ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Πύραυλος εδάφους – αέρος από τουρκική βάση χτυπάει δύο πολεμικά αεροπλάνα...
της Τουρκίας που ίπτανται στο Αιγαίο και αμέσως το αρχηγείο αεροπορίας της Άγκυρας «φορτώνει» την κατάρριψη των δύο αεροπλάνων σε ελληνικά πυρά. Ξεκινάει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Αποβατικές ομάδες Τούρκων κομάντος αποβιβάζονται στις Οινούσες που βρίσκονται στο δίαυλο Χίου – Τσεσμέ στην είσοδο σχεδόν του στρατηγικού κόλπου της Σμύρνης.

Πριν φτάσει ο ελληνικός στόλος για να αποκρούσει τους εισβολείς οι Τούρκοι κάνουν αποβατικές ενέργειες σε Θύμαινα , Φούρνους και Άγιο Μηνά της Ικαρίας.
Ο τρίτος στόχος των Τούρκων είναι η κατάληψη της Λέρου. Οι ελληνικές δυνάμεις για αντιπερισπασμό επιτίθενται σε ευρεία κλίμακα στον Έβρο.
Η πόρτα του «φρενοκομείου» έχει ανοίξει από τους Τούρκους στρατηγούς. Το πολεμικό αυτό σενάριο βρέθηκε στη ναυτική βάση του Γκιολτσούκ όπου έγγραφα και σχέδια της συνωμοσίας των Κεμαλικών στρατηγών που ήταν μπλεγμένοι στο σχέδιο πραξικοπήματος «βαριοπούλα» με στόχο την ανατροπή Ερντογάν, αποκάλυπταν τη δημιουργία μιας προκατασκευασμένης κρίσης με την Ελλάδα.

Το παράρτημα αυτό του σχεδίου «Βαριοπούλα» είχε το κωδικό όνομα suga, όπου φαίνεται από το 2002 υπήρχε ομάδα 31 ανωτέρων αξιωματικών του τουρκικού στρατού με αρχηγό των υποναύαρχο Αχμέτ Σεγιάζ Ογκούτσου, που στόχος ήταν να σχεδιάσουν μια ναυτική κρίση τύπου Ιμίων στα ελληνικά νησιά.

Τελικά το σχέδια suga στην οριστική του μορφή το έκανε ο διοικητής ναυτικών δυνάμεων της Σμύρνης, Οσντέν Ορνέσκ.

Πριν από 10 μέρες η τουρκική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ» με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της επιβεβαίωσε την προβοκάτσια που ετοιμαζόταν σε βάρος τη Ελλάδας και το σχέδιο suga που τελικά δεν εφαρμόστηκε γιατί αποκαλύφθηκε η συνομωσία της «βαριοπούλας». Αυτή την στιγμή αποτελεί υλικό της δικαστικής έρευνας στην Τουρκία κατά της στρατιωτικής ηγεσίας που ήθελε θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα για να ανατρέψει τον Ερντογάν.

Read More

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΑΛΕΙ ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΣΥΝΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΥΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΙΣΩΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Δεν εκπλησσόμαστε καθόλου που αρκετοί στην Ελλάδα παρουσιάζουν την επιστολή μας ως “απειλή” κατά του προσώπου σας.
Στη χώρα που η λογοδοσία των πολιτικών χαρακτηρίζεται “ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής” και συγκαλύπτονται κολοσσιαία σκάνδαλα (Siemens, υποκλοπές, Βατοπέδι κ.ο.κ.) και στην οποία κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης χαρακτηρίζουν πιστοποιημένους ρατσιστές ως “σοβαρούς συνομιλητές” δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα λιγότερο. Μη νομίζετε όμως ότι αστειευτήκαμε όταν σας είπαμε ότι θα ενημερωθεί όλη η υφήλιος για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής σας.
Και δε θα περιοριστούμε σ’εσάς, αυτό σας το υποσχόμαστε. Οι πολίτες όλου του κόσμου θα ενημερωθούν για τα πεπραγμένα όλων των κυβερνήσεων: και των δικών σας και της Νέας Δημοκρατίας. Σε αντίθεση μ’εσάς, δεν έχουμε ανάγκη πληροφοριοδότες. Όσα χρειαζόμαστε έχουν ήδη δημοσιευτεί σε πληθώρα δημοσιογραφικών πηγών. Εμείς αυτό που θα κάνουμε – και το ξεκινήσαμε ήδη – είναι να μεταφράσουμε αυτές τις πληροφορίες που έτσι κι αλλιώς είναι διαθέσιμες σε κάθε ενδιαφερόμενο με μια απλή αναζήτηση στην αρθρογραφία των εφημερίδων, ώστε να σπάσει το γλωσσικό φράγμα και οι αγγλόφωνοι αναγνώστες να δουν επιτέλους τι άνθρωποι αποφασίζουν για τις τύχες του Ελληνικού λαού τις τελευταίες δεκαετίες. Και αν θεωρείτε απειλή το να μάθουν οι εκτός Ελλάδας τι γίνεται εντός Ελλάδας, τότε πραγματικά δεν κάνετε για το αξίωμα που κατέχετε.
Μερικοί είπαν ότι σας… εκβιάζουμε. Αμ δε! Ο εκβιασμός προϋποθέτει αντάλλαγμα με τη μορφή προσωπικού οφέλους. Εμείς δε ζητούμε κάτι τέτοιο. Απαιτούμε εντιμότητα, διαφάνεια και σεβασμό προς τις ελευθερίες των πολιτών. Απαιτούμε να σταματήσει ο οχετός των τηλεοπτικών παραθύρων με τους διάφορους σχολιαστές που, σε (τεχνητά, αρκετές φορές) έξαλλη κατάσταση, εμποτίζουν τους πολίτες με φόβο και μίσος. Μια σωστή κοινωνία δε μπορεί να στηρίζεται στο φόβο, ούτε στο μίσος κι εσείς, που ηγείστε ενός κόμματος που θέλει να λέγεται σοσιαλιστικό, το γνωρίζετε πολύ καλά.
Ανεβήκατε στην εξουσία μιλώντας για ελευθερίες, για δικαιώματα κλπ. Το μόνο που είδαμε από τότε ήταν βίαιη καταστολή και περιστολήελευθεριών. Είδαμε προπαγάνδιση της τρομολαγνείας. Σε ό,τι αφορά δε το διαδίκτυο, συνεχίζετε να συντηρείτε τη συζήτηση που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί σας της Δεξιάς για κατάργηση της ανωνυμίας στο διαδίκτυο, για “πιστοποίηση” και “ταυτοποίηση” των ιστολογίων. Από τον κύριο Αχμαντινετζάντ πήρατε αυτές τις ιδέες κ. Παπανδρέου; Ακόμα δεν καταλάβατε τη διαφορά μεταξύ ιστολογίων και δημοσιογραφίας; Κι ενώ στρέφεστε ως κυβέρνηση κατά του δικαιώματος οποιουδήποτε να σας ασκήσει κριτική, δέχεστε ασμένως, αν και σας είναι γνωστοί οι δράστες, τη διάπραξη των εγκλημάτων της απειλής κατά ζωής, της συκοφαντικής δυσφήμησης, της παραβίασης του αντιρατσιστικού νόμου, της παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (η τελευταία διανθισμένη με πλήθος απειλών κατά ζωής και με προτροπές σε τέλεση βίαιων εγκλημάτων) από το σύνολο των εθνικιστικών ιστολογίων που πρόσκεινται στο ΛΑ.Ο.Σ. και στις νεοναζιστικές οργανώσεις.
Ναι κ. Παπανδρέου, η κυβέρνησή σας γνωρίζει τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται – με τις ευλογίες του πολιτικού κόσμου - στο χώρο του διαδικτυακού εκφοβισμού. Θέλετε μήπως να κατονομάσουμε ιστολόγια και ιστοσελίδες; Θα χρειαστεί να φτιάξουμε μια πολύ μεγάλη λίστα. Θέλετε να κατονομάσουμε πρόσωπα; Έχει ήδη γίνει – όχι από εμάς. Έχουν γίνει καταγγελίες, και μάλιστα επώνυμες, για τη δράση αυτών των ατόμων; Ναι. Πολλές. Η αντίδρασή σας ποια ήταν; Σιωπή και απραξία. Γιατί άραγε;
Ήρθε η ώρα να σας θέσουμε ορισμένα ερωτήματα κ. Παπανδρέου:

1. Όταν οι κυβερνήσεις Σημίτη διέπρατταν παρανομίες από τις οποίες εσείς τώρα αποστασιοποιείστε, ψηφίσατε έστω και μία φορά υπέρ αυτών στη βουλή;
2. Ένας άνθρωπος που ψηφίζει (δηλαδή συνυπογράφει) ως βουλευτής υπέρ της διάπραξης παρανομιών από τις οποίες ζημιώνεται η χώρα φέρει ή δεν φέρει την ευθύνη της ψήφου και της υπογραφής του;
3. Για ποιο λόγο άραγε ένας λογικός και έντιμος άνθρωπος που συμμετέχει σε μία κυβέρνηση θα ψήφιζε υπέρ της διάπραξης παρανομιών;
4. Μήπως για λόγους κομματικής πειθαρχίας;
5. Μήπως λόγω άγνοιας;
6. Μήπως λόγω σύμπλευσης και συνέργειας σε αυτές τις παρανομίες;
7. Ας πάρουμε τις δυο πρώτες, από τις τρεις, ενδεχόμενες αιτίες ψήφισης υπέρ παρανομιών, γιατί η υπόθεση σηκώνει συζήτηση.
8. Είναι σύμφωνη με το Δημοκρατικό πολίτευμα και το Σύνταγμα η “κομματική πειθαρχία”, ειδικά μάλιστα όταν επισείεται το φόβητρο της διαγραφής από την κοινοβουλευτική ομάδα;
9. Επεκτείνουμε το 8ο ερώτημα και φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη σας και τη μνήμη των πολιτών: είναι δημοκρατική η εκ μέρους σας απειλή διαγραφής και διαγραφή βουλευτών που δεν ήθελαν ή/και δεν ψήφισαν υπέρ του Μνημονίου;
10. Θεωρείτε, με άλλα λόγια, ότι είστε δημοκράτης τη στιγμή που απαιτείτε οι βουλευτές σας, με την απειλή και το φόβο της διαγραφής, να υπακούν στη δική σας γραμμή;
11. Πάμε τώρα στο ζήτημα της άγνοιας: είναι ποτέ δυνατόν ένας ενήλικος άνθρωπος και μάλιστα βουλευτής, υπεύθυνος για τις τύχες της πατρίδας του, να μη γνωρίζει τι ακριβώς ψηφίζει;
12. Σε περίπτωση που αυτό που ψηφίζει είναι παράνομο και παρ’ελπίδα αναζητηθούν κάποτε ευθύνες, θα μπορέσει ποτέ να επικαλεστεί στο δικαστήριο την “άγνοια”;
13. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι, σε θέματα ελευθερίας του Τύπου (κυρίως λόγω του τυποκτόνου νόμου που θέσπισε ο νυν υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος) η Ελλάδα βρέθηκε το 2010 στην 70 θέση της παγκόσμιας κατάταξης, πίσω απ’όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;(Europe falls from its pedestal, no respite in the dictatorships

“Our latest world press freedom index contains welcome surprises, highlights sombre realities and confirms certain trends,” Reporters Without Borders secretary-general Jean-François Julliard said as his organisation issued its ninth annual index today. “More than ever before, we see that economic development, institutional reform and respect for fundamental rights do not necessarily go hand in hand. The defence of media freedom continues to be a battle, a battle of vigilance in the democracies of old Europe and a battle against oppression and injustice in the totalitarian regimes still scattered across the globe.

“We must salute the engines of press freedom, with Finland, Iceland, Netherlands, Norway, Sweden and Switzerland at their head. We must also pay homage to the human rights activists, journalists and bloggers throughout the world who bravely defend the right to speak out. Their fate is our constant concern. We reiterate our call for the release of Liu Xiaobo, the symbol of the pressure for free speech building up in China, which censorship for the time being is still managing to contain. And we warn the Chinese authorities against taking a road from which there is no way out.

“It is disturbing to see several European Union member countries continuing to fall in the index. If it does not pull itself together, the European Union risks losing its position as world leader in respect for human rights. And if that were to happen, how could it be convincing when it asked authoritarian regimes to make improvements? There is an urgent need for the European countries to recover their exemplary status.

“We are also worried by the harsher line being taken by governments at the other end of the index. Rwanda, Yemen and Syria have joined Burma and North Korea in the group of the world’s most repressive countries towards journalists. This does not bode well for 2011. Unfortunately, the trend in the most authoritarian countries is not one of improvement.”

European Union loses its leadership status

Reporters Without Borders has repeatedly expressed its concern about the deteriorating press freedom situation in the European Union and the 2010 index confirms this trend. Thirteen of the EU’s 27 members are in the top 20 but some of the other 14 are very low in the ranking. Italy is 49th, Romania is 52nd and Greece and Bulgaria are tied at 70th. The European Union is not a homogenous whole as regards media freedom. On the contrary, the gap between good and bad performers continues to widen.

There has been no progress in several countries where Reporters Without Borders pointed out problems. They include, above all, France and Italy, where events of the past year – violation of the protection of journalists’ sources, the continuing concentration of media ownership, displays of contempt and impatience on the part of government officials towards journalists and their work, and judicial summonses – have confirmed their inability to reverse this trend.

Northern Europe still at the top

Several countries share first place in the index again. This year it is Finland, Iceland, Netherlands, Norway, Sweden and Switzerland. They have all previously held this honour since the index was created in 2002. Norway and Iceland have always been among the countries sharing first position except in 2006 (Norway) and 2009 (Iceland). These six countries set an example in the way they respect journalists and news media and protect them from judicial abuse.

They even continue to progress. Iceland, for example, is considering an exemplary bill, the Icelandic Modern Media Initiative (IMMI), that would provide a unique level of protection for the media. Sweden distinguishes itself by its Press Freedom Act, which has helped to create a particularly favourable climate for the work of journalists, by the strength of its institutions and by its respect for all those sectors of society including the media whose role in a democracy is to question and challenge those in positions of power.

