ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ 28 10 2010

Read More

ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Ενα πέπλο μυστηρίου σκεπάζει μέχρι σήμερα τα βάθη της ιστορίας, προκαλώντας την φαντασία, την περιέργεια και το επιστημονικό ενδιαφέρον.

Αρχαίοι μύθοι, πανάρχαιες βραχογραφίες, περίεργες αναφορές των ιστορικών και των χρονογράφων εκείνων των εποχών, αλλά και οι σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις που έρχονται να προσδώσουν ένα άλλο νόημα, ή και να επιβεβαιώσουν μερικές φορές τις αρχαίες δοξασίες, δημιουργούν ένα πολύμορφο σύνολο που μεταφέρει αχνά από τα βάθη των αιώνων τον δυνατό παλμό ενός πανάρχαιου πολιτισμού, ο οποίος στην μεγαλύτερη του έκταση παραμένει ακόμα και σήμερα ανεξερεύνητος και άγνωστος.

Ίσως δεν θα ήταν ουτοπικό να προσπαθήσουμε να βρούμε πίσω από την αλληγορία των μύθων, την άκρη του νήματος που οδηγεί σε μία άγνω στη αλήθεια. Αλλωστε η ίδια αυτή "ουτοπία" οδήγησε τον Σλίμαν στην ανακάλυψη των Μυκηνών και της Τροίας, τον Έβανς στην ανακάλυψη των ανακτόρων της Κνωσού κ.λ.π. Οι αρχαίοι λοιπόν μύθοι, είτε Ελληνικοί είναι αυτοί, είτε Περσικοί, Ινδικοί, Αιγυπτιακοί, Ινδιάνικοι κ.λ.π., σύμφωνα με αρκετούς μελετητές μεταφέρουν μία αντίληψη που σε εμάς φαντάζει παράλογη: ότι η ανθρώπινη ιστορία δεν ακολούθησε μία γραμμική πορεία από έναν πρωτόγονο πολιτισμό σε έναν πιο εξελιγμένο, αλλά αντίστροφα μία σπειροειδή πορεία από έναν πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό σε μία συνεχόμενη παρακμή έως την εποχή που υπήρξε η μυθολογική εκείνη καταγραφή, και μετά πάλι άρχισε η άνοδος κ.ο.κ.

ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Είναι χαρακτηριστική η καταγραφή του Ησιόδου στο "Έργα και ημέραι", όπου αναφέρει ότι οι θεοί δημιούργησαν πρώτα το Χρυσό Γένος των ανθρώπων που έζησε την εποχή που ο Κρόνος βασίλευε στο κράτος του Ουρανού. Τούτο το γένος ήταν το πιο σοφό και προηγμένο απ' όλα, ενώ εν συνεχεία ακολούθησαν - σε μία συνεχή παρακμή - τα επόμενα γένη φτάνοντας στο κατώτερο: το Σιδηρούν. Εδώ έχουμε την αντίληψη της αντίστροφης πορείας του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά και μια αναφορά σε κάποιον πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό: Στο κράτος του Ουρανού. Ο Ουρανός σύμφωνα με την αρχαιοελληνική παράδοση ήταν ο πρώτος βασιλέας ο οποίος και δημιούργησε ένα παγκόσμιο κράτος. Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος αναφέρει ότι ο Ουρανός φέρεται ως ο πρώτος των βασιλέων, ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι ήταν ο πρώτος που κατέκτησε τον κόσμο.

Ανάλογη καταγραφή έχουμε από την αρχαία κινεζική παράδοση, οπού κατά το πανάρχαιο κείμενο " I Τσίνκ" ο πρώτος βασιλέας ήταν ο 'Τσανγκ - Τι", που μεταφράζεται ως "Ό Βασιλιάς Ουρανός". Σύμφωνα λοιπόν με το "Ι Τσινκ", κατά την εποχή της βασιλείας του "εθεσπίσθησαν νόμοι χρηστότητος και δικαιοσύνης. Δεν υπήρχε τότε τόπος στη Γη που να μην ανήκε στον βασιλέα Ουρανό...".

Παρόμοιες αναφορές υπάρχουν και στα αρχαία Ινδικά κείμενα "Ραγγού Βάνσα" και "Ραμαγιάνα", όπου γίνεται λόγος για ένα πανάρχαιο βασίλειο που ίδρυσε ο "Μανού", ο "πρώτος των βασιλέων" και στο οποίο ίσως είχε αναπτυχθεί ένας εξελιγμένος πολι τισμός.

Το αρχαίο Ινδιάνικο κείμενο "Popol Vux" αναφέρει την ύπαρξη κατά τα πανάρχαια χρόνια ενός παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ μιλάει και για τον εποικισμό της Αμερικής από τους λευκούς στρατιώτες του βασιλιά "'Ηλα Τάκι".

Οι παρόμοιες έως ταυτόσημες αυτές αρχαίες καταγραφές, που έρχονται από λαούς που ζουν σε φοβερά απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, δεν μπορούν παρά να μας κινήσουν τουλάχιστον την υποψία, ότι τότε υπήρχε ένα κράτος που είχε κατακτήσει όλον, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη δημιουργώντας έναν προηγμένο πολιτισμό.

Αυτός ο πολιτισμός παρέμεινε στην μνήμη των ανθρώπων και μετά την καταστροφή του (πιθανόν από κάποιον παγκόσμιο πόλεμο και από έναν μεγάλο κατακλυσμό, γεγονότα που καταγράφονται και πάλι στα κεί μενα των αρχαίων λαών), η δε αίγλη του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι πρω ταγωνιστές του να πάρουν - με την πάροδο των αιώνων - διαστάσεις θεών και τα γεγονότα που τον σημά δεψαν να πάρουν από στόμα σε στόμα τις διαστάσεις μύθου.

Η αιτία της θεοποίησης αυτών των προσώπων μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή από έναν αναγνώστη των αρχαίων κειμένων, αφού πάρα πολλοί χρονογράφοι, ιστορικοί και συγγραφείς εκεί νης της εποχής μιλούν για τους θεούς και περιγράφουν τα περιστατικά της ζωής τους σαν να πρόκειται γα ιστορικά πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα.

Δυστυχώς δεν έχει φτάσει στα χέρια μας λεπτομερής καταγραφή της ιστορίας εκείνου του πανάρχαιου πολιτισμού. Ένας από τους λόγους είναι η εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των αρχαίων καταγραφών με την πυρπόληση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης κλπ., που μας στέρησε από έναν πολύτιμο θησαυρό γνώσεων. Αξίζει να θυμηθούμε ότι η βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης καιγόταν επί μία ολόκληρη εβδομάδα. Και μόνο αυτή η πληροφορία μας προκαλεί ρίγος, όταν αναλογιζόμαστε το πλήθος και την έκταση των γραπτών μνημείων που εξαφανίστηκαν.

Παρ' όλα αυτά, έφτασαν μέχρι σήμερα κάποιες σποραδικές αναφορές, οι οποίες σε συνδυασμό με διάφορα παράδοξα αρχαιολογικά ευρήματα και διάφορα πορίσματα επιστημονι κών ερευνών, μπορούν να μας μεταφέρουν αχνά τον παλμό εκείνου του πολιτισμού. Στόχος του άρθρου αυτού δεν είναι να αναπαραστήσει την ιστορία εκείνης της εποχής, αλλά να μεταφέρει ένα μέρος (όσο μπορεί να επιτρέψει ο περιορισμένος χώρος) από το πλήθος των στοιχείων πού παραμένουν ανε ξήγητα ή τουλάχιστον ελλιπώς ερμηνευμένα από την συμβατική ιστορία και, αν δεν αποδεικνύουν, τουλάχιστον δημιουργούν την υποψία για την ύπαρξη ενός πολιτισμού, ίσως πιο προηγμένου και εξελιγμένου από τον δικό μας.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΙΑΣ ΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Είναι φυσικό, η ιστορία ενός πολιτισμού που υπολογίζεται ότι υπήρξε δέκα χιλιάδες χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού και εξαφανίστηκε από μία κοσμογονική καταστροφή, να τυλίχτηκε με την αχλή και την αίγλη του μύθου, ο οποίος είναι και η σημαντικότερη ένδειξη της ύπαρξης του. Οι γενιές που έζησαν τα επόμενα από την καταστροφή χρόνια χωρίζονταν στους ανθρώπους των ιερατείων, που είχαν στην κατοχή τους την προγονική γνώση μαζί με κάποια από τα κατά λοιπα της πανάρχαιας τεχνολογίας, και στην μεγάλη μάζα των απλών ανθρώπων. Εκείνοι, τις μνήμες τις οποίες διατήρησαν από τα χρόνια της ακμής, τις περιέβαλαν με το προστατευτικό κάλυμμα της μυθολογίας.

Η μυθολογία βρίθει από αναφορές στα φοβερά όπλα των θεών, στα ιπτάμενα άρματα τους, στα αυτόματα μηχανήματα και τα πολεμικά τέρατα, στις "μαγικές" δυνάμεις που έφτιαχναν πελώρια οικοδομήματα ή γκρέμιζαν ανίκητα τείχη, στους ταξιδιώτες του ουρανού και των άστρων. Σίγουρα όλα αυτά μπορεί να είναι δημιουργήματα της φαντασίας.

Αυτή η "φαντασία" όμως είναι παρόμοια - σχεδόν ταυτόσημη -σε διάφορους λαούς, και εφ' όσον υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν επαρκώς αν δεν θεωρηθούν ως απεικόνιση της πραγματικότητας που κρύβουν οι μύθοι, αφού υπάρχουν ιστορικές μαρ τυρίες που υπαινίσσονται την χρησι μοποίηση κατά διάφορες κρίσιμες περιόδους μη συμβατικής με τα δεδο μένα της εποχής τεχνολογίας, και εφ' όσον σύγχρονοι ερευνητές στηριζόμε νοι σε αρχαίες μαρτυρίες κατασκευά ζουν πράγματα που έως τώρα τα θεωρούσαμε αντικείμενα που συνα ντούμε μόνο σε μύθους. Επομένως, είναι φυσικό να γεννιέται η υποψία ότι τα περί απλής φαντασίας δεν αποτε λούν ικανοποιητική και επαρκή εξήγηση.

Οι αρχαίοι μύθοι και τα κείμενα είναι γεμάτα από αναφορές σε ιπτάμενα οχήματα που χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς. Όσες από αυτές και να καταγράψουμε, δεν θα μπο ρέσουμε να μην έχουμε αφήσει ένα σημαντικό πλήθος απ' έξω. Αξίζει όμως να μεταφέρουμε κάποιες χαρακτηριστικές περι πτώσεις, όπου ένας καχύποπτος ερευνητής μπορεί να διακρί νει πίσω από την αλληγορία πολλά πράγματα.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο μύθος του Τριπτόλεμου με την θεά Δήμητρα. Πρόκειται για έναν μύθο των Ελευσινίων Μυστηρίων, σύμφωνα με τον οποίο η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από φτερωτούς δράκοντες, προσγειώθηκε στην "αγέλαστο πέτρα" στην Ελευσίνα.

Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε γα πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών. Είναι σκανδαλιστικά παρόμοια η τοπωνυμία της περιοχής ("Ελευσίς") με την λέξη "έλευσις", που θα μπορούσε κάλλιστα να υποδηλώνει την έλευση της θεάς Δήμητρας με το ιπτάμενο άρμα της. Επιπλέον το εκπολι τιστικό έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Τριπτόλεμος με τα μέσα που του παρείχε η θεά, καταγράφε ται και σε μυθολογίες άλλων λαών. Μεταφέρουμε χαρακτηρι στικά από το βιβλίο του Γουίλ Ντιράν (Wil Durant) "Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας" την μαρτυρία της Κινεζικής παρά δοσης:

"...Πριν έρθουν οι ουράνιοι Βασιλείς, οι άνθρωποι στην Κίνα ζούσαν σαν τα ζώα. Σκεπάζονταν με δέρματα ζώων, τρέφο νταν με ωμό κρέας και δεν ήξεραν τον πατέρα τους...

...Όταν ήρθε ο Φου Χι, με την βοήθεια μιας πολύ μορφωμέ νης βασίλισσας, έμαθε στον λαό τον γάμο, την μουσική, τα γράμματα, και την ζωγραφική. Τους έμαθε επίσης να ψαρεύ ουν με δίκτυα και να καλλιεργούν τον μεταξοσκώληκα...

Μετά τον θάνατο του Φου Χι, το έργο του το συνέχισε ο Σενγκ Μουγκ. Αυτός βρήκε το αλέτρι, τη γεωργία, το εμπόριο, την Ιατρική επιστήμη, και το πως να θεραπεύονται οι άνθρωποι με τα βότανα..."

Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη "Μήδεια", πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. Αυτού του είδους οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις προξενούν την περιέργεια, αφού η θεατρική τους απόδοση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την εποχή και σίγουρα θα προξενούσε πολλά προβλήματα.

Η εμμονή των δημιουργών και ιδιαίτερα του Αισχύλου στην χρήση (στο θέατρο) φτερωτών αρμάτων, ιπταμένων ανθρώπων και ζώων, αλλά και περιέργων ενδυμάτων με χαρακτηριστικούς τους περίφημους κοθόρνους (μεγάλες μπότες που θυμίζουν έντονα αυτές των σημερινών αστροναυτών), υποδηλώνει την επιθυμία των τραγωδών να γίνει πιστή καταγραφή των μύθων ή τουλάχιστον την προσπάθεια να περάσουν εμμέσως στο κοινό κάποιες κρυφές αλήθειες (χωρίς η μία περίπτωση να αναιρεί την άλλη).

Στην τραγωδία του Αισχύλου "Προμηθέας Δεσμώτης" βλέπουμε τον Ωκεανό και τις κόρες του να έρχονται στον Προμηθέα οδηγώντας "με την θέληση, χωρίς χαλινούς" ένα "τετράσκελο πουλί". Στα αποσπάσματα που σώθηκαν από την τραγωδία "Σφίγγα" τον βλέπουμε να μιλάει για ένα "πουλί πού 'χει νυχάτο χέρι, το πολεμικό, με το κοντάρι", ενώ στον "Αγαμέμνονα" είναι χαρακτηριστική η εντολή: "τα σκυλιά, τα τολμηρά, όπου πετάνε στον αγέρα άφησε".

Η πιθανή εμμονή του Αισχύλου να αποκαλύψει με συμβολισμούς στους θεατές κάποια μυστικά, μπορεί να εξηγήσει και τις διώξεις του από το ιερατείο της εποχής με την κατηγορία ότι ανεβάζει επί σκηνής τα μυστικά των Ελευσίνιων Μυστηρίων, και ίσως και την ανεξιχνίαστη δολοφονία του.

Το τετράσκελο πουλί που αναφέρεται στον "Προμηθέα Δεσμώτη" το συναντάμε σε πολλές αρχαίες απεικονίσεις, καθώς και σε κείμενα διαφόρων λαών. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι η περιγραφή του Ιεζεκιήλ στην Παλαιά Διαθήκη όπου μιλάει για ένα ζώο με τέσσερα σκέλη:

"...και τα σκέλη αυτών ορθά και πτερωτοί οι πόδες αυτών και σπινθήρες ως εξαστράπτων χαλκός και ελαφραί αι πτέρυγες αυτών..."

Το όχημα το είδε ο προφήτης να βγαίνει λάμποντας ολόκληρο, μέσα από ένα σύννεφο σκόνης.

Ο Αυστριακός μηχανικός Τ. Φ. Μπλούμριχ (J.F. Blumrich), ο οποίος εργάστηκε στην NASA και βραβεύτηκε" με το μετάλλιο "Εξαιρετικές Υπηρεσίες - Exceptional Services", ερεύνησε διεξοδικά τις περιγραφές αυτές του Ιεζεκιήλ, και σχεδίασε έναν υπερμοντέρνο θαλαμίσκο προσγείωσης από διαστημόπλοιο, με όλα τα χαρακτηριστικά που περιγράφει ο προφήτης. Τα αποτελέσματα των ερευνών του τα δημοσίευσε σε ένα βιβλίο με τίτλο "Και ηνοίχθησαν οι ουρανοί..."

Εδώ φυσικά γεννιέται το ερώτημα τι σχέση μπορεί να έχει το όχημα που είδε ο Ιεζεκιήλ με την τεχνολογία ενός πολιτισμού που υποτίθεται ότι καταστράφηκε 7000 περίπου χρόνια πριν από αυτόν. Ίσως λοιπόν, κάποια απομεινάρια αυτής της υψηλής τεχνολογίας να σώθηκαν και μετά την καταστροφή, φυλαγμένα με κάθε μυστικότητα από τα ιερατεία. Την γνώση γι' αυτά να είχαν μόνον κάποιοι από τους μυημένους στα αρχαία μυστήρια.

Ένα επιπλέον γεγονός που πηγάζει μέσα από την παράδοση αλλά και από τα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων είναι τα ταξίδια πέρα από τη γη.
Είναι πολλές οι αναφορές των μύθων για τα ηλιακά άρματα με τα οποία ταξίδευαν διάφοροι ήρωες, με χαρακτηριστικότερο τον μύθο του ταξιδιού του Φαέθωνος. Ακόμη οι αναφορές σε αστρονομικά θέματα, διαφόρων μυημένων στα μυστήρια φιλοσόφων, ξεπερνούν τα όρια των γνώσεων, που κατά την συμβατική ιστορία θα έπρεπε να έχουν. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωκράτη στον "Φαίδωνα" του Πλάτωνα, όπου μιλάει για την σφαιροειδή μορφή της Γης, την περιγράφει πως φαίνεται από ψηλά, και λέει ότι αυτό που εμείς βλέπουμε για ουρανό δεν είναι ο πραγματικός, αλλά όταν βγούμε έξω από αυτόν (έξω από την ατμόσφαιρα) βλέπουμε την πραγματική του εικόνα.

