ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

ΙΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ 2.500 ΕΤΩΝ


Ιατρικά εργαλεία ίδιο όνομα και στην εμφάνιση είναι απαράλλακτα εδώ και χιλιετίες.
Θα μπορούσαν με άνεση να βρίσκονται στην τσάντα ενός σημερινού γιατρού ή στον εξοπλισμό ενός σύγχρονου χειρουργείου.
Κι όμως βρίσκονται εκτεθειμένα σε μια προθήκη του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά, στον όροφο του κτηρίου που πλαισιώνει στη δυτική και νότια πλευρά το ελληνιστικό θέατρο της Ζέας, στην προθήκη με τα μικροαντικείμενα δεξιά στην αίθουσα με τον αριθμό δύο.

Σπάτουλες, λαβίδες και κοχλιάρια είναι μερικά μόνο από τα εργαλεία που συνόδευσαν έναν γιατρό στον τάφο του και τα έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη και μαρτυρούν πόσο ανεπτυγμένη ήταν η Ιατρική στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως από τα χρόνια που κρατούσε το σκήπτρο ο Αγαμέμνων στις πολύχρυσες Μυκήνες οι γιατροί προχωρούσαν σε ανατρήσεις κρανίων για να απομακρύνουν θραύσματα οστών και πηγμένο αίμα αλλά και για να αφαιρέσουν όγκους που προκαλούσαν πόνο, ενώ υπάρχουν παραδείγματα που τα κρανία φέρουν πολλαπλές επεμβάσεις και φαίνεται πως οι ασθενείς είχαν επιβιώσει της επέμβασης.

Εγχείρηση στο κρανίο άλλωστε από έναν γιατρό παρουσία του Ασκληπιού απεικονίζεται και σε ένα αναθηματικό ανάγλυφο από την Αττική του 4ου αιώνα π.Χ. που φαίνεται πως αφιέρωσε ο ασθενής μετά τη θεραπεία του στον θεό της Ιατρικής – αν και, σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Ασκληπιός δεν ήταν θεός αλλά θνητός ήρωας, ένας άριστος γιατρός, που λατρεύτηκε μετά θάνατον.

O πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης, άλλωστε, αναφέρει μαχαιρίδια για την αφαίρεση αμυγδαλών και νυστέρια, λαβίδες, τανάλιες, χειρουργικά άγκιστρα, πριόνια, τρυπάνια και σμίλες για επεμβάσεις στα οστά, βελόνες για παρακεντήσεις, καθετήρες, βεντούζες για αφαίμαξη ή για θεραπεία από το κρύωμα, ακόμη και θερμοφόρες από πηλό.

Παράλογο; Καθόλου, υποστηρίζουν οι ειδικοί που έχουν παρατηρήσει πως όλων των ειδών τα εργαλεία – όχι μόνο τα ιατρικά – όταν αποκτήσουν μια μορφή που αποδεικνύεται λειτουργική σπάνια ξαναλλάζουν.

Τι αλλάζει λοιπόν στο διάβα των αιώνων στην εργαλειοθήκη ενός γιατρού; Κατά βάση το υλικό. Ο ορειχάλκινος καθετήρας του αρχαίου ελληνικού κόσμου σήμερα κατασκευάζεται από πλαστική ύλη. Το τρυπάνι με το οποίο γίνονταν επεμβάσεις στο κρανίο ήταν χειροκίνητο. Σήμερα λειτουργεί με ηλεκτρισμό. Οι λαβίδες και τα νυστέρια κατασκευάζονται απλώς από διαφορετικό κράμα μετάλλου.

Κι αν οι επεμβάσεις στό κρανίο εντυπωσιάζουν, μια άλλη ιδιαίτερα δημοφιλής επέμβαση από την αρχαιότητα ώς σήμερα είναι η λεγόμενη καισαρική τομή, στην οποία υποβάλλονται οι έγκυοι όταν ο τοκετός δεν μπορεί να γίνει φυσιολογικά. Ο πρώτος που γεννήθηκε με αυτόν τον τρόπο ήταν ο ίδιος ο Ασκληπιός!

Ο μύθος λέει πως ο Απόλλων ερωτεύτηκε μια νεαρή πριγκίπισσα, την Κορωνίδα, η οποία ενώ ήταν έγκυος έκανε έρωτα με έναν άλλο άνδρα. Ο Απόλλων για να την εκδικηθεί ζήτησε από την αδελφή του Αρτεμη να τη σκοτώσει με τα βέλη της. Καθώς καιγόταν το σώμα της νεκρής – λέγεται, μαζί με τις σορούς άλλων νεκρών γυναικών – ο Απόλλων δεν άντεξε στην απώλεια του γιου του, άνοιξε την κοιλιά της Κορωνίδας και άρπαξε το παιδί.

Πίσω δεν πήγαιναν ούτε οι οδοντίατροι. Υπάρχουν ευρήματα που δείχνουν πως οι αρχαίοι γιατροί που δεν αποτελούσαν διαφορετική ειδικότητα από τους οδοντιάτρους μπορούσαν να φτιάξουν γέφυρες, να αντικαταστήσουν χαλασμένα δόντια με άλλα ζώων, αλλά και να βοηθήσουν τραυματίες που είχαν σπάσει το σαγόνι τους. Ο γιατρός κατάφερε να δέσει τα δόντια με χρυσό σύρμα και να τα κρατήσει στη θέση τους.

Ανεπτυγμένη όμως ήταν και η προσθετική μελών, όπως δείχνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Στον 3ο αιώνα π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση πρόσθετων λειτουργικών μελών, και συγκεκριμένα ενός ποδιού, ενώ ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ. χρησιμοποιούνταν πρόσθετα μεγάλα δάχτυλα ποδιών στην αρχαία Αίγυπτο, ώστε να διευκολύνονται ακρωτηριασμένοι ασθενείς στο περπάτημα.

Στο αρχαίο φαρμακείο

Ο Όμηρος αναφέρει 150 όρους ανατομίας και περιγράφει 147 τραυματισμούς στην «Ιλιάδα», εκ των οποίων 114 είναι θανατηφόροι.

Στο φαρμακείο ενός αρχαίου γιατρού θα έβρισκε κάποιος κρασί, λάδι, βότανα όπως θυμάρι, παπαρούνα και αλόη, χώμα με θεραπευτικές ιδιότητες από τη Λήμνο (Λημνία Γη) και μιθριδάτιο – για επιθέσεις από άγρια ζώα και δηλητηριάσεις -, για την παρασκευή του οποίου χρειάζονταν 60 υλικά.

Η ΜΙΚΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ 14ο ΑΙΩΝΑ Π.Χ


Τήν ανάπτυξη τής μικροτεχνολογίας κατά τήν Μυκηναική περίοδο σέ τέτιο βαθμό, ώστε νά αποτυπώνονται σύμβολα σέ επιφάνειες μεγέθους φακής,κατέδειξε ή μελέτη ενός μικρού ειδώλου, του μοναδικού πού έχει βρεθεί έως σήμερα μέ χαραγμένα πάνω του σύμβολα τής Γραμμικής Β.

Πρόκειται για ένα χάλκινο μικρό ταυροειδές ειδώλιο, που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου και τοποθετείται χρονικά στη Μυκηναϊκή περίοδο. Το ειδώλιο ανακαλύφθηκε το 1903 στην Αγία Τριάδα, κοντά στην πλατεία των ιερών (Piazzale dei Sacelli). Το 2010 η τότε διευθύντρια του Μουσείου, Αθανασία Κάντα, προχώρησε σε ευρεία εξέταση και ψηφιακή αποτύπωση παλαιών ευρημάτων με σκοπό τη μουσειολογική μελέτη για την επανέκθεση του Μουσείου και προχώρησε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας με στόχο την φωτογράφηση με πολυφασματική ανάλυση του μικρού ειδωλίου.

Το ειδώλιο έχει ύψος 4,6 εκατοστά και συνολικό μήκος σώματος 6,5 εκατοστά. Στη μέση του μετώπου του ταυροειδούς και σε μια κοιλότητα με διάμετρο μόλις 3,4 χιλιοστά παρατηρείται χρυσός δίσκος, που κάνει το ειδώλιο να ξεχωρίζει από άλλα παρόμοια που έχουν βρεθεί στην Κρήτη.

Στη χρυσή αυτή επιφάνεια του ειδωλίου, μεγέθους όσο μία φακή, παρατηρήθηκαν χαραγμένα δυο σύμβολα γραφής Γραμμικής Β από πιθανόν τέσσερα που υπήρχαν συνολικά.

ΓΑΥΔΟΣ ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ


Η Γαύδος αποτελεί έναν προνομιακό χώρο εντοπισμού της ανθρώπινης δραστηριότητας της Παλαιολιθικής περιόδου, αφού εργαλεία που βρέθηκαν στο νησί της νότιας Κρήτης χρονολογούνται από το 200000-120000 π.Χ., όπως ένας χειροπέλεκυς, «χωρίς να αποκλείεται και μία πρωιμότερη χρονολόγηση έως και το 700000», ενώ το εξίσου εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως έχουν βρεθεί εργαλεία που καλύπτουν διαχρονικά την Παλαιολιθική περίοδο μέχρι και το 7000 π.Χ. περίπου.

Ταυτόχρονα γύρω στο 11000 εντοπίζεται οψιανός μεταφερμένος από τη Μήλο και επιπρόσθετα στη θέση Αγιος Παύλος της Γαύδου λειτουργεί ένα είδος πρώιμου «εργαστηρίου» παραγωγής εργαλείων, με ό,τι μπορεί να σημαίνει η έννοια εργαστήριο αυτή την περίοδο. Τα κλιματολογικά και περιβαλλοντικά δεδομένα την περίοδο αυτή στη Γαύδο και στην ευρύτερη περιοχή είναι εντελώς διαφορετικά από τα σημερινά.

Τα ευρήματα

Η εν λόγω ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε συνεργασία με την ΚΕ’ Εφορεία Χανίων, με επικεφαλής την καθηγήτρια Αρχαιολογίας του προαναφερόμενου Τμήματος, Κατερίνα Κόπακα. Τα ευρήματα επιβεβαίωσε επιστημονικά ο αρχαιολόγος της ΚΕ’ Εφορείας Χανίων, Χ.Ματζάνας, ειδικευμένος στην Παλαιολιθική περίοδο, και παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το 2006 και στο εξής ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο και πτυχές επιστημονικού ενδιαφέροντος για την Παλαιολιθική περίοδο στην Κρήτη.

