ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

ΝΑΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Κρυμμένος μέσα στα Αρκαδικά βουνά, το Κωτίλιον, το Λυκαίο, το Τετράτζι και το Ελάιον βρίσκεται σε υψόμετρο 1.131 μ. ένας από τους σημαντικότερους ναούς της ελληνικής αρχαιότητας, ο Ναός του Επικουρίου Απόλλωνα στις Βάσσες ή στη Φιγάλεια Αρκαδίας.
Στην περιοχή από την αρχαιότητα λατρεύονταν ο Απόλλωνας Βασσίτας, ο Δίας, ο Πάνας καθώς επίσης η Αφροδίτη και η Άρτεμη Ορθασία.  Μάλιστα το 1903 κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε μια μικρή κοιλάδα του όρους Κωτίλιον, 100 μέτρα ψηλότερα από ναό του Απόλλωνα, αποκαλύφθηκαν δύο ιερά, τα οποία αποδόθηκαν από τον Κ. Κουρουνιώτη, που διενήργησε τις ανασκαφές, στην Αφροδίτη και στην Άρτεμη Ορθασία.   Ο Κ. Κουρουνιώτης στηρίχτηκε τόσο στις περιγραφές του Παυσανία όσο και σε χάλκινη πλάκα που βρέθηκε και η οποία αναφέρεται στον Απόλλωνα Βασσίτα, στην Άρτεμη Ορθασία και στον Σινόεντα Πάνα.
Δυτικά του ναού υπήρχε οικισμός από την αρχαϊκή εποχή που ονομαζόταν "Βάσσαι" από τις βάσσες ή βήσσες, δηλαδή τις μικρές κοιλάδες που βρίσκονται ανάμεσα στις βραχώδεις εκτάσεις. Σε απόσταση 13 χλμ. από το ναό βρίσκεται και η αρχαία Φιγάλεια, η πόλη στην οποία διοικητικά υπαγόταν ο ναός.
Ο προσανατολισμός

Οι αρχαίοι ναοί είχαν προσανατολισμό από Ανατολή προς Δύση και η κύρια είσοδος του ναού βρισκόταν στην ανατολική πλευρά.
Ο ναός του Απόλλωνα, αντίθετα, έχει προσανατολισμό από Βορρά προς Νότο. Προσπαθώντας οι επιστήμονες να ερμηνεύσουν τη διαφορετικότητα αυτή κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η έλλειψη αρκετού χώρου ήταν αυτή που ανάγκασε τους κατασκευαστές να τοποθετήσουν διαφορετικά το ναό. Υπάρχει όμως και η άποψη ότι ο συγκεκριμένος προσανατολισμός οφείλεται στην ιδιαίτερη θρησκευτική παράδοση των Αρκάδων, αφού υπάρχουν και άλλοι ναοί με ανάλογο προσανατολισμό, όπως ο ναός της Αθηνάς στην Αλίφειρα ή της Αθηνάς Σωτείρας στην Ασέα. Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί και η άποψη του Ν. Γιαλούρη, ο οποίος συνδυάζει τον ασυνήθιστο προσανατολισμό με τη σχέση του Απόλλωνα με τις "Υπερβόρειες χώρες".
Ο ρυθμός
Ο ναός είναι δωρικός, (αν και συνδυάζει στοιχεία και του ιωνικού και του κορινθιακού ρυθμού), διπλός "εν παραστάσι" περίπτερος
Οι διαστάσεις

Οι διαστάσεις του ναού είναι 39,87Χ16,13 στο επίπεδο της ευθυντηρίας (δηλαδή στο επίπεδο με το έδαφος) και 38,24Χ14,48 στο επίπεδο του στυλυβάτη (δηλαδή στο επίπεδο που στηρίζονται οι κίονες). Οι μακριές πλευρές είναι περίπου κατά 2,5 φορές μεγαλύτερες από τις στενές.
Οι κίονες

Οι κίονες είναι δωρικοί και είναι 6 στις στενές πλευρές και 15 στις μακριές. Εδώ έχουμε μια ιδιορρυθμία σε σύγκριση με τους λοιπούς ναούς, στους οποίους συνήθως οι κίονες στις μακριές πλευρές ήταν διπλάσιοι συν ένας των κιόνων των στενών πλευρών. Το μήκος του ναού σε συνδυασμό με τον αριθμό των κιόνων σχηματίζει ένα επίμηκες κτήριο, που είναι χαρακτηριστικό κυρίως των αρχαϊκών χρόνων. Τα στοιχεία αυτά παραπέμπουν στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, ο οποίος φαίνεται ότι χρησίμευσε ως πρότυπο. Ίσως θα έπρεπε να τονίσουμε και τη στενή σχέση των Βασσών με το μαντείο των Δελφών.
Ακόμη μία ιδιομορφία είναι ότι οι κίονες της βόρειας πλευράς είναι παχύτεροι από τους κίονες των άλλων πλευρών.
Τέλος, απουσιάζει η ένταση, ένα άλλο χαρακτηριστικό των κιόνων.
Θριγκός

Ο θριγκός αποτελείται από ένα απλό δωρικό επιστύλιο και από δωρική ζωφόρο, δηλαδή τρίγλυφα και μετόπες.

Αετωματικά γλυπτά

Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν την ύπαρξη αετωματικών γλυπτών που τα θεωρούν χαμένα από την αρχαιότητα, ενώ άλλοι αμφισβητούν την ύπαρξή τους στηριζόμενοι στο στενό βάθος του αετώματος που δεν επιτρέπει την ύπαρξη γλυπτών.

Τα μέρη του ναού

Ο ναός αποτελείται από πρόναο, οπισθόδομο, σηκό και άδυτο. Ο πρόναος είναι βαθύτερος από τον οπισθόδομο. Υπήρχαν ανάμεσα στον πρόναο και το σηκό κιγκλιδώματα και η επικοινωνία γινόταν μέσω μεγάλης θύρας που σχημάτιζε παραστάδες.
Το νεωτερικό στοιχείο του ναού είναι μια μικρότερη θύρα στον ανατολικό τοίχο του σηκού, στο ύψος του αδύτου. Σύμφωνα με τους μελετητές στο άδυτο θα υπήρχε απέναντι ακριβώς από τη θύρα το λατρευτικό άγαλμα του θεού με την πρόσοψη στραμμένη προς την Ανατολή ή κάποιος βωμός, που θα φωτιζόταν όταν ανέτειλε ο ήλιος.
Η διευθέτηση του σηκού
Εκείνο το στοιχείο όμως που προκαλεί κάθε μελετητή του ναού είναι η διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου του σηκού. Ως συνήθως στους άλλους ναούς υπάρχει μια εσωτερική κιονοστοιχία σε σχήμα Π στην οποία στηρίζεται η στέγη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, η εσωτερική κιονοστοιχία έχει αντικατασταθεί από πέντε ζεύγη ιωνικών ημικιόνων. Οι ημικίονες εφάπτονται σε λεπτούς τοίχους, οι οποίοι με τη σειρά τους εφάπτονται στον τοίχο του σηκού, σχηματίζοντας με αυτόν τον τρόπο μικρές κόγχες. Το νοτιότερο ζεύγος των ημικιόνων ενώνεται με τους τοίχους του σηκού σχηματίζοντας γωνία 45 μοιρών. Οι κίονες έχουν έντεκα ραβδώσεις. Τα ιωνικά ημικιονόκρανα με εχίνο σχημάτιζαν στην πρόσοψη δύο ελικωτές απολήξεις και από μία στα πλάγια.
Ανάμεσα στο νοτιότερο ζεύγος των ημικιόνων υπήρχε ελεύθερος κίονας που είχε το αρχαιότερο κορινθιακό κιονόκρανο στην ελληνική αρχιτεκτονική.
Το λατρευτικό άγαλμα θα πρέπει να ήταν μπροστά από τον κορινθιακό κίονα. Υπάρχει βεβαίως και άλλη άποψη, σύμφωνα με την οποία δεν υπήρχε ανθρωπόμορφο λατρευτικό άγαλμα του θεού, αλλά ο κίονας αποτελούσε την ανεικονική παράσταση της θεότητας. Η κιονολατρία δεν ήταν άγνωστη στην Αρκαδία. Ο Απόλλωνας παριστάνεται με την ανεικονική αυτή μορφή, έχοντας την επωνυμία Αγυιέας. Σύμφωνα, άλλωστε, με τον Παυσανία, ο Απόλλωνας παριστανόταν με μορφή πυραμίδας στο γυμνάσιο των Μεγάρων, ενώ στο ιερό του Πυθίου Απόλλωνα στην Τεγέα λατρευόταν σε σχήμα κιονίσκου.
Τον κυρίως χώρο του σηκού διέτρεχε εσωτερικά ιωνικός θριγκός, που αποτελούνταν από χαμηλό ιωνικό επιστύλιο, πάνω στο οποίο στηριζόταν η περίφημη ιωνική ζωφόρος.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ


Η Μικρασιατική Καταστροφή όπως την έζησε και κατέγραψε ο νομπελίστας Έρνεστ Χεμινγουέϊ......

"ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΜΑΊΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ"
«Το χειρότερο ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δεν μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τελικά, έπρεπε να τους τα πάρουμε με τη βία».

Με τα παραπάνω λόγια κάποιος ήρωας του Χεμινγουέι, αξιωματικός πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ αγκυροβολημένου στη Σμύρνη, περιγράφει τη μεγάλη καταστροφή. Το απόσπασμα είναι από το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που εξέδωσε ο αμερικανός συγγραφέας το 1925 μόλις 26 χρονών τότε και με το οποίο άρχισε να αποκτά παγκόσμια φήμη. Πρόκειται για τη συλλογή διηγημάτων του «Στην εποχή μας» (In Our Times), όπου το πρώτο του διήγημα -ουσιαστικά ο πρόλογος του βιβλίου- έχει τον τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Αν και διήγημα, ο συγγραφέας δεν γράφει από απλή φαντασία. Μόλις πριν τρία χρόνια ως πολεμικός ανταποκριτής της καναδικής εφημερίδας "Toronto Star" ο Χεμινγουέι είχε βρεθεί ως αυτόπτης μάρτυς στον τόπο της καταστροφής και την είχε περιγράψει σε μια σειρά άρθρων του που εκδόθηκαν το 1985 σε βιβλίο με τον τίτλο: «Dateline: Toronto».

Ως ανταποκριτής της εφημερίδας είχε ταξιδέψει από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλα μέρη της Τουρκίας στέλνοντας κατά την πορεία του τα άρθρα του στην καναδική εφημερίδα. Στην έκδοση της 20ής Οκτωβρίου 1922 γράφει:

«Ο άντρας σκεπάζει με μια κουβέρτα την ετοιμόγενη γυναίκα του πάνω στον αραμπά για την προφυλάξει από τη βροχή. Εκείνη είναι το μόνο πρόσωπο που βγάζει κάποιους ήχους -από τους πόνους της γέννας. Η μικρή κόρη τους την κοιτάζει με τρόμο και βάζει τα κλάματα και η πομπή προχωρά. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει αυτό το γράμμα να φτάσει στο Τορόντο, αλλά όταν εσείς οι αναγνώστες της Σταρ το διαβάσετε να είστε σίγουροι ότι η ίδια τρομακτική, βάναυση πορεία ενός λαού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του θα συνεχίζει να τρεκλίζει στον ατέλειωτο λασπωμένο δρόμο προς τη Μακεδονία».

Τα λόγια αυτά δεν είναι γραμμένα από κάποιον που πρώτη φορά αντικρίζει τη φρίκη του πολέμου. Ο νεαρός Χεμινγουέι είχε ζητήσει να καταταγεί ως εθελοντής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν έγινε δεκτός λόγω της κακής όρασής του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει εθελοντής νοσοκόμος, να τραυματισθεί σοβαρά δυο φορές στην Αυστρία και τελικά να αποσυρθεί αφού τιμήθηκε με το βραβείο ανδρείας -κι αυτά πριν βρεθεί στην Τουρκία ως πολεμικός ανταποκριτής της Toronto Star μόλις 23 χρονών.

