ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ

Μια σπουδαία συλλογή 80 σχεδίων του Λούβρου που φτιάχτηκαν από το 16ο μέχρι το 19ο αιώνα από μεγάλους ζωγράφους όπως ο Ραφαήλ, ο Ρούμπενς και ο Ρέμπραντ και έχουν ως θέμα τους ελληνικούς μύθους καταφτάνει το φθινόπωρο στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών.

Η συλλογή περιλαμβάνει έργα από το Τμήμα Γραφιστικών Τεχνών του Λούβρου και έρχεται στη Θεσσαλονίκη ως μέρος των πέντε εκθέσεων που οργανώνονται στην πόλη με εκθέματα από το περίφημο μουσείο ως αντιδάνειο στη μεγάλη διοργάνωση «Στο Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: η Αρχαία Μακεδονία», που έγινε στο Παρίσι τον περασμένο χειμώνα.

Η έκθεση «Ευρώπη και Ελληνικοί Μύθοι: 16ος - 19ος αιώνας» θα εγκαινιαστεί στο Τελλόγλειο στα τέλη Οκτωβρίου και εντάσσεται στον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και στο πρόγραμμα των 47ων «Δημητρίων» του δήμου Θεσσαλονίκης.

Τα έργα που θα παρουσιαστούν στους χώρους του Τελλογλείου υπενθυμίζουν στο κοινό τη σημασία της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς για την Ευρώπη και εστιάζουν στο θαύμα που έγινε στην ευρωπαϊκή τέχνη μετά την Αναγέννηση, όταν μεγάλοι καλλιτέχνες στράφηκαν στο παρελθόν για να αντλήσουν έμπνευση από τους αρχαίους ελληνικούς μύθους προκειμένου να αποδώσουν τις δημιουργίες τους. Μέσα από την αξιοποίηση κειμένων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας που είχαν διασωθεί και χρησιμοποιώντας τα αρχαία πρότυπα από σπουδαία ελληνιστικά και ρωμαϊκά γλυπτά του Βατικανού, όπως το ελληνιστικό άγαλμα της Αφροδίτης των Μεδίκων κι ο Απόλλων του Μπελβεντέρε (ρωμαϊκό αντίγραφο αγάλματος του 4ου αιώνα π.Χ.), έδωσαν νέα ώθηση στη δυτική τέχνη αξιοποιώντας πλαστικές φόρμες, αξεπέραστες στο πέρασμα του χρόνου. Ιδιαίτερα στη Γαλλία, χάρη στην ανανέωση του ενδιαφέροντος για τα κλασικά κείμενα κατά το 17ο αιώνα, σημειώθηκε εντυπωσιακή στροφή στην ελληνική μυθολογία από τους καλλιτέχνες της εποχής.

Ομηρικοί ήρωες και θεοί

Τα ομηρικά έπη με τους μεγάλους ήρωές τους, όπως ο Αχιλλέας, ο Οδυσσέας και η ωραία Ελένη, ο Μέγας Αλέξανδρος με τις εκστρατείες και τις κατακτήσεις του, θεοί και ημίθεοι όπως η Αθηνά, ο Άρης, ο Δίας, ο Ηρακλής με τα συναρπαστικά τους κατορθώματα, αλλά και απλοί θνητοί με τις δικές τους περιπέτειες αποτέλεσαν προσφιλή θέματα των ζωγράφων (καθώς και γλυπτών, ποιητών και μουσικών). Ανάμεσα στα 81 έργα της έκθεσης του Τελλογλείου ο επισκέπτης θα μπορεί να θαυμάσει σχέδια που φέρουν την υπογραφή των Ραφαήλ, Ανιμπάλε Καράτσι, Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Ενγκρ, Φραγκονάρ και άλλων σπουδαίων εκπροσώπων της ευρωπαϊκής τέχνης σε μία διαδρομή που φτάνει τους τέσσερις αιώνες.

Πέρα από την αδιαμφισβήτητη καλλιτεχνική τους αξία, τα έργα της έκθεσης αφήνουν να διαφανεί και η συνεχής ανταλλαγή που συντελούνταν επί αιώνες σε πολιτιστικό επίπεδο ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης σε ένα δημιουργικό διάλογο που εξελίσσει και μεταλλάσσει περιεχόμενο και μορφή σε νέες προτάσεις έκφρασης.

Το Τελλόγλειο συνεχίζει με τη νέα έκθεση μια διαδρομή σε έργα και καλλιτέχνες που επηρέασαν την παγκόσμια τέχνη και άφησαν το αποτύπωμά τους στον πολιτισμό. Την προηγούμενη περίοδο παρουσιάστηκαν οι εκθέσεις Γκόγια και Μπετόβεν που χαρακτηρίστηκαν ως μια συνέχεια στην αλυσίδα των μεγάλων εκθέσεων που φιλοξενήθηκαν τα τελευταία χρόνια για το μουσείο, όπως οι εκθέσεις για τον Πικάσο, τον Μιρό και τον Τουλούζ Λοτρέκ.

Η έκθεση «Ευρώπη και Ελληνικοί Μύθοι: 16ος-19ος αιώνας» στο Τελλόγλειο (Αγίου Δημητρίου 159Α) θα παραμείνει ανοιχτή ώς τον Ιανουάριο του 2013.

Τη διοργάνωση θα πλαισιώσει συμπόσιο που έχει θέμα «Αρχαίοι μύθοι και μουσική δημιουργία» (21 -23 Οκτωβρίου) και οργανώνεται από τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το Λούβρο και οι εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη

Στο πλαίσιο της συνεργασίας του με τα πέντε μουσεία της Θεσσαλονίκης, το Λούβρο δανείζει έργα του για τις πέντε εκθέσεις που θα πραγματοποιηθούν από τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο του 2013.

Στα υπόλοιπα μουσεία, εκτός από το Τελλόγλειο, θα παρουσιαστούν οι εκθέσεις:

- Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μονή Λαζαριστών: «Το μουσείο μέσα στο Μουσείο», αριστουργήματα της συλλογής του Λούβρου και φωτογραφικά πορτρέτα εργαζομένων στο μουσείο.

- Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού: «Η λειψανοθήκη του Αληθούς Σταυρού», έργο βυζαντινής προέλευσης που ανήκει στις συλλογές του γαλλικού μουσείου.

- Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: «Scopophilia», σειρά έργων της φωτογράφου Ναν Γκόλντιν που εστιάζει στη σχέση της παράδοσης με τη σύγχρονη τέχνη και αντιπαραθέτει φωτογραφίες έργων από τη συλλογή του Λούβρου με το προσωπικό αρχείο της φωτογράφου.

- Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης: «Από τον Πλάτωνα στον Βολταίρο και τον Κοραή - Αρχαία ελληνική φιλοσοφία και Διαφωτισμός».

Οι εκθέσεις οργανώνονται στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Read More

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Το άρθρο του καθηγητή Οικονομικών, Καρλ Γουίλαν, στο "Forbes".

"Η κατάλληλη αντιμετώπιση του διογκούμενου και μη βιώσιμου ελληνικού χρέους είναι η παραγραφή του και όχι η ενίσχυσή του με νέα δάνεια ή η αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη".

Πρόσφατα, με άλλο άρθρο του στο ίδιο περιοδικό, είχε υποστηρίξει, ότι οι ηγέτες της Ευρώπης σχεδιάζουν την ελληνική έξοδο από το ευρώ και ότι η προσέγγιση των Ευρωπαίων είναι λανθασμένη. Η Grexit ίσως αποδειχθεί καταστροφική για την Ελλάδα και την Ευρώπη, σημείωσε.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Γουίλαν επισημαίνει τώρα τη σύγχυση μεταξύ της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εκτιμώντας, ότι "από την κατάσταση στην Ελλάδα αυταπόδεικτα συμπεραίνει κανείς πως μία συντεταγμένη χρεοκοπία μπορεί να λάβει χώρα, ενώ μια χώρα παραμένει μέλος της ευρωζώνης".