Ten countries where it is not good to be a journalist

In recent years, Reporters Without Borders drew particular attention to the three countries that were always in the last three positions – Eritrea, North Korea and Turkmenistan. This year, a bigger group of ten countries – marked by persecution of the media and a complete lack of news and information – are clumped together at the bottom. The press freedom situation keeps on deteriorating in these countries and it is getting harder to say which is worse than the other. The difference between the scores of the “best” and worst of the last 10 countries was only 24.5 points this year. It was 37.5 points in 2009 and 43.25 points in 2007.

It is worth noting that, for the first time since the start of the index in 2002, Cuba is not one of the 10 last countries. This is due above all to the release of 14 journalists and 22 activists in the course of the past summer. But the situation on the ground has not changed significantly. Political dissidents and independent journalists still have to deal with censorship and repression on a daily basis.

Freedom is not allowed any space in Burma, where a parliamentary election is due to be held next month, and the rare attempts to provide news or information are met with imprisonment and forced labour.

Finally, in Afghanistan, Pakistan, Somalia and Mexico, countries either openly at war or in a civil war or some other kind of internal conflict, we see a situation of permanent chaos and a culture of violence and impunity taking root in which the press has become a favourite target. These are among the most dangerous countries in the world, and the belligerents there pick directly on reporters such as French TV journalists Stéphane Taponier and Hervé Ghesquière, who have been held hostage in Afghanistan for the past 300 days.

Economic growth does not mean press freedom

The BRICs – Brazil, Russia, India and China – may all be at a roughly similar stage of economic development but the 2010 index highlights major differences in the press freedom situation in these countries. Thanks to favourable legislative changes, Brazil (58th) has risen 12 places in the past year, while India has fallen 17 places to 122nd. Russia, which had a particularly deadly preceding year, is still poorly placed at 140th. Despite an astonishingly vibrant and active blogosphere, China still censors and jails dissidents and continues to languish in 171st place. These four countries now shoulder the responsibilities of the emerging powers and must fulfil their obligations as regards fundamental rights.

Heavy falls

The Philippines, Ukraine, Greece and Kyrgyzstan all fell sharply in this year’s index. In the Philippines this was due to the massacre of around 30 journalists by a local baron, in Ukraine to the slow and steady deterioration in press freedom since Viktor Yanukovych’s election as president in February, in Greece to political unrest and physical attacks on several journalists, and in Kyrgyzstan to the ethnic hatred campaign that accompanied the political turmoil.

The changes are unfortunately often deceptive. Some countries have risen sharply in the index this year but in fact all they have done is recover their traditional position after a particularly difficult if not disastrous 2009. This is the case with Gabon, which rose 22 places, South Korea (+27) and Guinea-Bissau (+25).)
14. Θεωρείτε δημοκρατική μια χώρα που ψεκάζει τους πολίτες της με χημικά όπλα (τα γνωστά σε όλους μας “δακρυγόνα”) που η χρήση τους σε πολεμικές επιχειρήσεις αποτελεί έγκλημα πολέμου;
15. Είναι δημοκρατική άραγε μια χώρα που αντιμετωπίζει το λαό της ως “εσωτερικό εχθρό” του οποίου οι αντιδράσεις πρέπει να κατασταλούν διά της βίας (π.χ. Κερατέα);
16. Είναι άραγε δημοκρατική η νοοτροπία της κυβέρνησης μιας χώρας που αντιμετωπίζει τους πολίτες ως “εσωτερικό εχθρό” και χρησιμοποιεί βία εναντίον τους;
17. Είστε υπερήφανος για το γεγονός ότι αρκετά στελέχη των ΜΑΤ δηλώνουν ανοιχτά ότι είναι νεοναζί και μάλιστα καμαρώνουν γι’αυτό;
18. Επανερχόμαστε στο θέμα του διεθνούς πολιτικού φορέα στον οποίο είστε πρόεδρος (και του οποίου το όνομα δεν καταδεχόμαστε πλέον ούτε καν να αναφέρουμε): Τόσα χρόνια, δε βλέπατε τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα βασανιστήρια στα καθεστώτα του Μπεν Αλί και του Μουμπάρακ; Γιατί σωπαίνατε όλοι;
19. Τι γνώμη σχηματίζετε για έναν επιχειρηματία ή για έναν πολιτικό που, για να πάει οπουδήποτε, χρειάζεται ένα στρατό ολόκληρο να τον φυλάει από τους πολίτες;

Δεν περιμένουμε βέβαια να μας απαντήσετε σοβαρά. Το πολύ-πολύ να βγει ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και να πει τα κλασικά περί “ανωνύμων απειλών”, “απόπειρας τρομοκράτησης” κλπ. Αυτά όμως είναι ανοησίες. ΕμείςΔΕΝ έχουμε ούτε πυροβόλα όπλα, ούτε βόμβες οποιουδήποτε είδους, ούτε μαχαίρια, ούτε τσεκούρια (ούτε καν αυτοσχέδια τσεκούρια), ούτε ρόπαλα, ούτε καδρόνια, ούτε σιδερογροθιές, ούτε λοστούς: δεν έχουμε στη διάθεσή μας ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ που να μπορεί να προκαλέσει την παραμικρή σωματική βλάβη. Τα όπλα μας, κύριε Παπανδρέου, είναι η γνώση της αγγλικής γλώσσας (που είναι η lingua franca της εποχής μας), ένα λεξικό οικονομικών όρων και ένα καλό αρχείο άρθρων που δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό και διεθνή Τύπο, σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια, καθώς και σε έγκυρες ιστοσελίδες και ιστολόγια. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΜΑΣ. Και θα τα χρησιμοποιήσουμε κ. Παπανδρέου – ήδη, ακριβώς για να μη δώσουμε σε κανέναν καλοθελητή το δικαίωμα να μας συκοφαντήσει, κάθε κείμενο που δημοσιεύουμε έχει από κάτω και την αγγλική μετάφραση, συχνά εμπλουτισμένη με πληροφορίες που ένας αλλοδαπός δεν έχει στη διάθεσή του για την Ελλάδα και φροντίζουμε να δίνουμε και παραπομπές.
Έτσι, θα σας καθησυχάσουμε και από το φόβο σας μην τυχόν και υπήρξαν διαρροές στελεχών σας προς εμάς ή δική μας προσπάθεια να αποσπάσουμε με “παράνομο” τρόπο πληροφορίες. Δεν υπάρχει καμία τέτοια ανάγκη. Μπορούμε πολύ εύκολα να βρούμε ό,τι χρειαζόμαστε, ακόμη και από τα στοιχεία που δίνει το ίδιο το κράτος για την ασκούμενη πολιτική.
Ναι κ. Παπανδρέου, έχουμε ήδη ξεκινήσει τις μεταφράσεις άρθρων που αφορούν την πολιτική που ασκήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια σε οικονομικά θέματα, σε θέματα πολιτικών ελευθεριών και σε θέματα διαχείρισης του δημόσιου χρήματος. Τι σκοπεύετε να κάνετε γι’αυτό κ. Παπανδρέου; Να ποινικοποιήσετε την εκμάθηση ξένων γλωσσών, την ανάγνωση εφημερίδων και διαδικτυακών ιστοσελίδων και τη μετάφραση κειμένων; Να ζητήσετε από τη Wall Street Journal, τη Guardian, το Zerohedge, το Russia Today, την “Ελευθεροτυπία”, την “Καθημερινή”, το “Ποντίκι” και από σωρεία ελληνικών και ξένων ιστολογίων και ιστοσελίδων οικονομικού ενδιαφέροντος να πάψουν να δημοσιεύουν κείμενα επειδή υπάρχει κίνδυνος οι Anonymous να τα μεταφράσουν, να τα αναδημοσιεύσουν και να δείξουν στους αγγλόφωνους αναγνώστες πόσο καταστροφική πολιτική ασκήσατε; Μήπως θα επιχειρήσετε να λογοκρίνετε τον Mark Weisbrot, τον Joseph Stiglitz, ή τον Richard D. Wolff; Για να μας αφοπλίσετε, κ. Παπανδρέου, θα πρέπει ή να προβείτε στη φυσική μας εξόντωση (ε, όλο και κάποιος Κορκονέας θα βρεθεί) ή να καταστείλετε την ελευθερία του λόγου όλων όσων έχουν σπουδάσει οικονομικά σ’αυτόν τον πλανήτη!
Να ξέρετε ότι δε θα είμαστε εμείς που θα ξεσηκώσουμε το λαό. Ο λαός ήδη έχει αρχίσει να ξεσηκώνεται, πολύ πριν αποφασίσουμε εμείς να ασχοληθούμε με το όλο ζήτημα, πολύ πριν αποφασίσουμε να ενταχτούμε στο κίνημα των Anonymous. Με απλά λόγια, τον λαό θα τον ξεσηκώσετε εσείς που τον εξαθλιώνετε, τον προσβάλλετε, τον συκοφαντείτε και τον τρομοκρατείτε. Ξέρετε τι θα ξεσηκώσει το λαό εναντίον σας; Η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου. Η επερχόμενη δραματική επιδείνωση του αριθμού των θανάτων, ειδικά στην ύπαιθρο, από έλλειψη χρημάτων για θέρμανση (fuel poverty) στη χώρα μας (ήδη βρισκόμαστε σε ανησυχητικά κακή θέσηπριν αποφασίσετε να εξισώσετε – με εντολή τίνος; – τις τιμές του πετρελαίου θέρμανσης με αυτές του πετρελαίου κίνησης (http://www.ucd.ie/gpep/research/archivedworkingpapers/2002/02-04.pdf) – δείτε επίσης καιαυτό ( http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1732295/pdf/v057p00784.pdf) το αποκαλυπτικό άρθρο του J D Healy στο Journal of Epidemiology & Community Health), η οποία θα ενταθεί με τα νέα, αυξημένα τιμολόγια της ΔΕΗ που στρέφονται κατά της μικρής κατανάλωσης (δηλαδή κατά των πολιτών εκείνων που είτε είναι ήδη φτωχοί είτε τους κάνατε φτωχούς) και μάλιστα παρά τις προς την αντίθετη κατεύθυνση παραινέσεις στο EU Business News (The transition from a fossil fuel economy to a renewable one, and the use of low-carbon bridge technologies like nuclear power and carbon capture and storage (CCS), will cost billions.

Ed Miliband, UK Energy Secretary, said recently: “you can have cheap energy, or you can have clean energy, but you can’t yet have cheap, clean energy”. By 2040 or 2050 renewable energy from the sun or the wind or the waves or the tides will be less expensive than coal and oil are today, and there will be massive improvements in energy security, which will have financial as well as many other advantages. It will no longer be necessary for the US and UK to invade countries like Iraq to get at the oil. But the transition from a fossil fuel economy to a renewable one, and the use of low-carbon bridge technologies like nuclear power and carbon capture and storage (CCS), will cost billions.

Should this transitional cost be paid out of taxation receipts, or via fuel bills? Higher fuel bills encourage energy efficiency, but have a significant social impact: poor people living in leaky buildings sometimes cannot afford to keep warm, and each winter many of them die. This is a greater problem in the UK, given the very poor state of the housing stock, than it is in colder countries such as Scandinavia. This is not surprising, since Scandinavia performs better on most issues than does the UK. More surprising is that winter fuel deaths are proportionately higher in the UK than in Russia.

In theory, therefore, the cost should be paid out of progressive taxation like income tax. But in practice, we cannot afford to wait until governments have got their deficits under control before beginning the low-carbon transition. Much of the money will have to be collected via fuel bills. This can be through explicit levies, as the UK government is now proposing to fund CCS, or through cap-and-trade schemes such as the EU Emissions Trading System, or through a Feed-in Tariff/net metering, or through a Renewable Obligation/Renewable Portfolio Standard. These will all increase fuel prices.

‘Fuel poverty’ – the name given to the situation in which people have to spent more than 10% of their income on fuel – is prevalent in the UK, mainly because of the awful state of the building stock. The Government has set targets to reduce this, but the targets will be missed (see article by Prashant Vaze). Fuel poverty will be a major issue for whichever UK government is elected in 2010, and if it is the Conservatives they will be well aware of this. Party leader David Cameron was an Adviser to the Treasury when the last Conservative government put Value Added Tax onto domestic fuel, and this caused enormous (and legitimate) opposition.

So what should be done to control fuel poverty during the low-carbon transition? Overall, redistribution of wealth is greatly needed in the UK: fuel poverty is just one form of poverty, and levels of inequality have actually increased during 12 years of Labour government. But there are three specific steps on fuel poverty that any government should take:

1. Prevent energy companies collecting higher tariffs from poor customers than from rich ones. Those who pay by direct debit have a lower tariff than those who do not – possibly because they do not have a bank account. Those who pay in advance by pre-payment metres, possibly to help control their budget, pay higher tariffs still. This is unacceptable. Energy companies may argue that the costs of operating pre-payment metres are higher, and that these costs need to be recovered. But the costs could and should be recovered from all customers, not just the poor. Cross-subsidy from rich and middle-income customers to poor customers is entirely justifiable.

2. Require energy companies to offer a lower tariff to those identified as vulnerable to fuel poverty. In the UK, utilities offer Social Tariffs to such people. These are voluntary – though introduced only after extensive ‘negotiation’ with government. Government has now said that in future they will be mandatory, and an Energy Bill that would make them mandatory is now before the UK Parliament. There are other valuable aspects to the Energy Bill, including a levy to fund CCS (which would obviously increase fuel poverty without mandatory social tariffs), so it should be supported. It will definitely pass the House of Commons, where Labour has a majority, but may not pass the unelected House of Lords, where no party has a majority.

3. Improve the private rented sector. Privately-owned properties that are rented out include the worst examples of heat inefficiency. The ‘tenant-landlord problem’ is much debated: the landlord could improve the state of the building, but the tenant pays the fuel bills. Government has talked about making it compulsory for owners to improve the energy rating of properties before letting them out, but this was met with a threat that many properties would be withdrawn from the market. A better way would be to require landlords to improve the energy rating if a tenant asks for it. Landlords wouldn’t be likely to keep properties off the market just because a tenant might ask for improvements. I live in a rented flat, with large single-glazed windows. It gets pretty cold. The cost of double-glazing would only be a couple of weeks rent.

