ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ποια θέση κατείχε το παιχνίδι στη ζωή των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι το Βυζάντιο; Με το θέμα καταπιάνεται ένας εξαιρετικός τόμος πλούσιας εικονογράφησης, προϊόν μακρόχρονης και επίπονης προσπάθειας, ξεδιπλώνοντας άγνωστες πτυχές της ιδιωτικής ζωής των προγόνων μας. Έλληνες, αεί παίδες εστέ! Προφανώς η παραπάνω ρήση, από τον Τίμαιο, του Πλάτωνα, εμπεριέχει μια διαχρονική αλήθεια: το παιχνίδι, ξεχωριστό πολιτισμικό προϊόν, επέδρασε καθοριστικά στην ψυχοσύνθεση και την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, ίσως μάλιστα να ήταν και καταφυγή του στα δύσκολα...



Το παιχνίδι, λοιπόν, στη διαχρονία του, εν προκειμένω από την προϊστορική αρχαιότητα ως το Βυζάντιο, μια περίοδο περίπου 3.000 χρόνων, μας δίνει την αφορμή για να διαπιστώσουμε και εδώ την ευφυΐα, την ευρηματικότητα των προγόνων μας, και να γνωρίσουμε καλύτερα τις καθημερινές ανάγκες και συνήθειές τους. Παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους, για το πνεύμα και το σώμα, ερωτικά, τυχερά... Ο κατάλογος είναι μακροσκελής και μας καταπλήσσει για έναν ακόμη λόγο: πόσο άντεξαν στον χρόνο κι έφτασαν ως τις μέρες μας πολλά απ’ αυτά. Οι κούκλες, το ποδόσφαιρο, το σκάκι, το τάβλι είναι μερικά από τα πιο γνωστά. Η καταγραφή και η ανάδειξή τους, με αδιάψευστο τεκμήριο την απεικόνιση στην εποχή του, ευρύνει τις γνώσεις μας διασκεδαστικά και δημιουργεί ένα νήμα συνέχειας στον πολιτισμό μας.

ΤΟ DNA ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ


Το DNA στην Ελληνική Μυθολογία

To «κηρύκειο»
ήταν το κύριο έμβλημα του Ερμή, το οποίο σχηματιζόταν από λεπτή ράβδο δάφνης ή ελιάς. Γύρω-γύρω περιτυλλίσσονταν δύο φίδια, που τα κεφάλια τους συναντιώνταν αντικρυστά. Λίγο πιό πάνω, στην κορυφή της ράβδου, υπήρχαν δυό φτερούγες.

Η ομοιότητά του με το έμβλημα του Ασκληπιού είχε ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση του κηρύκειου ως συμβόλου των γιατρών και της Ιατρικής Επιστήμης γενικότερα. Κι ο Ερμής, δίχως να είναι καθ’ αυτό θεός της Ιατρικής, επιστατούσε στην υγεία των ανθρώπων και στην ανάγκη τούς πρόσφερνε αποτελεσματική συνδρομή κατά των ασθενειών. Διηγούνταν, πως κάποτε είχε σώσει την Τανάγρα από μιά θανατηφόρα επιδημία.


Για
το τί συμβολίζουν τα δύο φίδια έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες, οι οποίες δεν θα αναλυθούν εδώ, διότι πεποίθησή μου είναι, ότι το κηρύκειο είναι κάτι πολύ σημαντικότερο, όπως θα εξηγηθεί στη συνέχεια.
To DNA είναι ο κώδικας της ζωής, αποτελεί το συστατικό των χρωμοσωμάτων και των γονιδίων και βρίσκεται στον πυρήνα του κυττάρου. Περιέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες για τη μεταβίβαση των γενετικών χαρακτηριστικών από τη μία γενιά στην επόμενη, καθώς επίσης για το σχηματισμό μορίων, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη του οργανισμού. Μοιάζει με διπλή έλικα, που σχηματίζεται από δύο μακρά σπειροειδή νήματα (κλώνους), πλεγμένα το ένα γύρω από το άλλο κι αποτελείται από τέσσερις αζωτούχες βάσεις. Στον πυρήνα των σωματικών κυττάρων του ανθρώπου υπάρχουν 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων.

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο το Κηρύκειο του Ερμή είχε επινοηθεί από το μάντη Τειρεσία, όταν
βρήκε στην Κυλλήνη δύο φίδια ζευγαρωμένα και, επειδή τα πλήγωσε, έγινε γυναίκα. Ύστερα από λίγο καιρό ξαναβρήκε τα ίδια φίδια ζευγαρωμένα και ξανάγινε άνδρας.

Το αντίδοτο του Ερμή


Σύμφωνα με τη Μυθολογία ο Ασκληπιός διδάχθηκε την επιστήμη της Ιατρικής από το Χείρωνα, έγινε δε τόσο διάσημος γιατρός, που όχι μόνο βοηθούσε τους ανθρώπους ν’ αποφύγουν το θάνατο, αλλά τόλμησε ν’ αναστήσει με την επιστήμη του και νεκρούς (Απολλόδωρος, «Βιβλιοθήκη», Γ΄118-120). Κατόπιν αυτού ο θεός του Άδη, Πλούτων, θύμωσε και ειδοποίησε τον αδελφό του Δία, ότι υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουν οι άνθρωποι από τον φυσικό νόμο του θανάτου. Έπειτα απ’ αυτό ο Ζευς κατακεραύνωσε τον Ασκληπιό και τον θανάτωσε.

Στη ραψωδία κ της «Οδύσσειας», όπου περιγράφεται η περιπέτεια του Οδυσσέα και η μεταμόρφωση των συντρόφων του σε χοίρους στο νησί της Κίρκης, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμα εποχές. Συγκεκριμένα:

• Το όνομα Κίρκη δεν είναι κάποιο τυχαίο, αλλά τα γράμματα που το αποτελούν συναντώνται και στη λέξη Κηρύκειο.

• Το όνομα του γιού της Κίρκης και του Οδυσσέα είναι Τηλέγονος [τήλε (= από μακρυά) και γόνος].


• Όταν ο Όμηρος περιγράφει κάποιο πρόσωπο, συνήθως εκτός από το όνομα χρησιμοποιεί κι ένα η περισσότερα επίθετα, που το προσδιορίζουν καλύτερα. Τα επίθετα που χρησιμοποιεί για την Κίρκη είναι: πολυφάρμακος (κ 276), πότνια (σεβαστή: κ 549), καλλιπλοκάμοιος (κ 220) και εϋπλόκαμος (κ 136 και λ 8). Το πολυφάρμακος και το πότνια μπορούν εύκολα να εξηγηθούν, γιατί, όπως αναφέρει ο ποιητής, ήταν θεά (αδελφή του Αιήτη, κόρη του Ήλιου και της κόρης του Ωκεανού Περσηίδας ή κατ’ άλλους της Εκάτης). Για να επιμένει όμως ο Όμηρος, που πάντα ακριβολογεί, σε τρία σημεία μάλιστα στην περιγραφή, ότι η Κίρκη είχε καλούς πλοκάμους, πρέπει να είναι πολύ σημαντικό, κι ασφαλώς δεν πρέπει να αναφέρεται στην κόμμωσή της.
• Το αντίδοτο στον Οδυσσέα δεν το έδωσε η θεά Αθηνά, που πάντα τον προστάτευε, αλλά ο -κάτοχος του κηρυκείου- Ερμής.

• Η Κίρκη είχε τέσσερις θεραπαινίδες («αμφιπόλους»: κ 348-349), όσες και οι βάσεις του DNA. (*)

• Ο αριθμός των τεσσάρων θεραπαινίδων θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίος, αλλά ο Όμηρος μας δίνει έντεχνα κι άλλον έναν εκπληκτικό αριθμό, ο οποίος δεν φαίνεται να είναι τυχαίος. Όταν οι σύντροφοι του Οδυσσέα πήγαν στο ανάκτορο της Κίρκης, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στην μία αρχηγός ήταν ο Ευρύλοχος και στην άλλη ο Οδυσσέας. Μαζί του ο κάθε αρχηγός πήρε 22 άνδρες (κ 203-209). Ο Όμηρος μας περιγράφει λοιπόν δύο ομάδες των 22, κι αν προσθέσουμε και τους αρχηγούς, προκύπτουν δύο ομάδες των 23. Σας θυμίζει τίποτε αυτός ο αριθμός; Είναι ο αριθμός των χρωμοσωμάτων στον πυρήνα των ανθρωπίνων κυττάρων!


Αυτός είναι ο τρόπος, με τον οποίο έχουν διασωθεί πληροφορίες πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης δια μέσου των χιλιετιών με την βοήθεια της Μυθολογίας. Ασφαλώς δεν ήταν δυνατόν σε κανέναν άνθρωπο τόσα χρόνια να σκεφθεί, γιατί επισημαίνει ο Όμηρος τον αριθμό των 2 × 23. Μόνο τώρα μετά την αποκωδικοποίηση του DNA, και με σοβαρή κι επισταμένη μελέτη των κειμένων μπορούν να εξαχθούν τέτοια συμπεράσματα.


Αυτός είναι επίσης κι ο ορθός τρόπος, με τον οποίο πρέπει να προσεγγίζεται η Μυθολογία. Ποτέ δεν έχει ζήσει γυναίκα Κίρκη, ούτε έχουν ποτέ εκτυλιχθεί οι ιστορίες, που περιγράφει ο Όμηρος στο ανάκτορό της. Με το όνομα Κίρκη και με τις περιπέτειες, που περιγράφονται στην ραψωδία κ διασώθηκαν πληροφορίες για τα επιτεύγματα της γενετικής επιστήμης της «Χρυσής Εποχής» (όπως ονομάζεται από αρχαίους συγγραφείς μιά πανάρχαια -μή προσδιορίσιμη επ’ ακριβώς χρονικά- εποχή υψηλού πολιτισμού).

