ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ

Ο χάρτης του Πτολεμαίου που δείχνει την χώρα των αλβανών, στην περιοχή του Καυκάσου Πολλοί ακαδημαϊκοί και ιστορικοί, μάλιστα και αρκετοί διάσημοι, αναλύοντας το ζήτημα της πληθυσμιακής σύνθεσης των σημερινών Αλβανών, τους συνδέουν άμεσα με τους αρχαίους Ιλλυριούς.
Αντιθέτως κατά καιρούς η Ελληνική φυλή έχει μπει στο "μικρόσκοπιο" της ιστορίας και δεν είναι και λίγοι αυτοί που αμφισβητούν έντονα την Ελληνικότητα των σημερινών Ελλήνων. Εκτός από την ουσία όλων αυτών των θεωριών που είναι ιστορικά ατεκμηρίωτες, είναι απορίας άξιον πως εφόσον αυτό μπορεί να ισχύει για το Ελληνικό έθνος, ωστόσο δεν μπορεί να ισχύει για τους επιδρομείς μας οι οποίοι κατόπιν και μας νόθευσαν.

Ανεξερεύνητη παραμένει η προέλευση των σημερινών Αλβανών, η σημερινή ονομασία τους -διεθνής και ντόπια- καθώς και η γλώσσα τους.
Παρά την εντύπωση που επικρατεί ότι αυτοί οι πληθυσμοί υπήρξαν απόγονοι των αρχαίων Ιλλυρικών φύλων που ωστόσο κατά καιρούς επηρεάσθηκαν από Έλληνες και Ρωμαίους, υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις πως οι σημερινοί Αλβανοί, η πλειοψηφία τους τουλάχιστον, προέρχονται όπως και οι Βούλγαροι, από περιοχές της Ασίας.
Αυτή η υπόθεση ενισχύεται από το γεγονός της γλωσσικής ασυνέχειας αλλά και από την ποικιλομορφία της πληθυσμιακής σύνθεσης αυτών που σήμερα ονομάζονται Αλβανοί.
Αρκετοί συγχέουν την Αλβανία των Βαλκανίων με το Άλβανον κοντά στη Ρώμη.
Άλλοι πάλι, θέλοντας να αιτιολογήσουν την διεθνή ονομασία της γειτονικής μας Αλβανίας, φέρνουν ως παράδειγμα την πόλη Ελμπασάν που ονομάζεται έτσι και από τους ίδιους τους Αλβανούς, χωρίς ωστόσο αυτοί οι ισχυρισμοί να έχουν μεταξύ τους καμία σχέση.
Άλλωστε, οι ίδιοι οι Αλβανοί την χώρα τους δεν την αποκαλούν Αλβανία ,αλλά Shqiperia, όνομασία η οποία φαίνεται να προέρχεται από τον αετό, λέξη που ωστόσο είναι μοναδική μεταξύ όλων των άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον (Αλβανικά: shqiponjë, Ελληνικά: αετός, Αγγλικά: eagle, Γερμανικά: Adler, Γαλλικά: aigle, Ιταλικά: aquila, Ισπανικά: águila) . Σκοπός του άρθρου είναι να αναδείξει την πληθυσμιακή και πολιτιστική ανάμειξη των ασιατών Αλβανών με τα Ιλλυρικά φύλλα, ανάμειξη από την οποία προέκυψε το σημερινό έθνος των Αλβανών

Ξετυλίγοντας το μίτο
Είναι στα χρόνια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου για πρώτη φορά καταγράφεται ιστορικά ένα -εχθρικό- έθνος με την ονομασία Αλβανοί, και με τη χώρα τους να βρίσκεται στη δυτική όχθη της Κασπίας. (Αρριανός)
Τις ίδιες αναφορές συναντάμε στον Πλούταρχο, τον Στράβωνα, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, τον Διόδωρο το Σικελιώτη, τον Διονύσιο τον περιηγητή, καθώς και τον Στέφανο Βυζάντιο. Λίγο αργότερα, με την παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάδειξη του Βυζαντίου, το ίδιο έθνος εμφανίζεται μακριά από την κοιτίδα του στην περιοχή του Καυκάσου, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Βυζαντίου.
Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα φυλών που προέρχεται από την ασιατική Αλβανία ,το σημερινό Dagestan. Το όνομα αυτών: Άβαροι.
Η πρώτη κάθοδος τους γίνεται σταδιακά με κατάληξη νότια του Δούναβη, ενώ στη συνέχεια εγκαθίστανται μόνιμα στην Παννονία και την Παιονία.
Μέχρι τον 5ο και 6ο αι. μ. Χ οι Άβαροι αναμιγνύονται με τους Σκορδίσκους και εγκαθίστανται στην περιοχή Σάλωνα της Δαλματίας, σημερινό Solin.
Τότε ξεκίνησε και η ανάμιξη των Αβάρων με τα βόρεια Ιλλυρικά φύλλα, που λίγο παλαιότερα είχαν σπρώξει νοτιότερα γότθοι επιδρομείς.
Ωστόσο η ονομασία Αλβανοί και Αλβανία παγιώθηκε πολύ αργότερα με αναφορές από την Άννα Κομνηνή καθώς και άλλους βυζαντινούς ιστορικούς.
Και ενώ φαίνεται να μην υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της παλαιάς Καυκάσιας Αλβανίας με τη σημερινή, στην πραγματικότητα η ιστορία μας δείχνει πως μερικές φορές οι φαινομενικές πλάνες συστήνουν εν τέλει η ιστορική αλήθεια.
Η περιοχή της αρχαίας Ιλλυρίας και της σημερινής Αλβανίας, έχει άμεση σχέση με τους Άβαρους. Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της επιρροής που άσκησαν αυτοί στην περιοχή, ωστόσο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν μεγάλο λόγω του πληθυσμιακού όγκου μετανάστευσης από την Αλβανία του Καυκάσου.

ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ Οι Αλβανοί απέκτησαν τη γραφή τους και το αλφάβητο τους, πολύ πρόσφατα και πάντως μετά τον 19ον αι. Μέχρι και τους ελληνιστικούς χρόνους αλλά και αρκετά αργότερα, οι πληθυσμοί της τότε οικουμένης γνώριζαν την Ελληνική γλώσσα και εφόσον δεν είχαν γραφή την οικειοποιούνταν.
Ως τρανταχτό παράδειγμα μπορουμε να σκεφτούμε την γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα ιερά βιβλία του χριστιανισμού (Ευαγγέλια κ.ά.) καθώς και οι μεταφράσεις στην Ελληνική άλλων σημαντικών, ιερών και μη, βιβλίων οπως τα ιερά βιβλία των εβραίων (μεταφραση των Ο') κ.λ.π.
Αλλά ακόμα και άλλα έθνη που δεν είχαν γραφή "υποχρεώθηκαν" να έχουν, όπως για παράδειγμα οι Σλάβοι που απέκτησαν μέσω του Κυριλλου την γνωστή γραφή που διατηρούν μέχρι και σήμερα.
ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΕΛΑΒΑΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ... ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ, ΟΧΙ !!!! Είναι λοιπόν απορίας άξιον.
Όταν οι Σλάβοι που προήλθαν απο πολύ μακρια μετά το 8ον αι. εκχριστιανίστηκαν και τους δόθηκε από έξωθεν γραφή, τότε πραγματικά ξενίζει το γεγονός, πώς ένα έθνος συγγενικό ή τουλάχιστον άμεσα γειτονικό στους Έλληνες και στον πολιτισμό τους, καθως και στην παγκοσμίως διαδεδομένη Ελληνική γλώσσα, όπως ήταν το Ιλλυρικό έθνος, να έμεινε εντελώς αποκομμένο απο τις τότε πολιτιστικές εξέλίξεις, αλλά και αργότερα οταν στα πλαίσια του χριστιανισμού δεν έγινε καμία προσπάθεια να γίνει κυριάρχη η Ελληνική γραφή ή έστω να τους δοθεί ένα αντίστοιχο όπως των σλάβων αλφάβητο.
Επίσης, η Ελληνική γλώσσα κατά την Ρωμαιο-Βυζαντινή περίοδο απο τα τέλη του 4ου μέχρι και τον 14ον αι. αποτελούσε, αν όχι την επίσημη γλώσσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, με βεβαιότητα όμως την κύρια γλώσσα όλων των τότε λεγόμενων ρωμιών, από τα Θέματα της κάτω Ιταλίας μέχρι και τα ανατολικότερα βυζαντινά Θέματα της Ασίας. Ειναι λογικό επομένως να τίθεται το έρωτημα.
Πώς η σημερινή Αλβανία, παρά το ότι ύπηρξε τοσο γειτονική στους Ελληνες και τοσο συγγενική σε αυτούς αλλά και τόσο στενα συνδεδεμένη με το Βυζάντιο., να έχει σημερα άλλη γλώσσα και γραφή ;
Η λογική επεξεργασία δεν βρίσκει άλλη απάντηση πέρα από την υπόθεση οτι κατι συνέβη την περίοδο της Βυζαντινής εποχής που αλλοίωσε εθνολογικά και γλωσσολογικά την ευρύτερη περιοχή της σημερινής Αλβανίας. Έτσι επιχειρώντας να προσεγγίσουμε την λυση αυτού του "προβλήματος", δεν μπορούμε παρά να αντιπαραβάλουμε την λιγοστή είναι αλήθεια βιβλιογραφία γνωρίζοντας ωστόσο πως στην έρευνα μας οι πηγές είναι και λίγες και ασαφείς. ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΜΟΝΟ ΣΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΡΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΑΒΑΡΟΙ.
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο και ιδιαίτερα μετά την εγκατάσταση των Βουλγάρων στα νοτιότερα τμήματα της Βαλκανικής άρχισαν πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ των νεοφερμένων και της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στην αρχή και πριν από την είσοδο σλάβων και βούλγαρων στην Ανατολική-κεντρική Ευρώπη, είχαν αρχίσει τις επιδρομές τους οι Άβαροι και πριν από αυτούς οι Έρουλοι.
Ωστόσο, κοινή αφετηρία στην πορεία των Βούλγαρων των Ερούλων και Αβάρων υπήρξε η ίδια γεωγραφική περιοχή, η περιοχή μεταξύ Μαύρης θάλασσας και Κασπίας, ενώ χρονολογικά η μετανάστευση τους προς τη Δύση άρχισε με πρώτους τους Ερούλους (Ελούρους κατα άλλους) τον 4ο αιώνα (300+ μ.Χ.) και συνεχίστηκε με τους Αβάρους.
Ακολούθησαν οι Σλάβοι γενικότερα και η μετανάστευση ολοκληρώθηκε με τους Βούλγαρους, οι οποίοι κακώς συγκαταλέγονται στα σλαβικά φύλλα, εφόσον (όπως οι Άβαροι) ήταν Ούννοι στην καταγωγή.
ΟΙ ΑΒΑΡΟΙ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΝΤΑΓΚΕΣΤΑΝ

Το σημερινό Νταγκεστάν βρίσκεται δυτικά της Αρμενίας και αποτελεί ανεξάρτητη δημοκρατία της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Επίσης η ονομασία Νταγκεστάν σημαίνει ‘υψηλά ευρισκόμενη χώρα’, ή όπως θα λέγαμε και στα ελληνικά ‘Αλπική χώρα’.
Σήμερα ο πληθυσμός του Νταγκεστάν σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2002 αποτελείται απο 30% Αβάρους (Avars), ακολουθούν οι Dargins με 16% οι Kumiks οι Lezgins με 13% καθώς και άλλες μικρότερες εθνότητες.
Το Νταγκεστάν απο την εποχή της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας μέχρι και τα πρωϊμα χρόνια του Βυζαντίου αποκαλούνταν Αλβανία οι δε κάτοικοι της Αλβανοί, γεγονός που είναι γνωστό από τις αναφορές των μεγάλων Ελλήνων και Λατίνων ιστορικών και γεωγράφων της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου.
Ιστορικές αναφορές και αποδείξεις Ο Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει:
"Καταλιπών δέ φρουρόν Αρμενίας Αφράνιον αυτός εβάδιζε δια τών περιοικούντων τον Καύκασον εθνών άναγκαίως έπϊ Μιθριδάτην.
Μέγιστα δε αυτών εστίν έθνη, Αλβανοί και Ίβηρες" Στράβωνος Γεωγραφία.
Εν αυτή δέ τη Αρμενία πολλά μέν όρη, πολλά δέ οροπέδια, έν οις ουδ αμπελος φύεται ραδίως. Πολλοί δε αύλωνες οί μέν μέαως, οι δέ και σφόδρα εύδαίμονες..
Καθάπερ τό Άραξηνόν πεδίον, δι ού ο Άράξης ποταμός ρέων εις τά άκρα της Αλβανίας και την Κασπίαν εκπίπτει θάλασσαν.
Άλλες αναφορές για την Αλβανία της Κασπίας γίνονται από τον Αρριανό στο έργο του ‘Αλεξάνδρου Ανάβασις ‘, όπου οι Αλβανοί βρίσκονται αντιμέτωποι ως εχθρικό τμήμα ενταγμένο στις περσικές δυνάμεις του Δαρείου κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
"Ώς δέ ομού ήδη τά στρατότεδα έγίγνετο, ώφθη Δαρείος και οί άμφ΄ αυτόν, οί τε μηλοφόροι Πέρσαι και Ινδοί και Αλβανοί και Κάρες οι ανάσπαστοι και οί Μαρδοι τοξόται κατ΄ αυτόν Άλέξανδρον τεταγμένοι και την ίλην την βασιλικην."
Από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο διαβάζουμε : Αλβανοί, Σκύθαι Από τον Στέφανο Βυζάντιο, φιλόσοφο και γεωγράφο (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε:
Αλβανία χώρα προς τοις ανατολικοίς Ίβηρσιν. Εκεί δε και το έθνος οι Αλβανοί, ποιμενικοί και μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ιβήρων και Κασπίας.
Υπόκειται δε τη Σαρματία προς μεν τω Πόντω η Κολχική προς δε τή Κασπία η Αλβανία. Υποστηρίζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Παννονίας υπήρξαν οι Ιλλυριοί (πελασγικός λαός και συγγενής των Ελλήνων).
Η Παννονία σήμερα περιέχεται στα εδάφη των κρατών της Σερβίας, Βοσνίας, Μαυροβουνίου, Κοσσυφοπεδίου και βορείου Αλβανίας. Ωστόσο από το βιβλίο "Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αυτή Άρχοντος Οίκου" (επιτομή της Ιστορίας του Μιλβιλέρου, αρχές 19ου αιώνα), διαβάζουμε:
Ή των Λογγοβάρδων μετανάστασις παρέσχεν εις την Βοϊαρίαν νέους γείτονας διότι εις τά εν Παννονία οικητήρια των Λογγοβάρδωνεισεχώρησαν οί Άβαροι, άγριον Ούννικον έθνος. Προεχώρουν οί Άβαροι επί μάλλον καί μάλλον εξ ανατολών ώστε περί τα μέσα της ογδόης έκατονταετηρίδος ειχον ηδη έκταθη μέχρι τοϋ Ένσου ποταμου έν Αυστρία.
Τούτοις παρηκολούθησαν οί Σλάβοι, έθνος Σαρματικόν κατοικήσαντες την σημερινήν Καρινθίαν, Καρνίαν και Στυρίαν, και τελουντες ύπό τον Χάνην των Άβάρων...
Από την Μενάνδρου Ιστορία ‘ Έρουλοι και Άβαροι’, μαθαίνουμε
Οτι έδέξατο Ιουστινιανός παρά Αβάρων πρέσβεις, έφ ώ σφάς περιαθρήσαι γήν οποί το φύλον θήσονται τας οικήσεις.
Και ο μεν βασιλεύς Ιουστίνου του στρατηγού σημήναντός οι, έν βουλή έποιήσατο ές την Έρούλων χώραν κατοικίσαι το έθνος, ένθα προ του ώκουν οι Ερούλοι. δευτέρα δε προσαγορεύεται Παιονία... Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει: ..."Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν"... Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων.
Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν ... Απο την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D' Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε:

