ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ... ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΕΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ...Οι απώλειες της ηρωϊκής Ελλάδος κατά τον Ελληνοιταλικό καί Ελληνογερμανικό Πόλεμο

και οι δηλώσεις των ξένων Αρχηγών

ΑΙΣΧΥΛΟΣ:

ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΕΜΕΙΣ, (ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ) ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ

**Σημειώστε ότι η Ελλάς είναι η μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα, Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας, και Βουλγαρίας.

ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Ελλάς: 219

Νορβηγία 61

Γαλλία 43 [Η υπερδύναμη της εποχής]

Πολωνία 30

ΒΒέλγιο 18

Ολλανδία 4

Γιουγκοσλαβία 3

Δανία 0 μέρες.[Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ……………….]

Τσεχοσλοβακία 0

Λουξεμβούργο 0

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών στους 13.676.

Κατά την διάρκεια της τετραπλής κατοχής που ακολούθησε τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν :

Αλβανοί: 1165 (Πάργα , Μαργαρίτιο, Παραμυθία)

Ιταλοί: 8000

Βούλγαροι: 25000

Γερμανοί: 50000

Συνολικές απώλειες σε ποσοστό επί του πληθυσμού (εκτελέσεις, κακουχίες, μάχες)

Ελλάς 10% (750.000)

Σοβ. Ένωση 2,8%

Ολλανδία 2,2%

Γαλλία 2%

Πολωνία 1,8%

Γιουγκοσλαβία 1,7%

Βέλγιο 1,5%

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ Πηγή:Ανθολόγιο Πατριδογνωσίας, Μενελάου Παγουλάτου

Κάρολος ντέ Γκώλ, Charles de Gault 1890-1970
Πρόεδρος τής Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός τής Γαλλικής Αντίστασης κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος τής ευγνωμοσύνης πού αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση τού Λαού και των ηγετών τής Ελλάδος."
(Από ομιλία του στο Γαλλικό Κοινοβούλιο μετά την λήξη τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου.)

Μωρίς Σουμάν, Maurice Schumann 1911-1992
Υπουργός των εξωτερικών τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974

"Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης…Ποτέ μία ήττα δεν υπήρξε τόσο τιμητική για κείνους πού την υπέστησαν"
(Από μήνυμά του πού απηύθυνε από το BBC τού Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα πού ο Χίτλερ κατέλαβε την Αθήνα ύστερα από πόλεμο 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι και έξι εβδομάδων κατά τού Χίτλερ.)

Στάλιν, Joseph Vissarionovich Tzougasvili Stalin 1879-1953
Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως από το 1924 έως 1953

"Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικό Λαό, τού οποίου ή αντίστασης έκρινε τον 2ον Παγκόσμιο Πόλεμο."
(Από ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31 Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη τού Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)

Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός

"Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διότι κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε".
(Όταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.)

Γεώργης Ζουκώφ, Georgy Constantinovich Joucov 1896-1974
Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού

"Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες τής Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό πού θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς."
(Απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.)

Μπενίτο Μουσολίνι, Benito Mousolini 1833-1945
Πρωθυπουργός τής Ιταλίας 1922-1945

"Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτε δεν είναι ακλόνητο εις τα στρατιωτικά πράγματα και ότι πάντοτε μάς περιμένουν εκπλήξεις." (Από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941.)

Αδόλφος Χίτλερ, Hitler 1889-1945
Αρχηγός τού Γερμανικού κράτους 1889-1945

"Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ' όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατον…." (Από λόγο πού εκφώνησε στις 4 Μαΐου 1941 στο Ράιχσταγκ.)

Σερ Αντονυ Ηντεν, Sir Robert Antony Eden 1897-1977
Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών της Βρετανίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρετανίας 1955-1957

"Ασχέτως προς ότι θα πουν οι ιστορικοί τού μέλλοντος, εκείνο το οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή τής επανάστασης στην Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή κράτησε τούς Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε την χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων τού Γερμανικού Επιτελείου και έτσι έφερε γενική μεταβολή στην όλη πορεία τού πολέμου και νικήσαμε."
(Από λόγο του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 24/09/1942.)

Τσώρτσιλ, Winston Churchil 1874-1965
Πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει το ελάχιστο εκείνων των πράξεων αυτοθυσίας των Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων τής νικηφόρου εκβάσεως τού κοινού αγώνα των εθνών, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δια την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια."
"Εάν δεν υπήρχε η ανδρεία των Ελλήνων και ή γενναιοψυχία τους, ή έκβαση τού Β' Παγκόσμιο Πολέμου θα ήταν ακαθόριστη."
(Από ομιλία του στο Αγγλικό κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941.)

"Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες." (Από λόγο πού εκφώνησε από το BBC τις πρώτες ημέρες τού Ελληνοιταλικού πολέμου.)

"Μαχόμενοι οι Έλληνες εναντίον τού κοινού εχθρού θα μοιρασθούν μαζί μας τα αγαθά τής ειρήνης."
(Από λόγο πού εκφώνησε στις 28 Οκτωβρίου 1940, όταν επετέθη ή Ιταλία κατά τής Ελλάδας.)

Σέρ Χάρολδ Αλεξάντερ, Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969
Βρετανός Στρατάρχης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ή Ελλάς ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων τής Γερμανίας εξαναγκάσασα αυτήν να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά τής Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποία θα ήταν ή θέση τής Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς την Ελλάδα."
(Από ομιλία του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941.)

Γεώργιος ΣΤ' (1898-1952)
Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952

"Ο μεγαλοπρεπής αγώνας τής Ελλάδος, υπήρξε ή πρώτη μεγάλη καμπή τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου."
(Από λόγο του στο κοινοβούλιο τον Μάιο 1945.)

Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Roosvelt 1882-1945
Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945

"Εις την Ελλάδα παρασχεθεί την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν'αποφασίσει πόλεμο ή ειρήνη, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, ή απάντησης θα ήταν ή ίδια."
"Οι Έλληνες δίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπεια. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητο τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας το υπερήφανο πνεύμα τής ελευθερίας." (Από ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στις 10/6/1943.)

"Ο ηρωικός αγώνας τού ελληνικού λαού…κατά τής επιθέσεως τής Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς νίκησε τούς Ιταλούς στην απόπειρά τους να εισβάλλουν στο ελληνικό έδαφος, γέμισε με ενθουσιασμό τις καρδιές τού αμερικανικού λαού και εκίνησε την συμπάθειά του. Προ ενός και πλέον αιώνος, κατά τον πόλεμο τής ελληνικής ανεξαρτησίας, το έθνος μας…εξέφρασε την φλογερή του συμπάθεια για τούς Έλληνες και ευχότανε για την ελληνική νίκη…"
(Δήλωσή του στο Ύπατο Συμβούλιο τής Αχέπα στις 25/04/1941, πού μεταδόθηκε ραδιοφωνικά από τον Λευκό Οίκο.)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:"10 Απριλίου 1941, μετά την Συνθηκολόγηση με τη Γερμανία παραδίδονται τα οχυρά Παλιουριώτες και Ρούπελ. Οι Γερμανοί εκφράζουν τον θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή και υπερηφάνεια το ότι είχαν σαν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό και ζητούν από τον Έλληνα διοικητή να επιθεωρήσει τον Γερμανικό στρατό ως ένδειξη τιμής και αναγνωρίσεως ! Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά την πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.

"Ένας Γερμανός αξιωματικός τής αεροπορίας δήλωσε στον διοικητή τής ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγο Δέδεν ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίον τα στούκας δεν προκάλεσαν πανικό. “Οι στρατιώτες σας’’ είπε, ’’αντί να φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν εις την Γαλλία και την Πολωνία, μας πυροβολούν από τας θέσεις των.’’