Μέσα από το λογοτεχνικό του ταλέντο, που φανερώθηκε στα επόμενα χρόνια, ο συγγραφέας δίνει συγκλονιστικές περιγραφές μιας περιόδου που έχει σημαδέψει την ψυχή του Νεοέλληνα, μ' όλο που κοντεύει να περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε:

«Είχαμε ρητές εντολές να μην επέμβουμε, να μη βοηθήσουμε. Το πλοίο μας είχε τόση δύναμη που θα μπορούσαμε να βομβαρδίσουμε όλη τη Σμύρνη και να σταματήσουμε το μακελειό, αλλά η εντολή ήταν να μην κάνουμε τίποτα. Το παράξενο ήταν, είπε (ο υποτιθέμενος αξιωματικός του αμερικάνικου πολεμικού που διηγείται την ιστορία) πώς ούρλιαζαν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν αυτή την ώρα. Ήμασταν στο λιμάνι κι αυτές στην προκυμαία και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Στρέφαμε επάνω τους προβολείς και αυτές τότε σταματούσαν»...

Ο Χεμινγουέι ως πολεμικός ανταποκριτής είναι πιο σαφής. Ξέρει ότι 1.250.000 Έλληνες διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την ανταλλαγή των πληθυσμών: «Ό,τι και να πει κανείς για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι υπερβολή. Ένα φτωχό κράτος με μόλις 4 εκατομμύρια πληθυσμό πρέπει να φροντίσει για άλλο ένα τρίτο των κατοίκων. Και τα σπίτια που άφησαν οι μουσουλμάνοι που έφυγαν δεν επαρκούν σε τίποτα, χώρια η διαφορά στο επίπεδο κουλτούρας που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη».

Σε μιαν άλλη ανταπόκρισή του στη «Σταρ» γράφει: «Βρίσκομαι σε ένα άνετο τρένο, αλλά με τη φρίκη της εκκένωσης της Θράκης όλα μου φαίνονται απίστευτα. Έστειλα τηλεγράφημα στη «Σταρ» από την Αδριανούπολη. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Η εκκένωση συνεχίζεται. Στην άκρη του λασπόδρομου έβλεπα την ατέλειωτη πορεία της ανθρωποθάλασσας να κινείται αργά στην Αδριανούπολη και μετά να χωρίζεται σ' αυτούς που πήγαιναν στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία. Δεν μπορούσα να βγάλω από το νου μου τους άμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πομπή, γιατί είχα δει τρομερά πράγματα σε μια μόνο μέρα. Η ξενοδόχισσα προσπάθησε να με παρηγορήσει με μια τρομερή τούρκικη παροιμία:

«Δε φταίει μόνο το τσεκούρι, φταίει και το δέντρο». (Toronto Star, 14 Νοεμβρίου 1922).

«Η υποχώρηση του ελληνικού στρατού ήταν μια θλιβερή υπόθεση, αλλά δεν χρειάζεται να κατηγορούμε γι' αυτό τον απλό Έλληνα φαντάρο. Ακόμα και όταν γινόταν εκκενώσεις περιοχών οι Έλληνες δρούσαν ως πραγματικοί στρατιώτες. Ο Κεμάλ θα είχε μεγάλο πρόβλημα αν ήταν να τους αντιμετωπίσει στη Θράκη. Ο λοχαγός Wittal του Ινδικού Ιππικού, που βρισκόταν στην Ανατολία ως παρατηρητής κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ελλήνων με τον Κεμάλ, μου

είπε: «Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι.

Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την ’γκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο, αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χεμινγουέι η προδοσία αυτή πήγασε κι από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο, που αντικατέστησε τους έμπειρους (αλλά βενιζελικούς) αξιωματικούς με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης». Τελειώνει με μια πρόταση που δεν θα την έγραφε ποτέ ένας απλός δημοσιογράφος, αν δεν είχε μέσα του το ταλέντο του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες, που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς ανθρωπιστικές οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3 Νοεμβρίου 1922).

Μπορεί ο συγγραφέας να ήταν σκληραγωγημένος και από τη φύση του (πλην των άλλων ήταν και πυγμάχος) ή από τη ζωή του ως πολεμικός ανταποκριτής, αλλά δε μπορεί αν μη συγκινηθεί με τόσο πόνο.

Χρόνια αργότερα, αφού είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, μιλώντας μέσα από το στόμα ενός ήρωά του γράφει: «Δεν θέλω να κοιμηθώ γιατί έχω τη προαίσθηση ότι αν κλείσω τα μάτια μου στο σκοτάδι και αφεθώ στον εαυτό μου, η ψυχή μου θα βγει από το σώμα».

Σε ένα από τελευταία του άρθρα από την Τουρκία στην Τορόντο Σταρ γράφει: «Ποιος θα θρέψει τόσο πληθυσμό; Κανένας δεν το ξέρει και μέσα στα επόμενα χρόνια ο χριστιανικός κόσμος θα ακούει μια σπαρακτική κραυγή που ελπίζω να φτάσει και ως τον Καναδά:

«Μην ξεχνάτε τους Έλληνες! »...

ΚΑΚΗ ΑΝΑΠΝΟΗ


Η κακή αναπνοή είναι μια δύσκολη κατάσταση, ειδικά όταν συνειδητοποιούμε πως την έχουμε και βρισκόμαστε κάπου που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να την διώξουμε. Η ενοχλητική αυτή μυρωδιά του στόματος προκαλείται από βακτήρια που έχουν συγκεντρωθεί στη στοματική κοιλότητα , αλλά και από πιο απλούς παράγοντες, όπως το κρεμμύδι, το σκόρδο, το τσιγάρο, το στεγνό στόμα (ειδικά όταν έχουμε ξυπνήσει μόλις από τον ύπνο) και η ουλίτιδα.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να καταπολεμήσετε την κακή αναπνοή με φυσικό τρόπο, αποφεύγοντας τα στοματικά διαλύματα και χρησιμοποιώντας δικά σας, σπιτικά «φάρμακα». Δοκιμάστε, λοιπόν, μία από τις παρακάτω συμβουλές και δώστε στο στόμα σας την ευχάριστη αναπνοή που του αξίζει:

1. Ξεπλύνετε το στόμα σας με νερό και φύλλα από φασκόμηλο, μέντα και μαϊντανό.
2. Το λιβάνι ως φυτό έχει αντιβακτηριδιακή δράση και εκτός από την κακή αναπνοή, βοηθά στην καταπολέμηση του πονόδοντου και του πονόλαιμου.
3. Τα σπόρια καρδάμου δίνουν μια γλυκύτητα στην αναπνοή και χρησιμοποιούνται ευρέως για αρωματική αναπνοή.
4. Πιείτε τσάι φτιαγμένο από σπόρους τριγωνέλλας.
5. Μασήστε μαϊντανό.
6. Μερικά βότανα και μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται στην μαγειρική, αποτελούν φυσικά ενισχυτικά για την αναπνοή. Μερικά από αυτά είναι το γαρύφαλλο, ο μάραθος και ο γλυκάνισος. Μπορείτε να έχετε μερικά από αυτά μαζί σας σε μια σακουλίτσα και να τα μασάτε όποτε χρειάζεστε.
7. Η σμύρνα είναι μια εξαιρετική λύση για την κακή αναπνοή, ενώ χρησιμοποιείται επίσης για να γιατρέψει λοιμώξεις του στόματος και πονόδοντους.
8. Φρέσκα βότανα όπως η πυραλίς, ο δυόσμος και η μέντα, έχουν απαλή και δροσερή γεύση και ταυτόχρονα είναι καταπραϋντικά για τον λαιμό.
9. Τέλος, φρούτα όπως το γκουάβα θα σας βοηθήσουν να μειώσετε σημαντικά την κακή αναπνοή στο στόμα.

ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ


Σημαντική επιδείνωση της κατάστασης στις πιο ευάλωτες οικονομίες της ευρωζώνης από τον Ιούνιο παρατηρούν οι οικονομολόγοι, σύμφωνα με έρευνα του Reuters.

Παράλληλα οι οικονομολόγοι που συμμετείχαν στην έρευνα προβλέπουν πως η Ισπανία θα ζητήσει «πακέτο διάσωσης» από την ΕΕ μέσε σε μερικούς μήνες, ενώ μειωμένη είναι η πιθανότητα η Ελλάδα να βγει από το ευρώ τους επόμενους 12 μήνες.

Οι ερωτηθέντες οικονομολόγοι αναθεώρησαν προς το χειρότερο τις προβλέψεις τους για την οικονομική προοπτική της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας το 2013, επισημαίνοντας ότι οι τρεις χώρες θα αποτύχουν να εκπληρώσουν τους συμφωνημένους με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στόχους για τα ελλείμματά τους.

Αντίθετα για την Ιρλανδία οι προβλέψεις είναι θετικές με τους οικονομολόγους να εκτιμούν ότι οδεύει προς επιστροφή σε μια μέτρια ανάπτυξη. Ειδικότερα αναμένεται να επιστρέψει στην ανάπτυξη με 0,3% φέτος και 1,5% το 2013. Επίσης, αναμένεται να επιτύχει το στόχο της για το έλλειμμα, φθάνοντας στο 8,3% του ΑΕΠ με το στόχο να είναι 8,6%.

Η Ισπανία θα αντιμετωπίσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα, με την ανεργία να εκτιμάται πως θα αυξηθεί κι άλλο και το κόστος δανεισμού να παραμένει υψηλό ή ακόμα και να αυξάνεται.

Η πιθανότητα προσφυγής της Ισπανίας στο μηχανισμό στήριξης πριν από τα τέλη του 2012 εκτιμάται στο 68%, ενώ αναμένεται συρρίκνωση του ΑΕΠ της χώρας κατά 1,6% φέτος και 1,1%, από 0,7% που είχε καταγραφεί τον Ιούνιο.

Η ανεργία, που ανήλθε στο 24,6% το δεύτερο τρίμηνο, το υψηλότερο επίπεδο μετά το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο, αναμένεται, πάντα κατά τους αναλυτές, να ανέλθει στα τέλη της χρονιάς στο 25%, ενώ για το 2013 οι ίδιοι αναλυτές αναμένουν να φτάσει το 25,6%.

Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης εκτιμάται επίσης ότι δεν θα εκπληρώσει τους στόχους της σε ό,τι αφορά το έλλειμμά της, ακόμα και με δεδομένο ότι το Eurogroup συμφώνησε την περασμένη εβδομάδα να δώσει στην Μαδρίτη μια επιπλέον χρονιά, ως το 2014, για να το μειώσει.

Αν και φέτος οι οικονομολόγοι αναμένουν ότι θα πλησιάσει το να μειώσει το έλλειμμά της στο ποσοστό-στόχο, στο 6,3%, το έλλειμμα το 2013 θα είναι 5%, πάνω από το ποσοστό-στόχο του 4,5%.

Σχετικά με την Ελλάδα, οι 45 από τους 64 οικονομολόγους συμφώνησαν ότι η θα παραμείνει στο ευρώ τους επόμενους 12 μήνες (από 35 στους 64 τον Ιούνιο), αν και ένας οικονομολόγος της Merrill Lynch εκτίμησε ότι υπάρχει πάντα πιθανότητα «μιας ανεξέλεγκτης εξόδου εάν διακοπεί η κρατική χρηματοδότηση».

Ωστόσο, οι οικονομολόγοι αναμένουν περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ της Ελλάδας κατά 6% φέτος και 2% το 2013 (από 5,8% και 1,3% αντίστοιχα τον Ιούνιο). Παράλληλα αναφέρει το tvxs.gr, εκτιμάται ότι το έλλειμμα θα συρρικνωθεί από 9,3% πέρυσι σε 8% φέτος (το ποσοστό-στόχος είναι 7,3%) και 6,8% το 2013. Αυτό σημαίνει ότι η Αθήνα θα απέχει πολύ από το να μειώσει το έλλειμμα σε κάτω από 3% ως τα τέλη του 2014.

