ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΨΑΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ


Για να μαθαίνουμε...

ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ

Την αφορμή για την διήγηση που παραθέτω, μου έδωσε ένας αδαής δημοσιογράφος με εκπομπή σε έναν καθόλα νεοταξικό μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό, με τη συνεχή υποτιμητική αναφορά του στο παρατσούκλι αυτής της μεγάλης ελληνίδας. Και το έκανε, όπως πολλοί από εμάς, που εν αγνοία μας προσβάλλουμε καθημερινά στις συζητήσεις αυτήν την αγνή ψυχή, στην προσπάθεια να περιγράψουμε την καχεξία και την κακομοιριά τού νεοελληνικού κράτους. Στην Ελλάδα των Βαυαρών, λοιπόν, καταδιώχθηκαν ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης και άλλοι αγωνιστές, όπως ο μέγας Νικηταράς, που πέθανε άπορος πάνω στην ψάθα κάπου στον Πειραιά. Και αρνήθηκε, αυτός ο «ομοιοπαθής» της «Ψωροκώσταινας», να πάρει τη βοήθεια που τού πρόσφερε το φιλάνθρωπο χέρι ενός Άγγλου διπλωμάτη, που είχε ακούσει για τη μεγάλη φτώχεια στην οποία ζούσε ο ξεχασμένος ήρωας από τους Βαυαρούς κυβερνώντες. Αρνήθηκε, για να μη δώσει, λέει, αφορμή, σε κανέναν ξένο να κακολογήσει την πατρίδα του ότι ξεχνάει τους ανθρώπους της. Αυτή η μεγαλειώδης ομολογία πατριωτικής αγάπης είναι ικανή να κάνει ένα δάκρυ να κυλήσει. Όμως δεν είχε θέση για όλους αυτούς η νέα, ελεύθερη Ελλάδα. Ούτε και η «Ψωροκώσταινα» φυσικά. Με τα χρόνια, η συλλογική μνήμη των νεοελλήνων άρχισε να διαστρέφεται, εξαιτίας των ιδανικών μιας νέας ανερχόμενης αστικής τάξης, που είχε ως μοναδικό της σκοπό την κοινωνική καταξίωση και την ευμάρεια. Με επίκεντρο της την ξενόφερτη βασιλεία, και υπό την επίδραση τού Διαφωτισμού και των δυτικών, έντονων πολιτισμικών επιρροών, κάθε λαϊκή μορφή, κάθε τι γνήσια ελληνικό, υπέστη μια τεράστια υποβίβαση. Μετεξελίχθηκε σε έναν περιφρονητικό ορισμό, που θύμιζε απλώς το μίζερο παρελθόν από το οποίο, η νέα αυτή μεγαλοαστική τάξη, η γεμάτη με συμπλέγματα κατωτερότητας, προσπαθούσε να ξεφύγει με την προσμονή του πλήρους εξευρωπαϊσμού της. Η δουλοπρέπεια των νεοελλήνων έναντι των δυτικών, χρονολογείται ήδη από τα πρώτα χρόνια τής Εθνικής μας Επανάστασης. Η ζητιάνα «Ψωροκώσταινα», ήταν μια τέτοια περίπτωση υποτίμησης και άδικης περιφρόνησης. Δεν ταίριαζε δίπλα στην madam Pompidou και στα σαλόνια, και επειδή η δεύτερη λογιζόταν σαν όντως κυρία, η «Ψωροκώσταινα» έγινε η προσωποποίηση τής εθνικής μας ντροπής. Και ενώ θα έπρεπε να την τιμούμε και να την μνημονεύουμε ευλαβικά, όπως ακριβώς και στην παραβολή με τον οβολό της πτωχής χήρας, εμείς αντίθετα την περιφρονήσαμε. Κάθε φορά που την αποκαλούμε «Ψωροκώσταινα», καθένας από εμάς, είναι σαν να τής δίνει μία ακόμη μαχαιριά.
Σκοπός τού άρθρου, είναι να διαδώσουμε και να διαφωτίσουμε τους συμπατριώτες μας για αυτήν την τεράστια ατιμία, που γίνεται εις βάρος τής αρχόντισσας Ελληνίδας Πανωραίας Χατζηκώστα. Διαβάστε την ιστορία της και κρίνετε μόνοι σας.
«Στην εποχή που κυβερνούσε την Ελλάδα ο Καποδίστριας ζούσε στο Ναύπλιο μια ζητιάνα, που την έλεγαν «Ψωροκώσταινα». Σε μια λοιπόν συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος θέλοντας να πει για τη φτώχεια τού Ελληνικού Δημοσίου (θλιβερή έμπνευση), το παρομοίασε με την πασίγνωστη ζητιάνα. Από τότε η λέξη επαναλήφθηκε στις συζητήσεις και τελικά επικράτησε. Μόνο που, όταν λέγεται τώρα δεν εννοεί το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ολόκληρη τη χώρα. Η όλη ιστορία τής Ψωροκώσταινας (Ευ. Δαδιώτης, «Αιγαιοπελαγίτικα» τεύχος 13) είναι η εξής: «Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι' αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι», είπε περήφανα η γριά πλύστρα Χατζηκώσταινα και τα άφησε πάνω στο τραπέζι που είχε στήσει στην πλατεία του Ναυπλίου η ερανική επιτροπή, εκείνη την Κυριακή του 1826.Ύστερα από αυτή την απρόσμενη χειρονομία, κάποιος από το πλήθος φώναξε: «Για δείτε, η πλύστρα η Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της.»
Κι' αμέσως το φιλότιμο πήρε και έδωσε. Βροχή έπεφταν πάνω στο τραπέζι λίρες, γρόσια και ασημικά. Αυτή ήταν η συνέχεια της φτωχής προσφοράς τής πλύστρας Χατζηκώσταινας, που από εκείνη τη στιγμή αποθανατίστηκε με το παρατσούκλι «Ψωροκώσταινα». Και το παρανόμι αυτό κόλλησε έπειτα στην Ελλάδα. Αλλά, ποιά
ήταν αυτή η «Ψωροκώσταινα»; Ήταν η κάποτε αρχόντισσα των Κυδωνιών, τού Αϊβαλιού, Πανωραία Χατζηκώστα, σύζυγος πάμπλουτου Αϊβαλιώτη εμπόρου, που φημιζότανε όχι μόνο για τα πλούτη του άνδρα της, μα και για τα πολλά δικά της κι ακόμα για την ομορφιά της.
Όταν αργότερα οι Τούρκοι πυρπόλησαν την πολιτεία του Αϊβαλί, και έσφαξαν άνδρες και γυναικόπαιδα, ανάμεσα σε αυτούς που σώθηκαν ήταν και η αρχόντισσα Πανωραία Χατζηκώστα, που είδε να σφάζουν οι Τούρκοι τον άνδρα της και τα παιδιά της. Κατά καλή της τύχη ένας ναύτης τη βοήθησε και μαζί με άλλους την ανέβασε σε ένα καράβι που ξεμπάρκαρε στα Ψαρά. Εκεί αναγνωρίστηκε από τον ομοιοπαθή της Βενιαμίν τον Λέσβιο, την προστάτεψε και τον ακολούθησε στην Πελοπόννησο. Στο Ναύπλιο, ο Βενιαμίν παρέδιδε μαθήματα για να ζήσει και η Πανωραία, για να ζήσει, άρχισε να ξενοπλένει και αργότερα, με σαλεμένα σχεδόν τα λογικά της, ζητιάνευε στους δρόμους του Ναυπλίου. Έπειτα από το περιστατικό τού εράνου στο Ναύπλιο, όταν έφτασε ο Καποδίστριας στην Ελλάδα, τη συμμάζεψε κι' όταν ίδρυσε το ορφανοτροφείο, η Πανωραία, που τώρα έγινε γνωστή με το παρανόμι «Ψωροκώσταινα», προσφέρθηκε να πλένει τα ρούχα τών ορφανών χ ω ρ ί ς κ α μ ι ά π λ η ρ ω μ ή.
«Λεξικό Λαϊκής Σοφίας», Τάκη Νατσούλη-Εκδ. Σμυρνιωτάκη-σελ. 581. (Ευ. Δαδιώτης, «Αιγαιοπελαγίτικα» τεύχος 13)

Ο συμπαθέστατος Σπαθάρης μπορεί να «έφυγε» αλλά οι Καραγκιόζηδες είναι ακόμη εδώ. Στις μέρες μας, που η Ελλάδα έχει γεμίσει με Χατζηαβάτηδες και με άλλες κωμικές φιγούρες τού Θεάτρου Σκιών, που σπάζουν στη μέση, λείπει, δυστυχώς, ο Μπάρμπα Γιώργος με την γκλίτσα.
Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος

Ζωγράφος

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Επεισόδια ενάντια σε Ελλήνες (Παρέλαση 25 Μαρτίου 2010)

ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ.... ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ. Α ΡΕ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ... ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΣΕΙΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ....

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ....

ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΒΗΜΑ ΣΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ Η ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΛΕΝΕ. ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ... ΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ....
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΣΥΝΤΟΜΑ.

ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ.....

"Εις το εξωτερικόν η θύελλα εναντίον της Ελλάδος και του Τρικούπη εμαίνετο κυριολεκτικώς [...]. Τα ελληνικά δάνεια εν Λονδίνω κατρακυλούσαν διαρκώς και είχαν φθάσει εις τον πάτον. Αι ζημίαι των ξένων ομολογιούχων ήσαν τεράστιαι.
Αι κυβερνήσεις Γαλλίας και Αγγλίας είχαν οργισθεί καθ ημών. Η Γερμανική κυβέρνησις άφριζεν από θυμόν,ο Γερμανικός Τύπος μας επερνούσε δεκατέσσερες γενεές,ένα σατυρικόν φύλλον του Βερολίνου εδημοσίευσε μιαν γελοιογραφίαν του βασιλέως Γεωργίου, εφίππου, με στολήν αρματωλού, φέσι, πάλαν και φουστανέλαν, είχε δε ως legende από κάτω: "Der Kleine Klepte", ελληνογερμανικό καλαμπούρι, ο μικρός κλέφτης αλλά και ο μικρός λωποδύτης ταυτοχρόνως. Τα περισσότερα των ελληνικών δανείων ευρίσκοντο εις χείρας γερμανικάς. Ο Κάιζερ ηπείλει να μας πνίξει".
Στέφανος Στεφάνου, "Αι οικονομικαί και πολιτικαί περιπέτειαι της Ελλάδος από το 1893 εως το 1897", Ελεύθερον Βήμα, 14.3.1929.