Πηγή:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, τεύχος Απριλίου 2003."

Read More

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ

ΑΠΛΑ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΜΑΣ ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΝ ΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ,ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ,ΤΟ ΙΟΝΙΟ
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ
Χειροκροτήματα, χαμόγελα, στεναγμοί ανακούφισης, ιαχές θριάμβου, πανηγυρισμοί, δηλώσεις με λογοπαίγνια: Ουδέποτε στη ζώσα μνήμη η πολιτική ηγεσία μιας χώρας υποδέχθηκε με τόσο μεγάλο ενθουσιασμό την χρεοκοπία που η ίδια με πράξεις και παραλείψεις της προκάλεσε.

Το χρέος μεταφέρθηκε στα επόμενα σαράντα χρόνια, αλλά… μακριά από εμάς και ας πέσει στο κεφάλι όποιου νάναι.

Με δεδομένο ότι οι λεπτομέρειες του νέου σχεδίου «διάσωσης» - δια της θέσεως εκτός οικονομικής μάχης της χώρας για τουλάχιστον μια εικοσαετία – δεν έχουν ακόμη γίνει γνωστές και οι απαντήσεις των αρμοδίων επ’ αυτών παραμένουν σκοτεινές και σιβυλλικές, ένα συμπέρασμα εξάγεται:

Η κυβέρνηση βλέπει την αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας και την ένταξή της σε καθεστώς περιορισμένης χρεοκοπίας – και μάλιστα μετά ανταλλαγμάτων πόσον αφορά στις εμπράγματες εγγυήσεις, τις οποίες, όμως, περιβάλλει ένα νέφος ασάφειας – ως το ιδανικό μέσο επιβίωσής της.

Τουλάχιστον προς το παρόν. Διότι όλες οι πολιτικές εκτιμήσεις δείχνουν πως η πανηγυρίζουσα σήμερα κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Οικονομικών, θα υποχρεωθεί να προσφύγει σε εκλογές μόλις χρειαστεί να ψηφιστεί νέο πακέτο μέτρων ή αποκαλυφθεί το περιεχόμενο των εμπράγματων εγγυήσεων που ανέλαβε ως δέσμευση για την «ρύθμιση της χρεοκοπίας».

Χθες, στην… πανηγυρική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο πρωθυπουργός έγινε δεκτός με χειροκροτήματα και ως… απελευθερωτής – τουλάχιστον για όσο θα διαρκέσουν τα μπάνια του λαού.

Ο ίδιος, χαρακτήρισε και αυτές τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου «ιστορικής σημασίας», υπογραμμίζοντας ότι συνιστούν «ένα τεράστιο βήμα μπροστά τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη».

Βαφτίζοντας την αναδιάρθρωση του χρέους… βιωσιμότητα και την τεχνική βοήθεια (διότι σ’ αυτό συνίσταται η γενναιοδωρία Μπαρόζο) σε «ευρωπαϊκό πακέτο Μάρσαλ», ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στις (καινούργιες) «σκληρές διαπραγματεύσεις», χάρη στις οποίες το χρέος έγινε «διαχειρίσιμο» και ο ελληνικός λαός απηλλάγη «από τον βραχνά της χρεοκοπίας».

Σχετικά με την διαβόητη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα – για την οποία την προηγούμενη Δευτέρα είχε αποστείλει επιστολή ζητώντας από τους Ευρωπαίους εταίρους να αποσύρουν την ιδέα – είπε ότι γίνεται με τρόπο «απολύτως ασφαλή για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα», το οποίο «διασφαλίζεται πλήρως», καθώς «ενδυναμώνονται κεφαλαιακά οι ελληνικές τράπεζες».

Όπως είπε, η επιτυχία των διαπραγματεύσεων υπήρξε για τον ίδιο ένα «προσωπικό στοίχημα», επιμένοντας πως η κυβέρνηση κινήθηκε από την αρχή «βάσει συγκεκριμένης διαπραγματευτικής τακτικής».

Και πρόσθεσε: «Έδωσα τον αγώνα με αυταπάρνηση, αν και αντιμετώπισα πολλές φορές μια κριτική δυσανάλογη της ευθύνης μου».

Για άλλη μια φορά υπογράμμισε πως «οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πήγαν χαμένες», επιτιθέμενος στην αντιπολίτευση, η οποία, όπως είπε, «στη διάρκεια του πολύμηνου αγώνα» κατέφυγε σε «εύκολα λόγια» και «εύκολη κριτική».

Ειδικά για την αξιωματική αντιπολίτευση, ο κ. Παπανδρέου είπε πως «έχασε την ιστορική ευκαιρία να συμμετέχει στην εθνική προσπάθεια και τελικά στην επιτυχία του λαού», επιλέγοντας «να είναι στην εξέδρα και όχι στο στίβο της μάχης, ποντάροντας στην αποτυχία προκειμένου να καρπωθεί κομματικά οφέλη».

Ανάλογες θριαμβευτικές δηλώσεις είχε κάνει νωρίτερα, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου και ο υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.

Επρόκειτο για μια πολύ μικρής διάρκειας συνέντευξη, στη διάρκεια της οποίας επίσης δεν γίναμε σοφότεροι όσον αφορά στα ανταλλάγματα που έδωσε η Ελλάδα.

Σώσαμε και το... ευρώ!

Ο υπουργός των Οικονομικών χαρακτήρισε «σαφή, πανηγυρική διακήρυξη υπέρ του ευρώ» τα αποτελέσματα της Συνόδου, μιλώντας για «πανστρατιά, σκληρό ευρωπαϊκό μέτωπο υπέρ της Ελλάδας και του ευρώ», ένα «τεράστιο κέλυφος προστασίας πάνω από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα», το οποίο «είναι το πιο εγγυημένο και ασφαλές στην Ευρώπη», καθώς «διασφαλίζεται 100% το ζήτημα ρευστότητας των τραπεζών».

Υποστηρίζοντας πως οποιαδήποτε αρνητική αξιολόγηση από τους οίκους δεν θα έχει καμία χρηματοπιστωτική επίπτωση, ο κ. Βενιζέλος είπε πως «μπήκε πάτος στο βαρέλι του ελληνικού δημοσίου χρέους, στεγανοποιείται και σταθεροποιείται η κατάσταση».

Ο κ. Βενιζέλος είπε – για να διαψευστεί λίγο αργότερα από τα υπουργικά χειροκροτήματα - ότι «η κυβέρνηση δεν θριαμβολογεί, παρουσιάζει τα πράγματα στις ρεαλιστικές διαστάσεις τους και δεν ανεβάζει το πήχη», ξεκαθαρίζοντας ότι η ανακούφιση της ελληνικής οικονομίας, δεν πρέπει να σημάνει χαλάρωση προσπαθειών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πανηγυρική ανακοίνωση εξέδωσε και ο πρώην υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ενώ εύσημα απένειμε και η – γνωστή για το κόλπο των swaps – Goldman Sachs, που στην έκθεσή της υποστηρίζει πως το πακέτο που συμφωνήθηκε από την ΕΕ όχι μόνο ανταπεξήλθε αλλά και υπερέβη τις προσδοκίες της αγοράς.

Πάντως, ακόμη και η Goldman Sachs θεωρεί σημαντική παράλειψη την μη αύξηση του κεφαλαίου του EFSF, καθώς οι χρηματοδοτικοί του πόροι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο νέο, διευρυμένο ρόλο του.

