ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Από τις εκδόσεις «Ερωδιός» κυκλοφορεί το βιβλίο του συμπολίτη μας Τσιαπαλιώκα Αλέξανδρου με τίτλο «ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ». Ο Τσιαπαλιώκας Αλέξανδρος κατάγεται από τα Καταλώνια, είναι δάσκαλος στην Α/θμια εκπαίδευση και πτυχιούχος του τμήματος Παιδαγωγικής - Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο βιβλίο, ως προς τη θεματολογία του, αφού μελετά το εκπαιδευτικό σύστημα και γενικότερα θέματα αγωγής και εκπαίδευσης στην αρχαία Μακεδονία.
Σύμφωνα με τον ίδιο το συγγραφέα: «Κίνητρο για την συγγραφή του βιβλίου ήταν να προβάλλω – μέσα από τεκμηριωμένη έρευνα, αξιοποίηση των φιλολογικών μαρτυρίων και των αρχαιολογικών ευρημάτων – μια άλλη διάσταση της αρχαίας Μακεδονίας, πέρα απ' τα λαμπρά κατορθώματα του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου. Στο πλήθος της βιβλιογραφίας για θέματα αγωγής και εκπαίδευσης στην υπόλοιπη Ελλάδα (Αθήνα, Σπάρτη κ.τ.λ.) δεν υπήρχε κάποια έκδοση που να προσεγγίζει τα θέματα αυτά για τη Μακεδονία. Με το βιβλίο μου προσπαθώ να αναδείξω την πολύπλευρη αγωγή της Μακεδονικής κοινωνίας, τον βαθύτατα ελληνικό της χαρακτήρα και το εκπαιδευτικό σύστημα των αρχαίων Μακεδόνων, καλύπτοντας έτσι ένα κενό στη σχετική βιβλιογραφία.
Η θεματική του βιβλίου, προσεγγίζει θέματα της αγωγής των Μακεδόνων και της καθημερινής ζωής τους μέσα από την παρουσίαση και ανάλυση των θεσμών, των ηθών και εθίμων, των θρησκευτικών...παραδόσεων,..του...τρόπου...ζωής...και..της καλλιτεχνικής παιδείας τους.
Παρουσιάζεται –...για πρώτη φορά...– ο άγνωστος και ανεξερεύνητος μέχρι τώρα τομέας της εκπαίδευσης στην αρχαία Μακεδονία. Θέματα όπως ποιοι γνώριζαν γράμματα, από πότε, ποιο ήταν το εκπαιδευτικό σύστημα τόσο για τους βασιλιάδες και την ανώτερη τάξη, όσο και για τον απλό λαό, καθώς και ποιο παιδαγωγικό ιδεώδες χαρακτήριζε τον προσανατολισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας προσεγγίζονται με αξιοποίηση των φιλολογικών μαρτυριών και των τελευταίων αρχαιολογικών ανακαλύψεων.»
Το βιβλίο κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία της πόλης μας αλλά και πανελλαδικά.

Read More

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΣΚΟΠΙΑ

Την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας για την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ στην ΕΕ...
και για τις θέσεις της ΠΓΔΜ στο θέμα της ονομασίας, εξέφρασε ο υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου της Τουρκίας και επικεφαλής της τουρκικής διαπραγματευτικής ομάδας για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, Εγκεμέν Μπαγίς, κατά την επίσκεψή του στα Σκόπια...

«Η Μακεδονία είναι μια χώρα που δεν έχει μόνο παρελθόντες δεσμούς με τη Τουρκία. Έχουμε επίσης ένα κοινό μέλλον. Είναι τιμή μας να είμαστε μία από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία σας και δεν θα περιοριστούμε μόνο στην παροχή στήριξης για την ενσωμάτωση της χώρας σας στην Ε.Ε., αλλά θα επιλύσουμε και προβλήματα από κοινού», δήλωσε ο κ. Μπαγίς μετά τη συνάντηση που είχε στα Σκόπια με τον εκ των αντιπροέδρων της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ και αρμόδιο ευρωπαϊκών υποθέσεων, Βάσκο Ναουμόφσκι.

Ο κ. Μπαγίς εξέφρασε την ελπίδα ότι η ΠΓΔΜ θα ενταχθεί σύντομα στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, ανεξάρτητα από το γεγονός πως οι κυβερνήσεις της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας διαπραγματεύονται ακόμη για το ζήτημα της ονομασίας. «Όλος ο κόσμος γνωρίζει πως η χώρα που επισκέπτομαι σήμερα είναι η μεγάλη χώρα της Μακεδονίας.

