ΤΙ ΕΥΡΩ ΤΙ ΔΟΛΛΑΡΙΟ ΤΙ ΔΡΑΧΜΗ

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η δεύτερη ανάγνωση των νομοσχεδίων στη Βουλή είναι μια περιττή διαδικασία, χάσιμο χρόνου που δεν διευκολύνει τις ταχύτατες νομοθετικές διαδικασίες που πρέπει να φέρει εις πέρας η κυβέρνηση Παπαδήμου. Έτσι η κυβερνητική επιτροπή θα «προτείνει» να καταργηθεί αυτή η διαδικασία. Και οι βουλευτές; Ποιος τους υπολογίζει! Έτσι κι αλλιώς μήπως διάβαζαν τι ψήφιζαν; Ούτε καν το μνημόνιο, όπως λένε κάποιοι από αυτούς. Ή μήπως έφερναν αντιρρήσεις;

Αφού λοιπόν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν τα πάντα, έστω και με πόνο ψυχής, για τη σωτηρία της πατρίδας, τώρα θα κολλήσουμε, που έχουμε 250 στη χειρότερη; Και η Βουλή; Ποια Βουλή! Και τι τον νοιάζει η Βουλή τον Παπαδήμο; Μήπως εξελέγη από την κάλπη; Ή μήπως μάθαμε ποιος τον έφερε στην Αθήνα για να γίνει πρωθυπουργός; Διότι αυτό κανείς μέχρι σήμερα δεν το παραδέχτηκε.
Τα κόμματα τον αποδέχτηκαν υπό την πίεση των ΜΜΕ, αλλά κανένας δεν έχει παραδεχτεί ότι τον κάλεσε να έρθει. Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Ψύλλοι στ’ άχυρα. Το θέμα είναι να γίνουν οι μπίζνες.

Εξ άλλου τραπεζίτης είναι ο άνθρωπος και ανέλαβε να κάνει μια δουλειά που δεν μπορούσαν μόνοι τους να κάνουν οι πασόκοι και δίσταζαν να αναλάβουν οι νεοδημοκράτες: να παραδώσει την περιουσία της χώρας στους δανειστές – και να το κάνει προσφέροντας στην όλη μπίζνα το κύρος που δεν είχε ο Παπανδρέου. Άλλωστε από τη μια κυβέρνηση στην άλλη το μόνο σοβαρό που έχει αλλάξει είναι ο πρωθυπουργός.

● Οι βασικοί υπουργοί είναι οι ίδιοι – και είναι του ΠΑΣΟΚ συν κάτι δεξιές τσόντες σε δεύτερους ρόλους.

● Η Ν.Δ. έβαλε κάτι διακοσμητικούς ίσα για να χρεωθεί μεν τη λέζα, αλλά να το παίζει αντιπολίτευση σε αυτά που ψηφίζει.

● Χώθηκαν στη ζούλα και κάτι γραφικοί ακροδεξιοί για να ξεπλύνουν την πολυκαιρισμένη οσμή του θαυμασμού στον μεταξικό φασισμό και την 21η Απριλίου και για να φτιάξουν προφίλ για την «επόμενη μέρα» – οι άλλοι ακροδεξιοί, τα... «σταγονίδια» που έμειναν απέξω, χρησιμεύουν στα «ευαίσθητα» συγκροτήματα ΜΜΕ ως μπαμπούλες, μαζί με το φάντασμα της τρομοκρατίας, για να ξεπλένουν τους ορίτζιναλ ακροδεξιούς ως εγγυητές της δημοκρατίας.

Αυτός ο αχταρμάς, λοιπόν, και κυρίως ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός τους, ανέλαβαν να ξεπουλήσουν τη χώρα – και ούτε καν να την πουλήσουν εδώ που τα λέμε, αφού στο τέλος το μόνο από αυτή τη διαδικασία που θα μείνει σε ελληνικά χέρια θα είναι τα «παράπλευρα κέρδη», οι μίζες που πάντοτε και παγκοσμίως συνοδεύουν τέτοιου είδους ξεπουλήματα.

Τι χρειαζόμαστε λοιπόν τα τυπικά της κοινοβουλευτικής διαδικασίας; Τα βάζουμε κι αυτά σε ένα fast track και ξεμπερδεύουμε.

Σε ποιο ευρώ πρέπει να μείνουμε;
Ο χρόνος άλλωστε πιέζει αφόρητα. Είδαμε πόσο καιρό κάναμε να πάρουμε την έκτη δόση – κι ακόμη στο ταμείο δεν μπήκε. Φανταστείτε τι θα γίνει για την έβδομη. Άρχισαν από τώρα τα όργανα. Και όλα, υποτίθεται, θα γίνουν για να παραμείνουμε στο ευρώ. Σε ποιο ευρώ; Σας παρακαλώ, αυτά είναι λεπτομέρειες.

● Τι σημασία έχει που το ευρώ έγινε ο παγκόσμιος ζήτουλας και έτρεξαν πανικόβλητα το δολάριο, το γιεν, η στερλίνα και το ελβετικό φράγκο να το στηρίξουν;

● Τι σημασία έχει που οι άξεστοι του Νότου και της ανατολικής Ευρώπης τρέχουν και μαζεύουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες σαν να έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου επειδή οι ευρωτράπεζες στέγνωσαν τις αγορές από ρευστό;

● Τι σημασία έχει που οι αρθρογράφοι και οι αναλυτές διεθνώς κάνουν πλάκα με το ναυάγιο της ευρωζώνης και, αντί αναλύσεων, γράφουν σενάρια ταινιών καταστροφής;

● Τι σημασία έχει που ακόμη και ο Όλι Ρεν και ο Βαν Ρομπάι ξελαρυγγιάζονται ότι η κρίση στην ευρωζώνη είναι «συστημική» – δηλαδή του νομίσματος και του ευρωσυστήματος – και όχι απλώς των χρεωμένων χωρών;

● Τι σημασία έχει που ακόμη κι αυτοί λένε ότι, αν δεν καταφέρουν – τώρα στα στερνά, εν μέσω κρίσης και πανικού – όσα... δεν κατάφεραν σε τόσα χρόνια σταθερότητας και ανάπτυξης, δηλαδή τη «βαθύτερη ενοποίηση», «θα πρέπει να αποδεχτούμε τη σταδιακή διάλυση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος που λειτουργεί εδώ και πάνω από μισό αιώνα»;

● Τι σημασία έχει που η αμερικάνικη Fed, όπως έγραψαν χθες τα «Επίκαιρα», ετοιμάζεται να συνδέσει με το δολάριο τη... «νέα δραχμή», αλλά και τα νομίσματα όσων χωρών εγκαταλείψουν το ευρώ;

● Τι σημασία έχει που το ΔΝΤ (και συνεπώς οι ΗΠΑ) είναι έτοιμο να γίνει ο εγγυητής της προσωρινής επιβίωσης της ευρωζώνης – ή ενός μέρους της – μαζί με τους Κινέζους, που ετοιμάζονται να καταβροχθίσουν τις ευρωπαϊκές υποδομές και το εμπόριο;

Στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε τη συνέχεια ούτε τη βιωσιμότητα του ευρώ.

Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να εγγυηθεί τη δική μας θέση στο ευρωσύστημα. Κανείς δεν ξέρει αν, πότε ή για πόσο θα έχουμε ευρώ, «μαλακό ευρώ», «νέα δραχμή», «ευρωδραχμή», «δολαριοδραχμή» ή οθωμανικό γρόσι.

Χωρίς περιουσία, όμως, χωρίς πλούτο, δικαιώματα και ανεξαρτησία, είτε με ευρώ είτε με... δολάριο, εμείς θα είμαστε οι χαμένοι και οι υπόδουλοι.

Εξ άλλου, αν δεν το προσέξατε, όλοι αυτοί οι διεθνείς και εγχώριοι απατεώνες, κάθε φορά που μιλάνε για ευρώ ή δραχμή, πάντα κρατάνε για πάρτη τους τον μπαλαντέρ, που είναι το χρέος.

● Είναι βέβαιοι ότι η Ελλάδα, ανεξαρτήτως νομίσματος, θα συνεχίσει να χρωστάει και να μην μπορεί να πληρώσει.

● Είναι βέβαιοι ότι θα χρωστάει σε ευρώ και ότι εκείνοι σε κάθε περίπτωση θα έχουν λαμβάνειν αυτά που είναι έτσι κι αλλιώς αδύνατον να πληρώσουμε.

Η απειλή δεν είναι η δραχμή, διότι κανένα εθνικό νόμισμα δεν κατέστρεψε ποτέ κανέναν. Η απειλή είναι ότι θα μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα και ότι θα μας πάρουν τα πάντα αν κουνηθούμε.
Στην πραγματικότητα είναι βέβαιοι και μπορούν να απειλούν όχι επειδή θα καταστραφούμε αν φύγουμε, αλλά επειδή κάποιοι εδώ, στο εσωτερικό της χώρας, εγγυώνται και διαβεβαιώνουν καθημερινά ότι αιωνίως θα χρωστάμε. Και ότι θα κάνουμε τα πάντα για να σώσουμε το ευρώ. Όχι τη χώρα ούτε τους Έλληνες.

Με... πατέντα
Με όλα αυτά πάνω στο τραπέζι όχι ως σενάρια καταστροφής, αλλά ως γεγονότα και ως δημόσιους σχεδιασμούς των μεγάλων παικτών του πλανήτη, πιστεύετε πως η Ελλάδα καλείται, μέσω του «τεχνοκράτη» πρωθυπουργού της και της θλιβερής κουστωδίας της οποίας ηγείται, να παραδώσει ό,τι έχει και δεν έχει – τα λεφτά της, τα υπάρχοντά της και τον ίδιο τον λαό της – για να μείνει στο ευρώ; Λυπούμαι, χάσατε.

Δεν καλείται να τα παραδώσει για να μείνει στο ευρώ. Αλλά απλώς να τα παραδώσει. Είτε μείνει στο ευρώ είτε φύγει ή εκδιωχθεί.

● Επειδή, σύμφωνα με τους κολλημένους επί δεκαετίες με το ξεπούλημα, αυτό πρέπει να γίνει. Δεν μας τα λένε σήμερα πρώτη φορά – ούτε επειδή τώρα χρωστάμε. Τα έλεγαν και τα έκαναν από τη δεκαετία του 1990. Και τότε τζάμπα για μας – και με κέρδη άγνωστα για τους ίδιους. Βλέπετε, αν δεν ανοίξουν οι λογαριασμοί των διατελεσάντων υπουργών, πρωθυπουργών και βουλευτών στην Ελβετία, δεν θα μάθουμε ποτέ τι φαγώθηκε με τις δεκάδες «μπιρ παρά» ιδιωτικοποιήσεις και από ποιους.

● Επειδή το λένε... δημοσιογράφοι, «δημοσιογράφοι», επαγγελματίες σορτάκηδες και αρπακτικά από την εποχή της «Σοφοκλέους», άμεσοι, έμμεσοι και κρυφοί υπάλληλοι τραπεζών και διάφοροι αφελείς κερδοσκόποι... ψηφαλακίων.

● Επειδή το λένε συγκροτήματα πρόθυμα να χειροκροτήσουν και να υπηρετήσουν οποιονδήποτε ως πρωθυπουργό, αρκεί να τους δίνει θαλασσοδάνεια και να μην τους πάρει τα μαγαζιά επειδή χρωστάνε τα κέρατά τους στις τράπεζες. Με οποιονδήποτε τα βρίσκουν, αρκεί να τρέχει ο μπερντές.

● Επειδή πρέπει η χώρα να μπει σε τροχιά... «ανάπτυξης». Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που χρεοκόπησε – με την ίδια διαφθορά, με την ίδια παράκαμψη της νομιμότητας, με τα ίδια ξένα αφεντικά στο κεφάλι μας, με τις ίδιες μεθόδους ξεπουλήματος, με τις ίδιες μίζες, αλλά αυτή τη φορά χωρίς νομικούς και άλλους θεσμικούς περιορισμούς. Στο πιτς φιτίλι και στο fast track.

● Επειδή όλα αυτά τα απαιτεί η διεθνής τοκογλυφία, η οποία με κανέναν νόμιμο τρόπο δεν μπορούσε να τα πάρει αν πρώτα ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου και ύστερα ο Βενιζέλος και ο Παπαδήμος δεν ήταν τόσο πρόθυμοι να «παραιτήσουν» την Ελλάδα από τα νόμιμα δικαιώματα και την ασυλία της.

Είναι πολλοί αυτοί που μας πιέζουν, βρε κουτά. Όχι για να μας κρατήσουν κοντά τους, αλλά για να μας πάρουν τα πάντα πριν μας σουτάρουν. Και δεν μπορούμε να πούμε «Όχι». Κι αν ακόμη παραλοΐσουμε και πούμε τελικά αυτό το ρημάδι το «Όχι», θα είμαστε – σύμφωνα με τη νέα ιδεολογική και πολιτική «γεωγραφία» που σμίλευσε ο μέγιστος, ο Τιτάνας της ελληνικής πολιτικής σκέψης – ή κομμουνιστές ή φασίστες ή μαλάκες.

