ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ

Δευτέρα, 6 Σεπτεμβρίου 1999. Στὶς 5 τὸ πρωί, ξεκινῶ ἀπὸ τὴν Καβάλα γιὰ νὰ παρουσιασθῶ στὶς 8 στὸ 424 Στρατιωτικὸ νοσοκομεῖο, στὴν Θεσσαλονίκη, γιὰ μετεκπαίδευση. Στὰ Νέα Κερδύλια ἀρχίζει νὰ ψιχαλίζει. Ἔτρεχα μὲ 120 χιλιόμετρα. Μπαίνω σὲ μία σχετικὰ ἤπια ἀριστερὰ στροφή. Ὁ δρόμος εἶναι διπλῆς κατεύθυνσης. Τότε, τὸ αὐτοκίνητο ἀρχίζει νὰ κάνει «ὀχτάρια» στὸν δρόμο, κὰθ ὅλο τὸ πλάτος του, ὥστε κάθε φορᾶ ποὺ προσεγγίζει τὴν ἀριστερὴ πλευρὰ τοῦ δρόμου, πρὸς τὴν θάλασσα, νὰ φοβᾶμαι ὅτι θὰ πεταχθῶ ἔξω. Ἦταν ἀκόμη νύκτα, καὶ δὲν ἔβλεπα πέραν τῶν ὁρίων τοῦ δρόμου. Ἔχω τὴν ἀγωνία μὴν ἔρθει αὐτοκίνητο ἀπὸ τὸ ἀπέναντι ρεῦμα, καὶ τὸν σκοτώσω καὶ σκοτωθῶ...

Τὸ ἁμάξι, πρέπει νὰ ἔκανε 6-8 ὀχτάρια. Δὲν ἤξερα, τότε ἀπὸ «ἀνάποδο τιμόνι» γιὰ νὰ προσπαθήσω μὲ ἀξιώσεις νὰ τὸ ἐπανελέγξω. Μᾶλλον ἔκανα τὶς λάθος κινήσεις… Μὲ τὴν ὁρμὴ ποὺ εἶχε ἀποκτήσει τὸ ἁμάξι, σὲ μιὰ στιγμή, περιστρέφεται πρὸς τὰ ἀριστερά, περὶ κατακορύφου ἄξονος καθέτου στὸν δρόμο, στρίβει, δηλ. τὸ μπροστινὸ μέρος πρὸς τὴν θάλασσα καὶ τὸ πίσω πρὸς τὴν δεξιὰ ἄκρη τοῦ δρόμου. Τότε, κατάλαβα ὅτι θὰ τουμπάρει καὶ θὰ κάνει τοῦμπες πρὸς τὰ δεξιά... Δύο σκέψεις πέρασαν....

ἀστραπιαία στὸ μυαλό μου: «Τὸ παιδί! Πῶς θὰ τὸ μάθει τὸ παιδί!» καὶ «Θὰ ξυπνήσω, ἄραγε στὸ νοσοκομεῖο; Καὶ σὲ τί κατάσταση;».

Τὴν ἑπόμενη στιγμή, τὸ αὐτοκίνητο, ξαφνικά…. ἀκινητοποιεῖται, κάθετα στὸν ἄξονα τοῦ δρόμου, μὲ τὸ πίσω μέρος του νὰ βρίσκεται στὴν δεξιὰ ἄκρη τοῦ ὁδοστρώματος. Ἔτσι.. ἁπλὰ καὶ ἀπρόσμενα, παρὰ τὴν ὁρμὴ ποὺ εἶχε ἀποκτήσει καὶ ποὺ ἦταν φυσικῶς ἀδύνατον νὰ μὴν τὸ ἀνατρέψει. Κατεβαίνω γρήγορα, προσπαθώντας νὰ δώσω μιὰ ἐξήγηση. Οἱ πίσω ρόδες βρίσκονται πάνω σὲ χῶμα, στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου.

«Έ, εἶπα, ἔτσι ἐξηγεῖται: Πάτησαν οἱ ρόδες σὲ χῶμα, καὶ ἔπαψε τὸ ἁμάξι νὰ γλυστράει». Γρήγορα, ξεκινάω, γιὰ νὰ μὴν φράζω τὸν δρόμο, καὶ ἔφθασα μέ... 60 στὴν Θεσσαλονίκη ἀπὸ τὴν τρομάρα μου. Οὔτε κεράκι ἄναψα πουθενά, οὔτε εἶπα κανένα εὐχαριστῶ σὲ θεὸ ἢ Ἅγιο. Ἤμουν ἄθεος.

Σὲ 6 ἡμέρες, μετὰ τὸ τέλος τῆς μετεκπαίδευσης, ἐπιστρέφω ἡμέρα μεσημέρι, μὲ ἡλιόλουστο καιρὸ στὴν Καβάλα. Πλησιάζοντας στὸ σημεῖο τοῦ συμβάντος, σταματῶ, γιὰ νὰ ἀνασκοπήσω τὸ γεγονός. Καιρὸς διαυγέστατος. Δεξιά μου: Τὸ περιβόλι τῆς Παναγιᾶς, ὁ Ἄθως, τὸ Ἅγιο Ὅρος.. Ψάχνω τὸ σημεῖο ποὺ τὸ αὐτοκίνητο ἀκινητοποιήθηκε.

ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΣΥΓΚΛΟΝΊΖΟΜΑΙ, ΟΤΑΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΧΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ. Παντοῦ, σὲ ἀπόσταση ἑκατοντάδων μέτρων, ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΚΡΑΣΠΕΔΟ. Κοιτάω σὰν χαζός, πάω καὶ ἔρχομαι πέρα-δώθε γιὰ νὰ βρῶ τὸ σημεῖο ὁπού δὲν ὑπάρχει κράσπεδο. Πουθενά. Πάω πιὸ πέρα, βρίσκω τὴν στροφὴ ὅπου ἄρχισε τὸ ἁμάξι νὰ κάνει ὀκτάρια, ἔρχομαι πρὸς τὴν Θεσσαονίκη, πουθενὰ χῶμα. Παντοῦ τσιμεντένιο κράσπεδο, χωρὶς καμία λύση τῆς συνεχείας του, πουθενά. Ἔφυγα γιὰ Καβάλα, μὲ ἕνα μεγάλο ἐρωτηματικὸ στὴν ψυχή μου. Ἡ ἡμέρα διαυγὴς καὶ ἡλιόλουστη, τὰ Κερδύλια ἀριστερά μου. Ὁ Ἄθως, δεξιά... Καὶ οὔτε ἕνα εὐχαριστῶ δὲν εἶπα. Οὔτε μου πέρασε ἀπὸ τὸ μυαλὸ ἡ ὑπόνοια πὼς κάποιος μὲ βοήθησε...

Γὶ' αὐτό, τώρα, κάθε φορᾶ ποὺ πάω νὰ πῶ στὸ ἀπόδειπνο τὸ «Ἄξιόν ἐστι ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον..», σταματάω, καὶ κλαίω. Πνίγομαι ἀπὸ τὸ μέγεθος τῆς ἀχαριστίας μου. Θυμᾶμαι πόσες φορὲς Τὴν ἔβρισα, πρὶν καὶ μετὰ ἀπὸ τὸ συμβὰν τῆς 6ης Σεπτεμβρίου καὶ φρίττω, βδελύττομαι, ἀηδιάζω μὲ τὸν ἑαυτό μου.

Ὑπεραγία Θεοτόκε, μητέρα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρα μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιατί συνεχίζεις πάντα νὰ μὲ ἀγαπᾶς, ἐμένα, τὸ σχαιὸ χωμάτινο κατακάθι; Γιατί κάθε φορᾶ ποῦ σὲ παρακαλάω γιὰ κάτι, νοιώθω μία γαλήνη μέσα μου; Ἄπειρη ἡ ἀγάπη Της, ἡ συγγνώμη Της καὶ ἡ ἀγκαλιά Της. Ἀπείρως ἀπειρώτερη ἀπὸ τὴν ἄπειρη ἀχαριστία μου.

Read More

ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ

Η ιστορία της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, εγκαινιάσθηκε με την δίωξη του κλασικού ελληνικού πολιτισμού από τους αυτοκράτορες με τη συνεργασία των Πατριαρχείων.
Καταστατική αρχή της υπήρξε η εξαφάνιση οτιδήποτε ελληνικού και ο καταναγκαστικός εκχριστιανισμός με κάθε μέσον.
Μετά την καθεστωτική του επικύρωση, ο χριστιανισμός θέλησε να είναι και η μοναδική θρησκεία, ακυρώνοντας οιαδήποτε έννοια ανεξιθρησκείας. Τα γεγονότα βίας, λεηλασίας, τρομοκρατίας, καταστροφών, καύσεως των βιβλίων και φόνων είναι γνωστά και δεν είναι μεμονωμένα αλλά μαζικά.
Σε αυτό το «θεάρεστο» έργο συμβάλλουν τα μάλα οι βυζαντινοί θεολόγοι, οι οποίοι δεν είναι διδάσκαλοι της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και γραμματείας αλλά της χριστιανικής ηθικής και πίστεως, της εξ αποκαλύψεως μοναδικής αλήθειας.
Οι τελευταίοι διδάσκαλοι και σχολιαστές της αρχαιοελληνικής παιδείας ήταν οι εθνικοί φιλόσοφοι, λ.χ. Λιβάνιος, Πρόκλος, Δαμάσκιος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αντίθεσης στην αρχαιοελληνική παιδεία αποτελεί η γνωστή θεολογική ...
τριάδα (Ιωάννης, Γρηγόριος, Βασίλειος).
Ο Ιωάννης χαρακτηρίζει τις εορτές των εθνικών σατανικάς και πομπάς δαιμόνων και επικρίνει την ελληνική φιλοσοφία επειδή προβάλλει ιδέες αντίθετες προς το χριστιανικό δόγμα.
Ενθερμος υποστηρικτής της θεοπνευστίας των Ιερών Γραφών και της εξ αποκαλύψεως αλήθειας, υβρίζει την πλατωνική πολιτεία ως «καταγέλαστον», καθώς και τον παλαιό του δάσκαλο Λιβάνιο, επειδή κατήγγειλε τον εμπρησμό του Ναού του Απόλλωνος στην Αντιόχεια ως έργο των χριστιανών.
Οι ύβρεις του είναι δηλωτικές της χρυσοστομίας του: «Ω μιαρέ… ω ληρόσοφε… άθλιε και ταλαίπωρε…». Υποστηρίζει ότι τον Ναό έκαψε ο ίδιος ο θεός των χριστιανών και καταλήγει:«Πράγματι οι Έλληνες είναι πάντα παιδιά, δεν υπάρχει ώριμος Έλλην». Τέλος, ο Ιωάννης ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως διέταξε την καταστροφή του Ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
Ο Γρηγόριος επιτίθεται λάβρος κατά της ελληνικής φιλοσοφίας, χαρακτηρίζοντάς την άχρηστη και νόθα. Συσχετίζει τους αιρετικούς με τον ελληνικό λόγο και τους στηλιτεύει διότι αποτελούν ένα «καινόν ασεβείας εργαστήριον».
Επιτιθέμενος κατά του Ιουλιανού, που επανέφερε την αρχαιοελληνική παιδεία, ο Γρηγόριος δεν παραθέτει επιχειρήματα, αλλά λιβελλογραφεί και υβρίζει: «Ευηθέστατε και ασεβέστατε και απαιδευτότατε τά μεγάλα».
Καταφέρεται επίσης ονομαστικώς κατά του Ομήρου, του Ηρακλείτου, του Αναξαγόρα, του Επικτήτου, κατά του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.λπ. Τέλος, στο δίλημμα που ο ίδιος θέτει: ποια είναι προτιμότερη, η αρχαιοελληνική παιδεία(«έξω») ή η χριστιανική («ημετέρα»), η εκλογή του είναι σαφώς η δεύτερη.
Ο «ουρανοφάντωρ» Βασίλειος θεωρεί την πολιτική δευτερεύουσα και σχετικής αξίας καθότι γήινη και αφορώσα το σώμα, ενώ ανώτερη είναι η θεία εξουσία που αφορά την ψυχή στη «μέλλουσα ζωή».
Συνεπώς είναι εντελώς αντίθετος τόσο στην αρχαιοελληνική αντίληψη, που θεωρεί την πολιτική ως πρώτιστη και ουσιαστική ιδιότητα του ανθρώπου (άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον, γράφει ο Αριστοτέλης), όσο και στην πρακτική της αρχαιοελληνικής πόλεως, που χαρακτηρίζεται από τη συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική, με θεσμούς συμμετοχής εξασφαλιζόμενους από γραπτούς νόμους.
Αρνείται την συμμετοχή των πολλών, καθώς και την κλήρωση για την ανάδειξη στην εξουσία, συνεπώς απορρίπτει διαρρήδην τη δημοκρατία, που έχει ως βασική αρχή τη συμμετοχή όλων στην εξουσία και στις αποφάσεις.
Κατά τον Βασίλειο, πηγή της εξουσίας δεν είναι ο δήμος αλλά ο θεός, ενώ ο μόνος ικανός να την ασκήσει είναι ο ελέω θεού βασιλεύς. Υποστηρίζοντας το δόγμα «ένας θεός, ένας βασιλεύς, μία οικουμένη» αντιστρατεύεται την αρχαιοελληνική αντίληψη, κατά την οποία πηγή της εξουσίας είναι ο δήμος και όχι ο μονάρχης ή ο θεός.
Το ποικιλοτρόπως προβαλλόμενο κείμενο «όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων» αναδεικνύει ακριβώς τις αντινομίες της ειρηνικής συνύπαρξης ελληνικού πολιτισμού και χριστιανισμού. Το κείμενο αυτό είναι υπεράσπιση των χριστιανικών ιδεωδών και της εξ αποκαλύψεως αλήθειας.
Καταφέρεται κατά των ολυμπίων θεών και της ηθικής τους. Καταδικάζει την επιθυμία και τις ηδονές του σώματος, που τις θεωρεί όχι μόνο αμάρτημα αλλά και έγκλημα. Απαξιώνει τον πραγματικό κόσμο προς όφελος της «άλλης ζωής», της αιωνίου. Η μόνη αποδεκτή αρετή είναι η πίστη, που προβάλλει ως ανώτερη της έρευνας και της έλλογης γνώσεως. Προκρίνονται έτσι όλες οι αξίες και σημασίες που είναι εντελώς αντίθετες με την αρχαιοελληνική πρακτική, ηθική και γνωσιοθεωρία.
Οι αναφορές του, άλλωστε, στους Έλληνες συγγραφείς είναι επιφανειακές και επιλεκτικές, εξυπηρετούν δε τα ηθικολογικά του πρότυπα.
Οι βυζαντινοί θεολόγοι εξακολούθησαν να βάλλουν κατά του ελληνικού πολιτισμού αδιαλείπτως μέχρι το τέλος του Βυζαντίου. Συνεπώς δεν προέβησαν σε καμία «δημιουργική σύνθεση ελληνισμού και χριστιανισμού», ούτε σε «ουσιαστικό διάλογο με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία». Η «σύνθεση» αυτή και ο «διάλογος» είναι τεχνητή κατασκευή των μετέπειτα νεοελλήνων χριστιανών και εθνικιστών για ιδεολογική χρήση.

