ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΤΩΧΕΥΣΕ


Πώς σχολιάζει ο Νίκος Χατζηνικολάου τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρας μας… off air; «Η αλήθεια είναι πως έχουμε χρεοκοπήσει ήδη. Η περίπτωσή μας είναι αυτή του ασθενούς που βρίσκεται στην Εντατική και τον κρατούν στη ζωή με μηχανική υποστήριξη. Όμως πιστεύω βάσιμα ότι έχουμε κι εμείς ισχυρά διαπραγματευτικά μέσα απέναντι στην Ευρώπη, η οποία αυτή την περίοδο νιώθει έντονα τον κίνδυνο του ντόμινο λόγω του Ελληνικού χρέους. Κι έπειτα, έχεις δει ποτέ, πουθενά, καμία χώρα να πτωχεύει οριστικά; Οι επιχειρήσεις πτωχεύουν, όχι οι χώρες, ιδίως μάλιστα όταν έχουν περιουσία. Και η Ελλάδα, όσο κι αν ακούγεται αντιφατικό- είναι μια πλούσια χώρα η οποία πτωχεύει ως επιχείρηση. Δεν παύει όμως να έχει έναν πλούτο πολύ σημαντικό που- κατά τη γνώμη μου- αν τον διαχειριστούμε σωστά, θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση γ’ αυτό το νέο ξεκίνημα. Η μεγάλη αγωνία η δική μου –αλλά νομίζω και εκατομμυρίων Ελλήνων μαζί με εμένα- είναι να μην εκποιηθεί αυτός ο Εθνικός πλούτος».

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΦ ΑΠΑΞ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Η κρίση έχει και παράπλευρες επιπτώσεις. Στον γερμανικό τύπο διαχέονται πληροφορίες που θέλουν τις τιμές στις παραθεριστικές κατοικίες να βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση. Αυτό θα μπορούσε να παρακινήσει ενδεχομένως Γερμανούς, που έχουν πάρει τη σύνταξή τους, να επενδύσουν το "εφ άπαξ" σε αγορά θερινής κατοικίας στην Ελλάδα.

Ως συνέπεια της κρίσης χρέους στην Ελλάδα, οι τιμές των παραθεριστικών ακινήτων στα νησιά έφτασαν σε χαμηλές τιμές- ρεκόρ, σύμφωνα με στοιχεία μεσιτών στη Ρόδο που συνεργάζονται με την μεσιτική εταιρική αλυσίδα Engel & Völkers. Ανάλογα μάλιστα με την περιοχή, μειώθηκαν από πέρσι τον Απρίλιο από 5% μέχρι και 30%, όπως τηλεγραφεί το γερμανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο dpa. Οι τιμές έπεσαν στα επίπεδα που επικρατούσαν πριν από έξι με επτά χρόνια. Πολλοί ξένοι αγοραστές θέλουν τώρα να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για αγορά ακινήτων σε πιο συμφέρουσα τιμή, αναφέρεται.

Τηρούν στάση αναμονής οι γερμανοί αγοραστές

Κατά τον Γερμανικό Σύνδεσμο Ακινήτων (IVD) πάντως, οι περισσότεροι γερμανοί ενδιαφερόμενοι τηρούν στάση αναμονής. «Οι επενδυτές δεν θέλουν να προβούν σε βεβιασμένες κινήσεις», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του συνδέσμου Γιούργκεν Μίχαελ Σικ στο ίδιο πρακτορείο. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ιδιώτες, οι οποίοι θα αγοράζουν παραθεριστικές κατοικίες και διαμερίσματα και οι οποίοι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Μερικοί ‘σπεκουλάρουν’ ότι οι τιμές θα πέσουν ακόμη χαμηλότερα. «Κανείς δεν έχει ψευδαισθήσεις για την ανάπτυξη στη ελληνική αγορά», λένε.

Στην κλίμακα των προτιμήσεων των γερμανών αγοραστών παραθεριστικών ακινήτων το Αιγαίο δεν καταλαμβάνει τις πρώτες θέσεις, αλλά πιο μεγάλη είναι η ζήτηση ακινήτων στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αυστρία και την Ιταλία. «Σε όλη τη Μεσόγειο όμως η αγορά ακινήτων είναι αποδυναμωμένη», δήλωσε ο κ. Σικ. Στην Ισπανία οι μειωμένες τιμές των κατοικιών ευθύνονται για τη δημοσιονομική κρίση, στην Ελλάδα ισχύει το αντίθετο. Οι βίαιες διαμαρτυρίες κατά της πολιτικής λιτότητας της κυβέρνησης στην Αθήνα όμως δεν επηρεάζουν τις τιμές.

ΚΟΛΑΣΗ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ


Κάνοντας λόγος για "δυο μέτρα και δυο σταθμά" και τονίζοντας πως οι Γερμανοί εύκολα...
εκφέρουν γνώμη όταν πρόκειται για περικοπές που πρέπει να κάνουν άλλες χώρες της Ευρώπης, το γερμανικό περιοδικό Spiegel, υποστηρίζει ότι "θα ήταν κόλαση για τους Γερμανούς μια λιτότητα ελληνικού τύπου".

"Το πακέτο λιτότητας πολλών δισ. ευρώ το οποίο εγκρίθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο την Τετάρτη, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στις πιέσεις από το Βερολίνο", αναφέρει το δημοσίευμα και παραθέτει στοιχεία για το μέγεθος των περικοπών και των μέτρων λιτότητας, προκειμένου να γίνει αντιληπτό από τους Γερμανούς τί ακριβώς ζητείται από τους Ελληνες.

"Οι Γερμανοί θεωρούν αυτονόητο ότι οι Ελληνες πρέπει να κάνουν περικοπές. Ομως, θα μπορούσαν οι ίδιοι οι Γερμανοί να τα βγάλουν πέρα με μια τέτοια ανέχεια; Οι ειδικοί εκφράζουν σκεπτικισμό. "Αν σκεφτεί κανείς πόσο εμείς οι Γερμανοί γκρινιάξαμε για τα πέντε ευρώ παραπάνω ή παρακάτω [που επέβαλαν οι αλλαγές στα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας τα οποία υλοποίησε η κυβέρνηση Σρέντερ], είναι ευκολότερο να συνειδητοποιήσουμε τί απαιτούμε από τους Ελληνες", δηλώνει στο Spiegel ο Ουλριχ Μπλουμ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικής Ερευνας της Χάλε. "Τέτοιου είδους περικοπές θα προκαλούσαν επίσης προβλήματα στην γερμανική κυβέρνηση, όσον αφορά την ικανότητά της να κυβερνήσει τη χώρα", προσθέτει.Θα καταρρέαμε...

Το δημοσίευμα, αναφερόμενο στους στόχους του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος της Ελλάδας, κάνει λόγο για "γιγάντια ποσά" που πρέπει να εξοικονομηθούν και τονίζει πως εάν κάτι αντίστοιχο επιχειρούνταν στην Γερμανία, θα κατέρρεε η γερμανική οικονομία.
"Eάν εφαρμόζονταν κάτι ανάλογο στην Γερμανία, θα απαιτούνταν εξοικονόμηση πόρων της τάξης των 425 δισ. ευρώ - ένα γιγάντιο ποσό που θα σήμαινε την πλήρη κατάρρευση της γερμανικής οικονομίας. Η απόσπαση ενός τόσο μεγάλου όγκου χρημάτων από την οικονομία σε τόσο μικρή περίοδο χρόνου θα σκότωνε τα πάντα", δηλώνει στο περιοδικό ο Γκούσταβ Χορν, επικεφαλής του Ινστιτούτου Μακροοικονομικής Πολιτικής (IMK).

Αναπόφευκτη η κοινωνική αναταραχή
Τέλος, υποστηρίζοντας ότι η κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει πολύ με εκείνη, μετά την κατάρρευση της Ανατολικής Γερμανίας, το δημοσίευμα θεωρεί "αναπόφευκτη την κοινωνική αναταραχή", ενώ εκτιμά πως είναι τεράστιο το "κοινωνικό και πολιτικό κόστος τόσο ριζικών μεταρρυθμίσεων" σαν κι αυτές που απαιτούνται στην Ελλάδα.

"Οι προοπτικές της Ελλάδας απέχουν πολύ από το να είναι ρόδινες. Ακόμη κι αν η κυβέρνηση πραγματικά υλοποιήσει όλα τα μέτρα που εγκρίθηκαν πρόσφατα, η χώρα θα παραμείνει σε ύφεση για πολύ καιρό - και θα ακολουθήσει η κοινωνική αναταραχή. Η εξοικονόμηση, φαίνεται, δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση, όπως νομίζουν πολλοί Γερμανοί" καταλήγει το δημοσίευμα.


ΤΣΑΜΠΑ ΦΩΣ


Ζήτημα συνεργασίας στο ενεργειακό πεδίο Ελλάδας - Γερμανίας θέτει ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Χανς Πέτερ Κάιτελ. Ο κ. Κάιτελ δηλώνει στο Πρώτο Θέμα ότι είναι «μεγάλη ευκαιρία να συνεργαστούμε και να επενδύσουμε πολλά δισ. ευρώ στη χώρα σας, όπου ο ήλιος είναι άφθονος» και προσθέτει πως μετά το τέλος της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας στη Γερμανία πρέπει η χώρα να βρει άλλες ενεργειακές διεξόδους.

Σε άλλη συνέντευξη του στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Χανς-Πέτερ Κάιτελ τονίζει ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα «Businessplan» και ένα πρόγραμμα επενδύσεων μακράς πνοής που θα στηρίξει ενεργά την ελληνική οικονομία.

«Θα πρέπει να βρεθούν τρόποι και να δοθεί χρόνος στην Ελλάδα προκειμένου η οικονομίας της χώρας να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της», τόνισε ο κ. Κάιτελ.

Ο γερμανός βιομήχανος, που έχει επενδύσει και ο ίδιος στην Ελλάδα, απορρίπτει κάθε σκέψη για έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. «Οποιοδήποτε λύση που θα αποσκοπούσε στην αποχώρηση των αδύναμων ή των ισχυρών χωρών από την ΟΝΕ θα ήταν ολέθρια, επικίνδυνη και εξωπραγματική», υπογράμμισε ο Χανς-Πέτερ Κάιτελ.

ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ΠΕΡΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΑΧΥΣΤΑ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ; ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ;

ΔΕΧΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΩΡΑ


H Χαμάς για πρώτη φορά επιτέθηκε στην Ελλάδα και στην ελληνική κυβέρνηση επικρίνοντάς την σφοδρά για την χθεσινή επιχείρηση των ειδικών δυνάεων του Λιμενικού και την ακινητοποίηση ενός αμερικανικού πλοίου που μετέχει στον στολίσκο που επρόκειτο να κατευθυνθεί προς τη Γάζα για να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό της περιοχής.

"Είναι μια απάνθρωπη ενέργεια. Αντιβαίνει στους διεθνείς κανόνες", αναφέρει η Χαμάς σε ανακοίνωσή της, που εκδόθηκε από την πολιτική του διοίκηση στη Δαμασκό και αντίγραφό της περιήλθε στην κατοχή του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων. Σύμφωνα με τη Χαμάς, η τακτική αυτή είναι "το αποτέλεσμα των πιέσεων που ασκούν οι σιωνιστές κατακτητές".



Η Χαμάς κάλεσε παράλληλα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να "ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση" της Ελλάδας προκειμένου να επιτρέψει τον απόπλου του στολίσκου για τη Λωρίδα της Γάζας. Η Χαμάς είναι η πλέον εξτρεμιστική πολιτική οργάνωση των Παλαιστινίων, από τις ΗΠΑ θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση, έστω και αν κυβερνά τις αυτόνομες περιοχές των Παλαιστινίων εδώ και χρόνια

Χθες το απόγευμα σκάφη του Λιμενικού στα οποία επέβαιναν ειδικές δυνάμεις, εμπόδισαν το αμερικανικό σκάφος "Audacity of Hope" με δεκάδες ακτιβιστές, πενταμελές πλήρωμα και δημοσιογράφους, μεταξύ Σαλαμίνας και Αίγινας με την απειλή χρήσης όπλων, να εξέλθει στην ανοικτή θάλασσα.

Το σκάφος είχε ξεκινήσει από το Πέραμα παρά την απαγόρευση απόπλου λόγω τεχνικών ελλείψεων. Ωστόσο το ελληνικό λιμενικό μπλόκαρε το καράβι μεταξύ Σαλαμίνας και Αίγινας, με αποτέλεσμα να το γυρίσουν πίσω στο Πέραμα, από όπου είχε αποπλεύσει. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είχε απαγορεύσει σε πλοία με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα να αποπλεύσουν από ελληνικό λιμάνι.

Μπλόκο και στη Κρήτη στους ακτιβιστές που πήγαιναν στη Γάζα

Ούτε από την Κρήτη επιτράπηκε ο απόπλου σκάφους με Καναδούς ακτιβιστές που συμμετέχουν στην αποστολή «Free Gaza» και η αποστολή βρίσκεται εκλωβισμένη μέσα στο πλοίο "Ταχρίρ" στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου.

Οι Καναδοί μιλούν για "προσχηματικούς ελέγχους από τους άνδρες του λιμεναρχείου και με αστείες αφορμές με μόνο σκοπό την καθυστέρηση του απόπλου ενώ καταγγέλλουν πως η ελληνική κυβέρνηση υπακούει σε εντολές ισραηλινών συμμετέχοντας επί της ουσίας στον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας".

GEORGE GREEN:ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΑΠΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ;


ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Το βίντεο ανέβηκε στο youtube στις 26 Ιουνίου του 2011. Όπως θα δείτε, στον ουρανό του Λονδίνου πετάνε λευκά φωτεινά αντικείμενα (;), τα οποία σύμφωνα με τον πολίτη που τα βιντεοσκόπησε είναι το μητρικό σκάφος και ο στόλος του. Το ενδιαφέρον στα πλάνα είναι, ότι πολλοί περαστικοί έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει πάνω από τα κεφάλια τους και κοιτούν ψηλά με την ίδια περιέργεια. Το βίντεο είναι βέβαιο ότι δεν αποτελεί φάρσα και μέχρι στιγμής το έχουν δει πάνω από 350.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο:

ΟΠΟΥ ΚΑΠΝΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ


Οι φόβοι στο Μέγαρο Μαξίμου για τις συναντήσεις στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, το «Όχι» του Αλέκου Παπαδόπουλου για το Ταμείο των αποκρατικοποιήσεων και η αναβίωση του μπλοκ των εκσυγχρονιστών.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ξεκάθαρα πως το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον το πιο αντι – δημοφιλές κόμμα. Η μεγάλη κάμψη προβληματίζει έντονα το Μέγαρο Μαξίμου, αφού η διαφορά υπέρ της Νέας Δημοκρατίας αυξάνεται. Και ο Γιώργος Παπανδρέου «χάνει» από τον Αντώνη Σαμαρά. Αυτό όμως που επίσης φοβούνται στην κυβέρνηση, παράλληλα με τον αντίκτυπο της υλοποίησης των μέτρων στην κοινωνία, είναι η δημιουργία νέου πολιτικού φορέα που θα προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ, με ιδιαίτερη αναφορά στον Κώστα Σημίτη.