Η αλληγορία του μύθου της Μήδειας


Η Μήδεια έχει συγγένεια με την Κίρκη. Είναι κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη· κατά συνέπεια είναι εγγονή του Ήλιου κι ανηψιά της Κίρκης. Μητέρα της είναι η Ωκεανίδα Ιδυία (ή κατά τον Διόδωρο η Εκάτη, οπότε η Μήδεια κι η Κίρκη είναι αδελφές). Χωρίς τη βοήθεια της Μήδειας ο Ιάσων δεν θα μπορούσε να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, το οποίο βρισκόταν σε δένδρο, που το φύλαγε ένα τυλιγμένο γύρω του φίδι.


Η συγγένεια της Μήδειας με την Κίρκη, το όνομα Ιάσων (αυτός που ιατρεύει) και το ξύλο, που περιελίσσεται το φίδι, μας παραπέμπουν στο DNA. Δεδομένου, ότι οι μύθοι είναι πολυεπίπεδοι, κι απαιτείται διεπιστημονική προσέγγιση για την ερμηνεία τους, εξετάζοντας την Αργοναυτική Εκστρατεία με το παραπάνω σκεπτικό υποθέτουμε, ότι περιγράφεται αλληγορικά η πορεία της Ιατρικής Επιστήμης προς την ανακάλυψη του DNA. Δεν είναι όμως μόνον αυτό.


Η Μήδεια στην Ιωλκό έπεισε τις κόρες του Πελία, πως ήταν ικανή να ξανακάνει νέο τον πατέρα τους, ο οποίος άρχιζε να γερνάει. Τους το απέδειξε υποβάλλοντας σε πειραματικές συνθήκες ένα γέρικο κριάρι (το έβαλε σε λέβητα με φάρμακα). Η επίδειξη πέτυχε κι έτσι εφαρμόστηκε και στον Πελία, χωρίς όμως επιτυχία.
Η καταλυτική λεπτομέρεια, ότι τα παιδιά της παρουσιάζεται, ότι τα σκότωσε η ίδια η Μήδεια από εκδικητική ζηλοτυπία, είναι εύρημα του Ευριπίδη. Το μύθο της «Μήδειας» πραγματεύτηκε κι ο Αισχύλος στο έργο του «Διονύσου τροφοί», καθώς κι ο Σοφοκλής στον «Αιγέα» και στις «Πελιάδες». Τα έργα αυτά δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Σώθηκε μόνο η «Μήδεια» του Ευριπίδη· εξαφανίστηκαν επίσης τα άλλα δύο δράματα της τριλογίας, καθώς και το σατυρικό δράμα που τη συνόδευε.

Η «Μήδεια» του Ευριπίδη (431 π.Χ.) είναι το μόνο ίσως κείμενο, όπου υπονοείται ο φόνος των παιδιών. Μετά από προσεκτική μελέτη του όμως, προκύπτει κάτι καταπληκτικό, που ανατρέπει όλα όσα νομίζαμε, ότι γνωρίζαμε για τη «Μήδεια», καθ’ ότι ούτε στη «Μήδεια» του Ευριπίδη αποδεικνύεται, ότι η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της!Η επίμαχη σκηνή περιγράφεται στο τέλος του έργου. Στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα καμμία σκηνή φόνου δεν λαμβάνει χώρα ενώπιον των θεατών. Στην «ορχήστρα» είναι ο Χορός, ενώ ακούγονται οι φωνές των παιδιών –που λένε ότι η μητέρα τους πλησιάζει με ξίφος– από το παρασκήνιο, το οποίο είναι ο ναός της Ακραίας Ήρας. (Διαβάστε προσεκτικά τους στίχους από 1.277 έως το τέλος).


Εμφανίζεται κατόπιν ο Ιάσων και ακούει από τον Χορό, ότι η Μήδεια σκότωσε εξ αιτίας του τα παιδιά τους. –Που είναι σκοτωμένα (ρωτάει), μέσα η έξω; -Αν ανοίξεις την πόρτα, θα δεις τον φόνο των δικών σου παιδιών (απαντάει ο Χορός). Παρουσιάζεται τότε η Μήδεια έτοιμη να φύγει. Λογομαχεί με τον Ιάσονα, ο οποίος της ζητάει να θάψει και να κλάψει τα παιδιά του.


Η Μήδεια όμως αρνείται και προφασίζεται, ότι θέλει να τα θάψει η ίδια στο τέμενος του ναού της Ήρας, για να μην τα καθυβρίσουν οι πολέμιοι. Η λογομαχία συνεχίζεται κι η Μήδεια του αρνείται ακόμα και να τα χαϊδέψει, να τα φιλήσει ή να τα αγκαλιάσει και, χωρίς κανένας να διαβεβαιώσει, ότι τα παιδιά είναι πράγματι σκοτωμένα, τελειώνει η τραγωδία.



Γιάννης Λάζαρης-Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος Ε.Μ.Π
.
.


ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;


Τον δρόμο για τη θεραπεία του AIDS ανοίγει ένα νέο φάρμακο που κατάφερε να μειώσει τα επίπεδα του ιού σε άτομα που έχουν μολυνθεί!

Ισπανοί ερευνητές ανακάλυψαν μια πρωτοποριακή μέθοδο, η οποία στην ουσία εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να...επιτίθεται στον ιό HIV.

Επιστήμονες σε κλινική της Βαρκελώνης δοκίμασαν το πολλά υποσχόμενο σκεύασμα σε είκοσι τέσσερις ασθενείς. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων που συμμετείχαν στην κλινική μελέτη παρουσίασε σημαντική μείωση στα επίπεδα του ιογενούς φορτίου, στον αριθμό δηλαδή των μορίων του ιού ανά κυβικό χιλιοστό αίματος.

Οπως αναφέρουν τα μέλη της επιστημονικής ομάδας που διεξήγαγαν τη σχετική έρευνα, πρόκειται για το πρώτο σκεύασμα που σημείωσε τόσο ενθαρρυντικά αποτελέσματα, καθώς τα προηγούμενα είχαν παρουσιάσει θετικές επιδράσεις μόνο στο 30% των ασθενών. Επίσης η νέα μέθοδος που ανακάλυψαν οι Ισπανοί ερευνητές είχε εξατομικευμένη μορφή. Δηλαδή το σκεύασμα που παρασχέθηκε στον κάθε ασθενή είχε παρασκευαστεί από τα δενδριτικά κύτταρα του ιδίου. Τα συγκεκριμένα κύτταρα παίζουν ρόλο-κλειδί στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς στην ουσία επανεκπαιδεύουν τον οργανισμό στο πώς θα επιτίθεται στον ιό.

Η παρασκευή του φαρμάκου μάλιστα κόστισε, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, λιγότερο από την προτεινόμενη θεραπεία, αφού το σκεύασμα κόστισε 3.000 ευρώ, ενώ η αξία των φαρμάκων που χρησιμοποιούν οι ασθενείς σήμερα ανέρχεται στα 8.000 ευρώ. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι οι ειδικοί είναι ακόμα σε θέση να μιλούν για θεραπεία που θα αντικαταστήσει την αντιρετροϊκή αγωγή φαρμάκων. Πρόκειται για ένα δρόμο μακρύ, όπως λένε μέλη της επιστημονικής κοινότητας, ωστόσο τα ευρήματα της έρευνάς τους αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον τώρα πια κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

ΤΑ ΚΑΡΦΙΑ...ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ


Καρφιά από τη Λούκα Κατσέλη και ταυτόχρονα πρόταση για οδικό χάρτη αντιμετώπισης των προβλημάτων της οικονομικής πολιτικής.

Η κα Κατσέλη ουσιαστικά ασκεί έτσι κριτική στην κυβερνητική πολιτική και επισημαίνει κενά και λάθη στο κυβερνητικό έργο.

Συγκεκριμένα η κυρία Κατσέλη επεσήμανε ότι η αδήριτη ανάγκη δημοσιονομικής εξυγίανσης και απομείωσης του χρέους:

• Δεν συνεπάγεται ούτε την κατάργηση αναγκαίων κοινωνικών μεταβιβάσεων, ούτε κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων

• Δεν επιτάσσει οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και αποδυνάμωση της δημόσιας παιδείας, υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής ασφάλισης

• Δεν προϋποθέτει εκποίηση της δημόσιας περιουσίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις για να πλουτίσουν λίγοι και να χτιστούν νέα τζάκια.

Η κα Κατσέλη πρότεινε:

• Τολμηρά και αποφασιστικά βήματα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής που θα επιτρέψουν τη σταδιακή αλλά αναγκαία ανακατανομή του βάρους της προσαρμογής

• Κατοχύρωση διαφάνειας με διασφάλιση, του δημοσίου συμφέροντος και θετικών αναπτυξιακών αποτελεσμάτων από τη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων και την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου. Να μη γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις όχημα για τον πλουτισμό κάποιων

• Ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, στοχευμένη κοινωνική πολιτική και ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες εκπαίδευσης, υγείας και πρόνοιας

• Ηλεκτρονική διακυβέρνηση παντού για διαφάνεια, λογοδοσία και καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.

ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ


Βρίσκονται παντού, είτε στην πολιτική, είτε στην εκπαίδευση, είτε ως στελέχη επιχειρήσεων, είτε ως φορτηγατζήδες, είτε ως μπετατζήδες, είτε ως αεροσυνοδοί, είτε ως παρένθετες μητέρες, είτε ως τραγουδιστές και τραγουδίστριες κλπ. Φιγουράρουν σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, είτε ως καλεσμένοι είτε ως παρουσιαστές και, φυσικά, γίνονται εύκολα είδηση, είτε μέσω φημών είτε μέσω προσωπικών παραδοχών.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λοιπόν, οι gay βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Αν και αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του πλανήτη μας, γύρω στο 3%, η πολύ καλή «προβολή» τους φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 50%του παγκόσμιου πληθυσμού.
Κι αυτό δεν το λέμε τυχαία. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας προωθεί νόμο (τον PLC 122) κατά της «ομοφυλόφιλο-φοβίας» (homophobia) ακόμα και στα σχολεία. Είναι πολύ χαρακτηριστική η αφίσα που κυκλοφορεί με δύο μαθητές του ίδιου φύλου να φιλιούνται, για να μην φοβούνται τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ο νόμος αυτός θα απαγορεύει κάθε είδους διάκριση, «κακιάς κουβέντας», ειρωνείας, σχολίου, ηθικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής ακόμα και ιατρικής γνώμης κατά του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής. Όλα αυτά με ποινή φυλακίσεως. ΜΜΕ ακόμα blogs θα τίθενται εκτός νόμου.

