ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΑ Η ΠΙΟ ΕΥΣΤΟΧΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ. Τίποτα δεν άλλαξε από τότε και αμφιβάλλω αν αλλάξει και στο μέλλον Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος....
