ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

ΜΙΑ ΑΣΒΕΣΤΟΛΙΘΙΚΗ ΠΛΑΚΑ


Μία ασβεστολιθική πλάκα,ηλικίας 37.000 ετών στήν οποία είναι χαραγμένο σχέδιο που απεικονίζει πιθανότατα ένα γυναικίο γεννητικό όργανο,ανακάλυψαν στήν νότιο Γαλλία,ανθρωπολόγοι από τήν Ευρώπη καί τίς ΗΠΑ.

Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας των Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS) και σύμφωνα με το "Science",ότι η ανακάλυψη, που έγινε στην περιοχή Αμπρί Καστανέ, δείχνει τον ρόλο που ήδη έπαιζε η τέχνη στην καθημερινή των ανθρώπων εκείνης της εποχής στην Ευρώπη.

Το Αμπρί Καστανέ, ένα ρηχό σπήλαιο στην κοιλάδα του ποταμού Βεζέρ, όπου διεξάγονται έρευνες εδώ και 15 χρόνια, όπως και στο γειτονικό Αμπρί Μπλανσάρ, θεωρούνται ανάμεσα στις αρχαιότερες τοποθεσίες σε όλη την έκταση της Ευρασίας, όπου έχουν βρεθεί ανθρώπινα τεχνουργήματα με συμβολισμό

Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα, οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι βραχογραφίες, που για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν το 2007, και μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν ζώα και γεωμετρικά σχήματα, είναι λίγο παλαιότερες από τις διάσημες σπηλαιογραφίες του Σοβέ στη νοτιοανατολική Γαλλία, που ανακαλύφθηκαν στο ομώνυμο σπήλαιο το 1994 και περιλαμβάνουν εντυπωσιακές απεικονίσεις λιονταριών, ρινόκερων και άλλων ζώων.

Η ανακάλυψη του Καστανέ, μαζί με άλλες της ίδιας περίπου εποχής στη νότια Γερμανία, τη βόρεια Ιταλία και τη νοτιοανατολική Γαλλία, σύμφωνα με τους ερευνητές, εγείρουν νέα ερωτήματα σχετικά με την εξελικτική σημασία της τέχνης στις ζωές των προγόνων μας, των homo sapien, οι οποίοι, προερχόμενοι από την Αφρική, αποίκισαν την Ευρώπη πριν από περίπου 40.000 χρόνια. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90 οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι άνθρωποι δεν είχαν αναπτύξει τόσο πρόωρα τις καλλιτεχνικές δεξιότητές τους και θεωρούσαν ότι κάτι τέτοιο συνέβη μόνο σταδιακά, με αποκορύφωση τις γοητευτικές σπηλαιογραφίες στο Λασκό της Γαλλίας και την Αλταμίρα της Ισπανίας πριν από περίπου 15.000 χρόνια.

Η νέα ανακάλυψη στο Καστανέ έρχεται μάλλον οριστικά να επιβεβαιώσει ότι οι homo sapiens μπορούσαν να δημιουργούν έργα τέχνης πολύ πριν τα «θαύματα» του Λασκό και της Αλταμίρας. Μάλιστα τα γεννητικά όργανα του Καστανέ (αν όντως είναι τέτοια), από πλευράς τεχνοτροπίας, διαφέρουν από τα σχεδόν σύγχρονά τους σχέδια με κάρβουνο και ώχρα στο σπήλαιο Σοβέ, γεγονός που, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι ήδη από τότε είχαν διαμορφωθεί κατά τόπους διαφορετικά καλλιτεχνικά στιλ (παρόλο που το Καστανέ και το Σοβέ απέχουν λίγες μόνο εκατοντάδες χιλιόμετρα).

ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


Όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από.τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”, “το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! ” Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο – τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη – μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ’90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ’90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη – κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.

Μαρκ Μαζάουερ,
Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,
καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.

ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ


Ποτέ δεν έσβησαν από τα συστήματα τους την δραχμή οι τράπεζες, ακόμα και όταν η Ελλάδα μπήκε στην ευρωζώνη το 2001, υποστηρίζει σε σημερινό δημοσίευμα του το πρακτορείο Reuters. Ωστόσο, από το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα το 2009, οι τράπεζες παγκοσμίως παρασκηνιακά προετοιμάζονται ενταντικά για την επανεισαγωγή της δραχμής στο τραπεζικό σύστημα.

«Πολλές εταιρείες, και ειδικά στην Ευρώπη, εξετάζουν αυτήν την πιθανότητα πολύ σοβαρά εδώ και καιρό» λέει στο Reuters, o Χάρτμουτ Γκρόσμαν που συνεργάζεται με πολλές τράπεζες της Wall Street. Όπως επισημαίνει το Reuters, μια ελληνική αποχώρηση από το ευρώ θα δημιουργούσε νομικά και πρακτικά προβλήματα για τις τράπεζες που θα επισκιάσουν την σχετικά απλή τεχνική εργασία για την αντιμετώπιση ενός νέου νομίσματος.

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ


Με μια απόφαση – σοκ, ο δήμαρχος απαγόρεψε τις δύο συγκεντρώσεις για την γενοκτονία των Ποντίων, που μέχρι πέρυσι πραγματοποιούνταν, από την ΠΟΠΣ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων) και την Π.Ο.Ε. (Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας).

Η ΠΟΠΣ ανέκαθεν πραγματοποιούσε συγκέντρωση το πρωί, ενώ η Π.Ο.Ε. η οποία έχει περίπου 350 σωματεία στο δυναμικό της, έκανε μεγαλύτερη συγκέντρωση τις βραδινές ώρες.

Κάθε χρόνο, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, οι ενώσεις ποντίων έκαναν τις δύο αυτές συγκεντρώσεις ξεχωριστά, όμως φέτος τα πράγματα άλλαξαν.

Ο κ. Μπουτάρης, πιστός στο δόγμα «αποφασίζω και διατάζω», απέρριψε το αίτημα της Π.Ο.Ε. και αποφάσισε να κάνει με το έτσι θέλω δική του συγκέντρωση, την οποία τελικά στηρίζει η ΠΟΠΣ η οποία να σημειωθεί πως έχει πολιτική απόχρωση που «γέρνει» προς …ΠΑΣΟΚ μεριά (η κόρη του προέδρου Τανιμανίδη είναι δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του κ. Μπουτάρη).

ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΑΝΤΑ ΜΑΛΒΙΝΑ

Η χώρα μας μετά τις εκλογές της 7η Μαΐου, βρίσκεται χωρίς κυβέρνηση με αποτέλεσμα να ελλοχεύει ο κίνδυνος να είναι χωρίς ηγεσία και κατά συνέπεια χωρίς εκπροσώπηση σε σπουδαία εθνικά θέματα όπως η Σύνοδος Κορυφής του Νάτο.

Ταυτόχρονα, τα κόμματα της Αριστεράς, παρά το υψηλό ποσοστό που πήραν στις βουλευτικές εκλογές αδυνατούν να προχωρήσουν στο σχηματισμό ενός κυβερνητικού σχήματος.

Σε ότι έχει να κάνει τα εθνικά μας ζητήματα, στο «ΜΑΛΒΙΝΑ LIVE» η μοναδική δημοσιογράφος και παρουσιάστρια, τόνιζε πως η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ανέχεται να της παραβιάζεται ο εθνικός εναέριος χώρος της είναι η Ελλάδα.

Παράλληλα, η Μαλβίνα υπογραμμίζει τις ευθύνες της Αριστεράς καθώς «άφησε τις εθνικές υποθέσεις στα χέρια πέντε “κουλών “ οι οποίοι δήλωσαν επαγγελματίες εθνικόφρονες, άρα αφού ο “κουλός” ήταν εθνικόφρων, ο Αριστερός έπρεπε να μην είναι!».


Επιπλέον, η ξεχωριστή συγγραφέας επισημαίνει ότι η Αριστερά «μηδένισε τη σημασία της εθνικής μας συνείδησης»!

Δεκαέξι χρόνια μετά και η εκπομπή της Μαλβίνας Κάραλη να μπορούσε να παιχτεί με την ίδια άνεση και σήμερα καθώς τίποτα από όλα αυτά που υποστηρίζει δεν άλλαξε…

ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ


Ακόμα και χοροί και ενδυμασίες παρουσιάζονται ως τουρκικά
Του Βλαση Αγτζιδη*
Η σχέση του τουρκικού εθνικισμού με τους προϋπάρχοντες πολιτισμούς ήταν προβληματική από τη στιγμή της εμφάνισής του. Ακόμη και ο οθωμανικός πολιτισμός έπρεπε να εξοβελιστεί και στη θέση του να αναπτυχθεί ένας καινούργιος αμιγώς τουρκικός, που θα συνέδεε την κεντροασιατική καταγωγή με την ευρωπαϊκή προοπτική. Αυτή η θέση αναπτύχθηκε υποδειγματικά από τον Ziya Gökalp (1876-1924), που θεωρείται ο πατέρας του τουρκικού εθνικισμού. Για τους Τούρκους εθνικιστές, οι «Αρχές του Τουρκισμού», του Ζιγιά Γκιοκάλπ, είναι ό,τι το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» για τους κομμουνιστές.
Ο Γκιοκάλπ, λοιπόν, θεωρεί ότι ο οθωμανικός πολιτισμός είναι βαθύτατα επηρεασμένος και αποτελεί συνέχεια του «ρωμαίικου». Και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί και να καταστραφεί. Το πρώτο θύμα του τουρκικού εθνικισμού ήταν η οθωμανική γλώσσα και η εισαγωγή του λατινικού αλφάβητου. Με τον τρόπο αυτό, ο μουσουλμανικός κόσμος της Ανατολής αποκόπηκε οριστικά από την εξαιρετικά πλούσια οθωμανική και ισλαμική γραμματεία.

