ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ

Μαύρα και άραχνα είναι τα μηνύματα που έρχονται απ' έξω...
Ο κίνδυνος να βρεθεί η Ελλάδα εκτός ευρώ είναι πάνω στο τραπέζι. Οι επόμενοι τρεις μήνες θα είναι καθοριστικοί για το αν η απόφαση των μεγάλων και βασικά της κ. Μέρκελ θα είναι καταδικαστική για τη χώρα μας.

Και όχι τόσο εξαιτίας της μη προσαρμογής μας στους όρους που επιβάλλει το Μνημόνιο. Αλλά, ταυτόχρονα με...


τη δημιουργία του νέου μόνιμου Μηχανισμού που συζητούν για την αντιμετώπιση των χρεών χωρών της ΕΕ (είτε με την έκδοση του ευρωομολόγου, είτε με την ίδρυση ενός ευρωπαϊκού ΔΝΤ), η Ελλάδα να χρησιμοποιηθεί σαν το «μαύρο πρόβατο», να τιμωρηθεί με την ποινή της εξόδου από την Ευρωζώνη, για... παραδειγματισμό των άλλων. Ότι αν περάσουν τον πήχυ του ελλείμματος θα έχουν την τύχη της Ελλάδας. Προς γνώση λοιπόν και συμμόρφωση προς τις δεσμεύσεις η αποπομπή της χώρας μας.

Τις προθέσεις αυτές γνωρίζουν –και δεν ήταν δυνατόν να μην τις γνωρίζουν- τα μεγάλα «σπίτια» (funds) των διεθνών αγορών. Και ήδη υπάρχει μια κινητικότητα στις δουλειές που έχουν στην Ελλάδα που ενισχύει τις παραπάνω πληροφορίες.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, που έχουν προσβάσεις σε χρηματιστηριακούς και οικονομικούς παράγοντες του εξωτερικού, η... σύσταση που έχει δοθεί από ΔΕΚΑ μεγάλα «σπίτια», που μέχρι πρότινος δεν έβλεπαν πρόβλημα πτώχευσης της Ελλάδας και ξαφνικά άλλαξαν στάση από τον Δεκέμβριο, είναι: «Κλείστε όποιες δουλειές έχετε με την Ελλάδα»! Όταν την ίδια στιγμή συνεχίζουν τις συναλλαγές με την Ισπανία και υποδεικνύουν σε επενδυτές να επενδύουν εκεί, παρότι γνωρίζουν ότι έχει πρόβλημα δανεισμού. Που σημαίνει ότι αυτά τα «σπίτια» έχουν πάρει μηνύματα για το τι επίκειται στην Ελλάδα...

Ήδη, όσοι έχουν ανοικτές δουλειές επισπεύδουν το κλείσιμό τους... Κι αυτό προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις που χειροτερεύουν το κλίμα στην αγορά...

Κατά τις ίδιες έγκυρες πηγές, στις οποίες το «ΠΑΡΟΝ» έχει απόλυτη εμπιστοσύνη από την επιβεβαίωση εκτιμήσεων και πληροφοριών τους σε προηγούμενα σημαντικά γεγονότα, οι δύο επόμενες εβδομάδες θα δείξουν προς τα πού κατευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και τι επιφυλάσσει για την Ελλάδα.

Φαίνεται ότι τις διαθέσεις αυτές στα κέντρα λήψεως αποφάσεων της ΕΕ έχει υπ' όψιν του ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, γι' αυτό, εκτιμούν οι ίδιες πηγές, από τις αρχές του Δεκέμβρη έχει χαμηλώσει τους ρυθμούς, έχοντας και τη βεβαιότητα ότι ο... οδικός χάρτης του Μνημονίου δεν βγαίνει... Η υποχώρηση, εκεί που επειγόταν για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μετά την ψήφιση με τη διαδικασία του κατεπείγοντος του νομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ, αλλά και η χαλαρότητα σε άλλες εξαγγελίες μεταρρυθμίσεων, στις αποκρατικοποιήσεις και στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, επιβεβαιώνουν τις παραπάνω διαπιστώσεις.


Δύο τα σενάρια για τη σωτηρία
του Νότου

Στο τραπέζι των συζητήσεων για τον Μηχανισμό που πρέπει να δημιουργηθεί, μια και αυτός που συστήθηκε τον περασμένο Μάιο για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και των άλλων χωρών, δύο είναι τα σενάρια που έχουν προταθεί για τη σωτηρία του Νότου.

Το ένα προβλέπει τη δημιουργία ενός Μηχανισμού ευρωπαϊκού, κάτι ανάλογου με το ΔΝΤ, και ως ΕΕ θα δανείζει τις χώρες που έχουν ανάγκη (όχι μόνο τις προβληματικές – σήμερα ακόμα και η Γερμανία δανείζεται) με επιτόκιο ανάλογο του ανοίγματος από πλευράς χρέους και ελλείμματος. Η ίδρυση του Μηχανισμού αυτού θα προβλέπει και την έκδοση του ευρωομολόγου.

Το άλλο σενάριο υποστηρίζει τη σύσταση ενός Μηχανισμού που θα αναλάβει τη διαχείριση του χρέους κάθε χώρας και θα επιβάλει το... πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής στις χώρες που αναθέτουν στον Μηχανισμό το χρέος τους... Με ό,τι σημαίνει αυτό...

Ανεξάρτητα από το ποιο από τα δύο σενάρια θα επιλεγεί, υπάρχει πρόθεση αποβολής της Ελλάδας από το ευρώ, ώστε να χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα σαν φόβητρο για το τι περιμένει όποια χώρα πάει σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό...

Επιστροφή στη δραχμή

Μια τέτοια απόφαση αυτόματα θα σημάνει επιστροφή στη δραχμή. Και ανατροπή πολλών... Δεν συμφωνούν πάντως όλοι με τους καταστροφολόγους που ισχυρίζονται ότι με την επιστροφή στη δραχμή θα είναι τα πράγματα χειρότερα και απ' ό,τι είναι σήμερα και από τα πολύ χειρότερα που έρχονται, όταν όλο και περισσότεροι πιστεύουν ότι η ζωή των Ελλήνων οδηγείται πολλά χρόνια πίσω.

Τρία λένε είναι τα σενάρια. Να πάμε στο επίπεδο ζωής του 1994, το δεύτερο στο επίπεδο του 1974 και το χειρότερο στη φτώχεια του 1950. Θα έχει βέβαια η Ελλάδα τη δυνατότητα να «κόβει» χρήμα...

Για να μην υπάρχουν πάντως αυταπάτες, επιστροφή στη δραχμή δεν σημαίνει ότι σβήνεται το χρέος των 450 δισ. ευρώ... Οι δανειστές μας θα επιβάλουν τα μέτρα που προβλέπουν οι δανειακές συμβάσεις που έχουμε υπογράψει και για χρόνια η χώρα θα τελεί υπό κατάληψη...


Τι θα κάνει ο Γιώργος

Το ερώτημα είναι, αν πάνε να μας πετάξουν έξω, ποια θα είναι η αντίδραση του Γιώργου Παπανδρέου, ποιες μπορεί να είναι οι επιλογές του. Είναι πολύ πιθανόν να προχωρήσει σε εκλογές, πριν τον Απρίλιο (όπως έχει τελευταία γραφτεί), ακόμα και μέσα στον Φεβρουάριο, σηκώνοντας σημαία επανάστασης κατά των κακών Ευρωπαίων και των συμφερόντων.


Κινείται ο Βενιζέλος

Όμως εξελίξεις μπορεί να προκύψουν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της κυβέρνησης.

Τα φώτα μάλιστα πέφτουν στην ξαφνική αρθρογραφική δραστηριότητα τις τελευταίες μέρες του Βαγγέλη Βενιζέλου, υπό την ιδιότητα του συνταγματολόγου και όχι του υπουργού Άμυνας.


Και τα δύο άρθρα του αναφέρονται στο Σύνταγμα και στην ανάγκη αλλαγών του. Χαρακτηριστικός ο υπότιτλος «Το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης», όπως και «Το Σύνταγμα υπό διεθνή δικαστικό έλεγχο», όπου σημειώνει πολύ χαρακτηριστικά: «Πρέπει κατά βάθος να δούμε τι απομένει από τον πυρήνα του εθνικού κράτους, της εθνικής κυριαρχίας και του εθνικού Συντάγματος», που προφανώς εκφράζουν και ανησυχίες γι' αυτά που έρχονται, ακόμα και για το ενδεχόμενο να τεθεί η χώρα «υπό καθεστώς κατάληψης», από τους δανειστές μας. Και επομένως στην αναθεώρηση που θα γίνει χρειάζεται το Σύνταγμα να έχει «όπλα»...

Ανησυχίες που μπορεί να συνδέονται και με πολιτικές κινήσεις, δεδομένου ότι ο Βενιζέλος δεν έχει εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του για ψηλά, φιλοδοξίες που δεν ευδοκίμησαν στην αναμέτρηση με τον Γιώργο το 2007.


Ο ρόλος των ΗΠΑ

Ένα άλλο ζητούμενο είναι η στάση της Ουάσινγκτον απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου και προσωπικά του αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.

Είναι διαπιστωμένο ότι ο Ομπάμα έχει στηρίξει αναφανδόν τον πρωθυπουργό. Και έχει επανειλημμένα κάνει τηλεφωνικές παρεμβάσεις στη Μέρκελ για να χαμηλώσει την ανθελληνική γραμμή της.

Αλλά και ο Παπανδρέου έχει στηρίξει την αμερικανική γραμμή στην περιοχή μας, τόσο με τις αγκαλιές με την Τουρκία και τον Ερντογάν, όσο και με τη συμπαράσταση στον Χριστόφια για «συναινετική» (διάβαζε υποχωρήσεις και αποδοχή των τουρκικών θέσεων) λύση στο Κυπριακό που όμως δεν φαίνεται να προχωράει λόγω των αντιδράσεων του κυπριακού λαού που είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν.

Το γεγονός πάντως ότι από πλευράς Ελλάδος δεν υπήρξε ηχηρή απάντηση στις συνεχείς και ακραίες τουρκικές προκλήσεις και στην αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας, εκτιμάται πολύ από την Ουάσινγκτον. (Εκείνο θα έλειπε... να ήταν και αχάριστοι... Σ' όλα «γιες» λέμε...). Οι δίοδοι που είχαν ανοίξει με τη Ρωσία έκλεισαν... Όλα τα Βαλκάνια πλέον ελέγχονται πλήρως... Ούτε φωνή, ούτε αντίδραση καμία...

Read More

ΜΙΣΘΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

*Τι πρέπει να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι

Του Κώστα Νικολάου*

Πληθαίνουν οι καταγγελίες εργαζομένων στο Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων της ΓΣΕΕ. Οι επιχειρήσεις, μια πίσω από την άλλη, κάνοντας πράξη τις επιθυμίες του ΣΕΒ, έξω από το πλαίσιο του νόμου προχωρούν σε μειώσεις μισθών. Έτσι λέει ο νόμος ισχυρίζονται! Οι μισθοί θα πρέπει να μειωθούν και να υπογράψετε «ατομική επιχειρησιακή σύμβαση» τους λένε...


Η κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως. Αντί να αντιμετωπίσει την εκτεταμένη εργοδοτική αυθαιρεσία, με τον νόμο 3899/2010, εκτός των άλλων καταργεί όλες τις συλλογικές συμβάσεις των ΔΕΚΟ, ενώ στον ιδιωτικό τομέα υπό ορισμένες προϋποθέσεις (μέσω ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων) έδωσε τη δυνατότητα της μείωσης των μισθών. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα βρίσκονται σε απόγνωση. Βομβαρδισμένοι και από την παραπληροφόρηση πως όλοι οι μισθοί θα μειωθούν στα 740 ευρώ και καθώς ούτε επιχειρησιακά σωματεία έχουν, αλλά ούτε τις επιθεωρήσεις εργασίας και μπροστά στο φόβο της απόλυσης, δεν ξέρουν τι να κάνουν.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι

1) Σύμφωνα με την ισχύουσα εργατική νομοθεσία, οι μισθοί νόμιμοι ή συμβατικοί, προστατεύονται και δεν μπορεί να μειωθούν μονομερώς.

2) Οι μισθοί διακρίνονται σε νόμιμους και συμβατικούς. Νόμιμος μισθός είναι αυτός που ορίζεται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αποτελεί το ελάχιστο όριο που δικαιούται ο εργαζόμενος. Συμβατικός μισθός είναι αυτός που ορίζεται από ατομικές συμφωνίες ή από επιχειρησιακή συνήθεια, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μικρότερος του νόμιμου μισθού. Ακόμα και αν συμφωνηθεί κάτι τέτοιο η συμφωνία αυτή είναι άκυρη.

Οι μισθοί νόμιμοι ή συμβατικοί θα πρέπει να καταβάλλονται στο συγκεκριμένο χρόνο που έχει συμφωνηθεί και στο ακέραιο. Σε διαφορετική περίπτωση, είτε αυτό αφορά καθυστέρηση καταβολής μισθού, είτε αφορά περικοπή μισθού, συνιστούν ποινικό αδίκημα.

Συνέπειες - ποινικές κυρώσεις

1) Στην μη καταβολή μισθού νόμιμου ή συμβατικού, ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να προβεί σε επίσχεση εργασίας μέχρι να του καταβληθεί το οφειλόμενο ποσό.

2) Ο εργοδότης που δεν καταβάλει τις αποδοχές των εργαζομένων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματικά ποσά και εάν η μήνυση γίνει στο χρόνο που έπρεπε να καταβάλλονται οι μισθοί, τότε το αδίκημα είναι αυτόφωρο.

3) Δικαίωμα μήνυσης κατά του εργοδότη που παραβαίνει το συγκεκριμένο νόμο έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και οι επιθεωρήσεις εργασίας.

4) Οι επιθεωρήσεις εργασίας υποχρεούνται να ανταποκρίνονται στο αίτημα των εργαζομένων και να ζητούν την ποινική δίωξη του εργοδότη όταν αυτός αρνείται να καταβάλει τους μισθούς.

5) Οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα, επίσης, να προσφύγουν στα αστικά δικαστήρια και να απαιτήσουν κάθε διαφορά στο μισθό έως και 5 χρόνια πριν, συνυπολογίζοντας ακόμα και τις διαφορές που επήλθαν στα δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, επίδομα άδειας, υπερωρίες, νυχτερινά, κ.λπ.

«Ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις»

Σύμφωνα με το νόμο 3899/2010 και μόνο για τις επιχειρήσεις, που υπάρχει και λειτουργεί επιχειρησιακό σωματείο, δίνεται η δυνατότητα να μειωθούν οι μισθοί και τα ημερομίσθια κάτω και από τις κλαδικές συμβάσεις. Και αυτό μόνο εφόσον η συμφωνία αυτή υπογραφεί από το επιχειρησιακό σωματείο.

Για τις επιχειρήσεις που δεν υπάρχει και δεν λειτουργεί επιχειρησιακό σωματείο, οι εργοδότες μπορούν να απευθύνονται στα αντίστοιχα κλαδικά σωματεία ή ομοσπονδίες και για να μειωθούν οι μισθοί θα πρέπει να το δεχτούν και να υπογράψουν τα συνδικάτα αυτά.

Οι μειώσεις μισθών μέσω των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων θα ισχύουν για ένα χρόνο και μπορούν να παραταθούν για έναν επιπλέον. Όμως, οι μειώσεις μισθών δεν μπορεί να είναι κάτω από τα όρια της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης συμπεριλαμβανομένων των τριετιών και το επίδομα συζύγου τα οποία για το 2010 είναι: Μισθωτοί: Από 739,56€ έως 1.020,80€ ευρώ. Ημερομίσθιοι: Από 33,04 έως 45,74 ευρώ.

Εργαζόμενοι και συνδικάτα

Τα συνδικάτα, ιδιαίτερα τα εργατικά κέντρα, όλες οι ομοσπονδίες θα πρέπει να σημάνουν συναγερμό και να μην αφήσουν κανέναν εργαζόμενο μόνο του, αλλά και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να απευθύνονται στα συνδικάτα και να μην κινούνται μόνοι τους. Τα επιχειρησιακά σωματεία, που δέχονται πιέσεις για μειώσεις μισθών δεν θα πρέπει να μείνουν μόνα τους, καθώς τα υπόλοιπα συνδικάτα, όλο το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να βρεθούν αλληλέγγυα με τα επιχειρησιακά σωματεία.

