ΖΟΥΡΑΦΑ ΣΗΜΕΙΟ ΑΙΧΜΗΣ

Ν. Λυγερός
Αν χρειαζόμαστε ένα φυσικό παράδειγμα της δύναμης του σημείου στην ΑΟΖ για να γίνει κατανοητή σε όλους η αξία της, αρκεί να πάρουμε τη Ζουράφα. Σε σχέση με τα μεγέθη των κλασικών νησιών του Αιγαίου, μπορεί αυτή να μοντελοποιήσει με την έννοια των φυσικών, το σημείο.

Όσον αφορά στην ΑΟΖ, η ύπαρξη του φάρου υποστηρίζει την έννοια της οικονομικής δραστηριότητας ακόμα κι αν αυτή είναι του ελάχιστου βαθμού, πράγμα που σημαίνει εκ των υστέρων ότι θα χρειαστεί μία επένδυση. Με τα νέα δεδομένα της τεχνολογίας δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, επιπλέον, όταν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα στη μέση του πουθενά, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι διευκόλυνση προσφέρει ένα σταθερό σημείο.

Η Ζουράφα όσον αφορά το θέμα της επικάλυψης ανήκει στην κατηγορία της Γαύδου, διότι η ΑΟΖ της Σαμοθράκης την καλύπτει. Από την άλλη, η Ζουράφα ανήκει όντως στα ακριτικά νησιά, τα οποία καλύπτουν με την ΑΟΖ τους περιοχές που δεν καλύπτει κανένα άλλο νησί.

Με άλλα λόγια, λόγω του μεγέθους της Ζουράφας, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε το εμβαδόν της κυψέλης Voronoi που καλύπτει και κατά συνέπεια, να αναδείξουμε την αξία της έννοιας της ΑΟΖ. Είναι βέβαια ο ίδιος λόγος για τον οποίο η Τουρκία αμφισβητεί την ύπαρξή της ως αντικείμενο της ΑΟΖ.

Ήρθε λοιπόν ο καιρός να αντιληφθούμε κι εμείς ως Έλληνες τη σπουδαιότητα της Ζουράφας μέσα στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Διότι αυτή τη φορά, το μέγεθος του νησιού είναι τόσο μικρό που αναγκαστικά μας προκαλεί. Εννοούμε ότι όταν το νησί είναι μεγάλο, έχουμε την εντύπωση ότι το μέγεθος του σχετίζεται με το μέγεθος της ΑΟΖ.

Εδώ το παράδειγμα της Ζουράφας αποδεικνύει ότι ακόμα κι ένα σημείο, προσφέρει σε άδειο χώρο μια ΑΟΖ που έχει εμβαδόν π(200)2 ΝΜ2. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου η κυψέλη της Ζουράφας αγγίζει και τις κυψέλες που δημιουργούν τα σημεία της τουρκικής ακτής, υπάρχει βέβαια μία τροποποίηση.

Το σημαντικό όμως είναι το διαφορικό, δηλαδή τι προσφέρει η ύπαρξη της Ζουράφας ως αντικείμενο της ΑΟΖ και αυτό εντοπίζεται εύκολα στο χάρτη. Αν τα μεγέθη ήταν του ίδιου τύπου, το εμβαδόν αυτό θα ήταν σχεδόν μηδενικό. Με άλλα λόγια, αποδεικνύουμε με τη Ζουράφα την αξία της ΑΟΖ ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις.

Read More

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

Ο υφυπουργός του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Μανιάτης έθεσε σε δημόσια διαβούλευση την πολιτική αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας.

Εννέα ορυκτές πρώτες ύλες που βρίσκονται στο ελληνικό υπέδαφος χαρακτηρίζονται ως «ιδιαίτερης σημασίας για την εξορυκτική βιομηχανία της χώρας» και για την αξιοποίησή τους θα προωθηθεί άμεσα η εκπόνηση σχεδίου βιώσιμης ανάπτυξης. Πρόκειται για τα ορυκτά λιγνίτης, λατερίτης, βωξίτης, μικτά θειούχα, χρυσός, λευκόλιθος, μάρμαρα, μπεντονίτης και περλίτης.

Αυτά προκύπτουν από τις βασικές αρχές της πολιτικής ώστε να επιτευχθούν οι ευρωπαϊκοί στόχοι που περιλαμβάνουν:

- τη διασφάλιση της πρόσβασης στις πρώτες ύλες από τις διεθνείς αγορές υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με τους υπόλοιπους βιομηχανικούς ανταγωνιστές της ΕΕ, τη θέσπιση κατάλληλου κανονιστικού πλαισίου,

- τη δημιουργία πανευρωπαϊκής βάσης γεωλογικών δεδομένων, προκειμένου να προωθηθεί η βιώσιμη παροχή από τα κοιτάσματα ορυκτών πρώτων υλών που ευρίσκονται στο έδαφος της ΕΕ και

- την προώθηση της ανακύκλωσης για να μειωθούν η κατανάλωση πρωτογενών πρώτων υλών από την ΕΕ και η εξάρτηση από εισαγωγές.