Στο πλαίσιο αυτού του θριαμβευτικού κλίματος έγινε και η επίσκεψη του κ. Παπανδρέου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στη διάρκεια της οποίας ο κ. Παπούλιας είπε, σιβυλλικά, πως έχει φθάσει η στιγμή που όλοι πρέπει να βάλουν πλάτη για την ανακούφιση του λαού.

Χθες, δηλώσεις έκανε και η Άνγκελα Μέρκελ που δήλωσε… στρατευμένη στη διάσωση της Ελλάδας, λέγοντας πως θα αφοσιωθεί με όλες της τις δυνάμεις στην ανάκαμψη της Ελλάδας, παροτρύνοντας τις γερμανικές βιομηχανίες να λάβουν μέρος σε ένα είδος Σχεδίου Μάρσαλ – «αν θέλουμε να το ονομάσουμε έτσι», πρόσθεσε με αρκετή δόση αυτογνωσίας.

Επιπλέον, δήλωσε «παθιασμένη Ευρωπαία», μιλώντας για… «μερκελικού είδους πάθος, ενώ δεν παρέλειψε να κάνει αναφορά στις «μεγάλες ευκαιρίες» της Ελλάδας, καθώς… το κράτος διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία.

΄Ετσι εξηγούνται όλα, λοιπόν…

Read More

ΤΕΛΙΚΑ ΤΗΝ ΣΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΗΘΕΛΑΝ
ΝΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΡΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ 1000 ΖΩΕΣ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΜΕ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΜΕ.
ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΛΑ ΜΕΤΑΘΕΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ 30 ΕΤΩΝ ΤΟΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ
ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΞΑΝΑΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ

Στην αποτίμηση του συμβουλίου κορυφής αναλυτές προσεγγίζουν διαφοροποιημένα τις αποφάσεις...
οι σοσιαλδημοκράτες περίμεναν ριζικότερη αναδιάρθρωση, ενώ η Μέρκελ δείχνει την Ελλάδα και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.

Μια μέρα μετά το συμβούλιο κορυφής των χωρών του ευρώ πολιτικοί και οικονομολόγοι στη Γερμανία προχωρούν στην αποτίμηση των όσων συμφώνησαν οι 17 στις Βρυξέλλες.

Κατ΄ αρχήν επικρατεί ανακούφιση για το γεγονός ότι η ευρωζώνη έδωσε μιαν απάντηση μέσω του 2ου πακέτου στήριξης στην δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας, η οποία απειλεί να γίνει συστημική και να πλήξει ακόμη και τον πυρήνα της ευρωζώνης, αφετέρου επικρατεί σκεπτικισμός για το εάν τα μέτρα που αποφασίστηκαν θα δώσουν μια πειστική απάντηση στις αγορές.

Ριζικότερη αναδιάρθρωση περίμενε το SPD

Η Γερμανίδα καγκελάριος ‘Αγκελα Μέρκελ εκθείασε το αποτέλεσμα. «Ο χώρες του ευρώ έδειξαν ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις. Ό,τι διαθέσουμε εμείς οι Γερμανοί για τη σταθερότητα του ευρώ, θα το πάρουμε πολλαπλώς πίσω», δήλωσε η κ. Μέρκελ.
«Φτάσαμε σε μια ικανοποιητική φάση των προσπαθειών μας, αλλά δεν είναι κάτι που μας απελευθερώνει, γιατί η Ελλάδα έχει μπροστά της μια μεγάλη διαδικασία», σημείωσε. «Θα σταθούμε αλληλέγγυοι προς την Ελλάδα, θα σταθούμε στο πλευρό της».

Από την Καμπούλ όπου βρίσκεται ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε εξέφρασε την ανακούφισή του: «Η Ε.Ε. είναι ικανή να διαχειριστεί τα προβλήματά της. Η πραγματική δουλειά όμως τώρα αρχίζει. Αυτό σημαίνει δημοσιονομική πειθαρχία σε όλες τις χώρες-μέλη και αύξηση της ανταγωνιστικότητας», ανέφερε.

Αξιωματούχοι της αντιπολίτευσης στέκονται επικριτικά στα χθεσινά αποτελέσματα. «Η Ελλάδα χρειάζεται μια πιο ριζική αναδιάρθρωση του χρέους της», δήλωσε ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στο Δεύτερο Δημόσιο κανάλι. «Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου και η μείωση του επιτοκίου σημαίνουν νέα δάνεια. Τα μέτρα αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι οι Έλληνες δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το τεράστιο βουνό των χρεών της».

Ο πρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς, Κλάους Ερνστ εστίασε τις επικρίσεις του στον τρόπο δέσμευσης των ιδιωτών. «Χρειαζόμαστε ένα σαφές νομοθετικό πλαίσιο που θα αναγκάσει τον τραπεζικό τομέα, που κέρδισε από τα μονοπωλιακά της παιγνίδια, να πληρώσει», τόνισε.

«Κοινωνικοποιείται το χρέος»

Διχασμένοι εμφανίζονται οι οικονομολόγοι στην αξιολόγηση των χθεσινών αποτελεσμάτων.
Ο διοικητής της Deutsche Bank Γιόζεφ Ακερμαν δηλώνει ευχαριστημένος: «Έχω την σταθερή πεποίθηση ότι η ευρωζώνη βρήκε μια καλή λύση για την Ελλάδα», δήλωσε στο δεύτερο δημόσιο κανάλι ZDF.

«Πρόκειται για έναν καλό συμβιβασμό ανάμεσα στα συμφέροντα της Ελλάδας, των φορολογουμένων και των επενδυτών», πρόσθεσε, και σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, παραδέχθηκε ότι οι επενδυτές αισθάνονται ως θύματα της υπόθεσης. «Ναι, μας πλήττουν σκληρά (οι αποφάσεις)», είπε χαρακτηριστικά. «Είναι κατ΄ αρχην καλό ότι προτάσεις, όπως τo ευρωομόλογο απομακρύνθηκαν από το τραπέζι», είπε ο Βόλφγκανγκ Φραντς, επικεφαλής του συμβουλίου των '5 σοφών' της γερμανικής κυβέρνησης για την οικονομία, στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.

O Φραντς πρόσθεσε ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Στήριξης (EFSF) θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων στο 50% της αξίας τους, ειδάλλως επιβαρύνεται πολύ ο φορολογούμενος.

Από την πλευρά του ο Πέτερ Μπόφινγκερ, επίσης ένας από τους '5 σοφούς' , εκθείασε την απόφαση μείωσης του επιτοκίου από 4,5 στα 3,5%: «Από τις χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα δεν πρέπει κανείς μόνον να ζητά, αλλά πρέπει και να στηρίζει», είπε επιγραμματικά.

Σφοδρές κατηγορίες εξαπέλυσε ο Χανς Βερνερ Ζιν, πρόεδρος του οικονομικού ινστιτούτου IFO. «Η κοινωνικοποίηση των χρεών της Ευρώπης συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό», είπε στην ίδια εφημερίδα. «Η μείωση του επιτοκίου στο 3,5% σημαίνει μαζική αναχρηματοδότηση της Ελλάδας....Το επιπλέον ποσό που δωρίζεται στους Έλληνες, δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφεί».

Read More

ΑΝΕΥ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΛΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙΣ ΛΙΓΗ ΔΟΞΑ ΑΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Η ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
Σε μια απίστευτη αποκάλυψη προχώρησε η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, η οποία, επικαλούμενη διπλωματικές πηγές, μετέδωσε ότι, την ώρα που στις Βρυξέλλες οι διαβουλεύσεις έπαιρναν φωτιά, προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία τόσο για το δεύτερο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα, όσο και για τα μέτρα που απαιτούνται για τη σταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ, οι Φινλανδοί ζητούσαν την υποθήκευση του Παρθενώνα (!) ως εγγύηση για τη συμμετοχή τους στο νέο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα.