Some fuel-poverty campaigners argue that the tariff should increase as more fuel is used, so that the first 100 units cost x, the second hundred 2x and so on. This is referred to as a rising block tariff. A scheme like this is used in California. But it would not be appropriate in the UK. Some poor people live in old, very inefficient homes. If they are retired, or unemployed, or ill, or have young children, they will need to use a lot of energy.

By Stephen Tindale)
(συγκεκριμένα λένε “Prevent energy companies collecting higher tariffs from poor customers than from rich ones” – αγγλικά ξέρετε, διαβάστε το και πείτε μας αν αυτή η παραίνεση εισακούστηκε από εσάς και τη ΔΕΗ). Η τραγική αύξηση της ανεργίας (“εσωτερική υποτίμηση” την αποκαλούν οι σύμβουλοί σας) που μεθοδεύσατε για να εκβιαστεί η κοινωνία να αποδεχτεί εργασιακούς όρους και μισθούς επιπέδου Κίνας. Η βίαιη καταστολή της οργής του. Η άδικη φορολόγηση που ευνοεί τους πάμπλουτους και τσακίζει τα χαμηλότερα (από μεσαία τάξη και κάτω) στρώματα. Οι εντεταλμένοι προπαγανδιστές των διαπλεκόμενων ΜΜΕ που έχουν κατασυκοφαντήσει όλες τις κοινωνικές τάξεις. Η προκλητική και προσβλητική συμπεριφορά των μελών της κυβέρνησής σας.Το γεγονός ότι ρίχνετε στάχτη στα μάτια του κόσμου υιοθετώντας τη ρατσιστική ρητορεία του ΛΑ.Ο.Σ., σύμφωνα με το οποίο “για όλα φταίνε οι μετανάστες και το ακαδημαϊκό άσυλο”. Και όλα αυτά είναι δικές σας επιλογές και αποτελούνπυλώνες του τρόπου με τον οποίο ΕΣΕΙΣ επιλέξατε να κυβερνήσετε. Αν λοιπόν ψάχνετε γι’αυτόν που θα ξεσηκώσει το λαό εναντίον σας, πάρτε την κυβέρνησή σας και στηθείτε όλοι μαζί μπροστά από έναν καθρέφτη.
Εμείς απλά θα πληροφορήσουμε τους πολίτες των ξένων κρατών για τηνπραγματική κατάσταση στην Ελλάδα και για τις ευθύνες σας και θα στερήσουμε από τα φερέφωνά σας και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας, καταδεικνύοντας τα ψέματά τους. Εμείς, κ. Παπανδρέου, έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας και κάναμε τις επιλογές μας. Είμαστε κατά της αστυνομοκρατίας. Είμαστε κατά της καταστολής της λαϊκής διαμαρτυρίας. Είμαστε κατά της περιστολής των πολιτικών ελευθεριών για οποιοδήποτε λόγο. Η ιδεολογία μας είναι η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου( ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1948
ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.

Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να ενθαρρύνεται η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων ανάμεσα στα έθνη.

Επειδή, με τον καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα πλαίσια μιας ευρύτερης ελευθερίας.

Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε συνεργασία με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικό σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο.

Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση,

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη Διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.
ΑΡΘΡΟ 1

'Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.
ΑΡΘΡΟ 2

Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.

Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία, ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.
ΑΡΘΡΟ 3

Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.
ΑΡΘΡΟ 4

Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.
ΑΡΘΡΟ 5

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.
ΑΡΘΡΟ 6

Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.
ΑΡΘΡΟ 7

'Ολοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. 'Ολοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.
ΑΡΘΡΟ 8

Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.
ΑΡΘΡΟ 9

Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.
ΑΡΘΡΟ 10

Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.
ΑΡΘΡΟ 11

1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
2. Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

ΑΡΘΡΟ 12

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.
ΑΡΘΡΟ 13

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.

ΑΡΘΡΟ 14

1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες.
2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.

ΑΡΘΡΟ 15

1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.

ΑΡΘΡΟ 16

1. Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του.
2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων.
3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.

ΑΡΘΡΟ 17

1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

ΑΡΘΡΟ 18

Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή της θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση θρησκευτικών τελετών.
ΑΡΘΡΟ 19

Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.
ΑΡΘΡΟ 20

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς.
2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

ΑΡΘΡΟ 21

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.

ΑΡΘΡΟ 22

Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
ΑΡΘΡΟ 23

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργεία.
2. 'Ολοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

ΑΡΘΡΟ 24

Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.
ΑΡΘΡΟ 25

1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Εχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

ΑΡΘΡΟ 26

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

ΑΡΘΡΟ 27

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του.

ΑΡΘΡΟ 28

Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.
ΑΡΘΡΟ 29

1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία.
3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.

ΑΡΘΡΟ 30

Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.)
και όσα αυτή συνεπάγεται. Τίποτα περισσότερο, αλλά και τίποτα λιγότερο. Και δε δεχόμαστε κανείς να μας κολλά ταμπέλες. Εσείς, από την άλλη, οφείλατε ως πρωθυπουργός (τώρα) και ως βουλευτής και υπουργός (παλαιότερα) να σέβεστε τη λαϊκή βούληση και να ενεργείτε σύμφωνα με τα συμφέροντα του λαού σας, όχι σύμφωνα με τα συμφέροντα ξένων τραπεζών και επιχειρήσεων που αποφάσισαν να πλιατσικολογήσουν τη χώραμας. Εσείς επιλέξατε να τοποθετηθείτε απέναντι στο λαό που σας ψήφισε και στον οποίο υποσχεθήκατε κάποια πράγματα. Εμείς είμαστε δίπλα στο λαό. Δίπλα σε κάθε λαό.
.
Είμαστε πολλοί.
Δεν συγχωρούμε.
Δεν ξεχνάμε.

Read More

ΚΡΑΤΙΚΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΑΛΛΙΩΣ......ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας, στηρίζει το δίκαιο αγώνα των πολιτών κατά του παράλογου καθεστώτος των διοδίων και θα σταθεί, όπου αυτό χρειαστεί, στο πλευρό των εννέα συναγωνιστών που κατηγορούνται.
Η Νέα Οδός Α.Ε., που της έχει παραχωρηθεί το τμήμα της Εθνικής Οδού από Μεταμόρφωση Αττικής έως Σκάρφεια Φθιώτιδας με νόμο του κράτους ψηφισμένο από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ, ζήτησε την ενεργοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών με αποτέλεσμα να ασκηθούν ποινικές διώξεις εναντίον 9 μελών της Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων & Κατοίκων Β.Α. Αττικής ενάντια στα Διόδια.
Οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν είναι η συκοφαντική δυσφήμιση, η φθορά ξένης περιουσίας, η παρακώλυση συγκοινωνιών και η παράνομη βία, για τις μαζικές συγκεντρώσεις που είχαμε πραγματοποιήσει στα Διόδια Αφιδνών πριν περίπου ένα χρόνο.
Ο τρόπος που κινήθηκε η όλη διαδικασία, ως κατεπείγουσα, η μη προσωποποίηση των κατηγοριών και η αμφίβολη νομική στήριξή τους, αποκαλύπτουν το μοναδικό λόγο της όλης προσπάθειας, που δεν είναι άλλος από την επιχείρηση κατατρομοκράτησης και ανακοπής του συνεχώς ογκούμενου κινήματος των πολιτών, που αμφισβητεί πολύμορφα τη νομιμότητα των διοδίων και την υποχρέωση των διερχόμενων οδηγών να πληρώνουν σε αυτά.
Επιχειρείται, δηλαδή, μία δίωξη φρονηματική και προσχηματική με αποκλειστικό σκοπό τον εκφοβισμό των πολιτών και ιδίως όσων πρωτοστατούν στον αγώνα για την απελευθέρωση των δημοσίων δρόμων από τα διόδια. Δυστυχώς για την εταιρεία και από το μέχρι τώρα ιστορικό της υπόθεσης, ενδείξεις τέλεσης αξιοποίνων πράξεων συντρέχουν όχι σε βάρος μας, αλλά σε βάρος της.
Οι διώξεις αυτές όχι μόνο δεν πτοούν, αλλά ενισχύουν την ενότητα στη δράση του κινήματός μας σε πανελλαδική κλίμακα.
Συνεχίζουμε, μαζί με τις χιλιάδες των πολιτών σε όλη τη χώρα, τον αγώνα μας.
Περνάμε ελεύθερα καταργώντας τις μπάρες.
Γνωρίζουμε ότι το δίκαιο είναι με το μέρος μας!

Read More

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ......

Τοῦ Ἀντωνίου Ἀ. Ἀντωνάκου
Καθηγητοῦ, Φιλολόγου
Ἱστορικοῦ, Συγγραφέως
Β΄Ἀντιπροέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐνημερώσεως
ἐπἰ τῶν Ἐθνικῶν Θεμάτων