Όλο αυτό θυμίζει την καλή αρχή που έκαναν οι καλοί χριστιανοί επιβάλλοντας την πίστη και την θρησκεία τους «επί ποινή θανάτου», ειδικά στην Ελλάδα. Αλλά το θέμα δεν βρίσκεται εκεί. Παρόμοια «ατζέντα κατά της ομοφυλόφιλο-φοβίας» προσπαθεί να επιβληθεί σε άλλες 80 και πλέον χώρες στον κόσμο (κυρίως Αφρική, Καραϊβική, νησιά του Ειρηνικού), οι οποίες αντιστέκονται.

Το Ομοφυλοφιλικό Κίνημα έχει καταλήξει να είναι μια ισχυρή δύναμη, με τεράστια επιρροή (εξουσία) και πόρους κάθε είδους, τα οποία απολαμβάνει (και ασκεί) όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και πέραν αυτής.

Σύμφωνα με μία συνέντευξη που έδωσε ο δημοσιογράφος Randy Enge στον John Vennari του CFN έχουμε τα εξής:

Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να προασπίζονται τις προτιμήσεις τους, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη. Όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.

Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν.
Από ιστορική άποψη, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου Σεξουαλικού Απελευθερωτικού Κινήματος, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 στην Αμερική. Αρχικά ήταν μια χαλαρή περιθωριακή οργάνωση, που δικτυωνόταν σε μεγάλες πόλεις-λιμάνια. Αλλά η πραγματική «εξάπλωση» του Ομοφυλοφιλικού Απελευθερωτικού Κινήματος σε όλο τον κόσμο, έγινε τον Ιούνιο 1969.

Φαινομενικά, από την μια μέρα στην άλλη, gay ηγέτες οργανώθηκαν αυθόρμητα σε μια καλολαδωμένη πολιτική μηχανή, με συνεντεύξεις Τύπου οι οποίες καλύφθηκαν από παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκατομμύρια δολάρια έρευσαν στα ταμεία του κινήματος που μέχρι πρότινος ήταν άδεια, και «οδηγώντας» δημόσια πρόσωπα επέκριναν τις αδικίες που φέρεται ότι υπέστησαν οι ομοφυλόφιλοι. Αυτό που είχε παραδοσιακά θεωρηθεί ως ελάττωμα και καταστελλόταν από την κυβέρνηση, τώρα, γινόταν αρετή και δικαίωμα των πολιτών να προστατεύονται και να προάγονται από το κράτος.
Ελάχιστους μήνες νωρίτερα από εκείνο τον Ιούνιο, ο Rockefeller, δήλωνε δημοσίως ότι «στους ομοφυλόφιλους θα δοθεί η άδεια να είναι ομοφυλόφιλοι». Άδεια; Από ποιόν; Μα από την ελίτ του Νέου Παγκόσμιου Συστήματος (New World System – έτσι έλεγαν τότε την Νέα Τάξη Πραγμάτων). Από τότε, η οικογένεια Rockefeller και πολλά από τα «φιλανθρωπικά» της ιδρύματα, προωθούν όλα τα είδη σεξουαλικής παρεκτροπής για δεκαετίες, τώρα.

Με άλλα λόγια, η πηγή της δύναμης και της επιρροής του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος δεν προήλθε μέσα από το ίδιο το κίνημα, αλλά απ’ έξω: από τα ισχυρά θεμέλια-ιδρύματα και από πολλούς άλλους ισχυρούς που κυβερνούν κρυμμένοι στην αφάνεια. Ουσιαστικά μιλάμε για «ιδιωτικά οργανωμένα δημόσια ιδρύματα».
Στις 5 Μαΐου 2009, πραγματοποιήθηκε μία συνεδρίαση στο Πανεπιστήμιο Rockefeller η οποία οργανώθηκε από τους Warren Buffet, Bill Gates και David Rockefeller τον νεότερο. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν η Oprah Winfrey, ο Ted Turner και ο George Soros και άλλοι υπάλληλοι της ΝΤΠ. Όπως ήταν αναμενόμενο, στην κορυφή της λίστας-ατζέντας ήταν μία ενισχυμένη δέσμευση για τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό σήμαινε θέματα για την αύξηση των gay καθώς και θέματα υπέρ των αμβλώσεων.
Σύμφωνα πάντα τον δημοσιογράφο Randy Enge, μία από τις μεγαλύτερες πηγές υποστήριξης του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος και της gay-ατζέντα είναι οι Coke-Cola, Pepsi, Ford (Globe), General Motors, American Express, Best Buy, Lehman Brothers, Fannie Mae, Mellon Financial, η Shell , Dell, Avon, Estee Lauder, Coors, η General Electric, General Mills, Kraft, Johnson & Johnson, Eli Lilly, Hyatt, State farm, Avis, Starbucks, Subway, Gameboy, Ikea, JC Penney, Sears, το Sam’s Club, Target, Wal-Mart (Pride), Weight Watchers, η IBM, Intell, AT & T, κλπ. κλπ.

Σημαντικό ρόλο, φυσικά, παίζει το οργανωμένο έγκλημα, ως λειτουργός της ΝΤΠ, στην υποστήριξη του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος. Υπάρχει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ των δύο, αφού σε συνδικάτα του εγκλήματος ανήκουν πολλά ομοφυλοφιλικά πολυσύχναστα ιδρύματα όπως π.χ. τα γκέι-μπαρ. Το οργανωμένο έγκλημα προμηθεύει ναρκωτικά, πορνογραφία και νέους εκδιδόμενους άνδρες οι οποίοι αποτελούν τη βάση της ομοφυλοφιλικής αντι-κουλτούρας.

Τι έχει να κερδίσει η ελίτ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με την προώθηση του «ομοφυλοφιλικού προϊόντος»;
Υπάρχουν πάντα δύο φυσικοί εχθροί του ολοκληρωτισμού κάθε είδους: η οικογένεια και η θρησκεία (μία άλλη μορφή ολοκληρωτισμού). Η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και άλλων μορφών αποκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς, όπως έχουμε δει από την τρέχουσα μάχη για τον «γάμο ομοφυλοφίλων», έχει σχεδιαστεί για να υπονομεύσει τόσο τον γάμο και την οικογένεια όσο τους φυσικούς νόμους και την παραδοσιακή ηθική.

Ο στόχος της ΝΤΠ είναι να δημιουργήσει μια γενιά πολύμορφων, απομονωμένων και χωρίς ρίζες ατόμων που, εγκλωβισμένα στα δικά τους αντί-γονικά πάθη, δεν θα παρουσιάσουν-προβάλουν καμία σοβαρή αντίσταση στους Νέους Κυρίους της Δουλείας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Έτσι επιτυγχάνονται τα εξής: Πλήρης έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Με άλλα λόγια ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει: Έλεγχος πληθυσμού.
Όταν ο στόχος επιτευχθεί –και καθώς οι ομοφυλόφιλοι είναι εμφανώς ασταθείς και αναξιόπιστοι (κατά την λογική της Ν.Τ.Π), έχοντας υπηρετήσει το σκοπό τους– όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει συστηματικά να εξαλειφθούν ως εχθροί του κράτους.

Κάπως έτσι, λοιπόν, το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της προσωπικής επιλογής, γίνονται ένα από τα εργαλεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Οι gay, λοιπόν, αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, έναν μηχανισμό διάλυσης της οικογένειας και ένα μηχανισμό διάβρωσης του κοινωνικού ιστού σε ένα ευρύτερο πλαίσιο «ανατρέφοντας» μη-νοήμονες μελλοντικούς πολίτες.

ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ;


Εικόνες φρίκης και πανικού προβλέπει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, σε περίπτωση που η Ελλάδα εγκατέλειπε το ευρώ.

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας, μια ομάδα οικονομολόγων με επικεφαλής τον Ντιρκ Χέιλμαν προσπάθησαν να αποτυπώσουν τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης, που σύμφωνα με το «χειρότερο σενάριο» θα οδηγούσε στη διάλυση όλης της ευρωζώνης.

«Τι θα συμβεί αν;»

Το σενάριο τοποθετείται λίγους μήνες μετά, το Φεβρουάριο του 2012. Η κρίση χρέους έχει ενταθεί, ενώ οι Έλληνες βρίσκονται στα όριά τους. Ακολουθεί εξέγερση και η κυβέρνηση Παπανδρέου χάνει την ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.

Νικητής των εκλογών αναδεικνύεται ο Αντώνης Σαμαράς, που τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς ανακοινώνει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την επαναφορά της δραχμής. Η ισοτιμία ευρώ και νέας δραχμής καθορίζεται αρχικά στο 1 προς 1. Οι καταθέσεις μετατρέπονται στο νέο νόμισμα και η Ελλάδα προτείνει ανταλλαγή κρατικών τίτλων στο νέο νόμισμα στο 80% της αξίας τους.

Οι τράπεζες παραμένουν κλειστές για τρεις μέρες. Παράλληλα, εξαγγέλλονται έλεγχοι συναλλάγματος και απαγορεύεται η εκροή ευρώ στο εξωτερικό. Τα χρηματιστήρια σε Γαλλία και Γερμανία καταρρέουν, ενώ το κυπριακό τραπεζικό σύστημα διαλύεται.