Εξυπακούεται ότι τα σωματεία θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα βρεθεί κανένας συνδικαλιστής που θα υποκύψει στις πιέσεις των εργοδοτών για να υπογράψει τέτοιου είδους συμφωνίες. Τυχόν συμφωνίες που θα υπογραφούν θα πρέπει να ελεγχθεί η νομιμότητά τους, τόσο η κατά τον 1264/82 νομιμότητα του σωματείου που την υπέγραψε, όσο και για την καταχρηστικότητά τους και επίσης να ελεγχθεί εάν συμπεριλαμβάνει με τους ίδιους όρους όλο το προσωπικό της επιχείρησης.

Οι εργαζόμενοι που δεν υποκύπτουν στις πιέσεις και για το λόγο αυτό απολύονται, έχουν δικαίωμα και θα πρέπει μέσα σε 3 μήνες να διεκδικήσουν και δικαστικά την επαναπρόσληψή τους καθώς και τους μισθούς υπερημερίας.

Για περισσότερες πληροφορίες οι εργαζόμενοι μπορούν να απευθύνονται και στο ΚΕΠΕ/ΓΣΕΕ στο τηλέφωνο 210-8202100 και να ζητούν τη γνώμη της νομικής υπηρεσίας.

Το υπουργείο εργασίας αρμόδιο για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, θα πρέπει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για να σταματήσουν οι παράνομες και μονομερείς μειώσεις μισθών. Οι μονομερείς μειώσεις μισθών θα πρέπει να κηρυχτούν ως κακουργηματικές και οι εργοδότες που προβαίνουν στις πράξεις αυτές να τιμωρούνται με πολύ μεγαλύτερες ποινές και πρόστιμα. Οι απολύσεις που έγιναν ή αυτές που θα γίνουν για το λόγο αυτό, θα πρέπει να θεωρούνται άκυρες και καταχρηστικές. Σε διαφορετική περίπτωση, η σιγή και η απραξία θα πρέπει να εκληφθούν ως συνέργεια που θα πρέπει να εξεταστεί και το ενδεχόμενο της παράβασης καθήκοντος των αρμοδίων υπουργών.

* Ο Κώστας Νικολάου είναι μέλος
της Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ.
nikolaou@kepea.gr

Read More

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Αυστηρή απάντηση έδωσε ο γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κριτική που άσκησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας για τις δηλώσεις της καγκελαρίου Μέρκελ κατά τη χθεσινή επίσκεψή της στην Κύπρο.Η καγκελάριος δεν έχει ανάγκη από «μαθήματα ιστορίας», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ για την αναφορά του κ. Ερντογάν, αν η καγκελάριος Μέρκελ γνωρίζει ότι το 2004 η Ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε το σχέδιο Ανάν.
«Εκείνο που διατύπωσε η καγκελάριος στην Κύπρο είναι ότι το πρόβλημα που βαραίνει και τις δύο κοινότητες του νησιού - και συνεπάγεται μειονεκτήματα και για τις δύο - μπορεί να επιλυθεί μόνον όταν και οι δύο πλευρές επιδείξουν θάρρος για δημιουργικές, συμβιβαστικές λύσεις», είπε ο κ.Ζάιμπερτ.

Πρόσθεσε ότι «αυτό το θάρρος πρέπει να απαιτηθεί και από την τουρκική πλευρά όπως και από την Ελληνοκυπριακή πλευρά ». Κατά τον εκπρόσωπο, η αντίδραση του κ. Ερντογάν «οφείλεται ενδεχομένως στο ότι δεν ήταν σωστά και καλά ενημερωμένος για όσα είπε η καγκελάριος στην Κύπρο».

Ο κ. Ζάιμπερτ σημείωσε ότι εκτός από την κατανόηση της Γερμανίας για την ανάγκη υπέρβασης της διαίρεσης του νησιού που απορρέει από τη δική της εμπειρία, υπάρχει επίσης ένα ευρωπαϊκό και διεθνές ενδιαφέρον.

«Το γεγονός πως υπάρχει ελάχιστη πολιτική πρόοδος στο μέτωπο αυτό, εμποδίζει τη συνεργασία στην ΕΕ, την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας και πάνω από όλα τη συνεργασία μεταξύ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ», είπε ο εκπρόσωπος. Διαβεβαίωσε δε ότι η διαδικασία δρομολόγησης μιας λύσης θα στηριχθεί από το Βερολίνο «με κάθε δυνατό μέσο».

Η Γερμανία, από την 1η Ιανουαρίου 2011 και για τα επόμενα χρόνια έχει θέση μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Read More

ΑΘΗΝΑ

1. Η ΚΤΙΣΗ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Η πόλη των Αθηναίων κτίστηκε, σύμφωνα με τον Απολλόδωρο, από το βασιλιά της Αττικής Κέκροπα ( που κατά το Πάριο Χρονικό βασίλευε το έτος 1318 πριν από το Διόγνητο = 1582 π.Χ.) και για το όνομα της προσκάλεσε σε διαγωνισμό τους θεούς του Ολύμπου. Πρώτος ήρθε στην Αττική και διαγωνίστηκε ο θεός της θάλασσας, ο Ποσειδώνας, ο οποίος πρότεινε στον Κέκροπα να ονομαστεί η πόλη με το όνομα του, δηλαδή να ονομαστεί «Ποσειδώνια» και ως ανταμοιβή θα τη έκανε κυρίαρχη των θαλασσών. Μάλιστα, για να αποδείξει του λόγου του το αληθές, χτύπησε με την τρίαινά του τον τεράστιο βράχο που βρίσκεται εκεί (και όπου μετά έγινε η Ακρόπολη της Αθήνας) και αυτός αμέσως άρχισε να τρέχει θάλασσα. Μετά ήρθε η Αθηνά, η θεά της σοφίας, η οποία πρότεινε στον Κέκρωπα να ονομαστεί η πόλη με το όνομα της, δηλαδή να ονομαστεί «Αθηνά» και κείνη ως ανταμοιβή θα της πρόσφερε ευημερία. Μάλιστα για να αποδείξει του λόγου της το αληθές χτύπησε με το δόρυ της το βράχο και εκείνος αμέσως ξεφύτρωσε μια ελιά. Ακολούθως οι 12 θεοί του Ολύμπου, ως κριτές των Αγώνων, έδωσαν τη νίκη στη θεά Αθηνά, η χάρη και η σοφία της οποίας βοήθησε να δημιουργηθεί ο περίφημο κράτος και ο ανεπανάληπτος Αθηναϊκό πολιτισμός, πρβ:

«Κέκροψ αυτόχθων, συμφυές έχων σώμα ανδρός και δράκοντος, της Αττικής εβασιλευσε πρώτος, και την γην πρότερον λεγομενην Ακτην αφ᾽ εαυτου Κεκροπιαν ωνόμασεν. επί τούτου, φασιν, έδοξε τοις θεοις πόλεις καταλαβεσθαι, εν αίς έμελλον έχειν τιμας ίδιας έκαστος. ήκεν ουν πρωτος Ποσειδων επι την Αττικήν, και πλήξας τη τριαινῃ κατα μεσην την ακρόπολιν απεφηνε θάλασσαν, ην νυν Ερεχθηιδα καλουσι. μετα δε τουτον ήκεν Αθηνα, και ποιησαμενη της καταλήψεως Κεκροπα μάρτυρα εφύτευσεν ελαιαν, η νυν εν τω Πανδροσειῳ δεικνυται. γενομενης δε έριδος αμφοιν περι της χώρας, διαλύσας Ζευς κριτας έδωκεν, οὐχ ὡς είπον τινες, Κεκροπα και Κραναόν, οὐδε Ερυσιχθονα, θεους δε τους δώδεκα. και τούτων δικαζόντων η χώρα της Αθήνας εκριθη, Κέκροπος μαρτυρήσαντος ότι πρώτη την ελαιαν εφύτευσεν. Αθηνα μεν ουν αφ᾽ εαυτης την πόλιν εκάλεσεν Αθήνας, Ποσειδων δε θυμω οργισθεις τὸ Θριάσιον πεδιον επεκλυσε και την Αττικην ύφαλον εποιησε. (Απολλόδωρος, Γ 3,14)

Ο Ηρόδοτος, σχετικά με την ονομασία των Αθηναίων, αναφέρει τα εξής: «Οι δε Αθηναίοι, όταν οι Πελασγοί κατείχαν τη σήμερον καλούμενη Ελλάδα, ήσαν Πελασγοί και λέγονταν Κραναοί, επί δε της εποχής του βασιλέως Κέκροπα μετονομάστηκαν Κεκροπίδες, όταν δε παρέλαβε την αρχή ο Ερεχθέας μετονομάστηκαν Αθηναίοι και όταν ο Ίωνας, ο γιος του Ξούθου, έγινε στρατάρχης των Αθηναίων μετονομάσθηκαν Ίωνες από αυτόν» (Ηρόδοτος Η 44).

2. Η ονομασία της Αττικής

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο και το Πάριο χρονικό ο Κέκροπας μετονόμασε τη χώρα από Ακτική - Αττική (ονομασία που είχε πάρει από το βασιλιά Ακταίο) σε Κεκροπία. Μετά βασίλεψε ο Κραναός, που νυμφεύτηκε τη Μύνητα από τη Λακεδαιμόνα και γέννησε την Κρανάη, την Κραιναίχμη και την Ατθίδα, από την οποία ο Κραναός μετονόμασε τη χώρα σε Ατθίδα. Στη συνέχεια τον Κραναόν εξόρισε ο Αμφικτύων του Δευκαλίωνος, που κατ΄άλλους ήταν αυτόχθων και κατ’ άλλους όχι, και αυτόν ο Εριχθόνιος. Ο Εριχθόνιος ήταν γιος του Ηφαίστου και της Ατθίδας ή του Ηφαίστου και της Θεάς Αθηνάς και από αυτόν η Αττική ονομάστηκε και Ερεχθηίς.

Σημειώνεται επίσης ότι:

1) Σύμφωνα με την ετυμολογία το όνομα «Ακτική – Αττική» σημαίνει η παράλια γη (εξ ου και στη μυθική ονομασία της Αθήνας περιπλέκεται ο Ποσειδώνας) και ως λέξη παράγεται από το ουσιαστικό «η ακτίς – ακτή» = «ακίς + τίθημι»: άκρα (η), ακρωτήριο (το), ακτάζω, άκτιος, παράκτιος (ο,η) κ.α. Από αυτά και τα: ακτή > Ακτική – Αττική, Ατθίς κ.α. Αθήναι = λατινικά «Attenae - Athenae” = αγγλικά Athens.

2) Το όνομα «Αθήνα» (= η πόλη) έχει προέλθει ετυμολογικά από ουσιαστικοποίηση (και με μεταφορά του τόνου) του επιθέτου «Αθηνάα – Αθηνά» (= η θεά) κάτι ως τα: θερμή - Θέρμη, αξία – άξια, αξίαι - άξιαι κλπ

3) Σύμφωνα με το Δημοσθένη: «Ο Κέκροπας ήταν μισός δράκοντας και μισός άνθρωπος, αναμφίβολα, η φρονιμάδα του ήταν ανθρώπινη(προσομοιάζονταν με την ανθρώπινη μορφή του) και η δύναμή του δρακόντεια (τω συνέσιν αυτού προσωμομοίουν ανθρώπω και αλκήν δε δράκοντι»)».(Δημοσθένης, Επιτάφιος 31)

Read More

ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ ΤΕΛΙΚΑ

Ο εθνικισμός και η πολιτική ‘αρχαιοποίησης’ της χώρας από την σκοπιανή κυβέρνηση αποτελούν σημαντικά εμπόδια στην εξεύρεση λύσης στη διαφορά καθώς οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε ένα ευαίσθητο στάδιο.

Αυτό γράφει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας σε επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Ban Ki-Moon.

Η επιστολή που έχει ημερομηνία ‘Παρασκευή 12 Νοεμβρίου’, εστάλη σε όλα τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όταν η Αθήνα είχε συμφωνήσει, για τον επόμενο γύρο των συνομιλιών με τον Νίμιτς, που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Φεβρουαρίου, όπως δημοσιεύθηκε.

«Η ηγεσία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, για ακόμη μια φορά επιστρέφει στον εθνικισμό και στην αρχαιοποίηση της χώρας, αυτή τη φορά εκδηλώθηκε με μια σειρά από ανάγλυφες παρουσιάσεις διακεκριμένων ελληνικών ιστορικών στοιχείων και συμβόλων της αρχαίας Μακεδονίας, όπως ο ήλιος της Βεργίνας, ο οποίος αποτελεί μέρος του σχεδιασμού ‘Σκόπια 2014’».

Επισημαίνεται, ότι για την Αθήνα, αυτό αποτελεί απόδειξη ότι τα Σκόπια έχουν παραβιάσει την ενδιάμεση συμφωνία, που προβλέπει τη βασική ιδέα των αμοιβαίων υποχωρήσεων, ώστε να καταλήξουμε σε μια λύση στη διαφωνία του ονόματος. Η ελληνική κυβέρνηση ισχυρίζεται, ακόμη, ότι μια θετική προσέγγιση με την αποδοχή ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό θα σημάνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων.

«Είναι μια προσπάθεια χειραγώγησης της διεθνούς κοινότητας πριν από την έναρξη της διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης μετά την καταγγελία κατά της Ελλάδας για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας με το βέτο του Βουκουρεστίου», εκτιμά το Υπουργείο Εξωτερικών των Σκοπίων.

Ο σκοπός (της Ελλάδας) είναι να δημιουργήσει τη λανθασμένη αντίληψη, ότι, δηλαδή, η πΓΔΜ, είναι αυτή που παραβιάζει τη συμφωνία. Δεν υπάρχει έκπληξη από την επιστολή του Δρούτσα αφού η αλληλογραφία με τα Ηνωμένα Έθνη ενισχύθηκε μετά την σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, και ιδιαίτερα όταν απέστειλε η πΓΔΜ σχετική επιστολή στον ΟΗΕ.

Οι ελληνικές διαμαρτυρίες για το σχέδιο ‘Σκόπια 2014’ εστάλησαν και στο υπουργείο Εξωτερικών των Σκοπίων.

Το υπουργείο διευκρινίζει ότι έχει λάβει τα όλα μέτρα, ώστε να υπάρχει δικαιολόγηση για τα μνημεία της πλατείας των Σκοπίων.

Οι τοποθετήσεις των μνημείων των λιονταριών στη γέφυρα ‘Γκότσε Ντέλτσεφ’ έγιναν με συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτισμού και διαπιστώθηκε ότι δεν παραβιάζεται η σχετική αναφορά της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ πΓΔΜ και Ελλάδας.

Read More

ΜΑΣΗΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ

Μήνυμα στους ιδιώτες ότι το δημόσιο δεν θα πληρώσει τη χασούρα από τα διόδια αλλά και από την μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου, που έχει φτάσει έως το 25% στη Βόρεια Ελλάδα, έστειλε την Τετάρτη ο υπουργός Υποδομών κ. Δημήτρης Ρέππας.


Υπογράμμισε πάντως ότι η λύση στο πρόβλημα θα δοθεί μόνο με τα ηλεκτρονικά διόδια (οι οδηγοί θα πληρώνουν με βάση τη διανυόμενη απόσταση), τα οποία όμως προβλέπεται να εφαρμοστούν σε δύο χρόνια, αρχής γενομένης από την Εγνατία Οδό. Την ώρα που οι κινητοποιήσεις ενάντια στα διόδια γιγαντώνονται και ο δήμαρχος Στυλίδας κ. Απόστολος Γκλέτσος πρωτοστατεί στην άρση των περιοριστικών μπαρών, το υπουργείο δηλώνει κατηγορηματικά ότι την ευθύνη της είσπραξης των διοδίων άρα και το ρίσκο για διαφυγόντα έσοδα έχουν οι ιδιώτες.
Ο κ. Ρέππας εμφανίζεται με τον τρόπο αυτό να ξεκαθαρίζει δημόσια ότι δεν θα ικανοποιήσει αιτήματα παραχωρησιούχων που ζητούν να αποζημιωθούν εξαιτίας της άρνησης των πολιτών να πληρώσουν στους σταθμούς των διοδίων. Οι παραχωρησιούχοι πάντως δεν κρύβουν ότι τα τιμολόγια για τις κάρτες ελεύθερης διέλευσης που παρέχουν σε πολίτες όπου χρειάζεται να διευκολυνθούν οι τοπικές μετακινήσεις, βαρύνουν το δημόσιο, άσχετα εάν δεν την έχουν πληρωθεί.
«Το δημόσιο οφείλει να παρέχει διευκολύνσεις στις εταιρείες για την είσπραξη των διοδίων» είπε ο κ. Ρέππας δικαιολογώντας έτσι και την απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, με την οποία άναψε το πράσινο φως στην χορήγηση των προσωπικών στοιχείων των οδηγών που δεν πληρώνουν. «Δεν υπάρχει περιθώριο παρανόησης, ότι τα διόδια πρέπει να πληρώνονται» δήλωσε.( ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΥΡΙΕ ΡΕΠΠΑ ΟΧΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΜΕ)
Το δημόσιο, με βάση τις συμβάσεις παραχώρησης που κυρώθηκαν με νόμο στη βουλή το 2007, μπαίνει εγγυητής μόνο σε δύο αυτοκινητοδρόμους: το Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και τον Άξονα Κεντρικής Ελλάδας (Ε65), που έχουν θεωρηθεί δύο έργα που ενδεχομένως να εμφανίσουν χαμηλό κυκλοφοριακό φόρτο για αυτό και έχει προβλεφθεί η επιδότηση του διοδίου τους.
Ο υπουργός, τόνισε ότι όπως η χώρα έτσι και τα έργα περνούν μια βαθιά κρίση καθώς χρηματοδοτούνται από το τραπεζικό σύστημα και συγκεκριμένα από 27 μεγάλες ξένες τράπεζες, για αυτό και πρέπει να στηριχθούν.