Επειδή όμως οι κομμουνιστές είναι μειονότητα και οι φασίστες βρίσκονται ήδη στη συγκυβέρνηση υπηρετώντας προθύμως το «Ναι», τι μένει για όλους εμάς; Επιτέλους, το μαντέψατε. Για την ακρίβεια, αυτό ακριβώς πιστεύουν ότι είμαστε σήμερα: μαλάκες με πατέντα – και τεκμήριο αποτελεί η παροιμιώδης και αξιοθαύμαστη ανοχή μας. Μπορούμε να τους διαψεύσουμε; Άγνωστο...

Read More

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΚΟΥΝ

«Ποιοι και πως μας παρακολουθούν όλους»;;

Σοκαριστικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Μεγάλος Αδελφός μπορεί εύκολα και γρήγορα- με τη βοήθεια ιδιωτικών εταιρειών- να μας παρακολουθεί σε καθημερινή βάση, φέρνει στο φως η ομάδα του Wikileaks.

Τα λίαν ανησυχητικά στοιχεία του Wikileaks που δημοσιεύονται από το ιταλικό περιοδικό L’ Espresso, ενισχύουν έναν ευρύτατα διαδεδομένο φόβο: ότι μπορούν να μας παρακολουθούν όλους χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε και χωρίς να μπορούμε να το αποδείξουμε.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, παγιδεύονται καθημερινά δισεκατομμύρια πληροφορίες από τηλεφωνήματα, mail και sms, με τη βοήθεια ενός δικτύου ιδιωτικών εταιρειών.

Πρόκειται για μια σοκαριστική, “κολοσσιαία” -όπως χαρακτηρίζεται- βάση δεδομένων που αποδεικνύει πως η ζωή του οποιουδήποτε μπορεί να “κλαπεί”, να αντιγραφεί και να αναλυθεί με αυτοματοποιημένο τρόπο.

Όπως τονίζεται, τα πάντα βρίσκονται υπό παρακολούθηση: φαξ, σταθερά και κινητά τηλέφωνα, Η/Υ, προγράμματα όπως το Skype…Στην κατασκοπεία συνεισφέρουν ιδιωτικές εταιρείες που θέτουν τις υπηρεσίες τους στην διάθεση δημοκρατιών και δικτατοριών.

Αναφέρονται ενδεικτικά παραδείγματα όπως το δημιούργημα της εταιρείας Hacking Team, στο Μιλάνο, το “Remote Control System”, το οποίο “ενοικιάζεται” προς 200000 ευρώ ετησίως και λειτουργεί ως ένας άλλος “007″ που εισχωρεί στον υπολογιστή ή στο smartphone και το μετατρέπει σε κατάσκοπο της ιδιωτικής μας ζωής: αντιγράφει και αποστέλλει τα μέιλ, τους κωδικούς πρόσβασης, τις ιστοσελίδες που επισκεπτόμαστε, τα κείμενα που γράφουμε.

Μπορεί ακόμη να ενεργοποιήσει εν αγνοία μας την βιντεοκάμερα, την φωτογραφική μηχανή, ή το μικρόφωνο των ηλεκτρονικών συσκευών, καταγράφοντας και μεταδίδοντας ταυτόχρονα τις όποιες συνομιλίες.

Άλλο παράδειγμα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι η γερμανική Ultimaco η οποία προσφέρει ένα σύστημα μαζικής παγίδευσης πληροφοριών, που αποθηκεύει δεδομένα από σταθερή και κινητή τηλεφωνία, από το ίντερνετ και το Skype. Τα συγκεντρώνει όλα και τα ομαδοποιεί σε τεράστιες βάσεις που απομνημονεύουν 100000 δεδομένα το δευτερόλεπτο.

Read More

Η ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΣ ΕΛΛΑΣ

Στο 1 δις ευρώ υπολογίζεται το ποσό που κάνει φτερά σχεδόν κάθε χρόνο με προορισμό τη γειτονική Αλβανία, από μετανάστες Αλβανούς που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.
Το γεγονός αποδεικνύει ότι δεκάδες Έλληνες εργοδότες εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν και να καταβάλλουν μαύρες αμοιβές στο προσωπικό τους.
Το εν λόγω ποσό που κατευθύνθηκε στην Αλβανία με τη μορφή εμβασμάτων το περσινό έτος, αντιστοιχεί σχεδόν στο 13% του ΑΕΠ της γείτονος και στο 65% του εμπορικού ελλείμματος, χρήματα δηλαδή τα οποία στο μεγαλύτερο ποσοστό τους μεταφέρονται χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση, ενώ την ίδια ώρα οι ελληνικές τράπεζες και οι Εφορίες χρεώνουν μεγάλες προμήθειες και φόρους στους Έλληνες πολίτες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το έτος 2010 η αξία των εμβασμάτων των οικονομικών μεταναστών προς τις χώρες τους, που αυξάνεται προοδευτικά από το 1976 και μετά, βρέθηκε σε επίπεδο ρεκόρ, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο.
Το υψηλότερο μερίδιο από τα χρήματα που στέλνουν έξω αλλοδαποί μετανάστες που ζουν στη χώρα μας δεν αποτελούν επενδύσεις, ούτε και εμπορικά εμβάσματα.
Πρόκειται ουσιαστικά για δισεκατομμύρια ευρώ που κάνουν φτερά κάθε χρόνο, τις περισσότερες φορές από "μαύρη" εργασία, καθώς είναι κοινό μυστικό, ότι οι περισσότεροι οικονομικοί μετανάστες εργάζονται στη χώρα μας ανασφάλιστοι και παράνομοι, παρά τη νέα εργασιακή νομοθεσία για την επιβολή εργόσημου.

Read More

ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ

Η ελληνικής καταγωγής ισχυρή κυρία των αμερικάνικων media, ιδρυτής, πρόεδρος και αρχισυντάκτης της AOL Huffington Post Media, Arianna Huffington, τόνισε σε χθεσινή ομιλία της στο συνέδριο του περιοδικού Economist ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη.

΄΄Οι πιέσεις που ασκούνται στη χώρα και τα αυστηρά μέτρα που επιβάλλονται από τους Ευρωπαίους ηγέτες έχουν αυξήσει την ανεργία και έχουν περιορίσει την ανάπτυξη΄΄, τόνισε ανάμεσα σε άλλα στην ομιλία της η Arianna Huffington (γεννηθείσα Aριάννα Στασινοπούλου στην Αθήνα, το 1950).

''Δεν υπάρχουν πραγματικά καλές λύσεις'', συνέχισε η κα. Huffington'', ''αλλά φοβάμαι ότι αν η Ελλάδα παραμείνει στην ευρωζώνη η προτεραιότητα θα είναι τα αυστηρά μέτρα''.

''Η κατάλληλη κυβέρνηση άνευ ευρώ θα βοηθήσει την ανάπτυξη στην Ελλάδα'', είπε η εκδότρια η οποία ζεί στο εξωτερικό εδώ και 45 χρόνια.

Το άρθρο πάντως της Huffington υπογραμμίζει τις αρνητικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια κίνηση, με τους σοβαρούς κινδύνους για το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Read More

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ

Συνολικά έξι ασφαλιστικά ταμεία έστειλαν επιστολή στην Τράπεζα της Ελλάδας, με την οποία την εγκαλούν για κακοδιαχείριση των χρημάτων τους, που κατέληξαν σε ομόλογα του Δημοσίου και ζητούν από την ΤτΕ την επιστροφή των καταθέσεών τους.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση των βουλευτών του ΛΑΟΣ, Αθανάσιου Πλεύρη και Άδωνι Γεωργιάδη, παραδέχεται ότι επιστολές έχουν αποστείλει τα ταμεία «ΕΤΑΑ, ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, ΤΕΑΙΤ, ΕΤΑΤ, ΕΤΕΑΜ, ΕΔΟΕΑΠ».

Να σημειωθεί ότι οι δύο βουλευτές ανέφεραν στην ερώτησή τους ότι «οι συγκεκριμένοι φορείς έδωσαν στην ΤτΕ να διαχειριστεί χρήματα από εισφορές εργαζομένων – εργοδοτών… από αυτούς τους κοινωνικούς πόρους μεγάλα τμήματα (γίνεται λόγος για σχεδόν δέκα δισ. ευρώ από τα συνολικά 14 δισ. ευρώ που ήταν διαθέσιμα το 2010 στην ΤτΕ) μετατράπηκε αυθαίρετα, σύμφωνα με τις επιστολές των διοικήσεών τους, σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από την ΤτΕ, χωρίς να υπάρχουν σχετικές αποφάσεις των ΔΣ των ταμείων αυτών».

Από την άλλη, το υπουργείο απαντά ότι «τα κατατεθειμένα στην Τράπεζα διαθέσιμα κεφάλαια των ΦΚΑ αρμοδιότητας ΓΓΚΑ ανέρχονταν την 30.9.2011 στο ποσό των 15,87 δις ευρώ» και σημειώνει ότι «η Τράπεζα τα επενδύει υποχρεωτικά σε κινητές αξίες του Ελληνικού Δημοσίου, όπως ομόλογα και έντοκα γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου», τονίζει δε πως «σε ό,τι αφορά στις λεπτομέρειες της διαδικασίας περιορισμού του ελληνικού χρέους και του τρόπου υλοποίησής της στα ασφαλιστικά ταμεία, αυτές θα προσδιοριστούν εντός του προσεχούς χρονικού διαστήματος».

Read More

ΤΟ ΚΡΥΠΤΟΝ

Εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ - ελληνικά χρήματα - περιμένουν, στις ξένες τράπεζες της Ευρώπης, να τα εισπράξουμε...!

Ο διάσημος και πολυβραβευμένος φιλέλληνας Γερμανό-Ελβετός συγγραφέας Jochen Kelter, (που υπήρξε συν τοις άλλοις και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κονγκρέσου Συγγραφέων - European Writers' Council 1989-2003) απορεί και εξίσταται, επανειλημμένως, σε συνεχή άρθρα του:

" ...γιατί οι Κυβερνώντες στην Ελλάδα αποφεύγουν (δεν φροντίζουν) να εισπράξουν τις εκατοντάδες δις ευρώ με την φορολογία των καταθέσεων των Ελλήνων φοροφυγάδων στις ξένες τράπεζες της Ευρώπης - όπως ακριβώς φρόντισε και η Γερμανία, για τον ...εαυτό της και μόνον - μέσω Διμερούς Συμβάσεως με την Ελβετία;;;..."

Στο από 9.11.11 άρθρο του, ο φιλέλληνας Jochen Kelter, γράφει για καταθέσεις 600 δις ευρώ στην Ελβετία και 500 δις ευρώ στην Βρετανία, Λουξεμβούργο και Κύπρο (του διέφυγε βέβαια το Λιχτενστάιν)

Σύνολο λοιπόν, καταθέσεων των Ελλήνων φοροφυγάδων στα παραπάνω μόνον κράτη: χίλια εκατό (1.100) δις ευρώ...!

Είναι απόλυτα σίγουρο, ότι το 70% αυτού του ποσού είναι αφορολόγητο (ίσως και περισσότερο) και με φορολογία 30% μόνον, μπορεί η Ελλάδα, στις αρχές ακόμη του νέου έτους, να εισπράξει περίπου 230 δις ευρώ...!

Κι’εδώ, ερωτώ κι’εγώ ο (...αναλφάβητος) γράφων: γιατί, αγαπητέ φίλε, εξοχότατε Πρωθυπουργέ κύριε Παπαδήμο, η Ελλάς δεν έχει ακόμη, υπογράψει με την Ελβετία τη Σωτήρια αυτή Συμφωνία (όπως έπραξε ήδη η Γερμανία) και αμέσως στη συνέχεια να πράξουμε το ίδιο και με Βρετανία, Λουξεμβούργο, Κύπρο, Λίχτενσταϊν κλπ., κλπ.(;;;)

Και αντ’αυτού: εμείς, οι ...ένδοξοι Έλληνες, συνεχίζουμε να εκλιπαρούμε, σαν ελεεινοί και τρισάθλιοι ζητιάνοι, εκλιπαρούμε τους εχθρούς της Πατρίδας μας, για την καταβολή της επόμενης ..."δόσης μας" – για να μην ...ξεψυχήσουμε(;;;)

Στο επόμενο άρθρο του, 23.11.2011, με τίτλο: "Η ελληνική τραγωδία" o Jochen Kelter συνεχίζει, αυτή τη φορά χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένους αριθμούς:

" ...ο πρωθυπουργός Παπαδήμος, είναι αποφασισμένος να ξεζουμίσει το λαό, αντί να εισπράξει, επιτέλους, τις εκατοντάδες δις ευρώ από φόρους των καταθέσεων των Ελλήνων φοροφυγάδων που ...περιμένουν στις ξένες τράπεζες της Ευρώπης. Αντί να τολμήσει συγχρόνως και την φορολογία της περιουσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, περιουσία αμύθητης αξίας. Όπως και των Ελλήνων Εφοπλιστών, που κατέχουν την πρώτη θέση στην παγκόσμια Ναυτιλία και οι οποίοι πληρώνουν κάποιες ...δεκάρες μόνον για τα τονάζ των πλοίων τους αλλά, ουδόλως φορολογούνται τα κέρδη τους – αυτό είναι εμπαιγμός...!"

