ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΕΡΜHΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ







Συνολική νομοθετική ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν τη λειτουργία της blogόσφαιρας, σχεδιάζει η κυβέρνηση.

Πρόκειται για ένα ευρύ ρυθμιστικό πλαίσιο που θα θέτει συγκεκριμένους κανόνες και αρχές, βάσει των οποίων θα ιδρύονται και θα ελέγχονται, από τη Δικαιοσύνη και όχι μόνο, όλα τα blogs και όλες οι ιστοσελίδες που υπάρχουν στο Διαδίκτυο.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης προτίθεται, αμέσως μετά το καλοκαίρι, να καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και πολίτες σ' έναν ανοικτό, δημόσιο διάλογο, ώστε να ρυθμισθούν μέχρι το τέλος του έτους όλες οι εκκρεμότητες. Οπως πιστεύουν στο υπουργείο, στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι του Διαδικτύου επιθυμούν να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, ώστε να γνωρίζουν όλοι τους «κανόνες του παιχνιδιού» και να αποφευχθούν στο μέλλον φαινόμενα «κανιβαλισμού» και άλλων παράνομων προσωπικών επιθέσεων μέσω δημοφιλών ιστοσελίδων.

Βασική προτεραιότητά του δεν είναι να αντιμετωπίσει μόνο το πρόβλημα της άρσης του απορρήτου, που παραμένει άλυτο, αλλά να δώσει απαντήσεις σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα ελευθερίας και προστασίας δικαιωμάτων στον κυβερνοχώρο. Ετσι, θέματα που αφορούν την ανωνυμία του blogger, το χώρο από τον οποίον εκπέμπει, το περιεχόμενο των πληροφοριών που διαχειρίζεται, θα τεθούν στην ημερήσια διάταξη του δημόσιου διαλόγου.

Οπως έλεγαν κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης ο κ. Καστανίδης δείχνει αυξημένη ευαισθησία σε θέματα της ελεύθερης έκφρασης και της διακίνησης ιδεών μέσω του Διαδικτύου. Αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει ότι είναι ανεκτό μέσω της ελευθερίας αυτής να θίγονται οι υπολήψεις άλλων ατόμων ή να πλήττεται βάναυσα η προσωπικότητά τους.

Ανοιχτή διαβούλευση

«Είναι μια δύσκολη ισορροπία που πρέπει να πετύχουμε, προκειμένου και τα δικαιώματα των θιγόμενων να εξασφαλίσουμε και την ελευθερία των ιδεών να προστατεύσουμε», φέρεται να λέει στους συνεργάτες του ο υπουργός. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Λίαν συντόμως θα κληθούν οι ενδιαφερόμενοι φορείς -οργανώσεις προστασίας ανθρώπινων δικαιωμάτων, η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ο Συνήγορος του Πολίτη- νομικοί αλλά και όσο το δυνατόν περισσότεροι bloggers- να πάρουν μέρος σε ανοικτή δημόσια διαβούλευση, προτείνοντας πρακτικά και νομικής φύσης μέτρα. Ο διάλογος αυτός θα διεξαχθεί και μέσω Διαδικτύου αλλά και «ζωντανά», με απευθείας προσωπική συζήτηση των συμμετεχόντων.

Ταυτόχρονα θα αξιοποιηθεί η διεθνής και ευρωπαϊκή εμπειρία στο θέμα, ώστε, το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου, να κατατεθεί στη Βουλή η συνολική πρόταση της κυβέρνησης για καθιέρωση ενός συγκεκριμένου, καθαρού και αυστηρού νομικού πλαισίου αναφοράς για όσους αξιοποιούν και εκφράζονται στην blogόσφαιρα.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ωστόσο πολλά. Αρκετοί αναρωτιούνται εάν η κυβερνητική αυτή πρωτοβουλία υποκρύπτει κάποια προσπάθεια ελέγχου και περιορισμού των ανεξάρτητων sites και blogs που κάποιοι θεωρούν «ενοχλητικά». Είναι αληθές ότι οι μηχανισμοί καταστολής αλλά και ακραία κόμματα της ελληνικής Βουλής (ΛΑΟΣ) έχουν επανηλειμμένα επιτεθεί κατά συγκεκριμένων ιστοσελίδων, επικρίνοντας το περιεχόμενό τους και ζητώντας το κλείσμό τους, μόνο και μόνο επειδή εκφράζουν διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις από τις δικές τους.

Από την άλλη, οι μηχανισμοί δίωξης στην Ε.Ε. έχουν επιβάλει ένα καθολικό πέπλο επιτήρησης των «ύποπτων» κατά την εκίμησή τους sites, φακελώνοντας αυθαίρετα τους πολίτες που τα επισκέπτονται.

Αρση απορρήτου

Από την άλλη, η μεγάλη νομική μάχη για την άρση του απορρήτου των blogs βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι διωκτικές αρχές, επικαλούμενες τις εγκυκλίους του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά αλλά και του διαδόχου του, ζητούν από τις εταιρείες-παρόχους υπηρεσιών Ιντερνετ να τους δίδουν όλα τα στοιχεία και τις πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες και διεχειριστές των ιστοσελίδων, σε βάρος των οποίων πολίτες και πολιτικοί, καταθέτουν μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση ή άλλά προσβολή της προσωπικότητάς τους.

Ωστόσο η ΑΔΑΕ, επικαλούμενη την ευρωπαϊκή νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, επιμένει ότι τα στοιχεία που ζητά η αστυνομία ανήκουν στον πυρήνα της προστατευόμενης από το σύνταγμα αλληλογραφίας και δεν μπορούν να δοθούν χωρίς να τηρηθεί η συνταγματική και νομική διαδικασία. Για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, απαιτείται να έχει διαπραχθεί κάποιο ρητά αναφερόμενο σοβαρό έγκλημα (το πλημμέλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης δεν ανήκει σε αυτά) και να αποφασίσει είτε το συμβούλιο πλημμελειοδικών είτε ο εισαγγελέας εφετών (για λόγους εθνικής ασφάλειας).

Ο αντίλογος εδώ είναι ότι, εάν δεν τεθούν όροι για τη νόμιμη διευκόλυνση της άρσης του απορρήτου, θα διογκωθούν οι περιπτώσεις των ανώνυμων επιθέσεων στον κυβερνοχώρο.


