Την πρώτη τεκμηριωμένη μελέτη με χάρτες και αναφορές διεθνών οίκων Εξόρυξης και Παραγωγής πετρελαίου στην Ελλάδα, φέρει στη δημοσιότητα το περιοδικό ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί. Πρόκειται για μία μελέτη που αποκαλύπτει τρεις περιοχές της Ελλάδας, στις οποίες αποκαλύπτονται συγκεκριμένες ποσότητες υδρογονανθράκων, πέραν από τις ήδη γνωστές στην περιοχή της Θάσου. Αντίθετα, δεν προκύπτει κάποια ένδειξη για ύπαρξη πετρελαίου νότια του Καστελλόριζου (θέμα που ήρθε στην δημοσιότητα πρόσφατα), κι αυτό όχι διότι δεν υπάρχει, αλλά διότι στις περιοχές αυτές δεν έχουν γίνει έρευνες από ελληνικής πλευράς. Στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι όντως αυξημένες οι πιθανότητες ύπαρξης υδρογονανθράκών.
Παρ’ όλα αυτά, η χώρα για έναν μυστηριώδη λόγο έχει πάψει όχι μόνο να ερευνά, αλλά αρνείται και να εξορύξει τα βεβαιωμένα κοιτάσματα πετρελαίου που έχει, τη στιγμή που οι ενδείξεις είναι τόσο ισχυρές, ώστε οι πιθανότητες ύπαρξης μεγάλων πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων στην Ελλάδα να είναι συντριπτικά περισσότερες από τις πιθανότητες να αποβούν άκαρπες οι έρευνες που θα γίνουν. Τρεις ταμιευτήρες πετρελαίου και φυσικού αερίου στις τρεις κύριες κοιτασματοφόρες λεκάνες του ελλαδικού χώρου, που αποκαλύπτονται στη μελέτη που δημοσιεύει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, μπορούν να ικανοποιήσουν από το 20% μέχρι και το 40% των ενεργειακών αναγκών στην Ελλάδα.
Παλαιότερες, πρό του 2000, μελέτες κάνουν λογο για όγκο Πρωτογενούς Υφιστάμενου Πετρελαίου (ΟΟΙΡ), το οποίο σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις κυμαίνεται σε εξαπλάσιες ποσότητες, σε σχέση με τις μέχρι τότε αισιόδοξες εκτιμήσεις. Με βάση αυτές τις εκτιμήσεις και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη μέση αναλογία που διέπει τη σχέση μεταξύ ΟΟΙΡ και οφέλιμων απολήψιμων ποσοτήτων, θα μπορούσαμε συντηρητικά να υπολογίσουμε ότι το σύνολο των ανεπιβεβαίωτων και δυνητικώς εκμεταλλεύσιμων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα ξεπερνά κατά 120 φορές το σημερινό εντοπισμένο απόθεμα.
Οι εκτιμήσεις βασίζονται σε στοιχεία που διαμορφώθηκαν από έρευνες σεισμικότητος πεπαλαιωμένης τεχνολογίας και κάνουν χρήση των γεωτρήσεων που - με ελάχιστες εξαιρέσεις - έγιναν σε ρηχά βάθη (500 μ.-1.500 μ.) και διαφωτίζουν για το τί ακριβώς βρίσκεται πιο χαμηλά στο υπέδαφος. Δηλαδή, μπορεί να αποδειχθούν και εξαιρετικά μετριοπαθείς!
Έκτοτε, με εξαίρεση τις δραστηριότητες γύρω από το κοίτασμα του Πρίνου, έχουν πραγματοποιηθεί ελάχιστες μόνο ερευνητικές γεωτρήσεις, ενώ τέτοιες άνω των 3.000 μέτρων είναι πρακτικά ανύπαρκτες. Έχει γίνει όμως αρκετή δουλειά σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας, όπως στο ΙΓΜΕ και στην ΕΛΠΕ, κυρίως επανερμηνεύοντας με χρήση σύγχρονου ψηφιακού λογισμικού, τα αποτελέσματα παλαιών, αλλά και κάποιων νεωτέρων, σεισμικών ερευνών, επιτρέποντας έτσι μια νέα ανάγνωση του υδρογονανθρακικού αποθεματικού του Ελληνικού υπεδάφους. Πράγματι, και εντελώς περιληπτικά, μπορεί πλεον να υποστηριχθεί ότι το ΟΟΙΡ, και επομένως, οι δυνητικά απολήψιμοι όγκοι, σχεδόν σε όλους τους ελληνικούς ταμιευτήρες που αναφέρονται στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, είναι κατά πολυ μεγαλύτεροι απ’ ό,τι αρχικώς θεωρείτο και η δυνατότητα παραγωγής μπορεί να ξεπεράσει τα 100.000 βαρέλια/ημέρα από μία μόνο περιοχή.
Συνάμα, περαιτέρω γεωλογική ανάλυση διάφορων γεωτρήσεων που διεξήγαγαν ορισμένες ξένες εταιρίες (Enterprise Oil, Union Texas, κ.α) το 1997-2000 σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, οδήγησε τους υπευθύνους του ΥΠΑΝ το 2004 στο συμπέρασμα ότι τα πεδία στην ευρύτερη νότια αυτή περιοχή περιέχουν τεράστιες απολήψιμες ποσότητες.
Έχουμε λοιπόν, ως καρπό των νεότερων εργασιών, μια αύξηση των εκτιμήσεων του όγκου και της ποσότητος στα βασικά ταμιευτήρια υδρογονανθράκων της Ελλάδος κατά περίπου 50% σε σχέση με τις παλαιότερες εκτιμήσεις! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ενεργειακή μας αυτονομία και την εθνική μας ασφάλεια. Tο μεγάλο ερώτημα είναι, γιατί δεν προχωρούμε σε μία εθνική συντονισμένη προσπάθεια απόκτησης του “μαύρου χρυσού”...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου