ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ


Οι αναφορές του Άντερς Μπέρινγκ Μπρέϊβικ στις 1518 σελίδες του «μανιφέστου» του, δεν περιορίζονται μόνο στο Θουκιδίκη και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο μανιακός κάνει αναφορές ακόμη και στα ελληνικά κόμματα!

Από τη μέχρι στιγμής ανάγνωση προκύπτει ότι ο μακελάρης της Νορβηγίας, είτε είχε διαβάσει πολύ ελληνικά κείμενα ,είτε έχει συνεργασία με κάποιον Έλληνα και αυτό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό.

Από τη μέχρι τώρα ανάγνωση έχουν προκύψει τα εξής σημεία που «δείχνουν» Έλληνα:

•»Μόνο αν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα και η Ελβετία και οι σκανδιναβικές χώρες αφαιρέσουν τον σταυρό από τις σημαίες τους,οι μουσουλμάνοι θα αισθανθούν ότι δεν θα γίνονται εις βάρος τους διακρίσεις» .

•»Το 2030 στην Ελλάδα οι μουσουλμάνοι θα αποτελούν το 8% του πληθυσμού και το 2070 το 32» .

•Ο μανιακός κάνει αναφορές και στα ελληνικά κόμματα τα οποία κατηγορεί ότι ευθύνονται για την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών .Κάνει ένα διαχωρισμό μεταξύ τους,αναφέροντας ότι η ΝΔ είναι «υπό παρακολούθηση» γι΄ αυτό το ζήτημα. Όλα τα υπόλοιπα είναι «υπό κατηγορία προδοσίας».

•Σύμφωνα με τον «κατάλογο προδοτών κατηγορίας Α και Β στην Δυτική Ευρώπη», που περιλαμβάνεται στο μανιφέστο του «η Ελλάδα είναι στην 16η θέση με 11.312 περιπτώσεις αντιευρωπαϊκής προδοτικής συμπεριφοράς».

•Κάνει αναφορές σε «στρατιωτική εκστρατεία που θα ξεκινήσει κατά της Τουρκίας με στόχο την απελευθέρωση της Ελληνικής Δυτικής Ανατολίας,τη Βόρεια Κύπρο και την Αρμενική Ανατολική Νατολία».

•Οι ΗΠΑ ,γράφει «θα χρησιμοποιήσουν απειλές και ίσως θα προσπαθήσουν να υπερασπιστούν στρατιωτικά την Τουρκία,το Κόσσοβο,τη Βοσνία Ερζαγοβίνη,τον Λίβανο και τη Συρία».

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΥΜΝΟΣ


ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΤΟ ΚΚΕ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ


Παραμένει πιστό στην προδοτική απόφαση της 5ης ολομέλειας το δήθεν πατριωτικό ΚΚΕ

Προ ολίγων ημερών, τα Κ. Κ. των Βαλκανίων υπέγραψαν κοινή διακήρυξη, με την οποία ζητούν την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Δεν πρόκειται για τίποτα σπουδαίο, άλλωστε δήλωση υπέρ της ανάγκης ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους έχουν κάνει πολλοί, μέχρι και ο Ομπάμα. Το ενδιαφέρον σημείο της διακήρυξης, είναι ότι το ΚΚΕ –το οποίο κάποιοι αφελείς ή βαλτοί υποστηρίζουν ότι… άλλαξε κι έγινε «πατριωτικό» κόμμα- συνυπογράφει χωρίς κανένα πρόβλημα με το «Κ.Κ. Μακεδονίας», όπως ακριβώς λέγεται.

Το οποίο ασφαλώς και είναι ένα διεθνιστικό κόμμα, αλλά για ότι αφορά όλους τους… άλλους. Όχι για τους Σκοπιανούς! Για μας βεβαίως αυτό δεν συνιστά έκπληξη: Το ΚΚΕ ουδέποτε έχει αποκηρύξει το προδοτικό παρελθόν του σχετικά με την Μακεδονία. Εξάλλου, μια φορά προδότες, πάντα προδότες!

Κοινή ανακοίνωση Κομμουνιστικών Кομμάτων των Βαλκανίων Αλληλεγγύη προς τον Παλαιστινιακό λαό

“Τα Κομμουνιστικά κι Εργατικά κόμματα των Βαλκανίων που συνυπογράφουμε τη δήλωση αυτή εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τον Παλαιστινιακό λαό, όπως και την αντίθεσή μας στη συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή.Μέχρι σήμερα 110 και πλέον χώρες έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης. Το ζήτημα αναμένεται να τεθεί και στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον προσεχή Σεπτέμβρη. Θεωρούμε πως σημαντικό βήμα για τη δικαίωση των αγώνων του λαού της Παλαιστίνης θα ήταν η απελευθέρωσή του από τη βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων του στρατού του Ισραήλ κι η δημιουργία ενός ανεξάρτητου, βιώσιμου και κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Καλούμε τις κυβερνήσεις των Βαλκανικών χωρών να πάρουν θέση απέναντι σ’ αυτή τη διεθνή πρωτοβουλία και να στηρίξουν άμεσα το αίτημα της αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, ως κράτος-μέλος του ΟΗΕ.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΒΟΣΝΙΑΣ – ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

ΚΟΜΜΑ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (ΠΓΔΜ)

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

ΚΟΜΜΑ ΣΕΡΒΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ”

ΠΛΑΝΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ


Εγκληματική χαρακτήρισε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας την εκποίηση του δημόσιου πλούτου της χώρας, κατά τη σημερινή συνάντησή του με το ...«Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων», που αποτελείται από δήμους των περιοχών στις οποίες υπάρχει δραστηριότητα... εξόρυξης λιγνίτη και παραγωγής ενέργειας από εργοστάσια της ΔΕΗ, όπως οι Δήμοι Αμυνταίου, Φλώρινας, Κοζάνης, Εορδαίας, Κοζάνης και Μεγαλόπολης. Ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι η προοπτική ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ θα είναι εφιαλτική για εκατομμύρια καταναλωτές και ειδικότερα για τις περιοχές εκείνες των «Ενεργειακών Δήμων» και τους κατοίκους αυτών των περιοχών, ενώ ζήτησε να αποδοθούν στους δήμους περίπου 600.000 στρέμματα, που ανήκουν στη ΔΕΗ και να μην περάσουν σε ιδιώτες.
Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε ως «το μεγαλύτερο έγκλημα» την εκποίηση του δημόσιου πλούτου της χώρας, μεγαλύτερο ακόμα και από το Μνημόνιο, τη μείωση μισθών και συντάξεων και την κατάργηση του κοινωνικού κράτους.
Ο Μάκης Ιωσηφίδης, δήμαρχος Αμύνταιου και πρόεδρος «Ενεργειακών Δήμων», ζήτησε από την Πολιτεία να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της και διαβεβαίωσε ότι όλοι οι δήμαρχοι ομόφωνα έχουν αποφασίσει οτι δεν πρόκειται να παραχωρήσουν ούτε ένα χιλιοστό από τα δικαιώματά τους.

Ο Τάκης Μπούρας, δήμαρχος Μεγαλόπολης και αντιπρόεδρος «Ενεργειακών Δήμων» είπε, μεταξύ άλλων, ότι: «στις δύσκολες εποχές που βιώνουμε, η αντιμετώπιση των προβλημάτων με αυτό το πνεύμα συνεργασίας και συναντίληψης, μπορεί να βοηθήσει να βγούμε από την κρίση, αλλά κυρίως να πολεμήσουμε αυτούς τους κινδύνους, που έρχονται έξω από μας και αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς και να δρομολογήσουμε όλοι μαζί ένα καλό μέλλον για τα παιδιά μας».


ΕΠΕΙΔΗ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΧΝΑΜΕ

Το ελληνικό ολοκαύτωμα από την γερμανική βαρβαρική θηριωδία, και η προσπάθεια αφανισμού του ελληνισμού που προκάλεσαν οι σημερινοί μας οικονομικοί διώκτες και άρπαγες, για το οποίο όλοι κάνουν πως δεν γνωρίζουν



Αν δεν μετανοήσουμε σαν έθνος και δεν μας ελεήσει ο Θεός, το ίδιο θα συμβεί και σήμερα με τα δικά μας παιδιά από τους ίδιους βαρβάρους, οι οποίοι μαγάρισαν από την πρώτη στιγμή την ελληνική ανεξαρτησία και τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 και μας καταδιώκουν μέχρι σήμερα.

Για όσους έχουν μάθει να ζουν σε ένα γυάλινο κόσμο, ας μην το δουν γιατί περιέχει σκηνές σκληρές από την ζωή και τον θάνατο των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ


Προειδοποιητική "σφαλιάρα" από αυτές που είχαν χρόνια να πέσουν στο σβέρκο της Άγκυρα έριξε η Ρωσία με αφορμή της παραληρηματικές δηλώσεις Ερντογάν. Ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Αλεξάντρ Λουκασέβιτς της Ρωσίας, αφού υπενθύμισε ότι στην Κύπρο υπάρχει ένα νόμιμο κράτος μόνο και κανένα άλλο (!), απέρριψε όλα τα επιχειρήματα του Ρ.Τ.Ερντογάν, τόνισε ότι "Μόνο τα ψηφίσματα του ΟΗΕ θα επιτρέψουν την επανένωση της Κύπρου στη βάση μιας δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας με ενιαία κυριαρχία, υπηκοότητα και διεθνή νομική υπόσταση» και ότι "Οι δηλώσεις Εντογάν είναι πολύ σκληρές".

Εντύπωση προκάλεσε στους διπλωματικούς κύκλους ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια το ρωσικό ΥΠΕΞ δεν περιορίστηκε σε τυπικές διατυπώσεις, αλλά εμμέσως πλην σαφώς υπενθύμισε την παράνομη ύπαρξη του κατοχικού ψευδοκράτους (σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 541 του 1983 και 550 του 1984), υπενθυμίζοντας ότι εκεί καλούνται τα μέλη της διεθνούς κοινότητας «να μην αναγνωρίζουν κανένα κυπριακό κράτος πλην της Κυπριακής Δημοκρατίας, να σέβονται την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και να μη διευκολύνουν και να μην παρέχουν κατ' ουδένα τρόπο βοήθεια στο αποσχιστικό μόρφωμα στο βορρά της νήσου της Κύπρου».

Παρασκηνιακά έχει υπάρξει ενημέρωση της Άγκυρας, αναφέρουν πηγές από την Μόσχα ότι "Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις δεν θα μείνουν αδιάφορες αν κινδυνεύσει η ασφάλεια της κυπριακής δημοκρατίας και έχουν τρόπους να το καταστήσουν αυτό σαφές"!

Η θέση που έλαβε η Μόσχα άφησε άφωνή την Άγκυρα που θεωρούσε ότι λόγω της ανάπτυξης καλών οικονομικών σχέσεων η Ρωσία θα "έριχνε νερό στο κρασί της" σε ότι αφορά την Κύπρο, αλλά η Ρωσία έφτασε να υπενθυμίσει μέχρι και την απορριπτική απόφαση του ΟΗΕ στο αυθαίρετο ψευδοκράτος που έστησαν οι κατοχικές δυνάμεις στην Βόρεια Κύπρο.

Οπως διαβεβαίωσε ο κ. Λουκασέβιτς, «η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του Σ.Α. του ΟΗΕ παρείχε και θα συνεχίσει να παρέχει υποστήριξη στην επίτευξη δίκαιης, βιώσιμης και καθολικής διευθέτησης προς το συμφέρον όλων των Κυπρίων, βασισμένη στα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, των ενδοκυπριακών συμφωνιών υψηλού επιπέδου (των ετών 1977 και 1979) και της εθελουσίας, χωρίς έξωθεν πίεση, συναίνεσης των ίδιων των κυπριακών κοινοτήτων».

Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια η τύχη της κυπριακής διευθέτησης βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των Κυπρίων, Ελλήνων και Τούρκων», όμως το «ευαίσθητο υλικό» των συνεχιζόμενων εφ' όλης της ύλης διακοινοτικών συνομιλιών στην Κύπρο δεν πρέπει να υφίσταται πίεση έξωθεν, πολύ περισσότερο στις παρούσες συνθήκες που η διαπραγματευτική διαδικασία προχωρά εξαιρετικά δύσκολα, γι' αυτό και το βασικότερο είναι να βοηθηθεί ο διάλογος και όχι «να προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε τα κοινά συμφέροντα των Κυπρίων με τα συμφέροντα άλλων πλευρών».

Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας επαναβεβαίωσε ότι στηρίζει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ Αυτό δήλωσε ο επίσημος εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Αλεξάντρ Λουκασέβιτς, σημειώνοντας ότι «μόνο αυτή η προσέγγιση θα επιτρέψει την επανένωση της Κύπρου στη βάση μιας δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας με ενιαία κυριαρχία, υπηκοότητα και διεθνή νομική υπόσταση».

«Είναι προφανές ότι η Μόσχα θέλει να δείξει με σαφήνεια ότι η Κύπρος τελεί υπό την υψηλή διπλωματική και στρατηγική της προστασία» εκτιμούν διπλωματικές πηγές στη ρωσική πρωτεύουσα.

Οι Ρώσοι τάχθηκαν εκ νέου υπέρ ενός ενιαίου κράτους με βάση το πρότυπο «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία», κάτι το οποίο, αξίζει να σημειωθεί, ανέφερε στις δηλώσεις της και η Αμερικανίδα υπουργός, Χίλαρι Κλίντον, κάτι το οποίο διέφυγε από τα ελληνικά ΜΜΕ, πολλά εκ των οποίων θεώρησαν – εκτίμησαν ότι συντάχθηκε με τις θέσεις της Τουρκίας.

Η Μόσχα δείχνει ότι είναι αποφασισμένη να στηρίξει την άριστη σχέση που έχει με την Κυπριακή Δημοκρατία. Μπορεί οι σχέσεις της με την κυβέρνηση Χριστόφια - παρά τις πολιτικές ρίζες στην Σοβιετική Ένωση που έχει ο τελευταίος - να μην είναι το ίδιο καλές όπως ήταν με τον μακαρίτη τον Τάσσο Παπαδόπουλο (υπάρχουν κύκλοι στη Μόσχα που λένε ότι ο Χριστόφιας ανέκαθεν ήταν πιο κοντά στο Λονδίνο παρά στην Μόσχα), αλλά το μέγεθος των ρωσικών επενδύσεων στη Κύπρο και η γνώση του γεγονότος ότι τυχόν επανένωση υπό τουρκική κηδεμονία θα ανατρέψει όλη της στρατηγική ισορροπία στην Α.Μεσόγειο σε βάρος της Ρωσίας, κάνει να μην "σηκώνει μύγα στο σπαθί της".

Μία αιτία "παγώματος" των σχέσεων με την κυβέρνηση Χριστόφια είναι η ματαίωση σειράς εξοπλιστικών προγραμμάτων από την Ρωσία, όπως των ρουκετοβόλων Smerch, των αντιαρματικών πυραύλων Kornet-E κλπ.

Επίσης η Μόσχα ενδιαφέρεται μέσω της Gazprom, να αποκτήσει ενεργό ρόλο στο ενεργειακό "Ελ Ντοράντο" της Α.Μεσογείου.

Η Ρωσία με δεδομένη την πολιτική αναταραχή στην Συρία και την έκθεση σε κίνδυνο της μοναδικής ναυτικής βάσης στην Α.Μεσόγειο, σε καμία περίπτωση δεν θέλει να κινδυνεύσουν τα πολιτικά κεκτημένα στην Κύπρο. Για το λόγο αυτό δηλώνει τώρα "παρούσα" και κόβει τον αέρα του Ερντογάν, όπως δεν τόλμησε να τον κόψει κανένας άλλος μέχρι τώρα.

12 ΝΑΥΤΙΚΑ ΜΗΛΙΑ


Στη Χάγη ακόμη και για τα χωρικά ύδατα

Η προωθημένη δέσμη μέτρων της «Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων» για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών

Δέσμη τεσσάρων μέτρων για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο προτείνει η γνωστή δεξαμενή σκέψης «Διεθνής Ομάδα Κρίσεων» (International Crisis Group – ICG). To ICG θεωρεί ότι έχει έρθει η στιγμή που οι δύο χώρες μπορούν να φθάσουν σε λύση των προβλημάτων στο Αιγαίο, σημειώνοντας ότι… η οικονομική κρίση στην Ελλάδα που προκαλεί ανάγκη για περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, η νέα επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η ανεπίσημη άρση των υπερπτήσεων πάνω από ελληνικά νησιά εντός του 2011 συνθέτουν ένα σκηνικό ώριμο για λύση, παρά τα προβλήματα που θα υπάρξουν, ειδικά στην Ελλάδα, ώστε μία λύση να περάσει από την κοινή γνώμη.

Οι δέσμες μέτρων που προτείνει το ICG είναι:

1. Η επισημοποίηση της άρσης των υπερπτήσεων σε κατοικημένα ελληνικά νησιά από την Τουρκία (σσ. δεν αναφέρει τι πρέπει να συμβεί με τις υπερπτήσεις σε ακατοίκητα νησιά). Παράλληλα, η Ελλάδα θα πρέπει να δεσμευτεί να αποστρατιωτικοποιήσει νησιά του Αιγαίου, βάσει δεσμεύσεων που έχει αναλάβει από παλαιότερες διεθνείς συνθήκες, εφόσον μία συνολική λύση για το Αιγαίο γίνει πραγματικότητα. Η Αγκυρα θα πρέπει να διαλύσει ή να μεταφέρει στην ενδοχώρα την επονομαζόμενη «Στρατιά του Αιγαίου».

2. Και οι δύο πλευρές πρέπει να δεσμευτούν να διαπραγματευθούν ειδικές ρυθμίσεις για το Αιγαίο, βάσει των όσων προβλέπει η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και ιδιαίτερα βάσει των προβλέψεών της για ευθιδικία και ειδικές περιστάσεις. Η Ελλάδα, κατά το ICG, θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι η Τουρκία, ως παράκτιο κράτος, έχει δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο. Η Αγκυρα θα πρέπει να δεσμευτεί ότι θα επικυρώσει τη Σύμβαση και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Παράλληλα, οι δύο πλευρές πρέπει να συμφωνήσουν στη διατήρηση θαλασσίων διαδρόμων στην ανοιχτή θάλασσα προς διευκόλυνση της διεθνούς ναυσιπλοϊας.

3. Βάσει του κανόνα των 12 μιλίων, οι δύο χώρες πρέπει να ορίσουν τα χωρικά τους ύδατα. Για να γίνει αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέση γραμμή, αλλά και η μείωση των ελληνικών χωρικών υδάτων ώστε να διευκολυνθεί η διεθνής ναυσιπλοϊα. Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να συμφωνήσουν εκ των προτέρων ότι θα παραπέμψουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης όποια διαφορά προκύψει σχετικά με την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων – μία πρόταση που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραπαμφθεί στη Χάγη ακόμη και το θέμα των «γκρίζων ζωνών».

4. Οποιο άλλο θέμα – και ειδικά η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – δεν επιλυθεί διμερώς, θα πρέπει επίσης να παραπεμφθεί στη Χάγη. Και αυτή η πρόταση κλίνει ελαφρώς υπέρ των θέσεων της Αγκυρας που επιμένει να θέτει στο τραπέζι των συνομιλιών περισσότερα του ενός ζητήματα.

ΔΑΝΕΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ-ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ



Του Δημήτρη Καζάκη

Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827.
Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας" που ούτε δάνεια ήταν, ούτε για την ανεξαρτησία της χώρας δόθηκαν...
και το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 που συνέταξαν οι μεγάλες δυνάμεις, ερήμην φυσικά των Ελλήνων, προσδιόριζε με το άρθρο 6 ότι οι μεγάλες δυνάμεις επειδή ακριβώς τους χρωστάνε οι Έλληνες μπορούν να μπαίνουν όποτε γουστάρουν στη χώρα και να κάνουν ότι γουστάρουν σ' αυτή τη χώρα.

Η δεύτερη χρεοκοπία έσκασε στα 1843.
Εκεί έγινε και η εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη του 1843 που διεκδικήθηκε σύνταγμα. Επειδή όμως το ελληνικό κράτος αδυνατούσε να πληρώσει ή να έρθει σε διευθέτηση με τους χρηματιστές του, του επιβλήθηκε η πρώτη κατοχή (σε απελευθερωμένο ελληνικό κράτος) που είναι η κατοχή του 1853 όταν Άγγλοι και Γάλλοι αποβίβασαν 15.000 πεζοναύτες στο Πειραιά, ασκήσανε κατοχή επί μια σχεδόν 10ετία που ήταν από τις πιο αιματηρές κατοχές που έζησε ο τόπος και ο λόγος ήταν το δημοσιονομικό, η καταβολή του χρέους στους τοκογλύφους, στις μεγάλες δυνάμεις. Όποιος ξέρει από ιστορία γνωρίζει ότι είχαμε τη δική μας οκτωβριανή επανάσταση τον Οκτώβριο του 1862 όταν εξεγέρθηκε ο λαός, καθάρισε τα κόμματα της κατοχής, το αγγλικό και το γαλλικό, διέλυσε τα πάντα, έδιωξε τον Όθωνα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ενός νέου συντάγματος, μιας νέας συνταγματικής αρχής, που θεωρήθηκε ως η πλέον δημοκρατική της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Ο λαός πάντα δηλαδή έκανε το χρέος του.

Η 3η μεγάλη χρεοκοπία είναι η μόνη γνωστή (που αναφέρεται δηλαδή στα ιστορικά βιβλία), το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη στα 1893. Πήγε σε διαπραγμάτευση τότε η κυβέρνηση με τους ομολογιούχους, η κυβέρνηση Τρικούπη και ο Τρικούπης έλεγε, "παιδιά τι θέλετε να κάνουμε τώρα, να σας τα δώσουμε όλα άμα θέλετε, με εξαίρεση δυο πράγματα". "Δεν παραχωρούμε την εθνική κυριαρχία της χώρας, δεν παραχωρούμε το δημόσιο ταμείο". Φυσικά οι ομολογιούχοι δεν το δέχτηκαν αυτό και στήσανε, έχοντας σύμμαχο το παλάτι που κατείχε ελληνικά ομόλογα, τον περίφημο πόλεμο του 1897, που ήταν στημένος από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο και μόνο για να κερδηθεί ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στα 1898. Επειδή οι δανειστές της χώρας θέλανε να πληρώνονται σε χρυσάφι, πρωτομπήκε στην οικονομική φιλολογία της χώρας η ιδέα του σκληρού νομίσματος και μας έφτιαξαν τη χρυσή δραχμή. Οπότε ξεκινάει ένας νέος φαύλος κύκλος δανεισμού, απίστευτου δανεισμού γιατί η Ελλάδα έπρεπε να εξασφαλίσει το χρυσάφι, για να στηρίξει τη χρυσή δραχμή, άρα νέα δάνεια.

Υπό το καθεστώς του ΔΟΕ και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών που είχε και αυτή αναλάβει την εποπτεία της χώρας χρεοκοπούμε ξανά το 1932. Η χρεοκοπία του 32 είναι του Βενιζέλου, αλλά την επέβαλε ο Τσαλδάρης. Πάλι οι ίδιες ιστορίες, πάλι λιτότητες, κλείσανε τα 2/3 των σχολείων της εποχής εκείνης για να πληρώσουν τους δανειστές, απολύσανε πάνω από τα 2/3 των εκπαιδευτικών της χώρας, οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι της διοίκησης απολύθηκαν, απαγορεύτηκε με την χρήση του ιδιώνυμου η συνδικαλιστική δράση ειδικά στο δημόσιο τομέα, στη δημόσια διοίκηση.

Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε πως γινόταν ο δανεισμός της χώρας: στα 100 χρυσά φράγκα δανείου ο τόκος, το επιτόκιο, έτρεχε στα 100, οι δανειστές όμως κρατούσαν ένα ποσοστό του δανείου, περίπου 20 με 30%, ανάλογα, ως "εγγύηση καλής εκτέλεσης δανείου". Έτσι το δάνειο που εκταμίευε τελικά το κράτος έφτανε να είναι το 50% της αρχικής ονομαστικής αξίας.

Στην συνέχεια έφεραν τον βασιλιά, ο βασιλιάς φυσικά εκτέλεσε τις εντολές των Βρετανών και έφερε τη τεταρτο-αυγουστιανή δικτατορία του Μεταξά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μεταξάς ήταν να πάρει το αποθεματικό του ΙΚΑ, του νεοσύστατου τότε ΙΚΑ, μόλις 3 χρόνια είχε δημιουργηθεί, και ήταν κατάλληλα προικισμένο, πολύ σοβαρά προικισμένο, πολύ καλό, είχε μια πολύ καλή προοπτική. Πήρε επίσης ότι βρήκε στις τράπεζες συν τα αποθεματικά στο δημόσιο ταμείο και πλήρωσε τους Γάλλους και Βρετανούς χρηματιστές.

Μετά τον 2ο ΠΠ ήταν παλλαϊκό το αίτημα προς τους συμμάχους, που υποστήριξε και ο πρώτος πρόεδρος της Τραπέζης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση, ο Ξενοφών Ζολώτας: να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Αν μη τι άλλο, για τη προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων τουλάχιστον διαγράψτε τα χρέη τα προπολεμικά, έλεγαν.

Φυσικά όχι απλά δεν διαγράφτηκαν τα χρέη αλλά μετά από 15 χρόνια απανωτών πιέσεων και άνευ προηγουμένου εκβιασμών, φτάσαμε στο 1964 όπου έγινε η τελική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών. Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι' αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 64 συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά τη ψυχική οδύνη, το πρόβλημα ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια, Δηλαδή, 1964 και 45 = 2009.

Τι έκανε η χούντα στη συνέχεια; Έκανε τη πληρωμή των χρεών αυτών εξωλογιστική. Γι' αυτό εμφανίζεται ότι έχει μικρά ποσοστά χρέους η χούντα. Τα πλήρωνε κάτω από το τραπέζι. Και τα πλήρωσε με 2 βασικούς τρόπους. Οι ξένοι δανειστές μας και οι μεγάλες δυνάμεις που κρύβονταν από πίσω απαίτησαν 2 πράγματα. Πρώτον εκχώρηση ολόκληρου του Αιγαίου την οποία την προετοίμασε προσπαθώντας να επαναφέρει (αυτό που πάει να κάνει τώρα η κυβέρνηση) τον "θεσμό επιφανείας". Είχαν έτοιμες τις συμβάσεις, απλά έπεσε η ιστορία της μεταπολίτευσης και έχασαν αυτό το πράγμα. Και το δεύτερο, με την εκχώρηση της Κύπρου. Υπάρχουν χαρτιά στα αρχεία που δημοσιεύονται αυτή την εποχή όπου η παραχώρηση ή η εκχώρηση ή η τραγωδία της Κύπρου εμπεριείχε και ένα κομμάτι αποπληρωμής προπολεμικού χρέους της Ελλάδας. Δηλαδή σε αντάλλαγμα να μας χαρίσουν ένα κομμάτι του χρέους η χούντα άνοιξε την πόρτα στην τουρκική εισβολή και στο τι συνέβη μετά στην Κύπρο.

Μετά την μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις φορτώσανε το χρέος αυτό στις δημόσιες επιχειρήσεις. Υπάρχει έκθεση του 1985 που λέει ότι η ΔΕΗ, η τότε κρατική ΔΕΗ, για κάθε 1000 δραχμές που δανειζόταν είχε εσωτερική ανάγκη μόνο τη μια δραχμή. Όλο το υπόλοιπο ήταν απαιτήσεις εξωλογιστικές για πληρωμή χρεών. Την εποχή εκείνη αρχίζουν να δανείζονται ξανά οι κυβερνήσεις για τις δικές τους ανάγκες και ο δανεισμός είναι επαχθέστατος. Για παράδειγμα το 1977 συνάπτεται με όμιλο τραπεζών από τη Γαλλία δάνειο με την ελληνική κυβέρνηση όπου εκτός από τους τρομακτικά τοκογλυφικούς όρους που επιβάλλονται στην Ελλάδα, της επιβάλλονται και οι εξής όροι.

Πρώτον. Το πόσες φρεγάτες θα αγοράσει από τη Γαλλία.

Δεύτερον. Πόσο όγκο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων θα αγοράσει από τη Lacoste και από τις γαλλικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα φυσικά την καταστροφή της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας γιατί εισάγαμε αυτά που θα μπορούσαμε να παράγουμε οι ίδιοι με έναν αναπτυγμένο κλάδο της βιομηχανίας εκείνη την εποχή. Αργότερα έγιναν και άλλες τέτοιες δανειακές συμβάσεις, η μεγαλύτερη ήταν το 1987 η οποία ήταν με τον όμιλο της Mitsubishi Funds όπου ανάμεσα σε αυτά που μας ζητούσαν να αγοράσουμε, ήταν και τα περίφημα ιαπωνικά προγράμματα της τηλεόρασης, δηλαδή τότε άρχισε η εισβολή των Pokemοn, των Digimon και όλη αυτή την τερατολογία ας πούμε που γενιές επί γενιών ζούνε τα δικά μας παιδιά. Από εκεί και πέρα έχουμε την δημιουργία τεράστιων ελλειμμάτων λόγω της σχέσης μας κυρίως με την ΕΟΚ που τα εκτινάσσει μετά το 1984 αλλά και μιας πολιτικής κυριολεχτικά αθώωσης των υπευθύνων για τη λεηλασία αυτού του τόπου και την καταστροφή της βιομηχανίας μέσω κυρίως των προβληματικών. Μιλάμε για 340 περίπου ή 370 βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, την αφρόκρεμα της ελληνικής βιομηχανίας και της ελληνικής παραγωγής ευρύτερα. Το ποσό που χρωστάγανε, το πόσο δηλαδή είχαν φορτώσει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες αυτές τις μεγάλες βιομηχανίες και παραγωγικές επιχειρήσεις κατά μέσο όρο ήταν περίπου 12 φορές το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών και είχε μετατραπεί σε δανεικά και αγύριστα. Η κυβέρνηση λοιπόν παίρνει όλα τα χρέη αυτά στον προϋπολογισμό, αθωώνει τους παλιότερους ιδιοκτήτες και κρατάει επί μια 10ετία αυτές τις επιχειρήσεις είτε να υπολειτουργούν, είτε χωρίς να λειτουργούν καθόλου, δίνοντας απλά τον μισθό στους εργαζόμενους με αντάλλαγμα την ψήφο. Αυτό από μόνο του εκτίναξε το δημόσιο χρέος, γιατί αυτά με τι λεφτά θα γινόντουσαν; Μόνο με δάνεια. Το αποτέλεσμα είναι να εκτιναχθεί μέσα σε 4 χρόνια στο διπλάσιο το χρέος της χώρας.