«Ως απαραίτητη συνθήκη για τη χορήγηση του νέου δανείου, η Φινλανδία, κατά τη διάρκεια των πυρετωδών διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής, ζήτησε ως εγγύηση δημόσια αγαθά, όπως μερικά ελληνικά νησιά και την Ακρόπολη» γράφει η Ιταλική εφημερίδα.

Μάλιστα, οι Φινλανδοί «κοστολόγησαν» τον Παρθενώνα στα 300 εκατομμύρια ευρώ!

Στο τέλος του άρθρου, η Corriere della Sera θέτει και ένα ρητορικό ερώτημα: «Άραγε, θα άφηναν τον Παρθενώνα στο σημείο και θα τον νοικιάζανε ή θα τον έπαιρναν μαζί τους στο Ελσίνκι»;

Read More

ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΔΩΡΕΑ

Αμερικανός συλλέκτης, εύπορος φυσικά, αγόρασε το 2000 από δημοπρασία...
στη Νέα Υόρκη έναν αρχαϊκό θησαυρό νομισμάτων που προερχόταν από τα αρχαία Αβδηρα.

Ο θησαυρός του 54χρονου Τζόναθαν Κέιγκαν αποτελούνταν από 22 αργυρά νομίσματα, τα οποία παρέδωσε πέρυσι τον Σεπτέμβριο στο Προξενείο μας στη Νέα Υόρκη, αφού προηγουμένως τα μελέτησε ο ίδιος και δημοσίευσε τα συμπεράσματά του σε έναν τόμο αφιερωμένο στο έργο του κορυφαίου Αμερικανού νομισματολόγου John Η. Kroll.

Η επιθυμία του ήταν ο θησαυρός να πλουτίσει τις συλλογές του Νομισματικού Μουσείου της Αθήνας, προς τιμήν του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας John Η. Kroll, το έργο του οποίου αποτελεί σταθμό στη μελέτη της νομισματοκοπίας της Αθήνας.

Πόσο στοίχισε η αγορά

Τον θησαυρό αποτελούν τρία δίδραχμα, μία δραχμή, ένα ημίδραχμο, δύο οβολοί και δεκαπέντε ημιωβόλια. Τα νομίσματα πρωτοεμφανίστηκαν στην αγορά του Λονδίνου το 2000 και διασκορπίστηκαν. Μερικά από αυτά συμπεριελήφθησαν σε καταλόγους δημοπρασιών.

Η Ελλάδα δεν τα διεκδίκησε, προφανώς γιατί δεν είχε τεκμήρια για την παράνομη εξαγωγή τους από τη χώρα. Ο κ. Κέιγκαν που είναι ανώτατο στέλεχος εταιρείας, που δραστηριοποιείται σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας στη Ν.Υ., απόφοιτος του Χάρβαρντ, με μεταπτυχιακά στην Οξφόρδη, απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού την ίδια χρονιά.

Ο ίδιος είναι συλλέκτης και έχει στο παρελθόν δωρήσει κομμάτια της συλλογής του και σε άλλα αμερικανικά μουσεία. Είναι λάτρης της αρχαίας τέχνης και η γυναίκα του Ute Warlenberg Kagan, επικεφαλής της Αμερικανικής Νομισματικής Εταιρείας με πλούσιο συγγραφικό έργο στην αρχαία ελληνική νομισματική.

Πόσο του στοίχισε η αγορά των 22 σπάνιων νομισμάτων των Αβδήρων; «Δεν γνωρίζω. Αλλά είτε τα αγόρασε μία δραχμή είτε πέντε εκατομμύρια, σημασία έχει η χειρονομία του, κάτι που δείχνει ότι έχει ευαισθητοποιηθεί πλέον ο κόσμος και ανταποκρίνεται στο κάλεσμα για την επιστροφή αρχαιοτήτων», μας είπε χθες η διευθύντρια του Νομισματικού Μουσείου Δέσποινα Ευγενίδου, η οποία ετοιμάζει ήδη την έκθεση του θησαυρού, κατά το δεύτερο 15ήμερο του Νοεμβρίου.

Η επιστημονική αξία των νομισμάτων αυτών είναι μεγάλη. Αποδεικνύουν ότι σε μια πρώιμη εποχή, όπως είναι ο 6ος αιώνας π.Χ., οι πολίτες χρησιμοποιούσαν χρήματα και μάλιστα μικρές ασημένιες υποδιαιρέσεις της δραχμής, οι οποίες λίγα χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκαν από χάλκινα νομίσματα. Τα χρήματα αυτά δεν ήταν για να πληρώσουν φόρους ή να αγοράσουν σιτάρι από άλλες περιοχές. Ηταν το μέσον για να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες (τρόφιμα, χρηστικά αντικείμενα). «Οι μεγαλύτερης κλίμακας συναλλαγές, όπως η πληρωμή φόρων και το υπερπόντιο εμπόριο, σε σημαντικό βαθμό πρέπει να εξυπηρετούνταν με τις μεγάλες αργυρές κοπές, δηλαδή τα οκτάδραχμα και τετράδραχμα», υποστηρίζει η διευθύντρια του Νομισματικού Μουσείου. Με την ύπαρξη αυτού του θησαυρού, τεκμηριώνεται ότι υπήρχαν εγχρήματες κοινωνίες σε εποχές αρκετά πρώιμες. Επίσης, μας γνωρίζει ποια ήταν η νομισματοκοπία των Αβδήρων από τα τέλη του 6ου αιώνα, μέχρι τον 1ο αι. μ.Χ..



Απόλλωνας και γρύπας

«Πρόκειται για μια σημαντικότατη δωρεά, καθώς όχι μόνο εμπλουτίζει τις νομισματικές σειρές των Αβδήρων που έχουμε στο Νομισματικό Μουσείο αλλά έρχεται να προστεθεί σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό τομέα συλλογών μας, αυτόν των θησαυρών», τονίζει η κ. Ευγενίδου.

Τα Αβδηρα ιδρύθηκαν σύμφωνα με τη μυθολογία από τον Ηρακλή, για να τιμηθεί η μνήμη του συντρόφου του Αβδηρου, ο οποίος κατασπαράχθηκε από τα άλογα του Διομήδη. Πρώτος οικιστής όμως υπήρξε ο Κλαζομένιος Τιμήσιος το 654 π.Χ. Η πόλη αυτή επανιδρύθηκε το 545 π.Χ., όταν μετανάστευσαν εκεί οι κατοίκοι της ιωνικής πόλης Τέω, για να αποφύγουν την υποδούλωσή τους από τους Πέρσες. Τα νομίσματα που έκοψαν οι νέοι άποικοι ήταν όμοια με εκείνα που είχαν στην πατρίδα τους. Στη μία όψη έφεραν κεφαλή του Απόλλωνα και στην άλλη γρύπα, το μυθικό τέρας που εθεωρείτο φύλακας των μεταλλείων χρυσού και αργύρου. Γρύπες φέρουν και τα νομίσματα που μας πρόσφερε ο κ. Κέιγκαν. Ιδιαίτερης σημασίας φαίνεται πως είναι αυτά που δεν τα πιάνει το μάτι σου: οι μικρές ασημένιες «ψείρες» που κυκλοφόρησαν για σύντομο χρονικό διάστημα και αντικαταστάθηκαν από μεγαλύτερα χάλκινα.

Read More

ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΑΥΜΑΤΑ

Το πρώτο χρυσό μετάλλιο από το 1975 που συμμετέχει σε μαθηματικές ολυμπιάδες κατέκτησε σήμερα η Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην επίσημη ιστοσελίδα της διοργάνωσης.

