ΤΟ ΕΥΡΩ ΠΕΘΑΝΕ......ΖΗΤΩ Η ΔΡΑΧΜΗ

Η Ευρώπη ζει μέσα στην άρνηση. Ακόμη και μετά τη μεγάλη κρίση, που έχει βγάλει στην επιφάνεια τα εγγενή προβλήματα της ευρωζώνης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν απεγνωσμένα να διατηρήσουν το status quo.
Όπως όμως όλα δείχνουν, μερικά κράτη μέλη θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το ευρώ μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια.

Οι πολιτικοί ηγέτες επιμένουν πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να γίνει. Δεν υπάρχει, λένε, ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο. Η κατάρρευση όμως του νομίσματος είναι απλή αριθμητική. Μόλις η αναλογία δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ πιάσει κάποιο όριο, γίνεται αδύνατο να βρεθούν έσοδα ώστε να αποπληρωθούν τα χρέη και οι τόκοι.

Ο μόνος τρόπος εξόδου από ένα τέτοιο αδιέξοδο είναι η χρεοκοπία και η έξοδος από την ΟΝΕ, με παράλληλη έκδοση εθνικού νομίσματος. Αν λοιπόν η αριθμητική λέει κάτι, και η νομοθεσία κάτι άλλο, αυτό που θα αλλάξει θα είναι η νομοθεσία. Τα κράτη που κινδυνεύουν να ακολουθήσουν αυτή την οδό, δεν είναι μόνο τα μικρά «περιφερειακά», αλλά και η Ιταλία, η Ισπανία, και η Γαλλία. Είναι πολύ πιθανό, πως οι χώρες αυτές δεν θα είναι μέλη της ευρωζώνης το 2013.

Η Ελλάδα είναι στη κορυφή αυτής της λίστας, υποψηφίων προς αποχώρηση, κρατών. Σε λίγο θα έχει δημόσιο χρέος μεγαλύτερο του 150% του ΑΕΠ της, με μια οικονομία που συρρικνώθηκε κατά 4% μέσα στο 2010. Πάσχει εδώ και πολύ καιρό από διαφθορά, και έχει τη μεγαλύτερη παραοικονομία στην ΕΕ. Η συμμετοχή των εργαζομένων είναι μικρή, και τα ασφαλιστικά της συστήματα από τα πιο γενναιόδωρα. Τέλος, έχει έναν από τους μεγαλύτερους δείκτες κατανάλωσης στην Ευρώπη. Οι Έλληνες κάνουν ηρωικές προσπάθειες εδώ και 6 μήνες για να διορθώσουν τα δημοσιονομικά τους, όμως αυτό δεν αρκεί για να καλύψουν τα ανυπέρβλητα χρέη τους.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη με την Ιρλανδία, και τώρα έχει σειρά και η Ισπανία, η οποία ωθείται από τους Ευρωπαίους εταίρους της στο να κάνει τα ίδια μοιραία λάθη με την Ιρλανδία. Η άνθηση των ακινήτων της είχε χρηματοδοτηθεί κυρίως από ξένους επενδυτές. Το καλό είναι πως οι μεγάλοι οικονομικοί θεσμοί της δείχνουν υγιείς. Αν η Ισπανία χειριστεί κατάλληλα το τραπεζικό της σύστημα, μπορεί και να αποφύγει τη χρεοκοπία.

Στην Ιταλία, η αναλογία χρέους ΑΕΠ είναι κοντά στο 125%. Αν και μια σοβαρή προσπάθεια μείωσης των δαπανών σε συνδυασμό με αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία μπορεί να διορθώσει τα πράγματα, κάτι τέτοιο φαντάζει πολιτικά αδύνατο. Είναι πολύ δύσκολο για τη κυβέρνηση της Ιταλίας να αντιμετωπίσει τις πολλές προκλήσεις.

Η ίδια πολιτική αδυναμία χαρακτηρίζει τη Γαλλία, το Βέλγιο, και την Πορτογαλία. Οι Γάλλοι ήδη απέδειξαν πως εξεγείρονται ακόμη και για μια μικρή αύξηση του ορίου της ηλικίας συνταξιοδότησης. Όμως θα πρέπει να συμβιβαστούν με πολύ σκληρότερα μέτρα, αν όντως θέλουν να ελέγξουν τη χαοτική δημοσιονομική τους πραγματικότητα.

Η μερική κατάρρευση του ευρώ είναι αναπόφευκτη, και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να εστιάσουν στο επόμενο βήμα. Η πρόκληση θα είναι να σχεδιάσουν τα πλαίσια για μια μελλοντική πιο βιώσιμη νομισματική ένωση, έτσι ώστε να λειτουργεί μόλις τα αποχωρήσαντα κράτη ανακάμψουν αρκετά ώστε να επανέλθουν. Η νέα ένωση θα πρέπει να είναι πολύ πιο ισχυρή από ότι η τρέχουσα.

Η Ευρώπη πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα ώστε να περιορίσει τις κρατικές δαπάνες που πυροδοτούν τα τεράστια ελλείμματα. Και θα πρέπει επιτέλους να μπορεί να παίρνει μέτρα εναντίον εκείνων των χωρών που εκμεταλλεύονται τη παρουσία τους στην ευρωζώνη, συμπεριφερόμενες ανεύθυνα. Ένας από τους λόγους που η Ιταλία και η Ελλάδα δαπάνησαν τόσα πολλά, και τόσο αλόγιστα, είναι το γεγονός ότι τα επιτόκια μειώθηκαν δραματικά μόλις μπήκαν στην ΟΝΕ, κάνοντας την ελλειμματική δημοσιονομική πολιτική πιο ελκυστική. Μια νομισματική ένωση όμως, δεν μπορεί να επιβιώσει αν δεν είναι παράλληλα και δημοσιονομική ένωση.

Όμως, η δημοσιονομική μεταρρύθμιση δεν είναι από μόνη της αρκετή, χωρίς μέτρα που θα ενδυναμώσουν την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού Νότου. Κάποιες χώρες όπως είναι η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, και η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες στον διεθνή ανταγωνιστικό εμπορικό στίβο, αποτέλεσμα των δεσμευτικών συμβάσεων εργασίας, και της περιοριστικής εργασιακής τους νομοθεσίας. Για αυτό και σήμερα πάσχουν από μεγάλη ανεργία και λογιστικά ελλείμματα. Αν όλα αυτά δεν τεθούν υπό έλεγχο, θα προκαλέσουν μια μεγάλη πολιτική πυριτιδαποθήκη με μεγάλα οικονομικά χάσματα μεταξύ περιοχών της ΕΕ, που θα οδηγήσουν στην αποσύνθεση της Ένωσης.

Ο μόνος τρόπος για να διορθωθεί το πρόβλημα είναι να μετατραπεί η Νότιος Ευρώπη σε μια περιοχή που θα είναι φιλική προς την επιχειρηματικότητα (business-friendly). Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να μπορούν να απολύονται πιο εύκολα οι εργαζόμενοι, και επίσης να μπορούν ελεύθερα να μειώνονται τα ημερομίσθια. Επιπλέον, χρειάζεται να υπάρχουν λιγότερο γενναιόδωρα κοινωνικά προγράμματα, αλλά και γνήσιες προσπάθειες καταπολέμησης της διαφθοράς, σε συνδυασμό με τη διευκόλυνση εισόδου διεθνών ανταγωνιστών. Μια νέα ευρωζώνη θα πρέπει να έχει τα παραπάνω ως απαραίτητους όρους προκειμένου κάποια χώρα να μπορεί να ενταχθεί σε αυτήν.

Ο ευρωπαϊκός χρηματοοικονομικός τομέας χρειάζεται αλλαγή. Πρέπει να εισαχθεί ένα νέο κανονιστικό πλαίσιο, που θα δυσκολεύει τη κατάρρευση τραπεζών, μέσα από μια μέθοδο αξιόπιστης εκτίμησης των τραπεζικών ρίσκων που θα απαιτεί την ύπαρξη κεφαλαίων και ρευστότητας ανάλογων των όποιων ρίσκων. Αν δεν υπάρξουν συγκεκριμένες πολιτικές αντιμετώπισης των τραπεζικών κρίσεων, τότε οι πολιτικοί πάντα θα προτιμούν την εύκολη λύση της διάσωσης τους προκειμένου να αποφεύγεται το πλήρες και απρόβλεπτο οικονομικό χάος.

Σήμερα, οι πολιτικοί φοβούνται τη διαφάνεια στις τραπεζικές ζημιές, και συνήθως αποφεύγουν να κλείσουν χρεοκοπημένες τράπεζες για το φόβο δημιουργίας μιας συστημικής κρίσης. Τα προβλήματα της ευρωζώνης δεν θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας. Η εξέλιξη εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει η Ευρώπη. Τα καλά νέα είναι ότι η ΕΕ διαθέτει τη πολιτική και οικονομική τεχνογνωσία για να θέσει τα θεμέλια μιας υγιούς και σταθερής ένωσης, το μεγάλο ερώτημα όμως παραμένει, αν η Ευρώπη διαθέτει την ανάλογη πολιτική θέληση για να το κάνει.

Read More

ΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΙ

ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΓΙΝΕ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ (ΙΣΩΣ ΛΑΘΟΣ) ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΘΑ ΤΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΜΟΙ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ
ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΩΣ ΧΩΡΑ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ(ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ;)
Το συνολικό χρέος των δήμων μέχρι σήμερα φτάνει σε 1.742.135.952 ευρώ.

Τα χρέη του κάθε Δήμου της χώρας ξεχωριστά -όπως προκύπτουν από στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος- έχουν ως εξής:
♦ Πειραιώς 131.128.767
♦ Αθηναίων 129.492.613
♦ Ρόδου 61.996.640
♦ Αχαρνών (Αν. Αττικής) 55.248.842
♦ Αμαρουσίου 52.216.609
♦ Φυλής (Δυτ. Αττικής) 46.932.422
♦ Θεσσαλονίκης 42.794.931...........♦ Ασπροπύργου (Δυτ. Αττικής) 41.738.337
♦ Νίκαιας – Αγ. Ιωάννη Ρέντη 40.036.401
♦ Ιωαννίνων 38.356.912
♦ Περιστερίου 37.984.492
♦ Κερκύρας 30.606.986
♦ Ζωγράφου 26.486.485
♦ Τρικκαίων 23.835.870
♦ Καρδίτσας 22.049.232
♦ Πατρέων 19.908.792
♦ Λαρισαίων 17.435.199
♦ Κερατσινίου – Δραπετσώνας 14.759.060
♦ Κοζάνης 13.914.572
♦ Μεταμόρφωσης (Αθηνών) 13.136.348
♦ Κορυδαλλού 13.136.145
♦ Κεφαλονιάς 12.336.313
♦ Περάματος (Πειραιώς) 12.150.178
♦ Αιγιαλείας (Αχαΐας) 12.063.642
♦ Κατερίνης 12.004.687
♦ Σαλαμίνας 11.978.214
♦ Αλίμου 11.768.736
♦ Ρεθύμνης 11.731.950
♦ Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης 11.139.687
♦ Αιγάλεω 11.089.545
♦ Ωραιοκάστρου (Θεσσαλονίκης) 10.724.046
♦ Λυκόβρυσης – Πεύκης 9.995.840
♦ Αγίων Αναργύρων – Καματερού 9.907.646
♦ Κορδελιού – Ευόσμου 9.857.536
♦ Ηρακλείου (Αθηνών) 9.710.053
♦ Πύλης (Τρικάλων) 9.588.322
♦ Βόλου 9.333.759
♦ Αγίας Βαρβάρας (Αθηνών) 9.251.647
♦ Παπάγου – Χολαργού 9.073.206
♦ Χαλανδρίου 8.900.537
♦ Λαγκαδά 8.851.067
♦ Αγρινίου 8.660.457
♦ Θερμαϊκού (Θεσσαλονίκης) 8.638.954
♦ Χαϊδαρίου 8.452.786
♦ Αμπελοκήπων – Μενεμένης (Θεσσαλονίκης) 8.302.642
♦ Πετρουπόλεως (Αθηνών) 7.827.253
♦ Βριλησσίων 7.774.519
♦ Καλλικρατείας – Μουδανιών (Χαλκιδικής) 7.771.500
♦ Ξάνθης 7.765.710
♦ Θέρμης (Θεσσαλονίκης) 7.706.844
♦ Κηφισιάς 7.721.700
♦ Κιλκίς 7.587.312
♦ Νέας Ιωνίας (Αθηνών) 7.610.913
♦ Φιλαδελφείας – Χαλκηδόνος (Αθηνών) 7.520.591
♦ Κασσάνδρας (Χαλκιδικής) 7.403.027
♦ Σπάτων (Αν. Αττικής) 7.230.096
♦ Σαρωνικού (Αν. Αττικής) 7.213.446
♦ Βέροιας 7.148.361
♦ Καλλιθέας (Αθηνών) 7.147.179
♦ Μαραθώνος (Αν. Αττικής) 6.917.719
♦ Ιεράπετρας 6.902.571
♦ Δίου – Ολύμπου (Πιερίας) 6.597.600
♦ Παιονίας (Κιλκίς) 6.320.038
♦ Παύλου Μελά (Θεσσαλονίκης)
♦ Αρχαίας Πέλλας 6.278.610
♦ Καλαμάτας 6.287.316
♦ Αρχαίας Πέλλας 6.278.610
♦ Παύλου Μελά (Θεσσαλονίκης) 6.266.902
♦ Λέσβου 6.244.969
♦ Μεγαρέων (Δυτ. Αττικής) 6.226.168
♦ Ιλίου (Αθηνών) 6.222.622
♦ Σερρών 5.996.258
♦ Αγίου Δημητρίου (Αθηνών) 5.942.001
♦ Λεβαδέων 5.904.172
♦ Ηρακλείου (Κρήτης) 5.898.250
♦ Βύρωνος (Αθηνών) 5.676.699
♦ Μιραμπέλου (Λασιθίου) 5.655.747
♦ Κομοτηνής 5.618.617
♦ Καισαριανής 5.613.398
♦ Καλαμπάκας 5.585.845
♦ Ελευσίνας 5.498.837
♦ Φιλοθέης – Ψυχικού 5.401.189
♦ Μαρκοπούλου Μεσογαίας 5.362.723
♦ Βέλου – Βόχας (Κορινθίας) 5.309.365
♦ Χαλκιδέων 5.236.543
♦ Διονύσου (Αν. Αττικής) 5.075.884
♦ Λαυρεωτικής 5.045.989
♦ Πρέβεζας 5.044.047
♦ Κρωπίας (Αν. Αττικής) 4.991.148
♦ Νέας Σμύρνης 4.916.931
♦ Παλαιού Φαλήρου 4.910.288
♦ Πυλαίας – Χορτιάτη 4.565.837
♦ Ιστιαίας – Αιδηψού 4.562.055
♦ Ορεστιάδας 4.404.426
♦ Καβάλας 4.398.023
♦ Λαμιέων 4.381.313
♦ Πολυγύρου 4.346.233
♦ Σητείας 4.266.990
♦ Νεάπολης – Συκεών (Θεσσαλονίκης) 4.081.670
♦ Μαλεβιζίου (Ηρακλείου) 4.072.406
♦ Ηγουμενίτσας 4.052.891
♦ Αριστοτέλη (Χαλκιδικής) 4.048.211
♦ Τήλου 4.041.536
♦ Εορδαίας 4.012.039
♦ Μαντουδίου – Λίμνης 3.990.414
♦ Χανίων 3.975.860
♦ Μώλου – Αγίου Κωνσταντίνου (Φθιώτιδας) 3.956.486
♦ Βόλβης (Θεσσαλονίκης) 3.905.884
♦ Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης (Κορινθίας) 3.836.645
♦ Ζακύνθου 3.824.183
♦ Δέλτα (Θεσσαλονίκης) 3.822.350
♦ Ελασσόνας 3.802.683
♦ Τριφυλίας (Μεσσηνίας) 3.784.564
♦ Γορτυνίας (Ηρακλείου) 3.745.129
♦ Μοσχάτου 3.733.605
♦ Λοκρών (Φθιώτιδας) 3.699.494