ΑΛΒΑΝΙΑ: υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο Η χώρα αυτή κατά τόν μεταίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους.
Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καϊ Οθωμανών καί Έλλήνων.
Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία καί η Ελληνική, η τουρκική κλπ .
Στις αρχές του 20αι. ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα "Χρόνος":
"Οι Αλβανοί ουδέποτε είχον ιστορικόν βίον και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοιαν ήν δίδουσι σήμερον οι εν Ευρώπη, μάλιστα δε οι προπαγανδισταί.
Ανεξαρτήτως απο το ζήτημα περί καταγωγής και γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιον ότι είτε Ιλλυριοί ήσαν ούτοι αρχαιώθεν είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικόν βίον ουδέποτε έσχον". Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες.
Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών.
Στο Βιβλίο "Χρονογραφία της Ηπείρου και των όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών", Ο Παναγιώτης Αραβαντινος επικεντρώνοντας στους Βούλγαρους, γράφει:
Βούλγαροι: Εθνος σκυθικόν κατοικούν παρά τον Βόλναν ποταμόν της Σαρματίας, τον παρά Ελλησι Βορυσθένην.
Κατά το έτος 485 το βάρβαρον αυτό έθνος άγρίως και ληστρικώς έπεσκέφθη την Θράκην και κατά της ιδίας αυτής επαρχίας επανέλαβε τάς λεηλασίας και έπιδρομάς του, κατά τα έτη 479 και 501. Μετά ταϋτα συνενωθέντες μετά των Αβάρων καί Σλαβίνων συγκατώκουν εις Παιονίαν και Δακίαν. Εν έτει δε 538 έπι της βασιλείας του Ιουστιανού επιδραμόντες μετά των Αβάρων την Μοισίαν...Πηγές:
Πλουταρχος, Βίοι παράλληλοι
Στράβωνος Γεωγραφικά
Κλαύδιος Πτολεμαίος
Στέφανος Βυζάντιος
Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας
Μενάνδρου Ιστορίαι
Κωνσταντινος Πορφυρογέννητος
Λαόνικος Χαλκοκονδύλης
Γαλλική Εγκυκλοπαίδεια
Γαλλική Εφημερίς "Παρισινός χρόνος"
Παναγιώτης Αραβαντινος

Read More

ΔΡΑΧΜΗ Η ΕΥΡΩ... ΔΡΑΧΜΗ

του Μάριου Μαρινάκου

Στο δίλημμα "ευρώ ή δραχμή" θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά λέγοντας:

ΔΡΑΧΜΗ.

Βέβαια, αμέσως μετά θα έγραφα σελίδες επί σελίδων για τα πλεονεκτήματα του εθνικού νομίσματος, επικαλούμενος βιβλιογραφία, οικονομικά στοιχεία και παραδείγματα.

Αλλά θα μου επιτρέψετε να θέσω μια σειρά από άλλα ερωτήματα, που θεωρώ ότι αναδεικνύουν το μέγεθος της πολιτικής απάτης που έχει στηθεί πίσω από αυτό το δίλημμα.

Ποιος είπε ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να υπάρχει για πάντα?

Ποιος είπε ότι το ίδιο το ευρώ δεν έχει ημερομηνία λήξης?

Ποιος είπε ότι το εφεύρημα του ευρώ δεν επιτέλεσε ήδη το καθήκον του και είναι η ώρα σιγά-σιγά να αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας?

Ποιος είπε ότι μπήκαμε στο ευρώ για να μείνουμε κιόλας?

Ποιος είπε ότι δεν πέτυχε η είσοδός μας στο ευρώ?

Εξηγούμαι:

1. Το ευρώ από τη φύση του και από τη λειτουργία του είναι ένα χρεωστικό νόμισμα.

Παράγεται σε ειδικό χαρτί και μελάνια της ΕΚΤ, δηλαδή με ελάχιστο κόστος.

Είναι αποσυνδεδεμένο πλήρως από τον λεγόμενο "χρυσό κανόνα" και επομένως, η αξία του είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ λογιστική. Η αξία του νομίσματος δεν αντιστοιχεί σε χρυσό.

Δηλαδή είναι ...αέρας. Δεν πρόκειται περί πραγματικής αξίας αλλά περί λογιστικών συμψηφισμών αξιών στις συναλλαγές.

2. Περαιτέρω, το ευρώ είναι νόμισμα που παράγει από την στιγμή της παραγωγής του, χρέος. Πώς γίνεται αυτό; Να η απάντηση:

Το ευρώ "κόβεται" από την ΕΚΤ.

Αλλά η ΕΚΤ (από τις ιδρυτικές συμβάσεις της ΟΝΕ) δεν μπορεί να είναι απευθείας δανειστής κρατών.

Η ΕΚΤ υποχρεούται να δανείζει με το βασικό παρεμβατικό επιτόκιο (αυτή τη στιγμή 0,75%) τις εμπορικές τράπεζες κάθε κράτους.

Στη συνέχεια, οι τράπεζες δανειοδοτούν τα κράτη, είτε με τη σύναψη δανειακών συμβάσεων (οπότε το επιτόκιο δανεισμού κυμαίνεται μεταξύ 3 και 6% και καθορίζεται με διμερείς διαπραγματεύσεις) είτε με την αγορά ομολόγων χρέους (οπότε το επιτόκιο δανεισμού προσδιορίζεται από τις χρηματαγορές κατ΄ αρχή επάνω στο δίπολο "προσφορά-ζήτηση" και ανάλογα με την επικινδυνότητα της τοποθέτησης , αυτά είναι τα διαβόητα spreads).

Άρα, τελικά, ο αέρας που παράγει η ΕΚΤ καταλήγει να αποτελεί προϊόν δανεισμού, ο οποίος επιβαρύνει επιτοκιακά ένα κράτους περί το 4%-5%.

Παράδειγμα: Έστω ότι η ΕΚΤ έκοψε 100€. Αυτά τα δανείζει στην τράπεζα Τ με επιτόκιο 0,75%. Η Τράπεζα Τ τα δανείζει με τη σειρά της στο κράτος Κ με επιτόκιο 5%. Άρα το κράτος, όταν θα έρθει η ώρα της αποπληρωμής, θα πρέπει να αποπληρώσει 105€. Από αυτά τα 105€, τα 4,25 θα τα κρατήσει η τράπεζα Τ, ως απόδοση του επιτοκίου της. Και τα υπόλοιπα 100,75€ θα πρέπει να τα αποδώσει στην ΕΚΤ.

Ας το δούμε με ερωταπαντήσεις για να γίνει σαφές τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω:

Ερώτηση: Άρα, ποιος κερδίζει με τον τρόπο λειτουργίας του ευρώ?

Απάντηση: Οι τράπεζες και η ΕΚΤ.

Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ παράγει χρέος?

Απάντηση: Ασφαλώς ναι! Άλλωστε, για να αποδοθεί 5% τόκος σημαίνει ότι απαιτείται ανάπτυξη περίπου 8%-10% στο ΑΕΠ της χώρας, ώστε αφαιρουμένων των λειτουργικών εξόδων, να απομένει κέρδος από την ανάπτυξη της τάξης του 5% που μπορεί να αποπληρώσει τους δανειστές.

Αλλά τέτοιας έντασης αναπτύξεις ΠΟΤΕ δεν παρουσιάστηκαν στα κράτη της ΟΝΕ, από την δημιουργία της μέχρι και σήμερα.

Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ, δεν ευνοεί κράτη αλλά τράπεζες;

Απάντηση: Όχι, λάθος! Το ευρώ στην λειτουργία του ως δανειακό προϊόν, ευνοεί τις Τράπεζες. Αλλά ως μέσο συναλλαγών ευνοεί την παραγωγική υπερδύναμη της ΟΝΕ, την Γερμανία. Η Γερμανία με τον ισχυρό εξαγωγικό προσανατολισμό της, συγκεντρώνει τεράστια ποσά από τις εξαγωγές, τα οποία οι χώρες με ισχνή παραγωγική δομή αναγκάζονται να καταβάλλουν για να αποκτούν αυτά που χρειάζονται. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες που δεν έχουν ισχυρή παραγωγική δομή παρουσιάζουν εμπορικά ελλείμματα, τα οποία προσπαθούν να τα καλύψουν από την παροχή υπηρεσιών (πχ από τον τουρισμό ) και από τον δανεισμό. Επομένως, η Γερμανία κεφαλαιοποιεί το κέρδος που παράγει το ευρώ, πουλώντας τα προϊόντα της, ενώ εμείς χρεωνόμαστε προκειμένου να τα αγοράσουμε, καθώς το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου δεν μας επιτρέπει την δημιουργία αποθεματικών κεφαλαίου από τον τομέα της παροχής υπηρεσιών.