Μία σειρά πανάρχαιων βραχογραφιών, θέτουν στον καλόπιστο ερευνητή την απορία για το αν όσα λέγονται γα τα διαστημικά ταξίδια εκείνης της εποχής δεν είναι απλά παραμύθια. Ορισμένες βραχογραφίες, αν ειδωθούν και ερμηνευθούν μ' ένα συγκεκριμένο τρόπο, παρουσιάζουν μορφές αστροναυτών. Τέτοιες έχουν βρεθεί στο Παγγαίο όρος στην Θράκη, στην Βαλ. Καμόνικα της Ιταλίας, στο Κίμπερλι της Αυστραλίας και σε πολλά άλλα μέρη. Όλα αυτά τα ανεξήγητα για τους επιστήμονες στοιχεία, αποτελούν μία σημαντική ένδειξη ενός πανάρχαιου εξελιγμένου πολιτισμού.

ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ;

Στα κείμενα των αρχαίων λαών υπάρχει η περιγραφή ενός τρομερού πολέμου που συγκλόνισε όλη τη Γη. Αυτός ο πόλεμος, που ίσως στάθηκε και η αφορμή γα την αρχή της παρακμής εκείνου του πολιτισμού, διεξήχθη με την χρησιμοποίηση εξελιγμένων όπλων. Οι περιγραφές των αρχαίων κειμένων μας μεταφέρουν την εικόνα μίας σύγκρουσης, η οποία επέφερε σφοδρές καταστροφές. Εκείνη η πανάρχαια σύγκρουση κατέληξε κατά πάσα πιθανότητα σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Φαντάζει ακραίο, όμως διαβάζοντας κανείς τις περιγραφές των αρχαίων παραδόσεων δεν μπορεί να μην πάει ο νους του σε μία τέτοια πιθανότητα. Οι αναφορές σε "ένα βλήμα που μέσα του έκλεινε την δύναμη του σύμπαντος", σε μία "λευκό-φωτη λάμψη" και μία "φωτιά πρωτόφαντη που χυνόταν παντού", σε "μία θανατηφόρα σκόνη" πόυ σκέπασε όσους σώθηκαν από τον όλεθρο, δύσκολα μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Αξίζει να μεταφέρουμε τα κείμενα των λαών, μέσα στα οποία εκτός των άλλων, ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει τις μεγάλες ομοιότητες που υπάρχουν, και να εξάγει τα συμπεράσματα του.

Από την Θεογονία του Ησιόδου, όπου γίνεται η περιγραφή του τρομερού εκείνου πολέμου μεταξύ των "Θεών" και των 'Τιτάνων", μεταφέρουμε το εξής χαρακτηριστικό απόσπασμα:

"...Έβραζε η γη και η θάλασσα η απέραντη, και τους Τιτάνες τους τύλιξε μια καυτή πνοή. Κι όπως η φλόγα ανέβαινε στον ουρανό, όσο γενναίοι κι αν ήσαν, οι Τιτάνες τυφλώθηκαν. Τους τύφλωσε η λευκόφωτη από τους κεραυνούς λάμψη. Ζέστη, φωτιά πρωτόφαντη χύνονταν παντού. Κι ότι έβλεπαν τα μάτια, κι ότι τα αυτιά άκουγαν ήτανε σαν να είχαν σμίξει η ο ουρανός κι η γη..."

Ένας ερευνητής θα μπορούσε κάλλιστα να υποψιαστεί ότι ο "κεραυνός του Δία" που ήταν το όπλο που έδωσε την νίκη της Τιτανομαχίας στους "Θεούς", στην πραγματικότητα δεν ήταν κάτι διαφορετικό από την σημερινή πυρηνική βόμβα.

Ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που υπάρχει στο ινδιάνικο κείμενο "Popol Vux":

"...Ένας σιδερένιος κεραυνός έπεσε από τον ουρανό στη γη. Τα πτώματα των ανδρών της φυλής των Βρίσχνες, και των Αγχίκας. έγιναν αγνώριστα. Τα μαλλιά τους και τα νύχια τους είχαν πέσει, τα φτερά των πτηνών άλλαξαν χρώμα, οι τροφές δηλητηριάστηκαν κι όσοι άνθρωποι σώθηκαν από τον όλεθρο σκεπάστηκαν με μία θανατηφόρα σκόνη."

Η Ινδική βίβλος "Μαχαμπαράτα" αναφέρει σχετικά:

"Ήταν ένα βλήμα που μέσα του έκλεινε την δύναμη του Σύμπαντος. Ήταν μία στήλη από καπνό και φλόγα λαμπρή, σαν δέκα χιλιάδες ήλιοι, που σηκώθηκε μ' όλη τη δύναμη της... Ήταν ένα νέο και άγνωστο όπλο, ένας σιδερένιος κεραυνός που έκανε στάχτη τη. φυλή των Βρίσνις και των Ανδάκας...

...Τα κορμιά κάηκαν, και κανείς δεν μπορούσε να τα αναγνωρίσει. Τα μαλλιά και τα νύχια έπεσαν από τα σώματα. Τα πουλιά έγιναν κάτασπρα... Λίγες ώρες αργότερα όλα τα τρόφιμα είχαν μολυνθεί... Για να γλυτώσουν από τη φωτιά αυτή, οι στρατιώτες έπεσαν στα ποτάμια με τα ρούχα και τα όπλα τους... Αρχισε να φυσάει ένας καυτός άνεμος...

Το Σύμπαν τυλίχτηκε με τόση ζέστη σαν να ήταν άρρωστο με δυνατό πυρετό. Οι ελέφαντες και τ' άλλα ζώα του πολέμου χτυπήθηκαν από την δύναμη του όπλου... Τα νερά ζεστάθηκαν τόσο, ώστε ότι ζεί μέσα τους, άρπαξε φωτιά...

...Ένα ακόντιο μοιραίο, σαν ραβδί του θανάτου. Μετρούσε τρία κύβιτα και έξι πόδια. Προικισμένο με την δύναμη του κεραυνού του Ίντρα με τα χίλια μάτια...καταοτρεπτικό για όλα τα ζωντανά πλάσματα..."

Η καταπληκτική ομοιότητα των περιγραφών της "ΡοροΙ Vux" και της "Μαχαμπαράτα", αλλά και οι προκλητικά όμοιες ονομασίες των φυλών "Βρίσχνες και Αγχίκας" από την μία και "Βρίσνις και Ανδάκας" από την άλλη, μας ωθούν στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται τα δύο αυτά κείμενα να περιγράφουν το ίδιο γεγονός.

Σε ένα άλλο σημείο της "Μαχαμπαράτα" διαβάζουμε για την σύγκρουση στον αέρα δύο όπλων από αυτά που προαναφέραμε: "...Τα δύο όπλα συνάντησαν το ένα τ' άλλο στη μέση του αέρα. Τότε η γη άρχισε να τρέμει μαζί με όλα τα βουνά της και τις θάλασσες και τα δέντρα, και όλα τα ζωντανά πλάσματα κάηκαν από την ενέργεια των όπλων και επηρεάστηκαν άσχημα. Τα ουράνια φλέγονταν και τα δέκα σημεία του ορίζοντα γέμισαν με καπνό...".

Η περιγραφή της Παλαιάς Διαθήκης, σχετικά με την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορα, μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως μία μυθολογική απεικόνιση των δεινών εκείνου του μεγάλου πολέμου:

"...Και έβρεξεν ο Κύριος επί τα Σόδομα και τα Γόμορα Φείον και πυρ εξ ουρανού, και κατέστρεψε τας πόλεις αυτάς, και πάντα τα περίχωρα..."

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που μας μεταφέρουν οι αρχαίες παραδόσεις, είναι αυτό της κατασκευής του περίφημου κεραυνού του Διός από τους Κύκλωπες. Σύμφωνα με την Αρχαία Ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες ήταν αυτοί που δημι¬ούργησαν το ανίκητο αυτό όπλο, το οποίο και έδωσαν στον Δία για να κατατροπώσει τους Τιτάνες.

Από τα "Σχόλια του Αρτεμιδώρου" διαβάζουμε την γνώμη του Ερατοσθένη που υποστήριζε ότι η συνωμοσία των Θεών κατά των Τιτάνων έγινε στο "θυτήριο", όπου οι Κύκλωπες κατασκεύαζαν το φοβερό όπλο, "έχων επί του πυρός κάλυμμα, όπως μη ιδώσει την του κεραυνού δύναμιν".

Μήπως εδώ μιλάμε για ένα πυρηνικό εργοστάσιο, του οποίου τα τοιχώματα προστάτευαν τους εργαζόμενους σε αυτό από "την του κεραυνού δύναμιν", και του οποίου οι επιστήμονες, που θα φορούσαν προφανώς μία ιδιόμορφη στολή με κράνος, η οποία τους προσέδιδε μία διαφορετική περίεργη εικόνα, ονομάστηκαν από την μυθολογία "Κύκλωπες"; Αρκετά τολμηρή ετούτη η υπόθεση, αλλά και αρκετά πιθανή, αν λάβει κάποιος υπόψιν του τις παραπάνω περιγραφές, καθώς και μία βραχογραφία 10000 ετών, που βρέθηκε σε σπηλιά της κοιλάδας Τασσιλί, στις παρυφές της ερήμου της Σαχάρας, η οποία παρουσιάζει την μορφή ενός ανθρώπου, ντυμένου με μία παράξενη στολή, που θυμίζει έντονα αυτή των αστροναυτών ή των εργαζομένων σε πυρηνικό εργοστάσιο. Το κράνος της στολής φέρνει στην μνήμη μας την περιγραφή ενός Κύκλωπα, αφού έχει στο μέτωπο έναν στρογγυλό φεγγίτη για να επιτρέπει την όραση.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ

Την ολοκληρωτική καταστροφή εκείνου του πολιτισμού, έφερε ένας μεγάλος κατακλυσμός, που ήταν αποτέλεσμα αλλά και αιτία τεραστίων γεωλογικών μεταβολών που αναστάτωσαν ολόκληρο τον πλανήτη. Τα αρχαία κείμενα αναφέρονται εκτενώς και σε εκείνον τον κατακλυσμό, αλλά και σε παλαιότερους.

Σύμφωνα με κάποιες σύγχρονες θεωρίες, το 9654 π.Χ., ένα αστρικό σώμα έπληξε την Γη στον Ειρηνικό Ωκεανό, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές σε όλη την υφήλιο. Η χρονολογία αυτή δεν απέχει από εκείνη που δίνει ο Πλάτωνας στον 'Τίμαιο", για τον καταποντισμό της Ατλαντίδας. Αυτή η καταστροφή, πρέπει να ταυτίζεται με αυτήν που αναφέρεται από την Ελληνική μυθολογία ως ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα.

Σύμφωνα με μια ιστορική ερμηνεία, εν όψη του κατακλυσμού που ερχόταν, οι σοφοί εκείνου του πανάρχαιου πολιτισμού, που είχαν προβλέψει την καταστροφή, θέλησαν να διασώσουν τις γνώσεις τους για τις επερχόμενες γενιές. Αυτές οι γνώσεις κλείστηκαν είτε σε κάποια οικοδομήματα πού ήταν προορισμένα να "επιβιώσουν", είτε διασώθηκαν μαζί με τους κατόχους τους σε κάποια απρόσβλητα σημεία.

Οικοδομήματα, μέσα στα οποία φυλάχτηκε η γνώση, λέγεται ότι αποτελούν οι πυραμίδες. Η Αιγυπτιακή παράδοση αναφέρει ότι η μεγάλη πυραμίδα κατασκευάστηκε πριν τον κατακλυσμό (ίσως αυτό που έγινε στα τέλη της τρίτης χιλιετίας να ήταν κάποιου είδους ανακαίνιση) και είχε φυλαγμένα στα σωθικά της τα απομεινάρια της χαμένης σοφίας. Ένα χειρόγραφο του αρχαίου Αιγυπτίου ιστορικού Μασχουντί που βρίσκεται στην βιβλιοθή κη του πανεπιστημίου) της Οξφόρδης, αναφέρει τα εξής:

"...Ο Σουρίντ που βασίλευε στην Αίγυπτο, πριν από τον κατακλυσμό, κατασκεύασε τις δύο μεγάλες πυραμίδες. Και διέταξε τους ιερείς του να εναποθέσουν σε αυτές το σύνολο των γνώσεων και της σοφίας της εποχής του, καθώς και τα γραπτά κείμενα της αριθμητικής και της γεωμετρίας, προς χάριν των μεταγενεστέρων, για να τα μελετήσουν και να διδαχθούν απ' αυτά.

Στην Ανατολική πυραμίδα καταγράφηκαν οι ουράνιες σφαίρες, τα σχήματα των άστρων και των πλανητών με τις θέσεις των και τους κύκλους των, καθώς και η ιστορία του παρελθόντος..."

Ο Έντγκαρ Κεϊσι στα έργα του "Ιστορία της προέλευσης και του πεπρωμένου του ανθρώπου" και "Ατλαντίδα", αναφέρει ότι αρχιτέκτονας της μεγάλης πυραμίδας ήταν ο Ερμής, ενώ για την Σφίγγα αναφέρει ότι κατασκευάστηκε γύρω στην δέκατη χιλιετία προ Χριστού.

Την κατασκευή της μεγάλης πυραμίδας από τον Ερμή, για να φυλαχτεί εκεί η επιστημονική γνώση υποστηρίζει και ο Άραβας ιστορικός Ιμπ Μπαλούσι. Σύμφωνα με την παρά δοση η Σφίγγα έκρυβε την λύση κάποιου μεγάλου αινίγματος.

Στις 22 Μαρτίου του 1993 στις 11:05 ακριβώς, ένα μίνι ρομπότ του Γερμανού μηχανικού Δρα. Ρούντολφ Γκάντεμπρινκ (Dr. Rudolf Gantenbrink) ανακάλυψε μέσα στη πυραμίδα του Χέωπα, στο τέρμα ενός σφραγισμένου από τους αρχαι ολόγους διαδρόμου 59,84 μέτρων, μία μυστική πόρτα. Η α πόσταση από το σημείο της πόρτας αυτής έως το εξωτερικό της πυραμίδας, είναι 17 μέτρα.

Ο Γερμανός μηχανικός καθώς και ένα πλήθος αρχαιολόγων πιστεύουν ότι πίσω της υπάρχει μία αίθουσα που περιέχει κάτι το σημαντικό. Μετά την ιστορική αυτή ανακάλυψη, αφαιρέθηκαν οι άδειες των εργασιών από τους Γερμανούς αρχαιολόγους, διακόπτοντας έτσι τις έρευνες στο πιο κρίσιμο σημείο και προκαλώντας τις αντιδράσεις των ιδίων και πολλών ερευνητικών φορέων. Στην ιστοσελίδα της "Κοινότητας των Αρχαίων Αστροναυτών" (Ancient Astronaut Society), διαβάζουμε για την ύπαρξη μίας κασέτας, με την διάλεξη (που έγινε πριν από πενήντα χρόνια) των αρχαιολόγων Σερ Φλίντριου Πέτρι (Sir Flindrew Petrie) και Τζον Κινάναν (John Kinnanan), στην οποία υπάρχει η αναγγελία της ανακάλυψης αυτής της μυστικής κάμαρας!

Σήμερα, πέντε χρόνια μετά την ανακάλυψη του Δρα. Ρούντολφ Γκάντεμπρινκ, και αφού η βασιλική αίθουσα, από την οποία ξεκινάει ο διάδρομος, παραμένει σφραγισμένη τουλάχιστον από τα μέσα Νοεμβρίου (όπως καταγγέλλει στην παραπάνω ιστοσελίδα ο Έριχ φον Νταίνικεν), οι Αιγυπτιακές αρχές ανακοινώνουν ότι θα γίνει μία προσπάθεια να ανοιχτεί η μυστηριώδης, πόρτα.

Η Γερμανική εφημερίδα "DIE WELT" σ' ένα φύλλο της στις 29 Ιανουαρίου του 1998, αναφέρει ότι μέχρι τα μέσα Μαρτίου οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως θα έχουν πρόσβαση στη μυστική κάμαρα. Κάτι τέτοιο όμως, μέχρι την σπγμή πόυ γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει γίνει. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε τα αποτελέσματα ελπίζοντας πως δεν θα δοθεί και άλλη περίεργη αναβολή.