Αξιότιμε κύριε Παπαδήμο,

αυτήν την ιστορική στιγμή, είστε ο Έλληνας Πρωθυπουργός και ως εκ τούτου, είστε υποχρεωμένος να εκμεταλλευτείτε - αξοποιείσετε, όλες τις υπάρχουσες δυνατότητες, να απαλλαγεί η Ελλάδα απ’τον εξευτελισμό και την ντροπή, φροντίστε πάραυτα, να εισπράξει η Πατρίδα μας Ελληνικά Χρήματα, είναι η μόνη και μοναδική οδός - και για την άμεση οικονομική της ανάπτυξη...!

Κατά τα λοιπά (μη υπολογίζοντας και την κληρονομιά του πολιτισμού της Γης που κουβαλάμε
στην πλάτη - αυτό το Ελληνικό Μεγαλείο που λάμπει και θα λάμπει στους αιώνες
τους άπαντες):

Η πάλαι ποτέ ένδοξη αυτή Πατρίδα, θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να είναι και σήμερα, η πιο ισχυρή οικονομική και πολιτική δύναμη της Ευρώπης, με την προνομιούχο γεωγραφική της θέση, με τον ασύγκριτης αξίας ήλιο της που λάμπει 300 ημέρες το χρόνο, την απέραντη γαλάζια θάλασσα, τα αμέτρητα πανέμορφα νησιά της, τον αμύθητης αξίας ορυκτό της πλούτο που ...κρύβεται φανερά πλέον στο υπέδαφός της - βλέπε τις απεριόριστες δυνατότητες της δορυφορικής, σήμερα, τεχνολογίας...!

Είναι απόλυτα σίγουρο, ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη και έτοιμη να αναλάβει την εξόρυξη κι’ εκμετάλλευση των ορυκτών μας κοιτασμάτων, σε όλη την επικράτεια, με αποκλειστικότητα για 30, 40 ή, 50 χρόνια – π ρ ο κ α τ α β ά λ λ ο ν τ α ς στην Ελλάδα ...τ ρ ι σ ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ι α ε υ ρ ώ!

Αξιότιμε Πρωθυπουργέ, κύριε Παπαδήμο σε χαιρετώ...!

Κώστας Γκαλιμάνης
Γερμανία, Δεκέμβριος 2011
KostasGalimanis@yahoo.de

Read More

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΨΑΡΕΜΑ

Σε αντίθεση με το κυνήγι το ψάρεμα στην αρχαία Ελλάδα δεν έχαιρε καμίας εκτίμησης. Για τον Πλάτωνα «Το ψάρεμα είναι μία απασχόληση που δεν αρμόζει σε άντρα από καλή γενιά».

Με το ψάρεμα ασχολούνταν οι επαγγελματίες ψαράδες και περιστασιακά ο απλός λαός. Το ψάρεμα με καλάμι και «πετονιά» από πλεγμένο λινό ή αλογότριχα, γινόταν παντού. Για δόλωμα χρησιμοποιούσαν ένα κομμάτι ψαριού, ένα σκουλήκι ή ένα έντομο.

Ο Πλάτωνας και πάλι χαρακτηρίζει το ψάρεμα με κιούρτο (καλάθι) τεμπέλικο. Το συναντάμε όμως συχνά στην αρχαία Ελλάδα κυρίως στην Κωπαΐδα και τη Βοιωτία για χέλια.

Στη θάλασσα ψάρευαν κυρίως με δίχτυα τα οποία βύθιζαν χρησιμοποιώντας λίθινα ή πήλινα βαρίδια. Τη νύχτα χρησιμοποιούσαν ρητινοφόρα δαδιά για να προσελκύσουν τα ψάρια με το φως τους.

Ο πραγματικός θησαυρός για τους επαγγελματίες ψαράδες ήταν ο τόνος, που κολυμπά 80 χιλιόμετρα την ώρα ενώ, μπορούσε να ξεπερνά τα πέντε μέτρα και τα 900 κιλά. Το ψάρεμά τους γινόταν στη Μεσόγειο, κυρίως όμως στη θάλασσα του Μαρμαρά. Γενικά χρησιμοποιούσαν ένα ειδικό δίχτυ για τόνους. Την αυγή ή το δειλινό , τα κοπάδια των τόνων περικυκλώνονταν από βάρκες, έπειτα παρασύρονταν σε ένα λαβύρινθο διχτυών με μεγάλα ανοίγματα, στερεωμένων μόνιμα κοντά στην ακτή. Εγκλωβισμένα στο βάθος της παγίδας φτιαγμένης από πυκνά δίχτυα και πασσάλους, τα ψάρια θανατώνονταν με τρίαινες και καμάκια.

Στις μεγάλες πόλεις, η ζήτηση ψαριών και θαλασσινών ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δημιουργούνταν εκτροφεία αλλά και χώροι συντήρησης σε μεγάλη κλίμακα. Για την επεξεργασία των ψαριών υπήρχαν επί τόπου πραγματικά εργοστάσια παστώματος. Μόλις ψαρευτούν τα ψάρια ρίχνονται σε πελώριες δεξαμενές με άλμη. Μετά τα αποξέραιναν και τα συμπίεζαν. Συσκευασμένα σε δοχεία μετά στέλνονταν σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο ακόμα και σε περιοχές μακριά από τις ακτές. Η εμπορική τους κίνηση ήταν τεράστια: μαζί με τα δημητριακά, αντιπροσωπεύουν αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο όγκο πωλήσεων. Οι «κονσέρβες» αυτές πουλιούνται στις αγορές, δίπλα στα φρέσκα ψάρια που ψαρεύτηκαν τη νύχτα. Η ψαραγορά της Αθήνας έχει τη φήμη του πιο ζωντανού και γραφικού τμήματος της Αγοράς.

Όταν έχει κανείς την τύχη να βάλει στην κουζίνα του ψάρι φρέσκο, οι συνταγές δεν λείπουν. Ο τόνος ψήνεται σε φέτες, ενώ το μουγγρί και το καλκάνι γίνονται ψαρόσουπα: το χέλι, τυλιγμένο σε φύλλα σέσκουλου, και η παλαμίδα, τυλιγμένη σε φύλλα συκιάς, ψήνονται στη λαδόκολλα. Το σαλάχι ήταν ιδιαίτερα αγαπητό βραστό, με τυρί και σίλφιον, η τσιπούρα με δαμάσκηνα. Στην πόλη, οι φτωχοί περιορίζονταν συχνά στον τάριχο, ψάρι παστό, με άλλα λόγια. Αφού μαριναριστεί στο λάδι, ο τάριχος τρωγόταν σκέτος, μαζί με ψωμί ή μια γαλέτα δημητριακών! Στην Αθήνα, το φαγητό αυτό ήταν τόσο διαδεδομένο, ώστε η λέξη «όψον», δηλαδή «κάθε στερεά τροφή που συνοδεύει το ψωμί», κατέληξε να σημαίνει ψάρι, ενώ όποιος έχει αδυναμία στο ψάρι ονομάζεται οψοφάγος. Το όψον, πάντως, μπορούσε να γίνει πιο νόστιμο αν συνοδευόταν από θυμάρι και κρεμμύδι, όπως έκαναν οι στρατιώτες με το ψάρι που κουβαλούσανε μαζί τους στις εκστρατείες, τυλιγμένο σ’ένα φύλλο συκιάς.

Ιχθυοπινάκιο το σκεύος για την κατανάλωση των ψαριών

Τα ιχθυοπινάκια ήταν δημοφιλές είδος ερυθρόμορφων αγγείων στην αρχαιότητα. Στην επιφάνειά τους συνωστίζονται μπριάνες και λέστιες, γαρίδες και χταπόδια, αλλά και ιππόκαμποι. Ο υπομονετικός παρατηρητής ανακαλύπτει διαρκώς νέες λεπτομέρειες που χαρίζουν σε καθένα από τα πιάτα αυτά, ακόμη και σε καθένα από τα εικονιζόμενα θαλάσσια όντα, έναν μοναδικό, ανεπανάληπτο χαρακτήρα.

Η παραγωγή τους ξεκίνησε σε αττικά εργαστήρια γύρω στα τέλη του 5ου αρχές του 4ου αι. π.Χ. Γνώρισαν ωστόσο ευρύτατη διάδοση στα εργαστήρια των ελληνικών αποικιών της Σικελίας και της Κάτω Ιταλίας, ιδιαίτερα στο διάστημα 350-320 π.Χ. Σήμερα υπάρχουν παγκοσμίως 1.000 γνωστά ιχθυοπινάκια.

Παρά την εύλογη σύνδεσή τους με την κατανάλωση ψαριών, η χρήση τους δεν είναι βεβαιωμένη ούτε ξεκάθαρη. Φαίνεται ότι τα ιχθυοπινάκια δεν έβρισκαν θέση μόνο στο τραπέζι των αρχαίων αλλά –κυρίως– συνόδευαν τους νεκρούς στο ταξίδι τους στον Κάτω Κόσμο.

Τα ιχθυοπινάκια της Συλλογής Florence Gottet, που παρουσιάζουμε εδώ, προέρχονται στο μεγαλύτερο μέρος τους από τις ελληνικές αποικίες στη δυτική Μεσόγειο (Σικελία και σημερινές περιοχές της Καμπανίας και της Απουλίας) και χρονολογούνται στο β´ μισό του 4ου αιώνα π.Χ.

Ως ιχθυοπινάκια χαρακτηρίζουμε καταρχάς ένα συγκεκριμένο σχήμα αγγείου, ανεξάρτητα από τη γραπτή του διακόσμηση. Τα αγγεία αυτά διακρίνονται για το χείλος με κάθετο περιχείλωμα και μία κεντρική κοίλανση, ενώ το πόδι ποικίλλει ανάλογα με το χώρο και το χρόνο κατασκευής τους. Η καθιέρωση της ονομασίας αυτής οφείλεται στην ερμηνεία της χρήσης των πινακίων, η οποία βασίστηκε στη διακόσμησή τους: θεωρείται πως τα ιχθυοπινάκια στην αρχαία Ελλάδα ήταν επιτραπέζια σκεύη για το σερβίρισμα του ψαριού και ότι η κεντρική κοίλανση χρησίμευε στη συγκέντρωση των υγρών του ψαριού, του γάρου.

Αγγεία με τα τεχνοτροπικά χαρακτηριστικά των ιχθυοπινακίων εμφανίζονται στην Αττική λίγο μετά το 400 π.Χ. Τότε προέκυψε από μια μεγάλη ποικιλία πινακίων μια ομάδα αγγείων (περίπου τριάντα) με χαμηλό πόδι, κάθετο περιχείλωμα και μικρό κοίλο ομφαλό, τα οποία έφεραν όλα στην επιφάνειά τους παραστάσεις του μύθου της αρπαγής της Ευρώπης. Σε αυτά, για πρώτη φορά, εμφανίζονται ως τμήμα της γραπτής διακόσμησης ψάρια και άλλα θαλάσσια πλάσματα συμβολίζοντας τη θάλασσα την οποία διέσχισε ο ταύρος του μύθου της αρπαγής της Ευρώπης.

Έτσι, η πρώτη παρουσία ψαριών σε ιχθυοπινάκια δεν συνδέεται με το διατροφικό είδος, αλλά με τη συμβολική απεικόνιση της θάλασσας.

Βιβλιογραφία: -Sophie Royer, Catherine Salles, Francois Trassard "Η Ζωή στην Ελλάδα την Εποχή του Περικλή" Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2005.

-Περιοδικό "Αρχαιολογία και Τέχνες", τεύχος 116, christian zindel Meeresleben und Jenseitsfahrt. Die Fischteller der Sammlung Florence Gottet, Akanthus. (Σύνοψη κειμένων του καταλόγου και απόδοση από τα γερμανικά: Πελαγία Τσινάρη)

Read More

ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ Η ΑΡΧΑΙΑ ΔΩΔΩΝΗ

Υπουργείο Περιβάλλοντος, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Περιφέρεια και Δήμος προχωρούν άμεσα τις διαδικασίες για το εργοστάσιο σκουπιδιών! Φαίνεται πως η περιοχή της αρχαίας Δωδώνης, την οποία επισκέπτονται τουρίστες απ' όλο τον κόσμο, καταδικάστηκε να γίνει σκουπιδότοπος, αφού προχωρούν με την διαδικασία του κατεπείγοντος οι ενέργειες για την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων της περιφέρειας Ηπείρου στο Ελευθεροχώρι.

Οι αρμόδιοι, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, Περιφέρεια Ηπείρου και Δήμος Δωδώνης έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις αντιδράσεις των κατοίκων και συντελούν από κοινού σ' ένα τεράστιων διαστάσεων οικολογικό και πολιτιστικό έγκλημα. Αγνόησαν πολλές παραμέτρους, που σχετίζονται με την ιστορία, το περιβάλλον και την ανάπτυξη της περιοχής. Μερικές από αυτές είναι:
Το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, όπως και ο αρχαιολογικός χώρος της Ψήνας βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το σημείο εγκατάστασης του εργοστασίου σκουπιδιών. Δίπλα ακριβώς περνάει η Εγνατία, ενώ εκεί έχει χαραχθεί η διέλευση της σιδηροδρομικής Εγνατίας (ένα σημαντικό έργο, το οποίο δεν έχει προχωρήσει ακόμη). Στο παρθένο περιβάλλον ευδοκιμούν πολλά βότανα, ενώ πλούσια είναι και η πανίδα (ζουν διάφορα είδη άγριων ζώων).