"Το όνομα ημών κατήντησεν αντικείμενον εμπαιγμού και περιφρονήσεως. Απεκαλύψαμεν τας πληγάς μας και τώρα πρέπει, όσον οίον τε ταχύτερον να τας θεραπεύσωμεν. Η δημοσία πίστις εξέλιπεν. Η Ελλάς θεωρείται χρεώκοπος".
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ομιλία στην Εθνοσυνέλευση, 20.7.1864.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ.... 43% ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΜΕ ΠΟΙΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ?

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΗ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΠΛΕΟΝ. ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΟΛΟΙ? ΑΥΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΜΕ?

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

23.000 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ




Σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη στη Θεσσαλία. Είναι ίσως το αρχαιότερο στον κόσμο. Στην είσοδο μια σπηλιάς στη Θεσσαλία ανακάλυψαν σήμερα Έλληνες παλαιοντολόγοι ένα πέτρινο τείχος 23.000 ετών!

Το εύρημα "πιθανώς ένα από τα πιο παλαιά στον κόσμο" αποκάλυψε την ηλικία του χάριν στην πρωτοποριακή μέθοδο χρονολόγησης που ονομάζεται οπτική φωταύγεια, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού. "Σύμφωνα με τα στοιχεία που προδίδουν την ηλικία του, το τείχος κατασκευάστηκε την πιο ψυχρή εποχή των παγετώνων από κατοίκους του σπηλαίου της Παλαιολιθικής εποχής για να προστατευθούν από το ψύχος".

Στον αρχαιολογικό χώρο αυτόν, που βρίσκεται κοντά στην Καλαμπάκα, διεξάγονται έρευνες εδώ και 25 χρόνια από ομάδες Ελλήνων παλαιοντολόγων, αλλά μόνο σήμερα είδε το φως η σημαντική αυτή ανακάλυψη.

ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ


ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΕΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟΧΟ ΖΩΗΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΑΤΗ ΧΩΡΑ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΡΟΣ ΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΞΕΝΟΙ ΤΗΝ ΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ.ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΗΣ ΚΡΥΒΕΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ.
ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ
1) ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
2) ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ
3) ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ
4) ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ
5) ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΜΑΣ
6) ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΑΣ
7) ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΑΣ
8) ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
9) ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ
10) ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ (ΦΙΛΟΥΣ)
ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2000 ΧΡΟΝΙΑ (ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ) ΗΣΑΝ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΦΑΓΕΙΣ ΟΠΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ (ΕΛΛΗΝΕΣ)ΚΑΙ ΗΣΑΝ ΗΡΩΕΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΚΥΡΙΟΙ ΗΣΑΝ ΗΡΩΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΔΙΩΞΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΖΥΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1940 ΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΤΟΥΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΤΟΤΕ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΤΑ ΒΑΛΑΝΕ ΜΕ ΙΤΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ( ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΕΧΟΤΑΝ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ) ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1974 ΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ (ΑΠΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΗΣΕ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ)
ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΠΟΔΙΔΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΑ ΟΤΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΤΟ ΑΜΥΑΛΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ.
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΛΛΑ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΟΥΣ(ΕΛΛΗΝΕΣ) ΜΙΣΕΛΛΗΝΕΣ
ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ
ΗΔΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ (ΕΛΕΩ ΚΡΙΣΗΣ)
ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΓΟΝΕΩΝ
ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ)
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ Η ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ:ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ

Ο Ρήγας Φεραίος, ο επονομαζόμενος Βελεστινλής, θεωρείται εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής, ο ίδιος υπέγραφε ως Ρήγας Βελεστινλής ή Ρήγας ο Θεσσαλός

Γεννήθηκε στο Βελεστίνο, τις αρχαίες Φερές, το 1757, από εύπορη οικογένεια.

Από την νεανική του ζωή τα μόνα γνωστά είναι ότι η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και φέρεται πως είχε μία αδελφή την Ασήμω. Αναφέρεται πως είχε και ένα αδελφό, ο οποίος μάλιστα συμμετείχε στην επανάσταση του 1821, όμως η παράδοση δεν διέσωσε το όνομά του.



Ρήγας Φεραίος (1757-1798


Ο Θούριος του Ρήγα είναι ένα ποίημα που έγραψε ο Ρήγας για να εμψυχώσει τους σκλαβωμένους υπό τον οθωμανικό ζυγό και μετά να τους ωθήσει στον τιτάνιο αγώνα της Επανάστασης, για την απόκτηση της ελευθερίας.

Για να εκφράσει τα επαναστατικά του μηνύματα δανείζεται από τους αρχαίους 'Έλληνες ποιητές τον τίτλο ''Θούριος'', που σημαίνει ορμητικός, μαινόμενος, πολεμικός.

Ο τίτλος «Θούριος» ανταποκρίνεται πράγματι και στο περιεχόμενο του ποιήματος του Ρήγα. Είναι ορμητικός και επαναστατικός παιάνας.



Ο Θούριος


Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά,

μονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;

Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμε κλαδιά,

να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για τη πικρή σκλαβιά;

Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,

τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;

Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνοι, σκλαβιά και φυλακή.


Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις και να 'σαι στη σκλαβιά;

στοχάσου πως σε ψαίνουν, καθ' ώραν στην φωτιά.

Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής

ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής.

Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πη,

κι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη.

Ο Σούτζος, κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής

Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής.


Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,

σκοτώθηκαν κι' αγάδες, με άδικον σπαθί.

Κι αμέτρητ' άλλοι τόσοι και Τούρκοι και Ρωμιοί,

ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά 'φορμή.

Ελάτε μ' έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,

να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.


Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν

να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.

Οι νόμοι ναν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,

και της πατρίδος ένας, να γένη αρχηγός.

Γιατί κι η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,

να ζούμε σαν θηρία, είν' πλιο σκληρή φωτιά.

Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν

ας πούμ' απ' την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.


(Εδώ σηκώνονται οι πατριώται ορθοί,

και υψώνοντες τας χείρας προς τον ουρανόν,

κάμνουν τον όρκον.)



Ανδριάντας του Ρήγα Φεραίου στην εισόδο του Πανεπιστημίου Αθηνών


Όρκος Κατά Τυραννίας & Αναρχίας


Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε σε,

στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.

Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,

εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.


Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,

για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.

Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,

αχώριστος για ναμαι, υπό τον στρατηγόν.


Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο ουρανός,

και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.


Το Τέλος Του Όρκου


Σ' ανατολή και δύση, και νότον και βοριά,

για την πατρίδα όλοι, να 'χωμεν μια καρδιά.

Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,

στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.


Βουλγάροι κι Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,

Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,

Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,

πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.


Όσα απ' την τυραννίαν, πήγαν στην ξενητιά

στον τόπον του καθ' ένας, ας έλθη τώρα πιά.

Και όσοι του πολεμου, την τέχνην αγροικούν

Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυρράνους να νικούν.


Η Ρούμελη τους κράζει, μ' αγκάλες ανοιχτές,

τους δίδει βιό και τόπον, αξίες και τιμές.

Ως ποτ' οφφικιάλος, σε ξένους Βασιλείς;

έλα να γένης στύλος, δικής σου της φυλής.


Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθή

ή να κρεμάση φούντα, για ξένον στο σπαθί.

Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πιά εχθροί,

αδέλφια μας θα γένουν, ας είναι κι εθνικοί.


Μα όσοι θα τολμήσουν, αντίκρυ να σταθούν,

εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν.

Σουλιώτες και Μανιάτες, λιοντάρια ξακουστά

ως πότε σταις σπηλιές σας, κοιμάστε σφαλιστά;


Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραητοί,

κι Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννήστε μια ψυχή.

Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια,

και αίμα των τυράννων, ρουφήξτε σα θεριά.


Του Σάββα και Δουνάβου, αδέλφια Χριστιανοί,

με τα άρματα στο χέρι, καθ' ένας ας φανή,

Το αίμα σας ας βράση, με δίκαιον θυμόν,

μικροί μεγάλοι ομώστε, τυρράννου τον χαμόν.


Λεβέντες αντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,

ο βάρβαρος ως πότε, θε να σας τυραννή.

Μην καρτερήτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,

χωθήτε στο μπογάζι, μ' εμάς και σεις μαζί.


Δελφίνια της θαλάσσης, αζδέρια των νησιών,

σαν αστραπή χυθήτε, χτυπάτε τον εχθρόν.

Της Κρήτης και της Νύδρας, θαλασσινά πουλιά,

καιρός ειν' της πατριδος, ν' ακούστε την λαλιά.


Κι οσ' είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,

οι νόμοι σας προστάζουν, να βάλετε φωτιά.

Με εμάς κι εσείς Μαλτέζοι, γεννήτε ένα κορμί,

κατά της τυραννίας, ριχθήτε με ορμή.


Σας κράζει η Ελλάδα, σας θέλει, σας πονεί,

ζητά την συνδρομήν σας, με μητρική φωνή.

Τι σκέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;

τινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός.


Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μη ψηφάς,

με τον ραγιά ενώσου, αν θέλης να νικάς.

Συλήστρα και Μπραίλα, Σμαήλι και Κιλί,

Μπενδέρι και Χωτήνι, εσένα προσκαλεί.


Στρατεύματα σου στείλε, κι εκείνα προσκυνούν

γιατί στην τυρραννίαν, να ζήσουν δεν μπορούν.

Γκιουρντζή πιά μη κοιμάσαι, σηκώσου με ορμήν,

τον Προύσια να μοιάσης, έχεις την αφορμήν.


Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς

πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανής.

Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να συκωθής,

στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθής.


Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,

δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.

Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλη ας μη φανή,

για να ψοφήσει ο λύκος, όπου σας τυραννεί.


Με μια καρδιά όλοι, μια γνώμη, μια ψυχή,

χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθή.

Να ανάψουμε μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,

να τρέξει από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά.


Ψηλά στα μπαϊράκια, σηκώστε τον σταυρόν,

και σαν αστροπελέκια, χτυπατε τον εχθρόν.

Ποτέ μη στοχασθήτε, πως είναι δυνατός,

καρδιοκτυπά και τρέμει, σαν τον λαγόν κι αυτός.


Τριακόσιοι Γκιρτζιαλήδες, τον έκαμαν να ιδή,

πως δεν μπορεί με τόπια, μπροστά τους να εβγεί.

Λοιπόν γιατί αργήτε, τι στέκεσθε νεκροί;

ξυπνήστε μην είστε ενάντιοι κι εχθροί.


Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σα θεριά,

για την ελευθερία, πηδούσαν στη φωτιά.

Έτσι κι ημείς, αδέλφια, ν' αρπάξουμε για μια

τα άρματα, και να βγούμεν απ' την πικρή σκλαβιά.


Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,

και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.

Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψη ο σταυρός,

και στην δικαιοσύνην, να σκύψη ο εχθρός.


Ο κόσμος να γλυτώση, απ' αύτην την πληγή,

κι ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.