Από ένα πλήθος ιστορικών μαρτυριών καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα απομεινάρια της πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης που επιβίωσαν μετά τον κατακλυσμό, έμειναν καλά κρυμμένα μέσα στα ιερατεία από τους ιερείς και τους μυημένους στα αρχαία μυστήρια. Οι λόγοι για τους οποίους δεν θέλησαν να γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό μπορεί να είναι πολλοί, με κυριότερο ίσως αυτόν της προσπάθειας να αποφευχθεί
στο μέλλον ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, όπως αυτό του παρελθόντος.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, σε ορισμένες στιγμές της ιστορίας, όταν η κρισιμότητα των περιστάσεων το έκρινε απαραίτητο, χρησιμοποιούνταν κάποια από τα εξελιγμένα όπλα του παρελθόντος για να βοηθήσουν στην θετική έκβαση διαφόρων γεγονότων. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της ναυ μαχίας της Σαλαμίνας, όπου οι Ιερείς επισκέπτόμενοι τον Θεμιστοκλή, τον έπεισαν ότι η ναυμαχία με τους Πέρσες έπρε πε να γίνει οπωσδήποτε στα νερά της Σαλαμίνας μπροστά απο το Θριάσιο πεδίο,όπου βρίσκονταν οι ναοί των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Ο Θεμιστοκλής μετά απο επίμονες προσπάθειες και τεχνάσματα, κατάφερε να φέρει αντιμέτωπα τα Ελληνικά και τα Περσικά πλοία μπροστά από το Θριάσιο πεδίο, όπου και έγινε αυτό που μας περιγράφει ο Πλούταρχος στο 15ο κεφάλαιο του βιβλίου του "Θεμιστοκλής":

"...Κατά την διάρκεια του αγώνος, μέγα φως έλαμψε από την Ελευσίνα, ενώ η πεδιάς εγέμισε από ήχον και θόρυβον όμοιον με φωνάς πλήθους, με βουητό, ωσάν πολλοί άνθρωποι μαζί να περιφέρουν τον μυστικόν Ίακχον. Από το μέσον δε αυτού του θορύβου εδημιουργήθη νέφος, που ανυψώθη από την γη και έπειτα επέστρεψε και επέπιπτε εις τας εχθρικός τριήρεις."

Τί άλλο μπορεί να περιγράφει εδώ ο Πλούταρχος; Αποκλείεται να μιλά για μία εκτόξευση πυραύλων που έπλη ξαν τα Περσικά πλοία;

Υπάρχει ένα σημαντικό πλήθος τέτοιων μαρτυριών που δυστυχώς η στενότητα του χώρου δεν μας επιτρέπει να τις μεταφέρουμε. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι τα λίγα στοι χεία που αναφέραμε ως χαρακτηριστικά του πλήθους πού υπάρχει, μπορούν να δώσουν μία εικόνα, μέσα στην οποία οι εξηγήσεις της συμβατικής ιστορίας καθίστανται ανεπαρκείς να καλύψουν τα ερωτηματικά που προκύπτουν.

Read More

ΝΕΑ ΘΡΑΣΥΤΑΤΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΛΒΑΝΩΝ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ

Λίγες μέρες μετὰ τὴν βάναυση προσβολὴ εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ νεκροταφείου στὴν Ἴμβρο, ἀπὸ τούρκους ἐξτρεμιστὲς ἔχουμε νέο περιστατικὸ σπίλωσης μνημείου τοῦ ἑλληνισμοῦ, τὶς μέρες ἀκριβῶς ποὺ τιμοῦμε τὴν ἡρωικὴ ἐπέτειο τοῦ ΟΧΙ στὶς δυνάμεις τοῦ φασισμοῦ.


Συγκλονισμένο εἶναι τὸ ἑλληνικὸ στοιχεῖο στὴν περιοχὴ τῆς Κορυτσᾶς ἀπὸ τὴ βάναυση πρόκληση εἰς βάρος τῶν ἡρώων νεκρῶν του στρατοῦ μας ἀλλὰ καὶ τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς πατρίδας μας.


Σύμφωνα μὲ πληροφορίες, ἀφοῦ ὁλοκληρώθηκαν οἱ ἐκδηλώσεις (δοξολογία καὶ κατάθεση στεφάνων) στὸ μνημεῖο τοῦ χωριοῦ Μπομποστίτσα, ὅπως γίνεται κάθε χρόνο ἐδῶ καὶ 12 χρόνια περίπου καὶ οἱ παριστάμενοι μετέβησαν στὸ σχολεῖο ΟΜΗΡΟΣ τῆς Κορυτσᾶς γιὰ το ἑορταστικό πρόγραμμα, δύο ἄτομα, ἄγνωστα στὴν περιοχή, προσέγγισαν τὸ χῶρο ποὺ βρίσκεται σὲ λόφο πάνω ἀπὸ τὸ χωριὸ καὶ ἀφοῦ ἔριξαν εὔφλεκτο ὑγρὸ, ἔβαλαν φωτιὰ καὶ ἔκαψαν ὅλα τὰ στεφάνια ποὺ εἶχαν κατατεθεῖ πρὸ ὀλίγου, προκαλώντας ζημιὲς καὶ στὸ μνημεῖο.

Νὰ σημειώσουμε ὅτι τὸ μνημεῖο στήθηκε πάνω ἀπὸ τοὺς τάφους 2 ἑλλήνων στρατιωτῶν ποὺ σκοτώθηκαν στὶς μάχες στὴν περιοχὴ κατὰ τὴν προέλαση τοῦ στρατοῦ μας.


Τὸ εἰσαγόμενο αὐτὸ περιστατικὸ ἔχει προβληματίσει τὴν τοπικὴ κοινωνία καθὼς ἀκόμη καὶ οἱ ἀλβανοὶ τῆς Κορυτσᾶς σέβονται καὶ τιμοῦν τὴ συγκεκριμένη ἐπέτειο καὶ ποτὲ ὡς τώρα δὲν εἶχε συμβεῖ τὸ παραμικρό. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τὶς τελευταῖες μέρες εἴχαμε σειρὰ ἀνθελληνικῶν δημοσιευμάτων ἀπὸ ἀλβανικὰ ΜΜΕ γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ἔγινε εὐπρεπισμὸς τοῦ χώρου (σχετικὰ μὲ δῆθεν πολεοδομικὲς παραβάσεις, σὲ μία ἐπανάληψη τῶν ἀντίστοιχων αἰτιάσεων γιὰ τὸ νεκροταφεῖο μας στὴν Κλεισούρα). Ἐνῶ δυσμενῆ σχόλια (ἀπὸ τὰ ΜΜΕ καὶ ὄχι τὴν τοπικὴ κοινωνία) προκάλεσε καὶ ἡ φράση τοῦ Ἕλληνα Προξένου στὴν Κορυτσὰ «χαιρετῶ τοὺς Ἕλληνες τῆς Κορυτσᾶς μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐθνικῆς Ἐπετείου τοῦ ΟΧΙ». Προφανῶς τὰ ἀλβανικὰ ΜΜΕ διατηροῦν ἀκόμη τὶς ἀγκυλώσεις τοῦ καθεστῶτος τοῦ Χότζα καὶ θεωροῦν ὅτι στὴν Κορυτσὰ δὲν ὑπάρχει ἑλληνικὸ στοιχεῖο.


Θεωροῦμε χρέος τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας νὰ διαμηνύσει στὴν γειτονική μας χώρα ὅτι τέτοιου εἴδους συμπεριφορὲς εἶναι ἀπαράδεκτες καὶ καταδικαστέες καὶ νὰ ἀπαιτήσει μὲ κάθε αὐστηρότητα, ἀφ’ ἑνὸς τὸ σεβασμὸ τῆς μνήμης τῶν νεκρῶν στρατιωτῶν μας καὶ ἀφ’ ἑτέρου τὴν ἀναγνώριση ἐπιτέλους τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς δὲν περιορίζεται μόνο στὶς στενὲς μειονοτικὲς ζῶνες ποὺ καθόρισε αὐθαίρετα τὸ καθεστὼς τοῦ Χότζα, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ στὴ Χειμάρρα, στὴν Κορυτσά, στὸ Δέλβινο κ.α. Ἡ ἀποδοχὴ αὐτοῦ του γεγονότος καὶ ἡ αὐτονόητη ἀνάληψη τῶν ὑποχρεώσεων ποὺ ἔχει ἕνα κράτος πρὸς ὅλους τους πολίτες του, ἀνεξαρτήτως ἐθνικῆς καταγωγῆς, εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ διευκολύνει τὴν εὐρωπαϊκὴ πορεία τῆς Ἀλβανίας καὶ θὰ προάγει σὲ μεγάλο βαθμὸ τὶς ἑλληνοαλβανικὲς θέσεις.

Read More

Η ΡΩΜΟΟΣΥΝΗ

Στὸ κατωτέρω ἀπόσπασμα (+ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, «Ἡ Ρωμηοσύνη», ἐκδ. Π. Πουρναρᾶ, Θεσ/νίκη 1975, σελ. 35-36.) φαίνονται καθαρὰ τὰ σχέδια γιὰ τὴν “ἀφομοίωση τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ ὑπὸ τοῦ δυτικοῦ ἢ Εὐρωπαϊκοῦ”, μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τοῦ γνωστοῦ Ἀγγλοσάξωνα ἱστορικοῦ τῶν ....
πολιτισμῶν Arnold Toynbee, τὰ ὁποῖα ἔγραφε τὸ 1965.

“Ὁ πολιτισμὸς τῶν πνευματικῶν ἀπογόνων τῶν Φράγκων λέγεται δυτικὸς ἢ εὐρωπαϊκὸς καὶ ὄχι ἑλληνικὸς ἢ βυζαντινός, ἁπλούστατα διότι δὲν εἶναι ἑλληνικὸς οὔτε βυζαντινός, παρ᾽ ὅτι ὀφείλει πολλὰ εἰς αὐτούς. Οἱ Εὐρωπαῖοι ὄχι μόνον θεωρoῦν τερματισθεῖσαν τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ εἰς τὴν Δύσιν καὶ τὴν Ἀvατολήν, ἀλλὰ καὶ πιστεύουν ὅτι πολὺ ὀλίγα ἔχουν ἀπομείνει ἀπὸ τὸν λεγόμενον βυζαντινὸν πολιτισμόν, δηλαδὴ τὴν Ρωμαιοσύνην, καὶ ὅτι οἱ σημερινοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ εὑρίσκονται πλέον εἰς τὸ χωνευτήριον τοῦ δυτικοῦ ἢ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ καὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν πλέον ὡς ξεχωριστὴ ὀντότης.

Πολὺ ἀποκαλυπτικὰ ἐν προκειμένῳ εἶναι τὰ γραφόμενα τοῦ Toynbee περὶ τῶν σχέσεων μεταξύ του Ἰσλὰμ καὶ τῆς Δύσεως, ἔνθα περιγράφονται παράλληλα σχέδια ἀφομοιώσεως τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, δηλαδὴ τῆς Ρωμηοσύνης, ὑπὸ τοῦ δυτικοῦ ἢ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ.


Γράφει ὁ Toynbee: «Αὕτη ἡ ὁμόκεντρος ἐπίθεσις τῆς μοδέρνας Δύσεως κατὰ τοῦ Ἰσλαμικοῦ κόσμου ἐνεκαινίασε τὴν παροῦσαν σύμπλοκὴν μεταξὺ τῶν δύο πολιτισμῶν. Θὰ γίνη ἀντιληπτὸν ὅτι αὕτη εἶναι μέρος ἑνὸς μεγαλυτέρου καὶ φιλοδοξοτέρου κινήματος διὰ τοῦ ὁποίου ὁ δυτικὸς πολιτισμὸς δὲν σκοπεύει τίποτε ὀλιγώτερον ἀπὸ τὴν ἐνσωμάτωσιν ὁλοκλήρου της ἀνθρωπότητος εἰς μίαν μοναδικὴν μεγάλην κοινωνίαν, καὶ τὸν ἔλεγχον παντὸς πράγματος ἐπὶ τῆς γῆς, εἰς τὸν ἀέρα, καὶ εἰς τὴν θάλασσαν, τὸ ὁποῖον δύναται ἡ ἀνθρωπότης νὰ ἐκμεταλλευθεῖ μέσῳ τῆς μοδέρνας δυτικῆς τεχνικῆς. Αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἡ Δύσις κάμνει τώρα εἰς τὸ Ἰσλάμ, τὸ κάμνει συγχρόνως καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς ἐπιβιοῦντας πολιτισμοὺς – τὸν ὀρθόδοξον χριστιανικόν, τὸν Ἰνδικόν, καὶ τὸν κόσμον τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς ὡς καὶ εἰς τὰς ἐπιβιοῦσας πρωτογόνους κοινωνίας, αἱ ὁποῖαι τώρα πολιορκοῦνται ἀκόμη καὶ εἰς τὰ τελευταῖα των ὀχυρὰ εἰς τὴν τροπικὴν Ἀφρικήν. Οὕτως ἡ σύγχρονος ἐμπλοκὴ μεταξὺ τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τῆς Δύσεως εἶναι ὄχι μόνον πιὸ δραστηρία καὶ οἰκεία ἀπὸ οἱανδήποτε φάσιν τῶν ἐπαφῶν των εἰς τὸ παρελθόν· ξεχωρίζει ἐπίσης εἰς τὸ ὅτι εἶναι ἓν περιστατικὸν εἰς μίαν προσπάθειαν τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου νὰ «δυτικοποιήσῃ» τὸν κόσμον … »

Εἰς τὴν προσπάθειαν αὐτὴν ἡ Τουρκία τοῦ Ἀτατοὺρκ θεωρεῖται ἴσως ἡ μεγαλυτέρα ἐπιτυχία τοῦ δυτικοῦ ἡ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, ἀφοῦ ἐλπίζεται νὰ χρησιμοποιηθῆ ὡς σφήνα διὰ τὴν ἐν προκειμένῳ δυτικοποίησιν τοῦ Ἰσλάμ. Διὰ τοῦτο ἡ Τουρκία εἶναι τὸ χαϊδεμένο παιδὶ τῶν ἱεραποστόλων τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ. Ὅθεν ὁ Toynbee ἐκφράζει τὰ ἐπικρατοῦντα περὶ Τουρκίας αἰσθήματα τῶν ἱεραποστόλων τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ ὅταν διὰ τὴν Τουρκίαν γράφει ὅτι ἡ δυτικοποίησίς της « … ἐπραγματοποιήθη μὲ τόσον πνεῦμα, ὑπὸ τοιαῦτα σοβαρὰ ἐμπόδια, καὶ ἔναντι τόσης βαρείας ὑπεροχῆς (τῶν ἀντιθέτων), ὥστε κάθε γενναιοδώρως σκεπτόμενος παρατηρητὴς θὰ κάμνῃ παραχωρήσεις διὰ τὰ σφάλματά της καὶ ἀκόμη διὰ τὰ ἐγκλήματά της καὶ θὰ τῆς εὐχηθῇ ἐπιτυχίαν εἰς τὸ φοβερὸν ἔργον της».

Read More

ΧΡΕΟΣ Η ΑΠΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΧΡΕΟΣ

-Η Χούντα το 74 παραδίδει στον "Εθνάρχη" υγιές χρέος 330 εκατ. (υγιές διότι λόγω μεγάλης βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης το χρέος αυτο-εξοφλείτο).
-Ο "Εθνάρχης" μετατρέπει το χρέος μετά από 7 χρόνια σε 8ΔΙΣ
-Ο Ανδρέας κλείνει με δυο τρόπους (υπερ-πολλαπλασιασμός μισθών και εισφορών μέσα σε μια νύχτα & των απεργιών) όλες τις τεράστιες βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΠΕΙΡΑΪΚΟΙ ΠΑΤΡΑΪΚΗ, ΧΡΩΠΕΙ κτλ ), και.....
εφαρμόζει το οικονομικό τερτίπι που λέγεται "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους, δηλαδή παίρνει δάνεια (από τις Εβραϊκές Τράπεζες του Ροκφέλερ που πρωτύτερα είχαν σχεδιάσει οργανώσει και χρηματοδοτήσει την δημιουργία του ΠΑΣΟΚ) και μοιράζει τα χρήματα στους πολίτες, δηλαδή γεμίζει την αγορά με χρήμα (όχι όμως υγιή αλλά δανεικά με ασύλληπτους τόκους). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα για πρώτη φορά η Ελλάδα να καταναλώνει περισσότερα από αυτά που παράγει, βυθίζοντας την πολύ περισσότερο στο DEBT BASE BANKING SYSTEM.
Σκοπός του "Τσοβόλα δώστα όλα" δεν είναι η φιλανθρωπία, όπως πιστεύει ο πολύ μαλ...ας λαός, αλλά στο ότι:
 1ον πρέπει να αρχίσει ο λαός τα μεγάλα έξοδα και να συνηθίσει στα μεγάλα έξοδα
 2ον πρέπει να "δέσει" την Ελλάδα με τα δάνεια στις ομόφυλες του Εβραϊκές Τράπεζες
 3ον και όλα αυτά γιατί; για να ενεργοποιηθεί εν καιρώ το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο φυσικών προσώπων και πολύ αργότερα το "TIGHT MONEY SYSTEM" σε επίπεδο πρώτα φυσικών προσώπων και αργότερα σε επίπεδο Κράτους.
- Ο Μητσοτάκης βασιζόμενος στην κατάντια των ΔΕΚΟ που είχε φέρει ο Παπανδρέας θέλησε να αρπάξει την ευκαιρία και να τις "χαρίσει" σε ιδιώτες με το αζημίωτο φυσικά.
- ο Σημίτης (Ααρών Αβουρί) φέρνει την ομόφυλη του Εβραϊκή Goldman Sachs για να φτιάξει ένα SWAP (Δημιουργική Λογιστική) για να καλύψει το χρέος στα χαρτιά και να μπούμε στο Ευρώ. Η Goldman Sachs για αυτό το SWAP πήρε πάνω από 1 ΔΙΣ ευρώ από την Ελλάδα.
Ο Σημίτης λοιπόν κάνει την συμφωνία με την Goldman Sachs μέσω του Πέτρου Χριστοδούλου. (Ο Πέτρος Χριστοδούλου εκτός από την Goldman Sachs ήταν σύμβουλος και στην JP Morgan, γίνεται διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.) Αυτό το SWAP ήταν και η βάση της δικαιολογίας της σημερινής κατάρρευσης διότι η Goldman Sachs γνώριζε τα βαθύτερα κατατόπια της Ελληνικής οικονομίας.

