ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ



Αναντίρρητα η ελληνική ένοπλη δράση στη μετά το 1904 ήταν κατ’ ουσίαν μια άμυνα απέναντι στη βουλγαρική τρομοκρατία των προηγούμενων ετών. Όπως, όμως, συμβαίνει σε κάθε ένοπλη σύγκρουση, υπήρξαν εκατέρωθεν ακρότητες, οι οποίες δεν απουσίασαν ούτε από την ελληνική πλευρά, όταν η διαμάχη κατέστη ολική και «υπέρ πάντων αγών». Βιαιότητες σε βάρος εξαρχικών καταλογίσθηκαν συχνά σε Έλληνες αντάρτες, ιδίως Κρητικούς, οι οποίες όμως απείχαν κατά πολύ από τις σκληρές βουλγαρικές ωμότητες. Οι εκτελέσεις και οι βασανισμοί που καταμαρτυρήθηκαν από τη βουλγαρική πλευρά συνήθως δεν αποτελούσαν τίποτε άλλο παρά αντίποινα, από αυτά που καθίστανται αναγκαία κατά τη διάρκεια μακροχρόνιων διεθνικών συγκρούσεων. Την απερίγραπτη σκληρότητα με την οποία μεταχειρίσθηκαν σι συμμορίες των κομιτατζήδων τον σλαβόφωνο μακεδονικό ελληνισμό ομολόγησαν οι ίδιοι οι Βούλγαροι.

Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης σαφώς δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να αποσκοπεί στην απαλλαγή της Μακεδονίας από την οθωμανική κυριαρχία. Σκοπός δεν ήταν η απελευθέρωση εδαφών, την οποία μόνο ένας οργανωμένος τακτικός στρατός Θα μπορούσε να αναλάβει, όπως Πράγματι συνέβη κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1 913. Ο στόχος τον οποίο έθεσε η ελληνική πλευρά με την αποστολή ένοπλων σωμάτων στη Μακεδονία ήταν η στήριξη του πληθυσμού, η ανύψωση του ηθικού του και ο περιορισμός της βουλγαρικής τρομοκρατίας. Οι επιδιώξεις, δηλαδή, των Ελλήνων εντάσσονταν σε αυτό που σήμερα καλείται «ψυχολογικός πόλεμος» και όχι στην επίτευξη αμιγώς στρατιωτικών στόχων. Η τόνωση της ψυχολογίας των πληθυσμών που παρέμεναν προσανατολισμένοι στο Πατριαρχείο και την Ελλάδα απαιτούσε ανταπόδοση των βουλγαρικών βιαιοτήτων, παρά τις αναπόφευκτες παρεκτροπές, όπως αυτές οι οποίες συνέβησαν στο Ζέλενιτς(Σκλήθρο) της Φλώρινας, όταν, το 1904, εισήλθαν στο χωριόΈλληνες Μακεδονομάχοι, ή τις εκτελέσεις στη Ζαγορίτσανη (Βασιλειάδα).

Ο πρόξενος Λάμπρος Κορομηλάς σημείωνε σε μια έκθεσή του τον Μάιο του 1904:

«Το πνεύμα της υπαίθρου Θέλει φόνους!». Και, αναφερόμενος στην αντιβουλγαρική έξαψη των χωρικών, σημείωνε ένα έτος αργότερα: «Έχουσιν ανάγκη να ίδουσιν θύματα των αντιθέτων ίνα έλθη η ψυχή των εις τον τόπον της».

Έτσι, μετά από ένα σημείο η ελληνική αντίδραση κινήθηκε στη λογική των αντιποίνων. απέναντι στην ασύδοτη ως τότε τρομοκρατία συμμοριών της ΕΜΕΟ. Παρότι η ελληνική κυβέρνηση και το «Μακεδονικό Κομιτάτο» απηύθυναν συνεχείς εκκλήσεις στους οπλαρχηγούς να υπερβαίνουν ορισμένα όρια εκθέτοντας διεθνώς την Ελλάδα, στην πράξη ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αποφευχθούν οι ακρότητες. Σε έναν ανηλεή πόλεμο εξόντωσης μεταξύ Ελλήνων Βουλγάρων μάλλον δεν υπήρχε περιθώριο »πολιτισμένους» τρόπους και συμπεριφορές στα πεδία των μαχών.

Στα σκληρά χρόνια της εθνοτικής σύγκρουσης στη Μακεδονία φονεύθηκαν περισσότεροι από 2.000 ένοπλοι από την ελληνική πλευρά ντόπιοι ή από την «παλαιά» Ελλάδα, με πρωτομάρτυρες τον Παύλο Μελά και τους Κρητικούς Καπετάνιους. Ο αριθμός αυτός αφορά τους επώνυμους, ο τόπος και οι συνθήκες της θυσίας των οποίων έχουν καταγραφεί επακριβώς με βάση ιστορικές μαρτυρίες. Παράλληλα, όμως, με τους Επώνυμους νεκρούς Μακεδονομάχους, υπήρξαν και χιλιάδες ανώνυμοι, απλοί σλαβόφωνοι χωρικοί στην πλειοψηφία τους, για τους οποίους οι ιδιόμορφες συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή καθιστούσαν συχνά αδύνατη την καταγραφή των δραματικών συμβάντων στα οποία Είχαν συμμετοχή. Αντίστοιχες ή και υψηλότερες απώλειες είχε και η βουλγαρική πλευρά, ιδίως μετά το 1904, οπότε οργανώθηκε η ελληνική αντίσταση. Τα κομιτάτα, όμως, της ΕΜΕΟ θρήνησαν πολλές απώλειες και από τις διώξεις των τουρκικών αποσπασμάτων.Ως προς τους Έλληνες Μακεδονομάχους, συγκεκριμένα, που έφεραν τη στρατιωτική ιδιότητα, εάν επιχειρηθεί μια στατιστική εκτίμηση της συμμετοχής τους, διαπιστώνεται ότι οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που έδρασαν στη Μακεδονία ως αρχηγοί αντάρτικων ομάδων μεταξύ του 1903 και του 1908, ανήλθαν σε 62. Παράλληλα, όπως, με τους ανωτέρω, έδρασαν και υψηλόβαθμοι απόστρατοι, όπως ο Βασίλειος Παπακώστας υποστράτηγος) και οι Κρητικοί Παύλος Γύπαρης αντισυνταγματάρχης), Μανώλης Σκουνδρής ταγματάρχης) και Ευθύμιος Καούδης και Μανώλης Νικολούδης (λοχαγοί). Συνολικά έως το 1908, οπότε έληξε ο ένοπλος αγώνας, έπεσαν στα πεδία των μαχών 70 Καπετάνιοι (στρατιωτικοί και ιδιώτες). Οι περισσότεροι φονεύθηκαν το 1906 και το 1907, γεγονός ενδεικτικό της σφοδρότητας που έλαβαν κατά τη διετία αυτή οι συγκρούσεις με τους Βουλγάρους.

Η βουλγαρική ιστοριογραφία, παλαιά και σύγχρονη, διογκώνει την παρουσία και τη δράση ένοπλων σωμάτων από την ελεύθερη Ελλάδα, ώστε να υποβαθμίσει την κυρίαρχη πληθυσμιακή παρουσία των Ελλήνων στη νότια και μεσαία μακεδονική ζώνη. Στη συνείδηση των περισσότερων Βουλγάρων ακόμη και σήμερα η Μακεδονία είναι μια βουλγαρική επαρχία. Τέτοιες ιδεοληψίες αναπαράγονταν επί μακρόν μετά από συστηματική καλλιέργεια, με κορύφωση το »Νέο Βουλγαρικό Δόγμα», το οποίο εξέδωσε η βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών το 1998. Στο πόνημα αυτό τονίζεται ότι η Βουλγαρία συνορεύει »με τον εαυτό της». Κατ’ ουσίαν οι βουλγαρικές θεωρήσεις αρνούνται να δεχθούν πραγματικότητες που καταγράφηκαν από τρίτους, όπως τις οθωμανικές στατιστικές ή τις μαρτυρίες Ευρωπαίων ιστορικών και περιηγητών, όπως του Παγιαρέ. Ούτε, εξάλλου, απαντούν στο ερώτημα πώς τα αντάρτικα ελληνικά σώματα που έφθαναν στη Μακεδονία διατηρούντο »εν ζωή», αφού, κατά τους Βουλγάρους, η ελληνική πληθυσμιακή παρουσία ήταν ισχνή. Η αλήθεια ήταν ότι χωρίς την παρουσία και τη στήριξη των ελληνικών πληθυσμών, που ίδρυσαν κέντρα και επιτροπές άμυνας σε κάθε πόλη και χωριό, τα ένοπλα ελληνικά σώματα δεν θα μπορούσαν να παραμείνουν στη Μακεδονία και να ξεκινήσουν τη δράση τους.
Δυτικές πηγές, όπως αυτές των Προξενείων των Μεγάλων Δυνάμεων στον μακεδονικό χώρο, υπογράμμισαν επανειλημμένα αυτή την πραγματικότητα. Ο Αυστριακός πρόξενος στο Μοναστήρι ισχυριζόταν σε μια αναφορά του το 1906 ότι ελληνικά ένοπλα σώματα ενισχύονταν αυθόρμητα από τους χωρικούς, ενώ τα βουλγαρικά απαιτούσαν συχνά με βίαιο τρόπο τρόφιμα και χρήματα, ληστεύοντας κατ’ ουσίαν τους εξαθλιωμένους χωρικούς. Όταν η βουλγαρική πίεση χαλάρωνε, ολόκληρα χωριά, τα οποία είχαν προηγουμένως εξαναγκασθεί από τους κομιτατζήδες προσχωρήσουν στην Εξαρχία, επέστρεφαν αυθόρμητα στο Πατριαρχείο.

Το πολυπληθές και πολύπαθο σλαβόφωνο στοιχείο έκανε τελικά την πλάστιγγα να γείρει υπέρ του ελληνισμού. Οι αφοσιωμένοι στο Πατριαρχείο «γραικομάνοι», παρότι είχαν απολέσει την ελληνοφωνία τους από αιώνες, διατήρησαν αλώβητη την πίστη τους. Μεταξύ των δεκάδων εκατοντάδων αγωνιστών υπέρ της εθνικής επιβίωσης του μακεδονικού ελληνισμού αξίζει να επισημανθούν οι κορυφαίοι, αυτοί που έφεραν το βάρος της στρατιωτικής και Πολιτικής δράσης δίχως αυτή η επισήμανση να θεωρηθεί σκόπιμη υποβάθμιση των χιλιάδων, επώνυμων και ανωνύμων, που αγωνίσθηκαν και Θυσιάσθηκαν.Στο οργανωτικό — πολιτικό επίπεδο κυριάρχησε αναμφίβολα το Μακεδονικό Κομιτάτο και άτομα του κύκλου του, μαζί με τα ελληνικά Προξενεία της Θεσσαλονίκης και τουΜοναστηρίου. Εκ των ων ουκ άνευ υπήρξε η παρουσία και δράση του ακάματου προξένου Θεσσαλονίκης Λάμπρου Κορομηλά, ο οποίος είχε την τύχη να πλαισιωθεί από ένα ικανότατο επιτελείο αξιωματικών και οξυδερκείς συναδέλφους, όπως τον Ίωνα Δραγούμη, τον Αθανάσιο Σουλιώτη-Νικολαΐδη και άλλους. Ως προς τους Μακεδονομάχους, Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να «ιεραρχηθούν», γιατί αυτοί υλοποίησαν έμπρακτα τα σχέδια των Προξενείων και ανέκοψαν στα πεδία των μαχών τη βουλγαρική δράση.Εξέχουσα μορφή μεταξύ τους δύναται να θεωρηθεί ο Καπετάν Βάρδας (Γεώργιος Τσόντος), με πλούσια δράση στη δυτική Μακεδονία. Όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε, η παρουσία του προκαλούσε ενθουσιασμό στα χωριά και τις κωμοπόλεις από τις οποίες περνούσε. Σύντομα ο Καπετάν Βάρδας εξελίχθηκε σε ένα είδος «συντονιστή» όλων των ελληνικών σωμάτων που δρούσαν δυτικά της Βέροιας και της Έδεσσας, μέχρι την Κορυτσά και τις Πρέσπες. Δίπλα στον Βάρδα στάθηκε επάξια ο συμπατριώτης του Παύλος Γύπαρης. Εκτός από την προσφορά των δύο Κρητικών οπλαρχηγών στα πεδία των μαχών, τεράστια αρχειακή αξία εμπεριέχουν τα απομνημονεύματα τα οποία συνέγραψαν και άφησαν ως παρακαταθήκη.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Εξέχουσα θέση στο πάνθεον των μορφών του Μακεδονικού Αγώνα κατέλαβαν γυναίκες επώνυμες και ανώνυμες, αστές αλλά και αγρότισσες. Οι τοπικές επιτροπές άμυνας των χωριών στηρίζονταν κατά μεγάλο μέρος στη συνδρομή του γυναικείου πληθυσμού: περίθαλψη τραυματιών, μεταφορά πολεμοφοδίων και τροφοδοσία αντάρτικων ομάδων, προώθηση εμπιστευτικών εγγράφων. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στις δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα, οι οποίες καταγράφηκαν στην Ιστορία και η ανάμνηση της εθνικής δράσης των οποίων διατηρήθηκε ως σήμερα στις μνήμες των Μακεδόνων. Μεταξύ εκατοντάδων άλλων αξίζει να μνημονευθούν η Αγλαΐα Σχοινά, η οποία διηύθυνε το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης, η Χριστίνα Παπαθεοδώρου από τον Κολινδρό και η Ελένη Ζωγράφου από τη Στρώμνιτσα. Στην κορυφή στέκουν οι δασκάλες που έδωσαν τη ζωή τους, αρνούμενες να υποκύψουν στους εκβιασμούς των Βουλγάρων και οι οποίες δολοφονήθηκαν.