Η Πορτογαλία επίσης αντιμετωπίζει χειρότερη οικονομική προοπτική. Αφού συρρικνωθεί 3% φέτος, η οικονομία της αναμένεται να συρρικνωθεί 1% το 2013 (από 0,6% που αναμενόταν τον Ιούλιο). Παράλληλα εκτιμάται ότι θα αποτύχει να μειώσει το έλλειμμά της στο 3% το 2013, με τους οικονομολόγους να αναμένουν ότι θα ανέλθει στο 3,7%.

ΠΕΡΙ ΞΕΝΙΟΥ ΔΙΟΣ


ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ
Τις προηγούμενες ημέρες άρχισε η Επιχείρηση «Ξένιος Ζευς», με βάση την οποία η Ελληνική Αστυνομία συλλαμβάνει μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας, κάνει εξακρίβωση στοιχείων και όσους είναι παρανόμως εισελθόντες στη χώρα και δεν έχουν νόμιμα χαρτιά παραμονής, τους οδηγεί σε κέντρα φιλοξενίας, με σκοπότην απέλασή τους το συντομότερο δυνατόν. Με άλλα λόγια…
η κυβέρνηση και το κράτος επιτέλους ξύπνησαν από τον δεκαετή εθνοκτόνο λήθαργο και αποφάσισαν να επιβάλλουν τη νομιμότητα*, σε ένα ζήτημα που απειλεί την επιβίωση του έθνους και του κράτους, ενώ ταυτόχρονα απειλεί και τους ίδιους τους μετανάστες, νομίμως ή όχι παραμένοντες στην Ελλάδα, αφού οι περιοχές όπου επικρατεί ο «νόμος της ζούγκλας» όλο και διευρύνονται στην Αθήνα και σε άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας μας. Δηλαδή, απ’ όποια σκοπιά και αν δει κανείς το θέμα… από την εθνική ή από την ανθρωπιστική, η επιβολή της νομιμότητας είναι αυτή που δίνει λύση στο πρόβλημα και τίποτε άλλο.
Όλα τα άλλα -και ιδιαίτερα οι ανέξοδες και εξόχως υποκριτικές κορώνες για τα δικαιώματα των μεταναστών- είναι δείγματα της ανείπωτης ανευθυνότητας κομμάτων, πολιτικών, μαζικών φορέων και προσωπικοτήτων, που«τζογάρουν» πολιτικά στις πλάτες δυστυχισμένων ανθρώπων, οι οποίοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ανομίας που επικρατεί στο ζήτημα της μετανάστευσης.
Όσο για το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει μεταναστευτική πολιτική, είναι κι αυτό έωλο και υποκριτικό. Η Ελλάδα έχει νόμους που δεν τους τηρούν επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς και αυτό είναι ο κύριος λόγος της συσσώρευσης εκατομμυρίων δυστυχισμένων ψυχών στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια.
Οι περισσότεροι από τους μετανάστες που καταλήγουν στη χώρα μας, ξεπουλάνε τις περιουσίες τους στην πατρίδα τους, αφού συγγενείς και φίλοι που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, τους διαβεβαιώνουν ότι θα βρουν δουλειά, θα συγκεντρώσουν χρήματα, θα αποκτήσουν και πάλι περιουσία και θα λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους και της οικογένειάς τους, χωρίς να τους ενοχλήσει κανείς στην Ελλάδα. Επί πλέον, τους λένε ότι υπάρχει και η δυνατότητα να πάρουν ελληνική υπηκοότητα, με το «νόμο Ραγκούση», όπως επίσης και το όνειρο να εγκατασταθούν σε κάποια χώρα της Ευρώπης, όπου η κατάσταση είναι καλύτερη.
Πάνω στο ανωτέρω σκεπτικό στήνονται τα κυκλώματα των δουλεμπόρων στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, την Τουρκία και την Ελλάδα, που μεταφέρουν δεκάδες χιλιάδες δυστυχισμένους στην πατρίδα μας, με όλες τις επιπτώσεις που προαναφέρθηκαν.

Η λύση στο πρόβλημα δεν χρειάζεται ειδικές -και πολλές φορές πανάκριβες- μελέτες. Χρειάζεται αυτό που κάνει η κυβέρνηση και ο κ. Δένδιας, δηλαδή επιβολή της νομιμότητας, σε συνδυασμό με αύξηση των μέτρων πρόληψης καθ θωράκισης των συνόρων της χώρας, όπως η δράση των συνοριοφυλάκων και της Frontex, ο φράχτης στον Έβρο κ.λπ.
Τα πράγματα στο μεταναστευτικό είναι πολύ πιο απλά απ’ ότι φαίνεται και από το πρόβλημα που δημιουργείται σε εθνικό και ανθρωπιστικό επίπεδο. Όταν συλληφθούν και αποσταλούν στην πατρίδα τους μερικές δεκάδες χιλιάδες παρανόμως εισελθόντες και διαμένοντες στην πατρίδα μας και όταν γίνει πολύ πιο δύσκολη η είσοδος νέων μεταναστών στην Ελλάδα, τότε θα σταλεί το σωστό μήνυμα στους μετανάστες της επόμενης μέρας ή έτους και τότε θα πάψουν να λειτουργούν τα ανάλογα κυκλώματα.

Έτσι απλά.
Φυσικά, αν είναι ορθό το πιο πάνω σκεπτικό τίθεται ευλόγως το εξής ερώτημα.
Γιατί επί τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις δεν εφάρμοζαν τη νομιμότητα;

Κι εδώ τα πράγματα είναι απλά.
Ο ένας λόγος είναι η ανικανότητα και η βλακεία.

Ο άλλος είναι το σχέδιο του Γιώργου Παπανδρέου και των περί αυτόν να μετατραπεί η Ελλάδα σε μια πολυ-πολιτισμική χώρα, γιατί έτσι θα επιτυγχανόταν πιο εύκολα η διάλυση του ελληνικού κράτους. Ό,τι απέτυχε στην Κύπρο, με το Σχέδιο Ανάν, θα πετύχαινε στην Ελλάδα, με τα εκατομμύρια μετανάστες και το …ΔΝΤ.
Το ένα σκέλος, το μεταναστευτικό, η κυβέρνηση -αν θέλει- μπορεί να το λύσει εύκολα και χωρίς λεφτά.
Μένει να λύσει και το άλλο, να απαλλάξει δηλαδή την πατρίδα μας από τα θανατηφόρα δεσμά των δανειστών, για να σωθεί το ελληνικό κράτος.

Αυτό είναι το δύσκολο.
Όμως, ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.

*Νομιμότητα: Ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλλει τη νομιμότητα στο ζήτημα των μεταναστών που παραμένουν παράνομα στη χώρα, την ίδια στιγμή σκύβει το κεφάλι στο κύκλωμα της ανομίας των πρυτάνεων και των καθηγητών που έχουν βαρύτατες ευθύνες για τα χειρότερα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Αυτό είναι ο ορισμός της ανακολουθίας και του παραλογισμού, αφού, εκτός των άλλων, δίνεται και το “σωστό” μήνυμα στις κάθε λογής συμμορίες που κάθε τρεις και λίγο ακυρώνουν τη δημοκρατία, δηλώνοντας με έπαρση ότι οι νόμοι που ψηφίζονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων όποτε ξεσηκώνονται μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες άτομα για να επιβάλλουν τη βούλησή τους επί της βούλησης του λαού που εκφράζεται δι’ αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο.

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΕΝΔΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ


Ο Πούτιν ομολογεί ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι Έλληνας,
συγκρίνοντας την τότε κατάσταση με τη σημερινή της πατρίδας μας:
«Στην εποχή του, για να λύσει αυτά τα οικονομικά προβλήματα, ο Αλέξανδρος ο Μακεδών κατέκτησε την Περσία.




ΘΥΙΑΔΕΣ

Μαζί με τις δελφικές Θυιάδες –που οφείλουν τ’ όνομά τους στη Θυία, κόρη του Κασταλίου, αυτόχθονα από τους Δελφούς και πρώτη ιέρεια εκεί του Διόνυσου, είτε στο ρήμα θύω: μανίζω- έρχεται να ενωθεί κι ένας θίασος ακόμη γυναικών από την Αθήνα, σε πομπή μέσα στη νύχτα κρατώντας λαμπάδες -νυκτοπολία (Διόνυσος Νυκτέλιος), απ’όπου και το όνομα του μήνα Δαδοφόριου- και θύρσους, ξύλινες ράβδους με κώνο στην κορυφή στεμμένες με κισσούς ή φύλλα αμπέλου, όλα διονυσιακά σύμβολα, που μας παραπέμπουν στη ράβδο Djed του Όσιρι και στο κηρύκειο του Ερμή, τη σπονδυλική στήλη με τα δύο φίδια (Ίδα και Πιγκάλα – Δίας και Περσεφόνη) γύρω της τυλιγμένα, να καταλήγει στο κωνάριο ή επίφυση.Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Θυιάδες (Θυιάδαι) ή και Θυάδες (Θυάδαι) αναφέρεται μία ομάδα γυναικών που λάτρευαν τον θεό Διόνυσο, όπως ήταν οι Βάκχες και οι Μαινάδες. Κατά την παράδοση οι Θυιάδες ήταν κόρες της πρώτης ιέρειας του Διονύσου στους Δελφούς, της Θυίας  από όπου και πήραν το όνομά τους. Ο Ησύχιος θεωρούσε ότι επρόκειτο για άλλη ονομασία των Βακχών, ενώ ο Παυσανίας τις αναφέρει ως όμιλο ιερειών του Διονύσου από την Αττική, οι οποίες δύο φορές τον χρόνο ανέβαιναν στον Παρνασσό, όπου, μαζί με τις ιέρειες των Δελφών, οργάνωναν όργια για να τιμήσουν τον θεό. Κατά το ταξίδι τους προς τους Δελφούς, οι Θ. σταματούσαν σε διάφορα σημεία της διαδρομής, όπως στον Πανοπέα της Φωκίδας, και τελούσαν τελετουργικούς χορούς. Σε αυτό οφείλεται, ίσως, η επωνυμία καλλίχορος που αποδιδόταν στον Πανοπέα. Είναι πιθανό ότι οι Θ. συμμετείχαν και στη δελφική γιορτή της Χάριλας, που συμβόλιζε τον εξορκισμό του θανάτου.
Η ονομασία των Θ. προέρχεται από τη νύμφη Θυία και υποδηλώνει τις γυναίκες που βρίσκονταν σε κατάσταση μανίας. Μία από τις Θ. ήταν η φίλη του Πλούταρχου, Κλέα. Ανάγλυφες παραστάσεις τους υπήρχαν στο δυτικό αέτωμα του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς, έργο του Αθηναίου γλύπτη Ανδροσθένη, χωρίς όμως να είναι εξακριβωμένο αν επρόκειτο για τις Θ. της Αττικής ή για τις μυθολογικές Βάκχες. Ο λατρευτικός αυτός όμιλος παρουσίαζε μεγάλη ομοιότητα με τις 11 Διονυσιάδες της Σπάρτης και τις 16 ιέρειες της Ήλιδας.
Πιθανολογείται ότι το σημερινό τοπωνύμιο Τουμπανάρια του Παρνασσού αποτελεί μακρινή ανάμνηση των υπαίθριων τελετών των Θ., οι οποίες ανέβαιναν στο βουνό, υπό τους ήχους τυμπάνων, για να χαιρετίσουν τη συμβολική ανάσταση του Διονύσου.

ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ


Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Με ένα αποκαλυπτικό οικονομικό ρεπορτάζ για τις προθέσεις των Συγκυβερνώντων η εφημερίδα του Ν. Χατζηνικολάου προσφέρει την πραγματική πολιτική είδηση.
Το ρεπορτάζ της «Real News» αναφέρει ότι «σε χρόνο ρεκόρ, έως το τέλος Αυγούστου η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει 77 νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να αρθούν τα «γραφειοκρατικά» εμπόδια και να ανοίξει ο δρόμος των αποκρατικοποιήσεων για όλα τα φιλέτα του Δημοσίου».
Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται στρατηγικού χαρακτήρα για την ελληνική οικονομία, ασφάλεια και ανάπτυξη, επιχειρήσεις και οργανισμοί, καθώς και άκρως επικερδείς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, καθαρά πολιτικού χαρακτήρα.
Μεταξύ αυτών……

εμφανίζονται να είναι: ΟΠΑΠ, Κρατικά Λαχεία, ΕΛΤΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, λιμάνια , αεροδρόμια, ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΟΔΙΕ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, Εγνατία Οδός, ΛΑΡΚΟ, πλήθος ακινήτων του Δημοσίου, IBC, Αφάντου Ρόδου, Κασσιόπη Κέρκυρας, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και δεν… συμμαζεύεται!

Το πιο τρομακτικό της υπόθεσης, το οποίο δείχνει ακριβώς την πολιτική φύση της Συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι η άκρως προβληματική συνταγματικά θέση να καταργηθεί το ελάχιστο ποσοστό που έπρεπε να διατηρεί το Δημόσιο και το οποίο κυμαινόταν γύρω στο 51%.
Και ακόμη χειρότερα, να εξαφανιστεί ή να τροποποιηθεί το άρθρο 11 του ν. 3136/2008 , το οποίο προνοούσε πως για τις εταιρείες στρατηγικού χαρακτήρα και ιδιαίτερα όταν έχουν να κάνουν με εθνικά δίκτυα υποδομών, για να αποκτήσει ιδιώτης ποσοστό άνω του 20% έπρεπε να δώσει την έγκρισή της η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων.
Εδώ φωτογραφίζονται: τα ΕΛΠΑ, η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ , οι ανά την Ελλάδα οργανισμοί λιμένων, η ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ κ.α.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στο επίπεδο της πολιτικής δομής;
Σίγουρα κάτι διαφορετικό από αυτό που προσεγγίζουν τα ΜΜΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέχρι αυτή τη στιγμή.
Δεν πρόκειται απλώς για εξευτελιστική και βεβιασμένη ρευστοποίηση του ενεργητικού του δημοσίου, ούτε καν για απλή έκφραση προτεκτορατοποίησης.
Εδώ έχουμε ακριβώς εφαρμογή του σεναρίου/θεωρίας της «καμένης γης» (Scorched-earth).
Οι Συγκυβερνώντες και η διαπλοκή ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν την εξουσία, ή για την ακρίβεια φοβούμενοι ότι ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψουν την διακυβέρνηση, επιχειρούν να αφανίσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να πέσει στα χέρια του ταξικού τους εχθρού, που σήμερα είναι πάνω από τα δύο τρίτα της κοινωνίας.
Ακολουθούν την στρατηγική του «Νέρωνα»: ό, τι θα μπορούσε να πέσει στα χέρια του «εχθρού» και να του προσφέρει πολιτικοοικονομική βάση για παραγωγική ανασυγκρότηση θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, αφού πρώτα καταστραφεί ή απαξιωθεί ή – στον βαθμό που δεν προλαβαίνουν για τα δύο πρώτα – να θεωρηθεί σωτηρία για την αποφυγή εξόδου από το ευρώ.
Εντελώς ανήθικη στρατηγική, φοβισμένων τυχοδιωκτών που πλέον δεν στηρίζεται σε κανενός είδους ιδεολογία, αλλά αποκλειστικά στην ανάγκη τους να αποδυναμώσουν κάθε πιθανότητα μεταβολής του καθεστώτος της διαπλοκής, μετά την βεβαία πτώση τους.
Η ισότιμη παραμονή στο Ευρώ έχει πλέον αποκλειστεί, όπως και η πλήρης και αυτοδύναμη θεσμοθέτηση της δραχμής ως ενιαίου και ελεύθερα διαπραγματεύσιμου νομίσματος. Και τα δύο μετά την ύπουλη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής που οδήγησαν στην εσπευσμένη υιοθέτηση της τελευταίας δανειακής σύμβασης.
Αυτός ήταν ο ρόλος της κυβέρνησης Παπαδήμου και αυτό έφερε κοντά τις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έως ταυτίσεως.
Έτσι υπέγραφαν την σωτηρία του καθεστώτος, παρά την πιθανότατη υποχώρηση και διάλυση τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, μετά την ολοκλήρωση του έργου της εσωτερικής υποτίμησης, που επισφραγίζεται με όσα εμπεριέχει το ρεπορτάζ: καταστροφή/απαξίωση, εξευτελιστική εκποίηση με λαφυραγώγηση από τους άπληστους φίλους, καλούς πελάτες και πάτρωνες των Συγκυβερνώντων.
Αμέσως μετά θα ακολουθήσει συμπληρωματικά στην εσωτερική υποτίμηση και η εξωτερική υποτίμηση σε μεγάλο τμήμα της αγοράς και της εργασίας ασφαλώς, ώστε να αποδώσουν καλύτερα στους ιδιώτες κερδοσκόπους επενδυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, έχοντας ασφαλώς τις τράπεζες συντηρημένες στην Ευρωζώνη με το χρήμα του ελληνικού λαού και την διοίκηση στους μεγαλομετόχους τους.
Άντε μετά να εφαρμόσεις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό!!
Άντε μετά πάνω σε αυτήν την πραγματικά καμένη γη να στήσεις με αστικά μέσα άλλο παραγωγικό μοντέλο υπέρ της κοινωνίας και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης.
Άντε μετά να υπάρξει εναλλακτική αστική διακυβέρνηση δημοκρατών με πρόθεση να επαναδομήσει την οικονομία σε μια παραγωγική βάση, που θα εξυπηρετεί
(1) το δημόσιο συμφέρον,
(2) την ευρύτερη κοινωνία και
(3) την γεωπολιτική / γεωστρατηγική ισχυροποίηση της χώρας!
Αυτά δεν ενδιαφέρουν τους Συγκυβερνώντες.
Δεν τους ενδιαφέρει πλέον ούτε το κομματικό τους συμφέρον, ούτε η υστεροφημία τους τους. Νοιώθουν, οι ηγεσίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, ότι ξόφλησαν και ότι θα σωθούν ίσως σε προσωπικό επίπεδο αν εκτελέσουν μέχρι τέλους το σενάριο της άτακτης υποχώρησης του δημοσίου συμφέροντος και του Κράτους Δικαίου.
Αυτή η άτακτη υποχώρηση συνδυάζεται με την εξέλιξη της συντεταγμένη χρεοκοπίας της χώρας, που μέσω της ημιεξόδου από το ευρώ καταλήγει στην άτακτη διάλυση του Κράτους Δικαίου και της κοινωνίας.
Από το φθινόπωρο και εμπρός οι νέρωνες της ελληνικής οικονομίας/κοινωνίας, αφήνοντας καμένη γη πίσω τους και με τα λάφυρα που αποκόμισαν από την υπερσυσσώρευση των τελευταίων 20 ετών, θα μπορούν, είτε χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της ενδοσυγκυβερνητικής δυσαρμονίας, είτε μια ενδιάμεση στρατοκρατική – τεχνοκρατική κυβέρνηση να αποχωρήσουν από το πολιτικό προσκήνιο.
Αυτοί θα φύγουν αλλά το καθεστώς διαπλοκής θα παραμείνει ακόμα πιο ισχυρό, ώστε υπό την δική του αιγίδα και με την βοήθεια των ξένων πατρώνων του να κατασκευάσει μια νέα μεταπολίτευση σε μία προτεκτορατοποιημένη χώρα.
Αυτή δυστυχώς είναι η πολιτική σημασία του σημαντικού στην συγκυρία δημοσιεύματος του Νίκου Χατζηνικολάου.
Με αυτές τις κινήσεις το καθεστώς της διαπλοκής κλείνει την πόρτα στην προοδευτική – κοινωνική αστική μεταρρύθμιση και μεταπολίτευση. Μετά από αυτά οι δρόμοι θα διχάζονται μεταξύ επανάστασης ή ταπεινωτικής συμμόρφωσης και ελεεινής φτωχοποίησης για τον ελληνικό λαό.
Και μια και το σενάριο της επανάστασης δεν μοιάζει να έχει τύχη υπό τις σημερινές εσωτερικές και διεθνείς συνθήκες, το δεύτερο αποτελεί σχεδόν βεβαιότητα. Μη σας φανεί καθόλου περίεργο τούτο να εξελιχθεί ακόμη και σε μορφή ακρωτηριασμού της χώρας.
Σίγουρα πάντως, σε κάθε περίπτωση θα βιώσουμε μετά από αυτά τον σοβαρό ακρωτηριασμό του εθνικού συμφέροντος, της δημοκρατίας και της ελπίδας για κοινωνική προκοπή και ατομική ευημερία των δύο τρίτων της κοινωνίας.

ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ


Αιτία εξέγερσης αποτελεί η υπουργική απόφαση, που βάζει τις βάσεις για την πλήρη εφαρμογή του διατροφικού κώδικα στην ελλάδα – δηλαδή το σχέδιο για τον απόλυτο έλεγχο και την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και της τροφής η οποία υπεγράφη αρχικά στις 11 Απριλίου και η οποια τροποποιήθηκε με την αριθ. 160143/8.12.2011 απόφαση (ΦΕΚ Β’ 2834/15.12.2011) αφορώντας ουσιαστικά τις διαδικασίες, τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού!

Πιο συγκεκριμένα η παρ.1 του άρθρου 2, τροποποιήθηκε (αντικαθίσταται) ως εξής:

«1. Όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα χρήσης νερού σύμφωνα με το άρθρο 1 της παρούσας, υποχρεούνται να ζητήσουν την έκδοση άδειας χρήσης νερού για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού, σύμφωνα με τις διαδικασίες της παρούσας, μέχρι 17 Δεκεμβρίου 2012.»

(www.ypeka.gr)

H καταληκτική ημερομηνία υποβολής δικαιολογητικών για την έκδοση άδειας χρήσης νερού ήταν η 16η Ιουνίου 2012.

Πρόκειται για το πρώτο βήμα, για τον έλεγχο του υδατικού δυναμικού από την τρόικα που περνάει εντέχνως με την προφαση της ορθολογικής διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού και της δημόσιας υγείας. Στόχος είναι η καταγραφή όλων των ιδιωτικών και δημόσιων πηγών προκειμένου να ενταχθούν στα διαχειριστικά σχέδια που εκπονούνται σε επίπεδο περιφερειών, με σκοπό να πουληθούν τα νερά σε ιδιώτες που στη συνέχεια θα μεταπωλούν το νερό στους αγρότες. Δηλαδή το αγαθό που η γη προσφέρει στους αγρότες, μέσα στα ίδια τους τα χωράφια, θα πληρώνουν για να το χρησιμοποιούν.

Στις ΗΠΑ, όπου έχουν αγοράσει εταιρείες τα νερά έχουν επιβάλλει νόμους με τους οποίους ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΡΟΧΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΒΑΡΕΙΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ.

O διατροφικός κώδικας (codex alimentarius) εφαρμόζεται ως οδηγία στη χώρα μας ήδη από το 2005 υπό την αιγίδα του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων που είναι ΝΠΔΔ τουΥπουργείου Υγείας.

Η υπόθεση φαίνεται να αφορά κυρίως τους αγρότες. Στην πραγματικότητα,αφορά την προσπάθεια από τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας, για τον έλεγχο όλων των παραμέτρων που θα βοηθούσαν κάποιον-ους να διεκδικήσουν μια ανεξάρτητη ζωή.
Το να παραμείνει το νερό στον έλεγχο της κοινωνίας και να μην περάσει στον ολοκληρωτικό έλεγχο του κράτους, είναι ουσιαστική προϋπόθεση για να μπορούμε στο μέλλον να θέσουμε τα θεμέλια μια ανεξάρτητης ζωής. Αφορά όλους τους ελεύθερους ανθρώπους ή εκείνους που θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν ελεύθεροι. Η ελευθερία μας προϋποθέτει και τον έλεγχο του νερού από την κοινωνία. Διαφορετικά οι όροι διαμορφώνονται δυσμενώς για τους πολίτες.