Μνημεία και κρίση ταυτότητας
Η κρίση ταυτότητας που μαστίζει τη σύγχρονη τουρκική κοινωνία δεν περνά απαρατήρητη στους μελετητές της ιδιόμορφης αυτής χώρας. Οπως δεν περνά απαρατήρητη και η γιγάντια προσπάθεια που καταβάλλει η κρατική γραφειοκρατία για οικειοποίηση του πολιτισμικού πλούτου των εθνών που προϋπήρχαν των Τούρκων και του Ισλάμ, και κάποια στιγμή εξοντώθηκαν ή εκδιώχθηκαν. Μνημεία, χοροί, ενδυμασίες παρουσιάζονται δημοσίως ως τουρκικά.
Τα ερείπια των αρχαίων ελληνικών πόλεων, όπως της Εφέσου, της Περγάμου και άλλων, τα ελληνικά χριστιανικά μνημεία της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, των υπόσκαφων ναών της Καππαδοκίας και της Παναγίας Σουμελά της Τραπεζούντας, ακόμα και ο διασημότερος των ελληνικών χορών, ο ποντιακός πυρρίχιος Σέρα, παρουσιάζονται στο διεθνές κοινό ως τουρκικά. Βέβαια, ο χορός αυτός –που οι Τούρκοι τον ονομάζουν «Horon», δηλαδή «(τον) χορόν»– όπως και η ποντιακή λύρα, αποτελούν σημερινές μορφές έκφρασης των δεκάδων χιλιάδων ελληνόφωνων, μουσουλμάνων και κρυπτοχριστιανών, καθώς και των γεωργιανόφωνων Λαζών της Βόρειας Τουρκίας.

Για χιλιάδες χρόνια πριν από την εμφάνιση του Ισλάμ και των Τούρκων, ο γεωγραφικός χώρος που καταλαμβάνει σήμερα η τουρκική δημοκρατία υπήρξε χώρος δράσης, δημιουργίας και έκφρασης των Ελλήνων – αλλά και άλλων λαών που επιβιώνουν μέχρι σήμερα, όπως οι Αρμένιοι, οι Κούρδοι, οι Ασσυροχαλδαίοι. Στις παράλιες περιοχές της δυτικής και βόρειας Μικράς Ασίας, Ελληνες υπήρχαν από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. ενώ η Ιωνία, ο Πόντος, η Καππαδοκία, καθώς και η Ανατολική Θράκη υπήρξαν βασικοί χώροι δραστηριοποίησής τους μετά τους αλεξανδρινούς χρόνους.
Μέχρι την εμφάνιση του Ισλάμ και τον περιορισμό του ελληνικού κόσμου από Αραβες και Τουρκομάνους εισβολείς, η μικρασιατική χερσόνησος υπήρξε ελληνόφωνη περιοχή στο μεγαλύτερο μέρος της. Η τελική κυριαρχία του οθωμανικού Ισλάμ μετέβαλε τον θρησκευτικό χαρακτήρα της περιοχής και αύξησε τα ποσοστά τουρκοφωνίας.

Οταν ο τουρκικός εθνικισμός αποπειράθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα να μετατρέψει τον πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό οθωμανικό χώρο σε αμιγώς τουρκικό, χρησιμοποιώντας το Ισλάμ, συνάντησε την αμείλικτη πραγματικότητα. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού ανήκε σε διαφορετικές εθνικές ομάδες που είχαν ως θρησκεία τον χριστιανισμό και είχε βαθύτατη σχέση με τον τόπο. Σχέση που αποδεικνυόταν πλήρως από τα μνημεία που είχε δημιουργήσει. Με βάση το νεοτουρκικό πρόγραμμα του 1911, για τους πληθυσμούς αυτούς επελέγη η γενοκτονία και η εκδίωξη. Απέμειναν όμως τα μνημεία, ως αδιάψευστοι μάρτυρες μιας πολύ διαφορετικής κοινωνικής κατάστασης που υπήρχε μέχρι πρόσφατα και μιας εξαιρετικά οδυνηρής «τακτοποίησής της».
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν το ’22, το συναίσθημα ότι τα ελληνικά μνημεία –αρχαία, βυζαντινά και νεότερα– έθεταν σε διαρκή αμφιβήτηση τη «Νέα Τάξη» ήταν έντονο, τόσο στο στρατιωτικό κατεστημένο που ήλεγχε απολύτως τον γεωγραφικό χώρο που κατέκτησε, όσο και στην κεμαλική κρατική γραφειοκρατία. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ελληνικά μνημεία που υπάρχουν στην Τουρκία είναι περισσότερα και εντυπωσιακότερα –με την εξαίρεση του Παρθενώνα– από αυτά που υπάρχουν στα ελλαδικά εδάφη. Γι’ αυτούς τους λόγους, η επίσημη πολιτική στόχευε στον πλήρη πολιτιστικό εκτουρκισμό του εδάφους που κατέλαβε ο τουρκικός εθνικισμός με τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1919-1922.
Σε πρώτη φάση, πολιτιστικός εκτουρκισμός σήμαινε εξαφάνιση ή υποβάθμιση –στην καλύτερη εκδοχή– όλων εκείνων των στοιχείων που θύμιζαν ότι μεγάλο μέρος των εδαφών της τουρκικής δημοκρατίας αποτελούσε γενέθλιο έδαφος άλλων εθνών. Ετσι, σε γενικές γραμμές, οι ελληνικές αρχαιότητες υποβαθμίστηκαν, τα βυζαντινά μνημεία –πλην όσων είχαν μετατραπεί σε τεμένη– αφέθηκαν να καταρρεύσουν, τα νεότερα μνημεία καταστράφηκαν συνειδητά.
Η τουρκική πολιτική απέναντι στα ελληνικά μνημεία άλλαξε κατά τη δεκαετία του ’80. Η πολιτική οικειοποίησης αντικατέστησε την προηγούμενη αρνητική ή αδιάφορη στάση του κράτους και της κοινωνίας. Ο φόβος απέναντι στον ελληνικό αλυτρωτισμό εξαφανίστηκε και τα συναισθήματα ενοχής για την εξόντωση των γηγενών εθνών έπαψαν να ταλανίζουν τις επόμενες τουρκικές γενιές. Μεθοδικά άρχισε το τουρκικό κράτος να προσπαθεί να αλλάξει την ιστορία της περιοχής. Να δημιουργήσει την εντύπωση στις νέες γενιές και τους πολυάριθμους τουρίστες ότι όλα αυτά τα μνημεία τα δημιούργησαν οι διάφοροι ανατολικοί λαοί, που έχουν χαθεί σήμερα και τους οποίους εκπροσωπούν οι κληρονόμοι τους, οι Τούρκοι. Στις επίσημες επιγραφές στους ιστορικούς χώρους, όπως και στα αντίστοιχα βιβλία αναφέρεται ότι τα αρχαία μνημεία τα δημιούργησαν οι Λυδοί ή οι Πισίδες ή οι Λύκιοι ή οι Παφλαγόνες, τους οποίους αντικατέστησαν οι Πέρσες και στη συνέχεια οι Ρωμαίοι. Παρότι οι ιστορικοί χώροι είναι ελληνικοί και τα αντίστοιχα μουσεία είναι γεμάτα με ελληνικά ευρήματα και επιγραφές, δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην πραγματική ταυτότητά τους. Η λέξη «Ελληνας», «Γιουνάν» ή «Γκρικ» απουσιάζουν παντελώς. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα ελληνικά μνημεία της χριστιανικής εποχής.Σε διεθνές επίπεδο η νέα προσέγγιση άρχισε με τη δειλή, στην αρχή, προβολή των αρχαιοτήτων στο πλαίσιο της τουριστικής πολιτικής. Χαρακτηριστική υπήρξε η χρήση του εντυπωσιακού εσωτερικού χώρου της Αγίας Ειρήνης στην Πόλη για επίδειξη μόδας πριν από μερικά χρόνια. Η πολιτική οικειοποίησης των μνημείων, αλλά και των μορφών, του ελληνικού πολιτισμού της Ιωνίας και της υπόλοιπης Μικράς Ασίας άρχισε βαθμιαία να γίνεται κτήμα του τουρκικού λαού. Πρώτη μαζική έκφραση της νέας στάσης υπήρξε η διεκδίκηση των γλυπτών της Περγάμου που βρίσκονταν στο Βερολίνο. Τα γλυπτά προβλήθηκαν ως τα τουρκικά ελγίνεια. Δήμοι της περιοχής και κοινωνικές ενώσεις με τη στήριξη του κράτους οργάνωσαν διαμαρτυρίες και κινητοποίησαν τους Τούρκους μετανάστες για τη διεκδίκηση της «επιστροφής των γλυπτών στην πατρίδα».
Η όλη απόπειρα –για όσους ήξεραν ότι οι απόγονοι των δημιουργών των γλυπτών εξοντώθηκαν με τον πιο άγριο τρόπο τον Σεπτέμβριο του ’22 και οι επιζήσαντες κατέφυγαν πρόσφυγες στα Βαλκάνια– είχε τα στοιχεία μιας εφιαλτικής φάρσας. Μικρό παράδειγμα –χαρακτηριστικό και γραφικό παράλληλα– των απίστευτων ιδεολογημάτων που διαχύθηκαν στην τουρκική κοινωνία, βρίσκεται στην ετικέτα του κρασιού Trakya (δηλαδή Θράκη), που πουλιέται στη δυτική Τουρκία.
Στην άκρως κλασικής τεχνοτροπίας ετικέτα αυτή, πάνω σε ένα βαρέλι κάθεται μια νύμφη περιτριγυρισμένη από κληματαριές και τσαμπιά σταφυλιών. Μόνο που δεξιά και αριστερά της νύμφης υπάρχουν, αντί για λέοντες, δύο γκρίζοι λύκοι. Να σημειωθεί ότι ο γκρίζος λύκος αποτελεί το σύμβολο του παντουρκισμού και δηλοί την «κόκκινη μηλιά», δηλαδή την αρχαία τουρκική κεντροασιατική κοιτίδα. Αυτή ακριβώς είναι και η μεθόδευση του τουρκικού κράτους: να καλλιεργήσει την πίστη ότι τα ελληνικά μνημεία της Μικράς Ασίας ανήκουν και συγκροτούν τον αρχαίο τουρκικό πολιτισμό.