Μετά από τρεις μέρες, οι ελληνικές τράπεζες δίνουν ευρώ με μια σφραγίδα που αναγράφει «νέα δραχμή». Εισάγεται περιορισμός στα ΑΤΜ, που ορίζεται στα 50 ευρώ ανά λογαριασμό. Έξω από τράπεζες και κρατικές υπηρεσίες της χώρας, τοποθετούνται αστυνομικές δυνάμεις.

Πανικός όμως προκαλείται και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία, οι καταθέτες σπεύδουν να αποσύρουν τα χρήματά τους και οι τράπεζες ανοίγουν μόλις για λίγες ώρες. Στην Ευρώπη, οι πολιτικές ηγεσίες διπλασιάζουν τα κονδύλια του μηχανισμού στήριξης.

Λίγο μετά, η τραπεζική κρίση είναι ανεξέλεγκτη. Η Πορτογαλία αναγκάζεται να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, ενώ σε Ισπανία και Γαλλία, ξεσπούν κοινωνικές εξεγέρσεις.

Τον Ιούλιο του 2012, η Ευρώπη, μετά από πιέσεις του Μπαράκ Ομπάμα, αποφασίζει να εκδώσει ευρωομόλογο. Στη Γερμανία, βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού παραιτούνται.

Στα τέλη Ιουλίου, η γερμανική βουλή αποσύρει την εμπιστοσύνη προς τη Μέρκελ και αρνείται να δεχθεί το ευρωομόλογο. Σχηματίζεται κυβέρνηση μειοψηφίας. Τα χρηματιστήρια όλης της Ευρώπης υποχωρούν, ενώ στον ευρωπαϊκό νότο, οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται κατά της Γερμανίας.

Ευρώ του Βορρά

Λόγω των εξελίξεων, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί αποφασίζουν να καθιερώσουν το «ευρώ του Βορρά», στο οποίο μετέχει η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Φινλανδία, η Εσθονία, η Αυστρία και η Σλοβενία.

Η νέα ευρωζώνη διαθέτει μόλις το 1/3 των χωρών της ΕΕ, ενώ η γερμανική βουλή εγκρίνει το νέο νόμισμα. Παράλληλα, η ΕΚΤ δεν μπορεί να διασφαλίσει συνθήκες νομισματικής σταθερότητας. Το νέο ευρώ είναι υπερτιμημένο και τα γερμανικά προϊόντα απλησίαστα. Οι γερμανικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Λόγω των συνθηκών, στις αγορές επικρατεί πανικός, ενώ νικητές αναδεικνύονται οι ευρωσκεπτικιστές. Διενεργούνται δημοψηφίσματα, και η ελεύθερη διακίνηση στην εσωτερική αγορά περιορίζεται. Ο Σρέντερ υπενθυμίζει σε όλους ότι κάποτε είχε διαμηνύσει ότι εφόσον η Ευρώπη παραμεληθεί, το μόνο που θα απομείνει είναι ένα ιστορικό γεγονός.

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΑΙΟΔΕΝΔΡΟ


Η αρχαία ελιά που βλέπετε στη φωτογραφία , βρίσκεται στην Κρήτη και είναι ένα από το επτά ελαιόδενδρα στην περιοχή της Μεσογείου που η ηλικία τους ξεπερνάει τα 3.000 χρόνια.
Αν και η ακριβής ηλικία του δεν μπορεί να επαληθευτεί, η Μνημειακή Ελιά των Βουβών -όπως ονομάζεται- θεωρείται ότι είναι το αρχαιότερο ελαιόδεντρο από τα επτά και γι αυτό το λόγο έχει χαρακτηριστεί «σαν διατηρητέο μνημείο της φύσης, λόγω του ιδιαίτερου αισθητικού, οικολογικού και ιστορικού ενδιαφέροντός του».

Το pyles.tv σας "συστήνει" σήμερα με την Μνημειακή Ελιά Βουβών, γιατί εκτιμάμε πως είναι από τα "θαύματα" της ελληνικής γης, που αξίζει να γνωρίζουμε! Το δέντρο βρίσκεται στο χωριό Βούβες στα Χανιά της Κρήτης (και συγκεκριμένα στις κάτω Βούβες) ενώ τα τελευταία χρόνια ακριβώς δίπλα λειτουργεί το Μουσείο Ελιάς Βουβών. Η παρουσία στην περιοχή και άλλων αιωνόβιων ελιών μαρτυρά έναν αρχαίο ελαιώνα. Γενικότερα τα ευρήματα αρχαίου οικισμού στην ευρύτερη περιοχή, φανερώνουν φανερώνούν έντονη παρουσία του ανθρώπου από την αρχαιότητα.

ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ


ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΒΟΜΒΑ της Ελευθεροτυπίας για την αμερικανική Cleary Gottlieb που της ανατέθηκε με απευθείας ανάθεση η αναδιάρθρωση του χρέους

Στις 27 Ιουλίου η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε την ανάθεση του ρόλου χρηματοοικονομικών συμβούλων για το εν εξελίξει πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων στις τράπεζες ΒΝΡ Paribas, Deutsche Bank και HSBC. Με απ’ ευθείας ανάθεση και χωρίς πολλές λεπτομέρειες, η Ελλάδα απασχολεί κορυφαία αμερικανική δικηγορική εταιρεία, η οποία εδώ και ένα χρόνο εξετάζει τον τρόπο ολοκληρωτικής αναδιάρθρωσης του χρέους και τη δυνατότητα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη.


Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται η συνεργασία της κυβέρνησης με τη νεοϋορκέζικη δικηγορική εταιρεία Cleary Gottlieb (πλήρες όνομα «Cleary, Gottlieb, Steen and Hamilton LLP») «ως διεθνούς νομικού συμβούλου (…) σε σχέση με την εφαρμογή του PSI». Οπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Ε», όμως, η πρόσληψη της εν λόγω εταιρείας κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση είναι.
Ποια είναι η Cleary Gottlieb
Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες δικηγορικές εταιρείες της Νέας Υόρκης, με εξειδίκευση σε τραπεζικές και χρηματοοικονομικές υποθέσεις. Η εταιρεία εδραιώθηκε μέσω της ανάμειξής της στις αναδιαρθρώσεις χρέους της Ουρουγουάης, της Αργεντινής και, πιο πρόσφατα, της Ισλανδίας.
Επικεφαλής της ομάδας που θα δουλέψει στην Ελλάδα και «αστέρας» της εταιρείας σε ζητήματα αναδιάρθρωσης χρέους είναι ο δικηγόρος Λι Μπούχαϊτ, ο οποίος εκπροσώπησε τις κυβερνήσεις της Ισλανδίας και της Αργεντινής κατά τις διαπραγματεύσεις τους με τους πιστωτές τους.
Ο κ. Μπούχαϊτ είχε αρχίσει να ασχολείται με το ελληνικό θέμα πολύ πριν η εταιρεία του προσληφθεί από τη χώρα μας. Συγκεκριμένα εξέδωσε, σε συνεργασία με τον καθηγητή Δικαίου του Πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ, Μίτου Γκουλάτι, δύο μελέτες. Η πρώτη, τον Απρίλιο του 2010, είχε τίτλο «Πώς να αναδιαρθρώσουμε το ελληνικό χρέος», ενώ η δεύτερη, του Απριλίου 2011, «Ελληνικό χρέος: Τα τελικά σενάρια».
Και οι δύο μελέτες, οι οποίες είναι ελεύθερα διαθέσιμες στο Διαδίκτυο, εξετάζουν εις βάθος το νομικό καθεστώς των ελληνικών ομολόγων και τις εναλλακτικές που έχει στη διάθεσή της η Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και η ολική αναδιάρθρωση του χρέους.