Άλλωστε, το ΟΧΙ του Αλέκου Παπαδόπουλου να τεθεί επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, η «φυγή» του Γιώργου Φλωρίδη, αλλά και η προετοιμασία εξόδου συγκεκριμένων στελεχών από την Ιπποκράτους, δείχνουν ξεκάθαρα πως στις επόμενες εκλογές, το ΠΑΣΟΚ θα είναι μεταλλαγμένο, διχασμένο και χωρισμένο.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες της Voria.gr, το μπλοκ των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ αναβιώνει και αναμένεται σύντομα να βγει στην αντεπίθεση, μάλιστα και ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης θα κάνει την επανεμφάνισή του σε σύντομο χρονικό διάστημα, δείχνοντας πως κάτι «μαγειρεύεται», κάτι κινείται.

Δεν είναι τυχαίο πως το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού έχει γίνει «πολιτική γιάφκα», καθώς στελέχη του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού μπλοκ (ακόμα και σημερινούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ) το έχουν επισκεφθεί και να έχουν συναντηθεί μαζί του.

Δεν είναι επίσης τυχαίο πως το όνομα του Αλέκου Παπαδόπουλου, ακούγεται ιδιαίτερα για την αρχηγία του νέου πολιτικού φορέα, με τα άλλα κόμματα ήδη να ανησυχούν! Το όνομα του πρώην υπουργού άλλωστε αποτέλεσε σημείο τριβής στη Βουλή, για το ποιος τον είχε προσεγγίσει πρώτος, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και Γιώργο Καρατζαφέρη να ακονίζουν τα ξίφη τους.

Το ΟΧΙ λοιπόν του πρώην υπουργού, οδηγεί τις εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό, καθώς τόσο εκείνος όσο και τα μέλη του εκσυγχρονιστικού μπλοκ βλέπουυν πως το κόμμα του Γιάννη Δημαρά, με φιλοσφία εκ διαμέτρου αντίθετη της δικής τους, δεν περπατάει στις δημοσκοπήσεις, δεν πείθει και αδυνατεί να λάβει αναγνωρισιμότητα.

Τουναντίον, το νέο κόμμα θα έχει στελέχη τα οποία έχουν μεγαλύτερη εμπειρία στην πολιτική, έχουν θητεύσει σε «υπουργικές» καρέκλες και θα έχουν ως αναφορά τις περιόδους Σημίτη. Άλλωστε, ποτέ τα συγκεκριμένα στελέχη δεν έφυγαν από το άρμα του πρώην πρωθυπουργού. Ακόμα και σημερινοί βουλευτές που ανήκουν στο μπλοκ Σημίτη, προτίμησαν τη σιωπή στις ψηφοφορίες του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού, αφού δεν ήθελαν να προκαλέσουν και να δημιουργήσουν… τριγμούς που θα αποτελούσαν «καραμέλα» για το Μέγαρο Μαξίμου στην περίπτωση που τώρα αποχωρήσουν.

Πάντως, ο Γιώργος Παπανδρέου, με… 153 βουλευτές, όπως έχει πει, δεν πρόκειται να κυβερνήσει…

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ (460 Π.Χ-370 Π.Χ)


Ο Δημόκριτος ήταν προσωκρατικός φιλόσοφος που γεννήθηκε στα Άβδηρα της Θράκης. Μαθητής του Λεύκιππου. Πίστευε ότι η ύλη αποτελείτo από αδιάσπαστα, αόρατα στοιχεία, τα άτομα. Επίσης ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε ότι ο Γαλαξίας είναι το φως από μακρινά αστέρια.

Ήταν ανάμεσα στους πρώτους που ανέφεραν ότι το σύμπαν έχει και άλλους "κόσμους" και μάλιστα ορισμένους κατοικημένους. Ο Δημόκριτος ξεκαθάριζε ότι το κενό δεν ταυτίζεται με το τίποτα ("
μη ον"), είναι δηλαδή κάτι το υπαρκτό.

Ο Δημόκριτος γεννήθηκε στα Άβδηρα της Θράκης γύρω στα 460 π.Χ. από οικογένεια αριστοκρατικής καταγωγής, δημοκρατικών όμως πεποιθήσεων. Τα Άβδηρα , ανατολικά του ποταμού Νέστου στην ακτή της Θράκης, υπήρξαν ιωνική αποικία που ιδρύθηκε το 654 π.Χ. από κατοίκους των μικρασιατικών Κλαζομενών. Ήταν η τρίτη πλουσιότερη πόλη της Αθηναϊκής Συμμαχίας -έδινε φόρο 15 τάλαντα- και όφειλε τον πλούτο της στην άφθονη παραγωγή σιτηρών και στο γεγονός ότι αποτελούσε λιμάνι για τη διεξαγωγή του εμπορίου με το εσωτερικό της Θράκης.


Στα Άβδηρα ο Ξέρξης ξεκούρασε το στρατό του το 480 π.Χ. κατεβαίνοντας προς τη νότια Ελλάδα. Σύμφωνα, μάλιστα, με μια μαρτυρία αυτός που φιλοξένησε τον Ξέρξη στην πόλη ήταν ο πατέρας του Δημόκριτου, αλλά γενικά η ιστορία αυτή θεωρείται από τους μελετητές ως πλαστή: το ανέκδοτο φαίνεται να προέκυψε από μια γενικότερη προσπάθεια σύνδεσης της ελληνικής φιλοσοφίας με την Ανατολή, αφού σύμφωνα μ' αυτό ο Ξέρξης άφησε στον πατέρα του Δημόκριτου κάποιους Μάγους, οι οποίοι μύησαν το Δημόκριτο στα μυστικά δόγματα της «φιλοσοφίας» τους .

Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Δημόκριτος στο Μικρό διάκοσμο, ήταν νέος όταν ο Αναξαγόρας ήταν γέρος. Με βάση αυτό το στοιχείο η ημερομηνία γεννήσεως που παραδίδει ο Απολλόδωρος (80η ολυμπιάδα=460-456 π.Χ.) φαίνεται λογικότερη από άλλες χρονολογίες που μας παραδόθηκαν. Από τη νεανική του ηλικία ο Δημόκριτος έδειξε την κλίση του προς τη μελέτη και την έρευνα της φύσης. Χαρακτηριστικό είναι το ανέκδοτο που παραδίδει ο Διογένης Λαέρτιος (9, 36) και το οποίο φανερώνει το βαθμό αφοσίωσης του Δημοκρίτου στο στοχασμό: «(Ο Δημήτριος) αναφέρει ότι ήταν τόσο φιλόπονος, ώστε χώρισε ένα δωμάτιο στον κήπο του σπιτιού και κλείστηκε εκεί μέσα. Όταν κάποτε ο πατέρας του οδήγησε ένα βόδι για να το θυσιάσει και το έδεσε σ’ εκείνο το μέρος, ο Δημόκριτος για αρκετή ώρα δεν τον αντιλήφθηκε, έως ότου ο πατέρας του τον σήκωσε με πρόφαση τη θυσία και του ανέφερε τα σχετικά με το βόδι».

Κατά τη μοιρασιά της πατρικής περιουσίας ανάμεσα στο Δημόκριτο και τα δύο αδέρφια του ο πρώτος, σύμφωνα με μια μαρτυρία, προτίμησε να λάβει το μικρότερο μερίδιο σε χρήματα (100 τάλαντα). Αυτά τα χρήματα τα ξόδεψε ταξιδεύοντας σε όλο σχεδόν τον τότε γνωστό κόσμο. Τα ταξίδια του στην Αίγυπτο, την Περσία και τη Βαβυλώνα θεωρούνται σχεδόν σίγουρα, ενώ τα ταξίδια στην Αιθιοπία και την Ινδία είναι λιγότερο βέβαιο ότι πραγματοποιήθηκαν. Όπως αναφέρει και ο ίδιος: «Εγώ, λοιπόν περιπλανήθηκα σε περισσότερους τόπους της γης απ’ τους ανθρώπους της εποχής μου, ερευνώντας τα πιο μακρινά μέρη, και γνώρισα πάρα πολλές χώρες και κλίματα και άκουσα πάρα πολλούς μορφωμένους ανθρώπους, αλλά στη σύνθεση σχημάτων που συνοδεύονται από απόδειξη κανείς ως τώρα δε με ξεπέρασε, ούτε ακόμη και αυτοί από τους Αιγυπτίους που ονομάζονται Αρπεδονάπτες. Μαζί και με την παραμονή μου σ’ αυτούς, έζησα συνολικά οχτώ χρόνια σε ξένη χώρα».


Στη διάρκεια αυτών των περιπλανήσεων θα πρέπει σίγουρα να επισκέφτηκε τα μεγάλα πνευματικά κέντρα της Ιωνίας, κυρίως την Έφεσο και τη Μίλητο, όπου θα γνώρισε από κοντά τη φιλοσοφία του
ΘΑΛΗ, του ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΥ, του Αναξιμένη και του Ηράκλειτου. Στη Μίλητο ίσως να συνάντησε για πρώτη φορά τον άνθρωπο που έμελλε να σημαδέψει η ζωή του, το Λεύκιππο. Απ’ αυτόν θα πρέπει να διδάχτηκε τη φιλοσοφία του Παρμενίδη, του Εμπεδοκλή, του Πυθαγόρα. Μάλιστα, για τον τελευταίο θα συντάξει ο Δημόκριτος αργότερα ειδική πραγματεία.

Δεν παρέλειψε να επισκεφτεί και το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο της εποχής του, την Αθήνα, φαίνεται όμως ότι η παρουσία του εκεί πέρασε σχετικά απαρατήρητη. Σύμφωνα με μια εκδοχή αυτό αποτελούσε επιλογή του ίδιου του Δημόκριτου, επειδή ένιωθε μεγάλη περιφρόνηση προς τη δόξα. Η επίσκεψη του Δημόκριτου στην Αθήνα ήταν κάτι φυσιολογικό, αφού η πόλη αποτελούσε την πνευματική πρωτεύουσα της Ελλάδας, ενώ και τα Άβδηρα ήταν μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Ίσως, όμως, η εμπόλεμη κατάσταση, στην οποία βρισκόταν τότε η Αθήνα λόγω του Πελοποννησιακού πολέμου, να οδήγησε το Δημόκριτο στην απόφαση να ιδρύσει τη σχολή του στα Άβδηρα. Πάντως, ο φιλόσοφος σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να περιφρονούσε την Αθήνα, αφού ο ίδιος ήταν δημοκρατικός, ενώ πολλές από τις απαντήσεις που έδωσε σε φιλοσοφικά προβλήματα υποβάλλουν την εντύπωση ότι γνώριζε καλά τη φιλοσοφία του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αντισθένη, του Αρίστιππου και του Αναξαγόρα.


Όταν ο Δημόκριτος επέστρεψε κάποτε στα Άβδηρα, είχε αναλώσει πια όλο το μερίδιό του της πατρικής κληρονομιάς. Τη φροντίδα του και τη συντήρησή του ανέλαβε ο αδερφός του Δάμασος. Ο Δημόκριτος αποδείχτηκε χρήσιμος για τον αδερφό του: σύμφωνα με μια μαρτυρία προέβλεψε επικείμενη νεροποντή και τον συμβούλεψε να μαζέψει την παραγωγή του από τους αγρούς. Όσοι από τους Αβδηρίτες τον πίστεψαν έσωσαν τις περιουσίες τους, οι άλλοι καταστράφηκαν. Το ανέκδοτο αυτό φαίνεται ότι πλάστηκε, για να απαντήσει στις κατηγορίες ότι η μελέτη της φιλοσοφίας είναι άχρηστη σε πρακτικά ζητήματα της ανθρώπινης ζωής. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για την ακόλουθη ιστορία: ο Δημόκριτος προέβλεψε μελλοντική ανατίμηση του λαδιού και αγόρασε όλη την ντόπια ελαιοπαραγωγή πολύ φθηνά. Όταν η ανατίμηση πράγματι έγινε, ο ίδιος απέδωσε τα κέρδη του στους συμπολίτες του, επειδή περιφρονούσε τα πλούτη.

Φαίνεται ότι η εκτίμηση που απολάμβανε ο Δημόκριτος από τους συμπατριώτες του προκάλεσε το φθόνο ορισμένων απ' αυτούς, οι οποίοι σκέφτηκαν να ζητήσουν στην περίπτωση του φιλοσόφου την ενεργοποίηση ενός πατροπαράδοτου νόμου, ο οποίος προέβλεπε την απαγόρευση της ταφής στην πατρίδα όποιου είχε σπαταλήσει την πατρική περιουσία. Ο Δημόκριτος απάντησε διαβάζοντας στους συμπολίτες του το Μέγα διάκοσμο. Το έργο αποτιμήθηκε από τους συμπολίτες του στα 500 τάλαντα, ενώ ορίστηκε να του αφιερωθούν και 20 ανδριάντες από χαλκό. Και η ιστορία αυτή φαίνεται πλαστή, αφού ο Μέγας διάκοσμος πρέπει να είναι έργο του Λεύκιππου. Η δημιουργία της ίσως να αποτελεί και πάλι μια απάντηση στην κατηγορία ότι η μελέτη της φιλοσοφίας είναι άχρηστη: ο Δημόκριτος όχι μόνο δε σπατάλησε την πατρική περιουσία, αλλά την πολλαπλασίασε (από 100 την έκανε 500 τάλαντα), αφού δημιούργησε ένα πολύτιμο φιλοσοφικό έργο.

Στα Άβδηρα ο Δημόκριτος αφοσιώθηκε στη διδασκαλία και τη συγγραφή των έργων του. Η προκοπή του στη σοφία ήταν τέτοια, ώστε αποκλήθηκε Σοφία ή Φιλοσοφία. Ονομάστηκε επίσης Γελασίνος (=ο γελαστός), αφού αντιμετώπιζε τη ζωή πάντα με αισιοδοξία, γαλήνη και καρτερία. Κατά μια εκδοχή ονομάστηκε έτσι, επειδή περιγελούσε τις καθημερινές θλίψεις και ελπίδες που απασχολούσαν τους άλλους ανθρώπους. Το πιθανότερο είναι ο χαρακτηρισμός να προέρχεται από την άποψη του Δημόκριτου ότι η ευθυμία αποτελεί στόχο για τη ζωή του κάθε ανθρώπου.


Σύμφωνα με μια άλλη φανταστική ιστορία ο Δημόκριτος αυτοτυφλώθηκε καίγοντας τα μάτια του με την αντανάκλαση του ήλιου πάνω σε μια χάλκινη ασπίδα. Το κίνητρο που δινόταν γι' αυτήν την πράξη δύσκολα μπορεί να ανταποκρίνεται στις διαθέσεις του ίδιου του φιλοσόφου: ήθελε τάχα να επιδοθεί απερίσπαστος από τη μαγεία της όρασης στο στοχασμό και την ερμηνεία των νόμων της φύσης. Αυτή η περιφρόνηση της αίσθησης φαίνεται ότι έχει ως πηγή της την πλατωνική παράδοση παρά τη γνήσια διδασκαλία του Δημόκριτου. Ο ίδιος ο φιλόσοφος θεωρούσε πολύτιμες τις εντυπώσεις των αισθήσεων ως πρώτη ύλη για την ερμηνεία της φύσης, αρκεί αυτές οι εντυπώσεις να διυλίζονταν από την κριτική ικανότητα του ανθρώπινου νου.