Όπου το νερό έγινε εμπόρευμα, οι άνθρωποι υποφέρουν

Η ιδιωτικοποίηση του νερού φέρνει εκτόξευση τιµών, εξώσεις, χρέη, ανεργία, διακοπές υδροδότησης ακόµη και θανάτους! Διαβάστε το πρώτο μέρος της έρευνας και δείτε τι έγινε σε Βουλγαρία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Αργεντινή, Αυστραλία, Καναδά, Παρίσι.

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων που εφαρµόστηκε η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης, το αποτέλεσµα ήταν υψηλό κοινωνικό κόστος, που δεν επέλυσε τα προβλήµατα λειτουργίας και υποδοµής, καθώς οι εταιρείες στοχεύουν (και τελικά αποκοµίζουν) τεράστια κέρδη. Ειδικά στο νότο, η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης προωθείται ακόµη ως λύση στις επενδυτικές ανάγκες που προβάλλονται ως πρώτη προτεραιότητα. Ακριβώς αυτό που ζούµε στην Ελλάδα δηλαδή. Όταν άλλοι αποφάσισαν ότι εµείς έχουµε πρόβληµα χρέους, προτάθηκε ως άµεση προτεραιότητα εµείς να πουλήσουµε τα νερά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Και αυτό είναι οι… επενδύσεις. Ελάτε να εξετάσουµε πού οδήγησαν τέτοιου τύπου επενδύσεις άλλες χώρες που βιώνουν την εµπειρία της ιδιωτικοποίησης εδώ και χρόνια…

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: 6.000 άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους

Η ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βουλγαρία ήταν µέρος του προγράµµατος λιτότητας που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ΄90, υποσχόµενο αποτελεσµατικότητα αλλά κυρίως ΕΠΕΝ∆ΥΣΕΙΣ. (Τα ίδια Παντελάκη µου, τα ίδια Παντελή µου).

Τελικά, επενδύσεις δεν έγιναν. Εγιναν όµως τα ακόλουθα, ως συνέπειες της ιδιωτικοποίησης του νερού:

● Αύξηση της τιµής του νερού τουλάχιστον 12%.

● Σκάνδαλα διαφθοράς από το 2005, για υψηλές αµοιβές. Ο ∆ιευθύνων Σύµβουλος παίρνει 400.000 ευρώ το χρόνο. (Φανταστείτε πόσο θα παίρνει εδώ).

● 100άδες νοικοκυριά αποσυνδέθηκαν από το δίκτυο ύδρευσης, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν.

Συγκεκριµένα, χίλια νοικοκυριά αποσυνδέθηκαν µόνο το 2011 ενώ εκκρεµούν ακόµη 5.000 δικαστικές υποθέσεις ανθρώπων που δεν µπορούσαν να πληρώσουν.

● Σε 370 οικογένειες στη Σόφια, έγινε έξωση επειδή δεν µπορούσαν να πληρώσουν τις ∆ΕΚΟ.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Εδωσαν σε ιδιώτες ακόµα και τα ποτάµια!

Η ιδιωτικοποίηση του νερού ξεκίνησε το 1993 υποτίθεται για την ανάπτυξη της βιοµηχανίας νερού. Το 2008 πουλήθηκε η δηµόσια Αquapor, που τότε ήταν ανάδοχος συµβολαίων σε 24 δήµους. Η νοµοθεσία άλλαξε και επέτρεψε στους ιδιώτες αναδόχους να ελέγχουν ολόκληρα υδρογραφικά διαµερίσµατα, κοίτες ποταµών, υδραυλικές υποδοµές, φράγµατα, λιµάνια αλλά και να πάρουν εξουσιοδότηση να δίνουν άδειες, να συλλέγουν φόρους, να εποπτεύουν και φυσικά… να εξασφαλίζουν κέρδη.

Οι δήµοι που είχαν προσχωρήσει στο σύστηµα αυτό και έγιναν πελάτες του group αναγκάστηκαν να αγοράζουν νερό για να διαχειρίζονται τα απόβλητα σε πολύ υψηλές τιµές. Οι αρχές επέβαλαν επίσης «µίνιµουµ κατανάλωση νερού» πολύ µεγαλύτερη από τις πραγµατικές απαιτήσεις µε αποτέλεσµα να χρεώνονται αλόγιστα οι δήµοι.

Οι εργαζόµενοι στους ιδιώτες ήρθαν αντιµέτωποι µε αυξηµένες ώρες και όγκο εργασίας, εκ περιτροπής εργασία και υποβάθµιση των εργασιακών συνθηκών.

Σήµερα, υπάρχει πίεση στις Αρχές για ιδιωτικοποίηση της Aguas de Portugal group.

Τα τρία µεγαλύτερα κόµµατα, το Σοσιαλδηµοκρατικό (PSD), το ∆ηµοκρατικό (CDS) και το Σοσιαλιστικό κόµµα (PS) ενώ το 2004 ήταν εναντίον της παράδοσης της ύδρευσης σε ιδιώτες, σήµερα, κατ’ επιταγή της τρόικας έχουν συµπεριλάβει την πώληση της Aguas de Portugal µέσα στο µνηµόνιο.

ΙΣΠΑΝΙΑ: Πανταχού παρούσα η γαλλική Σουέζ…

Η ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε στα µέσα της δεκαετίας του 1980. Σήµερα, περίπου το 50% των υπηρεσιών ύδρευσης είναι σε ιδιωτικά χέρια. Το 90% των ιδιωτών ελέγχονται από την Αgbar, θυγατρική της γαλλικής Suez και από την Αqualia του FCC group που συνδέεται µε την άλλη πολυεθνική, τη Veolia.

Αυτό που έγινε απολύτως κατανοητό στους Ισπανούς (από την εµπειρία τους µε το ιδιωτικοποιηµένο νερό) είναι ότι δεν γλιτώνουν τα χρέη ό,τι και να γίνει. ∆ηλαδή, ακόµη και αν µια δηµόσια υπηρεσία πουληθεί σε ιδιώτες, τα χρέη της… τα πληρώνουν φυσικά και πάλι οι πολίτες µιας και καλούνται να καλύψουν τα επιτόκια δανεισµού του νέου αγοραστή – ιδιώτη. Τα χρέη που υπήρχαν, δεν τα πληρώνει ο νέος ιδιώτης. Απλά δεν τα πληρώνει ούτε το κράτος και τα ρίχνει στις πλάτες των πολιτών, του γνωστού υποζυγίου. Αυτό κερδίζει µια κυβέρνηση από µια ιδιωτικοποίηση. Να µετακυλήσει τα χρέη της µε έµµεσο τρόπο και πάλι στους πολίτες.

Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ισπανία επίσης πάσχουν από θέµατα διαφάνειας. Για παράδειγµα τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της εταιρείας ύδρευσης της Μαδρίτης Canal Isabel II, δεν έχουν δει το φως της δηµοσιότητας ούτε έχουν δικαιολογηθεί.

ΙΤΑΛΙΑ: 61,4% ακριβότερο το νερό σε µιά 10ετία!

Η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ιταλία ξεκίνησε στα µέσα της δεκαετίας του 1990. Μετά από 15 χρόνια, η νοµοθεσία υποχρεώνει όλες τις επιχειρήσεις νερού να κατοχυρώνονται ως SpA (ανώνυµες εταιρείες) αµιγώς ιδιωτικές ή σε συνδυασµό µε δηµόσια ιδιοκτησία. Ετσι την ύδρευση την διαχειρίζονται ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν στόχο το κέρδος.

Τα τιµολόγια νερού αυξήθηκαν από το 1997 ως το 2006 κατά 61,4% έναντι του πληθωρισµού που αυξήθηκε κατά 25% και της απασχόλησης που έπεσε κατά 30%.

ΜΑΡΟΚΟ: Και στην Καζαµπλάνκα η Σουέζ…

Οσο το Μαρόκο ήταν γαλλικό προτεκτοράτο, το σύστηµα ύδρευσης και αποχέτευσης το διαχειρίζονταν γαλλικές εταιρείες. Το 1956, το Μαρόκο γίνεται ανεξάρτητο κράτος και η παροχή νερού περνά στην ευθύνη δηµοτικών εταιρειών κοινής ωφέλειας. Στα µέσα της δεκαετίας του ‘90, η κυβέρνηση του Μαρόκο αποφασίζει την εκ νέου ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης και της αποχέτευσης και η χρονιά σταθµός είναι το 1997 όταν η κοινοπραξία Lydec (το 35% κατέχει η γαλλική Suez) αναλαµβάνει τα νερά της Καζαµπλάνκα. Ακολούθησε και η πρωτεύουσα Ραµπάτ µε την εταιρεία Redal ενώ, την επόµενη χρονιά, η γαλλική Veolia ανέλαβε τα νερά στις πόλεις Ταγγέρη και Τετουάν. Σ’ αυτή τη δεύτερη φάση της ιδιωτικοποίησης του νερού στην ιστορία τους, οι Μαροκινοί είδαν την τιµή του νερού να ανεβαίνει 3 φορές πάνω…

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Σουέζ και στο Μπουένος Αϊρες

Η ιδιωτικοποίηση του νερού ξεκίνησε το 1993 µε το σύστηµα ύδρευσης – αποχέτευσης του Μπουένος Αϊρες να περνά στα χέρια της σηµερινής Suez.

Μετά από 4 χρόνια, διαπιστώθηκε ότι η πολυεθνική τηρούσε µόνο το 45% των υποχρεώσεών της όσον αφορά στις νέες συνδέσεις. Μετά από 10 χρόνια, διαπιστώθηκε ότι γινόταν επεξεργασία µόνο στο 12% των λυµάτων, ενώ η υπόλοιπη ποσότητα διοχετευόταν στον ποταµό Ρίο Ντε Λα Πλάτα.

Το δίκτυο επανακρατικοποιήθηκε το 2006, µετά από έντονες διαµαρτυρίες των κατοίκων που αρνιόντουσαν να πληρώσουν.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: Σουέζ και στο Σίδνεϋ

Η ιδιωτικοποίηση του νερού ξεκίνησε στα µέσα της δεκαετίας του ΄90. Λίγο καιρό αφότου ανέλαβε και εκεί την ύδρευση η γαλλική Suez, το νερό του Σίδνεϊ βρέθηκε µολυσµένο.

ΚΑΝΑ∆ΑΣ: «Απόρρητη πνευµατική ιδιοκτησία» το µολυσµένο νερό

Τουλάχιστον 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού µολύνθηκαν από το βακτήριο E coli στο Walkerton, ύστερα από τη ιδιωτικοποίηση του ελέγχου ποιότητας του νερού. Η ιδιωτική εταιρεία χαρακτήρισε τα αποτελέσµατα των ελέγχων «απόρρητη πνευµατική ιδιοκτησία» και αρνήθηκε να τα κοινοποιήσει.

Παρίσι: Ανέλαβε ο δήµος, µείωσε τις τιµές, αύξησε τα έσοδα

Από το 1985 τη διαχείριση του συστήµατος ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας είχαν δύο ιδιωτικές εταιρείες (που πρωταγωνιστούν παγκοσµίως), η Veolia και η Suez. Ωστόσο το Νοέµβριο του 2008, το δηµοτικό συµβούλιο της γαλλικής πρωτεύουσας αποφάσισε να δηµιουργήσει τη δηµοτική εταιρεία Eau de Paris η οποία ανέλαβε από το 2010.

Αυτή η πρωτοφανής «επανακρατικοποίηση», που αποφασίστηκε από το ∆ήµαρχο Μπετράν Ντελανοέ, απέφερε τελικά εντυπωσιακά αποτελέσµατα. Τα τιµολόγια νερού µειώθηκαν κατά 8% σε σχέση µε το 2009 και παρόλα αυτά, υπήρξε και εξοικονόµηση 35 εκ. ευρώ σ’ ένα χρόνο (µε τα µειωµένα τιµολόγια).