Read More

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ

Titanium Yiayiannos Gallery
Είσοδος ελεύθερη

18.01.2011 έως 06.02.2011
Τρίτη – Παρασκευή 18:00-22:00
Σάββατο – Κυριακή 11:00-15:00


Στη μεγάλη ή στη μικρή περιπέτεια της ζωής μας είχαμε στα χέρια μας το μέτρο του ζην ή και του ευ ζην, τη δραχμή· ένα σπουδαίο δημιούργημα του ελληνικού πολιτισμού που έμαθε τους ανθρώπους να συναλλάσσονται με πρακτικό και δημιουργικό τρόπο. Η δραχμή, στη μακραίωνη ιστορία της, απλώθηκε σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του τότε γνωστού κόσμου. Και... έτυχε σ’ εμάς να γίνουμε μάρτυρες του τέλους μιας πορείας δύο χιλιάδων επτακοσίων χρόνων. Μεγαλώσαμε, σπουδάσαμε, δημιουργήσαμε με εργαλείο αλλά και στήριγμα τη δραχμή και τώρα που δεν είναι πια στα χέρια και στη τσέπη μας, θέλοντας να την τιμήσουμε, την κάναμε κόσμημα στο πέτο μας και στο μέρος της καρδιάς.

Η πορεία της δραχμής στο χρόνο και στη γεωγραφία υπήρξε περιπετειώδης μέχρι που απεσύρθη στις προθήκες των μουσείων νομισμάτων για να δώσει τη θέση της στο ευρώ.

Η τελευταία πράξη της συναρπαστικής ιστορίας της δραχμής γράφτηκε πριν από δέκα χρόνια όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ την 1η Ιανουαρίου του 2001, οπότε η δραχμή αποσύρθηκε και η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ΟΝΕ συμπληρώνοντας το ιστορικό κενό στην ήδη υπάρχουσα κοινοτική ένωση.

Οι άλλοι Ευρωπαίοι χρειάζονται πολλούς ακόμα αιώνες για να ισοφαρίσουν την προσφορά της δραχμής στον πολιτισμένο κόσμο, ώστε να δικαιούνται να κοσμήσουν το πέτο τους με το νόμισμά τους.

Η Titanium Yiayiannos Gallery στα πλαίσια ενός προγράμματος μεγάλων θεματικών εκθέσεων οργάνωσε και θα παρουσιάσει την έκθεση με τίτλο «Με μια δραχμή στην τέχνη», όπου 80 καλλιτέχνες ψηλαφούν τη φόρμα και οραματίζονται την εικόνα του κέρματος της δραχμής, εικόνες με στοιχεία δραματικά, με στοιχεία ηρωικά, με σχολιασμό και σαρκασμό, με σύμβολα αρχαία και σύγχρονα. Μια έκθεση τιμή - μνήμη στη δραχμή που υπήρξε το αρχαιότερο νόμισμα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η έκθεση δεν προτείνει και δεν σκέφτεται ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά. Είναι μια συναισθηματική προσέγγιση και προσπαθεί να εικονογραφήσει εκείνα τα λόγια της μεγάλης Ελληνίδας αθλήτριας την ώρα του θριάμβου της μέσα στο ολυμπιακό στάδιο. Να μια άλλη φιγούρα που θα μπορούσε να απεικονισθεί στο υποθετικό νέο κέρμα της δραχμής καθώς ελπίζουμε η έκθεση αυτή να παρακινήσει κι άλλους πολλούς καλλιτέχνες ώστε να αποτελέσει κύριο σώμα ενός μελλοντικού μουσείου της δραχμής.

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα υπάρχει αναμνηστικό κόσμημα – καρφίτσα πέτου (επίχρυση δραχμή) – διακριτικό & ενθύμιο.

Titanium Yiayiannos Gallery
Βασιλέως Κωνσταντίνου 44, 116 35 Αθήνα, Τηλ: +302107297644

Read More

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ

Μία τρομερή αποκάλυψη για τον ρόλο της ελληνικής αστυνομίας, διαβάσαμε πρόσφατα στο γνωστό πλέγμα των αποκαλύψεων των απορρήτων τηλεγραφημάτων - αναφορών των πρεσβειών των ΗΠΑ προς το State Department, σχετικά με τον ρόλο της αστυνομίας στην χώρα μας.
Σε αυτές τις "αναφορές" γίνεται λόγος για μία συνάντηση του τ. Πρέσβη των ΉΠΑ στην χώρα μας, με τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Λευτέρη Οικονόμου - επί της πρόσφατης Υπουργείας Χρυσοχοϊδη. Σε αυτήν την συνάντηση, όταν ο Λευτέρης Οικονόμου "ενημέρωνε" τον Ντ. Σπέκχαρντ για το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης ειπώθηκε ότι "Το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης προς την Ελλάδα, απαιτεί πολιτικές λύσεις στο διεθνές πεδίο. Αλλά εν τω μεταξύ η Ελλάδα "σφραγίζει τα σημεία εξόδου της" για να εμποδίσει κυκλώματα οργανωμένους εγκλήματος αλλά και τους ίδιους τους μετανάστες να κινηθούν προς την Δυτική Ευρώπη"

Όχι δεν διαβάσατε λάθος.

Αντί η ΕΛ.ΑΣ. του κ. Χρυσοχοϊδη και του κ. Οικονόμου να προστατεύει την Ελλάδα και τους Έλληνες πολίτες, αντί να "σφραγίζει" τα σημεία εισόδου στην χώρα μας, έχει ταχθεί στο να "σφραγίζει" τα σημεία εξόδου, ώστε να τους εμποδίζει να φύγουν από την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα ο κ. Οικονόμου "ενημέρωσε" τον πρέσβη των ΗΠΑ ότι δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα λιμάνια της Κορίνθου, της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας αλλά και στα αεροδρόμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η μεταναστευτική πολιτική της χώρας μας, δεν υπαγορεύεται από την ανάγκη προστασίας των Ελλήνων ή ο,τιδήποτε έχει να κάνει με το ελληνικό κράτος, αλλά έχει να κάνει με άλλου είδους ζητήματα και "υποχρεώσεις" των υπουργών και των επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας.

Πρόκειται όμως για ένα ζήτημα το οποίο χρήζει ιδιαίτερης σημασίας, καθώς αναδεικνύεται η μεταγωγή των Ελλήνων σε β΄ κατηγορίας πολίτες αλλά και η θέση της Ελλάδας ως "αποθήκης" μεταναστών από τις χώρες του τρίτου κόσμου.

Την ίδια στιγμή που η χώρα μας στενάζει από την οικονομική κρίση υπουργοί και ανώτατοι αξιωματικοί "φτιάχνουν προφίλ" πουλώντας εκδούλευση στο εξωτερικό.

Από εκεί πηγάζουν και τα "ανθρωπιστικά" δήθεν αισθήματα τους, τα οποία πουλάνε στον ελληνικό λαό. Από εκεί πηγάζουν και οι αλλεπάλληλες "νομιμοποιήσεις" με τις οποίες τους δίνεται το δικαίωμα να παραμείνουν στην Ελλάδα ή οι αλλεπάλληλες "προθεσμίες" που έχουν για να φύγουν δήθεν από την Ελλάδα.

Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι ολόκληρη η χώρα μας, έχει μεταβληθεί σε ένα χώρο υποδοχής και αποθήκευσης μεταναστών, τους οποίους οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν.

Και αντί η Ελληνική Αστυνομία, η οποία πληρώνεται από το υστέρημα του ελληνικού λαού, να προσπαθεί να ανακόψει την μεταναστευτική ροή, το μόνο που κάνει είναι να φυλά επί της ουσίας τα σύνορα των άλλων κρατών, αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει εντός της ελληνικής επικράτειας.

Φυσικά στην ίδια συνάντηση ο Λευτέρης Οικονόμου ενημέρωνε τον Αμερικανό Πρέσβη ότι η ΕΛ.ΑΣ. δεν θα δείξει καμμία ανοχή στην ... ακροδεξιά βία και τον ... αντισημιτισμό, αλλά αυτό προφανώς είναι μια άλλη (!!!) ιστορία, που καθόλου δεν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο ζήτημα; ορίστε;

Read More

ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ;

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ έλληνες ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΣΗ Ε ΠΩΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ,ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Ψάχνουμε και δεν βρίσκουμε παιδί Βο(υ)λευτή ή Υπουργού να σπουδάζει σε δημόσιο σχολείο-πανεπιστήμιο! Τόσο πιστεύουν σε αυτή την χώρα!

Από την Μύριαμ Αδάμου

H κόρη του Παπουτσή στο Yale-εκεί σπούδασε κι ο γιος του Αλογοσκούφη- o γιος του Σκανδαλίδη στο Georgetown, τα δίδυμα της Δαμανάκη στην Αγγλία.

Τα πρώτα χρόνια του σοσιαλισμού (στις 18 σοσιαλισμός)- στην εγχώρια λαιφασταιλοβλαχομπαρόκ έκδοσή του- ήθελαν τα κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά και τους βουλευτές του, ν ανταγωνίζονται ποιος θα βγάλει την πιο όμορφη γκόμενα, ποιος θα πρωτοπάει στη Μύκονο-ενίοτε με θαλαμηγούς επιχειρηματιών-ποιος θα οδηγήσει την πιο ακριβή κούρσα και ποιος θ αποκτήσει την πιο μεγάλη βίλα.

Στη συνέχεια ανακάλυψαν τους υπεράκτιους λογαριασμούς και πάει λέγοντας.

Τα ίδια σκατά έκαναν και οι δεξιοί, στη διάρκεια των γνωστών παρενθέσεων που βρέθηκαν στην εξουσία.

Τα τελευταία χρόνια κι αφού τα ταγάρια-τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ- απέκτησαν πλέον τεράστιες περιουσίες, δόξα και πολυτελή διαβίωση, ανταγωνίζονται ποιος θα στείλει τα βλαστάρια του στο πιο μουράτο κολλέγιο –κυρίως των ΗΠΑ και της Αγγλίας-για σπουδές.

Στη μεγάλη λίστα με τα παιδιά της εξουσίας που σπουδάζουν σ αυτά τα κολλέγια-που χρειάζεται σε πολλές περιπτώσεις και λίγο σπρώξιμο για να επιλέξουν τον κανακάρη σου-προστέθηκαν πρόσφατα η κόρη του Χρήστου Παπουτσή και ο γιος του Κώστα Σκανδαλίδη.

Η κόρη του Παπουτσή σπουδάζει στο Yale και ο γιος του Σκανδαλίδη στο Georgetown.

Κάπου εκεί έξω σπουδάζουν και οι γόνοι όλων σχεδών των υπολοίπων πολιτικών-φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις με πιο ταπεινές επιλογές-οι οποίοι έφεραν τη χώρα στο σημείο της εξαθλιωμένης ζητιάνας που εκλιπαρεί γονατιστή τη ξένη ελεημοσύνη για να επιβιώσει. Ηταν οι πολιτικοί μας, από τη μεταπολίτευση ως σήμερα, που έφεραν τη χώρα σ αυτό το σημείο της ξεφτίλας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Κι όμως τόσο οι ίδιοι όσο και οι γόνοι τους ζουν πλουσιοπάροχα σαν ντούροι καπιταλιστές.

Πρόσφατα η κόρη γαλάζιου πρώην κυβερνητικού στελέχους αναρωτιόταν πως είναι να είναι κανείς φτωχός. Στο σπίτι του συγκεκριμένου κυρίου η τουαλέτα είναι κοντά στα 80 τ.μ και δεν είναι αυτός που φαντάζεστε.

Το άρθρο που ακολουθεί για τις σπουδές των γόνων της εξουσίας γράφτηκε από τη Βασιλική Σιούτη το 2007 στην «Ελευθεροτυπία». Προγενέστερο είναι και το άρθρο της Ολυμπίας Λιάτσου. Αμφότερα όμως διαχρονικά και αποκαλυπτικά.

Σύμφωνα με πληροφορίες η κα Άννα Διαμαντοπούλου σε πρόσφατο ταξίδι της στην Αμερική έκανε ένα τσεκάρισμα του ιδανικού Πανεπιστημίου για τον γιο της.

Διαβάστε τη συνέχεια>

Την ώρα που ο μέσος Ελληνας αναρωτιέται αν τα δημόσια ή τα «μη κρατικά» πανεπιστήμια είναι καλύτερα για το μέλλον του παιδιού του και οι πολιτικοί εμφανίζονται διχασμένοι, στην πράξη τα προβλήματα αυτά δείχνουν λυμένα.



Κι αυτό διότι όσοι έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε ονομαστά πανεπιστήμια του κόσμου «(...) μακριά από τον ορυμαγδό των καταλήψεων και την απραξία των απεργιών στα δημόσια ΑΕΙ», όπως έγραψε πρόσφατα και ο καθηγητής Κ. Μπέης, το κάνουν.

Στο «κατεστημένο» ανήκει, φυσικά, και το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι που διετέλεσαν υπουργοί Παιδείας(!) (Γ. Αρσένης, Π. Ευθυμίου, Γ. Παπανδρέου...) δεν εμπιστεύθηκαν τα παιδιά τους στη δημόσια εκπαίδευση, ούτε καν στην πρωτοβάθμια.

*Τα παιδιά του «τσάρου» της Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, δεν έδωσαν καν πανελλήνιες εξετάσεις. Προτίμησαν το International Baccalaureat (ΙΒ), δηλαδή το διεθνές απολυτήριο, που επιλέγουν όσοι θέλουν να σπουδάσουν απευθείας στο εξωτερικό. Σήμερα, ο πρωτότοκος ο Σπύρος, σπουδάζει Οικονομικά, στο Yale, και η αδερφή του, η Αθηναΐδα, Ιστορία στο London School of Economics (LSE).

*Τα παιδιά της Ντόρας Μπακογιάννη πήγαν επίσης στο εξωτερικό. Η μεγαλύτερη, η Αλεξία, σπούδασε Επικοινωνία στη Σορβόνη και έκανε μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Ο γιος της, Κώστας Μπακογιάννης, Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και έχει κάνει μεταπτυχιακά (Δημ. Διοίκηση) στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου, το Χάρβαρντ.

*Ο γιος του Γ. Παπανδρέου, ο Αντρίκος, αφού αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών, πήγε στις

ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης για να σπουδάσει Οικονομικά. Στη συνέχεια, πήγε στη Νορβηγία για μεταπτυχιακές σπουδές, τις οποίες συνεχίζει σήμερα στο Λονδίνο. Στις ΗΠΑ θα σπουδάσει και η Μαργαρίτα Παπανδρέου, η κόρη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, η οποία είναι στην Γ' λυκείου προετοιμάζεται κι εκείνη για το ΙΒ.

*Σπουδές στη Βρετανία και στις ΗΠΑ έχουν κάνει και τα τρία παιδιά του έλληνα επιτρόπου στην Κομισιόν, Στ. Δήμα. Στα βιογραφικά και των τριών φιγουράρουν μερικά από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια: Η κόρη του Αντιγόνη σπούδασε βιολογία στο Imperial του Λονδίνου, έκανε μεταπτυχιακά στην Οξφόρδη και διδακτορικό στο Κέμπριτζ. Ο γιος του Κώστας σπούδασε Νομικά στην Οξφόρδη και έκανε μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης. Ο μικρότερος γιος, ο Χρήστος, σπούδασε Νομικά στο Queen Mary του Λονδίνου αλλά και στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Εκανε μεταπτυχιακό στο LSE και στο ίδιο πανεπιστήμιο έκανε και το διδακτορικό του.
*Ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Παπαθανασίου, έχει δύο κόρες που έχουν σπουδάσει και οι δύο στο Λονδίνο. Η μεγάλη έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στο King's College και η μικρή Ευρωπαϊκές Σπουδές και Πολιτική Επιστήμη στο UCL.