Read More

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Του Σάββα Καλεντερίδη-
Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές (23 Αυγούστου), συνεδριάζει στην Άγκυρα κοινή αμερικανοτουρκική «Ομάδα Εργασίας επί Θεμάτων Πληροφοριών, Πολιτικής και Στρατού» σχετιζόμενα με το ζήτημα της Συρίας.
Στη σύσκεψη συμμετέχουν διπλωμάτες, στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών και αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων των δυο χωρών, ενώ από πλευράς των ΗΠΑ προΐσταται η πρέσβης Ελίζαμπεθ Τζόουνς και από πλευράς της Τουρκίας ο πρέσβης Χαλίτ Τσεβίκ, αναπληρωτής υφυπουργός Θεμάτων Μέσης Ανατολής του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών.....


Η απόφαση για τη συγκρότηση και τη λειτουργία της ως άνω ομάδος εργασίας ελήφθη στις 11 Αυγούστου, στην Κωνσταντινούπολη, κατά τη διάρκεια της συνάντησης της υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον με τον Τούρκο ομόλογό του, Αχμέτ Νταβούτογλου, ενώ της προετοιμασίες της συνάντησης τις έκαναν δια τηλεδιασκέψεων διπλωμάτες των δυο χωρών.

Στη σύσκεψη, που γίνεται υπό το φόβο της τροπής των εξελίξεων στη Συρία σε μια κατεύθυνση και ένα πλαίσιο που δεν θα είναι δυνατόν να ελεγχθεί από πλευράς Άγκυρας και Ουάσιγκτον, τα κύρια θέματα που θα εξεταστούν είναι τα εξής:

Πρώτον, η δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας στο έδαφος της Συρίας, σε περίπτωση που το κύμα προσφύγων προς την τουρκική επικράτεια γίνει ανεξέλεγκτο (ο Νταβούτογλου όρισε ως ανώτατο όριο που μπορεί να δεχτεί η Τουρκία τους 100.000 πρόσφυγες, ενώ τώρα ο αριθμός τους πλησιάζει τους 70.000).

Δεύτερον, η μεταφορά του Κέντρου Παροχής Ανθρωπιστικής Βοήθειας στους διωκόμενους Σύρους, που έχει εγκατασταθεί στο τουρκικό έδαφος, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Συρία, μέσα στο συριακό έδαφος, σε περίπτωση που επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο η κατάσταση στη Συρία. Για να γίνει αυτό θα αναζητηθούν τρόποι που θα δημιουργηθεί ένα πνεύμα νομικής και πολιτικής 'κατανόησης' και αποδοχής από πλευράς της διεθνούς κοινότητας. Τρίτον, να γίνουν τα πρώτα βήματα που θα παρεμποδίσουν ομάδες του ΡΚΚ και της Άλ Κάιντα να επωφεληθούν από το κενό εξουσίας και να εγκατασταθούν σε διάφορες περιοχές της συριακής επικράτειας.

Τέταρτον, η λήψη συγκεκριμένων μέτρων, ο σχεδιασμός επιχειρήσεων και η ανάληψη δράσης, συμπεριλαμβανομένης και της στρατιωτικής, για την αποτροπή της χρήσης και της μεταφοράς των αποθεμάτων χημικών όπλων που διαθέτει το καθεστώς Άσαντ. Πέμπτον, η πύκνωση των επαφών με στελέχη εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων και μαζικών οργανώσεων και η συγκρότηση σχεδίου για την επίτευξη συνεννόησης την μετά Άσαντ εποχή, προς αποφυγή πράξεων αντεκδίκησης.

Με άλλα λόγια, είναι φανερό ότι η Τουρκία, παρά τις ενστάσεις που έχει εκφράσει -εκτός από την κυβέρνηση Άσαντ- με ξεκάθαρο και απειλητικό τρόπο το Ιράν, συνεχίζει να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανατροπή του Άσαντ αλλά και την επόμενη μέρα στη Συρία, σε συνεργασία και με την προφανή υποστήριξη των ΗΠΑ.

Για να κάνουμε μια άλλη ανάγνωση και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Τουρκία έπαιξε και συνεχίζει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα εξής:

Πρώτον, το τουρκικό κράτος και η κυβέρνηση Ερντογάν παρέχουν κάθε είδους στήριξη στους λεγόμενους αντικαθεστωτικούς πολιτικούς που έχουν καταφύγει στην Τουρκία και έχουν συγκροτήσει το Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας.

Δεύτερον, το τουρκικό κράτος και οι «αρμόδιες» υπηρεσίες παρέχουν προστασία, οπλισμό και εκπαίδευση σε ένοπλες ομάδες που απαρτίζονται κυρίως απο σουνίτες λιποτάκτες του συριακού στρατού και από άτομα που συμμετείχαν στις εξεγέρσεις της Τυνησίας και κυρίως της Λιβύης, τα οποία ενέχονται σε δολοφονίες χιλιάδων αόπλων και αθώων πολιτών, ορισμένες από τις οποίες δολοφονίες παρακολουθήσαμε στους δέκτες των τηλεοράσεων.

Τρίτον, το τουρκικό κράτος και οι «αρμόδιες» υπηρεσίες εμπλέκονται σε βομβιστικές και άλλες ανατρεπτικές ενέργειες στο Δαμασκό και σε άλλες περιοχές της Συρίας, που αποτελούν τον ορισμό της τρομοκρατικής ενέργειας, με σκοπό τη δημιουργία κλίματος που θα οδηγήσει στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ.

Τέταρτον, η Τουρκία, επωφελούμενη της υποστήριξης των ΗΠΑ, ετοιμάζεται να καταλύσει την κυριαρχία μιας άλλης κυρίαρχης χώρας και να εισβάλλει στο έδαφός της, για "ανθρωπιστικούς λόγους " (ειδικά εμείς οι Έλληνες δεν πρέπει να ξεχνάμε τη μαεστρία που η Τουρκία, ιδιαίτερα όταν έχει τη στήριξη της Ουάσιγκτον, μετατρέπει τα βάρβαρα επεκτατικά της σχέδια σε «Επιχειρήσεις Ειρήνης», όπως το 1974 στην Κύπρο). Αξίζει να κάνουμε μια σύντομη αναφορά σε αυτά που διαδραματίζονται στο Κουρδιστάν αυτήν την περίοδο, εξελίξεις που ούτως ή άλλως σχετίζονται με τα διαδραματιζόμενα στη Συρία και τις κινήσεις της Τουρκίας.

Ο απελευθερωτικός στρατός των ανταρτών του ΡΚΚ, από τις 23 Ιουλίου μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, αντί της τακτικής «χτυπάω και φεύγω», έχει εφαρμόσει μια εντελώς νέα τακτική, αυτήν του «χτυπάω και μένω» και έχει εγκαταστήσει επί μονίμου βάσεως επιρροή στις επαρχίες Σεμντίνλι και Τσουκούρτζα, του νομού Χακκιάρι, ενώ εξαπολύει επιθέσεις σε στρατόπεδα και κυβερνητικά κτίρια και στον παρακείμενο στο νομό Σιρνάκ, που συνορεύει με το Β. Ιράκ και τη Συρία. Με άλλα λόγια, οι αντάρτες έχουν δημιουργήσει μια ημι-απελευθερωμένη περιοχή, στην οποία οι μονάδες του στρατού και οι υπάλληλοι του τουρκικού κράτους παραμένουν εγκλωβισμένοι στα στρατόπεδα και τα κρατικά κτίρια, ενώ τα θύματα για τον τουρκικό στρατό αυτό το διάστημα του ενός μηνός ξεπερνούν τα εκατόν πενήντα, κυρίως μόνιμοι και επαγγελματίες υπαξιωματικοί και οπλίτες.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, την πρώτη ημέρα του Μπαϊραμιού, αυτοκίνητο-βόμβα εξερράγη στην πόλη Αντέπ, προκαλώντας το θάνατο σε εννέα άτομα και τραυματίζοντας άλλα εξήντα πέντε. Να σημειωθεί ότι τις ημέρες του Μπαϊραμιού, που συνήθως επικρατεί μια άτυπη εκεχειρία, έχαναν τη ζωή του περισσότεροι από είκοσι στρατιωτικοί σε συγκρούσεις με το ΡΚΚ.

Για να κάνουμε τα πράγματα πιο ξεκάθαρα, να σημειώσουμε ότι η επαρχία Σεμντίνλι, όπου στην ουσία οι αντάρτες ελέγχουν την ύπαιθρο και πολιορκούν συνεχώς το στρατός τα στρατόπεδά του, κατά το ήμισυ συνορεύει με το Νότιο Κουρδιστάν-Βόρειο Ιράκ και κατά το άλλο ήμισυ με το Ιράν και συγκεκριμένα με την περιοχή που ονομάζεται Ανατολικό Κουρδιστάν. Να σημειώσουμε επίσης ότι η πόλη Αντέπ βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με τη Συρία και στην πόλη Χαλέπι, και συγκεκριμένα με την περιοχή που αποκαλείται Δυτικό Κουρδιστάν ή Ροζάβα, ενώ κοντά στην πόλη, στο τουρκικό έδαφος, υπάρχει και στρατόπεδο 40.000 προσφύγων από τη Συρία, ανάμεσα στους οποίους και αρκετές εκατοντάδες είναι άνθρωποι που σχετίζονται με τις μυστικές υπηρεσίες της Συρίας, του Ιράν, του Νοτίου Κουρδιστάν (Μπαρζανί), των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του ΡΚΚ.