Είναι µάλιστα χαρακτηριστικό ότι δεν είχε προηγηθεί κοινωνική αντίδραση, που πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση.

Την επανακρατικοποίηση του νερού την αποφάσισε ο ∆ήµαρχος του Παρισιού αποκλειστικά και µόνο µετά από ψύχραιµες αναλύσεις και έλεγχο στα οικονοµικά δεδοµένα. Ο άνθρωπος ερεύνησε και κατέληξε στο συµπέρασµα ότι αν το νερό ξαναπεράσει στον έλεγχο του ∆ήµου, θα είναι και καλύτερο και φθηνότερο.

Τόσο απλό. Και τόσο δύσκολο να το καταλάβουν οι δικοί µας. Εκτός και αν δεν θέλουν να το καταλάβουν µε τίποτα και τους αρκεί µόνο να είναι συνεπείς… στις εντολές της τρόικας.

ΝΕΑ ΤΡΟΠΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ


Μια νέα κατάσταση πραγμάτων, στην ένδικη διαφορά ενός κατοίκου της Ρόδου με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, από την οποία διεκδικεί με αγωγή του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, αποζημίωση ύψους 1.384.833.349.455,66 €, ως τίμημα εξαγοράς του παθητικού μετοχών τηςΤράπεζας της Ανατολής“, δημιούργησε απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, για ανάλογη απαίτηση εταιρείας που δραστηριοποιείται στην πρωτεύουσα.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», στην αγωγή του ο Ροδίτης αναφέρει συνοπτικά ότι αγόρασε από τον γιο του δύο τίτλους μετοχών, με αριθμούς 19379 και 19380, (των 125 χρυσών γαλλικών φράγκων η κάθε μία) της “Τράπεζας της Ανατολής”, η οποία συγχωνεύθηκε δια της με αριθμό 147611/1932 σύμβασης εξαγοράς και απορρόφησής της, από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε..

Με τη σύμβαση συγχώνευσης, προβλέφθηκε ότι θα διενεργηθεί ειδική εκκαθάριση, συνεπεία μεταβίβασης των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού από την «Τράπεζα της Ανατολής» στην «Εθνική Τράπεζα», με μόνο και αποκλειστικό σκοπό τον προσδιορισμό του τιμήματος εξαγοράς, για την απόδοσή του στους μετόχους της απορροφούμενης εταιρίας.
Η εκκαθάριση καίτοι προβλέφθηκε ότι θα έπρεπε να διενεργηθεί εντός δύο ετών από τη δημοσίευση της σύμβασης συγχώνευσης, δηλαδή εντός δύο ετών από την 31η Δεκεμβρίου του έτους 1932, με δυνατότητα παρατάσεως εφάπαξ ή αλληλοδιαδόχως, παρά ταύτα, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Στη σύμβαση συγχώνευσης, ορίζεται ρητά ότι μετά το πέρας της εκκαθάρισης, η Εθνική Τράπεζα θα πρέπει να καταβάλει το – σε εκάστη των 280.000 μετοχών της “Τράπεζας της Ανατολής” – αναλογούν, επιπλέον του προκαταβληθέντος ποσού, υπόλοιπο του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης, με παράλληλη παράδοση του τίτλου της μετοχής προς ακύρωση.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα η αξία εκάστης των μετοχών σήμερα αγγίζει τα 650 δισεκατομμύρια ευρώ!!
Η Εθνική Τράπεζα διατείνεται ότι η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1936 και ότι το αποτέλεσμά της όχι μόνο δεν κάλυψε τις προκαταβληθείσες 150 δρχ. ανά μετοχή, αλλά άφησε και υψηλό «άνοιγμα» σε βάρος της. Ισχυρίζεται ακόμη ότι μετά την εξαγορά, όλες οι μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής», ακυρώθηκαν.

Όπως δήλωσε χθες στη “δ”, ο δικηγόρος κ. Γ. Καραμιχάλης, με την υπ’ αριθμ. 6342/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εξέτασε αίτημα για την επίδειξη εγγράφων που υπέβαλε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων η οικογένεια Σώρα και η εταιρεία “ΕL (end National Debt-End)” κατά της Εθνικής Τράπεζας αναγνωρίζεται ότι οι μετοχές δεν ακυρώθηκαν και ότι η αξία τους έχει μετατραπεί πλέον σε χρεωστικό ομόλογο και επιπλέον ότι οι μέτοχοι δεν ζητούν το ενεργητικό των μετοχών αυτών, δηλαδή την αξία τους, αλλά το παθητικό υπέρ των μετόχων. Σύμφωνα με τον δημοσιευθέντα ισολογισμό της «Τράπεζας της Ανατολής» κατά το έτος 1932 (έτος κατά το οποίο έγινε η συγχώνευση) το παθητικό της ανερχόταν στο ποσό των 83.451.093,90 χρυσών γαλλικών φράγκων, ποσό το οποίο θα τοκιζόταν με σταθερό επιτόκιο 7% ετησίως, έως ότου οι μέτοχοι εμφανίσουν τις μετοχές τους στην Εθνική Τράπεζα και εισπράξουν την αξία τους απ’ αυτή, μετά την περάτωση της εκκαθάρισης. Το δικαστήριο, όπως τόνισε ο κ. Καραμιχάλης, με την απόφασή του όχι μόνο αναγνωρίζει ότι οι μετοχές αυτές έχουν αξία αλλά διατάσσει και την Tράπεζα να δώσει αναλυτικά στοιχεία για την εκκαθάριση που έκανε αλλά και για το πού διατέθηκαν τα χρήματα του παθητικού!


ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ


ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ.. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟ ΛΑΒΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΙΣΩΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ
Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζήτησε όταν ήταν ευρωβουλευτής ο Κύπριος Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον τότε υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου. Την πρόταση του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.
Ο κ. Μάριος Ματσάκης πρότεινε... στον Κύπριο υπουργό τη σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν,
εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/ απλοποίηση της Ελληνικής γραφής!!!
Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως τροφή για σκέψη' τα εξής:
1... Να καταργηθούν τα γράμματα 'η' και 'υ' και να αντικατασταθούν από
το γράμμα 'ι'.
2... Να καταργηθεί το γράμμα 'ω' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'ο'.
3... Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν
ως εξής:
αι'---> 'ε', 'ει'--->'ι', 'οι--->ι', 'υι'--->ι', 'αυ'--->'αβ',
'ευ'--->'εβ'

4... Να καταργηθεί η χρήση του 'γγ' και να αντικατασταθεί από το 'γκ'.5... α καταργηθεί το τελικό γράμμα 'ς' και να αντικατασταθεί από το
γράμμα 'σ'.

Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, ανέφερε ο κ. Ματσάκης, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα(α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ, λ, μ, ν ,ξ , ο,π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το 'ου')...
Ο κ. Ματσάκης υποστήριζε ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής "καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας".

Αυτά που πρότεινε πριν από μερικά χρόνια ο κ. Ματσάκης ήρθε να τα εφαρμόσει το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας μέσα από τα βιβλία που θα διδάσκονται τα ελληνόπουλα των δημοτικών σχολείων!!!

Υ.Γ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ:
Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον
πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ
δηλαδή, να πλήξουμε:
1. τη γλώσσα,
2. τη θρησκεία,
3. τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ...
Θα ήθελα να προσθέσω και τα εξής:
Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σε Γάλλο να εξαλείψει τους τρεις τόνους, ή να γράψει το beaucoup - bocou, ή το couteau - couto.
Aς τολμήσει να προτείνει σε ένα Άγγλο να γράψει αντί thought -thot, αντί wrought - rot, ή σε ένα Γερμανό να γράψει αντί Gemutsbeschaffenheit -Gemutsbesafenheit , ή αντί Erbschleicher - Erbsleiher και θα δούμε τι θα γίνει!!

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


Κάποιοι που νομίζουν ότι κρατούν το «αριστερόμετρο» και το «δημοκρατικόμετρο», καταγγέλλουν ως «ακροδεξιούς», «φασίστες» και «εθνικιστές» όσους τολμούν να ορθώσουν λόγο ενάντια στη λαθρομετανάστευση.

Επειδή αυτοί οι «τύποι» εκθέτουν και διαστρεβλώνουν το σοσιαλισμό, την Αριστερά και την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη, ήρθε η ώρα να αποκαλυφθούν.

Ουδέποτε ο σοσιαλισμός ήταν υπέρ της λαθρομετανάστευσης. Όλοι οι «κύριοι» αυτοί που θέλουν ανοιχτά σύνορα και παριστάνουν τους «αριστερούς», τους «σοσιαλιστές» και τους «δημοκράτες», όπως θα διαβάσετε στα αποκαλυπτικά κείμενα που ακολουθούν, στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Μεγάλου Κεφαλαίου εις βάρος των εργατών και των μη προνομιούχων!

Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παριστάνουν τους σοσιαλιστές, τους αριστερούς και τους δημοκράτες!

Διαβάστε τα άρθρα και διαδώστε την παρούσα ανάρτηση, για να μάθει όλος ο ελληνικός λαός την αλήθεια:

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Σε μία εποχή που η λαθρομετανάστευση αποτελεί και θέμα αλλά και πρόβλημα στην ταλαιπωρούμενη από πολλά προβλήματα Ελλάδα, πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να μάθουμε τη θέση του Μαρξ περί του συγκεκριμένου θέματος :

• Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.

• Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου.

• Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία

• Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου.

• Η Α’ Διεθνής Ένωση Εργατών έβαλε πρακτικά τέλος στις μεθοδεύσεις των βιομηχάνων και υποχρέωνε τα συνδικάτα να διώχνουν τους ξένους εργάτες πίσω στις χώρες τους με το πρώτο καράβι.

• Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών.

Ερώτημα λοιπόν αποτελεί το για ποιό λόγο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ) και ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν τη συλλήβδην νομιμοποίηση των μεταναστών, αντίθετα στις “διδαχές” του Μαρξ.

Μάρξ,Ένγκελς,Λένιν κατά της μετανάστευσης

Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α’ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ


1. Ο ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α. ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΓΩΝΙΖΩΝΤΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΑΠ’ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Καρλ Μαρξ – ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Εδώ και λίγο καιρό, οι ραφτεργάτες του Λονδίνου ίδρυσαν μια γενική ομοσπονδία για να υποστηρίξουν τα αιτήματά τους εναντίον των εργοδοτών, που στην πλειοψηφία τους είναι μεγαλοκαπιταλιστές. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να ανέβουν οι μισθοί στα επίπεδα των διαρκώς αυξανομένων τιμών των μέσων επιβίωσης αλλά και να μπει ένα τέλος στην υπερβολικά σκληρή μεταχείριση Των εργατών σ’ αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας.

Οι εργοδότες κοίταξαν πως θα ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, φέρνοντας εργάτες απ’ το Βέλγιο, τη Γαλλία ή την Ελβετία. Πάνω σ’ αυτό το θέμα, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε στις βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία είχε πλήρη επιτυχία. Η μανούβρα των εργοδοτών του Λονδίνου απέτυχε’ αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματα των εργατών.

Έχοντας ηττηθεί στην Αγγλία οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, ξεκινώντας απ’ τη Σκωτία. Σαν αποτέλεσμα των όσων συνέβησαν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά και στο Εδιμβούργο να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών 15%. Την ίδια στιγμή όμως μυστικά έστειλαν στη Γερμανία ανθρώπους για να στρατολογήσουν εργάτες, ειδικά απ’ τις περιοχές του Ανόβερου και του Μεκλεμβούργου και να τους φέρουν στο Εδιμβούργο. Η πρώτη ομάδα έχει ήδη μεταφερθεί. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατών είναι ίδιος με την εισαγωγή Ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας.

Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, μέσω της εισαγωγής Γερμανών εργατών, να εξουδετερώσουν της παραχωρήσεις που ήδη έχουν κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα το αντίκτυπό του και στην Αγγλία. Και αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο θα είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί εργάτες, που στη Μεγάλη Βρετανία είναι περισσότεροι απ’ τους εργάτες άλλων εθνών της ηπειρωτικής Ευρώπης.

Αυτοί οι ίδιοι οι νέο-εισαγόμενοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη χώρα, θα βυθιστούν σύντομα στο επίπεδο ενός παρία. Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς εργάτες ν’ αποδείξουν στους εργάτες των υπολοίπων χωρών ότι κι αυτοί, όπως οι αδελφοί τους στην Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, γνωρίζουν πώς να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν υποτακτικά όργανα του κεφαλαίου στον αγώνα του ενάντια στην εργατική τάξη.
Για λογαριασμό του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών Καρλ Μαρξ, Λονδίνο 4 Μαΐου 1866

2. ΠΩΣ Η Α’ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 306 Από το βιβλίο των Πρακτικών του Γενικού Συμβουλίου της Α’ Διεθνούς

Στις 3 Μαΐου 1866, ο Μαρξ έλαβε από την Επιτροπή των Γερμανών ραφτεργατών του Λονδίνου, υλικό σχετικά με Γερμανούς ειδικευμένους ράφτες που χρησιμοποιούνταν ως απεργοσπάστες από Ολλανδούς και Βρετανούς εργοδότες. Στις 4 Μαΐου, έγραψε το κομμάτι «Μια προειδοποίηση» και το έστειλε στον Λημπκνεχτ εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής, για να δημοσιευθεί σε Γερμανικές εφημερίδες. Ο Μαρξ, κατόπιν οδηγίας του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς, έγραψε αυτήν την έκκληση σε σχέση με την εισαγωγή Γερμανών και Δανών ραφτεργατών στη Σκωτία, εισαγωγή που είχε σκοπό τη χρησιμοποίησή τους ως απεργοσπαστών.

Αυτό το θέμα συζητήθηκε στη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς την 1η Μαΐου 1866. Ο Φρίντριχ Λέσνερ ενημέρωσε στη συνεδρίαση ότι και οι Λονδρέζοι βιομήχανοι σκόπευαν επίσης να καταφύγουν στην εισαγωγή Γερμανών εργατών. Γι’ αυτό το σκοπό οι Γερμανοί ραφτεργάτες που ζούσαν στο Λονδίνο σχημάτισαν μια επιτροπή με επικεφαλής τους Λέσνερ και Χάουφε και αποφάσισαν να δράσουν από κοινού με το Συμβούλιο της Διεθνούς, με σκοπό να ματαιώσουν τα σχέδια των βιομηχάνων και των πρακτόρων του στη Γερμανία. Το Κεντρικό Συμβούλιο έστειλε δύο αντιπροσώπους στο Εδιμβούργο, οι οποίοι και έπεισαν τους νεοφερμένους εργάτες να ακυρώσουν το συμβόλαιό τους και να γυρίσουν στην πατρίδα τους.

Κατόπιν αιτήματος του Μαρξ, ο Λέσνερ και ο Χάουφε τον ενημέρωσαν στις 3 Μαΐου με λεπτομέρειες για τα όσα συνέβησαν στο Εδιμβούργο.

Η «Προειδοποίηση» που γράφτηκε απ’ τον Μαρξ στις 4 Μαΐου δημοσιεύθηκε σε διάφορες γερμανικές εφημερίδες. Τόσο τα πρόχειρα όσο και τα διορθωμένα χειρόγραφα αυτου του ντοκουμέντου έχουν σωθεί. Την ίδια περίοδο ο Λέσνερ και ο Χάουφε δημοσίευσαν μια ανακοίνωση σχετικά με τους σκοπούς και τα καθήκοντα της Επιτροπής των Γερμανών ραφτεργατών του Λονδίνου και περιελάμβανε μια έκκληση προς τους Γερμανούς εργάτες του Λονδίνου να συγκεντρώσουν χρήματα. Τον Ιούλιο του 1866, η Επιτροπή δημοσίευσε μια δεύτερη ανακοίνωση, επίσης υπογεγραμμένη από τους Λέσνερ και Χάουφε, που απευθυνόταν στους ραφτεργάτες της Γερμανίας.

3. ΕΝΓΚΕΛΣ: «…ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ…» ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Από επιστολή του Φρίντριχ Ένγκελς προς τον Ζόργκε, Της 2 Δεκεμβρίου 1893

….Είναι αναμφισβήτητο ότι οι ειδικές συνθήκες της Αμερικής προκαλούν πολύ μεγάλες και πολύ ιδιαίτερες δυσκολίες στην υπόθεση της ανάπτυξης ενός εργατικού κόμματος. (…) Έπειτα, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, υπάρχει και η μετανάστευση που διαιρεί τους εργάτες σε δύο ομάδες, στους ντόπιους και στους ξένους, και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερμανούς και πολλές άλλες μικρές ομάδες, η κάθε μια απ’ τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Τσέχοι, Πολωνοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί κ.λπ. Και έπειτα, υπάρχουν και οι Μαύροι. Για να σχηματίσεις απ’ όλους αυτους ένα ενιαίο κόμμα, απαιτούνται ασυνήθιστα μεγάλες δυνάμεις. Έχουμε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσματα, αλλά η μπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιμένει υπομονετικά και αυτά τα ανομοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης θα διαχωριστούν και πάλι…

ΛΕΝΙΝ


«Στον αριθμό των ιδιοτήτων του ιμπεριαλισμού που συνδέονται με τον κύκλο των φαινομένων που περιγράφουμε, ανήκει η μείωση της μετανάστευσης από τις ιμπεριαλιστικές χώρες και η αύξηση της εγκατάστασης (του ερχομού εργατών και της μετοίκησης) σε αυτές τις χώρες από τις πιο καθυστερημένες…

Στη Γαλλία, σημαντικό μέρος των εργατών της βιομηχανίας μεταλλείων είναι ξένοι…

Στις ΗΠΑ οι ξενητεμένοι από την ανατολική και νότια Ευρώπη παίρνουν τις θέσεις που πληρώνονται χειρότερα, ενώ οι αμερικάνοι εργάτες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των εργατών που ασχολούνται με την επίβλεψη της δουλειάς ή παίρνουν τις θέσεις που πληρώνονται καλύτερα. Ο ιμπεριαλισμός έχει την τάση να ξεχωρίζει και ανάμεσα στους εργάτες προνομιούχες κατηγορίες και να τους αποσπά από την πλατιά μάζα του προλεταριάτου…

Στην Αγγλία, η τάση του ιμπεριαλισμού να διασπά τους εργάτες και να δυναμώνει τον οπορτουνισμό ανάμεσα τους, να γεννά την προσωρινή αποσύνθεση του εργατικού κινήματος, εκδηλώθηκε πολύ νωρίς… Ο Μαρξ και ο Ένγκελς παρακολουθούσαν συστηματικά, ολάκερα δεκάχρονα, αυτή τη σχέση του οπορτουνισμού μέσα στο εργατικό κίνημα, με τις ιμπεριαλιστικές ιδιομορφίες του αγγλικού καπιταλισμού. Ο Ένγκελς έγραφε λόγου χάρη στον Μαρξ, στις 7 του Οκτώβρη 1858: “…ότι το αγγλικό προλεταριάτο ουσιαστικά όλο και περισσότερο αστοποιείται, έτσι που αυτό το πιο αστικό από όλα τα έθνη θέλει όπως φαίνεται να οδηγήσει τα πράγματα, σε τελευταία ανάλυση, ως το σημείο που να έχει αστική αριστοκρατία και αστικό προλεταριάτο π λ ά ι στην αστική τάξη”…».
Λένιν, Ιμπεριαλισμός, Διαλεκτά Έργα, τ. 1 μέρος 2, εκδοτικό Κ.Ε. του ΚΚΕ, 1951, σελ. 520-521.

ΜΑΡΙΑ ΤΖΑΝΗ: ΟΣΟΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ


Τιμώντας την αρχαία σκουριά
στην αλώβητη πτέρνα του Λαού μας,

αφουγκράζομαι και προσκυνώ την ανάσα

της πορείας του… και στέκομαι με το όμοιο

Πάθος της αγάπης του για τη Ζωή, δίπλα

σ’ εκείνους που γνωρίζουν και ακολουθούν

αυτή την πορεία.

Μαρία Τζάνη, «Το ιδεολογικό Μήνυμα του Ελληνισμού στην Αγωγή του Ανθρώπου», Αθήνα 1992

Δημοσιεύουμε απόσπασμα από το βιβλίο της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρίας Τζάνη, με τίτλο «Το ιδεολογικό μήνυμα του Ελληνισμού στην Αγωγή του Ανθρώπου», που κυκλοφόρησε το 1992. Έργο γραμμένο τότε για σήμερα:

Όποιος τα σημάδια των καιρών μπορεί και αφουγκράζεται… όποιος λογιάζει τον εαυτό του δημιουργό της μοίρας του… όποιος αρνείται να χρησιμοποιήσει ως εργαλείο ανάλυσης και μέσο κατανόησης της αγωνίας της σύγχρονης κοινωνίας τη μεταφυσική ομφαλοσκοπία ή ένα μονοδιάστατο και διαστρεβλωτικό υλισμό, αυτός σίγουρα μπορεί και διακρίνει μία σημαντική στροφή που αρχίζει και προβάλλει ως αναγκαιότητα της παγκόσμιας κοινότητας: στροφή στην Ελληνική αντίληψη και τα Ελληνικά πρότυπα και Αξίες.

Με αγωνία η Ανθρωπότητα βλέπει το προϊόν του μόχθου της, να σπαταλιέται σε εξοπλισμούς, τις επιστημονικές κατακτήσεις της, να μετατρέπονται σε ουσίες θανάτου ή τρέλας, και το μεγάλο καύχημά της, την τεχνολογία της, να γίνεται μέσο χειραγώγησης ή εξανδραποδισμού των ανθρώπων.

Μπροστά στον οργουελιανό εφιάλτη από τη μία, την υποβάθμιση της Αξίας Άνθρωπος και τη θανάσιμη απειλή του πυρηνικού ολέθρου από την άλλη -δεν χρειάζεται καν πόλεμος γι αυτόν… αρκεί και ένα ατύχημα- η συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας στρέφεται στον Ελληνισμό – την Ελληνική κοσμοθεωρία – «για να αντλήσει από τα βάθη του προαιώνιου εαυτού του όχι μόνο την επίλυση των πιο επειγόντων ζωτικών της προβλημάτων, ανεξάρτητα από κάθε τυπικό ιστορικό μιμητισμό, αλλά πάνω απ’ όλα … για να δώσει στην επίλυση αυτών των προβλημάτων την καθολική, την πιο φωτεινή, την καθαρότερη μορφή» (Άγγελος Σικελιανός, «Πεζός Λόγος» Β, σελ. 39).

Μα συμβαίνει και τούτο το παράδοξο: την ίδια στιγμή γίνεται κανείς μάρτυρας μιας προσπάθειας φαλκίδευσης και αλλοίωσης των ιδεολογικών του μηνυμάτων, μιας προσπάθειας διαστρέβλωσης των Ανθρωπίνων Αξιών του, καθώς και μιας επιχείρησης παραχάραξης της ιστορικής του πορείας και ως συνολικής ανθρωπιστικής δημιουργίας και ως διαχρονικής προσφοράς στο Γένος των ανθρώπων.

Ό,τι αρνείται τον Ελληνισμό και την Ελληνική Σκέψη, δεν είναι μόνον όσοι μετατρέπουν σε κέρδος τους την ανθρώπινη αγωνία, είναι και κάποιοι «εκπρόσωποι των γραμμάτων και των τεχνών», στην ίδια τούτη την Ελληνική πατρίδα, που επιμένουν να χλευάζουν τον Ελληνισμό ή να στέργουν και να συναινούν σε προσπάθειες συρρίκνωσης του Ελληνισμού, όταν το προσωπικό τους όφελος το επιτάσσει, ή και να τον αρνούνται ολωσδιόλου. Όσοι τον αρνούνται είναι ή ημιμαθείς και ψευδεπίγραφοι διανοούμενοι ή εχθροί των ανθρώπων.