Στη συνέχεια, προσθέτει, ότι "εξάλλου, η Ελλάδα κινείται προς δημοσιονομικό πλεόνασμα, επομένως αν το χρέος της παραγραφεί σε βιώσιμα επίπεδα, είναι δυνατόν να επιστρέψει σε δανεισμό από τις αγορές, έπειτα από βραχύβια βοήθεια από τους εταίρους της".

Ο κ. Γουίλαν αναφέρει πως εάν η Ελλάδα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, η χρεοκοπία της θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από μια συντεταγμένη αναδιάρθρωση εντός του ευρώ. Παρά τα όσα ελέχθησαν από Ευρωπαίους πολιτικούς περί διαχειρίσιμης ελληνικής χρεοκοπίας, όπως τονίζει, στην πραγματικότητα η χρεοκοπία θα ενέτεινε την κρίση.

Τέλος, διατυπώνει την άποψη, ότι η οικονομική κατάσταση της υπόλοιπης ευρωζώνης επιτάσσει την παραμονή της Ελλάδας και μια συμφωνία που θα παρεμποδίζει τους Έλληνες πολιτικούς να εγκαταλείψουν μονομερώς την ευρωζώνη. "Ας ελπίσουμε", υπογραμμίζει χαρακτηριστικά, "ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα αντιληφτούν εγκαίρως το μέγεθος της οικονομικής και πολιτικής αποτυχίας που θα αντιπροσώπευε μια ελληνική έξοδος.

Read More

Η ΣΜΥΡΝΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Παρατείνεται ύστερα από την επιτυχία που σημειώνει η έκθεση «H Σμύρνη των Eλλήνων» ώς τις 16 Σεπτεμβρίου 2012 στο Eθνικό Iστορικό Mουσείο, Mέγαρο Παλαιάς Bουλής την οποία οργάνωσε η Ένωσις Σμυρναίων με τη συνεργασία της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος. (Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, Σταδίου 13, Πλατεία Κολοκοτρώνη) Το υλικό που παρουσιάζεται στην έκθεση προέρχεται κατά μεγάλο μέρος από τις συλλογές της Ενώσεως Σμυρναίων, και περιλαμβάνει βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, φωτογραφίες, πορτραίτα και άλλα κειμήλια, που διασώθηκαν από τις φλόγες και την καταστροφή της Σμύρνης το 1922.

Παρουσιάζονται επίσης, τα αρχιερατικά άμφια του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου, αναμνηστικά του Αρχιστρατήγου Λεωνίδα Παρασκευόπουλου, ελληνικές σημαίες της στρατιωτικής διοίκησης Σμύρνης καθώς και το γραφείο του Αδαμαντίου Κοραή από τις συλλογές του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Με την έκθεση επιδιώκεται να παρουσιαστούν στο αθηναϊκό και στο ευρύτερο κοινό, όψεις της ελληνικής Σμύρνης, κυρίως κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, έως το 1922. Μέσα από τα εκθέματα καταδεικνύονται οι υψηλότατες επιδόσεις των Ελλήνων της Σμύρνης στις επιστήμες, την παιδεία, τα γράμματα, τις τέχνες, την οικονομία, το εμπόριο, τον αθλητισμό, την κοινωνική πρόνοια και σε όλες γενικά τις δραστηριότητες που δίνουν το στίγμα μιας φιλοπρόοδης, ανεπτυγμένης και με ισχυρά εθνικά και πνευματικά ερείσματα κοινωνίας. Τα ψήγματα αυτού του λαμπρού πολιτισμού που προβάλλονται στην έκθεση, προσφέρονται είτε για μια πρώτη γνωριμία με τη Μητρόπολη του Μικρασιατικού Ελληνισμού, είτε για εμπέδωση ήδη εγνωσμένων, είτε για βαθύτερο στοχασμό πάνω στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για τους επισκέπτες από Τρίτη έως Κυριακή και ώρες 9:00 – 14:00.

Read More

ΣΚΛΗΡΑ ΛΟΓΙΑ

Σήμερα θα αποκαλύψουμε μια τεράστια πρόκληση, που ακουμπά τα όρια της απάτης, από μια μερίδα επιχειρηματιών !
Προηγουμένως όμως, θα ήταν απαραίτητο, να υπογραμμίσω ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις, χτυπήθηκαν πολύ σκληρά από την κρίση και μάλιστα συνδυαστικά!
Το ελεγχόμενο από την οικογένεια Ρόθτσιλντ, Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είχε κόψει την ροή του χρήματος στις επιχειρήσεις, αρκετά πριν την κρίση!