Φαίνεται ότι πέθανε σε πολύ προχωρημένη ηλικία, αφού κατατασσόταν στους μακροβιότερους Έλληνες στοχαστές. Διάφορες πηγές παραδίδουν ότι έζησε από 90 ως και 109 χρόνια. Δε γνωρίζουμε την ακριβή χρονολογία του θανάτου του, η οποία τοποθετείται συμβατικά στο 370 ή 360 π.Χ. Και για το τέλος του φιλοσόφου υπάρχουν διάφοροι θρύλοι. Σύμφωνα με έναν απ' αυτούς ήθελε να αυτοκτονήσει, όντας σε βαθιά γεράματα, με αποχή από την τροφή. Επειδή, όμως, ήταν οι ημέρες των Θεσμοφορίων και οι γυναίκες της οικογένειας ήθελαν να τις γιορτάσουν, τον παρακάλεσαν να αναβάλλει το θάνατό του για λίγες μέρες. Διέταξε τότε να του φέρουν κοντά ένα αγγείο με μέλι (ή ζεστά ψωμιά κατά άλλη εκδοχή) και έζησε, ώσπου να περάσουν οι γιορτές, μόνο με τη μυρωδιά του μελιού. Όταν πέρασαν οι μέρες, παραδόθηκε στο θάνατο.

Τα έργα του Δημόκριτου
Τα ενδιαφέροντα του Δημόκριτου ήταν εξαιρετικά πλατιά. Ασχολήθηκε σχεδόν με όλους τους τομείς της ανθρώπινης γνώσης: μαθηματικά, φυσική, κοσμολογία, αστρονομία, βιολογία, γεωλογία, γεωγραφία, λογική, ηθική, θεολογία, αισθητική, ιστορία, παιδεία. Από αυτήν την άποψη υπήρξε κατά κάποιο τρόπο πρόδρομος του Αριστοτέλη, ένας καθολικός νους, ένα πνεύμα εγκυκλοπαιδικό. Μεταγενέστεροι μελετητές του στην αρχαιότητα (ίσως ήδη ο Καλλίμαχος) χώρισαν το έργο του σε δεκατρείς τετραλογίες, ενταγμένες σε πέντε ομάδες έργων: τα ηθικά (δύο τετραλογίες), τα φυσικά (τέσσερις τετραλογίες), τα μαθηματικά (τρεις), τα μουσικά (δύο), τα τεχνικά (δύο). Σ' αυτές τις τετραλογίες πρέπει να προστεθούν εννιά αταξινόμητα έργα και εννιά που φέρουν τον τίτλο Αιτίαι, σύνολο 70 έργα. Κατάλογο των έργων του μας παραδίδει ο Διογένης Λαέρτιος, ενώ κάποιοι επιπλέον τίτλοι σώζονται στη Σούδα, το Σέξτο και τον Απολλώνιο Δύσκολο.

Από τα αποδιδόμενα στο Δημόκριτο έργα είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Μέγας διάκοσμος ήταν στην πραγματικότητα έργο του Λεύκιππου. Η πληροφορία αυτή προέρχεται από την Περιπατητική Σχολή και μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη, αφού έχει την αφετηρία της στις ειδικές πραγματείες για το Δημόκριτο, που συνέταξαν τόσο ο Αριστοτέλης όσο και ο Θεόφραστος. Στο Λεύκιππο αποδίδεται από τον Αέτιο και ένα άλλο έργο, το Περί νου. Δεν έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε γι’ αυτήν την πληροφορία. Το περιεχόμενο του έργου μπορεί να αποτελούσε μια επίθεση κατά της αναξαγόρειας θεωρίας για το Νου που διακοσμεί τα πράγματα.


Αν κρίνουμε από τον αριθμό των έργων του Δημόκριτου, η συγγραφική του δραστηριότητα πρέπει να εκτεινόταν σε μια μεγάλη χρονική περίοδο. Δεν μπορούμε, ωστόσο, να αποδώσουμε διαφορετικά έργα σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του, αφού κανένα απ’ αυτά τα έργα δε σώθηκε ακέραιο. Ούτε και η δήλωσή του ότι έγραψε το Μικρό διάκοσμο 730 χρόνια μετά την πτώση της Τροίας (απ. Ι) μας βοηθά ιδιαίτερα στη χρονολόγηση του έργου, αφού αγνοούμε πότε τοποθετούσε τον τρωικό πόλεμο ο φιλόσοφος. Το ύφος του Δημόκριτου επαινούνταν πολύ στην αρχαιότητα και αξιολογούνταν στο ίδιο επίπεδο μ' αυτό του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ήταν ποιητικό, αν και όχι σε στίχο, γοργό και με διαυγή εκφραστικά μέσα, διακρινόταν για τη μορφική του τελειότητα, την εύστοχη χρήση των λέξεων και τη σαφήνεια.


Από τον τεράστιο όγκο των γραπτών του σώζονται ελάχιστα αποσπάσματα, κυρίως ηθικού περιεχομένου, τα οποία ανευρίσκονται σε μεταγενέστερους συγγραφείς ως παραθέματα ή παραφράσεις. Κύριες πηγές μας για τη φιλοσοφία του είναι ο
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, ο Θεόφραστος, ο Σέξτος ο Εμπειρικός, ο Αλέξανδρος από την Αφροδισιάδα, ο Ιωάννης Φιλόπονος, ο Σιμπλίκιος. Οι ερμηνείες της φιλοσοφίας του Δημόκριτου, οι οποίες δίνονται απ' αυτούς τους συγγραφείς, αποτελούν οδηγό και για τη σύγχρονη έρευνα. Η τελευταία πρέπει πάντα να είναι προσεκτική κυρίως στην περίπτωση του Αριστοτέλη (και των σχολιαστών του), αφού ο τελευταίος έχει την τάση να παρουσιάζει τις απόψεις των προγενεστέρων του φιλοσόφων μέσα από το πρίσμα της δικής του τελολογικής φιλοσοφίας.

Πολλοί προσπάθησαν να εξηγήσουν το λόγο, για τον οποίο χάθηκαν τα έργα του Δημόκριτου. Άλλοι απέδωσαν την απώλεια στην τύχη, άλλοι στους Επικούρειους, οι οποίοι θα ωφελούνταν από την απώλεια του έργου του Δημόκριτου, καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο δε θα ήταν πια φανερή η έλλειψη πρωτοτυπίας της θεωρίας τους. Άλλοι θεώρησαν την απώλεια συνέπεια της κακής φήμης που είχε ο Δημόκριτος ως πρόδρομος των Επικουρείων. Η τρίτη εκδοχή φαίνεται πλησιέστερη στην αλήθεια, αφού ως γνωστόν χάθηκε και το έργο των ίδιων των Επικουρείων.
.



ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ


Η πλήρης έκθεση του εφαρμοστικού νόμου όπως ψηφίστηκε στην Βουλή την Πέμπτη 30/09/2011 αναφέρει:

ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων συνήλθε στις 28 Ιουνίου 2011 σε συνεδρίαση, υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής, κυρίας Βάσως Παπανδρέου, με αντικείμενο την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015». Το ανωτέρω σχέδιο νόμου χαρακτηρίστηκε από την Κυβέρνηση ως κατεπείγον και η Επιτροπή αποδέχθηκε, κατά πλειοψηφία, το χαρακτηρισμό του ως κατεπείγοντος, σύμφωνα με το άρθρο 109 του Κανονισμού της Βουλής.

Στη συνεδρίαση της Επιτροπής παρέστησαν ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Γεώργιος Κουτρουμάνης, ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, κ. Φίλιππος Σαχινίδης, ο Υφυπουργός Οικονομικών, κ. Παντελής Οικονόμου, καθώς και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης το λόγο έλαβαν ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας, κ. Αθανάσιος (Νάσος) Αλευράς, ο Εισηγητής της Μειοψηφίας, κ. Ιωάννης Βρούτσης, ο Ειδικός Αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης, ο Ειδικός Αγορητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Δημήτριος Παπαδημούλης, καθώς και οι Βουλευτές κ.κ. Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Νικόλαος Νικολόπουλος, Θεόδωρος Καράογλου, Ανδρέας Μακρυπίδης, Μαργαρίτης Τζίμας, Κωνσταντίνος Γείτονας, Ιωάννης Αμοιρίδης, Μιχαήλ Κατρίνης, Ιωσήφ Βαλυράκης, Αθανάσιος Μπούρας, Δημήτριος Κουσελάς, Ευάγγελος Παπαχρήστος, Κωνσταντίνος Καρτάλης, Λουκία-Ταρσίτσα (Λούκα) Κατσέλη, Εμμανουήλ Στρατάκης, Αικατερίνη Μπατζελή και Δημήτριος (Μίμης) Ανδρουλάκης.

Ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας εισηγήθηκε την ψήφιση του ανωτέρω σχεδίου νόμου, ενώ ο Εισηγητής της Μειοψηφίας, ο Ειδικός Αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και ο Ειδικός Αγορητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς το καταψήφισαν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν συμμετείχε, κατά την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου στην Επιτροπή.

Η Επιτροπή έκανε δεκτές τροποποιήσεις και νομοτεχνικές βελτιώσεις, που πρότεινε ο παριστάμενος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος.

Τέλος, η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, αφού έλαβε υπόψη τις αγορεύσεις των Εισηγητών, των Ειδικών Αγορητών, καθώς και των μελών της, αποδέχθηκε, κατά πλειοψηφία, το ως άνω σχέδιο νόμου, κατ΄ αρχήν, κατ΄ άρθρο και στο σύνολό του και εισηγείται την ψήφισή του από τη Βουλή, όπως διαμορφώθηκε από την Επιτροπή και τον παριστάμενο Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Οικονομικών.

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ : Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ : ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Αρθρο 1 Σύσταση- Σκοπός Επωνυμία- Έδρα- Διάρκεια

1. Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΤΑ-ΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.» (Ταμείο). Το Ταμείο έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ., όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 5. Τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται στο Ταμείο, σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις.

2. Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώ-ρας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 17 του επόμενου άρθρου 3. Το Ταμείο λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, δεν υπάγεται στην κατηγορία των οργανισμών και επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και δεν εφαρμόζονται σε αυτό, καθώς και στις εταιρείες των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο, οι διατάξεις που διέπουν εταιρείες που ανήκουν άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο, με εξαίρεση όσων ρητά ορίζονται στις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου.

4. Το Ταμείο διέπεται από τις διατάξεις της νομοθεσίας περί ανωνύμων εταιρειών, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου.

5. Το Ταμείο εδρεύει σε δήμο του νομού Αττικής, ο οποίος ορίζεται με το Καταστατικό του.

6. Η διάρκεια του Ταμείου είναι έξι (6) έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η διάρκεια αυτή μπορεί να παρατείνεται, εφόσον ο σκοπός του Ταμείου δεν έχει εκπληρωθεί.

Αρθρο 2

Κεφάλαιο- Περιουσία- Έσοδα Διάθεση εσόδων

1. Το μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου είναι τριάντα εκατομμύρια (30.000.000) ευρώ, διαιρείται σε χίλιες (1.000) ονομαστικές μετοχές, ονομαστικής αξίας τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ η καθεμία, αναλαμβάνεται δε και καλύπτεται ολόκληρο από το Ελληνικό Δημόσιο.

Το μετοχικό κεφάλαιο καταβάλλεται σε τρεις (3) δόσεις. Η πρώτη δόση, ποσού 10.000.000 ευρώ καταβάλλεται σε μετρητά μέσα σε ένα (1) μήνα από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Η δεύτερη δόση, ποσού 10.000.000 ευρώ, καταβάλλεται σε μετρητά μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου 2011 και η τρίτη δόση, ποσού 10.000.000 ευρώ καταβάλλεται σε μετρητά μέχρι την 30η Δεκεμβρίου 2011. 2. Οι μετοχές του Ταμείου είναι αμεταβίβαστες.

3. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να αυξάνεται το μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου, με την έκδοση ονομαστικών μετοχών, τις οποίες αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το Ελληνικό Δημόσιο.

4. Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα:

α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012- 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 (Α΄ 247).

β) Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012- 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.

γ) Κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιή-σεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012- 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/ 1995.

5. Οι κινητές αξίες, τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα και τα ακίνητα που αναφέρονται στις περιπτώσεις α΄, β΄ και γ΄ της προηγουμένης παραγράφου μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο Ταμείο, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.Α.) που προβλέπεται στο άρθρο 3 του ν. 3049/2002 (Α΄ 212).

Με απόφαση της ίδιας Επιτροπής, μπορεί να μεταβιβάζονται και να περιέρχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα, για τους σκοπούς της παραγράφου 1 του προηγού-μενου άρθρου, και άλλα περιουσιακά στοιχεία που υπάγονται σε μία από τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων των περιπτώσεων της προηγούμενης παραγράφου. Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Ταμείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Για την εφαρμογή των προηγούμενων εδαφίων και προκειμένου για τη μεταβίβαση στο Ταμείο της κυριότητας, νομής και κατοχής ακινήτων, στη Δ.Ε.Α.Α. συμμετέχει αντί του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ο Υπουργός στη διαχειριστική αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται το ακίνητο που μεταβιβάζεται και περιέρχεται στο Ταμείο.

Η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων στο Ταμείο διενεργείται με βάση τις προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 και σε χρόνο που επιτρέπει την αξιοποίησή τους σύμφωνα με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης που προβλέπεται στην παράγραφο 10.

6. Μέσα σε έξι (6) μήνες από την περιέλευση στο Ταμείο ακινήτων που μεταβιβάζονται σε αυτό, εκδίδεται απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, στην οποία διαλαμβάνονται η ταυτότητα κάθε ακινήτου και η κυριότητα του Ταμείου επ΄ αυτού, με μνεία της αποφάσεωςτης Δ.Ε.Α.Α. που προβλέπεται στην παράγραφο 5, δυνάμει της οποίας το ακίνητο μεταβιβάστηκε στο Ταμείο. Η απόφαση καταχωρίζεται, μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο, στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου της περιφέρειας του ακινήτου ή στο οικείο Κτηματολογικό Γραφείο, όπου αυτό λειτουργεί. Η ανωτέρω προθεσμία μπορεί να παρατείνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου.

7. Το πράγμα ή το δικαίωμα που μεταβιβάστηκε ή παραχωρήθηκε στο Ταμείο, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Από τη μεταβίβαση του πράγματος ή την παραχώρηση του δικαιώματος στο Ταμείο, ο προηγούμενος κύριος ή δικαιούχος παραμένει στη διοίκηση και διαχείριση του πράγματος ή του δικαιώματος, ως εκ του νόμου εντολοδόχος του Ταμείου, χωρίς αμοιβή, υποχρεούται να το διατηρεί κατάλληλο για τον προορισμό του, σύμφωνα και με τις οδηγίες που δίνονται εγγράφως σε αυτόν από το Ταμείο και εξακολουθεί να βαρύνεται με τις δαπάνες που προκύπτουν από τη διοίκηση και διαχείριση του πράγματος ή του δικαιώματος. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις περί εντολής του Α.Κ., με εξαίρεση τα άρθρα 721 έως και 723 του ίδιου Κώδικα. Η εντολή λύνεται με την αξιοποίηση του πράγματος ή του δικαιώματος από το Ταμείο, μπορεί δε να ανακαλείται ή να τροποποιείται ελεύθερα οποτεδήποτε, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, η οποία ισχύει από την κοινοποίησή της στον εντολοδόχο.

8. Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος σημασίας δημοσίου συμφέροντος, αν κρίνονται αναγκαία για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο ή αν κρίνονται αναγκαία για την πραγματοποίηση επενδυτικού σχεδίου ειδικού διαδόχου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο.

