τεράστια ανεργία, αδυναμία εισαγωγών, φτώχεια, εγκληματικότητα, αδυναμία πληρωμής των δόσεων των δανείων, μεγάλη πτώση των τιμών των ακινήτων, μεγάλες κοινωνικές αναταραχές, εμφυλίους πολέμους κλπ.
- Συχνά η Ελλάδα παρομοιάζεται με την περίπτωση της Αργεντινής, που χρεοκόπησε το 2001. Πρόσφατα, η πρόεδρος της χώρας, ανακοίνωσε αυξήσεις σε μισθούς. Η χώρα έχει καταφέρει να σταθεί ξανά στα πόδια της, χωρίς μάλιστα "συμμάχους" και χωρίς πρόσβαση στις αγορές. Η Ελλάδα έχει τη στήριξη της Ευρωζώνης. Άρα, εάν χρεοκοπήσει, πόσο θα μας πάρει για να ανακάμψουμε, να βγούμε και πάλι στις αγορές και με ποιους όρους πλέον;
Η Ελλάδα δεν μπορεί να συγκριθεί με την Αργεντινή – πόσο μάλλον με την τότε χρεοκοπία της, αφού δεν έχει τις ίδιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, την ίδια γεωπολιτική θέση, ενώ εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τα σημερινά χρηματοπιστωτικά όπλα μαζικής καταστροφής.
Εκτός αυτού η Αργεντινή, μετά από τρία χρόνια λεηλασίας της από το ΔΝΤ, κήρυξε μονομερώς στάση πληρωμών.
Εάν η Ελλάδα χρεοκοπήσει ελεγχόμενα, τότε δεν πρόκειται να αποφύγει τη μετάλλαξη της σε ένα προτεκτοράτο, αυτού ο οποίος θα κερδίσει τελικά το σημερινό οικονομικό πόλεμο.
Εάν κηρύξει μόνη της στάση πληρωμών και διαπραγματευθεί σωστά με τους δανειστές της, τότε η ανάκαμψη θα είναι εξαιρετικά γρήγορη – αν και η έξοδος της στις αγορές δεν θα είναι τόσο εύκολη.
- Η Ελλάδα είναι πράγματι "ισοδύναμο" και αυτονόητο μέλος της Ευρωζώνης; Τι θα σήμαινε πρακτικά μία ενδεχόμενη έξοδος από αυτήν;
Θα σήμαινε την αρχή της διάλυσης της Ευρωζώνης, παράλληλα με την επιδρομή των καταναλωτών (bank run) στις τράπεζες της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας κλπ., η οποία θα οδηγούσε σε μία μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση.
Όσον αφορά την πατρίδα μας, η συμμετοχή στο κοινό νόμισμα είναι ουσιαστικά το μοναδικό όπλο της, απέναντι στους πάσης φύσεως εισβολείς. Η Ελλάδα διέθετε μία σχετικά εύρυθμη οικονομία, πριν ακόμη υιοθετήσει το κοινό νόμισμα, οπότε είχε τη δυνατότητα να επιβιώσει.
Έκτοτε όμως, οι καταστάσεις έχουν αλλάξει δραματικά, αφού έχουμε σπαταλήσει πάρα πολλά χρήματα, έχουμε υπερχρεωθεί, δεν έχουμε καμία πρόσβαση στις αγορές, η χώρα μας έχει σχεδόν εξ ολοκλήρου "αποβιομηχανοποιηθεί" και παράγει ελάχιστα προϊόντα, γεγονός που της έχει στερήσει πλέον αρκετά από τα πλεονεκτήματα που διέθετε.
Παράλληλα, είναι στο στόχαστρο όλων των μεγάλων δυνάμεων, καθώς επίσης των διεθνών κερδοσκόπων, ενώ δεν είναι φυσικά σε θέση να τους αντιμετωπίσει "μετωπικά".
Ουσιαστικά δηλαδή, όταν αναφερόμαστε σε "μονομερή" έξοδο από το Ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, αναπολούμε ρομαντικά το παρελθόν και το τότε βιοτικό μας επίπεδο, όπως αναπολεί κάποιος τα παιδικά του χρόνια,.
Δε συνειδητοποιούμε όμως, ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά και πως θα ήταν μάλλον αδύνατον να επιβιώσουμε με την υποτίμηση που θα ακολουθούσε (50-90%), η οποία θα εξακόντιζε το εξωτερικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, στα ύψη, θα μείωνε τις αμοιβές σε επίπεδα εξαθλίωσης, όπως επίσης όλες τις αξίες (ακίνητα κλπ.).
Παράλληλα, θα ήταν πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουμε με τον πληθωρισμό, με την αδυναμία εισαγωγών (κυρίως ενέργειας και πρώτων υλών), οι οποίες απαιτούν "σκληρό νόμισμα", με την ανεργία και με τόσα άλλα, τα οποία είναι αδύνατον να προβλέψουμε με κάποια σχετική ασφάλεια.
Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι, η ανεργία ύψους 30%, ο υπερπληθωρισμός και η ύφεση, καθώς επίσης μία γενικευμένη οργή για αυτό που φάνταζε ως μία παγκόσμια συνωμοσία εις βάρος της χώρας, ήταν αυτό που αποτέλεσε γόνιμο έδαφος για την ανάληψη της εξουσίας από το ναζισμό στη Γερμανία – ένα "δίδαγμα" της Ιστορίας, το οποίο δεν θα έπρεπε να υποτιμάμε.
Για άρνηση πληρωμής του χρέους με το χαρακτηρισμό του ως επαχθές ή με την νόμιμη αιτιολογία ότι, η χώρα μας δεν έχει τη δυνατότητα να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού της, δεν μπορούμε να μιλάμε, αφού κάτι τέτοιο προϋποθέτει (α) πως τα χρήματα των δανείων μας σπαταλήθηκαν από δικτατορικά καθεστώτα και (β) ότι η χώρα είναι άνευ πόρων.
Το πρώτο δεν ισχύει, αφού τα τελευταία 30 χρόνια είχαμε Δημοκρατία, ενώ το δεύτερο επίσης όχι – αφού διαθέτουμε αποδεδειγμένα μεγάλη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, καθώς επίσης πολύ πλούσιο και ανεκμετάλλευτο υπέδαφος.
- Άρα, ποια θα λέγατε πως είναι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η ενδεδειγμένη λύση για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία;
Θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να την αποτρέψουμε, εκμεταλλευόμενοι το ότι είμαστε μέλος της Ευρωζώνης, καθώς επίσης τη ζημία που θα προκαλούσε η χρεοκοπία μας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η οποία υπολογίζεται στα 5 τρισ. €.
Σε γενικές γραμμές, αφού δηλώσουμε στάση πληρωμών, φυσικά πριν από τη λήξη των ομολόγων, τότε θα πρέπει να διαπραγματευθούμε ψύχραιμα με τους δανειστές μας, επιδιώκοντας την εθελούσια μείωση των επιτοκίων δανεισμού μας στο 1,5% - καθώς επίσης την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων μας, για μία χρονική περίοδο 40-50 ετών, έντιμα και χωρίς καμία διαγραφή.
Φυσικά πρέπει να παραμείνουμε εντός της Ευρωζώνης, απαιτώντας να αντιμετωπισθούμε όπως ακριβώς η Γερμανία το 1953 και διεκδικώντας ενεργά τις γερμανικές επανορθώσεις – επίσης ευρωπαϊκές παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας, αυξάνοντας τις εξαγωγές, το ΑΕΠ και την ανταγωνιστικότητα μας.
- Μετά από όλα τα βήματα, που έχει κάνει η Ελλάδα, κυρίως μέσα από τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών, τα μέτρα που συνεχίζει να λαμβάνει η κυβέρνηση, εκτιμάτε πως θα έχουν αντίκρυσμα; Ειδικά όσον αφορά στις απολύσεις, την εφεδρεία, το "μαχαίρι" στα εισοδήματα και τις συντάξεις και τις διαδοχικές φορολογικές ρυθμίσεις σε ακίνητη περιουσία και μη;
Δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αλλά, αντίθετα, είναι αυτά που θα μας καταδικάσουν αμετάκλητα στη χρεοκοπία.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος, από το να επιλέγει ένα κράτος, εν μέσω κρίσης, μία πολιτική έντονης λιτότητας.
Στη Βολιβία κάποτε αυτού του είδους τα μέτρα είχαν χαρακτηριστεί ως "ο κόσμος ενός τρελού κυβερνήτη, ο οποίος προκαλεί εσκεμμένα ύφεση".
- Πιστεύετε ότι τα μέτρα έχουν αποκτήσει πλέον μόνιμο χαρακτήρα ή κάποια στιγμή θα αρθούν και θα ανακτηθούν τα εργασιακά κυρίως δικαιώματα των Ελλήνων;
Όλα όσα μέτρα έχουν ληφθεί σε άλλες χώρες, οι οποίες έχουν επίσης υιοθετήσει τη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική, είναι συνήθως μόνιμου χαρακτήρα.
Βέβαια η παιδεία μας, καθώς επίσης η γενικότερη κοινωνική συμπεριφορά μας, όπως η επαγγελματική ή πολιτική ηθική μας κλπ., δεν αξίζουν κάτι καλύτερο. Δεν είναι όμως σωστό να πληρώσουν τα παιδιά μας, για τα δικά μας λάθη.

* Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και έκανε μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Δραστηριοποιήθηκε για σχεδόν 20 χρόνια στο εξωτερικό, με ιδιόκτητη επιχείρηση. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Ελλάδα ως Εκδότης και Σύμβουλος Επιχειρήσεων.

Read More

ΚΟΣΣΟΒΟ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

Οι φανερές και οι μυστικές συναντήσεις, με στόχο να εγείρουν «μειονοτικά ζητήματα» στην ευρύτερη περιοχή αποκαλύπτονται τα απόρρητα έγγραφα που παρουσιάζουν τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ». Την «κοσοβοποίηση» της Θράκης επιδιώκει το προξενείο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, εκμεταλλευόμενο την ανυπαρξία εθνικής πολιτικής στο θέμα των μειονοτήτων αλλά και τη συμμαχία «προθύμων», που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά του ελληνικού κρατικού μηχανισμού.Σε απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ, το οποίο αποκάλυψαν τα «Επίκαιρα», καταγράφεται ο ενεργός ρόλος και οι παρεμβάσεις του αμερικανικού Γενικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης σε ζητήματα που άπτονται της μειονοτικής πολιτικής, με απώτερο στόχο να προλειανθεί το έδαφος για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στη Δυτική Θράκη, τύπου Κοσόβου, ελεγχόμενου από την Ουάσιγκτον και την Άγκυρα. Κεντρικό πρόσωπο στην πάγια προσπάθεια των ΗΠΑ να προκαλέσουν ρήγματα στην ελληνική επικράτεια, την τριετία 2007-2009, ήταν ο πρόξενος Hoyt Brian Yee, «μετρ» στις χαράξεις νέων συνόρων και δημιουργός πολλών κρατών στη Βαλκανική κατά την τελευταία δεκαετία.
Η πολιτική έγερσης ζητημάτων «μειονοτήτων» από τις ΗΠΑ συνδέεται άρρηκτα με τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία κρατιδίου-δορυφόρου, μετά τα Σκόπια και το Κόσοβο.Αποκορύφωμα της ανθελληνικής πολιτικής της Ουάσιγκτον είναι η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η οποία κατά το παρελθόν έχει κάνει αναφορά σε «μακεδονική» μειονότητα και στην «καταπίεση της “τουρκικής” μειονότητας στη Θράκη».

Read More

ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΟΥ

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ,ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΑΥΤΗ ΓΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΗ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ...Όχι δεν είναι στην Ελλάδα!Που είναι;Στα νησιά... Φερόες,πάνω από την Αλβιώνα(Αγγλία)!Ναι,αλλά από εκεί είχε περάσει ο Πυθεύς,στο ταξίδι του προς τον Βόρειο Πόλο!Ναι,αλλά μόνο αυτός;
Στο ταξίδι του ο Πυθεύς,ξεκινώντας από τη Μασσαλία το 347 π.χ.χ.,έφτασε και στη Θούλη!
Που είναι;Στη Γροιλανδία και συγκεκριμένα:στις 76 μοίρες, 32' 15.98" Βόρεια και στις 68 μοίρες,50' 32.46" Δυτικά!

Για να δούμε και κάποια άλλα ονόματα νησιών πάνω στον πλανήτη!