Το ερώτημα είναι όμως, γιατί οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ενώ ξέρανε το κόλπο κάνανε τα στραβά μάτια;
Όπως μας ενημερώνει ένας Γερμανός οικονομολόγος, κάνανε τα στραβά μάτια διότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα, άρα δεν είναι ανταγωνιστής της Γερμανίας ή της Γαλλίας, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ είναι μια καλή αγορά και ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν επάνω μας, διότι θα μας δανείζανε με τόκο και τα δανεικά πριν φτάσουνε εδώ θα τα ξαναπαίρνανε πίσω λόγω VW, BMW, Mercedes, Opel, Audi, Bosch, Siemens, Miele, AEG, Lidl, Renault, Peugeot, Citroen, Carrefur, αγορά οπλικών συστημάτων κτλ...
Κοντεύοντας στο 2000 και όταν πια το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους είχε φτάσει στο ζενίθ ( Η Ελλάς χρωστάει πάρα πολλά στις Εβραϊκές Τράπεζες) έπρεπε να εφευρεθεί ένας τρόπος να πάψει πια το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους εφόσον πια τα πράγματα όδευαν καλά "δεμένα" και να περάσουμε στο άλλο επίπεδο δηλαδή το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Έτσι εφευρέθηκε το κόλπο το οποίο δεν ήταν άλλο από την μεγάλη απάτη του Χρηματιστηρίου, που όλοι ήδη έχουμε ξεχάσει.
Σκηνοθέτησαν λοιπόν εικονικά κέρδη και μέσω πάντα των υποχείριων ΜΜΕ κατόρθωσαν να κάνουν ακόμα και τους βοσκούς επάνω στα ψηλότερα βουνά να κατεβαίνουν στην τηλεόραση του καφενείου για να δουν τις μετοχές τους...
Όταν το 99% του Ελληνικού προβατικού λαού είχε παίξει στο χρηματιστήριο και ή όλη κατάσταση είχε φτάσει στο ζενίθ, ήρθε η ώρα του Σόρρος. Σκάει μύτη ο Σόρρος και ξεκινάει το κατρακύλισμα. Με αποτέλεσμα να πάρουν όλα τα λεφτά του προβατικού λαού που νωρίτερα τους τα είχαν δώσει με "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους μέσω του Ανδρέα. Ο σκοπός όμως δεν είχε ολοκληρωθεί, ίσα ίσα μόλις ξεκινούσε.

Ανακεφαλαίωση:
Ο Ανδρέας Μινέικο Παπανδρέου είχε ενεργοποιήσει το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους (δηλαδή έπαιρνε δάνεια και τα μοίραζε στην αγορά (με το αζημίωτο βέβαια) καταχρεώνοντας-δεσμεύοντας το Ελληνικό κράτος στις Εβραϊκές Τράπεζες).
Tο 2000, Σημίτης και Σόρρος, τραβάνε όλο το χρήμα που είχε διοχετεύσει ο Παπανδρέας μέσω του χρηματιστηρίου, με αποτέλεσμα να μένει η Ελλάδα-αγορά χωρίς ρευστό αλλά με τεράστιους τόκους δάνειων του Ανδρέα να μας βαραίνουν.

Ήταν καιρός για το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο φυσικών προσώπων. Δεδομένου λοιπόν ότι ρευστό στην αγορά από τα κρατικά δάνεια πια δεν υπάρχει, (αφού τα πήραν πίσω αφήνοντας βέβαια τα χρέη από τους τόκους), οι ανάγκες των μικρομάγαζων για ρευστό και των ανθρώπων να αγοράσουν μια κατοικία ήταν πάντα δεδομένη, εμφανίζονται ως απομηχανής θεός (Ιεχωβας) οι Τράπεζες, οι οποίες ανοίγουν τις κάνουλες ενεργοποιώντας έτσι το "EASY MONEY SYSTEM" σε επίπεδο φυσικών προσώπων. Δηλαδή οι Τράπεζες αρχίζουν και ρίχνουν ρευστό στην αγορά, αυτήν την φορά μέσω των φυσικών προσώπων.
Ήταν λύση αυτή για να ορθοποδήσουμε; φυσικά και όχι.
Σκοπός ήταν να φτάσει η κατάσταση σε κάποιο σημείο, να κλείσει ένας Χ χρονικός κύκλος για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο το οποίο λέγεται "TIGHT MONEY SYSTEM" σε επίπεδο φυσικών προσώπων

Έχουμε 3 δεδομένα:
1)Mας βαραίνουν κρατικά χρέη από τα δάνεια του Ανδρέα, ΑΡΑ μπαίνουν τρελοί φόροι σε όλες τις συναλλαγές, υποτίθεται για να ξεχρεώσουμε, αυτό σημαίνει ακρίβεια
2)Υγιές ρευστό στην αγορά δεν υπάρχει, παρά μόνο τα χρήματα των Τραπεζών, τα οποία είναι με τοκογλυφικούς όρους, στην ήδη κατεστραμμένη αγορά
3)Οι τιμές των κατοικιών από το 1993 έχουν 10πλασιαστεί λόγω φορολογίας και μόνο, οπότε τα βάρη στους πολίτες-πρόβατα αβάσταχτα.
Ήταν καιρός για το τελικό "TIGHT MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους
ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ: Πριν ένα χρόνο 2009, οι τράπεζες ξαφνικά κλείσανε τις κάνουλες των δανείων... ντόμινο η οικονομική δυσχέρεια.

ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ:
Ο Καραμανλής το μόνο σωστό πράγμα, που έκανε στην ζωή του, ήταν να κλείσει την συμφωνία με την Ρωσία για τον Αγωγό Μπουργκας - Αλεξανδρούπολης.
Αυτό στους Εβραίους της Αμερικής έκανε ασύλληπτο κακό (άρα καλό για εμάς) διότι:
1)Θα κερδίζαμε χρήματα υγιή ξανά, μετά από 30 χρόνια.
2)Ποιος θα τολμούσε να πειράξει τα συμφέροντα του Πούτιν;
3)Αν το παραμύθι "μπαμπούλας Τουρκία" κατέρρεε, τα κέρδη και η επιρροή των Εβραίων εξ Αμερικής θα εξανεμιζόταν, διότι αφενός δεν θα μας δάνειζαν πλέον αυτοί, θα σταματούσαμε να αγοράζουμε οπλικά συστήματα από αυτούς (στην Ε.Ε. αγοράζουμε οπλικά συστήματα από Αμερική τόσα όσα οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. μαζί), και ότι σε καιρό πολέμου οι Αμερικάνοι δεν θα μπορούσαν να μας επηρεάσουν εφόσον τα οπλικά συστήματα δεν ήταν δικά τους.
Αυτοί και πολλοί άλλοι λόγοι ήταν, που έπρεπε να πέσει ο αποτυχημένος Καραμανλής, και στην θέση του να έρθει ο Εβραίος Τζέφρυ Γεώργιος Μινέικο Τσαντ Παπανδρέας.
Στον προεκλογικό αγώνα ο Καραμανλής ουσιαστικά με τις δηλώσεις του δείχνει στον λαό να ψηφίσει Τζέφρυ, (σκεφτείτε τι απειλές δέχθηκε για να το κάνει αυτό), ο Τζέφρυ υπόσχεται χρήμα στον λαό (Τσοβόλα ξαναδώστα όλα) και ο μαλ....ας λαός παραβλέπει τις προεκλογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ στα εθνικά θέματα (πράγμα που φανερώνει τα πάντα) γιατί το σκατένιο του μυαλό μένει στις απατηλές υποσχέσεις για χρήματα.
Ο μα...ας λαός ψηφίζει Τζέφρυ και εκεί ξεκινάει το μεγάλο πανηγύρι...
Και ενώ προεκλογικά υπόσχεται χρήματα στον λαό με το που βγαίνει λέει το αντίθετο ισχυριζόμενος ότι δεν γνώριζε, αλλά τον διαψεύδουν άμεσα πρόσωπα που τον είχαν ενημερώσει προεκλογικά όπως ο Προβόπουλος και ο Αιβαλιώτης. Δεν νομίζεται ότι θα έπρεπε να τα γνώριζε, για πρωθυπουργός πάει όχι για περιπτεράς. Στην καλύτερη είναι ανόητος και ανεύθυνος στην χειρότερη ήξερε καλά τι έκανε με δόλο.
Ο Τζέφρυ, 30 ημέρες πριν τις εκλογές, και ενώ είμαστε στην προεκλογική περίοδο, πηγαίνει στην Αμερική, στον Κλίντον. Κανένα μέσο των media δεν το αναφέρει (!) τι πήγε να κάνει στην Αμερική; τι είπε με τον Κλίντον; με ποιους συναντήθηκε και τι σχεδίασε; διότι για καφέ στην Αμερική σε καιρό προεκλογικής εκστρατείας δεν νομίζω να πήγε...

Κατ αρχήν προσλαμβάνει την ίδια Εβραϊκή Εταιρεία που ανέλαβε την καμπάνια του Ομπάμα για να κάνει την καμπάνια του ΠΑΣΟΚ
Με το που γίνεται πρωθυπουργός ΞΑΦΝΙΚΑ ξεχνάει το "λεφτά υπάρχουν", ΞΑΦΝΙΚΑ θυμάται ότι "λεφτά δεν υπάρχουν", ΞΑΦΝΙΚΑ όλοι θυμούνται ότι η Ελλάδα δεν τα πάει καλά με τα δημοσιονομικά, ΞΑΦΝΙΚΑ οι τράπεζες και τα markets θυμούνται ότι δεν τα πάμε καλά
Όπως μας ενημερώνει ο οικονομικός δημοσιογράφος των Financial Times του Λονδίνου, Μάρτιν Σαντμπου, ότι στο τέλος του 2009 το Ντουμπάι ανακοίνωσε μια αναδιάρθρωση της οικονομίας του, που τρόμαξε τους επενδυτές και δημιούργησε πολλές αμφιβολίες όλων των κρατικών τίτλων και την ίδια στιγμή η Ελληνική Κυβέρνηση ομολόγησε από μόνη της ότι τα στοιχεία για το έλλειμμα της Ελλάδας είχαν παραποιηθεί, που ήταν η αιτία να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.
Παράλληλα το περιοδικό FOCUS βγάζει εξώφυλλο την Αφροδίτη να κάνει την χειρονομία λέγοντας λίγο πολύ ότι δουλεύουν οι Γερμανοί για να ταΐζουν τους τεμπέληδες Έλληνες. Την ίδια στιγμή ο Γερμανός οικονομολόγος Ότμαρ Ίσιγκ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να δοθεί από την Ε.Ε. υποστήριξη στην Ελλάδα γιατί έχουμε φάει πολλά (εν μέρη έχει δίκιο, τα πολλά όμως τα έχουν φάει οι ΠΑΣΟΚΟ- ΝΔ –ΚΚΕ -ΣΥΡΙΖΙΤΕΣ και κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες και όχι ο λαός).
Ας δούμε το παρασκήνιο όμως, ο ιδιοκτήτης του περιοδικού FOCUS, Hubert Burda ιδιοκτήτης του Hubert Burda media με 250 περιοδικά, τηλεόραση κτλ, είναι μεταξύ πολλών άλλων, μέλος οικονομικών funds. Μέσω των ΜΜΕ και της παραπληροφόρησης πιέζει να ΜΗΝ πάρει η Ελλάδα οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε. ότι δηλαδή κάνει και ο Γερμανός οικονομολόγος Ότμαρ Ίσιγκ.
Αυτό που ξεχάσαν να μας πουν οι δυο κύριοι, είναι ότι διατελούν σύμβουλοι της Goldman Sachss, της JP Morgan και της Deutsche Bank.
Αν καταφέρνανε να πείσουνε οι δυο κύριοι αυτοί, να μην πάρουμε χαμηλότοκα δάνεια από την Ε.Ε. αναγκαστικά θα έπρεπε να πάρουμε δάνεια με μεγαλύτερο τόκο από τις Goldman Sachs, JP Morgan, Deutsche Bank με τον τρόπο που θα εξηγήσουμε παρακάτω. Εδώ ξανασυναντάμε την Goldman Sachs που είχε φέρει ο Σημίτης για εκείνο το SWAP που προείπαμε. Οι κύριοι (Burda & Issing) ουσιαστικά μας στέλνουν στα δόντια τους, είναι αυτοί όμως οι κύριοι υπαίτιοι ή απλά παίζουν ως κομπάρσοι στο ίδιο θέατρο;

ΟΜΠΑΜΑ και Δολάριο
Ο Ομπάμα τύπωσε στα δυο περίπου χρόνια που είναι στην εξουσία δολάρια όσα δεν είχε τυπώσει η Αμερική από τον Β/ Παγκόσμιο μέχρι την ημέρα που εξελέγη. Αυτό το πληθωριστικό δολάριο δεν έχει αξία και πρέπει να αποκτήσει. Ο μόνος τρόπος να αποκτήσει είναι να κλέψει αξία από κάποιο άλλο νόμισμα το οποίο έχει αξία, ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό;;;; φυσικά το Ευρώ.

Ο Παπανδρέας ένα μήνα μετά την εκλογή του, έχει γεύμα στο ξενοδοχείο "Πεντελικόν" στην Κηφισιά με τον Εβραίο πρόεδρο της Goldman Sachs Γκαρυ Κοεν, τον επικεφαλή των οικονομικών ερευνών της εταιρείας, τον εν Ελλάδι αντιπρόσωπο τους, την Κατσέλη, τον Δρούτσα (εκ των μαγείρων του σχεδίου Αναν) και τον Παπακωνσταντίνου. Ένας πρωθυπουργός δέχεται στο μέγαρο Μαξίμου, τι δουλειά έχει στο Πεντελικόν; Μα διότι εκεί μπορούν να μην δώσουν αναφορά σε κανέναν το τι είπαν και συμφώνησαν, διότι δεν επιβάλλεται να καταγραφεί πουθενά επίσημα το γεγονός αυτό, σε αντίθεση με το αν η συνάντηση γινόταν στο Μαξίμου.
http://e-dromos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=88:------goldman-sachs-&catid=22:2010-02-11-18-17-32&Itemid=51

Η Γαλλική εφημερίδα LE MONDE σε άρθρο της λέει: ¨Στην Ευρώπη η Goldman Sachs στρατολογεί ισχυρά πρόσωπα για να εγκαθιδρύσει την δική της ισχύ" και μέσα στο άρθρο λέει ότι "τοποθετήσανε" τον Πέτρο Χριστοδούλου σε σημείο κλειδί για να φέρουν εις πέρας τα σχέδια τους.
http://www.lemonde.fr/cgi-bin/ACHATS/acheter.cgi?offre=ARCHIVES&type_item=ART_ARCH_30J&objet_id=1116394

Μετά την συνάντηση λοιπόν ο γνωστός από τα παλιά Πέτρος Χριστοδούλου, που αναφέραμε στην αρχή, διορίστηκε ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ (ΟΔΔΗΧ), δηλαδή ο Παπανδρέας μετά το γεύμα στο Πεντελικόν με την Goldman Sachs διόρισε το στέλεχός της (τον Χριστοδούλου) να διαχειριστεί τα χρέη μας...
Νωρίτερα από όλα αυτά η Goldman Sachs η JP Morgan και η Deutsche Bank έβγαλαν στην αγορά ένα "προϊόν", ζητώντας επενδυτές, ζητώντας τους να τζογάρουν στην κατάρρευση και χρεοκοπία της Ελλάδας.
Μετά η Deutsche Bank έβγαλε μια έκθεση ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της. Την ίδια στιγμή κινητοποιείται το τμήμα των CDS (Credit Default Swaps- ασφάλιση χρεών σε περίπτωση μη αποπληρωμής) της ίδιας τράπεζας και ζητάει μεγαλύτερα ασφάλιστρα από την Ελλάδα. Ξεκινάνε τα ΜΜΕ να παίζουν τον ρόλο "παπαγαλάκια" και η κοινή γνώμη χάφτει ότι η Ελλάδα πάει για πτώχευση. Έτσι τα CDS μεγαλώνουν και οι έξυπνοι με έναν ταχυδακτυλουργικό τρόπο κερδοσκοπούν με τον εξής απλό τρόπο: Δανείζονται (το έκανε η Μέρκελ, ναι είναι αυτοί που δουλεύουν για να καθόμαστε εμείς...)με 3% και αυτά τα χρήματα τα δανείζουν σε εμάς με 7% η διαφορά αυτή (4%) είναι τα SPREADS (σημείωση: Goldman Sachs, JP Morgan και η Deutsche Bank ελέγχουν το 95% των CDS παγκοσμίως)
Περιέργως τα funds του Σόρρος "προέβλεψαν" ότι το δολάριο θα έρθει 1/1 με το ευρώ... (εμ από προφήτες ξέρουν οι Εβραίοι)

ΔΝΤ
Το υποτιθέμενο κρατικό χρέος μας ήταν 320 ΔΙΣ (χώρια αυτά που χρωστάνε οι Έλληνες ως φυσικά πρόσωπα στις τράπεζες μέσω καταναλωτικών, στεγαστικών, επιχειρηματικών και πιστωτικών καρτών- που είναι 280 ΔΙΣ)
Από αυτά τα 320 ΔΙΣ το 60% είναι σε κρατικά ομόλογα. Κρατικά ομόλογα σημαίνει ότι το κράτος βγάζει ομόλογα, και μέσω κάποιας τράπεζας ο επενδυτής τα αγοράζει με σκοπό κάποιο κέρδος, ΑΡΑ ενώ φαίνεται ως χρέος ΔΕΝ είναι χρέος, αφού ο επενδυτής έχει πληρώσει την τράπεζα γι αυτά.
Αυτό σημαίνει ότι εφόσον δεν τα χρωστάμε, κανείς δεν έχει αξίωση να μας ζητήσει κάτι ως αντάλλαγμα.
Με τις υπογραφές στο ΔΝΤ όμως, ο Γεώργιος Τζέφρυ Τσαντ Μινέικο Παπανδρέου με δεκανίκι τον Καρατζαφέρη ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ αυτά τα 200 ΔΙΣ (60%) του χρέους- ομολόγων από ανύπαρκτα σε υπαρκτά, και εφόσον τώρα είναι υπαρκτά ζητάνε αξιώσεις αυτοί στους οποίους χρωστάμε...
Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι ο Παπανδρέας το πρώτο πράγμα που έκανε ως πρωθυπουργός ήταν να καταμετρήσει και να κοστολογήσει την κρατική περιουσία που Ώ! Τι ειρωνεία, ήταν όσο και το έλλειμμά μας;;;;;;;

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ;;;;;;;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ όπως μας ενημερώνει ο Δελαστίκ στην Ε.Ε. είμαστε οι 7 σε χρέος, στην Ευρώπη πάρα πολύ πίσω, και δεν χρωστάμε περισσότερα από τις ΗΠΑ ή την Ιαπωνία.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ιταλία χρωστάει 1,4 ΤΡΙΣ, η Ισπανία 1,1 ΤΡΙΣ, η Ιρλανδία 870 ΔΙΣ, κτλ κτλ...
Οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί που ήρθαν εδώ για επίβλεψη, οι χώρες τους χρωστάνε περισσότερο από ότι εμείς...
ethnos

ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Κάπου ανέφερα ότι ο Παπανδρέου προεκλογικά είχε πει τις προθέσεις του στα εθνικά θέματα, είπε ψέματα μόνον όσον αφορά τα οικονομικά, ο λαός δεν έδωσε καμία σημασία στα εθνικά και περίμενε να τους δώσει χρήματα, που φυσικά δεν έδωσε.