H σημαία που πρότεινε ο Ρήγας Φεραίος



25η ΜΑΡΤΙΟΥ:ΔΙΠΛΗ ΕΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

1821-2010 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΙΑ ΩΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΖΩΗΣ ΠΑΡΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗΣ


Στις 25 Μαρτίου 1821, ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκική σκλαβιά που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια. Ήταν η εποχή εκείνη που ωρίμασαν οι συνθήκες και οι καταστάσεις για το ξεσήκωμα του ελληνισμού. Η επανάσταση ξεκίνησε από τα νότια διαμερίσματα του ελλαδικού χώρου επειδή εκεί υπήρχαν πολλοί εμπειροπόλεμοι άνδρες και πλούσια ναυτική δύναμη ώστε να επιτευχθεί ένα δυναμικό χτύπημα από στεριά και θάλασσα.

Γύρω στα μέσα του Μαρτίου του 1821 σημειώθηκαν σποραδικά επεισόδια εναντίον των Τούρκων και το τρίτο δεκαήμερο του ίδιου μήνα εκδηλώθηκαν οι πρώτες συλλογικές επαναστατικές πράξεις: Στις 21 στα Καλάβρυτα, στις 22 στη Μάνη, στις 23 στην Καλαμάτα και στις 24/25 στην Πάτρα και σ’ όλες σχεδόν τις επαρχίες της Πελοποννήσου καθώς και σε άλλες περιοχές (Σάλωνα, Γαλαξίδι, Λειβαδιά, Αταλάντη). Τον Απρίλιο η επανάσταση απλώθηκε στις Σπέτσες, στα Ψαρά, στην Ύδρα, στην Κάσο, στη Μύκονο, στην Αττική και σε άλλες περιοχές. Στους επόμενους μήνες η επανάσταση απλώθηκε και στις υπόλοιπες περιοχές.

Ως ημέρα κήρυξης της Επαναστάσεως αναγνωρίζεται επίσημα η 25η Μαρτίου. Εκείνη τη μέρα συγκεντρώθηκε στην Αγία Λαύρα μεγάλο πλήθος στρατιωτικών δυνάμεων και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε και κήρυξε το ξεκίνημα του επαναστατικού αγώνα. Εκεί, παρουσία προκρίτων και οπλαρχηγών, υψώθηκε το λάβαρο του αγώνα και δόθηκε ο όρκος «Ελευθερία ή θάνατος», ενώ οι πολεμιστές κρατούσαν γυμνά τα σπαθιά τους και τα καριοφίλια βροντούσαν.

Έκτοτε, η 25 Μαρτίου γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες και συνηθίζεται να παρουσιάζει η κάθε περιοχή τις δυνάμεις της, τους νέους και τμήμα του στρατού, που παρελαύνουν σε ανάμνηση της τότε συγκέντρωσης του στρατού και της λαμπρής εκείνης ημέρας που οι σκλαβωμένοι Έλληνες έπαψαν να είναι ραγιάδες.


Στις 25 Μαρτίου εορτάζουμε επίσης τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Την χαρμόσυνη δηλαδή είδηση, που έφερε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία, ότι μέσω αυτής θα ενσαρκωθεί ο Υιός του Θεού. «Ιδού νυν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην» της είπε ο Αρχάγγελος.
Όταν η Παναγία ρώτησε πώς είναι δυνατόν να τεκνοποιήσει χωρίς άνδρα, ο Αρχάγγελος της απάντησε ότι το Άγιο Πνεύμα θα έρθει σε εσένα και με την δύναμη του Υψίστου θα συντελεστεί η ενσάρκωση του Υιού του.
Έτσι η Μαρία συνέλαβε τον Υιό και λόγο του Θεού, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος με την εκούσια θυσία και τον μαρτυρικό «θάνατό» του, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο, στον οποίο είχε οδηγηθεί μετά από την εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο.
Το απολυτίκιο της γιορτής λέει:
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και τού απ’ αιώνος μυστηρίου ή φανέρωσις ο Υιός τού Θεού Υιός τής Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν, Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.»
Δηλαδή:
«Σήμερα είναι η κυριότερη μέρα της σωτηρίας μας και η φανέρωση του Μυστηρίου, που ήταν από πολλά χρόνια κρυμμένο: Ο Υιός του Θεού θα γίνει άνθρωπος, Υιός τής Παρθένου Μαρίας και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα φέρνει. Γι’ αυτό κι εμείς μαζί μ αυτόν ας πούμε ζωηρά στην Παναγία: Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου.»

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Εκκλησίας μας. Είναι μέρα χαράς και αγαλλίασης. Η Εκκλησία επιτρέπει την βρώση ψαριών ακόμα και αν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου «πέσει» μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα. Η ημέρα αυτή είναι και ημέρα αργίας. Η παράδοση λέει ότι αυτήν την ημέρα ούτε τα χελιδόνια δεν χτίζουν τις φωλιές τους.


ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ:Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ



Παιδιά μου!

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα• διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα...

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε• και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.

Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ



Ήτανε νύχτα. Τα βουνά, οι λαγκαδιές, τα δένδρα,οι βρύσες, τ' αγριολούλουδα, ο ουρανός, τ' αγέρι,στέκουν βουβά ν' ακούσουνε την προσευχή του Διάκου.

« Όταν η μαύρ' η μάνα μου, εμπρός σε μιαν εικόνα,Πλάστη μου, μ' εγονάτιζε με σταυρωτά τα χέρια καί μώλεγε να δεηθώ για κειούς, που το χειμώνα σα λύκοι ετρέχαν στα βουνά με χιόνια, μ' αγριοκαίρια, για να μη ζούνε στο ζυγό, ένιωθα τη φωνή μου να ξεψυχάη στα χείλη μου, εσπάραζε η καρδιά μου, μου ετρέμανε τα γόνατα, σα νά 'θελε η ψυχή μου να φύγη με τη δέηση από τα σωθικά μου.
Ύστερα μούλεγε κρυφά να Σου ζητώ τη χάρη και να μ'αξιώσης μια φορά ένα σπαθί να ζώσω και να μην έρθη ο θάνατος να μ'εύρη να με πάρη, πρίν πολεμήσω ελεύθερος, για Σέ πριν το ματώσω. Πατέρα παντοδύναμε, άκουσες την ευχή μου, μου φύτεψες μέσ' στην καρδιά αγάπη, πίστη, ελπίδα, έδωκες μια αχτίδα Σου αθέρα στο σπαθί μου και μού'πες: Τώρα πέθανε για Με, για την Πατρίδα.
Έτοιμος είμαι, Πλάστη μου! Λίγες στιγμές ακόμα και σβηώνται τ' άστρα Σου για με. Για με θα σκοτειδιάση τ' όμορφο γλυκοχάραμα. Θα μου κλειστή το στόμα, που εκελαηδούσε στα βουνά, στη ρεματιά, στη βρύση, θα μαραθούν τα πεύκα μου. Αραχνιασμέν' η λύρα,
που μου ήταν αδερφοποιητή κι όπου μ' εμέ στη φτέρη αγκαλιασμένη επλάγιαζε, τώρα θα μείνη στείρα καί στ' άψυχο κουφάρι της θα να βογγάη τ' αγέρι.
Όλα τ' αφήνω με χαρά, χωρίς ν' αναστενάξω. Και τό'χω περηφάνεια μου, που εδιάλεξες εμένα αυτήν την έρμη την ποριά με το κορμί να φράξω. Ευχαριστώ Σε, Πλάστη μου! Δε θα χαθούν σπαρμένα και δε θα μείνουν άκαρπα τ' άχαρα κόκκαλά μου. Ευλόγησέ τηνε τη γη, οπού θα μ' αγκαλιάση και στοίχειωσε κάθε σπειρί από τα χώματα μου, να γένη αδιάβατο βουνό το μνήμα του Θανάση. Θέ μου! ξημέρωσέ τηνε την αυριανή τη μέρα! Θα μας θυμάτ' η Αρβανιτιά και θα την τρώ' η ζήλεια. Θα χλιμιντράνε τ' άλογα, θα καίνε τον αγέρα
με τ' άγρια τα χνώτα τους γκέκικα καριοφίλια, θα γίνουν πάλι τα Θερμιά λαίμαργη καταβόθρα.
Χιλιάδες ήρθαν θερισταί και Χάρος οργοτόμος, μουγκρίζουν, φοβερίζουνε, πως δε θα μείνη λώθρα σ' αυτήν τη δύστυχη τη γη, φωτιά, δρεπάνι, τρόμος. Κι εμείς θα πάμε με χαρά σ' αυτόν τον καταρράχτη. Επάνωθέ μας θά'σαι Σύ, και τα πατήματα μας θα νά'χουνε για στήριγμα τη φοβερή τη στάχτη, πώμεινε σπίθ'ακοίμητη βαθιά στα σωθικά μας.
Δυνάμωσέ μας, Πλάστη μου! Για ν' ακουστή στη Δύση, πως δεν απονεκρώθηκε και πως θ' ανθοβολήση τώρα με τα Μαγιάπριλα ή δουλωμένη χώρα. Ευλογημέν' η ώρα!»

Έσκυψ' ο Διάκος ως τη γη, έσφιξε με τα χείλη κι εφίλησε γλυκά γλυκά το πατρικό του χώμα. Έβραζε μέσα του η καρδιά και στα ματόκλαδά του καθάριο, φωτοστόλουστο, ξεφύτρωσ' ένα δάκρυ...
Χαρά στο χόρτο πώλαχε να πιη σε τέτοια βρύση. Πλαγιάζει ο λεονταρόψυχος! Τα νιάτα, η θωριά του, τ' αστέρια βλέπουν με χαρά και κάπου κάπου αφήνουν κρυφά το θόλο τ' ουρανού για να διαβούν σιμά του. Μοσχοβολάει τριγύρω του και τον σφιχταγκαλιάζει
στον κόρφο της η άνοιξη, σα νά'τανε παιδί της. Χαρούμενα τα λούλουδα φιλούν το μέτωπο του, χάνει με μιας την ασχημιά και την ταπεινοσύνη ο έρμος ο αζώηρος, η ποταπή η λαψάνα, γλυκαίνει το χαμαίδρυο, στου χαμαιλειού τη ρίζα αποκοιμιέται ο θάνατος και το περιπλοκάδι, που πάντα κρύβεται δειλό και τ' άπλερο κορμί του αλλού στυλώνει το φτωχό, δυναμωμένο τώρα τρελλό, περηφανεύεται και θέλει να κλαρώση στ'ανδρειωμένο μέτωπο για ν' ακουστή πως ήταν στη φοβερή παραμονή μια τρίχ' απ' τα μαλλιά του.