Ακόμη ανεπτυγμένη είναι η μελισσοτροφία, που, εκ των πραγμάτων, θα πάθει μεγάλη ζημιά. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η περιοχή είναι προορισμός του διεθνή ποδηλατικού τουρισμού. ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ Οι κάτοικοι ρίχνουν ευθύνες για τη δυσάρεστη εξέλιξη κυρίως στο Δήμο Δωδώνης, αλλά και στην Περιφέρεια Ηπείρου, που από την πρώτη στιγμή συμφώνησε με την κατασκευή του εργοστασίου στη συγκεκριμένη θέση. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς κατηγορούν τον δήμαρχο Δωδώνης Κώστα Κατσανάκη, ότι μεθόδευσε τα πράγματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να πιάσει στον ύπνο τους δημότες. Αλλά και τον Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέκο Καχριμάνη, ότι δεν αντέδρασε, αλλά αντίθετα συνηγόρησε.

Ωστόσο οι κάτοικοι δεν εξαιρούν από την αρνητική κριτική τους και τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης στο Δήμο Δωδώνης, με επικεφαλής τους κ.κ. Γιάννη Μπάρκα, Χρήστο Ντακαλέτση και Γιάννη Μπούκα. Υποστηρίζουν ότι δεν έδειξαν, ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι, ουσιαστικό ενδιαφέρον για το θέμα. Οι βολές στρέφονται και κατά της Επιτροπής Αγώνα, που συστάθηκε, αλλά δεν ανέλαβε, όπως ισχυρίζονται κάτοικοι, σχεδόν καμία σημαντική πρωτοβουλία. ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Με διαδικασία ¨εξπρές" προωθείται η έγκριση για την κατασκευή του εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων στο Ελευθεροχώρι.

Το υπουργείο Περιβάλλοντος έστειλε σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς την προμελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και αυτοί θα πρέπει να γνωμοδοτήσουν εντός των επόμενων δεκαπέντε ημερών. Το ποσό που θα χρειαστεί για το έργο, που θα υλοποιηθεί με το μοντέλο των συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, ανέρχεται περίπου στα 45 εκ. ευρώ και θα αναζητηθεί στο ΕΠΕΡΡΑΑ.

Read More

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΦΟΝΙΚΟΣ ΙΟΣ

Ένα φονικό μεταλλαγμένο στέλεχος της γρίπης των πτηνών, δημιούργησαν στο εργαστήριο επιστήμονες και μάλιστα από δύο διαφορετικές ερευνητικές ομάδες!

Η πρώτη επιστημονική ομάδα, από το Ιατρικό Κέντρο Erasmus στην Ολλανδία, αφού δημιούργησε το φονικό στέλεχος του ιού το οποίο θα μπορούσε να αφανίσει την ανθρωπότητα, επιχειρεί τώρα να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα της έρευνάς της, κάνοντας προσιτή σε κάθε… ενδιαφερόμενο!

Παρόμοια αποτελέσματα είχε και μια δεύτερη μελέτη από ειδικούς του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, η οποία επίσης κατέληξε στη δημιουργία ενός μεταλλαγμένου στελέχους του ιού της γρίπης των πτηνών!

Ικανό να αφανίσει το ανθρώπινο είδος!

To στέλεχος της πρώτης ομάδας, ανακαλύφθηκε από τον ιολόγο Ρον Φουσιέ, στο Ιατρικό Κέντρο Erasmus, ο οποίος ουσιαστικά κατέληξε στο συμπέρασαμ ότι 5 μεταλλάξεις στο στέλεχος Η5Ν1 της γρίπης των πτηνών, είναι αρκετές ώστε να κάνουν την γρίπη τόσο επικίνδυνη και μεταδοτική που να μπορεί να πάρει διαστάσεις φονικής πανδημίας σε χρόνο ρεκόρ!

Ο δρ Φουσιέ και η ομάδα του διεξήγαγαν τα πειράματά τους σε κουνάβια – ένα είδος που έχει παρόμοιο αναπνευστικό σύστημα με αυτό του ανθρώπου- και ήδη έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις την επιστημονική κοινότητα.

Το βασικό ζήτημα που θέτουν οι συνάδελφοί τους είναι ότι δεν θα έπρεπε καν να διεξαχθούν και πάντως σίγουρα όχι να δημοσιοποιηθούν τέτοιες έρευνες, που στα χέρια βιοτρομοκρατών θα μπορούσαν να αποτελέσουν το «απόλυτο όπλο» καταστροφής της ανθρωπότητας!

Θέμα ασφάλειας σε πιθανή επίθεση βιοτρομοκρατών!

Η ομάδα του δρος Φουσιέ, απαντά στους επικριτές της ότι «διεξάγει τις συγκεκριμένες μελέτες στο πλαίσιο μιας διεθνούς προσπάθειας για την καλύτερη κατανόηση του Η5Ν1» !

Ο ίδιος ο Φουσιέ πάντως – ο οποίος να σημειωθεί ότι έχει προσλάβει ειδικό σύμβουλο επικοινωνίας για να τον βοηθήσει να σχεδιάσει την επικοινωνιακή στρατηγική του- παραδέχτηκε ότι το στέλεχος που δημιούργησε στο εργαστήριο είναι «ένας από τους πιο επικίνδυνους ιούς που μπορούν να δημιουργηθούν με τεχνητούς τρόπους» !

Και οι δύο παραπάνω μελέτες, βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο Επιστημονικό Συμβούλιο για τη Βιοασφάλεια των ΗΠΑ, το οποίο δηλώνει αναρμόδιο να αποτρέψει τη δημοσίευση οποιασδήποτε επιστημονικής έρευνας, αλλά ελπίζει πως αν ζητήσει από τα επιστημονικά περιοδικά να μην προχωρήσουν στη δημοσίευση, εκείνα θα συμορφωθούν!

Ο επικεφαλής του Συμβουλίου, αναφερόμενος στους νέους φονικούς ιούς, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον παθογόνο οργανισμό που να είναι τόσο τρομακτικός όσο ο συγκεκριμένος. Μπροστά του ο άνθρακας μοιάζει «αθώος».

Ένα επικίνδυνο βιολογικό όπλο στα χέρια των ΗΠΑ!

Δεν λείπουν πάντως και εκείνοι που διατυπώνουν πιο ακραίες και «καταστροφολογικές» απόψεις. Σύμφωνα με αυτούς, είτε δημοσιευτούν, είτε όχι τα αποτελέσματα των ερευνών ήδη οι ΗΠΑ έχουν στα χέρια τους ένα ακόμη «βιλογικό όπλο», το οποίο μπορεί να «αξιοποιηθεί» αναλόγως της περίστασης: είτε για να δημιουργηθεί η «ανάγκη» παραγωγής εμβολίων που θα αποφέρει κέρδη εκατομμυρίων στις φαρμακοβιομηχανίες, είτε για την προώθηση κονδυλίων που θα παρέχουν «βιοασφάλεια», είτε ακόμη και για τον «αποπληθυσμό» του πλανήτη που ήδη ασφυκτιά από την διαρκώς αυξανόμενη ανθρώπινη παρουσία!

Read More

ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ

Read More

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ

Γράφει ο Λάζαρος Ελευθεριάδης

Ακούμε όλοι μας, εδώ και δύο χρόνια περίπου, διαπιστώσεις, σχολιασμούς ακόμη και παρατηρήσεις, για το τεράστιο χρέος της χώρας μας, μα δεν ακούω ή δεν βλέπω καμία πρόταση εξόδου ή προοπτική εξόδου, από αυτήν την “κρίση”, εκτός από τις συμφωνίες δανειακών συμβάσεων με προεξάρχουσα την εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας της χώρας έναντι αυτής της οικονομικής βοήθειας από την Ευρώπη.

Τις οποίες (συμφωνίες-δεσμεύσεις) μάς επέβαλλε ουσιαστικά η κυβέρνηση του ΓΑΠ και συνεχίζει ακάθεκτη η κυβέρνηση Λ.Παπαδήμου.

Η δανειακή σύμβαση της 26/27-10-2011 όμως, δεν μειώνει το χρέος, απεναντίας θα έλεγα μας οδηγεί πλέον σε χειρότερο σημείο από άποψη χρέους, διότι το παρατείνει διαρκώς αυξανόμενο, και επιπλέον αυτό συνοδεύεται από εκχώρηση πλήρως της Εθνικής μας κυριαρχίας στους πιστωτές μας.

Επιγραμματικά θα αναφέρω, ότι η πρόσφατη, υπό σοβαρή τροποποίηση πλέον συμφωνία, της 26/27-10-2011, με τούς Ευρωπαίους εταίρους μας, προέβλεπε ότι το χρέος ύστερα από “κούρεμα” 50% και δάνειο 130 δις Ευρώ, το 2021 το χρέος μας θα είναι το 120% του ΑΕΠ, δηλ. όσο όταν ανέλαβε την κυβέρνηση ο ΓΑΠ για να μας “σώσει”.

Επομένως τα επόμενα 15-20 χρόνια, ο Ελληνικός λαός, θα υποστεί την πιο σκληρή και μεθοδευμένη επέλαση στο βιοτικό του επίπεδο, θα φτωχοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του, και θα υποστεί οικονομικά μέτρα, τα πιο ανάλγητα, από τον β! Παγκόσμιο πόλεμο και μετά.

Και ή εύλογη απορία μου είναι, γιατί να υποστούμε όλη αυτήν την ταλαιπωρία με όλα τα συνεπακόλουθα;

Για να επανέλθουμε στην κατάσταση στην οποίαν ευρισκόμασταν το 2009;

Ποιόν εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση και γιατί να υποστούμε όλη αυτήν την τραγωδία; Μήπως κάποιες πολιτικές επιλογές και αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου οδήγησαν την χώρα σε πορεία χωρίς επιστροφή (μνημόνια, μεσοπρόθεσμα προγράμματα, εφαρμοστικοί νόμοι, κτλ), σε ατραπούς υποτέλειας και εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος, χωρίς να έχουμε σήμερα την δυνατότητα υπαναχώρησης και αντιστροφής αυτών των επιλογών;

Σε τί δρόμους μάς οδήγησε αυτή η πολιτική του ΓΑΠ;

Όμως παρόλα αυτά πρέπει να παλέψουμε και να επιβιώσουμε και να εφεύρουμε λύσεις και εφαρμοστικές πολιτικές για να “βγούμε” από αυτό τον δρόμο τον οποίο μας έβαλε ο ΓΑΠ.

Αναρωτιόμουν τί σημαίνει “μόχλευση”, ορολογία η οποία είναι έξω του γνωστικού μου αντικειμένου και προσέτρεξα σε βιβλιοθήκες και συγγράμματα, ανακαλύπτοντας την οικονομική της ερμηνεία, σημαίνει “Η χρηματοοικονομική μόχλευση (financial leverage) είναι η διαδικασία ανάληψης χρέους με σκοπό την έναρξη, συνέχιση ή επέκταση μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Μια επιχείρηση ή οργανισμός θεωρούμε ότι κάνει ιδιαίτερη χρήση χρηματοοικονομικής μόχλευσης αν επιδιώκει χρηματοδότηση μέσω ξένων κεφαλαίων έναντι ιδίων κεφαλαίων (έκδοση ομολόγων ή άλλου χρέους έναντι έκδοσης μετοχών-equity)”.

Το επόμενο στάδιο της συλλογιστικής μου είναι, γνωρίζοντας ότι αυτά που θα προτείνω παρακάτω έρχονται σε σύγκρουση με την διατραπεζική πρακτική και ίσως την αντίστοιχη νομοθεσία, το ερώτημα, εάν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να ιδρύσουμε μια τράπεζα, ένα τραπεζικό ίδρυμα, ή ένα φορέα, με κύριο μέτοχο το Δημόσιο, αλλά και ιδιώτες μετόχους, ακόμη και found του εξωτερικού, τού οποίου οι ονομαστικές μετοχές, τα ομόλογά του, κτλ, θα διατεθούν στην εσωτερική αγορά της Ελλάδος, θα τις αγοράσουν οι Έλληνες πολίτες και η Ελληνική ομογένεια, ή όποιος άλλος θέλει να συμμετέχει σ’αυτήν την προσπάθεια.

Αντί να πληρώνουν τα “χαράτσια” οι Έλληνες πολίτες, να αγοράζουν μετοχές αυτής της Τράπεζας του Δημοσίου, χωρίς έλεγχο του “πόθεν έσχες”, που έτσι και αλλιώς δεν γίνεται σήμερα.

Αυτή η Τράπεζα θα αγοράσει σταδιακά το χρέος της Ελλάδος, με κεφάλαια τα οποία θα προέλθουν από την “χρηματοοικονομική μόχλευση” ενός αρχικού κεφαλαίου, το οποίο θα προέρχεται από την αγορά μετοχών, έκδοση ομολόγων, κτλ., σύναψη δανειακών συμβάσεων υπό την εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου, και θα αποτελεί το κεφάλαιο ίδρυσης της χρηματοοικονομικής αυτής εταιρίας.

Σ’αυτήν την τράπεζα, ίσως θα ήταν δυνατόν να παραχωρήσει το Ελληνικό Δημόσιο, μελλοντικές δραστηριότητες και υπηρεσίες, δικαιώματα εκμετάλλευσης, κτλ. Όπως και την οικονομική επιδότηση η οποία έως σήμερα ανέρχεται στα 120 δις ευρώ προς τις ιδιωτικές τράπεζες, ούτως ώστε να δύναται να παρουσιάσει αρχικό κεφάλαιο.