Το ένα θέμα με το άλλο (εθνικά θέματα και οικονομικά) έχει άμεση σχέση και ας μην το αντιλαμβάνεται το σκατένιο μυαλό του ψεύτη κλέφτη απατεώνα νέο Έλληνα Ρωμιού.
Ο Στόχος είναι να έρθουν στην Ελλάδα αλλοδαποί, τους οποίους τους στέλνουν οι Τούρκοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις, ιθαγένεια, γεννάνε, υπογεννητικότητα εμείς, σε 2 γενεές εξαφανιζόμαστε, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, θα ψηφίζουν και ενώ θα είναι πλειοψηφία θα βγάζουν τους δικούς τους δημάρχους, νομάρχες, εμείς θα εξαφανιζόμαστε. Σκεφτείτε λοιπόν Σκοπιανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στην Φλώρινα, τους Αλβανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στα Ιωάννινα, στην Θράκη θα γίνει σε απόλυτους αριθμούς τι έχει αν γίνει…
Μέχρι τότε θα παίξει "συνεκμετάλλευση" στο Αιγαίο, δηλαδή παραδίνουμε το Αιγαίο στους Τούρκους, ήδη η Θράκη είναι στα χέρια τους (έχουν βγάλει και σημαία) και απλά περιμένουν να κυλήσει ο χρόνος για να σβήσουμε.
Το τελικό "TIGHT MONEY SYSTEM" σε επίπεδο κράτους και φυσικών προσώπων έχει σαν αποτέλεσμα να μας πάρουν τον τεράστιο ορυκτό πλούτο (http://www.youtube.com/watch?v=1rKoxplF3jk & http://www.youtube.com/watch?v=ZliJC8wmrYI,) και να τους χρωστάμε και από πάνω και όλα αυτά για να μην βγάλουμε άχνα...
Φοβούνται την άχνα...

Read More

ΑΛΛΟ ΑΙΓΑΙΟ.....ΑΛΛΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ;

Είναι γνωστή η αντίσταση που πρόβαλε ο Μακάριος στις...

παραλλαγές προτάσεων της Αμερικανικής Κυβέρνησης (Σχέδια ‘Ατσεσον) για εκχώρηση από την Ελλάδα της νήσου Καστελόριζο προκειμένου να υπάρξει η πολυπόθητη τότε «Ένωση» της Κύπρου με την Ελλάδα. Οι ΗΠΑ είχαν αναλάβει στις αρχές της δεκαετίας του ’60 αυτή την πρωτοβουλία, φοβούμενες τόσο τυχόν στενή σύνδεση της Κύπρου με την τότε Σοβιετική Ένωση, όσο και την πρόκληση πολέμου ανάμεσα σε δύο κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, την Ελλάδα και την Τουρκία. Ανεξάρτητα το πώς αξιολογεί κανείς τις τότε προτάσεις, αυτό που θέλω να υπογραμμίσω εδώ, είναι ότι για την ένωση ολόκληρης της Κύπρου με την Ελλάδα ζητιόταν η παραχώρηση του Καστελόριζου.Λίγα χρόνια αργότερα, το 1974, προδομένη η Κύπρος από την Χούντα των Αθηνών, έγινε το μεγάλο θύμα της τουρκικής επιθετικότητας και κατοχής. Όμως, το μικρό Καστελόριζο παρέμεινε ελληνικό και μάλιστα με αυξανόμενη ρόλο. Σειρά σχετικά πρόσφατων συμφωνιών για το διεθνές δίκαιο της Θαλάσσης αναγνωρίζουν, πλέον, στο Καστελόριζο την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας, καθώς και δικαιώματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Ο μικρός ελληνικός βράχος απέκτησε μέγιστη γεω-οικονομική στρατηγική σημασία. Αποτελεί φυσικό εμπόδιο για την Τουρκία που επιθυμεί να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου έχουν εντοπιστεί τεράστια αποθέματα σε πετρέλαιο και αέρια. Με άλλα λόγια έχουν γίνει ανακαλύψεις που προσθέτουν στην γεω-στρατηγική σημασία της περιοχής εν γένει, λόγο γειτνίασης με τα Πετρέλαια της Μέσης Ανατολής, μια αυτοτελή γεω-οικονομική και κατά προέκταση αυτόνομη γεωστρατηγική σημασία.Η Τουρκική διπλωματία εντόπισε σύντομα τα πλεονεκτήματα που αποκτά η θαλάσσια περιοχή στην Ανατολική Μεσόγειο. Προσπαθεί δε, να προωθήσει τρεις στρατηγικές επιλογές: πρώτον να υποβαθμίσει τη σημασία και τη δυνατότητα δράσης του Ισραήλ. Για αυτό εξάλλου και η στάση της στα πρόσφατα επεισόδια κατά την αποστολή βοήθειας προς την Γάζα. Να εμφανίσει εαυτό, αυτή η δύναμη κατοχής (αλλά για αυτό κουβέντα ορισμένοι Έλληνες ακτιβιστές…), ως εκπρόσωπο των συμφερόντων της Βόρειας Κύπρου και ότι διαχειρίζεται τα δήθεν αυτόνομα συμφέροντα των κατεχομένων εδαφών. Ενώ εμφανίζει τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως υπό επιτήρηση, εμφανίζοντας την τελευταία ως κράτος περιορισμένης κυριαρχίας. Και τρίτον, να αποκλείσει την διασύνδεση ανάμεσα σε Ηπειρωτική Ελλάδα – Ρόδο με Καστελόριζο και του τελευταίου με την Κύπρο. Δηλαδή, η Τουρκία υποστηρίζει ότι έχει δικαιώματα δια της κατοχής. Ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έχουν καθότι καλούνται να παραιτηθούν από τα νόμιμα δικαιώματά τους.Πώς μπορεί να γίνει παραίτηση από δικαιώματα; Με μιας; Ανοικτά; Καμιά κυβέρνηση δεν θα το έκανε, διότι αυτό θα συνιστούσε εθνική προδοσία. Αυτή γίνεται από αδυναμία και δια της διολίσθησης. Επί παραδείγματι δια της αποδοχής, όπως έχει ήδη γίνει, της Τουρκικής θέσης σύμφωνα ότι στην διαπραγμάτευση ως προς το Αιγαίο δεν θα συμπεριλαμβάνεται το Καστελόριζο. Όμως, ένα πλαίσιο συμφωνίας χωρίς το Καστελόριζο σημαίνει ότι η συνολική συμφωνία δεν θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητές και τα δικαιώματά του.Αντίθετα με όσα πράττει η ελληνική πολιτεία, πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία για το Αιγαίο χωρίς αναγνώριση των δικαιωμάτων ΑΟΖ που απορρέουν από τη θέση που κατέχει το Καστελόριζο και η υφαλοκρηπίδα του. Σε αυτή τη βάση θα πρέπει να υπάρξει αρχική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αμέσως δε μετά με την Αίγυπτο. Συμφωνίες που θα αναγνωρίζουν την ΑΟΖ του Καστελόριζο. Εάν η Τουρκία έχει άλλη γνώμη, ας πάει εκείνη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αλλά το να παραιτείται η Ελλάδα εκ των προτέρων από την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου σε αναμφισβήτητη περιοχή της, διότι έτσι το επιθυμούν οι Τούρκοι προκειμένου να διαπραγματευτούν άλλα ζητήματα στο Αιγαίο πρόκειται το λιγότερο για εθνική ηλιθιότητα!

Read More

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ........

Του Σαράντου Καργάκου

Το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των Σκοπίων είναι κάτι που μπορεί να σχεδιαστεί, όχι όμως και να λεχθεί, αν πρόκειται να εφαρμοστεί. Τουλάχιστον η μακιαβελική τακτική που εφαρμοζόταν πολύ προ του Μακιαβέλι αυτό επιβάλλει. Επειδή όμως εμείς δεν είμαστε πολιτικοί, «δυνάμεθα να λέγομεν ό,τι θέλομεν. Ουδείς αρμόδιος μας λαμβάνει υπ' όψιν».
Προσωπικά αυτό που θα πρότεινα για την αντιμετώπιση του κακοήθους αποστήματος των Σκοπίων είναι μια σειρά παράλληλων ενεργειών, πέρα από την αναγκαία κινητοποίηση εδώ και στο εξωτερικό, μια σειρά από μποϊκοτάζ, μια οικονομική επίθεση σε πολλαπλά επίπεδα (π.χ. ως αντίβαρο στο καζίνο της Γευγελής άλλο «αντικαζίνο» στη Γουμένισσα), μια σειρά απειλών για απόσυρση ελληνικών βιοτεχνιών και φυσικά μια σειρά πολλαπλών κυρώσεων ποικίλων μορφών. Μη αποκλειομένων και των στρατιωτικών σε περίπτωση παραβιάσεως των συνόρων μας.
Προτείνω ακόμη να αφήσουμε τον μεγαλύτερο υποστηρικτή των Σκοπιανών να τραβήξει αυτός στο εξής «κουπί» για λογαριασμό μας. Και φυσικά εννοώ τις ΗΠΑ. Και την Ευρώπη ακόμη. Είναι απαραίτητο μια εκστρατεία χρηματοδοτούμενη και συνεπικουρούμενη από μας να ξεκινήσει ανά την υφήλιο που να δείχνει ότι η πολιτική «ελίτ» των Σκοπίων δεν στερεί το όνομα της Μακεδονίας από την Ελλάδα, στερεί -κι αυτό είναι το εγκληματικότερο- από τους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας τους αλλά και από τους μετανάστες τους τη σλαβικότητά τους. Λες κι είναι εντροπή να είναι κανείς Σλάβος! Αυτό, αν εξεταστεί βαθύτερα, είναι μια μορφή ρατσισμού. Γιατί ρατσισμός είναι και το να μη σου επιτρέπεται να είσαι αυτό που είσαι.
Με την άρνηση του σλαβισμού τους οι Σκοπιανοί αποκόπτονται από τη μεγαλύτερη φυλετική «φέτα» της Ευρώπης. Που δεν είναι στο κάτω κάτω πολιτιστικά αξιοκαταφρόνητη. Τους πέφτει λίγος ένας Ντοστογέφσκι; Μια κίνηση επανασλαβισμού, που μπορεί καταλλήλως να αρχίσει στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Αυστραλία μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος στις περιοχές των Σκοπίων ώστε να σπαρεί ο σπόρος μιας σλαβικής επαναστάσεως, που θα έχει ευλόγως τη συμπαράστασή μας. Διότι η επανασλαβοποίηση του κρατιδίου μπορεί να δημιουργήσει άριστες προϋποθέσεις αρμονικής συνεργασίας με την Ελλάδα.
Από ό,τι έχω υπόψη μου, τόσο στα Σκόπια όσο και εκτός αυτών έχει αρχίσει μια αντίδραση προς το καθεστώς. Πολλοί Σκοπιανοί αποποιούνται τη «μακεδονικότητά» τους και επανέρχονται στη «βουλγαρικότητά» τους. Άλλοι αναζητούν έναν νέο σκοπό. Οφείλουμε -για να μην έχουμε οχλήσεις- να τον προσφέρουμε εμείς. Μπορούμε στις επόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και στις κάθε λογής βουλευτικές και γερουσιαστικές να ενορχηστρώσουμε μια νέα εκστρατεία με αίτημα την απελευθέρωση των Σλάβων των Σκοπίων, να ονομάζονται δηλαδή Σλάβοι -που είναι- και όχι Μακεδόνες - που δεν είναι. Κι αυτό, με κατάλληλη πριμοδότηση, μπορεί να το υποστηρίξει ένα σμήνος ιστορικών. Που μπορεί να είναι «λαδωμένοι», όχι όμως επιστημονικά λερωμένοι. Δεν θα λένε ψέματα. Ούτε θα κουραστούν. Το υλικό το έχουμε έτοιμο εμείς. Όχι φυσικά στα πανεπιστήμιά μας.
Με όλα αυτά δεν προτείνω να παίξει η Ελλάς τον μαγικό αυλό του γερμανικού παραμυθιού, που έκανε τα ποντίκια να πέσουν στη λίμνη και να πνιγούν. Προσωπικά έσωσα Σκοπιανούς μέσα από τα ερείπια κατά τον μεγάλο σεισμό του Αγίου Παντελεήμονος το 1963. Ό,τι έγραψα εναντίον τους το έγραψα από οίκτο. Ασφαλώς έχουν δικαίωμα να αυτοπροσδιοριστούν. Όχι όπως τους υπαγόρευσαν άλλοι (βούλγαροι εθνικιστές, τιτοϊκοί τοπάρχες, αμερικανοί διπλωμάτες και χρηματοδότες), αλλά όπως τους το υπαγόρευε η συνείδησή τους, η γλώσσα, η παράδοση, η ιστορία τους. Δηλαδή ως μια ιδιαίτερη -έστω- κατηγορία Σλάβων. Και δεν είναι μικρός τίτλος τιμής αυτός.
Αν σύντομα δεν συνετιστούν, αν δεν βάλουν μυαλό στο κεφάλι τους, θα χάσουν το κεφάλι τους από τους Αλβανούς και ό,τι απομείνει από αυτούς θα απογίνει απλό δορυφόρημα της Σόφιας. Αυτό όμως συνιστά έλλειψη σοφίας.
Ο φίλος μου Αλέκος, γνωστός ως «Παραπονεμένος γύφτος», έχει κι αυτός πολλά παράπονα από τη σκοπιανική «ελίτ». Έχει συχνά επισκεφθεί την περιοχή για να κάνει «κοντραμπάντο» -πάντως όχι ναρκωτικών- κυρίως μπακιριών και υπολειμμάτων της ελληνικής άλλοτε αρχοντιάς στο Μοναστήρι, στη Στρώμνιτσα στο Κρούσοβο. Παράπονα γιατί κι εκεί οι γύφτοι που πλειονοψηφούν μετά τους Αλβανούς σε ορισμένες περιοχές δεν έχουν καμία πολιτική και πολιτιστική προβολή. Τα λεγόμενα για τον «Καιρό των Τσιγγάνων» είναι στην ταινία αλλά όχι στην πραγματικότητα. Οι τσιγγάνοι είναι η πιο παραγνωρισμένη, η πιο εξαθλιωμένη μάζα που επιζεί χάρη στο λαθρεμπόριο και στη ζητιανιά, πάντως όχι από την παραγωγική δουλειά. Άρα και μέσω δικών μας αφυπνισμένων τσιγγάνων δυνάμεθα να αφυπνίσουμε και τους τσιγγάνους της περιοχής.
Θα αφήσω το θέμα των Βλάχων, που κάποια στιγμή θα δείξουν στη σκοπιανική ηγεσία το «πόσα απίδια έχει ο σάκος». Δεν μπορώ πάνω στο ζήτημα αυτό να πω περισσότερα. Αρκούμαι απλώς να τονίσω ότι προς το παρόν οι Βλάχοι των Σκοπίων εφαρμόζουν επιτηδείως το πανάρχαιο «'Μείς οι Βλάχοι, όπως λάχει». Δεν ήλθε η στιγμή της γκλίτσας...
Άφησα τελευταίο ένα «χαρτί», που χρειάζεται όμως εκτενές άρθρο για να αναλυθεί. Οι Σκοπιανοί δεν φοβούνται τους Έλληνες, φοβούνται τους Αλβανούς. Εντελώς υπαινικτικά θα πω ότι ένα καλό «συμβόλαιο» με τους Αλβανούς θα κάνει την ηγεσία των Σκοπίων να παραλύσει.

