ΤΣΑΜΠΑ ΕΡΓΑΣΙΑ

Δώδεκα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, που οδηγούν σε μείωση μισθών, περικοπή αποζημιώσεων και επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, πρόκειται να τεθούν σε ισχύ.

Με τις νέες ρυθμίσεις επιτρέπεται η υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας που θα «σπάνε» τις κλαδικές συμβάσεις και θα οδηγούν σε μείωση των καταβαλλόμενων αποδοχών. Ουσιαστικά ανοίγει ο δρόμος για μείωση μισθών έως και 26% και είναι ορατός ο κίνδυνος οι αποδοχές χιλιάδων εργαζομένων να υποχωρήσουν στα επίπεδα της εθνικής συλλογικής σύμβασης.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θέμα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων θα τεθεί στους κλάδους του εμπορίου, του τουρισμού και των τραπεζών, ωστόσο οι συνδικαλιστές δηλώνουν πως δεν πρόκειται να συναινέσουν σε μια τέτοια εξέλιξη.

Πιέσεις

Στο μεταξύ, το «παράθυρο» που ανοίγει για το σπάσιμο των κλαδικών συμβάσεων εργασίας εκτιμάται πως θα δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους εργοδότες να πιέσουν ακόμα και για ατομικές συμφωνίες.

Το φαινόμενο είναι εντονότερο στο εμπόριο και στον τουρισμό, όπου το ποσοστό των εργαζομένων που δέχεται πιέσεις για ατομικές συμβάσεις κυμαίνεται από 20% έως 40%.

Αναλυτικά οι αλλαγές στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων έχουν ως εξής:

1 Επιτρέπεται η υπογραφή «ειδικών επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων», οι οποίες θα υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων χωρίς περιορισμούς.

2 Το ποσοστό της μείωσης των μισθών θα αποφασίζεται στη διαπραγμάτευση και θα διαφοροποιείται ανά επιχείρηση. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως θα υπάρχουν μισθοί πολλών ταχυτήτων σε κάθε κλάδο, αφού η κάθε επιχειρησιακή σύμβαση θα έχει τους δικούς της όρους. Εκτιμάται πως οι μειώσεις των μισθών -μέσα από την υπογραφή των νέων συμβάσεων- θα φτάσουν έως και το 26%.

3 Ο κατώτερος μισθός που προβλέπεται στην εθνική συλλογική σύμβαση ασφαλείας και σήμερα διαμορφώνεται στα 740 ευρώ δεν μπορεί να σπάσει.

4 Εκτός από τους μισθούς, οι νέες επιχειρησιακές συμβάσεις θα ρυθμίζουν και τις εργασιακές σχέσεις. Συγκεκριμένα, θα καθορίζουν τον αριθμό των θέσεων εργασίας, τους όρους και τις προϋποθέσεις μερικής απασχόλησης, εκ περιτροπής εργασίας και διαθεσιμότητας, καθώς και κάθε άλλο όρο εφαρμογής.

ΔΕΝ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ
«Γκρίζες ζώνες» για τις νέες συμβάσεις

Δεν προσδιορίζονται συγκεκριμένα κριτήρια για την υπαγωγή μίας επιχείρησης στη ρύθμιση για τις νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. «Γκρι» σημεία υπάρχουν και στο ποσόν της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης ενός εργαζομένου μετά την υπογραφή της επιχειρησιακής σύμβασης.

Συγκεκριμένα προβλέπονται οι εξής αλλαγές στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας:

5 Δεν αποσαφηνίζονται τα κριτήρια για την υπαγωγή μιας επιχείρησης στη συγκεκριμένη ρύθμιση. Το μόνο που προβλέπεται είναι πως τα εμπλεκόμενα μέρη υποβάλλουν από κοινού αιτιολογική έκθεση προς το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου Επιθεώρησης Εργασίας.