Η συνάντηση της Ρώμης
Αυτό που δεν έχει γίνει ώς τώρα γνωστό, όμως, είναι το γεγονός ότι η Cleary Gottlieb οργάνωσε συνέδριο κεκλεισμένων των θυρών στη Ρώμη στις 3 Φεβρουαρίου, με συμμετοχή του κ. Μπούχαϊτ και υψηλόβαθμων στελεχών από άλλες διεθνείς δικηγορικές εταιρείες, με αντικείμενο την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη.
Συγκεκριμένα, εισήγηση που παρουσιάστηκε και συζητήθηκε εκεί, την οποία έχει στη διάθεσή της η «Ε», εξετάζει την εθελοντική έξοδο ή έξωση χώρας από την ευρωζώνη και πώς αυτή μπορεί να γίνει σύννομα, παρά την έλλειψη σχετικής πρόβλεψης στις συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας.
Η συγκεκριμένη εισήγηση παρουσιάστηκε από τον δικηγόρο Τσαρλς Πρόκτορ, της λονδρέζικης εταιρείας Μπερντ & Μπερντ, με τίτλο «Φεύγοντας από την ευρωζώνη» και αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης μετά την παρουσίασή της ανάμεσα στον κ. Πρόκτορ, τον κ. Μπούχαϊτ και τους λοιπούς συνέδρους της Cleary Gottlieb.
Στην παρουσίαση αναγνωρίζεται η νομική δυσκολία εξόδου από την ευρωζώνη, λόγω των διατάξεων των συνθηκών του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, παρουσιάζεται όμως ένα «παράθυρο» για εθελοντική και μόνο αποχώρηση. Συγκεκριμένα, το άρθρο 50 της συνθήκης του Μάαστριχτ, το οποίο αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη που έγινε στη Λισαβόνα, επιτρέπει σε χώρα να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση «ανάλογα με τις συνταγματικές διατάξεις του κράτους-μέλους».
Σύμφωνα με την ανάλυση που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Cleary Gottlieb, εάν μία χώρα επιθυμεί να αποχωρήσει από την ευρωζώνη πρέπει πρώτα να κάνει χρήση του συγκεκριμένου άρθρου και να αποχωρήσει από την Ε.Ε. «Συνεπώς, υπάρχει μηχανισμός εξόδου που περιλαμβάνει την Ε.Ε. και την ευρωζώνη», επισημαίνεται στην εισήγηση, ενώ «δεν υφίσταται διαδικασία υπό την οποία κράτος-μέλος να μπορεί να αποχωρήσει από την ευρωζώνη αλλά να παραμείνει στην Ε.Ε.».
Τέλος, στην εισήγηση σημειώνεται ότι ενδεχομένως υπό άλλο άρθρο της συνθήκης του Μάαστριχτ το απερχόμενο κράτος να μπορεί άμεσα να κάνει αίτηση για να ξαναμπεί στην Ε.Ε. έχοντας αποχωρήσει από την ευρωζώνη.
Σε κανένα σημείο της εισήγησης δεν γίνεται αναφορά στην Ελλάδα συγκεκριμένα, ενδεχομένως για προσχηματικούς λόγους, καθότι το αντικείμενο της συνεδρίασης ήταν ούτως ή άλλως η Ελλάδα.
Παρά τη μυστικότητα της συνάντησης, η ιταλική οικονομική εφημερίδα «Linkiesta» με άρθρο της στις 10 Φεβρουαρίου έγραφε ότι «η Ελλάδα μπορεί να σπάσει το ταμπού και να βγει από την ευρωζώνη. Μεγάλες δικηγορικές εταιρείες απεργάζονται σχέδια ώστε αυτό να γίνει με νόμιμο τρόπο, χωρίς να παραβιάζονται οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Σε άρθρο των «Financial Times» την 1η Αυγούστου, η εφημερίδα σχολίαζε την πρόσληψη της Cleary Gottlieb από την Ελλάδα και ειδικά τον ρόλο του κ. Μπούχαϊτ. Η πρόσληψη ερμηνευόταν ως επιθετική κίνηση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, δεδομένου του ιστορικού του κ. Μπούχαϊτ ως σκληρού διαπραγματευτή σε παλαιότερες αναδιαρθρώσεις αλλά κυρίως λόγω των απόψεών του για το ενδεχόμενο ελληνικής αναδιάρθρωσης εκτός συμφωνιών με την Ε.Ε.
Συγκεκριμένα, αφού παρουσίαζε τη θέση του κ. Μπούχαϊτ για ολική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που διοικείται από ελληνικό δίκαιο με τρόπο ιδιαίτερα επώδυνο για τους ξένους πιστωτές, ο δημοσιογράφος της έγκριτης οικονομικής εφημερίδας σημείωνε καυστικά: «Σας ακούγονται όλα αυτά σαν μονομερής και αντι-ευρωπαϊκή δράση; Ισως, όμως φαίνεται ότι οι λέξεις “πολυμερής”, “ευρωπαϊκή” και “δράση” δεν συνδυάζονται με επιτυχία αυτές τις μέρες».

Τα ερωτήματα
Σε επικοινωνία που είχαμε με την Cleary Gottlieb μάς επιβεβαιώθηκε η πρόσληψή της από την ελληνική κυβέρνηση για το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, στο πλαίσιο των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου. Η εταιρεία δεν ήταν σε θέση να μας εξηγήσει πώς έγινε η συνεργασία (με απ’ ευθείας ανάθεση, κατόπιν πρωτοβουλίας ποίου;) ούτε αν ο ρόλος της περιορίζεται στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων.
Επίσης, παρ’ ότι μας επιβεβαίωσε την πραγματοποίηση του συνεδρίου της Ρώμης, η Cleary Gottlieb δεν ήταν σε θέση να μας δώσει λεπτομέρειες για τον λόγο και την αφορμή της διοργάνωσής του.
Τα ερωτήματα λοιπόν παραμένουν: Πώς επιλέχθηκε η Cleary Gottlieb; Θα παίξει ευρύτερο ρόλο νομικού συμβούλου της Ελλάδας; Ποια η άποψη της κυβέρνησης για το έντονο ενδιαφέρον της εταιρείας για το πώς μπορεί να γίνει ολική αναδιάρθρωση του χρέους και το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη; Είναι και αυτά σενάρια που εξετάζονται;

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ


ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΤΣHΡΩΔΗ
ΑΝΑΦΟΡΑ - ΑΙΤΗΣΗ

Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, ιατρού, κατ. Χαλκίδος


Σχετ.
1) Η ΑΒΜ ΙΔ` 2010/19473/15-10-2010 ΜΗΝΥΣΗΣ μου στην Εισαγγελία Αθηνών εναντίον των μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, της Κυβέρνησης και του Προέδρου της Δημοκρατίας, για Εσχάτη Προδοσία κατά της Ελλάδος
2) Το με αριθμ. Πρωτ. 171492/15-07-2011 διαβιβαστικό της εισαγγελίας πρωτοδικών Αθηνών προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

Θέμα:

1) Παραπομπή της σχετικής δικογραφίας στην Τακτική Δικαιοσύνη, σύμφωνα με το άρθρο 97 Συντ.
2) Αίτηση για την έκδοση διαταγής από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για την άσκηση ποινικής δίωξης από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, κατά το κατηγορητήριο
3) Κατάθεση Συμπληρωματικών Στοιχείων

Κε Εισαγγελέα


1 & 2:
Η Εσχάτη Προδοσία είναι Διαρκές(*) Πολιτικό Έγκλημα(**)και ως τέτοιο εκδικάζεται αρμοδίως από τα Τακτικά Δικαστήρια, σύμφωνα με το άρθρο 97 Συντ. (κι ΟΧΙ σύμφωνα με το άρθρο 86 Συντ. και τον ν. 3126/2003 «περί ευθύνης υπουργών»).

Για τον λόγο αυτό

ΖΗΤΩ
α) Να παραπέμψετε την σχετική δικογραφία στην Τακτική Δικαιοσύνη, σύμφωνα με το άρθρο 97 Συντ.
β) Να διατάξετε την άσκηση ποινικής δίωξης από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, κατά το κατηγορητήριο

(*) Η § 2 του άρθρου 134 που εισήχθη με το α. 2 § 2 και 3 του ν. 1366/1983, καθορίζει ως διαρκές του έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας, διότι οι μορφές υπο τις οποίες προβλέπεται η διάπραξη της εσχάτης προδοσίας περιλαμβάνουν και την περίπτωση που ο δράστης (ΠΚ 134 παρ.2γ): «γ) ασκεί ή άσκησε την εξουσία που ο ίδιος ή άλλος κατέλαβε με τους τρόπους και τα μέσα που προβλέπει το άρθρο αυτό».

Με τη διάταξη αυτή το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας προβλέπεται και τιμωρείται αναμφίβολα ως διαρκές έγκλημα.


(**) Η έσχατη προδοσία ονομάζεται και πολιτικό έγκλημα, επειδή στρέφεται αμέσως κατά της Πολιτείας και τείνει στην ανατροπή ή αλλοίωση της “καθεστηκυίας” τάξεως, η οποία υπάρχει σύμφωνα με το ισχύον πολίτευμα, και ως συναφές προς το πολιτικό έγκλημα θεωρείται εκείνο που τελεί σε τέτοια συνάφεια προς το πολιτικό έγκλημα , ώστε η προσβολή που επέρχεται σε κάποιο έννομο αγαθό να έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την παρασκευή των μέσων για τη διάπραξη πολιτικού εγκλήματος υπό την προεκτεθείσα έννοια, το οποίο και προϋποθέτει ως τελεσθέν. Κάθε άλλο έγκλημα, το οποίο δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα , δεν υπάγεται στην έννοια του πολιτικού εγκλήματος.

3) α): Το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο,
σύμφωνα με το οποίο συνετάχθη (ή όφειλε να συνταχθεί) η από 08-05-2010 επίδικη Διεθνής Δανειακή Σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) (συμπεριλαμβανομένου αρρήκτως σε αυτήν και του Μνημονίου), πηγή και προυπόθεσή του έχει την Αρχή της Ανεξαρτησίας των Κρατών (*) και συνεπώς διέπεται (ή οφείλει να διέπεται) από το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο, καταλύει την Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος, διότι εκχωρεί παράνομα εξ ολοκλήρου την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις (Τρόκα), δια της παρανόμου εκχώρησης σε αυτές κυριαρχικά μας δικαιώματα (κι όχι απλά αρμοδιότητες), «θίγοντας τα δικαιώματα του ανθρώπου και χωρίς αυτό να υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον (**) και χωρίς να τηρούνται οι αρχές της ισότητας και αμοιβαιότητας» του άρθρου 28 παρ.3 Συντ., εφόσον τα αντισυμβαλλόμενα κράτη (Τρόικα) δεν εκχωρούν στην Ελλάδα αντίστοιχο μέρος της Εθνικής των Κυριαρχίας. Κι όλα αυτά δια των συγκεκριμένων άρθρων της Σύμβασης και του Μνημονίου, τα οποία αναφέρω εκτενώς στην μήνυσή μου (βλ. και παρακάτω).

(*) ισοδύναμα: Η Εθνική Κυριαρχία του Κράτους (sovereignty) εκφράζεται ως το σύνολο των Διεθνών Σχέσεων της κάθε χώρας με τις αντίστοιχες άλλες, σύμφωνα με τον Νόμο, ήτοι το Διεθνές Δίκαιο. Οι Διεθνείς Συνθήκες (μεταξύ ισοτίμων ανεξαρτήτων κρατών) διέπονται, εκπηγάζουν κι εκφράζουν το Διεθνές Δίκαιο.