Προφανώς διότι οι «εγκέφαλοι» που στοιχημάτισαν υπέρ της διάλυσης του ευρώ και είχαν επιλέξει ως δούρειο ίππο την Ελλάδα, γνώριζαν πολύ καλά, ότι για να «πετύχει» η κρίση, θα έπρεπε στο σημείο εκκίνησής της, στην Ελλάδα εν προκειμένω, να αποδυναμωθεί ο ενεργητικός ιδιωτικός τομέας!
Τα πρώτα προβλήματα στην ροή κεφαλαίων ξεκίνησαν προς το τέλος του 2007 και άρχισαν να εντείνονται από το 2008! Τότε, οι τραπεζίτες άρχισαν να διαρρέουν ότι κάνουν ένα γενικό ξεκαθάρισμα στο πελατολόγιό τους!
Επί ενάμιση χρόνο, οι τράπεζες, από εκεί που έδιναν δάνεια ακόμα και στα πετεινά του ουρανού που κατοικούσαν στις στέγες τους, ξεκίνησαν με διάφορα τερτίπια, την δήθεν σκλήρυνση των όρων στις χορηγήσεις δανείων, ξεκινώντας από τα γνωστά «πλαφόν» των επιχειρήσεων, όπου προεξοφλούνται συναλλαγματικές κυρίως επιταγές!
Και ενώ όλοι έλεγαν ότι αυτό είναι κάτι παροδικό και οι επιχειρηματίες θα πρέπει να συμβιβαστούν με τους νέους όρους και να κάνουν υπομονή, ξαφνικά το 2009 ξέσπασε η κρίση!
Φυσικά, όλοι οι τραπεζίτες στην Ελλάδα, γνώριζαν καλά ότι έρχεται κρίση και μάλιστα σοβαρή και γι αυτό είχαν λάβει ήδη τα μέτρα τους!
Μπόρεσαν έτσι κι εκβίασαν περισσότερο όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, μπροστά στο φάσμα των χιλιάδων λουκέτων, που σημαίνει πολλά δεινά στην οικονομία αλλά κυρίως πολλά δεινά στις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων που κυβέρνησαν!
Στην ουσία οι τράπεζες δεν πουλούσαν το μοναδικό προιόν το οποίο εμπορεύονται!
Το ΧΡΗΜΑ !!!
Θα μου πείτε, τότε πως την έβγαζαν; Τουλάχιστον το τμήμα ... λιανικών πωλήσεων;
Απλά καλύπτονταν πίσω από τις κρατικές εγγυήσεις, για τις οποίες έχουμε αποκαλύψει πρόσφατα ότι πλησιάζουν τα 200 δις ευρώ!!!
Επί της ουσίας, οι τράπεζες στην Ελλάδα, δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να πάθουν σοβαρές ζημιές! Μέσα στο γενικότερο «κόλπο» που στήθηκε από Ευρωπαιο μεγαλοτραπεζίτη, θα συρρικνωνόταν πολύ η χρηματιστηριακή τους αξία, με αποτέλεσμα, σε μια περίοδο πλήρους κατάρρευσης της οικονομίας και του χρηματιστηρίου, να τις αγοράσει όλες … κοψοχρονιά! Κρατικές και Ιδιωτικές!
Σε όλο αυτό το διάστημα, από τις αρχές του 2008 ως σήμερα, ο ιδιωτικός τομέας έχει υποστεί μια τεράστια ζημιά στη χώρα, η οποία σε μερικούς μήνες, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, θα καταστεί πλέον ανεπανόρθωτη!
Ξεκινώντας από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και προχωρώντας στις πολύ μεγάλες, η ζημιά και τα λουκέτα είναι αντιστρόφως ανάλογη!
Πολύ μεγαλύτερη είναι η ζημιά και τα λουκέτα στις πολύ μικρές επιχειρήσεις και λιγότερη όσο προχωράμε στις πολύ μεγάλες!
Με μια υποσημείωση που αφορά στις μεσαίες βιοτεχνικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος και ειδικά της Θεσσαλονίκης, όπου εκεί το πρώτο εξάμηνο του 2012, υπήρξε κυριολεκτικά αφανισμός, στο συνολικό επίπεδο, την μεγαλύτερη ζημιά υπέστησαν οι καθαρά εμπορικές επιχειρήσεις!
Αντιλαμβάνομαι λοιπόν ως οικονομολόγος, ότι όλες όσες μπόρεσαν κι απέφυγαν το πρώτο και το δεύτερο κύμα του αφανισμού του «Ελληνικού επιχειρείν» , αναγκάστηκαν εκ των πραγμάτων να προβούν σε περικοπές δαπανών και λειτουργικών εξόδων!
Ακόμη και σε απολύσεις !
Όλα αυτά είναι απολύτως κατανοητά και σεβαστά, αν σκεφτούμε ότι κάθε επιχειρηματίας έχει σκοπό το κέρδος και τίποτε άλλο!
ΟΜΩΣ,
Στο σημείο αυτό θα περιγράψω μια ασύδοτη κατάσταση, που ξεκίνησε ως ιδέα ενός γνωστού επιχειρηματία, και κατέληξε όπως θα δείτε παρακάτω να γίνει μόδα στη χώρα μας, με θύμα αυτή τη φορά τον μισθωτό!
Σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό που σας περιέγραψα και τον οποίο πλέον γνωρίζουν άπαντες σε αυτή τη χώρα, κάποιοι επιχειρηματίες, έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα εσκαμμένα και εκμεταλλεύονται στυγνά τον Ελληνα εργαζόμενο!
Έναν εργαζόμενο, που κι αυτός έχει υποστεί τεράστιες μειώσεις στις αποδοχές του κι έχει απολέσει ήδη το 35% των εισοδημάτων του! Πρόκειται για τον απόλυτο εξευτελισμό του Ελληνικού νοικοκυριού, που εδώ και μερικούς μήνες έχει ξεπεράσει τον έναν άνεργο στις τάξεις του!
Κι αν προσπαθήσουμε να αντιστοιχήσουμε το δράμα των επιχειρηματιών με αυτό των νοικοκυραίων, τότε θα διαπιστώσουμε, ότι ξεκινώντας από τους πολύ υψηλόμισθους υπαλλήλους και πηγαίνοντας προς τους πολύ χαμηλόμισθους, η ζημιά ολοένα και γίνεται πιο τεράστια, με την βάση της εργασιακής πυραμίδας, (τους χαμηλόμισθους) να προσπαθούν να επιβιώσουν πολύ κάτω κι από το επίσημο όριο της φτώχειας στην Ε.Ε. που είναι τα 12.000 ευρώ! Κι όταν λέμε κάτω, εννοούμε πολύ κάτω! Κάπου περίπου στο μισό, ανάμεσα στις 6.000 με 7.000 ευρώ το χρόνο!
Αν εκεί προστεθούν και οι απώλειες δεκαετιών σε εργασιακά δικαιώματα, σε κεκτημένα που χάθηκαν κάπου μεταξύ τρόικας και Μαξίμου, τότε ο Ελληνας ιδιωτικός υπάλληλος, έχει περάσει επίσημα, σε ένα νέο μεσαίωνα, που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από τον πραγματικό! Μόνο το μαστίγιο λείπει…
Ουσιαστικά, οι εργαζόμενοι δεν αντιδρούν σε καμία βάρβαρη καταπάτηση ακόμη και της προσωπικότητάς τους, διότι έξω από το παράθυρο της επιχείρησής τους, περιμένουν ένα 23% ανέργων που λιμοκτονούν, κι άλλοι τόσοι που ναι μεν καταγράφονται ως εργαζόμενοι, αλλά αναζητούν καλύτερες συνθήκες εργασίας από αυτές που έχουν!
Κι αυτό το τελευταίο, είναι τόσο σημαντικό, που ουδείς το αναφέρει στη χώρα μας!
Περίπου οι μισοί Ελληνες, εποφθαλμιούν πλέον εργασίες άλλων, που μέχρι εχτές, δεν τις είχαν καν μέσα στα σχέδιά τους! Τις θεωρούσαν «μπας-κλας» ενώ σήμερα, σκοτώνονται γι αυτές!
Ο θυμόσοφος λαός μας λέει σε τέτοιου είδους περιπτώσεις ότι:
«Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται»
Κι ο λύκος εδώ, δεν είναι οι μικρές ή οι μεσαίες επιχειρήσεις, όπου οι υπάλληλοι έχουν αναπτυγμένες κοινωνικές σχέσεις με τους ιδιοκτήτες!
Ο λύκος δεν είναι καν στις μεγάλες επιχειρήσεις!
Θα τον συναντήσετε στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις!
Ξεκίνησε ως ιδέα από έναν συγκεκριμένο επιχειρηματία, προκειμένου να αναγκάσει τους «ακριβούς» παλαιούς εργαζομένους, να εγκαταλείψουν την εργασία τους, ΧΩΡΙΣ να αναγκαστεί να τους απολύσει! Που σημαίνει ότι αν παραιτηθεί, δεν θα τον αποζημιώσει!
Και ξεκίνησαν οι «παύσεις πληρωμών»! Όχι από πραγματική αδυναμία να πληρώσει το προσωπικό, αλλά μετά από απόφασή του να το … αλλάξει, με νέο πιο φτηνό!
Η … «ιδέα» αυτή του επιχειρηματία όχι απλά πέτυχε αλλά προκάλεσε και τον ζήλο, τον φθόνο άλλων επιχειρηματιών!
Ετσι, μερικούς μήνες πριν, σε γνωστό ξενοδοχείο των Αθηνών, έγινε μια συνάντηση κορυφαίων επιχειρηματιών, διαφόρων κλάδων, όπου εξέτασαν, επεξεργάστηκαν και μελέτησαν την … ιδέα του συναδέλφου τους και χωρίς πολλά λόγια … την υιοθέτησαν!
Αρκετές επιχειρήσεις λοιπόν, που χωρίς να αντιμετωπίζουν κανενός είδους πρόβλημα ρευστότητας, πληρώνουν τους εργαζομένους τους το μηνιάτικό τους, κάθε … ΣΑΡΑΝΤΑΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ !!!
Κι αυτό μετά από συμφωνία με το προσωπικό, διότι όπως λένε, «οι καιροί είναι δύσκολοι και το τέρας της ανεργίας καλπάζει»!
Σε ετήσια βάση λοιπόν, οι εργαζόμενοι προσπαθούν να επιβιώσουν με … προκαταβολές (όπως τις βαφτίζουν τα λογιστήρια) μισθών, με αποτέλεσμα το τελευταίο δωδεκάμηνο, να τους χρωστούν από πέντε ως επτά μισθούς!
Οσο για τον οικογενειακό προγραμματισμό, αυτός αποτελεί πλέον ένα ανέκδοτο, αφού ουδείς γνωρίζει, πότε θα πληρωθεί την … προκαταβολή του αλλά ούτε πόσα θα λάβει!
Την αποκάλυψη αυτή που κάνουμε σήμερα, δεν θα την προχωρήσουμε σε επίπεδο ονομάτων!
Μερικές από αυτές, πήραμε τους ισολογισμούς των ετών 2011 και 2010 και με μια απλή ανάγνωση προκύπτει, ότι σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα ρευστότητας, που να «δικαιολογεί» έστω μια τέτοια απαράδεκτη ενέργεια!
Δεν είναι καν ανάμεσα στις επιχειρήσεις που οι τράπεζες έχουν βάλει στο κόκκινο, ενώ πολλές εξ αυτών, έχουν ακόμη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό!
Υπογραμμίζουμε , ότι ΔΕΝ είναι όλες οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις σε αυτό το μοτίβο!
Αντίθετα, είναι πάρα πολύ λίγες , αλλά δυστυχώς, έχουν έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων στις τάξεις τους!
Τονίζουμε ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που πραγματικά αδυνατούν να καταβάλουν στους υπαλλήλους τους ολόκληρο το μισθό!
Δεν μπορεί όμως, συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, να εμφανίζονται σχεδόν ως ζητιάνοι στους υπαλλήλους τους που κλαίνε τη μοίρα τους, και χρωστάνε επτά μισθούς στο προσωπικό τους από τη μια, και από την άλλη, να προβαίνουν σε επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ, με αναπτυξιακές κινήσεις που σαφώς και αποκαλύπτουν την δυνατότητα δανεισμού καθώς και την ύπαρξη ρευστότητας!
Δεν γίνονται οι επενδύσεις με «αέρα»! είτε υπάρχει δανεισμός είτε, ρευστό είτε και τα δύο μαζί!
Κι όμως! Συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, εξακολουθούν να χρωστούν αμέτρητους μισθούς στο προσωπικό τους!
Από την πλευρά της η κυβέρνηση Παπανδρέου και Παπαδήμου, για να δείξει την συμπόνια της απέναντι στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, θέσπισε ένα νόμο, που λέει ότι όποιος δεν καταβάλει το δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας, τότε συλλαμβάνεται και πάει αυτόφωρο!
Κροκοδείλια δάκρυα συμπόνιας θα μου πείτε, γιατί ο νόμος αυτός, θεσπίστηκε, αφού προηγουμένως είχαν πετσοκόψει τον 13ο και 14ο μισθό!
Ετσι τέτοιου τύπου επιχειρηματίες, πληρώνουν τα δώρα για να καλυφθούν έναντι του αυτοφώρου αλλά δεν πληρώνουν τους … κανονικούς μισθούς, για τους οποίους δεν ισχύει το αυτόφωρο!!!!
Το κράτος δηλαδή, λειτουργεί απέναντι στον εργαζόμενο «επικοινωνιακά», με νόμους που στην πιάτσα ονομάζονται ως «νόμοι να’χαμε να λέγαμε»!!!
Η κατάσταση μέχρι σήμερα ελέγχεται, αλλά όχι για πολύ ακόμη! Ακόμη και σήμερα όμως, ένας αστάθμητος παράγοντας, μπορεί να τινάξει το σύστημα αυτό στον αέρα με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους «επιχειρηματίες»!
Καταλήγοντας, στους aegeantimes.gr έχουν φτάσει δεκάδες καταγγελιών, για επιχειρήσεις κι επιχειρηματίες! Επί του παρόντος, δεν θα δημοσιοποιήσουμε ακόμη στοιχεία, αν προηγουμένως δεν ολοκληρωθεί η έρευνα που πραγματοποιούμε.
Θα ήθελα όμως ως οικονομολόγος, να πω σε ορισμένα παλικάρια της πιάτσας τούτο:
Θυμηθείτε ορισμένοι από εσάς, τι ήσασταν το 1980! Πως ξεκινήσατε χωρίς δεκάρα και φτάσατε ίσαμε δω! Είστε πολλοί!
Οι υπόλοιποι τα βρήκαν έτοιμα από τον μπαμπά!
Και οι μεν και οι δε, είχαν έναν κοινό παρονομαστή στην πορεία τους! Τον Ελληνα εργαζόμενο!
Χωρίς αυτόν, όσι φτιάχτηκαν από μόνοι τους, θα χάσουν μέχρι την τελευταία δεκάρα κι όσοι βρήκαν από τον «μπαμπά», δεν θα τους απομείνει δεκάρα (όχι σεντς) τσακιστή!
Διότι τούτη τη φορά, μετά το τέλος της κρίσης, θα υπάρχει μαζική εισροή ξένων επιχειρηματιών στη χώρα!
Φροντίστε λοιπόν να χάσετε το μοναδικό συγκριτικό σας πλεονέκτημα έναντι όσων θα επελαύνουν στην Ελληνική Οικονομία!
Την φιλοτιμία του Ελληνα εργαζόμενου!
Αν το χάσετε αυτό , έχετε χάσει το παιχνίδι πριν καν αρχίσει!!!
Και όποιος εννόησε … ενόησε!!!