6 Ο τρόπος υπολογισμού της αποζημίωσης λόγω απόλυσης δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Συγκεκριμένα, σε περίπτωση παραβίασης των όρων η επιχειρησιακή σύμβαση είναι άκυρη και η αποζημίωση υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές της κλαδικής σύμβασης εργασίας. Ωστόσο φαίνεται πως σε όσες περιπτώσεις δεν υπάρχει ρήτρα στην επιχειρησιακή σύμβαση που να απαγορεύει τις απολύσεις, η αποζημίωση θα υπολογίζεται με βάση τον νέο μισθό. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως η αποζημίωση θα είναι «πετσοκομμένη».

7 Τη διαπραγμάτευση στις μεγάλες επιχειρήσεις θα την αναλάβουν τα σωματεία (όπου αυτά υπάρχουν). Στις επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους τον ρόλο αυτόν μπορεί να αναλάβει το αντίστοιχο κλαδικό σωματείο. Πάντως, σε όσες περιπτώσεις δεν υπάρχει συμφωνία του εργοδότη και του σωματείου δεν θα μπορεί να εφαρμόζεται επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας. Τη διάταξη αυτή θέλουν να «αξιοποιήσουν» τα συνδικάτα, ώστε να μπλοκάρουν το σπάσιμο των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και να εμποδίσουν τη μείωση των μισθών.

«Αγγίζουν» κυρίως τους νέους οι ρυθμίσεις στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

* Απολύσεις χωρίς αποζημίωση για τη δοκιμαστική περίοδο 12 μηνών. Στους 36 μήνες επεκτείνεται η «ενοικίαση» προσωπικού. Επανακαθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού των αμοιβών στη μερική απασχόληση

Μεγαλύτερη θα είναι η ευελιξία στην αγορά εργασίας, με τις ανατροπές να αγγίζουν κατά κύριο λόγο τους νεοπροσληφθέντες, τους μερικώς απασχολούμενους, αλλά και τους «ενοικιαζόμενους» εργαζομένους.

Αναλυτικά οι κυριότερες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις είναι οι εξής:

8 Χωρίς αποζημίωση θα απολύονται όσοι προσλαμβάνονται για «δοκιμαστική περίοδο εργασίας» 12 μηνών. Στην περίπτωση αυτή η σύμβαση εργασίας μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης, εκτός κι αν έχει συμφωνηθεί από τα συμβαλλόμενα μέρη κάτι άλλο.

9 Η αποζημίωση απόλυσης για όσους απασχολούνται από 12 έως 24 μήνες πέφτει στον έναν μήνα (από δύο που ήταν μέχρι σήμερα). Είναι η δεύτερη παρέμβαση μέσα σε λίγους μήνες στο καθεστώς των αποζημιώσεων, καθώς το καλοκαίρι με νόμο μειώθηκε το καταβαλλόμενο ποσό σε περίπτωση προειδοποίησης.

Μερική απασχόληση

10 Ο τρόπος υπολογισμού της αμοιβής όσων εργάζονται με μερική απασχόληση επανακαθορίζεται. Συγκεκριμένα η αμοιβή τους, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής από τυχόν πρόσθετη εργασία, πέρα από αυτήν που έχει συμφωνηθεί, θα είναι ανάλογη με την αμοιβή του συγκρίσιμου εργαζομένου (δηλαδή του εργαζομένου πλήρους απασχόλησης σε ανάλογη θέση εργασίας), χωρίς προσαυξήσεις.

11 Ο χρόνος της διαθεσιμότητας των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα επεκτείνεται από τους 6 στους 9 μήνες.

12 Η διάρκεια της απασχόλησης εργαζομένων σε έμμεσο εργοδότη (με τυχόν παρατάσεις) καθορίζεται στους 36 μήνες από τους 18 μήνες που είναι σήμερα (πρόκειται για τις περιπτώσεις της «ενοικίασης» προσωπικού). Ωστόσο, μετά την πάροδο των 36 μηνών ο εργαζόμενος θεωρείται ότι έχει σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη.