Γιατί τα επισημαίνουμε αυτά; Γιατί είναι φανερό ότι όσο η Τουρκία χώνεται στο βάλτο που λέγεται Συρία, τόσο οι δυνάμεις των οποίων τα συμφέροντα θίγονται και απειλούνται από την επιλογή της αυτή, συσπειρώνονται και στρέφονται εναντίον της με "όρους Μέσης Ανατολής", μερικούς από τους οποίους μπορεί να διακρίνει στα προαναφερθέντα περιστατικά μαχών και βομβιστικών επιθέσεων.

Προφανώς η Τουρκία έχει σταθμίσει την κατάσταση και έχει λάβει ορισμένες εγγυήσεις για να κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή. Το μεγάλο ερώτημα είναι το εξής: Οι ΗΠΑ, έστω για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, θα δεχτούν για άλλη μια φορά να γίνουν εργαλείο του τουρκικού επεκτατισμού και της τουρκικής σουνιτικής βαρβαρότητας, θυσιάζοντας για άλλη μια φορά τους Κούρδους και μαζί μ’ αυτούς τους (ελληνορθόδοξους, Αρμενίους, Ασσυρίους) χριστιανούς και τους αλαουίτες της περιοχής;

Read More

ΚΑΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Την γεωπολιτική παράμετρο της ελληνικής οικονομικής κρίσης παραδέχθηκε για πρώτη φορά δημοσίως κορυφαίο στέλεχος του κυβερνώντος χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) της Γερμανίας Armin Laschet.

Ο κ.Lascet απαντώντας σε όσους συναδέλφους του εντός και εκτός κυβέρνησης επιμένουν στην σκληρή γραμμή κατά της Ελλάδος παραδέχθηκε αυτό που ανομολόγητα μέχρι στιγμής (αν εξαιρέσουμε τα δημοσιοποιημένα τηλεγραφήματα της αμερικανικής διπλωματίας στο WikiLeaks) φοβούνται οι... δυτικοί που μπορούν να δούν πέρα άπό την μύτη τους: Την ρωσική κάθοδο στην Ελλάδα σε περίπτωση που τα διάφορα
τοκογλυφικά προγράματα "διάσωσης" της ελληνικής οικονομίας αποτύχουν.

"Αν δεν επιμείνουμε στην προσπάθεια ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας, τότε θα έρθει η σειρά της Ρωσίας.
Η Ρωσία περιμένει, έτοιμη να διασώσει την Ελλάδα με δισεκατομμύρια.
Πρέπει να καταλάβουν αυτοί που αντιδρούν στην βοήθεια προς την Ελλάδα ότι διακυβεύονται πολλά περισσότερα από το εάν η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις προκειμένου να διασωθεί από την οικονομική κρίση στην χώρα αυτή».

Με δύο απλά΄λόγια περιέγραψε δηλαδή ένα από τα τα όπλα που έχει στην διάθεσή της η χώρα για να μείνει ζωντατή σε περίπτωση που πιεστεί για να βγει από την ευρωζώνη. Έξ ού και η λυσσαλέα αντίδραση ΗΠΑ και ΕΕ να κρατήσουν εκτός την Ρωσία από την επιχείρηση της ελληνικής διάσωσης, η οποία καταγράφηκε με μεγάλη ακρίβεια στο ταξίδι του τότε πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου στην Μόσχα τον Φεβρουάριο του 2010.
Τότε που ο Έλληνας πρωθυπουργός αρνήθηκε το ρωσικό δάνειο των 25 δισ.ευρώ ως πρώτη δόση διάσωσης της ελληνικής οικονομίας και ακολούθησε την έτσι ή αλλιώς προδιαγεγραμμένη από τον ίδιο πορεία προς το ΔΝΤ και τον ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης που "φυλάκισε" την χώρα στα δεσμά των εθνοκτόνων Μνημονίων...

Read More

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

Μάχη για τα απόβλητα έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες στους πρόποδες του Ολύμπου, καθώς οι κάτοικοι του Λιτοχώρου αντιδρούν… στην απόφαση της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και του δήμου Δίου – Ολύμπου, να επιτρέψουν την εναπόθεση στην περιοχή 82.000 τόνων βιομηχανικών αποβλήτων της εταιρείας TOSOH Hellas.

Η εταιρεία παράγει υγρό για μπαταρίες με πρώτη ύλη τον πυρολουσίτη, ενώ τα υπολείμματα της επεξεργασίας περιλαμβάνουν μέταλλα όπως μόλυβδο, χαλκό και ψευδάργυρο, σίδηρο, αλλά κυρίως μαγγάνιο.

Οι κάτοικοι του Λιτοχώρου αλλά και πολίτες της Κατερίνης έχουν συστήσει επιτροπή αγώνα, ενώ προχώρησαν σε λαϊκές συνελεύσεις και σε ηλεκτρονική ψηφοφορία, αποφασίζοντας σε συντριπτικό ποσοστό ότι δεν θα επιτρέψουν την εναπόθεση των αποβλήτων στους χώρους λατομείου που χρήζει αποκατάστασης και το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο Λιτοχώρου.

Την άνοιξη είχε προηγηθεί ανάλογη κινητοποίηση από τους κατοίκους της Γέφυρας Θεσσαλονίκης, με σύμμαχο τη δημοτική Αρχή, προκειμένου να αποφευχθεί ο ενταφιασμός των αποβλήτων σε ιδιωτική έκταση κοντά στον ποταμό Αξιό. H εταιρεία, ωστόσο, είχε δεσμευθεί ότι θα τηρηθούν όλες οι προϋποθέσεις ασφαλείας για τη στεγανοποίηση των θαλάμων και την αποκατάσταση της περιοχής.

Απόβλητα της τάξεως των 160.000 τόνων έχουν συγκεντρωθεί σταδιακά ήδη από το 2005 και παραμένουν προσωρινά αποθηκευμένα στην αυλή της βιομηχανίας TOSOH, στη βιομηχανική περιοχή Σίνδου Θεσσαλονίκης, εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες.

Στο παρελθόν, τα απόβλητα της εταιρείας έχουν κατά καιρούς διατεθεί σε παλιούς δανειοθαλάμους στη Γέφυρα Θεσσαλονίκης, στην κατασκευή της 6ης προβλήτας του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, αλλά και στην αποκατάσταση του ΧΥΤΑ των Ταγαράδων ως εδαφοβελτιωτικό.

Στην περίπτωση του λατομείου άμμου και χαλικιού, στη θέση «Γούρνες- Ξηροκάμπι» Λιτοχώρου, προβλέπεται η κάλυψη 15 στρεμμάτων από τα 800 συνολικά του λατομείου.

Η εταιρεία προτίθεται να διαθέσει ποσό ύψους 2,5 εκατ. ευρώ για το έργο, που περιλαμβάνει τη μεταφορά του υλικού, τη στεγανοποίηση του εδάφους με μεμβράνες, την αποκατάσταση του τοπίου με φυτεύσεις και τη δημιουργία αρδευτικού δικτύου. «Πρόκειται για υλικό που προέρχεται από βιομηχανική διαδικασία και αυτό τρομάζει.

Ομως, το συγκεκριμένο υλικό δεν κατατάσσεται στα επικίνδυνα και επιπλέον λαμβάνονται όλες οι προφυλάξεις και ακόμη περισσότερες», δηλώνει ο χημικός μηχανικός της TOSOH, Γιάννης Χαρακλιάς.

Τοξικό ή εδαφοβελτιωτικό;

Οι απόψεις περί της επικινδυνότητας του υλικού, στο μεταξύ, ποικίλλουν. Ο καθηγητής Δασολογίας του ΑΠΘ Δημήτρης Αλιφράγκης υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος ρύπανσης από το συγκεκριμένο υλικό, καθώς είναι αδιάλυτο. Οπως τονίζει μάλιστα, σύμφωνα με τα πειράματα και τις πιλοτικές εφαρμογές που έχει πραγματοποιήσει, το υλικό αυτό μπορεί να έχει χρησιμότητα για την εξουδετέρωση επικίνδυνων στοιχείων, όπως το αρσενικό και το κυανίδιο, αλλά και ως εδαφοβελτιωτικό σε εδάφη όπου λείπουν ο σίδηρος και το μαγγάνιο. Προτείνει μάλιστα τη χρησιμοποίησή του στις καλλιέργειες ακτινιδίων της Κατερίνης, όπου τα εδάφη είναι αλκαλικά.

Από την πλευρά του, ο Προκόπης Κωφός, επιστημονικός συνεργάτης του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ, θεωρεί ότι «στο αμμορυχείο θα εγκατασταθεί για πάντα μια ανεξέλεγκτη ωρολογιακή βόμβα που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε και με πόση ένταση θα εκραγεί».

Το υλικό αυτό είναι μη αδρανές, υποστηρίζει ο ίδιος, δηλαδή όταν έρχεται σε επαφή με το νερό μεταφέρονται διάφορα ιόντα βαρέων μετάλλων, πολλά από τα οποία είναι τοξικά, όπως ο ψευδάργυρος, ο μόλυβδος και ο χαλκός. «Θέλουμε ο Ολυμπος να παραμείνει ως έχει. Εχουμε κάνει αίτηση να συμπεριληφθεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς και η διατήρηση της αυθεντικότητάς του είναι απαραίτητη προϋπόθεση.

Τα βιομηχανικά απόβλητα δεν έχουν θέση σε ένα τέτοιο μνημείο», τονίζει ο Ηλίας Τσολακίδης, από την Εθελοντική Ομάδα Δράσης νομού Πιερίας. Ο μεγαλύτερος φόβος των κατοίκων είναι ότι το επικίνδυνο υλικό θα μπορούσε εν δυνάμει να περάσει στον υδροφόρο ορίζοντα και να μολύνει το υδατικό απόθεμα, αλλά και η δυσφήμηση της τουριστικής αυτής περιοχής.

«Η περιοχή διαθέτει πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα και υδατοδιαπερατά εδάφη. Ο,τι πέσει εκεί θα καταλήξει άμεσα στα πόσιμα νερά, αλλά και στη θάλασσα», τονίζει ο Νίκος Παντελιάδης, μέλος της Επιτροπής Κατοίκων Λιτοχώρου.