Η κ. Κόπακα τονίζει στην «Ε»: «Τα ευρήματα παραπέμπουν σε πρώιμους παλαιολιθικούς έως και μεσολιθικούς ορίζοντες και προέρχονται από πολλούς υπαίθριους χώρους. Για την αναγνώρισή τους χρησιμοποιήθηκε η μακροσκοπική εξέταση (μορφολογία/τυπολογία, τεχνολογία, μετρολογία, υλικό υπόβαθρο, κατάσταση επιφάνειας), σε γεωαρχαιολογικές παραμέτρους (συνήθης συνάφεια με ζώνες ερυθρογής, πρώτη ύλη από εντοπισμένες τοπικές πηγές)».

Για τα ευρήματα καθ’ αυτά, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν καθώς και τις περιόδους που καλύπτουν η κ. Κόπακα τόνισε: «Οι λιθοτεχνίες της Κάτω Παλαιολιθικής περιόδου στη Γαύδο, αν και φαίνονται κατ’ αρχάς ως παράδοξο, εδράζονται στα τέχνεργα που βρέθηκαν με τα τυπολογικά χαρακτηριστικά που έχουν οι χειροπελέκεις.

Συγκεκριμένα, ο υπο-καρδιόσχημος χειροπέλεκυς από τοπικό ραδόχρωμο ασβεστόλιθο, που βρέθηκε στην παραλία του Σαρακήνικου, διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα εργαλείου των εξελιγμένων Αχελαίων λιθοτεχνιών. Η χρονολόγησή του μπορεί να γίνει προς το τέλος της ύστερης Κατώτερης Παλαιολιθικής περιόδου από το 200000-120000, χωρίς να αποκλείεται όμως μια πολύ πρωιμότερη χρονολόγησή του έως και 700.000 χρόνια πριν.

Η χρήση του ασβεστόλιθου σχετίζεται σε αντίστοιχες λιθοτεχνίες της βόρειας αφρικανικής ακτής, ενώ το σχήμα του εργαλείου παραπέμπει σε -σύγχρονες των αφρικανικών- ελλαδικές και ευρωπαϊκές λιθοτεχνίες. Σχετικές μελέτες και παρατηρήσεις έχει πραγματοποιήσει ο Χ. Ματζάνας. Η αλλοιωμένη αρχική κατάσταση του εν λόγω αντικειμένου συμβαδίζει με την πρώιμη χρονολόγησή του.

Νεότερες παρεμβάσεις που έχουν γίνει στο ίδιο εργαλείο, ανανεώνοντας τις κόψεις του πλευρικού ξυστήρα, καθώς και εντοπισμένες φθορές του από μεταγενέστερη χρήση, δίνουν στο εργαλείο τον χαρακτήρα “παλιμψήστου”. Εντοπίστηκε ένας ακέραιος χειροπέλεκυς-κοπέας με μερική απολάξευση της ίδιας όψης σε κροκάλα πλουτώνιου, ενδεχόμενα γρανοδιορίτη, κοντά στη θέση Κοπανέλο. Επίσης βρέθηκε μεγάλος δισκοειδής πυρήνας με κεντροφερείς αποσπάσεις κυρίως στη μια όψη, που έχει διαμορφωθεί από κατάτμηση κροκάλας αδρόκοκκου ψαμμίτη».

Η καθηγήτρια, αναφερόμενη στον Αγιο Παύλο και τη σημασία του, δηλώνει: «Τα μεγαλύτερα σύνολα των πρωιμότερων φάσεων της Παλαιολιθικής προέρχονται από τον Αγιο Παύλο, που είχε μάλλον κυρίως εργαστηριακό χαρακτήρα πρωτογενούς κατεργασίας της πρώτης ύλης. Τα εν λόγω τέχνεργα με βάση την τυπολογία του υλικού κατασκευής και της κατάστασης της επιφάνειάς τους κατατάσσονται σε πέντε ομάδες που φαίνεται να αντιστοιχούν σε διακριτές χρονολογικές περιόδους και συγκροτούν μια προκαταρκτική περιοδολόγηση των εργαλειοτεχνειών της Γαύδου.

Στα τέχνεργα της δεύτερης ομάδας κατατάσσονται αντικείμενα που βρέθηκαν μεμονωμένα στον Κάβο, στα Σιόπατα-Μπολέτες και στα Βατσιανά-Ελληνικά. Εδώ υπερισχύουν ποσοτικά τα προϊόντα κατάτμησης, υπάρχουν όμως και ορισμένα διαμορφωμένα εργαλεία πρώιμης τυπολογίας, λιάνιστρα και κάποια οδοντωτά. Οσον αφορά τη Μέση Παλαιολιθική περίοδο διαφαίνεται πως στη Γαύδο υπάρχουν οι περισσότερες ενδείξεις θέσεων και εργαλείων.

Η λιθοτεχνία

Στα χαρακτηριστικά τέχνεργα της τρίτης ομάδας του Αγίου Παύλου κατά την Πρώιμη Μέση Παλαιολιθική περίοδο (120000-75000), που έχουν κιτρινόλευκη πατίνα -βρέθηκαν κυρίως στα Βατσιανά και στον Κάβο- περιλαμβάνονται ξυστήρες, οδοντωτά, αποκρούσματα Λεβαλλουά κ.λπ. Η λιθοτεχνία αυτή μπορεί να τοποθετηθεί στην Πρωτο-Μουστέρια και να εγγραφεί σε μια πρώιμη έκφανση του τυπικού Μουστέριου του ευρύτερου ελλαδικού χώρου».

Η ίδια καθηγήτρια βεβαιώνει ότι στη Γαύδο υπάρχουν τέχνεργα της Υστερης Μέσης έως και την Πρώιμη Ανω Παλαιολιθική περίοδο, με χαρακτηριστικότερο εύρημα ένα «σύνθετο εργαλείο-πλευρικό ξυστήρα και οπέα από τον Αγιο Παύλο». Από την ίδια τοποθεσία προέρχονται τέχνεργα που έχουν δημιουργηθεί με τη χρήση χαλαζία. Πλήρως καλύπτεται και όλη η Ανω Παλαιολιθική περίοδος με ευρήματα λιγότερα, με σημαντικότερα τις αιχμές με στομωμένη ράχη. Τέλος, το χαρακτηριστικότερο στοιχείο της Τελικής Παλαιολιθικής περιόδου-Μεσολιθικής είναι η εισαγωγή του οψιανού από τη Μήλο γύρω στην ενδέκατη χιλιετία.

ΜΙΝΩΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑ


Οι αρχαίοι Κρήτες της μινωικής περιόδου είχαν τόσο εξειδικευμένη γνώση για τους θαλάσσιους οργανισμούς και τους έχουν απεικονίσει με τέτοια τελειότητα σε διάφορες παραστάσεις, ώστε μετά από 3.500 χρόνια τουλάχιστον, οι σημερινοί επιστήμονες της θαλάσσιας βιολογίας να μπορούν να ταξινομήσουν με τη σύγχρονη επιστημονική γνώση ανά είδος και γένος.

Ταυτόχρονα χρησιμοποιούσαν θαλάσσια όστρακα σε θρησκευτικές τελετουργίες και είχαν πολύ σημαντική συμβολική βαρύτητα στον μινωικό πολιτισμό. Αυτά είναι μερικά από τα ερευνητικά αποτελέσματα του ομότιμου καθηγητή Θαλάσσιας Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Τάσου Ελευθερίου, που για τον θαυμαστό πολιτισμό των Μινωιτών, μιλώντας από την πλευρά του ερευνητή των θετικών επιστημών και ειδικά του θαλάσσιου βιολόγου και με τη μακρόχρονη ερευνητική εμπειρία που διαθέτει, τονίζει:

«Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τις απεικονίσεις των Μινωιτών, στα αγγεία, στις τοιχογραφίες, στα κοσμήματα και στους σφραγιδόλιθους, είναι πως οι απεικονίσεις τους έφτασαν στην τελειότητά τους την περίοδο που ονομάζεται “θαλάσσιος ρυθμός”, γύρω στα 1550 π.Χ., κατά τη διάρκεια του οποίου δημιούργησαν έναν πολύ μεγάλο αριθμό αντικειμένων που τα είχαν διακοσμήσει με θαλάσσιους οργανισμούς.

Υπάρχει ένας νατουραλισμός στην απεικόνιση των οργανισμών αυτών και έχει γίνει με τέτοια λεπτομέρεια και ευαισθησία που μας επιτρέπει 3.500 χρόνια μετά να μπορούμε να προσδιορίζουμε τους οργανισμούς αυτούς σύμφωνα με τα μοντέρνα συστήματα επιστημονικής ταξινόμησης, με διπλή ονοματολογία, σε γένος και είδος. Για παράδειγμα σπάρος αοράτους (χρυσός) ή σκουμπρί κ.λπ.

Αυτό μπορεί να γίνει γιατί έχουν απεικονίσει ειδικά χαρακτηριστικά του κάθε θαλάσσιου οργανισμού με πλήρη ακρίβεια και αυθεντική χρωματολογία. Για το εύρος και την ποσότητα αυτών των παραστάσεων ο κ. Ελευθερίου αναφέρει:

«Οι απεικονίσεις αυτές που έχουν διασωθεί είναι γύρω στις εκατό, με διαφορετικό βαθμό διατήρησης η καθεμία. Στις παραστάσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται ψάρια, χταπόδια, αργοναύτες (είδη χταποδιού που στην περίοδο της αναπαραγωγής τους παράγουν ένα κέλυφος λεπτό στο οποίο εναποθέτει τα αβγά μέχρι να εκκολαφθούν και να απελευθερωθούν, ενώ μετά το κέλυφος απορρίπτεται απ’ τον οργανισμό). Ακόμη, υπάρχουν σουπιές, δελφίνια, κυνηγοί, τσιπούρες, μπαρμπούνια, αχινοί, τρίτωνες κ.λπ.Οι παραστάσεις αυτές είναι πολλές φορές απεικονίσεις μόνο ενός οργανισμού. Αλλες φορές όμως περιβάλλεται ο οργανισμός από ένα συνολικότερο σκηνικό με αφηγηματικό σκοπό. Δηλαδή αναπτύσσεται μια θαλασσινή σύνθεση με το ειδικό περιβάλλον του οργανισμού. Πολλοί οργανισμοί που εμφανίζονται σε αυτές τις παραστάσεις έχουν βρεθεί και σαν φυσικοί οργανισμοί μέσα στα ανάκτορα των Μινωιτών, σε νεκροταφεία, σε ιερά, κ.λπ. Αυτοί οι οργανισμοί είναι κυρίως τα σκελετικά μέρη διαφόρων μαλακίων, αχιβάδες, κυδώνια, τρίτωνες κ.λπ.».

