ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΙΝΑΣ ΘΙΒΕΤ

Για περισσότερα από 40 χρόνια, μυστήριο καλύπτει την επονομαζόμενη φυλή Dzopas, που εντοπίζεται κάπου στα σύνορα μεταξύ Κίνας και Θιβέτ. 
Εξωγήινοι που ζουν πλάι μας ή απλά μια πολύ διαφορετική από εμάς φυλή; Οι Dzopas βρέθηκαν να κατέχουν έναν δίσκο (φωτό) από μια συλλογή 716 δίσκων. Οι δίσκοι αυτοί ονομάζονται τα εξωγήινα πιάτα με τα Ελληνικά γράμματα. 
Η χρονολογία κατασκευής του δίσκου είναι χιλιάδες χρόνια προ Χριστού. 
Το υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένος ο δίσκος είναι άγνωστο. Δεν υπάρχει τέτοιο υλικό στη γη. Είναι πιο σκληρό κι από το διαμάντι. 
Η φυλή των Dzopas του Θιβέτ μιλάει για τον πλανήτη «Ε» και περιγράφουν τον Σείριο, και λένε για τον λαό του ηλίου τους Έλληνες. 
Ο δίσκος των Dzopas κάθε μισή ώρα χάνει βάρος το οποίο ανακτεί την άλλη μισή ώρα,και από το εσωτερικό του εκπέμπει παράξενους ήχους. 
Ο αρχηγός των Dzopas είπε στους επιστήμονες που μελετούν το δίσκο ότι το 25.000 π.Χ. περίπου, οι κάτοικοι του πλανήτη «Ε», οι Έλληνες , κατέκτησαν τη γη που είχε βαρύτητα διπλάσια από αυτή του δικού τους πλανήτη. Στο δίσκο διακρίνεται ο εξωγήινος (βέλος), ένας κάστορας και ένα σαυροειδές Βουνά Bayankara – Ula. 
Σύνορα Κίνας και Θιβέτ. 
Μια ομάδα αρχαιολόγων διερευνά εξονυχιστικά ένα δίκτυο πολύπλοκων σπηλιών που συνδέονται μεταξύ τους με στοές όταν βρίσκεται μπροστά σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Μέσα στις σπηλιές βρίσκουν μια ατέλειωτη σειρά τάφων, ο ένας δίπλα από τον άλλον, όπου οι σκελετοί ανταποκρίνονται σε πλάσματα με ανώτερο ύψος 1,30 μ. και με ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: υπερμεγέθη κρανία. Οι πρώτες σκέψεις που ακολούθησαν ήταν να πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι εκείνη την στιγμή είδος πιθήκου. Ένας όμως από τους επικεφαλής της αποστολής, ο Κινέζος αρχαιολόγος Δρ. Chi Pu Tei, απέκλεισε αυτή την θεωρία, με το σκεπτικό ότι είναι αδιανόητο οι πίθηκοι να θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλο. Τα μέλη της αποστολής συνέχισαν την αναζήτηση και την εξερεύνηση των στοών, όταν μια δεύτερη έκπληξη ήρθε να προστεθεί στην προηγούμενη. Δίπλα από ένα θαμμένο σκελετό ένας μεγάλος πέτρινος δίσκος με μια τρύπα στο κέντρο του. Ο μισός ήταν θαμμένος στο έδαφος και ο υπόλοιπος ξεχώριζε πάνω από αυτό. Το δεύτερο αυτό εύρημα ήρθε να κορυφώσει το μυστήριο, για το τι τελικά ήταν όλο αυτό που είχαν ανακαλύψει. Γύρω από την τρύπα υπήρχε μια σπειροειδής χάραξη που στο πλαίσιό της ακτινοβολούσε, και που μια προσεκτικότερη ματιά έδειχνε ότι στο εσωτερικό της υπήρχε μια σειρά από γραφικούς χαρακτήρες (σαν ιερογλυφικά), που έδιναν την εντύπωση ενός κειμένου. Έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι μαζί με κάθε νεκρό έχει θαφτεί και ένας τέτοιος δίσκος. Συνολικά ο αριθμός τους είναι 716. Παράλληλα, μέσα στις σπηλιές και πάνω στα πετρώματα βρέθηκαν πλήθος από χαράξεις συμβόλων και παραστάσεων πλανητών που περιέπλεξαν το μυστήριο. Φαίνεται ότι αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να αποδώσουν την κίνηση του ήλιου, της σελήνης καθώς και πλήθος άλλων ουράνιων σωμάτων που τα ένωναν μεταξύ τους με μια λεπτή χάραξη, προφανώς για να συμβολίσουν την αλληλεπίδρασή τους. Η αδυναμία επί 20 χρόνια να κατανοηθεί το τι ήταν αυτό που βρέθηκε (τόσο οι σκελετοί όσο και οι δίσκοι ), ατόνησε το όποιο ενδιαφέρον γι΄ αυτήν την ανακάλυψη και οι δίσκοι περιέπεσαν συσσωρευμένοι σε μια γωνιά στο μουσείο του Πεκίνου. 