Εἶναι γνωστὸν ὅτι ἡ μοναδικὴ περίοδος στὴν νεώτερη ἑλληνικὴ ἱστορία, ποὺ εἴχαμε κράτος ἑλληνικό, χωρὶς ἐξαρτήσεις, ἦταν ἡ περίοδος Καποδίστρια. Ὁ μεγάλος Ἕλληνας ἔδωσε ὅλη του τὴν περιουσία γιὰ τὸ ἑλληνικὸ κράτος, τὸ ὁποῖο σήμερα, διὰ τῶν αἰσχρῶν «κυβερνητικῶν μεταπολιτευτικῶν» καὶ ὄχι μόνον «ἐκπροσώπων» του, δὲν ἔχει τὸ ἄγαλμά του στὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο. Καὶ λέω «κυβερνητικῶν», διότι ἡ κάθε κυβέρνηση ὡς ἔχουσα τὴν πλειοψηφία τῶν βουλευτῶν, θὰ μποροῦσε, ἐὰν ἤθελε, νὰ νομοθετήση καὶ νὰ ἐφαρμόση τὶς ἀποφάσεις της, ὅπως ἔκανε γιὰ τὰ ἀγάλματα τῶν πολυμνημονευμένων Χαριλάου Τρικούπη, (πρωθυπουργοῦ τῆς πρῶτης πτωχεύσεως τῆς Ἑλλάδος) καὶ τοῦ Ἐλ. Βενιζέλου, (τοῦ προτείναντος τὸν σφαγέα τοῦ Ἑλληνισμοῦ Κεμάλ Ἀτατοὺρκ γιὰ Νόμπελ Εἰρήνης).
Χωρὶς κανένα ἄλλο ἐφόδιο παρὰ τὴν εὐφυΐα καὶ τὴν ἐργατικότητά του, ὁ κόμης Καποδίστριας εἶχε γίνει ὁ πλέον ἀπαραίτητος συνεργάτης τοῦ ἰσχυροτέρου ἡγεμόνος τῆς ἐποχῆς, τοῦ τσάρου Ἀλεξάνδρου. Χωρὶς νὰ εἶναι πειθήνιο ὄργανό του (ὅπως κάποιοι σημερινοὶ ἡγέτες ἀπέναντι στοὺς κοσμοεξουσιαστές), εἶχε καταφέρει νὰ τοῦ ἀποδείξη τόσο τὴν πίστη του ὅσο καὶ τὴν ἀκεραιότητα τοῦ χαρακτῆρα του καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα στὴν ἄσκηση τῶν καθηκόντων του. Μία μέρα πρὶν φύγη ἀπὸ τὸ Παρίσι ὁ Ἀλέξανδρος φώναξε τὸν Ἕλληνα διπλωμάτη καὶ τοῦ ἀνακοίνωσε τὴν ἀπόφασή του νὰ τὸν χρίση ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν δίπλα στὸν Nesselrode. Ὁ πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια ἄγνωστος κόμης, ποὺ μπῆκε στὴν ὑπηρεσία τοῦ τσάρου γιὰ νὰ μπορέση ἁπλῶς νὰ κερδίση κάτι γιὰ τὴν πατρίδα του, τοποθετήθηκε στὴν θέση τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν καὶ ἄφησε κατάπληκτες ὅλες τὶς ξένες κυβερνήσεις, οἱ ὁποῖες ἀπὸ τὴν μία ἔσπευσαν νὰ κερδίσουν τὴν εὔνοιά του, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ στείλουν τοὺς καλλίτερούς τους πράκτορες, περιμένοντας τὸ πρῶτο του λάθος. Στὴν Ἁγία Πετρούπολη ἔφθασε τὸν Γενάρη τοῦ 1816.
Ὁ τσάρος τὸν διώρισε μυστικοσύμβουλό του, κανοντάς τον τρίτο στὴν ἱεραρχία τοῦ ρωσικοῦ κράτους. Ἐπίσης τοῦ ἀνακοίνωσε πὼς ἀπὸ τὸ Παρίσι καὶ μετά, έπειδή καμμία διπλωματικὴ ἐργασία δὲν εἶχε προχωρήσει, ὅλα εἶχαν παραπεμφθῆ σὲ λύση ἀπὸ αὐτόν. Συναντήθηκε μὲ τὸν Nesselrode καὶ βρῆκαν ἀμέσως τὸ τὸν τρόπο δράσεως. Ὁ Καποδίστριας ἀσχολήθηκε μὲ τὴν ὀργάνωση τοῦ ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν. Ἡ δουλειὰ ποὺ ἔπρεπε νὰ γίνη στὸ ὀργανωτικὸ κομμάτι ἦταν μεγάλη καὶ μὲ πολλὴ λεπτομέρεια. Ο Nesselrode ἔκανε ὅλες τὶς φανερὲς ἀκροάσεις καὶ ὁ Καποδίστριας ὅλες τὶς μυστικές.
Ὀργάνωσε τοὺς θεσμούς, τὴν ἐκπαίδευση καὶ τὴν οἰκονομία τῆς χώρας. Μοίρασε τὶς τεράστιες ἐκτάσεις ποὺ ἀνῆκαν σὲ πασάδες καὶ μπέηδες στοὺς γηγενεῖς ἀκτήμονες καὶ δουλοπάροικους. Οὔτε αὐτὸς οὔτε κανεὶς ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του ἀπέκτησε ποτὲ μία σπιθαμὴ γῆς στὴν χώρα αὐτή. Οἱ πειρασμοὶ τῆς ἀπόλυτης ἐξουσίας πραγματικὰ δὲν ἄγγιζαν τὸν μεγάλο Ἕλληνα οὔτε στὸ μικρότερο βαθμό, ἐν ἀντιθέσει πρὸς ὅ,τι συμβαίνει σήμερα.
Κάποιοι θεώρησαν ὅτι ἡ σταδιοδρομία του εἶχε φθάσει στὸ τέρμα της, χωρὶς νὰ γνωρίζουν τὴν μεγάλη φιλοπατρία του. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ἡ Εὐρώπη, δὲν ἤθελε νὰ πολεμήσει ἄλλο. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὁ Καποδίστριας ἦταν ὁ πιὸ ἰσχυρὸς ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν του ἰσχυρότερου κράτους της. Δὲν εἶχε λοιπὸν νὰ περιμέμη κάτι παραπάνω. Οἰκονομικὰ εἶχε ἀποκατασταθῆ ἀπὸ τὴν μισθοδοσία του. Οἱ ξένοι μονάρχες τὸν παρασημοφόρησαν πολλὲς φορὲς καὶ οἱ διπλωμάτες τῆς Εὐρώπης ἐπιζητοῦσαν τὴν εὔνοιά του μὲ ζῆλο. Αὐτὲς ὅμως εἶναι σκέψεις ἀτόμων χωρὶς ὑψηλὰ ἰδανικά!
Δὲν θὰ μποροῦσε ποτέ, κανένας ἀπὸ αὐτοὺς νὰ φαντασθῆ ὅτι ἡ καρδιά τοῦ μεγάλου ἀνδρὸς Καποδίστρια πονοῦσε γιὰ τοὺς συμπατριῶτες του Ἕλληνες, ποὺ δυστυχοῦσαν καὶ ταλαιπωροῦντο. Γι’ αὐτὸ μέρος τοῦ μισθοῦ του τὸ ἔδινε σὲ φτωχοὺς Ἕλληνες τῆς Ρωσίας. Κανένας ἀπὸ αὐτοὺς δὲν μποροῦσε νὰ φαντασθῆ ὅτι ὁ στόχος του ἦταν ἄλλος καὶ δὲν εἶχε ἐπιτευχθῆ ἀκόμα. Ἤξερε πὼς οἱ Ἕλληνες περίμεναν ἀπὸ αὐτὸν τὴν ἐλευθερία τους.
Κι σὰν τὴν ἀπέκτησαν καὶ ἔκαναν τὸν Καποδίστρια Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος, αὐτὸς τὸ ἀνταπέδωσε στὸν μέγιστο βαθμό. Ὅταν οἱ Μεγάλες Δυνάμεις τῆς ἐποχῆς δὲν τοῦ ἔδιναν δάνεια, θεωρῶντας τον ὄργανο τῆς ρωσικῆς πολιτικῆς, ἔβαλε ὑποθήκη τὴν προσωπική του περιουσία γιὰ νὰ κοπῆ νόμισμα. Ἐκτὸς αὐτοῦ ἔκανε μία δήλωση, τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ κάθε δήλωση τῶν σημερινῶν μεταπολιτευτικῶν κυβερνητικῶν καὶ ἄλλων «πολιτικῶν τρωκτικῶν», ποὺ ἂν καὶ ἔφεραν τὴν Ἑλλάδα σὲ αὐτὴν τὴν θέση, δὲν ἐννοοῦν νὰ χάσουν οὔτε ἕνα εὐρὼ ἀπὸ τὶς παχυλὲς ἀμοιβές τους. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ εἰδοποιὸς διαφορὰ τοῦ Μεγάλου Ἀνδρὸς ἀπὸ τὰ ἀσήμαντα σημερινὰ ἀνδρείκελα τῆς πολιτικῆς.
Αὐτὸς ὁ σπουδαῖος Κυβερνήτης, λοιπόν, ἀναγνωρίζοντας τὴν ἀνέχεια τῶν Ἑλλήνων τῆς ἐποχῆς του, οἱ ὁποῖοι μόλις εἶχαν βγῆ ἀπὸ ἕναν νικηφόρο, ἀλλὰ μὲ μεγάλο κόστος πόλεμο, εἶχε δηλώσει τὰ ἑξῆς: «Ὅταν... ἀφοῦ χτύπησα τὶς πόρτες τῶν παλατιῶν τῶν πλουσίων, κτύπησα μετὰ καὶ τὶς πόρτες τῶν καλυβῶν τῶν πτωχῶν, διὰ νὰ συλλέξω τὸν ὀβολὸ τοῦ πτωχοῦ, πρέπει νὰ μπορῶ νὰ τοὺς λέω μὲ παρρησία: ἔδωσα τὰ πάντα πρὶν ζητήσω καὶ τὴν δική σας βοήθεια γιὰ τοὺς ἀδελφούς μου».
Ἀλλὰ καὶ ἡ ἐντιμότητά του, ἡ ὁποία βεβαίως ἐπιστοποιήθη διὰ τῆς πλήρους προσφορᾶς τῆς προσωπικῆς του περιουσίας στὸν ἑλληνικὸ λαό, φαίνεται καὶ ἀπὸ τὰ παρακάτω λόγια του...
«Προτιμῶ τὸν θάνατον, παρὰ νὰ ἀπατήσω λαόν, ἐμπιστεύσαντα τὴν τύχην τοῦ εἰς τὴν ἀφοσίωσίν μου».
Ὡς ἀρχηγὸς κράτους, ὁ ὁποῖος γνώριζε τὴν κατάσταση τοῦ ἔθνους του καὶ τὶς δυσκολίες ποὺ ἀντιμετώπιζε ὁ λαός του πρότεινε τὸ «αὐτονόητο», ποὺ σήμερα φαντάζει «ἀδιανόητο» ... Ἰδοὺ λοιπὸν τὰ λόγια του:
«…Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμμετάσχουν εἰς τὴν Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μέθ’ ἐμοῦ ὅτι εἰς τὰς παρούσας περιπτώσεις, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λαμβάνουν μισθοὺς ἀναλόγως μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματός των καὶ μὲ τὰς ἐκδουλεύσεις των, ἀλλ’ ὅτι οἱ μισθοὶ οὗτοι πρέπει νὰ ἀναλογοῦν ἀκριβῶς μὲ τὰ χρηματικὰ μέσα, τὰ ὁποία ἔχει ἡ Κυβέρνησις εἰς τὴν ἐξουσίαν της…»
Σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὸν ἴδιο, σὲ ὁμιλία του πρὸς τὴν Δ΄ Ἐθνοσυνέλευση ὁ πρῶτος Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννης Καποδίστριας εἶπε...
«…ἐφ’ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν».

Ἂς τολμήσουν νὰ κάνουν τὸ ἴδιο σήμερα οἱ κυβερνῆτες. Δόξα τῷ ἀφελεστώτῳ ἑλληνικῷ λαῷ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον καὶ ἀπεκόμισαν περιουσίες, καὶ δόξα τῷ «πολιτικῷ ἐπαγγέλματι», οἱ περισσότεροι εἶναι κάτοχοι μεγάλων περιουσιῶν. Ἂν λοιπόν, ὅπως λένε οἱ ἴδιοι σὲ συνεντεύξεις τους, κυρίως προεκλογικές, «μπῆκαν στὴν πολιτικὴ γιὰ νὰ προσφέρουν», ἂς τὸ κάνουν ἀνιδιοτελῶς. Σήμερα τὸ ἔκαναν μόνον ὁ πρόεδρος Κ. Παπούλιας καὶ ἡ εὐρωβουλευτὴς Νάνα Μούσχουρη, οἱ ὁποῖοι δὲν δέχθηκαν νὰ πάρουν μισθὸ καὶ σύνταξη ἀντιστοίχως. Ἡ κυβέρνηση, ὅμως, καὶ ἡ βουλὴ σιωποῦν. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὴν κυβερνητικὴ ἀξιοπιστία, ἡ ἐφημερίδα «ΠΑΡΟΝ» ἀπεκάλυψε ὅτι συνεχίζουν νὰ μᾶς κοροϊδεύουν μὲ αὔξηση μισθῶν κρατικῶν «Γκόλντεν μπόϋς».
Αὐτὸς ἦταν ὁ Καποδίστριας, αὐτοὶ εἶναι οἱ διαδοχοί του σήμερα! Ἀξιολογῆστε τους, χαρακτηρίστε τους, βαθμολογῆστε τους! Κυρίως ὅμως σταματῆστε νὰ ἔχετε «κοντὴ μνήμη». Ὁ Καποδίστριας δὲν ἔγινε Κυβερνήτης ἀπὸ «χόμπυ», ὅπως πολλοὶ σημερινοί, ἢ ἀπὸ οἰκογενειακὴ παράδοση. Ἔγινε Κυβερνήτης γιὰ νὰ προσφέρη πραγματικὰ στὴν πατρίδα του. Καὶ προσέφερε, ὅσα κανεὶς ἄλλος στὴν ἀναγέννηση τῆς Ἑλλάδος. Ἂς τὸ κάνουν ἂν τολμοῦν, ὅλοι οἱ ἐκπρόσωποι τῶν «κοινοβουλευτικῶν δυναστειῶν», ὅπως αὐτὲς παρουσιάζονται σήμερα στὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο: Καραμανλῆδες, Παπανδρέου, Μητσοτάκηδες, Κεφαλογιάννηδες, Βαρβιτσιώτηδες, Παπακωνσταντίνου, Παπαληγοῦρες, Ἀλευρᾶδες, Σουφλιᾶδες καὶ πλεῖστοι ἄλλοι ὧν οὔκ ἔστιν ἀριθμός!
Ἂς ἐπαναλάβουν, ὅπως ὁ Καποδίστριας, «…ἐφ’ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν», ἢ νὰ σκεφθοῦν ὅτι ἀντιμετωπίζοντας τὸν συνταξιοῦχο τῶν 700 καὶ 800 εὐρὼ σήμερα, ποὺ τοῦ ἔκοψαν τὸν 13ο κιαι τὸν 14ο μισθό, πρέπει νὰ μποροῦν νὰ τοὺς λένε μὲ παρρησία, ὅπως ὁ Μέγας Καποδίστριας: «ἔδωσα τὰ πάντα, πρὶν ζητήσω καὶ τὴν δική σας βοήθεια γιὰ τοὺς ἀδελφούς μου». Ἂν δὲν τὸ κάνουν, εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ ἀσημαντὀτητά τους θὰ μείνη γιὰ πάντα μὲ ἀνεξίτηλα γράμματα στὴν ἱστορία!

Read More

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ

Οι Ελληνικές έρευνες στο Αιγαίο για πετρέλαιο είχαν ξεκινήσει ανεπιτυχώς από τις αρχές τηςδεκαετίας του ΄70, για να ενταθούν μετά τον Μάιο του 1968, όταν υπεγράφει η πρώτη σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της πετρελαϊκής εταιρείας TEXACO για υποθαλάσια έρευνα εντός του Θερμαικού κόλπου. Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1973 το Ελληνικό Δημόσιο είχε υπογράψει 18 ακόμη συμβάσεις με πετρελαϊκές εταιρίες για έρευνα και άντληση πετρελαίου σε όλο τον χώρο του Αιγαίου. Το Ελληνικό ενδιαφέρον για εύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου είχε αυξηθεί, καθώς η τιμή του βαρελιού στα τέλη του 1973 είχε αυξηθεί κατακόρυφα. Οι τρεις πρώτες έρευνες που διεξήχθησαν από την εταιρεία Oceanic, απέδειξαν την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου κοντά στις ακτές της Θράκης και της Θάσου. Το μεγαλύτερο κοίτασμα από αυτά ήταν της Θάσου, όπως έδειξαν νέες έρευνες της ίδιας εταιρείας που έγιναν ως τον Απρίλιο του 1974. Το κοίτασμα αυτό (ονομάστηκε ΠΡΙΝΟΣ) υπολογίστηκε σε 200.000.000 βαρέλια που θα μπορούσε να αποδώσει 50.000 βαρέλια ημερησίως για είκοσι χρόνια, με την άντληση του να ξεκινάει εντός του 1975
Η ελληνική αυτή αδιαμφισβήτητη επιτυχία προκάλεσε την άμεση επέμβαση της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, λίγο πριν ξεκινήσουν έρευνες από την Καναδική εταιρεία Calvin Exploration, η Τουρκική Turkish Petroleum GRP απέστειλε επιστολή στην έδρα της Καναδικής εταιρείας απαιτώντας να σταματήσει τις έρευνες στο Αιγαίο χωρίς την άδεια από την Τουρκική κυβέρνηση, εκτοξεύοντας απειλές για "ποινικές διώξεις". Ταυτόχρονα η Τουρκική GRP προσπαθούσε επίσης να συνάψει συμβάσεις με πετρελαικές εταιρείες για έρευνες στο Αιγαίο. Η δεύτερη Τουρκική πρωτοβουλία ήταν μια διπλωματική νότα που επεδόθει στις 3 Απριλίου από τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα Γκιουρούν, που περιλάμβανε όλες τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο (η μάλλον όλες τις Τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο) με κορυφαίο το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στην περιοχή, που εμμέσως αφορούσε και το πλούσιο υπέδαφος του Αιγαίου. Η βασική Τουρκική θέση ήταν πως "η Τουρκία δεν θα ανεχόταν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας των Ελληνικών νησιών σε 12 μίλια, ακόμη και αν προβλεπόταν ασφαλή διέλευση στα πλοία της, καθώς αυτό θα μετέβαλλε το Αιγαίο σε κλειστή Ελληνική λίμνη". Μάλιστα η ηγεσία της Τουρκίας προειδοποιούσε πως θα θεωρούσε ως άκυρη κάθε πιθανή σχετική Ελληνική πρωτοβουλία, και θα την παραβίαζε ακόμη και μονομερώς.Υπενθυμίζουμε πως η υφαλοκρηπίδα των 12 ν. μιλίων προβλεπόταν από την διεθνή συμφωνία της Γενεύης το 1958.