Το κατέκτησε ο μαθητής Γεώργιος Βλάχος, με 30 βαθμούς. Το άριστα είναι 42, και το κατέκτησε τις 4 από τις έξι μέρες (7/7).

Στην ολυμπιάδα που η συμμετοχή από μόνη της είναι σημαντική κατάκτηση, συμμετείχαν ακόμη πέντε Έλληνες μαθητές με τρεις να παίρνουν χάλκινο μετάλλιο και άλλος ένας τιμητική διάκριση.

Η Ελλάδα κατετάγη 40η από τις 101 χώρες που συμμετείχαν.

Read More

ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ

Ο Διόνυσος υπήρξε ο πλέον αγαπητός και δημοφιλής αρχαίος Θεός στην Μακεδονία.Είναι το αιώνιο σύμβολο της φύσης που πεθαίνει και ανασταίνεται.Γύρω από την σημερινή περιοχή του Παγγαίου,και μέσα από αρχέγονα Θρακικά μυστήρια και δρώμενα θα γεννηθεί η μορφή του Διονύσου.

Ο Διόνυσος θα χαρίσει στους ανθρώπους τον καρπό της ευθυμίας και της έκστασης,και αυτοί θα τον τιμήσουν με απέραντες καλλιέργειες αμπελιού,απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Μακεδονία,και θα χτίσουν αρκετά ιερά και Ναούς προς τιμήν του.

Σαν τον μεγαλοπρεπή Ναό "εν τη Κρατωνία παρά των Βισαλτών χώρα "που περιγράφει ο Αριστοτέλης στο "Περί θαυμασιων ακουσμάτων".

To κρασί θα αποτελέσει το ιερό ποτό που θα καταναλώνεται σε γιορτές και μυστήρια. Οι πιστοί του Διονύσου,εκστασιασμένοι και ζαλισμένοι από το κρασί του Βάκχου, με κύμβαλα τύμπανα και κρόταλα,θορυβούν, χορεύουν, χυδαιολογούν και σατιρίζουν.(Η κωμωδία και η σάτιρα είναι μια πρώτη μορφή θεάτρου που αναπτύχθηκε κατά τις Διονυσιακές αυτές τελετές).Από το Παγγαίο θα ξεκινήσουν και οι πρώτοι Διονυσιακοί θίασοι με τις Μαινάδες τους Σειληνούς και τους Σάτυρους,για να διδάξουν το θέατρο στον αρχαίο κόσμο.

Σήμερα του πνεύμα του Διονύσου συνεχίζει να επιζεί στην Μακεδονία,μέσα από Έθιμα,λαϊκά πανηγύρια,Αποκριάτικα Δρώμενα και γιορτές.

Ευοί Ευάν...

Read More

ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σε πρόσφατη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύεται ολοσέλιδο άρθρο του δημοσιογράφου και αρχαιογνώστη Konrad Adam, ο οποίος αναφέρει ότι στα πλαίσια ορισμένων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων που επιχειρούνται σε αρκετά γερμανικά κρατίδια, πρέπει να ενισχυθεί η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα γερμανικά σχολεία. Κύριο επιχείρημά του είναι ότι τα αρχαία ελληνικά ακονίζουν το δημοκρατικό φρόνημα και την πολιτική συνείδηση των παιδιών σε μια κοινωνία καταναλωτική που την χαρακτηρίζει η πνευματική νωθρότητα.

Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «ποτέ ένας αρχαίος συγγραφέας δε μεταδίδει ένα μόνο μήνυμα, ένα δόγμα ή ένα πρόγραμμα. Συνήθως πρόκειται για δύο ή και περισσότερες αρχές που αντιτίθενται μεταξύ τους και προσπαθεί η μια να επιβληθεί στην άλλη: Ο Κρέων και η Αντιγόνη, ο Ιάσων και η Μήδεια, ο Σωκράτης και ο Καλλικλής, ο Έρως και το Νείκος. Πάντα η πάλη ενός λόγου και ενός αντίλογου, αυτή η πάλη που έφτασε στην τελειότητά της με τους σοφιστές…»

Στη συνέχεια ο κ. Adam θυμίζει στους αναγνώστες του ότι «ο τελευταίος γερμανός αυτοκράτορας ήθελε τα γερμανικά σχολεία να βγάζουν νέους Γερμανούς και όχι Έλληνες και Ρωμαίους. Ορθά ο αυτοκράτορας δεν ήθελε τα αρχαία, αφού γνώριζε ότι μόνο την τυφλή υπακοή στον ανώτατο άρχοντα δεν θα ενστάλαζαν στην ψυχή των παιδιών. Ο φόβος του δεν ήταν μήπως οι γερμανοί μαθητές διδαχτούν κάτι περιττό γι αυτούς, αλλά μήπως μάθουν κάτι περιττό γι αυτόν, μήπως μάθουν να αντιδρούν, να αντιστέκονται, να εξεγείρονται».

«Η ελληνική λογοτεχνία, συνεχίζει το άρθρο, βρίθει από τέτοιους αυτόνομους ανθρώπους. Ας αφήσουμε την Αντιγόνη και τους επώνυμους. Ο Πλούταρχος μας διασώζει την περίπτωση ενός ανώνυμου. Όταν ο στρατηγός Μιλτιάδης ζήτησε από το δήμο των Αθηναίων να του χαρίσουν έναν τιμητικό στέφανο, αυτός ο ανώνυμος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι, απ όσο ήξερε, στο Μαραθώνα ο Μιλτιάδης δεν είχε πολεμήσει μόνος του. Αν στο μέλλον πολεμούσε κατά των Περσών μονάχος και τους νικούσε, τότε μπορούσε να υποβάλει πάλι το αίτημά του στο δήμο. Μακάρι να είχαμε τέτοιους πολίτες σήμερα. Όχι να δέχονται τα πάντα, αλλά να υποβάλλουν ενστάσεις».

Τα αρχαία ελληνικά, λοιπόν, μας βοηθούν όχι απλώς να θυμηθούμε τις απαρχές της δημοκρατίας, αλλά, όπως σχολιάζει και ο συνεργάτης της Deutsche Welle Σπύρος Μοσκόβου, να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της δημοκρατίας σήμερα.

Το πιο πάνω δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung μας θυμίζει και ένα άλλο δημοσίευμα της αυστριακής εφημερίδας Neue Presse (Βιέννη, 10/8/2004), σύμφωνα με το οποίο ιατροί επιστήμονες κατέληξαν στο παράξενο αλλά και πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα ότι η απαγγελία των ομηρικών επών επιδρά θετικά στην κυκλοφορία του αίματος, αφού με το ρυθμό που επιβάλλει η απαγγελία του δακτυλικού εξάμετρου συντονίζονται οι λειτουργίες της καρδίας και της αναπνοής, με αποτέλεσμα να πέφτει η πίεση του αίματος!