Όστρακα – τελετές

Για τη σχέση της θρησκείας, των τελετών και των θαλάσσιων οργανισμών ο ίδιος ερευνητής δηλώνει: «Είναι ενδιαφέρον ότι βρέθηκαν διάφορα από αυτά τα κελύφη στα ιερά θησαυροφυλάκια της Κνωσσού μαζί με τα διάφορα ιερά αντικείμενα, καθώς και αγαλματίδια, όπως ένα αγαλματίδιο της θεάς τών Όφεων, για τις θρησκευτικές ανάγκες και τις τελετουργικές διαδικασίες των Μινωιτών.

Μάλιστα πολλά κελύφη βρέθηκαν χρωματισμένα με ανεξίτηλα χρώματα αλλά με μεγάλη καλλιτεχνία.

Τα θαλασσινά όστρακα πρέπει να είχαν μια ιδιαίτερη σημασία στον πολιτισμό και στη θρησκεία, διότι εκτός από τη χρήση αυτών των οργανισμών για τη διατροφή των ανθρώπων είχαν και μια ευρύτερη πολιτιστική συμβολική χρήση. Αυτό γίνεται εμφανές και από την παρουσία των οστράκων αυτών μέσα σε τάφους πρωτομινωικών νεκροταφείων, όπου διακρίνεται ο συμβολικός τους χαρακτήρας σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο των Μινωιτών.

Φαίνεται πως από τη μινωική εποχή μέχρι σήμερα υπήρξε μία πολύ μικρή αλλαγή στην πανίδα και στη χλωρίδα του θαλάσσιου οικοσυστήματος της Κρήτης και γενικότερα του Αιγαίου. Πρέπει όμως να προσθέσουμε πως τα τελευταία χρόνια αυτό έχει ανατραπεί με τη μαζική εισβολή θαλάσσιων οργανισμών από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω της διώρυγας του Σουέζ, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και των συνθηκών μέσα στη διώρυγα του Σουέζ.

Μετά την απεικόνιση των θαλάσσιων οργανισμών και κυρίως τις απεικονίσεις χταποδιών, που ήταν ένα θέμα ευρείας επιλογής από τους Μινωίτες τεχνίτες, προοδευτικά μετά τον θαλάσσιο ρυθμό καθώς πάμε στην υστερομινωική περίοδο, αρχίζει η τεχνοτροπία του νατουραλισμού και του ιμπρεσιονισμού να αλλάζει. Η απεικόνιση γίνεται σχηματική με τελείως παραμορφωμένα χαρακτηριστικά και η έμφαση δίνεται σε ορισμένα όργανα του οργανισμού όπως τα μάτια».

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ


Τον πρώτο αναλογικό υπολογιστή στην ιστορία της ανθρωπότητας είχαν ανακαλύψει οι Μινωίτες, όπως υποστηρίζει ο Κρητικός ερευνητής αιγαιακών γραφών, Μηνάς Τσικριτσής.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, το μινωικό αντικείμενο, που είχε βρεθεί το 1898 στο Παλαίκαστρο Σητείας, προηγήθηκε του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» κατά 1.400 χρόνια και είναι ο πρώτος αναλογικός υπολογιστής στην Ιστορία και μάλιστα φορητός.
«Αναζητώντας μινωικά ευρήματα με αστρονομικές απεικονίσεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, εντοπίσαμε μια λίθινη μήτρα από την περιοχή του Παλαίκαστρου Σητείας. Στην μήτρα αυτή είχαν αναφερθεί ο Στέφανος Ξανθουδίδης και ο Άρθουρ Έβανς, σημειώνοντας ότι τα ανάγλυφα σύμβολα που εμφανίζονται στην επιφάνεια της μήτρας συσχετίζονται με τον Ήλιο και τη Σελήνη»,
τονίζει ο κ. Τσικριτσής.

Όπως εξηγεί ο Κρητικός ερευνητής αφού πρώτα αναλύθηκε η ανάγλυφη απεικόνιση του ακτινωτού δίσκου στο δεξιό μέρος της μήτρας αυτής, στη συνέχεια τεκμηριώθηκε η χρήση αυτού, ως μήτρα για την κατασκευή ενός μηχανισμού, που χρησίμευε ως αναλογικός υπολογιστής προσδιορισμού εκλείψεων.

Ταυτόχρονα εξετάσθηκαν οι χρήσεις του μηχανισμού ως ηλιακό ρολόι και ως όργανο υπολογισμού γεωγραφικού πλάτους.

«Η κατασκευή αυτή έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει την ώρα και το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου αν χρησιμοποιήσουμε τα τρία εργαλεία, δύο βελόνες κι έναν διαβήτη, που υπάρχουν στην μήτρα πάνω από το δίσκο», τονίζει ο κ. Τσικριτσής και εξηγεί: «Ο ακτινωτός δίσκος έχει στην περιφέρεια 25 τριγωνικά σχήματα αν τα αριθμήσουμε ανά μισή ώρα και τοποθετήσουμε μία βελόνα κάθετα στο κεντρικό βαθούλωμα και προσανατολίσουμε τον κεντρικό σταυρό σε βορρά – νότο, τότε η σκιά της βελόνας δείχνει το σημείο του ακτινωτού δίσκου που αντιστοιχεί στην ώρα της παρατήρησης.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο μηχανισμός αυτός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ημερήσιο ηλιακό ρολόι χειρός (12,5ωρών).
Από αυτή τη χρήση προκύπτει ότι η ώρα αντιστοιχεί σε περίπου 58 λεπτά, πολύ κοντά στην ώρα που χρησιμοποιείται σήμερα.
Θεωρώντας ότι ένας τριγωνικός δείκτης (ακτινωτό τμήμα) αντιστοιχεί σε περίπου μισή ώρα, οι πέντε κουκίδες που υπάρχουν πάνω σε κάθε τριγωνικό δείκτη χωρίζουν αυτόν σε 5 μικρότερες μονάδες χρόνου, διάρκειας περίπου 6 σημερινών λεπτών».

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ


Ένα άρθρο με «οδηγό» τα κείμενα του Πλουτάρχου, αφιερωμένο στην παγκόσμια κίνηση «Είμαστε όλοι Έλληνες». του Δρ.Μηνά Τσικριτσή ερευνητή Αιγαιακών Γραφών υποδεικνύει παρουσία Ελλήνων στη Β. Αμερική.

Αφιερωμένη στην παγκόσμια κίνηση στήριξης της Ελλάδας «Είμαστε όλοι Έλληνες», είναι η νέα έρευνα του ερευνητή αιγαιακών γραφών δρ. Μηνά Τσικριτσή, η οποία αποδεικνύει με τη χρήση των νέων τεχνολογιών ότι οι προϊστορικοί Έλληνες είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική πολύ πιο πριν την ανακαλύψει ο Χριστόφορος Κολόμβος.

Η έρευνα του κ. Τσικριτσή βασίστηκε στο κείμενο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης», όπου στις παραγράφους 941Α-942, περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν «δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας».

Ο ερευνητής εντόπισε και απέδειξε μέσα από προγράμματα με Η/Υ την αποκατάσταση μιας λησμονημένης ιστορικής πραγματικότητας, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς ερευνητές, συνεχίζοντας έτσι την έρευνα που είχε κάνει πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής, την οποία επισκέπτονταν.

Στη ανακοίνωσή του δρ. Μ. Τσικριτσή υποστηρίζεται, ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από την Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν στη λίμνη Superior του Καναδά. Φαίνεται ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες, συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμειξίες με του ντόπιους. Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.

Όπως λέει ο κ. Τσικριτσής «όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων έγινε με τη βοήθεια προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών επιβεβαιώνοντας τον χρονολογικό προσδιορισμό του ταξιδιού που περιγράφει ο Πλούταρχος.

Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, και το ότι στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη λίθινη εποχή.

Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη του κ. Τσικριτσή, με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το 86 μΧ που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:

1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από την Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία, με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km).

2. Αναφέρει μία μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας.

3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου (Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της.

4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική. Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον 15ο αιώνα πΧ, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με το Ιόλαο, αλλά ήταν μία εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στο κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν).

5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αιώνα μΧ, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μΧ.

6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφή ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία.

7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή τού Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ 2400 και 1200 πΧ.

8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού.

9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 μ.Χ που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση.

10. Το ταξίδι επιστροφής φαίνεται ότι γινόταν από βόρεια, ξεκινώντας από τον Καναδά, πήγαιναν στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) έφθαναν στην Ισλανδία και από εκεί έφθαναν στη Βρετανία. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe.

Συμπερασματικά, η έρευνα του Μηνά Τσικριτσή είναι ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τον Μάιο του 86 μΧ.. Σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία που επιβεβαιώνονται με Υ/Η γίνονται αποδεκτές και οι άλλες περιγραφές του Πλουτάρχου, ότι δηλαδή, στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, πιθανότατα οι Μινωίτες. Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής – και όχι μόνο – από περιοχές στην Αμερική. Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστον τον 1ο αιώνα πΧ και πιθανόν ήδη τη 2η χιλιετία πΧ.

Η ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ


Του Βυρωνα Γ. Πολυδωρα*

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…
Οδ. Ελυτης, «Αξιον Εστι».

Δεν είμαι «Ελληναράς».

Ούτε εγώ ούτε οι ομοϊδεάτες μου.

Απλά, είμαι Ελληνας.