Η απαλλοτρίωση κηρύσσεται υπέρ του Ταμείου ή υπέρ της εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο ή υπέρ του ειδικού διαδόχου αυτών, όπως ειδικότερα ορίζεται στην απόφαση με την οποία κηρύσσεται η απαλλοτρίωση. Αν η απαλλοτρίωση κηρύσσεται σε ακίνητο επί του οποίου αναγνωρίστηκαν δικαστικώς, μετά τη μεταβίβαση του ακινήτου στο Ταμείο ή μετά την περιέλευση στο Ταμείο εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου άμεσαή έμμεσα στο Ταμείο, εμπράγματα δικαιώματα τρίτων, η δαπάνη της αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση βαρύνει το Δημόσιο.

Για τον προσδιορισμό της αποζημίωσης στις απαλλοτριώσεις που κηρύσσονται, σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, δεν λαμβάνεται υπόψη προσαύξηση της αξίας του απαλλοτριούμενου, η οποία οφείλεται στην νομή ή στην κατοχή του ακινήτου από το Ταμείο ή από εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο ή που οφείλεται στην πολεοδομική ωρίμανση και την επενδυτική ταυτότητα του ακινήτου, κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του επομένου Κεφαλαίου του παρόντος νόμου.

9. Μισθώσεις ή παραχωρήσεις χρήσης ακινήτων, που ανήκουν κατά κυριότητα στο Ταμείο ή σε εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, μπορεί να καταγγέλλονται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου ή της εταιρείας, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης. Η καταγγελία επιφέρει τη λύση της μίσθωσης ή τη λήξη της παραχώρησης δύο (2) μήνες από την επίδοσή της στο μισθωτή ή σε εκείνον στον οποίο παραχωρήθηκε το ακίνητο. Για την πρόωρη λύση των μισθώσεων οφείλεται αποζημίωση ίση με τρία (3) μηνιαία μισθώματα. 10. Τα περιουσιακά στοιχεία του Ταμείου και των εταιρειών των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο αξιοποιούνται σύμφωνα με επιχειρησιακό πρόγραμμα (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης- Ε.Π.Α.), που περιλαμβάνει ενδεικτικούς τριμηνιαίους στόχους, το οποίο εγκρίνεται από το Διοικητικό Συμβούλιο, ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4. Για την κατάρτιση του Ε.Π.Α., λαμβάνονται υπόψη οι προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.

11. Η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων στο Ταμείο, σύμφωνα με την παράγραφο 5, καθώς και η μεταγραφή της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου που προβλέπεται στην παράγραφο 6, απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά, αμοιβή ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου, συμπεριλαμβανομένου του φόρου εισοδήματος για το κάθε μορφής εισόδημα που προκύπτει από τη δραστηριότητα του Ταμείου, του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου, του φόρου έναρξης δραστηριότητας, τέλους, εισφοράς ή δικαιώματος υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε Ν.Π.Δ.Δ., Α-σφαλιστικών Οργανισμών ή τρίτων, δικαιωμάτων συμβολαιογράφων, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών και αμοιβών ή ανταποδοτικών τελών υποθηκοφυλάκων και πάσης φύσης ανταποδοτικών τελών.

12. Από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. που προβλέπεται στην παράγραφο 5, το περιουσιακό στοιχείο περιέρχεται στην κυριότητα, νομή και κατοχή του Ταμείου, ελεύθερο από κάθε δικαίωμα τρίτου. Για τυχόν δικαιώματά του επί του περιουσιακού στοιχείου που μεταβιβάζεται στο Ταμείο, ο τρίτος έχει αποκλειστικά δικαίωμα αποζημιώσεως, έναντι μόνον του Δημοσίου, με την επιφύλαξη όσων ορίζονται στις παραγράφους 8 και 9. 13. Το Ταμείο και οι εταιρείες των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, απολαμβάνουν όλων των διοικητικών, οικονομικών, φορολογικών, δικαστικών, ουσιαστικού και δικονομικού, δικαίου προνομίων και ατελειών του Δημοσίου και για την προσωρινή ρύθμιση των διαφορών που ανακύπτουν από την αμφισβήτηση της διακατοχής ακινήτων τους έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 18 του ν.δ. της 22-4/16-5/1926 και του άρθρου 22 του α.ν. 1539/1938 (Α΄488). 14. Το τίμημα που εισπράττει το Ταμείο από την αξιοποίηση των περιουσιακών του στοιχείων, μεταφέρεται το αργότερο μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την είσπραξή του, σε πίστωση του ειδικού λογαριασμού της περίπτωσης δ΄ του άρθρου 5 του ν. 3049/2002 (Α΄ 212), με την ονομασία «Ελληνικό Δημόσιο- Λογαριασμός Εσόδων- Αποκρατικοποιήσεις», αφού αφαιρεθούν τα αναλογού-ντα λειτουργικά έξοδα και οι διοικητικές δαπάνες του Ταμείου για την αξιοποίηση του περιουσιακού στοιχείου, και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους.

15. Το τίμημα που προέρχεται από την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου που μεταβιβάζεται στο Ταμείο από δημόσια επιχείρηση, καθώς και το τίμημα που εισπράττει εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, μεταφέρεται μέσα σε ένα (1) μήνα από την είσπραξή του στον ειδικό λογαριασμό της προηγουμένης παραγράφου, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στην απόφαση που εκδίδεται κατ΄ εξουσιοδότηση της επόμενης παραγράφου.

16. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Ταμείου, καθορίζονται ο ειδικότερος τρόπος προσδιορισμού και λογιστικής αποτύ-πωσης των λειτουργικών εξόδων και των διοικητικών δαπανών που αφαιρούνται από το τίμημα σύμφωνα με την παράγραφο 14, ο ειδικότερος τρόπος λογιστικής αποτύ-πωσης των εσόδων από την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων, η ειδικότερη διαδικασία μεταφοράς του τιμήματος στον ειδικό λογαριασμό, η ειδικότερη διαδικασία και ο τρόπος μεταφοράς του τιμήματος, όταν αυτό προέρχεται από αξιοποίησηπεριουσιακού στοιχείου δημόσιας επιχείρησης ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των δύο προηγουμένων παραγράφων.

17. Έσοδα του Ταμείου είναι: α) Το τίμημα από την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που μεταβιβάζονται και περιέρχονται σ΄ αυτό.

β) Οι τόκοι, τα μερίσματα και οι κάθε είδους αποδόσεις των παραπάνω περιουσιακών στοιχείων και των χρηματικών διαθεσίμων του.

γ) Επιχορηγήσεις από το Δημόσιο, ανάλογα με το πρόγραμμα αξιοποίησης και τις ανάγκες του. δ) Έσοδα από κάθε άλλη νόμιμη αιτία.

18. Τα έσοδα του Ταμείου διατίθενται για: α) Την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. β) Την αποπληρωμή τυχόν χρεών του. γ) Την κάλυψη των λειτουργικών του εξόδων. δ)Την πληρωμή των κάθε είδους δαπανών που απαιτούνται για την εκπλήρωση του σκοπού του.

Αρθρο 3

Διοίκηση- Αρμοδιότητες Διαχείριση- Καταστατικό

1. Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Ταμείου είναι πενταμελές και ορίζεται με απόφαση της γενικής συνέλευσης του μετόχου, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, για θητεία τριών (3) ετών, που μπορεί να ανανεώνεται για ίσο χρονικό διάστημα. Σε περίπτωση κενώσεως θέσεως μέλους του Δ.Σ. πριν από τη λήξη της θητείας του, διορίζεται νέο μέλος για το χρόνο της θητείας που απομένει. Πριν τον ως άνω ορισμό, η Επιτροπή του άρθρου 49Α του Κανονισμού της Βουλής διατυπώ-νει, με πλειοψηφία των 2/3 των μελών της, γνώμη για την καταλληλότητα των προτεινομένων προς διορισμόή την ανανέωση της θητείας τους, στις θέσεις Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου του Δ.Σ. του Ταμείου, ύ-στερα από γνωστοποίηση του Υπουργού Οικονομικών στον Πρόεδρο της Επιτροπής.

2. Κατά την πρώτη εφαρμογή της προηγουμένης παραγράφου, τα δύο (2) από τα πέντε (5) μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου διορίζονται, μετά από κλήρωση, για θητεία ενός (1) και δύο (2) ετών, αντίστοιχα. Στην κλήρωση αυτή δεν περιλαμβάνονται ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ταμείου. Αν ανανεωθεί η θητεία των μελών που σύμφωνα με τα προηγούμενα εδάφια διορίστηκαν για περιορισμένη θητεία, η ανανέωση χωρεί για πλήρη θητεία τριών (3) ετών.

3. Στο Διοικητικό Συμβούλιο διορίζονται πρόσωπα εγνωσμένου κύρους, επιστημονικής κατάρτισης και επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπιστίας, με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας ή μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση, αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, σε δραστηριότητες του χρηματοπιστωτικού τομέα ή στην ανάπτυξη και διαχείριση ακίνητης περιουσίας.

Αντικατάσταση του Προέδρου, του Διευθύνοντος Συμβούλου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, πριν από τη λήξη της θητείας τους επιτρέπεται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ταμείου, μόνο για σπουδαίο λόγο αναγόμενο στην άσκηση των καθηκόντων τους.

4. Με το καταστατικό μπορεί να προβλέπεται ότι ένα (1) μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι εκτελεστικό και να καθορίζονται τα ειδικότερα καθήκοντά του.

5. Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. υπογράφει τις συμβάσεις και εκπροσωπεί, δικαστικά και εξώδικα, το Ταμείο. Ο Πρόεδρος ή άλλο εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο εκπροσωπεί το Ταμείο στις γενικές συνελεύσεις των εταιρειών, μετοχές των οποίων κατέχει το Ταμείο. Η εκπροσώπηση του Ταμείου μπορεί να ανατίθεται και σε εξουσιοδοτημένο για συγκεκριμένη περίπτωση μέλος του Δ.Σ..

6. Ο Διευθύνων Σύμβουλος προΐσταται όλων των υπηρεσιών του Ταμείου, διευθύνει το έργο του και λαμβάνει τις αναγκαίες αποφάσεις μέσα στα πλαίσια του Καταστατικού και των διατάξεων που διέπουν την λειτουργία του, προς αντιμετώπιση των καθημερινών θεμάτων διοίκησης του Ταμείου.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες και όσες άλλες του ανατίθενται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου:

α) Επιμελείται και συντονίζει την υλοποίηση του Ε.Π.Α..

β) Υποβάλλει στο Διοικητικό Συμβούλιο τις προτάσεις και εισηγήσεις που απαιτούνται για την πραγματοποίηση των σκοπών του Ταμείου και για την κατάστρωση του σχεδιασμού της δράσης του.

γ) Καταρτίζει και υπογράφει συμβάσεις με αντικείμενο μέχρι το ποσό που ορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.

δ) Εκτελεί τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου.

ε) Αποφασίζει για τα θέματα του προσωπικού του Ταμείου, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του Κανονισμού Προσωπικού. στ) Λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αναβάθμιση και αξιοποίηση του προσωπικού, προτείνοντας στο Διοικητικό Συμβούλιο για έγκριση, την κατάρτιση των αναγκαίων, κατά την κρίση του, νέων κανονισμών προσωπικού, οργανογραμμάτων, προγραμμάτων εκπαίδευσης και επιμόρφωσής του.

7. Το Δ.Σ. είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε πράξη που αφορά στη διοίκηση του Ταμείου, στην αξιοποίηση και διαχείριση των περιουσιακών του στοιχείων και γενικά στην πραγμάτωση του σκοπού του, με εξαίρεση τα θέματα που σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις ανήκουν στις αρμοδιότητες του Προέδρου ή του Διευθύ-νοντος Συμβούλου και τα θέματα επί των οποίων η αποκλειστική αρμοδιότητα ανήκει, σύμφωνα με τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 ή του Καταστατικού, στη γενική συνέλευση του μετόχου.

8. Τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου, ως μοναδικού μετόχου του Ταμείου, ασκούνται από τον Υπουργό Οικονομικών.

9. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εγκρίνεται το προβλεπόμενο στο άρθρο 2 του κ.ν. 2190/1920 καταστατικό του Ταμείου, με το οποίο ρυθμίζονται όλα τα θέματα που προβλέπονται από την κείμενη για τις ανώνυμες εταιρείες νομοθεσία, που δεν ρυθμίζονται από τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου.

Το καταστατικό καταχωρίζεται στο Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών που τηρείται στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Το καταστατικό του Ταμείου μπορεί να τροποποιείται και να κωδικοποιείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

10. Οι εξαμηνιαίες οικονομικές καταστάσεις του Ταμείου και ο ετήσιος ισολογισμός και απολογισμός του κατατίθενται, ελεγμένοι από ορκωτούς ελεγκτές, από τον Υ-πουργό Οικονομικών στη Βουλή και συζητούνται στην Ε-πιτροπή του άρθρου 49Α του Κανονισμού της Βουλής. Οι εξαμηνιαίες οικονομικές καταστάσεις του Ταμείου και ο ετήσιος ισολογισμός και απολογισμός του εγκρίνονται από τη Γενική Συνέλευση του μετόχου του Ταμείου, ηοποία απαλλάσσει το Δ.Σ. και τους ελεγκτές από κάθε ευθύνη, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παρ. 1 του άρθρου 35 του κ.ν. 2190/1920.

Οι συμβάσεις αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου μπορεί να κυρώνονται με νόμο.

11. Στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου παρίστανται ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, δύο (2) εκπρόσωποι που προτείνονται από τα κράτη- μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εκπρόσωποι ενημερώνονται πλήρως επί των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης και μπορούν να ζητούν εγγράφως, από το Διοικητικό Συμβούλιο, περαιτέρω πληροφορίες επί θεμάτων που αφορούν τη λειτουργία του Ταμείου, το οποίο υποχρεούται να τις παρέχει χωρίς υ-παίτια καθυστέρηση. Οι εκπρόσωποι υπέχουν υποχρεώ-σεις εχεμύθειας, σύμφωνα με τους κανόνες περί εμπιστευτικότητας, απορρήτου και σύγκρουσης συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο δεν ισχύουν ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

12. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι αμοιβές του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου και οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου. Η αμοιβή του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ανώτατο όριο αποδοχών που προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 2 του ν. 3833/2010 (Α΄ 40) για τον Πρόεδρο ή Διευθύνοντα Σύμβουλο Ν.Π.Ι.Δ..

Οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στα μη εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν το 1/5 των αποδοχών του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου. Οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στο τυχόν εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ. και στα μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν το 1/2 των αποδοχών του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου.

Στους εκπροσώπους που προβλέπονται στην προη-γούμενη παράγραφο ουδεμία αμοιβή καταβάλλεται από το Ταμείο.

13. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου οφείλουν να απέχουν από την επιδίωξη ιδίων συμφερόντων που αντιβαίνουν στα συμφέροντα του Ταμείου. Οφείλουν, επίσης, να αποκαλύπτουν στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. τα σημαντικά ίδια συμφέροντά τους που ενδέχεται να επηρεάζονται άμεσα από συναλλαγές ή αποφάσεις του Ταμείου, καθώς και κάθε άλλη σύγκρουση ιδίων συμφερόντων με αυτών του Ταμείου ή των συνδεδεμένων με αυτό εταιρειών, που ανακύπτει κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

14. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου απαγορεύεται να ασκούν κατ΄ επάγγελμα, είτε μόνα, είτε σε συνεργασία με τρίτους, όλους ή μερικούς από τους επιδιωκόμενους σκοπούς του Ταμείου ή να εκτελούν εργασίες παρεμφερείς με τους σκοπούς αυτούς ή να μετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο σε εταιρείες που επιδιώκουν τέτοιους σκοπούς, χωρίς προηγούμενη άδεια της γενικής συνέλευσης. Σε περίπτωση παράβασης της απαγόρευσης αυτής το Ταμείο έχει δικαίωμα αποζημίωσης και το μέλος του Δ.Σ. εκπίπτει με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου.