Αναγνωρίσαμε το συνταγματικό όνομα της χώρας σας από την πρώτη μέρα και, όπως εμένα δεν έχετε το δικαίωμα να μου αλλάξετε το όνομα μου, έτσι κι εγώ δεν έχω δικαίωμα να αλλάξω το δικό σας. Υπάρχουν δυσκολίες, αλλά είμαι βέβαιος πως θα βρεθεί λύση και η Τουρκία θα παραμείνει στο πλευρό σας», τόνισε ο κ. Μπαγίς.

Πρόσθεσε ότι η ΠΓΔΜ δεν είναι η μόνη χώρα που περνά μια δύσκολη περίοδο αναφορικά με την ευρωπαϊκή της προοπτική και αναφέρθηκε στο πρόβλημα της Τουρκίας με την Κύπρο. Ο κ. Μπαγίς ανέφερε πως η χώρα του, έχει ήδη κλείσει 13 κεφάλαια ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, παρά το πρόβλημα της Κύπρου, και είναι έτοιμη να προσφέρει στην ΠΓΔΜ τη σχετική εμπειρία της.

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ, κ. Ναουμόφσκι, ανέφερε ότι οι δύο χώρες θα συνεχίσουν να εργάζονται από κοινού για τη βελτίωση της συνεργασίας στον πολιτικό και οικονομικό τομέα αλλά και σε άλλους τομείς, με στόχο την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ο κ. Ναουμόφσκι σημείωσε πως τόσο η ΠΓΔΜ όσο και η Τουρκία «έρχονται κατά καιρούς αντιμέτωπες με την παραβίαση αρχών εκ μέρους ορισμένων κρατών-μελών της Ε.Ε., οι οποίες λαμβάνουν θέσεις που δεν συνάδουν με τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα».

Ερωτηθείς αν η διευθέτηση του ζητήματος της ονομασίας είναι εφικτή μέσα στο 2011, σε συνδυασμό με τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στην ΠΓΔΜ, ο κ. Ναουμόφσκι απάντησε πως η βούληση της χώρας του για μια αμοιβαία αποδεκτή λύση σε αυτήν τη μακροχρόνια εκκρεμότητα έχει διατυπωθεί με σαφήνεια σε πολλές περιπτώσεις και επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ ότι όποια λύση προωθηθεί θα τεθεί σε δημοψήφισμα «Πιστεύουμε ότι αν η Ελλάδα έχει ειλικρινή πρόθεση να λυθεί το θέμα, αυτό είναι δυνατόν να συμβεί στο άμεσο μέλλον, δηλαδή να υπάρξει πρόοδος, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους», πρόσθεσε ο κ. Ναούμοφσκι.

Ο κ. Μπαγίς, ακόμη, συναντήθηκε με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ και με τον υπουργό Εξωτερικών, Αντόνιο Μιλόσοσκι.

Read More

Η ΚΥΠΡΟΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ

Ένθερμη υποστηρικτής του Σχεδίου Ανάν, η Δρ Σεβντά Αλανκούς, Κοσμήτορας του Τμήματος Επικοινωνίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης, θεωρεί ότι το 2004 χάθηκε μία πολύτιμη ευκαιρία για τον κυπριακό λαό και ρίχνει τις ευθύνες στα τουρκοκυπριακά ΜΜΕ και τη στάση που κράτησαν σε όλη την περίοδο των διαπραγματεύσεων.

«Το Κυπριακό δεν θα λυθεί σύντομα» μας λέει με σιγουριά, ωστόσο «οι ελληνοτουρκικές σχέσεις περνούν σε μία νέα εποχή χάρη στις «κοινότητες» του Ίντερνετ που γεννήθηκαν με τα νέα μέσα ενημέρωσης και προσφέρουν χώρους ώστε να αναπτυχθεί ένας υγιής διάλογος ανάμεσα στους δύο λαούς».

Πρόσφατα επισκέφθηκε την Ελλάδα για να συμμετέχει σε ένα πάνελ συζήτησης με θέμα: «Πανεπιστήμιο και ΜΜΕ. Προοπτικές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις» που διοργάνωσαν το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Επικοινωνίας και το Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών για έκτη χρονιά, στο πλαίσιο της σειράς διαλέξεων «Ζητήματα Επικοινωνίας». Με αφορμή το θέμα της διάλεξης στην οποία ήταν μία εκ των βασικών ομιλητών, ξεκινήσαμε την κουβέντα μας.