♦Έδεσσας 3.697.176
♦ Σιθωνίας (Χαλκιδικής) 3.574.684
♦ Αλεξανδρούπολης 3.504.851
♦ Σουφλίου 3.471.510
♦ Σικυωνίων (Κορινθίας) 3.454.918
♦ Διδυμοτείχου 3.388.853
♦ Δελφών 3.371.494
♦ Κορινθίων 3.326.158
♦ Καλυμνίων 3.252.596
♦ Χαλκηδόνος (Θεσσαλονίκης) 3.232.092
♦ Αλεξάνδρειας (Ημαθίας) 3.228.203
♦ Παλαμά (Καρδίτσας) 3.223.748
♦ Μεγαλόπολης (Αρκαδίας) 3.145.449
♦ Σοφάδων (Καρδίτσας) 3.106.264
♦ Δυτικής Αχαΐας 3.054.958
♦ Σκύδρας (Πέλλας) 3.053.944
♦ Αγίας Παρασκευής (Αθηνών) 3.040.966
♦ Αρχανών – Αστερουσίων (Ηρακλείου) 3.011.421
♦ Λευκάδας 3.000.594
♦ Κύμης – Αλιβερίου 2.896.651
♦ Γαλατσίου (Αθηνών) 2.894.770
♦ Άργους – Μυκηνών 2.823.792
♦ Ελληνικού – Αργυρούπολης 2.780.515
♦ Μυλοποτάμου (Ρεθύμνης) 2.776.186
♦ Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων 2.775.478
♦ Αλμωπίας (Πέλλας) 2.775.460
♦ Δάφνης – Υμηττού 2.669.175
♦ Θηβαίων 2.641.277
♦ Αμαλιάδας 2.592.101
♦ Ναυπλιέων 2.572.160
♦ Αγιάς (Λάρισας) 2.550.204
♦ Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου 2.457.990
♦ Κιλελέρ (Λάρισας) 2.448.079
♦ Φαιστού (Ηρακλείου) 2.354.999
♦ Καλαμαριάς 2.339.691
♦ Καλαβρύτων 2.319.150
♦ Παγγαίου (Καβάλας) 2.276.475
♦ Ορχομενού (Βοιωτίας) 2.271.848
♦ Μεσσήνης 2.256.974
♦ Σιντικής (Σερρών) 2.255.449
♦ Βελβεντού (Κοζάνης) 2.227.254
♦ Αμφιλοχίας 2.166.455
♦ Στυλίδας (Φθιώτιδας) 2.157.060
♦ Μίνωα Πεδιάδας (Ηρακλείου) 2.147.728
♦ Διρφυών – Μεσσαπίων (Ευβοίας) 2.128.023
♦ Σύμης 2.114.143
♦ Γλυφάδας 2.102.189
♦ Σαμοθράκης 2.097.225 Χίου 2.094.749
♦ Κω 2.053.400
♦ Σκιάθου 1.957.502
♦ Σάμου 1.955.545
♦ Ηλιουπόλεως (Αθηνών) 1.876.352
♦ Ωρωπού (Ανατολικής Αττικής) 1.864.780
♦ Αίγινας 1.850.571
♦ Βοΐου (Κοζάνης) 1.842.431
♦ Μαρωνείας – Σαπών (Ροδόπης) 1.834.408
♦ Πύλου – Νέστορα 1.829.640
♦ Β ισαλτίας (Σερρών) 1.799.423
♦ Τήνου 1.762.361
♦ Αρταίων 1.717.893
♦ Αγράφων (Ευρυτανίας) 1.705.220
♦ Παιανίας (Ανατολικής Αττικής) 1.673.508
♦ Τανάγρας (Βοιωτίας) 1.650.139
♦ Καρπενησίου 1.622.960
♦ Καρύστου 1.613.022
♦ Πύδνας (Πιερίας) 1.602.193
♦ Ραφήνας – Πικερμίου 1.591.151
♦ Ηρακλείας (Σερρών) 1.588.678
♦ Μουζακίου (Καρδίτσης) 1.588.254
♦ Ερέτριας 1.563.622
♦ Ζήρου (Πρεβέζης) 1.529.063
♦ Αμυνταίου (Φλωρίνης) 1.514.213
♦ Νάουσας 1.490.775
♦ Φαρκαδόνας (Τρικάλων) 1.481.633
♦ Τυρνάβου 1.448.937
♦ Σπάρτης 1.424.716
♦ Πωγωνίου (Ιωαννίνων) 1.423.904
♦ Καστοριάς 1.392.601
♦ Οιχαλίας (Μεσσηνίας) 1.381.038
♦ Ακτίου – Βόνιτσας (Αιτωλοακαρνανίας) 1.348.376
♦ Αποκορώνου (Χανίων) 1.315.443
♦ Γρεβενών 1.297.971
♦ Νοτίου Πηλίου 1.261.245
♦ Γορτυνίας (Αρκαδίας) 1.248.122
♦ Μακρακώμης (Φθιώτιδας) 1.239.183
♦ Ερ μ ιονίδας (Αργολίδος) 1.215.696
♦ Δωρίδος (Φωκίδας) 1.207.239
♦ Ερυμάνθου (Αχαΐας) 1.184.919
♦ Πύργου (Ηλείας) 1.181.271
♦ Κόνιτσας (Ιωαννίνων) 1.175.044
♦ Αβδήρων (Ξάνθης) 1.136.539
♦ Πεντέλης (Αθηνών) 1.135.301
♦ Αργιθέας (Καρδίτσης) 1.116.199
♦ Ζαγοράς – Μουρεσίου (Μαγνησίας) 1.108.119
♦ Βορείων Τζουμέρκων (Ιωαννίνων) 1.097.273
♦ Τρίπολης 1.090.177
♦ Ζαχάρως 1.064.268
♦ Λέρου 1.046.815
♦ Τεμπών 1.016.210

Δήμοι με δάνεια κάτω από 1 εκατ. ευρώ:
Κανδάνου – Σελίνου (Χανίων) 927.439, Βόρει¬ας Κυνουρίας (Αρκαδίας) 912.549, Κυλλήνης (Ηλείας) 901.265, Μονεμβασιάς 890.760, Λεωνιδίου 882.893, Αλμυρού (Μαγνησίας) 874.983, Πηνειού (Ηλείας) 844.429, Πάργας 843.320, Τοπείρου (Ξάνθης) 842.120, Κε¬ντρικών Τζουμέρκων (Άρτας), 836.654, Νάξου – Μικρών Κυκλάδων 810.351, Φλώρινας 799.000, Χερσονήσου (Ηρακλείου) 794.206, Ανατολικής Μάνης 780.033, Σουλίου 777.302, Δωδώνης 775.175, Σκύρου 757.556, Ανδρίτσαινας (Ηλείας) 747.000, Σύρου – Ερμούπουλης 731.197, Ζίτσας (Ιωαννίνων) 719.457, Χάλκης (Δωδεκανήσου) 681.089, Νεμέας 679.181, Αρχαίας Ολυμπίας 674.794, Σκοπέλου 667.121, Άνδρου 648.367, Φαρσάλων 644.140, Νέας Ζίχνης (Σερρών) 631.179, Κισσάμου (Χανίων) 627.449, Πλατανιά (Χανίων) 621.790, Πόρου (Πειραιώς) 609.793, Δοξά-του (Δράμας) 567.568, Πάρου 564.871, Θήρας 556.118, Ιάσμου (Ροδόπης) 533.999.

Δήμοι με δάνεια κάτω από 500.000 ευρώΘάσου 495.111, Φιλιατών (Θεσπρωτίας) 460.602, Αμφίκλειας – Ελάτειας (Φθιώτιδας) 445.275, Ύδρας 442.293, Αγίου Βασιλείου (Ρεθύμνης) 430.730, Επιδαύρου 424.085, Ναυπακτίας 398.451, Νικολάου Σκουφά (Άρτας) 364.525, Αμφίπολης (Σερρών) 346.412, Δίστομου – Αράχοβας 323.759, Μάνδρας – Ειδυλλίας (Δυτικής Αττικής) 321.528,
Εμμανουήλ Παππά (Σερρών) 302.550, Ρήγα Φεραίου (Μαγνησίας) 299.355, Τροιζηνίας 295.624, Δομοκού 270.269, Λειψών 239.659, Ορεστιάδος 234.881, Μεγανησίου (Λευκάδος) 230.000, Αλιάρτου 210.944, Δυτικής Μάνης 203.021, Ξηρόμερου (Αιτωλοακαρνανίας) 202.290, Μήλου 200.549, Σίφνου 196.562, Νεστορίου (Καστοριάς) 183.377, Ευρώτα (Λακωνίας) 137.490, Λήμνου 126.569, Παρανεστίου (Δράμας) 111.772, Μετσόβου 111.748, Παξών 111.323, Σφακίων 63.142, Κάτω Νευροκοπίου 53.216, Γεωργίου Καραϊσκά¬κη (Άρτας) 43.212, Ζαγορίου (Ιωαννίνων) 31.033, Παλλήνης (Ανατολικής Αττικής) 25.084, Αμαρίου (Ρεθύμνης) 19.011, Δεσκάτης (Γρεβενών) 11.951.

Δεν χρωστούν πουθενά
Θέρμου (Αιτωλοακαρνανίας), Αλέας (Αργολίδος), Δράμας, Προσοτσάνης (Δράμας), Αγαθονησίου (Δωδεκανήσου), Αστυπάλαιας, Καρπάθου, Κάσου, Μεγίστης (Δωδεκανήσου), Νισύρου, Πάτμου, Νέστου (Καβάλας), Λίμνης Πλαστήρα, Ιθάκης, Αμοργού, Ανάφης, Αντιπάρου, Ιητών (Κυκλάδες), Κέας, Κιμώλου, Κύθνου, Μυκόνου, Σερίφου, Σικίνου, Φολέγανδρου, Ελαφονήσου (Λακωνίας), Οροπεδίου (Λασιθίου), Αγίου Ευστρατίου (Λέσβου), Αλοννήσου, Μύκης (Ξάνθης), Αγκιστρίου (Πειραιώς), Κυθήρων, Σπετσών, Ανωγείων (Ρεθύμνης), Αρριανών (Ροδόπης), Ικαρίας, Φούρνων Κορσεών (Σάμου), Πρεσπών, Γαύδου, Οινουσσών, Ψαρών.