15. Κατά τα επόμενα δύο (2) έτη από την αποχώρησή τους από το Δ.Σ. του Ταμείου, τα μέλη του υποχρεούνται να μην ασκούν αντικείμενο όμοιο με εκείνο του Ταμείου είτε ατομικά, είτε με παρένθετο πρόσωπο, με τη συμμετοχή τους ή την παροχή των υπηρεσιών τους σε οποιαδήποτε μορφής φυσικό ή νομικό πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένων και των φυσικών ή νομικών προσώπων που έχουν συναλλαγεί με το Ταμείο.

16. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να μην αποκαλύπτουν, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση της γενικής συνέλευσης του μετόχου, οποιαδή-ποτε εμπιστευτική πληροφορία αναφορικά με τις δραστηριότητες του Ταμείου, τα επιχειρηματικά σχέδια, τους πελάτες ή τις συνεργαζόμενες εταιρείες, καθώς και πληροφορίες που προκύπτουν μετά από έρευνες ή μελέτες που έχουν παραγγελθεί και πληρωθεί από αυτό.

Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια όσον αφορά στα δεδομένα των υπηρεσιών, εργασιών, στατιστικών στοιχείων ή άλλων δεδομένων που αφορούν στη δραστηριότητα του Ταμείου και να απέχουν από κάθε σκόπιμη ή ακούσια αποκάλυψή τους σε οποιονδήποτε τρίτο.

Σε περίπτωση που τα μέλη του Δ.Σ. αποδεδειγμένα αποκαλύψουν ή δημοσιοποιήσουν τα ίδια ή μέσω τρίτων ή δεν αποφύγουν τη διαρροή οποιασδήποτε εμπιστευτικής πληροφορίας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα προηγού-μενα εδάφια, υπέχουν ευθύνη πλήρους αποζημίωσης για κάθε θετική και αποθετική ζημία, την οποία θα υποστεί το Ταμείο από την αιτία αυτή. Οι υποχρεώσεις των μελών του Δ.Σ. του Ταμείου που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο (ρήτρα εμπιστευτικότητας) παραμένουν σε ισχύ για τρία (3) έτη μετά την αποχώρησή τους από το Ταμείο.

17. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να υποβάλλουν ειδική αναλυτική δήλωση περιουσιακής κατάστασης (πόθεν έσχες). Το περιεχόμενο της δήλωσης περιουσιακής κατάστασης που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ανατίθεται ο έλεγχος της δήλωσης σε ελεγκτική εταιρεία, με δαπάνες του Ταμείου.

Αρθρο 4

Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων

1. Στο Ταμείο συνιστάται επταμελές Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων (Σ.Ε.). Το Σ.Ε. ορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, για θητεία τριών (3) ετών, που μπορεί να ανανεώνεται για ίσο χρονικό διάστημα. Τα μέλη του Σ.Ε. είναι πρόσωπα εγνωσμένου διεθνούς κύρους που διακρίνονται για την επιστημονική τους κατάρτιση και την επαγγελματική τους εμπειρία στον τεχνικό, οικονομικό ή νομικό τομέα. Τρία (3) από τα επτά (7) μέλη του Σ.Ε. υποδεικνύονται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου για τοποθέτηση, από τους εκπροσώπους που προβλέπονται στην παράγραφο 11 του άρθρου 3. 2. Το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων γνωμοδοτεί υποχρεωτικά:

α) Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 10 του άρθρου 2 και στην παράγραφο 5 του άρθρου 5. β) Στις συμβάσεις που αφορούν την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, καθώς και στις συμβάσεις που είναι απαραίτητες για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου, εφόσον για τις τελευταίες απαιτείται απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και γ) Για κάθε άλλο θέμα που παραπέμπεται στο Συμβού-λιο Εμπειρογνωμόνων για γνωμοδότηση, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου.

3. Το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων γνωμοδοτεί μέσα σε εύλογη προθεσμία που τάσσεται από το Διοικητικό Συμβούλιο, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο (2) μήνες.

Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, για την έκδοση της οποίας προβλέπεται η προηγούμενη υποχρεωτική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων είναι απολύτως άκυρη, αν εκδοθεί χωρίς τη γνωμοδότηση αυτή.

4. Το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων μπορεί να εισηγείται προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου τη λήψη μέτρων που κρίνει κατάλληλα για την επίτευξη των σκοπών του Ταμείου. Το Διοικητικό Συμβούλιο παρέχει στο Σ.Ε. κάθε στοιχείο ή πληροφορία που είναι αναγκαία για την εκπλήρωση της αποστολής του.

Αρθρο 5

Αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων

1. Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο και κατά προτίμηση, με: α) Πώληση. β) Σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων δικαιωμάτων οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησίας.

γ) Μεταβίβαση εμπραγμάτων δικαιωμάτων οποιασδποτε φύσης επί αυτών.

δ) Εκμίσθωση. ε) Παραχώρηση της χρήσης ή της εκμετάλλευσής τους.

στ) Ανάθεση της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων.

ζ) Εισφορά τους σε ανώνυμες εταιρείες και στη συνέχεια πώληση των μετοχών που προκύπτουν.

η) Τιτλοποίηση απαιτήσεων, ανεξάρτητα από τον επιχειρηματικό ή μη χαρακτήρα τους, σύμφωνα με τα άρθρα 10, 11 και 14 του ν. 3156/2003. 2. Το Ταμείο μπορεί, για τη διευκόλυνση της αξιοποίησης των περιουσιακών του στοιχείων, να συνάπτει κάθε μορφής συμβάσεις, όπως ενδεικτικά συμβάσεις δανείου, ανάθεσης έργου, αναδοχής κινητών αξιών, συμβάσεις μετόχων και συμβάσεις παροχής ή λήψης δικαιωμάτων προαίρεσης πώλησης ή αγοράς περιουσιακών στοιχείων. Οι συμβάσεις δανείου που συνάπτει το Ταμείο συνομο λογούνται με όρους ανοικτής αγοράς.

3. Το Ταμείο μπορεί να εκδίδει ομολογιακά δάνεια, για τα οποία επιτρέπεται να παρέχεται η εγγύηση του Δημοσίου με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Οι ομολογίες εκδόσεως του Ταμείου εξομοιώνονται μεομόλογα του Δημοσίου, μπορούν να εκδίδονται σε άυλη μορφή και διέπονται από τις διατάξεις για τους άυλους τίτλους του Δημοσίου.

4. Το Ταμείο μπορεί, κατά παρέκκλιση των οριζομένων στο άρθρο 23ακ.ν. 2190/1920, να χρησιμοποιεί το προϊ-όν της έκδοσης ομολογιών για την απόκτηση ομολόγων του Δημοσίου από την αγορά. Μπορεί, επίσης, να ανταλλάσσει ομολογίες εκδόσεώς του μεομόλογα του Δημοσίου ή και να παρέχει εγγύηση υπέρ των ομολογιακών και άλλων δανείων του δημοσίου, κατά παρέκκλιση όσων προβλέπονται στο άρθρο 23α του κ.ν. 2190/1920.

5. Αν δεν είναι δυνατή ή συμφέρουσα η μεταβίβαση του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας, της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει άμεσα ή έμμεσα εξ ολοκλήρου στο Ταμείο, διενεργείται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, μετά από γνώμη του Σ.Ε., αναδιάρθρωση της εταιρείας ή τίθεται υπό εκκαθάριση.

6. Το Ταμείο δεν επιτρέπεται να συστήνει εμπράγματες ασφάλειες στα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται σ΄ αυτό, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 2, αν η σύσταση αυτή μπορεί να εμποδίσει ή να καθυστερήσει την αξιοποίησή τους, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Αξιοποίησης της παραγράφου 10 του άρθρου 2.

Αρθρο 6

Αποτίμηση Περιουσιακών Στοιχείων

1. Τα περιουσιακά στοιχεία που περιέρχονται στο Τα-μείο αποτιμώνται σύμφωνα με όσα ορίζονται στον Κανονισμό που προβλέπεται στο άρθρο 8. 2. Για τα ακίνητα που περιέρχονται στο Ταμείο εφαρμόζονται οι διατάξεις του επομένου Κεφαλαίου του παρόντος νόμου.

3. Πριν από την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου, διενεργείται τελική αποτίμηση του προς αξιοποίηση στοιχείου, από ανεξάρτητο εκτιμητή, όπως ειδικότερα προβλέπεται στον κανονισμό που προβλέπεται στο άρθρο 8.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο στο παρακάτω pdf

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ:

Α. ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

Β. ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΑΓΟΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ 1974

Γ. ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974

Αθήνα, 2α Ιουλίου 2011

Η εξαιρετικά δυναμική παρουσία των Ελληνόψυχων έξω από τις κτηριακές εγκαταστάσεις του τουρκολάγνου και τουρκοπροσκυνημένου ΑΝΤ-1, χθές 1η Ιουλίου 2011, ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ τους υπεύθυνους του σταθμού, που δεν άντεξαν τις ουρανομήκεις κραυγές διαμαρτυρίας, οργής και αγανάκτησης των ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩΝ Ελλήνων, να σπεύσουν σε συνάντηση μαζί τους, προκειμένου να περιορίσουν την έκταση του Δημόσιου εξευτελισμού και διασυρμού τους.

Αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της τεράστιας ευθύνης τους, επειδή σκοπίμως έπληξαν την Εθνική Υπερηφάνεια και Αξιοπρέπεια των Ελλήνων, θεώρησαν ανοήτως οι αφελείς ότι, από το πλήθος των διαμαρτυρομένων, κινδυνεύουν τα υλικά περιβλήματα (κτηριακές εγκαταστάσεις) της Εθνοπροδοτικής αντιλήψεως και συμπεριφοράς τους και κάλεσαν, πανικόβλητοι, ισχυρή Αστυνομική δύναμη για … προστασία !!!

Πολύ γρήγορα κατάλαβαν ότι, η κατά διαταγή φυσική θέση των Αστυνομικών ήταν διαμετρικά αντίθετη με τη συνειδησιακή και ψυχική τους θέση, που ήταν ολόθερμα ταυτισμένη με αυτούς που διατάχθηκαν να … αντιμετωπίσουν.

Ο Γενικός Διευθυντής του ομίλου ΑΝΤ-1 κ. Σπήλιος Χαραμής κατέφθασε εσπευσμένα στο γραφείο του (ώρα 22:15) και ζήτησε να συναντήσει αντιπροσώπους από το πλήθος των διαμαρτυρομένων Ελλήνων.

Τριμελής επιτροπή από τους κ.κ. Νικόλαο Αργυρόπουλο Πρόεδρο του Συλλόγου των Βετεράνων Πολεμιστών Κύπρου 1974, Στυλιανό Σωτηρίου Πρόεδρο του Συλλόγου Κυπρίων Φοιτητών ΔΡΑΣΙΣ - ΚΕΣ και Λάζαρο Κουρσερτάρη Οργανωτικό Γραμματέα του ΔΡΑΣΙΣ - ΚΕΣ, πήγαν στο γραφείο του, του επανέλαβαν ότι :

η συγκέντρωση διαμαρτυρίας αφορά στην προβολή από τον ΑΝΤ-1 της τούρκικης τηλεοπτικής σειράς ΕΖΕΛ, που τα γυρίσματά της έγιναν στη σκλαβωμένη και υπόδουλη από τους τούρκους Ελληνική γή της Κύπρου. Αυτό αποτελεί όχι μόνο ευθεία και βάναυση προσβολή προς το σύνολο του Ελληνισμού (ειδικότερα των Ελλήνων της Κύπρου που υπέστησαν το ολοκαύτωμα της διαχρονικής τουρκικής βαρβαρότητας), αλλά και παράνομη πράξη, δεδομένου ότι επιχειρεί με πλάγιο αλλά σαφή τρόπο να νομιμοποιήσει προϊόν, που παρήχθη παρανόμως, από το, καταδικασμένο διεθνώς, παράνομο καθεστώς κατοχής τμήματος εδάφους της Κύπρου.

Ο κ. Σ. Χαραμής, αποδεχόμενος τα προεκτεθέντα, επικοινώνησε αμέσως τηλεφωνικά με τον Διευθυντή προγράμματος του ΑΝΤ-1 και υπεύθυνο για την προβολή της σειράς κ. Ιωάννη Λάτσιο και, με τη σύμφωνη γνώμη της τριμελούς επιτροπής, όρισε νέα συνάντηση στο γραφείο του με συμμετοχή και των πέντε για την Δευτέρα, 4η Ιουλίου 2011 και ώρα 15:00.

ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ

Α. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ - Β. ΜΑΙΡΗ ΚΟΥΡΟΥΠΗ - Γ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ.

ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ


ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ!

11-1-1982. ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 2 ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ!

Ελευθέριος Βερυβάκης Υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, από την εισήγησή του στη Βουλή το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου 1982.

«Κύριοι συνάδελφοι, επειδή η ώρα είναι προχωρημένη δεν θα επεκταθώ σ' ένα θέμα το οποίο αναμφισβήτητα κάτω από άλλες συνθήκες και με άλλο σκηνικό θα.... χρειαζόταν εκτεταμένη και πανηγυρική αντιμετώπιση. Εξ άλλου ζητώ να ενσωματωθεί στα πρακτικά η Εισηγητική Εκθεση στο σχέδιο νόμου περί κυρώσεως τής από 11.11.1981 πράξεως του Προέδρου της Δημοκρατίας "περί εγγραφής μαθητών στα λύκεια της γενικής, τεχνικής και επαγγελματικής εκπαιδεύσεως", για την ιστορία της μεταβολής και η οποία έχει ως εξής: «Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ -και σε υλοποίηση εξαγγελίας του- μια από τις πρώτες πράξεις του υπουργού Παιδείας υπήρξε η με αριθμό Φ900.43/4/9/14145/2.12.1981 απόφασή του για την εισαγωγή του μονοτονικού στην Εκπαίδευση». Μ' αυτήν συστήθηκε ειδική επιτροπή με σκοπό να μελετήσει και να εισηγηθεί σχετικά με την καθιέρωση τού μονοτονικού συστήματος σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, τον τρόπο και το χρόνο της εφαρμογής του, τις σχετικές αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν κ.λπ.

Την επιτροπή απετέλεσαν οι κ.κ. 1) Εμμανουήλ Κριαράς, 2) Φάνης Κακριδής, 3) Χρίστος Τσολάκης, 4) Βασίλειος Φόρης, 5) Δημήτρης Τομπαϊδης, 6) Αριστείδης Βουγιούκας, 7) Χρίστος Μιχαλές, 8) Απόστολος Κοτλίτσας, 9) Αλόη Σιδέρη. (...) Το μονοτονικό σύστημα είναι ένας τρόπος δραστικής απλοποίησης στο θέμα των τόνων και των πνευμάτων. Η ανάγκη για την καθιέρωση του μονοτονικού προέκυψε πρωταρχικά από τη διαπίστωση ότι τα πνεύματα και οι τόνοι, χωρίς να εξυπηρετούν κάποια πραγματική γλωσσική απαίτηση, γίνονται αιτία καταταλαιπώρησης όσων γράφουν την ελληνική, ιδιαίτερα των μαθητών, και τροχοπέδη στις προσπάθειές τους για κατάκτηση της γλώσσας και για ουσιαστική μόρφωση. (...)