Με την πρώτη κυβέρνηση ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ έχουμε την δεύτερη μεγάλη επιτυχία του κ. Μητσοτάκη. Στα 3 χρόνια που είχε την κυβέρνηση, έχει ρεκόρ, πραγματικά παγκόσμιο ρεκόρ, 4πλασιασμού του χρέους, κυριολεκτικά μέσα σε 3 χρόνια σε απόλυτα νούμερα, δηλαδή είναι να τρελαίνεσαι. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι και ο πρώτος που έκανε τι; Αντί να δανείζεται από το εσωτερικό όπως γινόταν τότε με δραχμικό χρέος από την εσωτερική αγορά, άρχισε να δανείζεται ως επί το πλείστον από τη ξένη αγορά, δηλαδή από τις ξένες αγορές σε σκληρό νόμισμα. Και όπως ήθελα να ξέρετε και θα σας πληροφορήσω, καμία ποτέ, καμία χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει από τον εσωτερικό της δανεισμό. Το τρανότερο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία με 220% χρέος, το μεγαλύτερο στον κόσμο, αλλά το 92% του χρέους αυτού είναι σε γιεν. Πάντα χρεοκοπείς από τον εξωτερικό δανεισμό. Από το δανεισμό δηλαδή που κάνεις από τις ξένες αγορές σε σκληρό συνάλλαγμα.

Παραμονές του ευρώ οι κυβερνήσεις Σημίτη μεθοδεύουν τη μετατροπή ολόκληρου του δημόσιου χρέους και κυρίως του εσωτερικού που μέχρι τότε ήταν περίπου το 80% του δημόσιου χρέους και ήταν δραχμικό, σε εξωτερικό χρέος εκφρασμένο σε σκληρό νόμισμα, το ευρώ. Και ξέρουμε ότι είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις το εσωτερικό χρέος γιατί τέλος πάντων κανένα κράτος δεν έχει χρεοκοπήσει από το εσωτερικό του χρέος, στο δικό του νόμισμα. Χρεοκοπείς πάντα από το εξωτερικό χρέος. Από εκεί και πέρα οι οικονομολόγοι ξέρανε ότι η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει. Είναι υπόθεση συγκυρίας το πότε θα σκάσει το κανόνι.

Το δεύτερο που έγινε είναι ότι η οικονομία βίωνε μια απίστευτη κατάσταση μακροχρόνιας κρίσης ρευστότητας όπως λέμε. Δηλαδή άρχισε να εξαφανίζεται το χρήμα από την αγορά. Αν δείτε τα στοιχεία το 2001, το 2002 μέχρι το 2004 που είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε κάθε χρόνο μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας ενώ το φυσιολογικό ήταν να αυξάνει η νομισματική κυκλοφορία ανάλογα με το ΑΕΠ. Με την αύξηση δηλαδή του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που παράγει η χώρα, ανάλογα αυξάνει και η νομισματική κυκλοφορία. Αντί γι' αυτό είχαμε μείωση. Τρομακτική ασφυξία. Γιατί; Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εκδίδει το νόμισμα δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να μας δώσει περισσότερο νόμισμα. Πως καλύφθηκε αυτό το έλλειμμα νομισματικής κυκλοφορίας; Εμπορικά πλεονάσματα δεν είχαμε, νόμισμα δεν είχαμε. Τι έμενε; Ο δανεισμός. Κάθε χρόνο, μέσα στη 10ετία, κατά μέσο όρο, το "οικονομικόν θαύμα" όπως το ονομάσανε, η "ισχυρή Ελλάς" αναπτυσσότανε κατά 4%, όντως το ποσοστό ήταν εξαιρετικά σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που ξεχάσανε να μας πουν δημόσια ότι για κάθε 4% άνοδο που είχαμε τότε ο δημόσιος δανεισμός αύξανε 18%. Δηλαδή δανειζόμασταν για να υπάρξει επέκταση του ΑΕΠ.

Παράλληλα είχαμε μια οικονομία της οποίας συνθλίφτηκε κυριολεκτικά η παραγωγική της βάση. Φτάσαμε, η αγροτική οικονομία, το υπογραμμίζω, στην Ελλάδα όχι στην Ολλανδία, ή στη Γερμανία ή στη Σουηδία. Στην Ελλάδα. Να έχει συμμετοχή στο ΑΕΠ 3%. Δηλαδή έχουμε λιγότερη συμμετοχή της αγροτικής μας οικονομίας στο ΑΕΠ από ότι έχει η Ολλανδία. Δηλαδή έλεος! Και συμμετοχή της βιομηχανίας και της παραγωγής ευρύτερα μόλις 13%. Όταν ο μέσος όρος παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 35%. Έχουμε μια οικονομία παρασιτικών υπηρεσιών. Μη παραγωγικών παρασιτικών υπηρεσιών. Που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο μέσα στα πλαίσια του ευρώ αλλά και νωρίτερα, μόνο που το ευρώ το επιτάχυνε πάρα πολύ. Αυτό εκτίναξε σε ιστορικό ρεκόρ το εξωτερικό μας έλλειμμα.

Την ίδια ώρα το μέσο νοικοκυριό βιώνει μια λιτότητα που ουσιαστικά διαρκεί πάνω από δυο 10ετίες. Ουσιαστικά από το 1984 είναι σε συστηματική λιτότητα το εργαζόμενο νοικοκυριό. Φτάσαμε στο μοναδικό, και αυτό πάλι ιστορικό ρεκόρ, την τελευταία 10ετία να έχουμε αρνητικά πρόσημα αποταμίευσης. Μόνο το 2009 χαθήκανε 28 δισ. αποταμιεύσεις από την ελληνική οικονομία. Και όπως γνωρίζετε, ότι καθεστώς και να έχει μια χώρα, όποιος και να κυβερνάει, αν δεν υπάρχουν αποταμιεύσεις στις τράπεζες και αν δεν υπάρχει αυξημένη ροπή προς αποταμίευση δηλαδή διαθέσιμο εισόδημα που μένει όταν πληρώνω τα βασικά μου και μπορώ να το βάλω να γίνει αποταμίευση, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σημείο, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού για μια ολόκληρη 10ετία να βρίσκεται κάτω, να υπολείπεται δηλαδή των βασικών καταναλωτικών δαπανών που πρέπει να κάνει η μέση ελληνική οικογένεια στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πουθενά αλλού, ακόμα και στις κατεστραμμένες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή με λίγα λόγια για πάνω από μια 10ετία το μέσο νοικοκυριό δεν έχει εισόδημα πραγματικό που να του ικανοποιεί τις βασικές του καταναλωτικές ανάγκες. Οπότε αναγκάζεται και πάει στο δανεισμό. Το αποτέλεσμα: το 2010, το 77% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος το χρωστάμε στις τράπεζες.

Φτάσαμε λοιπόν παραμονές του 2009 όπου είχαμε την διεθνή βόμβα, το κραχ του 2008. Πως συνέβη αυτό; Στην παγκόσμια αγορά είχαν συσσωρευτεί τεράστια δανείσιμα κεφάλαια. Τι εννοούμε δανείσιμο κεφάλαιο; Δανείσιμο κεφάλαιο εννοούμε εκείνο το κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί στη παραγωγή. Είναι αυτό που δημιουργείται με χρηματοπιστωτικά παιχνίδια έναντι μελλοντικών αποδόσεων. Το δανείσιμο κεφάλαιο για να φέρει κέρδος πρέπει να γίνει τοκοφόρο κεφάλαιο. Δηλαδή να βρει κάποιον οφειλέτη να το δανειστεί και να του πληρώνει τόκους. Ξέρετε πόσα είναι αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια υπολογισμένα με βάση τον Απρίλη του 2010; 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια, δανείσιμα κεφάλαια. Περίπου 1600 θεσμικοί επενδυτές έχουν αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια στη παγκόσμια αγορά. Η μέση απόδοση αυτών των κεφαλαίων μέχρι πριν τη κρίση ήταν 6.22%. Η παγκόσμια οικονομία έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 57 τρισεκατομμύρια. Που σημαίνει ότι τα 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια προσδοκούν ετήσιο κέρδος 62 τρισεκατομμύρια δολάρια από μια οικονομία που παράγει στο σύνολο της 57 τρις. Εκεί μπλόκαρε η οικονομία και έσκασε η βόμβα το φθινόπωρο του 2008 και φυσικά άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες γιατί οι τράπεζες βασικά είναι οι θεσμικοί επενδυτές που παίζουν με αυτά τα λεφτά. Λοιπόν, όταν έσκασε το κραχ, η κυβέρνηση, η τότε κυβέρνηση μας έλεγε, θα θυμάστε φαντάζομαι, ότι υπήρχε μεν η παγκόσμια κρίση, αλλά εμείς δεν φοβόμαστε, ήμασταν «οχυρωμένοι στο ευρώ», ήμασταν «θωρακισμένοι γερά» κλπ

Το Γενάρη όμως του 2009 βγήκε να πουλήσει ομόλογα η ελληνική κυβέρνηση για να αντλήσει λεφτά όπως κάθε χρόνο για να τροφοδοτήσει τις τρομακτικές ανάγκες που έχει σαν κράτος. Και δεν αγόραζε κανένας. Και τότε υπήρξε ο γενικευμένος πανικός. Ξαφνικά ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός Οικονομικών ανακάλυψαν ξαφνικά την κρίση. Και αποδείχτηκε αυτό που γνωρίζαμε όλοι όσοι τουλάχιστον μελετούσαμε τα στοιχεία, ότι ο βασιλιάς είναι θεόγυμνος. Και αποδείχτηκε όχι μόνο αυτό αλλά και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα ανάταξης ή αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους. Γιατί στην τελευταία 10ετία, στη 10ετία του ευρώ, ο συνολικός δανεισμός του ελληνικού κράτους ήταν 490 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά ξέρετε τι πληρώσαμε; 450 δισεκατομμύρια πληρώσαμε εξυπηρέτηση χρέους. Δηλαδή μέσα σε μια 10ετία πληρώσαμε 1,5 φορά το χρέος που είχαμε στις 31/12/2009, (340 δις Χ 1,5 = περίπου 500). Και μένουν άλλα 40. Από αυτά τα 40 περίπου τα 18 με 20 είναι το συσσωρευμένο έλλειμμα 10ετίας του κρατικού προϋπολογισμού. Και τα υπόλοιπα 20 δεν ξέρουμε που πήγαν. Δεν ξέρουμε. Γιατί υπολογιστικά βγαίνει το νούμερο αλλά δεν υπάρχει αιτιολόγηση. Κάποιοι τα πήραν. Ποιοί τα πήραν; Το ψάχνουμε!

Λοιπόν, τι έγινε τώρα; Όταν κινδύνευε η χώρα, και βρέθηκε πλέον, αποκαλύφθηκε, το καθεστώς χρεοκοπίας της, η ευρωζώνη κλονίστηκε διότι εάν προχώραγε η χώρα, όπως είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, η συνθήκη της Λισαβόνας της το επέτρεπε, να προχωρήσει σε μονομερή ρύθμιση των χρεών της εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσε κανείς να την σταματήσει. Και δεν θα μπορούσε να την σταματήσει για τον εξής απλούστατο λόγο. Όταν δανείζεις ιδιώτη ή επιχείρηση, νοικοκυριό ή επιχείρηση και δεν μπορεί να πληρώσει τι κάνεις; Τον βάζεις σε εκκαθάριση, του παίρνεις τα περιουσιακά και τελειώσαμε. Στο κράτος δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δανειστών κρατών από τον 19ο αιώνα. Τι γίνεται αν αποφασίσει το κράτος να μην πληρώσει; Δεν μπορείς να του κάνεις εκκαθάριση. Δεν μπορείς να του απαιτήσεις την περιουσία σαν δανειστής.

Γιατί; Γιατί έχει ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Έτσι λένε οι νομικοί. Και αυτό είναι στο διεθνές δίκαιο, στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου. Το ήξεραν αυτό στην ευρωζώνη, οπότε τι κάνανε; Καλέσανε τα πολιτικά κόμματα στην έδρα, στις Βρυξέλλες, τις ηγεσίες, της τότε κυβέρνησης και της μελλοντικής κυβέρνησης και τους είπαν "εδώ είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, προέχει το ευρώ". Και επειδή πίσω από την Ελλάδα έρχονταν και άλλοι, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, είπαν «πρέπει να φτιάξουμε έναν μηχανισμό άμεσα που να μην επιτρέπει στα κράτη και στους λαούς φυσικά να επιβάλλουν είτε διαγραφή, είτε ρυθμίσεις ή οτιδήποτε μονομερώς για να χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες». Και έτσι στήσανε την ιστορία στην Ελλάδα γιατί ξέρανε ότι έχουμε τόσο εθελόδουλο πολιτικό σύστημα που μπορούν να επιβάλλουν ότι γουστάρουν εδώ. Και έτσι έγινε η μεταβολή, η πολιτική μεταβολή. Φυσικά επειδή κανένας δεν κάνει τίποτα με το αζημίωτο, στήθηκε αυτή η λεηλασία των spreads, επιτοκίων και όλα αυτά τα πράγματα που είδαμε εκείνους τους μήνες και που απέφεραν στους κερδοσκόπους περίπου 17 δισεκατομμύρια κέρδη και από εκεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι του να πάμε στο μηχανισμό στήριξης. Βεβαίως ο μηχανισμός στήριξης του ευρώ δεν έχει καμία σχέση με το μηχανισμό στήριξης της χώρας.

Εκεί λοιπόν κάνανε το εξής. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να βάλουν σε εφαρμογή το μνημόνιο αλλά την δανειακή σύμβαση. Με την δανειακή σύμβαση λοιπόν εξαναγκάσανε τη κυβέρνηση, "εξαναγκάσανε" τρόπος του λέγειν. Επειδή τυχαίνει λόγω επαγγέλματος να γνωρίζω και στελέχη του ΔΝΤ, γελάγανε τις μέρες εκείνες. Μου λέγανε ότι δεν είχαν προφτάσει να στείλουν τη δανειακή σύμβαση και είχε γυρίσει πίσω υπογραμμένη. Ή τα ίδια στελέχη πιστεύανε ότι θα υπήρχε διαπραγμάτευση γι' αυτό ήταν ακραία η διατύπωση της δανειακής σύμβασης με σκοπό να κοπούνε κάποιες, οι πιο ακραίες εκδοχές, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Δεν υπήρξε τίποτα, υπογράφτηκε αβλεπί. Και γράφτηκε στον διεθνή τύπο άλλωστε πολύ έντονα, κάποιοι οικονομικοί αναλυτές είπαν "τι σόι κυβέρνηση έχετε στην Ελλάδα".