Read More

ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Ερώτηση στην Ευρωπαική Επιτροπή για την προστασία των πολιτών από την προσχηματική επίκληση οικονομικών προβλημάτων για τη διακοπή των οδικών έργων τα οποία όμως οι πολίτες έχουν προπληρώσει με τη μορφή διοδίων.

Ακολουθεί η ερώτηση που κατέθεσε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Ευρωβουλευτής Κώστας Πουπάκης με αφορμή τον... κίνδυνο διακοπής των μεγάλων οδικών έργων από τις κατασκευαστικές εταιρείες σε σχέση με:

(α) την προστασία των πολιτών από την προσχηματική επίκληση οικονομικών προβλημάτων από τις συγκεκριμένες εταιρείες προκειμένου να υποχωρήσουν από την υποχρέωσή τους να παραδώσουν ένα σύγχρονο και ασφαλές οδικό έργο

(β) την προάσπιση του δικαιώματος του καταναλωτή να απολαμβάνει τις υπηρεσίες για τις οποίες έχει ήδη προπληρώσει με τη μορφή υψηλών διοδίων για έργα που είτε δεν έχουν ολοκληρωθεί ή δεν έχουν καν ξεκινήσει.

Πιο συγκεκριμένα το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:

Η συντριπτική πλειοψηφία των μεγάλων οδικών έργων στην Ελλάδα γίνεται από κατασκευαστικές εταιρείες που έχουν συμβάσεις παραχώρησης. Για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, οι διερχόμενοι οδηγοί προκαταβάλλουν στις εταιρείες υψηλά διόδια σε διάφορα τμήματα της διαδρομής ακόμα και για έργα που είτε δεν έχουν ολοκληρωθεί ή δεν έχουν καν ξεκινήσει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τις δικαιολογημένες συστηματικές διαμαρτυρίες των πολιτών και την άρνηση της καταβολής του αντιτίμου (που σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει το 20% των διελεύσεων).

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου, οι τράπεζες, επικαλούμενες την αυξανόμενη άρνηση των διαμαρτυρόμενων οδηγών να καταβάλουν τα διόδια και άρα την αργή πορεία των έργων, διακόπτουν τη ροή της χρηματοδότησης στις κατασκευαστικές εταιρείες, με υπαρκτό ενδεχόμενο να διακοπούν ή να μην ξεκινήσουν καν τα έργα.

Βάσει των παραπάνω ερωτάται η Επιτροπή:

1.Με ποιο τρόπο ο πολίτης θα μάθει την τύχη των χρημάτων που έχουν μέχρι τώρα καταβληθεί με τη μορφή διοδίων στις κατασκευαστικές και πώς μπορεί να προστατευθεί από την προσχηματική επίκληση οικονομικών προβλημάτων από τις κατασκευαστικές εταιρείες προκειμένου να υποχωρήσουν από την υποχρέωσή τους να παραδώσουν ένα σύγχρονο και ασφαλές οδικό έργο;

2.Σε περίπτωση διακοπής ή αναβολής των έργων, με ποιο τρόπο προστατεύεται το δικαίωμα του πολίτη να απολαύσει τις υπηρεσίες για τις οποίες έχει ήδη προπληρώσει;

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα παραπάνω, καθώς και σχετικές με το ζήτημα των διοδίων ερωτήσεις και ανακοινώσεις μπορείτε να βρείτε στο www.kpoupakis.gr

Γραφείο Ευρωβουλευτή Κώστα Πουπάκη

Τηλ. : 210 8835060, 010

Fax : 210 8835017

Mail: k.poupakis@parliament.gr

Read More

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

Σε επιστολή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» των Αθηνών (στην έκδοση της 16ης Οκτωβρίου 2010) και υπό τον τίτλο «Τα Αρχαία Ελληνικά και ο εγκέφαλος», ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος του Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας κ. Σταύρος Παπαμαρινόπουλος αναφέρεται στη θεωρία του καθηγητή Eric Havelock, σύμφωνα με την οποία το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.
Πλήθος κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων κατέληξαν σε επιστημονικά αποτελέσματα, τα οποία είναι δημοσιευμένα σε έκδοση που επιμελήθηκαν ο καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο Charles Lumsden και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας Derrick de Kerckhove. Τα αποτελέσματα που υποστηρίζουν τη θεωρία του Havelock είναι τα εξής:

1. Η περιοχή Broka, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο λόγω του ελληνικού αλφαβήτου, διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.

2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.

3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στη λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μια ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου, από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών διά της λειτουργίας του θεάτρου.

Στη συνέχεια ο κ. Παπαμαρινόπουλος αναφέρεται σε πειράματα που απέδειξαν ότι με τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών επιταχύνονται οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης. Τονίζει επίσης την περίπτωση, κατά την οποία η Αυστραλή πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock περιγράφει σε βιβλίο της, που εκδόθηκε το 2006, πώς κατόρθωσε να μετατρέψει έναν αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά! Τέλος, ο κ. Παπαμαρινόπουλος τονίζει ότι από φέτος τα μεν παιδιά του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης στην Αγγλία, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, με πολιτική απόφαση δεν θα διδάσκονται την αρχαία ελληνική γλώσσα, αλλά. Αγγλικά.

Έχοντας κάποιος υπόψη τα πιο πάνω αλλά και πολλά άλλα που προέκυψαν από έρευνες και μελέτες για την αρχαία ελληνική γλώσσα και τη συμβολή της στον παγκόσμιο πολιτισμό, διερωτάται γιατί εμείς οι Έλληνες κατέχουμε μιαν από τις τελευταίες θέσεις στην παγκόσμια βιβλιογραφία όσον αφορά στο ευρύτατο αυτό θέμα. Ανατρέχουμε σε ξένη βιβλιογραφία και σπεύδουμε να ενημερωθούμε για τα αποτελέσματα επιστημονικών συνεδρίων και ερευνών, ώστε να γίνουμε κι εμείς μέτοχοι των τελευταίων εξελίξεων αναφορικά με τη δική μας γλώσσα και το δικό μας πολιτισμό. Μας ικανοποιεί βέβαια το γεγονός ότι ξένοι ειδικοί εισηγούνται ένα άνοιγμα προς τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και προωθούν τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ακόμα και από το Δημοτικό.

Από την άλλη, όμως, προκαλεί θλίψη η αδιαφορία του σύγχρονου Ελληνισμού για το μεγάλο θησαυρό που οδήγησε στο ελληνικό θαύμα και που πάντα τον αξιοποιούν όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς. Οι μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται για να προσαρμοστεί η κοινωνία στις ανάγκες που δημιουργεί η πρόοδος του σύγχρονου πολιτισμού. Αντίθετα, γίνονται για να προσαρμοστεί η επιτευχθείσα πρόοδος στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Το ίδιο και οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. Δεν γίνονται για να προσαρμοστεί η κοινωνία στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά για να προσαρμοστεί το εκπαιδευτικό σύστημα στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Και

έχει πολλές ανάγκες μια σύγχρονη κοινωνία, όχι μόνο τεχνολογικές, αλλά περισσότερο ανάγκες που αφορούν στον άνθρωπο ως ανώτερο πνευματικό ον, ανάγκες που σχετίζονται με πανανθρώπινες αρχές και αξίες. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να φτιάξουμε μια παιδεία που θα είναι και πάλι οδηγός και όχι ουραγός στο παγκόσμιο επιστημονικό και πολιτισμικό πεδίο.

ΧΡHΣΤΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ

Φιλόλογος, τ. Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης

Παράθεση της επιστολής του Δρ. Παπαμαρινόπουλου στην εφημερίδα

"ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ".

Αρχαία Ελληνικά και ο Εγκέφαλος

του Σταύρου Π. Παπαμαρινόπουλου

Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών

Κύριε Διευθυντά,

Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του. Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων. Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove. Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:

1.Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά. 2.Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς. 3.Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου. Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η εκδίκηση των τόνων». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους. Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη- δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο. Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά! Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!!

Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος

Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου

Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010

Read More

Η ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΑ ΚΑΣΤΡΑ

Η Χίος είναι για άλλη μια φορά εξαίρεση, αυτή την φορά στην ανάρτηση σημαίας στα φρούρια της.Έτσι βλέπουμε σχεδόν όλα τα φρούρια της Ελλάδος(π.χ. Μολύβου, Μυτιλήνης, Ρόδου, Κω, Ναυπλίου κ.α.)

να έχουν αναρτημένη σημαία ενώ της Χίου ΟΧΙ. Σίγουρα η κατάσταση των Φρουρίων της Χίου είναι αποκαρδιωτική αλλά μία υποχρέωση,χωρίς κόστος,όπως η ανάρτηση σημαίας είναι αδικαιολόγητο να μην γίνεται. Επειδή για το συγκεκριμένο θέμα έχουμε ακούσει πολλά και ο κάθε ένας το προσεγγίζει με τη δικιά του οπτική ιδεολογική ή κομματικη(άλλος θέλει την σημαία στην καρδιά του και όχι να τη βλέπει,άλλος θεωρεί την ανάρτηση της εθνικιστική κίνηση,άλλος ότι δεν χρειάζεται να τονίζεται η Ελληνικότητα των φρουρίων) θα ήθελα να θυμίσω,κυρίως σε όσους δεν τους αρέσει να βλέπουν Ελληνικές σημαίες, ότι η ανάρτηση σημαίας σε φρούρια και ακροπόλεις είναι και υποχρέωση της πολιτείας βάση νόμου(Ν. 851/1978 της 21/22 Δεκ. 1978 (ΦΕΚ Α΄ 233) και μάλιστα καθορίζονται και συγκεκριμένες διαστάσεις για την σημαία σε αυτούς τους χώρους.

Read More

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ

Σε προσβλητικές δηλώσεις για τη χώρα μας προχώρησε ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας, Φαρούκ Τσελίκ, τέσσερις ημέρες μετά την επίσκεψη Παπανδρέου στο Ερζερούμ. Απαντώντας στα λεγόμενα του Έλληνα πρωθυπουργού, περί Τουρκικής κατοχής στην Κύπρο, ο κ. Τσελίκ με απύθμενο θράσος είπε, μιλώντας σε συνέδριο στην Προύσσα τα εξής: ”Αυτοί οι οποίοι έδωσαν τη χώρα τους σε μεσίτες, που την έριξαν στο σημείο να κρεμάσουν πωλητήριο για να γλιτώσουν τα χρέη τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλούν για την Τουρκία”. Να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει υπαχθεί νωρίτερα από την Ελλάδα στον μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ.