Το στρατιωτικό καθεστώς Ιωαννίδη και ο "πρωθυπουργός" Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος αρνήθηκαν να απαντήσουν επίσημα στην νότα, σε μια αποτυχημένη προσπάθεια ψυχολογικής επιβολής στον αντίπαλο. Μάλιστα ο Ανδρουτσόπουλος σε ομιλία του στην Θεσσαλονίκη αναφέρθηκε αρχικά στα πετρελαϊκά κοιτάσματα που είχαν ήδη βρεθεί ενώ μετά μίλησε απειλητικά για την Τουρκία, αναφέροντας πως η Ελλάδα είναι υπέρ της ειρήνης αλλά θα υπερασπίσειτα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η ομιλία αυτή συνέπιπτε με την παραλαβή αεροπλάνων FANTOMS που έδιναν στην Ελλάδα σε εκείνη την χρονική στιγμή ισορροπία η και υπεροπλία από αέρος στο Αιγαίο.

Η ομιλία αυτή εξόργισε περαιτέρω την Τουρκική στρατιωτική ηγεσία με αποτέλεσμα στις 29 Μαΐου το χαρτογραφικό Τουρκικό σκάφος "Τσανταρλί" να εξέλθει από τον Βόσπορο κατευθυνόμενο προς το Αιγαίο για να διεξάγει υποθαλάσσιες έρευνες σύμφωνα με επίσημες Τουρκικές ανακοινώσεις. Το "Τσανταρλί", το οποίο συνοδευόταν από Τουρκικά πολεμικά πλοία, δεν διέθετε εξοπλισμό για τέτοιου είδους έρευνες, αλλά προφανώς ήταν μια Τουρκική πρωτοβουλία για να δοκιμαστούν τα Ελληνικά αντανακλαστικά και να διαπιστωθεί ως που μπορούν να φτάσουν οι Έλληνες. Η Ελληνική αντίδραση υπήρξε άμεση. Ο Ελληνικός στόλος εξήλθε στο Αιγαίο για να εμποδίσει το πλου του χαρτογραφικού σκάφους στο Βόρειο Αιγαίο. Μεταξύ Χίου και Ψαρών οι δύο νηοπομπές συναντήθηκαν, η ένταση ήταν αυξημένη και ένα θερμό επεισόδιο που μπορούσε να οδηγήσει και σε πόλεμο, φαινόταν προ των θυρών.

Η ένταση εκτονώθηκε χάρις την παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Αμερικανού πρέσβη Τάσκα ο οποίος πέτυχε να αποσυρθεί προσωρινά το Τουρκικό χαρτογραφικό (για να "ξεκινήσουν διμερείς διαπραγματεύσεις"), το οποίο κατέφυγε στο κοντινό λιμάνι της Σμύρνης. Πάγια πολιτική των ΗΠΑ σε εκείνα τα χρόνια του "Ψυχρού Πολέμου" ήταν να αποφευχθεί κάθε ρήξη στους κόλπους του ΝΑΤΟ υπό οποιοδήποτε κόστος. Οι συνομιλίες που ακολούθησαν μεταξύ των 2 χωρών την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου απέβησαν άκαρπες, καθώς η Ελληνική πλευρά (πρέσβης Ιωάννης Τζούνης) αρνιόταν επίμονα να συζητήσει τα "θέματα" (τις διεκδικήσεις δηλαδή) που έθετε η Τουρκική πλευρά, αν πρώτα δεν γινόταν αποδεκτό πως οι συζητήσεις θα γίνονταν με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συμβάσεις.
Ταυτόχρονα, μετά από επίμονες σχετικές πληροφορίες, ο Γενικός διευθυντής του υπ. Εξωτερικών κάλεσε τους πρέσβεις της Ολλανδίας και της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και τους προειδοποίησε για τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να υπάρξουν από την συμμετοχή εταιριών των Χωρών τους σε έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο για λογαριασμό της Τουρκίας.

Το τελικό αδιέξοδο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις διαπιστώθηκε στην συνάντηση κορυφής των πρωθυπουργών Ανδρουτσόπουλου - Ετσεβίτ στις Βρυξέλλες στις 26 Ιουνίου 1974. Ο Ανδρουτσόπουλος αρνήθηκε να γίνουν νέοι μηχανισμοί διαπραγμάτευσης και ξεχωριστές διμερείς επιτροπές για κάθε "θέμα" όπως πρότεινε η Τουρκική πλευρά, φοβούμενος πως ήταν ένας έμμεσος τρόπος για να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις επί θεμάτων τα οποία δεν αποδεχόταν ως διαφορές. Το αδιέξοδο αυτό έμελλε να λάβει τραγικές διαστάσεις με την Κυπριακή κρίση που απείχε μόνο λίγες εβδομάδες...

Επίλογος

Αυτή η ανασκόπηση της σύντομης ελληνοτουρκικής κρίσης του Απριλίου - Ιουνίου του 1974, εκτός του ότι διαπραγματεύεται γεγονότα όχι ευρέως γνωστά, έχει έναν βασικό σκοπό που προσφάτως αναδείχθηκε δυναμικά στην επικαιρότητα από τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλα. Βασική μου λοιπόν θέση είναι ότι η Τουρκική προσπάθεια αμφισβήτησης της υφαλοκρηπίδας των 12 ναυτικών μιλίων των Ελληνικών νησιών, δεν είχε άλλο στόχο από το να εμποδίσει την Ελλάδα να εκμεταλλευθεί μονομερώς το πλούσιο υπέδαφος του Αιγαίου.

Αν σκεφτεί κανείς πως η Ελλάδα δεν έχει προβεί σε εκμετάλλευση του υπεδάφους του Αιγαίου για 36 χρόνια αλλά ούτε καν σε σχετικές έρευνες, είναι προφανές ότι η Τουρκία έχει πετύχει τους σκοπούς τους και η συνεχής αναβλητικότης και ο ψοφοδεησμός των Ελλήνων φέρνει την, πολυπόθητη για τους Τούρκους, συνεκμετάλλευση συνεχώς πιο κοντά.

Τελειώνοντας θα κάνω κάτι που δεν συνηθίζω γενικότερα και δεν έχω κάνει ποτέ ως τώρα. Θα αναφέρω μια πληροφορία εκτός κειμένου και γραπτών πηγών και για αυτό μη αποδείξιμη, που γνωρίζω από εγκυρότατη κρατική πηγή την οποία φυσικά δεν μπορώ να αποκαλύψω. Οι (λίγοι αλλά καλοί θέλω να πιστεύω) τακτικοί αναγνώστες μου γνωρίζουν αν είμαι η όχι σοβαρός, οπότε ας ζυγίσουν αυτοί αν λέω αλήθεια η όχι. Σύμφωνα με την πηγή αυτή, η αξία του Ελληνικού θαλασσίου υπεδάφους στο τόξο από την Κέρκυρα ως την Κρήτη (σε περιοχή ΜΗ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΗ από τους Τούρκους) είναι 500 δις $. Γιατί άραγε δεν γίνεται εκμετάλλευση ενός τέτοιου πλούτου; Μήπως ώστε την κρίσιμη στιγμή να γίνει κάποιος συμψιφισμός με διογκωμένα κρατικά χρέη;

Read More

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ

Η φαρμακερή οχιά της δημοσιογραφίας, ο Γιάννης Ντάσκας, τα λέει (σχεδόν) όλα σε ένα άρθρο φωτιά στην εφημερίδα Παρασκήνιο. Διαβάστε το, γιατί αξίζει. Είναι αυτά που φωνάζουμε εδώ και χρόνια.

Ο Κώστας Καραμανλής έπεσε από τους αντιπάλους (σσ: προφανώς εννοεί τους φίλους) των Γερμανών και των Ρώσων. Αυτό είναι το κυριότερο συμπέρασμα από το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens, παρότι δεν γίνεται καμία τέτοια όχι αναφορά αλλά ούτε καν νύξη.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

Από τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής, όμως, προέκυψε ένα ευρύτατο δίκτυο εξαγοράς όλων όσων ήταν σε καίριες θέσεις και πρόθυμοι να εξαγοραστούν και ένα ευρύτατο δίκτυο παρακολούθησης, με σκοπό τη συλλογή στοιχείων για την προσωπική ζωή και τον εκβιασμό στη συνέχεια, ώστε να βάζουν υπογραφές.

Αυτό το δίκτυο είχε περικυκλώσει ΚΑΙ τον ίδιο τον Κ. Καραμανλή ΚΑΙ την κυβέρνησή του, αφού μέλη του δικτύου ήταν ακόμα και υπουργοί, υφυπουργοί, σύμβουλοι υπουργών και δημοσιογράφοι. Ιδιαίτερα γυναίκες δημοσιογράφοι, μερικές από τις οποίες, αν και άγνωστες στο ευρύ κοινό, είχαν καταφέρει να τυλίξουν σε 5 πόντους φουστάνι μερικούς αδύναμους…

Επικεφαλής του δικτύου δεν ήταν ούτε ο ίδιος πάντα, ούτε ένα πρόσωπο. Ο Χριστοφοράκος δεχόταν το προϊόν της ατομικής επαγγελματικής, πολιτικής και βιομηχανικής κατασκοπείας, αλλά αυτό το διαβίβαζε στα αφεντικά του. Και αυτά ήταν πολλά. Δεν ήταν μόνο ο Φόλκερ Γιουγκ, στέλεχος της Siemens σε Ελλάδα και Γερμανία, αλλά και στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας. Ηταν πολλοί.

Το δυστύχημα με τον Κ. Καραμανλή ήταν η παροιμιώδης ανικανότητά του και αυτή οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στο ότι ποτέ δεν είχε δουλέψει στη ζωή του.

Ισορροπία

Κι αυτό γιατί από το πόρισμα προκύπτει ξεκάθαρα ότι οι Γερμανοί επί Σημίτη έκαναν κουμάντο απόλυτα στη χώρα, αλλά ο κ. Σημίτης, μετά το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» για τα Ιμια, φρόντισε και κράτησε άλλη ισορροπία, παραχωρώντας και στους Αμερικανούς κομμάτια από το δέρμα της Ελλάδας.

Ο κ. Καραμανλής βρέθηκε γυμνός από προσωπική ικανότητα και περικυκλωμένος από συνεργάτες που είχαν χίλιες αδυναμίες και είχαν καταντήσει εκβιαζόμενα υποχείρια στα χέρια Αμερικανών και άλλων που είχαν στοιχειώδη οργάνωση στις μυστικές τους υπηρεσίες.

Ο Σαμψών στην Κύπρο μαζί με τον Ιωαννίδη ονειρεύτηκαν «Ενωση», είδαν το τυρί, και δεν είδαν τη φάκα που είχαν ετοιμάσει οι Αμερικανοί. Ο Σημίτης είχε τον αδελφό του στέλεχος στο γερμανικό κράτος, είχε την πληροφόρηση σε σοβαρό επίπεδο και διατήρησε ισορροπία μεταξύ των ΗΠΑ και των Γερμανών. Ο Καραμανλής προσπάθησε να παίξει σε τετραπλό ταμπλό, βάζοντας με ισχυρό τρόπο στη χώρα και Ρώσους και Κινέζους, ζητώντας ανταλλάγματα.

Θεωρητικά απόλυτα σωστό, αφού Γερμανοί και Αμερικανοί επί δεκαετίες ο ένας πίνει το αίμα μας από τη μία πλευρά και ο άλλος από την άλλη.

Στην πράξη, όμως, δεν βρέθηκε κάποιος να ψιθυρίσει στο αφτί του Καραμανλή τη φράση «πού πας, με ποιες ικανότητες, ποιους συνεργάτες και ποια δύναμη, βρε Καραμήτρο»;

Το στοιχειώδες ζητούμενο ήταν να έχει συνεργάτες και προσωπική εντιμότητα, ώστε να μην εκβιαστεί.

Το παιχνίδι των Αμερικανών και οι πληροφοριοδότες του Μαξίμου

Το πόρισμα της Siemens δείχνει ότι συνεργάτες του Κ. Καραμανλή, τον παρακολουθούσαν και, προφανώς, οι μισοί έδιναν report στους Γερμανούς και οι άλλοι μισοί στους Αμερικανούς. Ετσι τον περίμεναν και οι δύο στη γωνία.

Και τον περίμεναν με στοιχεία, αφού η παρακολούθηση αποδείκνυε ότι ΔΕΝ είχε καθαρότητα ούτε στο ευρύτερο, ούτε στο στενό περιβάλλον του. Και άρχισαν οι εκβιασμοί και οι απειλές.

Οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί χρόνια δωροδοκούν και παίρνουν τεράστιες δουλειές στην Ελλάδα. Το 10% και 20% είναι το σύνηθες και για τις δυο πλευρές. Οι Γερμανοί έχουν στοιχεία για τους Αμερικανούς και οι Αμερικανοί για τους Γερμανούς.

Το κόλπο των Αμερικανών ήταν ότι έβαλαν τη Siemens στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Η Siemens είδε το τυρί και δεν είδε τη φάκα. Οταν το κατάλαβε, ήταν αργά. Είχαν αγοράσει τις μετοχές Αμερικανοί, μπήκαν μέσα και έβαλαν στο χέρι τα αρχεία της με τους χρηματιζόμενους πολιτικούς και στελέχη ανά τον κόσμο. Στην Αργεντινή, στο Μπαγκλαντές, στη Νιγηρία, στην ίδια την Αμερική και, φυσικά, στην Ελλάδα.

Ετσι κρατούσαν την ισορροπία με την πλευρά Σημίτη και έριξαν όλα τους τα όπλα επί Καραμανλή, όταν ο τελευταίος με την έλλειψη ικανότητας θεώρησε μόνο τυρί τους αγωγούς, αλλά δεν είδε ότι οι Αμερικανοί έχουν μεγαλύτερη φάκα και μόλις μπήκαν μέσα και Ελληνες και Ρώσοι τους έπιασαν. Οι Ρώσοι, φυσικά, ως ισχυροί παίκτες έφυγαν, αλλά οι Ελληνες άρχισαν τον Γολγοθά.

Οι φωτιές

Πρώτο πιάτο η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή με το σχέδιο με τις φωτιές και ύστερα ο απόλυτος έλεγχος στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας με τα στοιχεία διαφθοράς για στελέχη της κυβέρνησης Σημίτη και του ΠΑΣΟΚ και για στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας. Εντρομοι τώρα οι λαδωμένοι προσπαθούν να αμυνθούν με εμπροσθοφυλακή δημοσιογράφους και ΜΜΕ, στα οποία είχε μοιραστεί από τη Siemens αφειδώς άφθονο χρήμα.

