ΚΑΙ ΑΠΑΓΩΓΕΣ

Σε μία κορυφαία πρόκληση κατά των Ελληνοκυπρίων , αλλά και της Ευρώπης και του ευρωκοινοβουλίου προχώρησε το κατοχικό καθεστώς της Κύπρου: Στη σύλληψη ευρωβουλευτών και ιερωμένων, οι οποίοι βρίσκονταν στην εκκλησία της Αγίας Ζώνης στην Αμμόχωστο, προχώρησε σήμερα το κατοχικό καθεστώς στην Κύπρο.


Ειδικότερα, η λεγόμενη αστυνομία του κατοχικού καθεστώτος συνέλαβε την Κύπρια ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους, τους Πολωνούς Γιαρουσλάβ Βαλέσα -γιο του ηγέτη της Αλληλεγγύης Λεχ Βαλέσα- και Αρτούρ Ζασάστα και τη Βουλγάρα Μαρία Νεβέσλεβα, τον Κύπριο πρώην ευρωβουλευτή Γιαννάκη Μάτση, τον επίσκοπο Νεαπόλεως Πορφύριο και τον πατέρα Σάββα, ο οποίος εργάζεται σε θέματα θρησκευτικής κληρονομιάς, καθώς και μία υπάλληλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Μαζί τους συνελήφθη και ο Λοϊζος Αυξεντίου, ο οποίος ως μέλος της Κίνησης Προσφύγων είχε υποβάλει προσφυγή στην Επιτροπή Αναφορών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία οδήγησε και στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου όπου γίνεται αναφορά στην ανάγκη επιστροφής της Αμμοχώστου.

Οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε άγνωστο χώρο κράτησης, ενώ οι γυναίκες κρατούνται στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Η κ. Θεοχάρους δήλωσε σε δημοσιογράφο του ΡΙΚ, ότι η ομάδα μετέβη στα κατεχόμενα για να διαπιστώσει την καταστροφή εκκλησιών στο Ριζοκάρπασο και την περιοχή Μεσαορίας, την πεδιάδα μεταξύ Λευκωσίας και Αμμοχώστου.

Για τις συλλήψεις ενημερώθηκε ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Γιέρζι Μπούζεκ, τα Ηνωμένα Εθνη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος.

Ο Επίτροπος Προεδρίας, Γιώργος Ιακώβου, άρχισε επαφές με το κατοχικό καθεστώς για την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων.

Read More

ΜΙΝΩΙΚΟΝ ΝΑΥΑΓΙΟΝ

Η αναπληρώτρια προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εναλίων Αρχαιοτήτων Ελπίδα Χατζηδάκη μαζί με μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων πραγματοποίησαν υποβρύχιες έρευνες πέριξ της Κρήτης... προσπαθώντας να ακολουθήσουν τα δρομολόγια, που πραγματοποιούσαν τα αρχαία μινωϊκά καράβια από τα μέχρι τώρα γνωστά λιμάνια του αρχαίου κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να «πέσουν» πάνω στα απομεινάρια του πιο αρχαίου μινωικού ναυαγίου, που έχει βρεθεί ποτε.

Βατραχάνθρωποι αρχαιολόγοι χαρτογράφησαν την υποθαλάσσια περιοχή και σήκωσαν από την θάλασσα αρκετούς από τους περίτεχνους μινωικούς αμφορείς, που υπήρχαν στο ναυάγιο.

Εντοπίστηκαν πάνω από 20 στόχοι σε θαλάσσιους χώρους των νήσων Ψείρας, Μόχλου, Διονυσάδων και Παξιμαδίου σε βάθος μέχρι 120μ., μεταξύ των οποίων τρεις αντιστοιχούν σε βυθισμένα αεροπλάνα καθώς και σε αρχαία ναυάγια διαλυμένα από τη σάρωση του πυθμένα με ανεμότρατες. Οι στόχοι αυτοί θα εξεταστούν σε μελλοντικές υποβρύχιες έρευνες.

