Συγκλονιστική είναι η περιγραφή της Ελληνίδας δημοσιογράφου, θύμα της αποτρόπαιας επίθεσης και ληστείας σε κεντρικό ξενοδοχείο πέντε αστέρων των Σκοπίων απο δύο αγνώστους. Η αήθης αυτή επίθεση έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά απο ακραίες ενέργειες και προκλήσεις κατοίκων των Σκοπίων εναντίων Ελλήνων. Οι Έλληνες επισκέπτες στα Σκόπια έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν αναίτιες επιθέσεις από ακραίους κύκλους του γειτονικού κρατιδίου, με ηθικό (μόνον;) αυτουργό την Εθνικιστική Κυβέρνηση των Σκοπίων..
Ακολουθεί η συνταρακτική μαρτυρία της ίδιας της κοπέλας, την οποία και ευχαριστούμε.
«Είμαι δημοσιογράφος και κατοικώ στην Κατερίνη.
Σε πρόσφατη επίσκεψή μου τα Σκόπια στις 13-14 Μαρτίου 20009 έπεσα θύμα βίαιης επίθεσης και ληστείας μέσα στο δωμάτιό μου σε κεντρικό πολυτελέστατο ξενοδοχείο των Σκοπίων. Το ξενοδοχείο είναι μέλος της γαλλικής αλυσίδας Continental.
Η επίθεση έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου 14 Μαρτίου, μεταξύ 12.30 και 13.00 το μεσημέρι από έναν άντρα και μία γυναίκα.
Η γυναίκα με την πρόφαση ότι είναι υπηρεσία δωματίων μπήκε στο δωμάτιό μου ακολουθούμενη από έναν άντρα. Πριν προλάβω να αντιδράσω ο άντρας με ακινητοποίησε με την απειλή μαχαιριού και με έπιασε από το λαιμό ενώ η συνεργός του έψαχνε τις αποσκευές μου.
Κατά τη διάρκεια της επίθεσης ο άντρας έβριζε συνεχώς την Ελλάδα και εμένα που είμαι Ελληνίδα.. Στη συνέχεια έχασα τις αισθήσεις μου από την πίεση που δεχόμουν στο λαιμό και ανενόχλητοι εξαφανίστηκαν.
Μου αφαίρεσαν χρήματα (800 ευρώ ), ένα πανάκριβο ρολόι Bulgari, μονόπετρο δακτυλίδι μεγάλης αξίας, φωτογραφική μηχανή και βίντεο κάμερα τελευταίας τεχνολογίας, το κινητό μου τηλέφωνο και το φορητό μου υπολογιστή.
Ειδοποίησα τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και την πρεσβεία.. Δύο άτομα της πρεσβείας μας ήρθαν αμέσως και μου συμπαραστάθηκαν σε όλη τη διάρκεια των ανακρίσεων.
Η στάση της αστυνομίας ήταν κάποιες φορές προκλητική. Για παράδειγμα όταν τους απάντησα ότι το όνομα του πατέρα μου ήταν Φίλιππος, ο αστυνομικός δήθεν αστειευόμενος μου είπε ότι έχουμε «δανειστεί» το όνομα απ αυτούς.
Μετακομίστηκα με ασθενοφόρο σε Νοσοκομείο των Σκοπίων, όπου μου πήραν και 10 euro για τις εξετάσεις!
Όταν γίνεται μια ληστεία το τελευταίο που απασχολεί τους ληστές είναι η εθνικότητα του θύματος.
Πιστεύω ότι η επίθεση εναντίον μου δεν ήταν μια απλή ληστεία αλλά μια πράξη στημένη και κατευθυνόμενη κατά μιας Ελληνίδας και μάλιστα εκπροσώπου του τύπου.
Εκτός από ελληνίδα είμαι και ευρωπαία πολίτης που δέχτηκε επίθεση σε μια «χώρα» που προσπαθεί διακαώς να αποκτήσει δανεική ταυτότητα και να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να ενημερωθούν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για το συγκεκριμένο αλλά και για πλήθος άλλα περιστατικά που θα πρέπει να απομακρύνουν διαπαντός το γειτονικό κρατίδιο από το στόχο του.
Επίσης πιστεύω ότι η συγκεκριμένη επίθεση εναντίον μου έγινε με την ανοχή και την βοήθεια και συνεργασία του ξενοδοχείου, κατά του οποίου σκοπεύω να κινηθώ νομικά, γιατί πολλά είναι τα περίεργα που συνέβησαν κατά την παραμονή μου και αποδεικνύουν την συνεργασία τους.
Καταρχάς μόνο στο ξενοδοχείο γνώριζαν ότι είμαι ελληνίδα αφού δεν είχα επαφή με κανέναν εκτός ξενοδοχείου. Ακόμη και τα γεύματά μου ήταν εντός ξενοδοχείου για λόγους ασφαλείας.