Read More

ΙΣΤΟΡΙΑ.......ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ έλληνες ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΜΙΣΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΔΥΟ,ΤΡΕΙΣ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ,ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΧΩΡΙΩΝ,ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΕΝΤΟΝΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ
Μάθημα επιλογής θα είναι πλέον η Ιστορία στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία” το υπουργείο Παιδείας πρόκειται να την...εντάξει στην ομάδα μαθημάτων “Αρχαιογνωσία” και η διδασκαλία της θα περιορίζεται στην “Αρχαία Ιστορία” και την “Ιστορία Ιδεών”.
Το μάθημα “Ευρωπαϊκή Ιστορία” θα ενταχθεί στην ομάδα Κοινωνικών επιστημών ενώ η Νεότερη Ιστορία καταργείται από το ωρολόγιο πρόγραμμα! Στην πρώτη τάξη του Λυκείου το υπουργείο αποφάσισε να μείνει το μάθημα υποχρεωτικό με 3 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα.
Αυτό προβλέπει η τελική, μέχρι στιγμής, πρόταση του υπουργείου Παιδείας για τη δομή και τη μορφή του Νέου Λυκείου.
Τα επιλεγόμενα μαθήματα θα κυριαρχούν πλέον έναντι των υποχρεωτικών ενώ η εισαγωγή της τέχνης και του πολιτισμού στις αίθουσες και η ριζική αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας είναι τα ζητούμενα της επιτροπής για το Νέο Λύκειο
Αυξάνονται οι διδακτικές ώρες. Στην Α' Λυκείου οι ώρες, από 32 που είναι σήμερα, γίνονται 34. Στη Β' Λυκείου από 34 και 35 που είναι σήμερα (ανάλογα με την κατεύθυνση) γίνονται 33. Στη Γ' Λυκείου από 31 ώρες που είναι σήμερα γίνονται 33.
Μάθημα επιλογής θα είναι και τα Θρησκευτικά και για τις 3 τάξεις του Λυκείου. Εντάσσονται στην ομάδα «Κοινωνικές Επιστήμες» με 2 ώρες διδασκαλία στην Α' Λυκείου και 3 ώρες στη Β' και στη Γ' Λυκείου. Η Πληροφορική με τη σημερινή της μορφή ως αυτόνομο μάθημα δεν υπάρχει στο Νέο Λύκειο, αφού με τις επερχόμενες αλλαγές οι Νέες Τεχνολογίες θα διατρέχουν πλέον όλη τη σχολική ζωή του μαθητή.
Τι προτείνει η Επιτροπή:
Αύξηση των ωρών διδασκαλίας της Έκθεσης και της Λογοτεχνίας κατά δύο ώρες.
Ενίσχυση των αγγλικών που θα διδάσκονται πλέον υποχρεωτικά και στις 3 τάξεις του Λυκείου, 3 ώρες την εβδομάδα.
Μείωση του αριθμού των γνωστικών αντικειμένων, τα οποία εντάσσονται σε ομάδες μαθημάτων ως προς το περιεχόμενό τους (αρχαιογνωσία, μαθηματικά κ.λπ.). Καθιέρωση περισσότερων μαθημάτων επιλογής και λιγότερων υποχρεωτικών στη Β' και στη Γ' Λυκείου και την ελευθερία επιλογής του μαθητή. Εισαγωγή δύο επιπέδων στη διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων. Το βασικό και το υψηλό, ανάλογα με τις δυνατότητες του μαθητή. Εισαγωγή νέων μαθημάτων, μέσω της ζώνης «Τέχνη και Πολιτισμός» και μέσω των «Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών» που εντάσσονται οργανικά στο πρόγραμμα σπουδών του Νέου Λυκείου.
Αύξηση των επιλογών στη διδασκαλία ξένων γλωσσών.
Εισαγωγή νέων τεχνολογιών που διατρέχουν όλη τη μαθησιακή διδασκαλία.
Ριζική αλλαγή του μοντέλου διδασκαλίας και την εφαρμογή της συνεργατικής μεθόδου.
Ερευνητική εργασία την οποία θα κάνει ο μαθητής με τη βοήθεια καθηγητή-συμβούλου. Θα εκπονείται μια εργασία τη χρονιά με ελεύθερη θεματική και για την υλοποίησή της θα ακολουθείται συγκεκριμένη διαδικασία.
Α' Λυκείου
Το σύνολο των μαθημάτων είναι 11. Τα 7 είναι υποχρεωτικά και τα 4 επιλεγόμενα.
α) Τα υποχρεωτικά περιλαμβάνουν ένα φάσμα γνωστικών αντικειμένων το οποίο παρέχει τις βασικές γνώσεις για την αναγκαία γενική παιδεία με ικανοποιητικό αριθμό διδακτικών περιόδων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη διδασκαλία της Έκθεσης.
β) Τα επιλεγόμενα μαθήματα εντάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες μαθημάτων. Οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν ένα μάθημα από κάθε ομάδα.
γ) Οι διδακτικές ώρες είναι 34, οι 24 είναι για τα υποχρεωτικά μαθήματα και οι 10 για τα επιλεγόμενα.
δ) Οι μαθητές επιλέγουν υποχρεωτικά μια δραστηριότητα και μια ερευνητική εργασία.
Β' και Γ' Λυκείου
Το σύνολο των μαθημάτων είναι 9, τα 3 υποχρεωτικά και τα 6 επιλεγόμενα.
α) Τα υποχρεωτικά μαθήματα αφορούν τη διδασκαλία της Έκθεσης και Λογοτεχνίας, τα Αγγλικά και η γυμναστική.
β) Τα επιλεγόμενα μαθήματα εντάσσονται σε 6 ομάδες. Η κάθε ομάδα περιλαμβάνει ομοειδή γνωστικά αντικείμενα. Ορισμένα από αυτά προσφέρονται σε βασικό και σε υψηλό επίπεδο. Από τις ομάδες αυτές οι μαθητές επιλέγουν υποχρεωτικά ένα μάθημα από κάθε ομάδα. Επιλέγουν υποχρεωτικά τουλάχιστον ένα εξάωρο μάθημα από τις ομάδες Α έως Ε.
γ) Οι διδακτικές ώρες που πρέπει να συμπληρώσουν είναι 33. Οι 12 ώρες είναι για τα υποχρεωτικά μαθήματα και οι 21 για τα επιλεγόμενα.
δ) Οι μαθητές επιλέγουν υποχρεωτικά μια δραστηριότητα και μία ερευνητική εργασία.

Read More

ΕΥΚΟΛΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Με την προειδοποίηση ότι, «από την απαράδεκτη συναινετικότητα, κυλάμε στην εύκολη παράδοση» ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις με τη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής».
Ο γνωστός ακαδημαϊκός, απαντώντας στις ερωτήσεις που θέσαμε υπόψη του, περιγράφει το δυσμενές πλαίσιο που διαμορφώνεται για τα εθνικά ζητήματα, υποβάλλει προτάσεις και απευθύνεται προς την κοινή γνώμη, με το μήνυμα ότι το μνημόνιο δεν σημαίνει και αποδοχή απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Συνέντευξη στο Νίκο Μελέτη

Τέσσερα χρόνια μιλάτε και γράφετε με κεντρικό μοτίβο την ιδέα ότι η εξωτερική μας πολιτική δεν είναι ελληνική αλλά ξενοκίνητη. Πού στηρίζετε αυτήν τη μελαγχολική σκέψη;

Σε τέσσερα επιχειρήματα.

Πρώτον: στο γεγονός ότι, ενώ η Αμερική μάς χαρακτηρίζει συνεχώς «στρατηγικούς εταίρους», δεν παύει ούτε στιγμή να κινείται εναντίον των συμφερόντων μας. Θυμηθείτε τον ρόλο της στα Ιουλιανά, στη δικτατορία, στην επιχείρηση της Κύπρου το ’74, στην προσπάθεια να εμποδίσει τον ερχομό του Ανδρέα το ’81, στον πόλεμο κατά της Σερβίας, στη βοήθεια προς την πΓΔΜ (ακόμα και στη σύνταξη των επιστολών των Σκοπιανών προς την ελληνική κυβέρνηση), στην αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου (με όλες τις συνέπειες που αυτή μπορεί να έχει μια μέρα για εμάς), στις συνεχείς προσπάθειες να εμποδίσει τις πρωτοβουλίες μας στο πεδίο των αγωγών, στα εμπόδια που έθεσε στην πρόθεσή μας να προμηθευτούμε ρωσικούς οπλισμούς. Θυμηθείτε, λοιπόν, αυτές και τόσες άλλες περιπτώσεις και θα δείτε πόσο αφερέγγυα, κυνική και αδίστακτη είναι η «φίλη» αυτή χώρα στις δημόσιες σχέσεις της. Οποιος θεωρεί άδικη αυτή την κρίση, ας διαβάσει την Wikileaks για να δει τους Αμερικανούς μέσα από τα δικά τους λόγια!

Δεύτερον: φοβάμαι όμως ακόμη περισσότερο εκείνους τους Ελληνες - πολιτικούς, δημοσιογράφους και κρατικά επιδοτούμενους (απαράδεκτο σε στιγμές μεγάλης φτώχειας) οργανισμούς (ως, π.χ., το ΕΛΙΑΜΕΠ) που πείθουν τον εαυτό τους ότι συμφέρει την πατρίδα τους να είναι οι ίδιοι αρεστοί (αν όχι, ίσως, και υποχωρητικοί) στους Αμερικανούς. Οι κυνικά διακείμενοι θα μπορούσαν να διατυπώσουν τη γνώμη ότι οι φαντασιώσεις αυτές δεν διαφέρουν και τόσο από την εγκληματική άγνοια του συμφέροντος της πατρίδας μας, αλλα ας το αφήσουμε αυτό γι’ άλλη συζήτηση.

Τρίτον: φοβάμαι την αυξανόμενη λαιμαργία των Τούρκων, ορατή σε όλα τα σύγχρονα πεδία δράσης τους και γνωστή υπό το όνομα «νεο-οθωμανισμός», η οποία λαμβάνει τρομακτική υποστήριξη από τους Αγγλοσάξoνες.

Τέλος, με ανησυχεί η (επιτυχημένη) επικοινωνιακή πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την οικονομική κρίση τόσο ως μοχλό εκφοβισμού και πειθάρχησης των δυστυχούντων συμπολιτών μας όσο και ως δικαιολογία για μια πιθανή απεμπόληση των εθνικών δικαιωμάτων μας. Και αν τολμήσει κάποιος να διατυπώσει άλλη σκέψη, αμέσως θα τον «λεκιάσουν» ως φιλοπόλεμο. Αυτή δεν είναι δημοκρατία, είναι τρομοκρατία!

Αναφέρεστε σε κάτι συγκεκριμένο;

Σε δύο χτυπήματα που προβλέπω ότι θα έλθουν απανωτά.

Το πρώτο το προβλέπω εδώ και καιρό. Αναφέρομαι στη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Το δεύτερο είναι το μειονοτικό «θέμα» στη Θράκη, το οποίο σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε «πρόβλημα» πρώτου μεγέθους, αν και λίγοι το καταλαβαίνουν και ακόμη λιγότεροι θέλουν καν να το σκέφτονται!

Για περισσότερες λεπτομέρειες ως προς το πρώτο θέμα, παραπέμπω στο αποκαλυπτικό άρθρο των κ. Λυγερού και Κωνσταντακόπουλου στον «Κόσμο του Επενδυτή» της 27ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με «άκρως απόρρητο» κείμενο του υπουργείου Εξωτερικών, το περιεχόμενο του οποίου και ο δημόσια μη γνωστός τρόπος γενέσεώς του, όμως, είναι ενδεικτικά του πώς δουλεύει (ή δεν δουλεύει) το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Επιπλέον, η υβριστική αντίδραση του εκπροσώπου του τελευταίου αποδεικνύει -για πολλούς- ότι ο συντάκτης του κειμένου ευθαρσώς προειδοποίησε τους διαπραγματευτάς μας για τους κινδύνους που συνεπάγονται για τα εθνικά συμφέροντα αυτά που συζητούν με τους Τούρκους.

Για το «Θρακικό Πρόβλημα» παρατηρώ τρία πράγματα.

Πρώτον: το θέμα των μειονοτικών ομάδων της Θράκης -και υπενθυμίζω ότι είναι τρεις, όχι μία- όπως άλλωστε και το θέμα της πΓΔΜ, το έχουμε κάνει πιο δυσχερές εμείς οι Ελληνες, είτε με το να αφήνουμε την κατάσταση να χειροτερεύει μόνη της με την πάροδο του χρόνου είτε με το να ενεργούμε οι ίδιοι με κομματικά ή προσωπικά κριτήρια. Περαιτέρω, με το να φοβόμαστε να αναγνωρίσουμε σε μειονοτικές ομάδες δικαιώματα που επιβάλλουν όχι μόνο οι διεθνείς μας υποχρεώσεις αλλά και ο ίδιος ο πολιτισμός μας και συγχρόνως να είμαστε εξαιρετικά ενδοτικοί στις δραστηριότητες του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής.

Δεύτερον: δεν βλέπω, αλλά και αμφιβάλλω εάν υπάρχουν σχέδια για το μέλλον, όταν οι Τούρκοι, έχοντας (με τη βοήθειά μας) «λύσει» τα προβλήματά τους στο Αιγαίο, στρέψουν την προσοχή τους στη Θράκη, όπως μας έχει ήδη προειδοποιήσει ο κ. Νταβούτογλου.

Είναι αίσχος πλην όμως αληθές το να πει κανείς ότι μια τέτοια εξέλιξη (εμμέσως) ενθαρρύνεται από το ελληνικό κράτος το οποίο συνεχώς: (α) παραχωρεί τις εξουσίες του σε θεσμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς να διασφαλίσει ότι ακραίοι κύκλοι που κινούνται στους κόλπους και των κομμάτων δεν θα τους μετατρέψουν σε θεσμούς «αυτονομίας» ειδικά σε περιοχές που τους ευνοεί η συγκέντρωση πληθυσμού, (β) παραβλέπει τη δημογραφική εξέλιξη στην περιοχή, η οποία ΔΕΝ ευνοεί τους Ελληνες χριστιανούς.

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, πόσος άραγε χρόνος θα χρειαστεί προτού οι Τούρκοι αρχίσουν να μιλούν περί «αυτόνομου» ή «ανεξάρτητου κρατιδίου (το οποίο σε πρώτη φάση θα περιλαμβάνει τις ελληνικές μουσουλμανικές περιοχές και σε δεύτερη θα προσθέσει τους γειτονεύοντες μουσουλμάνους της Βουλγαρίας) με βάση τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου; Βεβαίως, τις αρχές αυτές οι Αγγλοσάξονες τις απορρίπτουν όταν δεν τους συμφέρουν (βλ. αίτημα Σέρβων της Βοσνίας). Σίγουρα, όμως, θα έβλεπαν με «καλό μάτι» οτιδήποτε ευχαριστούσε τη «φίλη Τουρκία».

Και μία τελευταία σκέψη-ερώτηση: κινδυνολογώ χωρίς λόγο; Οχι. Προειδοποιώ, δεν κινδυνολογώ.