*Στο Λονδίνο σπούδασαν νομικά και έκαναν master και οι δύο γιοι του Δ. Σιούφα (η κόρη του φοίτησε στο ιδιωτικό κολέγιο, στην Αθήνα, BCA).

*Ο γιος του Β. Πολύδωρα Γιώργος διάλεξε την Ιταλία και το Πανεπιστήμιο του Καμερίνο για να σπουδάσει Νομικά.

*Η κόρη του Γιάννου Παπαντωνίου, η Δάφνη, σπούδασε Κοινωνιολογία και Κοινωνικές Επιστήμες στο Κέιμπριτζ και πήρε μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από την Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού.

*Η κόρη του Π. Ευθυμίου(!) Σελήνη έφυγε απευθείας μετά το λύκειο για σπουδές στο Λονδίνο.

*Για την Αγγλία έφυγαν και τα δίδυμα της Μαρίας Δαμανάκη: ο γιος της σπουδάζει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του York και η κόρη της στο Leicester.

*Στη Βρετανία, στο Essex, σπουδάζει και το παιδί του αντιπροέδρου της Βουλής, Σ. Χατζηγάκη.
Πολλά παιδιά πολιτικών, ωστόσο, προτιμούν να ολοκληρώσουν τις προπτυχιακές σπουδές τους στην Ελλάδα και να φύγουν στις ΗΠΑ ή στην Ε.Ε. για μεταπτυχιακά ή διδακτορικό.

*Οι κόρες του Κ. Σημίτη έχουν περάσει και οι δύο από το Λονδίνο. Η Φιόνα, που είναι ζωγράφος, έκανε μεταπτυχιακά στην Ιστορία της Τέχνης και η Μαριλένα (έχει σπουδάσει στο Πολιτικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών) έκανε μεταπτυχιακά στο Columbia της Νέας Υόρκης και στο London School of Economics, όπου έκανε και το διδακτορικό της.

*Η μεγάλη κόρη του Ν. Κωνσταντόπουλου, η Ζωή, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και έκανε μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

*Η κόρη του υφυπουργού Αμυνας, Νόρα Μιχαλολιάκου, πήρε μάστερ στο Μάρκετιγκ, στο Stratchlyde της Σκοτίας μετά τις σπουδές της στην Ελλάδα, στο ιδιωτικό κολέγιο «IST» όπου φοίτησε στο τμήμα Διοίκησης Επιχείρησεων.
Αρκετά παιδιά πολιτικών, ωστόσο, προτίμησαν να δώσουν πανελλήνιες. Ο γιος του Γ. Παπαντωνίου, Νικήτας, σπούδασε Φυσική στην Αθήνα, έκανε μεταπτυχιακό στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου τώρα κάνει και το διδακτορικό του.

*Οι δίδυμες κόρες του Β. Πολύδωρα, Μαργαρίτα και Κωνσταντίνα, σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά Ευρωπαϊκές Σπουδές.

*Η κόρη του Α. Παπαληγούρα ολοκληρώνει τις σπουδές της στο Πάντειο, στο τμήμα ΜΜΕ (ενώ έχει αποφοιτήσει και από τη θεατρική σχολή του Θεάτρου Τέχνης).

*Τα παιδιά του Σ. Τσιτουρίδη, Κυριάκος και Βιργινία, σπουδάζουν στο Πάντειο, ενώ η κόρη του Γ. Καλού στη Νομική Σχολή της Αθήνας.
*Στη Νομική φοίτησε και η μικρή κόρη του υπουργού Αιγαίου, Αρ. Παυλίδη, αλλά και μία από τις δύο κόρες του υφυπουργού Εσωτερικών, Απ. Ανδρεουλάκου.

*Κάποιοι γόνοι πολιτικών προτιμούν για τις σπουδές τους το ιδιωτικό ελληνοαμερικανικό κολέγιο Deree: Η μεγάλη κόρη του υπουργού Αιγαίου σπούδασε εκεί Κοινωνιολογία και Management, η κόρη του υφυπουργού Εξωτερικών, Θ. Κασσίμη, Οικονομικά και Επικοινωνία και ο γιος του Τηλ. Χυτήρη Επικοινωνία.

*Σπουδές σε ιδιωτικά ιδρύματα ή απευθείας στο εξωτερικό έκαναν και τα παιδιά των ηγετών της αριστεράς(!!!). Η κόρη τηςΑλέκας Παπαρήγα, Βασιλεία, επέλεξε το Deree, για να σπουδάσει Οικονομικά, ενώ οι δυο κόρες του Αλ. Αλαβάνουπροτίμησαν τα βρετανικά πανεπιστήμια για να σπουδάσουν Κοινωνική Ανθρωπολογία και Καλές Τέχνες.

Άρθρο της Βασιλικής Σιούτη δημοσιευμένου στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" στις 14/01/2007-Αντιγραφή: Μ. Ευαγγελίδης

Κι ένα παλιότερο άρθρο (του 1999) της Ολυμπίας Λιάτσου στην ίδια εφημερίδα:

«Για λόγους ωραρίου, είμαι υποχρεωμένη να στείλω το παιδί μου στο ιδιωτικό», δήλωνε πρόσφατα σε ραδιοφωνική εκπομπή μέλος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οταν τα πράγματα δεν λέγονται με το όνομά τους... Για λόγους που όλοι εμείς ξέρουμε, αλλά εκείνοι δεν τους ομολογούν, δηλαδή για λόγους «ασφάλειας», επιφανή στελέχη της πολιτικής μας ζωής δεν εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία. Προτιμούν να πληρώνουν κάτι παραπάνω (μερικά εκατομμύρια δηλαδή), αλλά να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Και να που τούτες τις μέρες δικαιώθηκαν. Πόσο δικαιούται όμως ο υπουργός Παιδείας, την ώρα που προσπαθεί να αναβαθμίσει τη δημόσια Παιδεία, να επιλέγει για την παιδεία της κόρης του ένα ιδιωτικό σχολείο, από τα πιο εγγυημένα μάλιστα; Γιατί δεν τη στέλνει σε ένα από τα ολοήμερα Δημοτικά σχολεία που νομοθέτησε ο ίδιος και τα διαφημίζει ως τα σχολεία του 2000; Από τους 15 υπουργούς και υφυπουργούς της κυβέρνησης που τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολείο, οι 9 έχουν επιλέξει το ιδιωτικό. Δύο μόνον από τους υπουργούς στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία. Eίναι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Φιλ. Πετσάλνικος και ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Γ. Πασχαλίδης.

Kαι τα τρία παιδιά του κ. Πετσάλνικου πηγαίνουν στο δημόσιο, όπως και το ένα αγόρι του κ. Πασχαλίδη, που είναι στο Γυμνάσιο. Από τους υφυπουργούς, τώρα, σε δημόσιο σχολείο της περιοχής όπου κατοικούν πηγαίνουν ο γιος του υφυπουργού Μεταφορών Ν. Σαλαγιάννη, ο γιος του υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας Αλ. Μπαλτά, η κόρη του υφυπουργού Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδηκαι η κόρη του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ.

Στο Κολέγιο Ψυχικού πηγαίνει η μικρή κόρη του υπουργού Παιδείας Γ. Αρσένη.

Στο Κολέγιο είναι επίσης μαθητής του Δημοτικού ο γιος του υπουργού Εξωτερικών Θ. Πάγκαλου.

Στο ίδιο σχολείο και τα δύο παιδιά του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου (η κόρη του στο Δημοτικό, ο γιος του στο Λύκειο).

Στο Αρσάκειο Λύκειο πηγαίνει η κόρη του υφυπουργού Παιδείας Γ. Ανθόπουλου. Στη Λεόντειο Σχολή είναι μαθήτρια στο Λύκειο η κόρη του υπουργού Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλου.
Στο Αρσάκειο πηγαίνουν στο Δημοτικό τα δύο αγόρια της δέυτερης γυναίκας του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου. Στη Σχολή Μωραΐτη είναι μαθήτρια της Β' Λυκείου η κόρη του υπουργού Περιβάλλοντος Κ. Λαλιώτη. Στη Γερμανική Σχολή, στο Δημοτικό, πηγαίνει ο γιος του υφυπουργού ΕργασίαςΧρ. Πρωτόπαπα.

Στα Εκπαιδευτήρια των Κωστέα-Γείτονα πηγαίνει, στο Nηπιαγωγείο, ο γιος της υφυπουργού ΑνάπτυξηςΑννας Διαμαντοπουλου. Στα Πρότυπα Eκπαιδευτήρια στη Θεσσαλονίκη είναι μαθήτρια στο Δημοτικό η κόρη του υπουργού Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλου.

Τα παιδιά των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ πλην του γενικού γραμματέα Α. Αντωνάκου, που στέλνει το γιο του σε ιδιωτικό σχολείο, πηγαίνουν στα δημόσια της περιοχής τους.

Aπό τους αρχηγούς κομμάτων μόνον ο πρόεδρος του Συνασπισμού N. Kωνσταντόπουλος έχει παιδιά που πηγαίνουν σχολείο. Στο Kολέγιο Ψυχικού είναι μαθήτρια του Δημοτικού η μικρή του κόρη, ενώ η μεγαλύτερη πηγαίνει Λύκειο, στα Eκπαιδευτήρια Kωστέα-Γείτονα.

H κόρη της γενικής γραμματέως του KKE Aλέκας Παπαρήγα, που τελείωσε το Λύκειο στο Kολέγιο Ψυχικού, είναι τώρα σπουδάστρια στο Deree, το οποίο είναι Eργαστήριο Eλευθέρων Σπουδών.

Read More

Η ΚΥΠΡΟΣ ΘΕΛΕΙ.....Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΠΟΡΕΙ;

Η τουρκική πλευρά δεν ανταποκρίνεται στα βήματα της Κύπρου για συμβιβασμό εκτίμησε η Γερμανίδα καγκελάριος που πραγματοποιεί ιστορική επίσκεψη στην Κύπρο. Η Άγκελα Μέρκελ διαβεβαίωσε ότι η χώρα της θα κάνει ό,τι μπορεί για να ξεπεραστεί ο διαμελισμός της Κύπρου.

Απευθυνόμενη στον πρόεδρο της Κύπρου κατά τις κοινές δηλώσεις... τους, επεσήμανε πως «εκτιμούμε το θάρρος και τις πρωτοβουλίες σας για λύση του Κυπριακού» και πρόσθεσε ότι «η τουρκική πλευρά δεν ανταποκρίνεται στα δικά σας βήματα για έναν συμβιβασμό».

Η λύση του Κυπριακού πρέπει να προέλθει από τον κυπριακό λαό με τη βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών, είπε η καγκελάριος της Γερμανίας και πρόσθεσε ότι θα έχει συνομιλίες και με την ηγεσία της Τουρκίας. Επίσης, επεσήμανε ότι η Γερμανία θέλει να βοηθήσει στη συνεργασία ΝΑΤΟ – ΕΕ και ότι τάσσεται υπέρ της συνέχισης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, ανεξάρτητα, όπως σημείωσε, με την τελική τους μορφή.

«Στη Γερμανία, συμφέρει η λύση του Κυπριακού και η εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», κατέληξε.

Από την πλευρά του, ο Κύπριος πρόεδρος, Δημήτρης Χριστόφιας χαρακτήρισε την επίσκεψη Μέρκελ στην Κύπρο «ιστορικό ορόσημο» και τόνισε ότι στη συζήτησή τους η καγκελάριος επέδειξε «συγκινητικό ενδιαφέρον» για την Κύπρο.

Όπως είπε ο κ. Χριστόφιας επενδύει στη φιλία με την κ. Μέρκελ και στη στήριξη της Γερμανίας μέχρι την απαλλαγή της Κύπρου από την κατοχή και τον εποικισμό.

Ο Κύπριος πρόεδρος υπογράμμισε ότι «το όραμά του είναι η Κύπρος να καταστεί γέφυρα ειρήνης στην περιοχή και φιλίας μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας».

Read More

ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Στη δεκαετία του ΄70 ένα από τα τραγούδια που με συγκίνησαν και μου γνώρισαν την τέχνη του Κώστα Γεωργουσόπουλου ήταν ο «γέρο-δάσκαλος»...

που στην διαθήκη του έγραφε: «Στον τάφο θάθελα, σαν θα πεθάνω, πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω.

Και δίχως λάθη παρακαλώ».Κάθε φορά που ακούω για αλλαγές και νέα συστήματα στην παιδεία, μου έρχεται στο μυαλό ο γέρο-δάσκαλος του χωριού και το παράπονο του……

Ο καθηγητής, ο ποιητής, ο κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος μου μίλησε και αυτή τη φορά θυμωμένος –ίσως περισσότερο από ποτέ- για το νέο λύκειο. «Είναι εγκληματικό ότι γίνεται προαιρετικό το μάθημα της ιστορίας! Εγώ θα τους έλεγα να πάνε –απλώς για να πάρουνε μίαν απάντηση- να δούνε τι ιστορία και πόση ιστορία κάνουνε οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι και οι Αλβανοί! Εμείς μέσα σ΄αυτό το περιβάλλον τι κάνουμε;»

Εγγονός και γιος εκπαιδευτικών, συνταξιούχος εκπαιδευτικός ο ίδιος προβλέπει ζοφερό το μέλλον της παιδείας και πιστεύει πως τα παιδιά θα χάσουν πολλά από τα νέα συστήματα. «Δεν θα μιλήσουμε πια για τον εμφύλιο; Δεν θα μιλήσουμε πια για την Μικρασιατική καταστροφή; Για να εξοικονομήσουμε ώρες καταργούμε την ιστορία; Εγώ δεν ισχυρίζομαι πως η ιστορία διδασκόταν σωστά. Να αλλάξουμε μέθοδο! Να αλλάξουμε βιβλία»!

Του επισημαίνω πως η ιστορία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα πεδίο βολής όπου κάνουν ασκήσεις διάφοροι συγγραφείς σχολικών βιβλίων και διάφοροι «ειδικοί σύμβουλοι και γραμματείς».

Αναρωτιέμαι μήπως όλα αυτά είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. «Είναι μια ολόκληρη νοοτροπία. Θα έλεγα πως αυτό μου μυρίζει εκπαιδευτικό μεταμοντερνισμό. Και θεωρώ το μεταμοντερνισμό καταστροφή για την τέχνη και για την επιστήμη. Δεν το θεωρώ αμηχανία αυτό. Το θεωρώ ειρωνεία και ένα είδος εμπτυσμού σε ότι μέχρι τώρα έχει προσφέρει ο πολιτισμός!»

Έχει ζήσει από μέσα το σύστημα και ξέρει τις παθογένειές του. Πιστεύει στους εξειδικευμένους καθηγητές για τα αρχαία, τα νέα ελληνικά, την ιστορία και τα λατινικά και μιλάει στο newsbomb.gr με την σοφία της πολύχρονης εμπειρίας του. «Ο πολυδύναμος φιλόλογος είναι μια απάτη! Εκείνος που έχει τελειώσει το τμήμα ψυχολογίας, παιδαγωγικής, φιλοσοφίας και δεν έχει κάνει παρά ένα εξάμηνο λατινικά, πάει στο Καρπενήσι να διδάξει λατινικά.

Τα παιδιά που κάνουν φροντιστήριο ξέρουν πιο πολλά από αυτόν! Αν δεν αλλάξει το σύστημα παραγωγής δασκάλων και δεν υπάρξει το πολλαπλό βιβλίο δεν μπορεί να γίνει τίποτα .Αν δεν υπάρξει εξειδίκευση, ούτε αρχαία θα μάθουν, ούτε νέα ελληνικά, ούτε ιστορία».

Μπορώ να τον ακούω να μιλάει ώρες για τον Όμηρο, για τους αρχαίους λυρικούς, για τα μέτρα, για τους ρυθμούς, για τους χαρακτήρες, για τις συγκρούσεις, για τις λέξεις, για τις δονήσεις της αρχαίας γλώσσας.

Για όλα αυτά που νοιώθω πως σιγά-σιγά χάνονται από τον τόπο που τα γέννησε. Και που χωρίς αυτά θα είναι ένας άλλος άγνωστος τόπος. Τελειώνοντας μου λέει γελώντας. «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που πήρα σύνταξη. Γιατί δεν θα μπορούσα να συνεννοηθώ ούτε με τα παιδιά-που δεν φταίνε- ούτε με τους συναδέλφους!»