Και η Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου βρίσκεται στο δίλημμα. Από τη μία οι Γερμανοί και τα αιτήματά τους για συνεργασία, αλλιώς πόλεμο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Από την άλλη, οι Αμερικανοί με το ίδιο αίτημα. Αποτέλεσμα τα οικονομικά χτυπήματα.

Οποιος διαβάσει το πόρισμα της Siemens, καταλαβαίνει ότι στελέχη του πολιτικού συστήματος ήταν οι σύγχρονοι δοσίλογοι και μαυραγορίτες της χώρας, έχουν λογαριασμούς, off shore και ακίνητα οι ανταγωνιστές Αμερικανοί και πέφτει ο εκβιασμός της αρκούδας.

Μαυραγορίτες

Και μένουν ορισμένοι του βεληνεκούς του Γ. Πρετεντέρη να λένε «ε, δεν προέκυψε και τίποτα σοβαρό από την Εξεταστική», ενώ υπερχειλίζουν στοιχεία για δοσίλογους και μαυραγορίτες που θα πρέπει «νε εξοστρακισθούν από τη Βουλή και την πολιτική ζωή της χώρας μαζί με τα παπαγαλάκια της συγκάλυψης», όπως είπε ο βουλευτής ερευνητής Γρηγόρης Αποστολάκος για να πάψει η χώρα να εκβιάζεται. Το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής είχε προαναγγελθεί για την περασμένη Δευτέρα. Ηταν γνωστό από καιρό ότι εκείνη την ημέρα θα πήγαινε στη Βουλή και, άρα, και στη δημοσιότητα.

Η… επικαιρότητα

Και ω του θαύματος… Μετανάστες, που δεν έχουν νομιμοποιηθεί στην Ελλάδα οργανωμένα και προγραμματισμένα, έκαναν ταξίδι με πλοίο από την Κρήτη στην Αθήνα και κάτω από το άγρυπνο βλέμμα αστυνομικών μπήκαν στη Βουλή, κινούμενοι με πέντε πούλμαν από τον Πειραιά στην Αθήνα.

Μπήκαν άνετα στη Νομική Σχολή την Κυριακή, αλλά περιέργως η μεγάλη δημοσιότητα δόθηκε όχι την επομένη αλλά τη μεθεπομένη. Το μυστικό είναι ότι καθυστέρησε το πόρισμα να κατατεθεί και δόθηκε στη δημοσιότητα αργά το βράδυ της Δευτέρας. Ετσι ο θόρυβος θα γινόταν Τρίτη και θα έπρεπε να απολογηθούν δημόσια πολλά και μεγάλα αστέρια του πολιτικού συστήματος. Αντί αυτών όλα τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με την κατάληψη της Νομικής. Οποιος έβλεπε το βλέμμα του Γιάννη Πρετεντέρη και του Παύλου Τσίμα (έδωσε εξηγήσεις στη Βουλή για τις στενές επαφές του με τον Μιχ. Χριστοφοράκο…), θα καταλάβαινε το ουσιαστικό περιεχόμενο της λέξης ικανοποίηση…

Το πόρισμα της Βουλής είναι πραγματικός θησαυρός πληροφόρησης για όσους θέλουν να μάθουν τι σημαίνει απόλυτη διαφθορά, εξαγορά, δοσιλογισμός της ελίτ του πολιτικού συστήματος.

Είναι ταυτόχρονα ισχυρότατος κόλαφος στους πρώην πρωθυπουργούς και τις κυβερνήσεις τους, αφού ΟΛΑ τα Κόμματα (και ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία) καταλήγουν με στοιχεία στην καταγγελία ότι η Siemens είχε εξαγοράσει τον πυρήνα εξουσίας και των δύο κομμάτων εξουσίας.

Η διατύπωση του πορίσματος θα έπρεπε να είχε οδηγήσει τους πρώην πρωθυπουργούς Σημίτη και Καραμανλή σε εδώλια ή σε χαρακίρι για όσα εγκληματικά διαπράχθηκαν σε βάρος των ταμείων, ενώ εκείνοι προήδρευαν και οι επιτελείς τους δεν φρόντιζαν να μάθουν ούτε καν ποιοι είναι ονομαστικά εκείνοι που εισπράττουν από τα κρατικά ταμεία δισεκατομμύρια σε δραχμές (δεκάδες εκατομμύρια σε ευρώ), πουλώντας προστασία και αέρα κοπανιστό.

Το πόρισμα είναι 2.500 σελίδες και στον κύριο κορμό του απαριθμεί 152.300 λέξεις. Μαζί με έγγραφα που έχει μαζί του έχει χιλιάδες σελίδες.

Το «Π», όπως διαπιστώνεται και σήμερα, είναι η μόνη εφημερίδα που ανοίγει τον φάκελο συστηματικά και κάθε Κυριακή θα δίνει κομμάτι-κομμάτι στοιχεία από τα οποία μπορεί κανείς να διαπιστώσει πόσο σοβαρή δουλειά έγινε και πόσο δίκιο έχουν βουλευτές (Καμμένος, Π. Οικονόμου, Θαν. Παπαγεωργίου, Κ. Τζαβάρας, Β. Τσόνογλου και όλοι σχεδόν της Επιτροπής) που καταγγέλλουν ισχυρά ΜΜΕ και επιχειρηματικά συμφέροντα ότι προσπαθούν να απαξιώσουν το συγκλονιστικό έργο της Επιτροπής. Μια ματιά και μόνο στο έγγραφο που οι βουλευτές έστειλαν ομόφωνα στον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων, διαμαρτυρόμενοι για την άρνηση της κρατικής μηχανής να τους βοηθήσει, καταλαβαίνει κανείς ότι ο διαχωρισμός πια στη χώρα δεν είναι τόσο σε πολιτική βάση όσο σε «έντιμοι-ανέντιμοι-αδιάφοροι»… Δείτε το πρώτο μέρος της έρευνας και τα πρώτα έγγραφα και θα βγάλετε συμπεράσματα.

Θανάσιμο μυστικό για τον Γιάννη Βαρθολομαίο

-Παρούσα στο σκάνδαλο Siemens εταιρεία που ήταν «παρούσα» μέσω στελέχους και στον… θάνατο του ταμία της Νέας Δημοκρατίας Βαρθολομαίου.

-Αναφορές – βόμβες στην εταιρεία που πήρε τα 40 εκατομμύρια και ο αρμόδιος υπουργός είπε ότι δεν έμαθε ποτέ ποιοι είναι πίσω της.

- Το πόρισμα που ανοίγουμε βήμα-βήμα περιέχει πραγματικές βόμβες για όποιον θέλει να ψάξει και να διαβάσει…

Η φράση «τι θες εδώ Βαρθολομαίε;» έχει μείνει στην ιστορία. Φέρεται ότι την είπε ο Ν. Βρακατσέλης πριν αρπαχτεί στις μπουνιές με τον ταμία της Νέας Δημοκρατίας σε μια… άσχετη πολυκατοικία του Ζωγράφου.

Πώς θα αξιολογούσατε μια τυχαία σύμπτωση που προκύπτει από το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens με τον τόπο και την ώρα θανάτου του Βαρθολομαίου;

Μια εταιρεία αναφέρεται ως «αγκαλιά» της Siemens στο πόρισμα. Ενα στέλεχος αυτής της εταιρείας βρέθηκε τυχαία την ώρα του θανάτου του Γιάννη Βαρθολομαίου στην πολυκατοικία του Ζωγράφου, αφού έφυγε λίγο πριν από το κέντρο της Αθήνας… Ο Βρακατσέλης τού «κόλλησε» να ειδοποιήσει το ΕΚΑΒ, το στέλεχος το έπραξε, και μετά έφυγε χωρίς να δώσει στο ΕΚΑΒ το δικό του τηλέφωνο αλλά το τηλέφωνο του Βρακατσέλη. Το εκπληκτικό είναι ότι η κοπέλα του στελέχους μένει στην ίδια πολυκατοικία και, όπως προκύπτει από την κατάθεση, ανέβηκε στο διαμέρισμά της και εκείνος αποχώρησε χωρίς να έχουν την περιέργεια να δουν ποιος ζητεί βοήθεια (δηλαδή ο Βαρθολομαίος), παρότι είπε το στέλεχος αυτό (ο κ. Τσιμρικίδης) με υπόδειξη Βρακατσέλη ότι το θύμα αναπνέει ακόμα…

Για φανταστείτε τη σκηνή… Τι σύμπτωση η έλλειψη περιέργειας από το ζευγάρι… Ο ένας καβαλάει τη μηχανή και φεύγει χωρίς να κοιτάξει πίσω του ποιος ψυχορραγεί… Η άλλη ανεβαίνει πάνω χωρίς να κοιτάξει πλάγια στα σκαλιά του ασανσέρ να δει ποιος ψυχορραγεί…

Η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη, καθώς διαβάζει κανείς το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής και βλέπει το όνομα της εταιρείας (Ο1 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ) να πορεύεται στο σύστημα ασφαλείας αγκαλιά με το όνομα της Siemens…

Καμία σχέση φυσικά με τον θάνατο του Βαρθολομαίου, αλλά δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε τις συμπτώσεις. Μέσα σε αυτές βάλτε και τη σύμπτωση ότι ο μακαρίτης ταμίας πήγε στο ερωτικό (;) ραντεβού με 4 κινητά τηλέφωνα (!) χωρίς να κρατάει τσάντα. Μετά τον θάνατο αναπτύχθηκε έντονη φημολογία ότι είχε τσάντα μαζί του, η οποία δεν βρέθηκε, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε από πουθενά…

Αντίθετα, είναι σίγουρο ότι η οικογένεια Βαρθολομαίου έστειλε αυστηρό εξώδικο στον Μιχάλη Χριστοφοράκο, γιατί ενέπλεξε τον Βαρθολομαίο απαξιωτικά…

Oργια στο σύστημα ασφαλείας και όλη η προμήθεια… στημένη

To πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής δεν προλάβαμε να το μελετήσουμε όλο και να αξιολογήσουμε ολόκληρο το υλικό του.

Ομως, κάνουμε ενδεικτικές επισημάνσεις και στα επόμενα φύλλα θα ακολουθήσει ρεπορτάζ με τα στοιχεία που διασταυρώνουμε, ώστε να μην αδικηθεί καμία πλευρά από τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής που έκαναν σπουδαία δουλειά αποκάλυψης πρωτοκλασάτων στο κέντρο της διαφθοράς.

Το πόρισμα επιβεβαιώνει ότι η Siemens είχε στην ουσία αιχμαλωτίσει και τα δύο κόμματα εξουσίας και ίσως σε μικρότερο βαθμό είχε επηρεάσει και στελέχη άλλων κομμάτων.

Το πόρισμα αναφέρεται ευθέως στα ονόματα του Θόδωρου Τσουκάτου και του Γιάννη Βαρθολομαίου.

Στον πρώτο αναφέρεται στο ποσό του ενός εκατομμυρίου μάρκων, που παραδέχθηκε ότι παρέλαβε για να το παραδώσει στο ΠΑΣΟΚ. Αναφέρεται, επίσης, στο όνομα του κ. Γείτονα, ο οποίος ήταν τότε στη νευραλγική κεντρική θέση στο ΠΑΣΟΚ.

Στο όνομα του Γιάννη Βαρθολομαίου επιλέξαμε ενδεικτικά το κεντρικό συμπέρασμα του ΚΚΕ και φυσικά θα παραθέσουμε και τις θέσεις των άλλων κομμάτων.

Οπως θα δείτε, αναφέρεται στις σχέσεις των κομματικών ταμείων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας με τη Siemens και βεβαιώνει διά του εκπροσώπου του Θανάση Παφίλη ότι τα δυο κόμματα έπαιρναν χρήματα από τη Siemens.

Στο πόρισμα όλα τα κόμματα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι έγιναν όργια στο σύστημα ασφαλείας και όλη η προμήθεια ήταν στημένη, με σκοπό να πλουτίσουν πολλοί στο εξωτερικό και, φυσικά, επωφελήθηκαν και πολλοί στο εσωτερικό κατά τη διαδικασία της αγοράς αυτού του συστήματος.

Η Siemens δεν ήταν αρχικά στην κοινοπραξία που το ανέλαβε. Μπήκε, όμως, στη συνέχεια και το ΚΥΣΕΑ δια του κ. Σημίτη σε μια διάτρητη διαδικασία το έδωσε στην Κοινοπραξία που ήταν η Siemens. Μάλιστα, το τίμημα ανέβηκε σε ποσό άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ για να πάρει ένα κομμάτι η Siemens.

Στο συμπέρασμα όλα τα κόμματα αναφέρουν, όπως θα δείτε στο σχετικό απόσπασμα, την αλλαγή, ώστε να μπει ως υπεργολάβος της Siemens η εταιρεία Ο1ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ, η οποία αρχικά είχε απορριφθεί και στη θέση της είχε προτιμηθεί η εταιρεία ΒΟΑRTES, που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια off shore στην Κύπρο, η οποία συνεστήθη (έτσι γράφει το πόρισμα) ειδικά γι’ αυτή τη δουλειά.

Η αρχική αμοιβή της εταιρείας ήταν 10 εκατομμύρια δολάρια.

Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης μας αποκάλυψε ότι εντέλει έφτασε το ποσό στα 40 εκατομμύρια ευρώ και ο ίδιος, αν και αρμόδιος υπουργός που παρέλαβε το έργο, ΔΕΝ έμαθε ποτέ ποιοι κρύβονται πίσω από την εταιρεία αυτή.