Η πρόταση του ΥΠΕΚΑ για τη διαμόρφωση της εθνικής πολιτικής αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου περιλαμβάνει έξι βασικούς άξονες και εξειδικεύεται σε επιμέρους ενέργειες και πολιτικές. Οι άξονες πολιτικής αναφέρουν τα εξής:

1. Η εθνική πολιτική για τον ορυκτό πλούτο είναι βασικό συστατικό της αναπτυξιακής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται η παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις για την προώθησης της έρευνας ορυκτών, η επαναξιολόγηση των δημόσιων μεταλλείων, κ.α.

2. Χωροταξικός σχεδιασμός: να λαμβάνονται υπόψη στον χωροταξικό σχεδιασμό κοιτάσματα που έχουν εντοπισθεί αλλά δεν βρίσκονται ακόμη σε φάση εκμετάλλευσης, όπως επίσης να επιτρέπεται η αλλαγή χρήσεων γης για να αξιοποιηθούν κοιτάσματα που δεν είχαν εντοπισθεί κατά την περίοδο που καταρτίσθηκε το χωροταξικό σχέδιο.

3. Κωδικοποίηση και εκσυγχρονισμός της λατομικής - μεταλλευτικής νομοθεσίας. Επίσης, αναμόρφωση του κανονιστικού πλαισίου για την περιβαλλοντική αδειοδότηση με λήψη μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος (όπως η παροχή χρηματοοικονομικών εγγυήσεων για διασφάλιση της υλοποίησης των περιβαλλοντικών όρων, η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων με Υπουργική απόφαση αντί για Κοινή Υπουργική απόφαση, κ.α.) και διαμόρφωση νομικού πλαισίου ειδικά για την εκμετάλλευση λατομείων αδρανών υλικών (που θα προβλέπει μεταξύ άλλων τη δυνατότητα ίδρυσης μονάδων σκυροδέματος και ασφαλτομίγματος σε δασικές εκτάσεις).

4. Προώθηση διαλόγου - αποδοχή από την τοπική κοινωνία. Προτείνεται η απόκτηση «κοινωνικής αδείας» με εκστρατείες ενημέρωσης, διάθεση πόρων από τις επιχειρήσεις στις τοπικές κοινωνίες, κ.α.

5. Εκπαίδευση - έρευνα - καινοτομία: προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στις ανάγκες των επιχειρήσεων, συνεχής επιμόρφωση των εν ενεργεία στελεχών στην εξέλιξη της τεχνολογίας.

6. Αποδοτικότητα στη χρήση Ορυκτών Πρώτων Υλών: εφαρμογή του πλαισίου εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις, διερεύνηση της δυνατότητας υποκατάστασης ορισμένων κρίσιμων ορυκτών, ανακύκλωση, κ.α

Read More

ΠΟΥΛΗΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ

"Σε περίπτωση που ανακύψουν δυσκολίες στην επίτευξη των στόχων των ιδιωτικοποιήσεων, θα μπορούσε να αναθεωρηθεί ο ρυθμός διάθεσης κρατικής περιουσίας, όπως και οι προσφερόμενες προς πώληση μετοχές, ώστε να διασφαλιστεί η επίτευξη των τριμηνιαίων στόχων των ιδιωτικοποιήσεων".

Με αυτή την προτροπή του Επιτρόπου Όλι Ρεν, η τρόϊκα ζητεί και επίσημα πλέον από την κυβέρνηση να πουλήσει και ότι άλλο έχει μείνει απούλητο στο χώρα γιοα να πληρωθούν α δάνεια που πήρε τόσο αυτή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Tο σκεπτικό του είναι ότι σε περίπτωση που ανακύψουν δυσκολίες στην επίτευξη των στόχων των ιδιωτικοποιήσεων, θα μπορούσε να αναθεωρηθεί ο ρυθμός διάθεσης κρατικής περιουσίας, όπως και οι προσφερόμενες προς πώληση μετοχές, ώστε να διασφαλιστεί η επίτευξη των τριμηνιαίων στόχων των ιδιωτικοποιήσεων. ηλαδή θέλουν ΟΛΗ την Ελλάδα "εδώ και τώρα".

Τα παραπάνω επισημαίνει ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Όλι Ρεν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή.