Ερώτηση: Αυτό όμως είναι φαύλος κύκλος. Όποιος χρεώνεται διαρκώς κάποτε θα καταρρεύσει. Επομένως, το ευρώ, δημιουργώντας συνεχώς χρέη προς όφελος των ισχυρών, είναι τελικά ένα εργαλείο εκπόρθησης κρατών;

Απάντηση: Ασφαλώς. Το ευρώ φτιάχτηκε με τέτοιο τρόπο και λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που δεν είναι μόνο οικονομικό μέγεθος. Είναι και πολιτικό όπλο. Δημιουργώντας χρέη, επιβάλλει πολιτικές. Και εν τέλει, αναγκάζει σε απώλεια εκφάνσεων της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, προκειμένου για την εξυπηρέτηση των χρεών. Επομένως, όταν το ευρώ θα έχει επιτελέσει τη λειτουργία του, δεν θα υπάρχει και λόγος ύπαρξής του.

Ερώτηση: Άρα η ίδια η Γερμανία μπορεί αν φύγει πρώτη από το ευρώ;

Απάντηση: Ήδη στη Γερμανία η σχετική κουβέντα έχει ξεκινήσει και μάλιστα, ακούγεται πολύ το moto "εμείς ότι είχαμε να κερδίσουμε από την κρίση το κερδίσαμε, τώρα μπορούμε να αποχωρήσουμε από το ευρώ".

Ερώτηση: Άρα εμείς γιατί κοπτόμεθα για το ευρώ τόσο πολύ;

Απάντηση: 1. Γιατί οι πολιτικοί μας έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και σε ενδεχόμενο επανόδου σε εθνικό νόμισμα και με την εφαρμογή αυστηρής νομισματικής πολιτικής, δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να επαναπατρίσουν αυτά τα κεφάλαια, και 2. Γιατί είμαστε τα ιδανικά θύματα και ψώνια, ευρωλιγούρηδες και ξενομανείς, κομπεξικοί και φραγκογλύφτες...

Σχετικό είναι και το θέμα μιας πρότασης που υποβάλλουμε αρκετοί (μεταξύ αυτών κι εγώ ήδη με την σημείωσή μου αυτή) σχετικά με την δυνατότητα ή ίσως και την αναγκαιότητα έκδοσης χρυσής δραχμής, τουλάχιστον για τις εξωτερικές μας συναλλαγές, ως κράτος.

Το ζήτημα της χρυσής δραχμής και του χρυσού κανόνα είναι περίπου ίδια αλλά και πολύ διαφορετικά.

Ειδικότερα: Ένα νόμισμα που κυκλοφορεί ως αξία αντιστοιχούσα σε χρυσό, σημαίνει ότι, αν το πας στην τράπεζα της Ελλάδας και ζητήσεις την αξία του νομίσματος σε πραγματικό χρυσό, τότε θα πάρεις τον αντίστοιχο χρυσό.

Επομένως, θα πρέπει το ύψος των κυκλοφορούντων νομισμάτων, το σύνολο του χρήματος που κυκλοφορεί σε μια χώρα, να αντιστοιχεί σε αποθεματικά χρυσού. Αυτό είναι ο λεγόμενος "χρυσός κανόνας".

Πχ αν το ευρώ ήταν νόμισμα σε αξία χρυσού, τότε εσύ θα μπορούσες να μεταβείς στην τράπεζα της Ελλάδας με ένα χαρτονόμισμα των 100€ και να ζητήσεις να λάβεις την αντίστοιχη ποσότητα χρυσού.

Περίπου όμοια είναι η λειτουργία του χρυσού νομίσματος αλλά είναι επίσης και εντελώς διαφορετική ταυτόχρονα. Ο λόγος είναι απλός:

Το χρυσό νόμισμα δεν αποτελεί νόμισμα σε αντικατάσταση αξίας, αλλά αποτελεί το ίδιο το νόμισμα αξία καθ' εαυτή, αφού είναι χρυσό.

Επομένως, η συναλλακτική συμπεριφορά στις 2 περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Στην πρώτη περίπτωση (του χρυσού κανόνα) συναλλάσσεσαι συμπράττοντας σε ΥΠΟΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, εκτιμώντας ότι η λογιστική αξία του νομίσματος αντιστοιχεί σε αποθεματικό χρυσού. Στην δεύτερη περίπτωση, όμως συναλλάσσεσαι με ΕΚΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, αφού στην πραγματικότητα συναλλάσσεσαι με χρυσό. Δηλαδή στην πρώτη περίπτωση μετατρέπεις την λογιστική αξία σε χρυσό, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, μετατρέπεις το χρυσό σε λογιστική αξία.

Έτσι, η πρότασή μου για κυκλοφορία εθνικού χρυσού νομίσματος λαμβάνει υπόψη της μια άκρως αντίθετη παράμετρο σε σχέση με την έκδοση λογιστικής δραχμής.

Η έκδοση λογιστικής δραχμής (που δεν θα αντιστοιχεί σε αποθέματα χρυσού) σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβληθούν αυστηροί νομισματικοί κανόνες για την εισροή και εκκροή συναλλάγματος καθώς επίσης και να διασφαλιστεί ότι το νέο νόμισμα δεν θα γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε να μην δεχτεί πιέσεις και αναγκαστεί σε υποτίμηση.

Αλλά η έκδοση χρυσής δραχμής απαιτεί το νόμισμα να γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε λόγω ακριβώς της ενσωματωμένης αξίας του πολύτιμου μετάλλου από το οποίο έχει δημιουργηθεί και λόγω της τεράστιας ζήτησης σε χρυσό, να δεχτεί υπερτιμητικές πιέσεις και τελικά να ανατιμηθεί!

Έτσι η χρυσή δραχμή, αν ξεκινήσει στην ισοτιμία 1 χρυσή δραχμή =1200 ευρώ, τότε με την είσοδο του νομίσματος στις χρηματαγορές, το νόμισμα αυτό, λόγω ζήτησης θα αποκτήσει αυτόματα προστιθέμενη αξία λόγω ζήτησης που τουλάχιστον θα διπλασιάσει την αξία του μέσα σε λίγες ώρες!

Για να το καταστήσω πρακτικό το ζήτημα, ώστε να γίνει αντιληπτό:

Η Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει διαθέσιμα κοιτάσματα χρυσού, ύψους περίπου 28 δις ευρώ. Εάν αυτό τον χρυσό τον μετατρέψουμε σε χρυσό νόμισμα, τότε μέσα σε λίγες ώρες και με την τεράστια υπερτιμητική πίεση που θα ασκηθεί στο νόμισμα (λόγω ζήτησης) η Ελλάδα θα μπορεί να διπλασιάσει ή ακόμα και να τριπλασιάσει την λογιστική αξία του νομίσματος και επομένως να κεφαλαιοποιήσει κέρδος, το οποίο θα προέρχεται ουσιαστικά από την εμπορία χρυσού.

Ωστόσο, αυτό το κέρδος είναι διπλό για τον επίσης απλό λόγο: Στις χρηματαγορές δεν θα ρίξουμε ΟΛΟ το ποσό των χρυσών δραχμών, γιατί αυτό αφενός θα δημιουργούσε πληθωριστικές τάσεις στο νόμισμα και αφετέρου λόγω υπερπροσφοράς δεν θα αποκτούσε την αναμενόμενη προστιθέμενη αξία.

Ρίχνοντας στις αγορές ένα ποσό ικανό να κάνει τους πάντες να ελπίζουν ότι "θα αγοράσουν χρυσό" αλλά ταυτόχρονα πολύ μικρό σε σχέση με το υπόλοιπο του αποθεματικού μας, τότε... θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την αξία του χρυσού που θα είχαμε στα χέρια μας! Δηλαδή θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την οικονομική ισχύ της χώρας, χωρίς ποτέ να μεταβιβάσουμε τον χρυσό της!