(**) Το Εθνικό Συμφέρον, νοείται υπό την διπλή του σημασία: α) ως συμφέρον του λαού στην διασφάλιση της εθνικής του ανεξαρτησίας και κυριαρχίας και β) στην εξασφάλιση της βιολογικής και ποιοτικής του επιβίωσης και ύπαρξής του, δια της κυρίαρχης και αποκλειστικής εξασφάλισης και χρήσης των βασικών προς τούτο οικονομικών του πόρων (βλ. παρακάτω παρ. 3γ). Στα πλαίσια αυτά η κάθε χώρα ευρισκόμενη σε κατάσταση εκτάκτου οικονομικής ανάγκης (η οποία μπορεί να έχει δυσμενή επίπτωση και στην εθνική της κυριαρχία), μπορεί και οφείλει να αρνηθεί να αποπληρώσει το εξωτερικό της χρέος για την εξασφάλιση της ύπαρξής της. Συνεπώς το εθνικό συμφέρον του Ελληνικού Λαού (και στις δύο εκφάνσεις του), διασφαλίζεται, σύμφωνα με το Εθνικό και Διεθνές Δημόσιο (περ. α,β) και Ιδιωτικό (περ. β)(***) Δίκαιο. Κι αυτό (το εθνικό συμφέρον) θα διασφαλίζετο δια την εξ αρχής άρνησης της Ελληνικής Κυβέρνησης στην σύναψη της συγκεκριμένης Δανειακής Συνθήκης με τους συγκεκριμένους όρους κατάλυσης της Εθνικής μας κυριαρχίας (περ. α), ταυτόχρονα βέβαια και με την άρνηση αποπληρωμής του εξωτερικού μας χρέους περ. β). Στην τελευταία αυτή περίπτωση αυτή βεβαίως, η Δανειακή Σύμβαση και το Μνημόνιο δεν είχαν λόγο ύπαρξης!


(***) βλ. παρ. 3γ παρακάτω


Η διασφάλιση και προστασία του Εθνικού Συμφέροντος (και στις δύο μορφές του) είναι εκ του νόμου (του Εθνικού και Διεθνούς) αναφαίρετο και εκούσια μη-αποποιήσιμο (μη-παραιτήσιμο) για κάθε Έλληνα. Αντίθετα, η παράβαση του Εθνικού Συμφέροντος ιδιαίτερα της πρώτης μορφής του (αυτό της Εθνικής Κυριαρχίας), αλλά υπό προυποθέσεις, και της δεύτερης μορφής του (της εκτάκτου οικονομικής ανάγκης που επιφέρει απώλεια της εθνικής κυριαρχίας), στοιχειοθετούν το έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας, κατά τις διατάξεις των άρθρων 134, 134Α ΠΚ. Και στην προκειμένη περίπτωση της συγκεκριμένης δικογραφίας, η Ελληνική Κυβέρνηση διάπραξε το έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας δια την υπογραφής της επίδικης Δανειακής Σύμβασης (και του Μνημονίου) με την Τρόικα.

Η διασφάλιση του Εθνικού Συμφέροντος (και στις δύο παραπάνω μορφές του) ανήκει στην «αποκλειστική νομοθετική κι εκτελεστική εξουσία του κάθε κράτους» (Reserved Domain of Domestic Jurisdiction) (βλ.“Sovereignty and Equality of States,p.291,on the “Principles of Public International Law, by Prof. Ian Brownlie,Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990).

Η συγκεκριμένη Διεθνής Δανειακή Σύμβαση (Συνθήκη) μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Τρόικας, καταλύει την Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος (άρθρο 1 Συντ.), τόσο κατά την εφαρμογή της (κυρίως δια της υπογραφής και εφαρμογής των συγκεκριμένων άρθρων της, τα οποία εκθέτω εκτενώς στην μήνυσή μου και δια των οποίων καταλύονται και οι τρείς συνιστώσες της Λαικής Κυριαρχίας, ήτοι η Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική Εξουσία της Ελλάδος), αλλά ακόμα και μετά την ενδεχόμενη και νόμιμα δυνατή μονομερή καταγγελία της εκ μέρους της Ελλάδος, της τελευταίας επικαλούσας του αντικειμενικού στοιχείου του Εθνικού της Συμφέροντος (και υπό τις δύο μορφές του, όπως ορίστηκε παραπάνω), σύμφωνα πάντα με τις προυποθέσεις που θεσπίζει το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο και το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών για τις περιπτώσεις αυτές (βλ. βιβλιογραφία Α).
Και η κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος δια της Δανειακής Σύμβασης, επέρχεται –εκτός των άλλων άρθρων της – και δια του άρθρου 11 του Υποδείγματος Νομικής Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (της Ελλάδος), που αποτελεί άρρηκτο μέρος της Δανειακής Σύμβασης, σύμφωνα με το οποίο (άρθρο 11) σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου από την Ελλάδα, η τελευταία παραιτείται των δικαιωμάτων της λόγω εθνικής κυριαρχίας της επί όλων των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος (κατασχετών και ακατασχέτων), παρέχοντας ταυτόχρονα στην δυνατότητα και το δικαίωμα στον δανειστή (Τρόικα) να προβεί σε αναγκαστικές κατασχέσεις των περιουσιακών αυτών στοιχείων της Ελλάδος, πράξη η οποία καταλύει ουσιαστικά την εδαφική ακεραιότητα (territorial sovereignty) και κυριαρχία της Ελλάδος. Με τον τρόπο αυτό, το νομικό δικαίωμα για την αναγκαστική κατάσχεση (εκτέλεση) του δανειστή (Τρόικα) καθίσταται κυριαρχικό του δικαίωμα επί της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος, εφόσον το δικαίωμα κατάσχεσης, αφορά εθνική γεωγραφική επικράτεια, ήτοι του σημαντικότερου στοιχείου άσκησης και των λοιπών τριών συνιστωσών της, ήτοι της Νομοθετικής, Εκτελεστικής και Δικαστικής εξουσίας. Με άλλα λόγια, η Ελληνική Κυβέρνηση, για την ασφάλιση του δανείου που συνήψε, ενέγραψε εμπράγματες (ενυπόθηκες) εγγυήσεις (ασφάλειες) και επί ακατασχέτων (εκτός συναλλαγών) περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος υπέρ ξένων δυνάμεων (της Τρόικας), το ιδιοκτησιακό απαραβίαστο των οποίων συνιστά την ουσία της άσκηση της Εθνικής της Κυριαρχίας, ενώ αντίθετα, η παραβίασή του συνιστά κατάλυση της Εθνικής της Κυριαρχίας και την διάπραξη Εσχάτης Προδοσίας από τους υπαιτίους, διότι μαζί με την Εδαφική Κυριαρχία ((territorial sovereignty) καταλύονται αναγκαστικά –όπως προείπα ήδη, αλλά και επαναλαμβάνων για λόγους έμφασης- και οι τρείς συνιστώσες της Λαικής Κυριαρχίας (άρθρο 1 Συντ.), ήτοι η Νομοθετική (legislative competence), Εκτελεστική (executive competence) και Δικαστική (judicial competence) Εξουσία), προυπόθεση άσκησης των οποίων είναι φυσικά η εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία (territorial sovereignty/integrity) της Ελλάδος.
Συνεπώς, επειδή, η από 08-05-2011 Διεθνής Δανειακή Σύμβαση μεταξύ της Ελλάδος και της Τρόικας, η οποία διέπεται (ή οφείλει να διέπεται) από το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο: α) έρχεται σε αντίθεση και παραβιάζει τόσο το Εθνικό Ελληνικό Δίκαιο και Δημόσιο Συμφέρον της Ελλάδος (όπως ορίστηκε παραπάνω), όσο και με το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο (****), λόγω της κατάλυσης δι` αυτής του Εσωτερικού Εθνικού Δικαίου της Ελλάδος και μάλιστα των θεμελειωδών άρθρων του Ελληνικού Συντάγματος 1 και 28 παρ. 3α,β (*****), τα οποία κυρίως εξασφαλίζουν την Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος και β) δεν έχει επικυρωθεί με κυρωτικό νόμο στην Βουλή (με πλειοψηφία τουλάχιστον των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών), όπως το άρθρο 28 παρ.2 Συντ. ορίζει ρητά, είναι (η Σύμβαση) ακυρώσιμη και άκυρη, σύμφωνα με το Εθνικό και Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο

(****) ήτοι με την θεμελειώδη αρχή του για την Ανεξαρτησία των Κρατών

(*****) Η παρ. 1 του άρθρου 28 παρ.1 Συντ. ισχύει με τους περιορισμούς της παρ. 3 του άρθρου 28 Συντ.

Η ύπαρξη ενός εκάστου εκ των παραπάνω προυποθέσεων, καθιστά –σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών, την μονομερή καταγγελία της Σύμβασης, νόμιμη και υποχρεωτική για την Ελληνική Κυβέρνηση (βλ. παρακάτω σχετική βιβλιογραφία Α) για το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών).

Συνεπώς, η Ελληνική Κυβέρνησης θα μπορούσε συνεπώς ακόμα και σήμερα, ήτοι και μετά την υπογραφή της Σύμβασης αυτής, να ζητήσει την ακύρωσή της-για τους παραπάνω λόγους- αλλά εγκληματικά δεν το πράττει. Και η παράλειψή της αυτή, συνιστά διάπραξη του εγκλήματος της Έγκλημα της Εσχάτης (ΠΚ 134, 134Α) προδοσίας και εκ παραλείψεως (ΠΚ 14.2), επιπλέον της διάπραξής του και θετικά με τους τρόπους που αναπτύσσω διεξοδικά στην μήνυσή μου.