Read More

ΜΑΙΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ Louis Vuitton

Σφράγισαν για τέσσερις μέρες το κατάστημα της Κηφισιάς με τα Louis Vuitton γιατί πουλούσε μαϊμούδες. Όλα ξεκίνησαν όταν γνωστή κυρία της κοσμικής Αθήνας (για ευνόητους λόγους δεν σας λέμε το όνομά της) πήγε να αλλάξει ένα ζευγάρι παπούτσια που είχε αγοράσει στην Αθήνα στο αντίστοιχο κατάστημα του Παρισιού και της είπαν ότι είναι «μαϊμού». Το κατάστημα του Παρισιού ενημέρωσε τα κεντρικά της εταιρεία και έτσι ειδοποιήθηκαν οι αρμόδιες αρχές στην Ελλάδα. Η πλούσια κυρία εξαγριωμένη πήγε στο κατάστημα της Κηφισιάς που είχε δώσει ένα μεγάλο ποσό για μαϊμού και όχι για αυθεντικά Louis Vuitton, έκανε ολόκληρη φασαρία γιατί επλήγη το γόητρό της και η φήμη της. Η υπόληψη της γνωστής κυρίας...
λοιπόν ξεσκέπασε το κύκλωμα με τις μαϊμούδες. Κινητοποιήθηκε το ΣΔΟΕ που έκανε επιτόπου έρευνα και διαπιστώθηκε ότι το κατάστημα παρά το όνομά του πωλούσε στην τιμή των αυθεντικών προϊνόντα μαϊμούδες. Το κατάστημα της Κηφισιάς το σφράγισαν για 4 μέρες. Το θέμα δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό αφού η εταιρεία προσπαθεί να περισώσει την φήμη της.

Πού ακούστηκε σε κατάστημα της Louis Vuitton στην Κηφισιά μαϊμούδες. Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά.
ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΩΣ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ
ΠΑΝΤΩΣ ΕΜΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΛΥΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΕΙΔΩΜΕΝ

Read More

Η ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ..........ΚΑΡΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ

Του Νίκου Χειλαδάκη Δημοσιογράφου - Συγγραφέα - Τουρκολόγου.

Την ίδια περίοδο που εδώ στην Ελλάδα κάποιοι «εθελότυφλοι» και «ραγιαδόφρονες» επιμένουν να επιβάλουν στα σχολικά μας βιβλία...
μια εξωραϊσμένη και εξωπραγματική εικόνα για την παρουσία των Τούρκων στην ελληνική ιστορία, την ίδια περίοδο που τα ελληνικά μεγάλα κανάλια προβάλουν με μανία κάποια εξωπραγματικά τουρκικά σήριαλ καλλιεργώντας στο ελληνικό κοινό μια απατηλή εικόνα για την σύγχρονη Τουρκία, στην ιδία την Τουρκία προκάλεσε σοκ η δημοσίευση μιας αποκαλυπτικότατης έρευνας του ίδιου του τουρκικού Γενικού Επιτελείου σχετικά με την εικόνα που έχουν για τους Τούρκους, πολίτες άλλων χωρών.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα αυτή, σε 27 χώρες η εικόνα της Τουρκίας και των Τούρκων, όπως παρουσιάζεται στα σχολικά βιβλία της ιστορίας, είναι το λιγότερο θα έλεγε κανείς αρνητική και φτάνει μέχρι του σημείου να χαρακτηριστούν σαν η χειρότερη μάστιγα της ανθρωπότητας. « Στρατός του διαβόλου», «Απατεώνες», «Ύπουλοι», «Κηφήνες», «Παράσιτα», «Βιαστές», «Εισβολείς», «Αρπάγες», «Πλιατσικολόγοι», «Βάρβαροι του Αττίλα», «Τύραννοι», είναι...
λίγα από τα χαρακτηριστικά επίθετα με τα οποία «κοσμείται» η λέξη Τούρκος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια σειρά χωρών από την Μέση Ανατολή μέχρι την Φιλανδία, οι Τούρκοι κατέχουν το ρεκόρ των αρνητικών χαρακτηρισμών σε σημείο να παρομοιάζονται με την μεγαλύτερη συμφορά για τους λαούς των χωρών αυτών. Το εντυπωσιακό δε είναι ότι τέτοιοι χαρακτηρισμοί εμφανίζονται σε σχολικά βιβλία ακόμα και μουσουλμανικών χωρών, ακόμα και χωρών που σήμερα συνδέονται με φιλικές και συμμαχικές σχέσεις με την Τουρκία.

Συγκεκριμένα στην Αλβανία, στην όγδοη τάξη της στοιχειώδης εκπαίδευσης αναφέρετε ότι από όπου πέρασαν οι Τουρκοι έπεσε μαύρη σκλαβιά, οι μάνες βιαστήκαν, οι άντρες πουλήθηκαν σαν δούλοι και σκλάβοι. Στην Βοσνία Ερζεγοβίνη, στην εβδόμη τάξη της στοιχειώδης εκπαίδευσης οι Τούρκοι χαρακτηρίζονται σαν κλεφτές, βιαστές, ληστές, και παράσιτα και προστίθεται πως εξ αιτίας της σκλαβιάς στους Τούρκους οι λαοί των σκλαβωμένων χωρών υπέστησαν μεγάλη καθυστέρηση στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη και έμειναν πολύ πίσω σε σύγκριση με τους άλλους λαούς της Ευρώπης. Στα Σκόπια, στην πρώτη τάξη του Λυκείου αναφέρετε πως οι Τούρκοι βασάνιζαν, κρέμαγαν τους αγωνιστές του λαού, τους κάρφωναν πάνω σε πασσάλους, τους έγδερναν με τον χειρότερο τρόπο.

Αλλά και εκτός των Βαλκανίων υπάρχουν επίσης πολύ επικριτικές αναφορές για το πέρασμα των Τούρκων. Έτσι στην Ουκρανία, στην εβδόμη τάξη της στοιχειώδους εκπαίδευσης αναφέρετε ότι ο Χασάν πασάς μετά την εξέγερση της Κριμαίας έφερε στην Πόλη τριακοσίους σκλάβους που τους πούλησε στο σκλαβοπάζαρο. Εκεί χωρίστηκε η μάνα από το παιδί της και ο γιος από τον πατέρα, μέσα από ένα ανεπανάληπτο θρήνο των δύστυχων σκλάβων. Είναι γνωστή βέβαια η θέση της Αρμενίας όπου στα σχολικά της βιβλία καυτηριάζεται με πολύ έντονο τρόπο όλη η ιστορική διαδρομή των Τούρκων και φυσικά δίνετε μεγάλη έμφαση στην γενοκτονία που έγινε σε βάρος του αρμενικού λαού.

Επίσης στα σχολικά βιβλία της Γερμανίας αναφέρετε με έντονα επικριτικό για τους Τούρκους ύφος η καταπίεση των Κούρδων, ενώ η ίδια η Τουρκία χαρακτηρίζετε σαν ένα ακραίο εθνικιστικό κράτος και ότι ο τουρκικός στρατός είναι στρατός βασανιστηρίων. Τέλος στα σχολικά βιβλία της μακρινής Φιλανδίας υπάρχουν και εκεί άκρως υποτιμητικές για τους Τούρκους αναφορές. Συγκεκριμένα αναφέρετε ότι στην Τουρκία απαγορεύετε η χρήση της μητρικής γλώσσας για τους Κούρδους, ότι γίνονται βασανιστήρια σε άτομα των μειονοτήτων και ότι από το 1984 το ΡΚΚ, που χαρακτηρίζετε σαν απελευθερωτικό κίνημα, έχει αρχίσει ένοπλο αγώνα κατά της τουρκικής καταπίεσης. Οι έντονα επικριτικές για την Τουρκία και τους Τούρκους αναφορές σε βιβλία της σχολικής εκπαίδευσης επεκτείνονται και σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία, Γαλλία, Ρωσία, ακόμα και στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί στην ίδια την Τουρκία, στην γειτονική Συρία έχουν καταγραφεί 92, (οι περισσότερες), επικριτικές αναφορές για το πέρασμα των Οθωμανών και των Τούρκων από την χώρα τους, στην Κυπριακή Δημοκρατία 65, στην Βουλγαρία 50 και 43 στην Βοσνία Ερζεγοβίνη.

Ένα άλλο μεγάλο πολιτικό-ηθικό σοκ που υπέστησαν πρόσφατα οι Τούρκοι είναι με την τελευταία κυβερνητική αλλαγή της Βουλγαρίας. Ο νέος πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπόικο Μπορίσοφ, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ίδιου του τουρκικού τύπου, δήλωσε επίσημα πως η Βουλγαρία θα διεκδικήσει αναγνώριση της γενοκτονίας που υπέστησαν οι Βούλγαροι στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα από τους Τούρκους, με τις σφαγές που έγιναν τότε σε πολλές βουλγαρικές επαρχίες. Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες που έφταναν από την Σόφια, ο Βούλγαρος πρωθυπουργός φέρονταν να είχε δηλώσει στον Βούλγαρο δημοσιογράφο, Γεώργκι Κοριτάρωφ, πως η Βουλγαρία έχει το δικαίωμα της απαίτησης της ιστορικής δικαίωσης.

Πρόσθεσε δε ότι σύντομα θα φέρει στο βουλγαρικό κοινοβούλιο ψήφισμα με το οποίο θα οριστεί ημέρα επετείου της βουλγαρικής γενοκτονίας που υπέστη ο βουλγαρικός λαός από τους Τούρκους τον δέκατο ένατο αιώνα. Η δήλωση αυτή τάραξε τα τουρκικά ΜΜΕ, ενώ πολλοί την Άγκυρα τόνιζαν ότι αυτό γίνεται κατόπιν πιέσεων του γνωστού ακροδεξιού βουλγαρικού κόμματος, ΑΤΑΚΑ, που βρήκε ενισχυμένο από τις τελευταίες εκλογές και φέρετε να στηρίζει την νέα κεντροδεξιά βουλγαρική κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσωφ. Το ΑΤΑΚΑ και στο παρελθόν είχε καταφερθεί έντονα κατά της Τουρκίας και την είχε κατηγορήσει ότι υποκινεί την τουρκόφωνη μουσουλμανική μειονότητα της Βουλγαρίας για να εξυπηρετήσει τα τουρκικά συμφέροντα στην περιοχή. Μάλιστα τις παραμονές των εκλογών είχε διοργανώσει μεγάλες διαδηλώσεις στα σύνορα Τουρκίας Βουλγαρίας, με έντονα αντιτουρκικό χαρακτήρα προσπαθώντας να εμποδίσει τα καραβάνια των τουρκόφωνων ψηφοφόρων που έρχονταν οργανωμένοι από την Τουρκία όπου μένουν τα τελευταία χρόνια, για να ψηφήσουν στις τελευταίες βουλγαρικές εκλογές.

Να σημειωθεί ότι το ΑΤΑΚΑ έχει πρωτοστατήσει στο παρελθόν στο βουλγαρικό κοινοβούλιο για την αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας και μάλιστα το 2006 είχε φέρει σχετικό νομοσχέδιο στην βουλγαρική βουλή αλλά τελικά το νομοσχέδιο είχε απορριφθεί κατόπιν έντονων αντιδράσεων της Τουρκίας, αλλά και των εκπροσώπων της τουρκόφωνης μειονότητας στην βουλγαρική βουλή.

Αλλά και στην ίδια την Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια νέα συζήτηση γύρω από τον ορισμό του Τούρκου και τον ιστορικό του ρόλο που αντιδιαστέλλεται από αυτό των Οθωμανών. Σύμφωνα με μια μεγάλη μελέτη του αμερικανικού πανεπιστημίου Στάνφορντ, που αναδημοσιεύτηκε και στην Τουρκία από τον Τούρκο ιστορικό ερευνητή, Μπεκίρ Οζγκέ, μόνο το 9% των σημερινών κατοίκων της Τουρκίας μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν πραγματικά τουρκική καταγωγή από την κεντρική Ασία.

Η ταύτιση Τούρκων και Οθωμανών έγινε εδώ και 100 χρόνια περίπου και απετέλεσε στη συνέχεια το ιστορικό όπλο του Κεμάλ Ατατούρκ για να θεμελιώσει νέα τεχνητή εθνική συνείδηση στους κατοίκους της Μικράς Ασίας, που απέμειναν μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, τις σφαγές των χριστιανών και την περίφημη εθνοκάθαρση. Όπως αναφέρεται λοιπόν, μέχρι το 1876, η λέξη Τούρκος δεν απαντούσε πουθενά στα επίσημα έγραφα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο ίδιος ο Πορθητής αναφέρονταν σαν, «Ηγεμόνας των Ρωμιών», ενώ πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ήταν Έλληνας από μητέρα. Οι Οθωμανοί δεν μιλούσαν ποτέ τουρκικά και αυτό είναι γνωστό και σε πολλούς μελετητές και ιστορικούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η οθωμανική γλώσσα είναι κυρίως μείγμα αραβικών, και περσικών. Ακόμα και η σημερινή τουρκική γλώσσα χρησιμοποιεί χιλιάδες αραβικές και περσικές λέξεις. Η γλώσσα που μιλούσαν στο οθωμανικό σαράι ήταν κατ' εξοχή τα περσικά, ενώ το αλφάβητο που χρησιμοποιούσαν ήταν το αραβικό και η περσική παραλλαγή του.

Αλλά το πιο εκπληκτικό ήταν πως οι διανοούμενοι της Οθωμανική αυτοκρατορίας, οι ποιητές και οι άνθρωποι του σουλτάνου, έδειχναν σε κάθε ευκαιρία τον αποτροπιασμό τους και την αποστροφή τους προς κάθε τι που εμφανίζονταν σαν… τουρκικό. Ο μεγάλος Οθωμανός ποιητής, Μπακί, της εποχής του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, στο αποκορύφωμα της αυτοκρατορίας, είχε γράψει ένα έκπληκτο ποίημα για τους Τούρκους και έλεγε τα εξής χαρακτηριστικά : «Κανένα στέμμα δεν μπορεί να στέψει τον κάτοχο ένδειας και πενίας. Όποιος ανήκει στην τουρκιά, έχει αγύριστο κεφάλι. Ο Τούρκος στερείτε ικανότητας να ηγεμονεύσει». Ένας άλλος γνωστός Οθωμανός ποιητής, ο Νεφ, είχε πει, «Ο Θεός έχει στερήσει την πηγή της γνώσης από τους Τούρκους».

Ο Οθωμανός λόγιος, Χαφίζ Αχμέτ Τσελεμπί, είχε γράψει το 1499 αυτές τις πράγματι πολύ χαρακτηριστικές φράσεις, «Μην τύχει και λογιάσεις τον Τούρκο ως άνθρωπο. Αν κατά τύχη βρεθεί ζάχαρη σε χέρι Τούρκου, αυτή μετατρέπετε σε δηλητήριο. Μην θλίβεσαι καθώς αποκεφαλίζεις Τούρκο. Και πατέρας να’ ναι μην διστάσεις να σκοτώσεις τον Τούρκο». Οθωμανοί λόγιοι, όπως ο Ναιμά και ο Οθωμανός ιστορικός, Κεριμεντίν Μαχμούτ από το Άκσαράι, χαρακτήριζαν τους Τουρκογενείς σαν καθυστερημένους, πνευματικά βάρβαρους, θεομπαίχτες, αγύρτες, βρώμικους Χαρακτηριστικό είναι τα όσα αναφέρει ο Κεριμεντίν Μαχμούτ, «Τούρκοι, σκυλιά, λύκοι, κάνουν τον άγριο, αλλά όταν έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο το βάζουν στα πόδια». Στην Οθωμανική αυτοκρατορία μέχρι το 1912, όπως αναφέρει η μελέτη του αμερικανικού πανεπιστημίου, η λέξη Τούρκος και τουρκικός θεωρείτο σαν εχθρική προς την αυτοκρατορία. Ακόμα και στα επίσημα οθωμανικά έγραφα δεν γίνονταν καμία αναφορά για την τουρκικότητα της αυτοκρατορίας, αντίθετα σε όποια περίπτωση γίνονταν κάποια αναφορά, αυτή συνοδεύονταν πάντα με υποτιμητικές φράσεις.