Όπως διαβάζουμε σε άρθρο στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται λέει να φέρει νομοσχέδιο για τη ρύθμιση της μπλογκόσφαιρας, με διαβουλεύσεις και όλες αυτές τις γνωστές πολιτικές πομφόλυγες. Προφανώς οι πιέσεις από διάφορες πλευρές είναι πολλές. Το αστείο όμως της υπόθεσης είναι, εκτός των άλλων, ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται να επεμβαίνει η κρατική εξουσία πάνω στις ελεύθερες φωνές των blogs, έτσι όπως τουλάχιστον διαβάζουμε στο πιο πάνω άρθρο.
Κατ’ αρχήν η κυβέρνηση θέλει,...
προκειμένου να δημιουργηθεί ένα blog, να πηγαίνει ο υποψήφιος blogger στο δικαστήριο και να ζητάει άδεια, κάτι σαν ίδρυση εταιρίας ένα πράμα, λες και η google, η yahoo και η wordpress ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο και πρέπει να του ζητήσουμε την άδεια για να ανοίξουμε blog. Αν είναι δυνατόν!! Ποιος τα σκέφτεται αυτά;; Αλήθεια χαρτόσημο στην αίτηση, παράβολα, τήρηση βιβλίων και ΦΠΑ θα έχει το μαγαζί;;
Δεύτερον, θέλει λέει να ελέγχει η δικαιοσύνη μόνιμα το κάθε blog. Κάτι σαν να λέμε, «αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους». Λες και η δικαιοσύνη έλυσε τα δικά της προβλήματα και δεν έχει με τι να ασχοληθεί.
Τρίτον, οπωσδήποτε θέλει όλα τα blogs να είναι επώνυμα. Η ανωνυμία δεν είναι αποδεκτή, γιατί προφανώς οπλίζει με θάρρος τον ανώνυμο blogger, ο οποίος έτσι γίνεται πιο αιχμηρός και ενοχλητικός για το κατεστημένο.
Τέταρτον, θέλει λέει να γνωρίζει η Ελληνική Πολιτεία, το χώρο από τον οποίο εκπέμπει (ραδιοσταθμός είναι;;) ένα blog, προφανώς για να μην κουράζεται η αστυνομία να ψάχνει και
Πέμπτον, πρέπει να είναι λέει γνωστό από πριν στο κράτος το περιεχόμενο των πληροφοριών που θα διαχειρίζεται ένα blog. Προφανώς εδώ πρέπει να μοιραστούν τα χωράφια και να μην μπαίνει ο «απρεπής» blogger με ανεξέλεγκτες ειδήσεις και άρθρα στο χώρο που καλύπτουν τα υπεύθυνα, σοβαρά και αντικειμενικά ΜΜΕ.

Όλα τα πιο πάνω παραμύθια δεν μας ανησυχούν σαν bloggers.
Όμως, μέσα από όλα αυτά, εκείνο που μας ανησυχεί πάρα πολύ και αρχίζει να διαφαίνεται πλέον έντονα είναι η ανικανότητα της πολιτικής ελίτ του τόπου να κυβερνήσει τη χώρα και να την οδηγήσει στο μέλλον και στη Νέα Εποχή.

Όχι αγανάκτηση φίλοι μου.
Αλλά ανησυχία και εγρήγορση για την κατάρρευση που έρχεται με ταχύτητα και μας αφήνει απροστάτευτους.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η κυβέρνηση, με την πολιτική της αφέλεια, θα βγάλει την μπλογκόσφαιρα στην «παρανομία», στο βουνό, στο αντάρτικο και όπως είναι επόμενο, ότι απαγορεύεται έλκει πιο πολύ.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για αγώνα και σοβαρότητα στην ενημέρωση, γιατί το βάρος πέφτει επάνω μας, πολύ πιο γρήγορα από ότι το είχαμε φανταστεί

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ


ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ (ΕΛΛΗΝΙΔΑ) ΥΠΟΥΡΓΟ (ΕΘΝΙΚΗΣ)(ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ) ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ

«κ. Υπουργέ,

Η Επιτροπή Εθνικών Θεμάτων ανήκει στην Πανελλήνια Ομοσπονδία της Πολιτείας της Φλώριδας των ΗΠΑ, που αντιπροσωπεύει και εργάζετει για τον Ελληνισμό της περιοχής. Πολλά από τα μέλη μας είναι πρώτης γενιάς μετανάστες στην Αμερική, μιλούν την Ελληνική γλώσσα και αρκετοί έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε ισχυρό δεσμό με την πατρίδα Ελλάδα, την επισκεπτόμαστε σχεδόν κάθε χρόνο και αυτήν την αγάπη την έχουμε μεταδώσει στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας.

Παρακολουθούμε τα συμβαίνοντα στην Ελλάδα κι ανησυχούμε πάρα πολύ, όχι μόνο για την οικονομική κατάσταση, αλλά και για ο,τι συμβαίνει εκεί σε Εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Στην Αμερική που ζούμε ακούμε καθημερινά για χαλάρωση των θεσμών και της Εθνικής συνείδησης των Ελλήνων και βρισκόμαστε σε πλήρη σύγχυση. Ακούμε για Τουρκοποίηση της Θράκης για διωγμό εκπαιδευτικών, όπως της Χαράς Νικοπούλου, που προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή την Ελληνική γλώσσα και την Ελληνικότητα της περιοχής. Ακούμε για δίγλωσσα νηπιαγωγεία με πρώτη γλώσσα την Τουρκική και δεύτερη την Ελληνική και για κατάργηση συμβόλων, όπως του σταυρού απο την Ελληνική σημαία. Ακούμε για προσπάθεια εξάλειψης της λέξης [ ΕΘΝΙΚΗ ] από τράπεζες και γενικά απ' όπου χρησιμοποιείτο, ακόμη και από τον τίτλο του Υπουργείου [ ΕΘΝΙΚΗΣ ] Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ποιούς άραγε ενοχλεί; Δεν είμαστε Έθνος; Γιατί πρέπει να χάσουμε την ταυτότητά μας; Επίσης πληροφορηθήκαμε την απόφαση του Υπουργείου να μην ανανεώσει την αποστολή εκπαιδευτικών στις ΗΠΑ, που προσφέρουν διδακτικό έργο στα σχολεία της Ομογένειας.

Στην αρχή πιστέψαμε και θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτά είναι φήμες και προιόντα διασποράς ψευδών ειδήσεων. Όταν όμως παρακολουθήσαμε την εκπομπή του κ. Χαρδαβέλα για την κα Χαρά Νικοπούλου, όταν διαβάσαμε άρθρα και επιστολές διαμαρτυρίας πολλών πνευματικών ανθρώπων και όχι μόνο γεμίσαμε με απορίες, ερωτηματικά και αμφιβολίες. Επαναστατούμε όταν διαβάζουμε στο διαδίκτυο για ξεπούλημα της χώρας και της Ελληνικής γλώσσας και προσπάθειες αλλαγής της Ιστορίας μας.

Κυρία Υπουργέ,

Στη χώρα αυτή που μας φιλοξενεί σας δηλώνουμε ότι παραμένουμε Έλληνες. Πιστεύουμε ότι ένα Έθνος χάνεται όχι όταν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα, αλλά όταν χάνεται η γλώσσα του, ξεχνιέται η Ιστορία του και χαλαρώνει η συνοχή και η Εθνική συνείδησή του.