Η ουσία της μεταρρύθμισης πράγματι βρίσκεται στο γεγονός, ότι μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, με μια εξαίρεση παλαιότερα, της εποχής του Ελευθερίου Βενιζέλου, σε σχέση με τη δασεία, δεν έχει αποτολμηθεί μια τόσο δραστική μεταβολή και τονική απλοποίηση εις τα δεδομένα του τονισμού. Βεβαίως γνωρίζουμε αυτό το οποίο υποστήριξε ο κύριος Γλέζος, λέγοντας ότι ίσως το σωστότερο σύστημα θα ήταν το ατονικό. Δεν θα θελήσω να τοποθετηθώ πάνω σε αυτή τη θέση. Θα ήθελα πάντως να υπογραμμίσω το ότι, αυτή η δραστική μεταβολή πάνω στην τονική σήμανση είναι πράγματι -όπως δέχονται πολλοί και όχι από αυτούς που εισάγουν την μεταρρύθμιση αυτή- είναι πράγματι εξ αιτίας και της ιστορίας της μεταβολής, μια επανάσταση στα χρονικά και γλωσσικά δεδομένα της ελληνικής γλώσσας. Δεν θα αναφερθώ ειδικότερα στα πλεονεκτήματα ή και τις αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις οι οποίες διατυπώνονται από τους όλο και λιγότερους "γλωσσαμύντορες" της ήδη δεδομένης οπτικής αποτύπωσης της νεοελληνικής γλώσσας. Αλλά, πράγματι όσο περνάει ο καιρός, διαπιστώνεται, ότι όλο και λιγότεροι επιμένουν στην αποτύπωση όπως την γνωρίζουμε και την έχουμε διδαχθεί εμείς οι παλαιότεροι. Και είναι γενικότερα αποδεκτή η αλήθεια ότι χωρίς μεταβολή στην πολιτιστική και γλωσσική κληρονομιά, μπορεί κανείς να προχωρήσει σε αυτήν την απλοποίηση την οποία εισάγει σήμερα η κυβέρνηση και κάνει δεκτή η Βουλή, ακόμη και από της πλευράς των απόντων, όπως διετυπώθει τουλάχιστον από τους αρχηγούς και εκπροσώπους της, και η οποία πραγματικά θα βελτιώσει σε όλους τους τομείς, σε όλα τα επίπεδα τα συναφή, τα γλωσσικά δεδομένα, χωρίς να βλάψει καθόλου την πολιτιστική και γλωσσική μας κληρονομιά για την οποία βεβαίως η κυβέρνηση έχει πρώτιστο ενδιαφέρον».

Από τα πρακτικά της Βουλής προκύπτουν σε σχέση με την ψήφιση του μονοτονικού τα εξής: -Προς τα μεσάνυχτα τής 11.1.1982 είχε ολοκληρωθεί η συζήτηση για την εγγραφή των μαθητών των Λυκείων, οπότε εντελώς αιφνιδίως εισάγεται προς ψήφιση η επιβολή του μονοτονικού. Μετά από ερώτηση του Ευάγγελου Αβέρωφ, ποιό είδος μονοτονικού σκέφτεται να εφαρμόσει η Κυβέρνηση, στην οποία έλαβε αμήχανη απάντηση από τον υπουργό, παρενέβη ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και επεσήμανε, διαμαρτυρόμενος, τα ακόλουθα (σελ. 456 των Πρακτικών της Βουλής): Το άρθρο περί του μονοτονικού «προστίθεται σήμερα, την τελευταία ώρα αιφνιδιαστικώς. Αναφέρεται σε ένα μέγα θέμα...». Ζητεί να μετατεθεί η συζήτηση του άρθρου περί μονοτονικού: «Δεν είναι δυνατόν να έχει η κυβέρνηση την απαίτηση να μάς φέρνει το θέμα αυτό το μέγα, αιφνιδιαστικά, και να απαιτεί να το ψηφίσουμε και μετά την 12ην (νυκτερινή). Η τροπολογία αναφέρεται σε ένα πολύ σοβαρό θέμα». Ανακοινώνει ότι αν η κυβέρνηση επιμείνει, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι υποχρεωμένη να αποχωρήσει από την αίθουσα. Στη συνέχεια, δευτερολογεί και επισημαίνει τη σοβαρότητα του θέματος, ότι κακώς αυτό προτείνεται με τροπολογία, ότι κακώς καλείται η Βουλή να το συζητήσει μετά το μεσονύκτιο, ότι η αντιπολίτευση δεν έχει προλάβει να ενημερωθεί: «Δεν έχουμε κανένα φάκελο. Δεν έχει καμμιά σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Είναι σαφές ότι είναι αντισυνταγματική η τροπολογία. Δώστε μας τον χρόνο να προετοιμαστούμε». Από την πλευρά του ΚΚΕ, η Μαρία Δαμανάκη παρεμβαίνει δύο φορές (σελ. 457) και ζητεί αναβολή «γιατί το Σώμα έχει κουραστεί». Ο Κ. Μητσοτάκης επανέρχεται λέγοντας: «Εφόσον η κυβέρνησις και το προεδρείο επιμένουν εις αυτόν τον αντιδημοκρατικό και αντικοινοβουλευτικό τρόπο συζητήσεως αυτής της τροπολογίας, υπό τας συνθήκας αυτάς, λυπούμεθα ειλικρινώς, αλλά δεν δυνάμεθα να παρακολουθήσουμε τη συζήτηση και είμεθα υποχρεωμένοι να αποχωρήσουμε». Οι βουλευτές της ΝΔ αποχωρούν, νύπτοντας ουσιαστικά τας χείρας τους αφού θα μπορούσαν να καταψηφίσουν την πρόταση. Γύρω στις 2 μετά τα μεσάνυχτα ψηφίστηκε η τροπολογία για το μονοτονικό, από τριάντα παρόντες βουλευτές (κατά την δήλωση τού Παναγιώτη Κανελλόπουλου).

Δημήτρης Χορν - Υβρις και Νέμεσις

Οι ποιητές και οι λογοτέχνες δίνουν την φυσιογνωμία του έθνους. Αυτή λοιπόν τη φυσιογνωμία επιχειρούν σήμερα να την παραμορφώσουν. Δεν έχουμε φυσιογνωμία ελληνική. Υπάρχει μια νοοτροπία που θέλει να τα απλοποιήσει όλα. Κι αναρωτιέμαι γιατί; Γιατί οι άνθρωποι δεν πρέπει να μοχθούν; Γιατί ο καρπός του μόχθου περιφρονείται τόσο πολύ, ενώ τόσο ανάγκη τον έχουμε τώρα ειδικά που ανήκουμε στην Ευρώπη και χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε τα πνευματικά όπλα; Αυτή η νοοτροπία της απλοποιήσεως μας έχει οδηγήσει στο σημείο να κακοποιούμε και να εκχυδαϊζουμε τα πάντα. Είναι απελπιστικό, οδυνηρό, για να μην πω θανατηφόρο. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς τι θα παραλάβει και από ποιους η νέα γενιά με την οποία τόσο πολύ ασχολείται η παρούσα κατάστασις. Τι σκοπό έχουν άραγε οι υπεύθυνοι που μεταχειρίζονται τόσο άσχημα την γλώσσα; Τι τέλος πάντων θέλουν να παραδώσουν και από ποιούς το παρέλαβαν; Υβρις και τίποτε άλλο χαρακτηρίζει την παρούσα κατάσταση. Υβρις και δυστυχώς, της ύβρεως, πάντοτε έπεται η Νέμεσις. Τώρα βέβαια μιλάμε περί πολιτιστικού κόσμου, περί πολιτιστικών εκδηλώσεων. Τι θα πει πολιτιστικό; Παίζουμε με τις λέξεις. Λέμε λέξεις. Και βεβαίως πίσω απ' αυτές τις λέξεις δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά ένας μοναδικός σκοπός: Η ερείπωση της γλώσσας, η κατάργηση των εννοιών, ώστε οι άνθρωποι ούτε να συνεννοούνται, ούτε να μπορούν να σκέφτονται. Γιατί μόνον έτσι θα μπορούν ορισμένοι να κάνουν την δουλειά τους: Να θάψουν τον τόπο. (...) Είμαι Ελληνας, γι' αυτό πονώ και υποφέρω για ό,τι βλέπω μπροστά μου. Για ό,τι αισθάνομαι να έρχεται.

Νικηφόρος Βρεττάκος - Δεν διαβάζουμε σωστά

Υπερτιμήθηκε η άποψις ότι διευκολύνει τους μαθητές, κάτι που, ίσως, είναι αντιπαιδαγωγικό. Υπάρχει άλλωστε και μια παράδοση που εκφράζει την άποψη μεγάλων παιδαγωγών, οι οποίοι επιμένουν ότι το παιδί πρέπει να κοπιάζει για να γίνει άνθρωπος ικανός, ώστε στην ζωή του ν' αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες. Υποστηρίχτηκε, επίσης, υπέρ τού μονοτονικού και η άποψη ότι διευκολύνονται οι τυπογράφοι και οι στοιχειοθέτες, γενικά και ότι οι εκδόσεις, πάλι γενικά, γίνονται οικονομικότερες. Παραγνωρίστηκαν, όμως, οι λόγοι που επέβαλαν στους Αλεξανδρινούς χρόνους, την καθιέρωση των τόνων, οι οποίοι ισχύουν και σήμερα. Πολλές φορές, τα γραπτά μου δεν διαβάζονται σωστά όταν τυπώνονται στο μονοτονικό. Ας ελπίσουμε ότι θα επανεξεταστεί μελλοντικά το θέμα και ότι θα επικρατήσουν σωφρονέστερες απόψεις".

Κορνήλιος Καστοριάδης - Καταστρέφουμε ό,τι κτίσαμε

... Αν δεν θέλετε, κύριοι του υπουργείου, να κάνετε φωνητική ορθογραφία, τότε πρέπει ν' αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα, γιατί αυτοί που τους βάλανε ξέρανε τι κάνανε. Δεν υπήρχαν στα αρχαία ελληνικά, γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Αυτοί, οι Κριαράς και οι άλλοι, τα κτήνη τα τετράποδα που έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις - αυτό παρακαλώ να γραφεί στις εφημερίδες- δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα. Δεν ξέρουν αυτό που γνώριζε η κόρη μου στα τρία της χρόνια. Μάθαινε μία λέξη και μετά έψαχνε για τις συγγενείς της. Αυτό είναι μια γλώσσα. Ενα μάγμα, ένα πλέγμα, όπου οι λέξεις παράγονται οι μεν από τις δε, όπου οι σημασίες γλιστράνε από τη μία στην άλλη, είναι μια οργανική ενότητα από την οποία δεν μπορείς να βγάλεις και να κολλήσεις πράγματα, δυνάμει μιας ψευτοκυβερνήσεως, καθισμένος σ' ένα γραφείο στο υπουργείο Παιδείας. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι τελικά η κατάργηση της συνέχειας. Ηδη, τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων ελληνικών. Δηλαδή, πάμε να καταστρέψουμε ό,τι κτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα τού σύγχρονου ελληνισμού.

Υ.Γ. Το επόμενο στάδιο ήταν τα greeklish! Αμφιβάλλει κανείς οτι νικηθήκαμε μόνοι μας;

ΕΠΕΤΥΧΕ Η΄ ΑΠΕΤΥΧΕ ΤΟ ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟ;

Τις μεσονύκτιες ώρες της 11ης Ιανουαρίου 1982 στη Βουλή των Ελλήνων, παρουσία τριάντα περίπου μόνον βουλευτών, κατακόπων ήδη, συνετελέσθη ανερυθριάστως μία ωμή βιαιοπραγία εις βάρος της Ελληνικής γλώσσης. Ο τότε Υπουργός Παιδείας, εισήγαγε απροειδοποίητα προς επείγουσα ψήφισι, υπό μορφήν τροπολογίας, ένα άρθρο, κυριολεκτικώς, της προσκολλήσεως, σε άσχετο Νόμο, τον Νόμο 1228 «Περί εγγραφής μαθητών στα Λύκεια της Γενικής και Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως», με το οποίο επεβάλλετο αιφνιδίως στους Έλληνες το λεγόμενο Μονοτονικό σύστημα γραφής. Η Αντιπολίτευσι, καταληφθείσα εξ απήνης, αντέδρασε, εζήτησε αναβολή, ώστε να υπάρξη η δυνατότητα νηφαλίου μελέτης και επεξεργασίας ενός τόσο σοβαρού θέματος από την Εθνική Αντιπροσωπεία, πλην ματαίως, οπότε εγκατέλειψε διαμαρτυρομένη την αίθουσα.

Το Μονοτονικό, περιβεβλημένο διάτρητο κοινοβουλευτικό μανδύα, έγινε Νόμος του Κράτους και από την επομένη επεβλήθη στην εκπαίδευσι και στις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς με ασυνήθη ζήλο, ή, για να είμεθα ειλικρινέστεροι, με ανείπωτη σκοταδιστική μανία και καταθλιπτική βία. Οι υπάλληλοι του δημοσίου και των δημοσίων οργανισμών, και πιο πολύ οι εκπαιδευτικοί της στοιχειώδους και μέσης εκπαιδεύσεως, τρομοκρατήθηκαν από την Εξουσία μη τυχόν και αντιδράσουν και δεν το εφαρμόσουν.

Αμέτρητα σχολικά και άλλα εκπαιδευτικά βιβλία και εγχειρίδια καταστράφηκαν, ξαναστοιχειοθετήθηκαν στο μονοτονικό και επανεκδόθηκαν, με ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, που, βεβαίως, πληρώθηκε από το βαλάντιο των φορολογουμένων. Ακόμη και οι γραφομηχανές των δημοσίων υπηρεσιών και των σχολείων συγκεντρώθηκαν εσπευσμένως και υπέστησαν πάραυτα τονικό και πνευματικό ακρωτηριασμό. Η δασεία, η ψιλή, η περισπωμένη, η βαρεία και η υπογεγραμμένη απεσκυβαλίσθησαν με πρωτοφανή λύσσα, ως μιάσματα «της στείρας συντήρησης». Ο «προοδευτικός» φωταδισμός διέγραψε δια μονοκονδυλιάς μία γλωσσική και γραμματική, δηλαδή πολιτισμική, ιστορία εικοσι δύο αιώνων, με πρόφασι την απαλλαγή των μαθητών από περιττούς κόπους που απαιτούσε η εκμάθησις των δασυνομένων λέξεων και των τεσσάρων-πέντε κανόνων τονισμού. Οικονομία κόπου και χρόνου!…

Εις το εξής, χωρίς τα επαχθή «μακρόν προ μακρού οξύνεται» και «μακρόν προ βραχέος περισπάται», οι Έλληνες, ελεύθεροι από περιττά βάρη και με περισσότερο χρόνο στην διάθεσί τους, θα μπορούσαν ν’ ανοίξουν -επί τέλους!- τα φτερά του πνεύματός τους και να πετάξουν στα ύψη της γνώσεως και της σοφίας.

Ούτε η Ακαδημία Αθηνών ερωτήθηκε ποτέ για τη μεταβολή, ούτε οι Πανεπιστημιακές Φιλοσοφικές Σχολές, ούτε οι άνθρωποι των Γραμμάτων, ούτε ο εκτός συνόρων Ελληνισμός. Το Γένος και ποιητές είχε και συγγραφείς – λογοτέχνες, με άριστη ελληνομάθεια είχε, και φιλολόγους, πανεπιστημιακούς και μη, σπουδαίους. Ουδείς εξ αυτών πλην ελαχίστων εζήτησε ποτέ καθιέρωσι μονοτονικού, αλλά και ουδείς ερωτήθηκε!