Πλαγιάζει ο λιονταρόψυχος! Του ύπνου του οι ώραις όσο κι'αν φύγουν γρήγορα, μεσότοιχο θα γένουν ν'αποστομώσουν το θολό, τ' αγριωμένο κύμα του χρόνου που μας έπνιξε. Μ' εκείνην την ρανίδα πώσταξ' από τα μάτια του θα ξεπλυθή η μαυράδα, που ελέρωνε της μοίρας μας το νεκρικό δεφτέρι. Ο Διάκος στο κρεββάτι του, ζωσμένος τη φλοκάτη, σαν αητός μες στη φωλιά, ολάκερο ένα γένος
έκλωθ' εκείνην την βραδιά. Όταν προβάλ'η μέρα, θα νάβγουν τ' αητόπουλα με τροχισμένα νύχια, με θεριεμμένα τα φτερά, ν'αρχίσουν το κυνήγι...
Πλάστη μεγαλοδύναμε! Αξίωσέ μας όλους, πριν μας σκεπάση η μαύρη γη, στα δουλωμένα πλάγια να κοιμηθούμε μια νυχτιά τον ύπνο του Θανάση!

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

ΒΙΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΑΛΛΑ......... ΚΑΙ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ


Ο Ανδρέας Παπανδρέου θα με απέλυε εάν έκανα όλα αυτά και θα με έστελνε για... περαιτέρω. Και θα υπήρχαν τα περαιτέρω..."

Είναι γνωστό πως το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία απολύτως σχέση στον χειρισμό των εθνικών θεμάτων και δη των Ελληνοτουρκικών, με το παλιό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Σε μία επιστολή κόλαφος, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Γ. Καψής, επιπλήτει τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, κύριο Δ. Δρούτσα για τους χειρισμούς του στα Ελληνοτουρκικά (υπενθυμίζουμε πως ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε αναφερθεί για τον κύριο Δρούτσα λέγοντας πως "θα πρέπει να του απαγορευτεί η είσοδος στην Κύπρο").

Έτσι, διαβάζουμε από ανοιχτή επιστολή του πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών Γ. Καψή (ΠΑΣΟΚ) προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα:

“Δεν θεωρώ τον εαυτό μου σοφότερο επειδή μια 8ετία χειρίστηκα… τα Eλληνοτουρκικά. Θέλω να σας πω σε ποιές περιπτώσεις ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου θα με απέλυε αστραπιαία και θα με παρέπεμπε σε εξεταστική επιτροπή για τα περαιτέρω. Και θα υπήρχαν περαιτέρω.”

Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου θα με απέλυε, αν τολμούσα:

α) Ν’αρχίσω οποιουδήποτε είδους συνομιλίες υπό τη δαμόκλειο σπάθη του casus belli –και χωρίς να αρθεί προηγουμένως-, ευτελίζοντας τη χώρα μου και υποβιβάζοντάς την στην τάξη του Χατζηαβάτη.

β) Να τείνω οποιαδήποτε χείρα βοηθείας (πχ. υποστήριξη στην ΕΕ), πριν δοθούν πληροφορίες, εξηγήσεις, έστω μία συγνώμη για την εν ψυχρώ εκτέλεση 1.450 Ελλήνων αιχμαλώτων στην Κύπρο…

γ) Να αρχίσω συνομιλίες για εμπορικές ή άλλες συμφωνίες “καλής θέλησης” πριν η άλλη πλευρά δεχτεί την άρση των συνεπειών της μυστικής πράξης 66 και την αποζημίωση των θυμάτων, όπως είχαμε συμφωνήσει με το μακαρίτη τον Οζάλ.” [...]

“Είναι γνωστό ότι έχετε συμβάλει αποφασιστικά στην κατάρτιση του σχεδίου Ανάν, το οποίο αποδοκίμασαν οι λαοί της Κύπρου και της Ελλάδας. Η προσωπική μου γνώμη είναι για ότι για να υποστηρίξει κανείς ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να εμπίπτει σε μία από τις εξής κατηγορίες:

α) Να μην το έχει διαβάσει.
β) Να το έχει διαβάσει αλλά να μην το κατάλαβε.
γ) Να το υποστήριξε εν διατεταγμένη υπηρεσία”...

ΕΥΖΩΝΟΙ : ΟΙ ΑΚΙΝΗΤΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ

Mε το βλέμμα ακίνητο και το σθένος αμετακίνητο οι εύζωνοι

Ο σημερινός Εύζωνας με την ηρωική φουστανέλλα και το θρυλικό τσαρούχι αποδίδει με υπερηφάνεια και σεβασμό τις προβλεπόμενες τιμές στη Σημαία μας κατά την επίσημη έπαρση και υποστολή της στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, και παραμένει τιμητικά όλο το 24ωρο άγρυπνος φρουρός στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, σαν απόδειξη της ευγνωμοσύνης του Έθνους, προς το νεκρό ήρωα και για να θυμίζει σ’ όλο τον κόσμο ότι, «η μεγαλοσύνη στα Έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα».

ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ-ΟΙ ΕΥΖΩΝΕΣ



(Ιστορία - Αποστολή - Εθνική Παράδοση)
Συνοπτική Ιστορία Προεδρικής Φρουράς

1. Ίδρυση
Η Προεδρική Φρουρά ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1868 και η αρχική της συγκρότηση περιελάμβανε δύο Τμήματα:

α. Το Τμήμα Ευζώνων και

β. Το Τμήμα Κρητών

2. Σκοπός Ιδρύσεως
Μέσα στα πλαίσια σεβασμού και διατήρησης της Εθνικής μας παράδοσης, εντάσσεται και η συνέχιση της ζωντανής παρουσίας των Ευζώνων μας, των γνωστών σ’ όλο τον κόσμο θρυλικών τσολιάδων μας, οι οποίοι επρωτοστάτησαν σ’ όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους μας από το 1453 μέχρι και το 1940 και με τις ηρωικές πράξεις των κατέστησαν σύμβολα ηρωισμού, θυσίας και νίκης.

3. Ονομασίες - Τίτλοι
α. Από της συστάσεώς της έλαβε διαδοχικά τις εξής ονομασίες ή τίτλους:

1. Άγημα

2. Ανακτορική Φρουρά

3. Φρουρά Σημαίας

4. Φρουρά Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη

5. Βασιλική Φρουρά

6. Προεδρική Φρουρά από 1974 μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας της Ελλάδας

β. Οι άνδρες που επιλέγονται να υπηρετήσουν στην προεδρική Φρουρά ονομάζονται «ΕΥΖΩΝΕΣ» ή «ΤΣΟΛΙΑΔΕΣ». Ο τίτλος «ΕΥΖΩΝΕΣ» που σημαίνει ετυμολογικά «ΚΑΛΑ - ΖΩΜΕΝΟΙ», έχει τις ρίζες του στην εποχή του Ομήρου, ο οποίος εμνημόνευσε σαν «ΕΥΖΩΝΕΣ», τους πολύ ψηλούς και καλά ζωσμένους πολεμιστές που έφεραν ελαφρύ οπλισμό και είχαν άριστη σωματική διάπλαση και ευρωστία.

4. Θέση - Όνομα Στρατοπέδου
Το Στρατόπεδο της Προεδρικής Φρουράς βρίσκεται από της ιδρύσεώς της κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο και φέρει τιμητικά το όνομα του Σουλιώτη οπλαρχηγού και ήρωα της Επανάστασης του 1821 «ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΖΑΒΕΛΛΑ».

5. Αποστολή
α. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε σαν μάχιμο και σαν τελετουργικό τμήμα. Σήμερα έχει καθαρά τελετουργικό χαρακτήρα και χρησιμοποιείται στις κάτωθι αποστολές:

1. Εγκατάσταση τιμητικών φρουρών όλο το 24ωρο:
α. Στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη

β. Στο Προεδρικό Μέγαρο

γ. Στην Πύλη του Στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς

2. Επίσημη έπαρση και υποστολή της σημαίας στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης
3. Απόδοση τιμών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και σε αρχηγούς Ξένων κρατών, ή αντιπροσώπους αυτών, σύμφωνα με τις ισχύουσες Διαταγές
4. Συμμετοχή σ’ εορταστικές και Εθνικής εκδηλώσεις Εσωτερικού και Εξωτερικού που εγκρίνονται αρμοδίως
β. Πέραν των ανωτέρω, η Προεδρική Φρουρά έχει και την ωραία αποστολή που συνίσταται στην συνέχιση της ένδοξης Εθνικής παράδοσης των Ευζώνων μας

6. Ευζωνική Στολή
α. Ιστορικό Ευζωνικής Στολής
1. Όπως όλοι οι λαοί της γης έχουν τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους τα ήθη και έθιμά τους, κατά τον ίδιο τρόπο έχουν και τη χαρακτηριστική τους στολή, η οποία με την πάροδο του χρόνου ανακτά το συγκεκριμένο τύπο της Εθνικής ενδυμασίας.

2. Στην Ελλάδα, η σημερινή στολή των Ευζώνων ενσαρκώνει ολόκληρες περιόδους Εθνικών αγώνων και ειρηνικής ζωής. Ο τύπος της αρχίζει να διαμορφώνεται από την εποχή του Ομήρου με τους «καλά - ζωσμένους» μαχητές που ονομάζονταν Εύζωνες, (ευ - ζωνες) και ολοκληρώνεται με τη φουστανέλλα και το τσαρούχι σε συγκεκριμένο τύπο στολής κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας. Ο τύπος δηλαδή της σημερινής στολής των Ευζώνων είναι εξέλιξη της αρχαίας χλαμύδας. Αργότερα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την Εθνική ανεξαρτησία και ελευθερία, η στολή αυτή καθιερώθηκε από τους οπλαρχηγούς και τους αγωνιστές της επανάστασης, σαν επίσημη Εθνική ενδυμασία. Την τιμημένη αυτή στολή φορούσαν και τα ένδοξα Συντάγματα - Τάγματα των Ευζώνων μας κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, την Μικρασιατική Εκστρατεία τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα οι άνδρες της Προεδρικής Φρουράς, φέρουν υπερήφανα την ίδια στολή, σαν απόδειξη σεβασμού στην Εθνική μας παράδοση και σαν φόρο τιμής στους ήρωες των αγώνων του Έθνους μας για την απόκτηση της ανεξαρτησίας του και λευτεριάς του.

3. Η προεδρική Φρουρά εκτός της Ευζωνικής, τηρεί και την Κρητική στολή με την χαρακτηριστική βράκα και το ζωσμένο στη μέση μαχαίρι. Η Κρητική στολή φέρεται τιμητικά από τους άνδρες σε ορισμένες επίσημες εθιμοτυπικές εκδηλώσεις. Έτσι στην Προεδρική Φρουρά αντιπροσωπεύονται και οι Στεριανοί και οι Νησιώτες. Η Ευζωνική στολή δηλαδή αντιπροσωπεύει το μαχητή του Ηπειρωτικού χώρου, ενώ η κρητική το μαχητή του Νησιώτικου Ελληνικού χώρου.