Ενόσω η ομάδα των γεωφυσικών επεξεργαζόταν τα δεδομένα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, οι καταδύτες αρχαιολόγοι αποφάσισαν να καταδυθούν στους ορμίσκους της βραχονησίδας Ψείρα του όρμου Μεραμπέλλου. Εδώ, πάνω σε αυτήν τη χερσόνησο, είχε ανασκαφεί ναυτεμπορικός οικισμός Μινωικών χρόνων από τους R.Seager (1908), Ph. Betancourt και Κ. Δαβάρα (1986-1992).

Η κάθε πλευρά της χερσονήσου σχημάτιζε έναν φυσικό ορμίσκο, ο οποίος και χρησιμοποιούνταν ως λιμάνι ανάλογα με την φορά των ανέμων. Μεγάλο τμήμα του οικισμού, που είχε χτιστεί επάνω στην υψηλή βραχώδη ακτή, είχε καταποντιστεί στη θάλασσα. Διάφοροι τοίχοι με ενσωματωμένα αγγεία διακρίνονταν σε βάθος μέχρι 20 μ. περίπου να επικάθηνται στον πυθμένα.
Τα αγγεία αποκάλυψαν το ναυάγιο
Εδώ στις χερσαίες ανασκαφές του 1991 βρέθηκε μικρός σφραγιδόλιθος, του οποίου η μία πλευρά απεικονίζει πλοίο. Ξεχωρίζει το κατάρτι, το οποίο ενώνεται με τα δύο άκρα του σκάφους με σχοινιά. Το πλοίο δεν έχει κουπιά αλλά υψηλή πρύμνη με διχαλωτή προεξοχή και πλώρη σε σχήμα ράμφους, κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί κατά τη γνώμη της αρχαιολόγου κ. Χατζηδάκη ως πρωτότυπο έμβολο ραμφοειδούς σχήματος. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι αρχαίοι κάτοικοι της Ψείρας διέθεταν πλοία για τα ταξίδια τους στην Κρήτη, και δεν αποκλείεται το ναυάγιο αυτό να ανήκει σε αυτό το είδος των πλοιαρίων.

«Εδώ –λέει η κ. Χατζηδάκη– πρέπει να σημειωθεί, ότι στην ίδια θαλάσσια περιοχή της Ψείρας είχε καταδυθεί το 1976 η ομάδα του Ζακ Κουστώ, η οποία και ανέλκυσε από τον πυθμένα διάφορα αγγεία, που βρέθηκαν διάσπαρτα. Ο Κουστώ είχε τότε διατυπώσει τη θεωρία, ότι τα αγγεία προέρχονταν από πλοίο που βυθίστηκε με το τσουνάμι, που δημιούργησε η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ως εκ τούτου αποφασίσαμε να καταδυθούμε στα βαθύτερα σημεία της περιοχής, στους μυχούς των ορμίσκων, οι οποίοι δεν είχαν ερευνηθεί από κανένα στο παρελθόν. Ερευνήθηκε επισταμένως μια μεγάλη βραχώδης κλιτύς, χωρίς να εντοπιστούν αγγεία η άλλες αρχαιότητες.
» Στο τέλος της κατωφέρειας, σε βάθος των 42-50 μ. και σε απόσταση περίπου 200μ. από την ακτή, ανάμεσα σε βράχους και αμμοθύλακες, εντοπίστηκαν συστάδες αγγείων, η πλειονότητα των οποίων είχε την ίδια ΒΑ κατεύθυνση, ενώ ορισμένα εξ αυτών βρίσκονταν σε διάταξη. Οι αρχαιολόγοι συμπέραναν, ότι προέρχονται από διάσπαρτο φορτίο ναυαγίου της 2ης Μεταμινωικής περιόδου.
» Μεταξύ των επιφανειακών ευρημάτων του μινωικού ναυαγίου, που εντοπίστηκαν, συμπεριλαμβάνονται πιθαμφορείς (αγγεία μεταφοράς και αποθήκευσης), οι οποίοι κατά τη μεταφορά τους στα πλοία είχαν το στόμιο καλυμμένο με ύφασμα η δέρμα και σφιχτοδεμένο σχοινί γύρω στο λαιμό, το οποίο περνούσε από τις τέσσερις λαβές του αγγείου. Παρόμοιοι πιθαμφορείς βρέθηκαν στις χερσαίες ανασκαφές της Ψείρας και στα ανάκτορα των Γουρνιών και του Κάτω Ζάκρου. Επίσης αμφορείς με ελλειπτικό χείλος, γνωστοί από τις ανασκαφές της Κνωσού, Φαιστού, Κομμού κ.α. Ραμφόστομες πρόχοι που χρησιμοποιούνταν στην περιοχή του Κόλπου Μεραμπέλλου κατά την 2η Μεταμινωική περίοδο. Επίσης μικρός αριθμός τροπιδωτών κυπέλλων από λεπτό πηλό, γνωστών από τις ανασκαφές του νεκροταφείου της Ψείρας και του γειτονικού Μινωικού οικισμού στην Βασιλική Ιεράπετρας, ενώ βρέθηκαν ακόμα μία λεκανίδα και ένα μεγάλο σφαιρικό δίωτο δοχείο, τα οποία βρίσκονται ακόμα στο στάδιο σχεδίασης.»