Read More

ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Για κάποιον που δεν είναι ορειβάτης, αναρριχητής και πεζοπόρος επίπονων αποστάσεων -με την ευρύτερη έννοια- η ανάβαση στον Όλυμπο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Ειδικά η ανάβαση στην κορυφή του, το Μύτικα των 2918,8 μέτρων, ισοδυναμεί με κατόρθωμα.
Ένα διαρκές τεστ, μία καταμέτρηση των ορίων του αναβάτη, που διαρκώς αυξάνουν όσο αυξάνει και η αδρεναλίνη κατά την ανάβαση, σε μία σχέση αντιστρόφως ανάλογη με την έλλειψη οξυγόνου στην κορυφή του βουνού των θεών, του Ολύμπου.
Εκεί ακριβώς που ορειβάτες ή απλά και λάτρεις της φύσης απ’ όλο τον κόσμο έρχονται κατά δεκάδες κάθε μέρα για να «γευτούν» και ν’ απολαύσουν αυτή τη μαγεία του Ολύμπου, που πέρα από τους μύθους και τη μυθολογική του διάσταση κρύβει εξαιρετικές ομορφιές, ένα απέραντο μεγαλείο, ένα δέος ακόμα και όταν απλά τον κοιτάς...

Πώς να σταθείς αδιάφορος σ’ έναν μοναδικό ορεινό όγκο, που ανοίγεται μπροστά σου, όταν κάθιδρος φτάνεις στο οροπέδιο των Μουσών;
Όταν προσπερνάς τον «Λαιμό» πάνω από τα αλπικά μονοπάτια της Σκούρτας, όταν φτάνεις στα «Καζάνια» και νιώθεις πως είσαι μετέωρος μεταξύ ουρανού και γης και τα σύννεφα φεύγουν ανηφορικά προς το «Θρόνο του Δία»;
Πώς να αδιαφορήσεις περπατώντας -με εξάρτυση ή χωρίς- στα εκπληκτικά «ζωνάρια», όταν κάτω από τις μπότες σου εκτείνεται ένα χάος απροσδιόριστο και απροσμέτρητο;
Και δεν είναι μόνο αυτά... Πώς να ξεχάσεις την ένταση, την κούραση και την αγωνία, σκαρφαλώνοντας, με χέρια και πόδια, στο «λούκι» για να φθάσεις στο Μύτικα, το ψηλότερο σημείο της ελληνικής γης;
Αυτός είναι ο Όλυμπος, ο εθνικός δρυμός της χώρας, στη βάση του Λιτοχώρου και του ιστορικού Δίου, που ατενίζει περήφανος το Αιγαίο και δίνει στους «κατακτητές» αναβάτες του την αίσθηση της δύναμης, της κυριαρχίας, της αυτοπεποίθησης, της σιγουριάς μετά την πολύωρη ανάβαση.
Οι ομορφιές της φύσης «ξεπληρώνουν» με τις πολύτιμες εικόνες, που εναλλάσσονται στο μάτι, την εξάντληση του ορειβάτη -από την ανατολή του ήλιου πάνω από το καταφύγιο του Χρήστου Κάκκαλου ή τις «Πύλες της Ανδρομέδας» μέχρι το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα από την κορυφή του Προφήτη Ηλία, στα 2803 μέτρα.
Είναι κι αυτή η αίσθηση της αλλαγής της θερμοκρασίας, η συχνή αλλαγή των καιρικών φαινομένων, που σε κάνουν να νιώθεις μέσα στο κατακαλόκαιρο πως είσαι στα πρόθυρα του χειμώνα!
Πρωτόγνωρο αλήθεια συναίσθημα το να έχεις «λιώσει» στον ιδρώτα, ανηφορίζοντας, με βαριά βήματα, τα τελευταία μονοπάτια και λίγες ώρες αργότερα να βρίσκεσαι μπροστά στο αναμμένο τζάκι, μ’ ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, για να νιώσεις λίγη θαλπωρή μετά το εξαντλητικό ανέβασμα ως το καταφύγιο του Γιώσου Αποστολίδη, το υψηλότερο σημείο διανυκτέρευσης στην Ελλάδα, στα 2.680 μέτρα.
Εδώ και λίγα χρόνια, μία δημοσιογραφική παρέα στη Θεσσαλονίκη, μέλη της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ), τολμά, κάθε Αύγουστο, μία τέτοια ανάβαση, ξεκινώντας την καλοκαιρινή άδεια από τον Όλυμπο.
Έτσι και φέτος, στις αρχές Αυγούστου, μια παρέα επτά δημοσιογράφων -μεταξύ αυτών και τρεις του ΑΠΕ-ΜΠΕ- κι ενός φίλου τους ξεκίνησε την ανάβαση από μία κλασσική διαδρομή:
Γκορτσιά (1120 μ.) - Πετρόστρουγκα (1950 μ.) - Καταφύγιο Γιώσος Αποστολίδης (2680 μ.) - Μύτικας (2918 μ.). Κλασική διαδρομή του Ολύμπου, η οποία οδηγεί από την Γκορτσιά στην Πετρόστρουγκα και από εκεί στα αλπικά της Σκούρτας, στη συνέχεια μέσω του «Λαιμού» και το «πέρασμα του Γιώσου» στο οροπέδιο των Μουσών και εν τέλει στο καταφύγιο «Γιώσος Αποστολίδης».
Έως εκεί απαιτούνται έξι ώρες πορείας και καλύπτεται υψομετρική διαφορά 1560 μ., μέσα από ένα μονοπάτι με πολύ καλή σήμανση (κόκκινα σημάδια).
Βέβαια, δεν είναι επιτακτικό να κάνει κάποιος τη διαδρομή στον συγκεκριμένο χρόνο.
Μπορεί να κάνει περισσότερες στάσεις, να απολαύσει το τοπίο και τη φύση, το μεγαλείο του βουνού.
Αρκεί να μην χάσει, βεβαίως, το ρυθμό του και κάνει ακόμα δυσκολότερη την ήδη επίπονη ανάβασή του.
Για κάποιον, ακόμα και σχετικά γυμνασμένο, η ανάβαση από την Γκορτσιά είναι ένα τεστ κόπωσης.
Η αρχή είναι ανηφορική και οι σφυγμοί ανεβαίνουν γρήγορα.
Το καρδιαγγειακό σύστημα του οργανισμού δοκιμάζεται και οι αναπνοές γίνονται σαν της ατμομηχανής.
Το οξυγόνο είναι απαραίτητο σε μεγαλύτερες ποσότητες και μέχρι να βρεις τους ρυθμούς σου, νομίζεις πως δεν θα συνεχίσεις.
Μετά την αρχική αυτή σκληρή δοκιμασία, τα πράγματα επανέρχονται στην απλή κούραση και όταν φτάνεις, μετά την πρώτη ώρα, στο κιόσκι του Μπάρμπα, μέσα στην καταπράσινη φύση, για να πιεις λίγο νερό ή να γευτείς ένα φρούτο, τότε νιώθεις πως είσαι στον Όλυμπο και απολαμβάνεις την ολιγόχρονη ανάπαυση.
Αν και τα ψηλότερα ελληνικά βουνά έχουν μια κορυφή κοντά στα 2500μ, στον Όλυμπο υπάρχουν αρκετές κορυφές πάνω από το υψόμετρο αυτό.
Απ’ αυτές, οι ψηλότερες και γνωστότερες είναι ο Μύτικας (2918μ), το Στεφάνι (2912μ), το Σκολιό (2908μ), ο Άγιος Αντώνιος (2815μ), ο Προφήτης Ηλίας (2803μ) και ο Καλόγερος (2684μ).
Το 90% των αναρριχητών των κορυφών του Ολύμπου προτιμούν τον Μύτικα. Άλλωστε, είναι η πιο φημισμένη κορυφή, διάσημη και εκτός Ελλάδος.