Το επόμενο όμως διάστημα ένας καθηγητής, ο Δρ. Tsum Um Nui, εργάστηκε σχολαστικά πάνω στους δίσκους, και όπως αργότερα ισχυρίστηκε πως εξετάζοντας τους περισσότερους από αυτούς και συνδέοντας με την δική του μέθοδο το περιεχόμενο τους, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα της ιερογλυφικής μορφής (ίσως γραφής), που βρίσκονταν μέσα στις αυλακώσεις. Ο Δρ. Tsum Um Nui ζήτησε το 1963 την άδεια από την Ακαδημία του Πεκίνου να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του, αλλά κάτι τέτοιο του απαγορεύτηκε. Δύο όμως χρόνια αργότερα, το 1965 δόθηκε η άδεια στον καθηγητή και στους τέσσερις συνεργάτες του να τα δημοσιοποιήσουν. Η ανακοίνωσή τους εξέπληξε, καθώς αυτά ανάγουν σε μια ιστορία πριν 12.000 χρόνια και κάνουν λόγο για το πέρασμα μια εξωγήινης φυλής από τον πλανήτη μας, τους Dzopas και την αναγκαστική κατοίκησή της σ΄ αυτόν. Αρχικά, οι κάτοικοι της περιοχής πανικοβλήθηκαν στην θέα αυτών των άγνωστων εισβολέων που ήρθαν με ένα ιπτάμενο όχημα ξεπροβάλλοντας μέσα από τα σύννεφα και πανικόβλητοι κατέφυγαν στις βαθιές σπηλιές των βουνών για να προφυλαχθούν. Μάλιστα μέσα στα κείμενα αναφερόταν ότι σε πολλές περιπτώσεις με την παρεξηγημένη αίσθηση του κινδύνου που νόμιζαν ότι διέτρεχαν οι ντόπιοι επιτέθηκαν και θανάτωσαν κάποιους από αυτούς. Με την πάροδο του χρόνου αντιλήφθηκαν ότι η παρουσία των ξένων δεν ήταν απειλή και αποδέχτηκαν την συνύπαρξη μαζί τους. Οι δίσκοι “μιλούν” για την αιώνια καταδίκη που ένιωθαν για τους εαυτούς τους αυτοί οι επισκέπτες καθώς θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν θα είχαν ποτέ την δυνατότητα να γυρίσουν στον πλανήτη τους, ύστερα από την καταστροφή του οχήματος που επέβαιναν. Οι ερευνητές δεν στάθηκαν μόνο στην αποκρυπτογράφηση των κειμένων των δίσκων, αλλά με συνεχείς επισκέψεις στην περιοχή των βουνών Bayankara Ula, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν – αν υπήρχαν – ανεξάρτητες πληροφορίες και στοιχεία για το αντικείμενο της αναζήτησής τους. Και πράγματι, ακόμα και εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν σε γνώση των κατοίκων των χωριών που κρέμονταν στις πλαγιές των βουνών, ο μύθος για τα άγνωστα άτομα που ήρθαν από ψηλά. Το μακρινό παρελθόν δεν έσβησε τον μύθο για τα κοντά, αδύναμα, κίτρινου δέρματος πλάσματα που στην αρχή τρομοκράτησαν αλλά αργότερα έζησαν αρμονικά με τις άλλες φυλές των βουνών. Διακρίνονταν για την άσχημη έως απωθητική εμφάνισή τους, με κυριότερα χαρακτηριστικά, το πολύ μεγάλο κρανίο και τα πολύ κοντά σώματα. Και ήρθε η ανακάλυψη των σκελετών για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του μύθου, και να δημιουργεί ουσιαστικά ερωτήματα για το αν πρέπει να αναφερόμαστε σε μύθο ή ένα ιστορικό γεγονός. Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την ομάδα του Δρ. Tsum Um Nui ήρθε να ταράξει αρνητικά τα νερά στους επιστημονικούς κύκλους. Ο καθηγητής και η ομάδα του τέθηκαν στο περιθώριο, χλευάστηκαν και διαπομπεύτηκαν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο καθηγητής Tsum εγκατέλειψε την Κίνα και κατέφυγε στην Ιαπωνία όπου και πέθανε το 1965. Το τέλος του καθηγητή Tsum δεν έκλεισε το θέμα παρά την αδιαφορία του Κινεζικού κατεστημένου. Σοβιετικοί επιστήμονες είδαν τους δίσκους στο μουσείο της Κίνας, και ζήτησαν κάποιους από αυτούς να τους πάρουν στη Μόσχα για περισσότερες έρευνες και αναλύσεις. Η Κίνα δέχτηκε το αίτημα, έστειλε μερικούς από τους δίσκους (προφανώς υπήρξε ανταλλαγή ευρημάτων), και οι Σοβιετικοί προέβησαν σε σχολαστικές και λεπτομερείς έρευνες. Αφού προχώρησαν σε μια προσεκτική και λεπτομερή αποκόλληση όλων των ξένων σωμάτων που με την πάροδο των αιώνων “κάθισαν ” πάνω στους δίσκους, τους τοποθέτησαν πάνω σε μια ειδική περιστρεφόμενη πλάκα. Όπως καταγράφτηκε, οι δίσκοι άρχισαν να πάλλονται έντονα και να παράγουν ήχους με έναν ασυνήθιστο ρυθμό, κάτι που έδινε την εντύπωση ότι μέσα από τους δίσκους περνούσε ηλεκτρισμός. Μέρος των ερευνών και των πειραμάτων από τους Σοβιετικούς δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Σπούτκιν από τον Δρ. Vyatchslav Saizev, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι οι δίσκοι των Dzopas πρέπει να ήταν μέρος ενός ευρύτερου ηλεκτρικού κυκλώματος άγνωστης χρήσης, και κάποια στιγμή εκτέθηκαν σε υψηλές τάσεις, στα πλαίσια της λειτουργίας του. 
Ήταν αρκετοί οι ερευνητές που προσπάθησαν να εξετάσουν και να ερμηνεύσουν τους δίσκους των Dzopas, και να ανακαλύψουν το βαθύ παρελθόν αυτής της μυστηριώδους φυλής. Σκόνταφταν όμως σε αυτή την προσπάθειά τους, στο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας και στο απομονωτισμό της επιστημονικής έρευνας, που ακολουθούσε και αυτή την μοναχική πορεία της χώρας σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής της ζωής. Ανάμεσα στους επιστήμονες που ασχολήθηκαν (στα περιθώρια που τους άφηνε το καθεστώς και πάντα με βάση ότι το Κινεζικό επιστημονικό κατεστημένο έκανε τα πάντα τόσο για να διαψεύσει όσο και να εξαφανίσει τελείως τα ίχνη των δίσκων και της ανακάλυψης των σκελετών), περιλαμβάνονται ο μηχανικός ο Αυστριακός μηχανικός Ερνεστ Βέγκερερ (φωτογράφισε το 1974 δύο δίσκους στο μουσείο Μπάνπο στην πόλη Ζιάν), και ο Ελβετός συγγραφέας Εριχ Φον Νταίνεκεν , που μέσα από τα έργα του δίνει νέες διαστάσεις στην ήδη υπάρχουσα πίστη σε μεγάλη μερίδα των λαών, περί ύπαρξη άλλων κατοικημένων πλανητών και επίσκεψη κάποιων από τους κατοίκους τους στη γη. 
Ο Έβανς, εντυπωσιασμένος και με μεγάλο πάθος για την έρευνα και την αναζήτηση άγνωστων πολιτισμών, ήταν από αυτούς που επισκέφτηκαν την περιοχή. Μετέβη σ’ αυτή το 1947. 