Read More

ΛΑΘΟΣ ΖΥΓΗ

Φανταστείτε πως βρίσκεστε σε ένα Σούπερ Μάρκετ και λέτε στην υπάλληλο πίσω από το ψυγείο, να σας κόψει ένα κιλό τυρί. Φτάνοντας στο ταμείο, διαπιστώνετε, πως η υπάλληλος αντί να σας χρεώσει ένα κιλό, σας έχει χρεώσει το 8πλάσιο. Διαμαρτύρεστε και σας απαντούν, πως είτε ψωνίσετε μισό κιλό, είτε οκτώ, η ζυγαριά του καταστήματος χρεώνει πάντα …οκτώ κιλά. Σας ρωτώ: Θα δεχόσασταν ποτέ να πληρώσετε για οκτώ κιλά τη στιγμή που εσείς πήρατε μόνο ένα; Αυτόν που δεν δέχεται αυτή την παράλογη χρέωση και αντιδρά, εσείς τον θεωρείτε «τζαμπατζή»;

Σύμφωνα με τη σύμβαση παραχώρησης της « Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε.», η οποία αποτελεί πλέον νόμο του κράτους, τον οποίο οφείλουν να τηρούν όλοι ανεξαιρέτως, ο υπολογισμός του διόδιου τέλους προκύπτει από έναν μαθηματικό τύπο. Βάσει του τύπου αυτού η χρέωση ανέρχεται σήμερα περίπου στο ποσό των 4 λεπτών με ΦΠΑ ανά διανυόμενο χιλιόμετρο. Τι χρεωνόμαστε όμως πραγματικά στις καθημερινές μας μετακινήσεις;

Ο κάτοικος του Πλαταμώνα, ο οποίος μεταβαίνει στο δημοτικό κατάστημα της Λεπτοκαρυάς, για να παραλάβει π.χ. ένα πιστοποιητικό γέννησης και χρησιμοποιεί τον αυτοκινητόδρομο, καλείται σήμερα να πληρώσει συνολικά 6,20 Ευρώ (3,10 + 3,10) για μια απόσταση μόλις 8 χιλιομέτρων. Το ίδιο ποσό καλείται να πληρώσει και ο τουρίστας στο σταθμό διοδίων της Λεπτοκαρυάς, ο οποίος μένει στο Λιτόχωρο και χρησιμοποιεί τον αυτοκινητόδρομο για να επισκεφτεί με την οικογένειά του το Κάστρο του Πλαταμώνα (συνολικά 16 χιλιόμετρα πήγαινε-έλα).

Οι ίδιες οι εταιρείες, αλλά και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων, παραδέχονται πως οι χρεώσεις αυτές είναι …άδικες. «Οι αδικίες του συστήματος είσπραξης θα διορθωθούν, όταν μετά το 2013 θα εγκατασταθούν τα ηλεκτρονικά διόδια και ο χρήστης θα πληρώνει σύμφωνα με την απόσταση που διανύει» δηλώνει ο Υφυπουργός κ. Μαγκριώτης. Η δε εταιρεία υποστηρίζει, πως δεν έχει άλλη επιλογή και χρεώνει …άδικα κάποιους πολίτες, διότι το σημερινό σύστημα είσπραξης έχει κάποιες …ατέλειες.

Με άλλα λόγια, επειδή δεν μπορούν να γνωρίζουν, από ποιο σημείο μπήκε ο χρήστης στον αυτοκινητόδρομο και από πού βγήκε, όταν τον βρουν μπροστά τους ….του παίρνουν το κεφάλι!

Επειδή λοιπόν αρνούμαστε να πληρώνουμε το εξωφρενικό ποσό των 6, 20 Ευρώ για μια διαδρομή 8 χιλιομέτρων, ενώ θα έπρεπε σύμφωνα με τη σύμβαση –δηλαδή το νόμο του κράτους- γι αυτή την απόσταση να πληρώσουμε μόνο 32 λεπτά, κάποιοι μας απειλούν πως θα μας στείλουν στα δικαστήρια, θα διατάξουν την έκδοση ενταλμάτων πληρωμής και τελικά θα εγγραφούμε και στον Τειρεσία. Ε, λοιπόν αν έχετε τα κότσια, στείλτε μας τις ειδοποιήσεις πληρωμής για να πάμε στα δικαστήρια.

* Θέλουμε να δούμε ποιος δικαστής θα δικαιώσει τον …μπακάλη που βάζει ένα κιλό και χρεώνει οκτώ.
* Θέλουμε να δούμε, αν οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν πανάκριβα τέλη κυκλοφορίας και ταυτόχρονα διόδια.
* Θέλουμε να δούμε, αν έχει δικαίωμα μια εταιρία να προεισπράττει από τους πολίτες το τέλος μιας υπηρεσίας την οποία, ίσως κάποτε, προσφέρει στο μέλλον.
* Θέλουμε να δούμε, κατά πόσο είναι σύμφωνο με το σύνταγμα της χώρας, να υποχρεώνεις τους πολίτες να πληρώνουν διόδια σε μία ιδιωτική εταιρία, χωρίς να τους παρέχεις μια εναλλακτική λύση ελεύθερης μετακίνησης.
* Θέλουμε να δούμε, αν θα βρεθεί δικαστής να τιμωρήσει όλους εμάς, επειδή απαιτήσαμε το αυτονόητο, αναδείξαμε μια τεράστια κοινωνική αδικία εις βάρος των πολιτών και αρνηθήκαμε να πληρώσουμε το χαράτσι της παράνομα πειραγμένης ζυγαριάς τους. Φαντάσου δηλαδή, να ήταν και το τυρί δικό τους!

Όσο για σένα Δήμαρχε Κατερίνης κ. Σάββα Χιονίδη, μόνιμε απόντα από όλους τους αγώνες διαμαρτυρίας των συνδημοτών σου στους σταθμούς διοδίων της Πιερίας, πρέπει να γνωρίζεις, πως είναι υποχρέωσή σου να στηρίξεις με κάθε τρόπο τους συνδημότες σου και να γίνεις, πρώτος εσύ, εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια οικονομικής εκμετάλλευσης των πολιτών, του τόπου και ειδικά του Δήμου στον οποίο οι πολίτες σε επέλεξαν να διοικήσεις. Δεν μπήκες μπροστά και οι συνδημότες σου σε προσπέρασαν. Αντιλαμβανόμαστε, πως οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από το θέμα των διοδίων και ο συνάδελφός σου κ. Γκλέτζος σε φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση. Όχι, δεν ζητάμε να γκρεμίσεις τα διόδια! Απλά, στην επόμενη διαμαρτυρία να είσαι κι εσύ εκεί, γιατί στους αγώνες που θα ακολουθήσουν θα χρειαστούν ΟΛΟΙ! Άρχοντες και μη!
--

Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας (ΕΟΔνΠ)
Φλέμινγκ 19, Κατερίνη 601 00
Τηλ. 23510 31906 / Φαξ 23510 34 174
info@otoposmou.gr & www.otoposmou.gr

Read More

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

Η Ελληνική Σημαία και τα Ελληνικά χρώματα παραμένουν τα ίδια
από τον καιρό της Ελληνικής Επανάστασης του Έθνους μας
στις 25 Μαρτίου 1821.

H πρώτη Ελληνική σημαία με το λευκό σταυρό σε γαλανό φόντο, σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στην Μονή Ευαγγελίστριας στη Σκιάθο το.....
1807.
Σ' αυτή ο μοναχός Νήφωνας όρκισε τους οπλαρχηγούς
Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο τοu Γένους Επιφάνιο - Στέφανο Δημητριάδη και πολλούς άλλους, μετά από μεγάλη σύσκεψη που έκαναν στο Μοναστήρι της Ευαγγελιστρίας για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους.

H ελληνική σημαία με την επίσημη μορφή της οποίας καθορίστηκε το 1822
από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, είχε σταυρό, ως σύμβολο της ορθοδοξίας.

Η σημαία αυτή, αποτελούσε την επίσημη Ελληνική σημαία έως το 1978.

Η Επίσημη Σημαία του Ελληνικού κράτους καθιερώθηκε με νόμο στις 21-12-1978
οπότε και υιοθετήθηκε η "ναυτική", αυτή με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές.

Το ριγωτό πρότυπο επιλέχτηκε λόγω της ομοιότητάς του με την
κυματιστή θάλασσα που περιβάλλει τις ακτές της Ελλάδας.

Η εκδοχή του λευκού σταυρού μέσα σε κυανό πλαίσιο χρησιμοποιείται
ακόμα και σήμερα παράλληλα με την πιο διαδεδομένη μορφή με τις ρίγες.

άλλη εκδοχή

Από το 1832 έως το 1974 η μπλε σημαία με τον κεντρικό απλό λευκό σταυρό χρησιμοποιούνταν στο εσωτερικό της χώρας και η σημερινή σημαία, με το σταυρό πάνω αριστερά και τις ρίγες, χρησιμοποιούνταν στο εξωτερικό.
Τα χρώματα της σημαίας, γαλάζιο και λευκό, συμβολίζουν το γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το λευκό των αφρισμένων κυμάτων.
Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9, όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης,"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ `Η ΘΑΝΑΤΟΣ".
Ο λευκός σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, καθώς και τη συμβολή της Εκκλησίας στο σχηματισμό του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Σε όλους τους αγώνες του `Εθνους, οι `Ελληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο.
Μπορεί κανείς να ξεχάσει το γενναίο σημαιοφόρο που σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά, τη στιγμή που έστηνε την ελληνική σημαία στην κορυφή του Μπιζανίου το 1912 .
Στη μάχη που ακολούθησε, σκοτώθηκαν δέκα στρατιώτες για να μην πέσει η σημαία στα χέρια του εχθρού. Στο τέλος ο λοχίας, που είχε απομείνει, όρμησε στο ύψωμα, αγκάλιασε τη σημαία, κατρακύλησε αιμόφυρτος στην πλαγιά και όταν έφθασε στο διοικητή του τάγματος, στάθηκε όρθιος χαιρέτησε και ανάφερε στο διοικητή.
"Κύριε διοικητά, έχω την τιμή να σας παραδώσω τη σημαία".
Και έπεσε νεκρός.

άλλη εκδοχή

Οι 9 οριζόντιες γραμμές της Ελληνικής Σημαίας συμβολίζουν
τις εννέα μούσες της Ελληνικής Μυθολογίας.
Την Καλλιόπη (Επική Ποίηση), την Κλειώ (Ιστορία), την Ερατώ (ερωτική ποίηση),
την Ευτέρπη (Μουσική), την Μελπομένη (Τραγωδία),
την Πολύμνια (Ιερή Ποίηση, γεωμετρία, μιμητική και γεωργία),
την Τερψιχόρη (χορός), την Θάλια (κομωδία και ειδυλλικής ποίησης) και
την Ουρανία (αστρολογία).
Οι 9 μούσες ενέπνευσαν ολόκληρο τον Ελληνικό πολιτισμό,
από τον καιρό του Ομήρου μέχρι τον Παλαμά, τον Σεφέρη και τον Ελύτη ως και σήμερα.
Ο Ηρόδοτος έλεγε ότι το γαλάζιο και το λευκό είναι τα χρώματα των Ελλήνων,
που συμβολίζουν το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον, το ομότροπον και το όμαιμό
(κοινό γαλάζιο αίμα) μας.
Ο σταυρός ενώνει το κυανό με το λευκό, το αρσενικό με το θηλυκό, σε ένα υπέρτατο συμβολισμό αγάπης, έρωτα, ανδρείας και θυσίας, συμβολίζει τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο και μετέπειτα τον Χριστό.
Εκτός του ότι συμβολίζει την Ελληνορθόδοξη πίστη μας, το πανάρχαιο αυτό σύμβολο στην ελληνική σημαία, ο ισοσκελής σταυρός είναι η ελληνική Τετράκτυς, το σύμβολο του Δία, του Ήλιου, που μεταλαμπαδεύει Φως και Ζωή.
ΕΛ-ΛΗΝ = ΗΛΙΟΥ ΝΟΩΝ - αυτός που σκέφτεται σωστά, καλά, φωτεινά, καθαρά, ο γνωστικός και σοφός.

Read More

ΕΛΕΝΗ: ΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ

«Στις 28 Αυγούστου 1948, μια ζεστή αποπνιχτική μέρα, γύρω στις δωδεκάμισι, μερικές χωριάτισσες ζαλωμένες ξύλα κατέβαιναν ένα απόκρημνο μονοπάτι πάνω από το χωριό Λια, έναν οικισμό με σταχτιά λιθόχτιστα σπίτια σε μια βουνοπλαγιά κάτω ακριβώς από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Όπως οι γυναίκες αντίκρισαν το χωριό στα πόδια τους, απάντησαν μια φριχτή συνοδεία.

Μπροστά και πίσω, κρατώντας τουφέκια, ήσαν κάμποσοι από τους κομμουνιστές αντάρτες, που κατείχαν το χωριό τους τελευταίους εννιά μήνες —ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα συνεχιζόταν. Φρουρούσαν δεκατρείς δεσμώτες, που βάδιζαν για εκτέλεση ξυπόλυτοι, τα πόδια τους μαύρα και πρησμένα από το φάλαγγα. Κάποιος, ανήμπορος από το ξύλο να βαδίσει ή έστω ν' ανακαθίσει, ήταν δεμένος πάνω σ' ένα μουλάρι.

Ανάμεσα στους κατάδικους ήσαν και πέντε χωριανοί του Λια: Τρεις άντρες και δύο γυναίκες. Η πιο ηλικιωμένη σκουντούφλαγε με το χαμένο βλέμμα της τρέλας. Ήταν η θεία μου Αλέξω Γκατζογιάννη, πενήντα έξι χρονών. Η νεότερη, με καστανωπά μαλλιά, γαλανά μάτια και ξεσκισμένο λουλακί φουστάνι, έπιασε το βλέμμα από τις συγχωριανές της και κούνησε το κεφάλι της. Ήταν η μάνα μου, Ελένη Γκατζογιάννη, σαράντα ενός χρονών…».
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ελένη»

«Είχα τρεις στόχους που έγραψα αυτό το βιβλίο. Ήθελα να γράψω για τα γεγονότα των πέτρινων χρόνων, ήθελα επίσης να περιγράψω τη ζωή του ελληνικού χωριού τότε. Ο σημαντικότερος όμως λόγος που το έγραψα ήταν για την οικογένειά μου, για τις αδελφές μου, για τα παιδιά μου, για τ' ανίψια μου. Για να γνωρίζουν ποια ήταν η Ελένη Γκατζογιάννη. Η έρευνα που έκανα με πλήγωσε πολύ, αλλά μου χάρισε και πολλές ανταμοιβές…».
Νίκος Γκατζογιάννης, συγγραφέας-δημοσιογράφος

Ο Νίκος Γκατζογιάννης (Nicholas Gage) ήταν ο μοναχογιός, το μοναδικό αγόρι της Ελένης και Χρήστου Γκατζογιάννη, που γλύτωσε το παιδομάζωμα αλλά το ακριβοπλήρωσε με την δολοφονία της μάνας του. Οι αδελφές του Όλγα, Αλέξω (Κάντα), Γλυκερία και Φωτεινή όλες πήγαν στην Αμερική όπου ο πατέρας τους ο Χρήστος Γκατζογιάννης τις πάντρεψε όλες με Έλληνες μετανάστες. Στο βιβλίο του, εξιστορεί την καταδίκη και εκτέλεση της μητέρας του Ελένης, επειδή δεν παρέδωσε τον γιο της κατά το παιδομάζωμα στους αντάρτες.

Ο συγγραφέας, επιστρέφοντας αργότερα στην Ελλάδα, ψάχνει τους υπαίτιους για τον άδικο και βάναυσο θάνατο της μητέρας του και τους κατονομάζει έναν προς έναν, δηλώνοντας από την αρχή ότι όλα τα ονόματα και τα γεγονότα είναι πραγματικά. Επίσης μέσα από την ιστορία φαίνεται η ζωή στην ελληνική ύπαιθρο μέσα σε όλη της τη σκληρότητα, την υποκρισία, τα καλά και τα κακά της. Ενδεικτικό είναι άλλωστε ότι σαν πηγή έχουν χρησιμοποιήσει το βιβλίο ιστορικοί, συγγραφείς, μέχρι και ο Αμερικανός πρόεδρος Ρίγκαν το είχε σαν επιχείρημα σε ομιλίες του.

Το βιβλίο μεταφέρθηκε με τον ίδιο τίτλο στη μεγάλη οθόνη το 1985, με πρωταγωνιστές τον Τζον Μάλκοβιτς και την Κέιτ Νέλιγκαν, αν και η κυβέρνηση Παπανδρέου απαγόρευσε τα γυρίσματα σκηνών στην Ελλάδα και τους αυθεντικούς χώρους όπου επρόκειτο να γίνουν αρχικά (τελικά έγιναν στην Ισπανία). Η ταινία προβλήθηκε για λίγες ημέρες και στην Ελλάδα αλλά λόγω πολιτικών πιέσεων και επεισοδίων που προκλήθηκαν από οπαδούς του ΚΚΕ με επιθέσεις στους θεατές, τελικά η προβολή της διεκόπη. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε 32 γλώσσες και ανακηρύχτηκε καλύτερο βιβλίο για το 1984 από τη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου.