Η δανειακή σύμβαση λοιπόν προβλέπει, το πρώτο πράγμα που προβλέπει είναι ότι η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται της ασυλίας λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Στις 6 Μαΐου του 2010 ψηφίζεται ο νόμος του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή και δυο μέρες μετά, στις 8 Μαΐου, με τροπολογία σε ψηφισμένο νομοσχέδιο της Βουλής, δίνεται το δικαίωμα μόνο με την υπογραφή του υπουργού να ισχύει η δανειακή σύμβαση. Βεβαίως όσο γνωρίζω εγώ που ασχολούμαι περίπου μια 10ετία με τα ζητήματα αυτά σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει παρόμοιο συμβάν ή τέτοια δανειακή σύμβαση όχι μόνο στα ελληνικά χρονικά αλλά και στα διεθνή χρονικά από τις αρχές του 19ου αιώνα, δεν υπάρχει κράτος ακόμα και αποικία που να έχει υπογράψει τέτοιο πράγμα.

Ο Τσολάκογλου στις δίκες του 46, στις δίκες δοσιλόγων του 46, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ότι "εγώ όταν μου ζητήθηκε από τους χιτλερικούς, από τους ναζί, να υπογράψω τη κατάλυση του ενιαίου και αδιαίρετου της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, παραιτήθηκα". Αυτό είναι γεγονός. Δεν τον κάνει φυσικά λιγότερο δοσίλογο Αλλά τουλάχιστον ακόμα και αυτός είχε τσίπα. Και 'δω μιλάμε, σε ομαλές συνθήκες, υπό καθεστώς υποτίθεται κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, έχουμε κυβέρνηση εκλεγμένη από την χώρα που παρέδωσε το σύνολο της χώρας στους ξένους δανειστές. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό στη πράξη;

1) Παραιτήθηκε η χώρα από όλα τα φυσικά δικαιώματα που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο δανειστή του. Ακόμα και αυτά που έχει ένα φυσικό πρόσωπο.

2) Με βάση τη δανειακή σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται να πάει σε τρίτες πηγές να αναζητήσει τα χρήματα και να ξεχρεώσει τους δανειστές. Δηλαδή αν είχαμε μια κυβέρνηση που διεκδικούσε το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, που είναι άμεσα απαιτητό, και συμφωνούσε η γερμανική κυβέρνηση να μας δώσει το κατοχικό δάνειο, τα 160 περίπου δισεκατομμύρια που υπολογίζουμε ότι είναι η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου, δεν θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ξεχρεώσουμε τους κυρίους αυτούς.

3) Οι δανειστές έχουν όμως το δικαίωμα, μερικά ή ολικά, να εκχωρήσουν τις δικές τους χρεωστικές απαιτήσεις σε τρίτους απέναντι στην Ελλάδα. Και σας λέω ένα σενάριο το οποίο αναφέρουν πάρα πολλοί ειδικοί. Ακραίο σενάριο, όντως, αλλά δεν είναι απίθανο, γιατί το έχουν υπογράψει αυτό το πράγμα. Και λέει ότι. το έχει πει ο κύριος Κασιμάτης, το έχω ακούσει και από τον κύριο Χρυσόγονο συγκεκριμένα, συνταγματολόγοι και οι δυο. Λοιπόν είπαν το εξής. Μπορούν να δώσουν τις χρεωστικές απαιτήσεις, πχ να δώσει η Ολλανδία τις χρεωστικές της απαιτήσεις απέναντι στην Ελλάδα στην Τουρκία, να έρθει η Τουρκία, να δεσμεύσει την Ακρόπολη και να τοποθετήσει την τούρκικη σημαία στην Ακρόπολη. Διότι παραίτηση από την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι παραιτείσαι από την δημόσια περιουσία του κράτους από το σύνολο της εθνικής επικράτειας, από το εθνικό έδαφος. Παραιτείσαι από την ιδιωτική περιουσία των πολιτών σου. Και παραιτείσαι ακόμη και από τη δυνατότητα να μην υπάρξει δέσμευση ή υποθήκευση ακόμα και στον οπλισμό της χώρας. Αυτό το πράγμα είναι πρωτοφανές. Γι' αυτό βγήκαν πάρα πολλοί αναλυτές στον κόσμο και νομικοί και λέγανε, συγκεκριμένα εγώ θυμάμαι έναν Αμερικανό χρηματιστή, ο οποίος είχε γράψει τότε στους New York Times ένα άρθρο λέγοντας "υπογράφει την εθνική της αυτοκτονία η χώρα".

4) και το χειρότερο. Με βάση τα διεθνή ήθη και έθιμα, στις διεθνής αγορές η δανειακή σύμβαση αυτή εμπίπτει στο περίφημο "ίσοι όροι ανάμεσα στους δανειστές". Δηλαδή ό,τι ισχύει για έναν δανειστή υποχρεωτικά ισχύει για όλους είτε έχουν υπογράψει την δανειακή σύμβαση είτε όχι. Αν την εκτελέσεις δηλαδή μέχρι το τέλος αυτή τη δανειακή σύμβαση, τότε οποιοσδήποτε δανειστής του ελληνικού κράτους μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως νομικό προηγούμενο και να απαιτήσει τις ίδιες ρήτρες, τις ίδιες υποχρεώσεις του κράτους απέναντι του, έστω και αν δεν συμπεριλαμβανόταν στην δανειακή σύμβαση. Αυτό λέγεται Pari Passu είναι ένας νομικός όρος που σημαίνει «ότι ισχύει για τον ένα, ισχύει για όλους».

Αυτό το πράγμα λοιπόν δεν έπρεπε να το μάθουμε εμείς, ούτε και η Βουλή βέβαια, γι' αυτό και δεν πήγε ποτέ στη Βουλή, πήγε μόνο στη προπαρασκευαστική της Βουλής και έμεινε εκεί. Βεβαίως στη Βουλή μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο, είναι αναρτημένο πλέον.
Δεν έχει κυρωθεί αλλά, με βάση το τι έχουν αποφασίσει, ισχύει γιατί εκτελείται.

Με βάση αυτά λοιπόν εφαρμόσανε τη πολιτική του μνημονίου η πολιτική του οποίου είχε σχεδιαστεί εξ' αρχής όχι τόσο για να δημιουργήσει τα πλεονάσματα εκείνα για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πληρώνονται. Κάθε χρόνο η εξυπηρέτηση του χρέους μας κοστίζει 35 με 40% του ΑΕΠ. Αυτό το πράγμα δεν γίνεται να πληρωθεί. Είναι αδύνατο. Το ξέρανε. Και εφόσον λοιπόν το ξέρανε τι έπρεπε να γίνει; Αν μας λέγανε το Γενάρη του 2010 "Θα βάλω χέρι στη δημόσια περιουσία", θα ξεσηκωνότανε όλος ο κόσμος. Οπότε τι κάνανε; Έφεραν ολόκληρο τον κόσμο στην απόγνωση, στην απελπισία, μεροδούλι μεροφάι, να σκέφτεται την ανεργία, το αν θα μπορεί να επιβιώσει αυτός, το παιδί του, η οικογένεια του αύριο και να του θέσουν το εξής δίλημμα, αυτό που είπε ο κύριος Όλι Ρεν πριν 3 βδομάδες μετά την 11η του Μάρτη που αποφασίστηκε η εκποίηση των 50 δις της δημόσιας περιουσίας. Τι είπε; "Ή πουλάτε ή χάνετε τους υπόλοιπους μισθούς της 10ετίας". Αυτό ήταν το δίλημμα των τοκογλύφων. Ή πουλάτε ή χάνετε ότι έχει μείνει από συντάξεις και μισθούς. Να εξαναγκάσουν το λαό να πει "Ας τα κομμάτια, πούλα κάτι, προκειμένου να μην χάσω και ότι μου έχει απομείνει". Και την ίδια ώρα ένα ολόκληρο σύστημα προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει το λαό ότι είμαστε πάμπλουτη χώρα ρε παιδιά.
Έχουμε πετρέλαια... Σαουδική Αραβία έχουμε πυρηνικά, έχουμε ιστορίες, πλουτώνιο, χρυσάφια...
Τι είναι τώρα να δώσουμε 350 δισεκατομμύρια που είναι το χρέος;
Ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι έτσι.

Λοιπόν, από κει και πέρα η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σε 8 μήνες εφαρμογής του μνημονίου είχαμε υποχώρηση μιας 10ετίας στην ελληνική οικονομία και τα εισοδήματα κατέληξαν στο 1974 σε πραγματικούς όρους.
Τα επόμενα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολα και πολύ χειρότερα από αυτό που έχουμε πληρώσει.
Είμαστε στη προκαταρκτική διαδικασία.

Κατά τη γνώμη μου αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι ένα πραγματικά, αυθεντικά, ρωμαλέο παλλαϊκό μέτωπο που θα απαιτήσει τον επαναπροσδιορισμό όλων των πολιτικών συνθηκών στη χώρα.
Δηλαδή την ανατροπή του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία νέων προϋποθέσεων μιας νέας εξουσίας που θα επιβάλλει:

Την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και το σύνολο του οικοδομήματος που στήθηκε πάνω σ' αυτή ώστε να μπορεί να γλυτώσει την αγχόνη και το δόκανο ο ελληνικός λαός και να οικοδομήσει μια νέου τύπου πορεία για το τόπο. Μια νέου τύπου εξουσία που αντανακλά και πρέπει να αντανακλά τα πραγματικά συμφέροντα του μόνου αυθεντικού εκφραστή αυτού του τόπου που είναι αυτός που τον ποτίζει με τον ιδρώτα του.

Οι εποχές που αναθέταμε σε κάποιους άλλους την διοίκηση και την κυβέρνηση της χώρας τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Είναι πολύ σοβαρό το μέλλον της χώρας το μέλλον των παιδιών μας και των οικογενειών μας για να το αναθέσουμε σε τρίτους σωτήρες.

Ή εμείς ή κανένας.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΙΣΩ


Χρυσό για Ελλάδα στη Μαθηματική Ολυμπιάδα

Σημαντικές διακρίσεις Ελλήνων μαθητών στην 52η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Η ελληνική αποστολή επέστρεψε με ένα χρυσό μετάλλιο, τρία χάλκινα και μία εύφημη μνεία

Χρειάστηκε να περάσουν 36 χρόνια από τότε που η Ελλάδα συμμετέχει σε Μαθηματικές Ολυμπιάδες για να κατακτηθεί το πρώτο χρυσό μετάλλιο.

Η διάκριση ήρθε από τον Γιώργο Βλάχο, τελειόφοιτο του Αρσάκειου, στην 52η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα, ενώ η ελληνική αποστολή απέσπασε τρία ακόμα χάλκινα μετάλλια και μία τιμητική διάκριση.

Η Ελλάδα κατετάγη 40η από τις 101 χώρες που συμμετείχαν, με τον Γιώργο Βλάχο να κατατάσσεται στην 14η θέση ανάμεσα σε 560 μαθηματική μυαλά, συγκεντρώνοντας 30 βαθμούς.

Η Ελλάδα συμμετείχε με ομάδα έξι μαθητών και οι μαθητές που διακρίθηκαν είναι: Βλάχος Γιώργος (χρυσό μετάλλιο), Καλαντζής Γιώργος (χάλκινο), Λώλας Παναγιώτης (χάλκινο), Μουσάτωβ Αλέξανδρος (χάλκινο) και Κακαρούμπας Σπύρος (εύφημη μνεία).

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ


ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΜΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.
ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ.
ΕΚΕΙΝΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΨΕΥΤΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΟΥΤΟΣ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΕΞΟΡΥΞΟΥΜΕ.....
ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΗΛΙΑΚΗ,ΑΙΟΛΙΚΗ ΜΑΘΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΞΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ.
ΜΑΛΛΟΝ ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΕΙΝΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΗΤΑΝ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ
ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΠΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΜΑΣ ΤΣΑΜΠΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ...... ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΜΕ.......

Σε ΟΠΑΠ και ορυκτό πλούτο της χώρας όρμησαν ακάθεκτοι οι γύπες Αμερικής, Γερμανίας και Καναδά στην Ελλάδα που έχει κρεμάσει την ταμπέλα «ξεπουλάμε».
Είχαμε αποκαλύψει προ εβδομάδας ότι η Χίλαρι Κλίντον είχε θέσει ωμά το ζήτημα στα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης στις συναντήσεις που είχε μαζί τους όταν ήταν στην Αθήνα: «Σας δίνω την συμπαράστασή μου στο οικονομικό σας πρόβλημα, μου δίνετε την ενέργειά σας και τους φυσικούς σας πόρους».

Και τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος στο ταξίδι που πραγματοποιεί στην Αμερική θα συναντηθεί και με το λόμπυ μεγάλων εταιρειών αναζήτησης και εξόρυξης ορυκτού πλούτου.

Οι ξένοι όμιλοι ζητάνε όμως όλο το πακέτο του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας που περιλαμβάνει εκτός από τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο, ουράνιο, χαλκό και αιολική και ηλιακή ενέργεια.

Τώρα αποκαλύπτεται γιατί τόσα χρόνια όλες οι κυβερνήσεις έκρυβαν την ύπαρξη του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας (κυρίως του πετρελαίου και του φυσικού αερίου), κρατώντας έτσι μια ιδιότυπη «καβάντζα» για την κρίσιμη ώρα που θα επιλεγόταν από τους ξένους.

Η ποσόστωση που ακούγεται στις μυστικές αυτές συναλλαγές της Ελλάδας με τις ξένες πολυεθνικές εταιρείες Αμερικής, Γερμανίας κα Καναδά, είναι τρομακτική σε βάρος της χώρας μας.

Αναφέρεται ένα 80% προς 20% από τα κέρδη εκμετάλλευσης των φυσικών μας πόρων με την Ελλάδα βέβαια να παίρνει το 20%.

Δυναμικά στο παιχνίδι μπαίνουν αμέσως μετά το καλοκαίρι και διάφοροι οικονομικοί παράγοντες της χώρας (Κοπελούζος, Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης), οι οποίοι έχουν εκδηλώσει ήδη το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή στις μεγάλες συμφωνίες που επίκεινται.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες πάντως, δεν έχουν την ίδια αντίληψη αρπαγής όπως οι ξένοι και ήδη έχουν καταρτίσει μελέτες και προτάσεις που είναι πολύ μακριά από το 80-20.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ


Με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιουλίου, η Ελλάδα κατεβαίνει ένα ακόμη σκαλοπάτι στην άβυσσο της μεθοδευμένης επίσημης πτώχευσης. Το «πακέτο στήριξης» που αποφασίστηκε όχι μόνο δεν μετατρέπει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας σε βιώσιμο, αλλά επιδεινώνει τους...