Read More

ΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΡΑΧΜΗΣ

Αρχικά θα κλείσουν οι τράπεζες της χώρας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για 5 – 10 μέρες για να προσαρμοστούν κατάλληλα και για να αποφευχθεί ο κίνδυνος της υποτίμησης, ενώ παράλληλα θα ξεκινήσει η εκτύπωση των δραχμών.
Οι καταθέσεις στις τράπεζες και οι διάφορες χορηγήσεις από τις τράπεζες θα μετατραπούν σε δραχμές, στην ισοτιμία 1 Ευρώ = 340,75 δραχμές.
Η Ελληνική κυβέρνηση θα δραχμοποιήσει όλες τις δανειακές συμβάσεις και θα αναστείλει προσωρινά την ελεύθερη εξαγωγή κεφαλαίων.
Οι μισθοί, οι συντάξεις και οι φόροι του δημοσίου θα πληρώνονται σε δραχμές.
Μόλις ανοίξουν οι τράπεζες γίνεται άμεσα υποτίμηση 50%, όσο είναι περίπου η χαμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών, από τότε που η χώρα μπήκε στο Ευρώ.
Η Τράπεζα της Ελλάδας θα αγοράζει και θα πουλά συνάλλαγμα στην ισοτιμία 681,5 δραχμές/Ευρώ.
Στη νέα ισοτιμία οι Έλληνες θα αγοράζουν τα μισά εισαγόμενα προϊόντα, ενώ το Ευρώ θα κινείται ελεύθερα ως νόμιμο νόμισμα, μέχρις ότου η δραχμή βρει την εξωτερική της ισοτιμία με το δολάριο, συνδεόμενη με καθεστώς διευθυνόμενης διακύμανσης.
Σίγουρα κατά την έναρξη αυτής της μεταρρύθμισης θα συμβούν και τριγμοί και ίσως ορισμένα απρόβλεπτα φαινόμενα.
Για το λόγο αυτό θα πρέπει να συσταθεί Νομισματική Επιτροπή η οποία μπορεί να ελέγχει τις τραπεζικές πιστώσεις, πιθανά ελλείμματα του δημοσίου, προσωρινές ελλείψεις στην αγορά κ.ά.
Με την υποτίμηση της δραχμής η εγχώρια οικονομία θα στηριχτεί από πλευράς ρευστότητας και θα αναπτυχθεί πολύ γρήγορα.
Οι κάτοχοι ξένων νομισμάτων (ευρώ, δολαρίων, στερλινών κ.λπ.) θα αποκτήσουν σημαντικά διαθέσιμα σε δραχμές.
Τα διαθέσιμα αυτά, τα οποία σήμερα είναι αποθησαυρισμένα θα απορροφηθούν από τις τράπεζες (επιτόκια 15 %) και θα πέσουν στην ελληνική αγορά.
Με τον τρόπο αυτό θα σχηματιστούν ισχυρά συναλλαγματικά αποθέματα, μέχρι η δραχμή να διώξει το Ευρώ (Νόμος του Gresham).
Με τον τρόπο αυτό το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα πέσει από το 10% του ΑΕΠ, που είναι σήμερα, στο 3%.
Όπως είναι σήμερα τα πράγματα, το έλλειμμα των τρεχουσών εξωτερικών συναλλαγών απαιτεί συνεχή εξωτερική χρηματοδότηση με την επιβολή όλων αυτών των καταπιεστικών μέτρων.
Παρόλα τα μέτρα αντί να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα, συνεχώς αυξάνεται.
Ενώ με την επαναφορά της αναγκαστικής κυκλοφορίας θα αποκατασταθεί η ρευστότητα μέσω της αναχρηματοδότησης των τραπεζών από την εξαγορά ομολόγων του δημοσίου, που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους.
Η ενεργός ζήτηση από τις εξαγωγές και τον τουρισμό θα αυξηθεί.
Τα κεφάλαια της Ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας που σήμερα βρίσκονται στην Ελβετία και σε διάφορους φορολογικούς παραδείσους, θα πέσουν στην ελληνική αγορά οπότε θα κινηθεί η οικονομία μας.
Πολλά από τα μέτρα του Μνημονίου, όπως μείωση της φορολογίας, κατάργηση της γραφειοκρατίας, μείωση των δημόσιων δαπανών κ.ά. θα εξακολουθήσουν να ισχύουν με σκοπό το σχηματισμό πρωτογενούς πλεονάσματος, για να πεισθούν οι ξένες αγορές και οι επενδυτές ότι η χώρα είναι πλέον κατάλληλη για ανάπτυξη.
Οι λαθρομετανάστευση, η μαύρη εργασία και παραεμπόριο θα περιοριστούν σημαντικά διότι δεν θα τους ελκύει πλέον το ισχυρό Ευρώ, που με μεγάλη ευκολία το εξήγαγαν προς τις χώρες τους.
Το μέσο οικογενειακό εισόδημα θα αρχίσει να ανεβαίνει με την απασχόληση περισσότερων μελών στον παραγωγικό τομέα, ενώ σήμερα η ανεργία φτάνει 30% του ενεργού πληθυσμού.
Όσον αφορά των εξωτερικό χρέος, η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καλέσει τους πιστωτές για να διαπραγματευτούν τις λήξεις και τα επιτόκια των δανείων. Διαφορετικά θα πρέπει να τα δραχμοποιήσει.
Οι ξένες κυβερνήσεις δάνεισαν για να σώσουν το Ευρώ και όχι την Ελλάδα. Το 95% του εξωτερικού χρέους είναι σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία με ένα προεδρικό διάταγμα αυτομάτως δραχμοποιούνται.
Το δημόσιο χρέος με την υποτίμηση της Δραχμής θα μειωθεί στο μισό, δίχως νέες ανταλλαγές ομολόγων, αυτό λέει το αγγλικό δίκαιο και τα δικαστήρια στο Λουξεμβούργο.
Η νομισματική μεταρρύθμιση δεν είναι ανέφικτη.
Η εθνική νομισματική πολιτική είναι η μόνη ενδεδειγμένη οικονομική στρατηγική για την αντιμετώπιση της παρατεταμένης ύφεσης στην Ελληνική οικονομία, προτού η οικονομική καταπίεση εξελιχθεί σε εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα.
Απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση, απελευθέρωση της οικονομίας, μείωση της γραφειοκρατίας, περικοπή στις σπατάλες του δημοσίου κλπ. Μόνο έτσι θα δούμε σημαντικές επενδύσεις στη χώρα μας.

Read More

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΙΠΑ

Για τα όσα είχε πει, επτά χρόνια πριν, το 2005, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια μίλησε πριν λίγο στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 και στον δημοιογράφο Κώστα Ουίλς.

Η κ. Άννα Ψαρούδα Μπενάκη είπε χαρακτηριστικά:

"Μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω για την προσφώνηση που είχα κάνει τότε και μάλιστα και στον Τύπο δημοσίευσα το νόημα των λόγων μου αλλά έτυχε κακής εκεταλλεύσης λόγω οφέλους πολιτικού οπότε σταμάτησα να συζητώ. Οι λόγοι μου ήταν σοβαροί και όπως αποδεικνύεται είχαν κάποιο νόημα. Δεν ήταν προφητεία. Ήταν η περιγραφή της κατάστασης και η προοπτική της . Αναφέρθηκα στην ενίσχυση ενός Ευρωπαικού κεντρικού κράτους και είπα απλά ότι αυτό δεν γίνεται χωρίς κόστος. Όλο αυτό φαινόταν ότι θα έρθει. Αρχικά, έπρεπε τα εθνικά κοινοβούλια να παραχωρήσουν κεφάλαια διακυβέρνησης. Και δεν ήταν κάτι που θα συνέβαινε μόνο σε εμάς, ισχύει σε όλα τα ευρωπαικά κράτη έτσι ώστε να ενισχυθούν οι λαοί απέναντι στους γίγαντες του κόσμου- κυρίως τους οικονομικούς. Ήθελα να επισημάνω ότι επειδή είναι ήδη στο δρόμο οι εξελίξεις (Άκουσα μάλιστα χθες ότι η Μέρκελ σκέφτεται ένα νεο πολιτικό σύστημα στην Ευρώπη) πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για την διαφύλαξη ενός μινιμουμ του εθνικού κράτους. Τώρα το πως κατήντησε από την παρερμηνεία... Μήν ξεχνάμε πλησίαζαν οι εκλογές..."

Στη συνέχεια, όσον αφορά στα εθνικά σύνορα, είπε:
"Έγινε παρανόηση. Δεν είπα ότι θα χάναμε τα εθνικά σύνορα, απλά ότι τα σύνορα που ήταν κάποτε ένα τοίχος δεν λειτουργούν πλέον έτσι. Η ελευθερία των συνόρων θα πρέπει να ελέγχεται από τα κράτη μέλη έτσι ώστε να μη μπορούν να μπαινοβγαίνουν οι αλλοδαποί. Με λίγα λόγια είπα ότι η σημασία των συνόρων θα παραβιάζεται και αυτό είναι κάτι που ήδη συμβαίνει."

Tέλος για την αναφορά που είχε κάνει τότε στα δικαιώματα του πολίτη, τα οποία σύμφωνα με την ίδια θα προστατεύονται και θα παραβιάζονται, δήλωσε:
"Λόγω της μεταφοράς εξουσιών σε κεντρικά όργανα όπως είναι οι κεντρικές τράπεζες ας πούμε, μπορεί να υπάρξουν οργανισμοί, επιχειρήσεις ή τελος πάντων οικονομικοί κολοσσοί οι οποίοι μπορεί να επεμβαίνουν στην εσωτερική Δημοκρατία έμεσα,να επηρεάζουν πολιτικά κόμματα, να επηρεάζουν ΜΜΕ και με τρόπο έμεσο και υπόγειο να υποσκάπτουν τα δικαιώματα των πολιτών".

Σε ερώτηση του κ. Ουίλς για το αν τελικά πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να σωθεί μέσω των Μνημονίων, απάντησε πως πιστεύει πως μπορεί να παραμείνει στην Ευρώπη αν υπάρξουν συνθήκες ανάπτυξης.

Η κ. Άννα Ψαρούδα Μπενάκη πριν 7 χρόνια, στις 08/02/2005 πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων τότε, κατά την ορκωμοσία του Κάρ. Παπούλια,ως προέδρους της ελληνικής Δημοκρατίας έκανε μια προφητική, όπως αποδείχτηκε, προσφώνηση κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας.

Είχε πει τότε στον Καρ. Παπούλια

Read More

ΑΟΖ ΜΕ ΑΛΒΑΝΙΑ

«Δεν θα αναγνωρίσουμε συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα που δεν θα σεβαστεί την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου» δήλωσε ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας, Εντι Ράμα. «Δεν θα αναγνωρίσουμε συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα που δεν θα σεβαστεί την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου» δήλωσε ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας, Εντι Ράμα.
Ο 'Εντι Ράμα τόνισε ακόμη ότι «οι Σοσιαλιστές, μόλις έρθουν στην εξουσία, θα δημιουργήσουν σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα, με βάση την αμοιβαιότητα».

Το θέμα της συμφωνίας επανήλθε στην επικαιρότητα της τελευταίες ημέρες, μετά τις κατηγορίες ορισμένων εθνικιστικών κομμάτων ότι η κυβέρνηση άρχισε μυστική επαναδιαπραγμάτευση με την Αθήνα.

Οι εφημερίδες τον Τιράνων δημοσίευαν, χθες, την είδηση της συνάντησης μεταξύ του πρέσβη της Αλβανίας στην Αθήνα Ντασνόρ Ντερβίσι και του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου για το θέμα αυτό.

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Σαλί Μπερίσα, χαρακτήρισε ψευδή τα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης για την έναρξη της επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ της Αλβανίας και της Ελλάδας.

«Δεν υπάρχει καμία επαναδιαπραγμάτευση. Αυτές είναι ειδήσεις του Αυγούστου, για να καλύψετε τα κενά πληροφόρησης λόγω της έλλειψης ειδήσεων» δήλωσε ο κ. Μπερίσα.

Περίπου έναν χρόνο πριν, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας απέρριψε τη συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα που υπεγράφη μεταξύ Τιράνων και Αθήνας, θεωρώντας την αντισυνταγματική.

Της απόφασης αυτής προηγήθηκε θύελλα αντιδράσεων από εθνικιστικούς κύκλους, αλλά και από τη Σοσιαλιστική αντιπολίτευση, που κατηγόρησε την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπερίσα για πώληση των χωρικών υδάτων στην Ελλάδα.

Read More

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Η ΑΠΟΒΛΗΤΑ

Ένωση Ξενοδόχων Ν. Πιερίας -
Δελτίο Τύπου 27 Αυγούστου 2012
Τουρισμός ή Απόβλητα;
Καθώς η μικρής διάρκειας τουριστική περίοδος στην περιοχή μας ολοκληρώνεται και καθώς ετοιμαζόμαστε να αποτιμήσουμε τις νέες απώλειες στον κατ΄ ευφημισμόν τελικά “πυλώνα της οικονομικής ανάπτυξης” της περιοχής μας τον τουρισμό, βρισκόμαστε επίσης μπροστά στο σοβαρό ενδεχόμενο να προβλέπουμε νέες απώλειες για τις επερχόμενες περιόδους , λόγω της προφανούς μειωμένης ευαισθησίας – ή της καθόλου ευαισθησίας – των τοπικών ιθυνόντων και αρχόντων μας!!!
Είμαστε πεπεισμένοι πως σήμερα και κατόπιν των αντιδράσεων της τοπικής κοινωνίας, τόσο οι συμπολίτες μας αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες που εισηγήθηκαν θετικά, όσο και οι δημοτικοί σύμβουλοι του δήμου Δίου – Ολύμπου οι οποίοι υπερψήφισαν την κύρωση της σύμβασης εναπόθεσης αποβλήτων της εταιρείας TOSOH, στο παλαιό λατομείο του Λιτοχώρου, έχουν αντιληφθεί πια το μέγεθος της πρόχειρης αρχικής τους απόφασης.