Αναλυτικά η απάντηση του Επιτρόπου έχει ως εξής.:

«Η Επιτροπή πιστεύει ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που υπέβαλε η ελληνική κυβέρνηση είναι εφικτό.

Θα συμβάλει τα μέγιστα στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους μέσω διαφόρων επενεργειών, όπως η μείωση της έκδοσης ομολόγων, η μείωση των επιδοτήσεων, άλλου είδους μεταβιβάσεων ή κρατικών εγγυήσεων σε επιχειρήσεις κρατικής ιδιοκτησίας, και η δυνητική αύξηση του βαθμού απόδοσης των εταιρειών και, κατ' επέκταση, της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας ως συνόλου, ενώ παράλληλα προσελκύονται άμεσες ξένες επενδύσεις.

Η Επιτροπή γνωρίζει ότι πρόσφατα έχει αρχίσει να υποχωρεί η αξία ορισμένων από τα περιουσιακά στοιχεία που προορίζονται για μεταβίβαση στον ιδιωτικό τομέα.

Ευελπιστούμε ότι οι προοπτικές ανάκαμψης στις οποίες θα συντείνει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων θα βελτιώσουν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων.

Ωστόσο, σε περίπτωση που ανακύψουν δυσκολίες στην επίτευξη των στόχων των ιδιωτικοποιήσεων, θα μπορούσε να αναθεωρηθεί ο ρυθμός διάθεσης κρατικής περιουσίας, όπως και οι προσφερόμενες προς πώληση μετοχές, ώστε να διασφαλιστεί η επίτευξη των τριμηνιαίων στόχων των ιδιωτικοποιήσεων».

Read More

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ .....ΧΡΗΜΑΤΑ

Στο άρθρο της Rachel Ehrenberg στο ScienceNews που ακολουθεί παρουσιάζεται μία μελέτη που αποδεικνύει την... παγκόσμια συγκέντρωση πλούτου σε λίγους και ισχυρούς που ελέγχουν το σύστημα. Η κοινή λογική λέει ότι λίγα κολλώδη και λιπαρά χερια ελέγχουν μία δυσανάλογη φέτα της παγκόσμιας οικονομικής πίττας. Μια νέα ανάλυση υποστηρίζει ότι η κοινή λογική έχει δίκιο.

Διαγραμματικά η σύνδεση ανάμεσα σε περισσότερες από 43,000 εταιρίες αποκαλύπτει έναν στενά συνεκτικό πυρήνα κορυφαίων οικονομικών παραγόντων. Το 2007 μόνο 147 εταιρίες ήλεγχαν σχεδόν το 40% της χρηματικής αξίας όλων των συναλλαγών σύφμωνα με μία επιστημονική έκθεση που δημοσιεύτηκε online στις 28 Ιουλίου στο arXiv.org. "Πρόκειται για την εμπειρική απόδειξη αυτού που είχε κατανοηθεί σιωπηρά εδώ και χρόνια", δηλώνει ο Brandy Aven, θεωρητικός της Πληροφορίας στο Tepper School of Business στο Carnegie Mellon του Pittsburg.

Αυτή η ανάλυση αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια καταγραφής του διεθνούς ιστού των συνδέσμων μεταξύ εταιριών και εξακρίβωσης του ποιος έχει στην κατοχή του - και πόσες - μετοχές σε κάθε μία από αυτές. Χρησιμοποιώντας την οικονομική βάση δεδομένων Orbis, οι επιστήμονες από το ETH Zurich στην Ελβετία εξέτασαν τις πολυεθνικές που έχουν τουλάχιστον το 10% των μετοχών τους σε περισσότερες της μίας χώρες. Στην συνέχεια η ομάδα διερεύνησε τις προς τα πάνω και προς τα κάτω σχέσεις αποκαλλύπτοντας ένα δίκτυο 605,508 οικονομικών παραγόντων συνεδεδεμένων με περισσότερο του 1 εκ. ιδιοκτησιακών δεσμών.

Το δίκτυο αυτό λαμβάνει μια τοξοειδή μορφή με ένα μεγάλο αριθμό διάχυτων παραγόντων στα φτερα και μερικούς κύριους παίκτες συσσωρευμένους στο κέντρο. Συνεπώς, ενώ είναι αληθές ότι η ιδιοκτησία των μετοχοποιημένων εταιριών είναι ευρέως διαχυμένη, εντούτοις σύμφωνα με τον ερευνητή σύνθετων συστημάτων, James Glattfelder, ένα βήμα πιο πίσω όλα καταλήγουν στα ίδια χέρια.
Παρόλο που ο καθένας θα μπορούσε να έχει προβλέψει αυτό το αποτέλεσμα, η οικονομική βιβλιογραφία παρουσιάζει τις αγορές ως δυναμικές που στερούνται θερμών σημείων. Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι για το τι να κάνουν με την αλληλοσύνδεση του πυρήνα. Από την μία θα μπορούσαν να θέσουν όλο το δίκτυο σε κίνδυνο.