Σε αυτήν την Τράπεζα, υπό την εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου, με δυνατότητα εμπορικών συναλλαγών, το κράτος να παραχωρήσει αυτές τις δραστηριότητες τις οποίες σήμερα έχει εκχωρήσει στις ιδιωτικές τράπεζες, καταθέσεις ταμείων, οργανισμών, διαχείριση του ΕΣΠΑ, κτλ.

Γενικά να παρέχεται η εμπορική και οικονομική υποστήριξη του κράτους, όπως επίσης και την υποστήριξη ξένων διεθνών οργανισμών, όσων προφανώς έχουν την διάθεση, όπως τον δανεισμό από την ΕΚΤ, με επιτόκια 1%-1.5%, να πραγματοποιεί εμπορικές συναλλαγές κλίμακας, κτλ.

Με αυτόν τον τρόπο το Ελληνικό δημόσιο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, απεμπλέκεται από τον “βραχνά” τής διαχείρισης και εξυπηρέτησης του χρέους και στοχεύει στην απόλυτη μείωση του ελλείμματος, εφαρμόζοντας διαρθρωτικές αλλαγές, πολιτικά και οικονομικά, ανώδυνες κατά το δυνατόν για τον Έλληνα πολίτη.

Η στόχευση είναι σχετικά απλή, εφόσον το χρέος πρέπει να είναι κάτω του 60% του ΑΕΠ, για να είναι βιώσιμο (κατά δήλωση της κ.Μέρκελ και πολλών οικονομολόγων, αλλοδαπών και Ελλήνων) αυτό αποτελεί και στρατηγικό στόχο του προγράμματος των δύο δρόμων.

Δηλαδή αυτός ο τραπεζικός οργανισμός (η Τράπεζα του Ελληνικού Δημοσίου), ή ένας οικονομικός φορέας, θα έχει ως μοναδικό στόχο, την αποπληρωμή του χρέους, και την διανομή κερδών στούς μετόχους του, μέσα από οικονομικές-εμπορικές δραστηριότητες. Τήν αποπληρωμή ενός κεφαλαίου της τάξης των 210 δις Ευρώ, σε χρονικό διάστημα διαπραγματεύσιμο με τούς πιστωτές μας, ίσο ή ανώτερο με τουλάχιστον με 30 χρόνια.

Σκοπίμως δεν αναφέρομαι σε «κούρεμα του χρέους», διότι αυτό θα αποτελεί διαπραγματευτικό "ατού" στις όποιες διαπραγματεύσεις γίνουν με τους πιστωτές μας.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε δύο παράλληλους δρόμους πορείας, ως κράτος, πρώτον τον οικονομικό-αποπληρωμής του χρέους μέσα από δραστηριότητες της οικονομίας της χώρας, και όχι μόνον, από αυτόν τον τραπεζικό οργανισμό ή οικονομικό φορέα, με την εγγύηση του Δημοσίου, και με χαρακτηριστικά ιδιωτικο-οικονομικού φορέα, και δεύτερον τον αναπτυξιακό δρόμο, μέσα από άμεση εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών στην δομή (οικονομική-παραγωγική) της χώρας, από μια κυβέρνηση με πολιτική δέσμευση επί αυτού του project.

Ίσως η παραπάνω πρόταση φανεί ανέφικτη σε πολλούς, όμως θα πρέπει να αποτελέσει έναυσμα μελέτης αντίστοιχων οικονομικο-πολιτικών προτάσεων, ή τουλάχιστον κίνητρο για την διερεύνηση άλλων, οι οποίες είναι σίγουρο ότι υπάρχουν και προσκρούουν σε συμφέροντα μεγάλα.

Read More

ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Δε χωράει στο ψέμα η αλήθεια… Ούτε το φως στο σκοτάδι…

Δε φτάνει ο κίβδηλος λόγος να δαμάσει τα αφηνιασμένα άλογα, να γητέψει τα τρομοκρατημένα όνειρα.

Με το πηχτό σκοτάδι να απλώνεται στη νεκρική κοιλάδα των μοιραίων και των δοσίλογων, οδοιπορούμε την οδό του μαρτυρίου.

Σε κάθε σταυροδρόμι το εκτελεστικό απόσπασμα των τοκογλύφων, σε κάθε ανηφοριά οι φονιάδες της ιστορίας υψώνονται φαντάσματα δυσθεώρητα με μάτια κόκκινα, με στόματα γλοιώδη και λαίμαργα.

Μας εκφοβίζουν, μας τρομοκρατούν…

Μας πυροβολούν με λόγους δόλιους από τις τηλεοπτικές οθόνες τα αδειανά κουστούμια και τα παραγεμισμένα στόματα.

Μας φτύνουν οι αρουραίοι των εφημερίδων, οι αρθρογράφοι του μεγάλου κενού, οι εθνοφθόροι και οι Ελληνόφοβοι.

«Θέμα χρόνου» αποφαίνονται οι ειδήμονες με τους υπερσύγχρονους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα ατσαλάκωτα κουστούμια και τα αρπακτικά χέρια που στάζουν αίμα.

Καλά κρατεί ο χορός των κερδοσκόπων και των εφιαλτών…το πανηγύρι της εκφοράς των ελπίδων και των οραμάτων.

Η μεγάλη ομήγυρη των αδημονούντων την απώλεια του έθνους των ανυπότακτων έχει κιόλας παραταχθεί με κάθε επισημότητα για να παρακολουθήσει το μεγάλο θέαμα.

Ο δήμιος με την κουκούλα, τις πλαδαρές σάρκες και τα διάστικτα μπράτσα με τα φασιστικά σύμβολα, αναμένει το νεύμα του «Μεγάλου Στοχαστή». Κι ο «Μεγάλος Οπισθοδρομιστής» ετοιμάζεται να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας τριάντα χρόνια πίσω.

Δεν επιθυμούν να πιστέψουν οι εξαγορασμένοι, οι υπόδουλοι και οι ματαιόδοξοι στη μεγάλη στρατιά των αρίστων της ιστορίας, των λαμπρών δημιουργών, των ποιητών, των αγωνιστών της ζωής, των εργατών, των καλλιτεχνών, των ανθρώπων της τίμιας δουλειάς και του πνεύματος.

Ότι είχαν να κλέψουν το έκλεψαν, ότι είχαν να προσβάλουν το πρόσβαλαν, ότι είχαν να ατιμάσουν το ατίμασαν. Ήρθε η ώρα να πετάξουν το αποστεωμένου κουφάρι του λαού στη χωματερή της εξαθλίωσης και της απέραντης θλίψης. Ήρθε ή ώρα να ανοίξουν τις πόρτες σε κυνηγούς κεφαλών, σε ζόμπι που τρέφονται με σάρκες ανθρώπινες και αίμα ζεστό…

Έτσι πιστεύει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στα κελεύσματα των καιρών ο «Μεγάλος Στοχαστής», ο δειλός πολεμιστής με τη λερωμένη σκελέα, ο αποτυχημένος ταχυδακτυλουργός με τα τρεμάμενα δάχτυλα και το θολωμένο μυαλό, ο θλιβερός ψεύτης, ο αμήχανος Οδυσσέας που ούτε ταξίδι, ούτε Ιθάκη του απέμεινε, παρά μόνο η χλεύη των ανθρώπων και της ιστορίας.

Ημέρα σκότους η μέρα που ξημερώνει…

Έκπληκτα τα μάτια της ιστορίας βλέπουν τη λαίλαπα να πλησιάζει.

Έντρομοι οι ένοχοι χειρουργοί βιάζονται να επικαλύψουν με το σεντόνι της υποταγής και της ανικανότητας το κέρινο πρόσωπο της ναρκωμένης πατρίδας.

Βιάζεται το τσούρμο των θρασύδειλων και των μισαλλόδοξων να τελειώνει μια και καλή με το γένος των αδάμαστων. Το βιβλίο που λέγεται Ελλάδα πρέπει να κλείσει, η σπορά να νοθευτεί , ο αγρός με τα γεννήματα να καταλειφθεί από αγριόχορτα και ζιζάνια και ακόμα μια «χαμένη πατρίδα» να προστεθεί στις τόσες χαμένες.

Δεν πρέπει ούτε νερό για τα διψασμένα χείλη να περισσέψει, ούτε φαί για τους πεινασμένους την περηφάνια και την αξιοπρέπεια.

Ακούστε ράκη ανθρώπινα, ξεχειλωμένα μυαλά, και κοιμισμένες συνειδήσεις…

Ακούστε υπερφίαλοι αγορητές του θράσους και της ανοησίας…

Ακούστε κύμβαλα αλαλάζοντα, σπιθαμιαίοι διανοητές και προσκυνημένοι υπηρέτες των ξένων συμφερόντων…

Ακούστε πουλημένα τομάρια…

ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΕΠΙΤΗΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΑ.
ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ… ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ।

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ

Read More

ΠΩΣ ΓΕΝΝΑΣ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ: ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΧΤΕΣ

Μου πήρες την ελπίδα, σε ευχαριστώ, γιατί ταυτόχρονα μού πήρες και τον φόβο.

Καταπάτησες τα όρια της προσωπικής μου πατρίδας, σε ευχαριστώ, γιατί ταυτόχρονα έσπασες τις αλυσίδες που κρατούσαν στο μπουντρούμι της Κοινωνικής Ηθικής την Ελευθερία μου, ανόητε Κρατούντα.

Ήρθε η ώρα να σε ευχαριστήσω που μου τα στέρησες όλα και κατανόησα μετά από πολλά χρόνια τα λόγια του Έλληνα Καζαντζάκη.


Έχοντας την Ελπίδα ότι ό,τι έχεις θα ανδρωθεί και αν δεν έχεις θα το αποκτήσεις, γεννιέται ασυνείδητα ο φόβος της απώλειάς τους.

Παράλληλα με αυτόν και ο φόβος να αντιδράσεις σε όποιον τα απειλεί. Η ελπίδα σε κάνει να οπισθοχωρείς όταν δέχεσαι επιθέσεις παντός τύπου.

Και ήρθες, εσύ Κρατούντα, και τα πήρες όλα με τη μία θεωρώντας ότι ο φόβος θα είναι ο ίδιος με αυτόν που με διακατείχε τόσα χρόνια. Ότι θα κλειστώ και πάλι στο καβούκι μου λέγοντας : «Αύριο ξημερώνει άλλη μέρα».

Ξημέρωσε όμως η άλλη μέρα.

Και είμαι εδώ με τις τσέπες της ψυχής μου τρύπιες και την οργή του Άδικου να έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Στο επίπεδο της ανέλπιδης μάχης.

Τώρα πια, μικρόνοε Κρατούντα, δεν έχω τίποτε άλλο να χάσω.

Ό,τι με έκανε να νιώθω περήφανος το έχεις κάνει ψίχουλο να ταΐσεις τις κότες της πολιτικής σου αυλής και τους ξεφτιλισμένους πουλημένους τεμπέληδες της δημόσιας στρατιάς σου.

Δεν υπάρχουν μέσα μου πλέον αμυντικά κύτταρα να σταθούν στρατιώτες στις επόμενες επιθέσεις σου.

Δεν υπάρχει ούτε μία πέτρα όρθια στο κάστρο της ηθικής του συνόλου που είχα φτιάξει να προστατεύω αναμνήσεις και «πρέπει».

Και όλα αυτά, ηλίθιε Κρατούντα, τα κατάφερες από μόνος σου.

Δεν θα πέσουν απειλές σε αυτόν τον πόλεμο που μου κήρυξες άνευ λόγου.
Ούτε καν υποχθόνιες ματιές χολιγουντιανού τύπου.

Δεν θα υπάρξει ούτε μία διαπραγμάτευση μεταξύ μας.

Και ναι, αν ο Έλληνας Καζαντζάκης εννοούσε ότι μόνο νεκρός είσαι Ελεύθερος, τότε κατανοώ απόλυτα τι σημαίνει ζωντανός χωρίς Ελπίδα.

Κατανοώ την έννοια του ανέλπιδου χωρίς Πατρίδα.

Ανθέλληνα Κρατούντα, μέσα στην υπεροψία της ψηφοΛογικής δημοκρατίας σου δεν υπολόγισες ότι σκοτώνοντας τον Φόβο για την διατήρηση της Ελπίδας, γεννάς έναν Ελεύθερο.

Δηλαδή, έναν Έλληνα.