Αλλά, και αν ακόμη το δεύτερο συμβαίνει στα μάτια όσων εξ επαγγέλματος έχουν την πρόθεση να παρεξηγούν και την ικανότητα να απλοποιούν, αναλαμβάνω την ευθύνη των απόψεών μου, μια και θεωρώ αναγκαίο αυτά τα θέματα να συζητηθούν εγκαίρως και ευρέως και να μην αποφασίζονται από μια κυβέρνηση που, προφανώς πλέον, δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού!

Οι απόψεις σας αυτές πιστεύετε ότι μπορεί να έχουν απήχηση και να βρίσκουν υποστηρικτές;

Θα ήθελα να πιστεύω ότι η καλοζωία, ο καταναλωτισμός και ο υλισμός της εποχής μας, σε συνδυασμό με τη συμφεροντολογία ενός εν πολλοίς ανυπόληπτου Τύπου, δεν έχουν διαβρώσει εντελώς τη φιλοπατρία και τη λεβεντιά της πατρίδας μου. Αλλά, και αν κάνω λάθος, δεν με νοιάζει. Γιατί υπάρχουν στιγμές στη ζωή κάθε ανθρώπου ?εξαιρουμένων, βεβαίως, των φιλοχρήματων οπορτουνιστών? όπου έκαστος κάνει αυτό που του υπαγορεύουν η συνείδησή του, η παράδοσή του, η φιλοπατρία του και η όση συναίσθηση καθήκοντος μπορεί να έχει.

Τι σημαίνει αυτό; Aς μην ξεχνάμε ότι μπορεί να υπογράψαμε -καλώς ή κακώς - το μνημόνιο, που συνεπάγεται απαράδεκτους περιορισμούς στην άσκηση της οικονομικής μας πολιτικής. Ουδέποτε όμως, εξ όσων γνωρίζω, υπογράψαμε μνημόνιο που μας αναγκάζει να απεμπολήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα.

Ως εδώ, λοιπόν, κύριοι και μη παρέκει! Η στιγμή που αυτό το σύνθημα θα γίνει δεκτό πλησιάζει και θα ακουσθεί τρανταχτά στους δρόμους.

Ερχονται χτυπήματα σε Θράκη και Αιγαίο

Για να επανέλθουμε στο Καστελόριζο: η τμηματική, ας την ονομάσουμε έτσι, διαπραγμάτευση θεωρείτε ότι διευκολύνει την επίλυση των προβλημάτων των δύο χωρών;

Οχι, για δύο λόγους.

Πρώτον: γιατί πάντα λέγαμε, μέχρις ότου άλλαξε τα πράγματα ο κ. Σημίτης στη Μαδρίτη, ότι εμείς ένα πρόβλημα παραδεχόμαστε μόνο και αυτό ήταν το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας. Σταδιακά, η λίστα de facto διευρύνθηκε, όπως ήθελαν οι Τούρκοι, οι οποίοι ιστορικά πορεύονται «σιγά σιγά», χωρίς όμως ποτέ να κάνουν πίσω!

Εάν έτσι, λοιπόν, μας κληροδότησαν τα Ιμια και τη Μαδρίτη, τότε πρέπει και εμείς να διατυπώσουμε τα δικά μας «παράπονα» και αυτά δεν αφορούν μόνο τα ζητήματα του Πατριαρχείου που εξάλλου είναι θέματα θρησκευτικών ελευθεριών. Και, ενδεχομένως, θα συμπλήρωνα: «Εφόσον θέλετε να συμπεριφέρεστε έτσι, δεν βλέπουμε για ποιον λόγο εμείς πρέπει να σπεύδουμε, όπως κάκιστα πράττει σήμερα ο κ. Δρούτσας (εντείνων την πολιτική Μπακογιάννη), να πρωτοστατούμε στον ευρωπαϊκό χώρο για την αποδοχή σας ως πλήρους μέλους της ΕΕ».

Αναφορικά τώρα με το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου, εάν δεχτούμε να το αποσυνδέσουμε από τα Δωδεκάνησα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αργότερα η Τουρκία θα εμφανίσει την περιοχή ως νησίδες που επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, με απώτερο σκοπό να τους αρνηθεί το δικαίωμα να διεκδικήσουν τη δική τους Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Μπορεί, δηλαδή, η ελληνική παραχώρηση (σήμερα) να διευκολύνει την Τουρκία (αύριο) να επικαλεστεί την αρχή της αναλογικότητας, για να αποκτήσει το υπέδαφος μεγάλης θαλάσσιας περιοχής που από καιρό (και με σχετική ευκολία) οφείλαμε να είχαμε διεκδικήσει και κατοχυρώσει εμείς. Εναλλακτικά ή και επιπλέον οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν στο Καστελόριζο τις ίδιες αρχές που προσπαθούν να μας πείσουν να δεχθούμε ως βάση του διαμελισμού του Αιγαίου. Οπως, λοιπόν, πρότεινα σε πρόσφατη επιστολή που έγραψα με τον Ελληνοαμερικανό καθηγητή κ. Καριώτη, η Ελλάς πρέπει να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ της, τουλάχιστον με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Λέτε συχνά ότι η «παράδοση» θα παρουσιασθεί στο κοινό ωραιοποιημένη. Πώς το φαντάζεστε ακριβώς;

Πρώτα απ’ όλα θα βασίζεται σε δύο πυλώνες: τα χρήματα και τους φόβους των ταλαιπωρημένων συμπολιτών μας.

Ο πρώτος θα υπερβάλλει πόσο θα ωφεληθούμε από τις γεωτρήσεις.

Ο δεύτερος πυλώνας θα είναι η παρούσα «μουγκαμάρα» των φοβισμένων Ελλήνων που θα υποστούν καταιγισμό δημοσιευμάτων για το πόσο αναγκαίο είναι να δώσουμε ένα τέλος σε μια ατυχή σειρά «πολεμικών συρράξεων» -όπως πρόσφατα και τόσο άστοχα χαρακτήρισε η κυρία Μπακογιάννη την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως και την Επανάσταση του 1821- που αδίκως οι «γλαφυροί πατριώτες» -βλέπε φανατισμένοι προγονοί μας- κατ' επανάληψη παρερμήνευσαν!

Βεβαίως, τι μπορεί ο «κακόμοιρος» Ελληνας να αντιτάξει σ’ έναν τέτοιο καλά χρηματοδοτούμενο -γιατί «λεφτά υπάρχουν» για τέτοιες προσπάθειες- πόλεμο; Θα μπει, λοιπόν, στο καβούκι του, δίκαια θα γίνει ακόμη πιο κυνικός και, δίκαια πάλι, θα ονειρεύεται την ημέρα που αυτός πια θα επιβάλλει από τα κάτω τη δίκαιη τιμωρία.

Τι ακριβώς θα κάνατε διαφορετικό από ό,τι πράττει σήμερα ο κ. Δρούτσας;

Εννοείτε τον κ. Παπανδρέου, μια και ο κ. Δρούτσας, ως γνωστόν, είναι ετερόφωτος επιστάτης των πρωθυπουργικών διαταγών.

Πρώτον: θα προκαλούσα -δεν θα απέφευγα- μια δημόσια συζήτηση για όλα αυτά τα θέματα. Το σκότος αρέσει μόνο στους συνωμότες.

Δεύτερον: θα αντέκρουα αυτή την αηδή και συνεχώς προβαλλόμενη φενάκη, από τις γνωστές επιδοτούμενες δεξαμενές σκέψης ότι η Τουρκία τάχα άλλαξε και αιφνιδίως μεταβλήθηκε σε επιστήθια φίλη μας.

Τρίτον: θα καθυστερούσα την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ, επικαλούμενος το συμφέρον της Ευρώπης να μην κληρονομήσει τα προβλήματα που -καθ’ ομολογίαν του ίδιου του κ. Νταβούτογλου- θα έφερνε μαζί της μια πλήρης ένταξη.

Τέταρτον: θα προετοίμαζα, με διάφορους τρόπους, τη μονομερή διακήρυξη των δικαιωμάτων μου στην ΑΟΖ μας και μετά θα προχωρούσα στην οριοθέτησή της.

Πέμπτον: εν συνδυασμώ με τα ανωτέρω, θα ενίσχυα τις δικές μας διαπραγματευτικές δυνατότητες, πλησιάζοντας όλους όσοι μπορούν να μας βοηθήσουν, και δεν θα βασιζόμουν μόνο σ’ αυτούς που μας εγκατέλειψαν στο παρελθόν.

Εκτον: μαζί με όλα τα προηγούμενα, θα ξαναέδινα στους συμπατριώτες μου αυτοπεποίθηση, ενισχύοντας την πίστη τους στο παρελθόν τους, την ιστορία και τη θρησκεία τους, και θα «ξήλωνα» τάχιστα την προπαγάνδα ξένων αλλά και Ελλήνων, η οποία έχει δημιουργήσει αυτό το «κόμπλεξ» ενοχής και κατωτερότητας που μας διακατέχει απέναντι στην Τουρκία.

Τέλος, θα προειδοποιούσα τόσο τους ενδοτικούς πολιτικούς όσο και τα δημοσιοϋπαλληλικά (και επιδοτούμενα) «ακαδημαϊκά δεκανίκια» τους ότι με την παρούσα συμπεριφορά τους πλησιάζουν το οριακό σημείο όπου η πολιτική ευθύνη ενδέχεται να μετατραπεί σε ποινική.

Read More

ΣΥΝΟΡΙΑΚΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

Οι διεθνούς φήμης καθηγητές Βασίλειος Μαρκεζίνης, Ακαδημαϊκός, και Θεόδωρος Καρυώτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου, με ανοιχτή επιστολή μέσω των «Επικαίρων», προς τους διαχειριστές της εξωτερικής μας πολιτικής εκφράζουν την αγωνία τους για τα......
εθνικά μας θέματα και προτείνουν συγκεκριμένες και ενδεδειγμένες κινήσεις.

Κύριε διευθυντά,
Η διά μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής ΑΟΖ το 2004 από τον πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρήθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ. Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, του έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της Μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνει πλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της.
Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία –η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου– είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ’ αυτή της ΑΟΖ.
Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.
Επίσης, η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφος 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
Κλειδί σε αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της ΕΕ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!
Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου - Κρήτης - Κύπρου. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες που, προφανώς, ειδοποίησαν τους Τούρκους γι’ αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.
Τελευταία ακούονται πολλά γύρω από την παλαιά αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως. Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι’ αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χώρες που αντιμετώπισαν τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση, λοιπόν, θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία.
Ενόψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, των περισσοτέρων χωρών της ΕΕ, Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982.
Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε δια πραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής.
Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας είναι μία από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ.
Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνoμες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει» που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν

Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Βασίλειος Μαρκεζίνης, Ακαδημαϊκός
Θεόδωρος Καρυώτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου

Read More

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Βόρεια Αμερική

Οι κοινότητες των Ελλήνων στη Βόρεια Αμερική, στις ΗΠΑ και στον Καναδά είναι από τις μεγαλύτερες της ελληνικής διασποράς από τα μέσα του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. Στις ΗΠΑ ζουν περίπου 1,2 εκατομμύρια άτομα ελληνικής καταγωγής και στον Καναδά 350.000.
Οι Έλληνες είναι μεν διασκορπισμένοι σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ και στις επαρχίες του Καναδά, ωστόσο είναι συγκεντρωμένοι κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα – αν και στις ΗΠΑ διαμένουν στις προαστιακές ζώνες γύρω από τις μεγαλουπόλεις. Χαρακτηριστικά των Ελλήνων της Βόρειας Αμερικής είναι το υψηλό μορφωτικό τους επίπεδο και η κοινωνική τους ανέλιξη. Οι Ελληνοαμερικανοί και οι Ελληνοκαναδοί, μολονότι έχουν ενσωματωθεί, σε κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, στο σύστημα των χωρών όπου ζουν, διατηρούν στενούς δεσμούς με την πατρίδα τους. Αυτό όμως δεν ισχύει για τους Έλληνες τρίτης και τέταρτης γενιάς. Πρόκειται για μια εκδοχή της ελληνικότητας που δεν συμβαδίζει με τη μορφή και το περιεχόμενο της ελληνικότητας που εκφράζεται μέσα από το ελληνικό κράτος ή με την ελλαδοκεντρική ελληνικότητα που παρατηρείται σε άλλους ελληνικούς πληθυσμούς της διασποράς. Πρόκειται για μια ταυτότητα που εκφράζεται ως ιδεολόγημα, ως συναισθηματικός δεσμός με οτιδήποτε είναι ελληνικό, ως επίγνωση της ελληνικής καταγωγής. Μια προσαρμογή του όρου «πολιτισμικό ελάχιστο» στην περίπτωση των Ελληνοαμερικανών ή των Ελληνοκαναδών είναι δύσκολη, καθώς δηλώνουν την ελληνικότητά τους με πολύ διαφορετικό τρόπο. Η ελληνικότητα των μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς καταδεικνύεται, κατά κανόνα, μέσα από τη σχέση τους με τη θρησκεία, καθώς και με την αναφορά στην καταγωγή τους, της οποίας συστατικό στοιχείο που προβάλλεται πολύ έντονα είναι η κληρονομιά του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.