κ. Αλανκούς, πιστεύετε πραγματικά ότι μπορούμε να μιλάμε για προοπτικές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;

Ναι. Κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα από το 1999 και πιστεύω ότι δεν θα επιστρέψουμε στις παλιές κακές εποχές. Πάντα θα υπάρχουν τα «πάνω» και τα «κάτω» στις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά δεν θεωρώ ότι θα ξαναζήσουμε κρίσεις όπως η «κρίση της σημαίας» του 1996 στα Ίμια. Αυτό το χρωστάμε πρωτίστως στις ειλικρινείς πολιτικές πρωτοβουλίες των τότε Υπουργών Εξωτερικών των δύο κρατών, του Γιώργου Παπανδρέου και του Ισμαήλ Τζεμ, καθώς και στην ανθρωπιστική βοήθεια που ήρθε άμεσα από την Ελλάδα μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία το 1999.

Υπάρχουν όμως και μία σειρά άλλοι λόγοι που ενισχύουν τον ισχυρισμό μου αυτό. Οι σχέσεις των δυο χωρών έχουν περάσει σε μία νέα εποχή που περιλαμβάνει την επέκταση των οικονομικών συνεργασιών μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας, τις εμπορικές συναλλαγές, την υποστήριξη της Ελλάδας στην ενταξιακή πολιτική της Τουρκίας στην ΕΕ καθώς αλλά και τα νέα διαδικτυακά μέσα που δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους, ιδιαιτέρως στους νέους, να έχουν πρόσβαση σε ένα είδος ενημέρωσης απαγκιστρωμένο από προκατασκευασμένες απόψεις, μύθους και προβοκατόρικες σκοπιμότητες.

Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι τα προβλήματα των δύο χωρών έχουν λυθεί. Αντιθέτως τίποτα δεν έχει λυθεί και δεν είναι εύκολο να λυθεί στο εγγύς μέλλον. Παρόλα αυτά, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι και από τις δύο χώρες, έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται πόσο ανάγκη έχουμε να γειτνιάζουμε ειρηνικά, να είμαστε καλοί γείτονες. Εμείς στην Τουρκία συνηθίζουμε να λέμε: «Ο γείτονας χρειάζεται το γείτονα ακόμα και για τα βασικά του πράγματα» . Άκουσα ότι έχετε και εσείς οι Έλληνες μία αντίστοιχη παρόμοια που λέει: «Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο». Η ανάγκη μας να ζήσουμε ειρηνικά είναι αυτή που χαράζει και τις προοπτικές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Γιατί ασχοληθήκατε κυρίως με τα τουρκοκυπριακά μέσα ενημέρωσης;

Στην έρευνά μου, επικρίνω τη στάση τουρκοκυπριακών ΜΜΕ απέναντι στο Σχέδιο Ανάν και εξηγώ πώς αυτή επηρέασε την κοινή γνώμη. Δίδασκα στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, όταν ξεκίνησε ο διάλογος για το Σχέδιο Ανάν, ένα σχέδιο που κατά τη γνώμη μου αποτέλεσε την πρώτη και πολύ φοβάμαι την τελευταία ευκαιρία για τον κυπριακό λαό να αποφασίσει ο ίδιος για το κοινό του μέλλον. Για πρώτη φορά, υπήρχε στην Τουρκία και στο βόρειο τμήμα της Κύπρου μία κοινή πολιτική θέληση για την επίλυση του Κυπριακού. Ο λαός είχε χαράξει μία ενιαία υποστηρικτική γραμμή και χιλιάδες άνθρωποι είχαν κατέβει στους δρόμους ζητώντας, σχεδόν απαιτώντας, την επανένωση της Κύπρου και την ανάδειξή της σε ένα ομοσπονδιακό κράτος – μέλος της ΕΕ. Επίσης για πρώτη φορά, οι εφημερίδες που υποστήριζαν σθεναρά το κοινωνικοπολιτικό κατεστημένο περιθωριοποιήθηκαν, ενώ οι λεγόμενες πιο «ειρηνικές» και «αριστερίζουσες» εδραιώθηκαν και επικράτησαν στο μιντιακό κόσμο. Παρά το θετικό κλίμα, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.