Ειδικά η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου αποτελεί μια από τις πλέον γνωστές όσο και τραγικές περιπτώσεις. Υπηρετούσε ως δασκάλα στο χωριό Γκρίτσιστα της Γευγελής και απειλήθηκε επανειλημμένα από τις συμμορίες των κομιτατζήδων που δρούσαν στην περιοχή και οι οποίες την διέταξαν να εγκαταλείψει το σχολείο και το χωριό της. Στις 14 Οκτωβρίου 1904 μια βουλγαρική συμμορία προσέβαλε την Γκρίτσιστα και έκαψε ζωντανούς έξι Έλληνες, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου. Παράλληλα με αυτή αξίζει να μνημονευθούν η Λιλή Βλάχου (δολοφονήθηκε μέσα στο σχολείο της), η Βελίκα Τράικου από τον Πεντάλοφο Θεσσαλονίκης, η οποία κατακρεουργήθηκε και η Αγγελική Φιλιππίδου από τη Θεσσαλονίκη. Η τελευταία έλαβε μέρος στη φονική μάχη της Αγριανής, όπου και τραυματίσθηκε θανάσιμα.

Εκτός από τις δασκάλες, τον αγώνα πλαισίωσαν δεκάδες επώνυμες γυναίκες, αφού οι ανώνυμες της μακεδονικής υπαίθρου έμειναν στην αφάνεια. Αξίζει να μνημονευθούν οι πλέον γνωστές περιπτώσεις, όπως η Ελένη Παπάζογλου από τη Θεσσαλονίκη, γνωστή με το ψευδώνυμο Μπουμπουλίνα, η οποία αποτέλεσε μια πολύτιμη συνεργάτιδα του προξένου Λάμπρου Κορομηλά. Ακόμη, η Αμαλία Οικονόμου από το Σιδηρόκαστρο, η Μαρία Κυράτσου από τη Βέροια, η οποία δολοφονήθηκε από βουλγαρική συμμορία, η Άννα Σωτηριάδου από τη Στρώμνιτσα και η Αικατερίνη Βαρελά. Η τελευταία δολοφονήθηκε στο σπίτι της, στα Γιαννιτσά, τον Δεκέμβριο του 1906, ενώ η κόρη της, Ελισάβετ, εντάχθηκε στο αντάρτικο σώμα του Καπετάν Γκόνου και πολέμησε στο πλευρό του.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ

Η συμβολή του κλήρου στην εθνική επιβίωση του Μακεδονικού ελληνισμού υπήρξε εκ των ων ουκ άνευ. Η Εκκλησία αναδείχθηκε σε κυματοθραύστη της βουλγαρικής επιβουλής, προκαλώντας τη μήνη των κομιτάτων. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ως ηγεσία όλων των Ορθοδόξων προσπάθησε πριν από το 1900 να τηρήσει ισορροπημένη στάση. Ήταν, εξάλλου, δύσκολο να ελέγχει απομακρυσμένες μητροπόλεις, όπου επίσκοποι και μητροπολίτες εμφανίζονταν ευάλωτο ή και δεκτικοί στις βουλγαρικές (ή σπανιότερα στις σερβικές) πιέσεις. Οι διαμαρτυρίες των ελληνικών κοινοτήτων, ιδίως στην άνω και τη δυτική Μακεδονία, εξανάγκασαν το Πατριαρχείο να συμπεριφερθεί πιο «φιλελληνικά». Έτσι, αντικαταστάθηκαν ορισμένοι μητροπολίτες που θεωρήθηκαν ύποπτοι συνδιαλλαγής με τον βουλγαρικό παράγοντα, ενώ σι Κωνσταντίνος Ε’ κα. Ιωακείμ Γ’, πατριάρχες κατά την περίοδο 1897- 1901 και 1901-1912 αντίστοιχα, κινήθηκαν δραστήρια κατά της απειλής την οποία αντιπροσώπευε η βουλγαρική Εξαρχία.Καίρια υπήρξε η συμβολή του Πατριάρχη Ιωακείμ Γ’. Μια από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να ανανεώσει πολλές μητροπολιτικές έδρες, απομακρύνοντας μητροπολίτες οι οποίοι με την αμφιλεγόμενη δράση τους ευνοούσαν, άμεσα ή έμμεσα, τα βουλγαρικά σχέδια. Ο Ιωακείμ επέλεξε νέους σε ηλικία ιερωμένους, που προωθήθηκαν στις μητροπόλεις εκείνες στις οποίες η εξαρχική δραστηριότητα εμφανιζόταν ιδιαίτερα απειλητική. Έτσι, μητροπολίτης στην έπαλξη του μακεδονικού Βορρά, το Μοναστήρι, τοποθετήθηκε ο Ιωακείμ Φορόπουλος, στη Δράμα. Ο Χρυσόστομος Καλαφάτης (ο οποίος μαρτύρησε στην καιόμενη Σμύρνη το 1922), τα Γρεβενά ο Αιμιλιανός και στην Καστοριά ο Γερμανός Καραβαγγέλης. Δεν Θα συνιστούσε υπερβολή να υποστηριχθεί ότι στην πρώιμη ιδίως φάση του Μακεδονικού Αγώνα η Εκκλησία υποκατέστησε κατά κάποιον τρόπο το μικρό ελληνικό κράτος ως προς το έμπρακτο ενδιαφέρον για την προάσπιση του μακεδονικού ελληνισμού. Η αποφασιστικότητα του Γερμανού Καραβαγγέλη ήταν μοναδική. Ο ίδιος ήταν αποφασισμένος, έχοντας επίγνωση των κινδύνων, να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Βουλγάρων. Ιδού πώς αφηγήθηκε τα σχετικά στην Αντιγόνη Μπέλου, γραμματέα της Πηνελόπης Δέλτα:

«Είχα πει πολλές φορές και στο Προξενείο και στον Πρωτοσύγγελλό μου και σε άλλα έμπιστα πρόσωπα, ότι αν ποτέ με έβρισκαν σκοτωμένο, να μην υποθέσουν ότι φονεύθηκα από βουλγάρικο βόλι. Διότι είχα σκοπό, όταν θα τελείωναν τα φυσέκια μου, να φυλάξω το τελευταίο για να αυτοκτονήσω. Και είχα δώσει την εντολή να κοιτάξουν μέσα στο στόμα μου, για να βρουν το σημάδι της σφαίρας».

Η αγωνιστικότητα και το άκαμπτο φρόνημα των μητροπολιτών αποτυπώθηκε όχι μόνο στη δράση τους αλλά και στα κηρύγματά τους, που λειτουργούσαν ως ενέσεις ηθικού στους ταλαιπωρημένους χωρικούς της μακεδονικής υπαίθρου. Ακρως δεικτικές υπήρξαν οι παραινέσεις του Χρυσοστόμου Δράμας προς το ποίμνιό του:

«Πωλησάτω τα ιμάτια και τα υπάρχοντα και αγορασάτω μάχαιραν».

Και ο ιδιαίτερα μαχητικός μητροπολίτης Μοναστηρίου, Ιωακείμ, διακήρρυτε:

«Όχι οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Οφθαλμούς αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος».

Τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, όπως και όλοι οι λοιποί μητροπολίτες, αποτυπώνει η παρακάτω φράση του Χρυσοστόμου, από επιστολή του (της 16ης Μαΐου 1907) προς ένα φιλικό του πρόσωπο:

«Πλήθος κυνών και σπείρα κακών ζητεί την κεφαλήν μου... Να πέσω τουλάχιστον ως αετός και ουχί να αποθάνω ως όρνις... Μη έχων έτερον τι να δώσω προς σωτηρίαν της ημετέρας λατρευτής Πατρίδος, ας δώσω το αίμα μου».

Βαρύς ήταν ο φόρος αίματος που κατέθεσαν οι Έλληνες ιεράρχες στη Μακεδονία. Το 1902 εκτελέσθηκαν δεκάδες ιερείς, στα χωριά βόρεια της Φλώρινας. Ιδιαίτερα φρικώδες υπήρξε το τέλος του παπα-Γιώργη Ζήκου από το Λέχοβο Φλώρινας, τον οποίο ο αρχικομιτατζής Πομόλωφ έθαψε ζωντανό, μαζί με τον γιο του.Μια άλλη τραγική περίπτωση υπήρξε αυτή του παπα-Δημήτρη από το Στρέμπενο της Καστοριάς. Στενός συνεργάτης του μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη και θείος του περίφημου Μακεδονομάχου Βαγγέλη Στρεμπενιώτη, ο παπα-Δημήτρης συνέβαλε δραστικά στο να παραμείνουν τα χωριά της Καστοριάς πατριαρχικά, αποτρέποντας έτσι αφελληνισμό τους. Ο παπα-Δημήτρης δολοφονήθηκε τη νύκτα της 7ης προς 8η Νοεμβρίου κοντά στο χωριό του. Αξίζει να προστεθεί σ α το σημείο ότι Πολλοί ιερείς εκτελέσθηκαν χωριά των Σερρών από τους αρχικομιτατζήδες Ιβάν Καρασούλ και Σαντάνσκι.

Σημαντική προσωπικότητα υπήρξε ιερέας Σταύρος Τσάμης, από το Πισοδέρι της Φλώρινας, με πλούσιο εθνικό έργο στην περιοχή του. Συνεργάτης του Παύλου Μελά, ο παπα- Σταύρος ήταν αυτός που τον έθαψε, μετά τον φόνο του στη Στάτιστα (σήμερα Μελάς). Στις 15 Ιουλίου 1906 και ενώ κατευθυνόταν προς τη Σιάτιστα, έπεσε σε ενέδρα βουλγαρικής συμμορίας η οποία τον εκτέλεσε. Επίσης, στην Περιοχή του βάλτου των Γιαννιτσών, πολύτιμες υπηρεσίες στον αγώνα προσέφερε ο ιερέας Δημήτρης Οικονόμου, γραμματέας στην τοπική οργάνωση άμυνας των Γιαννιτσών, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1905 από μια συμμορία κομιτατζήδων, κοντά στο χωριό Μπάπιανι (Λάκκα). Τέλος, ένας από τους ιερείς που έγραψαν ιστορία δίπλα σε εκατοντάδες άλλους, επώνυμους και ανώνυμους, ήταν ο παπα- Δράκος, κατά κόσμον Χρυσόστομος Χρυσομαλλίδης. Σπουδαστής στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, εγκατέλειψε τις σπουδές του και βρέθηκε στις ορεινές περιοχές της Καστοριάς. Εντάχθηκε στο σώμα του Καπετάν Βάρδα (Γεωργίου Τσόντου) και πολέμησε λαμβάνοντας μέρος σε πολλές μάχες.