Κάποτε, βεβαίως, αρκετά πριν την μονοτονική «μεταρρύθμιση», στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ είχε δημοσιευθή ένα κύριο άρθρο, πρωτοσέλιδο, «που εξηγούσε πόσα χρήματα θα κέρδιζε η εθνική οικονομία αν οι γραφομηχανές και τα τυπογραφεία δούλευαν χωρίς τόνους και πνεύματα»*. Επρόκειτο, προφανώς, για δοκιμαστική βολή. Δεν αποτελεί δε μυστικό, διότι όλα κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο μαθαίνονται, ότι «η μοναδική μελέτη στην οποία στηρίχθηκε η Βουλή των Ελλήνων για να επιβάλει ομόφωνα το μονοτονικό ήταν μια έκθεση της εταιρείας Ολιβέττι. Το μονοτονικό στην Ελλάδα μας το σερβίρησαν για να «το χωνέψουμε» οι πολυεθνικές»*. Όχι βεβαίως απο ψυχοπόνεσι για τα παιδιά μας και για την διευκόλυνσι των σπουδών τους!….

Να σημειώσουμε ότι δεν είχε καλά-καλά προλάβει να ψηφισθή η κατάργησι του πολυτονικού, όπως εψηφίσθη, και η αγορά βρέθηκε αμέσως γεμάτη από γραφομηχανές στο μονοτονικό, ενώ δεν εύρισκες ούτε για δείγμα πολυτονικές! Τι να πρωτοθαυμάση κανείς; Την εσπευσμένη καταναλωτική ετοιμότητα ή το επιτελικό σχέδιο και το εμπορικό δαιμόνιο της καταναλωτικής προετοιμασίας, που με τις ευλογίες του Κράτους οδηγεί τον ενδιαφερόμενο σε υποχρεωτικό εκβιασμό αγοράς;

Από το άλλο μέρος, οι άνθρωποι των γραμμάτων αντέδρασαν. Ο Καθηγητής και Γεν. Γραμματεύς της Ακαδημίας Αθηνών Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλος αμφισβήτησε ζωηρά στους νομοθέτες, δηλαδή στην εξουσία, το δικαίωμα δυναμικής επεμβάσεως στη γραφή του λόγου, υποστηρίζοντας εύστοχα ότι «την γλώσσα την αναπτύσσουν μόνον εκείνοι οι οποίοι έχουν να ειπούν κάτι, δηλαδή οι πνευματικοί άνθρωποι, και όχι οι απνευμάτιστοι γλωσσοπλάστες και νομοθέτες… Οι γλωσσικοί νομοθέτες, δεν έχουν καμμία αρμοδιότητα και ανακόπτουν απλώς την εξέλιξη του γλωσσικού μας πολιτισμού».

Διαπρεπείς, πνευματικοί άνθρωποι της περιωπής του Νικηφόρου Βρεττάκου, του Νίκου-Γαβριήλ Πεντζίκη, του Τάκη Βαρβιτσιώτη, του Αντρέα Καραντώνη, της Μελισσάνθης, του Χρήστου Μαλεβίτση, του Δημήτρη Μυράτ, της Λιλής Ζωγράφου, του Ευαγγέλου Μόσχου, του Παντελή Πάσχου, της Ιωάννας Τσάτσου, του Κώστα Τσιροπούλου, της Τατιάνας Σταύρου, του Νίκου Αθανασιάδη, του Τάσου Αθανασιάδη, της Γεωργίας Ταρσούλη, του Αλέξη Σολομού κ.α. εδημοσίευσαν μία αυστηρή διακήρυξι, με τον τίτλο: Διακήρυξη Ελλήνων Συγγραφέων. Μ’ αυτήν διαμαρτύρονταν εντονώτατα για την αναρμόδια και δυναστική κρατική επέμβασι στην γραφή της γλώσσης και διεκήρυσσαν: «Δεν δεχόμαστε οποιαδήποτε αλλαγή στη γραφή των λέξεων της γλώσσας μας και θα συνεχίσουμε να γράφουμε και να τυπώνουμε τα βιβλία μας με σέβας προς την ζωντανή γλωσσική παράδοση και την πλήρη μορφή των λέξεων, όπως μας δίδαξαν οι πατέρες του δημοτικισμού και οι μεγάλοι Νεοέλληνες συγγραφείς»³. Παραλλήλως ο μεγάλος μας Ελύτης, που πίστευε πως «…. η πολυαιώνια παρουσία του Ελληνισμού πάνω στα δώθε ή εκείθε του Αιγαίου χώματα έφτασε να καθιερώσει μιαν ορθογραφία, όπου το κάθε ωμέγα, το κάθε ύψιλον, η κάθε οξεία, η κάθε υπογεγραμμένη, δεν είναι παρά ένας κολπίσκος, μια κατωφέρεια, μια κάθετη βράχου πάνω σε μια καμπύλη πρύμνας, πλεούμενου, κυματιστοί αμπελώνες, υπέρθυρα εκκλησιών, ασπράκια η κοκκινάκια, εδώ ή εκεί, από περιστεριώνες και γλάστρες με γεράνια»*, εδήλωνε και αυτός απερίφραστα: «Εγώ είμαι υπέρ του παλαιού συστήματος, εναντίον του μονοτονικού και υπέρ της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι η βάση για να ξέρεις την ετυμολογία των λέξεων. Η σημερινή κακοποίηση της γλώσσας με ενοχλεί και αισθητικά»*. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης εφώναζε: «Αν δεν θέλετε, κύριοι του Υπουργείου, να κάνετε φωνητική ορθογραφία, τότε πρέπει ν’ αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα, γιατί αυτοί που τους βάλανε ξέρανε τι κάνανε. Δεν υπήρχαν στα αρχαία ελληνικά, γιατί, απλούστατα, υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις»*. Ο Τάσος Λιγνάδης εξέφρασε χειρότερους φόβους: «Η γλώσσα μας… είναι μια εικόνα, που καθώς την γράφουμε ή την διαβάζουμε προάγουμε μια σημασία σε ήχο. Είναι, μεταφορικά, η ιδεογραφία μιας μουσικής… Η ισοπεδωτική μονοσημία της εικόνας είναι και διάλυση (προοδευτική κατάργηση της ορθογραφίας) και σύγχυση νοηματική και ατροφία φωνητική… η μεταπροσωδιακή σήμανση της ελληνικής γραφής έχει την ιστορία του πολιτισμού της. Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους διαφωνώ με το μονοτονικό, που το μόνο επιχείρημά του είναι η απλούστευση μιας πρακτικής χρήσης. Ωστόσο ο φόβος μου δεν προέρχεται μόνο από αυτά, …. αλλά από κάτι άλλο: την ενδεχόμενη συνάρτηση του μονοτονικού με μια ασυλλόγιστη λαϊκιστική προοδευτικότητα. Το μονοτονικό είναι ο μοχλός μιας «εξελίξεως»…. που θα οδηγήσει βαθμιαία στην φωνητική ορθογραφία και στο λατινικό αλφάβητο. Και τότε θα ’ρθει μια Βουλή των Ελλήνων να βάλει καμαρώνοντας την ταφόπετρα στην ελληνική γραφή και μια άλλη πιο ρηξικέλευθη -γιατί όχι- να βάλει την ταφόπετρα στην ελληνική γλώσσα»*. Κι ευχόταν: «Εύχομαι να έχω αποδημήσει εις Κύριον πριν τα μάτια μου δουν μια τέτοια «πρόοδο» της Πολιτείας!»*… Ο μεγάλος ποιητής της Κύπρου Κώστας Μόντης, παρατηρώντας τις περί την γλώσσα μας καινοτομίες είπε: «δεν κατανοήσαμε πόσο εύθραυστα είναι {τα Ελληνικά} και τσαλαβουτάμε ανεύθυνα»* κι έμεινε πιστός στο πολυτονικό ως τον θάνατό του. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος υπεστήριξε: «Υπερτιμήθηκε η άποψη ότι διευκολύνει τους μαθητές, κάτι που, ίσως, είναι αντιπαιδαγωγικό. Υπάρχει, άλλωστε και μια παράδοση, που εκφράζει την άποψη μεγάλων παιδαγωγών, οι οποίοι επιμένουν ότι το παιδί πρέπει να κοπιάζει για να γίνει άνθρωπος ικανός, ώστε στη ζωή του ν’ αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες»*…

Στην πραγματικότητα το νέο σύστημα διευκόλυνε απλώς τους θιασώτες της ήσσονος προσπαθείας μαθητές και μερικούς εκδότες εφημερίδων και τυπογράφους. Και, για να μην το λησμονούμε, την πολυεθνική Olivetti που εισώρμησε αμέσως έτοιμη στην αγορά με μονοτονικές γραφομηχανές και όποιους άλλους, εκρύπτοντο οπίσω της. Θέλετε να το πούμε και πιο καθαρά; Κάποια «μεγάλα κεφάλαια και τους αλληθωρίζοντες προς μίαν κεκαλυμμένη πνευματική παγκοσμιοποίησι», όπως έγραψε ο Κυριάκος Πλήσης*.

Έτσι, τριάντα άνθρωποι, στα μαύρα μεσάνυχτα, με μια γενναία και οπωσδήποτε ιστορική απόφασι, «απελευθέρωσαν» το ταλαίπωρο Γένος από τον «σκοταδισμό» του Αριστοφάνους του Βυζαντίου και των Αλεξανδρινών φιλολόγων και από τα δεσμά όλων εκείνων των περιττών και παράξενων σημαδιών, που έκαναν δύσκολη την ζωή των παιδιών και των εκδοτών και τυπογράφων μας.

Αλλά ας έλθωμε, αγαπητοί, στο ερώτημα: -Επέτυχε ή Απέτυχε το Μονοτονικό;

1. Στα 25 χρόνια από την βάναυσι επιβολή του δεν επιτεύχθηκε πλήρης υποταγή στο θλιβερό νομοθέτημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι του πνεύματος συνέχισαν ανυποχώρητα την αντίστασί τους. Μεταξύ τους ο Τάσος Λιγνάδης, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Σαράντης Καργάκος, ο Φρέντυ Γερμανός, ο Γιάννης Χατζηφώτης, ο Τάκης Σωτήρχος και πολλοί άλλοι έγκριτοι και καταξιωμένοι συγγραφείς έγραψαν η γράφουν και τυπώνουν τα βιβλία τους στο πολυτονικό. Ακόμα και στην Διασπορά, όπως ο διακεκριμένος ποιητής της Αυστραλίας Δημ. Τσαλουμάς.* Οπωσδήποτε και αρκετοί εκ των εμφανισθέντων μετά την ασυλλόγιστη μεταρρύθμισι, όπως η Ρέα Γαλανάκη.

Υπάρχουν ακόμη εφημερίδες και περιοδικά που επίσης χρησιμοποιούν πολυτονικό. Εκδότες που στην αρχή υπήρξαν ανένδοτοι μονοτονιστές, εκ των πραγμάτων υπεχρεώθησαν να υποχωρήσουν και να εκδίδουν εκ παραλλήλου και με το πολυτονικό, κατά την επιθυμία των συγγραφέων. Διαπρεπείς άνθρωποι του πνεύματος, όπως ο Στέλιος Ράμφος, ο Κώστας Τσιρόπουλος και οι εκλεκτοί συνεργάται της Ευθύνης, (θυμίζω την έκδοσι του φυλλαδίου: ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟΥ [1991] και το αφιέρωμα της Ευθύνης προ τετραετίας) και φιλόλογοι της περιωπής του Σαράντου Καργάκου, κρατούν δυναμικά την σημαία της αντιστάσεως. Ο τελευταίος τονίζει ότι «το πολυτονικό είναι άσκηση νοός. Πέρ’ από αυτό, είναι στοιχείο παραδοσιακό, αισθητικό. Τα πνεύματα και οι τόνοι είναι ο,τι ο γλυπτικός διάκοσμος σε αρχαίο αρχιτεκτόνημα»*. Θα προσέθετα ότι οι τόνοι και τα πνεύματα κάνουν το γραπτό μας λόγο αληθινό πίνακα ζωγραφικής. Γράφεις λ.χ. κύμα και το βλέπεις να σκάη μέσα στον κόλπο του ύψιλον ως περισπωμένη! Γράφεις γλώσσα και την βλέπεις να εμφανίζεται μέσα από το στόμα του ωμέγα, με την μορφή και πάλι της περισπωμένης. Γράφεις ύπνος και βλέπεις την δασεία, βλέφαρο να κλείνη!..

Και πάλι θα μνημονεύσω τον Βρετάκο. Είπε: «Αν ήθελα να ζωγραφίσω μια ανάπηρη Ελλάδα, θα την έγραφα μ’ ένα λάμδα και χωρίς δασεία»*. Από κοντά και ο Καργάκος θα πη πολύ εύστοχα: «Οι τόνοι και τα πνεύματα είναι για την ελληνική γραφή ο,τι οι Κυκλάδες, οι Β. και Ν. Σποράδες για τον ελληνικό κορμό. Η Κρήτη είναι η περισπωμένη της γλώσσας μας»* και η Εύβοια η βαρεία, θα μπορούσε να προσθέση κανείς. Αλλά βεβαίως δεν πρόκειται για θέμα μόνον αισθητικής, όπως και τα νησιά μας, δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία της Ελληνικής Πατρίδος, παρά την απίστευτη ομορφιά που της προσδίδουν!…

2. Το μονοτονικό «εστέρησε την γλώσσα μας από τον γενετικό κώδικα των λέξεών της», παρετήρησε πολύ εύστοχα ο Τσιρόπουλος*. Παραλλήλως εστένεψε το γνωστικό πεδίο των μονότονα και απνευμάτιστα εκπαιδευθέντων επικινδύνως. Η σαφήνια και η αμεσότητα του λόγου εχάθηκε. Τα μέρη του λόγου μπερδεύονται εύκολα μεταξύ τους. Η ετυμολογία των λέξεων αποτελεί άλυτο για τους μονοτονικά σπουδαγμένους. Μιλούν για αφαίρεσι, για αφαίμαξι για αυθαιρεσία, για αφύπνησι, για εφάπαξ, για εφαρμογή, για καθήλωσι, για κάθοδο, για μεθόδευσι για καθυστέρησι, για μεθόριο, για αφελληνισμό για πενθήμερο, για ανθυπολοχαγό, για πρωθυπουργό, για υφιστάμενο, για υφήλιο, για ένα πλήθος σύνθετα και στέκουν κεχηνότες μπροστά στα Θ και στα φ, που δεν βγαίνουν -κατά το δη λεγόμενον- από όσα γνωρίζουν. Βλέπουν τους Άγγλους να γράφουν Hellas και ψάχνουν να βρουν που βρέθηκε αυτό το h μπροστά στο όνομα της Ελλάδος. Το ίδιο και με το History, το Haides, το harmony, το homily, το hilarious, το hypnotic, το hypothesis κι ένα πλήθος άλλα. Ποιός να τους εξηγήση για την έρημη την δασεία μας, που οι «χασομέρηδες» Άγγλοι ακόμη την υπολογίζουν και την γράφουν; Αλλά μπορούν, με τέτοιο εξοπλισμό, να αφυπνισθούν και να καταλάβουν και νοιώσουν τί αφαίμαξι πνευματική τους γίνεται, τί καθήλωσι πολιτιστική υφίσταται, τί κίνδυνοι ελλοχεύουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο και στις παραμεθόριες περιοχές μας γενικώς, τί μεθοδεύσεις γίνονται για να τους υποκλέψουν ή μειώσουν το εφάπαξ, τί αυθαιρεσίες γίνονται κάθε τόσο εις βάρους τους, σε τί καθυστέρησι ταλανίζονται, σε τί αφελληνισμό, στο τέλος, οδηγούνται υποδουλούμενοι στην προπαγάνδα των ποικιλωνύμων πολυεθνικών κολοσσών και πόσο hilarious γίνονται ανά την υφήλιο με το να μην αντιλαμβάνονται την προϊούσα πνευματική χρεωκοπία;

Αυτά συμβαίνουν όταν η εκπαίδευσί μας έβαλε ως ιδεώδες την ήσσονα προσπάθεια, την κατηφόρα, η λογική της οποίας «είναι ο πάτος», όπως έλεγε και ο Λένιν. Σιγά-σιγά θα διολισθήση σε hypnopedia και μακάριοι οι γρηγορούντες μέσα στην ζοφερή και ασέληνη νύχτα, όπου μας ωδήγησε η νύχτα της αμαρτίας της 11 Ιανουαρίου 1982.