Προστασία

Τις τελευταίες εξελίξεις στις εργασιακές σχέσεις σχολιάζει με δηλώσεις του στο «Εθνος» ο γραμματέας Τύπου και δημοσίων σχέσεων της ΓΣΕΕ Στάθης Ανέστης.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει «η ελληνική αγορά εργασίας είναι πλήρως απελευθερωμένη και άναρχη. Αυτό που επιβάλλεται στις σημερινές συνθήκες είναι η ενίσχυση και η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και όχι η πλήρης και απροκάλυπτη ισοπέδωσή τους. Οι εργαζόμενοι θα ακυρώσουν στην πράξη αυτές τις σκληρές και νεοφιλελεύθερες συνταγές».

ΟΜΕΔ:Πότε προβλέπεται η προσφυγή για εργοδότες και συνδικάτα

Αλλαγές υπάρχουν και στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), στον οποίο μπορούν να προσφεύγουν εργοδότες και συνδικάτα σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας. Συγκεκριμένα:

Η μεσολάβηση και η διαιτησία θα λαμβάνει υπόψη την οικονομική κατάσταση και την εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής δραστηριότητας, στην οποία αναφέρεται η συλλογική διαφορά.

Η προσφυγή στη διαιτησία μπορεί να γίνεται σε οποιοδήποτε στάδιο των διαπραγματεύσεων με κοινή συμφωνία των μερών ή μονομερώς σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Η προσφυγή στη διαιτησία περιορίζεται στον καθορισμό βασικού ημερομισθίου ή μισθού. Για τα λοιπά θέματα μπορεί να συνεχιστεί οποτεδήποτε η συλλογική διαπραγμάτευση προκειμένου να συναφθεί συλλογική σύμβαση εργασίας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΜΕΔ από 11μελές γίνεται 7μελές. Θα μετέχουν έξι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων και ένας πρόεδρος κοινής αποδοχής. Όλες οι αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου λαμβάνονται με την ομόφωνη απόφαση και των 7 μελών του.

Read More

ΤΕΛΟΣ.....ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Πέντε καυτοί μήνες περιμένουν την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς, το αργότερο μέχρι τον Ιούλιο του 2011, θα πρέπει να έχει ψηφιστεί και νέος, εργασιακός νόμος με τον οποίο θα ρυθμίζονται θέματα όπως η διευκόλυνση εφαρμογής ευέλικτου 10ωρου, περαιτέρω μείωση του κόστους των υπερωριών και επέκταση της χρονικής διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, αλλά και δυνατότητα «σπασίματος» των συμβάσεων αυτών, χωρίς την καταβολή αποζημίωσης.

Το εκ νέου επικαιροποιημένο Μνημόνιο, βάσει των όσων συμφωνήθηκαν μεταξύ κυβέρνησης και Τρόικας την εβδομάδα που πέρασε, θα προβλέπει ότι μέχρι τον Ιούλιο, θα ολοκληρωθεί η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Αναλυτικά, θα παρακολουθείται η εφαρμογή του τελευταίου εργασιακού νόμου που προβλέπει τη δυνατότητα σύναψης ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων και θα θεσπιστούν διορθωτικές διατάξεις, εφόσον κριθεί αναγκαίο… Ο κλάδος που αναμένεται να τεθεί εντός των επόμενων ημερών στο προσκήνιο, είναι ο τραπεζικός, καθώς στο νέο κείμενο υπάρχει πρόβλεψη, παράλληλα με τις επιπλέον εγγυήσεις για την άντληση ρευστότητας ύψους 30 δισ. ευρώ, για δράσεις που θα οδηγήσουν στη μείωση του λειτουργικού και του μισθολογικού κόστους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο υπουργείο Εργασίας, ήδη έχουν δρομολογηθεί οι πρώτες διαδικασίες που θα δημιουργήσουν στην αγορά συνθήκες μείωσης του κόστους εργασίας. Αυτό που παραδέχεται πλέον και η ίδια η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη, είναι ότι υπάρχουν επιχειρήσεις ή και κλάδοι, που η συμφωνία μεταξύ των εργαζομένων και των εργοδοτών, για μείωση μισθών, είναι αναγκαία για τη βιωσιμότητά τους. Αυτό που τονίζει η υπουργός είναι πως οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις αποτελούν ένα από τα εργαλεία για να στηριχθούν θέσεις εργασίας στις βιώσιμες επιχειρήσεις, με κεντρικό στόχο την ανάπτυξη.