Κρίνουμε δε σκόπιμο να αναφερθούμε και στα τρωκτικά της Εθνικής συνείδησής μας ως Ελλήνων, σ’ αυτούς που προβάλλοντας στο λαό τη δικιά τους διανοητική σύγχυση και «θολούρα» αναρωτιούνται για το τι είναι Ελληνικότητα και Ελληνισμός.

Αντιπροτάσσουμε τη σκέψη του Γιώργου Θεοτοκά: «Ο Ελληνισμός ζει, άρα αλλάζει ολοένα σύσταση και μορφή, ανανεώνεται, αναπροσαρμόζεται σε καινούργιες περιστάσεις, αφομοιώνει καινούργιες επιδράσεις, ανακαλύπτει δρόμους που δεν περίμενε, φτιάνει έργα πρωτότυπα, διαμορφώνει αντιπροσωπευτικούς τύπους αλλιώτικους από εκείνους που ήξερε. Δεν υπάρχει λοιπόν, ούτε θα υπάρξει όσο ο Ελληνισμός είναι ζωντανός, σύστημα κανόνων που θα ρυθμίζει οριστικά πότε ένα έργο είναι Ελληνικό και πότε δεν είναι. Ο μόνος κανόνας της ελληνικότητας που σηκώνει η δική μου τουλάχιστο συνείδηση είναι τούτος: Ελληνικό είναι κάθε έργο που βγαίνει με ειλικρίνεια από τη ζωή, την καρδιά και τη σκέψη των ανθρώπων του έθνους μας«.

Σ’ αυτούς τους «συνειδητούς» ή «παραπλανημένους» εργάτες του πολιτιστικού Ιμπεριαλισμού και του Εθνικού αφελληνισμού, προσφέρουμε και το λόγο του ποιητή (Άγγελου Σικελιανού) μια και το «Ελληνικό πνεύμα πρωτοφανερώθηκε στην ποίηση», για να τους αφαιρέσουμε τη δυνατότητα ενός «άλλοθι» ημιμάθειας του ζητήματος:

«…Εφ’ όσον ένας λαός δεν αποκτά τη συνολική επίγνωση της ιδιαίτερης δημιουργικής και Εθνικής παράδοσής του, που εχαλκεύθη, μαζί με την ασύντριφτη άλυση μυρίων εσωτερικών του συνθηκών και γεγονότων, στο διάστημα των αιώνων. και εφ’ όσον έχει από ξένες επιδράσεις μειωμένη τη συναίσθηση των ανώτερων κοινών του συμφερόντων, όχι μονάχα δεν βρίσκεται σε θέση να υψώσει αναμεσόν του αυτόν τον άξονα… για τον ίδιο του τον εαυτό και την ανθρωπότητα, αλλά του είναι πεπρωμένο να δουλεύει ανεδαφικά και παρασιτικά σε ξένες Ιδεολογίες και σε ξένα συμφέροντα της ωμότερης και πιο άγονης γι’ αυτόν μορφής».

Το αληθινό περιεχόμενο του Ελληνισμού φροντίσανε επιμελώς, αιώνες τώρα, να το αποκρύψουν από τους ανθρώπους, ιδιαίτερα από τους Έλληνες, οι οποίοι πιο πολύ το διαισθάνονται παρά το γνωρίζουν.

Κι ακόμα το παρερμήνευσαν ή το καταλήστευσαν. Στην πατρίδα μας χρησιμοποιήθηκε, για να στολίζει τα πλέον ανθελληνικά -εφ’ όσον ήταν αντιδημοκρατικά και δουλωτικά του Λαού- καθεστώτα. Μαζί και εκείνοι που υποτίθεται ότι προάσπιζαν τα συμφέροντα του Λοαύ, τον αρνήθηκαν -και τον αρνούνται- όταν δεν «βόλευε» τα ιδεολογικά τους «καλούπια».

(…) Όμως για κάθε βλαστάρι τούτης της Γης η επίγνωση της ελληνικότητάς του, όταν αστράψει στο Νου και φωτίσει τη Συνείδησή του, «μετατρέπεται σε μια επίπονη αναζήτηση χρέους».

Το βιβλίο της Μαρίας Τζάνη «Το Ιδεολογικό Μήνυμα του Ελληνισμού στην Αγωγή του Ανθρώπου», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γρηγόρης», Σόλωνος 102, Αθήνα.

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ


Οι μετανάστες, ο Καρλ Μαρξ και η Αριστερά. Η ιδιωτική φιλανθρωπία σημαία των πολυπολιτισμικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών

«Η μετανάστευση είναι το μέσο για τη διαιώνιση της σκλαβιάς… Ο Σοσιαλισμός αντιπαθεί την ελεημοσύνη για την ταπείνωση στην οποία υποβάλλουν τα άτομα που έχουν ανάγκη και γιατί ενσταλάζουνε μέσα τους το μίσος. Και επιπλέον, γιατί σε μια χώρα όπου υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη οι ελεημοσύνες είναι περιττές. Και όσοι αρέσκονται στο ρόλο του καλού Σαμαρείτη, ας μην ξεχνούν ότι δε θα υπήρχαν καλοί Σαμαρείτες, αν δεν υπήρχαν ληστές. Οι σωτήρες και οι ελευθερωτές ίσως είναι λαμπροί για μυθιστορήματα και αγιογραφίες, μια όμως που δεν είναι δυνατόν να υπάρχουνε χωρίς αμαρτωλούς και θύματα, είναι κακά κοινωνικά συμπτώματα…»

Τάδε έφη Κάρλ Μάρξ και διακηρύξεις της Σοσιαλιστικούς διεθνούς. Τότε που ο Σοσιαλισμός δεν είχε μαγαριστεί από πολυπολιτισμικούς, ψευδεπίγραφους, ή εν συγχύσει τελούντες αριστερούς.

Οι οποίοι έχουν λησμονήσει ότι, η ελεημοσύνη και η φιλανθρωπία είναι υποπροϊόν των νεοφιλελεύθερων, πολυπολιτισμικών κοσμοθεωριών και δεν συνάδει με την πραγματική αριστερά. Η φιλανθρωπική προσέγγιση της παράνομης μετανάστευσης, φυσικά και δε λύνει το πρόβλημα της παγκόσμιας κατανομής του πλούτου.

Στην πραγματικότητα, κερδισμένη είναι η παγκοσμιοποίηση των αγορών ως μιας μηχανής του κιμά των εθνών και των λαών. Όπως και το τεράστιο κύκλωμα των δουλεμπόρων και των συνεργατών τους, που τουλάχιστον στη χώρα μας, εισπράττει ετησίως πάνω από 2 δισ. ευρώ, σε μαύρο χρήμα φυσικά. Και είναι τουλάχιστον φαιδρό να πιστεύει κανείς ότι η Ψωροκώσταινα θα λύσει το πρόβλημα του 1 δισ. ατόμων που σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, λιμοκτονούν πάνω στη γη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Δημοκρατική Αριστερά, το ΚΚΕ και ορισμένοι φορείς της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, σε αντίθεση με το Άρδην του Καραμπελιά, τους Τροτσκιστές της 4ης Διεθνούς, φαίνεται ότι πιστεύουν πως θα ριζοστικοποιήσουν, θα επηρεάσουν πολιτικά και ιδεολογικά τις μάζες των μουσουλμάνων μεταναστών, προς την κατεύθυνση της δικής τους αριστερής ιδεολογίας Κάνουν τεράστιο λάθος. Η μουσουλμανική θρησκεία είναι τόσο ισχυρή -και μπράβο της- που καμιά άλλη ιδεολογικοπολιτική θεώρηση δεν είναι σε θέση να την υπερκεράσει. Οι συγκεκριμένοι μετανάστες, σε αντίθεση με τους προερχόμενους από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, θα μεταβληθούν στους μεγαλύτερους πολέμιους της αριστεράς αύριο, όταν πληθύνουν, όταν νοιώσουν αρκούντως ισχυροί και αποκτήσουν τους φυσικούς τους ηγέτες. Όπως ακριβώς γίνεται στη Δυτική Θράκη όπου το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν μηδενική περίπου πολιτική παρουσία. Όπως γίνεται με τους Γάλους μουσουλμάνους μετανάστες τρίτης γενιάς. Όπως γίνεται παντού όπου υπάρχουν ανάλογα ιστορικά δεδομένα.

Σήμερα συνεχίζουν να εισβάλλουν καθημερινά 200-300 παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες από τον Έβρο και κατευθύνονται περίπου ανενόχλητοι στην Αθηναϊκή ζούγκλα. Η επερχόμενη ταχύτατα Βοσνιοποίηση- Λιβανοποίηση της χώρας, αποτελεί βίαιη ανατροπή της εθνολογικής της σύνθεσης, καταπάτηση των εργασιακών κατακτήσεων, προπομπό εμφύλιων συγκρούσεων, καταστροφών, φυλετικού μίσους, κλιμάκωσης του ρατσισμού, των δεξιών ανακλαστικών των «ιθαγενών» και ενδυνάμωση του «αυγού του φιδιού». Χαμένοι είναι η ιστορική συνέχεια της χώρας, αυτή η ίδια η ύπαρξή της, οι έλληνες και οι νόμιμοι αλλοδαποί εργαζόμενοι, αλλά και η αριστερή ιδεολογία και πολιτική της παρουσία. Κερδισμένοι οι διπλανοί μας Πασάδες και ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός, που σήμερα στοχεύει στην ισοπέδωση των εθνικών αναχωμάτων, χρησιμοποιώντας ως Δούρειους ίππους προκεχωρημένα φυλάκια απανταχού γης.

Οι νόμιμοι μετανάστες που εισέρχονται στη χώρα σε λογικά αριθμητικά μεγέθη και έχουν αφομοιωτικά χαρακτηριστικά, μέχρι τώρα εντάσσονται ομαλά στον κοινωνικό ιστό της χώρας και δεν αποτελούν μείζων πρόβλημα. Παρ’ όλα τα όποια προβλήματα, έχουν συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη και τη δημογραφική της ανόρθωση. Όμως, οι 200-300.000 υπεργεννητικοί, μη αφομοιώσιμοι μουσουλμάνοι μετανάστες που εισβάλλουν κάθε χρόνο μέσα από άθλια δουλεμπορικά κυκλώματα (υπό την αιγίδα του Τουρκικού κράτους και την ανοχή ή και συμμετοχή ημέτερων κυβερνητικών και μη-κυβερνητικών φορέων, «ανθρωπιστών» «οικονομιστών» και αφελών), είναι πολύ μεγάλο μέγεθος για να ενταχθεί ομαλά στη γερασμένη και υπογεννητική Ελλάδα. Το μέλλον της χώρας είναι πολύ ζοφερό, αν αυτή την κοινή λογική δεν την αντιληφθούν πρώτοι απ’ όλους εκείνοι που μπορούν να σκέφτονται πολιτικά : οι σωστοί-όχι οι ψευδεπίγραφοι- αριστεροί. Γι΄αυτό και ας σταματήσουν τα αστεία. Εκείνο που απαιτείται άμεσα, είναι το απόλυτο κλείσιμο των συνόρων με κάθε μέσο, η αναθεώρηση του Δουβλίνου ΙΙ, η δημιουργία κέντρων φιλοξενίας και η σύντομη επαναπροώθηση των παράνομων μεταναστών στις χώρες τους, η αμείλικτη πάταξη των δουλεμπορικών κυκλωμάτων και των συνεργατών τους, ο έλεγχος των Μ.Κ.Ο., η επιλεκτική υποδοχή και ασφάλιση αφομοιώσιμων μεταναστών, η χορήγηση πολιτικού ασύλου στους πραγματικούς και όχι στους δήθεν πολιτικούς πρόσφυγες.

Θόδωρος Κατσανέβας (καθηγητής στο ΠΑ.ΠΕΙ.)

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More