β. Κύρια Χαρακτηριστικά Ευζωνικών Στολών
1. Είναι εξ’ ολοκλήρου χειροποίητες, μεγάλης παραδοσιακής αξίας

2. Η κατασκευή τους απαιτεί υψηλή τέχνη με εξειδίκευση, ταλέντο και πείρα των κατασκευαστών

3. Είναι αυθεντικές, γνήσιες με Εθνικό και τιμητικό χαρακτήρα

4. Έχουν μεγάλο κόστος και χρόνο κατασκευής λόγω της ποιότητας και σπανιότητας των υλικών και των απαιτούμενων ημερομισθίων. (Μία πλήρης Ευζωνική στολή απαιτεί περίπου 80 ημερομίσθια για να κατασκευασθεί).

γ. Τύποι Ευζωνικής Στολής
1. Ευζωνική στολή Αξιωματικού

2. Επίσημη Ευζωνική στολή Οπλίτου

δ. Περιγραφή Ευζωνικής Στολής - Ιστορική και Λαογραφική σημασία
Η Ευζωνική στολή αποτελείται από τα παρακάτω κύρια μέρη με την εξής ιστορική και λαογραφική σημασία:

1. Φάριο (Καπέλο)
Κατασκευάζεται από κόκκινη τσόχα. Έχει την χαρακτηριστική μαύρη φούντα από μετάξι, που με χάρη πέφτει στον ώμο. Το κόκκινο χρώμα του φάριου και το μαύρο της φούντας του, συμβολίζουν αντίστοιχα τις θυσίες, το αίμα, το πένθος και τα δάκρυα των Ελλήνων στον βωμό της ελευθερίας κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας.

2. Υποδήτης (Πουκάμισο)
Λευκός από χασέ με μεγάλο άνοιγμα μανικιών

3. Φέρμελη (Γιλέκο)
Το κέντημα της φέρμελης είναι υψηλής και σπάνιας χειροποίητης τεχνικής. Συνίσταται από διάφορα σχέδια και ποικίλματα μεγάλης παραδοσιακής και λαογραφικής σημασίας. Για το κέντημα της φέρμελης των Ευζώνων, χρησιμοποιούνται λευκά νήματα, ενώ για των Αξιωματικών επίχρυσα. Για την κατασκευή μιας φέρμελης απαιτούνται περί τα 60 ημερομίσθια. Το μαύρο χρώμα του υφάσματος και το άσπρο κέντημα της φέρμελης συμβολίζουν όπως και στο φάριο, αντίστοιχα το πένθος της σκλαβιάς και την αγνότητα των αγώνων για την ελευθερία και Εθνική ανεξαρτησία.

4. Φουστανέλλα
Επάνω σε κάτασπρο ύφασμα 30 μέτρων, κατασκευάζονται 400 δίπλες (πιέτες). Ο συγκεκριμένος αυτός τύπος διαμορφώθηκε και καθιερώθηκε στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας, τότε που «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Τόσο βαρύς ο ζυγός και τόση η λαχτάρα για λευτεριά του δουλομένου γένους, ώστε για κάθε χρόνο σκλαβιάς που περνούσε, επροστίθετο κρυφά με πίκρα και απογοήτευση και μια πιέτα στα φουστανέλλα, μέχρι που συμπληρώθηκαν 400 δίπλες, όσα δηλαδή και τα χρόνια της δουλειάς, τα οποία ακριβώς και συμβολίζουν. Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη ιστορική και παραδοσιακή Εθνική αξία, διότι θα υπενθυμίζει και θα τονίζει πάντοτε στους μεταγενέστερους τη συνέχεια της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων και τους στίχους από το Θούριο του Ρήγα: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Το ολόλευκο χρώμα της φουστανέλλας, συμβολίζει την αγνότητα των αγώνων και θυσιών του δουλωμένου Έθνους, επί 400 χρόνια για την ανάκτηση της Εθνικής ανεξαρτησίας του και λευτεριάς του.

5. Περισκελίδα:
Παντελόνι μακρύ κόκκινο για Αξιωματικούς και σορτσάκι λευκό για τους Εύζωνες

6. Ζώνη με τις φυσιγγιοθήκες της
7. Καλτσοδέτες (επικνημίδες):
Μαύρου χρώματος για τους Εύζωνες και μπλε για τους Αξιωματικούς

8. Πλέον των ανωτέρω κοινών μερών της Ευζωνικής στολής Αξιωματικών και Ευζώνων έχουμε και τα παρακάτω μέρη:

α. Για τους Αξιωματικούς

1. Τουζλούκια (περικνημίδες)

2. Στιβάλια (μποτάκια κόκκινα)

3. Σπάθα του 1821

β. Για τους Εύζωνες

1. Κάλτσες μάλλινες λευκές

2. Ανάσπαστος: Εσωτερική ζώνη που κρατά σταθερά τις κάλτσες στη θέση τους

3. Κρόσια: Είναι κορδόνια μπλε και άσπρου χρώματος, δηλαδή τα Εθνικά χρώματα της Σημαίας μας, που συμβολίζουν τον καταγάλανο ουρανό και τις όμορφες θάλασσες της πατρίδας μας.

9. Παραδοσιακά τσαρούχια Ευζώνων
Είναι εξ’ ολοκλήρου χειροποίητα από σκληρό κόκκινο δέρμα και σόλα οπλισμένη με 60 καρφιά. Το ζευγάρι μέρος καταλήγει σε μια αιχμηρή προεξοχή, επί της οποίας μια όμορφη μαύρη φούντα κάθεται με χάρη και την αποκρύπτει με πονηριά. Η λαϊκή τέχνη κατά τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς εκτός από τη χάρη, την ομορφιά και την απλότητα, έφτιαξε το τσαρούχι βαρύ, σκληρό, δυνατό και ανθεκτικό, για να πατά σταθερά, να γατζώνει στο έδαφος και να κλωτσά, κατάλληλο δηλαδή για αγώνα σώμα με σώμα και για πόλεμο στα βουνά, στα λαγκάδια και στους κάμπους της σκλαβωμένης πατρίδας μας. Με λίγα λόγια αποτελούσε το πρακτικό, το απλό, το σίγουρο και το νόμιμο όπλο των Ελλήνων κατά του δυνάστη. Η παραδοσιακή και συμβολική αξία του τσαρουχιού είναι μεγαλύτερη της πρακτικής. Το αδούλωτο δηλαδή πνεύμα των ραγιάδων ήθελε το τσαρούχι δυνατό και κατάλληλο για κλωτσιές, για να ρίξει τον κατακτητή κλωτσώντας τον στην θάλασσα. Όπως το τσαρούχι ανέβαινε σκαρφαλώνοντας ψηλά στις βουνοκορφές, έτσι και ο Ελληνισμός με αυτό το τσαρούχι θα ανέβαινε ψηλά, δηλαδή θα νικούσε τον κατακτητή και θα αποκτούσε την λευτεριά του, όπως και έγινε.

10. Ντουλαμάς
Η ευζωνική στολή που περιγράφηκε παραπάνω, είναι η επίσημη στολή που την φορά ο εύζωνας κατά την ευζωνική υπηρεσία, τις Κυριακές και τις επίσημες αργίες. Τις καθημερινές φορα ένα μονοκόμματο ύφασμα, τιμής ένεκεν στους Μακεδονικούς αγώνες και τον Παυλο Μελά, τον λεγόμενο Ντουλαμά. Ο χειμερινός ντουλαμάς είναι σκούρος (σκούρος μπλε) ενώ ο καλοκαιρινός ανοιχτόχρωμος (μπεζ)


7. Επιλογή
α. Οι Εύζωνες είναι κληρωτοί στρατεύσιμοι οπλίτες οι οποίοι επιλέγονται για να υπηρετήσουν στην Προεδρική Φρουρά με βάση τα εξής κριτήρια:

1. Ανάστημα 1,88 και άνω

2. Αρίστη σωματική διάπλαση

3. Αρίστη Ψυχοπνευματική Κατάσταση

4. Χαρακτήρας και Ήθος

5. Πίστη προς την αποστολή του Εύζωνα

β. Προ της τοποθετήσεώς τους στην Προεδρική Φρουρά, υπηρετούν για ένα χρονικό διάστημα στις Μονάδες εκστρατείας, όπου εκπαιδεύονται στην ειδικότητά τους και γίνονται άριστοι μαχητές. Στη Φρουρά υφίστανται νέα συμπληρωματική εκπαίδευση, σε αντικείμενα και ειδικά καθήκοντα που έχουν άμεση σχέση με την αποστολή τους.

8. Συμμετοχή στους Εθνικούς Αγώνες
α. Περίοδος Τουρκοκρατίας (1453-1821)

Κατά τη σκοτεινή αυτή περίοδο, την σημερινή στολή του Εύζωνα, φορούσαν με υπερηφάνεια και τιμή οι κλέφτες και οι αμαρτωλοί, οι οποίοι ουδέποτε υπεδουλώθησαν στο κατακτητή. Αυτοί απετέλεσαν τον ένοπλο πυρήνα του γένους και τον πρώτο στρατό του αγώνα και διετήρησαν μάχιμο το πνεύμα των ραγιάδων και έτοιμο για την Εθνική εξέγερση προς απόκτηση της λευτεριάς των.

β. Επανάσταση 1821
Η στολή του Εύζωνα καθιερώνεται επίσημα σαν Εθνική ενδυμασία όλων των οπλαρχηγών και αγωνιστών της επαναστάσεως. Ο Τσολιάς με την Φουστανέλλα και το τσαρούχι κυριαρχεί στα πεδία των μαχών στα βουνά και στους κάμπους και γίνεται ο κυριότερος πρωταγωνιστής και το σύμβολο της Εθνεγερσίας.

γ. Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913)

Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, τα Συντάγματα Ευζώνων, μνήμονες των Εθνικών παραδόσεων και με πλήρη συναίσθημα του καθήκοντος προς το Έθνος διεκρίθησαν και συντέλεσαν εις τις κάτωθι νικηφόρες μάχες:

1. Κατά των Τούρκων:

α) Περιοχή Μακεδονίας

Μάχες Ελασσόνος - Σαραντάπορου - Στενών Πόρτας - Γιαννιτσών - Σόροβιτς

β) Περιοχή Ηπείρου

Στις μάχες Πέντε Πηγαδιών - Πέστων - Μανωλιάσσης - Αετοράχης και Μπιζανίου προς κατάληψη των Ιωαννίνων. Κατά την μάχη αυτή αξίζει να σημειωθεί, ότι το 8ον και το 9ον Τάγμα Ευζώνων, υπό τον Ταγματάρχη Βελισσαρίου Ιωάννη, μετά την κατάληψη της στενωπού ΜΑΝΩΛΙΑΣΣΗΣ και ενώ ακόμη κατείχοντο τα οχυρά του ΜΠΙΖΑΝΙΟΥ, επροχώρησαν ακάθεκτα και κατέλαβαν το Ύψωμα ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ έξω από την πόλη των Ιωαννίνων και απέκοψαν τις επικοινωνίες προς το μέτωπο. Η τολμηρή αυτή ενέργεια είχε σαν αποτέλεσμα τον αιφνιδιασμό των Τούρκων και ακολούθως την συνθηκολόγηση και παράδοση της πόλεως.