Για το λόγο αυτό, σε συνεργασία με το υπουργείο Δικαιοσύνης, εξετάζονται τρόποι ώστε να διευκολυνθεί η σύσταση επιχειρησιακών σωματείων, που τώρα είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, καθώς η έγκριση από το πρωτοδικείο μπορεί να πάρει ακόμη και 8 μήνες. Το τελευταίο διάστημα, από την ψήφιση του σχετικού νόμου και μετά, έχουν κατατεθεί στα πρωτοδικεία περί τις 600 αιτήσεις για σύσταση σωματείων. Στο υπουργείο υπολογίζουν –ή και ελπίζουν– ότι οι περισσότερες από αυτές τις αιτήσεις θα οδηγήσουν σε σύσταση επιχειρησιακών σωματείων και στη συνέχεια, σε υπογραφή ειδικών συμβάσεων, μέσω των οποίων θα επιτευχθεί η μείωση μισθών.

Παράλληλα, εντός του Φεβρουαρίου, η υπουργός Εργασίας αναμένει από τους κοινωνικούς εταίρους, μέσω του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, τις προτάσεις τους για το θέμα της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων σε επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις. Ήδη, υπάρχουν κλαδικές συμβάσεις τις οποίες η υπουργός αρνείται να επεκτείνει, με βασικό επιχείρημα ότι οδηγούν σε αυξήσεις πάνω από αυτές που προβλέπονται στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά την κατάθεση των προτάσεων από τους κοινωνικούς εταίρους, θα υπάρξει παρέμβαση από την πλευρά του υπουργείου, με την υπογραφή υπουργικής απόφασης. Σε αυτήν, θα προβλέπονται συγκεκριμένα κριτήρια που θα λαμβάνονται υπόψη για την επέκταση των συμβάσεων.

Μέσα στο επόμενο διάστημα, και σίγουρα πριν από τον Ιούλιο που λήγει το «τελεσίγραφο» της τρόικας των δανειστών, το υπουργείο Εργασίας θα έχει προχωρήσει σε νομοθετικές παρεμβάσεις και στα θέματα των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Στόχος του υπουργείου είναι να ρίξει στην αγορά εργασίας, όσο πιο σύντομα μπορεί, όλα τα εργαλεία που παρέχουν ευελιξία στις επιχειρήσεις, προκειμένου να μειωθεί το κόστος εργασίας. Τα πρώτα αποτελέσματα θα μπορούν να εμφανιστούν στις λογιστικές καταστάσεις των επιχειρήσεων, έτσι ώστε οι δανειστές να πειστούν ότι μειώνεται το κόστος εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να επιβληθούν λύσεις όπως η μη καταβολή του 13ου ή και του 14ου μισθού.

Για το λόγο αυτό, σχεδιάζονται παρεμβάσεις στη διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Σήμερα, μετά από 3 συνεχόμενες συμβάσεις ή συνολική απασχόληση 24 μηνών, με διαλείμματα μικρότερα των 45 ημερών και εφόσον οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης, οι συμβάσεις μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου. Οι πιέσεις είναι ασφυκτικές, και σύμφωνα με κάποια σενάρια, οι δανειστές ζήτησαν από την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας ακόμη και την πλήρη απελευθέρωση των συμβάσεων από χρονικούς περιορισμούς. Στο υπουργείο πάντως, υποστηρίζουν ότι οι περιορισμοί δεν θα αρθούν, θα αλλάξει όμως το προβλεπόμενο διάστημα των 24 μηνών, με την επέκταση της διάρκειας των συμβάσεων ακόμη και στα 3 χρόνια. Επίσης, εξετάζονται τρόποι ώστε οι εργοδότες να μπορούν να «σπάνε» τις συμβάσεις πριν από τη λήξη του ορισμένου χρόνου, χωρίς την καταβολή αποζημίωσης (της αμοιβής για το διάστημα που υπολείπεται μέχρι τη συμπλήρωση της διάρκειας που ορίζεται στη σύμβαση).