Γιατί λέτε κάτι τέτοιο;

Γιατί διαπίστωσα αυτό που φοβόμουν: στα τουρκοκυπριακά μέσα ενημέρωσης υπήρχε μεν η επιθυμία να βρεθεί μία ικανοποιητική λύση και ήταν έκδηλη η «ψήφος εμπιστοσύνης» στο σχέδιο Ανάν, αλλά η έκβαση της υπόθεσης έδειξε ότι επικράτησε τελικά η συντηρητική, η «πολεμική», όπως την αποκαλώ εγώ, δημοσιογραφία. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν υπήρχε αμεροληψία στην έκθεση των γεγονότων και στην κάλυψη των ειδήσεων. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Στην παρουσίαση του Σχεδίου Ανάν στον κυπριακό λαό, υπήρχε μία τακτική του «πάρε-δώσε» δηλαδή τι θα κερδίσουμε εμείς (Οι Τουρκοκύπριοι) και τι θα χάσουν αυτοί (οι Ελληνοκύπριοι) από την αποδοχή του σχεδίου. Άρα για τι ειρηνική λύση μιλούσανε; Επιπλέον τα τουρκοκυπριακά έντυπα καθ΄ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, απέδιδαν σεξιστικούς και υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς στην πολιτική ηγεσία των Ελληνοκυπρίων. Τους αποκαλούσαν «γυναικούλες» στις οποίες δεν μπορείς να βασιστείς, και τους κατηγορούσαν για έλλειψη ανδρισμού, τονίζοντας ότι δεν είναι «πραγματικοί άντρες που μπορείς να τους εμπιστευτείς».

Πώς βλέπετε τα πράγματα από εδώ και πέρα;

Λυπάμαι που τελεσφόρησε αυτή η ευκαιρία που έφερε μαζί του το σχέδιο Ανάν το 2004 για την επίλυση του Κυπριακού. Περισσότερο όμως λυπάμαι για τον κυπριακό λαό και ειδικότερα για εκείνους που αντιστέκονται σθεναρά στο κοινωνικοπολιτικό καθεστώς της περιοχής αποζητώντας μία δίκαιη και βιώσιμη λύση και αντ΄ αυτού βιώνουν τη μία απογοήτευση μετά την άλλη , ζουν κάτω από οικονομικό εμπάργκο, απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, απόλυτα εξαρτημένοι από το τουρκικό κράτος και αδυνατώντας να ξεφύγουν από αυτό, γιατί απλά τους έχουν εγκαταλείψει όλοι.

WHO IS WHO

Η Dr Sevda Alankus, γεννήθηκε το 1958 στην Τουρκία όπου και ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές στην Πολιτική Επιστήμη και στις Θεωρίες Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Στη συνέχεια, ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να κάνει τη διδακτορική της έρευνα πάνω στις «Πολιτισμικές/Εθνοτικές ταυτότητες» στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Leeds.
Έχει διδάξει σε μία σειρά από Πανεπιστήμια ενώ από το 2004, είναι Κοσμήτορας του Τμήματος Επικοινωνίας, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης. Έχει γράψει συνολικά οχτώ βιβλία για τη Δημοσιογραφία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και έχει κάνει αρκετές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Η τελευταία της έρευνα έχει ως αντικείμενο μελέτης την «ειρηνική δημοσιογραφία» στο Βόρειο τμήμα της Κύπρου

Read More

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ 1821

Το Ελληνικό Ναυτικό αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο για την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τον μακρόχρονο οθωμανικό ζυγό. Παρά την υλική του αδυναμία, χάρη στη ναυτοσύνη των πληρωμάτων του, κατάφερε να υποτάξει την ύλη, το μόνο όπλο που παρέτασσε ο εχθρός. Τα εξοπλισμένα από τον φόβο των κουρσάρων ελληνικά εμπορικά πλοία μετατράπηκαν σε πολεμικά και συγκρότησαν εκ των ενόντων στόλο πολεμικό, ο οποίος κατάφερε να καταναυμαχήσει ακόμα και τον τρομακτικής ισχύος ενωμένο τουρκικό και αιγυπτιακό στόλο.

Διαβάστε αναλυτικά για την επικράτηση του Ελληνικού Ναυτικού στο Αιγαίο το 1821 εδώ.

Read More

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ

Ηλίας Κουσκουβέλης
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Σήμερα, Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011, συνεχίσθηκε η διαδικασία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, μετά από την προσφυγή των Σκοπίων κατά της Ελλάδας. Μετά τη χθεσινή ανάρτηση, αντιλαμβανόμενος το μεγάλο ενδιαφέρον των φοιτητών μου και του κοινού για το θέμα, προσκάλεσα τον συνάδελφο Νίκο Ζάϊκο, Επίκουρο Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, να παρακολουθήσει τις Συνεδριάσεις και να μας ενημερώσει. Ο συνάδελφος, με γνωστό συγγραφικό έργο στο θέμα, είχε την καλοσύνη να το κάνει.

Μαζί και με άλλους συναδέλφους, θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε το θέμα.