Επειδή συνεπώς μια
Διεθνής Συνθήκη που παραβιάζει τα Κυριαρχικά Δικαιώματα και την Ανεξαρτησία εκατέρου των συμβαλλομένων κρατών, είναι εγγενώς παράνομη (unlawful per se) και συνεπώς όχι μόνο ακυρώσιμη αλλά και άκυρη, η Τρόικα απαίτησε από την προδοτική ελληνική κυβέρνηση και πέτυχε, να περιληφθεί όρος στην επίδικη Δανειακή Σύμβαση, με τον οποίο η τελευταία παραιτείται των δικαιωμάτων της Εθνικής Κυριαρχίας, επί των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος, σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης επ` αυτών από την Τρόικα, στην διαδικασία εφαρμογής κι εκτέλεσης της Σύμβασης! Όλα εξηγούνται πλέον!. Φυσικά ο όρος αυτός –και όλη η Σύμβαση- είναι και για τον λόγο αυτόν, μεταξύ άλλων, νομικά άκυρη, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί τεράστιες νομικές υποχρεώσεις (******) της Ελλάδος προς την Τρόικα και το Διεθνές Δίκαιο. Και τούτο διότι, παρόλο που η Σύμβαση αυτή δεν έχει κυρωθεί με νόμο στην Βουλή κατά το άρθρο 28 παρ.2, η υπογραφή της από όλο το υπουργικό συμβούλιο, δημιουργεί νομική δέσμευση της Ελλάδος έναντι της Τρόικας, διότι η υπογραφή αυτή έχει την έννοια του estoppel (*******)(νομικά ισχυρή δέσμευση ενός κράτους με την προφορική, ή άτυπη δέσμευση του νομίμου αντιπροσώπου του). Και βέβαια ο παραπάνω προδοτικός όρος της Δανειακής Σύμβασης, στοιχειοθετεί και την εγκληματική πρόθεση (δόλο) της Κυβέρνησης και του Ελληνικού Κοινοβουλίου για την εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα) και συνεπώς και την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της Εσχάτης Προδοσίας εκ μέρους των.

(******) The Relation of Municipal and International Law, p. 35, on the “Principles of Public International Law, by Prof. Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990

(*******) Εstoppel: “Principles of Public International Law, by Prof. Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990, p.18, 161-2, 404-5, 640-2

Λήμμα:
Η εκούσια κι ελεύθερη υπογραφή μιας Διεθνούς Σύμβασης μιας χώρας και η συμμόρφωσή της στους όρους της Σύμβασης, είναι μια κυριαρχική της πράξη στα πλαίσια της έκφρασης της Εθνικής της Κυριαρχίας, αρκεί βέβαια η Σύμβαση να μη θίγει καθόλου θεμελειώδεις αρχές του Συντάγματος της χώρας, με τα οποία θεμελειώνεται η Εθνική της Κυριαρχία (Συντ. 1, 28).

β) Επειδή το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο,
σύμφωνα με το οποίο συνετάχθη (ή όφειλε να συνταχθεί) η επίδικη Δανειακή Σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Τρόικας την 08-05-2010, πηγή και προυπόθεσή του έχει την Αρχή της Ανεξαρτησίας των Κρατών, η Τρόικα είναι υπαίτια και συνεργός της Ελληνικής Κυβέρνησης, στο έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας κατά της Ελλάδος, κατά το Διεθνές Δίκαιο. Η υπαιτιότητα της Τρόικας συνεπώς, υπάγεται –εκτός των Διεθνών Δικαστηρίων- ισοτίμως και στην δικαιοδοσία και κρίση της Ελληνικής Ποινικής Δικαιοσύνης, δικάζουσα κατά το Διεθνές Δίκαιο.

γ) Σύμφωνα με το Διεθνές Ιδιωτικό Δίκαιο
και την Αρχή της Αποκλειστικής και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών πηγών (*) η Ελλάδα, λόγω των αντικειμενικών της δυσμενών οικονομικών δεδομένων, μπορούσε νόμιμα κι έπρεπε να αρνηθεί να αποπληρώσει το εξωτερικό της χρέος προς τους ιδιώτες επενδυτές (ιδιωτικές τράπεζες και διάφορα ιδιωτικά funds του εξωτερικού) συνηφθέντων με ιδιωτικά συμβόλαια (contracts) (τα οποία δεν είναι διεθνείς συνθήκες) για αντικειμενικούς και αληθείς λόγους Δημοσίου Συμφέροντός της και την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης της χώρας (βλ. παρακάτω στην σχετική βιβλιογραφία Β, για την «Αρχή της Αποκλειστικής και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών Πηγών», το: «Τhe General Assembly Resolution of 1962 on Permanent Sovereignty over National Resources», καθώς και στο «Παράρτημα» για την «Αρχή της Εκτάκτου Ανάγκης των Κρατών»).

(*) σε αυτά περιλαμβάνονται και τα εκ της εκμετάλλευσης αυτών κεφάλαια της κάθε χώρας (και της Ελλάδος), τα οποία –στην συγκεκριμένη υπόθεση της παρούσας δικογραφίας- χρησιμοποιούνται απαραδέκτως από την Ελληνική Κυβέρνηση- για την αποπληρωμή τοκοχρεεωλυσίων στην αποπληρωμή εξωτερικών δανείων που έχουν χορηγηθεί σε αυτήν (την Ελληνική Κυβέρνηση) δια της έκδοσης υπό της τελευταίας αντιστοίχου αριθμού και αξίας ομολόγων (bonds). Η Αρχή της Αποκλειστικής και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών Πηγών ανήκει κι αυτή στην «αποκλειστική νομοθετική κι εκτελεστική εξουσία του κάθε κράτους» (reserved Domain of Domestic Jurisdiction) (βλ. “Sovereignty and Equality of States, p. 291, on on the “Principles of Public International Law, by Prof. Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990).


Σύμφωνα με την Αρχή αυτή της παρούσας παραγράφου (3γ) τα κεφάλαια εκ των πλουτοπαραγωγικών πηγών κάθε χώρας, πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και –σε κάθε περίπτωση- κατ` απόλυτη προτεραιότητα για τις ανάγκες επιβίωσης και ευμάρειας του λαού του συγκεκριμένου κράτους κι όχι για την εξόφληση κερδοσκοπικών δανείων της χώρας από ξένους τοκογλύφους, με την μορφή τοκο-χρεωλυσίων (**)Συνεπώς, σύμφωνα με την Αρχή, όταν μια Κυβέρνηση δεν μπορεί να καλύψει και να αποπληρώσει ταυτόχρονα και εσωτερικές της ανάγκες του λαού της και την εξυπηρέτηση των εξωτερικών της δανείων, οφείλει κι έχει υποχρέωση να καλύψει κατ` απόλυτη προτεραιότητα τις εσωτερικές ανάγκες του λαού της, γιατί αυτό επιβάλει το Δημόσιο Συμφέρον της χώρας, για την εξυπηρέτηση του οποίου υπάρχει και λειτουργεί η Κυβέρνηση. Και η νομιμότητα της προτεραιότητας αυτής είναι έκφραση της Εθνικής Κυριαρχίας της κάθε χώρας (Sovereignty) (Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική Κυριαρχία). Πλείστες όσες χώρας έχουν κάνει χρήση της Αρχής αυτής του Διεθνούς Δικαίου κι έχουν αρνηθεί, για λόγους Εθνικού των Συμφέροντος να αποπληρώσουν τα Δημόσια Εξωτερικά των χρέη. Η μόνη κυβέρνηση που παγκόσμια δεν εφήρμοσε την Αρχή αυτή είναι η παρούσα Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Ήτοι προτίμησε να βασανίσει το ελληνικό λαό, κόβοντας μισθούς και τις (πενιχρές) συντάξεις των 300-400 ευρώ και να αρνηθεί να καταβάλει εσωτερικές της υποχρεώσεις ύψους 6.5 δις. ευρώ, κυρίως σε προμηθευτές νοσοκομείων, ασφαλιστικών ταμείων και δημοσίων έργων, με τις αντίστοιχες ανυπολόγιστα τραγικές κοινωνικά επιπτώσεις, για να ικανοποιήσει πλήρως τα εξωτερικά τοκογλυφικά δάνειά της!! Γι αυτό είναι μια Προδοτική Κυβέρνηση, το τίμημα και κίνητρο της Προδοσίας της θα αποκαλυφθεί σίγουρα στον χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό της εγκληματικής προαίρεσης της Κυβέρνησης στο θέμα αυτό, το γεγονός ότι η δική της πλειοψηφία καταψήφισε στην Βουλή την πρόταση του Συνασπισμού, για την δημιουργία «Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου», η οποία να εξέταζε το τμήμα εκείνο του Δημοσίου Χρέους της Ελλάδος, το οποίο είναι «επαχθές», δηλαδή αποτέλεσμα κρατικής διαφθοράς και το οποίο συνεπώς έπρεπε νόμιμα να αφαιρεθεί από τις δανειακές μας υποχρεώσεις προς τους συνεργούς στην διαφθορά ξένους δανειστές.


(**) Διότι το χρήμα, σύμφωνα με την επιστήμη της οικονομίας, και τον νόμο, παράγεται κατ` απόλυτη προτεραιότητα από και αντιπροσωπεύει την εργασία και αποσκοπεί στην επιβίωση και την ευμάρεια του εργαζομένου ανθρώπου κι όχι στην δημιουργία περαιτέρω χρήματος (με την μορφή τόκων).