Είναι, όμως, και η δυσκολότερη, γιατί για ν’ ανέβεις από τη βάση στο λούκι, ενδέχεται να διακινδυνεύσεις ακόμη και τη ζωή σου.
Ο Μύτικας αποτελείται ουσιαστικά από τρεις πύργους -τον κυρίως Μύτικα, τον Παραμύτικα και την Ταρπυία.
Οι πύργοι αυτοί χωρίζονται μεταξύ τους, στη βορειοδυτική πλευρά, με βαθιά σχίσματα-λούκια.
Η κορυφή του κυρίως πύργου του Μύτικα είναι και η ψηλότερη κορυφή των ελληνικών βουνών.
Το σύνηθες και πιο εφικτό είναι ο ορειβάτης να διανυκτερεύσει την πρώτη βραδιά σ’ ένα από τα καταφύγια της κορυφής και ξεκούραστος- ή λίγο «πιασμένος»- την επόμενη μέρα να αναρριχηθεί στην κορυφή .
Η ανάβαση στον Μύτικα διαρκεί περίπου 1,5 ώρα και καλύπτει υψομετρική διαφορά 238 μ.
Αυτά τα 238 μέτρα είναι και η πιο σκληρή δοκιμασία για έναν άπειρο ορειβάτη.
Η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου είναι το πολυτιμότερο «εργαλείο», που χρειάζεσαι εκείνη την ώρα, που ανεβαίνεις με ελάχιστα εφόδια -στη συνηθέστερη περίπτωση, ένα μικρό μπουκάλι νερού και ίσως μια φωτογραφική μηχανή για να καταγράψεις στο τέλος ή στη μέση της διαδρομής το κατόρθωμα.
Χρειάζεται, όμως, προσοχή γιατί υπάρχει κίνδυνος από πέτρες που πέφτουν από τις κορφές.
Όταν φτάσεις πάνω, στην «οροφή» της Ελλάδας, νιώθεις ένα φούσκωμα χαράς, ικανοποίησης, με μία σχετική δόση υπερηφάνειας, γιατί κατάφερες αυτό που έβαλες στόχο ξεκινώντας: την κορυφή.
Εκεί καταγράφεις, συνήθως, μία φράση μ’ ένα όνομα -το βιβλίο εντυπώσεων- και με τον τρόπο αυτό περνάς μόνος σου στην ιστορία του βουνού.
Το ίδιο δύσκολο και εξίσου επικίνδυνο είναι και το κατέβασμα.
Επιστρέφεις αργά, με πολλή προσοχή, ώστε να βρίσκεις κάθε φορά σταθερή πέτρα να πατήσεις και όχι σαθρό έδαφος που θα φύγει κάτω από τα πόδια σου, και κρατιέσαι με δύναμη από τους βράχους.
Κατεβαίνεις ακόμα και με την πλάτη ακουμπημένη στις πέτρες, γιατί αλλιώς είσαι έτοιμος να «πετάξεις» στο απόλυτο κενό.
Η επιστροφή προς τα καταφύγια, μετά την ολοκλήρωση μιας διαδρομής στο Μύτικα, γίνεται με κατάβαση μέσα από το καλά σηματοδοτημένο λούκι προς τα ανατολικά, από τη βάση του οποίου περνάει το μονοπάτι που οδηγεί βόρεια και τραβερσάρει κάτω από την ανατολική ορθοπλαγιά του Στεφανιού, μέχρι τις Πόρτες και από εκεί ανατολικά μέχρι τα καταφύγια του Οροπεδίου των Μουσών.
Η διάρκεια της επιστροφής είναι περίπου 40 λεπτά.
Η ομάδα μας είχε βάση, όπως κάθε χρόνο, το Καταφύγιο "Γιώσος Αποστολίδης". Άλλωστε, εκεί έχουμε και τα «μέσα» -μία αίθουσά του, αυτή των επισκεπτών, φέρει το όνομα του ορειβάτη Ρήγα Ρεπανά, παππού του συναδέλφου Αντώνη Ρεπανά, που συνήθως παίρνει την πρωτοβουλία και οργανώνει αυτές τις αναβάσεις και πατέρα του αείμνηστου και πρωτοπόρου αθλητικογράφου Σταύρου Ρεπανά.
Η αίθουσα αυτή ανήκει στον ΣΕΟ Θεσσαλονίκης.
Το καταφύγιο βρίσκεται στο Οροπέδιο Μουσών, σε υψόμετρο 2720μ, και λειτουργεί από αρχές Ιουνίου έως τέλη Οκτωβρίου.
Διαθέτει 90 κρεβάτια, θέρμανση και οργανωμένη κουζίνα.
Η επικοινωνία μπορεί να γίνει τηλεφωνικά μέσω του Καταφυγίου Α ή μέσω του ΣΕΟ Θεσσαλονίκης (τηλ. 2310224710 ).
Εκεί, η ομάδα συνάντησε άλλους ορειβάτες, μερικούς έμπειρους κι άλλους άπειρους, που ήρθαν για να απολαύσουν στην κορυφή της χώρας, τη μαγεία του Ολύμπου.
Μας υποδέχτηκε η κ. Ευγενία, που φροντίζει το καταφύγιο και με τη βοήθεια των θυγατέρων της κάνει όλες τις δουλειές για τη λειτουργία του.
Από την ετοιμασία του πρωινού ως τα γεύματα για τους επισκέπτες.
Μαγειρεμένα όλα με τον απλό σπιτικό τρόπο και με το μεράκι μιας κυρίας, που δεν είναι μόνο μαγείρισσα.
Μια γυναίκα, που ανέβηκε μία φορά στον Μύτικα, το 1999, και έκτοτε δεν παροτρύνει ούτε στα παιδιά της να δοκιμάσουν το εγχείρημα!
Αυτή η … αποκάλυψή της, το βράδυ πριν από την ανάβαση, γεγονός είναι πως μας τρόμαξε ελαφρά.
Αν η κ. Ευγενία, που ζει εκεί από Ιούνιο ως και αρχές Οκτωβρίου, δεν ενθαρρύνει τα παιδιά της να ανέβουν, τότε αλήθεια εμείς τι γυρεύουμε εκεί;
Αυτό το ερώτημα στη διάρκεια του ανήσυχου ύπνου πριν από την ανάβαση στο Μύτικα, μπορεί να γίνει και εφιάλτης.
Να φαντάζεσαι πράματα και θάματα, αν είσαι άπειρος και έχεις την λογική να μην προσπερνάς αψήφιστα τη νεανική άγνοια κινδύνου.
Όμως, στον Όλυμπο «δένεσαι» με τον συνοδοιπόρο σου.
Με τον συνταξιδιώτη, ακόμη κι αν δεν τον έχεις δει ποτέ πριν και δεν τον ξαναδείς ποτέ μετά.
Μπορεί να πιεις από το παγούρι του, αν έχεις ανάγκη, στη μέση της διαδρομής, μπορεί να μοιραστείς τις εμπειρίες του ή να συμβουλευτείς τη γνώση του, αν είναι πιο έμπειρος από σένα.
Εκεί, συναντάς ανθρώπους με ένα γνώρισμα μόνο -την αγάπη του βουνού και της φύσης.
Εκεί, μπορεί να συναντήσεις τον καθηγητή από το Χάρβαρντ, αλλά και τον ξυλοκόπο από το Λιτόχωρο.
Τον επαγγελματία της Αθήνας, αλλά και τον ροκά από τη Θεσσαλονίκη. Την Ουγγαρέζα χορεύτρια, αλλά και τον υπάλληλο της τράπεζας και μαζί κάθε φυλή του κόσμου αυτού.
Την μέρα της ανάβασής μας συναντήσαμε έναν «ξερακιανό» μεσήλικα άνδρα από το Λιτόχωρο.
Ήταν 68 ετών και μας είπε πως μέχρι τα 65 του, πριν από τρία χρόνια, δεν είχε κάνει ούτε βήμα στον Όλυμπο, αν και εργαζόταν όλα αυτά τα χρόνια στο Λιτόχωρο.