Τα περισσότερα αγγεία είναι σε άριστη κατάσταση, κατασκευασμένα από σχετικά τραχύ και καλοψημένο πηλό και χρονολογούνται όλα σύμφωνα με τους ειδικούς στη 2η Μεταμινωϊκή περίοδο (1800 – 1700 π. Χ.).
Η υποβρύχια ανασκαφή

Η υποθαλάσσια ανασκαφή του ναυαγίου έγινε σε βάθος περίπου 45 μ. με κύριο στόχο τον εντοπισμό και τη διάσωση του ξύλινου σκελετού του πλοίου. «Αρχικά –προσθέτει η κ. Χατζηδάκη– επιλέχθηκε μία περιοχή, στην οποία ήταν ορατά επιφανειακά δύο αγγεία πεσμένα ανάποδα σε αμμοθύλακα. Ένα μεταλλικό πλαίσιο 2 x 2 μ. χρησιμοποιήθηκε για την τοπογραφική αποτύπωση, η οποία έγινε με τη μέθοδο του τριπλευρισμού και με σταθερό σημείο τις γωνίες του πλαισίου και μέτρηση των οριζόντιων αποστάσεων με μετροταινία. Η ταυτόχρονη φωτογραφική τεκμηρίωση του ναυαγίου από ένα σταθερό ύψος μας παρείχε τη δυνατότητα να διορθώσουμε τα τυχόν σφάλματα μετρήσεων.

» Στην τελική σχεδίαση διακρίνεται και η θέση και ο προσανατολισμός των ευρημάτων με πιθανότητα σφάλματος 20 περίπου εκατοστών. Στον πρώτο τομέα ο αριθμός των ευρημάτων δεν ήταν σημαντικός, καθ’ ότι αποκαλύφθηκαν μόνο 6 αγγεία. Ως εκ τούτου επεκτείναμε τον κάναβο σε 9 ακόμη τετράγωνα 2 x 2 μ.

» Συνολικά σε έκταση 36 τ.μ. αποκαλύφθηκε μεγάλος αριθμός αγγείων, πάνω από 50, τα περισσότερα από τα οποία είχαν την ίδια χρήση. Παρ’ όλα αυτά πιστεύουμε, ότι η ανασκαφή δεν επικεντρώθηκε στον κυρίως όγκο του φορτίου του ναυαγίου, ο οποίος ακόμη δεν έχει εντοπιστεί, ενώ η ανάποδη, ενίοτε κεκλιμένη θέση των αγγείων οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι το πλοίο ανατράπηκε και το φορτίο σκορπίστηκε στον βυθό της Ψείρας.»

Η περαιτέρω ανασκαφή θα τεκμηριώσει η όχι την ισχύουσα θεωρία. Ένα γεγονός που τεκμηριώνει την άποψη, ότι πρόκειται για ναυάγιο, είναι η ανασκαφή πολλών αμφορέων με ελλειπτικό χείλος, γνωστών δοχείων, που χρησιμοποιούνταν στις θαλάσσιες μεταφορές κατά την Μεσο-μινωική περίοδο στην Κρήτη, πολλές ραμφόστομες πρόχοι και πιθαμφορείς.