Η μαζική μετανάστευση των Ελλήνων στις ΗΠΑ ξεκίνησε στο γύρισμα του 20ού αιώνα και στον Καναδά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πάνω από 400.000 Έλληνες κατέφθασαν στις ΗΠΑ από τα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι τη δεκαετία του 1920, οπότε τέθηκαν περιορισμοί στην είσοδο των μεταναστών στη χώρα. Στην αρχή ήταν Έλληνες από την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά, και αργότερα και από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πρέπει να επισημανθεί ότι πολλοί σκόπευαν να παραμείνουν μικρό διάστημα στον Νέο Κόσμο και σχεδόν ένας στους τέσσερις επέστρεψε στην Ελλάδα έπειτα από λίγα χρόνια. Η απόφαση των υπολοίπων να εγκατασταθούν μόνιμα διαφάνηκε με την αύξηση του αριθμού των Ελληνίδων που κατέφθασαν στην Αμερική από το 1920. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο άρθηκαν σταδιακά οι περιορισμοί από τις αμερικανικές αρχές, μέχρι που το 1968 άνοιξαν διάπλατα οι πύλες της χώρας. Τότε δημιουργήθηκε ένα νέο ρεύμα μεταναστών από την Ελλάδα, η ροή του οποίου ήταν αμείωτη έως το 1974. Συνολικά, ο αριθμός των Ελλήνων μεταναστών την περίοδο μετά τον πόλεμο ήταν περίπου 100.000 και στο μεγαλύτερο μέρος τους προέρχονταν από την Ήπειρο και τη Μακεδονία. Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου ήταν το γεγονός ότι στις ΗΠΑ, εκτός από το πλήθος των ατόμων που προέρχονταν από αγροτικές περιοχές, πήγαν και πολλά μορφωμένα άτομα, είτε για να συνεχίσουν τις σπουδές τους είτε για να δουλέψουν ως ελεύθεροι επαγγελματίες, καθηγητές κ.λπ. Την ίδια εποχή οι απόγονοι των Ελλήνων που είχαν συρρεύσει στη χώρα πριν από τον πόλεμο είχαν ανέλθει κοινωνικά και είχαν ενσωματωθεί στην αμερικανική κοινωνία.

Η διατήρηση της ελληνικότητας στον χώρο της Βόρειας Αμερικής, εκτός του ότι είναι προσωπική επιλογή κάθε ατόμου, οφείλεται σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι η αποδοχή και η νομιμοποίηση της εθνοτικής ταυτότητας και στις ΗΠΑ και στον Καναδά, με κάποιες διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες. Οι ΗΠΑ εμμένουν στην ύπαρξη μιας κοινωνίας που αφομοιώνει και «αμερικανοποιεί» τους μετανάστες και τους απογόνους τους, αλλά παράλληλα αναγνωρίζει τη διαφορετικότητά τους όσον αφορά την εθνοτική συνείδηση, στην περίπτωση όσων έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, και την εθνοτική κληρονομιά και παράδοση, στην περίπτωση των ατόμων που ανήκουν σε άλλες γενιές. Ο Καναδάς ακολουθεί πολιτική που δεν αποσκοπεί τόσο στην αφομοίωση όσο στην πολυπολιτισμικότητα, που σημαίνει ότι οι Καναδοί θα συνυπάρχουν αρμονικά με τις άλλες εθνικοτοπικές ομάδες. Γι’ αυτόν τον λόγο, συντείνει στη διατήρηση της εθνοτικής ταυτότητας, με τη δημιουργία συνθηκών που επιτρέπουν την ενίσχυσή της – μέσα από σχολεία και πολιτισμικές οργανώσεις.

Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στη διατήρηση της ελληνικότητας στη Βόρεια Αμερική είναι οι εθνικοτοπικές και θρησκευτικές οργανώσεις που αναπτύσσουν πολύπλευρη δράση για την επίτευξη αυτού του σκοπού, με τη στήριξη, σε αρκετές περιπτώσεις, του ελληνικού κράτους. Τέτοιες οργανώσεις έχουν σπουδαία ιστορία και έντονη δράση στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Σήμερα ορισμένες από τις παλαιότερες εξακολουθούν να υπάρχουν, όμως έχουν εμφανιστεί καινούργιες, οι οποίες προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες των ομογενών και να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα. Υπάρχουν δύο μεγάλες οργανώσεις που ιδρύθηκαν το 1922 και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και στις ΗΠΑ και στον Καναδά – όλες οι άλλες εδρεύουν είτε στη μία είτε στην άλλη χώρα. Η πρώτη είναι η Αρχιεπισκοπή Βόρειας και Νότιας Αμερικής, που ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και έχει μητροπόλεις στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στη Λατινική Αμερική. Το 1996 όμως το Οικουμενικό Πατριαρχείο δημιούργησε ανεξάρτητες αρχιεπισκοπές στον Καναδά (με έδρα το Τορόντο), στη Νότια Αμερική (με έδρα το Μπουένος Άιρες) και στην Κεντρική Αμερική (με έδρα την Πόλη του Μεξικού) και έτσι η Αρχιεπισκοπή Βόρειας και Νότιας Αμερικής έπαψε πλέον να υφίσταται. Παρ’ όλα αυτά, η επιρροή της συνέχισε να είναι καθοριστική για τους Έλληνες της Βόρειας Αμερικής, κυρίως των ΗΠΑ παρά του Καναδά, όπου ορισμένες κοινότητες διατήρησαν μια σχετική οργανωτική αυτονομία. Η άλλη μεγάλη οργάνωση είναι η Αμερικανοελληνική Εκπαιδευτική Προοδευτική Ένωση, ή ΑΧΕΠΑ, που είχε την έδρα της στην Ατλάντα των ΗΠΑ και αργότερα μεταφέρθηκε στην Ουάσιγκτον, όμως απέκτησε παραρτήματα και στον Καναδά – το πρώτο στο Τορόντο το 1928.

Αριθμητικά και στατιστικά δεδομένα

Σύμφωνα με την απογραφή των ΗΠΑ του 2000, 1.153.295 άτομα δήλωσαν ότι ήταν ελληνικής καταγωγής, απόφαση που ήταν υποκειμενική. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο αριθμός εκφράζει μια μικρή αύξηση σε σχέση με το αντίστοιχο της απογραφής του 1990. Αυτό οφείλεται μάλλον στην έξαρση του φαινομένου της πολυπολιτισμικότητας που παρατηρήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο τη δεκαετία του 1990 και ενθάρρυνε τις εθνοτικές επιλογές και ταυτίσεις. Επιπλέον, το αποτέλεσμα της απογραφής του 2000 αφορούσε την καταγωγή και όχι την εθνοτική ταυτότητα. Ακόμη, σύμφωνα πάντα με την ίδια απογραφή, 365.435 δήλωσαν ότι «μιλούσαν ελληνικά στο σπίτι», δηλαδή είχαν τις βασικές γνώσεις της ελληνικής. Το ποσοστό αυτό συμπίπτει με το ποσοστό του 30 με 35% του συνόλου, που αποτελείται από Ελληνοαμερικανούς πρώτης και δεύτερης γενιάς, των οποίων, ως επί το πλείστον, οι γονείς είναι και οι δύο Έλληνες. Το ίδιο ποσοστό συμμετέχει στις διάφορες εθνικοτοπικές οργανώσεις και διατηρεί στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, αν και για πολλούς ελληνοαμερικανούς, όπως ήδη αναφέρθηκε, η ταυτότητα εκφράζεται ως ιδεολόγημα, συναισθηματικός δεσμός, ή επίγνωση της ελληνικής καταγωγής.

Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της ελληνικής παρουσίας στις ΗΠΑ είναι η σημαντική της γεωγραφική διασπορά και κινητικότητα. Το κύμα των Ελλήνων μεταναστών είχε μαζικό χαρακτήρα στις αρχές του αιώνα και προορισμό τις πολιτείες της ανατολικής ακτής (Νέα Υόρκη, Νιου Τζέρσεϊ και Πενσιλβάνια, με επίκεντρο την πόλη της Νέας Υόρκης), τις βορειοανατολικές πολιτείες (Κονέκτικατ, Μασαχουσέτη, Νιου Χάμσαϊρ, Ρόουντ Άιλαντ, με επίκεντρο τη Βοστόνη) και τις μεσοδυτικές πολιτείες (Ιλινόις, Ιντιάνα, Μίσιγκαν και Οχάιο με επίκεντρο το Σικάγο). Η εγκατάσταση όμως των Ελλήνων στις αρχές του αιώνα συνέπεσε με το «άνοιγμα» των δυτικών πολιτειών και γρήγορα συνέρρευσαν σε αυτές τις πολιτείες, και κυρίως στην Καλιφόρνια, πολλοί Έλληνες. Λίγο αργότερα η οικονομική ανάπτυξη του αμερικανικού Νότου οδήγησε και τη δημογραφική αύξηση των Ελλήνων στη Φλόριντα, στην Ατλάντα και στο Τέξας. Ουσιαστικά, μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Έλληνες είχαν εξαπλωθεί απ’ άκρου εις άκρον στις ΗΠΑ και σε εκατοντάδες πόλεις, μεγάλες και μικρές, αν και οι περισσότεροι ομογενείς εξακολουθούσαν να είναι συγκεντρωμένοι στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο.

Πηγή: Οι δρόμοι των Ελλήνων
Η ιστορία των Ελληνικών Κοινοτήτων στις πέντε Ηπείρους
Κείμενο: Αλέξανδρος Κιτρόεφ
Εκδόσεις: Polaris
Σελ.: 480

Read More

ΣΥΡΜΑΤΙΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Το κτίσιμο ενός συρμάτινου φράχτη στην περιοχή του Καραγατς, για την παρεμπόδιση υποτίθεται των μεταναστών να εισέλθουν στην επικράτεια της χώρας αναδεικνύεται σε μείζον πολιτικό θέμα για την κυβέρνηση, καθώς τόσο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, όσο και ο υφυπουργός του Μ. Όθωνας υπερασπίζονται σθεναρά αυτή τους την επιλογή, ακόμη και ενάντια στις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως έκανε ο τελευταίος την Τρίτη. Πραγματικά, δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοιου είδους λεονταρισμούς από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης και αναρωτιόμαστε τι ακριβώς συμβαίνει με αυτόν τον φράχτη.
Σύμφωνα με το σενάριο που παίζει στα περισσότερα από τα ΜΜΕ, σκοπός αυτού του φράχτη είναι να περιορίσει κατά την χειμερινή περίοδο, οπότε ο Έβρος είναι αδιάβατος, τις μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα μας. Το μήκος του θα είναι 12 περίπου χιλιόμετρα και πρότυπο είναι ένας αντίστοιχος φράχτης στην ισπανική πόλη Μελιλά, που βρίσκεται στο Μαρόκο. Οι διαφορές όμως είναι αρκετές. Κατ' αρχήν στην πόλη Μελιλά, ο φράχτης δεν είναι απλά ένας συρματένιος φράχτης, όπως πρόκειται να φτιαχτεί στη χώρα μας. Πρόκειται περί ενός αρκετά πιο πολύπλοκου συστήματος, που κατ' ευφημισμόν λέγεται φράχτης. Πρόκειται επί της ουσίας για τρεις σειρές από φράχτες, με τον τελευταίο να έχει χτιστεί το 2005, ύψους έξι μέτρων, στην κορυφή των οποίων υπάρχει το κλασικό αγκαθωτό συρματόπλεγμα, το οποίο συναντά κανείς στα στρατόπεδα. Ανάμεσα στους τρεις φράχτες, υπάρχουν συνεχώς σκοπιές αλλά και ένας δρόμος ο οποίος εξυπηρετεί τις περιπόλους της αστυνομίας, ή τα ασθενοφόρα. Υπόγεια καλώδια συνδέουν φωτοπαγίδες, αισθητήρες κίνησης και θορύβου αλλά και βιντεοκάμερες με το κεντρικό δωμάτιο διαχείρισης. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, δεν υπάρχει καμμία σχέση με τον "φράχτη" που σχεδιάζει να φτιάξει η ελληνική κυβέρνηση. Αλλά και επιπρόσθετα η Μελιλά είναι απλά μια πόλη. Δεν είναι τα σύνορα μιας ολόκληρης επικράτειας. Αν ήθελε η ελληνική κυβέρνηση να μιμηθεί το ισπανικό παράδειγμα, θα έπρεπε να λάβει υπ' όψιν της το σύνολο της προσπάθειας των εκάστοτε Ισπανικών κυβερνήσεων, που περιλαμβάνει την αξιοποίηση και των στρατιωτικών της δυνάμεων.
Μήπως ο φράχτης είναι δώρο προς άλλους;
Ας είμαστε σοβαροί. Ένας φράχτης μήκους 12 χιλιομέτρων, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορέσει να περιορίσει την μετανάστευση προς την χώρα μας, από την Τουρκία, εφόσον τα κοινά μας σύνορα και ιδιαίτερα τα θαλάσσια εκτείνονται σε πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα. Στην χώρα μας υπάρχει ένας φυσικός φράχτης, ο Έβρος και αυτό το οποίο έπρεπε να γίνει ήταν να δοθεί η αρμοδιότητα στις υφιστάμενες δυνάμεις τόσο του λιμενικού, όσο και του στρατού, να χρησιμοποιήσουν τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, για να ανακόψουν τις μεταναστευτικές ορδές. Παράλληλα, η κυβέρνηση θα έπρεπε να εφαρμόσει το νόμο όχι μόνο στον Έβρο, αλλά και στην ίδια την Αθήνα και στην υπόλοιπη επικράτεια της χώρας, όπου βρίσκονται εκατομμύρια λαθρομετανάστες.
Η άρνησή της όμως να το κάνει, ακόμη και σε περιοχές όπου τα πράγματα έχουν φθάσει στα όρια, παραδείγματος χάριν στην Πάτρα ή στον Άγιο Παντελεήμονα και η ταυτόχρονη εμμονή των υπουργού και υφυπουργού ΠΡΟΠΟ στην κατασκευή ενός φράχτη, η κατασκευή του οποίου, αν αυτός δεν επανδρωθεί και φυλαχτεί κατάλληλα, δεν θα έχει απολύτως κανένα αποτέλεσμα, βάζουν στο μυαλό μας κάποιες περίεργες σκέψεις.
Μία από αυτές είναι η εξής: μήπως ο φράχτης που πρόκειται να φτιαχτεί στον Έβρο, δεν έχει σκοπό να προστατέψει την ελληνική επικράτεια, αλλά περισσότερο να "δικαιολογήσει" κάποιους άλλους φράχτες της περιοχής; Όπως αυτόν παραδείγματος χάριν που έχει υψώσει το Ισραήλ γύρω από τους Παλαιστινίους; Μήπως όλη αυτή η ιστορία γίνεται για να μπορέσει να αποενοχοποιηθεί μία τακτική η οποία έχει καταστήσει το Ισραήλ δέκτη πολλαπλών καταδικών από ολόκληρο τον κόσμο; Γιατί πώς θα μπορούν τα κράτη της ΕΕ να κατηγορούν το Ισραήλ γι' αυτόν το φράχτη, όταν στα δικά τους σύνορα, θα έχουν έναν παρόμοιο;