Ακολουθεί το κείμενο του Νίκου Ζάϊκου:
«Κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου την 25η Μαρτίου 2011, τον λόγο έλαβε η νομική ομάδα της Ελλάδας. Ειδικότερα, η επιχειρηματολογία της Ελληνικής πλευράς βασίστηκε σε μία συνδυασμένη ερμηνεία των άρθρων 11 και 22 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.

Υπενθυμίζεται καταρχάς ότι το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας προβλέπει πως η Ελλάδα «συμφωνεί να μην προβάλλει αντιρρήσεις στην αίτηση ή τη συμμετοχή» τής ΠΓΔΜ «σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς, των οποίων είναι μέλος». Παράλληλα, η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα «να προβάλει αντιρρήσεις στην περίπτωση που η ΠΓΔΜ αναφέρεται στους ανωτέρω οργανισμούς ή θεσμούς διαφορετικά απ’ ότι στην παράγραφο 2 της απόφασης 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών», όπου προβλέπεται η εισδοχή της στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ακριβώς με το όνομα ΠΓΔΜ. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 22, η Ενδιάμεση Συμφωνία «δεν καταπατά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από ήδη ισχύουσες διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες», ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται βέβαια και το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο.

Όπως επεσήμανε ο Μάικλ Ρήσμαν απαντώντας στους ισχυρισμούς της ΠΓΔΜ, εφόσον το Διεθνές Δικαστήριο αποφανθεί ότι έχει δικαιοδοσία να αποφανθεί επί της ουσίας της επίδικης υπόθεσης, τότε θα πρέπει να δεχθεί και ότι το άρθρο 22 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας εισάγει μία σαφή νομική υποχρέωση για τα δύο συμβαλλόμενα κράτη. Πραγματοποιώντας μία λεπτομερή και διεξοδική ανάλυση των άρθρων 11 και 22 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, σε συνάρτηση με το άρθρο 8 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, που προβλέπει τα κριτήρια εισόδου νέων κρατών στο ΝΑΤΟ, ο καθηγητής Ρήσμαν επισήμανε εύστοχα ότι αν και η Ελλάδα καταρχήν υποχρεώνεται να μην αντιτίθεται στην είσοδο της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς, εφόσον αναφέρεται ως ΠΓΔΜ, αυτό δεν σημαίνει ότι δεσμεύεται να μην αντιτίθεται ακόμη και όταν η ΠΓΔΜ δεν συγκεντρώνει τα προβλεπόμενα κριτήρια εισόδου σε διεθνείς οργανισμούς, όπως αυτά έχουν ήδη καθοριστεί από τους ίδιους τους διεθνείς οργανισμούς.

Ειδικότερα, σε μία στρατιωτική συμμαχία με κλειστή συμμετοχή, όπως είναι το ΝΑΤΟ, τα κριτήρια και οι διαδικασίες εισόδου νέων μελών είναι ιδιαίτερα αυστηρά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται για κριτήρια που καθορίζονται στο Membership Action Plan του ΝΑΤΟ και κάθε κράτος μέλος έχει ιδιαίτερη ευθύνη για την τήρησή τους, εφόσον έτσι συμβάλλει στην προώθηση των σκοπών του ΝΑΤΟ.

Στο παρελθόν – και ειδικότερα κατά την περίοδο αμέσως μετά το 1995 – η Ελλάδα δεν είχε προβάλλει αντιρρήσεις στην είσοδο της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς, επειδή την εποχή εκείνη βασιζόταν στην καλόπιστη τήρηση των διεθνών δεσμεύσεων της ΠΓΔΜ. Ωστόσο, μετά τις αλλεπάλληλες παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την πλευρά της ΠΓΔΜ, ενεργοποιήθηκαν πια οι ρυθμίσεις των άρθρων 22 και 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.


Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Τζέιμς Κρώφορντ, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας δεν εισάγει γενική, αόριστη και απεριόριστη υποχρέωση της Ελλάδας να δέχεται την είσοδο της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς «άνευ ετέρου». Τα σχόλια της τότε Υπουργού Εξωτερικών κ. Ντόρας Μπακογιάννη και του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Κ. Καραμανλή σχετικά με την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ ή για επίλυση του θέματος του ονόματος πριν από την είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ – τα οποία επικαλέστηκε η ΠΓΔΜ στην προσφυγή της – πραγματοποιήθηκαν ενώπιον δημοσιογράφων, κοινοβουλευτικών ομάδων ή της Βουλής και όχι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Συνεπώς, δεν πρόκειται για νομικά αξιολογήσιμες δηλώσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι αξιωματούχοι της Ελλάδας δεν πρόβαλαν αντίρρηση στην είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αλλά απλώς επαναλάμβαναν τα κριτήρια εισόδου στο ΝΑΤΟ, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι «σχέσεις καλής γειτονίας».