"Φανταστείτε μία μολυσματική ασθένεια", λέει ο Aven. "Αν έχεις ένα λύκειο όπου όλοι κοιμούνται μαζί και ένα άτομο κολήσει σύφιλη, τότε και όλοι οι άλλοι θα κολήσουνε". Από την άλλη όμως παρατηρεί ότι οι αλληλοσύνδεση μπορεί να οδηγήσει καλύτερη αυτόρύθμιση και σε θετικές συμπεριφορές, όπως δίκαιες εργασιακές πρακτικές και περιβαλλοντικά φιλικές πολιτικές.

Και παρόλο που το status πολλών παραγόντων στην ανάλυση έχει αλλάξει δραστικά από το 2007 (η τώρα διαλυμένη Lehman Brothers ήταν ένα στοιχείο κλειδί του πυρήνα), εντούτοις, σύμφωνα με τον Gerald Davis του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν στο Αν Άρμπορ, η ανάλυση φανερώνει ότι η ιδιοκτησία καθίσταται αυξητικά συγκεντρωτική και πολυεθνική.

Σημειώνει επίσης ότι δεδομένου του ότι η ανάλυση αυτού του είδους των δεδομένων είναι δύσκολη, τέτοιες μελέτες στοχεύουν περισσότερο "στην πρώτη εντύπωση της επιφάνειας της Σελήνης που λαμβάνει κάποιος με το τηλεσκόπιο. Δεν πρόκειται για οδικό χάρτη".

Η ιδιοκτησία είναι δύσκολο να μελετηθεί σε διεθνές επίπεδο καθώς η κατοχή μετοχών σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο δεν σημαίνει αναγκαστικά το ίδιο πράγμα στις ΗΠΑ και στην κομμουνιστική Κίνα. Όπως αναφέρεις ο οικονομολόγος Matthew Jackson του Stanford University, ακόμη και σε μία μόνο χώρα, η ιδιοκτησία είναι μερικές φορές δύσκολο να εξακριβωθεί. Για παράδειγμα, όταν κάποιος επενδύει σε ένα αμοιβαίο ή αγοράζει μετοχές μέσως ενός οργανισμού όπως η Merrill Lynch, η εταιρία εξακολουθεί πολλές φορές να είναι ο επίσημος κάτοχος του προϊόντος. Ακόμη και όταν οι μέτοχοι έχουν δικαίωμα ψήφου, μπορεί να μην το εξασκούν.

"Αυτό καθίσταται ανησυχητικό όταν όλοι είναι όπως εγώ και λένε 'θα αφήσω την Vanguard να ψηφίσει. Ίσως θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί αλλά πάλι δεν ξέρω αν πρέπει", αναφέρει ο Jackson.

Read More

ΟΧΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ...VARDARSKA

«Η Ελλάδα ενώ απέρριψε την πρόταση για ένα όνομα το οποίο είχε προταθεί από το μεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς ένα μόλις μήνα πριν από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EC) για συμφωνία με τα Σκόπια, δήλωσε, εντούτοις, ότι δεν θα είχε αντίρρηση στην δρόμο της πΓΔΜ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη χρήση της ονομασίας FYROM».

Αυτό αναφέρεται στην επιστολή της αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα στις 11 Οκτωβρίου 2005 που απέστειλε στην Ουάσιγκτον, όπως δημοσιεύθηκε στο Wikileaks.

Στην επιστολή σημειώνεται ότι η πρόταση του Νίμιτς προς την Αθήνα απερρίφθη συνολικά έπειτα από έντονες αντιδράσεις από τα μέσα ενημέρωσης και την αντιπολίτευση στην Ελλάδα.

Φιλοκυβερνητικές εφημερίδες ισχυρίστηκαν ότι ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής θα πήγαινε σε δημοψήφισμα για το όνομα και το αποτέλεσμα του θα χρησιμοποιούνταν ως πλατφόρμα για την μη ενσωμάτωση των Σκοπίων στις Ευρω-ατλαντικές δομές, με το συνταγματικό τους όνομα.

Μάλιστα, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, σχολίασε ότι δεν εκπλήσσεται από το γεγονός αυτό, ότι η Αθήνα απέρριψε την πρόταση, αφού ο τότε υπουργός Εξωτερικών Μολυβιάτης είχε αρνηθεί την αποδοχή της διπλής ονομασίας ως λύση στο πρόβλημα.

Read More