Πως γνώριζαν οι ληστές σε ποιο δωμάτιο βρίσκομαι και ότι είμαι μόνη μου;
Πως κατάφεραν να ξεφύγουν ανενόχλητοι από τον ένατο όροφο ενός πολυσύχναστου ξενοδοχείου;
Γιατί κανείς δεν ήρθε να μου τακτοποιήσει το δωμάτιο μέχρι το μεσημέρι αν και το είχα ζητήσει προσωπικά και οι ληστές παρουσιάστηκαν σαν υπηρεσία δωματίων;
Γιατί μια ώρα περίπου πριν την επίθεση μου ζητήθηκε από τη ρεσεψιόν να πληρώσω το λογαριασμό και να προκαταβάλω και το επόμενο βράδυ; Πράγματι πλήρωσα την πρώτη ημέρα, και αμέσως ακολούθησε η επίθεση στο δωμάτιό μου. Μήπως και υπάλληλοι του ξενοδοχείου συμμετείχαν στην επίθεση άμεσα ή έμμεσα;
Γιατί ενώ από το ξενοδοχείο ισχυρίζονται ότι υπήρχαν δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και ότι γινόταν έλεγχος σε όλους όσους έμπαιναν λόγω συνάντησης επτά στρατηγών του ΝΑΤΟ οι οποίοι και διέμεναν στο ξενοδοχείο, εγώ δεν παρατήρησα κανέναν ιδιαίτερο έλεγχο; Επιπλέον πως οι ληστές μπήκαν και βγήκαν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από κανέναν, ούτε από τις κάμερες, που υπήρχαν μόνο στη ρεσεψιόν ;
Αν όντως υπήρχαν μέτρα ασφαλείας, πως συνάδερφος-φίλος δημοσιογράφος, που τον κάλεσα εγώ, και ήρθε εσπευσμένα από την Κατερίνη, ανέβηκε ανενόχλητος στον ένατο όροφο χωρίς να τον σταματήσει κανείς παρά μόνο μπροστά στην πόρτα του δωματίου μου και αφού τους είπε στα σερβικά, τα οποία γνωρίζει, ότι είναι δημοσιογράφος; ( ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος είναι διατεθειμένος να επιβεβαιώσει τα παραπάνω)
Επιπλέον απο το ξενοδοχείο έκανα 2 τηλεφωνήματα στην Κατερίνη μετά την επίθεση – αφού μου είχαν κλέψει μεταξύ των άλλων και το κινητό μου τηλέφωνο – για να έρθουν να με παραλάβουν και για τα τηλεφωνήματα αυτά είχαν την αναίδεια οι του ξενοδοχείου να μου ζητήσουν επί πλέον 10 euro!!!
Βρίσκομαι σε επαφή με άτομα της πρεσβείας μας οι οποίοι με ενημέρωσαν ότι μόλις ολοκληρωθούν οι έρευνες της σκοπιανής αστυνομίας και συγκεντρωθούν τα πορίσματα θα καταθέσουν τα ανάλογα διαβήματα.
Πικρία με χαρακτηρίζει σε ότι αφορά την βοήθεια από το κράτος αφού δεν υπήρχε κανείς να με συνοδέψει στην Ελλάδα και αν δεν υπήρχαν οι συνάδερφοι που έσπευσαν από την Ελλάδα θα έπρεπε στην κατάσταση σοκ που ήμουνα και με πόνους σε όλο μου το κορμί να οδηγήσω μέχρι το σπίτι μου.
Εκτός αυτού θέλω καθοδήγηση και συμπαράσταση νομική για να διεκδικήσω τα αυτονόητα. Τα περισσότερα αντικείμενα που μου αφαιρέθηκαν ήταν εργαλεία της δουλειάς μου».
Αυτό που θα πρέπει να επισημάνουμε εμείς είναι ότι η συγκεκριμένη επίθεση και ληστεία είναι αρκετά ύποπτη για να είναι μία απλή ποινική υπόθεση. Το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών οφείλει να συνδράμει με κάθε μέσο μία ελληνίδα πολίτη, που υπέστη τέτοιου είδους προσβολή εντός του Σκοπιανού φασιστικού κρατιδίου, σε προεκλογική μάλιστα περίοδο, και οπωσδήποτε να της παράσχει δωρεάν νομική υψηλής ποιότητας συνδρομή προκειμένου να διενεργηθούν τα κατάλληλα νομικά βήματα και διαβήματα σε όλα τα επίπεδα (εντός και εκτός Σκοπίων, Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνείς Ξενοδοχειακές Ενώσεις, κ. λπ.). Παρακαλούνται τα blogs να επιδείξουν την δέουσα σοβαρότητα και διακριτικότητα στον χειρισμό του θέματος, στο οποίο, οπωσδήποτε θα επανέλθουμε, παρακολουθώντας τις επ’αυτού νεότερες εξελίξεις. Παρακαλείται επίσης όποιος νομίζει ότι μπορεί να βοηθήσει στην νομική αντιμετώπιση του θέματος, έστω και σε επίπεδο συμβουλών, να επικοινωνήσει μαζί μας.