Μεταξύ των άλλων ευρημάτων ανασκάφησαν βάσεις μεγάλων λεκανίδων και ένα μεγάλο μόνωτο κύπελλο με αμφικωνικό σώμα και υπερυψωμένη λαβή. Σπάνιο εύρημα αποτελεί ένας κάνθαρος, όπου δύο παρόμοιοι με αυτόν, ο ένας σε ασήμι, έχουν ανασκαφεί σε ταφικό κτήριο του ανακτόρου των Γουρνιών. Όλα τα ευρήματα καθαρίζονται και συντηρούνται από εξειδικευμένους συντηρητές και παραδίδονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σητείας, όπου θα εκτεθούν στο χώρο του συνόλου των ανασκαφικών ευρημάτων προερχομένων και από τις χερσαίες ανασκαφές της μινωικής Ψείρας.

Οι στόχοι της έρευνας

Επισημαίνεται, ότι για πρώτη φορά εντοπίζεται φορτίο μινωικού πλοίου, που βυθίστηκε κατά την αυγή της εξάπλωσης της Μινωικής θαλασσοκρατίας. Η ανεύρεση και ανασκαφή αυτού του ναυαγίου είναι σημαντική, δεδομένου ότι, εάν υπάρχει θαμμένο έστω και μικρό τμήμα του ξύλινου σκελετού, η ανεύρεσή του θα συντελέσει στη μελέτη του σχήματος και του μεγέθους του πλοίου. Βρισκόμαστε στο 1800 π.Χ., όπου οι Κρήτες ναυπηγοί αρχίζουν να κατασκευάζουν τα πρώτα μεγάλα πλοία με πέτσωμα, σε αντικατάσταση των προηγουμένων μικρότερων, που ήταν μάλλον σκαφτές λέμβοι.

Ελπίζουμε να βρούμε στοιχεία σχετικά με τα υλικά που χρησιμοποιούνταν για τη ναυπήγηση, δηλαδή το είδος του ξύλου, τον τρόπο σύνδεσής τους (εντορμίες η δέσιμο), την στεγανοποίηση και τον τρόπο πλοήγησης των πλοίων. Μπορούμε επίσης να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το είδος των λιμενικών εγκαταστάσεων, τα λιμάνια, στα οποία έπλεαν, και τα προϊόντα ανταλλαγής με την Συροπαλαιστινιακή ακτή, την Αίγυπτο και την Εγγύς Ανατολή. Τέλος η τοποθέτηση του φορτίου του πλοίου κατά τη μεταφορά του σε ανοιχτές θάλασσες με υψηλό κυματισμό, θα μας πληροφορήσει για τα μέτρα προστασίας τόσο του φορτίου όσο και του πλοίου.

Read More

Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Το… υπέδαφος μπορεί να μας σώσει από την οικονομική κρίση; Τα μετρημένα μεταλλευτικά αποθέματα της χώρας ανέρχονται σε περίπου 5,7 εκατομμύρια τόνους, συνολικής οικονομικής αξίας 38,2 δισ. ευρώ, με βάση τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων.

Από αυτά, το βεβαιωμένο αποθεματικό δυναμικό 420 τόνων χρυσού σε Μακεδονία και Θράκη αποτελεί κυρίαρχο οικονομικό στόχο. Τα στοιχεία προέρχονται από τον γενικό διευθυντή του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωολογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών), καθηγητή Γεωλογίας, Κώστα Παπαβασιλείου και πρόκειται να παρουσιαστούν, σε επιστημονική εκδήλωση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Εν όψει της διοργάνωσης, που έχει το χαρακτηριστικό τίτλο «Η συμβολή του ορυκτού πλούτου της Βόρειας Ελλάδας στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας», η γενική συνέλευση του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ εξέδωσε ψήφισμα (18/2/2011), με το οποίο, τονίζει μεταξύ άλλων:

«Η Πολιτεία να δείξει την πρέπουσα σοβαρότητα και να αντιμετωπίσει την εξόρυξη – εκμετάλλευση των ορυκτών πρώτων υλών ως μια πρόκληση για το μέλλον. Η σημερινή οικονομική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά, αν η Ελλάδα βασίσει την ανάπτυξή της και στην εξορυκτική βιομηχανία. Τονίζουμε ιδιαίτερα ότι σε κάθε περίπτωση οι εξορυκτικές δραστηριότητες θα πρέπει να είναι περιβαλλοντικά σύμφωνες με τη νομοθεσία που καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία από μελέτες μεταλλευτικών εταιρειών, ερευνητικών ινστιτούτων και πανεπιστημίων, τα αποθέματα (οριακών και εκμεταλλεύσιμων χρυσοφόρων συγκεντρώσεων) σε μεταλλικό περιεχόμενο στη Βόρεια Ελλάδα ανέρχονται σε περίπου 3.000.000 τόνους μόλυβδο και ψευδάργυρο, 1.500.000 τόνους χαλκό, 410 τόνους χρυσό, 2.800 τόνους άργυρο, ενώ τα συνολικά αποθέματα σε προσχωματικό χρυσό ανέρχονται σε περίπου 6 τόνους.

Οι περιοχές

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι περιοχές με βεβαιωμένα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα είναι:

* Κοιτασματολογικές περιοχές Θράκης. Πρόκειται για επιθερμικά μεταλλεύματα, πλούσια σε χρυσό και άργυρο, στις Σάπες Ροδόπης (Οχιά – Αγ. Δημήτριος) με 23 τόνους χρυσό και 14 τόνους άργυρο.

* Πέραμα Εβρου, με 54 τόνους χρυσό και 96 τόνους άργυρο.

* Στρατώνι Χαλκιδικής, μεταλλείο Μαύρων Πετρών με 170.000 τόνους μόλυβδο, 240.000 τόνους ψευδάργυρο, 430 τόνους άργυρο και 9 τόνους χρυσό.

* Ολυμπιάδα Χαλκιδικής, με 700.000 τόνους μόλυβδο, 930.000 τόνους ψευδάργυρο, 2.100 τόνους άργυρο και 134 τόνους χρυσό.

* Σκουριές Χαλκιδικής, με 165 τόνους χρυσό, 1.110.000 τόνους χαλκό και «δυνατά αποθέματα» με 160 τόνους χρυσό και 1.500.000 τόνους χαλκό.

«Από τα βεβαιωμένα αποθέματα στο βορειοελλαδικό χώρο και με δεδομένο ότι το 70% των ορυκτών πρώτων υλών για τις ανάγκες της ευρωπαϊκής βιομηχανίας εισάγονται από τρίτες χώρες, αλλά και τις τιμές των μετάλλων σήμερα (χρυσός 1.359 $ η ουγκιά), η Βόρεια Ελλάδα αποτελεί μια σημαντική κοιτασματολογική περιφέρεια της Ευρώπης και μια σημαντική μεταλλευτική πηγή για τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας μας. Για τους λόγους αυτούς, και με βάση τη δύσκολη οικονομική κατάσταση, η ελληνική πολιτεία οφείλει να το εκμεταλλευτεί», τονίζουν οι καθηγητές Γεωλογίας του ΑΠΘ, Μ. Βαβελίδης, Κλ. Μιχαηλίδης, Α. Φιλιππίδης και Β. Μέλφος.

Επενδυτική πρωτοβουλία

«Με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις αλλά και τα αποτελέσματα των έργων που υλοποίησε το ΙΓΜΕ στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, προχωρεί, σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ, σε συγκεκριμένη επενδυτική πρωτοβουλία, στο πλαίσιο του νέου ΕΣΠΑ, ύψους 2.900.000 ευρώ, μεταξύ 2010-2013. Η επενδυτική αυτή πρωτοβουλία, που αναπτύσσεται βασικά στη Βόρεια Ελλάδα, στοχεύει στην αύξηση του μεταλλευτικού δυναμικού στρατηγικών ορυκτών πρώτων υλών, όπως είναι ο χρυσός, ο άργυρος και ο χαλκός», αναφέρει ο γενικός διευθυντής του ΙΓΜΕ, καθηγητής Κώστας Παπαβασιλείου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που θα παρουσιαστούν, στο σχετικό προγραμματικό σχεδιασμό του Ινστιτούτου έχουν συμπεριληφθεί 12 αναπτυξιακές παρεμβάσεις. Στην «αιχμή του δόρατος» βρίσκονται ο εντοπισμός πολύτιμων μετάλλων και χαλκού σε κοιτασματολογικές περιοχές του Κιλκίς και των Σερρών.