Εμείς οι Έλληνες της Διασποράς σας παρακαλούμε να μας πληροφορήσετε τι ακριβώς συμβαίνει στη γενέτειρά μας και πως μπορούμε να βοηθήσουμε. Θέλουμε να ενημερωθούμε από επίσημα χείλη την πραγματικότητα ώστε να μπορούμε να αποκρούουμε τους καλοθελητές της καταστροφολογίας της μητέρας Ελλάδας.

Σας ευχαριστούμε και πιστεύουμε ότι θα τύχουμε της προσοχής σας».

Για περισσότερα: Ίδρυμα Ελληνισμού Αμερικής www.hellenes.com

ΞΗΛΩΝΟΥΝ ΚΑΡΝΑΓΙΑ 300 ΕΤΩΝ




Καρνάγια και ταρσανάδες
Εκεί που ναυπηγικές εργασίες κατασκευής , συντήρισης και αποκατάστασης σκαφων... λαμβάνουν χώρα...
Εκεί που οι ανελκύσεις (τράβηγμα) και οι καθελκύσεις ( ρίξιμο) είναι εικόνες καθημερίνες...
Εκει που η μυρωδια της μπογίας και της μουράβιας κυριαρχει... μαζί με τη σκόνη των τριβείων, το πριονίδι της κορδέλας, την πρέσσα της υδροβολής...
εκεί που τα ακούσματα είναι ορολογίες ειδικές , μαγεια γεμάτες...

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ,ΒΙΒΛΙΑ,ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ
ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

Αλυτο παραμένει το πρόβλημα που έχει ξεσπάσει στο νησί της μπουρλοτιέρισσας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες και αφορά μια μοναδική κληρονομιά: τα ιστορικά καρνάγια, στα οποία φτιάχτηκε ο πολεμικός στόλος της Επανάστασης.

Για την ιστορία ν' αναφέρουμε ότι στα μέσα Ιουλίου από το λιμεναρχείο του νησιού δόθηκε ένα τελεσίγραφο του Λιμενικού Σώματος στους ξυλοναυπηγούς των ταρσανάδων των Σπετσών, το οποίο «διατάζει να διακόψουν αμέσως τις εργασίες τους και ν' αδειάσουν τον τόπο εντός 30 ημερών».

Οι ξυλοναυπηγοί κινητοποιήθηκαν σε πολλά επίπεδα. Εκαναν έκκληση σε κάθε φίλο των Σπετσών και της Ιστορίας, γνωστοποιώντας: «Εργαζόμαστε, γενιά με γενιά, στους ίδιους χώρους, στα ίδια καρνάγια πάνω στο κύμα, στον αιγιαλό. Εκεί χτίζαν' οι πρόγονοί μας τα πλοία του Εθνικού Αγώνα του 1821, στον οποίο το κράτος οφείλει την ύπαρξή του. Και τώρα το όργανο αυτού του κράτους που όφειλε να μας προστατεύει, το Λιμενικό Σώμα, μας στέλνει τελεσίγραφο να φύγουμε μέχρι τις 6.8.2010!».

Από την άλλη καλούσαν το Δημοτικό Συμβούλιο «να πράξει το παν για να ακυρωθεί το απαράδεκτο τελεσίγραφο, αλλά και να δρομολογήσει τη σωτηρία των καρνάγιων που αποτελούν έναν εθνικό θησαυρό, ζητώντας την τροποποίηση του σχετικού νόμου». Επίσης ενημέρωσαν τον νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα, τους βουλευτές και τους συναρμόδιους φορείς προκειμένου να βρεθεί λύση και να μην απομακρυνθούν από τον χώρο στον οποίο βρίσκονται τα ιστορικά καρνάγια των Σπετσών από το 1821.

Η αντίδραση της Νομαρχίας Πειραιά υπήρξε άμεση, στην παράλογη απόφαση του Λιμεναρχείου Σπετσών, το οποίο ζητούσε από τους ξυλοναυπηγούς να εγκαταλείψουν μέσα σε 30 μέρες τον χώρο στον οποίο εδώ και 300 χρόνια βρίσκονται οι ταρσανάδες, επειδή στερούνται... αδείας.

Με επιστολή του ο κ. Μίχας προς το Λιμεναρχείο Σπετσών, το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο και τον Δήμο Σπετσών -η οποία κοινοποιήθηκε και στους υπουργούς Οικονομικών, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού- ζητούσε να μεριμνήσουν για τη συνέχιση της λειτουργίας τους με παράλληλη διατήρηση του χαρακτήρα και της ιστορικής τους σημασίας αλλά και με σεβασμό στο περιβάλλον, προχωρώντας, εάν κριθεί αναγκαίο, και στις κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις για την ειδική περίπτωσή τους.

«Τα ιστορικά καρνάγια -επισήμανε ο κ. Μίχας- δεν αποτελούν μια απλή επαγγελματική δραστηριότητα και επομένως δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αποκομμένα από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και την ιστορική σημασία τους. Το ίδιο ισχύει και για την παραδοσιακή τέχνη της ξυλοναυπηγικής, που φθίνει, και οι επαγγελματίες του νησιού είναι από τους τελευταίους πρεσβευτές της συγκεκριμένης ξυλοναυπηγικής τέχνης».

Για το θέμα κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας τονίζοντας ότι «τα σπετσιώτικα καρνάγια δεν ανήκουν μόνο στους παραδοσιακούς ναυπηγούς που τα δουλεύουν από γενιά σε γενιά 300 χρόνια τώρα, αλλά ανήκουν στη ζωντανή ιστορία του νησιού, στη ζωντανή εθνική ιστορία της Ελλάδας και έχουν συμβάλει στην εθνική ανεξαρτησία και στη συγκρότηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους». Και καλούσε τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Οικονομίας, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού - Τουρισμού να κινήσουν τις διαδικασίες για να αποτρέψουν επειγόντως τη διακοπή λειτουργίας των ιστορικών καρνάγιων των Σπετσών αλλά και να προωθήσουν μέτρα ώστε «να ενισχυθεί γενναία η συνέχισή τους, όπως ταιριάζει σε αυτήν τη μοναδική ιστορική, παραγωγική ξυλοναυπηγική δραστηριότητα, ισχυρή ταυτότητα της ιστορικής διαδρομής, αλλά και της σύγχρονης ζωής των Σπετσών».

Η 6η Αυγούστου πέρασε και το θέμα δεν λύθηκε ακόμη. Οι Σπετσιώτες έχουν εξαγριωθεί. Αν θα ισχύσει το τελεσίγραφο του λιμεναρχείου ή θα επικρατήσει η ώριμη σκέψη, είναι το ζητούμενο.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ


Το μοναδικό μοναστηριακό συγκρότημα της πόλης, που χρονολογείται στον 9ο αιώνα, ήρθε στο φως στο Küçükyalı Arkeopark, μια μεγάλη αρχαιολογική περιοχή στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης από διεθνή ομάδα αρχαιολόγων.