Από το 1905, οπότε τα ελληνικά σώματα άρχισαν να σημειώνουν τις πρώτες τους επιτυχίες κατά των Βουλγάρων, εντάθηκε η δράση των μητροπολιτών της Μακεδονίας, ιδίως σε συντονιστικό επίπεδο. Ιδιαίτερα πλούσια δραστηριότητα σημείωσαν οι μητροπολίτες Θεσσαλονίκης Αλέξανδρος, Δράμας Χρυσόστομος, Μοναστηρίου Ιωακείμ και Κορυτσάς Φώτιος, με προεξάρχοντα τον στυλοβάτη του αγώνα στη δυτική Μακεδονία, Καστοριάς Γερμανό. Τη δράση τους αυτή ορισμένοι πλήρωσαν με τη ζωή τους, είτε στα μακεδονικά είτε σε άλλα χώματα. Ο μητροπολίτης Κορυτσάς Φώτιος δολοφονήθηκε σε ενέδρα κομιτατζήδων στο χωριό Μπραβίδιτσα, στις 9 Σεπτεμβρίου 1906. Τελευταίος εκτελέσθηκε, ενώ είχαν περιορισθεί οι συγκρούσεις λόγω του Νεοτουρκικού κινήματος, ο Γρεβενών Αιμιλιανός. Την 1η Οκτωβρίου 1911 κατακρεουργήθηκε από μια συμμορία κομιτατζήδων, κοντά στο χωριό Σνίχοβο, το οποίο έκτοτε ονομάσθηκε προς τιμή του Αιμιλιανός. Όσο αφορά τον Χρυσόστομο Δράμας, η πορεία του κορυφώθηκε με το τραγικό του τέλος στον μαύρο για τον ελληνισμό Αύγουστο του 1922, στη Σμύρνη.

Λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου σημαντική υπήρξε η προσφορά των διάσπαρτων μοναστηριών του μακεδονικού χώρου. Οι μονές αποτέλεσαν συχνότατα χώρους περίθαλψης και ξεκούρασης αγωνιστών ή λειτούργησαν ως τόποι εξόρμησης αντάρτικων σωμάτων. Γι’ αυτό τα Ορθόδοξα μοναστήρια συγκέντρωσαν από πολύ νωρίς τη μήνη των βουλγαρικών συμμοριών. Δεκάδες ηγούμενοι και μοναχοί βρήκαν τραγικό θάνατο. Ιδιαίτερη μνεία θα άξιζε να γίνει στον Άνθιμο. ηγούμενο της μονής Αγίου Νικολάου στην Περιοχή της Καστοριάς, ο οποίος εκτελέσθηκε με φρικτό τρόπο από μια βουλγαρική συμμορία στις 8 Μαρτίου 1905. Ομοίως δολοφονήθηκε ο ηγούμενος της μονής Αγίων Αναργύρων Γαβριήλ. επειδή αρνήθηκε να λειτουργήσει στη βουλγαρική γλώσσα. Άλλη μια ηρωική μορφή, με εθνική δράση στην περιοχή του Κρουσόβου, ήταν ο μοναχός Ιωάννης, ο οποίος συνελήφθη από κομιτατζήδες και εκτελέσθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1907, μαζί με τον εκπαιδευτικό Περικλή Αστεριάδη.

Ανάμεσα στα δεκάδες μοναστήρια της Μακεδονίας που λειτούργησαν ως θεματοφύλακες των ελληνικών παραδόσεων και ιδεών και διαδραμάτισαν σημαίνοντα ρόλο κατά την περίοδο του αγώνα, ήταν τα μοναστήρια του Αγίου Γεωργίου στη Ροδόπολη Σερρών και των Αγίων Πάντων στο Βλάντοβο (Άγρας), ο Άγιος Νικόλαος στο Τσιρίλοβο Καστοριάς, οι Άγιοι Ανάργυροι στη Χόλιστα (Μελισσότοπο) Καστοριάς και η μονή Ταξιαρχών στην Ξάνθη. Κομβικός και πολύτιμος υπήρξε ο ρόλος του Μετοχίου της μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, στο Λιβάδι του Ολύμπου. Το μοναστήρι αυτό εξελίχθηκε σε κέντρο μεταφοράς και προώθησης όπλων και πυρομαχικών από την ελεύθερη Θεσσαλία στη Μακεδονία.

ΙΔΡΥΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ


Γράφει o Αθανάσιος Κοσσιώρης
Απαιτείται η ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής
Διαβάζοντας καθημερινά άρθρα για την εθνοπροδοσία που συντελείτε στο Αιγαίο, με κατέλαβαν αισθήματα θλίψης, απογοήτευσης και ανησυχίας.
Θλίψης για την κατάντια της χώρας, απογοήτευσης για το στρουθοκαμηλισμό των εκάστοτε κυβερνήσεων και ανησυχίας για το πού βαδίζουμε με τέτοια μυαλά.

Είχα την τύχη να είμαι μέλος της διυπουργικής (ΥΠΕΞ+ΥΠΕΘΑ) Επιτροπής που συνέταξε αυτούς τους χάρτες, οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο της εφημερίδαςΉταν αμέσως μετά τη Διεθνή Σύμβαση του Montego Bay του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας και γινόταν καταγραφή του τι δικαιώματα μας έδινε η νέα Σύμβαση (Ευθείες γραμμές βάσεως, Κλείσιμο κόλπων μέχρι 24ν.μ., Αιγιαλίτιδα ζώνη, Συνορεύουσα ζώνη, Αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) και Υφαλοκρηπίδα).

Έγιναν όχι μόνο χάρτες αλλά και μελέτες για κάθε περίπτωση με ανάλυση πλεονεκτημάτων – μειονεκτημάτων και ενδεχομένων εξωτερικών αντιδράσεων, δηλαδή τι μας δίνουν τα 6, τα 10, τα 12 ν.μίλια, η ΑΟΖ και όλες οι άλλες ζώνες.

Δυστυχώς τίποτε δεν υλοποιήθηκε.

Σήμερα υπάρχει πλέον ανάγκη για άμεση δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής που προβλέπει το άρθρο 82 παρ.4 του Συντάγματος του 1975. (Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί γιατί δεν ψηφίζεται ο ουσιώδης αυτός νόμος που επιτάσσει το Σύνταγμα από το 1975; Τι περιμένουμε; Τους βαρβάρους; Και ποίους βαρβάρους;)

Βεβαίως η εκάστοτε κυβέρνηση θα έχει την ευθύνη να λαμβάνει τις αποφάσεις, αλλά θα υπάρχει η συμβουλευτική γνώμη του Συμβουλίου, το οποίο, «πλαισούμενο από εκπροσώπους των κομμάτων της Βουλής και από πρόσωπα με ειδικές γνώσεις και εμπειρία», θα έχει θέσει τους στρατηγικούς στόχους και τις τακτικές στα εθνικά θέματα, ώστε να υπάρχει συνέχεια και να μην αυτοσχεδιάζει ο εκάστοτε υπουργός εξωτερικών και ο πρωθυπουργός, ούτε να αιφνιδιάζεται. Άπειρα τα παραδείγματα Θυμηθείτε τη Συμφωνία της Βέρνης, το Νταβός, το κείμενο της Μαδρίτης, τα Ίμια κλπ.κλπ.

Πολλές φορές πίσω από τις λέξεις ενός κειμένου, το οποίο με την πρώτη ματιά φαίνεται αθώο και σωστό, υποκρύπτονται ενδιαφέροντα, συμφέροντα και δικαιώματα καμουφλαρισμένα.

Για να μη μακρηγορώ, θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο να μην έχουμε προχωρήσει, εκτός από τη δημιουργία του ανωτέρω Συμβουλίου:

* Στη χάραξη Ευθειών Γραμμών Βάσεως και στο Κλείσιμο των Κόλπων με άνοιγμα μέχρι 24 ν.μ
* Στη θέσπιση Συνορεύουσας Ζώνης μέχρι 24 ν.μ.
* Στη θέσπιση ΑΟΖ, η οποία άλλωστε δημιουργεί το πλαίσιο αλιείας στα νησιά μας ως βασικής δραστηριότητας και επιβίωσης των κατοίκων τους.

[Να μην ξεχάσουμε ότι πριν από οποιαδήποτε προσφυγή για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας (όπως δυστυχώς κάναμε στο Ιόνιο) ή για οριοθέτηση ΑΟΖ, θα πρέπει να έχουμε αποφασίσει για το ενιαίο πλάτος της χωρικής μας θάλασσας και να το έχουμε θεσπίσει με νόμο. Εάν κάποτε πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο με χωρικά ύδατα π.χ. 6ν.μ. αυτό θα κρίνει με βάση αυτό το όριο και όχι με τη δυνατότητα επεκτάσεώς του στα 12ν.μίλια].

* Ο Αθανάσιος Κοσσιώρης είναι Επίτιμος Ά Αντιπρόεδρος Αναθεωρητικού Δικαστηρίου

Ο ΧΑΛΙΛ ΜΠΕΡΚΤΑΙ ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ


Αποτελεί πρόσωπο ανεπιθύμητο για τον τουρκικό εθνικισμό. Διακηρυγμένος αντικεμαλιστής, ο Χαλίλ Μπερκτάι γεννήθηκε για να λέει ιστορίες. Ο χειμαρρώδης καθηγητής έσπασε το ταμπού της Γενοκτονίας του 1915 και τεκμηρίωσε ιστορικά, αυτό που όλοι αρνούνταν στην Τουρκία. Ότι, δηλαδή, η Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ποντίων και των Ασσυρίων αποτέλεσε ενιαίο σχέδιο εθνοκάθαρσης και ... εκτουρκισμού της Ανατολίας. Το «Βήμα» συνάντησε τον κ. Μπερκτάι στη Θεσσαλονίκη, όπου ήταν προσκεκλημένος του Κέντρου για την Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

«Αποφάσισα να εμπλακώ στο Αρμενικό ζήτημα, όταν είδα για πρώτη φορά φωτογραφίες από την Γενοκτονία. Έκλαιγα για αρκετή ώρα» διηγείται. Ο κ. Μπερκτάι μεγάλωσε στην εποχή του Μακαρθισμού, με τον κομουνιστή πατέρα του, Ερντογάν Μπερκτάι, να ανήκει στους πλέον σοβαρούς διανοητές της εποχής του. «Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο από Μαρξισμό, δικαιοσύνη, τιμιότητα και ισότητα. Ωστόσο, ήταν έναν καταπιεστικό κλίμα. Πάντα μου έλεγαν να προσέχω τι λέω και να μην μιλώ για τα πολιτικά. Η νιότη μου δημιούργησε συμπάθεια σε όποιον υποφέρει» λέει.
Κατά την διάρκεια του σπουδών του στις ΗΠΑ, έγινε Μαοϊκός, αντιδρώντας στην Σοβιετική εισβολή της Πράγας. «Τότε, ήμουν 21 ετών και διένυα μία αναζήτηση αγνότητας. Βρέθηκα σε μία αμόλυντη μορφή του Μαρξισμού, αν και αργότερα αναγνώρισα ότι επρόκειτο για ψευδαίσθηση. Η αγνότητα και το αμόλυντο αποτελούν τα υλικά κάθε διδακτορίας!» εξομολογείται. Το 1969 επέστρεψε στην Τουρκία και έγινε λέκτορας στο πανεπιστήμιο της Άγκυρας. «Το 1971 ήρθε η χούντα. Μας συνέλαβαν, βασανίστηκα και πέρασα 2,5 χρόνια στη φυλακή. Βγήκα έξω με την γενική αμνηστία του 1974. Δίδαξα οικονομική ιστορία, η οποία, όμως, γινόταν όλο και λιγότερο οικονομία και όλο περισσότερο ιστορία» τονίζει. Την δεκαετία του 1980 είχε πια αποστρατευθεί από τον ακτιβισμό της Αριστεράς. «Διατηρώ την αριστερή μου προέλευση και είμαι αντιεθνικιστής, αντιμιλιταριστής, και αντικεμαλιστής και γενικά «αντί» σε πολλά πράγματα» σχολιάζει. Ακάματος εργάτης της Ιστορίας, εισήλθε στα ενδότερα της τουρκικής εθνικιστικής ιστοριογραφίας και εξοικειώθηκε με τον «εσωτερικό κόσμο του τουρκικού εθνικισμού», ο οποίος, όπως παρατηρεί, έχει πολλά παρατσούκλια: «Μαύρο Κουτί, Άγιος των Αγίων και άλλα πολλά!»