Αν και είχε την υποστήριξη του 12 χρονου τότε Λάμα, που του έδωσε εφόδια και συνοδεία ανδρών, εγκαταλείφθηκε στην πορεία από αυτούς, αλλά κατάφερε μόνος του, μέσα από αντιξοότητες και κακουχίες να φτάσει τον στόχο του και να αντικρίσει του κατοίκους αυτής την άγνωστης φυλής, σε απρόσιτα σημεία της οροσειράς. 
Κατοίκους που το ύψος τους έφτανε μόλις το 1,30 μ. Ο Έβανς συμβίωσε για αρκετό διάστημα μαζί τους, έμαθε την γλώσσα τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να μάθει πολλά για την ιστορία αυτής της φυλής, και να μπορέσει να ακούσει από τον θρησκευτικό της ηγέτη Lourgan La, για τα δύο ταξίδια που πραγματοποίησαν οι προγονοί τους από τον δικό τους πλανήτη στη γη. 
Το ένα πριν από 20.000 χρόνια, και το άλλο το 1014 μ,χ. Το δεύτερο ήταν και το μοιραίο γι’ αυτούς, αφού η καταστροφή του διαστημόπλοιού τους, τους παγίδευσε για πάντα στην γη. Οι Ντζόπας αναβίωσαν στον βαθμό που μπόρεσαν τον πολιτισμό τους, και οι απόγονοί τους είναι οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού. 
Ο Έβανς, όταν ανέβαινε τις ψηλές οροσειρές για να φτάσει στο όνειρό του, αρχικά είχε τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του για αυτό που θα συναντούσε. Στον γυρισμό όμως και με τα όσα άκουσε και είδε στην διάρκεια αυτής της μοναδικής, συγκλονιστικής εμπειρίας του, είχε βαθιά πια μέσα του την πεποίθηση για την αλήθεια της ιστορίας και του παρελθόντος των Dzopas. 
Η διαφοροποίηση στις χρονικές στιγμές που πραγματοποιήθηκαν οι αποστολές των Dzopas στην γη, όπως ήξερε μέχρι εκείνη την ώρα (και η αναφορά δύο αποστολών), δεν κλόνισε αυτήν του την πεποίθηση, καθώς εκτίμησε ότι το μακρό χρονικό διάστημα που συνέβησαν ήταν πολύ πιθανό να έχει μπερδέψει τα γεγονότα στο πέρασμα τους από γενιά σε γενιά (αυτή η διαφοροποίηση ήταν και η αιτία κάποιοι ερευνητές να μιλούν για δύο διαφορετικές φυλές). Τα όσα αφηγήθηκε ο Έβανς, αμφισβητήθηκαν έντονα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για προϊόν της φαντασίας του.
 Πάντως σε αναπάντητο ερώτημα εξακολουθεί να μένει η φωτογραφία που βρέθηκε μετά τον θάνατό του, ανάμεσα στα συγγράμματα του, που φαίνεται να εικονίζει ένα κοντόσωμο περίεργο ζευγάρι που το είχε σημειώσει σαν το βασιλικό ζεύγος της μυστηριώδους φυλής (ο άνδρας 1,20 μ. ψηλός περίπου και η γυναίκα 1,10). 
Σε εργαστηριακό επίπεδο ο Εβανς χρησιμοποίησε σε μια σειρά πειραμάτων τον δίσκο, όπου έκπληκτος διαπίστωσε ότι αυτό το μυστηριώδες, ερχόμενο από το παρελθόν αντικείμενο ( η ηλικία του προσδιορίστηκε σε χιλιάδες χρόνια ), δεν είχε σταθερό βάρος αλλά αυτό αυξομειωνόταν με μια συχνότητα που έκλεινε κύκλο περίπου κάθε τρισήμισι ώρες. 
Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύτηκαν 4 χρόνια μετά το θάνατο του, το 1978, σε μια μελέτη υπό το τίτλο “Η εξορία των θεών του ήλιου”. 
Το μυστήριο της φυλής των Dzopas, εξακολουθεί να παραμένει και αυτό διότι στην ανθρωπογεωγραφία της Κινεζικής επικράτειας, η φυλή αυτή φαίνεται σαν να μην υπάρχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει άρνηση και αποκλεισμό της ύπαρξή της από τους ερευνητές, καθώς δεν είναι η μόνη φυλή που από την πλευρά της Κινεζικής κυβέρνησης τυγχάνει για λόγους εθνολογικούς αυτής της αντιμετώπισης. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη μόλις το 1995 μια ανύπαρκτης και άγνωστης μέχρι εκείνη την στιγμή φυλής με πληθυσμό 120 ατόμων και με ύψος 0,65 έως 1 μέτρο. 