Που αγαπά τη γλώσσα του και τη θεωρεί συστατικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητάς του. Και που δεν λησμονεί τον ορισμό του έθνους που μας παρέδωσε ο Ηρόδοτος: το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον και το «ομότροπον». Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κρατικές οντότητες χωρίς εθνικό υπόβαθρο. Χωρίς το πνευματικό, ηθικό και πολιτισμικό πλαγκτόν μέσα στο οποίο ζουν και από το οποίο τρέφονται. Γνωρίζω ότι άλλα κράτη γεννήθηκαν το 1648 με τη Συνθήκη της Βεστφαλίας ή άλλα το 1815 με το Συνέδριο της Βιέννης που όριζε τα κράτη της Ευρώπης μετά το Βατερλώ, κατά τον τρόπο που οριοθετούν τα κτήματα ή τα οικόπεδα. Ομως εγώ έχω την τύχη να ανήκω σ’ ένα παλιό-παμπάλαιο έθνος, που μιλάει την ίδια γλώσσα από τον καιρό του Ομήρου μέχρι σήμερα. Θεωρώ ότι αυτή η βιολογική, ιστορική και πολιτισμική συνέχεια είναι ευλογία και δύναμη αυτού του τόπου και αυτού, του ελληνικού, λαού. Και όποιοι προσπαθούν να διασπάσουν αυτή τη συνέχεια είναι εχθροί της Ελλάδος, χειρότεροι από τον Ξέρξη που ήρθε να την καταλάβει το 480 π.Χ. Τον νίκησαν οι Ελληνες στις Θερμοπύλες με τη θυσία των 300 του Λεωνίδα και στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές με τον πολεμικό παιάνα των Σαλαμινομάχων «ίτε παίδες Ελλήνων... νυν υπέρ πάντων αγών».

Ακόμη, δεν φοβάμαι τους «τοκογλύφους» εταίρους μας που εισβάλλουν στη ζωή μας με τα μνημόνια και τους τραπεζικούς εκβιασμούς τους, όσο φοβάμαι τη σκουριά από την ύπουλη οξείδωση της αφελλήνισης. Και επιχειρείται μια τέτοια αφελλήνιση με χίλιους τρόπους, ύπουλα, ανεπαισθήτως. «Οι διάφοροι φωστήρες βαστάνε από μια πατέντα στα χέρια και μέρα-νύχτα δουλεύουνε για να “συγχρονίσουν” την Ελλάδα, ενώ στ’ αλήθεια σκάβουνε τον λάκκο της», μας προειδοποιεί από το 1951 ο Φ. Κόντογλου.

Η παραίτηση είναι ο πρώτος, ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Κινδυνεύουμε από χρεοκοπία. Παραιτούμεθα από τις άλλες «βάρδιες». Δεν φυλάμε. Η προσοχή μας είναι στραμμένη στα «ισοδύναμα μέτρα», στις «οριζόντιες περικοπές», στα «ελλείμματα» και στους «φόρους», στην «επιμήκυνση», στο «κούρεμα» και στα άλλα μέτωπα της δύστυχης μοίρας μας. Ναι, έτσι τίθενται οι προτεραιότητες σε όλον τον ιστορικό δρόμο. Πρώτα νικάς στη Σαλαμίνα και ύστερα χτίζεις Παρθενώνες. Αλλά αν στην οικονομική χρεοκοπία προσθέσεις και την πνευματική (να αρνηθείς τη γλώσσα σου, την πίστη σου και να επιλέξεις τη μαζοποίησή σου) τότε μετά μαθηματικής βεβαιότητος δεν υπάρχει ελπίς. Γιατί παρητήθησαν οι πολεμιστές. Εγιναν ριψάσπιδες και αρνησίδοξοι. Ούτε ως καταναλωτικά όντα δεν θα μπορούν οι διαβιούντες -δεν λέω Ελληνες- σ’ αυτόν τον τόπο να επιζήσουν. Η χώρα Ελλάς θα είναι χώρος. Και ο λαός, χωρίς την πνευματική, ηθική και εν τέλει εθνική του ουσία, «καταλυματίας». Αυτή θα είναι η κατάληξη της πνευματικής παραίτησης και χρεοκοπίας. Γι’ αυτό πρέπει να πιάσουμε ξανά το ησιόδειο άροτρο, να αρματώσουμε ξανά τα τρεχαντήρια μας και να ανοίξουμε ξανά τις φιλοσοφικές μας σχολές και να εξάγουμε γράμματα, προθέσεις και λέξεις και σκέψεις και ηθικά διδάγματα στους άλλους λαούς. Αυτή είναι η συνταγή επιβίωσης του ελληνικού έθνους, όπως μας διδάσκει η Ιστορία.

Ας ρίξει κανείς μια ματιά στο «ευαγγέλιο» της γερμανικής ή και παγκόσμιας λογοτεχνίας, στον «Φάουστ» του Γκαίτε. Θα εύρισκε εκεί πως ο κατάλογος των ονομάτων θεών, ηρώων, τόπων και ανθρώπων, των πραγμάτων και ιδεών από τα Ελληνικά που χρησιμοποιεί ο Γκαίτε όχι απλώς ως εκφραστικά μέσα, αλλά ως δομικά στοιχεία του αριστουργήματός του, είναι τόσο μακρύς όσο και ποιοτικός, ώστε να υποθέσει ότι χωρίς αυτή τη φλέβα χρυσού δεν θα μπορούσε να συνθέσει τον Φάουστ. Γι’ αυτό βροντοφώναξα τη στιγμή που είδα το εξώφυλλο του Focus με την Αφροδίτη της Μήλου, «δώστε μου πίσω τις λέξεις μου».

Το «μονοτονικό», η «κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών», η «αναγκαστική με εγκύκλιο δημοτική» και τώρα η κατάργηση των φωνηέντων με προσθήκη ηχητικών φαινομένων και ανύπαρκτων συμφώνων είναι βάναυσα χτυπήματα κατά της γλώσσας, και κατά της εθνικής υπόστασης. Με επιστημονοφανή «θεραπευτική» υπεροψία! Ομως, αντιστεκόμαστε. Είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε Ελληνες.

Υστερόγραφο: Ούτε ο Ελύτης ούτε ο Σεφέρης, οι δάσκαλοί μας, ήσαν γλωσσολόγοι.

* Ο κ. Βύρων Πολύδωρας είναι βουλευτής, πρώην πρόεδρος της Βουλής.


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΗΝΩΝ


Πόσο αληθινοί είναι οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι; Οι περιγραφές του Ομήρου στην «Ηλιάδα» και την «Οδύσσεια» και του Ησίοδου στη «Θεογονία» και στα Έργα και Ημέραι», είναι απλά και μόνο αποκυήματα της ζωηρής φαντασίας τους; Ο Ηλίας Μαριολάκος, καθηγητής γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καταθέτει την ενδιαφέρουσα επιστημονική του άποψη.

«Πολλοί πιστεύουν ότι οι ελληνικοί μύθοι είναι φανταστικές ιστορίες. Κατά τη γνώμη μου, η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη, τουλάχιστον σχετικά με το θέμα των γεωγραφικών και φυσικών-ωκεανογραφικών χαρακτηριστικών του Ατλαντικού Ωκεανού και γενικότερα των ωκεανών, όπως αυτά περιγράφονται κυρίως από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Ορφικά και τον Πλούταρχο», υποστηρίζει στην έρευνά του, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.

Η μελέτη καταλήγει σε πολλά συναρπαστικά συμπεράσματα, όπως ότι οι αρχαίοι Έλληνες που έζησαν την 3η και 2η χιλιετία π.Χ. γνώριζαν τους Υπερβόρειους, τη Βαλτική Θάλασσα, την Ιρλανδία, τη Βρετανία, την Ισλανδία και την απόστασή της από τη Βρετανία. Επίσης, ότι δυτικά της Ισλανδίας υπήρχαν τρία νησιά, στα οποία ο ήλιος δύει για μόνο μία ώρα την ημέρα και ότι πέρα από αυτά τα νησιά και προς τα δυτικά υπάρχει μια μεγάλη ήπειρος, η οποία περιβάλλει τον Ωκεανό.

«Είναι δυνατόν για κάποιον (ή για περισσότερους ) να περιγράψουν όλα αυτά τα μέρη, εάν δεν είχαν επισκεφτεί ή διασχίσει τον Ωκεανό;», αναρωτιέται ο καθηγητής στο τέλος της εργασίας του, παραθέτοντας, μαζί με το σκεπτικό του, αποσπάσματα αρχαίων έργων αλλά και αναλύσεις, που τον οδηγούν στα παραπάνω.

Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, αρχαιολόγοι και ιστορικοί πίστευαν πως από κάθε γραπτό αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ησίοδου, του Πλάτωνα, του Στράβωνα, του Διόδωρου του Σικελιώτη και κυρίως του Ομήρου, που συνδέονταν με τη μυθολογία, έλειπε κάθε «σπέρμα» αλήθειας. Μετά τις ανασκαφές του Σλήμαν, όμως, αποδείχθηκε ότι όλα όσα έγραψε ο Όμηρος για την Τροία ήταν αληθινά, ότι οι Μυκήνες υπήρχαν και ήταν αντίπαλες των Τρώων και πολλά ακόμα.

Ο κ. Μαριολάκος μελέτησε αποσπάσματα από έργα αρχαίων συγγραφέων, μεταφρασμένα και αξιολογημένα από διακεκριμένους επιστήμονες, πριν καταλήξει στα συμπεράσματα που αναφέρει.

Όπως ότι ο Όμηρος και ο Ησίοδος έγραψαν πως ο Ωκεανός είναι ένα «ποτάμι» που ρέει συνεχώς, ότι αυτό το ποτάμι περιβάλλει τη Γη και ότι η ροή του είναι τυρβώδης (στροβιλώδης), όχι μόνο στην επιφάνεια, αλλά και στο βάθος του, γεγονός που παραπέμπει στα ωκεάνια ρεύματα, τα οποία, όπως είναι γνωστό σήμερα, εκτείνονται σε βάθος περίπου 800 - 1200 μ.

«Δυστυχώς, όμως, όλη αυτή η γνώση σταδιακά ξεχάστηκε από όλους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Οδύσσεια θεωρείται απλώς ένα ψυχαγωγικό ποίημα και ο νόστος του Οδυσσέα μια φανταστική ιστορία, χωρίς ίχνη ιστορικής πραγματικότητας», υποστηρίζει.

Τα σύνορα ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα είναι ασαφή. Γι' αυτό, σύμφωνα με τον καθηγητή, «ορισμένοι από τους μυθικούς ήρωες είναι ιστορικά πρόσωπα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν είναι. Όμως, σχεδόν όλοι και όλα εκπροσωπούν κάτι που περιγράφει κάποια δραστηριότητα του προϊστορικού ανθρώπου σε σχέση με το γεωπεριβάλλον του ή με το φυσικογεωλογικό γίγνεσθαι του χώρου του».