Πάντως, το σημαντικό ΔΕΝ είναι το πώς θα διαχειριστούμε εμείς μια εθνική, λαϊκή δραχμή αλλά το πώς διαχειρίζονται κάποιοι το ευρώ. Εχθές δεν πρόλαβα να σας γράψω ότι ίσως το ευρώ να είναι ένα -από τη φύση του- θνησιγενές νόμισμα, από το οποίο πρώτη η Γερμανία θα θελήσει να αποχωρήσει για να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη της.

Και σήμερα έσκασε η είδηση, που μπορείτε να δείτε εδώ

http://www.xrimanews.gr/oikonomia/33497-mhpws-h-germania-na-epestrefe-sto-marko

Οπότε τώρα, έχετε ακόμα περισσότερες ενδείξεις για το ποια θα πρέπει να είναι η επιλογή μας στο δίλημμα "ευρώ ή δραχμή" και πόσο άσχημο παιχνίδι παίζεται στην πλάτη του λαού, από λαμόγια, δημοκόπους (όχι δεν έκανα λάθος, δημοκόπους ήθελα να γράψω) και ύαινες που τόσα χρόνια ζουν και δρουν παρασιτικά επάνω στο σώμα αυτής εδώ της χώρας και τώρα κόπτονται να μας πείσουν να μείνουμε στο ευρώ...

Read More

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Ο Διογένης Λαέρτιος στο βιβλίο του «ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ» αναφέρεται στους βίους και τις διδασκαλίες πολλών σπουδαίων αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων.

Στο κεφάλαιο που αφιερώνει στην ζωή και στο έργο του Αριστοτέλη, μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών πληροφοριών που ρίχνουν άπλετο φως στην τόσο ιδιαίτερη προσωπικότητα του μεγάλου μας Φιλοσόφου, μας παραδίδει και έναν ΥΜΝΟ που έγραψε ο ίδιος ο Αριστοτέλης.

Η πληροφορία αυτή είναι άκρως σημαντική και αξιοσημείωτη, διότι η συγκεκριμένη ιδιότητα του Αριστοτέλη ως υμνογράφου, παραμένει στις μέρες μας παντελώς άγνωστη, καθώς δεν έχει κοινοποιηθεί ποτέ.

Σήμερα θα πρέπει να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας εξαιρετικά ευτυχείς διότι μας προσφέρεται μία μοναδική και ανεπανάληπτη δυνατότητα.

Έχουμε μπροστά μας ένα καθαρά ποιητικό του κείμενο, το μοναδικό ίσως που διασώζεται από τον Αριστοτέλη, το οποίο αποτελεί μάλιστα έναν τον ΥΜΝΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ.

Μέσω αυτού του Ύμνου, θα μπορούσαμε να διεισδύσουμε στον εσωτερικό κόσμο του μεγάλου μας Φιλοσόφου έτσι ώστε να μας αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας και οι αντιλήψεις του, αλλά και να γνωρίσουμε επίσης τις ευαισθησίες του.

Είναι γνωστό ότι ο Αριστοτέλης έχει ασχοληθεί διεξοδικά με το μέγιστο θέμα της κατάκτησης της Αρετής κυρίως στα βιβλία του «Ηθικά Νικομάχεια» και «Ηθικά Ευδήμια», αλλά παραμένει εντελώς άγνωστο το γεγονός ότι μας έχει διασωθεί και κάποιος «Ύμνος προς την Αρετή»γραμμένος από τον ίδιο.

Στην απόδοση του κειμένου στα νέα Ελληνικά, έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να μεταφερθούν αυτούσια τα νοήματα, οι σκέψεις και η ποιητική διάθεση του Αριστοτέλη, έτσι ώστε να κατανοήσουμε ότι η απόκτηση της Αρετής είναι πιο σπουδαία ακόμα και από το χρυσάφι όλου του κόσμου.

Διαβάστε λοιπόν και απολαύστε αυτόν τον άγνωστο ύμνο που συνέθεσε ο Αριστοτέλης προς τιμή της Αρετή!

…Ὁ δὲ ὕμνος ἔχει τοῦτον τὸν τρόπον

…Αυτός ο ύμνος λοιπόν περιέχει τα ακόλουθα:

ἀρετά, πολύμοχθε γένει βροτείῳ, «Αρετή, που για σένα μοχθούν πάρα πολύ τα γένη των ανθρώπων,

θήραμα κάλλιστον βίῳ,

αποτελείς το καλύτερο είδος κυνηγιού που θα μπορούσε να κατακτήσει κανείς σε αυτήν την ζωή.

σᾶς πέρι, παρθένε, μορφᾶς

Είσαι αγνή και περιτριγυρίζεσαι, από πολλές δικές σου διαφορετικές εκφράσεις,

καὶ θανεῖν ζαλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος

και θα πρέπει αυτός που έχει μυηθεί στα ιερά και τα όσια των Ελλήνων, να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή του για σένα,

καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκάμαντας· αλλά και να έχει το θάρρος να αντέξει σε ατελείωτες δοκιμασίες.

τοῖον ἐπὶ φρένα βάλλεις

Οι ιδιότητες που στοχεύεις να καταλάβουν τον λογισμό ενός ανθρώπου,

καρπὸν ἰσαθάνατον χρυσοῦ τε κρεῖσσον φέρνουν σε αυτόν, τον καρπό της αθανασίας που είναι πιο σπουδαίος και από το χρυσάφι.

καὶ γονέων μαλακαυγήτοιό θ' ὕπνου.

Λειτουργείς, με τον ίδιο στοργικό τρόπο, που οι γονείς σηκώνουν το παιδί τους από το κρεβάτι, όταν ξημερώσει.

σεῦ δ' ἕνεχ' οὑκ Διὸς Ἡρακλέης Λήδας τε κοῦροι

Χωρίς εσένα δεν θα μπορούσε να γεννηθεί από τον Δία, ούτε ο Ηρακλής, ούτε τα παιδιά της Λήδας οι Διόσκουροι,

πόλλ' ἀνέτλασαν ἔργοις οι οποίοι κατόρθωσαν να επιτύχουν μεγαλειώδη έργα,

σὰν ἀγρεύοντες δύναμιν. αντλώντας από εσένα την απαιτούμενη δύναμη.

σοῖς δὲ πόθοις Ἀχιλεὺς Αἴας τ' Ἀίδαο δόμους ἦλθον·

Επειδή μάλιστα εσένα ποθούσαν και ο Αχιλλέας και ο Αίας, κατέβηκαν για χάρη σου μέχρι τα δώματα του Άδη.

σᾶς δ' ἕνεκεν φιλίου μορφᾶς Ἀταρνέος

Και ο Ατατρνέος όταν κατέκτησε τις δικές σου μορφές αρετής,

ἔντροφος ἀελίου χήρωσεν αὐγάς.

έγινε ο σύντροφος του Ηλίου, ο οποίος για χάρη του σταμάτησε πια να συνοδεύει τις αυγές.

τοιγὰρ ἀοίδιμος ἔργοις,

Αυτόν λοιπόν που λόγω των ενάρετων έργων του,

ἀθάνατόν τε μιν αὐξήσουσι Μοῦσαι,

τον εξυμνούν οι Μούσες, όχι μόνο παραμένει Αθάνατος, αλλά επιπλέον αυξάνεται περισσότερο και η φήμη του.

Μναμοσύνας θύγατρες, Διὸς ξενίου σέβας αὔξουσαι

Διότι οι Μούσες που είναι θυγατέρες της Μνημοσύνης και του Διός, αυξάνουν το σεβασμό των ανθρώπων προς τον ξένιο Δία,

φιλίας τε γέρας βεβαίου.

αφού με τα δώρα τους, καλλιεργούν την φιλοξενία και επιβραβεύουν τις φιλικές σχέσεις.»

Βεβαίως, δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε στον μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει ο Αριστοτέλης το θεμελιώδες θέμα της Αρετής!

Ας επιδιώξουμε λοιπόν να λάβουμε και εμείς αυτά τα πολύτιμα δώρα των Μουσών, τα οποία είναι βεβαίως πνευματικά…

Είναι δώρα που σήμερα τα έχουμε όλοι μας ανάγκη, πολύ περισσότερο από ποτέ.