* Ο κ. Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


Επιγραφή στον τάφο του Μεγ. Κωνσταντίνου στην Κωνσταντινούλη «προφητεύει» ότι οι Ελληνες θα επιστρέψουν εκεί.

Ο τάφος αυτός είναι στον Ναό των Αγίων Αποστόλων της Βασιλεύουσας. Για πάνω από 1.000 χρόνια το κείμενό της παρέμενε ένα μεγάλο μυστήριο. Εκείνος που μπόρεσε να την αποκρυπτογραφήσει ήταν, 13 μόλις χρόνια πριν από την αποφράδα μέρα της Άλωσης της Πόλης, ο μετέπειτα Πατριάρχης και σοφός της Ορθοδοξίας, ο Γεννάδιος Σχολάριος.

Το κείμενο της επιγραφής-προφητείας, όπως ακριβώς βρέθηκε πάνω στην πλάκα του μνήματος, ήτανε αυτό:

«Τ. πτ. τ. ιδτ. Η βελ. τ. ιμλ. Ο Κλμν. μαμθ. μ. δ. ν. τρπσ. γν. τ. πλολγ. τ. επτλφ. κρτσ. εσθ. βελε. εθν. ππλ. κτξ. κ. τ. νσ. ερμσ. μχρ. τ. εξν. πτ. ιστργτν. πθσ. τ. ινδκτ. πλυσ. κτδ. τ. εντ. τ. ιδκτ. ε. τβρ. τ. μρ. μλ. δ. ν. στρτσ. τ. δκτ. τ. ιδκτ. τ. δμτ. τρπσ. πλ. επστψ. ετ. χν. τ. δμτ. πλμ. εγρ. μγ. μρκτ. στρβν. κ. τ. πλθ. κ. τ. φλ. σνδ. τ. επρ. δ. θλσ. κ. ξρ. τ. πλμ. σνω. κ. τ. ισμλ. τρπσ. τ. απγν. ατ. βσλσ. ελτ. μκρ. ολγ. τ. δ. ξθ. γν. αμ. μτ. τ. πκτρ. ολ. ιμλ. τπσ. τ. επλφ. επρο. μετ. τ. πρμ. ττ. πλμ. εγρ. εφλ. ηγρων. μχ. τ. ππτ. ωρ. κ. φν. βσ. ττ. στ. στ. μτ. φβ. σπστ. πλ. σδω. ε. τ. δξ. τ. μρ. αδ. ερτ. γν. θμστ. κ. ρμλο. ττ. εξτ. δσπυ. φλ. γ. εμ. υπχ. κ. ατ. πρλβτ. θλμ. εμ. πλρτ.»

Το αινιγματικό κείμενο της επιγραφής-προφητείας το αποκωδικοποίησε μόλις το 1440 ο Γεννάδιος Σχολάριος:

«Τη πρώτη της Ινδίκτου, η βασιλεία του Ισμαήλ ο καλούμενος Μωάμεθ, μέλλει δια να τροπώση γένος των Παλαιολόγων, την Επτάλοφον κρατήσει, έσωθεν βασιλεύσει, έθνη πάμπολα κατάρξει, και τας νήσους ερημώσει μέχρι του Ευξείνου Πόντου. Ιστρογείτονας πορθήσει τη ογδόη της Ινδίκτου, εις τα βόρεια τα μέρη μέλλει δια να στρατεύση τη δεκάτη της Ινδίκτου τους Δαλμάτας τροπώσει, πάλιν επιστρέψει έτι χρόνον, τοις Δαλμάτοις πόλεμον εγείρει μέγαν μερικόν τε συντριβήναι και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν, και τον Ισμαήλ τροπώσουν. Το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον. Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων. Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον, μέχρι της πεμπταίας ώρας και φωνή βοήσει τρίτον, στήτε, στήτε, στήτε, μετά φόβου σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά τα μέρη άνδρα εύρητε γενναίον θαυμαστόν και ρωμαλέον, τούτον έξετε. Δεσπότην, φίλος γαρ εμού υπάρχει. Και αυτόν παραλαβόντες, θέλημα εμού πληρούται». Η επιγραφή-προφητεία του τάφου του Μεγ. Κωνσταντίνου αφορά σε γεγονότα 17 ολόκληρων αιώνων! Από την εποχή του Κωνσταντίνου (4ος αιώνας μ.Χ.) μέχρι και… την δική μας!!! Προλέγει την ακμή και την εξάπλωση των Μογγόλων-Τούρκων (οθωμανική αυτοκρατορία) και την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Προλέγει την νίκη των Ασιατών υπανθρώπων επί των βόρειων λαών («τους Δαλμάτας τροπώσει» – Δαλμάτες ήτανε οι λαοί που ζούσανε πάνω από τον Δούναβη). Προλέγει δηλ. την πολιορκία της Βιέννης από τους Μογγόλους-Τούρκους το 1683. Αλλά προλέγει και την συντριβή των βρομερών Εχθρών μας στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 («και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν και τον Ισμαήλ τροπώσουν»). Τέλος, επαληθεύτηκε και η γέννηση-δημιουργία της νέας Τουρκίας πάνω στις στάχτες της οθωμανικής αυτοκρατορίας υπό τον καταραμένο σφαγέα των Ελλήνων, τον Εβραίο ντονμέ Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ («το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον»)… Μέχρι αυτό το σημείο η προφητεία της θαυμαστής επιγραφής επαληθεύτηκε απόλυτα!

Μένει τώρα να επαληθευτεί και το υπόλοιπο μέρος της, που αρχίζει από την φράση «Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν» και τελειώνει στο «θέλημα εμού πληρούται». Ως Ισμαήλ στο Βυζάντιο αναφέρονταν στους Μογγολότουρκους-Μουσουλμάνους και βέβαια «ξανθό γένος» είναι οι Ομόδοξοί μας οι Ρώσοι! Είναι πεντακάθαρο το μήνυμα της προφητείας που είναι πάνω στο μνήμα του Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Μιλάει για την συντριβή των Τούρκων από την Ρωσία και τους δορυφόρους της («πράκτορες» στο κείμενο) σε έναν πόλεμο που θα γίνει τώρα σύντομα! Προλέγει πως η Κωνσταντινούπολη θα κυριευθεί από τους Ορθόδοξους Ρώσους («Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων»). Και εκεί πέρα θα ακολουθήσει και θα γίνει φοβερός πόλεμος («Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον»)…

Η ΕΛΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ


ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤ ΟΥΣΙΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΓΛΩΣΣΑ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ,ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥΣ.
Τα Σκοπιανά Ταχυδρομεία, φαίνεται πως έδωσαν «λύση» στη διαφορά για το θέμα της ονομασίας, αφού στη νέα σειρά γραμματοσήμων που μόλις κυκλοφόρησαν με θέμα τα κράτη – μέλη της Ε.Ε, τα Σκόπια αναγράφονται ως «Μακντόνια».

Συγκεκριμένα στα νέα γραμματόσημα, αντί για «Македонија» («Μακεντόνια») όπως αρέσκονται να γράφουν, η χώρα αναγράφεται ως «Макдонија» («Μακντόνια»), αφού ουδείς πρόσεξε πως λείπει ένα «e» με αποτέλεσμα να τραβούν πλέον τα μαλλιά τους οι υπεύθυνοι των σκοπιανών ταχυδρομείων, που έγιναν στόχος επικρίσεων.

Σκοπιανά ΜΜΕ «στοχοποιούν» ως υπεύθυνο για την γκάφα, αρμόδιο υπεύθυνο αλβανικής καταγωγής, που εμμέσως πλην σαφώς, κατηγορούν πως εσκεμμένα προχώρησε στην έκδοση των επίμαχων γραμματοσήμων που «επιλύει» το θέμα της ονομασίας της χώρας.

Τι άλλο θα ακούσουμε με αυτούς που μπλέξαμε;

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ VARDRASKA ΩΣ ΟΝΟΜΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ Η ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ.

ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ


Στις απειλές και τους εκβιασμούς ήρθε να δώσει μια εμπεριστατωμένη απάντηση ένα δημοσίευμα στο Bloomberg, που υποστηρίζει με αδιάσειστα στοιχεία ότι «διαπραγματευτικό χαρτί αξίας… μισού τρισ. δολ. κρατά η Αθήνα στο χέρι της».

Σύμφωνα με το πρακτορείο στα 400 δισ. ευρώ ανέρχονται τα δάνεια που οφείλει το ελληνικό δημόσιο προς ΔΝΤ, ΕΚΤ, κράτη της Ευρωζώνης και ιδώτες. «Με την Ελλάδα να χρωστά ποσά αντίστοιχα του μεγέθους της οικονομίας της Ελβετίας, οι επιπτώσεις για τους φορολογουμένους στα υπόλοιπα κράτη-μέλη θα είναι καταστροφικές, εάν η χώρα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη».

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ


Καταρρέει ο εκβιασμός των δανειστών και των Ελλήνων εκπροσώπων τους!

Την προειδοποίηση πως σε περίπτωση αποχώρησης της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ όλες οι αξιολογήσεις των κρατών της Ευρωζώνης θα λάμβαναν αρνητικές προοπτικές επανέλαβε ο οίκος αξιολόγησης Fitch

Στο πλαίσιο αυτό, οι χώρες που έχουν ήδη αρνητικές προοπτικές αξιολόγησης όπως η Κύπρος, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Σλοβενία και το Βέλγιο, θα κινδύνευαν με άμεση υποβάθμιση.

Όπως αναφέρεται, με ενδεχόμενη ελληνική έξοδο θα διαρραγεί το θεμελιώδες στοιχείο που στηρίζει το ευρώ, ήτοι ότι η ένταξη στην ΟΝΕ είναι αμετάκλητη.

Ακόμη, σημειώνει πως οι νέες εκλογές τον Ιούνιο θα καθιστούσαν αμφίβολη την λήψη νέων μέτρων λιτότητας ύψους 5,5% του ΑΕΠ που πρέπει να πάρει η Ελλάδα τον επόμενο μηνά και εκτιμά πως θα δινόταν παράταση στη χώρα μας.

ΕΝΑ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ


Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν τόνισε ότι η θέση της Συμμαχίας όσον αφορά την ένταξη της ΠΓΔΜ και ενόψει της Συνόδου στο Σικάγο παραμένει απλά ...Αμετάβλητη.
«Όσον αφορά στα Σκόπια, εμείς έχουμε ήδη αποφασίσει το 2008 ότι είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε ενταξιακές διαπραγματεύσεις εφόσον (σ.σ. οι δύο πλευρές, Ελλάδα και Σκόπια ) καταλήξουν σε αμοιβαία αποδεκτή λύση για το όνομα.

Δυστυχώς, δεν έχει σημειωθεί πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, η απόφαση που λάβαμε πριν από τέσσερα χρόνια συνεχίζει να ισχύει» τόνισε ο κ. Ράσμουσεν, σε δήλωσή του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ευρώπη» (Radio Free Europe).
Το θέμα είναι όμως να μην αφήσουμε τίποτε στην τύχη και να μην ξεχνάμε οτι η Τουρκία θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να επιβάλει την θέση των Σκοπιανών και η Τουρκία δεν είναι τυχαίος σύμμαχος για το ΝΑΤΟ !

ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ


Mark Grant: Ο φόβος έχει κυριεύσει την Ελλάδα - Αλλά και η Ευρωζώνη είναι ανάστατη - Σύντομα οι Ευρωπαίοι θα ικετεύουν την Αθήνα να λάβει τη βοήθεια, για να μην αποχωρήσει από το ευρώ και διαλυθούν όλα...

Ένα περίεργο σενάριο για το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρωζώνης διατυπώνει ο γνωστός αναλυτής της Wall Street και αρθρογράφος της οικονομικής στήλης "Out of the Box", Mark Grant.
Κατά τον ίδιο, υπό το βάρος του ρευστού πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα, την Αθήνα έχει κυριεύσει ο φόβος...
για την επόμενη μέρα.

Πρόκειται για τον φόβο του πολιτικού αδιεξόδου, της ακυβερνησίας... αλλά και τον απόλυτο εφιάλτη, την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Αλλά κατά τον Grant, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που φοβάται... Ανάστατη την ίδια ώρα είναι και η υπόλοιπη Ευρώπη. Κόντρα σε όσους υποστηρίζουν πως τυχόν αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν θα σημάνει τον απόλυτο όλεθρο, ο Grant εκφράζει ανησυχίες για την απόλυτη καταστροφή.

"Η Ευρώπη σύντομα θα αρχίσει να παρακαλά την Ελλάδα να συνεχίσει να δέχεται τα χρήματα της βοήθειας, με κάθε όρο, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ και να διαλυθούν τα πάντα... ", τονίζει χαρακτηριστικά ο Grant.

Και εξηγεί: Εάν η Ελλάδα χρεοκοπήσει ή αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, η ΕΚΤ θα καταρρεύσει και θα χρειαστεί μετά βεβαιότητας ανακεφαλαιοποίηση. Το ΔΝΤ με τη σειρά του θα δεχθεί σημαντικό οικονομικό πλήγμα, ενώ αντιμέτωπη με σοβαρά προβλήματα θα βρεθεί και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ - ΕΙΒ).
Και τότε ο πραγματικός εφιάλτης ξεκινά... προειδοποιεί ο Grant.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ


«Είναι παράλογο να λες ότι η χώρα μου μπορεί να εκδώσει 30 εκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα και όχι 30 εκατομμύρια σε χρήμα. Και τα δυο είναι υποσχέσεις πληρωμής. Η πρώτη παχαίνει τους τοκογλύφους ενώ η δεύτερη βοηθάει τους ανθρώπους.»
ΤΟΜΑΣ ΕΝΤΙΣΟΝ

Τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολύ ακούμε η διαβάζουμε για το Τραπεζικό Σύστημα, καθώς και για το ρόλο των Τραπεζών στην Οικονομική κρίση.
Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω να φτιάξω το πολύπλοκο παζλ του Τραπεζικού Συστήματος να εξηγήσω το ρόλο αυτών των οργανισμών στην οικονομική διαδικασία, να αναλύσω και να εξηγήσω το μηχανισμό του, τον τρόπο παραγωγής κέρδους και γενικότερα τον τρόπο λειτουργίας του.
Το έλλειμμα γνώσης και πληροφόρησης που υπάρχει είναι τεράστιο. Έτσι θα ξεκινήσω εξηγώντας το ρόλο των κυριότερων από αυτούς τους Οργανισμούς, δίνοντας πληροφορίες και για το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς.


ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Ποιες είναι αυτές; Τράπεζα της Αγγλίας, Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα της Αμερικής (F.E.D.), Τράπεζα της Γαλλίας, Τράπεζα της Ιταλίας, Τράπεζα της Γερμανίας, Τράπεζα της Ελλάδος κ.λπ.
Κάθε χώρα του κόσμου έχει την Κεντρική της Τράπεζα.
Η Κεντρική Τράπεζα μιας χώρας έχει σαν αρμοδιότητες μεταξύ άλλων:
Να ασκεί νομισματική πολιτική (ελέγχοντας τη ροή του χρήματος)
Να κατέχει τα συναλλαγματικά διαθέσιμα και το χρυσό της χώρας.
Να ασκεί εποπτεία στις εμπορικές τράπεζες (π.χ. Εθνική, Άλφα, Πειραιώς κ.λπ. για Ελλάδα)
Έχει το αποκλειστικό προνόμιο της δημιουργίας του νόμιμου χρήματος που κυκλοφορεί σε μια χώρα, ή της εκχώρησης της δημιουργίας αυτού με λογιστική μορφή, σε εμπορικές Τράπεζες, ελέγχοντας τα αποθεματικά τους (Θα εξηγηθεί πως παρακάτω).
Οι παραπάνω αρμοδιότητες των Κεντρικών Τραπεζών των χωρών της Ο.Ν.Ε. έχουν εκχωρηθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ισχύουν όμως για όλες τις άλλες χώρες.
Οι Κεντρικές Τράπεζες δανείζουν Κράτη.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (Ε.Κ.Τ.) (Αφορά μόνο τις χώρες της Ο.Ν.Ε.).
Πριν από την Οικονομική Νομισματική Ένωση και το Ευρώ, την ευθύνη δημιουργίας του χρήματος την είχαν οι Κεντρικές Τράπεζες των χωρών της Ε.Ε., με όποιο νόμισμα είχε η κάθε μια απ αυτές. Με τη δημιουργία της Ο.Ν.Ε. και του Ευρώ οι χώρες που συμμετέχουν σ’ αυτή κατήργησαν τα νομίσματα τους και εκχώρησαν το αποκλειστικό προνόμιο να δημιουργεί και να κυκλοφορεί το χρήμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μέσα σε μια νύχτα οι εξουσίες των Κεντρικών Τραπεζών συγκεντρώθηκαν στην Ε.Κ.Τ. Έχει έδρα τη Φραvκφούρτη. Η Ε.Κ.Τ. δημιουργήθηκε από τις Κεντρικές Τράπεζες των χωρών που συμμετέχουν στην Ο.Ν.Ε.
Οι Κεντρικές Τράπεζες των χωρών της Ο.Ν.Ε. αποτελούν τώρα τον τοπικό ελεγκτή της Ε.Κ.Τ.
Η Ε.Κ.Τ. έχει την ευθύνη της δημιουργίας και του ελέγχου της κυκλοφορίας του Ευρώ. Τα Ευρώ που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας εκδίδονται από την Ε.Κ.Τ.
Η λειτουργία της Ε.Κ.Τ. καθορίζεται από το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (Ε.Σ.Κ.Τ.).
Η εξουσία της Ε.Κ.Τ. είναι απεριόριστη. Το άρθρο 7 του καταστατικού του Ε.Σ.Κ.Τ. λέει: Ούτε η Ε.Κ.Τ., ούτε οι Κεντρικές Τράπεζες των χωρών, ούτε κανένα όργανο λήψης αποφάσεων της Ε.Κ.Τ. και των Κεντρικών Τραπεζών, δέχεται υποδείξεις από κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους μέλους ή από οποιοδήποτε άλλο οργανισμό. Με βάσει τα άρθρα 4 και 34.3, οι κυβερνήσεις και όλα τα κοινοτικά όργανα, υποχρεούνται να ζητούν τη γνώμη της Ε.Κ.Τ. αλλιώς θα υποστούν κυρώσεις. Η Ε.Κ.Τ. είναι το ανώτατο οικονομικό όργανο μέσα στην Ε.Ε. Ταυτόχρονα η Ε.Κ.Τ. μέσω των Κεντρικών Τραπεζών ασκεί έλεγχο στις Εμπορικές και Επενδυτικές Τράπεζες της κάθε χώρας.
Η Ε.Κ.Τ. δανείζει κυρίως κράτη της Ο.Ν.Ε.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ (B.I.S.)
Ιδρύθηκε το 1931 και έχει μετατραπεί στην Τράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών του κόσμου.
Η έδρα της είναι στην Ελβετία. Ελέγχει την κυκλοφορία του χρήματος σ’ όλο τον κόσμο. Η B.I.S. διαχειρίζεται ένα μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων πολλών κρατών, καθώς και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Λειτουργεί δηλαδή και σαν επενδυτική τράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών. Η B.I.S. θεωρείται το κέντρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν πληρώνει φόρους. Τα κεντρικά γραφεία της στη Βασιλεία θεωρούνται Διεθνές Έδαφος.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ (Δ.Ν.Τ.)
Είναι ο εκτελεστικός βραχίονας της B.I.S. Παρεμβαίνει σε χώρες που υπάρχει κρίση και με το δέλεαρ του δανεισμού επιβάλλει οικονομικές πολιτικές σύμφωνα με τις θέσεις της B.I.S.

ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Δανείζουν ιδιώτες και κράτη. Με βάση το αποθεματικό τους και την κλασματική αποθεματική αρχή, μπορούν να δημιουργούν χρήμα, δίνοντας δάνεια. Το χρήμα που δημιουργούν είναι λογιστικό. Επενδύουν χρήματα των πελατών τους ή τους συμβουλεύουν με στόχο το μέγιστο κέρδος. Όλες σχεδόν οι τράπεζες σήμερα είναι ταυτόχρονα και εμπορικές και επενδυτικές.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Α) ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Πολλοί πιστεύουν ότι οι Κεντρικές Τράπεζες είναι κρατικές. Η απάντηση είναι όχι. Πρώτη Κεντρική Τράπεζα που μετατράπηκε σε ιδιωτική ήταν η Τράπεζα της Αγγλίας (1694).
Στην Αμερική η ιδιωτική F.E.D. (Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα) δημιουργήθηκε το 1913. Η λέξη Ομοσπονδιακή υπάρχει για να δίνει την αίσθηση στο Αμερικανό πολίτη της κρατικής τράπεζας.
Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι κρατική. Στο άρθρο 8 του καταστατικού της αναφέρεται ότι είναι ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ στην οποία το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να κατέχει περισσότερο από το 35%. Σε άρθρα τους διάφοροι οικονομολόγοι κατά καιρούς αναφέρουν ποσοστά του Ελληνικού Δημοσίου που κυμαίνονται από 6% έως 10%. Το υπόλοιπο 90% – 94% το κατέχουν ιδιώτες τους οποίους δεν γνωρίζουμε (μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε).
Σήμερα όλες οι Κεντρικές Τράπεζες του κόσμου πλην Κίνας, Κούβας, Βενεζουέλας είναι ιδιωτικές.

Β) ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (Ε.Κ.Τ.)
Μια και δημιουργήθηκε από τις Κεντρικές Τράπεζες των χωρών της Ο.Ν.Ε. που είναι ιδιωτικές, είναι και αυτή ιδιωτική.

Γ) ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ (B.I.S.) – ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ (Δ.Ν.Τ.)
Είναι και αυτές ιδιωτικές μια και συμμετέχουν σε αυτές οι ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες καθώς και μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Δ) ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ιδιωτικές, όπως άλλωστε συμβαίνει και στην Ελλάδα (βλ. Εθνική, ΑΛΦΑ, ΜΑΡΦΙΝ, Πειραιώς κ.λπ.).

Ποιοι είναι όμως οι ιδιώτες που βρίσκονται πίσω από το πλέγμα που έχει περιγραφεί και οι οποίοι το ελέγχουν;
Είναι οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου: J.P. MORGAN, MORGAN STANLEY, DEUTSCHE BANK, GOLDMAN SACHS, PNB PARIBAS, διάφοροι επενδυτικοί οίκοι, όπως των Ρόθτσιλντ, Ροκφέλλερ, Μόργκαν και κάποιοι άλλοι γνωστοί και ως κερδοσκόποι όπως Σόρος, Πόλσον κ.λπ.
Αυτοί είναι το λεγόμενο Τραπεζικό Καρτέλ, οι Διεθνείς Τραπεζίτες.
Τα Διοικητικά Συμβούλια των Κεντρικών Τραπεζών και γενικά των τραπεζών διορίζονται από τους βασικούς μετόχους τους. Είναι οι άνθρωποι τους. Άρα μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ο Διοικητής π.χ. της Τράπεζας της Ελλάδος ( Προβόπουλος )επιλέγεται από την Ελληνική Κυβέρνηση ή ο Διοικητής της Ε.Κ.Τ. ( Τρισέ ) από την Ε.Ε.
ΤΟ ΧΡΗΜΑ – ΤΟ ΧΡΕΟΣ
Όπως προκύπτει από τις αρμοδιότητες, η δημιουργία, η εκτύπωση και η κυκλοφορία του χρήματος έχει εκχωρηθεί με νόμους σε ιδιωτικές εταιρείες που είναι οι Τράπεζες. Κεντρικές και Εμπορικές.
Το χρήμα που εκδίδουν αυτές οι ιδιωτικές Τράπεζες δημιουργείται από το ΤΙΠΟΤΑ ( Fiat money ).
Με νόμους είμαστε υποχρεωμένοι να το αποδεχόμαστε σαν καλό και να το χρησιμοποιούμε στις συναλλαγές μας.
Η δυνατότητα δημιουργίας και κυκλοφορίας του χρήματος, επιτρέπει στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγχουν την ποσότητα του χρήματος, είτε αυξάνοντας την παρέχοντας αφειδώς δάνεια, είτε μειώνοντας την σταματώντας το δανεισμό. Έτσι όποτε αυτές κρίνουν, δημιουργούν, είτε αναπτυξιακή ευφορία, είτε ασφυξία, ύφεση, κρίση.
Μια και τώρα ζούμε περίοδο κρίσης, θα παραθέσω τα λόγια του Μίλτον Φρήντμαν : “Δεν γνωρίζω καμιά μείωση της κυκλοφορίας του χρήματος που να μην οδήγησε σε κρίση. Δεν γνωρίζω καμιά κρίση της οποίας να μην έχει προηγηθεί μείωση της κυκλοφορίας του χρήματος”.
Άρα οι τράπεζες μπορούν να δημιουργούν κρίσεις.
Οι κυβερνήσεις των χωρών δεν μπορούν να δημιουργήσουν ή να εκδώσουν χρήμα. Τι κάνουν όμως για να το αποκτήσουν;
Εκδίδουν ομόλογα. Ομόλογο σημαίνει ομολογία ( παραδοχή ) ότι χρωστάς και υποχρεούσαι να πληρώσεις το ποσό που αναγράφεται στο ομόλογο, συν τον τόκο.
Εδώ θα πρέπει να ξαναδιαβάσουμε τα λόγια του Τόμας Έντισον στην αρχή του άρθρου.
Η κυβέρνηση παραδίδει το ομόλογο που εξέδωσε στην Κεντρική Τράπεζα, και αυτή τυπώνει χρήμα ή κάνει ηλεκτρονική εγγραφή κατάθεσης στο λογαριασμό της κυβέρνησης. Δηλαδή δανείζει την κυβέρνηση.
Έτσι δημιουργείται το χρήμα. Ταυτόχρονα όμως με τη δημιουργία του χρήματος δημιουργήθηκε και χρέος. Άρα το χρήμα που κυκλοφορεί η κυβέρνηση είναι χρέος και έχει προηγηθεί έκδοση ομολόγων. Αυτό είναι το Δημόσιο Χρέος εξ’ αιτίας του οποίου χρεοκοπήσαμε.
Η εγγύηση που δίνει η κυβέρνηση, για την εξόφληση του Δημόσιου Χρέους, είναι οι φόροι που θα επιβάλλει. Όσο πιο μεγάλο είναι το Δημόσιο Χρέος τόσο πιο πολλοί οι φόροι. Άρα όταν ακούμε τους τραπεζίτες να λένε, “πρέπει να μπουν φόροι για να διορθωθεί η οικονομία της χώρας”, πρέπει να ξέρουμε ότι δεν νοιάζονται για τη χώρα. Για τα λεφτά τους νοιάζονται.
Η κυβέρνηση παίρνοντας τα χρήματα που δανείστηκε από την Κεντρική Τράπεζα, τα καταθέτει σε μια ή περισσότερες εμπορικές τράπεζες (π.χ. Εθνική, ΑΛΦΑ, κ.λπ. για την Ελλάδα ).
Με την κατάθεση του ποσού, το αποθεματικό της εμπορικής τράπεζας αυξάνεται. Το ίδιο ισχύει και με τις καταθέσεις που κάνουμε εμείς οι ιδιώτες στις τράπεζες. Και αυτές προστίθενται στο αποθεματικό της τράπεζας. Το αποθεματικό μιας τράπεζας της δίνει τη δυνατότητα να δανείζει.
Οι εμπορικές τράπεζες δανείζουν ιδιώτες ή το κράτος. Την έγκριση στις εμπορικές τράπεζες για παροχή δανείων τη δίδει η Κεντρική Τράπεζα, η οποία ελέγχει το αποθεματικό τους.
Έτσι και οι εμπορικές τράπεζες, με την έγκριση της Κεντρικής Τράπεζας, δίνουν δάνεια δημιουργώντας χρήμα.
Εδώ μπαίνει σε λειτουργία ένας μηχανισμός που έχει δημιουργηθεί μετά από παρατηρήσεις και εμπειρία αιώνων των τραπεζιτών.
Οι τραπεζίτες παρατήρησαν ότι μπορούσαν να δανείζουν ποσό πολλαπλάσιο αυτού που έχουν σαν αποθεματικό (βλ. καταθέσεις ), χωρίς να υπάρχει πρόβλημα, αφού οι καταθέτες δεν πήγαιναν ποτέ όλοι μαζί να απαιτήσουν τα λεφτά τους.
Δανείζοντας δηλαδή χρήματα περισσότερα απ’ αυτά που έχουν, μπορούν να εισπράττουν τόκο για χρήματα που δεν έχουν, βγάζοντας έτσι περισσότερα κέρδη.
Αυτό γίνεται με την ονομαζόμενη στη γλώσσα των τραπεζικών,κλασματική αποθεματική αρχή. Με το σύστημα αυτό οι εμπορικές τράπεζες μπορούν να δανείζουν εννέα ( 9 ) φορές το ποσό που έχουν στο αποθεματικό τους.
Τι σημαίνει αυτό;
Έστω ότι κάποιος καταθέτει σε μια τράπεζα 100.000 €.
Η τράπεζα μπορεί να δανείσει 9 Χ 100.000 € = 900.000 €.
Επαναλαμβάνω :
Η τράπεζα έχει 100.000 € από κατάθεση, δανείζει 900.000 €, εισπράττει τόκο για 900.000 €.
Με αυτό το σύστημα δανείζουν οι τράπεζες. Με αυτό το σύστημα οι τράπεζες δημιουργούν νέο χρήμα. Λογιστικό χρήμα.
Άρα το χρήμα που κατατίθεται στα βιβλιάρια καταθέσεων μας όταν παίρνουμε ένα δάνειο, δεν προέρχεται από τις καταθέσεις. Δημιουργήθηκε με την κλασματική αποθεματική αρχή, από το Τίποτα . Είναι λογιστικό χρήμα. Δημιουργείται τη στιγμή που εμφανίζεται στο βιβλιάριο καταθέσεων μας.
Και αυτό το Χρήμα είναι Χρέος