Ως Ένωση Ξενοδόχων μας είναι εξαιρετικά άβολο να επιχειρούμε την επιστημονική δική μας προσέγγιση – τεκμηρίωση για το θέμα ή την οικονομική του διάσταση για το ταμείο του δήμου Δίου – Ολύμπου. Είναι όμως πασιφανές πια, πως ανεξάρτητα από τις διαβεβαιώσεις των υπευθύνων υπηρεσιακών και μη παραγόντων για την έλλειψη σοβαρού κινδύνου μολύνσεως του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής μας, το συγκεκριμένο θέμα ως μείζον θέμα “ψυχολογίας” του επισκέπτη και κυρίως του κατοίκου της περιοχής μας έχει λάβει πια μια άλλη διάσταση.

Την πραγματική του διάσταση.

Βεβαίως και βρισκόμαστε στο πλευρό κάθε προσπάθειας (όπως η αποψινή στο Ν. Παντελεήμονα στις 20:30), για την ακύρωση μιας τέτοιας πράξης η οποία προσβάλει εμάς ως κατοίκους, προσβάλει όσους κατοίκησαν την Πιερική γη στους αιώνες, προσβάλει όλους εκείνους οι οποίοι έχουν πραγματικούς λόγους να επισκέπτονται την περιοχή και κυρίως προσβάλει το μυθικό Όλυμπο.

Για την Ένωση Ξενοδόχων Πιερίας

Αφροδίτη Λέϊνα
Πρόεδρος Δ.Σ.

Read More

ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ Η ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ

Τσαμουριά λεγόταν η περιοχή της Ηπείρου που εκτείνεται από τις εκβολές του Αχέροντα ποταμού μέχρι το Βουθρωτό και ανατολικά ως τις υπώρειες της Ολύτσικας .Ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται για την σημερινή Θεσπρωτία.
Η πατρότητα του ονόματος παρόλο που διεκδικήθηκε έντονα από Τούρκους και Αλβανούς έχει ρίζες στον αρχαίο ποταμό Θύαμις ( σημερινό Καλαμά ποταμό ) και η λέξη Τσαμουριά δεν είναι τίποτα άλλο παρά η παραφορά της λέξης Θυαμουριά που ήταν το μεσαιωνικό όνομα της Θεσπρωτίας .
Οι Τσάμηδες απόγονοι των Σπαχήδων που αλλαξοπίστησαν το 1653 για να μη χάσουν τα
κτήματα τους φτάσανε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και συγκεκριμένα το 1923 όπου σύμφωνα με τη διαπίστωση του γενικού γραμματέα της κοινωνίας των Εθνών (μετέπειτα Ο.Η.Ε.) κατά την συνδιάσκεψη της Λοζάνης , ο εθνοτικός προσδιορισμός τους ήταν :μουσουλμάνοι , Έλληνες υπήκοοι , Αλβανικής καταγωγής που δεν είχαν όμως Τουρκική συνείδηση .
Τα πρώτα σημεία ρήξης των Τσάμηδων με τον τοπικό Ελληνικό πληθυσμό αλλά και με το επίσημο Ελληνικό κράτος φάνηκαν κατά τους Βαλκανικούς πολέμους όταν η Θεσπρωτία πέρασε στην Ελληνική επικράτεια .
Τότε οι Τσάμηδες από αγάδες και κυρίαρχοι της περιοχής σοκαρίστηκαν γιατί είδαν τις εξουσίες τους να χάνονται ή και να μοιράζονται με τους Έλληνες που τους θεωρούσαν Ραγιάδες και υποδεέστερους .
Τότε οι Τσάμηδες πιστοί στην ιστορική τους παράδοση όπως και το 1653 αλλαξοπίστησαν για να μη χάσουν τα κτήματα τους , έτσι και τώρα επέλεξαν την Ελληνική ιθαγένεια με τη συνθήκη των Αθηνών το 1913 για να μη χάσουν τα τσιφλίκια τους .
Αυτή τη φορά όμως δεν είχαν να κάνουν με το Σουλτάνο αλλά με ένα σύγχρονο Ελληνικό κράτος με δημοσιονομική πολιτική που αντιμετώπιζε το προσφυγικό με αγροτικούς νόμους που έδιναν κίνητρα για απαλλοτριώσεις πλήτωντας τους μικροτσιφλικάδες Τσάμηδες ενώ από την άλλη η παραχώρηση της σοδειάς τους στους κολίγους μείωνε την οικονομική τους ευχέρεια και αύξανε την δυσαρέσκεια τους .
Εάν λάβουμε υπόψη μας και διάφορα άλλα γεγονότα όπως την εγκατάσταση 18.000 προσφύγων Ελλήνων Χριστιανών το 1925 στα χωριά των μουσουλμάνων που θεωρούταν ανταλλάξιμοι ίσως ερμηνεύσουμε τις μετέπειτα τάσεις και πράξεις των Τσάμηδων και τον ασπασμό τους στην ιδέα της μεγάλης Αλβανίας ή οποιασδήποτε άλλης προστάτιδας δύναμης .
Τις χρονιές που ακολούθησαν μετά το 1925 οι Τσάμηδες έβλεπαν με καχυποψία κάθε νόμο σαν επέμβαση στα περιουσιακά τους στοιχεία που τελικά εξελίχθηκε σε πρωτοφανές μίσος εναντίον των Ελλήνων .
Έτσι οι 17.311 Αλβανομουσουλμάνοι (κατά την αναφορά της γενικής διοίκησης Ηπείρου το 1938 )δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και από τις πρώτες μέρες του πολέμου βοήθησαν τους Ιταλούς και μετέπειτα τους Γερμανούς .
Για να κατανοήσουμε το μίσος τους εναντίον των Ελλήνων παραθέτουμε ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το βιβλίο ( Στο στόμα του λύκου ) του Π. Παπασταύρου από τις εκδόσεις σύγχρονη εποχή. Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγόμενων Τσάμηδων.
Από τις πρώτες μέρες είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών το ίδιο έκαναν και με τους Γερμανούς αργότερα .
Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών , λήστευαν , βασάνιζαν , ατίμαζαν τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο.
Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη τη Θεσπρωτία.
Μετά την απελευθέρωση όμως ο φόβος και ο τρόμος είχαν αλλάξει στρατόπεδο και είχαν κατακλύσει τους δωσίλογους Τσάμηδες οι οποίοι σκεπτόμενοι τα αντίποινα των οικογενειών που είχαν ζημιώσει και καταστρέψει κατά το διάστημα της κατοχής αποχωρούσαν μαζικά στην Αλβανία κυνηγημένοι από τα θύματα τους και στιγματισμένοι με τον χαρακτηρισμό του δωσίλογου.
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα αποχώρησαν μαζί με τα Γερμανικά φορτηγά.
Σαφώς υπήρξαν και περιπτώσεις όπου δεν πρόλαβαν να διαφύγουν και τα αιματηρά αντίποινα των Ελλήνων ήταν αναπόφευκτα αλλά και δικαιολογημένα.
Το επίσημο Ελληνικό κράτος και στα απόλυτα όρια της νομιμότητας αφού δημιουργεί και ψηφίζει ποινική νομοθεσία για συνεργάτες των κατακτητών και δωσίλογους μετατρέπει κάποια δικαστήρια σε ειδικά δικαστήρια δωσίλογων για να απονείμει δικαιοσύνη και να αποκαταστήσει τις αδικίες του πολέμου.
Έτσι η δημοσιογραφική μας έρευνα βρήκε την απόφαση 344/1945 στις 23 Μαΐου το 1945 από το ειδικό δικαστήριο δωσίλογων Ιωαννίνων που καταδίκασε σε θάνατο ερήμην χίλιους εννιακόσιους τριάντα Τσάμηδες ενώ αποφασίστηκε να δημευτούν και οι περιουσίες τους.
Ένα χρόνο σχεδόν αργότερα το ίδιο δικαστήριο με την απόφαση 344/1946 καταδικάζει σε θάνατο ερήμην άλλους εκατόν εβδομήντα εννιά Τσάμηδες.
Παρόλο που οι περιουσίες των Τσάμηδων –Δωσίλογων που δημεύτηκαν και αυτές που απαλλοτριώθηκαν το 1950 κρινόμενες ως εγκαταλελειμμένες δεν γεννούν κανένα νομικό ζήτημα , παρόλο που η αντεθνική τους διαγωγή και η έως και σήμερα η ανθελληνική τους δράση τους έχει καταδικάσει στις συνειδήσεις και στις δικαστικές αίθουσες του έθνους , πυρήνας των Τσάμηδων ζητά σε τακτά χρονικά διαστήματα αξιώσεις από την Ελληνική πολιτεία.
Στην σύγχρονη πραγματικότητα οι Τσάμηδες υπολογίζονται περίπου στις 25.000 δια σκορπισμένοι σε πολλές πόλεις της Αλβανίας και οι οποίοι αποτελούν μάζα υπό εκμετάλλευση για την Αλβανική εκβιαστική πολιτική.
Οι Τσάμηδες με βασικό κίνητρο τα 2.6 εκατομμύρια δολάρια που ζητούν σαν αποζημίωση από την Ελληνική κυβέρνηση για τις περιουσίες τους και με κύριο φορέα την οργάνωση <<Τσαμουριά>> και τον πρόεδρο της Κιανί Μπράτσι κινούνται σε δύο βασικές κατευθύνσεις.
Στην πρώτη κατεύθυνση πιέζουν την Αλβανική κυβέρνηση να τους ακυρώσει την Αλβανική υπηκοότητα ούτως ώστε να μπορούν να προσφύγουν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης και να διεκδικήσουν την Ελληνική υπηκοότητα και την επιστροφή των περιουσιών τους ή την αποζημίωση των 2.6 εκ δολαρίων.
Στην δεύτερη κατεύθυνση , η οργάνωση <<Τσαμουριά>> προπαγανδίζει και προσπαθεί να προβάλει το ζήτημα.
Τυπώνει βιβλία και έντυπα που έχουν φυσικά ιστορικά κενά (απουσιάζει η περίοδος μετά το 1940 ) , τυπώνει πλαστούς χάρτες προηγουμένων αιώνων για να υποστηρίξει τα σχέδια της και το πλέον εξωφρενικό καθιέρωσε την 24 Ιούνη σαν ημέρα μνήμης για την γενοκτονία (άκουσον-άκουσον)των Τσάμηδων από τους Έλληνες.
Το θέμα ήρθε , ξανά στην επικαιρότητα με την παρενόχληση –διαμαρτυρία που κάνανε στον Έλληνα πρόεδρο της δημοκρατίας κατά την διάρκεια επίσκεψης του στην Αλβανία.
Η Ελληνική κυβέρνηση ενώ θα μπορούσε τότε μια και καλή να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στο Αλβανικό θράσος περιορίστηκε σε ένα χλιαρό διάβημα περί ανύπαρκτου θέματος κ.λ.π. . παρόλο που στην επίσημη επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού δυο μήνες αργότερα εμμέσως πλην σαφώς επανελήφθησαν οι Αλβανικές αξιώσεις με εξίσου δυστυχώς χλιαρή απάντηση.
Η διεκδικήσεις των Τσάμηδων έχουν κάποια εξήγηση βέβαια ή όπως θα έλεγε και κάποιος μεγάλος Έλληνας ηθοποιός είναι πολλά τα λεφτά Άρη ,είναι πολλά τα 2.6 εκ δολ. για να τρέφουν φρούδες ελπίδες οι Τσάμηδες για την Ελληνική κυβέρνηση όμως τι μπορούμε να πούμε ;

Read More

Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Όσοι ονειρεύονται ανάπτυξη μέσω της εκποίησης του δημόσιου πλούτου της χώρας και της παράδοσης σε ιδιωτικά συμφέροντα όλων των βασικών αναπτυξιακών εργαλείων ή έχουν «επικίνδυνη άγνοια κινδύνου» ή απλώς «κοροϊδεύουν τον κόσμο εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία», επεσήμανε ο βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Ξανθός, ο οποίος παρευρέθηκε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών της Κρήτης.

Ο ίδιος χαρακτήρισε το σχέδιο ιδιωτικοποίησης των λιμανιών ως έναν ακόμη σημαντικό κρίκο στη μνημονιακή αλυσίδα μέτρων που οδηγούν στην οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία «με το πρόσχημα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της σωτηρίας της χώρας».

Ειδικά για το λιμάνι του Ρεθύμνου, τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητεί τη διατήρησή του υπό δημόσιο και δημοτικό έλεγχο για τη λειτουργία της τοπικής οικονομίας και την προοπτική του τόπου.