Σε αυτήν την εποχή της απόλυτης πνευματικής παρακμής στην οποία ζούμε, όπου η έννοια των ηθικών αρετών ή κάποιων αντίστοιχων παρεμφερών εννοιών έχουν ξεχαστεί και υποτιμηθεί, ας πάρουμε δύναμη και κουράγιο από αυτόν τον πραγματικά αριστουργηματικό ύμνο του Αριστοτέλη.

Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι στην ζωή μας, δεν αποτελεί μοναδικό κριτήριο η αξία του κέρδους, αλλά αντιθέτως οι ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ που σύμφωνα με τον Αριστοτέλη είναι περισσότερο πολύτιμες και από όλο το χρυσάφι του κόσμου και επίσης είναι ικανές να μας ΟΔΗΓΗΣΟΥΝακόμα και σε αυτήν την ίδια την ΑΘΑΝΑΣΙΑ.

Ας κατανοήσουμε ότι αυτή η οικονομική κρίση την οποία όλοι μας βιώνουμε, οφείλεται σε μία πολύ μεγαλύτερη Κρίση αξιών, που έχει ξεκινήσει από την αποκοπή μας από την αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία η οποία αποτελεί την μόνη ασφαλή μέθοδο που είναι σε θέση να μας οδηγήσει στην οδό της Σωτηρίας και να μας δώσει την σωστή και ενδεδειγμένη λύση σε όλα μας τα προβλήματα.

Να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον πραγματικό σκοπό της ζωής μας, γεγονός που έχουμε απόλυτη ανάγκη.

Αυτός ο Ύμνος του Αριστοτέλη προς την Αρετή, ας αποτελέσει για όλους μας την έμπνευση των Μουσών, που θα μπορούσε να μας οδηγήσει να ασχοληθούμε με κάποια πνευματική δημιουργία, που θα βάλει σε νέα τροχιά την καθημερινή μας ζωή.

Η κάποιων σκέψεων ή ενός βιβλίου, η σύνθεση ενός ποιήματος ή ενός ύμνου, η ενασχόληση με κάποια τέχνη ή ακόμα η κατανόηση κάποιας μυστικής διδασκαλίας, αποτελούν πνευματικές ασχολίες που θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν την ζωή μας και να ανεβάσουν το Πνευματικό μας επίπεδο!

Read More

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο συνθλίβεται ο ελληνικός λαός, η πραγματική αιτία, για την οποία οι…εργαζόμενοι, τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους «πρέπει» να ζουν σαν είλωτες, ο πραγματικός στόχος του ΣΕΒ, των τραπεζιτών...
των μονοπωλίων, των εγχώριων και των Ευρωπαίων Σαμαροβενιζέλων και των Σόιμπλε, καταγράφεται στη σελίδα 241 του μνημονίου που ψηφίστηκε την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012 στη Βουλή.
Ιδού, λοιπόν, προς όφελος ποιων συνάπτεται το νέο δάνειο των 130 δισ. ευρώ:
Σύμφωνα με το μνημόνιο, όπως αυτό ψηφίστηκε στο… Ναό της Δημοκρατίας και πριν από τις αποφάσεις του Eurogroup, από τα 130 δισ. ευρώ του δανείου, στο «Παράρτημα 3 – Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης – Προοίμιο – Αρθρο 6», αναφέρεται ότι
α) τα 30 δισ. ευρώ θα διατεθούν άμεσα στους ιδιώτες κατόχους ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους που θα ενταχθούν στο λεγόμενο PSI,
β) τα 35 δισ. ευρώ θα διατεθούν μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις τράπεζες των κρατών της Ευρωζώνης οι οποίες κατέχουν ελληνικά ομόλογα,
γ) τα 5,7 δισ. ευρώ θα διοχετευτούν για την εξόφληση τόκων ανεξόφλητων ομολόγων που έχουν ενταχθεί στο «κούρεμα».

Read More

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

Οι Τούρκοι έχουν λυσσαξει για αυτό το λόγο που παραθέτω παρακάτω και είναι μεγάλη Νίκη του Ελληνο-Αμερικάνικου λόμπι στην Αμερική, πολεμήσαμε πολύ σκληρά για αυτό το θέμα, αλλά δυστυχώς κανένας Έλληνας της Ελλάδας δεν το γνωρίζει.
Πετύχαμε να περάσει νόμο το Κογκρέσο που υποχρεώνει τους Τούρκους να επιστρέψουν την Αγιά Σοφία και άλλες εκκλησίες στο Πατριαρχείο στη Πόλη και να γίνει πάλι Ορθόδοξη εκκλησία γιατί, όπως λένε οι Αμερικάνοι όλα τα κτίρια που χτίστηκαν από Ορθοδόξους για να είναι εκκλησίες τους πρέπει να τους επιστραφούν και να απαγορευτεί να γίνουν τζαμιά η μουσεία η οτιδήποτε άλλο, οπότε οι Τούρκοι τώρα τα έχουν παίξει και κάνουν σα λυσσασμένα σκυλια πάλι γιατί τους πιεζουν οι Αμερικάνοι να εφαρμοσουν το νόμο περι Επιστροφη των Εκκλησιων στους Αρχικους τους Κατοχους (ετσι ονομαζεται ο νομος).
Committee Grants Christians Freedom in Turkey By Christine Thomasos, Christian Post Reporter July 22, 2011 2:26 pm
After years of religious discrimination, the United States House Committee on Foreign Affairs voted to adopt a Berman-Cicilline Amendment which aims to end the oppression of Turkey s Christian minority. The 43-1 house vote that added a return of churches passage to H.R. 2583, a State Department-Foreign Relation Authorization Act, called for the protection of Christian citizens. Armenian, Greek and Assyrian-Chaldean appear to be the groups most affected by the amendment that recognizes the mistreatment of their people practicing Christianity in Turkey. The driving force behind the passage of the amendment was Republican California Representative Ed Royce, who said it is important to recognize the wrongs being committed against Christians in Turkey. Religious minorities are under grave threat in today s Turkey, said Royce, a Republican from California. Rather than enjoying protection, very vulnerable religious minority groups including the Ecumenical Patriarchate of the Greek Orthodox Church are denied full legal status. Ken Hachikian, chairman of the Armenian National Committee of America, said the congressional committee vote was a step in the right direction for Christians in Turkey.
We won this landmark victory in the face of years of Turkey s lies about its supposed tolerance, and despite its token conversion of a few ancient churches, said Hachikian, according to CNN-Turkey. Archbishop Vicken Aykazian, Legate of the Eastern Diocese of the Armenian Church, was in attendance when the congressional committee voted in favor of the bipartisan amendment. He expressed the importance of the vote. This is a vote of justice against injustice, said Aykazian. I hope that this will be the first of many steps towards preserving Armenian Christian heritage in Turkey. The United States House Committee on Foreign Affairs is responsible for overseeing and creating legislation regarding foreign assistance. This type of assistance includes security and health issues taking place overseas, according to the U.S. House of Representatives website. The Berman-Cicilline Amendment recently passed by the committee encourages the Turkish government to honor international treaties and human rights laws. The amendment encourages the Turkish government to allow the rightful church and lay owners of Christian church properties, without hindrance or restriction, to organize and administer prayer services, religious education, clerical training, appointments, and succession, religious community gatherings, social services, including ministry to the needs of the poor and infirm, and other religious activities.

Read More

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Η αποκαλυπτική στιχομυθία για τους αγωγούς, που καθόρισε τις εκλογές του 2009

Της Γιώτας Αντωνοπούλου

Λέγεται, και σωστά, πως η Πολιτική είναι ένα κομμάτι Ιστορίας που γράφεται διαρκώς. Ο σύντομος αλλά εξόχως αποκαλυπτικός διάλογος Καραμανλή – Ομπάμα πριν από τρία χρόνια, τον οποίο δημοσιεύει το PRESSing, φωτίζει μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα το ομιχλώδες πολιτικό τοπίο του 2009 και τα όσα συνέβησαν τότε στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας οδηγώντας την κυβέρνηση Καραμανλή στην πτώση της και αλλάζοντας με βίαιο τρόπο τη «ρότα» της χώρας. Όπως προκύπτει μέσα από αυτό το διάλογο σε συνδυασμό με τα διάφορα ντοκουμέντα που τον τελευταίο ένα χρόνο έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας και έχουν οδηγήσει την ελληνική Δικαιοσύνη στην άσκηση ποινικών διώξεων κατ’ αγνώστων, αυτό που πρωτίστως κρίθηκε στις ελληνικές εκλογές του 2009 ήταν το περιεχόμενο της απάντησης στο επιτακτικό για την Αμερική πολιτικό ερώτημα «ποιος ελέγχει τις πηγές και τις ροές της ενέργειας; ». Αυτό που κρίθηκε ήταν η ίδια η διεθνής ενεργειακή «σκακιέρα», αναπόσπαστο και δομικό κομμάτι της «παγκόσμιας σκακιέρας» που τόσο ανάγλυφα περιγράφει ο Μπρεζίνσκι.