Μόλις πήρε τη σύνταξή του, είπε ν’ ανέβει λίγες εκατοντάδες μέτρα για να καταλάβει τι νιώθουν όλοι αυτοί που κάθε χρόνο κατακλύζουν τον Όλυμπο και ανεβαίνουν μέχρι πάνω, ασθμαίνοντας.
Πρωτοανέβηκε με τη συνοδεία της γυναίκας του, αλλά λίγες εκατοντάδες μέτρα μόνο. Η σύζυγός του κάμφθηκε κι επέστρεψε.
Του ίδιου, όμως, του άρεσε.
Μία εβδομάδα αργότερα ξανανέβηκε μόνος και πήγε καλά.
Έφτασε σε πολύ καλό ύψος. Την τρίτη φορά ανέβηκε μέχρι τα καταφύγια και … μαγεύτηκε.
Ανέβηκε και στον Μύτικα και έκτοτε περιμένει κάθε χρόνο το τέλος της άνοιξης για να φεύγει μόνος του πεζοπορίες σε κάθε διαδρομή, σε κάθε μονοπάτι, σε κάθε κορυφή.
Μόλις είχε κατέβει από τρεις διαδοχικές αυθημερόν αναβάσεις σε κορφές. Σαν τα αξημέρωτα κατσίκια, που κατά ομάδες περιπλανιόνται στα ορεινά του βουνού των Θεών.
Με τη διαφορά ότι αυτός πάει μόνος.
Αμίλητος και περιπλανώμενος.
Αφού ικανοποίησε την περιέργειά μας, ξεκίνησε άμεσα για τον Προφήτη Ηλία, προκειμένου να προλάβει πριν από τη νύχτα να κατέβει στο σπίτι του...
Στο μεγάλο μπαλκόνι του καταφυγίου, ένας Αμερικανός γράφει, συνοδεία τσαγιού, εντυπώσεις σ’ ένα σημειωματάριο.
Με τη φαντασία σου, θα μπορούσες να του αποδώσεις οποιοδήποτε επάγγελμα.
Από το ντύσιμο, που κατέληγε σε μία κομψότατη ρεπούμπλικα, μ’ ένα φανταχτερό φτερό στο πλάι, θα μπορούσες να τον κατατάξεις καθηγητή ή συγγραφέα. Σημείωνε και ξανασημείωνε. Δεν ρωτήσαμε τελικά επάγγελμα, σεβόμενοι τα προσωπικά δεδομένα.
Ο ίδιος μας είπε πως είναι Αμερικανός από την Καλιφόρνια και πως πρώτη φορά ανέβαινε στον Όλυμπο, για τον οποίο είχε διαβάσει τόσα.
«Εκπληκτική η θέση του και το τοπίο από δω ψηλά», μας είπε.
Και, μάλιστα, σε μία μέρα που λόγω της θερμοκρασίας και των θερμών μαζών στην ατμόσφαιρα δεν μπορούσε να δει ούτε την Πλάκα στο Λιτόχωρο ή τις ακτογραμμές της Πιερίας, ενώ αν η μέρα ήταν καθαρή θα μπορούσε να δει όλο το Θερμαϊκό, όλη τη Χαλκιδική ως το βάθος εκεί στη Θάσο, ανατολικά στο δρόμο που τα αεροπλάνα της Ιβηρικής χερσονήσου περνούν πάνω από το βουνό για να πάνε στην Πόλη.
Η επιστροφή προς την Γκορτσιά είναι η συνήθης διαδρομή για όσους επιλέγουν την ίδια στην ανάβαση.
Όχι απότομη, αλλά ούτε και ξεκούραστη.
Εμείς, τρίτη μέρα της παρουσίας μας στο βουνό των Θεών, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε από το «κοφτό».
Ένα μονοπάτι ανασφαλές κι επικίνδυνο, που δεν θα το συνιστούσαμε ούτε στον... εχθρό μας αν είχε στην πλάτη του ένα σακίδιο 12 κιλών. Απότομο και στριφτό, τόσο κατηφορικό, που ό,τι πέσει από πάνω σου δεν το βρίσκεις ποτέ.
Σε μερικά σημεία του, το μονοπάτι δεν έχει πατημασιά ούτε για μισή σόλα παπουτσιού και στο ελάχιστο αυτό πλάτωμα, πρέπει να στηριχτείς, γραπώνοντας και με τα νύχια σου την κάθε πέτρα, που μπορεί και να υποχωρήσει από το σαθρό έδαφος.
Όχι κάτω σου, αλλά και στο πλάι σου, μια και κατεβαίνεις από μία χαράδρα απροσδιόριστου βάθους, φορτωμένος σαν μουλάρι.
Υπάρχουν σημεία, που ούτε νερό δεν μπορείς να πιεις και φυσικά λουσμένος στον ιδρώτα, λίγο από την κούραση και περισσότερο από την αγωνία σου.
Όταν τελικά, ύστερα από 2-2,5 ώρες φτάνεις στο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός», λες:
«Εντάξει. Σωθήκαμε. Τέλειωσε η αγωνία!». Το θρίλερ αφήνει τη θέση του στη μαγεία της κατάβασης, συνδυασμένης με την αφάνταστη κούραση, που όμως δεν της δίνεις σημασία. Μπορεί να φαντασιώνεσαι γαλάζιες παραλίες, ομπρέλες θαλάσσης, μαλακά κρεβάτια και ηλιοθεραπεία στην άμμο, αλλά ξέρεις πως κι ένα απλό κρεβάτι, στο τέλος αυτής της αναζήτησης, θα είναι κάτι πολύ ευεργετικό για την εξάντληση και την ταλαιπωρία του σώματος επί ένα τριήμερο.
Η σωματική αυτή καταπόνηση αμείβεται, όμως, πλουσιοπάροχα. Από την γενναία ποσότητα εικόνων που δεν έρχονται στον αμφιβληστροειδή μέσα από οθόνη υψηλής ευκρίνειας, αλλά από τη θεία φύση που φρόντισε να ανταμείψει την Πιερία και την Ελλάδα με το κορυφαίο βουνό των Βαλκανίων.
Σε δύο χρόνια από τώρα, οι φίλοι του Ολύμπου θα γιορτάσουν τα 100 χρόνια από την πρώτη ανάβαση στην κορυφή.
Ο δεινός ορειβάτης Μιχάλης Στύλας, που έχει πατήσει σε πολλές κορυφές, πολλών βουνών, σε όλο τον κόσμο, με την παρέα του ετοιμάζουν ένα ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια, που συμπληρώνονται στις 2/8/2013, όταν ο Χ. Κάκκαλος και οι Ελβετοί F. Boissonas και D. Baud-Bovy «πάτησαν» στον Μύτικα.
Ο λάτρης των κορυφών Μιχάλης Στύλας εξακολουθεί να πιστεύει πως ο Όλυμπος είναι το ομορφότερο και πιο «ζωντανό» βουνό από τα δεκάδες που έχει επισκεφθεί. Κι αυτό έχει να κάνει με την ποικιλία των κορυφών του, τα περάσματα και τα μονοπάτια του, την εκπληκτική θέση του, τη θέα πάνω από την θάλασσα, την εκπληκτική βλάστηση, το αλπικό τοπίο, τις εναλλαγές του καιρού, την λάμψη του ήλιου, το τρομερό και σαγηνευτικό φεγγάρι του, και τόσα άλλα, που μόνο ένας δεινός ορειβάτης σαν αυτόν μπορεί να γνωρίζει και να «χαρτογραφεί» στις διαδρομές του σώματος και του νου του.
Όμως, όπως και να ‘χει, το συναίσθημα να ατενίζεις την Ελλάδα πάνω από τα 2.918 μέτρα, από την κορυφή της χώρας, είναι εξαιρετικά μοναδικό. Πολύτιμο και ονειρικό. Γι’ αυτό και μια επίσκεψη εκεί, αξίζει ίσως κάθε θυσία.