Όπως προκύπτει από το ισχύον νομικό πλαίσιο, η είσοδος ενός νέου μέλους στο ΝΑΤΟ τελικά αποτελεί ζήτημα consensus των κρατών μελών της στρατιωτικής αυτής συμμαχίας. Εξάλλου, σύμφωνα με τον Γ.Γ. ΝΑΤΟ κ. Σέφερ (19.2.2009), στο ΝΑΤΟ δεν υφίσταται καν η έννοια του veto. Η δήλωση του κ. Κ. Καραμανλή ότι «η ΠΓΔΜ δεν εισήλθε στο ΝΑΤΟ εξαιτίας του veto της Ελλάδας», την οποία επικαλέστηκε η ΠΓΔΜ, έγινε για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους και δεν αντανακλά τη νομική ακριβολογία και διαδικασία εισόδου στο ΝΑΤΟ.

Στη συνέχεια, ο κ. Κρώφορντ αναφέρθηκε στη στρατηγική της ΠΓΔΜ να επιδιώκει την αναγνώριση του κράτους αυτού με το συνταγματικό όνομά του από τρίτα κράτη, η οποία κατά ρητή δήλωση του τότε Προέδρου της ΠΓΔΜ κ. Τσερβενκόβσκι θα επιτύγχανε να υλοποιήσει το σχέδιο της ΠΓΔΜ να επιβάλλει το συνταγματικό όνομα του κράτους αυτού σε πολυμερές επίπεδο. Με τον τρόπο αυτό, η διαδικασία τής διαπραγμάτευσης με σκοπό την ανεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης για το ζήτημα του ονόματος, που εισάγεται στην Ενδιάμεση Συμφωνία, καθίσταται γράμμα νεκρό και εκτός αντικειμένου. Πρόκειται για καταστρατήγηση διεθνών δεσμεύσεων της ΠΓΔΜ. Ο κ. Κρώφορντ επισήμανε ότι η Ελλάδα διαπίστωσε το σχέδιο της καταστρατήγησης και παραβίασης της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και διαθέτει το νομικό δικαίωμα να αντιδρά σε περίπτωση που παραβιάζεται η Ενδιάμεση Συμφωνία. Συνεπώς, η αντίδραση αυτή, ακόμη και αν θεωρηθεί ως παραβίαση του άρθρου 11, εντούτοις θεραπεύεται βάσει του άρθρου 22 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.

Κατά την αγόρευσή του ο κ. Αλαίν Πελέ επισήμανε ότι η απόφαση του Βουκουρεστίου σχετικά με τη μη είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ δεν ήταν ξαφνική, αλλά το αποτέλεσμα συνεχών παραβιάσεων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την ΠΓΔΜ (π.χ. των άρθρων 5, 6, 7) και της αρχής της καλής γειτονίας, που συμπεριλαμβάνεται στα κριτήρια εισόδου νέων μελών στο ΝΑΤΟ. Ο κ. Πελέ αναφέρθηκε στην υποχρέωση διαπραγμάτευσης μεταξύ της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας, όπως προβλέπεται σε διάφορες διεθνείς πράξεις, για να την αντιπαραβάλει κατόπιν με τη συστηματική, κυνική και μαζική παραβίαση των συγκεκριμένων νομικών δεσμεύσεων από την πλευρά της ΠΓΔΜ. Ο κ. Πελέ εξήγησε ότι το όνομα το οποίο θα πρέπει να συμφωνηθεί στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ δεν αφορά τις διμερείς σχέσεις των δύο κρατών, αλλά προορίζεται να έχει γενική, πολυμερή χρήση. Αναφέρθηκε σε δήλωση του Πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ κ. Γκρούεβσκι από το 2007, όπου διαφαίνεται η απόλυτη άρνηση της ΠΓΔΜ να διαπραγματευτεί κατά παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεών της, καθώς και η εμμονή τής ΠΓΔΜ για ανεύρεση λύσης που θα αφορά μόνο το διμερές επίπεδο. Πρόκειται βέβαια για κατάφωρη παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων της ΠΓΔΜ και η οποία χαράσσει μία προσεκτική στρατηγική με σκοπό να διαμορφωθεί μία τετελεσμένη πολιτική κατάσταση σχετικά με το όνομα, που αποδεικνύεται και από σχετικές θριαμβευτικές δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας της ΠΓΔΜ. Ο κ. Πελέ αναφέρθηκε διεξοδικά στο ισχύον νομικό πλαίσιο σχετικά με τις διαπραγματεύσεις, καθώς και στις συνεχείς σχετικές παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την ΠΓΔΜ.