Read More

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΚΑΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

«Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη…»
Γιασέρ Αραφάτ, Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 1981 [1]

Το ζήτημα της καταγωγής του σύγχρονου παλαιστινιακού έθνους έχει απασχολήσει κατά καιρούς πλήθος ερευνητών. Οι ίδιοι αραβόφωνοι και στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, με μεγάλο ποσοστό Ορθοδόξων μεταξύ τους, είθισται να θεωρούνται αραβικός λαός. Ωστόσο, σήμερα πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών επιστημόνων συμφωνούν, ότι τουλάχιστον οι αρχαίοι Παλαιστίνιοι, οι Φιλισταίοι, ήταν κρητικής καταγωγής Πελασγοί, οι οποίοι σε πανάρχαια εποχή αποίκισαν τις ακτές της Μέσης Ανατολής. Αλλά και στους αιώνες που ακολούθησαν η ελληνική παρουσία στην περιοχή ενισχύθηκε σημαντικά ιδίως κατά τα ελληνιστικά χρόνια, όταν ο ελληνικός πληθυσμός της Παλαιστίνης έφθασε να είναι το κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής. Αυτοί οι πληθυσμοί, πελασγικοί και ελληνικοί, άρχισαν να φθίνουν τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα εξαιτίας των βίαιων εκχριστιανισμών τους από το ρωμαιοχριστιανικό κράτος. Η ελληνική γλώσσα έπαψε να μιλιέται ιδίως μετά την εξάπλωση του Ισλάμ και την προσχώρηση των λαών αυτών στη νέα θρησκεία σε μία απέλπιδα προσπάθεια να απαλλαγούν από τη ρωμαιοχριστιανική καταπίεση.

Σήμερα μετά βεβαιότητας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αν και η ελληνική συνείδηση σε συντριπτικό βαθμό έχει χαθεί διατηρείται όμως η θολή ανάμνηση της αιγιακής συγγένειας, ενώ η παλαιστινιακή διανόηση έχει επαναφέρει το ζήτημα της κρητικής-πελασγικής και ελληνικής καταγωγής όχι μόνο για λόγους αυτογνωσίας των ίδιων των Παλαιστίνιων αλλά και σε μία προσπάθεια γεφύρωσης του λαού αυτού με τη Δύση, με τρόπο τέτοιο όμως που να μη διαρρηγνύονται και οι έτερες συγγένειες με τον αραβικό κόσμο.

Βεβαίως το ζήτημα της καταγωγής του παλαιστινιακού έθνους που θα εξετάσουμε παρακάτω δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία προσπάθεια να δικαιολογήσει τους φανατικούς ισλαμιστές που δρουν στους κόλπους του λαού αυτού, οι οποίοι με μεθόδους και ιδεοληψίες αλλότριες ως προς την ελληνική κοσμοθέαση επιχειρούν όχι τόσο την εθνική αποκατάσταση του παλαιστινιακού λαού, αλλά την επιβολή θεοκρατικού καθεστώτος κινούμενοι από αίτια φονταμενταλιστικά. Οι ισλαμικές οργανώσεις που στέλνουν στο θάνατο νέους μαχητές υποσχόμενες μεταθανάτιες απολαύσεις στον παράδεισο του Αλλάχ δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση με την ελληνική σκέψη που προτάσσει το «αμύνεσθαι περί πάτρις». Ο δρόμος του μουσουλμάνου μάρτυρα είναι εκ διαμέτρου αντίθετος με τον ελληνικό δρόμο του ήρωα.

Η αντίσταση για την ελευθερία και την πατρίδα που διδάσκει ο Ελληνισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τη θυσία στο όνομα του Θεού, τόσο για λόγους ιδεολογικούς όσο και για λόγους Ήθους. Διότι, αληθινά γενναίος δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτός που θυσιάζεται προσδοκώντας ως ανταμοιβή έναν καλύτερο μεταθανάτιο κόσμο με τον ίδιο πρωταγωνιστή στην αιώνια ευδαιμονία, αλλά εκείνος που θυσιάζεται για χάρη των συμπολιτών του, επιδιώκοντας για όσους αφήνει έναν καλύτερο επίγειο κόσμο, του οποίου τα αγαθά δεν θα γευτεί ο ίδιος διότι θα είναι απών.

Οι Φιλισταίοι άποικοι των Κρητικών
Ξεκινώντας από τις ίδιες τις εβραϊκές πηγές εισπράττουμε τη διαβεβαίωση, ότι οι Φιλισταίοι είναι κρητικής καταγωγής. Οι προφήτες της «Παλαιάς Διαθήκης» αναφέρουν:

«Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος. ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους την παραλίαν× και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας, και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος εν τω δούναι την εκδίκησίν μου επ’ αυτούς» [μετ.: «Ο Κύριος δια τούτο λέγει αυτά. Κοίταξε εγώ εκτείνω (απλώνω) την τιμωρό χείρα μου κατά των αλλοφύλων και θα καταστρέψω τους Κρήτες και όλους τους κατοίκους των παράλιων. Θα τιμωρήσω αυτούς σκληρά και έτσι θα μάθουν, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν επιφέρω την εκδίκηση μου κατ’ αυτών»] («Προφήτης Ιεζεκιήλ», κε΄. ιστ΄-ιζ΄).

«Διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, και Ασκαλών εις αφανισμόν, και Άζωτος και Ακκαρών εκριζωθήσεται. Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης, πάροικοι Κρητών. λόγος Κυρίου εφ’ υμάς, Χαναάν γη αλλοφύλων, και απολώ υμάς εκ κατοικίας. Και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων. Και έσται το σχοίνισμα της θαλάσσης τοις καταλοίποις οίκου Ιούδα× επ’ αυτούς νεμήσονται εν τοις οίκοις Ασκάλωνος, δείλης καταλύσουσιν από προσώπου υιών Ιούδα, ότι επέσκεπται αυτούς Κύριος ο Θεός αυτών, και αποτρέψει την αιχμαλωσίαν αυτών» [μετ.: «Διότι η Γάζα θα λεηλατηθεί, η Ασκαλών θα εξαφανιστεί, η Άζωτος στο καταμεσήμερο θα εξαφανισθεί από προσώπου της γης και η Ακκαρών θα εκριζωθεί. Αλίμονο σε αυτούς που κατοικούν τα παράλια (της Παλαιστίνης), τους απογόνους τούτους των Κρητών αποίκων. Ο λόγος του Κυρίου στρέφεται εναντίον σου, ω Χαναάν και συ χώρα των αλλοφύλων: Θα καταστρέψω εσάς και τις κατοικίες σας. Έτσι κι αλλιώς η Κρήτη θα γίνει τόπος βοσκής προβάτων και ποιμνιοστάσιο. Τα παράλια (της Παλαιστίνης) θα περιέλθουν στους Ιουδαίους, οι οποίοι επέστρεψαν από την αιχμαλωσία. Οι Ιουδαίοι θα βοσκήσουν τα πρόβατα τους εκεί, όπου πριν οι οικίες της Ασκάλωνος. Κατά το δειλινό θα διαλυθούν (οι Φιλισταίοι) ενώπιον των Ιουδαίων. Αυτό θα γίνει γιατί ο Κύριος ο θεός τους τούς επισκέφθηκε και θα τους γυρίσει από την αιχμαλωσία τους»] («Προφήτης Σοφονίας», β΄. δ΄-ζ΄).

Εκτός από την εβραϊκή μαρτυρία, ότι οι Φιλισταίοι ήταν άποικοι Κρητών, ο αναγνώστης μένει άφωνος μπροστά στη μακάβρια επικαιρότητα των βιβλικών απειλών και εξαγγελιών. Σαν να γράφτηκαν σήμερα για να περιγράψουν τις πρόσφατες σφαγές εις βάρος Παλαιστινίων στη Γάζα από τον ισραηλινό στρατό. Στις παραπάνω αναφορές της «Βίβλου» και η αρχαία ελληνική γραμματεία συμφωνεί, ότι δηλαδή οι Κρήτες είχαν αποικίσει σε πανάρχαια εποχή την Παλαιστίνη. Συγκεκριμένα ο Σαρπηδών, αδελφός του Μίνωα, συγκρούστηκε μαζί του για το θρόνο της Κρήτης. Ηττήθηκε και ακολουθούμενος από τους οπαδούς του απέπλευσε προς τη Μέση Ανατολή. Φθάνοντας εκεί έγινε βασιλιάς των Σολύμων (μετέπειτα Ιεροσολύμων):

«Όταν τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδόνας και ο Μίνωας μάλωσαν για τη βασιλεία και επικράτησε ο Μίνωας, ο Σαρπηδόνας έφυγε μαζί με τους συντρόφους του. Οι εξόριστοι έφθασαν στην Μιλυάδα της Ασίας, όπου σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι. Τότε λεγόταν Μιλυάδα και οι Μιλύες λέγονταν Σόλυμοι. Βασιλιάς ήταν ο Σαρπηδόνας…» (Ηρόδοτος, Κλειώ, Βιβλίο Α΄, 173).

Τον Ηρόδοτο επιβεβαιώνει και ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος:
«Επειδή, επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος την αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία «Ιερό» οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την εποχή που με τη στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους) από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυίδ…» (Ιώσηπος, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», Ζ, 3. 10-25).

Μάλιστα ο Ιώσηπος θεωρώντας τα Σόλυμα πόλη Χαναναίων, δηλαδή Φιλισταίων, δίνει σε συνδυασμό με τον Ηρόδοτο μία ακόμη απόδειξη ότι οι Φιλισταίοι ήταν κρητικής καταγωγής. Η επιστήμη επιβεβαιώνει την κρητική καταγωγή των Φιλισταίων Εκτός όμως από τα αρχαία κείμενα και η επιστημονική έρευνα έρχεται με τη σειρά της να επιβεβαιώσει την κρητική καταγωγή των Φιλισταίων. Ο Ι. Α. Παπαποστόλου (Έφορος Αρχαιοτήτων) αναφέρει κρητική διείσδυση στη Μέση Ανατολή μέχρι και τη Συρία:
«Η εγκατάσταση στην Ουγκαρίτ [2] (Ugarit) της Συρίας θεωρείται επίσης μινωική» [3].

Ο Γεώργιος Τσορμπάτζης [4] αναφερόμενος στα ευρήματα που προέκυψαν από τις ανασκαφές στη γη της Παλαιστίνης στις αρχές του 20ου αιώνα, σημειώνει ότι από αυτά προκύπτει πως οι Φιλισταίοι κατάγονται από την Κρήτη:

«Οι Φιλισταίοι ήσαν Έλληνες, Κρήτες ιδία, αποικήσαντες εις Παλαιστίνην κατά το 1500 ή 1800 π.Χ., ήτοι επί της εποχής του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Παρά την Βηθλεέμ ευρέθη μία των κυριωτέρων πόλεων ή η Μητρόπολις ίσως των Φιλισταίων εκτισμένη επί ερειπίων ετέρας πόλεως των αρχαίων ιθαγενών Χαναναίων ηττηθέντων προφανώς υπ’ εκείνων. Τα εν τοις τάφοις Φιλισταίων ευρεθέντα χαλκά ή αργυρά κοσμήματα και πήλινα αγγεία προδίδουν αριδήλως την Μυκηναϊκήν τέχνην των, αντιθέτως προς τα εν τοις συγχρόνοις εβραϊκοίς τάφοις ευρήματα πάντα ευτελούς και πρωτογόνου σχεδόν νεολιθικής εποχής, ενώ και τα οστά των τάφων Φιλισταίων καταδεικνύουν ομοίως την ανθρωπολογικήν διαφοράν της φυλής. (…) Περί των ανωτέρω ιστορικών αληθειών φαίνονται ομοφωνούντες πάντες οι εν Παλαιστίνη ειδικώς ασχολούμενοι αρχαιοδίφαι, εν οις και οι σοφοί Γάλλοι Μοναχοί του τάγματος των Δομινικανών…».

