ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΗΛΙΓΙΑΝΝΗΣ (1826-1905 )

Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης (Λαγκάδια Αρκαδίας 1826-Αθήνα 1905)νομικός και πολιτικός. Ήταν γιος του Πανάγου Δελληγιάνη.Παππούς του ήταν ο Ιωάννης Δεληγιάννης.Εκλεγόταν βουλευτής από το 1862. Χρημάτισε υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών, Παιδείας και Εσωτερικών σε διάφορες κυβερνήσεις.Το 1883 αναδείχθηκε αρχηγός του Εθνικού Κόμματος και το 1885 χρίσθηκε για πρώτη φορά Πρωθυπουργός, αξίωμα στο οποίο ανήλθε άλλες πέντε φορές σε βραχύβιες κυβερνήσεις.Διατέλεσε έξι φορες Πρωθύπουργος 1885-1886 1895-1897 1902-1903.
Διατέλεσε και πληρεξούσιος της Β΄ Εθνόσυνελευσης 1862 καί Υπουργός εξωτερικών το 1863.
Θεωρείται ο κύριος υπεύθυνος για την χρεοκοπία του ελληνικού κράτους το 1893. Αφού διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία τον Χαρίλαο Τρυκούπη το 1885, αναίρεσε ορισμένους κρίσιμους θεσμούς που είχε θεσπίσει ο προκάτοχος του. Μείωσε τους φόρους και δημιούργησε ένα σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο χωρίς απαίτηση τυπικών προσόντων.
Δημιούργησε ένα κλίμα προσδοκίας για εισβολή στην Τουρκία, που εκείνη την εποχή κατέρρεε ως αυτοκρατορία και επέκταση των ελληνικών συνόρων προς την Μακεδονία (τότε έφταναν μέχρι την Θεσσαλία). Πρώτη συνέπεια των πράξεών του ήταν ο ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδας από τους συμμάχους. Όταν στην συνέχεια ξεκίνησε εξωτερικό δανεισμό για να αντεπεξέλθει στην δυσμενή οικονομική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ελλάδα , ο βασιλιάς τον έπαυσε και ανέλαβε και πάλι ο Τρικούπης.
Τα συσσωρευμένα χρέη ήταν τόσα που το 1893 η Ελλάδα πτώχευσε.
Όμως ο Δηλιγιάννης θεωρείται υπεύθυνος και για τον ΔΟΕ που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1897. Η Ελλάδα ενεπλάκη τελικά σε πόλεμο με τους Τούρκους τον Απρίλιο του 1897 ο οποίος όμως είχε κριθεί πριν να αρχίσει. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις στην Τουρκία και έτσι στράφηκε και πάλι στον δανεισμό. Αυτή την φορά όμως οι προστάτιδες δυνάμεις ανέλαβαν οι ίδιες να εισπράξουν τα δάνεια και επέβαλαν στην Ελλάδα τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο που κράτησε για 50 περίπου χρόνια, μέχρι και μετά την λήξη του Β' παγκοσμίου πολέμου.
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης έχει μείνει στην ιστορία ως πολιτικός λαϊκιστής και πολλές φορές δημαγωγός.
Δολοφονήθηκε στις 31-05-1905 στις σκάλες της Βούλης απο τον Κώστα Γερακάρη χαρτοπαίκτη και μόνιμο θαμώνα χαρτοπαικτικών λεσχών επειδή είχε απαγορεύσει τη λειτουργία τους γιατι Ο Δηλιγιάννης ήταν πολέμιος των χαρτοπαικτικών λεσχών και ο λόγος ήταν ότι οι χαρτοπαικτικές λέσχες υπήρξαν μάστιγα για την εποχή του.

Posted in: ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΕΣ/ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