Ολόκληρη τη ταινία μπορείτε να την κατεβάσετε από εδώ
A: http://rapidshare.com/files/292569411/Eleni.part1.rar
B: http://rapidshare.com/files/292590142/Eleni.part2.rar
Γ: http://rapidshare.com/files/292617035/Eleni.part3.rar
Δ: http://rapidshare.com/files/292641476/Eleni.part4.rar
Ε: http://rapidshare.com/files/292655267/Eleni.part5.rar

Read More

ΠΟΙΑ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ Wikipedia ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΑΛΛΑ ΑΣ ΤΗΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΓΚΡΙΤΗ ΑΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΝΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ
ΑΣ ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η MAKEDONIA ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΦΕΙ
ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΤΟΛΜΩ
ΑΛΛΑ
Μεγάλη εκστρατεία για τον εμπλουτισμό της Wikipediaστην Ελλάδα ξεκινούν τα μέλη της ελληνικής κοινότητας της μεγαλύτερης διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας στον κόσμο καθώς το προσεχές Σάββατο συμπληρώνονται 10 χρόνια από την ίδρυση της Wikipedia.
Στόχος τους είναι να φτάσει η ελληνική έκδοση τα 120.000 λήμματα (σήμερα φιλοξενεί 58.500 καταχωρίσεις) και να γίνει μία από τις καλύτερες διεθνώς, αποτελώντας ένα χρήσιμο εργαλείο για την εκπαίδευση και την καθημερινή ζωή των Ελλήνων.
Τα μέλη και οι.....
φίλοι της ελληνικής έκδοσης της online εγκυκλοπαίδειας, της «Βικιπαίδειας», συγκεντρώνονται την επόμενη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου, στις 5:30 το απόγευμα (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Βασ. Κωνσταντίνου 48), προκειμένου να οργανώσουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Οι συντάκτες της… διπλανής πόρτας
Κεντρική φιλοσοφία της Wikipedia είναι -σύμφωνα με τους εμπνευστές της- η πεποίθηση ότι η γνώση δεν περιορίζεται στους «επαΐοντες», αλλά αναπτύσσεται με την εθελοντική συνεισφορά, την τεκμηρίωση και την αμφισβήτηση της «μονοδιάστατης αυθεντίας». Για το λόγο αυτό, συντάκτες των λημμάτων δεν είναι (μόνο) επιστήμονες, αλλά και απλοί πολίτες.
Η εκδήλωση, που φιλοδοξεί να προσελκύσει νέους χρήστες και εν δυνάμει συντάκτες της εγκυκλοπαίδειας, διοργανώνεται από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού /Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ), το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) και τους συντάκτες της Wikipedia.
Είχε προηγηθεί, τον περασμένο Δεκέμβριο, η δημόσια διαβούλευση για τον εμπλουτισμό της ελληνικής έκδοσης της Wikipedia, που ξεκίνησε η ΕΕΛ/ΛΑΚ, μετά από σχετικό κάλεσμα που απηύθυνε το υπουργείο Παιδείας.
Η ανάπτυξη και η αξιολόγηση του περιεχόμενου της Wikipediaγίνεται με ανοιχτή διαδικασία στην οποία μπορούν να συμμετέχουν όσοι το επιθυμούν, μέσα από την δράση http://mywikipedia.gr/.
Σύμφωνα με τα μέλη της ελληνικής κοινότητας, ιδιαίτερη σημασία αποκτά η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην όλη διαδικασία.
Ήδη έχει δημιουργηθεί μια ηλεκτρονική κοινότητα στο πλαίσιο του Δικτύου Καινοτόμων Εκπαιδευτικών «Συμμετέχω» (http://i-participate.sch.gr/groups/wikipedia), η οποία αριθμεί περισσότερα από 80 μέλη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή στη διεύθυνση http://go.eellak.gr/wikipedia17012010.
Ένα παγκόσμιο «φαινόμενο»
Η Wikipedia απασχολεί διεθνώς περίπου 100.000 εθελοντές συντάκτες και επιμελητές άρθρων. Περιλαµβάνει 17 εκατοµµύρια άρθρα, προσελκύει κάθε µήνα 400 εκατοµµύρια χρήστες και αποτελεί τον πέµπτο πιο δημοφιλή ιστότοπο στον κόσµο. Η αξία της αποτιμάται στα 5 δισεκατοµµύρια δολάρια.
Ο ιδρυτής της, Τζίμι Ουέιλς, ζήτησε φέτος από τους χρήστες της 16 εκατ. δολάρια προκειµένου να παραµείνει η εγκυκλοπαίδεια ανεξάρτητη. Στα ταμεία του ιδρύματος της Wikipedia εισέρευσαν -μέσα σε μόλις 50 ημέρες- περισσότερα από 16 εκατομμύρια. Συνολικά, έγιναν περίπου 500.000 δωρεές από 140 χώρες.

Read More

ΦΟΒΟΥ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ

Ένα άρθρο της Pravda αναταράσσει τα νερά στις σχέσεις ΗΠΑ και Ρωσίας. Το άρθρο που δημοσιεύετε και στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας σε τρία μέρη έχει τίτλο "Γιατί η Δύση φοβάται ο Πούτιν " Από τον Xavier Lerma.

Το δημοσίευμα ξεκινάει :
Πρωθυπουργός της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι ένας......
καλός Ορθόδοξος Χριστιανός, αλλά ποτέ δεν θα το γνωρίσετε αυτό από τον τρόπο που η Δύση μεταφέρει την εικόνα του όπως την προβάλετε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουν τους δικούς τους λόγους για την απόκρυψη αυτού. Η Ρωσία προσπαθεί για την πρόοδο της και δεν την αφορά πια το αθεϊστικό τέρας της πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, αλλά ως ένα χριστιανικό έθνος που υπερνίκησε το ταραχώδες και φρικτό παρελθόν της . Χριστιανοί στην Ρωσία έχουν επιζήσει από.......... την μανία της κόλασης του κομμουνισμού. Το αίμα που χύθηκε κάποτε η γη είναι ο σπόρος για την νέα μοίρα της Ρωσίας. Το κακό που εξαπλώθηκε από τη Ρωσία το 1917 προς τη Δύση θα καταστραφεί από την ανανέωση της πίστης της Ρωσίας ότι θα θεραπεύσει τον κόσμο.

Οι Αμερικάνοι φιλελεύθεροι μισούν το Tea Party "πολιτικό κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες" και την Χριστιανική λατρεία ειδικά σε «κοινή θέα» .Δαιμονοποιούν Sarah Palin, Michele Bachmann "υποστηρικτής του Tea Party" και πολλοί Χριστιανοί γελοιοποιούνται στην Αμερική ως παρανοϊκοι δεξιοί. Χαιρόντουσαν όταν ο πρόεδρος Ρέιγκαν, Jerry Falwell και Charlton Heston έφυγαν από την ζωή. Γιατί δεν θα υπήρχε πλέον μια ισχυρή συντηρητική φωνή στην Δύση που είναι ο μόνιμος φόβος των φιλελεύθερων. Ξέρουν ότι μπορούν να χειριστούν την πλειοψηφία της Αμερικής, μέσω του Χόλιγουντ και τα μέσα ψυχαγωγίας.
Ελέγχουν Αμερική όπως ένα παιχνίδι που παίζει ένα παιδί.
Ο Πούτιν έχει πραγματική παγκόσμια δύναμη, η οποία προκαλεί τους φιλελεύθερους και έτσι προσπαθούν να παραμορφώσουν την εικόνα του. Σαν καλός Χριστιανός βασιλιάς ηγείται ενός έθνους με οδηγό τον Χριστό. Ως ένα μικρό παράδειγμα, τον περασμένο Φεβρουάριο, η Ρωσία αγόρασε ένα κομμάτι γης κοντά στον Πύργο του Άιφελ, όπου μια Ορθόδοξη Εκκλησία θα οικοδομηθεί. Οι φιλελεύθεροι δεν θέλουν τον χριστιανισμό της Ρωσίας και τη διάδοση του τον εκ νέου εκχριστιανισμό της Ευρώπης. Οι Φιλελευθέρων, αλλά και οι περισσότεροι Δημοκρατικοί της Αμερικής, θα στραφούν κατά της Ρωσία, αν καταφέρει να εμπνεύσει εκ νέου τον Χριστιανισμό σε όλο τον κόσμο.
Πούτιν κινείται δυτικά.
Με το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα γίνει στην Ρωσία το 2018, και πιστώνεται στις επιτυχίες του πρωθυπουργού Πούτιν επιδιώκει να διευρυνθεί προς την Δύση, όχι στρατιωτικά, αλλά οικονομικά και το πιο σημαντικό, επιτρέποντας το βασίλειο του Χριστιανισμού να εξαπλωθεί. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να έχουν μια ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας για την τόνωση της οικονομίας.
Ο Πούτιν δήλωσε στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, «Η Ευρώπη χρειάζεται το δικό της όραμα για το μέλλον. Προτείνουμε να διαμορφώσουμε από κοινού, μέσω μιας εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήταν κοινή προσφορά μας για την επιτυχία και την ανταγωνιστικότητα στον σύγχρονο κόσμο».

Ρωσικά στερεότυπο.
Ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν είπε χαρακτηριστικά για τον Πούτιν « κοίταξα στα μάτια του Πούτιν ο κ. και είδα τρία πράγματα - ένα K και G και Β ".
" John McCain χρηματοδοτείται από Σόρος από το 2001 "
0 Αθεος Σόρος μισεί τον Πούτιν που ειναι μόνιμος φόβος του. Όταν ο Σόρος βλέπει τον Πούτιν είναι σαν να βλέπει το δικό του τέλος.
Και συνεχίζει με πάρα πολλά παραδείγματα συκοφάντησης της Ρωσίας στα διεθνής ΜΜΕ ειδικά για τον πόλεμο με την Γεωργία το 2008
Ολόκληρα τα άρθρα μπορείτε να τα βρείτε

Read More

ΘΕΩΡΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Περίληψη

Α/ Ιστορική αναδρομή

Μέχρι το 1920 περίπου το ελληνικό έθνος ήταν κατά πολύ ευρύτερο από το κράτος: απλωνόταν από την Ουκρανία ως την Αίγυπτο κι από τις παρακαυκάσιες χώρες ως τις ακμαίες παροικίες των Βαλκανίων και της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Έκτοτε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση: Αφανισμός του ελληνισμού της Ρωσίας (μετά το 1919), της Μ. Ασίας (μετά το 1922), των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής (ιδίως μετά το 1945), εκδίωξη Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης (1955) και της βόρειας Κύπρου (1974), μαζική φυγή του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου σήμερα. Και οι καταστροφές αυτές δεν επιδέχονται αναπλήρωση: Οι σημερινές ελληνικές παροικίες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Αυστραλίας βρίσκονται τόσο μακριά και μέσα σε κοινωνίες τόσο διαφορετικές, ώστε μάλλον χρειάζονται την ενίσχυση του ελληνικού κράτους παρά είναι οι ίδιες σε θέση να του δώσουν ουσιαστική υλική ενίσχυση ή πνευματική ώθηση. Η θλιβερότερη ίσως διαπίστωση: Το ελληνικό κράτος δεν στάθηκε σε καμία φάση ικανό να προστατεύσει αποτελεσματικά τον ευρύτερο ελληνισμό και να αναστείλει τη συρρίκνωση ή τον αφανισμό του. Απεναντίας μάλιστα, το 1974 την καταστροφή την προκάλεσε το πραξικόπημα που προήλθε από τη μητροπολιτική Ελλάδα. Και αν αυτά τα έκαμαν οι δικτάτορες, οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις σίγουρα δεν έχουν λόγους να είναι υπερήφανες για τη χλιαρή έως ανύπαρκτη αντίδρασή τους απέναντι στον ξεριζωμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου και της Τενέδου. Το ελληνικό κράτος βαθμηδόν φανερώνεται ανήμπορο να προστατεύσει ακόμα και το έθνος που βρίσκεται εντός των συνόρων του.

Ενώ το ελληνικό έθνος συρρικνωνόταν ακατάπαυστα, η Τουρκία διήνυσε τον αντίθετο ακριβώς δρόμο: Χάρη στη μεγάλη προσωπικότητα του Κεμάλ, η μετάβαση από το οθωμανικό στο τουρκικό κράτος συνδέθηκε μ’ ένα μεταρρυθμιστικό έργο, μ’ ένα νέο αίσθημα ανάτασης και με μια νέα συλλογική μυθολογία, απ’ όπου η Τουρκία μπορεί ν’ αντλεί άμεσα ακόμα και σήμερα. Παρέμειναν βέβαια ενεργά ζωτικά κατάλοιπα οθωμανισμού, μουσουλμανικού λαϊκισμού, προβλήματα μειονοτήτων, ανισομέρειες περιφερειακές και αγκυλώσεις κοινωνικές. Οι εσωτερικές αυτές αντιφάσεις όμως δεν έχουν αναγκαστικά αρνητική επίδραση στο γεωπολιτικό δυναμικό της Τουρκίας. Σύμφωνα με το Μακιαβέλι, οι εσωτερικές τριβές μεταβάλλονται ενίοτε σε ιδεώδες μίγμα για την άσκηση επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Μάζες μισοχορτασμένων ή μισοπεινασμένων, ικανών να φανατισθούν και να πεθάνουν, ζυμωμένων ακόμα με τις πατριαρχικές αξίες, αν καθοδηγηθούν από μακροπρόθεσμα και ψυχρά σκεπτόμενες ελίτ, αποτελούν όργανο επέκτασης πολύ προσφυέστερο από ένα πλαδαρό κοινωνικό σώμα αιωρούμενο γύρω από τον μέσο όρο μιας γενικής ευημερίας, όπου ύψιστη αποστολή της πολιτικής ηγεσίας είναι ακριβώς να εγγυάται τη διατήρηση αυτής της πλαδαρότητας.

Αυτή ακριβώς είναι η κρίσιμη ιστορική διαφορά ανάμεσα στη σημερινή Ελλάδα και στη σημερινή Τουρκία. Η πρώτη, αφότου το έθνος συνέπεσε ουσιαστικά με το κράτος, δεν έχει ζωτικούς ιστορικούς και πολιτικούς στόχους έξω από τα σύνορά της, της λείπει δηλαδή ακριβώς ό,τι κρατά ένα συλλογικό πολιτικό υποκείμενο σε εγρήγορση υποχρεώνοντάς το να υπερβαίνει αδιάκοπα τον εαυτό του (όπως π.χ. έγινε στους Βαλκανικούς Πολέμους). Τέτοιοι στόχοι δεν είναι ούτε οι μάχες οπισθοφυλακής για το Κυπριακό, όπου συχνότατα η ανάγκη μετατρέπεται σε φιλοτιμία, ούτε η ευρωπαϊκή ένταξη, η οποία στην ουσία της δεν είναι παρά η μεταμφιεσμένη επιθυμία άλλοι να μας ταΐζουν και άλλοι να φυλάνε τα σύνορά μας. Ακριβέστερα: αυτά όλα θα μπορούσαν ν’ αποτελούν επί μέρους εθνικές επιδιώξεις υπό την προϋπόθεση ενός σφύζοντος γεωπολιτικού δυναμικού· υπό τις συνθήκες της γεωπολιτικής συρρίκνωσης είναι απλά υποκατάστατα και σκιαμαχίες.

Και ενώ οι ελληνικοί εθνικοί στόχοι έχουν de facto περιορισθεί σε μια παθητική αυτοσυντήρηση, όπου διάφορες ρητορικές εξάρσεις εκπληρώνουν την ψυχολογική λειτουργία της υπεραναπλήρωσης, η Τουρκία – ανισομερής, αντιφατική, αλλά με ακμαίες πηγές στοιχειακής γεωπολιτικής ενέργειας – κοιτάζει αδιάκοπα πέρα από τα σύνορά της μέσα σε ευρύτατους χώρους, προς τους οποίους την ωθούν πολύ νωπές και ενεργές ηγεμονικές μνήμες καθώς και ζωντανές ακόμα φυλετικές, γλωσσικές και ιστορικές συγγένειες.