Η αναφορά όμως στην Ο1ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ έχει τεράστια σημασία, αν συνδυαστεί με το τυχαίο (τυχαίο;) περιστατικό κατά τον θάνατο του ταμία της Νέας Δημοκρατίας Γιάννη Βαρθολομαίου. Δηλαδή, την παρουσία του κ. Τσιμρικίδη…

Και τα δύο κόμματα ήταν αιχμάλωτα του γερμανικού κολοσσού

Ιδού πώς περιγράφει ο ίδιος ο κ. Τσιμρικίδης την παρουσία του στην επίσημη κατάθεσή του: «Ενώ ήμουν πάνω στη μηχανή και δίπλα στο πεζοδρόμιο η Βασιλική, μας πλησίασε αυτός ο κύριος και μας είπε «ελάτε, κάποιος είναι χτυπημένος, να με βοηθήσετε, έχω το αμάξι μου εδώ να τον πάμε στο νοσοκομείο». Εμείς του είπαμε ότι είναι καλύτερα να μην τον μετακινήσει, αλλά είναι καλύτερα να περιμένει το ΕΚΑΒ. Ο κύριος αυτός ζήτησε βοήθεια και από άλλη μια κυρία. Στη συνέχεια φώναξε «να πάρει κάποιος το 166» και τότε εγώ από το κινητό μου που έχει αριθμό κλήσης 6977……….. πήρα το 166, όπου απάντησε μια κυρία που μου είπε θέση πέντε. Εγώ της είπα ότι ‘‘παίρνω από Λυκάβου 20, κάποιος έχει χτυπήσει στις σκάλες, ελάτε’’. Μου είπε η κοπέλα πόσο χρονών είναι και, ενώ είχε πλησιάσει δίπλα μου ο αναστατωμένος κύριος και άκουγε την συνομιλία καθώς είχα σε ανοιχτή ακρόαση στο κινητό μου, μου είπε, και εγώ είπα στην τηλεφωνήτρια ότι είναι 60-65 ετών. Με ρώτησε μετά αν αναπνέει, ρώτησα τον κύριο αν αναπνέει, μου είπε πως ναι αναπνέει και το μετέφερα στην κοπέλα. Επειτα, μου ζήτησε ένα όνομα και εγώ ρώτησα τον κύριο για το όνομα και μου είπε απ΄ ότι θυμάμαι ένα δισύλλαβο όνομα που αρχίζει από ‘‘Δ’’ και τονίζεται στη λήγουσα. Πρέπει να είναι το όνομα ΔΑΓΚΛΗΣ που μου λέτε τώρα. Εγώ το μετέφερα στην τηλεφωνήτρια. Στη συνέχεια, μου ζήτησε τηλέφωνο και το ζήτησα από τον κύριο και μου είπε ένα νούμερο κινητού τηλεφώνου με τα αρχικά 6944-. Επίσης, ο άγνωστος άνδρας μου είπε να πω και ένα σταθερό τηλέφωνο στην τηλεφωνήτρια, το οποίο ξεκινούσε με επτάρια, αλλά δεν το θυμάμαι, λέγοντάς μου ότι θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το άλλο κινητό. Στη συνομιλία που είχα με την τηλεφωνήτρια μού είπε να κρατήσει τον αριθμό που έβγαινε στο τηλεφωνικό της κέντρο, αλλά εγώ τους είπα όχι. Καθ’ όλη τη διάρκεια που εγώ μιλούσα με τον προαναφερόμενο κύριο και με το ‘‘166’’ δίπλα μου βρισκόταν η κοπελιά μου. Μετά το τέλος της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχα με το ‘‘166’’ η κοπελιά μου ανέβηκε για το σπίτι της. Εγώ με τη μηχανή για το δικό μου και άφησα τον άγνωστο κύριο μεταξύ της εισόδου της πολυκατοικίας και του δρόμου».

H τσάντα που δεν βρέθηκε

Πολλά ρεπορτάζ που είχαν γίνει κατά τον θάνατο και για τον θάνατο του ταμία της Νέας Δημοκρατίας έκαναν λόγο για την τσάντα του Βαρθολομαίου, η οποία δεν βρέθηκε ποτέ στον τόπο του θανάτου.

Η ερωμένη του Βαρθολομαίου ήταν μόνιμο στέλεχος και στους προηγούμενους διοικητές του ΙΚΑ και μπορεί κανείς να υποψιαστεί αρκετά, διαβάζοντας στο πόρισμα της Siemens, ότι τα δύο κόμματα ήταν στην ουσία αιχμάλωτα του γερμανικού κολοσσού.

Από τη διατύπωση του πορίσματος αποδίδεται τεράστια σημασία στο σύστημα ασφαλείας και στην εταιρεία αυτή. Από όσα μας είπε ο κ. Μαρκογιαννάκης δημιουργούνται τεράστια ερωτηματικά για τα 40 εκατομμύρια ευρώ και είναι εντυπωσιακό ότι οι βουλευτές δεν βρήκαν και δεν πήραν κατάθεση από κανένα στέλεχος της εταιρείας αυτής.

Αντίθετα, έχουν καταχωρήσει μια κατάθεση του Παύλου Πετζά, ο οποίος βεβαιώνει ότι τα λεγόμενα αντισταθμιστικά είναι στην πραγματικότητα για πληρωμές πολιτικών.

Και αυτό συνδυάζεται με το ότι στα εξοπλιστικά υπάρχουν σχετικά ονόματα εταιρειών, όπως της Drumilan. Εκεί σημειώνει παρουσία ο στρατιωτικός Κάντας, ο οποίος αναφέρεται και στο πόρισμα της Εξεταστικής για τη Siemens αναφορικά με τον Ακη Τσοχατζόπουλο, όπως θα δείτε στη σχετική περικοπή.

Φυσικά, δεν βγάζουμε συμπεράσματα περί της ενοχής ή όχι οποιουδήποτε αλλά οι αναφορές της Εξεταστικής Επιτροπής αποκτούν δραματικό περιεχόμενο, καθώς σε επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων καταγγέλλουν ότι εμπαίζονται από τις αρμόδιες αρχές και δεν βοηθά κανείς το έργο τους.

Ιδιαίτερη αξία έχει η αναφορά της Εξεταστικής Επιτροπής και στο γενικό πόρισμα και στο ειδικό όλων των κομμάτων σε ομπρέλα προστασίας των μιζαδόρων από ορισμένα μεγάλης δύναμης ΜΜΕ φυσικά με ανταλλάγματα. Ετσι, μπορεί κανείς να εξηγήσει γιατί το πόρισμα ουσιαστικά ενταφιάζεται.

Read More

ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Πέθανε σαν εχθές, στις 4 Φεβρουαρίου 1843
Ο Ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1770 στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας και πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 4 Φεβρουαρίου 1843
Σημείο αναφοράς της ομιλίας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στη Πνύκα (1838) αποτελεί το...
παρακάτω απόσπασμα:
« Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.
«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»
«...Ας το ξέρουν αυτό οι σημερινοί χρυσοκάνθαροι με το κλεφτοκατσικάδικο ήθος. Ήλθε ο Ιμπραΐμης, η συμφορά του Μοριά, «κιντύευε η πατρίς». Ήταν η μοναδική φορά που φοβήθηκε ο Γέρος. Όχι από τους Τουρκοαιγύπτιους. Αλλά από το προσκύνημα, την τότε «ελληνοτουρκική φιλία». «Εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφοβήθηκα μόνον διά την πατρίδα μου, όχι άλλη φορά, ούτε εις τας αρχάς, ούτε εις τον καιρόν του Δράμαλη όπου ήλθε με τριάντα χιλιάδες στράτευμα εκλεκτό, ούτε τότε. Μόνο εις το προσκύνημα εφοβήθηκα».
Τότε βροντοφώναξε ο στρατηγός το «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Το έκαμε και σώθηκε η Πατρίς. Και σήμερα φόβος, όχι τόσο για τα χιλιάδες παράνομα «στρατεύματα» του Ισλάμ που πολιορκούν την Αθήνα, αλλά για τους προσκυνημένους που «έπιασαν όλα τα πόστα».
Ο αρχιστράτηγος του Μοριά, από τα βάθη της ιστορίας, βροντοφωνάζει για να ακούσει το Γένος: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Έτσι σώζονται οι πατρίδες.

Η αποδόμηση της ιστορίας μας από τους εργολάβους και τα κανάλια τους
Μετά την αθλιότητα τηλεοπτικού καναλιού [ΣΚΑΪ], ιδιοκτησίας γνωστού μεγαλοεργολάβου και νυν εφοπλιστή [λέγε με Αλαφούζο], όπου σε συνεργασία με γνωστούς εθνομηδενιστές, η επανάσταση του ’21 εμφανίζεται περίπου όπως την εμφανίζει το τουρκικό φασιστικό κεμαλικό βαθύ κράτος, ως δηλαδή «ανταρσία πεινασμένων και ξυπόλυτων κατά της ευνομούμενης Οθωμανικής αυτοκρατορίας», είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε την υπόθεση των τηλεοπτικών καναλιών, πάρα, μα πάρα πολύ σοβαρά.
Οι δεκάδες αναλύσεις που φιλοξενήθηκαν στο διαδίκτυο, από φιλότιμους αναλυτές, οι οποίοι απάντησαν στην αθλιότητα, δυστυχώς, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να ισορροπήσουν την μονόπλευρη προσέγγιση του τηλεοπτικού κοινού (σχεδόν καμία από τις απόψεις τους δεν φιλοξενήθηκε στα ιδιωτικά κανάλια των εργολάβων), αλλά στην ουσία χαρίζουν και το απαιτούμενο «άλλοθι» για την υποτιθέμενη πολυφωνία, η οποία επίσης υποτίθεται πως εξυπηρετεί την δημοσιογραφική δεοντολογία.

Read More

ΕΛΕΟΣ

(σενάριο πολιτικής φαντασίας) Μπορούμε να ζήσουμε με τους Τούρκους;

Αυτό το ερώτημα τίθεται, σε ένθετο, στο κυριακάτικο φύλλο της Ελευθεροτυπίας!!! Αφήνοντας πολλές εντυπώσεις και όχι θετικές… Μάλιστα στο εξώφυλλο φιγουράρει μια επιβλητική φωτογραφία του σφαγέα των Ελλήνων Κεμάλ! Προσέξτε όχι αν μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους Τούρκους αλλά αν μπορούμε να ζήσουμε μαζί τους! Αυτό το ερώτημα παρουσιάζεται στην διαφήμιση.

Υπάρχουν πολλά είδη ερωτήσεων, οι ευθείες, οι πλάγιες, οι ρητορικές, αλλά οι χειρότερες είναι οι προβοκατόρικες, αυτές που είναι αδιάφορη η απάντηση που θα δώσεις γιατί ο στόχος τους είναι να σε οδηγήσουν σε συζήτηση πάνω στο θέμα, άρα να υπάρχει ντε φάκτο αναγνώριση ότι υπάρχει ένα θέμα προς συζήτηση…

Σε αυτές είναι “ μανούλες” οι πολιτικοί και είναι στοιχειώδες για έναν διπλωμάτη να ξέρει να τις αποφεύγει. Εξαίρεση ίσως να αποτελεί η ελληνική εξωτερική πολιτική όπου οι υπουργοί μας συνεχώς υποπίπτουν σε τέτοια ολέθρια ατοπήματα υπερ της τουρκικής διπλωματίας.

Δεν γνωρίζω το περιεχόμενο των όσων θα δημοσιευτούν την Κυριακή, αλλά προσωπικά θεωρώ την ερώτηση με την οποία ερωτώνται οι Έλληνες από λανθασμένη έως επικίνδυνη. Η εφημερίδα απευθύνεται στο ευρύ κοινό και πολλοί θα είναι αυτοί που θα αρχίσουν να σκέφτονται απάντηση, για το αν μπορούμε να ζήσουμε με τους Τούρκους. Αλλά πότε ετέθη τέτοιο θέμα, για ποιον λόγο, με ποια λογική; Τί κλίμα προσπαθούν να δημιουργήσουν;

Θέλουν να ξεχάσουμε τα πάντα; Την ιστορία μας, τα όσα υπέφεραν οι πρόγονοί μας; Τι αισχρά παιχνίδια παίζονται πίσω από την πλάτη μας; Ποιος νομιμοποιεί τον οποιοδήποτε να χειραγωγεί την σκέψη του κόσμου; Ε όχι δεν θέλουμε να ξεχάσουμε την ιστορία μας και δεν θα ξεχάσουμε!!

Τελικά αποδεικνύεται ότι δεν κυνηγούν φαντάσματα όσοι πιστεύουν ότι υπάρχουν οργανωμένα σχέδια συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, και ίσως και άλλων ελληνικών περιοχών με τους εξ ανατολών γείτονες. Πολλές είναι οι συμπτώσεις για να είναι όντως συμπτώσεις. Την ίδια περίοδο που μας λένε πόσο ωραία περνούσαν οι ραγιάδες με την οθωμανική κυριαρχία, τίθενται αυτά τα “ άστοχα” ερωτήματα!

Ελπίζω να διαψευστώ, αλλά με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας ειλικρινά έχω πάψει να πιστεύω στα αθώα λάθη!

Read More

ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Ιθαγένεια και Εθνική Κυριαρχία

Η χωρική διάσταση της κρατικής υπόστασης και η εδαφική αναφορά της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας ΔΕΝ αναιρέθηκαν κατ’ ανάγκη από την ανάδυση ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΩΝ οργανισμών, ιδίως όσον αφορά σε θέματα απόδοσης ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ και ελέγχου των μεταναστευτικών ροών ΠΡΟΣ την ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ενός κράτους. Η Σύμβαση της Χάγης (1930) κατοχυρώνει το ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ δικαίωμα του κράτους ως προς την απονομή και την αφαίρεση της υπηκοότητας.