Σήμερα διερωτάται κανείς ποια θέση, για να μην πούμε ποια τύχη, έχουν τα αρχαία ελληνικά στο σύνολο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που τελευταία, ομολογουμένως, επιχειρείται με περισσότερη προσοχή και υπευθυνότητα. Τι προνοούν για τα αρχαία ελληνικά τα αναλυτικά προγράμματα που ετοιμάζονται από τις ειδικές επιτροπές; Πόσο λαμβάνεται υπόψη η διαχρονική τους αξία; Θα συνεχίσουμε να μη βλέπουμε και να μην κατανοούμε αυτό που βλέπουν και κατανοούν οι ξένοι όσον αφορά τα αρχαία ελληνικά; Η αρχαία ελληνική γραμματεία είναι γεμάτη από παραδείγματα που βοηθούν το σύγχρονο άνθρωπο να κατανοήσει ότι η διατύπωση μιας θέσης, οδηγεί στην αντίθεση και ότι στη συνέχεια και τα δυο μαζί οδηγούν στη σύνθεση. Ή ότι ο λόγος οδηγεί στον αντίλογο με κατάληξη το διάλογο που είναι και το μόνο μέσο να βρεθεί συναινετική λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα. Θα περιοριστεί και πάλιν η διδασκαλία του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών σε εκείνους τους λίγους μαθητές που θα «τολμήσουν» να το επιλέξουν; Ας προβληματιστούν περισσότερο οι επικεφαλής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και ας δώσουν επιτέλους στα αρχαία ελληνικά τη θέση που τους αξίζει στην εκπαίδευση των παιδιών μας. Και ας μη κρυβόμαστε πίσω από τον μέχρι σήμερα λανθασμένο ίσως τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, γιατί αυτό αποτελεί ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο.

* του Χρίστου Παντελίδη φιλόλογου, τ. Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης

Read More

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ

Διαρροές πετρελαίου από ρωγμές πετρελαιοφόρων στρωμάτων μικρού βάθους...
αναφέρονται υπό αρχαίων συγγραφέων ως αναβλύζουσες σε διάφορες χώρες της αρχαιότητας της Μεσογείου της Μικράς Ασίας και της Απω Ανατολής.

Σύμφωνα με γραπτά του Ηρόδοτου (5ος αιώνας π.Χ.) και άλλων συγγραφέων όπως ο Πλούταρχος ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος ο Μάρκος Βιτρούβιος (1ος αιώνας μ.Χ.) διαρροές πετρελαίου είχαν σημειωθεί δε διάφορες περιοχές των Ινδιών Περσίας Συρίας νήσων της Μεσογείου, Μαλαισίας, Κίνας και άλλων χωρών.

Αρχαίοι Ελληνες συγγραφείς οι οποίοι περιέγραψαν την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον 4ο π.Χ. αιώνα αναφέρουν πηγές πετρελαίου στις νότιες ακτές της Κασπίας θαλάσσης και τις όχθες του ποταμού Οχους. Όταν ο Αλέξανδρος οδήγησε το στράτευμα στη Ζηρκωνία στην νότια ακτή της Κασπίας Θάλασσας στρατοπέδευσε στο Ζαρακατ (σήμερα Αστεραμπαντ του Ιράν).

Το εσπέρας η σκηνή του Αλέξανδρου εφωτίζετο από κάποιες πρωτόγνωρες λυχνίες ασυνήθεις και άγνωστες μέχρι τότε αναδίδουσες ένα πολύ λαμπερό φώς. Ο Αλέξανδρος ενδιαφέρθηκε για τον τρόπο λειτουργίας των λυχνιών αυτών και διεπίστωσε ότι λειτουργούσαν με ένα κίτρινο υγρό το οποίο έρεε μέσα από ένα φυτίλι διερχόμενο από κάποιο σωλήνα το οποίο καιόμενο ανέδιδε μια πολύ λαμπρή φλόγα.

Οι ιθαγενείς ονόμαζαν αυτή την λάμπα σιράκ ( chirαk) και το υγρό το οποίο καιόμενο ανέδιδε την λαμπρή φλόγα naphatha ( νάφθα) λέξη που σημαίνει υγρό διαρρέον από τη γή Το υγρό ανέβλυζε σε μια υπάρχουσα τότε πηγή ευρισκόμενη στην δυτική ακτή της Κασπίας θαλάσσης . Από αυτή την πηγή προφανώς υπάρχει μια ιστορική ένδειξη για εμφάνιση πετρελαίου στην ακτή του σύγχρονου Αζερμπαϊτζάν.

Ο Ιπποκράτης ο αρχαίος Ελλην Ιατρός και φιλόσοφος ( 4ος εως 5ος αιώνας π.Χ.) ο οποίος θεωρείται ως ο πατέρας και θεμελιωτής της ιατρικής επιστήμης περιέγραψε στις διασωθείσες εργασίες του πολλές ιατρικές συνταγές για παρασκευάσματα τα οποία είχαν ως ένα εκ των δραστικών συστατικών τους το πετρέλαιο.

Σε γραπτά κείμενα άλλων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων περιγράφονται πηγές πετρελαίου στην Σικελία εκ των οποίων διέρρεε υγρό φερόμενο ως Σικελικό έλαιον ή πετρέλαιο το οποίο χρησιμοποιείτο για φωτισμό σε λυχνίες περίπου όμοιες με αυτές που περιγράψαμε για την σκηνή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Αρχαίο Ιράν που εφέροντο με τον όρο σιράκ.

Από τις παραπάνω περιγραφές και από άλλες αναφορές καταγεγραμμένες σε αρχαία ντοκουμέντα προκύπτει το συμπέρασμα ότι το πετρέλαιο ήτο γνωστό ως καύσιμο υγρό πολύ πριν τη τρέχουσα εποχή διαρρέον από ρωγμές πετρωμάτων σε θέσεις ονομαζόμενες ναφθα η πηγές Σικελικού πετρελαίου ή πηγές ελαίου από πέτρα κλπ.

Οι εμφανίσεις υγρού πετρελαίου τότε και σήμερα είναι σπάνιες εντοπιζόμενες σε πετρελαιοφόρα πετρώματα όχι πάντοτε σε υγρή κατάσταση αλλά ενίοτε υπο την μορφή ασφάλτου και βιτουμενίων γαιών ήτοι σκληρά έως ημίσκληρα προϊόντα πετρελαίου που εσχηματίσθησαν από σκλήρυνση υγρού πετρελαίου εκτιθέμενου στις ατμοσφαιρικές επιδράσεις και οξειδώσεις.

Το υγρό πετρέλαιο καθώς διαρρέει στην επιφάνεια του εδάφους βαθμιαία μετατρέπεται σε άσφαλτο η οποία φράζει τις ρωγμές και εμποδίζει την περαιτέρω ροή . Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς όταν πρόκειται να περιγράψουν εμφάνιση πετρελαίου τις αναφέρουν ως φλέβες ή στρώματα ασφάλτου . Όταν δε το πετρέλαιο διέρρεε ως υγρό το χρησιμοποιούσαν για να τροφοδοτούν λυχνίες σιρακ νάφθα κλπ.

Η εξαγωγή του πετρελαίου στην αρχαιότητα στις περιοχές που υπήρχαν εμφανίσεις εγένετο με πρωτόγονες μεθόδους . Συνήθως κατασκεύαζαν σκαπτά φρέατα έως το πετρελαιοφόρο στρώμα στο οποίο το πετρέλαιο ευρίσκετο σε υγρή κατάσταση. Είναι γνωστές περιπτώσεις σημαντικών διαρροών πετρελαίου οι οποίες γέμιζαν τις κοιλότητες των φρεατοειδών εκσκαφών η γειτονικών γεωμορφολογικών κοιλοτήτων οπότε εσχηματίζοντο λίμνες πετρελαίου. Σε αυτές τις λίμνες παρερχομένου του χρόνου το πετρέλαιο έχανε τα πτητικά του συστατικά και μετετρέπετο σε λίμνες ασφάλτου.

Σήμερα η μεγαλύτερη λίμνη ασφάλτου γνωστή ως Pitch Lake βρίσκεται στις δυτικές Ινδίες και έχει έκταση περίπου 50 εκτάρια (500 στρέμματα).

Κατά θέσεις η λίμνη αυτή λόγω μακράς εκθέσεως στις ατμοσφαιρικές επιδράσεις έχει αποσαθρωθεί και στερεοποιηθεί σε βαθμό που βαδίζοντας στην επιφάνεια της τις απογευματινές ώρες να μη αφήνονται αποτυπώματα από τα ίχνη βαδίσματος.