«Πιστεύω ότι είναι λάθος να θεωρούμε την ελληνική μυθολογία ως ένα όμορφο παραμύθι. Η ελληνική μυθολογία είναι στην πραγματικότητα η πιο αρχαία ιστορία των λαών που έζησαν στη γη η οποία, πολύ αργότερα, ονομάστηκε Ελλάς. Αυτή η γη είναι το Αιγαίο και ο Περι-Αιγαιακός χώρος. Η ελληνική μυθολογία επομένως αποτελεί την κρυπτογραφημένη προ-ιστορία των πρώτων Ελλήνων και κυρίως τις αγωνίες του και τον αγώνα του για επιβίωση αρχικά και την ανάπτυξή του στη συνέχεια», καταλήγει.

ΑΛΛΟΙ ΤΙΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ


Μετά το «χρυσό» συνεταιρισμό με τον ΟΠΑΠ είπε ότι δεν τον απασχολεί εάν η Ελλάδα θα πάει στη δραχμή διότι δε θα βάλει φράγκο!

Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση του «χρυσού» συνεταιρισμού μεταξύ του ΟΠΑΠ και της Lottomatica για το ιντερνετικό στοίχημα, ο διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής εταιρείας Marco Sala, δηλώνει ότι η συμφωνία με τον ΟΠΑΠ δεν απαιτεί καμία επένδυση από την μεριά της ιταλικής εταιρείας!

Σε μια εποχή που η χώρα προσπαθεί να βγει από την δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις προκειμένου να μειώσει τις δαπάνες της και διαθέτοντας προς αποκρατικοποίηση πλήθος δημοσίων οργανισμών προκειμένου να αντλήσει έσοδα από ξένους επενδυτές, πρόκληση αποτελούν οι δηλώσεις του Διευθύνοντος Συμβούλου της Lottomatica κατά την τηλεδιάσκεψη της 26ης Ιουλίου για την παρουσίαση των οικονομικών αποτελεσμάτων της εταιρείας ότι δεν τον απασχολεί μία πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ διότι η συμφωνία με τον ΟΠΑΠ δεν απαιτεί εκ μέρους της εταιρείας του την καταβολή οποιασδήποτε επένδυσης.

Ο ΟΠΑΠ στις 25 Ιουλίου ανακοίνωσε ότι επέλεξε την εταιρεία G2 του ομίλου της Lottomatica ως στρατηγικό εταίρο για την διάθεση των τυχερών παιχνιδιών μέσω του διαδικτύου και ότι σε Joint Venture με την συγκεκριμένη εταιρεία θα προσφέρει στο internet όλα τα γνωστά του παιχνίδια, αλλά θα διεκδικήσει και νέα παιχνίδια, τα οποία θα αδειοδοτήσει στο μέλλον το Δημόσιο.

Η συγκεκριμένη επιλογή προκάλεσε πολλά ερωτήματα. Για ποιον λόγο μία κερδοφόρα εταιρεία όπως ο ΟΠΑΠ αποφάσισε να προβεί στη δημιουργία κοινής εταιρείας με τον τεχνολογικό πάροχο για το ίντερνετ, εκχωρώντας με αυτόν τον τρόπο στην Lottomatica το αποκλειστικό δικαίωμα που το ελληνικό Δημόσιο του έχει δώσει για 13 παιχνίδια συμπεριλαμβανομένου και του διαδικτυακού στοιχήματος και δεν προτίμησε π.χ. την λύση που παγκοσμίως επιλέγουν αντίστοιχοι operators του εξωτερικού, δηλ. την επιλογή προμηθευτή για την παροχή της απαραίτητης τεχνολογίας;

Μετά τη δήλωση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Lottomatica, τα ερωτήματα γίνονται ακόμη πιο πολλά!

Γιατί ο ΟΠΑΠ επέλεξε να βάλει συνέταιρο και να μοιραστεί τα δεκάδες εκατομμύρια που προβλέπεται ότι θα αποφέρει το συγκεκριμένο έργο ετησίως, χωρίς δε από την άλλη να απαιτείται κανενός είδους επένδυση από την μεριά του συνεταίρου του;

Τελικά μπορεί να μας πει κάποιος ποιον ευνοούν όλες αυτές οι αποφάσεις, διότι το ΟΠΑΠ και το ελληνικό Δημόσιο σίγουρα όχι!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΘΩΣ


Ο 'Αθως είναι το τρίτο ανατολικότερο "πόδι" μιας τρίποδης χερσονήσου, στην ανατολικὴ πλευρά της Μακεδονίας. Στη δυτική αιχμή αυτής της χερσονήσου, στο πεδίο της Φλέγρας, διεξήχθη την εποχή πριν ο Θρύλος γίνει μύθος, η Γιγαντομαχία. Οι Θεοί με επικεφαλής τον Δία, εναντίον των Γιγάντων, των υιών του Ουρανού και της Γαίας.

Σε αυτή τη μεγάλη μάχη ο Γίγαντας 'Αθως, άρπαξε το ψηλότερο όρος της Θράκης και το εκσφενδόνησε εναντίον των Θεών. Αστόχησε όμως και έτσι δημιουργήθηκε το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής, που έλαβε το όνομά του.

Οι Γίγαντες είχαν τελικά την τύχη των Τιτάνων και οι Ολύμπιοι επέβαλαν την κυριαρχία τους στον κόσμο. Τόπος ιερός λοιπόν η Χαλκιδική, το πεδίο της νίκης των Θεών. Στην κορυφή του Άθωνα κτίστηκε ναός με το άγαλμα του Αθώου Διός.

Όπως λεγόταν στην κορυφή του Άθωνα κατά την Αρχαιότητα υπήρχαν πολλοί βωμοί, οι οποίοι δεν βρέχονταν, γιατί τα σύννεφα σχηματίζονταν σε κατώτερα στρώματα.

Ακόμη πιστευόταν ότι η σκιά του Άθωνα έφτανε μέχρι τη Λήμνο, όπου κάλυπτε ένα άγαλμα στην πόλη Μύριννα. Ακόμη, η Σκιάθος χρωστά το

όνομά της στον Άθωνα
(Σκιά + Άθως).

Το παλιό όνομα της Χερσονήσου του Άθωνα ήταν Ακτή. Λόγω της άγριας φύσης και της πλούσιας πανίδας, λατρεύτηκε η Δρυμωναία Άρτεμις και ο Άθως έγινε ο ιερός τόπος της Θεάς.
Η προστασία της Θεάς δεν περιορίζεται μόνο στη Φύση. Επεκτείνεται και στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στους νέους. Αυτοί της αφιερώνουν κατά την ημέρα των γάμων τους τη ζώνη τους ή μια πλεξούδα από τα μαλλιά τους.

Είναι κατεξοχήν προστάτιδα των γυναικών που την επικαλούνται σε όλα τα στάδια της ζωής τους. Φιλομείραξ ως νεαρά κορίτσια, Φιλοπάρθενος ως έφηβες, Ορσιλοχεία ως μητέρες και Λυτηρία τη στιγμή του θανάτου τους.

Οι αρχαιότεροι κάτοικοι του Άθωνα πιστεύεται ότι ήταν Πελασγοί. Σε αυτούς όμως κυριάρχησαν οι Χαλκιδείς άποικοι από την Εύβοια, που κατά πάσα πιθανότητα, έδωσαν και το όνομά τους στη Χαλκιδική.

Ο γεωγράφος της αρχαιότητας Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, στο έργο του "Περίπλους" αναφέρει πέντε ελληνικές πόλεις στον Άθωνα.

Δίον Ελληνίς, Κλεωναί Ελληνίς, Χαράδρια Ελληνίς, Ολόφυξος Ελληνίς, Σάνη Ελληνίς. Ο Πλίνιος, αρκετούς αιώνες μετά αναφέρει τις πόλεις: Ουρανούπολι, Παλαιώτριον, Θύσσο, Κλεωνές και Απολλωνία.Περίφημη υπήρξε και η πολίχνη Καρυαί(Καρυδιές)με το ονομαστό Ιερό της Καρύας Αρτέμιδος ή Καρυάτιδος, το οποίο όπως και τα άλλα εκεί Ιερά της Θεάς, αποτελούσε χώρο άβατο για τους άνδρες.

Ο Στράβωνας περιγράφει τον Άθωνα ως ένα όρος με σχήμα μαστού, πολύ υψηλό και με μυτερή κορυφή, κοντά στην οποία βρίσκεται η πόλη Ακρόθωοι. Είναι τόσο ψηλός που οι κάτοικοι της κορυφής του, βλέπουνε την ανατολή του ηλίου τρείς ώρες πρίν από τους κατοίκους της παραλίας.

Ο Ηρόδοτος σημειώνει επίσης ότι άγρια λιοντάρια και βόδια με τεράστια κέρατα επιτέθηκαν και σκότωσαν τις καμήλες του Ξέρξη, όσο οι άνθρωποί του άνοιγαν τη διώρυγα, αλλά αυτός δεν πήρε στα σοβαρά τα άσχημα αυτά προμηνύματα για την έκβαση της εκστρατείας του.

Κατά τους χρόνους του Θουκυδίδη κατοικούσαν στον Άθωνα διάφοροι ελληνικοί λαοί, μεταξύ των οποίων αναφέρονται οι Χαλκιδείς, Πελασγοί, Βισάλται, Κρηστώνες και Ειδώνες. Οι πόλεις ήταν υποτελείς στους Αθηναίους και αργότερα υπήχθησαν στη τοπική Συμπολιτεία της Ολύνθου και τελικά στον Φίλιππο Β΄της Μακεδονίας.

Από την πόλη του Άθωνα, Απολλωνία, πέρασε ο απόστολος Παύλος ενώ μετέβαινε από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη και από τότε χρονολογείται η διάδοση του χριστιανισμού στον Άθωνα.
Ο ιερομοναχός Γεράσιμος Σμυρνιωτάκης στο βιβλίο του "Το Άγιον Όρος", θα περιγράψει την όλη "μετάβαση" με τρόπο που συντομότερός του δεν θα μπορούσε ίσως να υπάρξει:

"Επί μεγάλου Κωνσταντίνου τω 321μ.Χ υπήρχαν εν Άθω ειδωλολάτραι. Καταπεσόντος δ΄είτα του αγάλματος του Διός μετά μικρόν και των επιβωμείων αιμάτων καταπαυσάντων, επέλαμψεν το Χριστιανικό φώς".
Σύμφωνα τώρα μ΄έναν χριστιανικό μύθο, η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης στο δρόμο τους πρός τη Κύπρο, έπεσαν σε θύελλα που τους ανάγκασε να πιάσουν λιμάνι στο μέρος που είναι τώρα η μονή Ιβήρων.
Απο τότε αυτή έγινε η μοναχική, γλυκοφιλούσα βασίλισσα του Άθωνα και απαγορεύθηκε να πατήσει στην περιοχή άλλη γυναίκα.