Η αποκάλυψη της Γενοκτονίας

Ο κ. Μπερκτάι διέκρινε το αποτύπωμα της Γενοκτονίας μέσα στις εσωτερικές δομές της εθνικιστικής ιστοριογραφίας και το 2000 παρουσίασε την έρευνά του στις ΗΠΑ. «Ήξερα ότι αυτό που θα έλεγα, θα είχε επίπτωση. Ο αρνητισμός έσπασε και δημιούργησε μία ακαδημαϊκή σχολή ειλικρινείας και διαλόγου. Όταν γύρισα στην Τουρκία, η κοινή γνώμη είχε μετατραπεί σε σιδηρούν παραπέτασμα. Όλοι επαναλάμβαναν τα ίδια κλισέ για την «αρμενική συκοφαντία» και την «δήθεν γενοκτονία» και έλεγαν ότι «δεν μπορούν να προσβάλλουν την καθαρή παιδεία του έθνους μας»» διηγείται. «Το τουρκικό κατεστημένο μέχρι τότε μπορούσε να ανεχτεί πράγματα που λέγονταν στο περιθώριο, όχι όμως στο προσκήνιο. Έγινα ο πιο διαβόητος εγκληματίας. Η διάλυση του μύθου της «Άσπιλης Σύλληψης» του τουρκικού έθνους – κράτους δεν ήταν ΟΚ! Δημιουργήθηκε μία τρέλα, με καμπάνιες για την απόλυσή μου από το πανεπιστήμιο. Έλαβα απειλητικά email και παράλογα μηνύματα για την καταγωγή της μητέρας μου. Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να βγάλει το μυαλό ενός ακραίου» σημειώνει ο καθηγητής.

Όπως λέει, η ομαλοποίηση της συζήτησης για την Γενοκτονίας, θα επιλύσει οριστικά το αρμενικό ζήτημα. «Η αλήθεια δεν είναι διαπραγματεύσιμη, όμως μπορεί να διδαχθεί. Τα τελευταία 10 χρόνια η συμπεριφορά γύρω από την Γενοκτονία έχει μαλακώσει» εξηγεί. Ωστόσο, σημειώνει ότι η κατάχρηση της λέξης Γενοκτονίας, την αποδυναμώνει και προκαλεί αγανάκτηση. «Ο όρος είναι δύσκολος και επικίνδυνος» σχολιάζει. «Πιστεύω ότι υπήρχε μόνο μία Γενοκτονία και δεν εννοώ ότι αυτό που συνέβη στον Πόντο δεν ήταν Γενοκτονία. Αντίθετα, λέω ότι οι Ενωτικοί, δηλαδή η ηγεσία της επιτροπής Ένωσης και Προόδου, κυρίως δε ο Ταλάτ, είχαν ένα μαζικό σχέδιο για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας. Και αυτό εφαρμόστηκε στους Αρμενίους, τους Ποντίους και τους Ασσυρίους. Προτιμώ να το βλέπω ως ένα ενιαίο σχέδιο, που και το κάνει και πιο εύκολα συζητήσιμο και κατανοητό» υπογραμμίζει.

Με παππού και γιαγιά από την Κρήτη

«Υπάρχει ένα οικογενειακό ιστορικό,

για το οποίο, όμως, έχω αμφιβολίες και ερωτήματα. Η οικογένεια ήρθε στη Σμύρνη από την Άνω και την Κάτω Βιάννο. Η παράδοση λέει ότι όταν οι Οθωμανοί ξεκίνησαν την κρητική εκστρατεία το 1645, οι πρόγονοί μας ήταν σπαχήδες τιμαριώτες από το Ικόνιο και την Καππαδοκία και συμμετείχαν στον πόλεμο. Η οικογενειακή μυθολογία λέει ότι ο πρόγονός μας ερωτεύτηκε μία ντόπια Κρητική, παντρεύτηκαν και έκαναν δύο γιούς, τον Μεχμέτι Τσελεμπί και τον Γέρος Τσελεμπί. Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, ερχόμαστε από την πλευρά του Γέρος Τσελεμπί» διηγείται. Όπως εξιστορεί, λίγο πριν την Κρητική επανάσταση του 1896, η οικογένεια έφυγε στην Τουρκία. Με τη λήξη του ατυχούς πολέμου του 1897, γύρισαν πίσω στην Κρήτη, όμως το 1900 επέστρεψαν οριστικά στη Σμύρνη. Ο κ. Μπερκτάι αμφισβητεί την «ευγενή» καταγωγή της οικογένειας. «Το σίγουρο είναι ότι οι θείοι μου είχαν εμπλακεί στον πόλεμο και είχαν επιτεθεί σε ένα ελληνικό χωριό, όπου σκότωσαν γυναικόπαιδα. Υπάρχουν και φονιάδες στην οικογένειά μου. Ποιος ξέρει πόσοι τέτοιοι σκελετοί κρύβονται στις ντουλάπες μας;» λέει.

«Να γράψουμε μαζί την Ιστορία»

Τι θα γινόταν εάν γράφαμε από κοινού τα βιβλία ιστορίας; «Αν γράφαμε όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια και αλλάζαμε την διδασκαλία της ιστορίας, η επίπτωση θα ήταν τεράστια! Η αλλαγή στην τουρκική κουλτούρα και παιδεία, στον εθνικό χαρακτήρα, την κοινωνία, θα ήταν ευρεία. Εγώ συμφωνώ με τον Κέυνς, ο οποίος μίλησε για το βάρος των παλιών ιδεών. Υπάρχει αυτό το νεκρό φορτίο του παρελθόντος που κρατά ομήρους πολλές κοινωνίες» παρατηρεί. Όπως σημειώνει, η Τουρκία έχει ένα διαφορετικό είδος ιστορίας, που δεν εστιάζει στην ιστορική γνώση, αλλά στην κατήχηση και ερμηνεία των εθνικών μύθων. «Εάν τα παιδιά δεν μάθαιναν ότι έχουμε εχθρούς, ότι ήμασταν πάντοτε σωστοί, δίκαιοι και ένδοξοι, ότι ποτέ δεν θέλαμε να καταπιέσουμε κανέναν και ότι πολεμούσαμε μόνο για άμυνα, θα ήταν αλλιώς. Μία ιστορία αποεθνικοποιημένη θα απελευθερωνόταν από την αιώνια υποδούλωσή της στους εσωτερικούς» εχθρούς» σημειώνει. Όπως συμπεραίνει ο κ. Μπερκτάι, η αλλαγή του βιβλίου και της διδασκαλίας της Ιστορίας θα οδηγούσε αδιαμφισβήτητα σε μία κοινωνία, ειρηνική, λιγότερο επιθετική, πιο ανεκτική, πολυπολιτισμική και δημοκρατική

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΟ ....ΒΙΟΛΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ


Νέο Ανθελληνικό παραλήρημα, αυτήν την φορά από Σκοπιανό καθηγητή που μένει στην Βουλγαρία, ο οποίος φτάνει σε σημείο να μιλάει απερίφραστα για κλοπή Μακεδονικών Εδαφών και Ιστορίας από την Ελλάδα.

Ο καθηγητής Στέφαν Βλάχοφ Μίκοφ, σε άρθρο του στην Βρέμε, καλεί τους συμπατριώτες του να εμπεδώσουν πως πηγή όλων των δεινών για την χώρα τους είναι η.. Ελλάδα.

“Κάθε “Μακεδόνας” πρέπει να αντιληφθεί πως η πηγή του κακού για την χώρα μας είναι η Ελλάδα και πρέπει να τιμωρηθεί για την κλοπή της Μακεδονικής Ιστορίας, Μακεδονικών Εδαφών και την Γενοκτονία εναντίον του “Μακεδονικού” Έθνους“, ανάφερε ο Μίκοφ.

Σύμφωνα με το πρώην μέλος του ΟΜΟ-Ιλιντεν στην Βουλγαρία, “η Ιστορία μας είναι δικαίωμα μας και πρέπει με κάθε τρόπο να υπερασπίστουμε την Ταυτότητα μας“

WIKILEAK-ΦΙΛΙΠ ΕΙΤΖΥ


Tο 1975, o Φίλιπ Εϊτζυ, πρώην πράκτορας της CIA, με τη δημοσίευση εκατοντάδων ονομάτων σταθμαρχών και πρακτόρων της υπηρεσίας σε όλο τον κόσμο, προκάλεσε το σοβαρότερο ξήλωμα κατασκοπευτικών δικτύων που είχε γίνει μέχρι τότε.

Μεταξύ των άλλων, οι αποκαλύψεις του Εϊτζυ, οδήγησαν και στην εκτέλεση του αμερικανού σταθμάρχη στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς, από τη 17Ν. Βέβαια, μια από τις «παράπλευρες», αλλά άκρως ουσιαστικές συνέπειες της «υπόθεσης Εϊτζυ», ήταν ότι η CIA πέρασε αμέσως μετά στον έλεγχο των «σκληρών», με επικεφαλής τον μπαμπά Τζώρτζ Μπούς. Ο ιδρυτής του σάϊτ Wikileaks, με τα εκατοντάδες χιλιάδες ντοκουμέντα και με τις εκθέσεις αμερικανών διπλωματών, τι θα πετύχει άραγε;

Αναμφισβήτητα, πολύ σημαντικές οι τελευταίες αποκαλύψεις του WikiLeaks. Όμως, τα χιλιάδες τηλεγραφήματα των αμερικανών διπλωματών δεν αποτελούν άγνωστες πτυχές γεγονότων, ή σοβαρές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, αλλά επιβεβαιώσεις όσων έως τώρα ήταν γνωστά. Έτσι, τα έγγραφα μάλλον προσφέρονται για μια καλή κωδικοποίηση, και σταχυολόγηση των ακολουθούμενων πολιτικών των ΗΠΑ και άλλων μεγάλων δυνάμεων, παρά ρίχνουν κυβερνήσεις και χαλάνε διπλωματικές σχέσεις χωρών.

Ως εκ τούτου, είναι απορίας άξιον, γιατί η αμερικανική ηγεσία, και ειδικά αυτή του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, της Χίλαρι Κλίντον, συζύγου του «σαξοφωνίστα» πρώην προέδρου της χώρας, είναι εξαγριωμένη, ενώ η Ουάσιγκτων ζητά την άμεση σύλληψη του ιδρυτή της Wikileaks, Julian Assange. Βέβαια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι ο Assange διαθέτει και άλλα πολύ σοβαρότερα έγγραφα-φωτιά, τα οποία «διαπραγματεύεται», και δεν αποκλείεται και να τα εκδώσει. Όπως και να’χει, είτε πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο κύκλων που έχουν στόχο να πλήξουν τον Ομπάμα, είτε είναι παιχνίδι που εκπορεύεται από τους ίδιους τους «ανθρώπους» του, το βέβαιον είναι ότι τα μάτια όλου του πλανήτη είναι στραμμένα στις αποκαλύψεις του Wikileaks και, κυρίως, στον θόρυβο που κάνει γύρω από αυτά η ίδια η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ.

Πρίν από 35 χρόνια, τον Ιανουάριο του 1975, το αμερικανικό περιοδικό «CounterSpy», αποκαλυπτει χαρις σε πληροφοριες του Εϊτζυ ( Agee) οτι ο Ρίτσαρντ Γουέλς ήταν σταθμάρχης της CIA, στη Λίμα του Περού. Ο διορισμός του Γουέλ; στην Αθήνα ανακοινώθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1975. Το Δεκέμβριο του 1975, στη Αθήνα, η αγγλόφωνη εφημερίδα που ανήκε τότε στο Συγκρότημα Λαμπράκη, Athens News, αναδημοσίευσε τα σχετικά στοιχεία για τον Ρίτσαρντ Γουέλς (βλέπε http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,947609-1,00.html).

Λίγο αργότερα, μέσα στο μήνα, η 17Ν εκτελούσε τον σταθμάρχη της CIA. Η ενέργεια αυτή προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στις ΗΠΑ και προβληματισμό για το πού πηγαίνει η σημαντικότερη αμερικανική μυστική υπηρεσία, ο Τζώρτζ Μπούς έκανε το μεγαλύτερο θόρυβο γύρω από αυτό το θέμα, και τελικώς μετά, τον Ιανουάριο του 1976 έγινε επικεφαλής της CIA. Να σημειωθεί ότι η δολοφονία Γουέλς ήταν η αιτία για να περάσει ειδικός νόμος για την προστασία των πρακτόρων, με βαρύτατες ποινές και χρηματικά πρόστιμα. Κάτι, που ήλθε και πάλι στην επικαιρότητα με το μεγάλο διπλωματικό σκάνδαλο της υπόθεσης Πλέϊμ.