Λίμνες ασφάλτου σχηματισθείσες από συνεχή αποσάθρωση πετρελαιοφόρων στρωμάτων υπάρχουν στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ στην Ερυθρή Θάλασσα στην Τασμανία και στη νήσο Σαχαλίνη στην οποία σήμερα διεξάγονται αντλήσεις πετρελαίου από υποθαλάσσιες πετρελαιοπηγές στην βόρεια και στην νότια θάλασσα της νήσου.

Τέτοιες ασφαλτικές λίμνες είναι γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων χρησιμοποιηθείσες σε ορισμένες περιπτώσεις για δομικούς σκοπούς. Μια τέτοια ασφαλτική λίμνη στην περιοχή της Αρχαίας Βαβυλώνας είχε περιφραχθεί με ένα τοίχωμα το οποίο κατασκευάσθηκε με ασφαλτούχο υλικό προερχόμενο από την Ερυθρά Θάλασσα. Είναι επίσης γνωστές περιπτώσεις κατασκευής στεγανών λιμνών υδατοδεξαμενών των οποίων ο πυθμένας έχει επενδυθεί με επικάλυψη στεγανού ασφαλτούχου πετρώματος.

Σύμφωνα με αρχαίες καταγραφές πετρέλαιο και ασφαλτούχα πετρώματα χρησιμοποιήθηκαν από αρχαιοτάτων χρόνων ως καύσιμη ύλη από τους κατοίκους στις ακτές της Κασπίας για θέρμανση και φωτισμό σε περιοχές στις οποίες υπήρχαν διαρροές πετρελαίου και έλλειψη άλλου τύπου καύσιμου ύλης όπως κάρβουνο τύρφη ή ξυλεία.

Εκτός από τις ακτές της Κασπίας εφαρμογές πετρελαίου για φωτισμό και θέρμανση με λάμπες τύπου σιράκ αναφέρονται από αρχαίους συγγραφείς και για νησιά της Μεσογείου.
Σύμφωνα με τον Πλινιο τον πρεσβύτερο οι Ρωμαίοι κατά την πολιορκία της πόλεως Λουκουλα εδέχθησαν επίθεση με αυτοσχέδιους μηχανισμούς πρόκλησης πυρκαϊάς που είχαν βάση το πετρέλαιο.

Άλλες ιστορικές καταγραφές αναφέρουν ότι Πέρσες και Ελληνες χρησιμοποιούσαν εμπρηστικά βέλη δια της εμβαπτίσεως αυτών σε μίγμα πετρελαίου και θείου.

Ο Ιούλιος ο Αφρικανός συγγραφέας του τρίτου αιώνα π.Χ. περιγράφει ένα τέτοιο εύκλεκτο μίγμα με ένα εκ των συστατικών του οποίου ήτο συντρίμματα πετρελαιούχου πετρώματος. Νεώτερες καταγραφές αναφέρουν ότι ο στρατός του Τζέκις Χαν 12ος έως 13ος αιώνας Μ.Χ. χρησιμοποίησε εμπρηστικά βέλη τα οποία εβαπτίζοντο σε μίγμα πετρελαίου και θείου.

Σύμφωνα με τον Masudi κάποιο Αραβα συγγραφέα γεωγράφο και ταξιδευτή στο Μπακού υπήρχε παραγωγή πετρελαίου τον 10ο αιώνα το οποίο πλήν τοπικών καταναλώσεων μετεφέρετο σε δερμάτινους σάκους φορτωμένους σε καμήλες και επωλείτο σε άλλες γειτονικές χώρες.
Όπως γράφει ο Μasudi στο Μπακού εγένετο τότε παραγωγή δυο τύπων πετρελαίου ένας τύπος λευκός και ένας κίτρινος και σε ορισμένες πετρελαιοπηγές παράγετο και πετρέλαιο χρώματος μπλέ και μαύρου.

Τον 13ο αιώνα ο Μarko Polo ο Ιταλός ταξιδευτής ο οποίος περιόδευσε και έζησε στην Ινδία Κίνα Περσία και άλλες χώρες όπως η Γεωργία και η Αρμενία αναφέρει παραγωγή πετρελαίου στις χώρες που περιβάλλουν την Κασπία Θάλασσα από τις οποίες το πετρέλαιο μεταφέρετο φορτωμένο σε καμήλες από τα σύνορα της Γεωργίας προς γειτονικές χώρες.

Από τις πληροφορίες αυτές προκύπτει ότι η πρώτη στην ιστορία παραγωγής και εμπορίας πετρελαίου σημειώθηκε στις χώρες πέριξ της Κασπίας Θαλάσσης στις οποίες και σήμερα σημειώνεται έντονη εξορυκτική δραστηριότητα πετρελαίου. Στις περιοχές αυτές ανεβρέθησαν από Άραβες αρχαιολόγους αμφορείς μεταφοράς πετρελαίου χωρητικότητας 15 λίτρων σε μικρό βάθος στην ακτή.

Από τις ανωτέρω καταγραφές προκύπτει ότι η πρώτη παραγωγή και χρήση πετρελαίου σημειώθηκε 1000 χρόνια πρίν από την σημερινή εποχή στην περιοχή του Μπακού και σε γειτονικές χώρες των ακτών της Κασπίας Θαλάσσης.

Ενας τύπος εκσκαφής που χρησιμοποιείτο στην αρχαιότητα για άντληση πετρελαίου ήτο φρέαρ ορθογώνιας διατομής σε βάθος 20 έως 30μ. εκσκαπτόμενο κατά βαθμίδες μέχρι συναντήσεως του πετρελαιοφόρου στρώματος.

Ένα τέτοιο φρέαρ στην περιοχή Ασφαιρο του Καυκάσου μπορούσε να αποδώσει μέχρι 35 τον. πετρελαίου ανά ημέρα ή 12.800τον/ετος.

Οι προηγουμένως περιγραφείσες εφαρμογές και αντλήσεις πετρελαίου συνεχίσθηκαν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Στην Ρωσία η πρώτη κατασκευή φρέατος αντλήσεως πετρελαίου έγινε από τον Μηχανικό F. Semenov στην περιοχή Bibi Eibet της Χερσονήσου Ασφαιρου στον Καύκασο. Φρέατα του τύπου αυτού κατασκευάσθηκαν και στις περιοχές γύρω από την Κασπία θάλασσα με ημερήσια απόδοση έως 32 τον/ημέρα.

Την ίδια περίπου εποχή δηλαδή στα μέσα του 19ου αιώνα σημειώθηκε και η πρώτη κατασκευή σωληνωτού φρέατος άντλησης πετρελαίου στην πολιτεία της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ το έτος 1859 από τον Μηχανικό Ε.Drake . Η περίοδος 1859-1900 ονομάσθηκε εποχή της κηροζίνης αλλά η μεγάλη εξέλιξη αρχίζει από τις αρχές του 20ου αιώνα με την εφεύρεση και ανάπτυξη των μηχανών εσωτερικής καύσης που ονομάσθηκε ως εποχής της γκαζολίνης (βενζίνη).

Εκτός από τις μηχανές εσωτερικής καύσης το πετρέλαιο βρίσκει εφαρμογές στην βιομηχανία των πετροχημικών που είναι βιομηχανικά προϊόντα με βάση το πετρέλαιο.

Σήμερα η κύρια εφαρμογή του πετρελαίου είναι στην παραγωγή ενέργειας στην οποία το 50% της παραγόμενης ενέργειας στις ΗΠΑ προέρχεται από το πετρέλαιο.