Η κ. Μαρία Τελαλιάν, που έλαβε τον λόγο κατά την απογευματινή διαδικασία, αναφέρθηκε διεξοδικά στις αλυτρωτικές βλέψεις της ΠΓΔΜ.»

Read More

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΑ

Νέα πρόκληση από την τουρκική κυβέρνηση
Μεθοδικά και συστηματικά η Τουρκία σφίγγει τον κλοιό στην περιοχή του Καστελόριζου, επιχειρώντας με κάθε τρόπο να δημιουργήσει τετελεσμένα που θα της δώσου πρόσβαση στα αποθέματα ενέργειας που πιθανολογείται ότι κρύβονται στον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος», η Άγκυρα αμφισβητεί με κάθε ευκαιρία την ελληνική κυριαρχία στην υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου σε όλη την έκταση από τα δυτικά όρια της κυπριακής ΑΟΖ μέχρι και νοτίως της Κρήτης, ενώ νέες εντάσεις αναμένεται να δημιουργήσει η εκ νέου δραστηριοποίηση στις επίμαχες περιοχές της κρατικής τουρκικής εταιρείας πετρελαίου ΤΡΑΟ. Περιοχές μάλιστα που βρίσκονται νοτίως του Καστελόριζου.

Η ΤΡΑΟ όμως, έχει ήδη βγάλει σε διαγωνισμό για την απόκτηση του 50% έντεκα «οικοπέδων» που καλύπτουν θαλάσσια έκταση 20.000 km2 στον κόλπο της Αττάλειας, αλλά και νοτιότερα σε περιοχή που συγχέεται με την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Read More

ΣΕ ΕΚΜΑΓΕΙΟ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Ο Κολοκοτρώνης πέθανε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1843.


Κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο.

Με αυτό τον τρόπο διασώθηκαν πιστά και με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Γέρου του Μοριά. Το ιστορικό και πολύτιμο αυτό εκμαγείο φυλάσσεται στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο της Αθήνας.

ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Το 1968, ο τότε διευθυντής του Ιστορικού και Εθνολογικού Μουσείου Ιωάννης Μελετόπουλος ζήτησε από τον καθηγητή τη Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννη Παππά, ο οποίος είχε σπουδάσει στο Παρίσι και είχε εκπαιδευτεί στη συντήρηση εκμαγείων, να του ρεστοράρει το παλαιό γύψινο εκμαγείο και να του χυτεύσει δύο χάλκινα γλυπτά με τη μορφή του Κολοκοτρώνη.

Τα χάλκινα προσωπεία διατηρούνται σήμερα, το ένα στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών και το άλλο στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. Για να μην «πληγωθεί» το αρχικό γύψινο εκμαγείο του 1843, ο γλύπτης Γιώργος Χουλιάρας, βοηθός του Γιάννη Παππά, κατασκεύασε νέο γύψινο εκμαγείο, που περιήλθε στην κατοχή του Αρκάδα ιστορικού τέχνης Νίκου Γρηγοράκη.

Αυτός με τη σειρά του το χάρισε στο εξαιρετικό Αρκαδικό Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας, το οποίο δημιούργησε στο Λεβίδι Γορτυνίας ο Γιώργος Χριστοδουλόπουλος, συλλέκτης έργων τέχνης, από την Τρίπολη.

Το εκμαγείο αυτό, μαζί με ένα από τα επτά μπρούτζινα γλυπτά, που έδωσε ο Νίκος Γρηγοράκης να χυτευθούν σε χυτήριο της Αθήνας, εκτίθενται σε ξεχωριστή προθήκη στην αίθουσα «Κολοκοτρώνης» του Αρκαδικού Μουσείου. Αυτά τα εκθέματα προκαλούν τον θαυμασμό των επισκεπτών, οι οποίοι έχουν την ευκαιρία να δουν πιστά αποτυπωμένη τη μορφή του Γέρου του Μοριά.

ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Ο δημιουργός του μουσείου στο Λεβίδι, Γιώργος Χριστοδουλόπουλος, ταξίδεψε στο Λονδίνο και ξόδεψε ένα σημαντικό ποσό για να αγοράσει σε δημοπρασία, εκτός των άλλων, δύο σχέδια του G. Deangelis με θέμα τον Κολοκοτρώνη.

Βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος και διέσωσε δύο έργα-κειμήλια, που ποιος ξέρει πού θα κατέληγαν ή ποιους ιδιωτικούς χώρους θα διακοσμούσαν, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα όλοι οι Έλληνες να τα απολαύσουν. Δεν τα αγόρασε για να τα εμπορευτεί, αλλά για να τα διασώσει και να τα εκθέσει στα μάτια των συμπατριωτών του, μαζί με άλλα σπουδαία εκθέματα, κυρίως έργα χαρακτικής τέχνης με αρκαδικό ενδιαφέρον.

Στη μαγική Αρκαδία, που έζησε και αγωνίστηκε ο Κολοκοτρώνης, ζουν άνθρωποι που αγωνίζονται και ξοδεύονται για να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη του. Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται τη μήτρα της επανάστασης, την Αρκαδία των μύθων και της αυθεντικής φύσης, που πολλές τέχνες και αμέτρητοι τεχνίτες ζήτησαν να αγγίξουν, δεν πατούν μόνο στα ίδια χώματα που πάτησε ο Γέρος του Μοριά, αλλά βλέπουν και την όψη του.

Τα εκθέματα του Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας, το οποίο είναι χτισμένο αρμονικά στη φυσική πινακοθήκη του αρκαδικού τοπίου, παρουσιάζονται από τον σημαντικό Αρκάδα ιστορικό τέχνης και διευθυντή του μουσείου Νίκο Γρηγοράκη, στην ποιοτική συνέκδοση των εκδόσεων Μίλητος και των εκδόσεων Δρυάδες, με τον τίτλο «Θέματα και εκθέματα τέχνης και ιστορίας».

Read More

ΣΕ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΟΖ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ;

ΝΕΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ στην περιοχή του Καστελλόριζου – η οποία παρ’ ότι απαντήθηκεµε διάβηµα της Αθήνας προς την Αγκυρα, απεκρύβη από την ελληνική πλευρά – σηµειώθηκε προ ηµερών όταν τουρκική κορβέτα παρενόχλησε ιταλικό σκάφος που έπλεε µε ελληνική άδεια εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και το προειδοποίησεότι βρίσκεται σε... τουρκική ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη).

Το σκηνικό, λένε διπλωµατικές πηγές, δηµιουργεί προβληµατισµό, καθώς δείχνει – λίγα 24ωρα µετάτην αναχώρηση του τούρκου ΥΠΕΞ από την Ελλάδα – ότι η Αγκυρα κλιµακώνει τις διεκδικήσεις της επιχειρώντας να στηρίξει τον ισχυρισµό ότι το Καστελλόριζο δεν έχει ούτε ΑΟΖ ούτε υφαλοκρηπίδα! Η θέση που υποστηρίχτηκε κατά την επίσκεψη στην Αθήνα του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχµέτ Νταβούτογλου είναι ότι το Καστελλόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στη Μεσόγειο, επιβεβαιώνοντας δηµοσίως τον σχεδιασµό της τουρκικής πλευράς να εξαιρεθεί το νησί από τις διερευνητικές επαφές για το Αιγαίο.

ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. Το ιταλικό πλοίο µε σχετική άδεια των ελληνικών αρχών έπλεε νοτίως της Ρόδου µε στόχο τη µελέτη για τη χάραξη διαδροµής για την πόντιση καλωδίου οπτικών ινών, το οποίο θα συνδέει την Ιταλία µετο Ισραήλ. Η Αγκυρα, όµως, έστειλε την τουρκική κορβέτα «Bandirma» να το παρενοχλήσει. Η φρεγάτα (σύµφωνα µε χθεσινό δηµοσίευµα της εφηµερίδας «Αυγή») προειδοποίησε το σκάφος ότι βρίσκεταιεντός τουρκικής ΑΟΖ και του ζήτησε να αποµακρυνθεί! Ο πλοίαρχος ενηµέρωσε, σύµφωνα µε πληροφορίες, την πλοιοκτήτρια εταιρεία, η οποία και απευθύνθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών. Εντέλει το ιταλικό πλοίο αποµακρύνθηκε.

ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ. Σκηνικό παρόµοιο µε αυτό του Σαββάτου είχε επαναληφθεί τόσο το 2008, όταν τουρκική φρεγάτα είχε ζητήσει διακοπή των ερευνών από το νορβηγικό σκάφος «Marlene Osvald», το οποίο πραγµατοποιούσε για λογαριασµό της ελληνικής κυβέρνησης έρευνες νοτίως του Καστελλορίζου, όσο και τον περασµένοΑύγουστο, όταν η Τουρκία έβγαλε το «Πίρι Ρέις» για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην περιοχή.

Read More