συνολικούς όρους διαχείρισής του. Βασικός στόχος είναι η εξαγορά του απαραίτητου χρόνου για να απεγκλωβιστούν οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, αλλά και να αποτραπεί ένα άμεσο «πιστωτικό γεγονός», δηλαδή μια κατάρρευση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος λόγω έλλειψης ρευστότητας.

Τα μέτρα και οι παρεμβάσεις που ανακοινώθηκαν από την Σύνοδο αφορούν:

Πρώτο: Μια νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας αξίας 109 δις ευρώ για να μπορέσουν να καλυφθούν μέρος των προβλεπόμενων δανειακών αναγκών έως το 2014. Να θυμίσουμε εδώ ότι τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα που πρέπει να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο μέχρι το 2014 είναι αξίας 157,5 δις ευρώ. Αν προσθέσουμε σ’ αυτά και τους πληρωτέους τόκους έως το 2014 αξίας 84,6 δις ευρώ, τότε έχουμε συνολικές υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου το ίδιο διάστημα αξίας 242,1 δις ευρώ. Με άλλα λόγια, η νέα χρηματοδότηση δεν αφορά ούτε τα μισά τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Χωρίς να υπολογίζουμε τις πρόσθετες δανειακές ανάγκες που προκύπτουν από τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό και τα ελλείμματα του δημοσίου.

Δεύτερο: Η νέα αυτή χρηματοδότηση θα προέλθει, χωρίς να γνωρίζουμε λεπτομέρειες, κυρίως από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι σημαντικό μέρος του δημόσιου χρέους αλλάζει νομική βάση και από χρέος προς ιδιωτικούς φορείς στη βάση του εθνικού δικαίου της Ελλάδας, μετατρέπεται σε χρέος προς τα κράτη και τους μηχανισμούς της ευρωζώνης στη βάση των ρητρών της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, που παράνομα έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση και συνεχίζει να εκτελεί. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας αξίας τουλάχιστον 219 δις ευρώ συνδέεται με νομικοπολιτικά δεσμά που μετατρέπουν επίσημα την χώρα σε δουλοπαροικία των δανειστών της.

Τρίτο: Η δεκαετής επιμήκυνση των χρηματοδοτήσεων που αναφέρεται στην ανακοίνωση της Συνόδου δεν σημαίνει καθόλου ελάφρυνση του κόστους δανεισμού. Ότι χάνουν οι δανειστές από την μείωση του επιτοκίου, το κερδίζουν από την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων. Επιπλέον με την εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τουλάχιστον η νέα χρηματοδότηση θα δοθεί με βάση συγκεκριμένες εμπράγματες εγγυήσεις. Έτσι, δεν φτάνει που η κυβέρνηση με την Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης έχει παραιτηθεί από την εθνική κυριαρχία της χώρας, προκειμένου οι δανειστές να έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, δεν φτάνει που με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων εκποιείται ουσιαστικά ολόκληρος ο δημόσιος πλούτος της χώρας, τώρα δεσμεύονται υπέρ των δανειστών και οι χρηματικές ροές του δημοσίου, δηλαδή τα τακτικά έσοδά του, ως εμπράγματες εγγυήσεις.

Τέταρτο: Η περίφημη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα αποτελεί μια από τις πιο επαχθείς συμφωνίες κερδοσκοπικής αποζημίωσης ιδιωτικών τραπεζών. Πρόκειται κυρίως για αντικατάσταση ληξιπρόθεσμων ομολόγων έως το 2014 με νέους πιστωτικούς τίτλους διάρκειας 15 και 30 ετών. Οι τράπεζες που θα συμμετάσχουν σ’ αυτήν την αντικατάσταση θα αποδεχτούν τρέχουσα τιμή στο 79% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων τους, όταν στην δευτερογενή αγορά αυτή την στιγμή οι τίτλοι αυτοί κινούνται γύρω στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Κι όχι μόνο αυτό. Οι τίτλοι που θα αντικαταστήσουν τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα θα εκδοθούν όχι από το ελληνικό κράτος, αλλά από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με πλήρη κάλυψη εμπράγματων εγγυήσεων. Ωστόσο, το ρίσκο της πληρωμής τους αποτελεί αποκλειστικά υπόθεση της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες θα συνεννοηθούν αποκλειστικά με το ΕΤΧΣ, ερήμην της Ελλάδας, για τον τρόπο που θα εξασφαλιστεί η αποζημίωσή τους τα επόμενα 30 χρόνια, ενώ η Ελλάδα απλά καλείται να καταβάλει τον λογαριασμό.

Πέμπτο: Η αναφορά που γίνεται για την ενίσχυση της ανάπτυξης και την ανταγωνιστικότητας μέσω ξεχωριστών χρηματοδοτήσεων από την ΕΕ, συνδέεται κυρίως με δυο κύριες επιδιώξεις. Αφενός, την ενίσχυση μέσω ειδικών επιδοτήσεων των επενδυτών που θέλουν να κερδοσκοπήσουν μέσα από το πρόγραμμα εκποίησης που έχει ψηφίσει η σημερινή κυβέρνηση και έτσι να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ξεπουλήματος. Αφετέρου, να ολοκληρωθούν τα «μεγάλα έργα» υπό κατασκευή για τα οποία ενδιαφέρεται η γνωστή κρατικοδίαιτη επιχειρηματική ολιγαρχία των ντόπιων και ξένων μεγάλων συμφερόντων.

Με τη συμφωνία αυτή όχι μόνο δεν ελαφραίνει το βάρος του δημόσιου χρέους, αλλά καταδικάζει την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε μια διαδικασία εσαεί πτώχευσης «τριτοκοσμικού» χαρακτήρα. Όχι μόνο το λαϊκό νοικοκυριό και το κράτος θα πρέπει να εξασφαλίζει την πληρωμή των δυσβάσταχτων χρεών και να υποστηρίζει την κερδοσκοπία των τραπεζών με το ελληνικό χρέος για τα επόμενα 30 χρόνια, αλλά ολόκληρη η περιουσία της χώρας έχει ήδη τεθεί στην διάθεση των δανειστών. Πολύ γρήγορα η επιδείνωση όλων των ζωτικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας θα αποδείξει ακόμη και στον πιο αφελή ότι η πτώχευση της χώρας έχει ήδη συντελεστεί και ότι η συμφωνία της συνόδου κορυφής αποτελεί μόνο τον τρόπο διαχείρισής της υπέρ των δανειστών και της ευρωζώνης.
Δημήτρης Καζάκης

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: Θα γιορτάσουμε μόνοι μας την απελευθέρωση

Η αλήθεια είναι απλή: Η ιστορική επέτειος των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς, "ξινίζει" τον σημερινό Δήμαρχο, που κυριαρχείται από περίεργα ιδεολογήματα και είναι πολύ θετικότερος για μια gay parade, από ότι για τον εορτασμό της απελευθέρωσης. Ο Δήμος κωλυσιεργεί, είναι απρόθυμος, δεν θέλει...

(αυτή είναι η αλήθεια) να τιμήσει την απελευθέρωση της πόλης. Προφανώς κάποιοι την αντιλαμβάνονται ως "εθνικιστική γιορτή" που πρέπει να θαφτεί. Προφανώς είναι της μόδας να μιλάς συνεχώς και να τιμάς την Εβραϊκή ιστορία της Θεσσαλονίκης ή την Οθωμανική ή τη Σλαβική και να είσαι περήφανος για αυτή, ενώ είναι ντροπή να μιλάς για την Ελληνική. Κάποιοι ντρέπονται που είναι Έλληνες, άλλοι πάλι το σιχαίνονται. Μπορεί να έχουν δίκιο, ποιός ξέρει....

Πάντως, ορισμένοι φορείς που αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται να συνεισφέρει τίποτε ο Δήμος, προχωρούν μόνοι τους.

Ένας από αυτούς τους φορείς είναι η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, που ..βαρέθηκε να περιμένει.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης υπό την προηγουμένη Διοίκησή του και η Υφυπουργός Εσωτερικών Κυρία Τζάκρη υπό την τότε αρμοδιότητά της σε θέματα Μακεδονίας-Θράκης είχαν συγκαλέσει παράλληλες συσκέψεις εκπροσώπων της πόλεως προκειμένου να οργανωθεί εγκαίρως και να εξελιχθεί σε βάθος χρόνου το 2012 ο πανηγυρικός εορτασμός των 100 ετών από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έκτοτε ουδέν επακολούθησε επί δύο έτη !...

Κατόπιν τούτων η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ενεργεί αυτόνομα στηριγμένη στις δικές της δυνάμεις και σε ευγενείς ιδιώτες χορηγούς της. Προς τούτο προγραμμάτισε και ήδη προχωρεί δεκατρείς, προς το παρόν, σημαντικές επιστημονικές μελέτες της αφιερωμένες στην επέτειο των 100 χρόνων τις οποίες θα κυκλοφορήσει σε ενιαία σειρά το 2012 σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο Αφοί Κυριακίδη.

΄΄ΛΟΓΟΣ΄΄ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ


O πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας Μάικ Ραν ο οποίος ανακοίνωσε χορηγία $600.000 από την κυβέρνησή του για την ίδρυση και λειτουργία του Κέντρου με την επωνυμία «ΛΟΓΟΣ».

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Flinders Νότιας Αυστραλίας ενισχύεται με τη δημιουργία Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού. Τη δημιουργία του Κέντρου επιβεβαίωσαν ο πρωθυπουργός της Πολιτείας Μάϊκ Ραν και ο πρέσβης της Ελλάδας στην Αυστραλίας κ. Αλέξης Χριστόπουλος, στις ομιλίες τους κατά την έναρξη των εργασιών του 10ου Διεθνούς Συνεδρίου Ελληνικής Έρευνας, την Πέμπτη το βράδυ, που οργανώνει το Τμήμα Ελληνικών του Πανεπιστημίου.

Την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, ο οποίος ανακοίνωσε χορηγία $600.000 από την κυβέρνησή του για την ίδρυση και λειτουργία του Κέντρου με την επωνυμία «ΛΟΓΟΣ».
Ο κ. Ραν αναφέρθηκε συνοπτικά στην ιστορία του Συνεδρίου, από το «ταπεινό» ξεκίνημά του, το 1997, με είκοσι συνέδρους, «για να εξελιχθεί σε σημαντικό επιστημονικό γεγονός, που φέτος έχει προσελκύσει 130 ακαδημαϊκούς».
Προσδιορίζοντας τους στόχους του Κέντρου ο φιλέλληνας πρωθυπουργός τόνισε, ότι «το Κέντρο δεν θα προάγει μόνο την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, αλλά θα ενισχύσει και την υπόληψη της Νότιας Αυστραλίας ως κέντρου άριστων επιστημονικών επιδόσεων».
«Η κυβέρνησή μου», είπε ο κ. Ραν, «θα διαθέσει $600.000 τα επόμενα τέσσερα χρόνια για την ίδρυση του Κέντρου, για τη χρηματοδότηση 35 υποτροφιών για την επιμόρφωση ισάριθμων ντόπιων δασκάλων της ελληνικής γλώσσας καθώς και για την ανάπτυξη διαδικτυακού προγράμματος διδασκαλίας ελληνικών, που θα ενισχύσει την εμβέλεια του Κέντρου».
«Η χορηγία της κυβέρνησης της Νότιας Αυστραλίας στοχεύει τη διατήρηση, καλλιέργεια και μεταβίβαση στις νέες γενιές των βασικών στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού, ενός μοναδικού και αξιόλογου πολιτισμού που αποτελεί βασικό στοιχείο της ζωής πολλών ανθρώπων σε πολλές χώρες και γι’ αυτό δεν επιτρέπεται να τον σφετερίζονται άλλοι.
Γι’ αυτό ανησύχησα, όταν πληροφορήθηκα ότι τοποθέτηση αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Έλληνα στρατηλάτη, στο κέντρο των Σκοπίων.
Είναι το τελευταίο δείγμα προκλητικού σφετερισμού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Καμία χώρα δεν έχει δικαίωμα να κλέβει την ιστορία άλλου» σχολίασε.
Ο κ. Ραντ τόνισε, ότι η δέσμευση της κυβέρνησής του αν στηρίζει την ελληνική γλώσσα και πολιτισμό είναι διαρκής. «Γι’ αυτό, όταν αναλάβαμε της διακυβέρνηση της Πολιτείας, ξανανοίξαμε, με τη βοήθεια των ελληνικών κοινοτήτων, το Sturt Street School (σχολείο στο οποίο διδάσκεται η ελληνική) και συμπεριλάβαμε την ελληνική γλώσσα στο πρόγραμμα διδασκαλίας των σχολείων της Πολιτείας» είπε.
Ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας αναφέρθηκε και στην πρόσφατη επίσκεψη στην Αδελαΐδα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια, για να τονίσει ότι «η εκστρατεία για ένωση της Κύπρου είναι άλλο θέμα που ενδιαφέρει άμεσα τον ελληνισμό της διασποράς» και να διαβεβαιώσει, ότι θα συνεχίζει «να στηρίζει με πάθος τις ελληνικές θέσεις».
Τέλος, αναφερόμενος στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα κάλεσε όλους «να προσφέρουν στήριξη και αλληλεγγύη στη χώρα».
Η Ελλάδα ανταποκρίνεται σε είδος. Ο πρέσβης της Ελλάδας, που εκπροσώπησε την υφυπουργό Παιδείας και δια Βίου Μάθησης της γενέτειρας κ. Φώφη Γεννηματά, που λόγω των γεγονότων ακύρωσε την επίσκεψή της, ανακοίνωσε την τοποθέτηση στο Κέντρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης με πενταετή απόσπαση και μετεκπαίδευση, την προσεχή διετία, 30 αποφοίτων του Τμήματος Ελληνικών του Flinders στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Ο πρέσβης της Ελλάδας εξέφρασε θερμές ευχαριστίες στην κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας και προσωπικά στον πρωθυπουργό Ραν «για την πολυετή, έμπρακτη στήριξη της ελληνομάθειας στην πολιτεία».
Ο κ. Χριστόπουλος υπογράμμισε στην ομιλία του «τις πανανθρώπινες, διαχρονικές αξίες του ελληνικού πολιτισμού, που προσλαμβάνουν μεγαλύτερη αξία στο σημερινό κλίμα παγκοσμιοποίησης».
Ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας στην Αυστραλία, υπενθύμισε στο ακροατήριό του, ότι «η γλώσσα είναι αδιαίρετο στοιχείο του πολιτισμού», συνεχάρη τους πρωτεργάτες στη δημιουργία του Κέντρου και ευχήθηκε «απόλυτη επιτυχία στο έργου του».
Μιλώντας στο «Νέο Κόσμο», ο κ Χριστόπουλος εξέφρασε την απόλυτη ικανοποίησή του για τη δημιουργία του Κέντρου και δήλωσε βέβαιος, ότι η πρωτοβουλία θα αποδώσει καρπούς.
«Είμαστε ευγνώμονες στην κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας και ονομαστικά στον πρωθυπουργό Μάϊκ Ραν για τη σταθερή στήριξη που προσφέρει στην ελληνομάθεια τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια.
Η δημιουργού του Κέντρου «Λόγος» είναι μία εξαιρετική πρωτοβουλία, που θα ενισχύσει την ελληνομάθεια και θα βοηθήσει στην παραγωγή ντόπιων δασκάλων της γλώσσας και του πολιτισμού μας.
Η Ελλάδα δεσμεύτηκε να διαθέσει στο Κέντρο καθηγητή Ελληνικών από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, που θα απασχολείται αποκλειστικά στο Κέντρο. Επίσης, η Ελλάδα αναλαμβάνει το κόστος διετούς προγράμματος φιλοξενίας και μετεκπαίδευσης αποφοίτων του Τμήματος Ελληνικών του Πανεπιστημίου Flinders στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ως μέρος της ειδίκευσής τους στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού.
Οφείλουμε να τονίσουμε, ότι η δημιουργία του Κέντρου κατέστη δυνατή από το προσωπικό ενδιαφέρον της υφυπουργού Παιδείας της πατρίδας μας, της κ. Φώφης Γεννηματά, η οποία υιοθέτησε αμέσως την ιδέα και τη στήριξε με ζέση. Ελπίζω και εύχομαι να της παρασχεθεί η δυνατότητα να παρευρεθεί στα εγκαίνια του Κέντρου» πρόσθεσε ο κ. Χριστόπουλος.
Στην ερώτησή μας, πότε θα αρχίσει να λειτουργεί το Κέντρο ο κ. Χριστόπουλοος απάντησε, ότι «έχει αρχίσει η προκαταρκτική εργασία για έναρξη των εργασιών του Κέντρου την 1η Ιανουαρίου 2011».
Η πατρότητα της ιδέας δημιουργίας του Κέντρου «Λόγος» ανήκει στο διευθυντή του Τμήματος Ελληνικών του Flinders δρ Μιχάλη Τσιανίκα και η συνεργασία των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Νότιας Αυστραλίας οριστικοποιήθηκε κατά τη διάρκεια συνομιλιών του στην Αθήνα με την κ. Φώφη Γεννηματά.
«Η ίδρυση του Κέντρου ανοίγει νέες προοπτικές για τη διδασκαλία της γλώσσας και του πολιτισμού μας» δήλωσε περιχαρής ο ακούραστος δρ Τσιανίκας.
«Ένα όνειρό μας γίνεται πραγματικότητα με τις καλύτερες προδιαγραφές, γιί αυτό το εγχείρημά μας αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Είμαστε ευγνώμονες στις κυβερνήσεις της Αθήνας και της Νότιας Αυστραλίας και τους διαβεβαιώνουμε, ότι το έργο που θα παράγεται θα δικαιώσει τις προσδοκίες όλων μας» πρόσθεσε.

ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ


Τέσσερα στενά περάσματα στην Κορινθία: Μπογάζι της Νεμέας, Δερβενάκι του Τριτού, στενά του Αγίου Σώστη και Κλεισούρα του Αγιονορίου. Τα τέσσερα αυτά στενά με την ονομασία Δερβενάκια συνδέουν την Αργολίδα με την Κορινθία. Έγιναν γνωστά από τη μεγάλη καταστροφή που έπαθε εδώ ο στρατός του Δράμαλη στις 26 – 28 Ιουλίου 1822.

Η μάχη των Δερβενακίων υπήρξε μια από τις δραματικότερες και ενδοξότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης.

Τα γεγονότα εξελίχτηκαν ως εξής: Ισχυρό σώμα από 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς με επικεφαλής τον πασά της Λάρισας Δράμαλη Μαχμούτ διέσχισε τη Βοιωτία και χωρίς καμία δυσκολία πέρασε τα στενά και κατέλαβε το Άργος. Αντικειμενικός σκοπός ήταν η κατάληψη της Τριπολιτσάς.

Η αντίσταση όμως την οποία οργάνωσε ο Κολοκοτρώνης στην ακρόπολη του Άργους ματαίωσε το σχέδιο του Δράμαλη, ο οποίος αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει στην Κόρινθο να ανασυνταχτεί και να αποκαταστήσει τον ανεφοδιασμό του από τη Λάρισα.

Ο Κολοκοτρώνης, που κατάλαβε τις προθέσεις του Δράμαλη, έπιασε τα στενά του Αγίου Σώστη και του Αγιονορίου, απ` όπου είχε την ελπίδα ότι θα περάσει ο Τούρκος πασάς με το στρατό του, ο οποίος είχε αρχίσει να υποφέρει από πείνα και δίψα.

Πράγματι στις 26 Ιουλίου η πρωτοπορία του τουρκικού στρατού επιχείρησε να περάσει τα στενά του Αγίου Σώστη και καταστράφηκε από τους Έλληνες που ενέδρευαν εκεί. Χειρότερη τύχη είχε το κύριο σώμα ύστερα από δύο ημέρες στο Αγιονόρι.

Στις μάχες αυτές, που παγίωσαν την ανεξαρτησία της Πελοποννήσου, θριάμβευσε το στρατηγικό δαιμόνιο του Κολοκοτρώνη και διακρίθηκαν ο Παπαφλέσσας, ο Υψηλάντης, ο Νικηταράς κ.ά. Ο Δράμαλης με τα λείψανα του στρατού του έφτασε σε άσχημη κατάσταση στην Κόρινθο, όπου ύστερα από λίγες ημέρες πέθανε από τις κακουχίες και τη θλίψη του.

ΝΕΟ ΣΙΣΜΙΚ


Η τουρκική κυβέρνηση έλαβε την απόφαση της κατασκευής ενός υπερσύγχρονου πλοίου υποθαλάσσιων ερευνών. Η αγορά του πλοίου ήδη έχει εγκριθεί από την γ.γ Εξοπλισμών αλλά και από το γραφείο του τούρκου πρωθυπουργού.Το κόστος του πλοίου που θα έχει τη δυνατότητα να κάνει τρισδιάστατες έρευνες θα κοστίσει 100 εκατομμύρια Ευρώ.Σύμφωνα με την εφημερίδα Ηürriyet το νέο «Σισμίκ» θα κάνει έρευνες για πετρέλαιο στη Μαύρη θάλασσα αλλά και για την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού νερού προς τα Κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου.

Το πλοίο θα είναι έτοιμο σε 2 χρόνια το μήκος του θα είναι 90 μέτρα και θα έχει πλάτος 20 μέτρα.
Η τουρκική εφημερίδα Ηürriyet γράφει πως, στελέχη του Υπουργείου Ενέργειας της Τουρκίας τονίζουν ότι η κατασκευή αυτού του ερευνητικού πλοίου έχει και στρατηγική σημασία. « Στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, υπάρχουν ζητήματα που δεν έχουν επιλυθεί, όπως τα χωρικά ύδατα, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Είναι αναγκαίο να γίνουν οι απαραίτητες έρευνες για να μπορέσει να καθοριστεί το εύρος τους και η προμήθεια αυτού του πλοίου θα βοηθήσει να πραγματοποιηθούν οι έρευνες για τον καθορισμό του εύρους τους» δηλώνουν οι τούρκοι

ΑΡΙΣΤΟΣ


Ο 7χρονος με αυτισμό Γρηγόρης Σταύρου, γιος του Ελληνοκαναδού Αχιλλέα Σταύρου, που ζει στο Ontario του Καναδά, δημιούργησε ηλεκτρονικό παιχνίδι. Παρακολουθώντας μόνο για πέντε ημέρες ένα σεμινάριο σχεδιασμού βίντεο, συνοδεία της ειδικής δασκάλας του, κατάφερε να φτιάξει το δικό του παιχνίδι με....
αυτοκινητάκια για Η/Υ. «Μετά από την ολιγοήμερη εκπαίδευση ο ταλαντούχος μπόμπιρας έφερε το δημιούργημά του
στο σπίτι σε σκληρό δίσκο» λέει καμαρώνοντας ο κ. Σταύρου. Οι δάσκαλοί του εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι αν και ο πιο μικρός στο τμήμα άνοιγε τον Η/Υ, έγραφε τον κωδικό και μπορούσε να πλοηγηθεί. Λόγω της εμφανούς έφεσης στα ηλεκτρονικά παιχνίδια , αφού κάθε πρωί στις 6 μπαίνει στο youtube και ψάχνει τρέιλερ με νέες ταινίες που θα μεταφερθούν σε βιντεοπαιχνίδια, ο πατέρας του εύχεται να έχει το ίδιο δημιουργικό μέλλον. Από τεσσάρων χρονών ο λιλιπούτειος σέρφερ ασχολείται με τους υπολογιστές. «Είναι ειρωνεία πως μπορεί να βρει λύσεις με τον υπολογιστή, αλλά δεν μπορεί να… ντυθεί μόνος του», τονίζει ο πατέρας του.

ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ


Πρώτο βήμα για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε βραχονησίδες του Αιγαίου αποτελεί η χθεσινή απόφαση της ΡΑΕ. Η Αρχή χορήγησε άδεια παραγωγής σε αίτηση της εταιρείας Κυκλαδικά Μελτέμια, συμφερόντων του ομίλου Eunice, για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 340 MW σε 12 βραχονησίδες.Πρόκειται για τρεις ομάδες βραχονησίδων που βρίσκονται διάσπαρτες, μία κοντά στην Ανάφη, μία κοντά στην Αστυπάλαια και μία κοντά στην Κάρπαθο. Το σχέδιο έχει κόστος γύρω στα 800 εκατ. ευρώ, ορίζοντα υλοποίησης το 2015 και προβλέπει την υποβρύχια διασύνδεση των βραχονησίδων μεταξύ τους και με την Αττική για τη μεταφορά ηλεκτρικού ρεύματος.Το σχέδιο θεωρείται πρωτοποριακό καθώς ελάχιστα τέτοια έργα έχουν υλοποιηθεί σε βραχονησίδες
Στο Αιγαίο η Ελλάδα διαθέτει 53 βραχονησίδες. Υπενθυμίζουμε ότι σχετική εξαγγελία για την αξιοποίηση αρκετών εξ αυτών με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών είχε κάνει προεκλογικά και ο Πρωθυπουργός. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η εγκατάσταση αιολικών σε βραχονησίδες θεωρείται πολύ καλή ιδέα και η μικρή έκτασή τους δεν αποτελεί εμπόδιο για τέτοιου είδους επενδύσεις. Ωστόσο, θεωρείται ασύμφορη ως επένδυση αν η απόσταση των βραχονησίδων από το κέντρο κατανάλωσης (π.χ. κάποιο μεγάλο νησί ή το Λεκανοπέδιο) είναι πάνω από 100 χλμ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΝΩΙΤΕΣ


Σύνθετες και πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις γνώριζαν να πραγματοποιούν οι Μινωίτες από τον 16ο αιώνα π.Χ. με κλάσματα και χρήση του δεκαδικού συστήματος, γεγονός το οποίο ανατρέπει πλήρως την εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα για την επιστήμη και τις εφαρμογές της στον αρχαίο κόσμο και μάλιστα τόσο νωρίς.
Τη συγκλονιστική αυτή ανακάλυψη πραγματοποίησε ο ερευνητής αιγαιακών γραφών Μηνάς Τσικριτσής, σε πρωτότυπο μαθηματικό κείμενο που βρίσκεται χαραγμένο στον τοίχο του διαδρόμου της μινωικής έπαυλης της Αγίας Τριάδας που είναι πλησίον του ανακτόρου της Φαιστού. Το ίδιο κείμενο είχε εντοπίσει το 1965 ο Μ. Pope που δημοσίευσε στο περιοδικό BSA, όπως αναφέρει ο Μηνάς Τσικριτσής, λέγοντας πως πρόκειται για γεωμετρική πρόοδο, αλλά χωρίς κανέναν άλλο σχολιασμό. Μάλιστα ο Ελληνας ερευνητής τονίζει ότι αντίστοιχα μαθηματικά συναντώνται μόνο στον Ευκλείδη, δηλαδή 11 αιώνες αργότερα. Η πρωτοποριακή αυτή ανακάλυψη έρχεται να δικαιολογήσει τη δημιουργία των αρχιτεκτονικά πολύπλοκων και πολυδαίδαλων μινωικών ανακτόρων για τα οποία χρειαζόταν ένα συγκροτημένο υπόβαθρο επιστημονικών και θεωρητικών γνώσεων σε διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα και όχι μόνο καλούς εμπειρικούς μαστόρους. Επίσης το ανεπτυγμένο μινωικό εμπόριο στη Μεσόγειο, η εξελιγμένη μικροτεχνία, η ανακάλυψη ολόκληρου οικισμού στον Ψηλορείτη στα 1.200 μέτρα υψόμετρο (Ζώμινθος) απαιτούσαν μια τεχνολογία αρκετά προωθημένη. Ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτσής, με τη χρήση μαθηματικού αλγόριθμου, έχει αναγνώσει τη Γραμμική Α' Γραφή, βρίσκοντας πως συγγενεύει με τη Γραμμική Β', ενώ το 70% των εγγράφων της Γραμμικής Α' είναι μία πρώιμη Αιολική Γραφή και το 30% είναι σε μία άγνωστη γραφή πιθανόν Λουβική. Τη μελέτη του εξέδωσαν οι εκδόσεις της Βικελαίας Βιβλιοθήκης του Δήμου Ηρακλείου. Σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, «Τα αριθμητικά σύμβολα που χρησιμοποιούνται στο δεκαδικό σύστημα της γραμμικής Α' είναι όμοια με εκείνα της γραμμικής Β':
* Η κάθετη γραμμή Ι για τη μονάδα Ι * Η οριζόντια γραμμή - για τη δεκάδα - * Η κουκκίδα ή κύκλος για την εκατοντάδα ο * Το σύμβολο για τη χιλιάδα .ο+ π.χ. ο αριθμός 1224 γραφόταν ο+ ο ο =Ι Ι Ι Ι Εκτός των ακεραίων αριθμητικών συμβόλων οι Μινωίτες καταγραφείς χρησιμοποιούσαν ένα πολύπλοκο σύστημα κλασματικών σημείων για τα μέτρα των στερεών και ρευστών προϊόντων. Γι' αυτό το σύστημα ο ίδιος ερευνητής αναφέρει: «Χαρακτηριστικά ο υπάλληλος που απασχολείτο με διανομή των προϊόντων, αν ήθελε να αποδώσει 4 και 3/8 (δηλαδή 4 >7) μονάδες κρασιού, μετρούσε πρώτα 4 ολόκληρα μέτρα, έπειτα το 1/4 και τέλος το 1/8 του μέτρου. Ο παρακάτω πίνακας περιέχει τα βασικά σύμβολα, όπως συναντώνται στις πινακίδες της γραμμικής Α', που δηλώνουν μεγέθη μέτρησης υγρών και στερεών. Τα περισσότερα έχουν συσχετισθεί, από τον Ε. Bennett και άλλους ερευνητές, με κλασματικά μεγέθη. Στις δύο τελευταίες γραμμές εμφανίζεται ο αντίστοιχος του κλασματικού μεγέθους όγκος σε λίτρα, με αναγωγή στη μονάδα των 144 λίτρων για τα στερεά και των 36 λίτρων για τα υγρά.
Κλασματικά μεγέθη με αναγωγή στη μονάδα μέτρησης
Σύμβολο 7 + > λ >7 < <7 τ <λ Κλάσμα 1/8 1/5 1/4 1/3 3/8 1/2 5/8 1/6 3/4 5/6 Στερεα 144 18 28,8 36 48 54 72 90 24 108 120 Υγρά 36 4,5 7,2 9 12 13,5 18 25 6 27 30 Για την πολυπλοκότητα των Μινωικών Ανακτόρων και τη χρήση των μαθηματικών, ο κ. Τσικριτσής, επισημαίνει τα εξής: «Στην αρχιτεκτονική κατασκευή των αυλαίων χώρων των ανακτόρων ο W. Graham προσδιόρισε έναν ιερό πόδα 36 εκατοστών (παρατήρησε στην Κνωσό η κεντρική αυλή να έχει διαστάσεις 180Χ90 πόδια, στα Μάλια και Φαιστό 170Χ80 πόδια ενώ στη Ζάκρο 100Χ60 πόδια). Είναι ενδιαφέρον ότι η υποδιαίρεση του ποδιού σε μονάδες (2, 3, 4, 6, 9, 12 και 18) βοηθούσε πιθανόν στις κλασματικές πράξεις».
Μινωικά Μαθηματικά
po-to ku-ro 400+50+2+0,5 ποσσόν ούλο 452,5 ku-ro 31+1 ούlo 31+1 ku-ro 65 ούlo 65 qo-to - ku-ro 97 ποσσόν ούlo 97 Αναλύοντας το σύστημα των Μινωικών Μαθηματικών, ο ίδιος ερευνητής τονίζει: «Σε 32 πινακίδες της γραμμικής Α' υπάρχει, στην τελευταία σειρά, η λέξη ku-ro=χουλο=ούλον, και ακολουθεί το αριθμητικό ποσό, που είναι το άθροισμα των μονάδων που αναγράφονται στις προηγούμενες σειρές. Σε δύο πινακίδες της Αγ. Τριάδας αναγράφεται μερικό άθροισμα με τη λέξη ούλο, και στο τέλος μια γραμμή με τη φράση po-to - ku-ro = po-(s)o- ku-lo, που ερμηνεύεται "ποσόν ούλον" και ακολουθεί το συνολικό άθροισμα των προηγηθέντων μερικών αθροισμάτων».
Το συγκλονιστικό εύρημα
Εκτός των παραπάνω καθημερινών τρόπων καταγραφής των μαθηματικών υπολογισμών των αναγκών της μινωικής γραφειοκρατίας, υπάρχει και ένα μοναδικό εύρημα στην Αγ. Τριάδα (έπαυλη πλησίον της Φαιστού). Στη βορεινή πλευρά του δωματίου, που είχε τοιχογραφίες με παραστάσεις κρίνων και αγριόγατων που κυνηγούν φασιανούς, μία σκάλα οδηγεί σε ένα διάδρομο με τρεις κολώνες. Ο τοίχος του διαδρόμου είχε επίχρισμα, που είχε 3 εγχάρακτες επιγραφές (graffiti). Οι δύο εγχάρακτες επιγραφές αναφέρουν σε γραμμική Α' τις φράσεις: «αισθάνομαι να με διατρέχει η σκέψη του Διός» και «θεραπεία η σκέψη του Διός». Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην τρίτη εγχάρακτη επιγραφή, η οποία φέρει με κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α' τους τέσσερις πρώτους όρους μιας γεωμετρικής προόδου. Το κείμενο της εγχάρακτης επιγραφής παρατηρούμε στην παρατιθέμενη εικόνα. Η μεταγραφή των αριθμητικών σημείων του κειμένου και η μετατροπή τους σε σύγχρονη μορφή είναι η εξής: 1 1½ 21/4 3 1/4 1/8 ta 3 1/6 1 3/2 9/4 27/8 στάν 19/6 Στους παραπάνω όρους της γεωμετρικής προόδου παρατηρούμε ότι επιλύεται ένα σύνθετο κλασματικό πρόβλημα: (1+3/2)+(9/4/27/8) = 19/6. Οπου τα αποτελέσματα των πράξεων αποδίδονται (αντί του=) με την λέξη ta= στάν (αναύξητος επικός τύπος αορίστου β' με σημασία στον Ομηρο ζυγίστηκαν). Αντίστοιχη μορφή μαθηματικών παρατηρούμε την ίδια περίοδο του 16ου π.Χ. αιώνα στον αιγυπτιακό πάπυρο του Rhind. Το πρόβλημα που επιλύει είναι σχετικό με μια γεωμετρική πρόοδο με ακέραια πολλαπλάσια του 7 και στο τέλος ευρίσκει το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων όρων.
Ο πάπυρος Rhing