Β/ Διεθνείς συμμαχίες

Οι ευρύτεροι χώροι, μέσα στους οποίους εκδιπλώνει ένα έθνος την πρωτογενή του ενέργεια με ποικίλους (οικονομικούς, πολιτισμικούς, στρατιωτικούς κ.τ.λ.) τρόπους, αλλά πάντα σε συνάφεια με υπέρτερους πολιτικούς σκοπούς, συνιστούν το γεωπολιτικό του δυναμικό. Οι χώροι αυτοί προφανώς δεν επιλέγονται αυθαίρετα, αλλά συναρτώνται με την πρωτογενή ενέργεια του έθνους, με τη γεωγραφία και με τα ιστορικά προηγούμενα. Συναρτώνται επίσης με τις κινήσεις πλανητικών Δυνάμεων οι οποίες αναζητούν περιφερειακούς δορυφόρους, τοποτηρητές ή εταίρους. Από την άποψη αυτή η Τουρκία διαθέτει αξιολογότατα πλεονεκτήματα απέναντι στην Ελλάδα. Η πρόσφατη προσέγγιση Τουρκίας και Ισραήλ υπό αμερικανική αιγίδα δείχνει σε πόσο μακροπρόθεσμα πλαίσια εντάσσουν οι Αμερικανοί τη στρατηγική αξιοποίηση της Τουρκίας.

Σε καμία περίπτωση βέβαια η Τουρκία δεν συμπορεύεται με τις ΗΠΑ ως άβουλος εντολοδόχος τους, αλλά για να προωθήσει δικές της θέσεις και δικά της συμφέροντα, για να έχει πρόσβαση στην υπερσύγχρονη στρατιωτική τεχνολογία και για να βρίσκεται κοντά σε κέντρα λήψεως κρίσιμων αποφάσεων. Όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ζητούσε να συνταχθεί η Ελλάδα με κάθε θυσία στο πλευρό των δυτικών δυνάμεων, το έκανε γιατί διέβλεπε ότι η χώρα μόνον ως τοποτηρητής τους μετά τη νίκη τους θα ήταν σε θέση να πραγματώσει τα μείζονα εθνικά της όνειρα. Τέτοιες αποφάσεις δεν τις υπαγόρευε η εθελοδουλεία, αλλά το ένστικτο του μεγάλου παίκτη στο μεγάλο παιγνίδι της πολιτικής. Ο μεγαλύτερος μελλοντικός κίνδυνος για την Τουρκία έγκειται στο ενδεχόμενο της ανάδυσης δυνάμεων ικανών να συναγωνισθούν την αμερικανο-τουρκική επιρροή τόσο στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία όσο και στα Βαλκάνια (Ρωσία, Ιράν).

Η Ελλάδα ελπίζει ότι η Τουρκία θα τιθασευθεί αν ενταχθεί στην «Ευρώπη» και, άρα, αποδεχτεί τις. ευρωπαϊκές αξίες. Στην πράξη όμως ότι οι Ευρωπαίοι φορείς των «αξιών» τις μεταχειρίζονται πολύ επιλεκτικά και τις προσπερνούν με άνεση οπότε το κρίνουν συμφέρον άρα η αποδοχή των «ευρωπαϊκών αξιών» δεν φαίνεται να βελτιώνει καθ’ εαυτήν τα ήθη. Εξάλλου η αξία μιας συμμαχίας για ένα της μέλος καθορίζεται από το ειδικό βάρος του τελευταίου μέσα στο σύνολο της συμμαχίας. Πιο λιανά: οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς.

Γ/ Γεωγραφικό μειονέκτημα της Ελλάδας

Το 1922 η ελληνική πλευρά κατά τη μικρασιατική εκστρατεία ενεπλάκη στο εξής δίλημμα: για να κρατηθεί η Σμύρνη έπρεπε να καταληφθεί η Άγκυρα. Ομως το βάθος του χώρου κατάπιε τον ελληνικό στρατό. Από τότε τα πράγματα δεν άλλαξαν απόλυτα. Αφενός η έκταση της τουρκικής επικράτειας είναι εξαπλάσια από την ελληνική, αφετέρου συνιστά σχεδόν εξ ολοκλήρου χώρο συμπαγή, ενώ ο ελληνικός χώρος αποτελείται από κατεσπαρμένα εδάφη (νησιά) ή στενές λωρίδες. Το στρατηγικό πλεονέκτημα για την Τουρκία είναι προφανές. Ο κατακερματισμένος ελληνικός χώρος μπορεί να καταληφθεί και να κρατηθεί κατά τμήματα, ακόμα και πολύ μικρά. Αντίθετα, η ελληνική πλευρά δεν έχει τη δυνατότητα (με ελάχιστες παρήγορες εξαιρέσεις) να αποσπάσει από τον μεγάλο και συμπαγή τουρκικό γεωγραφικό όγκο ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο κομμάτι χωρίς να εμπλακεί, στο τραγικό δίλημμα του 1922. Η κατάληψη τουρκικών εδαφών από ελληνικής πλευράς προσκρούει στο βάθος του χώρου, όχι όμως και η κατάληψη ελληνικών εδαφών από τουρκικής πλευράς.

Δ/Πώς εξουδετερώνεται το γεωγραφικό μειονέκτημα σε περίπτωση πολέμου;

1. Η ελληνική πλευρά θα έκανε πολύ άσχημα να περιορισθεί στην υπεράσπιση των προσβαλλόμενων εδαφών της. Θα πρέπει να επιδιώξει αυτοτελή εδαφικά κέρδη, είτε ως αντιστάθμισμα για μόνιμες δικές της απώλειες είτε ως πιθανό αντάλλαγμα σε μεταγενέστερες διαπραγματεύσεις. Και μόνο στη Θράκη η ελληνική πλευρά έχει την – έστω και περιορισμένη - δυνατότητα αξιόλογης κατάκτησης εδαφών.

2. Με τη συγκέντρωση των δυνάμεων. Ο γεωγραφικός κατακερματισμός του ελληνικού χώρου γεννά εύκολα τον πειρασμό αντίστοιχου κατακερματισμού των ενόπλων δυνάμεων. Ο (ουτοπικός) πειρασμός αυτός μπορεί να αποβεί θανάσιμος,

3. Η ελληνική πλευρά πρέπει να καλύπτει με ικανή δύναμη πυρός το σύνολο της τουρκικής επικράτειας και όχι απλώς τα θέατρα του πολέμου: διότι το μικρό βάθος του ελληνικού χώρου δίνει στην τουρκική πλευρά τη δυνατότητα να πλήξει ολόκληρη την επιφάνειά του και, αντίστροφα, το μεγάλο βάθος του τουρκικού χώρου επιτρέπει να αποσυρθούν στο εσωτερικό του, δηλαδή πέρα από την εμβέλεια της ελληνικής δύναμης πυρός, όπλα μεγαλυτέρου βεληνεκούς. (Τα πράγματα θα ήσαν πολύ απλούστερα, αν η Ελλάδα και η Κύπρος δεν ήσαν κράτη με de facto μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα. Στην περίπτωση αυτή, η κυρίαρχη κυπριακή κυβέρνηση θα καλούσε την κυρίαρχη ελληνική κυβέρνηση να εγκαταστήσει αεροπορικές δυνάμεις στο έδαφός της, οι οποίες θα μπορούσαν να πλήξουν άμεσα την καρδιά και το υπογάστριο της τουρκικής επικράτειας.)

4. Με δεδομένη την τουρκική υπεροπλία και τη γενικότερη τουρκική γεωπολιτική υπεροχή ένα (μαζικό) πρώτο πλήγμα εξ ανατολών θα παρέλυε τεχνικά, αλλά και ψυχολογικά την ελληνική πλευρά. Η Ελλάδα συνεπώς (εφόσον μάλιστα ο επιτιθέμενος με την ιστορική και την πολιτική έννοια δεν μπορεί να είναι άλλος από την ολοένα και πιο δυνατή Τουρκία) θα έπρεπε να καταφέρει το πρώτο (μαζικό) πλήγμα, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό.

Ε/ Υπερτερεί σε άλλους τομείς η Ελλάδα;

Αφού το τουρκικό γεωπολιτικό δυναμικό είναι υπέρτερο του ελληνικού, ερωτάται επίσης κατά πόσον η ελληνική πλευρά ισοφαρίζει τα οργανικά της μειονεκτήματα με την ανωτερότητά της στον οικονομικό και στον εξοπλιστικό τομέα. Η απάντηση είναι αρνητική και στους δύο τομείς. Στο μεν τομέα του εξοπλισμού η αναλογία ισχύος διογκώνεται συνεχώς υπέρ της Τουρκίας. Οσον αφορά δε την (μη ακμαία) ελληνική οικονομία η περικοπή του επιζήμιου παρασιτικού καταναλωτισμού προσκρούει στο ανυπέρβλητο εμπόδιο της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος σε πελατειακή βάση.

ΣΤ/ Οι “αντιεθνικιστές”

Οι πολέμιοι των εθνικιστικών ιδεολογημάτων δεν αντιλαμβάνονται πως τα όσα αντιπαραθέτουν οι ίδιοι στον εθνικισμό ή μάλλον στις καρικατούρες του είναι κι αυτά ανιστορικά ιδεολογήματα, και μάλιστα το κυρίαρχο σήμερα ιδεολογικό σύμφυρμα οικουμενισμού και οικονομισμού, όπου ο κοσμοπολιτισμός των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» συμπλέκεται με τον ατομικισμό του καπιταλιστικού homo economicus και με την παλαιά φιλελεύθερη ουτοπία ότι το εμπόριο θα υποκαταστήσει τον πόλεμο. Όμως βρίσκονται πιο κοντά στην πραγματικότητα οι εθνικιστές που πιστεύουν ότι η αντίθεση Τουρκίας και Ελλάδας είναι αγεφύρωτη παρά όσοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε και να τελειώσει με την «ευρωπαϊκή» και οικονομιστική λύση – έστω κι αν οι πρώτοι οδηγούνται στη διάγνωσή τους από ψευδείς προϋποθέσεις: Πράγματι, τόσο οι εθνικιστές όσο και οι «ευρωπαϊστές» ή οικονομιστές συμφωνούν ως προς το ότι ο τουρκικός επεκτατισμός οφείλεται στο «οθωμανικό» και «ασιατικό» παρελθόν, στην «αντιδημοκρατική» ή «φασιστική» υφή του στρατιωτικού κράτους κ.τ.λ., με τη διαφορά ότι οι πρώτοι θεωρούν τα γνωρίσματα αυτά μόνιμα και ανυπέρβλητα, ενώ οι δεύτεροι τα βλέπουν ως μεταβλητά χαρακτηριστικά μιας ιστορικής φάσης ήδη παρωχημένης· δεν μας λένε βέβαια πότε θα μεταβληθούν: γιατί αν αυτό γίνει σε έναν ή δύο αιώνες, τότε η διαμάχη δεν έχει πρακτικό αντικείμενο.

Η ιδεολογική πίστη ότι η οικονομική συνεργασία ή διαπλοκή οδηγεί αναγκαία σε άμβλυνση γεωπολιτικών και πολιτικών αντιθέσεων δεν έχει κανένα ιστορικό στήριγμα. Παράδειγμα: ανάμεσα στα 1900 και στα 1914 το γαλλογερμανικό εμπόριο αυξήθηκε κατά 137%, ενώ περισσότερα από τα μισά διεθνή καρτέλ ήταν κοινή γερμανοβρεταννική ιδιοκτησία (ένα απ’ αυτά μάλιστα παρήγε εκρηκτικές ύλες). τίποτα από αυτά δεν εμπόδισε τις παραπάνω χώρες να εμπλακούν σε έναν φονικότατο πόλεμο.

Η φιλελεύθερη και οικονομιστική λογική ισχυρίζεται: η ανάπτυξη μιας οικονομίας γεννά μια τάξη φιλελεύθερων επιχειρηματιών, αυτοί προωθούν τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό, οπότε η χώρα γίνεται φιλειρηνική, γιατί επεκτατικές είναι μόνον οι μη δημοκρατικές χώρες. Λάθος: Τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας τους τα χαιρετίζουν και οι επιχειρηματίες αλλά και οι εργάτες, όταν συνδέονται με επενδύσεις, απασχόληση και κρατικές παραγγελίες.

Η «αριστερή» παραλλαγή του οικουμενισμού και του οικονομισμού, η οποία διατείνεται ότι ο τουρκικός επεκτατισμός αποτελεί κατά βάση προσπάθεια της άρχουσας τάξης να αποσπάσει την προσοχή των μαζών από τα άλυτα εσωτερικά προβλήματα· θα υποχωρήσει όταν τα προβλήματα αυτά λυθούν γιατί οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε. Η επιχειρηματολογία αυτή χωλαίνει· δεν εξηγεί γιατί η περίσπαση του λαού μέσω του εθνικισμού και του επεκτατισμού έχει συνήθως τόσο καλά αποτελέσματα. Το 1882 ο Engels έγραφε από το Λονδίνο: «Με ρωτάτε τι νομίζουν οι Άγγλοι εργάτες για την αποικιακή πολιτική ; … το ίδιο ό,τι και οι αστοί… οι εργάτες τρώνε κι αυτοί πρόσχαρα από το μονοπώλιο της Αγγλίας στην παγκόσμια αγορά και στις αποικίες».

Ζ/ Ψυχολογική υπεραναπλήρωση και μελλοντικές προοπτικές

Όπως ο βαριά άρρωστος δεν αναρωτιέται τί θα κάμει σε δέκα χρόνια, αλλά αν θα βγάλει τη νύχτα, έτσι ο ιστορικά ανίσχυρος χαρακτηρίζεται από την έλλειψη μακρόπνοων συλλήψεων και την προσήλωση στα άμεσα δεδομένα λόγω μιας κοντόθωρης ευδαιμονιστικής επιδίωξης. Η τάση άρνησης ή απώθησης των μακροπρόθεσμων παραγόντων και εξελίξεων, δηλαδή των δεδομένων της πολιτικής δυναμώνει όταν τα δεδομένα αυτά θίγουν νευραλγικά ψυχολογικά σημεία, με άλλα λόγια τις εθνικές αυταρέσκειες και ψευδαισθήσεις. Υπό την επήρειά τους συνήθως υπερτιμάται η σημασία των τομέων, στους οποίους υπερέχει πραγματικά ή φανταστικά η Ελλάδα (π .χ. θεωρείται ουσιώδες πολιτικό και ιστορικό πλεονέκτημα ότι η Ελλάδα είναι χώρα «ευρωπαϊκή» και «δημοκρατική», ενώ η Τουρκία «οθωμανική», «βάρβαρη», «φασιστική» κ.τ.λ.), και ταυτόχρονα η ισχύς ή οι επιτυχίες της άλλης πλευράς αποδίδονται κατά σύστημα στην εύνοια των Μεγάλων, στον ανθελληνισμό της Δύσης κ.ο.κ. Τέτοια φαινόμενα είναι από πολλές απόψεις φυσιολογικά και δεν θα ήσαν ούτε καν επικίνδυνα, αν υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου, στο σύνολο και στη διαχρονική της συνέχεια, σκεφτόταν και ενεργούσε εντελώς διαφορετικά. Όμως αυτό δεν συμβαίνει, επαρκώς τουλάχιστον.

Θα πρέπει να θυμάται πάντοτε ότι ο καθένας είναι τόσο σοβαρός ο ίδιος, όσο σοβαρό θεωρεί τον εχθρό του και όσο σοβαρά τον αντιμετωπίζει. Οι ηθικολογίες είναι ένας εύκολος τρόπος για να καθίσταται ο εχθρός αξιοπεριφρόνητος. Γι’ αυτό και δεν αποδεικνύουν τίποτε άλλο πέρα από την πολιτική ελαφρότητα εκείνου που τις χρησιμοποιεί.

Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα ενώ παράλληλα η στάση της γίνεται όλο και περισσότερο παθητική ή αντιφατική. Στον βαθμό όπου η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, εφ’ όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός. Ετσι, ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης κάτω από την πίεση του υπέρτερου τουρκικού δυναμικού, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό». Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή. Η υπέρβαση του διλήμματος αυτού, η ανατροπή των σημερινών γεωπολιτικών και στρατηγικών συσχετισμών απαιτεί ούτε λίγο ούτε πολύ την επιτέλεση ενός ηράκλειου άθλου, για τον όποιο η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως είναι, δεν διαθέτει τα κότσια.

Οι μετριότητες που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης. Ουσιαστικά βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας, υπό τον όρο να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα, ώστε κανείς να μην έχει την άμεση ευθύνη, και επίσης υπό τον όρο να τεχνουργηθούν ανακουφιστικές εκλογικεύσεις («ελληνοκεντρικές» ή «εξευρωπαϊστικές», αδιάφορο).

Τις τραγωδίες ή τις κωμωδίες, που μπορούν να περιγράψουν με τις αρμόζουσες αποχρώσεις αυτήν την ιδιαίτερη κοινωνική και ψυχολογική κατάσταση, θα τις γράψουν ίσως άλλοι. Οπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται.

Read More