Read More

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Μέσα από ένα εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ 20 λεπτών, ο βουλγαρικός τηλεοπτικός σταθμός «BTV», παρουσίασε τη μεθοδευμένη προσπάθεια της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στα Σκόπια, να αλλάξει την ταυτότητα των κατοίκων της χώρας στο πλαίσιο ενός σχεδίου «αποσλαβοποίησης» με την οικειοποίηση ιστορικών προσωπικοτήτων τόσο της αρχαίας Ελλάδας, όσο της μεσαιωνικής και νεώτερης Βουλγαρίας.
Στο ρεπορτάζ μιλούν οι κορυφαίοι υποστηρικτές και εκφραστές της «αρχαιομακεδονοποίησης» της χώρας, όπως ο αρχιτέκτονας τους φαραωνικού σχεδίου «Σκόπια 2014» που έχει μετατρέψει την πρωτεύουσα σε Disneyland, καθώς και ο ακαδημαϊκός Μπλάζε Ριστόφσκι «πατέρας» της αμφιλεγόμενης «μακεδονικής εγκυκλοπαίδειας» που το 2009 είχε προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις με αποτέλεσμα να αποσυρθεί.
Στους επικριτές του «αρχαιομακεδονισμού» ο πρώην πρωθυπουργός Λιούπτσο Γκεοργκιέφσκι και ο ...
αρχιτέκτονας Μιροσλάβ Γκρίτσεφ, σχεδιαστής της σημερινής σημαίας των Σκοπίων.