Ας δούμε τώρα ένα παράδειγμα δανεισμού από μια τράπεζα.
Ζητάμε από μια τράπεζα ένα δάνειο στεγαστικό 100.000 €. Η τράπεζα ελέγχει τη φορολογική μας δήλωση και ζητάει σαν εγγύηση τη δέσμευση κάποιου ακίνητου. Ο υπάλληλος μας ενημερώνει για τους όρους του δανείου, το επιτόκιο και τον τόκο.
Με την έγκριση του δανείου μας, η τράπεζα με το σύστημα των κλασματικών αποθεματικών, κάνει μια ηλεκτρονική εγγραφή στο βιβλιάριο καταθέσεων μας ( 100.000 ευρώ ), η οποία δημιουργήθηκε από το τίποτα.
Τα χρήματα που έχουν κατατεθεί δεν υπήρχαν. Δημιουργήθηκαν τη στιγμή που έγινε η κατάθεση.
Η εύρυθμη λειτουργία όλης αυτής της διαδικασίας στηρίζεται στην υπόσχεση μας ότι θα επιστρέψουμε το ποσό που γράφτηκε στο βιβλιάριο μας, συν τον τόκο. Στηρίζεται ακόμη και στο ότι δεν θα ζητήσουν όλοι οι δανειζόμενοι να πάρουν στο χέρι και να φύγουν, όλο το ποσό του δανείου τους.
Αν συμβεί το τελευταίο, τότε θα γίνει η μεγάλη αποκάλυψη:
ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: Η τράπεζα με την έγκριση του δανείου μας και το σύστημα που προανέφερα δημιούργησε 100.000 €. Το ποσό αυτό το κατέθεσε στο βιβλιάριο μας. Επαναλαμβάνω δημιουργήθηκαν 100.000 €. Το συμβόλαιο του δανείου συνοδευόταν και από μια κατάσταση των μηνιαίων δόσεων, όπου φαινόταν το κεφάλαιο, οι τόκοι και το συνολικό ποσό που θα πρέπει να πληρωθεί μέχρι τη λήξη του δανείου – π.χ. για δάνειο 100.000 € και 35 χρόνια αποπληρωμής, πρέπει η τράπεζα να πάρει συνολικά περίπου 220.000 € ( 100.000 κεφάλαιο συν 120.000 τόκος ).

Έλα όμως που έχουν δημιουργηθεί μόνο οι 100.000 €, ενώ οι 120.000 € δεν υπάρχουν;
Εννοείται ότι τέτοια δάνεια έχουν δοθεί εκατομμύρια φορές σε εκατομμύρια δανειζόμενους, οι οποίοι καλούνται να επιστρέψουν το κεφάλαιο και τον τόκο.
Το κεφάλαιο έχει δημιουργηθεί σαν χρήμα( λογιστικό ), ο τόκος δεν δημιουργήθηκε και δεν υπάρχει σαν χρήμα με οποιαδήποτε μορφή, πραγματική ή λογιστική. Εμφανίζεται απλώς στο συμβόλαιο του δανείου και στην κατάσταση των δόσεων, σαν υποχρέωση του δανειζόμενου.
Λόγω αυτού του γεγονότος το συνολικό ποσό του χρέους που εμφανιζόμαστε ότι χρωστάμε, σαν κράτη ή ατομικά, είναι πολλαπλάσιο του χρήματος που υπάρχει στον πλανήτη, πραγματικού ή λογιστικού.
Το χρέος που έχει δημιουργηθεί με τον τρόπο που περιέγραψα αφορά όλες τις χώρες του κόσμου. Πλούσιες και φτωχές.
Τα μεγαλύτερα χρέη στον κόσμο τα έχουν: ΗΠΑ, Ιαπωνία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία κ.λ.π. Όλοι χρωστάνε στις τράπεζες.
Έτσι δουλεύουμε να μαζέψουμε χρήματα που δεν υπάρχουν, για να ξοφλήσουμε τα δάνεια μας, κρατικά και ιδιωτικά. Κάποιοι τυχεροί η καλύτεροι διαχειριστές, θα μπορέσουν να συγκεντρώσουν το ποσό του δανείου και τους τόκους. Οι υπόλοιποι θα χρεοκοπήσουν ή θα χάσουν τα σπίτια τους.
Πως αντιμετωπίζουν οι τράπεζες αυτή την αδιέξοδη κατάσταση; Δίνοντας νέα δάνεια. Ουσιαστικά δίδουν πίστωση χρόνου και στους εαυτούς τους και στους δανειζόμενους, μέχρι να έρθει η επόμενη κρίση. Τότε αλλάζουν χέρια τεράστιες ακίνητες περιουσίες (όπως π.χ. τα 50 δισεκ.), οι οποίες περνούν στα χέρια των ισχυρών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ – ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
Το Τραπεζικό Σύστημα είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός δικτυωμένος σ’ όλο τον κόσμο. Ο μηχανισμός αυτός είναι εξ’ ολοκλήρου ελεγχόμενος από ιδιώτες.
Είναι σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργεί ανεξάρτητα από κυβερνήσεις και κράτη.
Στόχος του είναι το κέρδος και η συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια.
Τη δύναμη του την αντλεί λόγω του ότι του έχει εκχωρηθεί μονοπωλιακά η Δημιουργία του Χρήματος, από το Τίποτα, καθώς και η δυνατότητα να δανείζει με τόκο.
Η αρχή του κλασματικού αποθέματος, δηλαδή η δυνατότητα να δανείζεις χρήματα που δεν έχεις, δίνει τεράστια περιθώρια κέρδους στις τράπεζες. Ταυτόχρονα όμως δημιουργεί μια φούσκα χρέους.
Το 10% περίπου του χρήματος που κυκλοφορεί έχει δημιουργηθεί από τις Κεντρικές Τράπεζες και το 90% από τις Εμπορικές Τράπεζες, με τον τρόπο που έχει περιγραφεί.
Τα κράτη δεν μπορούν να δημιουργήσουν χρήμα. Δανείζονται από τις τράπεζες, οι οποίες το δημιουργούν.
Το χρήμα που κυκλοφορεί στα χέρια μας, είναι όλο προϊόν δανεισμού, από τις τράπεζες.
Άρα το Χρήμα είναι Χρέος.
Για τα δάνεια που έχουν δώσει, οι τράπεζες ζητούν τόκους. Οι τόκοι όμως δεν έχουν δημιουργηθεί σαν χρήμα. Άρα ο τόκος είναι μια φούσκα χρέους. Το ότι ο τόκος δεν έχει δημιουργηθεί σαν χρήμα κάνει δύσκολη, έως αδύνατη την πληρωμή του χρέους.
Εγγύηση για την εξόφληση του Δημόσιου Χρέους είναι οι φόροι που βάζει η κυβέρνηση στους πολίτες. Όταν η κυβέρνηση δεν μπορεί να ξοφλήσει το Δημόσιο χρέος βάζει πρόσθετους φόρους.
Στην Ελληνική κρίση οι πιέσεις που ακούμε ότι ασκεί η Γερμανία η η Γαλλία κ.λ.π προς τη χώρα μας, είναι στην πραγματικότητα πιέσεις Γερμανών η Γάλλων τραπεζιτών, τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετούν οι κυβερνήσεις τους. Άλλωστε και αυτές οι χώρες χρωστάνε στους τραπεζίτες.