Στο μεταξύ, η ακαθάριστη αξία παραγωγής ανθρακικών σκύρων και άμμου σήμερα στην Ελλάδα ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια ευρώ, με μέση ετήσια αύξηση τα τελευταία χρόνια 6%. Τα λειτουργούντα λατομεία σκύρων και άμμου είναι πάνω από τα 300, με ποσοστιαία συμμετοχή αυτού του κλάδου στην εξορυκτική δραστηριότητα περίπου 40%, όπως προκύπτει από την εισήγηση του καθηγητή Ορυκτολογίας – Πετρολογίας – Κοιτασματολογίας του ΑΠΘ, Ανανία Τσιραμπίδη.

Η βιομηχανία μαρμάρου στην Ελλάδα, σήμερα, περιλαμβάνει περίπου 3.500 επιχειρήσεις (εξόρυξη, επεξεργασία, εμπορία), μεταξύ των οποίων αρκετές είναι μεγάλες και καθετοποιημένες μονάδες, που την τελευταία 20ετία πραγματοποίησαν σημαντικές επενδύσεις. Το 60% της συνολικής παραγωγής και δραστηριότητας αναπτύσσεται στη Μακεδονία. Τα σημαντικότερα κέντρα λευκών μαρμάρων βρίσκονται στους Νομούς Δράμας και Καβάλας (συμπεριλαμβάνεται και η Θάσος, που είναι παγκοσμίως γνωστή για τους χιονόλευκους δολομίτες της).

[Νίκος Φωτόπουλος, Ελευθεροτυπία]

Read More

ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΛΑΜΠ

Προ 42 ετών δημιουργήθηκε το «κλάμπ της Ρώμης» για να «μελετήσει» την εξέλιξη του πληθυσμού της γης και συμμετείχαν σε αυτό, επιστήμονες, βιομήχανοι, πολιτικοί και αρκετοί νομπελίστες.

Ολοι αυτοί τότε, προειδοποιούσαν για τις αρνητικές επιπτώσεις από την «υπερβολική» αύξηση του πληθυσμού, στην γη. Εκτοτε, με την πολιτική από την μια πλευρά, του «ενός παιδιού» στην Κίνα, από την άλλη, με την δραματική μείωση των γεννήσεων στον δυτικό κόσμο, η κατάσταση «βελτιώθηκε», αλλά παραμένουν σοβαρότατα προβλήματα σε αρκετές περιοχές, που απέτυχαν οι πολιτικές «συγκρατήσεως», όπως στην Ινδία και την Αφρική.

Η μόνη ήπειρος κατά τον ΟΗΕ, που θα παρουσιάζει μείωση πληθυσμού έως το 2050, θα είναι η Ευρώπη, αφού σε πολλές δυτικές χώρες την τελευταία δεκαετίες, παρατηρείται ανησυχητική μείωση πληθυσμού, έτσι που ορισμένες εξ αυτών, έλαβαν πολυεπίπεδα μέτρα, ενισχύοντας τον οικογενειακό προγραμματισμό, σαν την Γαλλία, τις Σκανδιναβικές χώρες, την Ρωσία και τις ΗΠΑ.

Από τις χώρες αυτές, η μείωση του πληθυσμού στα κράτη της Νοτίου Ευρώπης, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα, είναι ακόμη μεγαλύτερη! Με βάση στοιχεία του ΟΗΕ, αλλά και του Ινστιτούτου “Max Plank» της Γερμανίας, για τις νοτιοευρωπαϊκές χώρες, εδώ και 15 έτη, οι γεννήσεις είναι λιγότερες από τους θανάτους! Αντιστοιχούν σε κάθε μια γυναίκα 1,3 γεννήσεις παιδιών, γεγονός που οδηγεί σε μείωση πληθυσμού.