Και αυτή η φυλή βρέθηκε στο ίδια περιοχή που φαίνεται να ζουν και οι απόγονοι των Dzopaz. Την οροσειρά Bayankara-Ula. 
Αν και oi ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν απλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, τις θάλασσες, τα ψηλά βουνά, τις ερήμους, τα βαθιά δάση, τις αφιλόξενες ζούγκλες και τα απομακρυσμένα νησιά, εν τούτοις οι ερευνητές επιστήμονες και ανθρωπολόγοι, βρίσκονται πολύ συχνά απέναντι σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Άγνωστες φυλές, διαφορετικοί άνθρωποι, ξεχωριστοί πολιτισμοί, που πολλοί από αυτούς κρύβουν ερμητικά κλεισμένα και ασφυκτικά φυλαγμένα τα μυστικά τους. 
Μυστικά που αν κάποια στιγμή αποκρυπτογραφηθούν, ίσως αλλάξει όλη η γνώση για την ιστορία της ανθρωπότητας και την ιστορία του πλανήτη μας όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. 
Ίσως η μυστηριώδης φυλή των Dzopas αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους σε αυτή την εξέλιξη, και ταυτόχρονα την πιστοποίηση για την ύπαρξη και ενός ακόμα είδους ευφυούς πλάσματος πάνω στον πλανήτη μας. Που συμβιώνει δίπλα μας, μαζί μας, για χιλιάδες χρόνια.

Read More

ΑΡΧΑΙΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΔΟΝΤΙ

Σφραγισμένο δόντι (με κερί μέλισσας!) ηλικίας 6.500 ετών, ίσως το αρχαιότερο δείγμα οδοντιατρικής στον κόσμο. 
Το αρχαιότερο δείγμα οδοντιατρικής στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, είναι πιθανό ότι αποτελεί η ανακάλυψη ενός δοντιού ηλικίας περίπου 6.500 ετών, το οποίο ήταν σφραγισμένο με κερί μέλισσας (μελισσοκέρι). 
Οι ερευνητές, μ’ επικεφαλής τον Φεντερίκο Μπερναντίνι και τον Κλαούντιο Τούνιζ του Διεθνούς Κέντρου Θεωρητικής Φυσικής Αμπντούς Σαλάμ στην Ιταλία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLos ONE», μελέτησαν με νέες εξελιγμένες τεχνικές την απολιθωμένη γνάθο ενός ανθρώπου, που είχε βρεθεί σε ένα σπήλαιο κοντά στην Τεργέστη, στα ιταλο-σλοβενικά σύνορα, πριν από 100 περίπου χρόνια, αλλά έως τώρα είχε περάσει απαρατήρητη. 
Όπως οι ερευνητές ανακάλυψαν με τη βοήθεια ακτίνων Χ, υπέρυθρου φασματοσκοπίου και ενός επιταχυντή ιόντων, ένας κυνόδοντας είχε μια κάθετη ρωγμή στην αδαμαντίνη του με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια κοιλότητα και να έχει εκτεθεί η οδοντίνη. Σε αυτήν την κοιλότητα και τη ρωγμή είχε έντεχνα τοποθετηθεί κερί μέλισσας, πιθανότατα για να απαλύνεται ο πόνος από το χαλασμένο δόντι, το οποίο ανήκε σε ένα άνδρα ηλικίας 24 έως 30 ετών.
Οι επιστήμονες δεν είναι απόλυτα σίγουροι αν το σφράγισμα έγινε πριν από το θάνατο του ατόμου (οπότε πρόκειται για μια πανάρχαια περίπτωση οδοντιατρικής παρέμβασης) ή αν έγινε μετά τον θάνατό του για άλλους λόγους, όπως για κάποιο μεταθανάτιο τελετουργικό. 
Οι Ιταλοί ερευνητές πιστεύουν πάντως την πρώτη εκδοχή.