Ο αρχαιολόγος Δημήτριος Γαρουφαλής [5] σε άρθρο του με τίτλο «Γολιάθ ο Φιλισταίος – Ένας Αιγαίος Πολεμιστής στην Παλαιστίνη του 1000 π.Χ.» [6], σημειώνει:
«Γύρω στο 1175 π.Χ. οι Φιλισταίοι (Φιλιστιείμ της Παλαιάς Διαθήκης), οι «Puleseta» [p-l-s-t-] των αιγυπτιακών πηγών, πιθανότατα αιγαιακής (μινωικής;) καταγωγής, οπλισμένοι με τα πιο σύγχρονα μέσα και ικανότατοι πολεμιστές αλλά και γνώστες της πυροτεχνολογίας και της μεταλλοτεχνίας, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που ονομάστηκε από αυτούς Παλαιστίνη. Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση, οι Φιλισταίοι οργανώθηκαν σε μια χαλαρή ομοσπονδία που αποτελείτο από πέντε πόλεις: τη Γάζα, την Ασκαλών(α), την Άζωτο, τη Γαθ και την Εκρών. (…) «…ο Γολιάθ χαρακτηρίζεται ως «απερίτμητος» (χωρίς περιτομή), άρα δεν ήταν σημιτικής καταγωγής. Αυτή η μορφή [7] μοιάζει εκπληκτικά σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου. Ο Γολιάθ μπορεί θαυμάσια να είχε πολεμήσει στις τάξεις των Αχαιών Ελλήνων ή των Τρώων έξω από τα τείχη της θρυλικής πόλης. (…) «Αρκεί ωστόσο να ενθυμηθεί κανείς την αρχική πατρίδα των «Λαών της Θάλασσας» (την Ελλάδα και το Αιγαίο), μερικοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στη Φιλισταία, για να λυθεί κάθε μυστήριο σχετικά με την παρουσία ενός τέτοιου στρατιώτη στην Παλαιστίνη».

Οι απόψεις στο διαδίκτυο: Μία απλή περιπλάνηση στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις στο διαδίκτυο, οι οποίες ασχολούνται με το ζήτημα της καταγωγής των Φιλισταίων, αρκεί να αποδείξει και στον πλέον δύσπιστο αναγνώστη, ότι είναι κοινώς αποδεκτό, ότι οι Φιλισταίοι έχουν προέλευση από την Κρήτη.

Σημειώσαμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα και σας τα παραθέτουμε:
«…νέοι εισβολείς εμφανίστηκαν: οι Εβραίοι, σημιτικές φυλές προερχόμενες από την Μεσοποταμία και οι Φιλισταίοι (από τους οποίους πήρε η χώρα το όνομα της), ένας αγαιακός λαός…» (http://www.palestinehistory.com/, συντάκτης Esam Shashaa-Παλαιστίνιος που κατοικεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
«Οι Φιλισταίοι ήταν ένα παρακλάδι των «Λαών της Θάλασσας», οι οποίοι μεταξύ του 13ου και 12ου αιώνα π.Χ. ήρθαν από το Αιγαίο. Ο προφήτης Amos (9:7) τους συνδέει με τη χώρα Caphtor (Κρήτη;)» (ww2.auckland.ac.nz/acte/pmb/philistine.htm).
«Οι Φιλισταίοι παραδοσιακά, θεωρούνται ότι κατάγονται από την Κρήτη. Ήταν ένα τμήμα των «Λαών της Θάλασσας», οι οποίοι προερχόμενοι από το Αιγαίο μετακινήθηκαν στη νοτιανατολική Μεσόγειο» (http://www.phoenicia.org/).
«Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τους Φιλισταίους. Οι αληθινοί Παλαιστίνιοι ήταν οι αρχαίοι Φιλισταίοι. Οι Φιλισταίοι δεν ήταν Άραβες ή Μουσουλμάνοι και δεν ήταν απόγονοι του Ισμαήλ. Οι Φιλισταίοι ήταν οι αρχαίοι εχθροί των Ισραηλιτών κατά τα βιβλικά χρόνια. Ήρθαν στο Ισραήλ από την Ελλάδα στους βιβλικούς χρόνους» (http://www.jerusalemwatch.com/, άγνωστος συντάκτης από φιλοϊσραηλινό site).
«Οι Φιλισταίοι είναι ευρέως αποδεκτό, ότι απέπλευσαν για τη Χαναάν προερχόμενοι από το ελληνικό νησί Κρήτη, ή την περιοχή της Ανατολίας στη δυτική Τουρκία» (http://focusonjerusalem.com/).

[1] Απόσπασμα από το λόγο του Παλαιστίνιου προέδρου Γιασέρ Αραφάτ, στις 15 Δεκεμβρίου του έτους 1981, στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» της Αθήνας κατά την τελετή ανακήρυξης του σε επίτιμο δημότη των Αθηνών από τον τότε δήμαρχο της πρωτεύουσας Δημήτρη Μπέη και το δημοτικό συμβούλιο της πόλης. (βλέπε και Ιωάννη Φουράκη «Η πρώτη Σύγκρουση Ελλήνων Εβραίων», τόμος β΄, σελίδα 246.
[2] Ο Αριστείδης Κόλλιας έχει υποστηρίξει, ότι το όνομα Ουγκαρίτ προέρχεται από το ελληνικό «Ευαγορίτις», δηλαδή «πόλη των Ευαγοριδών» (ένθετο τεύχος στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», Απρίλιος 2001).
[3] Ι. Α. Παπαποστόλου (Εφόρου Αρχαιοτήτων), «Κρήτη», σελίδα 22, εκδόσεις «Κλειώ», Αθήνα 1981.
[4] Γεώργιος Α. Τσορμπάτζης, «ΗΩΣ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ», Αθήνα 1925.
[5] Ο Δημήτριος Γαρουφαλής είναι αρχαιολόγος και διευθυντής σύνταξης του περιοδικού αρχαιολογικής έρευνας «CORPUS».
[6] Περιοδικό «CORPUS», τεύχος 22, Δεκέμβριος 2000, σελίδα 98.
[7] Ο αρθρογράφος αναφέρεται στην περιγραφή του Γολιάθ όπως αυτή υπάρχει στο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης (Βασιλειών Α΄, 4-7).

Read More

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Θαυμάζω το θάρρος του κ. Ν. Δένδια που παραδέχθηκε δημοσίως αυτό που όλοι σχεδόν υποψιαζόμασταν. Ότι οι φωτιές στη Χίο και σε άλλα νησιά μας είναι αποτέλεσμα εμπρησμού και γενικότερα κακόβουλου σχεδιασμού. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ντετέκτιβ για να σκεφθεί ότι ο κυριώτερος ύποπτος είναι η Τουρκία, ειδικά για τα νησιά του Αιγαίου. Αλλά και άλλες χώρες κατά καιρούς έχουν δράσει εις βάρος μας. Αρκεί να θυμηθούμε τις δηλώσεις του κ. Βύρωνα Πολύδωρα ότι κατά τις μεγάλες πύρινες καταστροφές του 2007 είχαν συλληφθεί Σκοπιανοί πράκτορες.

Τον ρόλο της Τουρκίας στον εμπρησμό ελληνικών δασών έχει ομολογήσει δημοσίως ο πρώην πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ συνδέοντας τα γεγονότα με την περίοδο πρωθυπουργίας της Τανσού Τσιλέρ. Άλλωστε η ίδια πρώην πρωθυπουργός κατηγορήθηκε ότι είχε υποβοηθήσει τις σχέσεις παρακράτους και υποκόσμου, όπως αποδείχθηκε και με το πολυσυζητημένο τροχαίο δυστύχημα του Σουσουρλούκ. Όπως έχει γραφεί και από Τούρκους δημοσιογράφους υπό την προστασία των πανισχύρων Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας δρουν κατά καιρούς ειδικές ομάδες «ανορθοδόξου πολέμου» με στόχο την υποβοήθηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο Ορχάν Κεμάλ Τσενγκίζ στην εφημερίδα ΖΑΜΑΝ της 28 Ιουνίου 2012 έγραψε ότι τα Σεπτεμβριανά του 1955 οργανώθηκαν μυστικά από το Τμήμα Ειδικού Πολέμου του τουρκικού στρατού. Παρέπεμψε δε σε συνέντευξη του αποστράτου στρατηγού Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, ο οποίος ομολόγησε ότι το πογκρόμ κατά των Ελλήνων τον Σεπτέμβριο του 1955 ήταν μία επιτυχημένη αποστολή του Τμήματος Ειδικού Πολέμου. Ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι σήμερα αυτές τις «βρώμικες» επιχειρήσεις οργανώνει και εκτελεί το Τμήμα Εθνικής Στρατηγικής και Επιχειρήσεων (TUSHAD), το οποίο υπάγεται στις Ειδικές Δυνάμεις (Καταδρομείς, βατραχάνθρωπιο κ.α) του Τουρκικού Στρατού.

Οι τουρκικές ειδικές στρατιωτικές και πολιτικές υπηρεσίες , που υποβοηθούν κρυφά το έργο των κυβερνώντων, έχουν πολλούς λόγους να προκαλεί καταστροφές μέσω πυρκαγιάς στα νησιά μας. Πρώτον θέλουν να βλάψουν την οικονομία μας και η περίπτωση των μαστιχόδενδρων της Χίου είναι χαρακτηριστική. Κατέστρεψαν το 40% περίπου της παραγωγής ενός λίαν εξαγώγιμου προϊόντος. Δεύτερο θέλουν να απομακρύνουν τους τουρίστες από τα νησιά μας για να μειωθούν τα έσοδά μας και κυρίως για να τους στρέψουν στα μικρασιατικά παράλια όπου έχουν δημιουργήσει άριστη τουριστική υποδομή (μαρίνες, ξενοδοχεία κ.α).

Τρίτον τους ενδιαφέρει να απογυμνώνεται το έδαφος από την βλάστηση και να αποκαλύπτονται τυχόν αποθήκες οπλισμού ή χώροι τάξεως του Στρατού μας. Γενικότερα να μαθαίνουν πιο εύκολα τα τυχόν μυστικά της αμύνης των ανατολικών νησιών μας. Και παράλληλα δοκιμάζουν την ταχύτητα αντιδράσεως του κρατικού μηχανισμού μας, αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες πολλές φορές εμπλέκονται στην κατάσβεση πυρκαγιών. Πρόκειται με άλλα λόγια για οργανωμένο σχέδιο Ψυχολογικού και Οικονομικού Πολέμου κατά της πατρίδας μας.

Την τουρκική προκλητικότητα ενίσχυσε και η υποχωρητικότητα ορισμένων Ελλήνων πολιτικών και δημάρχων. Ιδίως κατά την περίοδο του Κ. Σημίτη είδαμε γεγονότα που αποθράσυναν τους Τούρκους. Υποχώρηση από τα Ίμια, παράδοση Οτσαλάν, ζεϊμπέκικα του Γ. Παπανδρέου με μία κυβέρνηση, στην οποία μετείχαν και οι Γκρίζοι Λύκοι του Μπαχτσελί.

Από τη μία πλευρά η Κύπρος κατηγορούσε τους ακροδεξιούς Γκρίζους Λύκους για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ και του Σολομού Σολομού και από την άλλη ο τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδος καλόπιανε μία τουρκική κυβέρνηση, στην οποία συγκυβερνούσε η πολιτική έκφραση των δολοφόνων! Και φυσικά θεωρώ εθνικώς αναξιοπρεπείς ορισμένες εκδηλώσεις δήθεν «ελληνοτουρκικής φιλίας» , στις οποίες συμμετέχουν και δήμαρχοι ελληνικών πόλεων και νησιών. Μας βρίσκουν αφελείς και μας καίνε!

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ντετέκτιβ για να σκεφθεί ότι ο κυριώτερος ύποπτος είναι η Τουρκία, ειδικά για τα νησιά του Αιγαίου. Αλλά και άλλες χώρες κατά καιρούς έχουν δράσει εις βάρος μας. Αρκεί να θυμηθούμε τις δηλώσεις του κ. Βύρωνα Πολύδωρα ότι κατά τις μεγάλες πύρινες καταστροφές του 2007 είχαν συλληφθεί Σκοπιανοί πράκτορες.

Read More

ΕΝΑΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ

Ο Αυστραλός πρωθυπουργός είπε στους μουσουλμάνους:
“Αν δεν σας αρέσει να ζείτε εδώ, όπως ζούμε όλοι, μπορείτε να φύγετε, δεν σας φέραμε με το ζόρι…”.
Είπε αυτό που ψιθυρίζουν οι Ευρωπαίοι αλλά δεν τολμούν να πούνε λόγω…δειλίας!!
Ο Αυστραλός πρωθυπουργός Kevin Rudd πρότεινε στους Μουσουλμάνους που θέλουν να ζουν κάτω από τον Ισλαμικό νόμο της Σαρία, να φύγουν από τη χώρα!!
Η κυβέρνηση της Αυστραλίας θέλει να αποτρέψει τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες, βάζοντας στο στόχαστρο τους φανατικούς.
Ο Rudd εξαγρίωσε μερικούς Αυστραλούς Μουσουλμάνους, λέγοντας ότι υποστηρίζει το να επιτηρούνται τα τζαμιά της χώρας από υπηρεσίες πληροφοριών.