-Νήσος Ζευς(Jupiter)(ΗΠΑ)στις 27 μοίρες,01' 52.60" Βόρεια και 80 μοίρες,06' 04.83" Δυτικά.
-Νήσος Βασιλάκι ή Βασιλική(Παπούα),10 μοίρες,37' 49.22" Νότια,150 μοίρες,58' 38.01" Ανατ.
-Νήσος Σιδεία(Παπούα),10 μοίρες,34' 48.75" Νότια,150 μοίρες,54' 06.66" Ανατ.
-Νήσος Ανάκουσα(Παπούα),10 μοίρες,43' 01.12" Νότια,151 μοίρες,14' 31.72" Ανατ.
-Νήσος Αμυχή(πάνω από τις Μαλδίβες),11 μοίρες,06' 27.09" Β.,72 μοίρες,44' 03.34" Ανατ.
-Νήσος Ανδροτή;(Androth)========),10 μοίρες,49' 31.83" Β.,73 μοίρες,40' 17.73" Ανατ.
-Νήσος Πάχη(Ειρηνικός),2 μοίρες,05' 30.30" Νότια,146 μοίρες,25' 47.58" Ανατ.
-Επί της νήσου Upolou(Σαμόα),ίσως παραφθορά του ονόματος Απόλλων,
πόλις Απία,13 μοίρες,49' 51.46" Νότια,171 μοίρες,45' 07.31" Δυτικά και
χωριό Λοτοφάγο,14 μοίρες,02' 32.07" Νότια,171 μοίρες,34' 05.85" Δυτικά
-Νήσος Καναθέα(Φίτζι),17 μοίρες,16' 08.62" Νότια,179 μοίρες,08' 38.49" Δυτικά
-Νησιά Διομήδη(Βερίγγειος),65 μοίρες,47' 10.33" Βόρεια,169 μοίρες,03' 49.97" Δυτικά
-Νήσος Τρίτων(Πάρασελ,Φιλιππίνες),15 μοίρες,45' 52.69" Βόρεια,111 μοίρες,13' 24.54" Ανατ.
-Νήσος Μήνις(Φιλιππίνες),6 μοίρες,12' 07.63" Βόρεια,121 μοίρες,03' 14.78" Ανατ.
-Νήσος Λαμινούσα(Φιλιππίνες),5 μοίρες,32' 51.80" Βόρεια,120 μοίρες,55' 02.69" Ανατ.

-Νήσοι Αντίποδες(Τσάθαμ,Ν/Ανατολικά της Ν.Ζηλανδίας,που δυστυχώς το όνομά τους παραμένει στην ιστορία και στη γεωγραφία γραμμένο πάνω στον τοίχο μιας εκκλησίας!
Δείτε στη φωτογραφία!44° 14' 33.97 S 176° 14' 13.39 W

Read More

ΚΑΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ

Με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Μακεδόνων & Θρακών Παπάγου-Χολαργού , πρόκειται σύντομα να τοποθετηθεί στον Δήμο Παπάγου-Χολαργού, ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο πρώτος στην Αττική. Το σύνολο των εξόδων αναλαμβάνεται από τον συμπολίτη μας αρχιτέκτονα κ. Μπάμπη Στάικο, ο οποίος επίσης χρηματοδότησε την κατασκευή και τοποθέτηση, τον περασμένο χρόνο, του ανδριάντα του Φιλίππου Β’, στου Παπάγου.

Προ των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα, και ειδικώς την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011 (εσπέρας), οργανώνουμε εκδήλωση στην αίθουσα της Παλιάς Βουλής, με θέμα «Ο Μέγας Αλέξανδρος στο Μύθο και την Ιστορία», με σκοπό να παρουσιαστεί το έργο και η προσωπικότητά του μεγάλου στρατηλάτη.

Στην εκδήλωση αυτή θα είναι ομιλητές οι εξής:

• Η Πρύτανις κα Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ,

• Ο Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας κος Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης,

• Ο Καθηγητής κος Robin Lane Fox, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης,

• Ο κος Αθανάσιος Λερούνης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος της ΜΚΟ «Έλληνες Εθελοντές»

· Ο κος Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων.

Θα συντονίσει ο Δρ. Ιωάννης Παρίσης, υποστράτηγος ε.α., διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης.

Στην εκδήλωση αυτή έχουν προσκληθεί μέλη της Κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου, της Ακαδημίας Αθηνών, της Εκκλησίας, των Ενόπλων Δυνάμεων, της ακαδημαϊκής κοινότητας, Δήμαρχοι (και από πόλεις της Μακεδονίας), Μακεδονικές και άλλες οργανώσεις, ο χώρος της Αρχαιολογίας, ξένες Πρεσβείες και ξένες Αρχαιολογικές Σχολές, και πολλοί άλλοι, κλπ.

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Δημάρχου Παπάγου-Χολαργού και έχει την υποστήριξη δεκάδων μακεδονικών οργανώσεων από την Ελλάδα και τον Ελληνισμό της Διασποράς.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Δρ. Ιωάννης Παρίσης

Read More

ΤΩΡΑ ΤΟ ΓΟΥΔΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΑΡΑΓΕ???

Read More