Η σοβαρή βλάβη του δοντιού εκτιμάται ότι συνέβη επειδή οι νεολιθικοί άνθρωποι, χρησιμοποιούσαν τα δόντια τους όχι μόνο να για μασάνε τροφές, αλλά και για άλλες δραστηριότητες, π.χ. οι άνδρες για να μαλακώνουν τα δέρματα και να φτιάχνουν εργαλεία, ενώ οι γυναίκες για πλέξιμο. 
Τα στοιχεία για την ύπαρξη προϊστορικής θεραπευτικής οδοντιατρικής είναι πολύ σπάνια και αβέβαια. 
Έχουν π.χ. βρεθεί -από τον αμερικανό Ντέηβιντ Φρέιερ του πανεπιστημίου του Κάνσας- στο Πακιστάν 11 ανθρώπινοι γομφίοι ηλικίας 7.500 έως 9.500 ετών που έχουν προσεκτικά στρογγυλεμένες κοιλότητες στο εσωτερικό τους, χωρίς όμως σφραγίσματα κι έτσι δεν είναι σίγουρο ότι αυτή η παρέμβαση στα δόντια είχε θεραπευτική σκοπιμότητα. 
Ακόμα, αβέβαιη θεωρείται η χρήση ενός τεχνητού δοντιού ηλικίας περίπου 5.500 ετών που ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο. 
Ο Μπερναντίνι δήλωσε ότι «προς το παρόν δεν έχουμε ιδέα αν το εύρημα είναι μια μεμονωμένη περίπτωση ή αν παρόμοιες παρεμβάσεις ήσαν πολύ εξαπλωμένες στη Νεολιθική Ευρώπη». Σε αυτό το πλαίσιο, ο ίδιος και οι συνεργάτες του σχεδιάζουν να μελετήσουν και άλλα απολιθωμένα δόντια της Νεολιθικής εποχής. 
Η χρήση του κεριού της μέλισσας ως υλικού σφραγίσματος εξηγείται, επειδή λιώνει εύκολα και στη συνέχεια στερεοποιείται ξανά, όταν ψυχθεί σε συνθήκες θερμοκρασίας δωματίου, όπως δήλωσε ο Στέφεν Μπάκλεϊ του βρετανικού πανεπιστημίου της Υόρκης, ο οποίος πρόσφατα ανακάλυψε ενδείξεις ότι ακόμα και οι Νεάντερταλ ασκούσαν κάποιου είδους οδοντιατρική φροντίδα, σύμφωνα με το «New Scientist». Όπως επεσήμανε, το μελισσοκέρι μπορεί να περιέχει μέλι και πρόπολη, που και τα δύο έχουν αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι το κερί μέλισσας χρησιμοποιούσαν και οι αρχαίο Αιγύπτιοι για την μουμιοποίηση.

Read More

ΤΑ ΜΕΤΑΛΑΓΜΕΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Έχει προκαλέσει σοκ η μελέτη των Γάλλων επιστημόνων που μας είπε αυτό που… υποψιαζόμασταν: 
Ότι το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι (της Μονσάντο) προκαλεί καρκίνο. 
Ε, το ξέρατε ότι τα μεταλλαγμένα είναι θάνατος. 
Τι θα λέγατε τώρα αν μαθαίνατε ότι τρώτε μεταλλαγμένα με το… τσουβάλι; 
Μην αρχίσετε να ψάχνετε τις ετικέτες από τα τρόφιμα που έχετε στα ντουλάπια. 
Είναι ήδη πολύ αργά. 
Και τα έχετε φάει και θα συνεχίσετε να τα τρώτε. 
Γιατί, όπως αποκαλύπτει σήμερα η iTabloid και η Μονσάντο (Monsanto) και άλλες εταιρείες φέρνουν στη χώρα μας μεταλλαγμένα τρόφιμα. 
Όμως, αφού η ελληνική νομοθεσία απαγορεύει την εισαγωγή τους στην Ελλάδα, πώς γίνεται αυτό; Και πώς φτάνουν στα τραπέζια μας; 
Δια της πλαγίας οδού. 
Συγκεκριμένα, η Μονσάντο στέλνει στην ελληνική αγορά από το 1996 εκατοντάδες τόνους γενετικά μεταλλαγμένης σόγιας. 