Περιλαμβάνει πανέμορφα μαρμάρινα πατώματα, πολύτιμα μωσαϊκά, υπέροχα νομίσματα και όμορφα αντικείμενα τέχνης που οι Ιταλοί αρχαιολόγοι που τα έφεραν στο φως ελπίζουν να τα δουν μια μέρα να κοσμούν το μουσείο της πόλης.

"Οι άνθρωποι πίστευαν ότι επρόκειτο για κάποιο ισλαμικό τέμενος του 9ου αιώνα. Όταν ξεκίνησα τις έρευνες εδώ, ήταν πλέον σαφές ότι οι θεωρίες αυτές ήταν τελείως αβάσιμες" δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet, η επικεφαλής της ομάδας των αρχαιολόγων, Αλεσάντρα Ρίτσι, η οποία επεσήμανε πως ταξιδιώτες του 19ου αιώνα αναφέρουν στις ταξιδιωτικές περιηγήσεις τους πως στην περιοχή βρισκόταν ένα βυζαντινό μοναστήρι.

"Το πλούσιο μοναστηριακό συγκρότημα, που χτίστηκε μεταξύ του 867 και του 877, περιλαμβάνει την εκκλησία και τον τόπο ταφής του Πατριάρχη Ιγνάτιου, προσωπικότητας που διαδραμάτησε σπουδαίο ρόλο στην βυζαντινή ιστορία, καθώς απεικονίζεται στα ψηφιδωτά στο εσωτερικό της Αγίας Σοφίας", πρόσθεσε η Αλεσάντρα Ρίτσι.

"Δεν υπάρχει τίποτε εδώ που να παραπέμπει στην οθωμανική περίοδο, ούτε ένα κομμάτι από κάποιο αγγείο. Είναι πολύ σπάνιο να ανακαλύψει σήμερα κανείς ολόκληρες τοιχογραφίες από την εποχή εκείνη στην Κωνσταντινούπολη" σημείωσε η Ιταλίδα αρχαιολόγος.

Επίσης, με τις ανασκαφές ήρθαν στην επιφάνεια οργανικά κατάλοιπα της εποχής εκείνης, γεγονός που θα επιτρέψει στους ειδικούς επιστήμονες να διεξάγουν συμπεράσματα για τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούσαν στην Κωνσταντινούπολη τον 9ο αιώνα αλλά και παλαιότερα. "Ανακαλύψαμε πολλούς σπόρους, αλλά δεν βρέθηκαν για παράδειγμα ίχνη από ελαιόδεντρα ή αμπελώνες," διευκρίνισε η επικεφαλής της ομάδας των αρχαιολόγων.

ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΟ ΕΛΛΗ



15 Αυγούστο 1940. Πρωϊ γύρω στις 8.30′ το καταδρομικό του πολεμικού ναυτικού μας “Ελλη”, βρισκόταν αγκυροβολημένο σημαιοστολισμένο 800 περίπου μέτρα από το λιμάνι της Τήνου, όπου είχε πάει για ν’ αποδώσει τιμές στην μεγάλη θρησκευτική γιορτή της Παναγίας. Ενώ χιλιάδες πιστοί περίμεναν την περιφορά της εικόνας της Παναγίας, ένας δειλός κι άναδρος τορπιλλιστής, έρριξε τρεις τορπίλες! Η μία έπληξε το καταδρομικό “Ελλη”! Οι άλλες δύο έφθασαν μέχρι το λιμάνι για να πλήξουν αθώους προσκυνητές!



Το Έλλη βυθίστηκε στα γαλανά νερά της Τήνου, όπου κάθε χρόνο ένα στεφάνι δάφνης αρμενίζει σ’ εκείνο το σημείο για να θυμίζει τον χαμό της Έλλης και την θυσία των ανδρών που θάφτηκαν μαζί της! Η ψυχή της Έλλης που δεν κατάφερε το άνανδρο χέρι που την βύθισε να την πνίξει, ξεχύθηκε στην Ελλάδα κι ατσάλωσε τις ψυχές των Ελλήνων, που λίγο αργότερα έγραφαν χρυσές σελίδες ηρωϊσμού στα βουνά της Ηπείρου, στέλνοντας τους εισβολείς Ιταλούς στη θάλασσα!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ


Είναι ποτέ δυνατόν η ελληνική κυβέρνηση να αναφέρει επισήμως τα Σκόπια ως « Μακεδονία» στην πιο κρίσιμη φάση των συνομιλιών για την ονομασία του γειτονικού κρατιδίου;

Είναι ποτέ δυνατόν η ελληνική κυβέρνηση να τροφοδοτεί την αλυτρωτική προπαγάνδα των Σκοπίων και να υιοθετεί τον όρο «Μακεδονία» για τον γεωγραφικό και πολιτικό προσδιορισμό του γειτονικού κρατιδίου;

Πολλοί θα βιαστούν να απαντήσουν αρνητικά. Και όμως! Μια ματιά στην επίσημη και προβεβλημένη ιστοσελίδα της ελληνικής κυβέρνησης “Ανοικτή διακυβέρνηση» – opengov.gr ( η οποία «δημιουργήθηκε κατόπιν εντολής και με την άμεση επίβλεψη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου) είναι αποκαλυπτική.

Στην κεντρική σελίδα και ανάμεσα στα link της ιστοσελίδας του πρωθυπουργού ( PrimeMinister.gov.gr) και της κυβέρνησης (Government.gov.gr) έχουν τοποθετήσει αυτό της κυβερνητικής ιστοσελίδας « Χωρίς διαφημιστικές πινακίδες» (illigalsigns.gov.gr).

Στην συγκεκριμένη λοιπόν επίσημη κυβερνητική ιστοσελίδα φιλοξενούνται όχι ένας , αλλά τρεις χάρτες στους οποίους τα Σκόπια όχι μόνο αναφέρονται ως «Μακεδονία», αλλά προς πλήρη εμπέδωση της προπαγάνδας αποκαλούνται και με τον αγγλικό σχετικό όρο «Macedonia» (FYROM).

Δηλαδή μπορεί ο καθένας να βρει την πλήρη υιοθέτηση της προπαγάνδας που χρησιμοποιούν τα Σκόπια ,στην …. επίσημη ιστοσελίδα της ελληνικής κυβέρνησης!

Είναι δυνατόν να υπάρχει σε τέτοιο υψηλό κυβερνητικό επίπεδο , τόση ανευθυνότητα; Τα λόγια περισσεύουν. Αντίθετα οι προβληματισμοί … γιγαντώνονται.