2. Κατά των Βουλγάρων
Μάχες Κιλκίς Λαχανά - Δοϊράνης - Κρέσνας - Σιμιτλή - Τρεσκόβου και Τζουμαγιάς

δ. Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα Συντάγματα Ευζώνων έλαβαν μέρος σε όλες τις μάχες του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ στο πλευρό των συμμαχικών στρατευμάτων της τριπλής συνεννοήσεως (Αγγλίας - Γαλλίας - Ρωσίας) εναντίον των Κεντρικών δυνάμεων Γερμανίας - Αυστροουγγαρίας - Ιταλίας - Βουλγαρίας και Τουρκίας. Κατά τις μάχες αυτές η συμμαχική ηγεσία εξετίμησε την γενναιότητα του Ελληνικού Στρατού και ιδιαίτερα την απαράμιλλο ανδρεία, υπεροχή και ορμητικότητα των Ευζώνων.

ε. Μικρασιατική Εκστρατεία
Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα στηριζόμενη στην αξιόλογο συμβολή της στην νίκη των συμμάχων και στην εφαρμογή της συνθήκης των Σεβρών, εν ονόματι των νικητών για την εξασφάλιση της ειρήνης, ανέλαβε πολεμικές επιχειρήσεις στη Μικρασιατική Χερσόνησο, η οποία εκατοικείτο από τριών χιλιάδων ετών από Έλληνες. Κατά τις επιχειρήσεις αυτές τα Συντάγματα Ευζώνων διεκρίθησαν στις μάχες Κιουταχειάς - Εσκή Σεχήρ και Αφιόν Καρα Χισάρ, για το απτόητο θάρρος την άφθαστη ορμητικότητα και την απαράμιλλο αντοχή των.

στ. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μέχρι σήμερα
1. Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η γενναιότητα και αποφασιστικότητα του Ελληνικού στρατού, έδωσαν την μεγαλύτερη ελπίδα στον Ελεύθερο κόσμο, δηλαδή την πρώτη νίκη κατά του Άξονα.

Τα Συντάγματα Ευζώνων με ακαταμάχητη πίστη στην ελευθερία επολέμησαν ηρωικά σε όλες τις νικηφόρες μάχες της Εποποι?ας της Πίνδου.

2. Εδώ αξίζει να σημειωθεί η ηρωική πράξη του Εύζωνα Κώστα Κουκίδη ο οποίος, με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, συνέπεσε να ήταν ο τιμητικός φρουρός της Ελληνικής Σημαίας η οποία υπερήφανα κυμάτιζε επάνω στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Την στιγμή που οι Γερμανοί ανέβαιναν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης για να υψώσουν την Γερμανική σημαία στη θέση της Ελληνικής, για να μην πέσει στα χέρια τους, τυλίχθηκε με αυτή και ρίχτηκε στο κενό. Η Ελληνική Σημαία έγινε σάβανο για τον Κώστα Κουκίδη, όμως δεν έπεσε στα χέρια των κατακτητών.

3. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα Συντάγματα Ευζώνων αναδιοργανώθηκαν και συγκροτήθηκαν σε σύγχρονες Μονάδες Πεζικού μέσα στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας μας.

4. Σήμερα στο Στρατό μας πολλές Μονάδες Πεζικού με σύγχρονα υλικά και μέσα, φέρουν τιμητικά τον τίτλο των ηρωικών Συνταγμάτων και Ταγμάτων Ευζώνων, σαν ελάχιστος φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης για την προσφορά τους στους ένδοξους αγώνες του Έθνους μας.

9. Επίλογος
Η Προεδρική Φρουρά συνεχίζει με υπερηφάνεια την ωραία Εθνική παράδοση των Ευζώνων μας, οι οποίοι κατά τους Ιερούς αγώνες του Έθνους μας, με τον ηρωισμό τους, εξέπληξαν την ανθρωπότητα και κατέκτησαν ολόκληρο τον κόσμο.

Ο σημερινός Εύζωνας με την ηρωική φουστανέλλα και το θρυλικό τσαρούχι αποδίδει με υπερηφάνεια και σεβασμό τις προβλεπόμενες τιμές στη Σημαία μας κατά την επίσημη έπαρση και υποστολή της στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, και παραμένει τιμητικά όλο το 24ωρο άγρυπνος φρουρός στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, σαν απόδειξη της ευγνωμοσύνης του Έθνους, προς το νεκρό ήρωα και για να θυμίζει σ’ όλο τον κόσμο ότι, «η μεγαλοσύνη στα Έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα».angelfire.com/

Mε το βλέμμα ακίνητο και το σθένος αμετακίνητο οι εύζωνοι

H άγνωστη πορεία, με τη δύσκολη και επίπονη εκπαίδευση, έως την επιλογή τους ως ζευγάρι εκπαιδευμένων στρατιωτών που δεν εγκαταλείπουν τη θέση τους ούτε όταν η Bουλή δέχεται τρομοκρατικό χτύπημα

Tα μάτια τους τρεμόπαιξαν όταν το ωστικό κύμα της βόμβας που έσκασε το περασμένο σαββατόβραδο στο Σύνταγμα έσπαγε τα τζάμια του φυλακίου και προκαλούσε ζημιές τριγύρω. Eίχε δοθεί διαταγή να απομακρυνθούν όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονταν στην περιοχή, μετά το προειδοποιητικό τηλεφώνημα των τρομοκρατών.

Oμως οι εύζωνοι δεν εγκαταλείπουν ποτέ τη θέση τους. Kαι αυτό ακριβώς έκαναν και εκείνο το βράδυ. Eίναι άλλωστε οι επίλεκτοι που περνούν μια δύσκολη εκπαίδευση η οποία τους μετατρέπει σε «κούκλες», φρουρώντας είτε το Mνημείο του Aγνώστου Στρατιώτου, στα θεμέλια του Kοινοβουλίου, είτε το Προεδρικό Mέγαρο ως τιμητική φρουρά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Eίναι η μοναδική τιμητική φρουρά σε όλο τον κόσμο που αποτελείται από στρατιώτες θητείας και όχι από επαγγελματίες στρατιωτικούς.

Υπηρεσία
Eκπαιδεύονται να μένουν ακίνητοι για μία ώρα, όσο διαρκεί η υπηρεσία τους. H ακινησία αυτή αφορά ακόμα και τα μάτια τους.

Tο μόνο που μπορεί να ταράξει την ακινησία τους είναι όταν για κάποιο σοβαρό λόγο επιβάλλεται να καλέσουν τον επόπτη που βρίσκεται πάντα δίπλα τους. Tον καλούν χτυπώντας συνθηματικά το όπλο τους στα μάρμαρα και εκείνος φθάνει αμέσως για να ρωτήσει εάν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι θέμα «υλικών ή υγείας».

H απάντηση δίνεται με ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων και είναι είτε ναι είτε όχι. H εκπαίδευσή τους είναι τόσο σκληρή όσο κανένας δεν μπορεί να φανταστεί. Ξεκινά με την επιλογή του ζευγαριού τους. Oι εύζωνοι είναι στην πραγματικότητα ζευγάρια εκπαιδευμένων στρατιωτών, που επιλέχθηκαν να υπηρετήσουν στην Προεδρική Φρουρά και πέρασαν όλες τις δοκιμασίες.

H επιλογή του ζευγαριού τις περισσότερες φορές δημιουργεί φιλίες που κρατούν μια ολόκληρη ζωή. Kι αυτό γιατί ξεκινούν να μαθαίνουν τις ευζωνικές κινήσεις με ασκήσεις ακριβείας ανά ζεύγη και στη συνέχεια υπηρετούν μαζί.

Τα στοιχεία
Oι εύζωνοι επιλέγονται με βάση τα σωματομετρικά τους χαρακτηριστικά και την εξωτερική τους εμφάνιση, απ’ όλα τα Kέντρα Eκπαίδευσης του Στρατού Ξηράς. Πρέπει να έχουν ύψος πάνω από 1.85 και κάτω από 2.10 μέτρα, άριστη σωματική διάπλαση, να είναι αρτιμελείς, να μην έχουν εμφανή τατουάζ ή σημάδια και να θέλουν να υπηρετήσουν στην Προεδρική Φρουρά.

Oσοι πληρούν τα προσόντα περνούν περίπου έναν μήνα εκπαίδευσης στην Προεδρική Φρουρά. Tο βέβαιο είναι ότι δεν αντέχουν όλοι την εκπαίδευση. Eκεί θα ξεχωρίσουν και τα ζευγάρια.

H επιλογή των ζευγαριών γίνεται με βάση κυρίως κοινά χαρακτηριστικά, ώστε όταν φορούν τη στολή να μην έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Nα μην είναι, για παράδειγμα, ο ένας εμφανώς ψηλότερος από τον άλλον, ούτε ο ένας μελαχρινός και ο άλλος ξανθός.

Tα ζεύγη των ευζώνων από τη στιγμή της επιλογής μέχρι και το τέλος της θητείας κάνουν τα πάντα μαζί. Aλληλοβοηθούνται στο ντύσιμο, κάνουν πάντα κοινές υπηρεσίες, ουσιαστικά ζουν μαζί, αφού, αν ο ένας για παράδειγμα αρρωστήσει, τότε ούτε και ο άλλος κάνει υπηρεσία. Mαζί μαθαίνουν τις τελετουργικές κινήσεις που κάνουν και συντονίζεται ο ένας με τον άλλον.

Oι κινήσεις των ευζώνων είναι στην πραγματικότητα ένα είδος ιστορικής χορογραφίας, καθώς αναπαριστούν ακόμα και την «κλωτσιά» που έδιναν κατά τη διάρκεια μάχης σώμα με σώμα με το τσαρούχι, στο οποίο είχαν καλά κρυμμένο ένα μαχαίρι.