Η Σύμβαση για το Καθεστώς των Προσφύγων (Convention Relating to the Status of Refugees) του 1951, η οποία διακηρύσσει ότι το δικαίωμα ενός προσώπου να εγκαταλείπει την χώρα του συνιστά καθολικό δικαίωμα, ΔΕΝ θεμελιώνει αντίστοιχο δικαίωμα ΕΙΣΟΔΟΥ σε μία άλλη χώρα, καθώς άλλωστε μία τέτοια διάταξη θα συνιστούσε ΚΑΤΑΛΥΣΗ της έννοιας της κρατικής κυριαρχίας.[1]
Η ΣΥΝΑΡΘΡΩΣΗ της έννοιας της ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ και της έννοιας της ΕΔΑΦΙΚΟΤΗΤΑΣ είναι ΕΓΓΕΝΗΣ και αυτονόητη στο κράτος. Στο Σχέδιο Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης καθίσταται σαφές ότι το ΕΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ αναιρείται ως ιδεολογική και νομική έννοια, αλλά συνυπάρχει λειτουργικά με την διαμορφούμενη ευρωπαϊκή συνομοσπονδία.[2]

Η ΕΝΝΟΙΑ της ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ παραμένει ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΗ στην ουσία της και η απόδοσή της εξακολουθεί να υπάγεται στην κυριαρχική αρμοδιότητα του έθνους-κράτους. Η θέσπιση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας δεν περιορίζει την ταύτιση της εθνικής κυριαρχίας με την ιθαγένεια, καθώς διευκρινίζεται ότι «η ιθαγένεια της Ένωσης ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ στην ΕΘΝΙΚΗ ιθαγένεια και ΔΕΝ την αντικαθιστά».[3]

Σε κάθε περίπτωση η ίδια η ΕΝΝΟΙΑ ενός ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ διεθνούς δικαίου είναι ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ, καθώς σε διεθνές επίπεδο το δίκαιο προκύπτει ως συνέπεια του ρυθμιστικού και διακανονιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στις επιμέρους ΕΘΝΙΚΕΣ προσεγγίσεις των εθνών-κρατών.[4] Ακόμη και η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1948) ΔΕΝ αποτελεί κατ’ ουσίαν διεθνή συμφωνία. Το διεθνές εθιμικό δίκαιο ΔΕΝ ενέχει κανονιστική ισχύ ούτε στο εσωτερικό του έθνους-κράτους ούτε σε διακρατικό επίπεδο.[5]

Η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως μίας υπερκρατικής και υπερεθνικής αρχής ΔΕΝ είναι δυνατόν να προσληφθεί επί τη βάσει μίας αντίληψης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως ΚΑΘΟΛΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ δικαιωμάτων της υπηκοότητας, τα οποία θα εκτείνονται σε υπερεθνικό επίπεδο ή θα ΑΝΑΙΡΟΥΝ την έννοια της κυριαρχίας του κράτους ως προς την απόδοση της ιθαγένειας και τον ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ της ΕΙΣΟΔΟΥ στην εδαφική επικράτεια.[6]
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι ένας συχνά μη αναφερόμενος ΚΙΝΔΥΝΟΣ για την αρχή της κρατικής κυριαρχίας και της δικαιοδοσίας των κυβερνήσεων επί των αλλοδαπών μεταναστών είναι ο δικαστικός και ευρύτερα ΝΟΜΙΚΟΣ ακτιβισμός.[7] Ένα τμήμα της δικαιοσύνης, συνεπικουρούμενο από νομικούς και ομάδες ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή από ομάδες εθνοτικής αναφοράς ήδη εγκατεστημένων σε ορισμένες χώρες μεταναστών, με πρόσχημα την εφαρμογή των κανόνων διεθνούς δικαίου και συχνά υπό την επιρροή ΞΕΝΟΦΙΛΙΚΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΩΝ, συντελεί στον περιορισμό της δυνατότητας ΕΛΕΓΧΟΥ του έθνους-κράτους επί του μεταναστευτικού αποθέματος.[8] Οι κίνδυνοι του δικαστικού ακτιβισμού περιλαμβάνουν:

α. τον περιορισμό της ΕΘΝΙΚΗΣ κυριαρχίας
β. την ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ του μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου προγραμματισμού μίας συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής
γ. την παράβλεψη των ΕΞΩ-ΕΘΝΙΚΩΝ δεσμεύσεων των ομάδων πίεσης, οι οποίες διάκεινται ευνοϊκά προς τη μετανάστευση, με προφανείς συνέπειες για τα μεγέθη της εθνικής και της κοινωνιακής ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.[9]

[1] Βλ. UNHCR (ed.), Refugee Protection: A Guide to International Refugee Law, New York 2001, 8. Το ίδιο ισχύει και για το άσυλο, η απόδοση του οποίου επαφίεται στην κυριαρχική δικαιοδοσία του κράτους.
[2] Βλ. την προσεκτική αποτίμηση στον R. Cooper, Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ: ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΧΑΟΣ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ, μτφρ. Κ. Αμπαζής, Αθήνα: Κέδρος, 2005.
[4] Βλ. D. Charny, ‘Competition among Jurisdictions in Formulating Corporate Law Rules: An American Perspective on the “Race to the Bottom” in the Europe Communities’, Harvard International Law Journal 32:2 (1991), 423-56∙ J. Trachtman, ‘International Regulatory Competition, Externalization, and Jurisdiction’, Harvard International Law Journal 34:1 (1993), 47-104.
[5] Για μία διαφορετική προσέγγιση βλ. W.M. Reisman, ‘SOVEREIGNITY and Human Rights in Contemporary International Law’, American Journal of International Law 84:4 (10/1990), 866-76.
[6] Βλ. την ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΘΕΣΗ του Παναγιώτη ΚΟΝΔΥΛΗ στο οξύ δοκίμιό του ‘«Ανθρώπινα δικαιώματα»: ΕΝΝΟΙΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, στο Π. Κονδύλης, Από τον 20ό στον 21ο αιώνα: Τομές στην πλανητική πολιτική περί το 2000, Αθήνα: Θεμέλιο, 2000² [1998], 61-7.
[7] Βλ. την καταδίκη του δικαστικού ακτιβισμού στο M. Ignatieff, Τα ανθρώπινα δικαιώματα ως πολιτική και ως EIΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ, μτφρ. Ε. Αστερίου, Αθήνα: Καστανιώτης, 2004.
[8] Για παραδείγματα ενός τέτοιου δικαστικού ακτιβισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες βλ. S. Sassen, ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΓΧΟ; Η εθνική κυριαρχία, η μετανάστευση και η ιδιότητα του πολίτη την εποχή της παγκοσμιοποίησης, μτφρ. Π. Παπανδρέου, Αθήνα: Μεταίχμιο, 2003, 136-8, 179-80, σημ. 7.
[9] Οι φιλομεταναστευτικές οργανώσεις των χωρών υποδοχής των μεταναστευτικών ροών ενίοτε λαμβάνουν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠ0ΣΤΗΡΙΞΗ από τις ΑΡΧΕΣ των ΧΩΡΩΝ προέλευσης των μεταναστευτικών ροών, με σαφείς αρνητικές επιπτώσεις στις διακρατικές σχέσεις των δύο κρατών. Για τις ΕΞΩ-ΕΘΝΙΚΕΣ αυτές δεσμεύσεις των φιλομεταναστευτικών οργανώσεων βλ. S. Sassen, Χωρίς έλεγχο;, ό.π., 180, σημ. 8

Read More

ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ... ΚΑΤΑ Θεοδώρου Πάγκαλου...

ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΕΠΙΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥ
------------------------------------------
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ - ΔΗΛΩΣΙΣ
------------------------------------------------------------------------------
1. Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, τού επιλεγομένου και «Γέρου τού Μωρηά.
2. Γεωργίου Καραϊσκάκη, τού επιλεγομένου και «Γυιού τής Καλογριάς».
3. Μάρκου Μπότσαρη, τού επιλεγομένου και «Αητού τού Σουλίου».
4. Νικήτα Σταματελόπουλου, τού επιλεγομένου και «Νικηταρά Τουρκοφάγου».
5. Κωνσταντίνου Κανάρη, τού επιλεγομένου και «Μπουρλοτιέρη».
6. Γρηγορίου Δικαίου, τού επιλεγομένου και «Παπαφλέσσα».
7. Οδυσσέως Ανδρούτσου, τού επιλεγομένου και «Λιονταριού τής Ρούμελης».
8. Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, τής επιλεγομένης και «Καπετάνισσας».
9. Ανδρέα Βώκου, τού επιλεγομένου και «Μιαούλη».
10. Πέτρου Μαυρομιχάλη, τού επιλεγομένου και «Πετρόμπεη».
Εν ζωή ενοικούντων εις τά όρη και τά πελάγη τής επαναστατημένης Ελλάδος, νύν δέ παρεπιδημούντων εις τό υπερπέραν.
Κ Α Τ Α
--------------------
Θεοδώρου Πάγκαλου, κατοίκου Αττικής και Αντιπροέδρου τής νύν Κυβε-ρνήσεως τής Ελλάδος, δηλούντος ενίοτε και κατ’ επάγγελμα οινοποιός.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ολοι ημείς, ησυχάζοντες μέν ως ψυχές άϋλες αλλά και ενδιαφερόμενοι εσαεί διά τήν κοινήν Πατρίδαν, πού αλυσσοδεμένη από τούς προαιωνίους εχθρούς μας Τούρκους τήν επαραλάβαμε και λεύτερη τήν επαραδώσαμε εις τούς απογόνους μας, εμάθαμε έκπληκτοι πώς σύ «απόγονε» Θόδωρε Πάγκαλε, βαρυθύμως εδήλωσες πώς κακώς επράξαμε πού επαναστα-τήσαμε και τούτο έγινε διότι είμαστε, λέει, «αγράμματοι»…
Εξ αρχής νά σού δηλώσουμε ότι, ημείς αλλά και χιλιάδες άλλοι ομοθυ-μαδόν θυσιασθέντες υπέρ πατρίδος συναγωνιστές και συναγωνίστριες, ασφαλώς και υπήρξαμε αγράμματοι, αφού σχολειά τότες δέν είχαμε.
Αγκαλά όμως, είχαμε τό ολίγον μυαλό οπού εχρειάζονταν διά νά ξεδια-λέξουμε «μιάς ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή», όπως μέ τόν Θούριό του μάς ορμήνεψε και ο -πρό ημών σφαγιασθείς υπέρ Πατρίδος- Αντώνιος Κυριαζής, ο επονομαζόμενος και Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής.
Κι όσον και νά μήν εμάθαμε γράμματα, όμως εγνωρίζαμε ωρέ τήν φυλλάδα τού Μεγαλέξαντρου, τού πιό ένδοξου Ελληνα προγόνου μας, γνωρίζαμε και στοματικώς γιά τόν Ηρακλή μας και γιά τόν Αχιλλέα μας, γιά τούς αρχαίους σοφούς μας, γιά τόν Μαραθώνα και γιά τίς Θερμο-πύλες γνωρίζαμε, διά τούτο και μετά τήν μάχην εις τά Δερβενάκια, οπού ρεζιλέψαμε τήν Τουρκιά και τόν σερασκέρη Δράμαλη, οι συντρόφοι μας τραγουδάγανε ότι, «τού Λεωνίδα τό σπαθί, Κολοκοτρώνης τό φορεί»...
(Εννόησες εσύ Θόδωρε, ως μορφωμένος οπού είσαι, τί εννοούμε;;;)
Ημείς τότες, εκειούς πού δέν ήθελαν νά συνδράμουν εις τήν επανάστα-σιν και κάνανε «καπάκια» μέ τούς Τούρκους, τούς ελέγαμε «προσκυνη- μένους» και «σαπιοκοιλιές» και πολλούς από αυτούς, ο εξ ημών Κολο-κοτρώνης δικαίως τούς επέρασεν από «φωτιά και τσεκούρι» αλλά, ως φαίνεται, αρκετοί εγλύτωσαν και -τό χειρότερον- «σπόριασαν»…
(Θά τό εννόησες κι αυτό, έτσι παραμορφωμένος όπου είσαι…)
Συνάμα -όμως- ξοδεύτηκαν και οι περισσότεροι από μάς αφού, έσφαζε αλύπητα τετρακόσια χρόνια ο Τούρκος, σφαχτήκαμε και μεταξύ μας και αυτό τό κακόν γινάτι πρέπει νά τό μνημονεύουμε μπάς και δέν ματαγίνει.
(Πλήν ματαίως, ως φαίνεται και από τά εδικά σας «καζάντια»…)
Ωστόσο εδώ, σήμερα, μαθαίνουμε ότι σείς ελησμονήσατε τούς αγώνες και τά παθήματά μας, ότι δέν θέλετε νά διδάσκονται τά παιδιά σας εις τά σχολειά τήν Ιστορίαν τού Γένους, ότι μουρμουράτε πώς τάχατες δέν έπρεπε νά κάμωμε τήν Επανάστασιν και ότι, ακόμη και τόν Τούρκον θέλετε νά τόν κάμετε φίλον διά νά βάλετε λέει, σέ μοιρασιά μ’ αυτόν, τό Αιγαίο!!!
Ωρέ ζουρλαθήκατε εντελώς;;; Πιάνεται ωρέ φίλος ο Τούρκος;;; Αυτός άν τού δώσεις τό χέρι γιά καλημέρα, θά στό δαγκώσει γιά προσφάϊ…
Και τί είναι ωρέ τό Αιγαίο τών αρχαίων μας προγόνων γιά νά τό μοιρά-σετε;;; Κολοκυθόπιττα τής γιαγιάς σας;;;
Διά όλα τούτα διαμαρτυρόμαστε εντόνως και σάς καλούμε νά στοχα-στείτε καλά και «μέ τό μέσα μυαλό», όσα άσκεφτα σπεύδετε νά πράξετε, άλλως τά ποτάμια αίματα και τά ποτάμια δάκρυα, όπου έχουν χυθεί γιά τήν λευτεριά τής Πατρίδος από μιλιούνια γενηές Ελλήνων, θά γυρίσουν νά σάς πνίξουν.
Σάς δηλώνουμε δέ πώς, όποτε μέ τό καλό κοπιάσετε μέ τήν σειρά σας εδώ πάνω, «μά τόν πούτζον» τού εξ ημών Καραϊσκάκη, εις τόν οποίον από εκείνα τά χρόνια εσυνηθίσαμε νά ομνύουμε εις κρισίμους ώρας, θά σάς καρτερέσουμε διά νά λογαριαστούμε και νά πάρουμε «χάκι».
Επειδή τήν σύνταξιν τής παρούσης αναθέσαμε εις τόν υπογράφοντα αυτήν, ως γραμματιζούμενον απόγονον ενός -αγράμματου μέν αλλά και πολλά παθόντος- συναγωνιστού μας εκ Ραδοβυζίου Αρτης, τού δίδουμε και τήν ρητήν εντολήν νά αναθέσει εις αρμόδιον δικαστικόν επιμελητήν όπως τήν επιδώσει εις αυτόν οπού απευθύνεται, πρός γνώσιν του και διά τίς ηθικές συνέπειες οπού τού αρμόζουν.

Αθήνα, 15^η Ιανουαρίου 2011
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΚΗΦ. ΚΟΣΣΥΒΑΚΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

Read More