Στην πρώτη της προκήρυξη, το Δεκέμβρη του 1975, η 17Ν έγραφε: «Αποφασίσαμε να εκτελέσουμε παραδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CΙΑ κι αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ WΕLCΗ που κάτω από διπλωματική κάλυψη, και με τη βοήθεια των πέντε αρχηγών τομέων της CΙΑ στην Ελλάδα, διευθύνει ένα πελώριο δίκτυο, αληθινή στρατιά ντόπιων έμμισθων πρακτόρων, μέσα στην Κυβέρνηση, τα Υπουργεία, το Στρατό, την Ασφάλεια, μέρος απ’ τα κόμματα και μέρος του Τύπου, πέμπτη φάλαγγα του ιμπεριαλισμού στη χώρα μας. Ο Ρίτσαρντ WELCH, σαν αρχηγός, είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CΙΑ σε βάρος του λαού μας. Δεν είναι κανένας απλός υπαλληλάκος, δεν είναι απλό εκτελεστικό όργανο, αλλά αρχηγός με συγκεκριμένη προσωπική ευθύνη στις αποφάσεις. Κι η ευθύνη του γίνεται ακόμη μεγαλύτερη απ’ τη μακρόχρονη προϋπηρεσία του στην Ελλάδα στη δεκαετία 50-60 και στην Κύπρο το 60-64».

Οι αποκαλύψεις του Wikileaks είναι σίγουρα σοβαρές. Και σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί κανείς να πεί ότι ξεσκεπάζει πρόσωπα και πηγές, από τις οποίες οι αμερικανοί διπλωμάτες πήραν πληροφορίες. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις ούτε καν το όνομα του συντάκτη-διπλωμάτη του τηλεγραφήματος δεν εμφανίζεται στα έγγραφα. Άρα, η ζημιά επί της ουσίας είναι μικρή. Πιθανή ζημιά στις σχέσεις μεταξύ κάποιων χωρών, τις οποίες αφορούν τα τηλεγραφήματα, ενδεχομένως να υπάρξει, αν και έως τώρα κάτι τέτοιο δεν έχει φανεί. Αυτό που αποδεικνύεται από τον απίστευτο όγκο των κρατικών αμερικάνικων εγγράφων που «υπεκλάπησαν» (;) είναι το διάτρητο σε νευραλγικούς τομείς της υπερδύναμης.

Άρα, μπαίνει άμεσα μείζον ζήτημα για τη στεγανότητα, και κατά συνέπεια για την ασφάλεια, κρίσιμων τομέων στις ΗΠΑ. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή, με την υπόθεση Εϊτζυ, μόνον που αυτή απεδείχθη –έως τώρα- σοβαρότερη από αυτήν του Wikileaks. Μένει να δούμε ποιος θα εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση στις ΗΠΑ και παγκοσμίως, ώστε να φωτογραφηθούν με μεγαλύτερες πιθανότητες οι πιθανές πηγές διαρροών. Διότι, σίγουρα, δεν πρόκειται για κάποια στελέχη του αμερικανικού κρατικού μηχανισμού που υπέκλεψαν τα έγγραφα για να τα πουλήσουν και να βγάλουν λεφτά, αλλά για υψηλά ιστάμενους κύκλους με πολιτικούς και διπλωματικούς στόχους.

Το 1997, ο Εϊτζι κατέθεσε μήνυση εναντίον της Μπάρμπαρα Μπους, συζύγου του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, και μητέρας του σημερινού προέδρου. Η μήνυση αφορούσε συκοφαντική δυσφήμηση που διαπίστωνε ο Εϊτζι στο βιβλίο της υπό τον τίτλο «Μπάρμπαρα Μπους – Αναμνήσεις» και ζητούσε τέσσερα εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση. Η Μπους έγραφε ότι το βιβλίο που είχε εκδώσει ο Εϊτζι, το 1975, ήταν η αφορμή για να δολοφονηθεί στην Αθήνα ο Ρίτσαρντ Γουέλς. Τελικά, στη δεύτερη έκδοση άλλαξε την επίμαχη παράγραφο κι έτσι ο Εϊτζι απέσυρε τη μήνυση.

Τα τελευταία χρόνια ο Ειτζυ ήταν πράκτορας ταξιδιών στην Κούβα και μάλιστα κορυφαίος, αφού εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την προσωπική του σχέση με τον Φιντέλ Κάστρο. Πέθανε εκεί το 2008.

ΕΛΛΑΣ: Η ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αναδιφώντας την ιστορία της ανθρωπότητας διακρίνουμε ότι πολλοί λαοί που η κυριαρχία τους επικράτησε για κάποια μικρή ή μεγάλη περίοδο, διεκδίκησαν το προνόμιο της πολιτισμικής υπεροχής και πρωτοπορίας της ανθρωπότητας.
Δυστυχώς για τους απογόνους αυτών των λαών, αυτή η προσπάθεια των προγόνων τους αποδείχθηκε μάταιη αφού όσο και αν έγινε προσπάθεια για να καλυφθεί η αλήθεια, οι ιστορικές μαρτυρίες και τα αρχαιολογικά ευρήματα κατέληγαν και καταλήγουν συνεχώς στη αδιαμφισβητούμενη πραγματικότητα. Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΗΡΞΕ Η ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Οι Έλληνες μπορούμε να καυχώμαστε για την εθνική αυτή κληρονομιά μας και με υπερηφάνεια να επαναλαμβάνουμε εκείνο που είπε ο πρώτος φιλόσοφος Θαλής «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ» αλλά ταυτόχρονα να μην αφήσουμε κανένα να καπιλευτεί πλέον το μεγαλείο της πατρίδας μας

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΙΩΜΑΣΤΕ



Η πολυαναμενόμενη ανακοίνωση της NASA τελικά δεν αφορούσε μικρά πράσινα ανθρωπάκια. Είναι παρόλα αυτά σημαντική, καθώς αφορά την ανακάλυψη ενός μικροβίου που ενσωματώνει στο DNA του το δηλητηριώδες στοιχείο αρσενικό -και αυτή η παραξενιά του κάνει την ύπαρξη εξωγήινης ζωής να φαίνεται ακόμα πιθανότερη. Η ανακάλυψη, που θα δημοσιευτεί την Παρασκευή στο περιοδικό Science, αποκαλύφθηκε από τους ερευνητές της μελέτης λίγο πριν από τη συνέντευξη Τύπου της NASA, που ξεκίνησε στις 21.00 ώρα Ελλάδας την Πέμπτη...

...«Τα ευρήματά μας αποτελούν υπενθύμιση ότι η ζωή όπως την ξέρουμε μπορεί να είναι πολύ πιο ευέλικτη από ό,τι υποθέτουμε ή μπορούμε να φανταστούμε» δήλωσε η Φελίσα Γουλφ-Σάιμον του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το παράξενο πλάσμα που ανακαλύφθηκε δεν είναι μεν εξωγήινο, είναι όμως ένα πραγματικό τέρας της λίμνης. Το πρωτεοβακτήριο GFAJ-1, της οικογένειας των Holomonadaceae, βρέθηκε στη διαβόητη Λίμνη Μόνο της Καλιφόρνια (φώτο πάνω), της οποίας τα αλμυρά, αφιλόξενα νερά περιέχουν αρσενικό και άλλα δηλητήρια.

Κανένα ψάρι δεν μπορεί να ζήσει στη λίμνη, τα βακτήρια όμως αφθονούν.
Το παράξενο με το νέο είδος (φώτο) είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιεί ένα δηλητήριο, το αρσενικό, ως δομικό λίθο για το γενετικό υλικό του.

«Η ζωή αποτελείται κυρίως από τα στοιχεία άνθρακα, υδρογόνο, άζωτο, οξυγόνο, θείο και φώσφορο» εξηγούν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους.

To GFAJ-1 είναι η πρώτη γνωστή μορφή ζωής που χρησιμοποιεί και αρσενικό εκτός από αυτά τα στοιχεία.

Όταν το βακτήριο καλλιεργήθηκε στο εργαστήριο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορεί να επιβιώσει μόνο με φώσφορο, μόνο με αρσενικό, ή και τα δύο μαζί.

Η ερμηνεία είναι ότι το μικρόβιο «μπορεί να αναπτυχθεί είτε με φώσφορο, είτε με αρσενικό. Αυτό το καθιστά πολύ αλλόκοτο» αναφέρει ο Πολ Ντέβις, ερευνητής του πανεπιστημίου και της NASA.

Εκτίμησε μάλιστα ότι η ανακάλυψη ενισχύει την πεποίθηση ότι δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν: «Αν κάτι εδώ στη Γη μπορεί να κάνει κάτι τόσο αναπάντεχο, τι άλλο μπορεί να κάνει η ζωή που δεν έχουμε δει ακόμα;» διερωτήθηκε.

«Τώρα ήρθε η ώρα να το μάθουμε» είπε.

ΑΛΛΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ


Απαγόρευσαν στον Επίσκοπο Καρπασίας να λειτουργήσει στον Απόστολο Αντρέα.Χωρίς καμιά αιτία οι κατοχικές «Αρχές» έστειλαν ψευδοαστυνομικούς και απαγόρευσαν τη λειτουργία. Προχθές, μέρα της γιορτής του Αποστόλου Αντρέα, απαγόρευσαν στον Επίσκοπο Καρπασίας Χριστόφορο να τελέσει τη Θεία Λειτουργία. Η Εκκλησία της Κύπρου προσανατολίζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να καταγγείλει την Τουρκία σε διεθνή βήματα για τη συμπεριφορά που επιδεικνύει.
Σύμφωνα με το sigmalive.com πριν από τρεις περίπου μήνες οι κατοχικές δυνάμεις είπαν ότι στη γιορτή του Αποστόλου Ανδρέα θα επέτρεπαν στον Επίσκοπο Καρπασίας να λειτουργήσει.

Χωρίς να υπάρξει καμιά άλλη διαβούλευση και ενημέρωση της δικής μας πλευράς, την περασμένη Δευτέρα, και ενώ γίνονταν οι ετοιμασίες για την πραγματοποίηση της λειτουργίας και της μετάβασης των πιστών στον Εσπερινό και στη λειτουργία την ημέρα της γιορτής του Αγίου, η άλλη πλευρά διαμήνυσε ότι δεν θα αφήσει τον Επίσκοπο Καρπασίας Χριστόφορο να λειτουργήσει και να τελέσει τη Θεία Λειτουργία. Ο Επίσκοπος Καρπασίας μετέβη παρ' όλα αυτά στο μοναστήρι την Τρίτη, ανήμερα της γιορτής του Αγίου, και ψευδοαστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν στο μοναστήρι τού ανακοίνωσαν ότι απόφαση του κατοχικού καθεστώτος είναι να μην του επιτραπεί να λειτουργήσει τη Μονή.

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ;

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή από τις Βρυξέλλες, η ελληνική Κυβέρνηση δια της υπογραφής του Υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, δεσμεύτηκε για μια σειρά μέτρων που θα έρθουν σε δύο «δόσεις». Η πρώτη «δόση» των μέτρων, με τη μορφή νομοσχεδίων, θα πρέπει να ληφθούν μέχρι τα τέλη του τρέχοντος μηνός, ενώ η δεύτερη, πριν από τον Μάρτιο. Μεταξύ των μέτρων που θα ληφθούν, προβλέπεται η μείωση όλων των μισθών στον Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα, με πλαφόν τα 4.000 ευρώ μικτά. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για ένα κείμενο 80 σελίδων το οποίο θα αποτελέσει και το κριτήριο κρίσιμων αποφάσεων για τον Πρωθυπουργό. Κάτι που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες εντός του Μαρτίου!


ΚΑΤΙ ΜΥΡΙΣΕ


Μέλοι της μουσουλμανικής κοινότητας με οργανωμένα εξτρεμιστικά κέντρα του εξωτερικού αναμένουν την κατάλληλη στιγμή ώστε να προκαλέσουν γενικευμένη αναταραχή και αποσταθεροποίηση της χώρας

Επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό κατέθεσε την Τετάρτη (01/12) ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γ. Καρατζαφέρης, με θέμα πληροφορίες για ανησυχητική κινητικότητα μουσουλμανικών εξτρεμιστικών κύκλων στην Αθήνα. Το κείμενο της ερώτησης του Προέδρου του ΛΑΟΣ έχει ως εξής: “Πληθαίνουν οι πληροφορίες που μιλούν για επικίνδυνες διασυνδέσεις μελών της μουσουλμανικής κοινότητας με οργανωμένα εξτρεμιστικά κέντρα του εξωτερικού. Σύμφωνα με ανάλυση του έγκυρου περιοδικού "ΕΠΙΚΑΙΡΑ", αξιωματούχοι των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας εκτιμούν ότι οι κύκλοι αυτοί αναμένουν την κατάλληλη στιγμή ώστε να προκαλέσουν γενικευμένη αναταραχή με σκοπό την προώθηση των θέσεων και των αιτημάτων τους ή ακόμα και την αποσταθεροποίηση της χώρας.