Read More

ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

Όλοι θα έχετε παρατηρήσει , στον καθαρό ουρανό , τις ουρές-ίχνη που αφήνουν τα αεροπλάνα . Θα έχετε προσέξει επίσης κάποιες φορές ότι οι ουρές αυτές είναι ασυνήθιστα μακριές , και παραμένουν στο ίδιο σημείο στον ουρανό , ενώ σιγά-σιγά απλώνονται προς τα πλάγια . Τί είναι τελικά αυτά τα ίχνη , πως δημιουργούνται , τι σκοπό έχουν ; Μήπως μας κρύβουν κάτι ;

Φυσικά θα αναρωτηθεί κανείς για ποιό λόγο να υπάρχει κάτι ύποπτο στα αέρια που αφήνει ένα αεροπλάνο . Η αλήθεια είναι πως , σε μεγάλα υψόμετρα , όπου επικρατούν ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες , περίπου -50οC ή -60οC τα αέρια που εξέρχονται από τον κινητήρα του αεροπλάνου , τα οποία είναι υπεύθυνα για την προώθησή του , είναι δυνατόν να παγώσουν αμέσως μετά την έξοδό τους, και να εμφανιστούν συμπυκνωμένα υπό μορφή λευκού νέφους . Το νέφος αυτό γίνεται αντιληπτό ώς ένα λεπτό ίχνος πίσω ακριβώς από την ουρά του αεροπλάνου . Μετά την πάροδο κάποιων λεπτών , βέβαια , το νέφος αυτό διαλύεται . Συνεπώς , κάτω από κατάλληλες συνθήκες , ένα αεροπλάνο που πετάει σε μεγάλα ύψη μπορεί να αφήνει πίσω του ένα λευκό ίχνος , του οποίου όμως το μήκος παραμένει σταθερό καθ'όλη την διάρκεια της πτήσης στις συγκεκριμένες συνθήκες .

Αυτή είναι βέβαια και η επίσημη απάντηση σε όσους βλέπουν κάτι άλλο , ύποπτο , σε αυτές τις ουρές , τις αποκαλούμενες και ως chemtrails (χημικά ίχνη ) . Τι γίνεται όμως όταν οι ουρές αυτές εμφανίζονται να ξεκινούν από κάποιο συγκεκριμένο σημείο στον ουρανό και να τερματίζουν σε κάποιο άλλο, παραμένοντας εκεί αρκετή ώρα μετά την διέλευση του αεροπλάνου ;Αν τις παρατηρήσετε καλά , θα διαπιστώσετε ότι αυτά τα αέρια δεν εκτείνονται μέχρι κάποια απόσταση από το αεροπλάνο , ούτε και εξαφανίζονται αμέσως μετά . Μετά το πέρασμα τέτοιων "ύποπτων" αεροσκαφών , παραμένει στον ουρανό ένα τεράστιο σε μήκος , και σταθερό , λευκό ίχνος , που δεν εξαφανίζεται αμέσως , αλλά είναι ορατό πολύ ώρα μετά , ενώ σταδιακά απλώνεται προς τα έξω.

Πολλές φορές δε , θα παρατηρήσετε δυο και τρεις γραμμές , παράλληλες ή κάθετες , που δημιουργούνται από διαδοχικά περάσματα τέτοιων αεροσκαφών σε αντίστοιχες πορείες . Τα ίχνη αυτά συνήθως εκτείνονται σε ευθεία γραμμή , αλλά καμιά φορά μπορεί να διαγράφουν και στροφή

Tα μέχρι τώρα στοιχεία που παρέθεσα προφανώς απορρίπτουν την εξήγηση περί κρυσταλλοποίησης των αερίων εξόδου του κινητήρα . Τα ίχνη αυτά , που παραμένουν ακόμα και μετά από μια ώρα , στο ίδιο σημείο , δεν υπακούουν σε αυτήν την φυσική αρχή . Η όλη τους συμπεριφορά υποδηλώνει πως πρόκειτια για κάτι άλλο, που έχει σκοπίμως ψεκαστεί από το διερχόμενο αεροπλάνο , και με την ιδιότητα να παραμείνει σε αυτό το ύψος για αρκετή ώρα και να απλώνεται προς τα έξω,καλύπτοντας την γύρω περιοχή .
Ένα άλλο στοιχείο που συνηγορεί κατά του ότι πρόκειτια απλά για αέρια του κινητήρα , που εκπέμπονται από ένα συνηθισμένο πολιτικό αεροσκάφος , έιναι και η πορεία των συγκεκριμένων αεροσκαφών . Συγκεκριμένα στην Αθήνα , τα ίχνη αυτά ξεκινούν , συνήθως , από το νότιοδυτικό άκρο της πόλης (ποτέ νωρίτερα) , διέρχονται σχεδόν από το κέντρο και τελειώνουν στο βορειοανατολικό . Είναι όμως αυτή η διαδρομή επίσημος αεροδιάδρομος για τα πολιτικά αεροσκάφη ; Με λίγα λόγια , το επίσημο δρομολόγιο ενός πολιτικού αεροπλάνου περιλαμβάνει πορεία ακριβώς πάνω από την Αθήνα ; Δεν νομίζω . Όπως όλοι μάθαμε με το πρόσφατο ατύχημα Κυπριακής αεροπορικής εταιρίας , το σημείο ελέγχου πτήσης για τα αεροσκάφη που προσεγγίζουν το ελληνικό FIR είναι πάνω από την θάλασσα , και όλες οι προσεγγίσεις αεροσκαφών που προσγειώνονται στο Ελ.Βενιζέλος γίνονται από την μεριά της θάλασσας , όχι πάνω από την Αθήνα . Το ίδιο και με τα δρομολόγια αεροσκαφών που διασχίζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο χωρίς όμως να προσγειώνονται . Βέβαια αυτό αποτελεί προσωπική εκτίμηση , και θα το εκτιμούσα αν είχα λάθος , να μου υποδεικνύατε την σωστή πορεία . Πάντως , και αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για πολιτικά αεροσκάφη που εκτελούν προκαθορισμένα δρομολόγια , αλλά για ειδικές πτήσεις με σκοπό να ψεκάσουν "κάτι" πάνω από μεγάλα αστικά κέντρα . Και φυσικά αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα , αλλά διεθνώς . Και μόνο πάνω από αστικά κέντρα ( άραγε μόνο εκεί έχουμε χαμηλές θερμοκρασίες ;)

Και φυσικά το φαινόμενο παρατηρείται σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας . Το ερώτημα λοιπόν είναι : τι ακριβώς είναι αυτά τα "παράξενα" αέρια που αφήνουν τα ύποπτα αεροσκάφη ; Πόσο επικύνδυνα είναι για μας ;
Το άρθρο το χρησιμοποιήσαμε από το http://www.angelfire.com

Read More

ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Περιβαλλοντικός Σύμβουλος του Cameron αμφιβάλλει ανοιχτά για τη δήθεν υπερθέρμανση του πλανήτη

Και ο σύμβουλος για τα περιβαλλοντικά θέματα του Βρετανού πρωθυπουργού Cameron αμφιβάλλει για τη δήθεν υπερθέρμανση του πλανήτη σύμφωνα με την εφημερίδα DAILY MAIL .

Ας ελπίσουμε ότι θα προστεθούν κι άλλες φωνές ενάντια στην απάτη της δήθεν υπερθέρμανσης του πλανήτη από την ανθρώπινη δραστηριότητα που οδήγησε στην επιβολή ενός παγκοσμιοποιημένου φόρου για τους ρύπους ο οποίος μάλιστα μπήκε προς διαπραγμάτευση στα διεθνή χρηματιστήρια.

Οι ψεύτικες θεωρίες για την «υπερθέρμανση» που διαψεύστηκαν από το ίδιο το κλίμα φρόντισαν να προωθήσουν τον κλιματικό τρόμο μιλώντας πλέον για κλιματική αλλαγή.

Έτσι αν ξαφνικά χιονίσει στη Αίγυπτο,… θα αποτελεί κι αυτό δήθεν αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και άρα μια καλή δικαιολογία για νέους φόρους.

Φυσικά θα πρέπει να ξεχάσουμε μέσα από ατελείωτη τηλεοπτική προπαγάνδα ότι το κλίμα στη γη πάντα άλλαζε και πάντα θα αλλάζει είτε υπάρχουν άνθρωποι επάνω της είτε όχι μιας και ο βασικός παράγοντας αλλαγής του κλίματος επάνω στη γη… είναι ο ήλιος.

Όμως οι επικυρίαρχοι του πλανήτη υποχρέωσαν τον Bill Gates να χρησιμοποιήσει την αναγνωρισιμότητά του για να μας πει ότι ο μόνος τρόπος να μειωθούν οι εκπομπές άνθρακα… είναι αυτός της δραστικής μείωσης του πληθυσμού!

Όμορφες δουλειές (μπίζνες στην πατρίδα του ΓΑΠ) , σατανικά σχεδιασμένες... με αμύθητα κέρδη και... χωρίς κεφάλαιο. Κάτι σαν την "πράσινη ενέργεια"

Read More

ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΠΥΡΟΣ

Περί τα μέσα του 1ου αι. π.Χ. εις την πόλιν των Αθηνών ήκμαζε ένας διακεκριμένος φιλόσοφος ο Αμμώνιος, που είχε αναλάβει την εκπαίδευση πλειάδας επιμελών και γεμάτων από ανησυχίες νέων. Δίδασκε βάσει των αρχών της Ακαδημίας. Μεταξύ των καλύτερών του μαθητών, δια τον οποίον και δικαίως υπερηφανεύετο και τον οποίον συχνά προέτρεπε να εμφανισθεί δημόσια και να ομιλήσει, συγκατελέγετο ο εκ Χαιρωνείας Πλούταρχος, υιός του Νικάρχου και εγγονός του Λαμπιρίου.

Όπως οι πλείστοι των σοφών της Ελλάδος, ο Πλούταρχος μετέβη εις Αίγυπτον, ως προσκυνητής εις την κλασσικήν γην της μυήσεως και του εσωτερισμού· την οποίαν, αφ΄ου εμυήθη εις την μεγάλην ερμητικήν παράδοσιν, εγκατέλειψε και επέστρεψε στην πατρίδα του. Οι συμπολίται του, έκθαμβοι από τα μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα και την ευγλωττία, τον απέστειλαν με ειδικήν αποστολήν εις Ρώμην. Αφιχθείς εις την πόλιν των αυτοκρατόρων, έμελλε να παραμείνει εκεί επί 25ετίαν περίπου, διανέμων τον χρόνο του μεταξύ της υπερασπίσεως των συμφερόντων των συμπατριωτών, της μελέτης και της διδασκαλίας της φιλοσοφίας.

Όταν επέστρεψεν εις Βοιωτίαν, οι συμπολίται του τον τίμησαν με το αξίωμα του άρχοντος και επιθεωρητού των δημοσίων κτιρίων - οι δε Αθηναίοι τον ονόμασαν επίτιμο δημότη των και τον εξέλεξαν αρχιερέα του εν Δελφοίς μαντείου του Απόλλωνος. "Αγαπώ", έλεγε, "την μικράν μου πατρίδα, κατοικώ δε αυτήν, ίνα μη η απουσία μου την καθίστα έτι μικροτέραν".

Ο βίος του Πλουτάρχου ηναλώθη έκτοτε εις την εκτέλεσιν όλων των οικογενειακών και πολιτικών του καθηκόντων, εις την αναθεώρησιν των αναριθμήτων του παρατηρήσεων και εις την σύνταξιν των "παραλλήλων βίων", ως και των πολυαρίθμων του ηθικών μονογραφιών - έργα τα οποία εξόχως συνέβαλαν εις την φήμην του.

Εις το "περί ενυπνίων" έργον του ο Αρτεμίδωρος διηγείται ότι, ολίγον προ του θανάτου του, ο αγαθός Χαιρωνεύς είδε καθ' ύπνον τον θεόν Ερμήν τον ψυχοπομπόν να τον οδηγή εις τους ουρανούς, προς το θείον φως: λίγες ημέρες μετά, μια μεγάλη ψυχή επανέκαμψεν ούτως, ηρέμα, εις την αληθή της πατρίδα.

Επιθυμών να αποσπάσει τους ομοίους του από κάθε ματαίαν περιέργειαν και, αντιθέτως, να τους ανυψώσει προς τις πνευματικές αλήθειες, έλεγε: "εάν αισθάνεστε την ανάγκη να πετάξετε προς το θείον, παρατηρήσατε τα θαυμάσια του ουρανού και της γης...". Ολόκληρη η σοφία του εγκρύπτεται εις τούτο!

Εκείνο όμως που προέχει, δεν είναι απλώς να βλέπουμε αλλά να παρατηρούμε διεισδυτικώς. Να μπορούμε να διακρίνουμε. Ήτοι: "πασών των αρετών η διάκρισις μείζων ". Να θαυμάζουμε, να διαλογιζόμεθα... να μπορούμε να διαβάζουμε το μέγα βιβλίον της ζωής, της εκδηλωμένης, δηλαδή, φύσεως, χωρίς λάθη, τελικώς. Τούτο και αποτελεί την πρώτην, την αγνοτέραν των αποκαλύψεων... να έχουμε οφθαλμούς, δια να βλέπουμε και να μη είμεθα ωσάν τους τυφλούς. Σου αρκεί να ανυψώσεις τους οφθαλμούς και θα ιδείς τον ουρανόν. Αυτό είναι το ουσιωδέστερον, παρ' όλην του την απλήν διατύπωσιν, μυστικόν του Πλουτάρχου.

Οι αρχαίοι έτρεφον μεγίστην υπόληψιν προς τα τέσσερα βασικά στοιχεία, τα οποία κατά τον Εμπεδοκλήν αποτελούν τις τέσσερις ρίζες της εκδηλώσεως του κόσμου.