Και όπως έλεγε ο Άγγλος συγγραφέας Samuel Johnson «Όλα τα παράπονα για την αδικία του κόσμου είναι αδικαιολόγητα. Δεν συνάντησα ούτε έναν προικισμένο άνθρωπο που να αδικήθηκε απ’ τη μοίρα του. Για όλες τις αποτυχίες μας φταίμε μόνο εμείς οι ίδιοι ».

ΚΑΘΕ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ



Μπορεί να μη θέλουμε να θυμόμαστε τις λεπτομέρειες της 15ης Αυγούστου 1974. Όμως, η υπενθύμιση δεν εξαρτάται από εμάς. Γιατί, κάθε που γίνεται 15 Αυγούστου, ολόκληρη η Κύπρος αποκτά τη μυρωδιά των περιβολιών του Αγίου Μέμνονα, αποκτά χρυσή αμμουδιά και γίνεται Αμμόχωστος…

Ο νομικός Πάνος Ιωαννίδης, πρόσφυγας από την Αμμόχωστο και πρόεδρος της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, κάνει μίαν από καρδιάς αφήγηση για τα γεγονότα της κατάληψης της Αμμοχώστου. Η κατάθεσή του αποτελεί μαρτυρία μιας προδοσίας, αποτελεί τροφή για προβληματισμό και υπενθύμιση για όσους τείνουν να ξεχνούν. «Αυτά που ακολουθούν δεν είναι θύμησες», αναφέρει. «Είναι γεγονότα, ανεξίτηλα χαραγμένα στην καρδιά και στο μυαλό όσων ατύχησαν να τα ζήσουν. Γεγονότα, που άλλαξαν τον τρόπο σκέψης και οδήγησαν τον καθένα από εμάς στο δικό του 'Tάμα Ζωής'....», εξηγεί.

15η Ιουλίου 1974
Οι κατ' όνομα μόνο Έλληνες μαχαιρώνουν την Κύπρο με χίλιες μαχαιριές, τη σφάζουν και την προσφέρουν στο πιάτο με το αίμα της, για να την απολαύσουν οι εχθροί του Ελληνισμού με την ησυχία τους και για όσο χρόνο εκείνοι θα αποφάσιζαν ότι θα διαρκέσει το φαγοπότι. Και το φαγοπότι συνεχίζεται για 10ετίες ολόκληρες.....

Η 1η φάση της Εισβολής
Την 20ή Ιουλίου 1974 οι Τούρκοι αρχίζουν τον «σικέ αγώνα της Εισβολής». Παρωδία η επιστράτευση στην Αμμόχωστο, σχεδόν ανύπαρκτα τα μέσα, σαστισμένοι και γελοίοι οι επιτελείς της Στρατιωτικής Διοίκησης, με έναν εκτρωματικό Διοικητή -το Συνταγματάρχη Κ.Ζ.- να περιφέρεται μονολογώντας «ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, δεν χρειάζεται να είμαστε προκλητικοί…»! Εξαίρεση, μέσα στο χάος, το ανήσυχο βλέμμα των Κυπρίων μονίμων και εφέδρων αξιωματικών και οπλιτών, που αντελήφθησαν την προδοσία και άρχισαν να οργανώνουν μεταξύ τους Ομάδες Μάχης.

Θλιβερή εξαίρεση από τους Ελλαδίτες Αξιωματικούς ο Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Μουζάκης, που ηγήθηκε της μοναδικής δικής μας επίθεσης για την κατάληψη του πολυβολείου στο τουρκικό Λύκειο. Εκεί, έξω από τα Τείχη της Αμμοχώστου, σκοτώθηκε ο Αν/χης Μουζάκης.

Μεσημέρι της 20ής Ιουλίου 1974
Καταλήφθηκε το τουρκικό πολυβολείο, αιφνιδιάστηκαν οι Τούρκοι από την επίθεση και, υποχωρώντας μέσα στα Τείχη, μετέδωσαν τον πανικό σε ολόκληρη την -για χρόνια- τουρκοκρατούμενη παλαιά πόλη της Αμμοχώστου. Οι έφεδροι ζήτησαν ενισχύσεις, εξηγώντας στο Διοικητή Ζαρκάδα ότι «οι πύλες είναι ανοικτές, ο πανικός μεταξύ των Τούρκων διάχυτος και -με λίγους ακόμα μαχητές- η επιχείρηση για κατάληψη της εντός των Τειχών Αμμοχώστου θα είναι νικηφόρα». Εξήγησαν, επίσης, οι έφεδροι στο Διοικητή ότι, «εάν η παλαιά πόλη καταληφθεί και οι Τούρκοι είναι πλέον ανάμεσά μας, ο κίνδυνος για βομβαρδισμό της Αμμοχώστου απομακρύνεται, χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο οι εισβολείς να μη θεωρήσουν πλέον την Αμμόχωστο σαν στόχο προτεραιότητας».

Τα εξήγησαν αυτά οι έφεδροι στο Συν/χη Κ.Ζ., για να πάρουν την πιο προδοτική διαταγή που ακούστηκε ποτέ από Έλληνα Αξιωματικό: «Άμεση υποχώρηση, η κατάληψη της παλαιάς Αμμοχώστου δεν είναι δική σας δουλειά…»!
Τόλμησαν οι έφεδροι να ρωτήσουν «τίνος δουλειά είναι, άραγε, η απελευθέρωση της Αμμοχώστου, εάν όχι των Αμμοχωστιανών υπερασπιστών της…», για να πάρουν την ίδια παγερή απάντηση: «Σας διατάζω να υποχωρήσετε αμέσως». Με αυτήν τη διαταγή, η ευκαιρία για κατάληψη της εντός των Τειχών Αμμοχώστου χάθηκε οριστικά...

Ανήμποροι να ενεργήσουν όπως θα έπρεπε, οι έφεδροι υποχώρησαν στο Δασάκι των Δικαστηρίων και στα γύρω κτίρια, όπου άρχισαν να δέχονται -αμυνόμενοι πλέον- τα πυρά των Τούρκων από τα Τείχη. Σε λίγο άρχισε και η τουρκική αεροπορία να βομβαρδίζει το κέντρο της πόλης, την παραλία της Αμμοχώστου και τις θέσεις μας.

Ο Διοικητής Αμμοχώστου Συν/χης Κ.Ζ. φρόντισε έγκαιρα να ολοκληρώσει το δικό του μέρος της προδοσίας: Πρόδωσε την Αμμόχωστο από τις πρώτες ώρες, της πρώτης ημέρας, της πρώτης φάσης της Εισβολής, εκτελώντας με απόλυτη ακρίβεια τις εντολές που είχε πάρει και που μόνο εκείνος γνώριζε...