Οι Ελληνικές αρχές, μάλιστα, φέρονται να έχουν συγκεκριμένες πληροφορίες που δείχνουν εμπλοκή ακόμη και προσώπου που εργάζεται για λογαριασμό της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ. Αληθεύουν οι πληροφορίες αυτές; Σας προβληματίζει η πιθανότητα εκδήλωσης τέτοιων συγκρούσεων, ειδικά από την στιγμή που η κυβέρνησή σας προσανατολίζεται στη δημιουργία Ισλαμικού Τεμένους στο κέντρο της Αθήνας;”



Η ΙΔΕΑ.........ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ


Οι εκπρόσωποι των Βορειοηπειρωτών αλληλοτρώγονται χωρίς να κατανοούν την κρισιμότητα της κατάστασης
• Σε νέα φάση έντασης φαίνεται ότι εισέρχονται πλέον οι Ελληνοαλβανικές σχέσεις. Διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν ότι στο επόμενο διάστημα ανάμεσα στις δύο χώρες θα δημιουργηθούν πολλά και σοβαρά προβλήματα και θα προκύψει, από άποψη γειτονίας, ένας «βαρύς και ψυχρός χειμώνας».
Πρώτον, διότι οι Αμερικανικές υπηρεσίες πρόκειται να δώσουν στη δημοσιότητα απόρρητα έγγραφα, που αποκαλύπτουν το παρασκήνιο από τις πρόσφατες διπλωματικές επαφές μεταξύ της Αλβανίας και της Ελλάδας.
Δεύτερον, διότι οι εθνικιστικοί κύκλοι στη γειτονική χώρα, αντί να περιορίσουν, καλλιεργούν όλο και περισσότερο την ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας». Και αυτό, με την ανοχή, αν όχι την παρότρυνση, του Σαλί Μπερίσα.
Την ίδια στιγμή, οι ηγετικοί παράγοντες της ελληνικής Μειονότητας αλληλοτρώγονται, αγνοώντας, ουσιαστικά, την κρισιμότητα της κατάστασης.
Τρίτον, διότι από τα μέσα Δεκεμβρίου θα έρχονται χωρίς «βίζα», ελεύθερα οι Αλβανοί στην Ελλάδα, όπως θα πηγαίνουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη, γεγονός που, εκ των πραγμάτων, μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση της εγκληματικότητας.
Επιπλέον με υπουργική εγκύκλιο αυξάνεται το όριο παραμονής των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα. Και αυτό, το μετέδωσε Αλβανικό κανάλι ως πρώτο θέμα!

ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ
Τα απόρρητα έγγραφα που αναμένεται να δημοσιευθούν, θα αναφέρονται μεταξύ άλλων στο ρόλο της Ελλάδας όσον αφορά στο νότιο τμήμα της Αλβανίας.
Αλλά και στη Συμφωνία των χωρικών υδάτων μεταξύ των δύο χωρών, η οποία απορρίφθηκε λίγους μήνες μετά από το Συνταγματικό Δικαστήριο των Τιράνων.
Στο μεταξύ ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας, ζήτησε διευκρινίσεις σχετικά με το πώς κατέληξαν στα χέρια των ΗΠΑ διαβαθμισμένες πληροφορίες, οι οποίες είχαν χαρακτηριστεί ως «άκρως απόρρητες» από την Ελληνική κυβέρνηση.
Βέβαια, το βασικό πρόβλημα δεν είναι το πώς διέρρευσαν τα έγγραφα, αλλά τι θα έρθει στο φως της δημοσιότητας.
Είναι δεδομένο ότι η Ελληνική πλευρά συνεχώς υποχωρεί και δέχεται απανωτά «χαστούκια» από την Αλβανία.

ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ
Ένα από αυτά τα «χαστούκια» είναι οι σχεδόν επίσημες διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας, με στόχο τη δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας», που περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, μεγάλο μέρος της Ηπείρου. Το «σχεδόν επίσημες» έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Αλβανός Πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα τα τελευταία χρόνια, και προκειμένου να πείσει τους Ευρωπαίους ότι δεν είναι ακραίος, δεν τάσσεται, δημόσια, τουλάχιστον, υπέρ της «Μεγάλης Αλβανίας».
Ωστόσο στο παρασκήνιο, φέρεται να υποκινεί τους εθνικιστικούς κύκλους της Αλβανίας προς αυτή την κατεύθυνση. Άλλωστε στις τελευταίες εκλογές συνεργάστηκε με το κόμμα των «Τσάμηδων».
Δεν είναι τυχαίο το ότι, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρίας "Balkan Monitor" (που έγινε σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τα Βαλκάνια), η πλειοψηφία των Αλβανών, που ζουν στο Κόσσοβο, στα Σκόπια και στη χώρα τους, υποστηρίζουν την ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας».
Συγκεκριμένα το 80% των Αλβανών του Κοσσσυφοπεδίου είναι υπέρ της ιδέας της «Μ. Αλβανίας». Μάλιστα οι μισοί από αυτούς θεωρούν πως σε δέκα χρόνια θα υπάρχει η «Μεγάλη Αλβανία»! Την ίδια άποψη έχει το 51,5% των Αλβανών των Σκοπίων και το 62% των Αλβανών, που ζουν στην Αλβανία.

Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Επίσης δεν είναι καθόλου συμπτωματικό το ότι η Ακαδημία Επιστημών Τιράνων στο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό της χαρακτηρίζει ως «Αλβανικά εθνικά εδάφη» τα Ιωάννινα, την Ηγουμενίτσα, την Άρτα και την Πρέβεζα …
Για την Αλβανική Ακαδημία Επιστημών, η περιοχή της Ηπείρου, θεωρείται «Αλβανικό εθνικό έδαφος», το οποίο κατέλαβε στρατιωτικά η Ελλάδα το 1912 – 1913.
«Τα Ιωάννινα μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι της Τσαμουριάς και άλλα αλβανικά εδάφη εδόθησαν στην Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις η οποία τα κατέλαβε στρατιωτικά», γράφει συγκεκριμένα το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, που «βλέπει» Τσάμηδες σε Θεσπρωτία και Πρέβεζα.
Εκτός από το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, σημαντικότερο έργο της Ακαδημίας θεωρείται η έκδοση του βιβλίου : «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος».
Σ' αυτό τα όρια του «ιστορικά εθνικού Αλβανικού χώρου» απλώνονται πολύ πέρα από τις κατοικούμενες από Αλβανούς περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας, για να περιλάβουν την «μείζονα Τσαμουριά» μέχρι την Πρέβεζα, την Καστοριά και τη Φλώρινα.

ΑΛΛΗΛΟΤΡΩΓΟΝΤΑΙ!
Και ενώ μεγάλο κομμάτι των Αλβανών αυτά πρεσβεύει, οι Βορειοηπειρώτες «τρώγονται» μεταξύ τους και είναι διασπασμένοι.
Τα παραδείγματα είναι πολλά και αντιπροσωπευτικά. Κύκλοι του ΚΕΑΔ, μέσω ιστοσελίδας, επισημαίνουν ότι μετά την είσοδο του πρώην υπουργού Κώστα Μπάρκα στην Αλβανική Βουλή, καθώς θα παραιτηθεί ο βουλευτής Ardian Kollozi για να διεκδικήσει το Δήμο Αυλώνας, «ο Μπερίσα ισχυροποιεί το «ΜΕGΑ» κάνοντάς το πρώτο κόμμα της Μειονότητας στην Αλβανική Βουλή, με δυο εκπροσώπους, τους κ.κ. Ξέρα και Μπάρκα. Τι αντίκτυπο θα έχει αυτή η κίνηση στις δημοτικές εκλογές στην περιοχή της Χιμάρας μέλλεται να φανεί. Ο Μπερίσα απ’ ότι φαίνεται παίζει όλα του τα χαρτιά, ώστε να έχει το έλεγχο του Δήμου Χιμάρας κατά την επόμενη τετραετία.
Ακόμη οξεία ήταν πρόσφατα η αντιπαράθεση στη Βουλή μεταξύ του υπουργού Εργασίας της Αλβανίας Σπύρου Ξέρα και του Βαγγέλη Ντούλε. Μεταφέρουμε σχετικό απόσπασμα από την ιστοσελίδα «Βορειοηπειρώτης»:
«Ο κ. Ξέρρας, απευθυνόμενος στον κύριο Ντούλε, αφού προηγουμένως ο δεύτερος του επιτέθηκε φραστικά, του υπενθύμισε ότι συνεχίζει να ζει οικογενειακώς στα Ιωάννινα και δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του ως βουλευτής, με αποτέλεσμα η περιοχή του Βούρκου να μην έχει βουλευτή».

Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ενδεχόμενη αύξηση της εισαγόμενης από την Αλβανία εγκληματικότητας, μετά την κατάργηση, από τα μέσα Δεκεμβρίου, της «βίζας», απασχολεί τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες.
Πλέον οι Αλβανοί κατά... μυριάδες θα έρχονται στην Ελλάδα, χωρίς να είναι δυνατόν να ελεγχθούν εξ ολοκλήρου τα εγκληματικά στοιχεία.
Βέβαια την ελεύθερη είσοδο των Αλβανών στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, είχε ζητήσει και είχε προαναγγείλει η Ελληνική κυβέρνηση, δια στόματος του τότε υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοϊδη.
Όμως, τώρα προβληματίζεται για το ζήτημα της εγκληματικότητας.

ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ
Στο πλαίσιο αυτό έγινε προχθές, Τρίτη, ευρεία σύσκεψη των αστυνομικών αρχών Ελλάδας και Αλβανίας, στην Κορυτσά.
Η Ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούνταν από το Γενικό Επιθεωρητή Βορείου Ελλάδος αντιστράτηγο Κώστα Κασαπάκη, τους γενικούς αστυνομικούς διευθυντές Δυτικής Μακεδονίας Γρηγόρη Πατσιαρίκα και Ηπείρου Κώστα Σκαλτσά, καθώς και τους αστυνομικούς διευθυντές των νομών Φλώρινας Δημήτρη Φωστηρόπουλο, Ιωαννίνων Νίκο Βάντζο και Θεσπρωτίας Βασίλη Μίαρη.
Επικεφαλής της Αλβανικής αντιπροσωπείας ήταν ο υπαρχηγός του Σώματος, ενώ έλαβαν μέρος οι αστυνομικοί διευθυντές Κορυτσάς, Αργυροκάστρου και Αγίων Σαράντα.
Όπως δήλωσε στον «Π.Λ.» ο κ. Βάντζιος στη σύσκεψη εκτιμήθηκε ότι θα... εξουδετερωθεί η λαθρομετανάστευση. Και πρόσθεσε: «Ήδη ο αριθμός των λαθρομεταναστών μειώνεται σταδιακά, αφού σε λίγες ημέρες οι Αλβανοί θα περνούν τα σύνορα με τα βιομετρικά διαβατήρια».
«Πληγή», όμως, παραμένει η εγκληματικότητα. Πολλοί θεωρούν ότι θα ενισχυθεί με την κατάργηση της «βίζας», ωστόσο οι αστυνομικές αρχές των δύο χωρών κατέληξαν στο κοινό συμπέρασμα ότι «θα εξασφαλιστεί η νόμιμη κίνηση πολιτών και εμπορευμάτων μέσω μεθοριακών σταθμών». Μακάρι, αλλά η εξέλιξη των πραγμάτων προβλέπεται διαφορετική.


«ΠΑΡΑΤΑΣΗ» ΓΙΑ ΛΑΘΡΑΙΟΥΣ
Σύμφωνα με το Αλβανικό κανάλι “Top Channel”, «η Ελληνική κυβέρνηση εξέδωσε εγκύκλιο για την ελεύθερη κυκλοφορία των λαθρομεταναστών, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη εξοπλιστεί με άδεια παραμονής, από την 1η Ιανουαρίου 2011 ως τις 31 Δεκεμβρίου 2011».
Να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα οι λαθρομετανάστες μπορούσαν να παραμείνουν, χωρίς χαρτιά, στην Ελλάδα μέχρι δύο μήνες.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, η οποία απεστάλη σε όλους του μεθοριακούς σταθμούς των συνόρων, η ελεύθερη κυκλοφορία θα αρχίσει από την 1η Ιανουαρίου 2011 και θα ισχύει για ένα πλήρες έτος, δηλαδή μέχρι την ημερομηνία 31-12-2011.