Η διαδικασία που περιέγραψα έχει δώσει σε λίγους τόσο μεγάλη ισχύ, που μπορούν να επηρεάζουν κυβερνήσεις, να ελέγχουν μέσω του Χρέους κράτη, να δημιουργούν οικονομικές κρίσεις, να οδηγούν ανθρώπους στην εξαθλίωση, να αποφασίζουν ποια έθνη θα ζήσουν και ποια θα πεθάνουν καταδικάζοντας τα σε πείνα, να κάνουν πολέμους.

Θα τελειώσω παραθέτοντας απόσπασμα από άρθρο των TIMES του Λονδίνου ( 1863 ). Το άρθρο εκφράζει τη θέση των τραπεζιτών, σε μια περίοδο που ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Λίνκολν είχε εκδώσει χρήμα σαν κυβέρνηση, απαλλαγμένο από Χρέος σε τράπεζες, έχοντας αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα από τους τραπεζίτες : “Εάν αυτή η κακόβουλη οικονομική πολιτική ( εννοεί την έκδοση χρήματος από τον Λίνκολν ) η οποία έχει την καταγωγή της από τη Βόρεια Αμερική διευρυνθεί, τότε η κυβέρνηση αυτή (εννοεί του Λίνκολν ) θα παράγει χρήματα δίχως κανένα κόστος ( εννοεί χωρίς να χρειάζεται να δανείζεται από τις τράπεζες ) . Θα ξεπληρώσει τα χρέη της ( εννοεί αυτά που χρεώσταγε από πριν ) και δεν θα χρωστά σε κανένα. Θα έχει όλα τα αναγκαία χρήματα για να συνεχίσει να εμπορεύεται, θα γίνει ευημερούσα, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο στον κόσμο… Αυτή η χώρα πρέπει να καταστραφεί, διαφορετικά θα καταστρέψει εμάς”.

Σωτήρης Μπουζιώτας.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ


Αφιέρωμα στην ελληνική τραγωδία κάνει η Αριάνα Χάφινγκτον μέσα από άρθρο της στην εφημερίδα New York Times αναφερόμενη στις δυσκολίες που περνούν σήμερα οι Έλληνες και θυμάται τη δική της προσωπική ιστορία.

"Καθώς παρακολουθώ τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία να εξελίσσεται στην Ευρώπη, γυρνάω πίσω στα 18 χρόνια που πέρασα στην Αθήνα, όταν περπατούσα για να πάω σχολείο στην Πλάκα, στους ίδιους δρόμους που πρόσφατα γέμιζαν με διαδηλωτές και βίαιες συγκρούσεις", γράφει η επικεφαλής του ομίλου μέσων ενημέρωσης.

"Η οικογένειά μου ήταν μια μικρογραφία της παρούσας ελληνικής οικονομικής κατάστασης.

Ήμασταν βαριά χρεωμένοι. Οι επανειλημμένες προσπάθειες του πατέρα μου να γίνει ιδιοκτήτης εφημερίδας κατέληξαν στη χρεοκοπία.

Στο τέλος, η μητέρα μου πήρε εμένα και την αδελφή μου και τον εγκατέλειψε".

Η Αριάνα Χάφινγκτον αναφέρθηκε και στα αποτελέσματα της κάλπης κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου και στην ΕΚΤ.

"Αν η ΕΚΤ δεν εγκαταλείψει την καταστροφική εμμονή της με τη λιτότητα, η Ελλάδα δεν έχει πολλές καλύτερες επιλογές από το να εγκαταλείψει την ευρωζώνη.

Αυτό κρύβει τους δικούς του κινδύνους, φυσικά, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση άφησε την Ελλάδα με ελάχιστες βιώσιμες εναλλακτικές" γράφει χαρακτηριστικά.

Η εκδότρια κάνει λόγο και στην ανεύθυνη συμπεριφορά των Ελλήνων πριν την κρίση αλλά υπογραμμίζει ότι "αυτός δεν είναι λόγος να τιμωρούνται τα παιδιά, να καταστρέφεται το μέλλον τους ως μέρος μιας θεραπείας για ένα παρελθόν για το οποίο δε φέρουν καμία ευθύνη".

Πριν κλείσει το άρθρο της με την πεποίθηση ότι ο Έλληνες που έφεραν στον κόσμο τη δημοκρατία είναι πολύ πιθανό να επιλέξουν έναν δρόμο εκτός Ευρωζώνης, τόνισε ότι "η Ελλάδα, όπως η μητέρα μου, πάντα ήταν αφιερωμένη στα παιδιά της.

Όταν το μέλλον αυτών των παιδιών τείνει να εκλείψει, το μέλλον –και η ζωή- της χώρας θα εξαφανιστεί, επίσης", καταλήγει.

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ


Το 399 π.Χ ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο, έχοντας καταδικαστεί σε θάνταο από το Δικαστήριο της Ηλιαίας, που αποτελούνταν από 500 Αθηναίους πολίτες, με τις κατηγορίες της αμφισβήτησης και ασέβειας των θεών και τη διαφθορά των νέων της πόλης της Αθήνας. Περίπου 2.500 χρόνια μετά, στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, στις 25 Μαΐου, στις 18.30, η ιστορική δίκη του Σωκράτη θα επαναληφθεί. Δικαστές και κοινό θα αποφασίσουν για την ενοχή ή την αθωότητα του σπουδαίου Αθηναίου φιλοσόφου.

Η ιστορική δίκη του Σωκράτη θα αναβιώσει με τη συμμετοχή διακεκριμένων νομικών και ανώτατων δικαστών από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Βασισμένη σε ιστορικές και σύγχρονες πηγές και μελέτες αλλά συγχρόνως προσαρμοσμένη στο κλίμα των σημερινών δημοσίων συζητήσεων, η εκδήλωση θα διερευνήσει τα ευρεία πολιτικά και φιλοσοφικά ζητήματα που διέπουν τις κατηγορίες κατά του Σωκράτη και κυρίως θα δώσει το έναυσμα για αναστοχασμό σημαντικών σημερινών ζητημάτων.

Η εκδήλωση, θα πραγματοποιηθεί στην αγγλική και γαλλική γλώσσα με ταυτόχρονη μετάφραση για όσους το επιθυμούν, ενώ θα προβληθεί και μέσω διαδικτύου

ΦΟΒΙΖΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ


Απουσία παίρνει από το μάθημα των Θρησκευτικών στο νέο βιβλίο που θα διδάσκεται από την επόμενη χρονιά στη β' γυμνασίου η Θεοτόκος Μαρία. Προφανώς οι συγγραφείς του εγχειριδίου Γιώργος Τσανανάς και Απόστολος Μπάρλος δεν έκριναν απαραίτητο να αναφέρουν πουθενά την Παναγία ή μάλλον δεν τους ταίριαζε να την αναφέρουν, αφού άλλαξαν άρδην το περιεχόμενο του βιβλίου. Με την έγκριση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του υπουργείου Παιδείας, απάλειψαν τη διδασκαλία της Καινής Διαθήκης, η οποία καταλαμβάνει μέχρι τώρα το μεγαλύτερο κομμάτι του υπάρχοντος εγχειριδίου, και άφησαν μερικές μόνο αναφορές, μετατρέποντας το βιβλίο των Θρησκευτικών σε μια φιλολογική ανάλυση των ομοιοτήτων ανάμεσα στις διάφορες θρησκείες.