Το άρθο δημοσιεύθηκε στην εφημεριδα ''Το Παρόν'' στις 28/3/2010

Read More

LA FIGARO:ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ !!!

Παράκαμψη των συνόρων της Ε.Ε. διαβλέπει σε άρθρο της της περασμένης εβδομάδας (12-8-2010), η μεγάλης κυκλοφορίας γαλλική εφημερίδα «Le Figaro», με αφορμή τις υπαρκτές ομάδες πληθυσμών, που ενώ διαμένουν σε μη ενταγμένες στην Ε.Ε. χώρες.
Εν τούτοις κατάγονται από χώρες-μέλη της Ένωσης και δικαιούνται Ευρωπαϊκό Διαβατήριο, από τη στιγμή που η ευρωπαϊκή χώρα καταγωγής τους, τους χορηγήσει υπηκοότητα, κάνοντάς τους έτσι αυτόματα Ευρωπαίους Πολίτες!

Με άλλα λόγια, μπορεί μια χώρα μέλος της Ε.Ε. να χορηγεί διαβατήρια κατά πολύ περισσότερα των κατοίκων της, σε τρίτους, που αν και δε διαμένουν στο έδαφός της, κατάγονται όμως από αυτό (διπλές υπηκοότητες).
Έτσι υπολογίζεται πως μπορεί να προστεθούν στον πληθυσμό της Ε.Ε. άλλα 5.000.000 ατόμων, που μέσω του διαβατήριου της χώρας μέλους, θα μπορούν να είναι Ευρωπαίοι Πολίτες, αν και δεν θα διαμένουν σε έδαφος χώρας ενταγμένης στην Ένωση!

Ειδικότερα θα μπορούν – σύμφωνα με την γαλλική εφημερίδα – να γίνουν ευρωπαίοι πολίτες 3.500.000 Ούγγροι, που βρίσκονται στη Σερβία (Βοϊβοντίνα), στην Ουκρανία και ιδιαίτερα στη Ρουμανία (1.400.000) και στη Σλοβακία (520.000), από τον ερχόμενο Ιανουάριο (2011), βάση σχετικής αποφάσεως της Ουγγρικής Κυβερνήσεως για χορήγηση ουγγρικής υπηκοότητας!

Επίσης έχουν γίνει ήδη Ευρωπαίοι πολίτες 120.000 Μολδαβοί που πήραν Ρουμανικό Διαβατήριο, ενώ εκκρεμούν άλλες 800.000 αιτήσεις Μολδαβών προς το Βουκουρέστι! Και αναμένεται περαιτέρω αύξηση των αιτήσεων…
Τέλος η Φιγκαρό κάνει λόγο για ακόμη 2.500.000 Βούλγαρους που ζουν σε διάφορες χώρες, μη ενταγμένες στην Ε.Ε. και κυρίως στα Σκόπια και στην Τουρκία (350.000 εξισλαμισμένοι Πομάκοι της πίσω πλευράς της Ροδόπης).

«ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ»
Ειδικά για τα Σκόπια η γαλλική εφημερίδα αναφέρει ότι θα μπορούσαν να πάρουν Βουλγαρικό Διαβατήριο 1.400.000 Σκοπιανοί, δηλαδή τα 3/4 του συνολικού πληθυσμού του κρατιδίου, αφού όπως σημειώνει χαρακτηριστικά «λαμβάνοντας υπόψη κάποιους ιστορικούς, η “Μακεδονία” είναι μία από τις βαθμίδες του βουλγαρικού έθνους. Η σλαβο“μακεδονική” γλώσσα δεν είναι επίσης τίποτε άλλο από μια βουλγαρική διάλεκτος»!

Επομένως σύμφωνα με την γαλλική εφημερίδα, που επικαλείται απόψεις Ιστορικών Επιστημόνων, οι Σκοπιανοί δεν είναι εθνικά «Μακεδόνες» όπως ισχυρίζονται, αλλά είναι εθνικά Βούλγαροι! Ομοίως και η γλώσσα τους δεν είναι «Μακεδονική» όπως προπαγανδίζουν, αλλά είναι καθαρά Βουλγαρική!

ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ
Η «επανάσταση» του Ίλιντεν (20 Ιουλίου 1903), που εορτάζουν σαν «εθνική εορτή» τα Σκόπια, δεν ήταν παρά μια καθαρά βουλγαρική «επανάσταση», βουλγαρικών Οργανώσεων, με βουλγαρικά στελέχη, που έπαιρναν εντολές από τη Σόφια και ανήκαν στη Σχισματική Βουλγαρική Εξαρχία! Ακόμα δηλαδή και οι «ήρωες» των Σκοπίων είναι Βούλγαροι! (Πρόκειται για την Ψευδοεπανάσταση του Ίλιντεν –Προφήτη Ηλία, την οποία σκηνοθέτησαν ένοπλες βουλγαρικές ομάδες, υποχρεώνοντας με βία και τρόμο, πολλά ελληνικά χωριά να κρατήσουν όπλα ή να βγουν στα βουνά, προκαλώντας την οργή των Τούρκων, που ξέσπασαν στους ελληνικούς πληθυσμούς με όλη τους τη μανία – Ολοκαύτωμα του Κρουσόβου)

Υπενθυμίζεται ότι ο ιδρυτής του κόμματος VMRO-DPMNE (σημερινό κόμμα Γκρούεφσκι) και πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Λιούπτσο Γκεοργκιέφσκιζήτησε και έλαβε το 2006 βουλγαρική υπηκοότητα και διαβατήριο, διακηρύσσοντας πως είναι Βούλγαρος και αλλάζοντας το επώνυμό του σε Γκεοργκίεβ! Το ίδιο έκαναν και χιλιάδες άλλοι Σκοπιανοί!

Ακόμη, σημειώνουμε πως η Βουλγαρία έχει αναγνωρίσει πρώτη τα Σκόπια σαν «Μακεδονία», με τη ρητή διευκρίνηση πως δεν αναγνωρίζει «μακεδονική εθνότητα» και «μακεδονική γλώσσα», επειδή ακριβώς οι αυτοαποκαλούμενοι «Μακεδόνες» είναι Βούλγαροι και η γλώσσα τους βουλγαρική!

Μάλιστα όταν το 1941, η Βουλγαρία σαν σύμμαχος των Ναζί, μπήκε στα Σκόπια, όχι μόνο δε συνάντησε καμμία αντίσταση, αλλά έγινε πανηγυρικά και με ενθουσιασμό δεκτή, επειδή η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Βούλγαροι, τους οποίους ο Τίτο τρία χρόνια μετά (1944), για να τους αποκόψει από τη Βουλγαρία, τους μετονόμασε αυθαίρετα «Μακεδόνες», πλάθοντας το παραμύθι του δήθεν ξεχωριστού «μακεδονικού έθνους», διεκδικώντας έτσι ταυτόχρονα και τη Βόρεια Ελλάδα, δηλαδή την αληθινή Μακεδονία! Δηλαδή «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»… (1998-2002),

Στην παραπάνω φωτογραφία ντοκουμέντο – που είχε δημοσιεύσει στο παρελθόν η εφημερίδα Απογευματινή 15-3-2008, οι Βούλγαροι κάτοικοι των Σκοπίων, φαίνονται να υποδέχονται με ενθουσιασμό και τιμές Γερμανούς και Βουλγάρους, κρατώντας εκτός από το πορτραίτο του μισητού Χίτλερ, το πορτραίτο του τότε βασιλιά της Βουλγαρίας, το χάρτη της «Μεγάλης Μακεδονίας» που ποθούσε ανέκαθεν η Βουλγαρία από τον καιρό των Κομιτατζήδων, αλλά και ένα πανό που έγραφε με νόημα «ένα έθνος, ένας βασιλιάς, ένα βασίλειο»! Το Βουλγαρικό!…
Τότε μάλιστα η Βουλγαρία ενσωμάτωσε τα Σκόπια στην Επικράτειά της, ενώ το 1942, όταν ο βασιλιάς της Βουλγαρίας επισκέφθηκε το κρατίδιο, του επιφυλάχθηκε παλλαϊκή υποδοχή!

Αξίζει επίσης να καταγραφεί η δήλωση του ίδιου του Προέδρου της ΒουλγαρίαςΖέλιου Ζέλεφ, όταν επισκέφθηκε την 20η Ιουνίου 1993 τη Σουηδία. Τότε – όπως καταγράφει ο ακούραστος Νικόλαος Μάρτης – ρωτήθηκε από δημοσιογράφο της Σουηδικής Εφημερίδας Svenska Dagbladet για «Μακεδονικό Έθνος» και απάντησε κατηγορηματικά:
«Το “Μακεδονικό” Έθνος το δημιούργησε μετά τον Πόλεμο η Κομιντέρν και είναι Έγκλημα του Τιτοϊσμού και του Σταλινισμού»!
ΓΚΛΙΓΚΟΡΟΦ: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΛΑΒΟΙ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ”»!
Την πλέον κατηγορηματική διαβεβαίωση ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι και δεν ήταν, δεν υπήρξαν και δεν είναι «Μακεδόνες» και πως δεν υπήρξε ή υπάρχει κανένα «Μακεδονικό Έθνος», έδωσε ο ίδιος ο πρώτος Πρόεδρος των Σκοπίων

Κίρο Γκλιγκόρωφ, όπως αποκαλύπτει ο Νικόλαος Μάρτης:
«Το χαρακτηριστικό περιστατικό που αναφέρεται στο βιβλίο του «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» του τ. Προέδρου της Δημοκρατίας Κίρο Γκλιγκόρωφ (σελ. 259), ότι στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους των Σκοπίων, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν: “Εσείς μιλήσατε, αλλά δεν είπατε το σημαντικότερο. Δεν είπατε ότι εμείς είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι αρνηθήκαμε την καταγωγή μας, τους προγόνους μας”. Δυσκολεύτηκα να βρω απάντηση αμέσως (συνεχίζει ο Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του) και τελικά τους είπα: “Ξέρετε, σέβομαι τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Είναι δικαίωμα σας. Αλλά σύμφωνα με την ιστοριογραφία στον Μακεδονικό λαό επικρατεί η γνώμη ότι είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έλθει στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία. Δεν γνωρίζω το κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων”»!

Αλλά καταγράφει ο Μάρτης και άλλη, δήλωση ντοκουμέντο του Κίρο Γκλιγκόρωφ, στην Εφημερίδα TORONTO STAR του Καναδά, στις 15 Μαρτίου 1992:
«Δεν είμαστε “Μακεδόνες” αλλά Σλάβοι. Δεν έχουμε συγγένεια με τον Αλέξανδρο τον Έλληνα και με την Μακεδονία του»!

Τρεις μήνες αργότερα, επαναλαμβάνει τη δήλωσή του μπροστά στις κάμερες, στις 3 Ιουνίου 1992, λέγοντας:
«Εμείς είμαστε Σλάβοι, δεν έχουμε καμμιά σύνδεση με τον Μέγα Αλέξανδρο. Ήρθαμε στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα»!

Στις 25 Οκτωβρίου 2009, ο Κίρο Γκλιγκόροφ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, επιβεβαιώνει απόλυτα τα παραπάνω:
«Ερώτηση: Το 1993, στα Τίρανα, είχατε δηλώσει ότι ο λαός σας είναι σλαβικής καταγωγής, ότι δεν συνδέεται με τον Μέγα Αλέξανδρο και πως βρεθήκατε στην περιοχή τον 6ο αιώνα μ.Χ..

Γκλιγκόροφ: Εξακολουθώ και σήμερα να πιστεύω και να δηλώνω ακριβώς τα ίδια.
Ερώτηση: Γιατί τότε το ανθελληνικό κλίμα και η εμμονή στον «αρχαιομακεδονισμό» τα τελευταία χρόνια στη χώρα σας, δηλαδή να αποδείξουν κάποιοι επίσημα πως κατάγεστε απευθείας από τους αρχαίους Μακεδόνες;
Γκλιγκόροφ: Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όλα αυτό που συμβαίνουν στη χώρα μου τα τελευταία χρόνια. Η Ιστορία είναι ένα παγκόσμιο αγαθό – αυτό ασφαλώς σημαίνει πως η ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά δεν μπορεί να μην είναι και ελληνική. Οι Έλληνες νομίζουν πως εμείς θέλουμε να αφαιρέσουμε ένα κομμάτι της ιστορικής και πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Δεν λέω πως οι ανησυχίες αυτές είναι άνευ λόγου, αφού υπάρχουν υπερβολές και από τη δική μας πλευρά. Υπάρχουν ιστορικοί στη χώρα μου που υποστηρίζουν πως εμείς βρισκόμαστε στα χώματα αυτά 2.000 χρόνια πριν από τον Μέγα Αλέξανδρο. Για γέλια, δηλαδή… Έλεγα σε έναν φίλο μου ιστορικό ότι έτσι όπως πάμε θα βγούμε απευθείας απόγονοι του Αδάμ και της Εύας και θα αποδειχτεί και ότι ο Παράδεισος είναι «μακεδονικός» και ιδιοκτησία μας…»!!!
ΤΑ 2/3 ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΕΚΤΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Όπως και να έχει, οι παλαιότεροι κάτοικοι των σημερινών Σκοπίων είναι οι Έλληνες και οι Αλβανοί. Οι υπόλοιποι, ήρθαν δεκάδες αιώνες μετά και γι΄ αυτό δεν μπορεί να είναι «Μακεδόνες» ούτε γεωγραφικά, αφού η Μακεδονία έφτανε ως Αχρίδα, Μοναστήρι, Κρούσοβο, Περλεπέ, Γευγελή, ενώ από εκεί και πάνω η περιοχή ονομαζόταν γεωγραφικά Παιονία και οι κάτοικοι Παίονες (Στρώμνιτσα, Στόβοι, Βελεσσά, Στιπ) και τέλος πιο πάνω η περιοχή της πόλεως των Σκοπίων, του Κουμάνοβου και του Τετόβου ονομαζόταν Δαρδανία και οι κάτοικοι Δάρδανοι, σφοδροί πολέμιοι ανέκαθεν των Μακεδόνων!

Άρα τουλάχιστον τα 2/3 του σημερινού κρατιδίου των Σκοπίων, είναι εκτός της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας! Και επομένως ούτε γεωγραφικά – όπως υποστηρίζουν προπαγανδιστές – δεν δικαιούνται να ονομάζονται «Μακεδονία»!
Σημειώνεται πως τα Σκόπια κάνουν εθνική-εθνολογική-ιστορική χρήση του όρου και όχι γεωγραφική. Ισχυρίζονται ότι αποτελούν «έθνος» Μακεδόνων και θα είναι εγκληματική εκείνη η Κυβέρνηση που τυχόν θα τους παραδώσει τον ελληνικό ιστορικό όρο «Μακεδονία»!

Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ
Τέλος, αναφέρουμε τη σύνθεση του σημερινού πληθυσμού του κρατιδίου που περιλαμβάνει σε γενικές γραμμές: περίπου 240.000 – 300.000 Έλληνες (ελληνόφωνους, σλαβόφωνους ή βλαχόφωνους), περίπου 600.000 Αλβανούς, 100.000-200.000 Ρομά και περίπου 1.000.000 λοιπούς Σκοπιανούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι βουλγαρικής καταγωγής, ενώ λιγότεροι είναι οι Σέρβοι, οι Βόσνιοι, οι Τουρκόφωνοι και άλλες μικρότερες πληθυσμιακές ομάδες!
ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ …«ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ»;

Κάποιοι πολιτικοί, για να δικαιολογήσουν την πολιτική ανεπάρκειά τους και για να διευκολύνουν κερδοφόρες επενδύσεις ελληνικών επιχειρήσεων στα Σκόπια δισεκατομμυρίων δραχμών τότε, προέβαλαν από νωρίς τον ισχυρισμό ότι τάχα «δε συμφέρει να χαρίσουμε τα Σκόπια στη Βουλγαρία», παραβλέποντας τις μεγάλες Αλβανικές και Ελληνικές πληθυσμιακές ομάδες που διαβιούν εκεί ως τώρα, και αποτελούν το κλειδί των δυναμικών μελλοντικών εξελίξεων στην περιοχή.
Φαίνεται για κάποιους πως είναι πιο βολικό αντί «να χαρίσουν τα Σκόπια στη Βουλγαρία», να χαρίσουν τελικά την ίδια τη Μακεδονία μας στα Σκόπια (που έχουν πίσω τους Τούρκους, Σόρος, Πολυεθνικές Εταιρείες και Αμερικανικές Υπηρεσίες), μαζί με τους Έλληνες των Σκοπίων…

Εξ άλλου δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για ολοκληρωτική ενσωμάτωση των Σκοπίων στη Βουλγαρία. Ίσα ίσα, διαφαίνεται βάση των μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων της γείτονος, ως πιο πιθανή και δημοκρατική εξέλιξη, η τριχοτόμηση της περιοχής… (Αλβανικός, Ελληνοσερβικός, Βουλγαρικός τομέας)
Αλβανία και Βουλγαρία, έχουν σπεύσει ήδη να θεμελιώσουν μελλοντικά δικαιώματα. Η Ελλάδα;

Read More

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ.......ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Τη δραστηριοποίηση της “επιτροπής αποζημιώσεων” με σκοπό την “τουρκοποίηση των ελληνοκυπριακών ακίνητων περιουσιών” στα κατεχόμενα, έτσι ώστε “τα νομιμοποιημένα διεθνώς ακίνητα να δανειοδοτηθούν και να αξιοποιηθούν”, αποφάσισε η Αγκυρα στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε....
την περασμένη Δευτέρα με τη συμμετοχή της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας και του τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Ερογλου, γράφει σήμερα η τουρκική εφημερίδα “Χουριέτ” σε ανταπόκρισή της από την κατεχόμενη Λευκωσία.
Σύμφωνα με τη Χουριέτ, η σύσκεψη στην Αγκυρα έγινε σε δύο φάσεις. Αρχικά έγινε σύσκεψη με τη συμμετοχή του Προέδρου της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ, του Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του αρμόδιου για θέματα Κύπρου Υπουργού άνευ χαρτοφυλακίου Τζεμίλ Τσιτσέκ, του Υπουργού άνευ χαρτοφυλακίου και επικεφαλής της τουρκικής διαπραγματευτικής ομάδας στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την ΕΕ Εγκεμέν Μπαγίς και του τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Ερογλου. Στη δεύτερη φάση στη σύσκεψη μετείχαν οι αντιπροσωπίες των δύο πλευρών, αλλά όχι ο κ. Ερντογάν.
Η εφημερίδα γράφει ότι κατά τη σύσκεψη ο τούρκος Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ επεσήμανε ότι είναι μεγάλο κέρδος για την τουρκική πλευρά η λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων που συστάθηκε στα κατεχόμενα και “αναγνωρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 5 Μαρτίου 2010″ και ζήτησε τη λήψη μέτρων έτσι ώστε να αποκτήσει λειτουργικότητα η ”επιτροπή”. Ο κ. Γκιουλ, σύμφωνα με τη “Χουριέτ”, ζήτησε από τον γενικό διευθυντή της τουρκικής τράπεζας “Is” και πρόεδρο της τουρκικής Ενωσης Τραπεζών Ερσίν Οζιντζε που μετείχε στη σύσκεψη, να συστήσει μία ειδική επιτροπή Κύπρου.