Σχόλιο Βορειοηπειρώτη:
Νομίζω ο αρθογράφος παρέλειψε να αναφέρει ένα ζήτημα που μπορεί να αποτελέσει πηγή προκλήσεων και εντάσεων. Είναι η δήλωση των Τσάμιδων ότι οι εκδηλώσεις τιμής στα θύματα της «γενοκτονίας» των Αλβανοτσάμιδων από τους Έλληνες που γίνονταν μέχρι τώρα, κάθε χρόνο, τέλος Ιουνίου, στα σύνορα κοντά στην Κονίσπολη, του χρόνου θα γίνουν στην Ηγουμενίτσα (αφού είναι ελεύθερη να πάνε στην Ελλάδα)

ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΤΕ......ΒΑΛΟΥΝ ΜΥΑΛΟ


Η γλώσσα και η συνέχειά της μέσα στον χρόνο είναι επίσης μια μεγάλη απόδειξη της Ελληνικής καταγωγής των συγχρόνων Ελλήνων. Όπως έχει γράψει στο περίφημο έργο του "Οι Έλληνες και οι κληρονομιές τους", ο Άρνολντ Τόινμπι, έργο που έχει εκδοθεί στην Ελληνική από τις εκδόσεις Καρδαμίτσα, η νέα Ελληνική γλώσσα είναι.....
πολύ πιο κοντά στην γλώσσα του Ομήρου, απ' ότι είναι η σύγχρονη αγγλική από την γλώσσα της εποχής του Σαίξπηρ! Με άλλα λόγια, επί τρεις χιλιάδες χρόνια, οι Έλληνες άλλαξαν λιγότερο την γλώσσα τους από όσο την άλλαξαν οι Άγγλοι σε λιγότερο από πεντακόσια χρόνια. Οι κατά φαντασίαν «επιμειξίες». Oι επιμειξίες(οι οποίες δήθεν έγιναν στην διάρκεια της ιστορίας του Έθνους μας) είναι ένα άλλο "επιχείρημα" αυτών που ισχυρίζονται ότι ο Ελληνισμός δεν αποτελεί γνησία φυλετική συνέχεια της αρχαιότητος.

Θα πρέπει να απαντήσουμε σε αυτούς που λένε ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι Τούρκων, Σλάβων και Αρβανιτών. Οι επιμειξίες, που δέχθηκε η Ελλάδα από τους Σλάβους, είναι πολύ αμφίβολο εάν ήσαν σλαβικές, αφού αποτελεί δεδομένο ότι και οι σλαβικοί λεγόμενοι λαοί της Χερσονήσου του Αίμου λίγη σχέση ανθρωπολογική έχουν με τους σλάβους και είναι κυρίως απόγονοι Διναρικών, Ιλλυρικών και Θρακικών φύλων. Ακόμη όμως και εάν υπήρξαν, ήσαν ελάχιστες και περιορισμένες και αυτό αποδεικνύει ότι δεν διασώθηκε πουθενά στην Ελλάδα σλαβική διάλεκτος. Εκτός από κάποια τοπωνύμια και από το γλωσσικό ιδίωμα κάποιων δίγλωσσων κατοίκων της Μακεδονίας μας, που είναι χωρίς αμφιβολία ΚΑΘΑΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Από τους Τούρκους όχι μόνον δεν δεχθήκαμε επιμειξίες, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Οι Τούρκοι έχουν Ελληνικό αίμα και όχι οι Έλληνες τουρκικό. Όσο για τους Αρβανίτες, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τίποτε, αφού είναι ένα από τα πλέον καθαρά Ελληνικά φύλα με στοιχεία αρχαϊκά τόσο στην γλώσσα, όσο και στην κοινωνική τους δομή.

Εκεί όμως όπου περίτρανα αποδεικνύεται η φυλετική συνέχεια των συγχρόνων Ελλήνων από τον μεγάλο εκείνο λαό, που δημιούργησε τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, είναι τα λαογραφικά και θρησκειολογικά στοιχεία του νεωτέρου πολιτισμού τους. Πρώτος την παρατήρηση αυτή έκανε ο μέγας Λαογράφος Νικόλαος Πολίτης, που κατ' ουσίαν απέδειξε, αντλώντας υλικό από τον απλό λαό, ότι οι σημερινοί Έλληνες εξακολουθούν να πιστεύουν σε θεούς, νεράιδες, στοιχειά και δαιμόνια με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που τα πίστευαν και οι αρχαίοι Έλληνες. Γιατί όμως, τα στοιχεία αυτά του λαϊκού πολιτισμού αποδεικνύουν ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Μα για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν ήταν δυνατόν, όντας ξένος λαός προς τους Αρχαίους Έλληνες, οι σύγχρονοι Έλληνες να διατηρήσουν μέσα στην ψυχή τους αυτά τα στοιχεία. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι λευκοί Αυστραλοί ή οι λευκοί Αμερικανοί, στην Ωκεανία ή στις ΗΠΑ, δεν πιστεύουν ούτε έχουν κρατήσει στον λαϊκό τους πολιτισμό τα στοιχεία εκείνα τα μυθικά, που πίστευαν οι ιθαγενείς λαοί των δύο ηπείρων. Αντίθετα, ο λαϊκός τους πολιτισμός είναι γεμάτος από ήθη και έθιμα της ευρωπαϊκής χώρας από την οποία προέρχονται. Εάν λοιπόν, οι σημερινοί Έλληνες, δεν ήσαν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, πως διεσώθησαν όλες αυτές οι πανάρχαιες παραδόσεις, όλη αυτή η πανάρχαια πίστη τους μέσα στην ψυχή τους;

Άξιος συνεχιστής του έργου του Νικολάου Πολίτη υπήρξε ο Γ.Α. Μέγας, που το βιβλίο του "Ελληνικές Γιορτές" επανεκδόθη πρόσφατα από τις εκδόσεις "Εστία". Από το βιβλίο του λοιπόν αυτό σας παραθέτουμε και το παρακάτω απόσπασμα: "Όσον και αν η Εκκλησία προσεπάθησε με διδασκαλίας και νουθεσίας, με απειλάς και τιμωρίας να εκριζώση μύθους και συνηθείας της παλαιάς θρησκείας, ο άνθρωπος έμεινεν ο ίδιος εις την σκέψιν και το αίσθημα, προληπτικός και δεισιδαίμων, γεμάτος φόβους και τρόμους δια την ύπαρξιν και την ευτυχίαν του. Ασθένειαι, θάνατος, αποτυχίαι τον απειλούν ανά πάσαν στιγμήν και ο φόβος και η αγωνία του θολώνουν τον νουν, βλέπει και προοιωνίζεται δεινά, τα οποία προσπαθεί να προλάβη, ν' αποτρέψη, ν' αποσοβήση με τρόπους και μέσα που δεν έχουν πολλάκις σχέσιν με την αληθινήν εις τον Θεόν πίστιν, αλλ' είναι μέθοδοι και συστήματα της μαγείας και της αρχαίας λατρείας".

ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ


Το 1836 ο Ιταλός Μπιρινταρέλλι εγκαινιάζει στην Οθωνική Αθήνα το καφενείο του «Bella Grecia» (σ΄έναν άλλον Ιταλό, τον Καζάλι, ανήκε το μοναδικό, τότε, ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, με το όνομα «Νέον Ξενοδοχείον» ή «Albergo Nuovo», που λειτούργησε το 1835). Το καφενείο βρισκόταν στη διασταύρωση Ερμού και Αιόλου και για 45 χρόνια θα αποτελέσει το κέντρο της πολιτικής ζωής του νεοσύστατου κράτους. Με το πέρασμα των χρόνων το καφενείο θα εξελληνιστεί και θα μετονομαστεί «Ωραία Ελλάς».
Κατά την παράδοση, όταν ο Όθων διόριζε νέα κυβέρνηση, έβγαινε για περίπατο με την Αμαλία στην Αιόλου (ο σημαντικότερος δρόμος της εποχής) και περνούσε μπροστά από το καφενείο. Αν οι θαμώνες έβγαιναν έξω και τον χειροκροτούσαν, σήμαινε ότι η νέα κυβέρνηση είχε λαϊκό έρεισμα. Αν αντίθετα έμεναν στις καρέκλες τους, καθώς περνούσε το βασιλικό ζεύγος, δήλωναν την αντίθεση τους. Το καφενείο ήταν το πιο μοντέρνο της εποχής (διέθετε και μπιλιάρδο) και γι αυτό ήταν το στέκι των διανοούμενων και των προοδευτικών Αθηναίων. Με τον καιρό έγινε το κέντρο της αντιβασιλικών. Αντίθετα, οι φιλοβασιλικοί σύχναζαν στο καφενείο «Πράσινο Δέντρο», στην αρχή της Ιερά Οδού και επιδίδονταν σε αγώνες τοξοβολίας (στην αυλή του καφενείου).
Η Ωραία Ελλάς εθεωρείτο το άντρο των αντί-οθωνικών και γι αυτό Βαυαροί στρατιώτες αλλά και «αγανακτισμένοι πολίτες» συχνά – πυκνά εισέβαλαν και ξυλοκοπούσαν τους θαμώνες. Ειδικά όσους φορούσαν ψάθινα καπέλα (σκιάδια), τους λεγόμενους σκιαδιστές. Την εποχή εκείνη (1859-1861) όποιος φορούσε ψάθινο καπέλο εθεωρείτο αντιβασιλικός και τον σάπιζαν, απροειδοποίητα, στο ξύλο.
Το 1870, στο ίδιο κτήριο με το καφενείo (αλλά στον πρώτο όροφο), λειτούργησε «Λέσχη των Εμπόρων Αθηνών» που χρησίμευε ως τόπος συναντήσεως των επαγγελματιών, αλλά και για να διαπραγματεύονται τα ομολογιακά δάνεια και οι μετοχές (η Αθήνα δε διέθετε, ακόμα τότε, χρηματιστήριο). Και όταν δεν τους χωρούσε ο πρώτος όροφος κατέβαιναν και στο καφενείο όπου συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις με ούζα και κονιάκ. Γύρω από το μπιλιάρδο του καφενείου «Ωραία Ελλάς» λειτούργησε το πρώτο λαϊκό χρηματιστήριο και φυσικά οι αετονύχηδες κορόιδευαν τον κοσμάκη, με αποκορύφωμα τις υπερτιμημένες μετοχές των μεταλλείων του Λαυρίου. Αντίθετα, σήμερα, η υπερσύγχρονη Σοφοκλέους εγγυάται τη σοβαρότητα της επένδυσης (ρωτήστε κανένα «εγκλωβισμένο» του 1999 για να σας το επιβεβαιώσει)

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ


Εξαιρετικά θετικές αναφορές και έπαινοι έγιναν τις τελευταίες μέρες από αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης όσον αφορά την έρευνα ενός Έλληνα επιδημιολόγου.

Ανάμεσα σε πολλές αναφορές, στην πρόσφατη εργασία του Έλληνα επιδημιολόγου Γιάννη Ιωαννίδη σχετικά με τα λάθη των ιατρικών ερευνών, αναφέρεται δημοσίευμα της εφημερίδας The Sydney Morning Herald.
Την μεγάλη αξία της εργασίας του επεσήμανε και ο Dr Norman Swan, παρουσιαστής της εκπομπής Health Report του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου ABC.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίων Tufts των ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων διεξήγαγε έρευνα σχετικά με τα λάθος συμπεράσματα πολλών ιατρικών επιστημονικών εργασιών.
Αναφερόμενος στη συγκεκριμένη έρευνα, ο καθηγητής Chris del Mar του Πανεπιστημίου Bond της Αυστραλίας, δήλωσε ότι η εργασία του κ. Ιωαννίδη αποτελεί έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος της λανθασμένης έρευνας.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΠΛΟΦΑ


Αν και η Ιρλανδία προσέφυγε στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης πρόσφατα έχει λάβει δημοσιονομικά μέτρα υπό τις οδηγίες και την εποπτεία του ΔΝΤ από το 2008. Τότε, κυβέρνηση και ΔΝΤ είχαν ορίσει ως βασικό στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο 3% μέχρι το 2014, κάτι που οι... περισσότεροι καλοί αναλυτές θεώρησαν ανεδαφικό.