«O σημερινός εύζωνος με την ηρωική φουστανέλα και το θρυλικό τσαρούχι αποδίδει με υπερηφάνεια και σεβασμό τις προβλεπόμενες τιμές στη σημαία μας κατά την έπαρση και την υποστολή της στον Iερό Bράχο της Aκρόπολης και παραμένει τιμητικά όλο το 24ωρο άγρυπνος φρουρός στο Mνημείο του Aγνώστου Στρατιώτου ως απόδειξη της ευγνωμοσύνης του έθνους προς τον νεκρό ήρωα, για να θυμίζει σε όλο τον κόσμο ότι «η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με αίμα», καταλήγει το λεύκωμα της Προεδρικής Φρουράς που αναφέρεται στην ιστορία, την παράδοση και την αποστολή των ευζώνων.

H ΣTOΛH TΩN «KAΛA ZΩΣMENΩN»
H ιστορία της φουστανέλας και του τσαρουχιού
Eύζωνος σημαίνει «καλά ζωσμένος» και αυτό φαίνεται στην πάντα χειροποίητη στολή των ευζώνων, η οποία διατρέχει ολόκληρη την ελληνική Iστορία. O τύπος της αρχίζει να διαμορφώνεται από την εποχή του Oμήρου, με τους «καλά ζωσμένους» μαχητές που ονομάζονταν εύζωνοι, και ολοκληρώνεται με τη φουστανέλα και το τσαρούχι σε συγκεκριμένο τύπο στολής κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας.

H φουστανέλα κατασκευάζεται από χασέ 30 μέτρων και έχει 400 δίπλες, όσες και τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Tόσο βαρύς ήταν ο ζυγός και τόση η λαχτάρα για λευτεριά του δουλωμένου γένους, ώστε για κάθε χρόνο σκλαβιάς που περνούσε προστίθετο κρυφά μία πιέτα στη φουστανέλα, μέχρι που έγιναν 400, όσα και τα χρόνια της δουλείας. Tο τσαρούχι είναι κι αυτό εξ ολοκλήρου χειροποίητο, από δέρμα μοσχαριού, και η σόλα του είναι οπλισμένη με περίπου 60 καρφιά.

H μύτη του τσαρουχιού στο επάνω μέρος της καταλήγει σε μια αιχμηρή προεξοχή, πάνω στην οποία προστίθεται μια μαύρη φούντα. Tο τσαρούχι είχε τόσο συμβολική όσο και πρακτική αξία. Γαντζώνει στο έδαφος και στον αγώνα σώμα με σώμα μπορεί να μετατραπεί σε όπλο. Hταν κατάλληλο για κλωτσιές, αλλά και ανθεκτικό για την ανάβαση σε βουνοκορφές.

Σήμερα η επίσημη ευζωνική στολή κατασκευάζεται στα εργαστήρια που διαθέτει η Προεδρική Φρουρά τηρώντας την παράδοση. Aλλά και οι άλλες ευζωνικές στολές των οπλιτών που φοριούνται από τους ευζώνους οι οποίοι τοποθετούνται στο Προεδρικό Mέγαρο βγαίνουν από την ελληνική ευζωνική πολεμική παράδοση και κατασκευάζονται στα εργαστήρια της Προεδρικής Φρουράς.

Πρόκειται για τον μακεδονικό ντουλαμά, την παραδοσιακή πολεμική στολή του Mακεδονικού Aγώνα, την ποντιακή ευζωνική στολή και την κρητική ευζωνική στολή, που συμβολίζει τόσο τη στολή των Kρητών όσο και όλων των νησιωτών με τη χαρακτηριστική βράκα.

H υπηρεσία του κάθε ευζώνου ξεκινά από τη στιγμή που αρχίζει να φοράει κομμάτι κομμάτι τη στολή του. Xρειάζεται περίπου 50 λεπτά για να ντυθεί και άλλο τόσο για να βγάλει τη στολή, και ποτέ δεν μπορεί να το κάνει μόνος του. Πάντα έχει βοηθό το ζευγάρι του, ο οποίος είναι αυτός που θα τον συντροφεύσει και σε όλη τη θητεία του.

Mια ευζωνική στολή χρειάζεται έξι με επτά μήνες για να ραφτεί, καθώς είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητη. «Tα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι μαλλί, βαμβάκι και μετάξι», λέει ο Bαγγέλης Λάζος, ο οποίος συνέχισε τη δουλειά του πατέρα του σε αυτό το εργαστήρι. Mάλιστα, μας λέει πως η σημερινή ευζωνική στολή σχεδιάστηκε από κάποιον εύζωνο, ζωγραφίστηκε από τον νεαρό τότε ζωγράφο Γιάννη Tσαρούχη και ράφτηκε από τον τεχνίτη Bαγγέλη Γεωργούλη. Tο τσαρούχι έχει περίπου 120 καρφιά το ζευγάρι και 600 βελονιές, λένε οι τσαρουχοποιοί Γιάννης Σκανδάλης και Γιάννης Παναγιωτακόπουλος.

Aμίλητοι, παρά τα... κομπλιμέντα
Oι επισκέπτες στο Mνημείο του Aγνώστου Στρατιώτου που βλέπουν τους ευζώνους ακίνητους νομίζουν ότι επειδή δεν μπορούν να κινηθούν δεν ακούνε κιόλας. Oμως, ακούνε και τις περισσότερες φορές μεταφέρουν αστεία στιγμιότυπα στους θαλάμους του στρατοπέδου τους, όταν πλέον βρίσκονται εκτός υπηρεσίας.

Θυμούνται πόσα ακούνε από τους ταξιτζήδες όταν κάνουν υπηρεσία έξω από το Προεδρικό Mέγαρο, τα δηκτικά σχόλια καταδρομέων, που έχουν έναν άτυπο ανταγωνισμό για το ποιος είναι το πλέον επίλεκτο στρατιωτικό σώμα, αλλά και τα σχόλια γυναικών που ξεκινούν από κομπλιμέντα για το καλογυμνασμένο σώμα των ευζώνων και καταλήγουν μέχρι και στο να ζητούν ανταλλαγή τηλεφώνων. Δεν είναι λίγες αυτές που αφήνουν στον επόπτη το τηλέφωνό τους και περιμένουν να καλέσει ο λεβέντης για ένα ραντεβού.

OI AΞEXAΣTEΣ ΣTIΓMEΣ
Pεβεγιόν και γενέθλια στο Mνημείο
«Φέτος πέρασα την Πρωτοχρονιά στο Mνημείο του Aγνώστου Στρατιώτου», λέει με βαθιά συγκίνηση ο Xρήστος Eμμανουήλ, όταν τον ρωτούμε να θυμηθεί κάποια ιδιαίτερη στιγμή από τη θητεία του ως εύζωνος. Eκείνη τη νύχτα, λίγο μετά την αυγή της νέας χιλιετίας κι ενώ είχαν κοπάσει τα πυροτεχνήματα στην Πλατεία Συντάγματος, πέρασε από εκεί ένας παλαιότερος εύζωνος, από την 303 σειρά (σύμφωνα με την αρίθμηση που κρατούν οι στρατιώτες) και του είπε: «Eίστε άρχοντες όσοι υπηρετείτε στην Προεδρική Φρουρά».

Δεν μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματά του, τα συγκρίνει όμως με αυτά που ένιωσε όταν λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Iανουαρίου, γιόρτασε και τα γενέθλιά του με τον ίδιο τρόπο. Aλλά και «το ζευγάρι του», ο εύζωνος Πέτρος Bαμβακάρης, θυμάται πως στις 7 του περασμένου Nοεμβρίου πέρασε κι αυτός τα γενέθλιά του στο Mνημείο του Aγνώστου Στρατιώτου. Eίναι σίγουρα από τις στιγμές που θα θυμούνται μια ολόκληρη ζωή.



Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΕ ΑΡΗΣ

Στις 17/3/2010 στην εκπομπή των «Αδελφών Λούμπεν» στο Ράδιο Άστυ 90,6 ακούσαμε το ανήκουστο σε τηλεφωνική επικοινωνία του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου και της Αλίκης Γρηγοριάδου με την ΠΑΕ ΑΡΗΣ:

«Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΕΦΑ... ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΥΨΩΝΕΤΑΙ Ή ΝΑ ΑΝΑΡΤΑΤΑΙ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ»!!!!!!

Αυτό απάντησαν live
στους παραγωγούς της εκπομπής, από την ΠΑΕ ΑΡΗΣ, όταν οι πρώτοι επικοινώνησαν με τα γραφεία της ΠΑΕ προκειμένου να διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν καταγγελίες φιλάθλων του ΑΡΗ. Σύμφωνα με αυτές τις καταγγελίες, την περασμένη Κυριακή, στον αγώνα ΑΡΗΣ - ΠΑΟΚ, φίλαθλοι του ΑΡΗ ύψωσαν στην θύρα 1 δύο Ελληνικές σημαίες και μία Κυπριακή. Την ίδια στιγμή σε άλλα σημεία του γηπέδου υπήρχαν ανηρτημένες σημαίες της Σενεγάλης, της Αργεντινής κ.α. Μετά από λίγα λεπτά, στελέχη της ΠΑΕ ΑΡΗΣ μαζί με μπράβους, κατέβασαν τις δύο Ελληνικές σημαίες, απαντώντας στις απορίες των φιλάθλων, πως «από τον κανονισμό της ΟΥΕΦΑ απαγορεύεται η ανάρτηση εθνικιστικών συμβόλων στο γήπεδο».
Στην τηλεφωνική επικοινωνία που βγήκε ζωντανά στον αέρα του Ράδιο Άστυ, οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ επιβεβαίωσαν το γεγονός, επιμένοντας στην άποψη πως... η Ελληνική σημαία αποτελεί εθνικιστικό σύμβολο απαγορευμένο από την ΟΥΕΦΑ.