Το πρόβλημα είναι το εξής: σε 7 σπίτια (pr w) είναι 7 γάτες (myw w), που κάθε μια τρώει 7 ποντίκια (pnw w). Αν κάθε ποντίκι έτρωγε 7 στάχια σίτου (bd t), που αν τα έσπερνε κάποιος, θα παρήγαγαν 7πλάσια μονάδα Hekat, πόσο στάρι σώθηκε. Το αποτέλεσμα (dmd) των πράξεων παρατηρούμε από τον παρατιθέμενο πίνακα, που στο τέλος κάνει την πράξη: (7+49+343+2301+16807)=19607 Το μαθηματικό πρόβλημα της γεωμετρικής προόδου παρατηρούμε ότι είναι γνωστό στους Αιγυπτίους από τον 16ο αιώνα π.Χ. με ακεραίους αριθμούς και συγκεκριμένα πολλαπλάσια του 7. Το πρωτότυπο που παρατηρούμε στο εγχάρακτο αριθμητικό κείμενο στον τοίχο του διαδρόμου της Αγ. Τριάδας είναι ότι: περίπου στο 1550 π.Χ. οι Μινωίτες καταγράφουν μία κλασματική γεωμετρική πρόοδο με λόγο 3/2 που σε κανέναν άλλο λαό δεν συναντάται, παρά μόνο ύστερα από 11 αιώνες στα μαθηματικά του Ευκλείδη. Παράλληλα δε επιλύουν ένα σύνθετο μαθηματικό κλασματικό πρόβλημα. Τη χρονική περίοδο, γύρω στο 16ο αι., οι Μινωίτες, όπως παρατηρούμε αφενός από το εγχάρακτο αριθμητικό κείμενο της Αγ. Τριάδας με την κλασματική γεωμετρική πρόοδο, και αφετέρου από τις λογιστικές πινακίδες με το άθροισμα των μερικών συνόλων προκύπτει ότι είχαν ανακαλύψει σύνθετες μαθηματικές πράξεις. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να χαρακτηρισθεί πρωτοποριακό στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών (τουλάχιστο με τις μέχρι σήμερα γνωστές γραπτές πηγές).

ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ


64 χρόνια μετά και η υπόθεση με τον ιπτάμενο δίσκο στο Roswell του Νέου Μεξικού των ΗΠΑ...
Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ έβγαλε αμέσως δελτίου τύπου επιβεβαιώνοντας το γεγονός, συνοδεύοντάς το με φωτογραφίες στρατιωτών να εξετάζουν περίεργα μεταλλικά αντικείμενα. Από τότε η συζήση συνεχίζεται, ταινίες και ντοκιμαντέρ έχουν γυριστεί και εκατοντάδες βιβλία έχουν ασχοληθεί με το συμβάν.

Σε πρόσφατο άρθρο της η Huffington Post, η δημοφιλέστερη ενημερωτική σελίδα στην Αμερική, ανοίγει ξανά τον φάκελο Roswell με βίντεο αλλά και μαρτυρίες επιστημόνων και ανθρώπων που είχαν ασχοληθεί με την σκοτεινή υπόθεση της ύπαρξης ή όχι εξωγήινων, και της επίσκεψής τους στο Roswell.


ΚΑΠΟΥ ΠΟΝΑ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ


Toυ καθηγητή Νεοκλή Σαρρή

Δύο χρόνια μετά την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, η Άγκυρα πίστευε ότι είχε «λύσει» το κυπριακό πρόβλημα και πως ήταν ζήτημα χρόνου η ελληνική πλευρά να το «χωνέψει». Σειρά είχαν το πλέγμα των υπολοίπων ζητημάτων που θεωρούσαν ότι ήταν σε εκκρεμότητα, δίδοντας άμεση προτεραιότητα στο Αιγαίο, για το οποίο κάτω από το πρόσχημα της χάραξης της υφαλοκρηπίδας του (στο οποίο με τον χρόνο προστέθηκαν και οι θεωρίες των «γκρίζων» ζωνών) υπέβοσκε η ίδια με την Κύπρο στοχοθεσία: μια ιδιότυπη ελληνοτουρκική συγκυριαρχία με βαρύνουσα σ' αυτήν την τουρκική επικυριαρχία επί του συνόλου, κατά τον τύπο «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μας».

Ουσιαστικά επρόκειτο για έκδηλη αναβίωση της οθωμανικής θέασης των σχέσεων που προκύπτουν από τη δομή εξουσίας του ιστορικού αυτού τύπου, ο οποίος, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, έμεινε όπως φαίνεται αμετάβλητος όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικό, αλλά και σε επίπεδο κοινωνικών αναπαραστάσεων των Τούρκων, εθνικών στερεοτύπων και συγκρότησης της βασικής ή θεμελιακής προσωπικότητάς τους, για να χρησιμοποιήσω όρους Κοινωνικής Ψυχολογίας, προκειμένου να με κατανοήσει, πιστεύω, και η κ. Θάλεια Δραγώνα ως ειδική!

Το απογοητευτικό αυτό τοπίο είχε όμως ένα δυο αχίλλειες πτέρνες, τις οποίες μπορούσε να διακρίνει ένα προσεκτικό μάτι και οι οποίες φαίνονταν έμμεσα αλλά σαφώς από τις ίδιες τις ίδιες τις τουρκικές πηγές από τις οποίες προέκυπτε ο όλος σχεδιασμός. Ο Τουράν Γκιουνές ειδικά, πέραν των όσων ανέφερα, μου εξήγησε διά μακρών τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία φοβάται και προσπαθεί όπως αποφύγει τη διχοτόμηση στην Κύπρο.
Είχε μάλιστα, με τη θυμοσοφία που τον χαρακτήριζε, σχεδιάσει και τι μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση διαμελισμού της Μεγαλονήσου. Στο τμήμα το οποίο θα περιερχόταν στην Ελλάδα θα ήταν δυνατόν να εγκατασταθούν, για παράδειγμα, βαλλιστικά οπλικά συστήματα τα οποία να απειλούσαν και την κεντρική ακόμη Μικρά Ασία (εάν κανείς μελετήσει το περισπούδαστο σύγγραμμα του σημερινού υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγική σε Βάθος», θα διαπιστώσει τον φόβο που προκάλεσε στην Άγκυρα η πιθανότητα εγκατάστασης των πυραύλων S300 στην Κύπρο (ανάλογη ενέργεια προς εκείνη του Μακαρίου που απετράπη το 1964, γεγονός που τον είχε κάνει γνωστό ως «Κάστρο της Μεσογείου»).

Έτσι η Τουρκία, κατά τον Γκιουνές, «στοχεύει στον έλεγχο ολοκλήρου της Κύπρου». Η πρόθεσή της αυτή δεν έχει άμεση σχέση με την ύπαρξη των Τουρκοκυπρίων, αλλά σχετίζεται με τα ευρύτερα συμφέροντά της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Άλλωστε και ο Νταβούτογλου σήμερα, στο ίδιο σύγγραμμά του, προκλητικά αναφέρει πως «και αν δεν υπήρχαν Τούρκοι στην Κύπρο», η πολιτική της Τουρκίας έναντι αυτής θα ήταν η ίδια, δεδομένου ότι διακυβεύονται (τα ηγεμονικά της) συμφέροντα στην ευρύτερη γεωστρατηγική περιοχή και προς επίρρωση του ισχυρισμού του τονίζει ότι το ίδιο συμβαίνει με τα νησιά του Αιγαίου τα οποία «κατέχει η Ελλάδα», όπως είναι η Δωδεκάνησος, στην οποία, αν και δεν διαβιούν πλέον ενάριθμοι Τούρκοι, η Τουρκία επιδεικνύει (ή πρέπει να επιδείξει) το ανάλογο προς την Κύπρο ενδιαφέρον. Με βάση τα παραπάνω στόχος της Τουρκίας είναι ο έλεγχος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή η μετατροπή της σε ελεεινό ανδρείκελο της Άγκυρας. Πώς όμως μπορεί λοιπόν να συμβεί αυτό;
Το πλεονέκτημα της διεθνούς προσωπικότητας

Αναμφίβολα η σημερινή κατάσταση στην Κύπρο είναι άμεσο αποτέλεσμα των επονείδιστων συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου, όταν η τότε ελληνική ηγεσία υπέκυψε στον εκβιασμό του υποστηριζόμενου από τη Μεγάλη Βρετανία (και τις ΗΠΑ) τουρκικού συνταγματικού σχεδίου. Ωστόσο οι συμφωνίες αυτές έδιναν ένα προτέρημα στην Ελλάδα το οποίο ταυτόχρονα λειτουργούσε ως τροχοπέδη για την Τουρκία. Όπως είχε επισημάνει ο Ισμέτ Ίνονου κατά την αγόρευσή του στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, υπό την ιδιότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατά τη συζήτηση επί της κυρώσεως των συμφωνιών της Ζυρίχης, αφού απηύθυνε τα συγχαρητήριά του προς την τότε κυβέρνηση Μεντερές για την αδόκητη διπλωματική της επιτυχία, παρατήρησε ότι τα κέρδη που αποκομίζει απ' αυτές η Τουρκία τα εξανεμίζει η νομική ή διεθνής προσωπικότητα που θα κέκτηται του λοιπού η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία θα είναι μέλος του ΟΗΕ και άλλων διεθνών Οργανισμών και θα έχει τύχει διεθνούς αναγνώρισης. Συνεπώς στο μέλλον κανείς δεν προδικάζει την πολιτική που θα ακολουθήσει η χώρα αυτή. Προς αποτροπή ακριβώς αυτού του ενδεχομένου, όπως είχε αποκαλύψει λίγους μήνες πριν από την εισβολή, το 1974, ο Νουρεττίν Βεργκίν, πρεσβευτής κατά την εποχή των συνομιλιών Ζυρίχης - Λονδίνου, στις οποίες συμμετείχε, η τουρκική πλευρά είχε επιτύχει τη Συνθήκη Εγγύησης και τη βάσει αυτής αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Μάλιστα, κατά τον τούρκο διπλωμάτη, η ελληνική πλευρά τότε το είχε αντιληφθεί, αλλά φαίνεται πως δεν κατόρθωσε να εξαλείψει αυτή την «Κερκόπορτα».
Οι οθωμανικές δομές των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου

Συμπερασματικά από τα λεγόμενα του Γκιουνές προέκυπτε η αναδιοργάνωση επί νέων βάσεων του κράτους στην Κύπρο, στο οποίο η διπεριφειακή (και διζωνική) ομοσπονδιακή βάση (στην αρχή του συνεταιρισμού στη βάση 50% και 50% των δύο μερών) ήταν αναπόφευκτη. Οποιαδήποτε όμως λύση δεν θα προέβλεπε την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους. Οι Έλληνες θα έπρεπε να το έπαιρναν απόφαση, δηλαδή να το χώνευαν. Το διαζύγιο ήταν οριστικό και αμετάκλητο. Προκειμένου να νοηματοδοτήσει τις τουρκικές προθέσεις θα πρέπει να ανατρέξει στις σχετικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στα τουρκικά και οι οποίες δηλώνουν τις μορφές συνύπαρξης. Η πρώτη από αυτές είναι το ic - ice (ιτς - ιστέ) που σημαίνει «ο ένας εντός του άλλου», δηλαδή σε κατάσταση ανάμειξης. Ο δεύτερος είναι yan - yana (ο ένας δίπλα στον άλλο), δηλαδή μαζί και χώρια και ο τρίτος το ayrι - ayrι (αϊρί - αϊρί), που σημαίνει απολύτως χωριστά.