Δύο χρόνια αργότερα και αφού η Ιρλανδία πήρε τα εύσημα για τη δημοσιονομική της προσπάθεια όχι μόνο αναγκάστηκε να προσφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης αλλά ακόμη και μετά από αυτήν την εξέλιξη, που υποτίθεται ότι στηρίζει και προστατεύει τη χώρα από χρηματοπιστωτικές αναταράξεις, το ΔΝΤ προέβλεψε ότι η επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα δεν πρόκειται να επιτευχθεί στο 2014 και ήδη η ημερομηνία μεταφέρθηκε στο 2015.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι ήταν υπερβολικά φιλόδοξο όταν έκανε τη σχετική και άλλες προβλέψεις. Η δήλωση αυτή αποτελεί επιβεβαίωση για τις αγορές ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ που φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές μάλλον δεν είναι τελικά αληθινές και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων συντηρούνται στα ύψη αφού μετά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου οι επενδυτές προεξοφλούν την ανάγκη παράτασης του χρονικού ορίου επίτευξης των οικονομικών στόχων.

Το ίδιο συνέβαινε και με το χρονικό περιθώριο αποπληρωμής του δανείου της Ελλάδας για το οποίο σύμφωνα με αποκλειστικά στοιχεία από τοpanagiotouvip.com οι επενδυτές έδιναν πιθανότητα επιμήκυνσης της τάξης του 99% και τελικά δικαιώθηκαν.

Έτσι, επιβεβαιώνεται ότι τα πολύ φιλόδοξα σχέδια του ΔΝΤ μπορεί να δίνουν την ψευδαίσθηση στους πολίτες ότι τα βάσανα τους θα τελειώσουν γρηγορότερα αλλά τελικά κάνουν διπλή ζημία αφού ασκούν αυξητικές πιέσεις στα επιτόκια δανεισμού καθώς οι επενδυτές δεν πείθονται για την αξιοπιστία τους αλλά και πτωτικές πιέσεις στην ψυχολογία των πολιτών όταν επιβεβαιωθεί πως δε μπορούν να υλοποιηθούν ενός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων.

Αν έδειξε κάτι η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου αυτό είναι ότι το Μνημόνιο μπορεί να αλλάξει αρκεί η τροποποίηση να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τρόικας. Μέσα στα πλαίσια αυτής της λογικής αξίζει να αναρωτηθεί κανείς τί θα συνέφερε στην Τρόικα να πράξει αν η Ελλάδα δεν κατάφερνε να εκπληρώσει κάποιους από τους όρους του Μνημονίου στην ώρα της. Σίγουρα όχι να την αφήσει να πτωχεύσει, καθώς αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί να αποτρέψει από την αρχή, προστατεύοντας τους δανειστές, τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και το ευρώ.

Έτσι στην πραγματικότητα το πιο πιθανό είναι ακόμη και αν η Ελλάδα αποτύχει στην εκπλήρωση κάποιων από τους στόχους του Μνημονίου να μη συμβεί απολύτως τίποτε άλλο από το να παραταθεί το χρονικό περιθώριο εκπλήρωσης τους, τουλάχιστον όσο η προσπάθεια αντιμετώπισης της ευρωπαϊκής κρίσης βρίσκεται σε εξέλιξη. Ειδάλλως και αν η Τρόικα αποφασίσει να υλοποιήσει την απειλή της και να σταματήσει την παροχή δανείων στην Ελλάδα θα πυροδοτήσει την απογείωση των επιτοκίων δανεισμού όχι μόνο της Πορτογαλίας, η οποία έχει, ήδη πτωχεύσει χρηματοπιστωτικά αλλά και της Ισπανίας και της Ιταλίας, δημιουργώντας ταχύτητα ένα πρόβλημα αξίας μεγαλύτερης του ενάμιση τρις ευρώ, το οποίο θα δυσκολευτεί πολύ να χρηματοδοτήσει και να διαχειριστεί.

Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν πως τόσο η Τρόικα όσο η ελληνική κυβέρνηση φοβούνται πως αν γίνει αντιληπτό ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή δυνατότητα για ελαστικότητα από την πλευρά της πρώτης, τότε το πρόγραμμα που έχει εκπονηθεί θα είναι πολύ πιο δύσκολο να υλοποιηθεί καθώς οι κοινωνικές αντιδράσεις και πιέσεις θα αυξηθούν κατακόρυφα.
Συμπερασματικά όσο συμφέρει στην Τρόικα η Ελλάδα να μην πτωχεύσει το πιθανότερο θα είναι αυτό να μη συμβεί, ασχέτως της απόλυτης επίτευξης στόχων εντός χρονικών ορίων και ασχέτως δημοσιονομικών ή άλλων παραπτωμάτων κλπ. Αντίθετα, αν φτάσει κάποια στιγμή που αυτό θα είναι αδιάφορο για την Τρόικα ή και ευνοϊκό για τα συμφέροντα της, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΑΣΤΕΡΙ



Το κτίριο κατασκευάστηκε από Ισραηλινούς μηχανικούς πριν από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979. Εκνευρισμένοι Ιρανοί αξιωματούχοι διέταξαν την απομάκρυνση του εβραϊκού συμβόλου.
Ανεξάρτητα από το αν ήταν τυχαίο ή μια πράξη αρχιτεκτονικού τεχνάσματος, κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Ιράν εξοργίστηκαν, όταν ανακάλυψαν το περίγραμμα ενός αστεριού του Δαβίδ στην ταράτσα του αρχηγείου της Iran Air, στον διεθνή αερολιμένα της ιρανικής πρωτεύουσας.
Μάλιστα το εξάκτινο εβραϊκό αστέρι, που είναι σύμβολο του εβραϊσμού, είναι εμφανές και από το Google Earth, μέσω του οποίου και εντοπίστηκε, από κάποιον ανοιχτομάτη χρήστη του Google Earth πρόσφατα, ύστερα από τρεις δεκαετίες αφότου το κτίριο που στεγάζει το εθνικό αερομεταφορέα της Ισλαμικής Δημοκρατίας κατασκευάστηκε, από ισραηλινούς μηχανικούς.
Οι ιρανικές αρχές διέταξαν την άμεση απομάκρυνσή του.
Το Ισραήλ και το Ιράν του Σάχη διατηρούσαν καλές σχέσεις μέχρι την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 όπου και έληξε η σχέση. Πριν από το 1979, το Ισραήλ διαμεσολάβησε σε αγορές όπλων με το Ιράν, ενώ υπήρχαν και τακτικές πτήσεις μεταξύ Τεχεράνης και Τελ Αβίβ.
Αφού αποδειχθεί η ύπαρξη του αστεριού του Δαβίδ που αναφέρθηκε στα ιρανικά μέσα ενημέρωσης, κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν ζητήσει την άμεση απομάκρυνση του προσβλητικού εβραϊκού συμβόλου.
Ένα άλλο παρόμοιο αστέρι είχε ανακαλυφθεί πρόσφατα και στη ταράτσα ενός κτιρίου στη Πλατεία της Επανάστασης στο κέντρο της Τεχεράνης!

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩ


«Σε αντίθεση με την πραγματική αγάπη, το ευρώ πραγματικά είναι παντοτινό». Το Reuters απορρίπτει τα σενάρια περί διάσπασης της Ευρωζώνης, έστω και εάν η Ιρλανδία γίνεται η δεύτερη χώρα μέλος που αναζητά τη διάσωση της ΕΕ και του ΔΝΤ.

«Το κόστος αποχώρησης από την Ευρωζώνη θα ήταν για οποιαδήποτε χώρα τόσο υψηλό και η ζημιά που θα προκαλούσε μια τέτοια έξοδος στο νόμισμα και στα υπόλοιπα μέλη τόσο σοβαρή, που καμιά κυβέρνηση δεν θα επέλεγε λογικά να αποχωρήσει ή να ωθήσει κάποια άλλη στην έξοδο», εξηγεί το δημοσίευμα. Σύμφωνα με την ανάλυση, η κρίση της Αργεντινής το 2001-2002 και η χρεοκοπία των 100 δισ. δολαρίων... που καταδίκασε εκατ. ανθρώπους σε καθεστώς φτώχειας, θα ωχριούσε μπροστά στην αλυσίδα των γεγονότων που θα πυροδοτούνταν στην Ευρώπη.

«Θα υπήρχαν αλυσιδωτές χρεοκοπίες. Θα σχηματίζονταν σίγουρα ουρές έξω από τις τράπεζες. Θα ήταν χειρότερα από ό,τι στην Αργεντινή», δηλώνει ο Jean Pisani-Ferry, διευθυντής του think-tank Bruegel.Το κόστος θα ήταν πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και στρατηγικό.Ακόμα και η μερική διάσπαση του ευρώ θα ήταν μια σημαντική δυσκολία για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις 11 χώρες μέλη της που δεν έχουν εισέλθει ακόμα στην Ευρωζώνη. Σύμφωνα με το Reuters, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η ενιαία αγορά της ΕΕ για προϊόντα, υπηρεσίες, κεφάλαια και εργαζόμενους -που είναι η βάση για την ευημερία της Ευρώπης- θα παραμείνει ανεπηρέαστη, εν μέσω άτακτων υποτιμήσεων νομισμάτων και χαοτικών ροών χρήματος.

«Η έξοδος μιας χώρας όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία ή η Πορτογαλία ή η φανταστική αποχώρηση του οικονομικού γίγαντα της Γερμανίας θα προκαλούσε τεράστια πικρία και θα αναζωπύρωνε εθνικές διαφορές τις οποίες η ευρωπαϊκή ενοποίηση επρόκειτο να θάψει για πάντα», επισημαίνει το Reuters.

Η Γερμανία, που πουλά περισσότερο από το 50% των εξαγωγών της στην Ευρωζώνη, θα έχανε σημαντικές αγορές και θα κατέληγε με ένα υπερτιμημένο νόμισμα που θα έπληττε την ανταγωνιστικότητά της. Οι πολιτικές συνέπειες θα ήταν καταστροφικές. «Μια χώρα που θα αποχωρούσε από το ευρώ δεν θα ήταν πια φιλική για τις υπόλοιπες», επισημαίνει ο Pisani-Ferry.

Αλλά και πρακτικά, η αποχώρηση μιας χώρας είναι αδύνατη. Ο Αμερικανός οικονομολόγος Barry Eichengreen χαρακτηρίζει την υιοθέτηση του ευρώ ως μη αναστρέψιμη. «Η αποχώρηση από το ευρώ θα απαιτούσε χρονοβόρες προετοιμασίες, οι οποίες, με δεδομένη την αναμενόμενη υποτίμηση, θα πυροδοτούσαν τη μητέρα όλων των οικονομικών κρίσεων», εξηγεί. Νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα μετέφεραν καταθέσεις σε τράπεζες άλλων χωρών της Ευρωζώνης ή και στο εξωτερικό για να τις προστατεύσουν, οδηγώντας τις τράπεζες σε κατάρρευση. Το ίδιο θα συνέβαινε και στις αγορές των ομολόγων, λόγω της μαζικής εξόδου των επενδυτών.

Με δεδομένο ότι το χρέος της χώρας που θα αποχωρούσε από το ευρώ θα παρέμενε στο κοινό νόμισμα, αυτό θα σήμαινε τη χρεοκοπία του κράτους, κάτι που θα συμπαρέσυρε τράπεζες από όλη την Ευρώπη. Η χώρα αυτή θα αποκλειόταν από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές για χρόνια και θα έπρεπε να επιτύχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό άμεσα. Τα εσωτερικά δάνεια είτε θα μετατρέπονταν στο υποτιμημένο εθνικό νόμισμα, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στους πιστωτές, ή θα παρέμεναν στο ευρώ, οδηγώντας τους δανειολήπτες στη χρεοκοπία.

Τα διοικητικά και νομικά έξοδα ενός τέτοιου εγχειρήματος θα ήταν τεράστια, οι ροές του εμπορίου θα διαταράσσονταν σημαντικά και η επιχειρηματική δραστηριότητα θα αποθαρρυνόταν. Η κοινωνική αναταραχή θα ήταν αναπόφευκτη, καθώς οι πολίτες θα αντιμετώπιζαν τη μαζική ανεργία, τον πληθωρισμό και τις βίαιες περικοπές κρατικών δαπανών. Αυτό το κόστος θα ξεπερνούσε με ευκολία την όποια τόνωση των εξαγωγών και του τουρισμού από την υποτίμηση του νομίσματος.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More