Δεν μπορούμε να ξέρουμε, αλλά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία πάρθηκε λίγο μόλις καιρό μετά την περιώνυμη "ελληνοισραηλινή" προσέγγιση, μας προκαλεί προβληματισμό. Το μόνο που θα δείξει ποιός είναι πραγματικά ο σκοπός της κυβέρνησης, είναι το μέλλον. Θα δούμε εάν και πώς θα λειτουργήσει αποτρεπτικά ο φράχτης και αν θα γίνει απλά αντικείμενο διπλωματικών "διεργασιών".

Δημήτρης Παπαγεωργίου

Read More

ΕΡΖΕΡΟΥΜ..........ΘΕΟΔΟΣΙΟΥΠΟΛΗ

«Το Ερζερούμ δεν επελέγη τυχαία για τη συνάντηση Παπανδρέου Ερντογάν»
Με πόνο και διωγμούς Ελλήνων χριστιανών είναι συνδεδεμένο το Ερζερούμ, η Θεοδοσιούπολη
Η συνέντευξη που ακολουθεί αναλύει τι είναι το Ερζερούμ φωτίζοντας στιγμές που δεν πρέπει να ξεχνά η ιστορική μνήμη. Ο πανεπιστημιακός Φάνης Μαλκίδης μας θυμίζει τα.....
ιστορικά γεγονότα

Συνέντευξη Δήμος Μπακιρτζάκης

Τι είναι το Ερζερούμ , τι έχει γίνει εκεί κ .Μαλκίδη;

-Είναι η Θεοδοσιούπολη, η Βυζαντινή πόλη που σήμερα ονομάζεται Ερζερούμ, δηλαδή τόπος των Ρωμιών, μια πόλη η οποία στην ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έπαιξε σημαντικό ρόλο και μάλιστα μέχρι πρόσφατα αποτελούσε και αποτελεί, μια πάρα πολύ σημαντική, όχι πάντα με καλούς συμβολισμούς για την ελληνική ιστορία, πόλη.

Πολλοί την αποκαλούν ως «Βατερλό» του χριστιανικού κόσμου.

-Δεν έχουν άδικο. Να ξετυλίξουμε το κουβάρι όμως. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι αυτή η πόλη πήρε το όνομα της από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, η Θεοδοσιούπολη, σήμερα το Ερζερούμ, αποτελούσε μια πάρα πολύ σημαντική πόλη του Βυζαντίου. Η πόλη μετά το 1204 έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, λίγα χρόνια πριν με τον Ρωμανό Διογένη, ήταν αυτή η πόλη μαζί με το Μάτζικέρτ που ουσιαστικά άλλαξε το ρουν της ιστορίας της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Είναι το 1071 σε αυτή την περιοχή αιχμαλωτίστηκε ο Ρωμανός Διογένης από τους Σελτσούκους του Αρπ Ασλάν, βέβαια ο Διογένης απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων αλλά το Βυζάντιο υποχρεώθηκε σε ετήσιο φόρο από τους Σελτζούκους. Ουσιαστικά αυτή η μάχη σε αυτή την περιοχή άνοιξε τον δρόμο για την εισβολή των Σελτζούκων σε όλη την Μικρά Ασία και έξη χρόνια αργότερα δημιούργησαν την πρωτεύουσα τους, την Νίκαια, εκεί που έγινε και η εγκατάσταση των πρώτων Σελτζούκων. Έχει ενδιαφέρον ότι σε αυτή την πόλη κρίθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της νεότερης ελληνικής ιστορίας ή γενικότερα της ευρωπαϊκής ιστορίας μιας και από εκεί ξεκίνησε μια εισβολή που δημιούργησε νέες συνθήκες και νέα δεδομένα στην Μικρά Ασία. Όλη αυτή η περιοχή του σημερινού κομματιού του Ερζερούμ αποτελούσε και αποτελεί ένα χώρο που υπήρξαν τρεις λαοί, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Κούρδοι, με ιδιαίτερη βαρύτητα ο καθένας . Η πόλη ήταν οχυρωμένη και λίγο αργότερα κράτησε σημαντικό ρόλο και στην αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Είναι η Αυτοκρατορία των μεγάλων Κομνηνών, η οποία μαζί με την Τραπεζούντα ως πρωτεύουσα έχει ως σημαντική πόλη, πολύ σημαντική πόλη, την Θεοδοσιούπολη και μάλιστα μαζί με την Μελητηνή, την σημερινή Μαλάτεια, αποτελούσε ένα δίδυμο κέντρο χριστιανισμού και ελληνισμού. Βεβαίως όταν έπεσε και η Θεοδοσιούπολη και η Μαλάτεια, ουσιαστικά άλλαξαν τα δεδομένα της περιοχής. Αργότερα, μετά την αυτοκρατορία της Τραπεζούντας αυτή η πόλη ήταν τόπος εξορίας ο οποίος κορυφώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, εκεί που υπήρξαν τα περιβόητα τάγματα εργασίας. Η Θεοδοσιούπολη ήταν ένα κέντρο συγκέντρωσης όπου ουσιαστικά μετά από ατέλειωτες πορείες, εδώ είναι και η διαφορά που έχει η γενοκτονία των Ελλήνων, με το ολοκαύτωμα. Εκεί υπήρχαν τόποι συγκέντρωσης όπως το Άουσβιτς, το Νταχάου, στην δική μας γενοκτονία τα κέντρα συγκέντρωσης ήταν ανύπαρκτα – γιατί η δική μας γενοκτονία γινόταν στον δρόμο. Με ατελείωτες πορείες θανάτου που οδηγούσαν στα τάγματα εργασίας του Ερζερούμ. Ξεκινώντας από τον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Θράκη, τους Έλληνες τους οδηγούσαν εκεί...

Μιλήστε μας για τα τάγματα εργασίας;

-Τα τάγματα εργασίας ήταν τάγματα των «ανεπιθύμητων» χριστιανών και εφαρμόστηκαν κυρίως κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου αλλά και αργότερα, και είχαν ως φανερό στόχο να φτιάξουν υποδομές στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας.

Ουσιαστικά ήταν τάγματα εξόντωσης, μια και πάρα πολλοί από αυτούς που ξεκινούσαν από την Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, χωρίς νερό και φαγητό βάδιζαν στο χιόνι και στο κρύο για ατελείωτα χιλιόμετρα. Πέθαιναν στους δρόμους, εξαφανίζονταν και όσοι επιβίωναν μετά από αυτή την διαδικασία συγκεντρώνονταν στο Ερζερούμ και δολοφονούνταν κατά εκατοντάδες ή χιλιάδες.

Η διαδικασία των ταγμάτων εργασίας επαναλήφθηκε λίγο αργότερα μετά την γενοκτονία, μετά την επιβολή του περιβόητου κεφαλικού φόρου εναντίων των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι το 1942-43 επίσης εξορίστηκαν στα τάγματα εργασίας στην πόλη του Ερζερούμ.

Υπάρχουν θύματα 20 Αρμένιοι και Έλληνες οι οποίοι δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τον φόρο. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι αυτός ο φόρος ήταν ένας αυθαίρετος φόρος εναντίον των Ελλήνων σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε ο οφειλέτης να πληρώσει μέσα σε 15 μέρες ένα τεράστιο ποσό. Επίσης το Ερζερούμ ήταν η περιοχή όπου έγινε το πρώτο συνέδριο των Κεμαλικών, όπου αποφασίστηκε η εξόντωση όσων χριστιανών είχαν απομείνει στο οθωμανικό κράτος, να επικρατήσει η εθνική ανεξαρτησία και να εξοντωθούν όσοι χριστιανοί – Έλληνες είχαν απομείνει. Έχει ενδιαφέρον ότι σε αυτή την περιοχή που γειτνιάζει με την Αρμενία βρίσκεται το βιβλικό όρος Αραράτ, το οποίο είναι κατεχόμενο. Οι Αρμένιοι δεν θεωρούν ότι αυτά τα σύνορα είναι δικά τους και επίσης ότι σε αυτή την περιοχή έχουν χαθεί χιλιάδες άνθρωποι, Έλληνες κυρίως αλλά και Αρμένιοι, σε έναν χώρο όπου ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες που βρίσκεται ο πρωθυπουργός εκεί, αποπνέει μάλλον έναν άσχημο συμβολισμό αν αναλογιστούμε τα όσα δημοσιεύματα σχετίζουν το γεγονός ότι θα συζητηθούν ζητήματα του Αιγαίου.

Άρα δεν επιλέγονται τυχαία οι χώροι συνάντησης;

-Αυτό είναι βέβαιο ότι δεν επιλέγονται τυχαία. Να σας υπενθυμίσω ακόμη το γεγονός ότι δύο πρωθυπουργοί της Ελλάδας έχουν καταθέσει στεφάνι στον βασικό υπεύθυνο της γενοκτονίας των Ελλήνων, τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος στο Ερζερούμ αποφάσισε το 1919 την περαιτέρω εξόντωση των δικών μας ανθρώπων. Θα μπορούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός να κινηθεί αλλιώς και κυρίως σεβόμενος τη μνήμη των Ελλήνων που δολοφονήθηκαν στη Θεοδοσιούπολη».

Read More

ΚΡΗΤΙΚΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΠΙΡΙΝΗ;

Κρητική σφραγίδα φέρει η νέα ασπιρίνη, η οποία πρόκειται να ανατρέψει τα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την προστασία της υγείας μας από τα κρυολογήματα και την κοινή γρίπη.
Η κρητική ασπιρίνη, συσκευασμένη σε κάψουλα, είναι ένα φυσικό προϊόν που αποτελείται αποκλειστικά από τρία είδη κρητικών βοτάνων διαλυμένων σε ελαιόλαδο.

Τη «μαγική» κάψουλα παρασκεύασε η ομάδα των καθηγητών του Πανεπιστημίου Κρήτης και αποτελεί παγκόσμια πατέντα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Η ασπιρίνη συνδυάζει την απόλυτη αξιοποίηση των κρητικών βοτάνων με τις αυστηρές προδιαγραφές που θέτει η σύγχρονη φαρμακευτική επιστήμη.

Εμπνευστές της έρευνας είναι οι καθηγητές Ιατρικής Ηλίας Καστανάς και Χρήστος Λιόνης και ο καθηγητής Βιολογίας Στέργιος Πυρίντσος. Για την παρασκευή του φαρμάκου συνεργάστηκαν, επίσης, η Ενωση Αγροτικού Συνεταιρισμού Ρεθύμνου και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία Gallenica.