Η άρνηση αποπληρωμής του δημοσίου χρέους της Ελλάδος –για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος και Εκτάκτου Ανάγκης της Χώρας, ισοδυναμεί νομικά με την νόμιμη διαδικασία Εθνικοποίησης (nationalization), ή expropriation ξένων επενδύσεων (αντίστοιχα, των ξένων δανειακών κεφαλαίων) στην Ελλάδα, επίσης για τους παραπάνω λόγους του Εθνικού Συμφέροντος και της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης της χώρας. Μάλιστα, η αρμοδιότητα ανήκει αποκλειστικά στα Εθνικά (Ελληνικά Δικαστήρια) τα οποία δικάζουν σύμφωνα με το Εθνικό Δίκαιο, σε σχέση (αλλά όχι αναγκαστική) και με το το Διεθνές Ιδιωτικό Δίκαιο. Η άσκηση του παραπάνω κυριαρχικού μας δικαιώματος για την μη-αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους της Ελλάδος, καθιστούσε φυσικά την χρεία της υπογραφής της παραπάνω Διεθνούς Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου περιττή και άνευ νοήματος. Αντί αυτού όμως, η Ελληνική Κυβέρνησης-και δια της εμπράκτου σιωπής και παράλειψής της και όλης της αντιπολίτευσης- δολίως μετέτρεψε μια ιδιωτική ανυπόθηκο οφειλή της Ελλάδος (το δημόσιο χρέος της), προς ιδιωτικές τράπεζες (διεπόμενο από το Διεθνές Ιδιωτικό Δίκαιο το οποίο παρέχει την δυνατότητα στην Ελλάδα να αρνηθεί νόμιμα την αποπληρωμή του υπό τις παραπάνω προυποθέσεις), σε μια ενυπόθηκη οφειλή της προς Κράτη και Διεθνείς Οργανισμούς (κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ-μέλη της Τρόικας μαζί με την ΕΚΤ), με τους όρους της παραπάνω Διεθνούς Δανειακής Σύμβασης της 08-05-2011, η οποία διέπεται πλέον από το Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο, γεγονός που δυσχεραίνει σχετικά (αλλά δεν μηδενίζει) τις προυποθέσεις της νόμιμης μονομερούς καταγγελίας της Σύμβασης από την Ελλάδα, διότι στην τελευταία αυτή περίπτωση, η νομιμότητα της μονομερούς καταγγελίας της Σύμβασης από την Ελλάδα, βασίζεται πλέον στην ασυμφωνία του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου με το εσωτερικό της εθνικό δίκαιο της Ελλάδος και στην προσβολή του Εθνικού της συμφέροντος (προυποθέσεις που σε κάθε περίπτωση πράγματι πληρούται εδώ- βλ. παραπάνω παρ. 3α).


δ) Φυσικά η παραπάνω Αρχή της Αποκλειστικής
και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών (της παρ.3γ) και οι συνέπειές της στην νόμιμη άρνηση αποπληρωμής των εξωτερικών δανείων της Ελλάδος για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος, ισχύει –όχι μόνο έναντι ιδιωτών δανειστών, αλλά - και έναντι δανειστών που είναι Κράτη (ΕΕ) ή/και Διεθνείς Οργανισμοί (ΔΝΤ), όπως συμβαίνει με την από 08-05-2010 επίδικη Διεθνή Δανειακή Σύμβαση της Ελλάδος με την Τρόικα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Το Εθνικό Συμφέρον της Ελλάδος, εξασφαλίζετο και με την εξ` αρχής άρνηση αποπληρωμής του εξωτερικού της ιδιωτικού χρέους κατά το Διεθνές Δημόσιο και Ιδιωτικό Δίκαιο (με δικαιοδοσία του Εθνικού Δικαίου), για τους παραπάνω αληθείς και αντικειμενικούς λόγους των παραγράφων 3 α,β.γ κι όχι το αντίθετο, όπως ισχυρίζονταν αναισχύντως και απατηλά ενώπιον του ευπειθούς ελληνικού λαού, οι προδότες του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Οι παραπάνω δυνατότητες που παρέχει το Διεθνές Δημόσιο και Ιδιωτικό Δίκαιο για την προάσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος της Ελλάδος, τόσο για την άρνηση αποπληρωμής του εξωτερικού της δημοσίου χρέους, όσο και την μονομερή εκ μέρους της Ελλάδος, καταγγελίας της από 08-05-2010 προδοτικής Διεθνούς Δανειακής Σύμβασής της με την Τρόικα, δεν συνιστούν μόνο αναφαίρετα εκ του νόμου παρεχόμενα δικαιώματα της Ελλάδος, αλλά και νομικές (και Εθνικές) υποχρεώσεις της. Και τούτο διότι από την άσκησή των (των δικαιωμάτων) η Ελληνική Κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί εκούσια να παραιτηθεί, αλλά είναι και υποχρεωμένη να τα ασκήσει προς όφελος του Δημοσίου Συμφέροντος του παρόντος, αλλά και του μελλοντικού Ελληνικού Λαού. Για τους ίδιους λόγους, τα παραπάνω δικαιώματα δεν υπόκεινται, ούτε στην εκούσια παραίτηση όλου του παρόντος Ελληνικού Λαού, διότι τα δικαιώματα αυτά –αφορώντα την διασφάλιση της Εθνικής Κυριαρχίας του Ελληνικού Λαού- αφορούν κι έχουν επίπτωση και στην μελλοντικές γενεές των Ελλήνων, τον εθνικό τους αφανισμό των οποίων ουδείς έχει δικαίωμα να επιφέρει.

Η παραπάνω ασυγχώρητος παράλειψης της Ελληνικής Κυβέρνησης –με την σιωπηρή αποδοχή και των λοιπών κομμάτων της βουλής- να ασκήσει τα παραπάνω εκ του νόμου (Διεθνούς και Εθνικού Δικαίου) δικαιώματά της – συνιστά, μεταξύ των άλλων- ένα ακόμα στοιχείο του δόλου της στην διάπραξη της Εσχάτης Προδοσίας κατά της Ελλάδος, το τίμημα και κίνητρο της οποίας σίγουρα θα αποκαλυφθεί στο μέλλον, αλλά –βασιζόμενος σε ιστορικά δεδομένα- μπορώ βασίμως να εικάσω, ότι είναι το παράνομο οικονομικό –σε όλες της μορφές του- όφελος των προδοτών, πάνω στο πτώμα της Ελλάδος, της Ιστορίας της, του Ελληνικού Λαού και των Μελλοντικών της Γενεών.

Παράρτημα: Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στο Διεθνές Δίκαιο και τον ΟΗΕ


Η έννοια «κατάσταση ανάγκης» (state of necessity) είναι μια διεθνώς

αναγνωρισμένη νομικοπολιτική δικλείδα την οποία ένα κράτος μπορεί να
επικαλεστεί για να μην εκπληρώσει τις υποχρεώσεις προς τους δανειστές του. Κι αυτό έχει γίνει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν. Πότε μπορεί να επικαλεστεί ένα κράτος «κατάσταση ανάγκης»?
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο όταν ένα κράτος κινδυνεύει από χρεωκοπία και καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην εσωτερική του ομαλότητα και ασφάλεια του λαού του αφενός και αφετέρου την πληρωμή των χρεών του. Σύμφωνα με την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ, «ένα κράτος δεν μπορεί να αναγκαστεί να κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα δικαστήριά του, να εγκαταλείψει τις δημόσιες υπηρεσίες του επιφέροντας το χάος και την αναρχία στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει τα χρήματα να πληρώσει τους ξένους ή ντόπιους δανειστές του.» (1613η Συνάντηση, 17 Ιουνίου 1980) (βλ. βιβλιογραφία Α).

Την αρχή αυτή αναγνώρισε σχετικά πρόσφατα και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας όταν κλήθηκε να αποφανθεί εναντίον της άρνησης της Αργεντινής το 2003 να πληρώσει ορισμένους δανειστές της, προκειμένου να διαφυλάξει το επίπεδο διαβίωσης και παροχών του κράτους προς το λαό της. Με απόφασή του στις 8 Μαΐου 2007, το undesverfassungsgericht αποδέχτηκε τον σχετικό ισχυρισμό της Αργεντινής. Η απόφαση αυτή, πέρα από όλα τ' άλλα, αποτελεί ένα ισχυρό νομικοπολιτικό επιχείρημα για τον ελληνικό λαό ώστε να αρνηθεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη Δανειακή Σύμβαση με την Τρόικα. Αρκεί να βρει τη δύναμη να επιβάλει το συμφέρον του και μην υποταχθεί στη μοίρα που άλλοι έχουν προδιαγράψει γι' αυτόν.

Α) Βιβλιογραφία Διεθνούς Δικαίου
, αφορώσα το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών
1) Law of Treaties 1966 (Jus Cojens) (art. 43,50)
2) Vienna Convention (Conference) on the Law of Treaties (+Annex), 1968, 1969, (into force on 1980) (art. 42,44,46,48, 50, 51, 52, 53, 60,62)
3) Charter of the United Nations (art.2 par.4, 6, 7 and art. 81), Chapter VII, IX, XI
4) League of Nations Covenant (art. 15 par.8)
5) Treaty of Rome 1957 (art 211)
6) Γνωμάτευση Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ (UN) για της «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης των κρατών» (States` State of Emergency) (1613η Συνάντηση, 17 Ιουνίου 1980)
7) Απόφαση του Permanent Court of International Justice με αρ. 78/15-06-1939 (απόφαση «Ι. Μεταξά», η οποία περιλαμβάνεται στην δικογραφία)
8) Τhe Law of Treaties. Chapter VVX, p. 603-635, on the “Principles of Public International Law, by Prof. Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990

Β) Βιβλιογραφία Διεθνούς Δικαίου,
αφορώσα την Αρχή της Αποκλειστικής και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών Πηγών.
1) European Convention on Human Rights –Protocol-I
2) American Convention on Human Rights (Art. 21)
3) African Convention on Human Rights (Art. 14)
4) UN General Assembly Resolution on 21-12-1952 (for the rights of self-determination)
5) 3d Committee of the UN General Assembly, 1955 (for the rights of self-determination)
6) Works in the UN Comission on Permanent Soevereignty over Natural Resources
7) Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-1962
8) UN General Assembly Resolution 3201 (S-VI) on 01-05-1974 (Declaration on the Establishment of a New International Economic Order)
9) UN General Assembly adopted the Charter of the Economic Rights and Duties of States, on 12-12-1974, (Art. 2)
10) “Injury to the persons and property of Alliens on state territory”, Chapter XXIII, p.518-552, on the “Principles of Public International Law, by Prof. Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990

Γ) α) Ελληνικό Σύνταγμ
α (άρθρα 1, 28 παρ.1-3, 59-62, 86, 97)
β) Ελληνικός Ποινικός Κώδικας (άρθρα 134, 134Α, 14 παρ.2)
Δ) Ενοποιημένη Απόδοση της Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαικής Ένωσης

(ΣΛΕΕ) (άρθρα 2-7, 126, 136, 169)

Χαλκίδα 23-08-2011 Ο μηνυτής και πολιτικός ενάγων
Δημ. Αντωνίου

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More