Η εφημερίδα γράφει ότι κατά τη δίωρη σύσκεψη η Τουρκία και η τ/κ ηγεσία αποφάσισαν ώστε τα ακίνητα που θα “τουρκοποιηθούν” εκ μέρους της λεγόμενης επιτροπής αποζημιώσεων και θα νομιμοποιηθούν από πλευράς διεθνούς δικαίου να δανειοδοτηθούν από την επιτροπή που θα συσταθεί με την υποστήριξη της Ενωσης Τραπεζών και να αξιοποιηθούν σε διεθνές επίπεδο.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι “ζητήθηκε από τον Οζιντζε να παρουσιάσει προτάσεις για την αξιοποίηση των Ελληνοκυπριακών ακίνητων περιουσιών πριν από το 1974, αφού πάρουν αυτές μορφή σύμφωνη προς το διεθνές δίκαιο, με σύγχρονες μεθόδους χρηματοδότησης”.
Η “Χουριέτ” γράφει ότι “το περιουσιακό θεωρείται το κατεξοχήν δυσεπίλυτο πρόβλημα στο νησί” και σημειώνει ότι περίπου το 80% του ψευδοκράτους που έχει έκταση 3355 τ.χ, πριν από το 1974 ανήκε σε Ελληνοκύπριους.

Read More

ΧΡΕOΚΟΠΕΙ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ;

Με λίγα λόγια οι μεγάλοι χαμένοι έτσι και πτωχεύσουμε θα είναι οι πιστωτές μας. Αυτοί στους οποίους χρωστάει λεφτά το Ελληνικό κράτος.
Στην Αργεντινή που πτώχευσε το 2001 το πιο άμεσο 'σκληρό' μέτρο που πάρθηκε στους πολίτες ήταν το πάγωμα των αναλήψεων επιτρέποντας ενα πόσο 250 δολάριων ανα εβδομάδα για 1 χρόνο.

Αναλυτικά:
Η χρεοκοπία ενός κράτους είναι ουσιαστικά η επίσημη εξαγγελία της κυβέρνησης του, με την οποία καθιστά διεθνώς γνωστή την αδυναμία της να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη της χώρας της (εξ ολοκλήρου, ενός μέρους ή των τόκων τους).

Επίσης η «στάση πληρωμών», στην οποία εκ των πραγμάτων υποχρεώνεται (άδεια ταμεία, αδυναμία πρόσθετου δανεισμού), ανεξάρτητα από το εάν έχει προηγηθεί ή όχι κάποια επίσημη ανακοίνωση.

Η χρεοκοπία ενός κράτους μπορεί να προέλθει:

α) από την κερδοσκοπική επίθεση εναντίον του εθνικού νομίσματος (κίνδυνος που σε μία χώρα της Ευρωζώνης δεν υφίσταται, λόγω του κοινού νομίσματος),

β) από την αρνητική οικονομική συγκυρία στις χρηματαγορές, η οποία μπορεί να καταστήσει αδύνατο ακόμη και τον «υγιή», τον εγγυημένο δηλαδή δανεισμό της (ένας κίνδυνος υπαρκτός σήμερα - παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση εν εξελίξει - ακόμη και για μία χώρα της Ευρωζώνης αφού, σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απαγορεύεται να αγοράζει ομόλογα των κρατών-μελών της Ευρωζώνης),

(γ) σαν αποτέλεσμα μίας «σειράς ετών» ελλειμματικών προϋπολογισμών, κατά τη διάρκεια των οποίων το κράτος δαπανούσε περισσότερα από όσα εισέπραττε, ενώ χρηματοδοτούσε τα ελλείμματα του με συνεχώς αυξανόμενα δάνεια (ομόλογα) από τους πολίτες, από τις τράπεζες, από επενδυτές και από άλλα κράτη,

(δ) από το συνδυασμό, από την χρονική «συνύπαρξη» δηλαδή των παραπάνω διαφορετικών αιτιών (από την ταυτόχρονη εμφάνιση της δεύτερης και της τρίτης αιτίας, όσον αφορά μία χώρα της Ευρωζώνης).


ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ :

Η πτώχευση ενός κράτους επιβαρύνει τους πάσης φύσεως πιστωτές του, το ίδιο το κράτος, την Οικονομία του και τους Πολίτες του. Αναλυτικότερα, διακρίνουμε τα εξής:

(α) Όπως είναι φυσικό, οι πιστωτές ενός κράτους χάνουν εξ' ολοκλήρου ή ένα μέρος αυτών που του έχουν δανείσει, καθώς επίσης τους τόκους των χρημάτων τους. Συχνά βέβαια, στα πλαίσια διεθνών διαπραγματεύσεων, συμφωνείται η πληρωμή ενός ποσοστού των χρεών (για παράδειγμα, στη γνωστή κρίση της Αργεντινής οι πιστωτές έχασαν μέχρι και το 75% των απαιτήσεων τους), η αποπληρωμή των οποίων «ρυθμίζεται» διαφορετικά, συνήθως ανάλογα με το «είδος» των πιστωτών (εσωτερικού, εξωτερικού, ιδιώτες, κράτη κλπ).

β) Όταν πτωχεύσει ένα κράτος, μηδενίζει (περιορίζει σημαντικά) τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πιστωτές του - γεγονός που «ελαφρύνει» τον προϋπολογισμό του, τόσο κατά το ποσόν των τόκων, όσο και των δόσεων επιστροφής των δανείων (χρεολυσίων). Το ίδιο το κράτος «επιβαρύνεται» κυρίως λόγω της απώλειας της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας του, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα τον πιστοληπτικό του «θάνατο». Δηλαδή, το κράτος δεν είναι πλέον σε θέση να δανείζεται από τις χρηματαγορές, πόσο μάλλον με λογικά επιτόκια.

(γ) Αμέσως μετά ακολουθεί :

1. μία πολύ μεγάλη τραπεζική κρίση (οι τράπεζες είναι συνήθως αυτές που κατέχουν σημαντικό μέρος των ομολόγων δημοσίου, τα οποία υποχρεούνται να «αποσβέσουν»), "μία εκτεταμένη οικονομική κρίση (η εσωτερική ζήτηση μειώνεται, οι επενδυτές αποσύρουν μαζικά το σύνολο των χρημάτων τους, η παραγωγή συρρικνώνεται, ο πληθωρισμός «καλπάζει», το χρηματιστήριο καταρρέει, η αγορά των ακινήτων επίσης, λόγω απουσίας αγοραστών κλπ) και "μία νομισματική κρίση (οι ξένοι επενδυτές «αποφεύγουν» για μεγάλο χρονικό διάστημα τη «χρεοκοπημένη» Οικονομία).

2. Ή χρεοκοπία ενός κράτους σημαίνει πρακτικά για τους Πολίτες του τη μείωση των αποταμιεύσεων τους, είτε επειδή είναι πιστωτές του κράτους τους, είτε επειδή το νόμισμα υποτιμάται ραγδαία (δεν ισχύει για τις χώρες του Ευρώ), ενώ δεν προλαβαίνουν να κάνουν αναλήψεις από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Η έμμεση επιβάρυνση τους όμως από τα καταστροφικά αποτελέσματα στην Οικονομία του κράτους (τράπεζες, επιχειρήσεις κλπ) είναι πολύ πιο επώδυνη, κυρίως λόγω της υψηλής ανεργίας που ακολουθεί, καθώς επίσης της απώλειας όλων σχεδόν των κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία κλπ) που απολάμβαναν.

Read More

ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕΤΟΣ

Ἀρχαιότατο σύμβολο ὁ μονοκέφαλος ἀετός εἶναι γνωστός ὡς αὐτοκρατορικό σύμβολο ἰσχύος, ζωτικότητας καί ἀναγέννησης. Ἀπαντᾶται σέ ὅλη τή μακραίωνη ἱστορία τῶν δύο ρωμαϊκῶν αὐτοκρατοριῶν, ἀλλά καί στίς προγενέστερες ἑλληνικές πόλεις, ὅπως καί σέ ἀναρίθμητες ἄλλες συμβολικές χρήσεις συνοδεύοντας θεούς καί ἥρωες. Ὡστόσο, ἡ παραλλαγή τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ ὑπῆρξε σύμβολο ὑπέρτατης δύναμης γιά τούς Μυκηναίους, τούς Βαβυλώνιους καί τούς Χιττῖτες, ἀπό τούς ὁποίους εἶναι πιθανό νά τόν υἱοθέτησαν οἱ Τουρκομάνοι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί οἱ Σελτζοῦκοι τοῦ Ρούμ, γιά νά τόν δανειστοῦν οἱ Σταυροφόροι καί νά τόν μεταφέρουν στήν Εὐρώπη, ὅπου ἔγινε γνωστός ὡς αὐτοκρατορικό σύμβολο τῆς Ρωσίας τῶν Τσάρων καί τῆς Αὐστρίας τῶν Ἀψβούργων.
Τά δύο κεφάλια τοῦ ἀετοῦ ἑρμηνεύονται συνήθως ὡς ἔκφραση τῆς διπλῆς φύσης ἤ τῆς δυσυπόστατης ἰσχύος αὐτῶν πού τόν χρησιμοποιοῦν, ἀλλά καί ὡς μιά ὑπέρτατη ἔκφραση κυριαρχίας καί δύναμης.
Στό Βυζάντιο ὁ δικέφαλος ἀετός ἐμφανίζεται καί γίνεται γνωστός κατά τήν ἐποχή τῶν Κομνηνῶν.
Ὁ συμβολισμός τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ στή νεοελληνική ἱστορία ξεκινᾶ κατά τήν αὐγή τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ μέ τόν διανοούμενο αὐτοκράτορα τῆς Νίκαιας Θεόδωρο Β´ Λάσκαρι, ὁ ὁποῖος εἰκονίζεται τό 1250 περίπου πατώντας σέ ὑποπόδιο μέ παράσταση τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ˙ πρᾶγμα πού ἴσως συμβολίζει τά αὐτοκρατορικά δικαιώματα στήν Εὐρώπη καί τήν Ἀσία. Ὁ 13ος αἰώνας εἶναι μιά ἐποχή κατά τήν ὁποία τό Βυζάντιο, —ἡ Ρωμανία ὅπως εἶναι τό πραγματικό του ὄνομα—, βρίσκεται σέ διμέτωπο ἀγῶνα ἀντιμετωπίζοντας τήν ἐπιβολή τῆς Δύσης καί τῆς Ἀνατολῆς. Εἶναι μιά ἐποχή, στήν ὁποία διακρίνεται καθαρά ἕνα ἀπό τά μόνιμα χαρακτηριστικά τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας: οἱ ἀπειλές γιά ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό καί οἱ συνεχεῖς ἀγῶνες γιά ἐπιβίωση. Εἶναι καί μιά ἐποχή κατά τήν ὁποία οἱ διανοούμενοι καί οἱ αὐτοκράτορες τῆς Νίκαιας πιάνουν ξανά τό νῆμα τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας γιά νά ἀνοίξουν τόν δρόμο πρός τόν Νέο Ἑλληνισμό.
Ὁ βασιλικός δικέφαλος ἀετός περνᾶ στούς Παλαιολόγους καί διατηρεῖται ὡς σύμβολο καί μετά τήν Ἅλωση. Ἀποκτᾶ τότε ἀλυτρωτική, δηλαδή ἀπελευθερωτική, σημασία καί γίνεται σύμβολο τῆς Μεγάλης Ἰδέας, πού γεννήθηκε στήν Πύλη τοῦ Ρωμανοῦ τήν αὐγή τῆς 29ης Μαΐου 1453. Ἡ ἔνδοξη πτώση τῆς Βασιλεύουσας καί τῆς Αὐτοκρατορίας συνοδεύεται ἀπό τήν αὐτοθυσία τοῦ "ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος" ἀγωνιζόμενου αὐτοκράτορα καί τῶν συμπολεμιστῶν του, πού ἠθικά καί συναισθηματικά συγκλονίζει πάντα τόν Ἑλληνισμό μέ ἀμείωτη ἔνταση. Γιά τό ὑπόδουλο Γένος τά αὐτοκρατορικά δικαιώματα δέν μεταφέρονται στή νέα δυναστεία τοῦ ἀσιάτη κατακτητῆ καί οἱ σουλτάνοι δέν εἶναι οἱ νόμιμοι διάδοχοι τῶν αὐτοκρατόρων.
Ἡ Κωνσταντινούπολη δέν εἶναι πλέον ἡ οἰκουμενική πρωτεύουσα, ἀλλά ἡ σκλαβωμένη μάνα τῶν Ρωμηῶν. Στήν πόλη τῶν αὐτοκρατόρων κυριαρχεῖ τώρα τό ἑτερόδοξο, τό ἀλλότριο, ἡ ἀμάθεια καί ἡ βαρβαρότητα. Δέν ὑπάρχει πιά ἡ ὑπερεθνική, ὑπερφυλετική ἑνότητα πού ἐνσαρκώνει ὁ αὐτοκράτορας καί πραγματώνει ἡ Ἀνατολική Ἐκκλησία.
Ἡ νέα πολυπολιτισμική πραγματικότητα ἐπιβάλλεται ἀπό τήν ὀθωμανική διοίκηση. Αὐτό, ὅμως, πού μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔλαμψε, καταυγάζοντας Ἀνατολή καί Δύση, εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἀνορθωθεῖ καί πάλι μέ νέα δόξα καί ἀκτινοβολία. Ὁ δικέφαλος ἀετός δέν χάνεται, ἀλλά ἀνανεώνει τή συμβολική του δύναμη καί σημαίνει τώρα τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη γιά τήν ἀνάσταση καί τήν ἀνόρθωση τῆς Ρωμανίας. Ἡ παρουσία τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ μπορεῖ ἐπίσης νά θεωρηθεῖ ὡς ὑπόμνηση τῆς βυζαντινῆς μας καταγωγῆς καί τῆς συνέχειας τῆς Ρωμηοσύνης.
Ὁ δικέφαλος ἀετός γίνεται κατά τήν Τουρκοκρατία σύμβολο καί γιά ἕνα ἀκόμη σταθερό χαρακτηριστικό τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας: τό αἴτημα τῆς ἀναγέννησης καί τῆς ἀποκατάστασης τῆς ἀρχαίας δόξας. Ὁ δικέφαλος ἀετός, χωρίς νά ἀναφέρεται στή λαϊκή ποίηση καί τό δημο¬τικό τραγούδι, ἐμφανίζεται σέ πολυάριθμες καί πολύμορφες ἀπεικονίσεις. Στά δάπεδα τῶν μεταβυζαντινῶν ἐκκλησιῶν ὑπάρχει συχνά δικέφαλος ἀνάγλυφος ἀετός κάτω ἀπό τόν τροῦλλο. Ἐμφανίζεται στή διακόσμηση τῶν ἐκκλησιῶν καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν σκευῶν, στίς σφραγίδες γιά τό Χριστόψωμο, στήν ξυλογλυπτική, τά ἐκκλησιαστικά σκεύη, τά σινιά, τά κεντήματα, τά παγούρια, τήν ὑφαντική καί τίς ἐνδυμασίες, τήν ἀγγειοπλαστική καί τήν κεραμική. Στήν ἀρχιτεκτονική βρίσκεται στή ζωγραφική τῶν λαϊκῶν σπιτιῶν, τά ὑπέρθυρα, τό τζάκι καί τίς κτητορικές ἐπιγραφές. Ὁ δικέφαλος ἀετός γίνεται ἐπίσης ἔμβλημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκεῖ ὅμως, ὅπου ὁ δικέφαλος ἀετός ἀποτελεῖ τό πιό συχνό θέμα, εἶναι ἡ λαϊκή ἀργυροχοΐα, ὅπου διακοσμεῖ ἕνα κόσμο λεβεντιᾶς, φιλότιμου καί ἀρετῆς˙ ὅπως στά γιαταγάνια καί τά χατζάρια, τά καριοφύλια, τίς παλάσκες, τά χαϊμαλιά, τίς πόρπες, τά κιουστέκια, τά γιορντάνια, τά τεπελέκια, τά σκουλαρίκια, τά βραχιόλια, τίς ταμπακιέρες, τά φυλαχτά, τούς σταυρούς καί πάμπολλα ἄλλα πολύτιμα ἀντικείμενα - φορεῖς τοῦ λαϊκοῦ μας πολιτισμοῦ.