Αν συνεχιστεί σταθερός ο προαναφερόμενος ρυθμός, προβλέπεται τεράστια μείωση των αντιστοίχων γηγενών πληθυσμών, έως το τέλος του αιώνος αυτού, δηλαδή, σε 90 έτη, οι πληθυσμοί της Νοτίου Ευρώπης, θα μειωθούν κατά 83%!

Οσον αφορά την χώρα μας, οι συνεχόμενες αυτές μειώσεις σημαίνουν πως, στο 2100, ο πληθυσμός της Ελλάδος, θα είναι περίπου 2.000.000 μόλις (!) χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η ήδη αρνητική επίπτωση μεταναστεύσεως (πάλι) των Ελλήνων, λόγω της οικονομικής κρίσεως.

Ο συνολικός πληθυσμός υπολογίζεται στα τέλη του αιώνος σε 15 εκατ. αλλά οι αλλογενείς κάτοικοι στην χώρα μας, θα αποτελούν το 85% του πληθυσμού της χώρας! Αναφέρεται τέλος ότι, σε 30-40 έτη, θα έχει πληγεί ανεπανορθώτως η ελληνική οικογένεια.

Read More

Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Τη θέση όπου βρισκόταν η θρυλική Ατλαντίδα, η οποία υπήρξε και αυτή «θύμα» ενός τσουνάμι, υποστηρίζει ότι εντόπισε ομάδα Αμερικανών ερευνητών. Την ανακάλυψή της παρουσιάζει σήμερα σε τηλεοπτικό δίκτυο στις ΗΠΑ.

«Αυτή είναι η δύναμη των τσουνάμι», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Richard Freund από το πανεπιστήμιο του Hartford, αναφερόμενος στην ερμηνεία ότι η Ατλαντίδα χάθηκε κάτω από ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα.

«Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα τέτοιο κύμα μπορεί να ‘σαρώσει’ ακόμα και σχεδόν 100 χιλιόμετρα ενδοχώρας. Για ένα τέτοιο φαινόμενο μιλάμε», δήλωσε στο πρακτορείο Reuters.

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια δορυφορική φωτογραφία μιας βυθισμένη πόλης για να λύσει το αρχαίο μυστήριο. Η πρωτοτυπία των ερευνητών είναι ότι δεν έψαξαν τη χαμένη πόλη στη θάλασσα.

Η μελέτη της φωτογραφίας οδήγησε την ομάδα στην πόλη Cadiz της νοτιοδυτικής Ισπανίας. Εκεί πιστεύουν οι ερευνητές ότι κρύβεται, θαμμένη στους απέραντους βάλτους, η χαμένη Ατλαντίδα.

Αρχαιολόγοι και γεωλόγοι ερευνούσαν για δύο χρόνια τη βαλτώδη περιοχή, χρησιμοποιώντας ραντάρ υπεδάφους, ψηφιακούς χάρτες και τεχνολογία υποβρύχιων συστημάτων.

Την πεποίθηση των ερευνητών ότι βρήκαν την Ατλαντίδα ενισχύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα οικισμών στην κεντρική Ισπανία. Εκεί πιστεύουν ότι μεταφέρθηκαν για να κατοικήσουν οι κάτοικοι της Ατλαντίδας, μετά την καταστροφή από το γιγαντιαίο τσουνάμι.

«Η ανακάλυψή μας έχει μια επιφάνεια αξιοπιστίας, ειδικά για την αρχαιολογία», υποστηρίζει ο Freund.

Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να ξεκινήσουν ανασκαφές στην περιοχή των βάλτων, καθώς και στην κεντρική Ισπανία, όπου βρίσκονται οι οικισμοί πιθανώς των κατοίκων της Ατλαντίδας που σώθηκαν. Οι γεωλογικές μελέτες και η χρονολόγηση των αντικειμένων θα δώσουν μια πιο ολοκληρωμένη οπτική στη φιλόδοξη επίλυση του μυστηρίου.

Read More