Η 2η φάση της Εισβολής
Το γεγονός ότι ο ρόλος του Συν/χη Κ.Ζ. και των ανθρώπων του είχε τελειώσει από την πρώτη μέρα, αποδείχθηκε μόλις ανακοινώθηκε η προσωρινή κατάπαυση πυρός, χάριν των δήθεν «συνομιλιών της Γενεύης». Με το πρόσχημα ότι «όφειλαν να επισκεφθούν το ΓΕΕΦ», ο Διοικητής Κ.Ζ. και το επιτελείο του εξαφανίστηκαν οριστικά, εγκαταλείποντας όλα τα Τμήματα και την Αμμόχωστο χωρίς Στρατιωτική Διοίκηση...

Για την πόλη της Αμμοχώστου, η δεύτερη φάση της Εισβολής άρχισε νωρίς το απόγευμα της 13ης Αυγούστου 1974 με βομβαρδισμό, και με δύο Τμήματα να προσπαθούν να την υπερασπιστούν: Ένα Τμήμα από 32 εφέδρους στο Δασάκι των Δικαστηρίων και ένα δεύτερο Τμήμα στο Νοσοκομείο της πόλης, με επικεφαλής το Λοχαγό Στέλιο Κάτσιο.

Οι έφεδροι στο Δασάκι χωρίς Διοίκηση. Ο αρχαιότερος από τους Αξιωματικούς έπρεπε να αναλάβει τη Διοίκηση. Έτυχε να είναι ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πάνος Ιωαννίδης. Οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν μέχρι και το μεσημέρι της Πέμπτης 15ης Αυγούστου 1974. Το απόγευμα της ημέρας εκείνης:

· Ο βομβαρδισμός εντάθηκε,
· Οι Τούρκοι πύκνωσαν τα πυρά από τα Τείχη,
· Κάποιο φορητό ραδιόφωνο μετέδιδε ότι «τα τουρκικά άρματα κατευθύνονται προς την Αμμόχωστο, κινούμενα χωρίς αντίσταση, χωρίς τη συνοδεία πεζικού και με μέγιστη ταχύτητα στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας - Αμμοχώστου».

Οι διαταγές…
Η πόλη έρημη. Μοναδική ένδειξη αντίστασης, οι πυροβολισμοί από τους άνδρες στο Νοσοκομείο και τους εφέδρους στο Δασάκι. Πυροβολισμοί που άρχισαν να αραιώνουν, γιατί τα πυρομαχικά των εφέδρων ήσαν πλέον μετρημένα... Με το βλέμμα περισσότερο παρά με λόγια, αντάλλαξα κάποιες γρήγορες σκέψεις με τον αμέσως επόμενο έφεδρο Ανθυπολοχαγό Γιαννάκη Αρέστη (σήμερα Ταξίαρχος ε.α.). Γνωρίζαμε ότι έπρεπε να δοθούν διαταγές...

Διαταγή πρώτη: «Παραμένουμε στις θέσεις μας αμυνόμενοι. Οικονομία στα πυρομαχικά».
Διαταγή δεύτερη: «Να βγουν παρατηρητές προς τη Λίμνη του Αγίου Λουκά και να αναφέρουν τις κινήσεις των αρμάτων - Να χρησιμοποιηθεί η βενζίνη από τις αποθήκες του Διοικητηρίου για να γίνουν βόμβες Μολότοφ - Εάν τα άρματα κινηθούν μέσα στην πόλη, θα αντιμετωπιστούν».
Διαταγή τρίτη: «Να γίνει προσπάθεια επικοινωνίας με το ΓΕΕΦ και την Κυβέρνηση, για να ζητηθούν ενισχύσεις - Τα άρματα από μόνα τους, χωρίς πεζοπόρα τμήματα, μόνο γραμμή αντιπαράταξης μπορούν να επιδιώξουν, προφανώς κατά μήκος του δρόμου προς το Λιμάνι - Η πόλη της Αμμοχώστου μπορεί να κρατηθεί».

Ήσαν οι πρώτες ουσιαστικές διαταγές, μετά από τις προδοτικές εκείνες του Συν/χη Κ.Ζ. Η πειθαρχία των εφέδρων Αξιωματικών και Οπλιτών προς τον 29χρονο Ανθ/γό Διοικητή ήταν εκπληκτική. Μέσα σε συνθήκες κόλασης, όλοι και από μόνοι τους εξύψωσαν το ηθικό τους και κινήθηκαν όπως διατάχθηκαν. Αρχίσαμε να νιώθουμε πως «ίσως δεν είχαν χαθεί τα πάντα»... Όμως, η προδοσία της Αμμοχώστου δεν ήταν γραμμένο να ανατραπεί. Αφηγείται, γι' αυτές τις τελευταίες ώρες, ο τότε Λοχαγός Στέλιος Κάτσιος: «…Γύρω στις 4:30 το απόγευμα ξεκίνησα (από το Νοσοκομείο) σε μια προσπάθεια να επανακτήσω επαφή με το Τάγμα μου…

Στη διαδρομή βρήκα το Τμήμα του έφεδρου Ανθ/γού Πάνου Ιωαννίδη, που υπερασπιζόταν την περιοχή κοντά στην κλινική ΛΟΥΚΙΑ και το τουρκοκυπριακό Λύκειο. Συνάντησα, επίσης, το συνάδελφό μου Γιώργο Χατζηκωνσταντίνου, με τον οποίο αντάλλαξα κάποιες απόψεις, που με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι το Τάγμα μου είχε μετακινηθεί. Μη έχοντας τρόπο επικοινωνίας, επέστρεψα στο Νοσοκομείο, όπου άρχισε η τελευταία μεγάλη μάχη. Τα αεροπλάνα βομβάρδιζαν συνεχώς και τα πυρά των αρμάτων ήσαν καταιγιστικά. Και ενώ τα πάντα έμοιαζαν με κόλαση, ήρθε με αγγελιαφόρο εντολή από το Τάγμα να συμπτύξω το Τμήμα μου στην περιοχή Δερύνειας, πράγμα που έγινε».

Το Τμήμα του Νοσοκομείου πράγματι ανασυντάχθηκε στη Δερύνεια και κράτησε τη γνωστή, μέχρι και σήμερα, ακραία γραμμή προς την Αμμόχωστο. Καθ' οδόν προς τη Δερύνεια, ο Λοχαγός Κάτσιος πέρασε από το δικό μας Τμήμα και μας ενημέρωσε για τις κινήσεις του. Του ευχηθήκαμε «καλή τύχη» και τον παρακαλέσαμε να μας αφήσει όσα πυρομαχικά τού περίσσευαν. Δεν του είχε απομείνει τίποτε...