Έτσι το ζήτημα της Αρτεμιδικής Αγνείας και Παρθενίας παρέμεινε και μετά την πτώση των Θεώ
ν


Βιβλιογραφία
Jean Richepin, Ἑλληνικὴ Μυθολογία, Ἐκδ. Αὐλός.

ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ΑΝ ΑΠΟΤΥΧΟΥΜΕ


Θυμάται άραγε κανείς την δήλωση του πρώην Υπουργού, κ.Λοβέρδου, την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010 στην εφημερίδα “Real news”, όταν έλεγε: «Νέο Γουδί εάν αποτύχουμε»!!!

Ως βόμβα μεγατόνων – για τους αφελείς και τους αδαείς - μπορούν να χαρακτηρισθούν τα όσα δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στην... παγκόσμιου κύρους Αμερικάνικη εφημερίδα New York Times, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Ο κ. Ρουμελιώτης, λοιπόν, δήλωσε μεταξύ άλλων:

«Ξέραμε στο Ταμείο από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί, επειδή δεν είχαμε κανένα, μα κανένα, επιτυχημένο παράδειγμα… η τρόικα υποτίμησε τις αρνητικές επιδράσεις που θα είχε το φάρμακό της στην ελληνική οικονομία… το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι μεγάλες περικοπές συνέβαλαν στο καθοδικό σπιράλ αποδεκατίζοντας την οικονομική ζήτηση εντός της Ελλάδας… το επιχείρημα που συνήθως χρησιμοποιείται από την τρόικα για να ασκήσει κριτική στην Ελλάδα -και για να αγνοήσει τα δικά της λάθη- είναι πως η βαθιά ύφεση οφείλεται στη μη εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».

Αυτές οι καθυστερημένες δηλώσεις του πρώην αξιωματούχου του ΔΝΤ έρχονται να επιβεβαιώσουν όλους εκείνους – μεταξύ αυτών και τον έχοντα την τιμή να υπογράφει το παρόν άρθρο - που χρόνια τώρα καταγγέλλαμε τις προδοτικές μεθοδεύσεις της τότε κυβέρνησης Παπανδρέου, οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ και τον Ελληνικό λαό στην οικονομική εξαθλίωση.

Έτσι, στο σημείο αυτό, θεωρώ χρήσιμο να αναδημοσιεύσω ένα μέρος του άρθρου μου, της 28ης Αυγούστου 2011, που είχε τίτλο: “Είναι ή δεν είναι Εθνική προδοσία;”.

«…Ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και λίγους μήνες πριν από τις Εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και συγκεκριμένα στις 3 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, σε διαδικτυακή τηλεόραση στον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου καταθέτοντας τις απόψεις του για το ΔΝΤ, είπε μεταξύ άλλων επί λέξει τα ακόλουθα:

«Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ., αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας».

Μετά τις εκλογές του 2009 και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, όλοι γνωρίζαμε πως η χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση την οποία δημιούργησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της με δραστικά και άμεσα μέτρα αλλά όμως κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε σε θέματα δανεισμού. Μπορούσε παρά το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό επιτόκιο.

Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες. Ο πρωθυπουργός που γνώριζε, όμως, την πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, γιατί είχε ενημερωθεί επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και από την στιγμή που τα spreads ήταν χαμηλά, αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2010, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη των τρεχουσών αναγκών της χώρας; Ωστόσο, εκείνος απεμπόλησε δάνειο με πρώτη δόση 25 δις € και χαμηλό επιτόκιο που προτάθηκε από τη Ρωσία στη συνάντηση που έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 2010 μεταξύ Πούτιν και Παπανδρέου, το οποίο θα αποπληρωνόταν με κρατικές δεσμεύσεις και δια μέσω πώλησης γεωργικών προϊόντων που θα τόνωναν ιδιαίτερα τις εξαγωγές μας (συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του ομογενή βουλευτή της Ρωσικής Κρατικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδη).
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μη αποδεχόμενος τη Ρωσική βοήθεια, στη συνέχεια έχασε πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν, δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές του εξαγγελίες.

Το επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες, όταν το επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες. Μα είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας, την οποία υπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλές τετραετίες;

Αργότερα, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με τις συνεχείς περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών, που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει «τιτανικό».

Με όλες τις παραπάνω ενέργειες, η Ευρωπαϊκή επιτροπή υποστήριξε ύστερα από έρευνά της, πως η συνεχής δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους στην εκτίναξη των spreads στο απίθανο ύψος των 850 μονάδων και έτσι κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική οικονομία.

Έτσι, ο κ. Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του πιστολιού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και εκείνοι με τη σειρά τους το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού. Και για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές τις ενέργειες τους, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Σκεφτείτε ότι ένας τραπεζίτης που κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά είναι χρεοκοπημένη και ότι οι υπάλληλοί της την κλέβουν. Αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει χρεοκοπήσει πραγματικά, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».

Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα speads είχαν ήδη εκτιναχτεί. Έτσι, κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την τρόικα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110 δις € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας.

Αντίθετα, πληρώθηκαν οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων.

Δηλαδή, με την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια των οι διεθνών νταβατζήδων μας.
Σημειώστε επίσης, πως ο κ. Παπανδρέου από το Νοέμβριο του 2009, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ κ. Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του ΔΝΤ, πιστεύω ακράδαντα τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά που είχε. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της Ελλάδος στις δαγκάνες του ΔΝΤ.

Έτσι, πιστεύω πως αποδεικνύεται ότι εάν η Κυβέρνηση είχε στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της στις διεθνείς αγορές ή είχε αποδεχθεί το προσφερόμενο δάνειο από τη Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών και συντάξεων παρ’ όλη την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία πάταξης της φοροκλοπής, του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης εργασίας, των οποίων η πάταξή ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ…».

Συνεπώς, από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται πως ο μετέπειτα Πρωθυπουργός (Γ.Παπανδρέου), ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (Προβόπουλος) και ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ (Π.Ρουμελιώτης), γνώριζαν που οδηγούν την Ελλάδα και όμως, έπραξαν αντίθετα προς τα συμφέροντά της.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που ουδεμία κυβέρνηση θα τολμήσει να παραπέμψει αυτούς καθώς και άλλους πολλούς, σε δίκη καταλογίζοντάς τους το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, θα περιμένουμε κάποια Άγια ημέρα, ο Ελληνικός λαός να υλοποιήσει αυτό που δήλωσε ο πρώην Υπουργός, Λοβέρδος, την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010 στην εφημερίδα “Real news”: «Νέο Γουδί εάν αποτύχουμε».

ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΨΑΝ


Αντιπαράθεση ξέσπασε μεταξύ του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του πρώην μονίμου εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ύστερα από τις δηλώσεις του δεύτερου στους κυριακάτικους «Times» της Ν. Υόρκης, που υποστήριζε ότι το ΔΝΤ γνώριζε εξαρχής ότι «το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει».
Στις δηλώσεις του κ. Ρουμελιώτη αναφέρθηκαν συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, ύστερα από μια περίοδο «υπομονής και αυτοσυγκράτησης», ενώ έκαναν και λόγο για «ποταμό μνήμης που ρέει με κάθε τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη».
Στον πρώην μόνιμο εκπρόσωπο της χώρας στο ΔΝΤ καταλογίζεται εμμέσως ότι όσα είπε, τα είπε αφού έφυγε από τη θέση του και τοποθετήθηκε στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, σε επιχείρηση με την οποία ο κ. Παπανδρέου είχε ανοιχτή κόντρα όσο ήταν πρωθυπουργός.
Του καταλόγισαν, επίσης, ότι δεν ενημέρωσε κανέναν σχετικά και ούτε, όταν διαπίστωσε να γίνεται η σχετική συζήτηση στο Ταμείο, έθεσε το θέμα για να πάρει απαντήσεις από τους αρμοδίους και στη συνέχεια να ενημερώσει, ως όφειλε την κυβέρνηση της χώρας του.
Έθεταν ένα ακόμα ερώτημα, γιατί ο κ. Ρουμελιώτης, εφόσον διαπίστωσε ότι το πρόγραμμα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού, δεν παραιτήθηκε από τη θέση του.
Στα σχόλιά τους, οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου, αναφερόμενοι στην τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη στον ιδιωτικό τομέα και σε συγκεκριμένη τράπεζα, ανέφεραν ότι ο καθένας μπορεί να βγάζει το ψωμί του όπως θέλει, αλλά όλοι μπορούμε να βγάζουμε τα συμπεράσματά μας.
Επίσης, θεωρούσαν ότι η τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη, όπως και πολλών άλλων, ισοπεδώνει τα βήματα προόδου που έκανε η χώρα και τις θυσίες των Ελλήνων. Και όλα αυτά υπονομεύουν τη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας και δίνουν επιχειρήματα είτε σε όσους θεωρούν ότι χρειάζονται ακόμα σκληρότερα μέτρα είτε σε όσους θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρώ.
Ο κ. Ρουμελιώτης αναφέρθηκε στο θέμα με γραπτή του δήλωση, χωρίς να απαντάει στα συγκεκριμένα ερωτήματα, αλλά θέτοντας με τη σειρά του τα δικά του, ζητώντας να ερωτηθεί ο πρώην πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων, αν γνώριζε τις απόψεις του τότε επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, «σχετικά με τις προβληματικές πτυχές του προγράμματος που εκπονήθηκε από την Ελλάδα.
Επίσης, ζητεί από τον κ. Παπανδρέου να διευκρινίσει:
1) Γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν,
2) γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και
3) γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ο κ. Ρουμελιώτης υποστηρίζει ότι ο ίδιος ενημέρωσε τον κ. Παπανδρέου για τα τρία αυτά θέματα και επιφυλάσσεται να δώσει στη δημοσιότητα και άλλα στοιχεία, όπως αναφέρει.

ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ


Παναγόπουλος προς Τόμσεν: Αν ήσουν υπάλληλος επιχείρησης θα είχες απολυθεί

Σε βαρύ κλίμα πραγματοποιήθηκε η συνάντηση του προεδρείου της ΓΣΕΕ με την τρόικα. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες κατά τη συνάντηση ο Γ. Παναγόπουλος είπε στους εκπροσώπους των δανειστών και κοιτώντας τον Π. Τόμσεν, ότι με αυτά που εφάρμοσαν στην Ελλάδα αν ήταν υπάλληλοι επιχείρησης θα είχαν απολυθεί.

Συγκεκριμένα η ΓΣΕΕ τόνισε προς τους εκπροσώπους των δανειστών ότι:

1. Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής έχει παταγωδώς αποτύχει με δραματικές συνέπειες στην κοινωνία και την οικονομία.
2. Όλο το βάρος έχει πέσει στην εργασία και δεν έχει επηρεάσει πτωτικά καθόλου τις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών.
3. Δεν αντιμετώπισε καθόλου τη φοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή, την εισφοροδιαφυγή, απεναντίας οδήγησε σε μαζική έξοδο κεφαλαίων και καταθέσεων.
4. Συνέβαλε καθοριστικά στην αύξηση της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας.
5. Στο επίμονο ερώτημα για το σεβασμό των ελεύθερων διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ καθώς και των αποτελεσμάτων της όποιας συμφωνίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών δε δόθηκε καμιά απάντηση.

Από την πλευρά της η τρόικα περιορίστηκε να πει ότι αυτά τα ζητήματα θα συζητηθούν με την Κυβέρνηση και αμέσως μετά με βάση αυτές τις συζητήσεις θα οριστικοποιήσουν τις αποφάσεις τους.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος χαρακτήρισε τους απεσταλμένους της τρόικας ως τσαρλατάνους που έδωσαν «ματζούνι» αντί για φάρμακο στην οικονομία και κατέστρεψαν την Ελληνική κοινωνία. «Οι κύριοι της Τρόικα ήρθαν στην Ελλάδα ως γιατροί, έδιναν το φάρμακο που θα σώσει την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία, αλλά αποδείχτηκαν τσαρλατάνοι, κομπογιαννίτες που έδιναν ματζούνι που κατέστρεψε και σκότωσε την ελληνική οικονομία και είχε δραματικές επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία. Αν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και έπρεπε να αξιολογηθούν είναι σίγουρο ότι θα είχαν απολυθεί» ανέφερε.

ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ


Στις 20 Αυγούστου η κυβέρνηση θα πάρει την πιο σημαντική - ίσως την τελευταία σημαντική - απόφασή της. Είναι η μέρα που λήγει ένα ομόλογο από εκείνα που δεν κουρεύτηκαν επειδή τα είχε αγοράσει η ΕΚΤ (η οποία, ως γνωστόν, θεωρεί ότι τα δικά της ομόλογα, αντίθετα με των μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες). Για να το αποπληρώσει, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί από κάπου 3,2 δις ώστε να αποπληρώσει στο 100% την ΕΚΤ η οποία, σημειωτέον, τα είχε αγοράσει πέρσι προς 2,3 δις - άρα, η ΕΚΤ έχει λαμβάνειν κι ένα ουκ ευκαταφρόνητον κέρδος της τάξης των 900 εκατομμυρίων (*).


Όχι βέβαια. Η έκθεση της τρόικα είναι έτοιμη. Το ΔΝΤ έχει ήδη αποφασίσει ότι, στην βάση των τεχνοοικονομικών δεδομένων, το Μνημόνιο 2 «μας τελείωσε». Πως καμία επιμήκυνση δεν το σώζει. Απλά, μένει να ληφθεί η πολιτική απόφαση. Αντίστοιχα, η ΕΚΤ γνωρίζει άψογα ακριβώς τα ίδια και κατανοεί ότι, κάποια στιγμή, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αθετίσει τις υποχρεώσεις απέναντί της. Το ίδιο και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης: περιμένουν ότι μεγάλο μέρος των διμερών δανείων που παρείχαν στην Ελλάδα θα «κουρευτεί». Οπότε, το θέμα του «τι θα κάνουν με την Ελλάδα» δεν είναι τεχνο-οικονομικό και δεν βασίζεται ούτε στις όποιες περικοπές και μεταρρυθμίσεις κάνει η κυβέρνηση (έως το Σεπτέμβριο) ούτε και στις εκτιμήσεις του κ. Τόμσεν και της τρόικα. Από τι εξαρτάται; Εξαρτάται απλά από το εάν η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία συναποφασίσουν είτε να μας εκπαραθυρώσουν από το ευρώ, είτε να επιτρέψουν το κούρεμα του χρέους μας (κάτι που, όπως θα θυμάστε, είναι γνωστό με τον ευφημισμό «αναδιάρθρωση χρέους»).

Επιτρέψτε μου μια τοποθέτηση: Αν κρίνουν ότι μπορούν να μας εκπαραθυρώσουν διασώζοντας την Ισπανία και την Ιταλία, θα το κάνουν εκείνη την στιγμή! Ο λόγος είναι απλός: Το EFSF διαθέτει, μετά τα χρήματα που υποσχέθηκε στις ισπανικές τράπεζες, άλλα 80 με 90 δις. Όσο για το ESM, τον μόνιμο μηχανισμό που θα αντικαταστήσει το EFSF, έχει κολλήσει η ίδρυσή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Στο μεταξύ, το δημόσιο της Ισπανίας και το δημόσιο της Ιταλίας έχουν άμεση ανάγκη για 800 δις εντός του 2013. Είναι προφανές ότι αν η κυρία Μέρκελ πάει στην Ομοσπονδιακή Βουλή της και ζητήσει τέτοια ποσά για ενίσχυση του EFSF, δεν υπάρχει περίπτωση να τα πάρει – παρά μόνον αν στηριχθεί τόσο πολύ στην αντιπολίτευση του SPD που απωλέσει την κομματική της βάση. Πολύ απλά, δεν θα το πράξει, ιδίως ένα χρόνο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές. Από την άλλη, αν δεν το πράξει, θα πρέπει σύντομα να αρχίσει να τυπώνει μάρκα, καθώς η κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας εντός της ευρωζώνης είναι πλέον κάτι παραπάνω από δεδομένη.

Μια σκέψη που περιτριγυρίζει την κα Μέρκελ σήμερα (την οποία της έχουν εμφυσήσει διάφοροι σύμβουλοι) είναι η εξής: Αν εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα από το ευρώ, και ακολουθήσει μια τεράστια χρηματιστηριακή αναταραχή, οι γερμανοί ψηφοφόροι θα τα χρειαστούν. Θα φοβηθούν όταν θα δουν το όλον ευρωζωνικό οικοδόμημα, ακόμα και την ίδια την Φραγκφούρτη, να συγκλονίζονται. Υπό αυτό τον φόβο, σκέπτεται η κα Μέρκελ, ίσως είναι προετοιμασμένοι να αποδεχθούν την πρότασή της για διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας με τεράστια ποσά. Έχοντας μάλιστα «γευθεί» ελληνικό αίμα (καθώς η Ελλάδα θα αιμορραγεί από μία άναρχη και καταστροφική επιστροφή στην δραχμή), η χώρα μας θα έχει παίξει στο ακέραιο τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος έτσι ώστε η κοινή γνώμη στην Γερμανία να είναι έτοιμη να αποδεχθεί μεγάλες τονωτικές και ακριβές ενέσεις υπέρ της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Από την άλλη, βέβαια, η κα Μέρκελ εισακούει και αντίθετες γνώμες οι οποίες τις λένε πως είναι αδύνατον να προβλέψει κάποιος, και να διαχειριστεί, μια καθίζηση. Ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο από την ευρωζώνη. Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για την κα Μέρκελ. Όπως και για τις κυβερνήσεις των υπόλοιπων πλεονασματικών χωρών. Το μέγα δίλημμα είναι: Πετάμε την Ελλάδα έξω από το ευρώ και κάνουμε για την Ιταλία και την Ισπανία αυτό που αρνούμαστε έως τώρα σε κάθε μία από τις πτωχευμένες χώρες; Ή αρχίζουμε την διαδικασία κουρέματος των χρεών όλων τους (καθώς δεν είναι δυνατόν να κουρέψουν το δικό μας αλλά όχι το ιρλανδικό, π.χ., χρέος);

Η ουσία είναι ότι, άλλη μια φορά, δεν έχουν αποφασίσει. Φοβούνται να μας πετάξουν έξω αλλά δεν είναι και διατεθειμένοι να μας δώσουν μια ευκαιρία να ορθοποδήσουμε ως προς το χρέος, ουσιαστικά οδηγώντας μας εκ των πραγμάτων στον γκρεμό και, συνεπώς, «εκτός». Η «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο» μανούβρα της τρόικα αυτή την εξήγηση επιδέχεται: Να δοθεί άλλο ένα τρίμηνο στις πλεονασματικές χώρες να χαράξουν την στρατηγική τους. Επί πλέον, να αναγκαστεί η Ελλάδα, ελπίζοντας σε μια ακόμα αναβολή της «θανατικής ποινής», να δανειστεί εκ μέρους της ΕΚΤ την 20ή Αυγούστου ώστε να μην βρεθεί η ΕΚΤ στην θέση να απωλέσει την εικόνα της (απέναντι σε Ρώμη, Μαδρίτη και Δουβλίνο) του δανειστή-τιμωρού. Καθώς μάλιστα η έκθεση της τροίκα θεωρείται προαπαιτούμενο για να δοθεί η δόση, είναι προφανές ότι ασκείται πίεση στο ελληνικό κράτος να δανειστεί τα 3,2 δις στις... αγορές μέσω βραχυπρόθεσμων γραμματίων. Και ποιος θα τα αγοράσει αυτά; Μόνο οι ελληνικές τράπεζες θα προσφερθούν, δανειζόμενες οι ίδιες από την ΕΚΤ, ή και την Τράπεζα της Ελλάδος (μέσω του ELA). Αν ούτε αυτό καταφέρουν, τότε θα μας τα δώσει το EFSF, προσθέτωντάς τα στο δημόσιο χρέος μας. Όμως οι εταίροι μας προτιμούν την άντληση των χρημάτων αυτών από την ΕΚΤ μέσω των ελληνικών τραπεζών. Γιατί; Επειδή προτιμούν, σε περίπτωση που μας πετάξουν έξω και διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη μας προς την Ευρώπη, να χρωστάμε αυτό το ποσόν στην ΕΚΤ (που αν χρειαστεί το τυπώνει) παρά να το αντλήσουμε από το μισοάδειο EFSF από το οποίο πρέπει, κουτσά-στραβά, να βολέψουν τις Ισπανία και Ιταλία.