Ο όρος που χρησιμοποιούσε ο συνομιλητής μου ήταν ο τελευταίος. Αυτή η τουρκική στοχοθεσία όμως δεν είναι δυνατό να κατανοηθεί δίχως μια επιβεβλημένη εμβάθυνση στον τρόπο διαβίωσης των διαφόρων εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων κατά την οσμανική περίοδο με βάση τη δομή που ανέφερα προηγουμένως. Επί αιώνες οι μη μουσουλμανικές κοινότητες (cemmaatι gayrι muslimin) διαβίωναν στις πόλεις (αλλά και σε χωριά) σε ξεχωριστές συνοικίες (σε κάποιες πόλεις μάλιστα, όπως στο Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη, περιβάλλονταν από τείχη των οποίων η πύλη έκλεινε τη νύχτα). Αυτό όσον αφορά τους τόπους διαμονής και κατοικίας (και λέμε διαμονής, γιατί απαγορευόταν η έστω και διαφορετικού θρησκευτικού δόγματος, ομοθρήσκου ή «ομοεθνούς» διαμονή, όπως γραικού καθολικού χριστιανού (φράγκου), (Τηνιακού λόγου χάριν ή Σαντορινιού, σε οικία ορθοδόξου γραικού (Ρωμιού) με κίνδυνο αφορισμού του φιλοξενούντος ή εκμισθωτή).
Η μόνη κοινή για όλες τις κοινότητες περιοχή ήταν η έκταση που περιέκλειε την αγορά (το «παζάρι») και τα κτίρια της διοίκησης. Αυτός είναι ο τρόπος του «μαζί και χώρια» και ανταποκρίνεται σ' έναν κοινωνικό τύπο όπως της οσμανικής κοινωνίας που είναι παραδοσιακός. Με άλλη έκφραση ως παραδοσιακή κοινωνία το μόρφωμα, η γκετοποίηση, όπως θα λέγαμε σήμερα, ήταν λειτουργική, όπως λειτουργικές ήταν και οι εθικοθρησκευτικές (φυλετικές) διακρίσεις (η υποχρέωση των μη μουσουλμάνων να φέρουν ενδύματα από υφάσματα κατώτερης ποιότητας απ' ό,τι οι μουσουλμάνοι ή εν πάση περιπτώσει διαφορετικού χρώματος, όπως και η υποχρέωση να φέρουν αναλόγου προς το θρήσκευμά τους χρώματος υποδήματα). Επίσης και η υποχρέωσή τους να σκύβουν γονυπετείς όταν περνούσε από μπροστά τους μουσουλμάνος (συνήθεια που επέζησε μέχρι πρόσφατα σε χωριά της Μικράς Ασίας από φανατικές μουσουλμάνες που έπρατταν το ίδιο στη θέα ανδρών - σε ένδειξη σεβασμού και υπακοής προς αυτούς).

Ακόμη τα σπίτια των μη μουσουλμάνων δεν μπορούσαν να είναι βαμμένα άσπρα (αλλά να είναι σκούρου χρώματος) και σαφώς χαμηλότερα του ύψους των μη μουσουλμανικών σπιτιών. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της αρχής κατά την οποία ο πρώτος τη τάξει των μη μουσουλμάνων ακολουθούσε τον τελευταίο στην τάξη μουσουλμάνο. Αρχή από την οποία προκύπτει και το διπλό κριτήριο το οποίο εφαρμόζουν οι Τούρκοι στις σχέσεις τους με την Ελλάδα (αλλά συνήθως και με τους Έλληνες σε μακροχρόνια διαβίωση μ' αυτούς). Το διπλό αυτό κριτήριο είναι ακριβώς εκδηλωτικό της δομής εξουσίας η οποία διέπει τις σχέσεις της Τουρκίας με βάση την κάθετη αντίληψη των σχέσεών της με τρίτους τους οποίους θεωρούν ως υποκείμενους, ως ασθενέστερους, στη δική της εξουσία. Σχετικά κάποτε, σε φιλική συζήτηση με τον συνάδελφο, πολύ γνωστό και καλό καθηγητή Ιστορίας Ζαφέρ Τοπράκ του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου (και μαθητή και αυτού του κοινού μας δασκάλου Ταρίκ Ζαφέρ Τούναγια), συμφώνησε στην παρατήρησή μου ότι «δεν γίνεται τίποτε, Ζαφέρ, γιατί οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους με τους άλλους κάθετα, όχι οριζόντια», σηκώθηκε όρθιος και μου είπε «να σε φιλήσω, εσύ ακτινογράφησες την ψυχή των Τούρκων» (sen Turklerin ruhunu rontgen etmissin).

Παρενθετικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα παραπάνω δεν είναι άσχετα και με την Κύπρο, αλλά και με όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στην Κύπρο, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η γενεσιουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας Συνθήκη του Λονδίνου στηρίχτηκε στην οσμανική αρχή των εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων και μάλιστα πολύ χονδροειδώς, γιατί την εξέλαβε με βάση τον διαχωρισμό μουσουλμάνων - μη μουσουλμάνων. Απόδειξη αυτού είναι ότι οι κοινότητες Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων της Μεγαλόνησου υπολογίστηκαν (και υπολογίζονται) στο ποσοστό των Ρωμιών (όπως αποκαλούν τους Ελληνοκυπρίους οι Τούρκοι και η Τουρκία, που σημαίνει ορθόδοξοι χριστιανοί - με αντίστοιχο για την άλλη πλευρά το μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι). Αυτή η παρατήρηση έχει εξαιρετική σημασία, στην περίπτωση της κ. Δραγώνα (και όλου του «σιναφιού της» - η έκφραση δεν είναι καθόλου προσβλητική δεδομένου σημαίνει κατά την οσμανική προέλευσή της «συντεχνία»: sιnιf = επαγγελματική τάξη, ενικός, esnaf πληθ., hirfet το ίδιο και ως συντεχνία, τα «ρουσφέτια» στα ελληνικά). Και έχει σημασία γιατί καταβλήθηκε προσπάθεια σε εμβριθές κείμενο προ ετών αναστηλωθέν από συνάδελφο της κυρίας και ατυχώς και δικό μου στην Πάντειο να καταδειχθεί ότι οι Κυπριοι «έγιναν Έλληνες από το 1912 και εδώ» (όπως και μια άλλη συνάδελφος στο ίδιο πανεπιστήμιο από προχθεσινή της ανακοίνωση σε συνέδριο που οργανώθηκε από το Ιστορικό/Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών εξήγησε πώς οι Ρωμιοί της Μικράς Ασίας έγιναν Έλληνες).
Το τρίτο σχήμα της συμβίωσης και η Κύπρος

Το τρίτο σχήμα της συμβίωσης Ελλήνων και Τούρκων που προβλέπει ανάμεικτους τους πληθυσμούς υπήρξε αποτέλεσμα των εκδυτικιστικών προσπαθειών του οσμανικού κράτους από το 1838, από την αγγλοτουρκική οικονομική συμφωνία, που βεβαιώνονται από δειλά βήματα (όχι τόσο στις διακηρύξεις όσο στην εφαρμογή τους) με τη Διακήρυξη του Τανζιμάτ τον επόμενο χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι εξέλιπαν στις πόλεις οι διάφορες συνοικίες (μαχαλάδες), όπως ο ρωμαίικος, ο αρμενομαχαλάς, ο εβραιομαχαλάς, ο φραγκομαχαλάς και οι τουρκομαχαλάδες. Απλούστατα κάμφθηκε το άτεγκτο του κανόνα και ιδιαίτερα οι «ευρωπαΐζοντες» οσμανοί μετοικούσαν σε «ευρωπαϊκές συνοικίες», όπου αρχικά είχαν αναμειχθεί οι μη μουσουλμάνοι με τους Ευρωπαίους (το κυριότερο παράδειγμα είναι το Σταυροδρόμι/Πέραν της Κωνσταντινούπολης, όπου ήταν οι ξένες πρεσβείες και το συνακόλουθο εμπορικό κέντρο).

Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αυτό το σχήμα, που ανταποκρίνεται στον τύπο της σύγχρονης τεχνοκρατούμενης (και συνακόλουθα ανοιχτής) κοινωνίας, προϋποθέτει την εξ ορισμού πολιτική ισότητα των πολιτών, που γι' αυτόν τον λόγο παύουν να είναι υπήκοοι και με μέρισμα στην ενάσκηση της πολιτικής εξουσίας τουλάχιστον στο μέτρο της οικονομικής τους ισχύος (είτε ως κεφάλαιο, είτε ως εργασία και προπάντων στον πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα της οικονομίας).

Ένα βασικό μειονέκτημα του οσμανικού συστήματος ήταν ότι ο κοινωνικός του εκσυγχρονισμός (γενόμενος υπό τη μορφή του εκδυτικισμού ή εξευρωπαϊσμού) είχε διαφορετικούς ρυθμούς στις διάφορες εθνικοθρησκευτικές κοινότητες. Και κοινωνικός εκσυγχρονισμός στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει αποδοχή πολύ βαθιών τομών στη νοοτροπία, που αρχίζει από την οικονομία και καταλήγει στη διαμόρφωση μιας άγνωστης μέχρι τότε κοινωνικής συνείδησης, εντελώς αντίθετης προς εκείνη που υπαγόρευαν οι οιονεί «φεουδαρχικές» οσμανικές δομές. Πρωτοπόροι υπήρξαν οι Ρωμιοί, οι Αρμένιοι και βέβαια οι Λατίνοι υπήκοοι ενώ οι Εβραίοι καθυστέρησαν, όντας αποκομμένοι από τους υπόλοιπους ομόφυλούς τους στην Ευρώπη, που είχαν κάνει στο μεταξύ άλματα, γι' αυτό και στη συνέχεια θέλησαν να συνεργαστούν με τους Τούρκους που είχαν καθυστερήσει και αυτοί στην ανάπτυξή τους. (Σχετικά εκείνοι που τελευταίοι αποβάλλουν τις σχέσεις που αναφέραμε και εκσυγχρονίζονται με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία σαράντα χρόνια, με τη δοθείσα έννοια, είναι οι Κούρδοι.)

Το παραπάνω μειονέκτημα σε σχέση προς την οσμανική δομή και τη συνακόλουθη νοοτροπία εξουσίας που κυριαρχεί στους Τούρκους/μουσουλμάνους κατέληξε έτσι ώστε όχι μόνο να μη δοθεί ποτέ ουσιαστικό πολιτικό μέρισμα στους μη μουσουλμάνους, και ευκαιρίας δοθείσης (1912 - 1922) να εκδιωχθούν παντοιοτρόπως από τη χώρα με παράλληλο σφετερισμό της οικονομίας που ήλεγχαν σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό από την πληθυσμιακή τους αναλογία. Αυτό μεταφράζεται σε γενοκτονία και υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών. Έτσι πλέον μπορούσε (κατά τις τουρκικές προδιαγραφές) να λειτουργήσει η «ανοικτή κοινωνία» που θα ενσάρκωνε τον περιπόθητο εκσυγχρονισμό. Αντίγραφο αυτής ακριβώς της κοινωνικής διαδικασίας (με την ορθότερη έκφραση «πρόβασης») εξελίχθηκε και τείνει να επισημοποιηθεί με την επί θύραις συμφωνία στην Κύπρο.


Από τα παραπάνω λοιπόν είναι ολοφάνερο ότι η βασική πρόθεση της Τουρκίας για τη Μεγαλόνησο εξαρχής ήταν η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως νομικού προσώπου, ως διεθνούς προσωπικότητας και η επιβολή όχι μιας διχοτόμησης, αλλά ενός ιδιότυπου «συνομοσπονδιακού» κράτους όπου η μειονότητα του 18%, η οποία με την πάροδο του χρόνου διά των εποίκων ή μετακινουμένων ελευθέρως λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης πληθυσμών από την Τουρκία θα γίνει πλειοψηφία, θα είναι σε θέση να ελέγχει απολύτως όλη την έκταση του κράτους της Κύπρου (σε επίρρωση άλλωστε της παρατήρησης του «πατέρα» της Ζυρίχης Νιχάτ Ερίμ, που έγινε στην έκθεσή του προς την τουρκική κυβέρνηση το 1956 παρακαλώ, ότι «η πλειοψηφία των Ρωμιών στην Κύπρο είναι περιστασιακή και μπορεί σε βάθος χρόνου να ανατραπεί»).

Σκόπιμα αναφέρω «κράτος της Κύπρου» και όχι «Κυπριακή Δημοκρατία». Ακριβώς το Σχέδιο Ανάν προέβλεπε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποκατάστασή της από νέο κράτος που θα πληρούσε τις προδιαγραφές που ήθελε η Τουρκία (και του οποίου ένθερμοι θιασώτες ήταν σχεδόν σύσσωμος ο ελληνικός πολιτικός κόσμος και οι «καθωσπρέπει», δηλαδή όχι οι «φαιδροί» ή «γραφικοί», διαμορφωτές της κοινής γνώμης και «σοβαροί» ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, όπως η κ. Θ. Δραγώνα και ο Νίκος Μουζέλης - είναι όντως συγκινητικό, αλλά από τότε φαίνεται χρονολογείται και το αμοιβαίο αίσθημα το οποίο και τους ένωσε αργότερα). Το επάρατο αυτό σχέδιο στην Κύπρο, που έτυχε υποστήριξης από τον εσμό των χρηματοδοτούμενων, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, από ξένα κέντρα κεκρακτών ή ελεεινών ψιττακίσκων της δοτής άνωθεν προς αυτούς εντολής. Αλλά κατά τα φαινόμενα και το κυοφορούμενο από τις συνεχιζόμενες επί του Κυπριακού διαπραγματεύσεις της Τουρκίας (που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο του Ταλάτ) με τον Πρόεδρο Χριστόφια κατατείνει και αυτό ωσαύτως στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήλθε φαίνεται ο χρόνος για να «χωνέψουν» (κατά την έκφραση του Γκιουνές το 1976) οι Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο τα τετελεσμένα του 1974. Κοντός ψαλμός αλληλούια!

Ο καθηγητής Νεοκλής Σαρρής είναι πρόεδρος της ΕΔΗΚ

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More