Η σόγια αυτή θα γίνει ζωοτροφή (κατά 80%), για την κτηνοτροφία, με τη μορφή σογιέλαιου, σογιάλευρου ή λεκιθίνης θα περάσει στα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα, και από έκει -μαζί με τα κρεατικά και τα γαλακτοκομικά είδη της κτηνοτροφίας- θα φτάσει στα ράφια των σούπερ μάρκετ και στα τραπέζια μας. 
Έτσι, μεταλλαγμένα τρώμε σε περισσότερο από το 70% των συσκευασμένων τροφίμων καθημερινής κατανάλωσης: Μαργαρίνες, σάλτσες, παγωτά, παιδικές τροφές, ζαχαρωτά, τσιπς, κονσέρβες όλων των ειδών, ροφήματα, ζυμαρικά κ.λπ. 
Στις 14.12.1998, η τότε αρμόδια υπουργός, Βάσω Παπανδρέου, είχε παραδεχτεί ότι ο οποιοσδήποτε έλεγχος (και πολύ περισσότερο η σήμανση) των φορτίων και των τροφίμων που περιέχουν βιοτεχνολογικά προϊόντα είναι πρακτικά ανύπαρκτος στη χώρα μας. 
Πριν τις εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων σόγιας, η Μονσάντο ήταν γνωστή στην Ελλάδα -εδώ και 20 χρόνια- για τα “αποτελεσματικά” φυτοφάρμακά της, ιδίως για το Roundup. 
 Η δε Μονσάντο, έχει κάνει και πειραματικές καλλιέργειες βαμβακιού και καλαμποκιού (ΜΟΝ810) στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Λάρισα και την Καρδίτσα, τη δεκαετία του ’90. Δείγματα ζωοτροφής των εταιρειών ΔΕΛΤΑ, ΟΛΥΜΠΟΣ, ΜΕΒΓΑΛ και ΦΑΡΜΑ ΚΟΥΚΑΚΗ βρέθηκαν θετικά στα μεταλλαγμένα όπως έδειξαν τυχαίοι, δειγματοληπτικοί έλεγχοι της Greenpeace. 
 Το σημερινό σκάνδαλο Και τι κάνει τα μεταλλαγμένα και δη της Μονσάντο τόσο… επίκαιρα; Μα φυσικά, η γαλλική μελέτη, βάσει της οποίας το μεταλλαγμένο καλαμπόκι προκαλεί καρκινογενέσεις.
 “Η δημοσιοποίηση της μελέτης των Γάλλων ερευνητών που αμφισβητεί σοβαρά ότι το γενικά τροποποιημένο καλαμπόκι ΝΚ603 είναι μακροπρόθεσμα αβλαβές, οδήγησε στην παραπομπή της υπόθεσης στην υπηρεσία υγειονομικής ασφάλειας και την ευρωπαϊκή αρχή ασφάλειας των τροφίμων (EFSA)”, δήλωσε ο Γάλλος πρωθυπουργός Ζαν Μαρκ Ερό, σε ομιλία του στην Ντιζόν. 
“Ζήτησα μια γρήγορη διαδικασία, που θα ολοκληρωθεί εντός μερικών εβδομάδων και θα επιτρέψει να επαληθευτεί η επιστημονική εγκυρότητα αυτής της μελέτης”, πρόσθεσε. 
“Αν τα αποτελέσματα είναι καθοριστικά, ο Στεφάν Λε Φολ (ο υπουργός Γεωργίας) θα υποστηρίξει την απαγόρευση αυτών των γενετικά τροποιημένων ειδών σε ευρωπαϊκό επίπεδο”, διαβεβαίωσε. Παρίσι και Βρυξέλλες κάλεσαν την Τετάρτη τις υγειονομικές αρχές τους να εξετάσουν αυτήν την μελέτη που υποστηρίζει ότι παρατηρήθηκαν μεγάλοι όγκοι – το μέγεθός τους συγκρίνεται με μπαλάκι του πινγκ-πονγκ – σε ποντικούς που τρέφονταν με γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι της εταιρείας Monsanto το οποίο εισάγεται στην Ευρώπη. 
 Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ταυτόχρονα ότι παγώνει την εξέταση του αιτήματος της Monsanto να της ανανεωθεί η έγκριση για το ΜΟΝ 810, μια άλλη ποικιλία γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού, εν αναμονή της απόφασης που θα λάβει η EFSA αναφορικά με την επίμαχη έρευνα. 