Τα λόγια του ήταν :
Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει!
Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του.
Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali, η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού.
Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία.
Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα Αγγλικά.
Όχι τα Ισπανικά, τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα Γιαπωνέζικα, τα Ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα.
Οπότε, αν θέλετε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό.
Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό κίνημα, αλλά γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο.
Αρμόζει, λοιπόν, να το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας.
Αν ο Θεός σας προσβάλλει, σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου γιά να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.

Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις.
Αυτό που ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.
Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς.

Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε γιά τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον τρόπο ζωής μας, τότε σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μιά άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας:
Το δικαίωμα να φύγετε! Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε! Δε σας φέραμε εδώ με το ζόρι. Εσείς διαλέξατε να έρθετε.
Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε.

Read More

ΟΤΑΝ ΑΠΛΑ ΚΥΒΕΡΝΑΣ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΣ

Όχι δέν νοσταλγώ τήν Δικτατορία,αλλά μέ πειράζει πάρα πολύ πού ενώ έχουμε Δημοκρατία όλοι όσοι κυβέρνησαν τήν Ελλάδα,τό έκαναν σά νά είχαμε Δικτατορία,έτσι συμπεριφερόταν μέ τούς νόμους καί τίς εγκυκλίους πού ψήφιζαν γιά τόν Έλληνα καί τήν Ελληνίδα.
Ελπίζω κάποια στιγμή νά αλλάξουν μυαλό και να αρχίσουν νά αγαπάνε καί να προστατεύψουν αυτή τήν υπέροχη χώρα.
Το 1973 και επί Γεωργίου Παπαδόπουλου οι Πακιστανοί εργαζόμενοι, απελάθηκαν από την Ελλάδα! Πώς;...
Αρκούσε μία απλή δήλωση του τότε Προέδρου του Πακιστάν Αλί Μπούτο,η οποία σημειωτέον δεν έγινε στην χώρα μας, όπως συνέβη με τον κ. Ασλάμ, αλλά στο Πακιστάν! Ο Αλί Μπούτο λοιπόν είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση πολέμου Ελλάδος-Τουρκίας, η χώρα του θα τασσόταν στο πλευρό της Τουρκίας!!! Αυτή η δημόσια δήλωση, αρκούσε για να δράσει ο Γ. Παπαδόπουλος ο οποίος σε συνεννόηση με τους εφοπλιστές που είχαν στην δούλεψή τους Πακιστανούς, τούς έστειλε πίσω στην πατρίδα τους. Λέγεται ότι τότε απελάθηκαν 3.000-4.000 Πακιστανοί!!!

Να σημειώσουμε ότι πολλοί Πακιστανοί αξιωματικοί εκπαιδεύονται σήμερα στην Τουρκία. Πιθανόν δε να υπάρχει και ανταλλαγή τεχνογνωσίας στα πυρηνικά, το δε Πακιστάν, είναι η μόνη χώρα, μαζί με το Αζερμπαϊτζάν, που έχει πολύ στενές σχέσεις με την Τουρκία!

Οι απειλές συνεπώς του προέδρου της Πακιστανικής κοινότητας περί ιερού πολέμου σε βάρος της Ελλάδος, μόνον τυχαίες δεν ήταν. Δείχνουν την νέα απειλή που κυοφορείται. Είναι μέσα στο πρόγραμμα ασύμμετρων επιθέσεων που θα δεχθεί η Ελλάδα!

Read More

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης.

Οι περισσότεροι όμως από όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους…

Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά.

Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει στην 6η χιλιετία προ Χριστού.

Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα.

Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.

Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας.

Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.

Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής.

Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη.

Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα.

Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας: «ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν.
ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ —διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα—[καὶ] ὕδωρ ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα· καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· ἀλλὰ τόδε φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι. καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι.» (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]).

Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων.

Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας.

Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.

Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821.

Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.

Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, λέγεται ότι ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο.

Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια.

Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.

Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό.

Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.

Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα.

Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη.

Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό!

Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών.

Όπως και να ‘χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.

Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι.

Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα…

Read More

ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ

Στην αρχαία Ελλάδα το σύμβολο, λόγω του σχήματός του πήρε το όνομα του ποταμού Μαίανδρου και χρησιμοποιήθηκε εκτός από ιερουργικούς σκοπούς και στο διάκοσμο των δημόσιων κτηρίων και ναών. Επίσης απαντάται σε βασιλικούς χώρους καθώς πίστευαν ότι έφερνε γούρι και καλή τύχη. Στο σημείο αυτό όμως να διευκρινίσουμε ότι το Ελληνικό σύμβολο του Μαιανδρου δεν έχει σχέση με τη χιτλερική σβάστικα. Με μία εξερευνητική ματιά θα διαπιστώσει κανείς πως το σύμβολο των ναζί είναι αντίστροφο εκείνου της Ελληνικής φιλοσοφίας. Είναι αριστερόστροφο κι όχι δεξιόστροφο με αποτέλεσμα η μορφή του να σημαίνει στη γλώσσα του συμβολισμού το αντίθετο νόημα Το πανάρχαιο αυτό ιερό σύμβολο, εμφανίζεται, πρώτα στον αιγυπτιακό πολιτισμό και, αμέσως μετά, ή, συγχρόνως, στον μινωϊκό. Οι ακτίνες-αγκύλες του αγκυλωτού σταυρού -4 με 5, ανάλογα- απεικονίζουν ακριβώς, ειδικά στον μινωϊκό πολιτισμό, το πολύπλοκο σχήμα του λαβύρινθου, με την πραγματική, ή, την αλληγορική του έννοια. Δηλαδή, είτε την μορφή του δαιδαλώδους τεχνητού έργου που όλοι γνωρίζουμε - είτε, αυτήν της πραγματικής πνευματικής αναζήτησης.

Κάποτε στο φως του φεγγαριού ο βασιλιάς της Φθίας ο Πηλέας. είδε μια πανώρια θεά να χορεύει μαζί με τις κόρες των νερών. Ήταν η θεά Θέτιδα, που η προφητεία του Προμηθέα την ανάγκαζε να παντρευτεί θνητό, ώστε να μη γεννηθεί αυτός, που θα ανέτρεπε τον παντοδύναμο Δία!

Το υπέροχο αυτό θέμα απεικονίζεται έξοχα στο εσωτερικό ερυθρόμορφης κύλικας

του 500 π.Χ. που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Δυτικού Βερολίνου. Η έξοχη αυτή απεικόνιση παρουσιάζει τον Πηλέα, να αψηφά τα φίδια της θεϊκής μεταμόρφωσης που τον δαγκώνουν παντού, καθώς και το λιοντάρι που ωρύεται γαντζωμένο στην πλάτη του. Ο Πηλέας νικά τις μεταμορφώσεις της πεντάμορφη θεάς, χρησιμοποιώντας την ιερή "χειρώνιο λαβή", ή «Μαίανδρο» όπως έγινε αργότερα γνωστό, το διάσημο αρχαιοελληνικό σύμβολο της ήττας των θεών!

Τα λεξικά πράγματι επιμένουν στην ανόητη στερεότυπη άποψη, πως Μαίανδρος είναι: «το διακοσμητικό αρχαιοελληνικό σχήμα που υπενθυμίζει τους ελιγμούς του ποταμού της Καρίας Μαίανδρου, όπου πρωτοευρέθη και εκ του οποίου έλαβε το όνομα». Μπορεί πράγματι να πήρε το όνομα απ’ τον ποταμό πλησίον του οποίου πρωτοευρέθη, αλλά είναι ολότελα ανόητο να πιστεύουμε ότι τα απανταχού της γης ελληνοπρεπή αυτά ευρήματα, απεικονίζουν με πάθος τις χάρες και τους "ελιγμούς" ενός άγνωστου εν πολλοίς ποταμού της Ασιατικής Καρίας

Μαίανδρο», που απλά είναι γνωστός μόνο, ως ένα πανέμορφο διακοσμητικό γραμμικό εφεύρημα και όχι ως πιθανό ιερό σύμβολο ανύψωσης του ανθρώπου στο βάθρο του ισάξιου αντιπάλου των "θεών". Η μαιάνδριος ζεύξη των χειρών, είναι εξαίρετος συμβολισμός κάθε ηρωισμού και αξιοσύνης.

Απ’ το πλήθος των αρχαιοελληνικών αγγειογραφιακών αναπαραστάσεων σαφώς διαφαίνεται ότι η λαβή αυτή, η χειρώνιος λαβή ή χειρώνιο πλέγμα ή όπως αλλιώς κι αν αποκαλούσαν την συγκεκριμένη αυτή λαβή στο παρελθόν, αποτελούσε το ιδιαίτερο ίσως και ιεροπρεπές έμβλημα των θεομάχων Ελλήνων ηρώων! Το μεγαλειώδες σχηματικό σύνθημα ότι και οι θεοί ηττώνται! Ο Μαίανδρος λοιπόν ήταν πιθανότατα η γραφική παράσταση της θεϊκής ήττας, από ψυχωμένους θεομάχους ήρωες!

Την "μαιάνδριο λαβή", όπως δικαίως πλέον θα πρέπει να την αποκαλούμε, τη χρησιμοποιεί κατ’ επανάληψη ο κατ’ εξοχήν θεομάχος Ηρακλής, όπως φαίνεται τονισμένη ξεκάθαρα στην αριστουργηματική αυτή απεικόνιση της πάλης του Ηρακλή με τον Τρίτωνα, σε αγγειογραφία του 550 π.χ. όπου βλέπουμε τον Τρίτωνα να πασχίζει μάταια ν’ ανοίξει μπροστά από το στήθος του, τα κλειδωμένα με την μαιάνδριο λαβή ατσαλένια δάχτυλα του ανίκητου ήρωα!

 

Την ολοφάνερη σχέση διακοσμητικού μαιάνδρου και μαιάνδριας λαβής μπορεί κανείς εύκολα επίσης να διαπιστώσει στο σύμπλεγμα Πηλέα και Θέτιδας όπου η αξία της εν λόγω λαβής στο κέντρο της παράστασης υπερτονίζεται στεφανωμένη ολόγυρα απ’ τον σχηματοποιημένο πλέον μαιάνδριο συμβολισμό. Δεν πρέπει επίσης να είναι τυχαίο, ότι πλήθος αγγειογραφιών που υπαινίσσονται θεϊκή ήττα, ή υπέρμετρο ηρωισμό, συχνά στεφανώνονται από μαίανδρο!

 

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η ευρύτατη διάδοση κατά την αρχαιότητα του παραπάνω μαιανδρικού συμβολισμού. Αποτελούσε ένα διαχρονικό δώρο των μυθολογικών χρόνων, στους κλασικούς και νεότερους χρόνους των μεσογειακών απογόνων του Έλληνα. Ένα υπέροχο σχηματικό σύνθημα, της υποχρέωσης σε υποχώρηση των εξουσιαστικών "θεών", ιερατείων και θρησκειών.

Αν μάλιστα σωστά υποθέτουμε ότι οι ερωτήσεις και οι ερμηνείες, είναι τα δυο χέρια των σοφών. Τότε η μαιάνδριος πεμπτουσία, δεν είναι άλλη απ' την αδιάσπαστη αλυσίδα ερωτήσεων και ερμηνειών, που αχρηστεύουν τους θεοποιημένους αινιγματοποιούς, μαζί με τα αινίγματά τους!

Μπορεί σαν λαός (αυτό αφορά μόνο τους σημερινούς έλληνες) να πάσχουμε (επειδή κάποιοι έτσι το θέλουν) από βαριά ιστορική αμνησία, δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να αφαιρούμε επίμονα αξία απ’ τους συμβολισμούς των προγόνων μας, επιμένοντας με πάθος σε τυχάρπαστες ερμηνείες που κάποιοι εντελώς αβασάνιστα πρότειναν υποτιμώντας βάναυσα τον εξαίσιο αυτόν ιερό συμβολισμό.

 

 

Read More