Εις τα "συμποσιακά προβλήματα" ο Πλούταρχος εμελέτησεν ιδίως το πρώτον των στοιχείων, τον ηγεμόνα αυτών, το πυρ. Εις την πρώτην παράγραφον μας διδάσκει τα ακόλουθα:

"Λόγω της ομοιότητος του πυρός προς το άσβεστον πυρ, οι αρχαίοι δίσταζαν να σβήνουν οιανδήποτε φλόγα. "Υπάρχουν", λέγει ο Καισέρνιος, "δυο είδη θανάτου - τόσον δια το πυρ, όσον και δια τον άνθρωπον: είτε σβέννυται βιαίως, είτε αποθνήσκει κατά το μάλλον ή ήττον κατά φυσικόν τρόπον. Και καθ' όσον μεν αφορά εις το Ιερόν πυρ, οι δυο αυτοί τρόποι της φθοράς του παρεμποδίζονται δια της συνεχούς τροφοδοσίας του. Όσον όμως αφορά εις το άλλο, αυτό το αφήνουν να αποθάνη μόνον του, χωρίς ενάσκησιν βιας". Και προσθέτει: "πράγματι, τίποτε δεν ομοιάζει προς εν έμψυχον ον, όσον το πυρ. Κινείται και τρέφεται αφ' εαυτού. Όπως δε η ψυχή μας, κάνει όλα τα πράγματα να ακτινοβολούν εις το φως δια της φλογός του. Όταν δε το κάμνουν να σβεσθή, εμφανίζεται να κέκτηται ισχύν ουχί άμοιρον ζωτικότητος: βοά, ομιλεί και αμύνεται εαυτού, όπως ακριβώς εν έμψυχον ον το οποίον βιαίως θνήσκει και φονεύεται".

Και εμβαθύνει περαιτέρω εις το ζήτημα δια των εξής διαπιστώσεων: "διατί εις την Ρώμην δεν σβήνουν ποτέ μίαν λυχνίαν αλλά την αφήνουν να σβεσθή μόνη της;".

Απαντών εις το ερώτημα τούτο, προσεπιλέγει:

1. Η φλόγα είναι συγγενής του πυρός και αδελφή του ασβέστου και αθανάτου πυρός.

2. Είναι τούτο σύμβολον του ότι δεν πρέπει να καταστρέφεται και να φονεύεται εν έμψυχον ον εφ' όσον δεν βλάπτει.

3. Όταν καταστρέφη κανείς το πυρ, το ύδωρ ή άλλο τι αναγκαίον δια τους άλλους, βλάπτει εν τη πραγματικότητι τον πλησίον του, διότι αποστερεί αυτόν εκείνου του στοιχείου".

"Η λυχνία", γράφει, "είναι η εικών της εις το σώμα περιεχομένης ψυχής. Η φωτίζουσα φλοξ την αναπαριστά, εκθάλπουσα ένδοθεν της λυχνίας. Ούτω πρέπει και η ψυχή μας να παραμένει εν εγρηγόρσει, ενσαρκούσα το συνετόν και φρόνιμον - και ουδέποτε να παραπείθεται και να αποσβέννυται. Εκ σεβασμού προς την αρχήν ταύτην, οι Ρωμαίοι μάντεις, τους οποίους πρότερον μεν εκάλουν αυσπικας (haruspex), σήμερον δε καλούσι αυγουρας (augures), ώφειλον να κρατούν τους λύχνους των ηνεωγμένους και ουδέποτε να επιθέτουν πώμα επ' αυτών".

Από τα τρία αυτά αποσπάσματα συνάγουμε τα εξής πορίσματα:

1. Κατά τον Πλούταρχον υπάρχει εν αθάνατον πυρ. Πολλοί από τους αρχαίους Έλληνες, ως και σχεδόν από όλους τους αδελφούς αρίους λαούς, το προσωποποιούν με τον ήλιον.

2. Το επίγειον πυρ συγγενεύει με το ουράνιον. Παραγόμενον από τους ανθρώπους, είναι η εικών του αιωνίου πυρός. Όπως αυτό, είναι και εκείνο εμψυχον και φέρει το όνομα "Ιερόν πυρ", εφ' όσον καίει εντός ναού διαρκώς, εκδηλούν την θείαν παρουσίαν.

3. Το ιερόν πυρ ουδέποτε πρέπει να σβήνει αλλά να συντηρείται αγρύπνως.

4. Οιονδήποτε άλλο πυρ, υπό ανθρώπων συντηρούμενον, το οποίον δεν ευρίσκεται εις ιερόν μέρος, είναι επίσης έμψυχον και ζων. Δεν πρέπει να σβέννυται δια της βίας ή δια της εκπνοής αλλ' αφ' εαυτού.

5. Το πυρ είναι επίσης συμβολον της ψυχής, αυτής της πάντοτε αγρυπνούσης αρχής, η οποία διαρκώς ζωογονεί το σώμα μας.

Οι Πέρσαι, μάλιστα, εθεώρουν έγκλημα το να αφήσουν να σβεσθή πυρ εξ αμελείας. Εάν εσβέννυτο με ύδωρ, προεξενείτο πόλεμος μεταξύ δυο εξ ίσου ιερών στοιχείων. Δι' αυτό κι εν περιπτώσει πυρκαγιάς δεν μετεχειρίζοντο ύδωρ αλλ' άμμον, λίθους και κεράμους. Ούτε δ' επετρέπετο να μολύνει κανείς το πυρ με την πνοήν που εξέρχεται από το στόμα. Εθεώρουν δε μεγάλην ιεροσυλίαν την τροφοδότησιν του πυρός με χλωρά ξύλα, καθ' ότι δι' αυτών παρήγετο περίσσεια καπνού, δυναμένου να συσκοτίση την λάμψιν του.

Ακόμη και σήμερα δεν έχει εξαλειφθεί αυτή η παράδοσις. Η καθολική εκκλησία, έχουσα διατηρήσει διάφορα εσωτερικά μυστικά μεγίστης σημασίας, καθιέρωσε υποχρεωτικώς το αείζωον φως προ του βωμού των μυστηρίων εις όλους τους ναούς και τα παρεκκλήσια.

Το πυρ δεν είναι όμως μόνον εν ον δικαιούμενον του σεβασμού μας: ομιλών περί των καθαρτικών ιδιοτήτων του πυρός, ο Πλούταρχος μας αποκαλύπτει μιαν άλλην μυητικήν του πλευράν: εκ φύσεως το πυρ έχει μίαν κατ' εξοχήν καθαρτικήν ιδιότητα, την οποίαν μάλιστα πολλοί τύποι αξιοποιούν - όπως η εορτή των armi-lustrium εν Ρώμη, οι θρησκευτικές τελετές του φρυγικού θεού Άττυος, του οποίου η λατρεία εκομίσθη δια των καρχηδονιακών πολέμων, καθώς και οι ηλιακές-πατριαρχικές εορτές των ινδοευρωπαϊκών εθνών, απ' άκρου εις άκρην της υφηλίου, κατά τα ηλιοστάσια.

Το βάπτισμα του πυρός συνεπλήρωνε και ολοκλήρωνε την πράξιν του καθαρμού δια του προηγουμένου βαπτίσματος δι' ύδατος. Μέρος ιεράς τελετής, κατά την οποίαν το πυρ διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλον, είναι επίσης η παράδοσις του κεριού ενός διδασκάλου εις ένα μαθητήν, ενός αρχηγού εις τον διάδοχον του, ενός αθλητού εις τον νικητήν του.

Εις την δύναμιν του πυρός ανήκεν, επίσης, η αρχαία τελετή της λιτανείας, κατά την οποίαν όλοι οι μετέχοντες εκράτουν είτε λυχνίαν ή μιαν δάδα αναμμένην. Πρόκειται περί αρχαίας παραδόσεως.

Δεν εξαντλείται, όμως, εδώ η ισχύς του πυρός, διότι θεωρείται και ικανόν να αποτρέπει κάθε αρνητικήν επιρροήν, να εξουδετερώνει όλες τις εντροπιακές δυνάμεις, κάθε συσκοτισμόν των καρδιών και του πνεύματος. Δια τούτο η παρουσία του, αδιάφορον εις τίνα βαθμόν, είναι η αρίστη προστασία κατά των επιβλαβών επιδράσεων - ιδία δε κατά της διαβολής.

Τέλος το πυρ αποτελεί υποχρεωτικόν τμήμα κάθε θεουργικής πρακτικής, καθ' ότι πάντοτε πρέπει να ευρίσκεται κερί αναμμένον επί του βωμού. Συμπληρώνει δε και ευνοεί την πνευματικήν ακτινοβολίαν της προσευχής: όθεν και η ευσεβής συνήθεια να ανάπτονται κεριά προς τιμήν του ενός ή του άλλου αγίου αποβλέπει εις την επικουρικήν του ενέργειαν προς επίνευσιν της θείας χάριτος. Μια λειτουργία χωρίς κεριά είναι ακατανόητος, ένας ναός χωρίς φως είναι πράγμα αδύνατον, γιατί θα αποσπούσε από την τελετή κάθε αξία και θα παράλλασσε και αυτήν την ύλην, καθ' ότι θα την αποστέρει του σπουδαιοτάτου στοιχείου (φωτός), ως φορεύς του οποίου αναβαθμίζεται. Πόσο λυπηρό, ψεύτικο και χαρακτηριστικό, αλήθεια, μαρτύριον κηβδιλότητος συνιστά το ότι οι περισσότεροι χριστιανοί ορθόδοξοι «ιερείς» εθέσπισαν την χρήσιν ηλεκτρικών λαμπτήρων αντί κηρίων ... μετερχόμενοι ούτω νεκρόν, εικονικόν πυρ - μιαν απομίμησιν πυρός.

Το πυρ δεν είναι απλό βοηθητικό μέσον ή κενόδοξον δείγμα τιμής, ούτε απλή ανάμνησις του πνευματικού φωτός! είναι ο σύνδεσμος μεταξύ "άνω" και "κάτω", σε όλες τις αρχαίες θρησκείες, οι οποίες αντελήφθησαν πολύ καλά το γεγονός τούτο - διό και εφρόντιζον να το διατηρούν άσβεστον, εκ φόβου μη διακοπή η συζευγνύουσα γέφυρα (πόντος) μεταξύ ουρανού και γης, η σύζευξις του θείου μετά της χώρας (πολιτείας).

«τα απόρρητα του Άδου»

Ο Πλούταρχος απέδωσε, εις όλα τα έργα του, προεξάρχουσαν θέσιν εις το ενδιαφέρον πρόβλημα της ανθρωπίνης ψυχής και των πεπρωμένων της.

Εις το πυρφόρον έργον του το αφιερωμένον εις την ανασκευήν των επικουρείων αντιλήψεων, επιτίθεται σθεναρώς κατά των υλοφρόνων, οι οποίοι διδάσκουν ότι τα πάντα τελειώνουν με τον αφανισμόν του σώματος, αντιτιθέμενοι ούτως εις τον πλατωνισμόν.

"Θα ήτο σκληρόν", λέγει ο Πλούταρχος, "να καταργήσωμεν τας (πνευματοκρατικάς) αντιλήψεις του Πλάτωνος, που παρηγορούν τους ζώντας δια την απώλειαν των προσφιλών των και τους παρέχουν πληροφορίας περί του ιδίου των πεπρωμένου. Είναι ως να προκαλούμεν δις τον θάνατον των ανθρώπων, εφ' όσον διηνεκώς τους επαναλαμβάνωμεν ότι η εκμηδένισις, αντί της αιωνιότητος, θα είναι ο κλήρος των ".

Φιλόσοφος και Αρχιερεύς, ανεκάλυψε και υπενθύμισε τα πραγματικά μυστικά -υποχρεούμενος όμως, ως μεμυημένος, να τηρήση σιγήν επ' αυτών, συνεκάλυψε τας σχετικάς με τα πλέον εμπιστευτικά απόρρητα πληροφορίας του υπό τον πέπλον θρησκευτικών μύθων. Εμιμήθη κατά τούτο τον πνευματικόν του διδάσκαλον Πλάτωνα, όστις επίσης δια της αυτής μεθόδου απεκάλυψε πολύτιμα μυητικά μυστικά.

Δια της ατραπού του συμβολισμού, απεκαλύφθησαν μεγάλαι αλήθειαι εις τους ανθρώπους : "ο μύθος", λέγει ο Πλούταρχος, "είναι ένα σπασμένο κάτοπτρον της αληθείας, όπως το ουράνιον τόξον είναι η αντανάκλασις του φωτός του ηλίου, του οποίου αι ακτίνες διαθλώνται εντός των νεφών. Από τον σπασμένον, όμως, αυτόν καθρέπτην μας είναι δυνατόν να συγκεντρώσωμεν τα θραύσματα, να τα συνάψωμεν και να ανασυνθέσωμεν την αρχικήν εικόνα. ".

Τα σύμβολα, πράγματι, έχουν τον χαρακτήρα της προφανεστέρας παγκοσμιότητος: διδάσκουν παντού και πάντοτε την αυτήν διδασκαλίαν. Και προσθέτει ο Πλούταρχος: "τα μεν σκοτεινότερον, τα δε σαφέστερον, οδηγούν όλα μαζί την νόησιν του ανθρώπου προς τα θεία ζητήματα".

Χάρις εις τρεις πολυτίμους διατριβάς, μας εκληροδότησεν επί των μεγάλων τούτων προβλημάτων απαντήσεις επακριβείς.