Οι προοπτικές της κρητικής ασπιρίνης, από τη στιγμή που θα εγκριθεί από τον ΕΟΦ, αναμένεται να ξεπεράσουν τα σύνορα της χώρας και το φάρμακο να πιστοποιηθεί τόσο από τις ευρωπαϊκές αρχές όσο και από την αμερικανική FDA (Food and drug administration).

Τα μαγικά βότανα

Αν και τα συστατικά του είναι εντελώς φυσικά, οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι το νέο σκεύασμα αποτελεί φάρμακο και όχι συμπλήρωμα διατροφής, όπως είχε εσφαλμένα χαρακτηριστεί.

Οι ιδιότητές του, οι οποίες απορρέουν από τα κρητικά βότανα, θεωρούνται ευεργετικές για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Και τα τρία «μαγικά» βότανα είναι διαλυμένα σε ελαιόλαδο, οι φαρμακευτικές ιδιότητες του οποίου είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Παρ’ όλα αυτά, ο Ηλίας Καστανάς αρνήθηκε να αποκαλύψει τα τρία συστατικά που απαρτίζουν τη συνταγή της κάψουλας.

«Το φάρμακο θα αποτελέσει παγκόσμια πατέντα. Αν αποκαλύπταμε κάποιο από τα τρία βότανα, πολύ φοβάμαι ότι θα είχαμε το φαινόμενο της τηλεοπτικής “φραπελιάς”, όταν όλοι πήγαιναν και κούρευαν τα φύλλα της ελιάς και τα χτυπούσαν στο μίξερ. Αυτό το “φάρμακο” που προοριζόταν για πάσαν νόσον και μαλακίαν, κάθε άλλο παρά φάρμακο ήταν», συμπληρώνει σκωπτικά ο Ηλίας Καστανάς.

Η έρευνα του πανεπιστήμιου εστίασε στους κατοίκους της νότιας Κρήτης. Πληροφορίες των επιστημόνων που βασίζονταν σε λαϊκές παραδόσεις, μαρτυρούσαν πως το συγκεκριμένο κρητικό αφέψημα χρησιμοποιείτο από παλιά στις ντόπιες κρητικές συνταγές και προστάτευε τους Κρητικούς από τη γρίπη.

Η επιστημονική παρατήρηση ήλθε να επιβεβαιώσει τις λαϊκές παραδόσεις. Η δωδεκάχρονη έρευνα που έγινε από την επιστημονική ομάδα ανέδειξε ότι ο οργανισμός των Κρητικών που κατανάλωναν το κοκτέιλ βοτάνων παρουσίαζε ισχυρή αντίσταση στα κρυολογήματα και στις λοιμώξεις.

Από τη φύση

Σκοπός των επιστημόνων δεν είναι να αντικαταστήσουν την παραδοσιακή ασπιρίνη, αλλά να προωθήσουν στην αγορά ένα φυσικό φάρμακο, το οποίο θα είναι βγαλμένο από την κρητική γη.

«Τα υλικά από τα οποία αποτελείται η κάψουλα δεν παρουσιάζουν, μέχρι στιγμής, επιπτώσεις στην υγεία. Η δοσολογία που θα συστήνεται θα είναι παρόμοια με την κατανάλωση 2 με 3 ροφημάτων την ημέρα», δηλώνει ο Ηλίας Καστανάς.

Η τιμή του φαρμάκου, σύμφωνα με τον όρο που έχει βάλει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ρεθύμνου, δεν πρόκειται να ξεπερνάει το 1 ευρώ.
Το φάρμακο αναμένεται να πάρει μέσα στο 2011 την έγκριση του ΕΟΦ.

Η αγάπη για τις ευεργετικές ιδιότητες των κρητικών βοτάνων δεν ήταν το μόνο κίνητρο για τους επιστήμονες, ώστε να παρασκευάσουν το φάρμακο.

Το σημαντικότερο κίνητρο για την παρασκευή του φαρμάκου αποτέλεσε η αναπτυξιακή κατεύθυνση που δίνεται στους ελαιοκαλλιεργητές του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ρεθύμνου.

Από τη στιγμή που το φάρμακο θα μπει στην παραγωγή, μέρος της σοδειάς τους θα προορίζεται για την παρασκευή της κάψουλας.

«Η πολιτεία δεν μας παρείχε καμία απολύτως βοήθεια για την παρασκευή του φαρμάκου. Τα κονδύλια για την έρευνα και την παραγωγή του τα αντλήσαμε από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ρεθύμνου και τη φαρμακευτική εταιρεία», τονίζει ο Ηλίας Καστανάς.

Η βιολογική ασπιρίνη της Κρήτης αποτελεί έν από τα πιο λαμπρά επιτεύγματα στον τομέα της φαρμακευτικής επιστήμης, που παρουσίασε το Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Το φάρμακο αυτό:

-Προστατεύει από τις λοιμώξεις αναπνευστικού

-Ανακουφίζει από το κρυολόγημα

-Καταπολεμά την κοινή γρίπη

-«Ρίχνει» τον πυρετό

-Έχει αναλγητικές ιδιότητες

Read More

ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Επιχειρησιακή σύμβαση στα μέσα μεταφοράς Ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις- Οι εργαζόμενοι θα κληθούν σε διαπραγμάτευση από μηδενική βάση

Στο νομοσχέδιο που θα παρουσιάσει ο υπουργός Υποδομών κ. Δ. Ρέππας προβλέπεται κατάργηση των συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας που ίσχυαν έως σήμερα, οι οποίοι θα αντικατασταθούν από επιχειρησιακή σύμβαση

Στη σύναψη.... επιχειρησιακής σύμβασης στις συγχωνευόμενες μεταφορικές ΔΕΚΟ προσανατολίζεται η κυβέρνηση, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του «Βήματος». Στο νομοσχέδιο που θα παρουσιάσει σήμερα ο υπουργός Υποδομών κ. Δ. Ρέππας στο Υπουργικό Συμβούλιο προβλέπεται κατάργηση των συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας που ίσχυαν έως σήμερα, οι οποίοι θα αντικατασταθούν από επιχειρησιακή σύμβαση, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι εργαζόμενοι των μέσων μαζικής μεταφοράς θα κληθούν σε διαπραγμάτευση από μηδενική βάση για τον καθορισμό της εν λόγω επιχειρησιακής σύμβασης, ενώ με τη λήξη της διαπραγμάτευσης κάθε άλλη σύμβαση ή κανονισμός που ίσχυε έως σήμερα θα καταργηθεί.

Μάλιστα, όπως πληροφορείται «Το Βήμα», σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις δεν καρποφορήσουν, αλλά καταρρεύσουν, το μισθολόγιο των υπαλλήλων των μεταφορικών ΔΕΚΟ θα αποφασιστεί με νόμο! Αλλωστε οι ποσοτικοί στόχοι της κυβέρνησης έχουν ήδη τεθεί, καθώς προβλέπουν περικοπή των δευτερευουσών αποδοχών στο 10% των τακτικών αποδοχών. Επίσης, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ώσπου να καταρτιστεί επιχειρησιακή σύμβαση δεν θα επιτρέπεται η προσφυγή στον Οργανισμό Διαμεσολάβησης και Διαιτησίας.

Ουσιαστικά, όπως εκτιμάται, πρόκειται περί ενός μοντέλου... κομμένου και ραμμένου στα μέτρα της τρόικας και, αν και εφόσον η εφαρμογή του περάσει, ενδέχεται να αποτελέσει συνολικό «μοντέλο» για όλες τις επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχει το Δημόσιο.

Επίσης, όπως έχει επισημανθεί από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, το εν λόγω νομοσχέδιο προβλέπει μετατάξεις εκατοντάδων υπαλλήλων, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν σε δύο φάσεις. Στην πρώτη, η οποία θα λάβει χώρα εντός του ερχόμενου διαστήματος, περίπου 1.500 εργαζόμενοι θα περάσουν σε άλλους φορείς του Δημοσίου, τους οποίους θα υποδείξει το υπουργείο Εσωτερικών. Σε δεύτερη φάση θα επαναληφθεί η ίδια διαδικασία, όταν ολοκληρωθεί η συγχώνευση των συγκοινωνιακών φορέων, με τη μετάταξη υπαλλήλων που θα κριθούν υπεράριθμοι. Εκτός από τα εργασιακά και τα μισθολογικά, τα οποία αποτελούν και το μήλον της Εριδος μεταξύ των εργαζομένων των αστικών συγκοινωνιών και του υπουργείου Υποδομών, το νομοσχέδιο για την εξυγίανση και αναδιάρθρωση των αστικών συγκοινωνιών εισηγείται μια σειρά από μέτρα για τον εξορθολογισμό του μεταφορικού συστήματος της Αθήνας, όπως άλλωστε έχει εξαγγείλει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου.

Επίσης, το νομοσχέδιο θα θεσπίσει το λεγόμενο «Σύμφωνο Ευθύνης», το οποίο θα επιβάλει τριμηνιαίο οικονομικό έλεγχο στις μεταφορικές ΔΕΚΟ από ορκωτούς ελεγκτές και σε περίπτωση απόκλισης από το εγκεκριμένο επιχειρησιακό τους σχέδιο, θα συγκροτείται νέο business plan, ενώ θα υφίστανται κυρώσεις οι διοικήσεις των φορέων.

Μάλιστα το επιχειρησιακό πρόγραμμα του ενοποιημένου ΟΑΣΑ θα εγκρίνεται από την αρμόδια για τις ΔΕΚΟ διυπουργική επιτροπή, η κρατική επιχορήγηση θα δίνεται βάσει συγκεκριμένων δεικτών αποδοτικότητας, ενώ πρόθεση του υπουργείου είναι το μεταφορικό έργο των συγκοινωνιών να εκτελείται κατόπιν σύμβασης.

Ακόμη, όπως έχει προαναγγείλει το υπουργείο Υποδομών, οι μεταφορικές ΔΕΚΟ θα «καθαρίσουν» από τα χρέη και τα ελλείμματά τους, τα οποία θα περάσουν στο δημόσιο ταμείο. Παράλληλα, ωστόσο, θα τεθεί ένα όριο στην επιδότησή τους από το κράτος, καθώς αυτή δεν θα ξεπερνά το 40% του λειτουργικού τους κόστους. Πρόκειται για μια ελληνικού τύπου αντιγραφή του πολωνικού Συντάγματος, το οποίο προβλέπει έκπτωση των προϋπολογισμών που ανεβάζουν το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης στο 60%! Το πλάνο του υπουργείου Υποδομών για την αύξηση των εσόδων των μεταφορικών ΔΕΚΟ προβλέπει, πέρα από τις αυξήσεις των εισιτηρίων που έρχονται, εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας, αλλά και της υποδομής των συγκοινωνιακών εταιρειών, καθώς και ευρύτερες συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα, όπως π.χ. οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).

Σε δύο εταιρείες
Π ρόθεση του υπουργείου Υποδομών είναι να συμμαζέψει τα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών μέσα από την ενοποίηση των μέσων μαζικής μεταφοράς σε δύο εταιρείες, οι οποίες θα λειτουργούν υπό τη σκέπη του ΟΑΣΑ, ο οποίος με τη σειρά του θα ασκεί καθήκοντα μητροπολιτικού φορέα. Μάλιστα, η αρμοδιότητά του θα επεκταθεί τόσο προς τους ΟΤΑ που λειτουργούν μεταφορικές υπηρεσίες όσο και προς τα ΚΤΕΛ Αττικής, ενώ θα συνεργάζεται στενά και με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τον προαστιακό σιδηρόδρομο. Ουσιαστικά θα πρόκειται για τον κεντρικό φορέα χάραξης μεταφορικής πολιτικής της Αττικής στα πρότυπα όσων ισχύουν στις μητροπόλεις της Ευρώπης.

Επιπλέον, όπως έχει επισημανθεί από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, τα οδικά μέσα, δηλαδή η ΕΘΕΛ και τα ΗΛΠΑΠ, θα συγχωνευθούν σε μία κοινή εταιρεία διαχείρισης, ενώ το μετρό, το τραμ και οι ΗΣΑΠ θα ενοποιηθούν σε επιχείρηση μέσων σταθερής τροχιάς.
http://www.tovima.gr

Read More

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:

-Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω.

Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:

-Τι θέλεις να κάνουμε; να φάμε ή να κάνουμε έρωτα;

Εκείνη του είπε:

-Ό,τι θέλεις. Ψωμί πάντως δεν έχουμε!

Είπε κάποιος στον Διογένη:

-Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία.

Και ο φιλόσοφος απάντησε:

-Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους.

Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτύλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει:

-Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην.

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:

-Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;

Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.

-Με τόσα χρήματα, είπε, θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο.

-Αγόρασε, είπε ο Αρίστιππος, κι έτσι θα έχεις δύο.

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:

- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων.

Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:

-Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σε άλλα μέρη;

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:

-Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα μπράβο στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι.

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:

-Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν παντρευτείς άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή.

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε:

-Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν!

Πηγή: Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα - Εκδόσεις Σαββάλα

Read More