Read More

ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Αναστάτωση προκάλεσαν στον ακαδημαϊκό κόσμο οι αποκαλύψεις του Καθηγητή Τανέρ Ακτσάμ για τις προσπάθειες της Τουρκίας να χρηματοδοτήσει έρευνες που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα αναφορικά με τη γενοκτονία των Αρμενίων. Οι εν λόγω προσπάθειες φέρνουν στο φως το πραγματικό πρόσωπο της Άγκυρας και προκαλούν ανησυχία.

Την εβδομάδα που πέρασε, γνωστός δημοσιογράφος της αρμενικής διασποράς, ο Χαρούτ Σασουνιάν, σε άρθρο του μας πληροφορεί για το περιεχόμενο της ομιλίας του Καθηγητή Τανέρ Ακτσάμ στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Glendale, της πολιτείας της Αριζόνα. Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Τανέρ Ακτσάμ, από τους λίγους τούρκους διανοούμενους που έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία που διαπράχτηκε εις βάρος των Αρμενίων στις αρχές του περασμένου αιώνα από τους Νεότουρκους, επεσήμανε ότι «η Τουρκία ακολουθεί μία συστηματική και άκρως επιθετική πολιτική στις ΗΠΑ, επιχειρώντας να πετύχει την αμφισβήτηση και την υποτίμηση του εύρους της γενοκτονίας που υπέστησαν οι Αρμένιοι». («Ασμπαρέζ», 12/7/2011) Την καταγγελία αυτή ο Ακτσάμ τη στήριξε σε πληροφορίες που συνέλεξε από άτομο με διασυνδέσεις με το τουρκικό κατεστημένο κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία τον περασμένο Δεκέμβριο.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Ακτσάμ, στα μέσα της δεκαετίας του 2000 σε συνάντηση που είχε πανεπιστημιακός, ο οποίος εργαζόταν σε αμερικανικό ίδρυμα, με τούρκους αξιωματούχους του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, επεσήμανε ότι «η Άγκυρα δε διέθετε συγκεκριμένο ακαδημαϊκό πρόγραμμα για να αντιμετωπίσει τους ισχυρισμούς των Αρμενίων» και ότι «αυτοί είχαν ήδη επικρατήσει». Ο εν λόγω καθηγητής συνέστησε το τουρκικό κράτος να χρηματοδοτήσει τη διεξαγωγή «έρευνας» και τη συγγραφή βιβλίων τα οποία θα υποστηρίζουν ότι «η γενοκτονία των Αρμενίων στην πραγματικότητα δεν ήταν γενοκτονία, σπέρνοντας έτσι την αμφιβολία και δημιουργώντας σύγχυση στη διεθνή κοινή γνώμη». Οι τουρκικές αρχές, σύμφωνα με τον Ακτσάμ, δέχτηκαν την εισήγηση του Καθηγητή και μετέφεραν σημαντικά χρηματικά ποσά στις ΗΠΑ. Επιπλέον, ο Ακτσάμ αναφέρει ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες που απέκτησε, η Άγκυρα διαθέτει έγγραφα και παραστατικά που αποδεικνύουν την χρηματοδότηση καθηγητών, οι οποίοι δέχτηκαν να συγγράψουν βιβλία που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.

Ως εδώ οι αποκαλύψεις του Ακτσάμ δεν προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση στους παρατηρητικούς αναγνώστες και ειδικούς. Γνωστές είναι, άλλωστε, οι έρευνες που είχε διεξάγει στο θέμα αυτό διαπρεπής έλληνας πανεπιστημιακός στις ΗΠΑ πριν από δύο περίπου δεκαετίες, ο οποίος αποκάλυπτε τα πάρε δώσε πανεπιστημιακών, όπως ο Justin McCarthy, με το τουρκικό κράτος. Το στοιχείο όμως που ανέβασε τους τόνους ετούτη τη φορά και προκάλεσε τον εκνευρισμό στην Τουρκία και στην ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ, ήταν η αναφορά σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Ο Ακτσάμ τόλμησε να καταγγείλει ορισμένους γνωστούς πανεπιστημιακούς ως συνεργάτες του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι συμβάλουν στην προώθηση των τουρκικών θέσεων. Σύμφωνα με τον Ακτσάμ στους εν λόγω πανεπιστημιακούς συγκαταλέγονται ερευνητές όπως ο Hakan Yavuz του Πανεπιστημίου της Utah, ο Guenter Lewy του Πανεπιστημίου της Massachussets, ο Jeremy Salt του Πανεπιστημίου Bilkent της Άγκυρας και ο Edward J. Ericson του Ναυτικού Κολεγίου της Virginia, οι οποίοι έπλασαν το εγκώμιο του πρόσφατου βιβλίου του Michael Gunter με τίτλο ‘Armenian History and the Question of Genocide’ (Η Αρμενική Ιστορία και το Ζήτημα της Γενοκτονίας) που κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις Palgrave Macmillan. Ο Hakan Yavuz σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ημερήσια «Βατάν» απέρριψε την μομφή του Ακτσάμ και δήλωσε ότι «ως γνήσιοι πανεπιστημιακοί τα εισοδήματά τους προέρχονται από τα ακαδημαϊκά ιδρύματα που απασχολούνται» σε αντίθεση με τον Ακτσάμ, ο οποίος, σύμφωνα με τον Yavuz, εργάζεται σε αρμενικών συμφερόντων ίδρυμα. («Βατάν», 14/7/2011) Ο Yavuz συμπλήρωσε ακόμη ότι θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη και ότι έχουν έλθει σε συνεννόηση με τους πιο έμπειρους δικηγόρους, οι οποίοι προφανώς θα ισχυριστούν ότι οι εν λόγω καταγγελίες του Ακτσάμ βάλλουν την «ακαδημαϊκή ελευθερία» των καθηγητών κι ας έχουν λειτουργήσει στην προκειμένη περίπτωση αντιδεοντολογικά.

Η γενναία και έντιμη στάση του Ακτσάμ έρχεται να μας επιβεβαιώσει το άμεσο ενδιαφέρον του τουρκικού κατεστημένου για την έρευνα και τις εκδοτικές δραστηριότητες στον τομέα της Ιστορίας, αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το εν λόγω ενδιαφέρον του τουρκικού βαθέως κράτους αποσκοπεί στην υπεράσπιση όχι τόσο της επιστημονικής αλήθειας, αλλά μάλλον της διατήρησης της ανυποχώρητης στάσης της Άγκυρας, η οποία είναι απόρροια τόσο των ισχυρών διασυνδέσεών της με τα ισχυρά κέντρα εξουσίας όσο και της προπαγανδιστικής μηχανής που έχει στήσει. Το θέμα μας αφορά άμεσα, καθώς εκκρεμούν πάμπολλες υποθέσεις νομικού και ιστορικού χαρακτήρα που παραμένουν της επίλυσή τους, όπως η εισβολή και παράνομη κατοχή της Κύπρου και τα επακόλουθά της, οι εκβιαστικές και αστήρικτες διεκδικήσεις στο Αιγαίο, οι προκλήσεις στην Ελληνική Θράκη, οι περιουσίες των ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο και τέλος η αποκατάσταση της αλήθειας για τα εκατομμύρια ξεριζωμένων από την Καθ’ ημάς Ανατολή… Όταν η Άγκυρα έχει προσεταιριστεί με τέτοια άνεση ακαδημαϊκούς της «υπερδύναμης», θα πρέπει κανείς να αναρωτηθεί για τις σχέσεις που ενδέχεται να έχει συνάψει με πολιτικο-ακαδημαϊκούς κύκλους χωρών έναντι των οποίων εγείρει διεκδικήσεις…

Read More