15 Αυγούστου 1974, ώρα 6:20 το απόγευμα:
Οι μόνοι Έλληνες που εμείς γνωρίζαμε ότι είχαν απομείνει στην Αμμόχωστο ήσαν οι 32 έφεδροι στο Δασάκι των Δικαστηρίων. Πολύ αργότερα πληροφορηθήκαμε για μιαν ακόμα Ομάδα Εφέδρων, που είχαν επίσης εγκαταλειφθεί, προδομένοι από τη δική τους ηγεσία, στο Λιμάνι της Αμμοχώστου. Ήσαν οι έφεδροι, που τελικά αναγκάστηκαν να πέσουν στη θάλασσα για να σωθούν κολυμπώντας.

Στο μεταξύ:
· Τα άρματα είχαν φθάσει στη Λίμνη του Αγίου Λουκά και κτυπούσαν διαρκώς.
· Τη βενζίνη που ψάχναμε, για την κατασκευή τών -ίσως σωτήριων- βομβών Μολότοφ, την είχε πάρει μαζί του ο Συν/χης Κ.Ζ.
· Ελπίδα για εξασφάλιση ενισχύσεων, μέσω του ΓΕΕΦ ή της Κυβέρνησης, καμία. Το μεν Γενικό Επιτελείο δεν απαντούσε στις κλήσεις, ο δε Προεδρεύων της Δημοκρατίας και το Υπουργικό Συμβούλιο είχαν εγκαταλείψει τη Λευκωσία.
· Και, το κρισιμότερο, τα πυρομαχικά των εφέδρων στην Αμμόχωστο είχαν εξαντληθεί.
Η «σιγή πυρός» από τη δική μας πλευρά έδωσε το τελικό σύνθημα στους Τούρκους. Η μοναδική επιλογή ήταν: Ή να χαθούμε αμαχητί ή να υποχωρήσουμε. Πεσμένοι όπως ήμασταν στο χώμα, γύρισα και κοίταξα τον Ανθ/γό Αρέστη, θέλοντας να μοιραστώ μαζί του την αγωνία μου.

Γνώριζα, βέβαια, πως «η ευθύνη για την όποια απόφαση ανήκε στον αρχαιότερο που διοικούσε».

Δεν θυμούμαι αν ήμασταν δακρυσμένοι, ούτε και έχει σημασία. Σημασία έχουν μόνο οι τρεις λέξεις που μου είπε ο Γιαννάκης: «Πάνο, τη Σημαία»... Χωρίς να περιμένει απάντηση, σηκώθηκε μέσα στη κόλαση και προχώρησε προς τον ιστό με τη Σημαία του Διοικητηρίου Αμμοχώστου. Σηκώθηκα πίσω του.
Διαταγή τέταρτη: «Υποστολή της Σημαίας». Όσοι μπόρεσαν να ακούσουν -σχεδόν όλοι- βρέθηκαν «σε στάση Προσοχής να χαιρετούν τη Γαλανόλευκη». Η Σημαία της Αμμοχώστου κατέβηκε, διπλώθηκε και παραδόθηκε στον αρχαιότερο Αξιωματικό. Όλοι πλέον γνώριζαν τη Διαταγή που θα ακολουθούσε.
Διαταγή πέμπτη, η τελευταία: «Να μαζευτεί ο οπλισμός - Άμεση υποχώρηση - Εγκαταλείπουμε τις θέσεις μας, η Αμμόχωστος χάνεται....»

Ο επίλογος της 15ης Αυγούστου 1974 γράφτηκε στη Δερύνεια, όπου δεχθήκαμε την ανακούφιση του Λοχαγού Κάτσιου, που μας είδε ζωντανούς, αλλά και στο Φρέναρος, όπου είχαμε κακό συναπάντημα με τον ατιμώρητο προδότη Συν/χη Κ.Ζ., για να ακούσουμε τη σαρκαστική απορία του: «Μπα, κύριε Ανθυπολοχαγέ, σωθήκατε όλοι!». Ειλικρινά, θα ήθελα να μου είχε περισσέψει μια τελευταία σφαίρα...

Η 3η φάση της Εισβολής: Ο αγώνας που συνεχίζεται
Είναι ο άγνωστης διάρκειας μακροχρόνιος αγώνας, που η σφαγμένη Κύπρος οφείλει να διεξάγει. Όμως, το εάν μπορεί ποτέ:
• μέσα από τα ειρωνικά χειροκροτήματα του εχθρού, όταν αφελείς Έλληνες χορεύουν μπροστά του,
• ή μέσα από τις φιλοσοφίες και τα χαμόγελα ρηχών Ελλήνων πολιτικάντηδων, όταν ξένοι βουλευτές και άλλοι βάρβαροι αποκτούν σε τιμές ευκαιρίας τις κλεμμένες περιουσίες των Ελλήνων της Κύπρου,
• ή μέσα από επιχειρηματικές δραστηριότητες με τον κατακτητή που εισέβαλε, έσφαξε, βίασε και ξερίζωσε τα ιερά και τα όσιά μας,
• ή εξορίζοντας την ενίσχυση της άμυνάς μας,
• ή προσκαλώντας με τη συμπεριφορά μας άθλια «Σχέδια Λύσης»,
• ή μεθοδεύοντας -εμείς οι ίδιοι- την οικονομική εξαθλίωση του τόπου,
• ή ακόμα, αναγνωρίζοντας με τη συμπεριφορά μας το έγκλημα της Εισβολής και της Κατοχής, εξουδετερώνοντας την ευρωπαϊκή μας κατάκτηση και εξευτελίζοντας την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν δηλαδή η κύρια επιδίωξη των δήθεν ηγετών του Ελληνισμού είναι «πώς θα γίνουν αρεστοί στον εχθρό, για ν' αποκτήσουν εξουσία», όταν δηλαδή το μέλημα και κατάντημα είναι «πόσα θα πάρουμε χωρίς τίποτε να δώσουμε στον Τόπο μας», όταν δηλαδή μερικοί είμαστε έτοιμοι να ζητιανέψουμε από τον εχθρό «την άδειά του για να περπατήσουμε στα δικά μας χώματα, να επιτρέψει την επίσκεψη στα δικά μας σπίτια και να επιτρέψει την υπό κατοχήν εγκατάστασή μας στην έγκλειστη περιοχή της προδομένης Αμμοχώστου, αδιαφορώντας για την τύχη των άλλων ξεριζωμένων» και όταν έχουμε εντελώς λησμονήσει πως «ού περί χρημάτων, αλλά περί Αρετής, Τιμής και Αξιοπρέπειας τον Αγώνα οφείλομεν ποιούμενοι». Εάν, λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα, ο οποιοσδήποτε αγώνας για ελευθερία -όσο μακροχρόνιος και εάν είναι- μπορεί να επιτύχει, θα χρειαστεί να το εξηγήσει ο κάθε σημερινός Έλληνας, όταν ερωτηθεί από τα παιδιά και τα εγγόνια του:

«Γιατί ξεχάσατε τόσο εύκολα τα όσα ζήσατε και γιατί δεν αντιστέκεστε τώρα που μπορείτε; Εάν, μετά από τόσα χρόνια "δήθεν Αγώνα", ΕΔΩ θα καταλήγατε, Ευρωπαίοι Έλληνες της Κύπρου και της Ελλάδας, ΓΙΑΤΙ δεν ολοκληρώσατε την προδοσία τότε, το 1974; Ή, μήπως, όλα αυτά τα χρόνια χρειαζόντουσαν για να μεθοδευτεί το ΑΛΛΟΘΙ για τους Ξένους Βάρβαρους και για τους Ντόπιους Εφιάλτες, ούτως ώστε η ΤΕΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ να θεωρείται πλέον ως πράξη εθνικής σοφίας;»

Κάποιου, όμως, τα εγγόνια θα έχουν το δικαίωμα να ρωτήσουν και κάτι ακόμα:
«Γιατί τη φύλαξες τη Σημαία, παππού; Απλώς και μόνο... για να δακρύζεις στις 15 του κάθε Αυγούστου; Και δεν είναι αυτό υποκρισία;». Αυτός ο παππούς επιθυμεί να μπορεί εκείνη την ώρα να απαντήσει με αξιοπρέπεια: Εγώ, αντιστάθηκα μέχρι το τέλος...

* Πάνος Ιωαννίδης, Νομικός
Ημερομηνία: Η κάθε 15η Αυγούστου μετά το 1974

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ


Σήμερα είναι μεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης. Για τους πιστούς εορτάζει η ουράνια μητέρα τους. Αισθανόμεθα μπροστά της παιδιά της, αφού ο Χριστός, κατά τον απόστολο Παύλο, μας ονόμασε αδέλφια του. Ανεξάρτητα από την ηθική ποιότητα, τη μορφωτική κατάσταση και την κοινωνική καταξίωση του καθενός, υπάρχει χώρος στην καρδιά του για την Παναγία.

Παναγία σημαίνει ότι είναι πάνω απ' όλους τους αγίους. Κατά τον έξοχο δογματικό θεολόγο άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, εμείς οι ορθόδοξοι μετά την Αγία Τριάδα τιμάμε την Υπεραγία Θεοτόκο, την πάναγνη Παναγία. Ο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, Αγιορείτης και μεγάλος θεολόγος άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, λέει πως δεν υπάρχουν λόγοι να υμνήσουμε το άφθαστο μεγαλείο της Θεοτόκου, το ύψος στο οποίο έφθασε η ανθρώπινη φύση.

Η Παναγία τιμάται από τους ορθόδοξους και δεν λατρεύεται, όπως μας κατηγορούν οι προτεστάντες, οι οποίοι αγνοούν τη Θεοτόκο. Η Παναγία μάς συνδέει με το πρόσωπο του Υιού της. Είναι η κλίμακα, η γέφυρα, η μεσίτρια, η πρέσβειρα όλου του ανθρωπίνου γένους προς τον Φιλάνθρωπο Θεό. Συνεχώς είναι δεομένη, έχει υψωμένα τα χέρια της για εμάς. Χαίρεται να συνδράμει. Οι παλαιοί Αγιορείτες λένε πως ό,τι ζητήσει η Παναγία από τον Χριστό, της το κάνει. Γι' αυτό ζητούμε συνεχώς τις ακοίμητες πρεσβείες της. Είναι η μητέρα του Θεού και των ανθρώπων.


Είναι αλήθεια πως η Παναγία είναι το ιερότερο, σεμνότερο, ωραιότερο, τιμιότερο, καθαρότερο, ταπεινότερο και πιο σιωπηλό γυναικείο πρόσωπο. Είναι όλο αγάπη, καλοσύνη, συμπόνια, συμπάθεια και κατανόηση. Παρακαλεί και δεν προκαλεί, περιμένει και δεν βιάζεται, μιλά με τη σιωπή της, με το παράδειγμά της. Δεν φωνάζει, δεν απειλεί, δεν τρομάζει, δεν πιέζει ποτέ κανένα. Είναι μάνα και καταλαβαίνει, πόνεσε και συμπονά, γνωρίζει να ελπίζει και να μην κουράζει με βίαιες διορθωτικές κινήσεις.

Γι' αυτό είναι τόσο τιμημένη και αγαπημένη. Χιλιάδες τα ονόματά της, οι εκκλησίες της, οι εικόνες της. Εικόνες παλαιές και νέες, με χρυσά και ασημένια πουκάμισα, πολλά καντήλια, αφιερώματα και τάματα. Στο Άγιον Όρος, που ωραία ονομάζεται "Περιβόλι της Παναγίας", έχουμε εξήντα θαυματουργές θεομητορικές εικόνες. Όλη η Ελλάδα είναι πλημμυρισμένη από τη χάρη της. Στην Τήνο η Μεγαλόχαρη, στην Πάρο η Εκατοπυλιανή, στον Έβρο ή Κοσμοσώτειρα, στο Βέρμιο η Σουμελά, η Ξενιά στη Μαγνησία, η Εικοσιφοίνισσα στη Δράμα, η Μολυβδοσκέπαστη στην Κόνιτσα, η Ολυμπιώτισσα στην Ελασσόνα, η Σκαφιδιά, η Κρεμαστή και η Βλαχέρνα στην Ηλεία, η Σπηλιά, η Δεμερλιώτισσα, η Κορώνη και η Πελεκητή στα Φαναριοφάρσαλα, η Δεξιά, η Ελεούσα, η Φανερωμένη, η Παναγούδα και η Μηχανιώνα στη Θεσσαλονίκη, η Μεγάλη Παναγία στη Θήβα, η Μεγαλοσπηλιώτισσα και η Μακελλαριά στα Καλάβρυτα, η Τρυπητή στο Αίγιο, η Προυσιώτισσα στο Καρπενήσι, η Μαυριώτισσα στην Καστοριά, η Μυρτιδιώτισσα στα Κύθηρα, η Φανερωμένη στη Λευκάδα, η Μαλεβή και η Έλωνα στην Κυνουρία, η Φανερωμένη στη Σαλαμίνα, η Βουλκανιώτισσα και η Δημιοβίτισσα στην Καλαμάτα, της Αγιάσου στη Μυτιλήνη, η Φανερωμένη στην Ύδρα, η Χρυσολεόντισσα στην Αίγινα, της Αγάθωνος, της Δαμάστας, του Δαδιού και της Αντινίτσας στη Φθιώτιδα, η Φανερωμένη στη Χαλκίδα, η Εικονίστρια στη Σκιάθο και πολλές άλλες.

Μία δέηση στην Αθωνίτισσα και Ελληνίδα Παναγία για σεμνότητα, ταπείνωση και μετάνοια των Νεοελλήνων θα ωφελούσε πιθανότατα σημαντικά με ανάλογες προσωπικές κινήσεις.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More