Read More

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ

«Μεσαιωνικά χειρόγραφα, εφ’ όσον υπάρχουν, είναι φυλαγμένα στην περιοχή της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας των Σκοπίων».

Τα παραπάνω δήλωσε στο πρακτορείο Φόκους, ο Χρίστο Ματάνοφ, καθηγητής ιστορίας του πανεπιστημίου της Σόφιας, «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας», με την ευκαιρία της έκθεσης
«Τα μακεδονικά χειρόγραφα -πλούτος δια μέσου των αιώνων» που θα παρουσιαστεί στο Βασιλικό Μουσείο των Βρυξελλών, τον Οκτώβριο.

Είναι σαφές ότι στη Βουλγαρία υπάρχουν χειρόγραφα μεσαιωνικά τα οποία δεν είναι βουλγαρικά.

Αναμφισβήτητα τα χειρόγραφά των Σλάβων των Σκοπίων είναι από τη βουλγαρική ιστορία.

Αυτό που κάνουν τα Σκόπια είναι μια προσπάθεια να προωθήσουν τη ‘μακεδονική’ ταυτότητα και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.

Το γνωρίζουμε αυτό, το έχουμε δει και έχει γίνει με έναν πιο επιθετικό τρόπο τα τελευταία χρόνια, δήλωσε ο καθηγητής Ματάνοφ.

Η σημερινή κυβέρνηση των Σκοπίων αποτελείται από μια αντι-βουλγαρική ομάδα και προσπαθεί να προωθήσει τις ιδέες της στο λαό.

Η εξέλιξη αυτή αντανακλάται τόσο από τα δημοσιεύματα, τις μελέτες και την εντατική κατασκευή αγαλμάτων σε κυβερνητικά κτήρια και θριαμβευτικές αψίδες στο κέντρο των Σκοπίων, ένα γεγονός που ξεπερνά τα όρια της γλυπτικής και της απάτης. Είναι όμως μια πραγματικότητα που δεν πρέπει να παραβλέπεται.

Η δική μου εντύπωση είναι ότι υπάρχουν μεγάλες τάσεις αντιβουλγαρικών αισθημάτων, δήλωσε ο καθηγητής ιστορίας.

«Οι θεωρίες περί μακεδονικής ιστορίας του μεσαίωνα και μακεδονικής λογοτεχνίας δεν υπάρχουν, υπάρχουν μόνο βυζαντινή λογοτεχνία και βυζαντινή ιστορία. Ούτε, λοιπόν, μακεδονική μεσαιωνική ιστορία υπάρχει, ούτε κάποια τέτοια γλώσσα. Αυτό είναι σαφές. Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι όλα αυτά είναι μια προπαγάνδα των Σκοπίων», δήλωσε ο καθηγητής Χρίστο Ματάνοφ.

Read More

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

"Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις, είναι σχεδιασμένες ψυχολογικές δραστηριότητες στην ειρήνη και στον πόλεμο, που απευθύνονται προς εχθρικό, φιλικό και ουδέτερο ακροατήριο, με σκοπό να επηρεάσουν τη στάση και τη συμπεριφορά τούτου, ευνοϊκά σε πολιτικά και στρατιωτικά θέματα.
Περιλαμβάνουν ψυχολογικές ενέργειες, ψυχολογικόν πόλεμο και ψυχολογικές επιχειρήσεις σταθεροποιήσεως, διεξάγονται δε σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό κ.λ.π. και αναλαμβάνονται κατόπιν σχεδιάσεως για την επίτευξη του επιθυμητού ψυχολογικού αποτελέσματος."
Το σύγγραμα που ακολουθεί, διδάσκεται (η διδάσκονταν) στη σχολή μονίμων αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, αλλά δυστυχώς ακόμα και εκεί δε φαίνεται να αποδίδεται στις ψυχολογικές επιχειρήσεις η σπουδαιότητα που θα έπρεπε και μάλλον αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σήμερα ο λαός μας δέχεται επίθεση με ψυχολογικά μέσα χωρίς να μπορεί να αμυνθεί και χωρίς κάποιος να τον προστατεύει. (Αποστολή μάλλον του Ελληνικού Στρατού). Σήμερα ο ψυχολογικός πόλεμος που δεχόμαστε, δε θεωρείται πόλεμος, αλλά δημοσιογραφία και ενημέρωση, πράγμα που φυσικά είναι ψέμα.
Οπως γράφει και το εγχειρίδιο, ο μόνος τρόπος για να αντισταθεί το θύμα στον ψυχολογικό πόλεμο, είναι να αντιληφθεί ότι είναι στόχος ψυχολογικών επιχειρήσεων. Ενημέρωση και πληροφόρηση.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Read More

ΔΟΥΒΛΙΝΟ 3

Σήμα κινδύνου για τις επιπτώσεις που θα έχει στην Ελλάδα η προωθούμενη συνθήκη «Δουβλίνο 3», που αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική για την παράνομη μετανάστευση, εξέπεμψε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας.

Ο υπουργός κάλεσε παράλληλα όλα τα κόμματα, και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ, να βοηθήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο ώστε να δημιουργηθούν συμμαχίες υπέρ των ελληνικών θέσεων.
Αφορμή ήταν η συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή του νομοσχεδίου για την κύρωση πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τη δημιουργία Κέντρων Υποδοχής και Φύλαξης παράνομων μεταναστών το οποίο εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από τους βουλευτές των κομμάτων της τρικομματικής κυβέρνησης.

«Το ‘Δουβλίνο 3’, του οποίου η διαπραγμάτευση προβλέπεται να κλείσει μέχρι τέλος του έτους, διαμορφώνεται επί τα χείρω σε σχέση με το ‘Δουβλίνο 2’, καθώς διατηρεί αναλλοίωτο το στοιχείο ευθύνης για τη χώρα πρώτης εισδοχής λαθρομεταναστών και το οποίο δημιούργησε ανυπέρβλητα προβλήματα στην Ελλάδα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Δένδιας.

Πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «δεν είναι καλά τα πράγματα για τη χώρα μας. Υπάρχει πρόβλημα. Το κείμενο της νέας συνθήκης δεν περιέχει κανένα επωφελές αντάλλαγμα, κάτι που να ικανοποιεί τις ελληνικές θέσεις.

» Για το θέμα αυτό έχω ενημερώσει τον πρωθυπουργό. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει τη διάθεση να μας βοηθήσει. Όμως δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες».

Ο υπουργός απηύθυνε «θερμή παράκληση, και προς τον ΣΥΡΙΖΑ και προς όλα τα κόμματα που έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν στο Ευρωκοινοβούλιο, να βοηθήσουν ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό μπλοκ κατά του ‘Δουβλίνου 3’».

Είχαν προηγηθεί οι τοποθετήσεις αρμόδιων φορέων, οι αντιδράσεις και αντιρρήσεις των οποίων εστιάστηκαν, κυρίως, στην ανάληψη από ιδιωτικές εταιρίες της φύλαξης των κρατουμένων λαθρομεταναστών.

Read More