«Δύο θέματα, κύριε πρωθυπουργέ…»

Ήταν 3 Απριλίου 2009 τότε που ο Καραμανλής, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο, είχε την πρώτη του κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον νεοεκλεγέντα, τότε, πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα. Η συνάντηση εκείνη έχει ένα πολύ ενδιαφέρον παρασκήνιο που δεν έγινε τότε γνωστό, είναι, όμως, βέβαιο πως καθόρισε όχι μόνο την πορεία της κυβέρνησης Καραμανλή τους επόμενους μήνες αλλά συνολικά την πορεία της χώρας.

Ο Ομπάμα, ο οποίος ως υποψήφιος στις αμερικανικές εκλογές είχε δεσμευτεί σε όλους τους τόνους ότι θα στηρίξει την Ελλάδα στα εθνικά της θέματα, κάνοντας μάλιστα σαφείς αναφορές στο Σκοπιανό, στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, στην πρώτη του αυτή συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό όχι μόνο δεν επαναβεβαίωσε τις δεσμεύσεις του αλλά στη διάρκεια της 40λεπτης συνομιλίας τους θύμισε σε αρκετά σημεία τον προκάτοχό του Τζωρτζ Μπους το νεότερο: άκουγε επί πολλή ώρα αμίλητος τον Κώστα Καραμανλή να του εξηγεί με λεπτομέρειες ποια είναι τα προβλήματα της Ελλάδας και πού ακριβώς χρειάζεται η χώρα μας την υποστήριξη της υπερδύναμης κι όταν η ενημέρωση ολοκληρώθηκε αντί άλλου σχολίου ο νέος «πλανητάρχης» απάντησε:

-- «Θέλω κι εγώ από την πλευρά μου να σας θέσω, κύριε πρωθυπουργέ, δύο θέματα: Πρώτον, δεν συνάδει με το κεκτημένο του ΝΑΤΟ ένα κράτος μέλος να σπάει την ομοφωνία των αποφάσεων. Δεύτερον, δεν είναι επιτρεπτό ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ να αναπτύσσει προνομιακές σχέσεις με κράτος το οποίο δεν μετέχει στο ΝΑΤΟ».

Το δεικτικό, αν και ευγενικά διατυπωμένο, σχόλιο του Ομπάμα για το Βέτο της Ελλάδας στο Βουκουρέστι καθώς και για τις συμφωνίες με τη Ρωσία που αφορούσαν την κατασκευή των αγωγών ήρθε να διαψεύσει τις όποιες προσδοκίες είχε διαμορφώσει η ελληνική πλευρά ενόψει της πολυαναμενόμενης πρώτης συνάντησης με τη νέα αμερικανική ηγεσία. Και μπορεί μεν ο πρώην πρωθυπουργός να μην άφησε αναπάντητη την «παραίνεση» του Αμερικανού προέδρου, ανταπαντώντας πως «η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι είναι συνεπέστατο μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και το ΝΑΤΟ οφείλει να κατανοεί τα προβλήματα των χωρών μελών του», όμως, όπως αναφέρουν τακτικοί συνομιλητές του «από εκείνο το διάλογο ο Καραμανλής αντελήφθη πέραν πάσης αμφιβολίας πως ο χρόνος της διακυβέρνησής του μετράει αντίστροφα».

Το σχέδιο «ΠΥΘΙΑ»

Παρότι ο συγκεκριμένος διάλογος δεν ήταν τότε γνωστός, το γεγονός ότι ο χρόνος της διακυβέρνησης Καραμανλή τελείωνε θεωρούνταν εκ των ων ουκ άνευ τη συγκεκριμένη περίοδο καθώς οι ΗΠΑ κι οι «δορυφόροι» τους στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ με κάθε ευκαιρία και σε όλα τα επίπεδα επεδείκνυαν τη δυσφορία τους για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας ενώ παράλληλα η ελληνική κυβέρνηση δεχόταν πληθώρα «προειδοποιήσεων» από διαφορετικές και, φαινομενικά, ασύνδετες μεταξύ τους πλευρές. Προειδοποιήσεις προερχόμενες πρώτον, από τις «αγορές» οι οποίες αύξαναν επικίνδυνα το κόστος δανεισμού για τη χώρα μας παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης κατέγραφε, ακόμη, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης (+0,3% το πρώτο τρίμηνο του 2009). Προειδοποιήσεις από την Κομισιόν, η οποία μόλις είχε θέσει για δεύτερη φορά την ελληνική Οικονομία σε επιτήρηση (18/2/2009) αποστερώντας από την κυβέρνηση τη δυνατότητα της εκπλήρωσης δεσμεύσεων πουείχε αναλάβει προς διάφορες κοινωνικές ομάδες. Το αξιοσημείωτο , δε, είναι πως οι Ευρωπαίοι και οι απεσταλμένοι τους στην Ελλάδα τεχνοκράτες περιέργως «δεν είδαν» όλο αυτό το διάστημα της επιτήρησης αυτό που μετεκλογικά απέδωσαν στην κυβέρνηση Καραμανλή, ότι δηλαδή «έδινε ψεύτικα στοιχεία»! Το τρίτο «μέτωπο» εντοπιζόταν στο εσωτερικό της χώρας, με τις διάφορες συντεχνίες που είχαν τη δημόσια πολιτική καθοδήγηση του ΠΑΣΟΚ να διαμορφώνουν καθημερινά συνθήκες κοινωνικής αναταραχής και οικονομικής ασφυξίας σε όλα τα πιθανά πεδία προσέλκυσης επενδύσεων (στον ΟΛΠ, στο κέντρο της Αθήνας, στα αεροδρόμια κ.λπ.). Το τέταρτο «μέτωπο» είχε ονοματεπώνυμο: λεγόταν Γιώργος Παπανδρέου και είχε προαναγγείλει την «ημερομηνία λήξης» της κυβέρνησης Καραμανλή με αφορμή την Προεδρική εκλογή!

Και μόνο τα προαναφερθέντα θα ήταν αρκετά ώστε σε σύντομο διάστημα να οδηγήσουν σε πτώση μια κυβέρνηση των 151 βουλευτών. Κι όμως, όλα τα σενάρια σχετικά με το τι ή το ποιος θα μπορούσε πιθανώς να κρύβεται πίσω από τα όσα συνέβαιναν και να συντονίζει την κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα, ωχριούν μπροστά σ’ αυτό που γνώριζε ήδη από τότε ο Κώστας Καραμανλής: το άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ προς τον αρμόδιο Υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο για «σχέδιο δολοφονίας εις βάρος του πρωθυπουργού με στόχο την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας». Όπως αναφερόταν στο έγγραφο, η ΕΥΠ είχε λάβει τις απόρρητες αυτές πληροφορίες από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB), πράκτορες της οποίας «σε μία τουλάχιστον περίπτωση ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του Έλληνα πρωθυπουργού στην περιοχή της Ν. Μάκρης Αττικής, και πιο συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγ. Εφραίμ». Κι επειδή πέρα από το περιεχόμενο-σοκ του εγγράφου περί του εκπονηθέντος σε «αμερικανικό κέντρο» σχεδίου δολοφονίας, εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς και «τι δουλειά είχαν οι Ρώσοι πράκτορες στον Άγ. Εφραίμ;», η απάντηση βρίσκεται σε μια σειρά άλλων εγγράφων που περιλαμβάνονται στη σχετική δικογραφία, σύμφωνα με τα οποία η FSB είχε εντοπίσει «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των κυρίων Κ. Καραμανλή, Β. Πούτιν και Τζ. Παρβάνοφ» και είχε συστήσει μια ειδική ομάδα «αντιπαρακολούθησης» των κέντρων που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού! Όπως είναι γνωστό, τα απόρρητα έγγραφα της FSB αναφέρονταν σε σχέδιο ματαίωσης της ενεργειακής πολιτικής της χώρας, το οποίο είχε την ελληνική κωδική ονομασία «ΠΥΘΙΑ» και περιελάμβανε τέσσερα κύρια σημεία:

• Πολιτική αποσταθεροποίηση με αιχμή του δόρατος την υπόθεση Βατοπεδίου.

• Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών.

• Κοινωνική αποσταθεροποίηση με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες.

• Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική.

Περιελάμβανε, δηλαδή, το συγκεκριμένο σχέδιο, όλα όσα ήδη υφίστατο η κυβέρνηση Καραμανλή με την αύξηση του κόστους δανεισμού, τη νέα επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας, την υπόθεση του Βατοπεδίου που τροφοδοτούσε διεθνή δημοσιεύματα περί «σκανδάλων της ελληνικής κυβέρνησης», την κοινωνική αναταραχή στο εσωτερικό και διαφόρους «βρυχηθμούς» από το εξωτερικό, προερχόμενους ακόμη κι από Ευρωπαίους εταίρους της αμερικανικής «σφαίρας» επιρροής. Κι όσο κι αν δυσκολεύεται ο νους ενός πολίτη να αντιληφθεί και να πιστέψει ότι, ναι, είναι πιθανό να εκπονείται σε κάποιο σημείο του κόσμου και σε κάποιο πολιτικό κέντρο ένα σχέδιο δολοφονίας κατά πρωθυπουργού δημοκρατικής χώρας, ανατρέχοντας κανείς στην ιστορία, ακόμη και την πιο πρόσφατη, θα διαπιστώσει ότι σε διάφορα σημεία της υφηλίου υπήρξαν δυστυχήματα με θύματα πολιτικούς που τα ακριβή αίτιά τους ουδέποτε εξακριβώθηκαν, ή ότι υπήρξαν αναταραχές και εξεγέρσεις που ποτέ δεν διευκρινίστηκε από πού καθοδηγήθηκαν ή ακόμη, σε περιπτώσεις μη δημοκρατικών χωρών, έγιναν ακόμη και πόλεμοι με ψεύτικα ενοχοποιητικά στοιχεία, οι οποίοι άφησαν πίσω τους χιλιάδες αθώους νεκρούς. Δεν πρέπει, εξάλλου να διαφεύγει της προσοχής οιουδήποτε το γεγονός πως, μετά από πολύμηνη και εξονυχιστική έρευνα των στοιχείων, η ελληνική Δικαιοσύνη διέταξε την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αγνώστων για το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή.

Οι ανησυχίες του Καραμανλή

Ποια είναι η θέση του Κώστα Καραμανλή σε όλα αυτά που συνέβησαν αλλά και στα όσα στο μεταξύ αποκαλύφθηκαν για τη δράση ξένων κέντρων που αποσκοπούσαν στη ματαίωση της πολιτικής των αγωγών; Πρόσωπα που συνομιλούν τακτικά μαζί του είναι κατηγορηματικά στο θέμα των αποκαλύψεων για το σχέδιο «ΠΥΘΙΑ»: «Ο πρόεδρος δεν σχολιάζει τίποτα από όλα αυτά. Είναι αληθές ότι είχε ενημερωθεί από τον Παυλόπουλο για το απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ κι είχε λάβει αυξημένα μέτρα προσωπικής ασφάλειας, αλλά δεν γνωρίζει κάτι πέραν αυτού. Παρακολουθεί, όπως κι όλοι, τις εξελίξεις στο επίπεδο της ελληνικής Δικαιοσύνης». Οι ίδιοι, πάντως, συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού δεν αρνούνται πως η ακύρωση της πολιτικής των αγωγών αποτέλεσε για εκείνον μια μεγάλη απογοήτευση. Επίσης, δεν αρνούνται πως ο πρώην πρωθυπουργός ανησυχεί για τα εθνικά θέματα καθώς γνωρίζει το πλέγμα των συμφερόντων που εξυφαίνεται γύρω από τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα. Γι’ αυτό και θεωρεί ο Καραμανλής πως οι εκλογές της 17ης Ιουνίου είναι κρίσιμες για την ίδια την εθνική υπόσταση της χώρας. Η μεγάλη ανησυχία του είναι πως σήμερα η οικονομική κρίση έχει μετατραπεί σε πολιτική κρίση, κι αυτή η κατάσταση πρέπει άμεσα να εξομαλυνθεί. Η χώρα, σύμφωνα με τους συνομιλητές του κ. Καραμανλή, πρέπει άμεσα να μπει σε σταθερή τροχιά, αλλιώς θα είναι ευάλωτη όχι μόνο οικονομικά αλλά και εθνικά. Τη διάσταση αυτή έδωσε ο πρώην πρωθυπουργός κατά την προεκλογική περίοδο της 6ης Μαΐου όταν στη γραπτή του δήλωση με την οποία καλούσε τους πολίτες να στηρίξουν τη ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά σημείωνε μεταξύ άλλων:

-- «Η χώρα πρέπει να μπορεί να κυβερνηθεί με ξεκάθαρη πολιτική στόχευση και χρονικό ορίζοντα τετραετίας. Διαφορετικά η πρωτοφανής περιπέτεια που βιώνει ο τόπος μπορεί να επιδεινωθεί σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, κοινωνικά, ακόμα και εθνικά».
Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι στα εθνικά μας θέματα η Ευρώπη θα σταθεί αρωγός των θέσεών μας, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η Ελλάδα θα επιλέξει να πορευτεί τον ευρωπαϊκό δρόμο. Στο πλαίσιο αυτό είναι άμεσης προτεραιότητας οι πολιτικές προσέλκυσης επενδύσεων στη Θράκη, η οποία ήταν και παραμένει εξαιρετικά «ευαίσθητη» περιοχή. Ο κ. Καραμανλής θεωρεί επίσης, σύμφωνα πάντοτε με τους συνομιλητές του, ότι το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν προσφέρεται για προεκλογικές ρητορείες αλλά είναι ένα εξαιρετικά λεπτό ζήτημα που θέλει προσεκτικό σχεδιασμό και διεθνείς συμμαχίες, οι οποίες οφείλουν να συναφθούν σε συνθήκες σταθερότητας για την Ελλάδα. Γνωρίζοντας, εξάλλου, όσο λίγοι, το μέγεθος των πιέσεων που ασκούνται στην Ελλάδα για το Σκοπιανό, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί πως το γεγονός ότι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις 21 Μαΐου δεν συζήτησε το θέμα, δεν σημαίνει ότι αυτό δεν παραμένει ανοιχτό μπροστά μας κι ότι δεν θα κληθούμε σύντομα να το διαχειριστούμε. Ο Κώστας Καραμανλής πιστεύει, εξάλλου, πως δεν θα πρέπει να πάει χαμένη η ελληνική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2014, σημειώνοντας ωστόσο πως οι δυνατότητες μιας χώρας που έχει «γονατίσει» οικονομικά και κοινωνικά είναι περιορισμένες. Γι’ αυτό, όπως τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός στους συνομιλητές του, «οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα πρέπει οπωσδήποτε να αναδείξουν κυβέρνηση καθώς ένα νέο σκηνικό ακυβερνησίας θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα σε όλα τα επίπεδα και βέβαια και στο επίπεδο των εθνικών μας θεμάτων, τα οποία βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή». Μάλιστα, διευκρινίζει ότι «αυτή δεν μπορεί να είναι μια οποιαδήποτε κυβέρνηση. Η κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τις τύχες του τόπου θα πρέπει να είναι κυβέρνηση ΝΔ, αφού η μεγάλη παράταξη έχει σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό αλλά και καθαρές θέσεις στα εθνικά θέματα και έχει δώσει σημαντικές μάχες στο πεδίο αυτό».

Read More