Το κείμενο στα Αγγλικά.
«I am a journalist and I live in Katerini (Makedonia – North Greece). In a recent visit of mine to Skopje on the 13-14th of March 2009, I was the victim of a personal violent physical attack and theft in my room in a central hotel of Skopje. The hotel belongs to a chain of hotels owned by the French company ‘Continental’.
The attack occurred in the afternoon of Saturday the 14th of March between 12:30 and 13:00. The two perpetrators of this vicious attack were a male and a female. With the excuse that she was there to provide some kind of a room service, she entered my room followed by a man. Before I had a chance to realise what was happening and to react, the male perpetrator manhandled me, grabbed me by the throat and put a knife to my throat, whilst his female collaborator searched my belongings.
During this attack, the male perpetrator continuously verbally attacked Greece with vulgar words and me for being a female Greek journalist. During this time I lost my consciousness from the pressure I felt on my throat and fainted. As such they disappeared with little trace. They stole 800 Euros, a Bulgari watch, a ring (of personal family value), a photographic camera, a video camera of the latest technology, my mobile phone and my personal laptop.
Upon regaining my consciousness I informed the reception of the hotel and the Embassy of the Hellenic Republic of Greece in Skopje.
Two individuals from the Embassy came immediately to the hotel and stood by me throughout this painful time and during the interrogation I was subjected to by the Skopjan Police. The attitude of the Skopjan police was at times quite offensive. For example, when asked what my father’s name was, I replied ‘Philip’ and in a joking manner (not appropriate considering the circumstances of my attack) the policeman told me that my grandparents had borrowed this name from the Skopjans!
I was subsequently transferred in an ambulance to the Hospital in Skopje, where, to add insult to injury, I was asked to pay 10 Euros for the examinations I was asked to undergo.
When a theft occurs, the last thing that tends to bother thieves is the nationality of their victim. I believe that the attack against me was not a simple theft, but a deliberate attack against a Greek woman and more specifically a deliberate attack against a female journalist.
Apart from being a Greek, I am also a European citizen, who has been subjected to a violent in what can be loosely described as a ‘country’ that is in a constant attempt to steal an identity from its Greek neighbours and join the European Union. In my personal and humble opinion, it is necessary for our European colleagues to be informed about this and a number of other incidents and attacks suffered by fellow Greek compatriots at the hands of these violent thugs.
I also believe that the personal attack against me occurred with the knowledge and the help of individual members of staff at the Continental-owned hotel in Skopje, against whom I intend on pursuing legal action. The reasoning behind this statement is based on the fact that the only individuals who knew that I was a Greek journalist were staff-members at the Continental hotel and I had no contact with anyone outside the hotel.
Even my meals occurred within the boundaries of the hotel due to personal safety issues. How was it possible for the thieves to have known which room I was in?
How did they manage to escape from the 9th floor of the luxury Continental hotel without anyone taking notice of them?
Why did the reception desk ask me to pay my bill one hour before the attack a day before I was mean to depart from the hotel?
Why, when the hotel representatives claimed that there were draconian safety measures in place due to the upcoming meeting of the seven generals of NATO who were also staying at the hotel, I noticed no safety measures in place whatsoever?
In addition, how did these thugs enter and leave my room without anyone taking notice, without being recorded on the hotel’s video cameras which only existed in the reception of the hotel?
If there were such measures in place, how was it possible for a colleague journalist to come from Katerini (Greece) upon my request to my hotel room following my attack without being stopped by anyone? The police stopped him outside my room when he told them in their language(he speaks slavish) that he was a greek journalist. The journalist aforementioned would be willing to testify the validity of these facts.
Members of the Embassy of the Hellenic Republic of Greece informed me that upon the conclusion of the investigations conducted by the Skopjan police, they will submit their official complaint. It is with great sadness that I see that apart from the help and support I have received from the Hellenic Embassy, very little has happened and until the 13th April the Embassy hasn’t still received any documents from the Skopjan police?
What we must point out here is the fact that this attack is too suspicious to be a simple case of a theft against one individual. The Ministry of External Affairs of the Hellenic Republic of Greece, owes it to any Greek national/citizen, to investigate these claims with all the seriousness such cases require. More so, when this happened in a fascist state such as the Skopjan one, and more so during a pre-election phase.’’