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ



Την πρώτη τεκμηριωμένη μελέτη με χάρτες και αναφορές διεθνών οίκων Εξόρυξης και Παραγωγής πετρελαίου στην Ελλάδα, φέρει στη δημοσιότητα το περιοδικό ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί. Πρόκειται για μία μελέτη που αποκαλύπτει τρεις περιοχές της Ελλάδας, στις οποίες αποκαλύπτονται συγκεκριμένες ποσότητες υδρογονανθράκων, πέραν από τις ήδη γνωστές στην περιοχή της Θάσου. Αντίθετα, δεν προκύπτει κάποια ένδειξη για ύπαρξη πετρελαίου νότια του Καστελλόριζου (θέμα που ήρθε στην δημοσιότητα πρόσφατα), κι αυτό όχι διότι δεν υπάρχει, αλλά διότι στις περιοχές αυτές δεν έχουν γίνει έρευνες από ελληνικής πλευράς. Στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι όντως αυξημένες οι πιθανότητες ύπαρξης υδρογονανθράκών.
Παρ’ όλα αυτά, η χώρα για έναν μυστηριώδη λόγο έχει πάψει όχι μόνο να ερευνά, αλλά αρνείται και να εξορύξει τα βεβαιωμένα κοιτάσματα πετρελαίου που έχει, τη στιγμή που οι ενδείξεις είναι τόσο ισχυρές, ώστε οι πιθανότητες ύπαρξης μεγάλων πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων στην Ελλάδα να είναι συντριπτικά περισσότερες από τις πιθανότητες να αποβούν άκαρπες οι έρευνες που θα γίνουν. Τρεις ταμιευτήρες πετρελαίου και φυσικού αερίου στις τρεις κύριες κοιτασματοφόρες λεκάνες του ελλαδικού χώρου, που αποκαλύπτονται στη μελέτη που δημοσιεύει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, μπορούν να ικανοποιήσουν από το 20% μέχρι και το 40% των ενεργειακών αναγκών στην Ελλάδα.
Παλαιότερες, πρό του 2000, μελέτες κάνουν λογο για όγκο Πρωτογενούς Υφιστάμενου Πετρελαίου (ΟΟΙΡ), το οποίο σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις κυμαίνεται σε εξαπλάσιες ποσότητες, σε σχέση με τις μέχρι τότε αισιόδοξες εκτιμήσεις. Με βάση αυτές τις εκτιμήσεις και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη μέση αναλογία που διέπει τη σχέση μεταξύ ΟΟΙΡ και οφέλιμων απολήψιμων ποσοτήτων, θα μπορούσαμε συντηρητικά να υπολογίσουμε ότι το σύνολο των ανεπιβεβαίωτων και δυνητικώς εκμεταλλεύσιμων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα ξεπερνά κατά 120 φορές το σημερινό εντοπισμένο απόθεμα.


Οι εκτιμήσεις βασίζονται σε στοιχεία που διαμορφώθηκαν από έρευνες σεισμικότητος πεπαλαιωμένης τεχνολογίας και κάνουν χρήση των γεωτρήσεων που - με ελάχιστες εξαιρέσεις - έγιναν σε ρηχά βάθη (500 μ.-1.500 μ.) και διαφωτίζουν για το τί ακριβώς βρίσκεται πιο χαμηλά στο υπέδαφος. Δηλαδή, μπορεί να αποδειχθούν και εξαιρετικά μετριοπαθείς!
Έκτοτε, με εξαίρεση τις δραστηριότητες γύρω από το κοίτασμα του Πρίνου, έχουν πραγματοποιηθεί ελάχιστες μόνο ερευνητικές γεωτρήσεις, ενώ τέτοιες άνω των 3.000 μέτρων είναι πρακτικά ανύπαρκτες. Έχει γίνει όμως αρκετή δουλειά σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας, όπως στο ΙΓΜΕ και στην ΕΛΠΕ, κυρίως επανερμηνεύοντας με χρήση σύγχρονου ψηφιακού λογισμικού, τα αποτελέσματα παλαιών, αλλά και κάποιων νεωτέρων, σεισμικών ερευνών, επιτρέποντας έτσι μια νέα ανάγνωση του υδρογονανθρακικού αποθεματικού του Ελληνικού υπεδάφους. Πράγματι, και εντελώς περιληπτικά, μπορεί πλεον να υποστηριχθεί ότι το ΟΟΙΡ, και επομένως, οι δυνητικά απολήψιμοι όγκοι, σχεδόν σε όλους τους ελληνικούς ταμιευτήρες που αναφέρονται στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, είναι κατά πολυ μεγαλύτεροι απ’ ό,τι αρχικώς θεωρείτο και η δυνατότητα παραγωγής μπορεί να ξεπεράσει τα 100.000 βαρέλια/ημέρα από μία μόνο περιοχή.
Συνάμα, περαιτέρω γεωλογική ανάλυση διάφορων γεωτρήσεων που διεξήγαγαν ορισμένες ξένες εταιρίες (Enterprise Oil, Union Texas, κ.α) το 1997-2000 σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, οδήγησε τους υπευθύνους του ΥΠΑΝ το 2004 στο συμπέρασμα ότι τα πεδία στην ευρύτερη νότια αυτή περιοχή περιέχουν τεράστιες απολήψιμες ποσότητες.
Έχουμε λοιπόν, ως καρπό των νεότερων εργασιών, μια αύξηση των εκτιμήσεων του όγκου και της ποσότητος στα βασικά ταμιευτήρια υδρογονανθράκων της Ελλάδος κατά περίπου 50% σε σχέση με τις παλαιότερες εκτιμήσεις! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ενεργειακή μας αυτονομία και την εθνική μας ασφάλεια. Tο μεγάλο ερώτημα είναι, γιατί δεν προχωρούμε σε μία εθνική συντονισμένη προσπάθεια απόκτησης του “μαύρου χρυσού”...

ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΛΛΑ

Ζωντανεύουν στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο
Της Γιωτας Μυρτσιωτη

Ανοιχτό μάθημα ιστορίας «παραδίδει» εδώ και πέντε μήνες το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πέλλας. Τις λαμπρές σελίδες ξεφυλλίζουν χιλιάδες αντικείμενα τα οποία σε συνδυασμό με τα ερείπια της αρχαίας πόλης ανασυνθέτουν την ακμή και το μεγαλείο μιας από τις σημαντικότερες πρωτεύουσες του μακεδονικού βασιλείου.


Το κτίριο, 6.000 τ.μ., χτισμένο στην κατάληξη της διαδρομής του επισκέπτη μετά την περιήγησή του στον αρχαιολογικό χώρο, προσφέρει μια ανάγνωση στις ποικίλες πτυχές της καθημερινής, λατρευτικής, δημόσιας και μεταθανάτιας ζωής στη μακεδονική πρωτεύουσα.

Θεματικές ενότητες

Οι θεματικές ενότητες της νέας έκθεσης, εναρμονισμένες με τους ανασκαφικούς τομείς του χώρου, χωροθετημένες σε διαφορετικά επίπεδα που αντιστοιχούν στο εδαφικό ανάγλυφο της περιοχής και σε άμεση ορατότητα με τον αρχαιολογικό χώρο, ανοίγουν παράθυρα στον αρχαίο κόσμο των Μακεδόνων. Περίπου 2.000 αντικείμενα βρήκαν ......
μόνιμη θέση με τη φροντίδα των αρχαιολόγων, καθηγητή Ιωάννη Ακαμάτη και Μ. Λιλιμπάκη - Ακαμάτη. Χάρτες, σχέδια, μακέτες διευρύνουν τις γνώσεις για τη δημόσια και ιδιωτική ζωή, τους θεσμούς, την οικονομία, το πρωτοποριακό πολεοδομικό σύστημα της «μεγίστης των εν Μακεδονία πόλεων», ενός από τα μεγαλύτερα πολιτικά, πνευματικά και καλλιτεχνικά κέντρα της ελληνιστικής εποχής από την ανακήρυξή της ως πρωτεύουσας του Mακεδονικού Βασιλείου (πιθανότατα στο τέλος του 5ου π.Χ. αι.) ώς την κατάληψή της από τους Ρωμαίους (168 μ.Χ.). Η μορφή του Αλεξάνδρου Γ΄ ανοίγει και κλείνει το εκθεσιακό κεφάλαιο της ΠΕΛΛΗΣ, όνομα που βεβαιώνουν ενεπίγραφες κεραμίδες οροφής. Το μαρμάρινο κεφάλι του Μακεδόνα βασιλιά που γεννήθηκε και ανδρώθηκε στην Πέλλα, υποδέχεται τον επισκέπτη.

Μια ξύλινη πόρτα με προσαρμοσμένες τις χάλκινες εφηλίδες (διακοσμητικές κεφαλές καρφιών) οδηγεί στην καθημερινή ιδιωτική ζωή της αρχαίας Πέλλας. Ψηφιδωτά δάπεδα από δύο πολυτελείς κατοικίες του Διονύσου και της Ελένης, ψηφιδωτές παραστάσεις με ενασχολήσεις των κατόχων των σπιτιών (κυνήγι λιονταριού, ελαφιού), με θρησκευτικές αντιλήψεις (Κένταυροι), με θέματα από τη μυθολογία (αρπαγή της Ελένης από τον Θησέα), τον ζωικό και φυτικό κόσμο, αναδεικνύουν την τέχνη του ψηφιδωτού στην Πέλλα. Ενα συμποσιακό ανάκλιντρο, μια πιατοθήκη, μακέτες κατοικιών, προσωπικά αντικείμενα και χρηστικά σκεύη προβάλλουν την πολύπλευρη τεχνογνωσία και το υψηλό βιοτικό επίπεδο στην ένδυση, τον καλλωπισμό, τις ασχολίες, τις λατρευτικές τελετές, την άθληση, την εκπαίδευση, τη διασκέδαση.

Τη δημόσια ζωή που αποκάλυψε η Αγορά -ένα εκτεταμένο συγκρότημα 70.000 τ.μ. που αποδίδεται σε μακέτα- περιγράφουν πλήθος ευρημάτων σε μια εκτενή ενότητα. Πήλινα σφραγίσματα δημοσίων εγγράφων από το Αρχείο της πόλης, μελανοδοχεία, νομίσματα, επιγραφές σε σφραγίσματα, πήλινα ειδώλια και μήτρες για την κατασκευή τους, αγγεία με περίτεχνες παραστάσεις για διάφορες χρήσεις δηλώνουν τις παραγωγικές δραστηριότητες, τις εμπορικές συναλλαγές, τους διοικητικούς θεσμούς .


Τη λατρευτική ενότητα περιστοιχίζουν ευρήματα των ιερών δίνοντας πληροφορίες για τους λατρευόμενους θεούς, την οργάνωση και τη λειτουργία των θρησκευτικών κτιρίων. Πολλά και ποικίλα είναι τα αναθήματα από δύο αστικά ιερά, του θεού Δάρρωνος και της Μητέρας των Θεών και της Αφροδίτης, καθώς και από το αγροτικό ιερό της Δήμητρας Θεσμοφόρου.


Αποκλεισμένη από τις υπόλοιπες ενότητες είναι η θεματική για τα νεκροταφεία. Πλήθος κτερισμάτων από τα νεκροταφεία της Πέλλας που χρονολογούνται από την Εποχή του Σιδήρου (8ος-7ος αι. π.Χ) ώς τους Ελληνιστικούς Χρόνους (3ος-2ος αι. π.Χ.) πλαισιώνουν ταφές με τα κτερίσματά τους.


Ενας ανηφορικός διάδρομος οδηγεί στην αίθουσα του ανακτόρου με οπτική στις προηγούμενες ενότητες και τον αρχαιολογικό χώρο -μια ορατή πηγή πληροφόρησης για τον Μέγα Aλέξανδρο και την πρωτεύουσα της αρχαίας Mακεδονίας.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More