Το MON 810 είναι ένα από τα δύο γενετικά τροποποιημένα είδη που επιτρέπεται να καλλιεργούνται στην Ευρώπη. 
Το άλλο είναι μια ποικιλία πατάτας. 
 Η Γαλλία εδώ και μήνες δίνει μάχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να απαγορευτούν τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. 
“Τα θέματα υγείας επανέρχονται σε πρώτο πλάνο και επιβάλλεται να διακοπεί η εισαγωγή καλαμποκιού ΝΚ 603 στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την προστασία ανθρώπων και ζώων. Πέρα από αυτό όμως πρέπει να επανεξεταστεί στο σύνολό της η ευρωπαϊκή πολιτική, η έγκριση καλλιέργειας και κυκλοφορίας εισαγόμενων γενετικά τροποποιημένων τροφίμων και κυρίως δημητριακών”, τονίζει σε ανακοίνωσή του το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα. 
Έρευνα σοκ για το μεταλλαγμένο καλαμπόκι. 
Σύμφωνα με έρευνα που διήρκεσε μεγάλο χρονικό διάστημα στο γαλλικό πανεπιστήμιο της Καν, το γενετικά τροποιημένο καλαμπόκι κρίθηκε καρκινογόνο, προκαλώντας μέχρι και πρόωρο θάνατο σε πειραματόζωα. 

Η έρευνα διεξήχθη για δύο χρόνια στο πανεπιστήμιο της Καν σε διακόσιους αρουραίους με πλήρη μυστικότητα ώστε να μην υπάρξουν παρεμβάσεις από τους λομπίστες της Μονσάντο, αμερικάνικης εταιρείας που εδώ και χρόνια εμπορεύεται διεθνώς γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι. 
 Για πρώτη φορά, ένας γενετικά μεταλλαγμένος καρπός, το καλαμπόκι και ένα ευρέως γνωστό φυτοφάρμακο το Round up αξιολογήθηκαν ολοκληρωμένα για τις επιπτώσεις στην υγεία, σε πολύ μεγαλύτερη διάρκεια χρόνου από τους τρείς μήνες που έχουν έως τα τώρα κάνει κυβερνήσεις και βιομηχανίες. 
Τα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά αφού στα πειραματόζωα παρουσιάστηκαν καρκινογόνοι όγκοι οι οποίοι οδήγησαν πολλα από αυτά σε πρόωρο θάνατο. Κάποια εμφάνισαν ακόμη ηπατικές και νεφρικές παθήσεις, τα δε θηλυκά όγκους του μαστού. Άυξηση των ποσοστών θνησιμότητας στα πειραματόζωα 
 Ο Γάλλος πρωθυπουργός, θορυβημένος, αναγνώρισε τη σοβαρότητα του θέματος και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 
Οι επιστήμονες είχαν χωρίσει τα πειραματόζωά τους σε τρεις ομάδες. 
Η πρώτη ετρέφετο με το γενετικά μεταλλαγμένο καλαμπόκι της Μονσάντο, η δεύτερη με το ίδιο καλαμπόκι ποτισμένο με το Round up και η τρίτη με απλό καλαμπόκι ποτισμένο με το ίδιο φυτοφάρμακο.
 «Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από την κατανάλωση καθενός από τα δύο αυτά προϊόντα προκαλεί μια πιό γρήγορα και επιθετικά στον θάνατο», δήλωσε ο καθηγητής Gilles Eric Seralini. 
Πρόσθεσε, ότι η έρευνα έγινε συγχρόνως και για τα δύο προϊόντα γιατί η Μονσαντο που εμπορεύεται επίσης το Round up έχει μεταλλάξει έτσι τα γεωργικά της προϊόντα ώστε να είναι ανθεκτικά στο φυτοφάρμακο. 
Στη Γαλλία, όπου απαγορεύονται τα μεταλλαγμένα προϊόντα, παρά τις έντονες πιέσεις των υποστηρικτών τους, η έρευνα έχει προκαλέσει σοκ. Ο δε πρωθυπουργός της χώρας Ζαν Μαρκ Ερό αναγνώρισε τη σοβαρότητα του θέματος, σε ευρωπαϊκό μάλιστα επίπεδο.

Read More