Σήμερα ἡ χρήση τοῦ συμβολισμοῦ τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ σημαίνει τήν ἐπιμονή στή δύναμη τῆς παράδοσης, τήν ὑπόμνηση τῆς ἱστορικῆς συνέχειας καί τό αἴτημα γιά ἀναγέννηση.

Read More

ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ενας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, ο Σόλωνας ο Αθηναίος, ποιητής, νομοθέτης, μεταρρυθμιστής, κλήθηκε ως διαλλακτής να συμβιβάσει τους άπληστους δυνατούς με τους υποδουλωμένους σε αυτούς από τα χρέη συμπολίτες του, προκειμένου να αποφευχθεί πολιτική ανατροπή. Σε ένα από τα ποιητικά πολιτικά κείμενά του, που το ονομάζουμε η «Ελεγεία της Πόλης», περιγράφει τα δεινά που απειλούν με αφανισμό την πόλη του, λόγω της κακοδιοίκησής της, και προτείνει τον δρόμο της Ευνομίας.

Νομίζω ότι είναι χρήσιμο στην περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε και της κρίσης της μέχρι τώρα λογικής του πολιτικού συστήματος, να ανατρέξουμε στη λιτή αλήθεια των λόγων του Σόλωνα και ας αναλογιστεί ο καθένας μας τις ευθύνες που του αναλογούν, ευθύνες που κατά τη γνώμη μου επιμερίζονται ανάλογα με τη δύναμη και την εξουσία που ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας διαθέτει.


Γιατί η πόλη του Σόλωνα έφτασε σε πολιτικό αδιέξοδο; Επειδή: «οι ίδιοι οι πολίτες, για χάρη του πλούτου, είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν αυτή τη μεγάλη πόλη από αφροσύνη. Αδικο είναι το μυαλό των ηγετών του απλού λαού και από την ύβρη τους μεγάλα κακά θα πάθουν. Γιατί δεν ξέρουν πού να σταματούν και να χαίρονται ήσυχα με φρόνηση την καλή τους ζωή, αλλά πλουτίζουν πεπεισμένοι για άνομα έργα.


Και κλέβουν αριστερά και δεξιά χωρίς σεβασμό σε ιερά ή δημόσια κτήματα. Και δεν φοβούνται τις σεμνές αρχές της Δίκης, που, και ας σιωπά, όλα τα ξέρει, τωρινά και περασμένα, και που θα ’ρθει ο καιρός και θα τους εκδικηθεί». Και ποιος είναι ο κίνδυνος για την πόλη; Συνεχίζει: «Αυτή είναι μια αναπόφευκτη πληγή πάραυτα για κάθε πόλη και εξελίσσεται σε μία υποδούλωση, η οποία φέρνει εμφύλια σύγκρουση και πόλεμο που σιγοβράζει».


Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο, οι άπληστοι δυνατοί της εποχής του Σόλωνα συνειδητοποίησαν ότι η εξαθλίωση των πολιτών υπονομεύει και την ίδια τους την ύπαρξη. Ετσι αποδέχτηκαν, μεταξύ άλλων, να κάνουν και οικονομικές παραχωρήσεις, αποδεχόμενοι τη ρύθμιση της «σεισάχθειας» του Σόλωνα για παραγραφή των χρεών των υποδουλωμένων σε αυτούς συμπολιτών τους και την κατάργηση της πρακτικής της υποθήκης «επί σώμασι», δηλαδή υποθήκης της φυσικής και πολιτικής ελευθερίας των πολιτών για τη λήψη του χρηματικού δανείου.


Στο παραπάνω ιστορικό παράδειγμα, για την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται σήμερα νομίζω ότι οι αναλογίες είναι έκδηλες του πού μπορεί να οδηγήσει το κοινωνικό σύνολο η απληστία των δυνατών, με τη φοροδιαφυγή, την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος και την κακοδιαχείριση. Εχει υπονομευθεί η ίδια η χώρα και οι πολίτες της. Νομίζω πως δεν υπάρχει πολίτης σε αυτή τη χώρα που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει γιατί φτάσαμε σε αυτό το τέλμα και τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από αυτό.



Η κοινωνία των πολιτών οφείλει να έχει ως οδηγό το αυτονόητο, δηλαδή να διεκδικήσει να είναι μια χώρα Ευνομίας, γιατί όπως καταλήγει ο ποιητής/διαλλακτής: «η Ευνομία όλα τα εναρμονίζει τέλεια, δένει με αλυσίδες τους αδίκους, λειαίνει το τραχύ, σταματάει την αχορταγιά, ελέγχει την ύβρη, μαραίνει τους σπόρους του κακού, αποκαθιστά στρεψοδικίες, σταματάει το διχασμό και τη σύγκρουση, και από αυτήν όλα αρμονικά και γνωστικά για τους ανθρώπους είναι».

Στο σημείο που έχουμε φτάσει, είναι νομίζω χρήσιμο να συναισθανθούμε την αυτονόητη αξία της Ευνομίας και πού οδήγησε τη χώρα η Δυσνομία με την ευρεία έννοια της κακής διακυβέρνησης, ώστε να προχωρήσουμε στην ποιοτική αλλαγή του πολιτικού γίγνεσθαι και σε μια κοινωνία αξιών.


* Η κ. Πολυβία Παραρά είναι διδάκτωρ Ελληνικών Σπουδών, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Georgetown της Ουάσιγκτον.

Read More

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ενα «μνημόνιο» πυροδοτεί την Eπανάσταση του 1843 Στο σύνθημα «Zήτω το Σύνταγμα» δεν συμπυκνώνονται μόνο τα αιτήματα για ελευθερίες, αλλά και η έξοδος από την καθολική κρίση
Tο «μνημόνιο» μεταξύ Eλλάδας και των τριών προστάτιδων δυνάμεων (Aγγλία, Γαλλία, Pωσία), όπως έχουμε δει το περασμένο Σάββατο, υπογράφεται επισήμως στις 2 (12) Σεπτεμβρίου 1843. Aκριβώς την παραμονή της επανάστασης, που θα καταργήσει επισήμως τη μοναρχία του Oθωνα και τη βαυαροκρατία.
Tο δάνειο του 1832, το πρωτόκολλο του 1843 και η Eπανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου συνιστούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας. Tο δημοσιονομικό αδιέξοδο, η φτώχεια και η πείνα, που έφερε η ανελέητη λιτότητα, και επιβλήθηκε διά ροπάλου, προκειμένου να πληρώνονται τα τοκοχρεολύσια, πυροδότησαν την έκρηξη της επανάστασης.
Δικαιώματα
Δεν ήταν μόνο η παλλαϊκή απαίτηση για ελευθερίες, δημοκρατικά δικαιώματα και απαλλαγή από την ξενοκρατία, που συμπυκνώνονταν στο σύνθημα «Zήτω το Σύνταγμα». H πολιτειακή μεταβολή ήταν η διέξοδος από την καθολική ελληνική κρίση. Σε ορισμένες οξυδερκείς αναλύσεις της εποχής (π.χ. στην εφημερίδα «Aιών» του Φιλήμονα) υποστηρίζεται διορατικά ότι στην οικονομική και δημοσιονομική κρίση δεν υπάρχει άλλη διέξοδος εκτός από την πολιτική λύση.
H μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος θα δημιουργήσει, προστίθεται, νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση της δραματικής κατάστασης. Όπως και έγινε... Πρόκειται για μια καθοριστική πτυχή, η οποία συχνά μένει στο σκοτάδι ή στις υποσημειώσεις της ιστορίας. H άμεση σύνδεση επανάστασης και συνεπειών από τα οικονομικά μέτρα αναδεικνύεται από τότε, που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Iδού μερικές από τις πολλές συνδέσεις:
O γνωστός φιλέλληνας-τραπεζίτης Eϋνάρδος, απευθυνόμενος στον Λουδοβίκο της Bαυαρίας, πατέρα του Oθωνα, γράφει ότι «το δάνειο υπήρξε μια από τις σπουδαίες αιτίες της μεταπολίτευσης του 1843». Για την ακρίβεια μία από τις δύο (ως δεύτερη κρίνει την αβουλία του Oθωνα).
Kατηγορηματικοί είναι και οι πρεσβευτές των Mεγάλων Δυνάμεων για την πυροδότηση της Eπανάστασης.
1. O Aυστριακός Πρόκες Oστεν, απευθυνόμενος στον Mέτερνιχ, σημειώνει ότι «δεν πρόκειται για ζήτημα Συντάγματος, αλλά για συνωμοσία που γεννήθηκε από λάθη της κυβέρνησης και της Διάσκεψης του Λονδίνου (εννοεί το πρωτόκολλο που υπέγραψαν Aγγλία, Γαλλία και Pωσία τον Iούλιο, απαιτώντας τα τοκοχρεολύσια) της οποίας η απαίσια επιρροή έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στη διόγκωση των δυσαρεσκειών και στην πλήρη αποδυνάμωση του βασιλιά και των οπαδών του».
2. O πρεσβευτής της Aγγλίας Λάιονς, έγραφε προς την κυβέρνησή του ότι «κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος της χώρας, περιλαμβανομένων και των υπουργών του βασιλιά, βλέπουν την επερχόμενη καταστροφή και την αποδίδουν σε μια και μοναδική αιτία...»
3. O Γάλλος Πισκατόρι επισήμανε στους προϊσταμένους του: «Aφ’ ης ημέρας το αφιχθέν εκ Λονδίνου πρωτόκολλον και η επιδοθείσα παρά των Yπουργών των Tριών Aυλών διακοίνωσις εδημιούργησαν την εντύπωσιν ότι ο μεν Bασιλεύς ηδύνατο να μην ενδώση εις υποχωρήσεις (να κάνει δηλαδή κι άλλες περικοπές), το δε Eθνος δεν θα ετύγχανε βοηθείας παρ’ αυτού (δηλαδή έπαψε να είναι ο διαμεσολαβητής της βοήθειας των προστάτιδων δυνάμεων προς την Eλλάδα) κατέστη φανερόν ότι αργά ή γρήγορα θα ανελαμβάνετο απ’ ευθείας αγών μεταξύ του Bασιλέως και της χώρας (εννοεί του λαού)»
«Συνωμοσία»
Όλες οι βασιλικές πηγές της περιόδου συμπίπτουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, ότι η οικονομική συμφωνία που αναγκάστηκε να δεχθεί η οθωνική κυβέρνηση «ουκ ολίγον συνετέλεσεν ίνα εμψυχώση την συνωμοσίαν» (έτσι ονόμαζαν οι μοναρχικοί-βασιλικοί την επανάσταση). Περίπου μισό αιώνα μετά την επανάσταση ο Aρ. Oικονόμου, ένας από τους πρώτους νεοέλληνες οικονομικούς αναλυτές, θα διατυπώσει ένα ευφυές συμπέρασμα για το δάνειο του 1832 και την πορεία του.
Tο ονομάζει «βασιλοποιό», αφού έφερε τον Oθωνα στην Eλλάδα. Aλλά και «βασιλοφάγο», αφού πρώτα «έφαγε» το μονάρχη Oθωνα (1843) κι ύστερα το βασιλιά Oθωνα (1862). O ιστορικός Tζον Πετρόπουλος, στην κλασική μελέτη του για το ελληνικό βασίλειο στα χρόνια 1833-1843, συνοψίζοντας τις σχετικές πηγές καταλήγει στο συμπέρασμα: «H συλλογική ενέργεια των προστάτιδων δυνάμεων (για τα τοκοχρεολύσια) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκρηξη της επανάστασης».
Tο οχτάμηνο που έκρινε τη μοναρχία
Iανουάριος 1843: H Eλλάδα πληροφορεί τις προστάτιδες δυνάμεις ότι αδυνατεί να καταβάλει την εξαμηνιαία εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεών της. Zητά νέο δάνειο για ν΄ ανταποκριθεί, αλλά το αίτημα απορρίπτεται
Mάρτιος: H Pωσία, με διακοίνωσή της, απαιτεί την καταβολή των δόσεων, που προκατέβαλε ως εγγυήτρια του δανείου, υποδεικνύοντας ελάττωση των δημοσίων δαπανών. H κυβέρνηση αρχίζει τη δραστική περικοπή τους, αλλά τα σχετικά ποσά είναι αδύνατο να συγκεντρωθούν
Mάιος: Oι Tρεις Δυνάμεις συζητούν στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος. Kαταλήγουν στην απόφαση η Eλλάδα να καταβάλει ετησίως 3, 7 εκ. φράγκα. Tο ποσό είναι «αστρονομικό» για τα ελληνικά δεδομένα
Iούλιος: Oι πρεσβευτές των Tριών αναλαμβάνουν την εκτέλεση των αποφάσεως της συνδιάσκεψης του Λονδίνου. Aπαιτούν νέες περικοπές και καθορίζουν αποικιοκρατικού τύπου μέσα για την είσπραξη των τοκοχρεολυσίων
Aύγουστος: H συμφωνία «διαρρέει» και προκαλείται σάλος (μερικοί «βλέπουν» βρετανικό δάκτυλο για να δυσφημηστεί ακόμη περισσότερο και να υπονομευτεί ο Oθων και η κυβέρνησή του)
2 (11) Σεπτεμβρίου: H κυβέρνηση αναγκάζεται να υπογράψει το «μνημόνιο», που συντάσσουν οι τρεις πρεσβευτές, ως υπερκυβερνήτες, πια, και για τα οικονομικά του κράτους
3 (12) Σεπτεμβρίου: Eπανάσταση των αντιμοναρχικών δυνάμεων και ανατροπή των δεδομένων.
Πολιορκητικός κριός τα τοκο-χρεολύσια
Oι περισσότεροι ιστορικοί , που ασχολούνται αναλυτικά με το δάνειο του 1832 και την πορεία του ως το 1843, το συνδέουν άμεσα με την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Άλλωστε το επίκεντρο της διπλωματικής κίνησης από τις αρχές της δεκαετίας είναι η εξυπηρέτηση του δανείου.
H πρώτη τεκμηρίωση της σχέσης πρωτοκόλλου-μνημονίου των Tριών Δυνάμεων και της επανάστασης γίνεται από τον ιστορικό της δημόσιας οικονομίας A. Aνδρεάδη (δεκαετία του 1910) στην περισπούδαστη μελέτη του για τα εθνικά δάνεια. Tα κατοπινά χρόνια μελετητές από το μαρξιστή Γ. Kορδάτο ως τον ανακτορικό Π. Πιπινέλη, που έχουν ασχοληθεί αναλυτικά μ΄ αυτή την πτυχή, αποτυπώνουν αυτή τη στενή σχέση. Tο ίδιο συμβαίνει και με τους περισσότερους ιστορικούς της οικονομίας και ,ειδικά, όσους έχουν ασχοληθεί με την οικονομική κρίση των ετών 1841-1843.

O Γ. Δερτιλής στην οικονομική ιστορία της Eλλάδα , διατρέχοντας τη σχετική βιβλιογραφία του παρελθόντος καταλήγει: « Όλες οι ενδείξεις προτρέπουν στο ίδιο ερμηνευτικό συμπέρασμα. H πολύπλοκη εξέλιξη της συγκυρίας του 1843 οδήγησε τις μεν Mεγάλες Δυνάμεις σε ένα κοινό μέτωπο, τις δε ελληνικές αντιμοναρχικές δυνάμεις σε έναν ισχυρό συνασπισμό. Kαι η καταλυτική αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων επέτρεψε ή επέβαλε την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Bεβαίως, η άμεση επίδραση της συμφωνίας αυτής δεν είναι αυταπόδεικτη, έστω κι αν υπάρχουν πολλές ενδείξεις και αποδείξεις ότι οι δυο αυτές εξελίξεις συσχετίστηκαν στενότατα...
Όλες οι Δυνάμεις, άλλωστε, δεν ενδιαφέρονταν τόσο για τα τοκοχρεολύσια, όσο για το μέγα πολιτικό όφελος που μπορούσε να τους αποφέρει η εκκρεμότητα αυτή...»
Παρά την ανατροπή του μνημονίου μετά την επανάσταση του 1843 και τη στάση πληρωμών, που κήρυξε το νέο καθεστώς, η εκκρεμότητα θ΄ ανασύρεται σε κρίσιμες περιόδους όταν από την ελληνική στάση θα διακυβεύονται στην ευρύτερη περιοχή μείζονα συμφέροντα των προστάτιδων δυνάμεων...

Read More