Το θέμα έφερε στη δημοσιότητα ο Ιωάννης Τάτσης, θεολόγος, που διδάσκει σε λύκειο της
Θεσπρωτίας, ο οποίος παρέλαβε τα νέα προγράμματα σπουδών που -εκτός απροόπτου- θα
εφαρμοστούν από την επόμενη χρονιά στα σχολεία. Εκπληκτος διαπίστωσε ότι στο νέο διδακτικό εγχειρίδιο η Καινή Διαθήκη, όχι μόνο δεν αποτελεί τον κεντρικό άξονα του μαθήματος, αλλά εξετάζεται επιδερμικά, ως ένα βιβλίο που δίνει κάποιες πληροφορίες για τον Χριστό με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το κοράνι μιλάει για τον Αλλάχ. Μιλώντας στη «δημοκρατία», ο κ. Τάτσης εκφράζει τη λύπη του γιατί, όπως εξηγεί, «επιχειρούν να πείσουν τους μαθητές ότι όλες οι θρησκείες είναι ίδιες, με διαφορετικές εκδοχές» σχολιάζοντας ακόμη ότι το μάθημα «χάνει τη χριστιανική του μορφή και γίνεται θρησκειολογικό».

Προκαλώντας το κοινό αίσθημα, οι συγγραφείς του βιβλίου, αφού αποφάσισαν ότι είναι περιττό για τους μαθητές του γυμνασίου να διδαχθούν για την Παναγία, τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου (γεγονότα στα οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά στο τωρινό βιβλίο), περιέλαβαν ενότητες όπως «Ο Ιησούς Χριστός στο κοράνι και στη λογοτεχνία του Ισλάμ». Αφιερώνονται δε περισσότερες από 10 ώρες διδασκαλίας στο κεφάλαιο «Διάσπαση και αντιπαλότητα στις θρησκείες», όπου τα παιδιά καλούνται να μελετήσουν ως βασικό θέμα τους «Χριστιανούς που διώκουν χριστιανούς».

Εύη Πανταζοπούλου
"ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ


Γιάνης Βαρουφάκης
Για μέρες τώρα βαραίνουμε τις ψυχές μας με μια μόνιμη αγωνία: Θα χρεοκοπήσει το κράτος μας; Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτό που φοβόμαστε...Αν οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να χρεοκοπήσουμε, καιρός είναι να το κάνουμε. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όχι ως διαπραγματευτική μπλόφα και ούτε μόνο γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να χρεοκοπήσουμε σε ένα χρόνο (βλ. το προηγούμενο άρθρο μου Το Πρώτο Τάνγκο στην Ευρωζώνη) αλλά επειδή ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας. Υπάρχει τέτοια πλευρά; Και βέβαια υπάρχει. Σε σχέση με χώρες όπως η γνωστή τρόικα Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία, αλλά και η Βρετανία και το Βέλγιο, το σύνολο του χρέους μας (δημοσίου και ιδιωτικού) είναι το μικρότερο. Πως αυτό; Επειδή οι έλληνες, ως άτομα αλλά και ως ιδιωτικός τομέας, χρωστάμε πολύ λιγότερα εκείνων. Ακόμα και οι αντιπαθέστατες τράπεζές μας έχουν ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα: Πάνω από 150 δις πραγματικών καταθέσεων!

Μιλάμε για άνω του μισού ΑΕΠ σε καταθέσεις, κάτι για το οποίο οι περισσότεροι εταίροι μας θα σκότωναν να το έχουν, που λέει ο λόγος. Αν μάλιστα προσθέσετε και όλα τα χρήματα ελλήνων που βρίσκονται στο εξωτερικό, θα δείτε ότι οι έλληνες δεν είμαστε και τόσο φτωχοί κατά μέσον όρο, κι ας έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη (με εξαίρεση την Λεττονία).

Ως πολίτες είμαστε ελάχιστα χρεωμένοι σε σχέση με πολλούς από τους επικριτές μας στις Λόνδρες, στα Παρίσια και στις Νέες Υόρκες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαστε λευκές περιστερές. Για δεκαετίες φορτώναμε το δημόσιο με τόσο μεγάλο χρέος που το βλέπουμε πλέον να βουλιάζει μπροστά στα μάτια μας.

Εδώ όμως που φτάσαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακόμα και να αποφασίσουμε σύσσωμοι (ΣΕΒ και ΓΣΕΕ, γιάπηδες και στελέχη του ΠΑΜΕ, αστοί των βορείων προαστίων και αναρχικοί της Πλατείας Εξαρχείων) να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στο κράτος, δεν αρκεί. Αν μάλιστα το παρακάνουμε στην αλληλεγγύη προς το δημόσιο, η ‘γενναιοδωρία' μας αυτή θα στεγνώσει την κυκλική ροή του πλούτου από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο για τα έσοδά του το 2011, το 2012 κ.ο.κ.

Ποια είναι λοιπόν τα χαρμόσυνα νέα; Ότι μια πτώχευση θα αποδειχθεί σχετικά ανώδυνη. Ο λόγος διττός: Πρώτον, δεν είμαστε κατά μέσον όρο ούτε οι φτωχότεροι ούτε οι πιο υπερχρεωμένοι. Δεύτερον, όσον αφορά τα χρέη του δημοσίου, αυτά βαραίνουν εμάς, ως άτομα, πολύ λιγότερο από όσο βαραίνουν τους ξένους.

Κάντε την σύγκριση με την Ιαπωνία, το χρέος της οποίας ανήκει σε Ιάπωνες σε ποσοστό 95%. Αν το Ιαπωνικό κράτος αναγκαστεί στην πτώχευση, η καταστροφή της χώρας θα είναι ολική. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για εμάς, καθώς μας ανήκει (δηλαδή στις δικές μας τράπεζες) μόνο το 25% του δημόσιου χρέους μας. Έτσι λοιπόν, δεδομένου ότι η πτώχευση του δημοσίου διαγράφεται ως αναπόφευκτη (εκτός αν πανικοβληθούν οι εταίροι μας αρκετά και το συνδράμουν για χρόνια πολλά, οπότε έχει καλώς), το κόστος της στάσης πληρωμών δεν θα το υποστούμε μόνοι μας.

Μα αν το δημόσιο κηρύξει στάση πληρωμών, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πως θα ξανα-δανειστεί; Πράγματι, το κράτος θα στριμωχθεί. Για κάμποσο καιρό το δημόσιο θα πρέπει απλώς να ξοδεύει όσα μαζεύει από φόρους. Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει. Π.χ. να καταγγείλει όλες τις εξοπλιστικές συμβάσεις, να συμπιέσει τους ανώτερους μισθούς (τον δικό μου συμπεριλαμβανομένου) τόσο που να καλύπτει τις δαπάνες του από τους φόρους που εισπράττει κλπ.

Οι τράπεζές μας; Θα υποφέρουν, είναι αλήθεια - δεδομένου ότι ακόμα και το 25% του δημόσιου χρέους που διαθέτουν θα παγώσει. Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι το έχουν ήδη διαθέσει στην ΕΚΤ ως ενέχυρο για ζεστό χρήμα που έχουν ήδη πάρει. Και ότι έχουν πρόσβαση στις τεράστιες, κατά κεφαλήν, αποταμιεύσεις μας. Για να μην προσθέσω ότι απολαμβάνουν εγκληματικά υψηλά ποσοστά κέρδους τόσα χρόνια. Όπως το κράτος μας, έτσι κι αυτές να μάθουν να ζουν λιτά και με σύνεση όπως κάνουν χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ.

Επί πλέον, ο αποκλεισμός του κράτους μας από τις χρηματαγορές δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν κηρύξει στάση πληρωμών, και ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, δεν θα περάσει πολύ καιρός που παλιοί δανειστές θα αποδεχθούν νέους όρους αποπληρωμής ενός ποσοστού των περασμένων δανεικών και νέοι υποψήφιοι δανειστές (μπορεί και οι ίδιοι με τους παλιούς) θα σχηματίσουν ουρά έξω από το Υπουργείο Οικονομίας να το δανείσουν!

Βλέπετε, το χρέος μας θα έχει μειωθεί τόσο που θα αποτελούμε εξαιρετική επένδυση. Έτσι είναι το κεφάλαιο - όταν οσφραίνεται ένα επικερδές deal δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του.

Σε τελική ανάλυση, είναι λάθος μας να φοβόμαστε τόσο πολύ την στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. ¶λλοι πρέπει να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη περισσότερο από εμάς:

• η κυβέρνηση της κας Μέρκελ η οποία θα πρέπει να διασώσει τις Γερμανικές τράπεζες που θα κλονιστούν από μια δική μας στάση πληρωμών
• η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να δει τι θα κάνει με μία χώρα-μέλος την οποία δεν μπορεί να αποβάλει από την ΕΕ αλλά η οποία τελεί υπό πτώχευση
• οι κυβερνήσεις όλων των άλλων χωρών (πλην ίσως της Ολλανδίας και της Αυστρίας) που θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των αγορών (των οποίων η όρεξη θα έχει ανοίξει από την ‘επιτυχημένη' επίθεση στο χρέος της Ελλάδας)
• οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας (χωρών με συνολικό χρέος πάνω από 400%)
• όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής.

Στάση πληρωμών λοιπόν!

Τώρα!

Με χαμόγελο και αισιοδοξία!

(Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν...)

* Ο Γιάνης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More