H ψυχή μας είναι ηλιογενής. Ο αριθμός των ψυχών είναι αμετάβλητος, πραγματοποιούν δ' αυταί διηνεκώς το μεταξύ ουρανού και γης ταξείδιον. Το πεπρωμένον των ομοιάζει προς εκείνο των σταγόνων της βροχής. Ευρίσκονται υψηλά εις τον ουρανόν αλλά, πίπτουσαι επί της γης, δοκιμάζουν ποικίλας τύχας. Αι μεν, εισερχόμεναι εις την γην, καθαίρονται, εξέρχονται δ' αύθις εξ αυτής υπό μορφήν ψυχρού και διαυγούς ύδατος πηγής, φθάνουσαι μέχρι του ωκεανού· και όταν αναχθούν εις την κορυφήν των κυμάτων, απορροφώμεναι υπό του ηλίου επανακάμπτουν εις τον ουρανόν, την πρωταρχικήν των πατρίδα. Άλλαι πάλιν, συλλεγόμεναι υπό των ανθρώπων εισάγονται εντός δοχείων, τα οποία τας φυλακίζουν επί τινα χρόνον - ή απελευθερούνται αμέσως δια του βρασμού. Πλην, άπασαι αι σταγόνες αποπερατώνουν, θάττον ή βράδιον, το γήινον ταξείδιόν των, επανέρχονται εις την ουράνιον κατοικίαν των, μεθ' ο επαναρχίζουν εκ νέου τον οδυνηρόν των περίπλουν. Είναι αι αυταί σταγόνες ύδατος που πηγαίνουν και έρχονται: διότι ουδέν γεννάται και ουδέν απόλυται εν τη φύσει.

Εις τον υποσεληναίον μας κόσμον, ο ήλιος, ζώσα εικών της θεότητος, παίζει τον ρόλον του μεγάλου σπορέως των ψυχών, εκπέμπων τα σπέρματα προς την γην, όπου και ενσαρκούνται.

Mόνον όμως το υψηλότερον μέρος της ψυχής, ο νους, είναι ηλιακής καταγωγής, εκ φύσεως αθάνατος - όστις, προερχόμενος εκ του ηλίου θα επανέλθη μιαν ημέραν εις αυτόν. Η κάθοδος αυτή της ψυχής χρησιμοποιεί ως όχημα τας ηλιακάς ακτίνας. Αυταί προβάλλονται επί της σελήνης, η οποία τας αποστέλλει προς την γην.

Η διέλευσις αυτή δια της σελήνης είναι απαραίτητος: διότι ο νους, οφείλει να δεχθή αστρικόν περίβλημα, την ψυχήν - είδος αιθερικού ειδώλου, πεπροικισμένου μετ' ευαισθησίας και κινητικότητος - μετά του οποίου θα σχηματίση, ως και με το σαρκικόν σώμα, την πλήρη και ολοκληρωμένην προσωπικότητα του ανθρώπου.

Και ο Πλούταρχος μας εμπιστεύεται σχετικώς με την τριαδικότητα αυτήν του ανθρώπου τα εξής: ο ήλιος, η σελήνη και η γη είναι επομένως τα αληθή συστατικά του: ο ήλιος μας παρέχει τον νουν, όστις εξασφαλίζει εις τον άνθρωπον νόησιν και λογικήν. Η σελήνη μας δίδει την ψυχήν, έδραν της αισθητικότητος και της ευαισθησίας. Η γη μας δανείζει μόνον το υλικόν υποστήριγμα, το σώμα· αυτός είναι ο άνθρωπος: μια τριαδικότης - εν πνεύμα, εξυπηρετούμενον υπό κινητικής ευαισθησίας και εγκεκλεισμένον εις το σώμα.

Μόνον ο νους είναι αθάνατος. Επιβιώνει του πρώτου θανάτου, όστις σημαίνει την φθοράν του υλικού σώματος - και κατά του δευτέρου θανάτου, όστις είναι η φθορά της ψυχής και έπεται του πρώτου. Δια του πυρός του πνεύματός μας παραμένομεν συνεχώς συνδεδεμένοι με το ουράνιον πυρ, με την αθάνατον αρμονίαν.

"Το σώμα, προελθόν εκ της γης, παραμένει επ' αυτής. Ο νους, το πνεύμα, περιβεβλημένος το λεπτοφυές ένδυμά του, την ψυχήν, επανέρχεται εις τον ήλιον αφ' ου διέλθη δια της σελήνης, όπου θα αποθέση το φωτεινόν και ευαίσθητον ένδυμά του".

Τι όψιν παρουσιάζει η αναπεπταμένη αυτή ψυχή; μια λεπτομέρεια αξιοπαρατήρητος, την οποίαν ήδη ο Πλάτων μας εγνώρισεν: κάθε ψυχή εμφανίζεται με αποτυπωμένα τα γήινα ελαττώματα της, διότι ταύτα αφήνουν ουλάς και κηλίδας ανεξαλείπτους. Δεν χρειάζεται, άρα, ουδεμία "εξομολόγησις της ψυχής" κατά την στιγμήν της κρίσεως ενώπιον του ουρανίου Κριτού, ουδεμία «ομολογία» των αμαρτημάτων - διότι ταύτα παρουσιάζονται αυτομάτως προ του οφθαλμού της κρίσεως.

Επί πλέον αι εν λόγω απεσαρκωμέναι ψυχαί δεν αφήνουν σκιάν όπισθεν των, διότι η παρουσία σκιάς χαρακτηρίζει μόνον τους ζώντας , τους οποίους η ύλη συσκοτίζει.

Εάν τις διορατικός τας παρατηρήση, θα σημειώση ότι "ο οφθαλμός των δεν παίζει". Αυτό είναι ένα από τα πυθαγόρεια μυστικά, δια του οποίου και δυνατόν να επαληθευθή εάν τα οράματα τα οποία εν ονείρω δεχόμεθα αναφέρονται εις ζώντας ή τεθνεώτας: ο οφθαλμός των πρώτων είναι ευκίνητος, εν ω ο των δευτέρων ακίνητος.

Είναι φυσικόν να εμφανίζεται το ερώτημα, εάν και κατά πόσον αι ψυχαί αναμιμνήσκονται τα περιστατικά τα οποία συνετέλεσαν, διαρκούντος του εν τω υλικώ σώματι βίου των, εις την δημιουργίαν της προσωπικότητός των. Ο Πλούταρχος απαντά καταφατικώς: «λόγω της απελευθερώσεως των εκ της ύλης, εκτυλίσσονται, αποκτώσαι πλήρη ελευθερίαν και ισχύν.» Είναι και τούτο παλαιά πυθαγόρειος άποψις.

Και πρέπει τούτο να συμβαίνει - διότι, εάν η άποψις του Αριστοτέλους ήτο αληθής, εάν δηλαδή από τον φυσικόν θάνατον δεν υπελείπετο παρά μόνον μια ψυχή εστερημένη μνήμης και ευαισθησίας, ανίκανος να γνωρίση και να διαισθανθή, εάν δεν διεσώζετο από το ανθρώπινον ναυάγιον παρά εν είδος ανωτέρας αρχής, πως είναι δυνατόν να συλλάβωμεν τον εξισορροπιστικόν μηχανισμόν της κρίσεως της ψυχής; η κρίσις είναι αναπόσπαστος από την έννοιαν της θείας δικαιοσύνης και της παγκοσμίου αρμονίας, είναι αναγκαία δια την ηθικήν τάξιν του κόσμου και απαραίτητος προϋπόθεσις δια την καλήν λειτουργίαν παντός υπαρκτού. Χωρίς αξιολόγησιν των πράξεων δεν υπάρχει δικαιοσύνη - και χωρίς δικαιοσύνην δεν μπορεί να νοηθή θεότης.

Το ότι ο Πλούταρχος διδάσκει μιαν κρίσιν σύμφωνον προς τας γνώμας των πυθαγορείων και του Πλάτωνος, συνεπάγεται ότι η αποχωρισθείσα ψυχή ουδέν ουσιώδες απώλεσεν, ούτε από την πείραν του κόσμου, ούτε από την προσωπικήν της μνήμην.

Ο θεός, αφ' ετέρου, κατ' Αριστοτέλην, κινεί μεν όλον τον κόσμον αλλά δεν τον εδημιούργησεν, διότι και εκείνος είναι αιώνιος ως αυτός. Παραμένει δε περιέργως στεγανώς απ' αυτού διακεκριμένος. Τον αγνοεί συστηματικώς, ως αντικείμενον εκτός της αντιλήψεώς του. Ο κόσμος, αι ψυχαί, οι άνθρωποί του είναι δια παντός αποκεκλεισμένοι - και εάν συμπωματικώς παράγη την τάξιν και την αρμονίαν του κόσμου, το πράττει χωρίς να τον βλέπη και χωρίς να τον γνωρίζη.

Αντιθέτως προς μιαν τόσον περιοριστικήν σύλληψιν, ο Πλάτων διδάσκει ότι ο θεός και ενδιαφέρεται δια τους ανθρώπους διαρκούντος του βίου των, όσον και εξασφαλίζει εις αυτούς αμοιβάς ή κυρώσεις εν τω αοράτω κόσμω. Ο Πλούταρχος επιβεβαιώνει εξ ολοκλήρου τις περί της κρίσεως αντιλήψεις του Πλάτωνος. Αι ψυχαί παρουσιάζονται και κρίνονται. Εκείναι αι οποίαι τιμωρούνται καθίστανται και πάλιν φωτειναί, ευθύς ως εκτίσουν την επιβληθείσαν ποινήν: τότε πλέον κάθε ίχνος των προηγουμένων των σφαλμάτων έχει απαλειφθή. Μερικαί, όμως, ούσαι ανίατοι, υποχρεούνται να αναδράμουν ενσαρκούμεναι και εις σώματα ζώων, διερχόμεναι δια μυρίων δοκιμασιών κατά την νέαν των ύπαρξιν. Καταλαμβάνονται τότε από ακατάσχετον επιθυμίαν προς γένεσιν - οπότε βυθίζονται μέσα εις μιαν τεραστίαν άβυσσον, την λήθην, η οποία τους υπομιμνήσκει δελεαστικώς την σαρκικήν ζωήν και τους βαραίνει με μιαν ιδιάζουσαν υγρότητα. Τότε αμέσως καταπίπτουν επί της γης. Ο Πλούταρχος ομιλεί και περί του προσώπου του θεού, της αφάτου εκείνης παρουσίας, της οποίας ο φυσικός ήλιος δεν αποτελεί παρά ασθενή ανταύγειαν επί των αισθήσεών μας. Όμως, αφ' ενός σημείου και επέκεινα τηρεί σιγήν, συμμορφούμενος προς το αρχαίον "άκουσμα" των πυθαγορείων, το οποίον ασφαλώς είχεν εμπεδώσει ο σοφός χαιρωνεύς : "λάτρευε εν σιγή!".

Δεν εξαντλείται, όμως, εδώ η ισχύς του πυρός, διότι θεωρείται και ικανόν να αποτρέπη κάθε αρνητικήν επιρροήν, να εξουδετερώνη όλες τις εντροπιακές δυνάμεις, κάθε συσκοτισμόν των καρδιών και του πνεύματος. Δια τούτο η παρουσία του, αδιάφορον εις τινα βαθμόν, είναι η αρίστη προστασία κατά των επιβλαβών επιδράσεων - ιδία δε κατά της διαβολής.

Συμπληρώνει δε και ευνοεί την πνευματικήν ακτινοβολίαν της προσευχής: όθεν και η ευσεβής συνήθεια να ανάπτωνται κεριά προς τιμήν του ενός ή του άλλου αγίου αποβλέπει εις την επικουρικήν του ενέργειαν προς επίνευσιν της θείας χάριτος. Μια λειτουργία χωρίς κεριά είναι ακατανόητος, ένας ναός χωρίς φως είναι πράγμα αδύνατον, γιατί θα αποσπούσε από την τελετή κάθε αξία και θα παρήλλασσε και αυτήν εισέτι την ύλην, καθ' ότι θα την απεστέρει του σπουδαιοτάτου στοιχείου (φωτός), ως φορεύς του οποίου αναβαθμίζεται.

Read More

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΙ ΑΚΜΗ

Η ανθρωπότητα οφείλει να υποκλίνεται στην ελληνική ιστορία δηλώνει ο Robin Williams, λέγοντας ακόμα ότι μπορεί η οικονομία της χώρας μας να μην πηγαίνει καλά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε ανίσχυροι.

«Τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς για όλους. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η κληρονομιά, η ταυτότητά σας. Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναι ακόμα εκεί για να θυμίζει ότι η πρόοδος και η ακμή μπορούν να επιστρέψουν», δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» ο διάσημος κωμικός Robin Williams.

Είπε ακόμα, ότι έχει κάνει διακοπές με σκάφος στα ελληνικά νησιά και πώς δεν ήταν αρκετό για να δει όλα όσα έχει διαβάσει στην ελληνική μυθολογία. «Στην Αγγλία για παράδειγμα, δεν πήγα πουθενά. Τι να δω; Το παλάτι του Μπάκιγχαμ; Δεν με νοιάζει. Όπως κι αν πάω στην Γερμανία, δεν θα πάω να δω το Τείχος του Βερολίνου. Ωστόσο, την Δήλο, τον Παρθενώνα και τις Μυκήνες δεν μπορείς να τις αγνοήσεις«.

Read More