3. Οι μαθηταί που στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο-Λύκειο δεν διδάχθηκαν πολυτονικό, έφθασαν στο Πανεπιστήμιο με ασύλληπτα κενά. Όλοι! Βεβαίως το κακό είναι πολύ πιο ορατό στις Σχολές Ανθρωπιστικών Σπουδών. Στις Φιλοσοφικές, στις Θεολογικές και στις Παιδαγωγικές Σχολές, από τις οποίες αποφοιτούν άνθρωποι που θα κληθούν εν συνεχεία να διδάξουν στη Στοιχειώδη και τη Μέση Εκπαίδευσι, στην Ανωτέρα και την Ανωτάτη, ελληνική γλώσσα και πολιτισμό, αρχαία κλασσικά κείμενα, αγιογραφικά και πατερικά κείμενα, ιστορία, ποίησι -αρχαία, μεσαιωνική και νεώτερη, Παπαδιαμάντη, Κάλβο, Καβάφη, Βιζυηνό, Σεφέρη, Ελύτη, Σικελιανό κ.ο.κ., έχοντας επίπεδο ελληνομαθείας απελπιστικά περιωρισμένο, συνήθως σε μέτρα βαρειάς αναπηρίας. Πολύπειρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που εδίδασκε επί πολλά έτη Βυζαντινή Υμνογραφία, Αγιολογία, Κριτική Έκδοσι Αρχαίων Κειμένων και Παλαιογραφία, ομολογεί με απελπισία: «τα μαθήματα αυτά γίνονταν με τέτοιες δυσκολίες, επειδή έχουν την ύλη τους Αρχαία και Βυζαντινά Ελληνικά, που στο τέλος ανέκραζα με πικρία, πως κάθε πέρσι και καλύτερα, κάθε νέα χρονιά και χειρότερα! Τα παιδιά μας, απ’ το Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, ίσαμε το Πανεπιστήμιο φτωχαίνουν και κουτσαίνουν γλωσσικά κι έχουν σε τέτοιο σημείο αλαλία και αφωνία, που είναι αδύνατο να οικοδομήσεις επάνω τους κάτι αξιόλογο από την άποψη των απαραίτητων ειδικών γνώσεων και της παιδείας γενικώτερα»*.

Και ταύτα προ τριετίας. Σήμερα τα πράγματα όχι μόνον δεν έχουν το παράπαν βελτιωθή, αλλά μάλλον προέκοψαν επί το χείρον. Είναι εφιαλτική η εικόνα που παρουσιάζουν Φιλόλογοι, Θεολόγοι, Δάσκαλοι όταν χρειασθή να αναγνώσουν μεγαλοφώνως όχι μόνο ένα αρχαίο η μεσαιωνικό κείμενο, Όμηρο, Θουκιδίδη, Γρηγόριο Θεολόγο, αλλά μια απλή περικοπή από τον Απόστολο ή το Ευαγγέλιο, που είναι πιο οικείο το κείμενο από την λειτουργική του χρήσι, μια Στάσι του Ακαθίστου Ύμνου, μια σελίδα του Νικοδήμου του Αγιορείτου ή του Παπαδιαμάντη, ένα ποίημα του Καβάφη. Το ίδιο, δυστυχώς, και με πολλούς από τους νεωτέρους κληρικούς μας!

4. Παρακολουθώντας τους εκφωνητές και σχολιαστές της τηλοψίας και του ραδιοφώνου η παραστάσεις νέων ηθοποιών, ή ομιλίες πολιτικών και μάλιστα των νεωτέρων και των θελόντων να εμφανίζωνται περισσότερο «σύγχρονοι» και «προοδευτικοί» (ομιλώ γενικώς, διότι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα), παρακολουθώντας δημόσιους αγορητές και άλλους κατ’ ιδίαν συζητούντες, παρακολουθώντας συνομιλίες νέων, φοιτητών, εφήβων και παιδιών, θλίβεται κανείς κατάκαρδα από τον βαρβαρισμό και βατταρισμό, που βρίσκει μπροστά του. Η προφορά του έλληνος λόγου έχει πια φθαρή επικίνδυνα. Όπως πολύ σωστά παρατηρεί σχετικά ο Σαρ. Καργάκος, «Μετά την κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων, που λειτουργούσαν ως οδικά σήματα ή ως μουσικές νότες στην ανάγνωση, η προφορά των νεοελλήνων, ειδικά της μονοτονικής γενεάς, δεν έγινε απλώς μονότονη, αφού έχασε την τονική παλμικότητά της και τη ρυθμοποιία της, έγινε μια τρεκλίζουσα και μπατάλικη προφορά, υπόκωφη, σπηλαιώδης και βρυχητική, γιατί απλούστατα, το παιδί δεν έχει σαφή αίσθηση του τόνου, αφού με ηλίθιους «κανόνες» του έχει επιβληθεί να μην τονίζει τις πιο ισχυρά τονούμενες λέξεις, όπως είναι οι ερωτηματικές αντωνυμίες, τί και ποιός και ακόμη τα άρθρα και τα μονοσύλλαβα επιφωνήματα, ή να τονίζει μή ισχυρά προσφερόμενες συλλαβές»*…

Ζητείται επειγόντως ένας Άγγελος Σικελιανός η ένας Δημήτρης Μυράτ για να μας θυμίση ξανά την ομορφιά και την ακρίβεια της προφοράς της γλώσσης μας!

5. Τα Αρχαία Ελληνικά, που έστω και περιορισμένα διδάσκονται, ευτυχώς, στη Μέση Εκπαίδευσι, γράφονται με την ιστορική τους ορθογραφία, στο πολυτονικό. Έτσι οι μαθηταί καλούνται να αποκτήσουν εσπευσμένως και τις βασικές γνώσεις του πολυτονικού, προκειμένου να μπορούν να παρακολουθήσουν το διδασκόμενο κείμενο. Εδώ ακριβώς έρχεται η σύγχυσις και το θαλάσσωμα. Τη μια στιγμή είναι υποχρεωμένοι να γράφουν λ.χ. αμιλλώμαι (ΣΣ στο αρχαίο πολυτονικό κείμενο) και την άλλη αμιλλώμαι (ΣΣ σε νεοελληνικό μονοτονικό). Τη μια αγαπώ και την άλλη αγαπώ. Τώρα εταίρος και σε λίγο εταίρος. Τώρα υμνώ και κατόπιν υμνώ. Τώρα των υγιών και μετά ταύτα των υγιών. Σωστή σχιζοφρένεια!. Έτσι απογοητεύονται εύκολα, σχετικοποιούν την έννοια της ορθογραφίας και στο τέλος ο καθένας γράφει όπως θέλει. Η απόστασι μέχρι την φωνητική γραφή δεν είναι μεγάλη. Ο Αννίβας δεν βρίσκεται απλώς προ των πυλών!….

6. Το μείζον όμως ερώτημα είναι ποιές δυνάμεις κρύπτονται πίσω από την επιβολή του μέτρου.

Επί του σημείου αυτού έχουν γραφή πολλά και ποικίλα, σχέσιν έχοντα με την πρόθεσιν αποκοπής των Νεοελλήνων από τις πηγές των κλασσικών γραμμάτων, μέχρις και αντικαταστάσεως της ελληνικής γραφής με την λατινικήν και της ελληνικής γλώσσης με την αγγλικήν. Άραγε, ευρισκόμεθα προ των επιδιώξεων της παγκοσμιοποιημένης πολιτικής που αποβλέπει στην αλλοτρίωσιν των παραδόσεων, της ταυτότητος και της διάρκειας των λαών;

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι η επιβολή του Μονοτονικού και η επί ένα τέταρτο αιώνος εφαρμογή του,

Επέτυχε: Α΄) Να διχάση τους ανθρώπους των γραμμάτων. Β΄) Να δυσκολέψη την ετυμολογία των λέξεων, με αποτέλεσμα την απομάκρυνσι του λαού από το αρχικό νόημά τους. Γ΄) Να επιφέρη σύγχυσι στην ορθογραφία, με κίνδυνο κατολισθήσεως στην φωνητική γραφή. Δ΄) Να στερήση τόν γραπτό μας λόγο από την αισθητική του ομορφιά. Ε΄) Να καταστρέψη εν πολλοίς τη σωστή και ρυθμική προφορά του λόγου, με αφευκτη διολίσθησι στον βατταρισμό και τον βαρβαρισμό. Στ΄) Να δυσκολέψη αφάνταστα τις κλασσικές και ανθρωπιστικές σπουδές, με τραγικά για το όλο πνευματικό επίπεδο των Νεοελλήνων και την συνείδησι της εθνικής μας συνεχείας αποτελέσματα. Ζ΄) Να προβάλη ως παιδαγωγικό ιδεώδες την ήσσονα προσπάθεια και να επιβραβεύση την οκνηρία. Η΄) Να δώση τραγικά δείγματα οσφυοκαμψίας ενώπιον των μεγάλων συμφερόντων πολυεθνικών εταιρειών, διαφημιστικών γραφείων, εκδοτικών οίκων, εφημερίδων και περιοδικών.

Το Μονοτονικό απέτυχε: Α) Να πείση για την αθωότητα των κινήτρων της αιφνιδίας και δυναστικής επιβολής του. Β) Να κρύψη κάτω από τον διάτρητο μανδύα της «χρησιμότητος» το ψηλαφητό σκότος της βαρβαρότητος που φέρει εν εαυτώ. Γ) Να διευκολύνη την μάθησι. Δ) Να προαγάγη τους σκοπούς της παιδείας.


Θα μπορούσατε να μας αναφέρετε τα πλεονεκτήματα ενός παιδιού που διδάσκεται αρχαία ελληνικά σε σχέση με κάποιο άλλο που ακολουθεί τη συμβατική μέθοδο διδασκαλίας στο σχολείο;

Μαθαίνουν πάνω απ΄ όλα να σκέπτονται, να ρωτούν, να αμφισβητούν, αλλά και να γεωμετρούνται.

Ἐχουν άμεσα αποτελέσματα στο σχολείο τους: στις εκθέσεις, στο πλουσιότατο λεξιλόγιο, στην ορθογραφία, στις μυθολογικές γνώσεις, άριστοι βεβαίως στα αρχαία ελληνικά του σχολείου και βεβαίως οργανωμένη μαθηματική σκέψη, αποτέλεσμα της γνώσεως γραμματικής και συντακτικού. Τα πλεονεκτήματα είναι εμφανέστατα και μάλιστα επιστημονικά αποδεδειγμένα από τα πορίσματα της πιλοτικής πειραματικής έρευνας του Ινστιτούτου Διαγνωστικής Ψυχολογίας:

Παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας τριών χρόνων η οποία αφορά την επίδραση της εκμάθησης της ιστορικής ορθογραφίας και των αρχαίων ελληνικών στην ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη των μαθητών. Πρόκειται για την πρώτη και μοναδική έρευνα που έγινε γι’ αυτό το ζήτημα από την εποχή της επιβολής του μονοτονικού συστήματος.

Εξετάστηκαν 50 φυσιολογικά παιδιά ηλικίας 6 και 9 ετών τα οποία αποτελούσαν δύο ομάδες αμφοτέρων των φύλων, εξ 25 ατόμων εκάστη. Οι 2 ομάδες ήταν συμβατές μεταξύ τους ως προς όλες τις μεταβλητές, εκτός μόνον της εκμάθησης (αρχαίοι ή μη (μονοτονικοί) των αρχαίων ελληνικών. Τα παιδιά αμφοτέρων των ομάδων φοιτούν σε δημόσια σχολεία της Αττικής, αλλά η ομάδα των αρχαίων παρακολουθούσε επιπλέον για ένα δίωρο την εβδομάδα και μαθήματα αρχαίων ελληνικών. Η αξιολόγηση κάθε παιδιού έγινε πριν την έναρξη του σχολικού έτους και πριν την έναρξη εκμάθησης των αρχαίων ελληνικών και επαναλήφθηκε μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς. Για την αξιολόγηση χρησιμοποιήθηκαν η Νοητική Δοκιμασία και η Ψυχοεκπαιδευτική Δοκιμασία το Τέστ ΑΘΗΝΑ.

Αμφότερες οι δοκιμασίες έχουν αξιολογηθή ως έγκυρες και έχουν σταθμισθεί για τον ελληνικό πληθυσμό από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το Τέστ ΑΘΗΝΑ δημιουργήθηκε από τον καθηγητή Ψυχολογίας του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννη Παρασκευόπουλο. Τά δεδομένα των επιδόσεων και των 2 ομάδων, μελετήθηκαν με την χρήση καθιερωμένων στατιστικών μεθόδων για τις ακουστικολεκτικές ικανότητες και λειτουργίες.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στις 17 Μαϊου 2004 από την κ. Δ. Βεκιάρη στο 18ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο στην Κώ. Την ίδια μέρα παρουσιάστηκε στην Αθήνα στο Ανοικτό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο από τον κ. Θ. Παπαδάκη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα των αρχαίων εν συγκρίσει προς τους μονοτονικούς εμφανίζει στην δοκιμασία Τέστ ΑΘΗΝΑ ανοδικές διαφορές, στατιστικά σημαντικές στις υποδοκιμασίες: ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ – ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ – ΜΝΗΜΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ - ΜΝΗΜΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ.

Η εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών και της ιστορικής ορθογραφίας βελτιώνει την ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη του παιδιού σε καίριους τομείς δηλ. στις ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ: ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ – ΜΝΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ καθώς και στις οπτικές ικανότητες: ΟΦΘΑΛΜΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΔΙΟΦΘΑΛΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ).

Οι ανωτέρω ικανότητες και λειτουργίες είναι αποφασιστικές για την περαιτέρω ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη των νεαρών ατόμων ΟΡΘΗ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ και συνδέονται άμεσα με την εμφάνιση ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ.


Η διάσωσις της Ελληνικής Παραδόσεως και η πλήρης κατανόησις αυτής θα αποτελέση δια τας νεωτέρας ανθρωπίνας γενεάς το βάθρον επί του οποίου θα στηριχθή το ανθρώπινον γένος δια να ακολουθήση την οδόν της ανελίξεως αυτού, την είσοδον εις τας χώρας των αθανάτων, την οδόν η οποία θα φέρη τας γενεάς των ανθρώπων εις την ευδαιμονίαν και την απόλαυσιν πάσης πνευματικής και φυσικής χαράς, ως και πάσης ανθρωπίνης ευτυχίας. Σ. Νάγος (νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος1868 -1933).

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More