Έχω κουραστεί να το λέω αλλά φοβάμαι ότι πρέπει να το ξαναπώ: Η λογική του «κερδίζουμε χρόνο δανειζόμενοι» είναι παντελώς παράλογη πλέον. Όχι γενικά. Αλλά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες (που ισχύουν εδώ και αρκετό καιρό στην ελληνική οικονομία): Με την τραπεζική πίστη άφαντη, την «ανάπτυξη» στο -9%, τα φορολογικά έσοδα στο ναδίρ και τις επενδύσεις στο μείον, το να «κερδίσουμε περισσότερο χρόνο» ισοδυναμεί με το να αφήσουμε ό,τι έχει απομείνει να σβήσει. Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωνές στο Βερολίνο που απαιτούν την εκδίωξη της Ελλάδας το φθινόπωρο από την ευρωζώνη εντείνονται, η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου. Της μένουν, δηλαδή, 24 μέρες.

Σκεφτείτε το. Αν την 20η Αυγούστου δανειστούμε άλλη μία φορά από την ΕΚΤ (μέσω τραπεζών) ή από το EFSF, ώστε να αποπληρώσουμε την ΕΚΤ και, έτσι, να επιτρέψουμε στην ΕΚΤ να συνεχίσει να προσποιείται ότι η νομισματική της πολιτική (η οποία έχει εδώ και καιρό ανατραπεί) παραμένει ανέπαφη, κατόπιν απλά θα περιμένουμε πότε οι πλεονασματικές χώρες θα αποφανθούν για το αν θα μας θυσιάσουν ή όχι. Κάθε μέρα που θα περνά, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, κλπ, η ελληνική οικονομία θα βουλιάζει κι άλλο (παρά την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) και οι φωνές που ζητούν την αποπομπή μας θα μεγαλώνουν. Το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει όσο φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλει το υπουργείο οικονομικών.

Μπορεί να γίνει κάτι; Δεν είμαι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε. Η μόνη μας ελπίδα πια είναι ένα Πρόγραμμα 24 Ημερών που να ξεκινά σήμερα. Τι θα περιλαμβάνει; Τα εξής απλά: Η κυβέρνηση να κρατήσει ανοικτή την Ολομέλεια της Βουλής και εντός αυτών των 24 ημερών να περάσει όσες μεταρυθμίσεις κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Όχι επειδή έχουν κάποια σημασία. Καμία δεν έχουν, καθώς δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ανατρέψουν την εξελισσόμενη κατάρρευση που οφείλεται σε μια καθαρά μακροοικονομική τριπλή δίνη χρέους-ύφεσης-τραπεζών. Τότε γιατί προτείνω μια τέτοια κοινοβουλευτική υπερκινητικότητα; Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους: Για να πούμε στην Ευρώπη: «Μεταρρυθμίσεις θέλατε; Νάτες!» Παράλληλα, κατά τις 5 με 10 Αυγούστου, η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι για λόγους ηθικής και ευθύνης απέναντι στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών, το ελληνικό κράτος δεν θα δανειστεί στις 20 Αυγούστου ούτε ένα ευρώ αν πρώτα δεν συμφωνηθεί, έστω και επί της αρχής, μια νέα συμφωνία που θα ανατρέπει την σημερινή καταστροφική πορεία η οποία μας οδηγεί τόσο στην πτώχευση όσο και εκτός ευρώ. Π.χ. να πούμε στον κ. Ρέσλερ τα εξής: «Αφού λέτε ότι θα μας διώξετε από το ευρώ, εμείς με ποιο δικαιώμα θα δανειστούμε από εσάς 3,2 δις σε ευρώ δεδομένου ότι, όταν μας διώξετε, δεν θα έχουμε ευρώ να σας ξεπληρώσουμε;»

Το εν λόγω Πρόγραμμα 24 Ημερών έχει δύο σκοπούς: Πρώτον, να κλείσει τα στόματα όσων συνεχίζουν να αναφέρονται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να νομοθετεί «μεταρρυθμίσεις». Δεύτερον, να εξαναγκάσει την κα Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες των πλεονασματικών χωρών να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα μια ώρα αρχίτερα. Αν η κυβέρνησή μας ανακοινώσει ότι τα 3,2 δις που χρωστάμε στην ΕΚΤ θα «αναδιαρθωθούν» μονομερώς, οι εταίροι μας θα αναγκαστούν εκείνη την στιγμή να αποφασίσουν είτε να ολοκληρώσουν την αναδιάρθωση τους χρέους μας (καθώς και της υπόλοιπης ευρωζώνης, σώζοντας έτσι το ευρώ) είτε να μας οδηγήσουν στην έξοδο (φέρνοντας, εν αγνοία τους, το τέλος του ευρώ). Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη (που λέει πως όσο περισσότερο καθυστερεί αυτή η απόφαση τόσο καλύτερα), η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ αργούν να αποφασίσουν τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποφασίσουν την εκπαραθύρωσή μας.

(*) Η ΕΚΤ επισήμως ισχυρίζεται ότι αυτά τα κέρδη τα επιστρέφει στις Κεντρικές Τράπεζες που την απαρτίζουν και εκείνες πράττουν κατά βούληση. Πράγματι, κάποιες (π.χ. η Γαλλική) τα επιστρέφουν στην Ελλάδα. Άλλες όμως δεν το κάνουν. Μόνο και μόνο ότι το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί μέσα στο καλοκαίρι αυτά τα έξτρα 900 εκατομμύρια αποτελεί μομφή για τα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΛΑΘΟΣ


Άσχημα ήχησε στα αυτιά όλων των Ελλήνων η αναφορά του προέδρου της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ περί επιστροφής των Ολυμπιακών Αγώνων στο… σπίτι τους!

Εντάξει, είναι γεγονός ότι το Λονδίνο είναι ο αγαπημένος προορισμός των «Αθανάτων» της ΔΟΕ, αφού φιλοξενεί για τρίτη φορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως το σπίτι τους ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα η Ελλάδα. Η χώρα που τους «γέννησε» και που είναι φανερό ότι ο πρόεδρος της ΔΟΕ, κάτι παραπάνω είχε στο μυαλό του, με τη συγκεκριμένη φράση που σήμερα δημοσιοποίησε...

Γιατί δεν είναι χαζός ο κ. Ρογκ, ούτε έχει... ξεχάσει πού βρίσκεται το «σπίτι» των Ολυμπιακών Αγώνων. Θα μπορούσε, κάλλιστα, αν ήθελε να κάνει διπλή αναφορά συμπεριλαμβάνοντας μεταφορικά το Λονδίνο και κυριολεκτικά την Ελλάδα. Δεν το έκανε και μένει να διαπιστωθεί αν τα μέλη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής θα βρουν το σθένος να ζητήσουν μια εξήγηση από τον πρόεδρο της ΔΟΕ για τη συγκεκριμένη του τοποθέτηση...

Αναλυτικά το μήνυμα του Ζακ Ρογκ:

«Σε μερικές στιγμές οι Ολυμπιακοί αγώνες θα επιστρέψουν για τρίτη φορά στο Λονδίνο θέτοντας ένα μοναδικό ρεκόρ στην ιστορία των αγώνων. Ευχαριστούμε Λονδίνο που καλωσορίζεις τον κόσμο σ’ αυτή την ζωντανή κοσμοπολίτικη πόλη για ακόμα μια φορά. Χρειάστηκε πολύ σκληρή δουλειά από πολλούς ανθρώπους για να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο. Θέλω να ευχαριστήσω όλη την ομάδα της Οργανωτικής Επιτροπής καθοδηγούμενη από τον λόρδο Κόε για τη σκληρή και εξαιρετική δουλειά.

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλες τις αρχές της Μεγάλης Βρετανίας που βοήθησαν να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί οι αγώνες θα αφήσουν μια διεθνή κληρονομιά πολύ μετά τους Αγώνες. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους χιλιάδες αφοσιωμένους εθελοντές που διέθεσαν την ενέργειά τους και τα χαμόγελο του καλωσορίσματος. Για πρώτη φορά στην Ολυμπιακή Ιστορία όλες οι ομάδες θα έχουν γυναίκες αθλήτριες.

Είναι μια τεράστια ώθηση στη μάχη για την ισότητα των δύο φύλων. Κατά μία έννοια οι Ολυμπιακοί Αγώνες επιστρέφουν σπίτι τους απόψε. Αυτή η μεγάλη χώρα που αγαπάει τον αθλητισμό είναι ευρέως αναγνωρισμένη ως η γενέτειρα των σύγχρονων σπορ. Ήταν εδώ που η ευγενής άμιλλα, το φερ πλέι τέθηκαν για πρώτη φορά. Καθορίστηκαν κανόνες, κανονισμοί. Εδώ για πρώτη φορά τα σπορ χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλείο εκπαιδευτικό στο σχολικό πρόγραμμα. Η βρετανική προσέγγιση στον αθλητισμό εμπνέεται από τις αρχές του Πιερ ντε Κουμπερτέν και βάζει το πλαίσιο για το σύγχρονο Ολυμπιακό Κίνημα, όπως αυτό εκφράστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.

Θέλω να συγχαρώ όλους τους αθλητές και αθλήτριες που κέρδισαν μια θέση συμμετοχής σ’ αυτούς τους αγώνες. Θέλω να μοιραστώ μια σκέψη. Το ταλέντο και η αφοσίωσή σας σας έφερε μέχρι εδώ. Εχετε την ευκαιρία να γίνετε Ολυμπιονίκες. Η τιμή αυτή δεν καθορίζεται από τη νίκη σας αλλά από τον τρόπο που αγωνίζεστε. Ο χαρακτήρας μετράει περισσότερο από τα μετάλλια. Απορρίψτε το ντόπινγκ. Σεβαστείτε τους αντιπάλους σας. Θυμηθείτε ότι είστε πρότυπο για την κοινωνία. Αν το κάνετε θα εμπνεύσετε μια γενιά. Οι αγώνες φέρνουν ελπίδες για αρμονία ανάμεσα στα 204 κράτη που μετέχουν».

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More