Αλλαγές αναμένονται και στη διαδικασία διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ένα εργαλείο που μέχρι πρότινος φαίνεται πως δεν επέλεγαν ούτε οι ίδιοι οι εργοδότες. Στόχος είναι να διευκολυνθεί η εφαρμογή της συγκεκριμένης δυνατότητας, ώστε να μπορεί ο εργοδότης να εφαρμόζει το ελαστικό 8ωρο (10ωρο ή ακόμη και 12ωρο σε ορισμένες περιπτώσεις σε περιόδους έντονης παραγωγικής διαδικασίας, και 6ωρο ή 4ωρο σε περιόδους ύφεσης. Με τον τρόπο αυτό θα μειωθεί το κόστος εργασίας, καθώς ο εργοδότης δεν θα πληρώνει υπερωρίες

Read More

ΟΝΕΙΡΟ....ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Με ανατροπή κινδυνεύει άμεσα η ευνοϊκή για τους εργαζόμενους νομοθεσία αλλά και νομολογία σχετικά με τη μερική απασχόληση και τους κινδύνους καταστρατηγήσεων από την πλευρά του εργοδότη.

Η εργατική νομοθεσία από το 1990 και με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις αργότερα (ν. 2369/98, 2894/00) προέβλεψε τη δυνατότητα να συμφωνούν ο εργοδότης και ο εργαζόμενος για μερική απασχόληση, θέτοντας όμως ως προϋπόθεση να γνωστοποιεί ο εργοδότης αυτές τις συμβάσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας, μέσα σε 15 ημέρες από τη σύναψή τους. Αν ο εργοδότης δεν ενημέρωνε εμπρόθεσμα την Επιθεώρηση, τότε προέκυπτε τεκμήριο ότι η εργασία παρεχόταν με πλήρη και όχι μειωμένη απασχόληση και συνεπώς ο εργαζόμενος δικαιούνταν μεγαλύτερες αποδοχές, κάτι που δεχόταν παγίως και η νομολογία των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας.

Τώρα με αφορμή ασφαλιστική διαφορά, το Συμβούλιο της Επικρατείας διαπιστώνει ότι η προστατευτική αυτή νομοθεσία μπορεί να είναι αντίθετη στο κοινοτικό δίκαιο και την οδηγία 97/81, όπως την ερμήνευσε το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Συγκεκριμένα το ΔΕΚ έκρινε ότι δεν είναι συμβατή προς την οδηγία, διάταξη της ιταλικής νομοθεσίας (παρόμοια με την ελληνική) και ότι απαγορεύεται να υπάρχει εθνική ρύθμιση που επιβάλλει να κοινοποιούνται στο κράτος εντός μηνός οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης, γιατί έτσι δημιουργείται ένα εμπόδιο διοικητικής φύσης, ικανό να περιορίσει τις ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχόλησης.

Ωστόσο, η ελληνική ρύθμιση έγινε, για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι από εργοδοτικές αυθαιρεσίες, που μπορούσαν εύκολα να οδηγούν σε μείωση αποδοχών ή και σε ανασφάλιστη εργασία, μέσω καταστρατηγήσεων της νομοθεσίας.

Οι εισφορές

Το Α΄ τμήμα ΣτΕ έκρινε ότι η καθυστέρηση γνωστοποίησης από τον εργοδότη για όσους εργάζονται με μερική απασχόληση, δεν σημαίνει ότι πρέπει αυτομάτως να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές για πλήρη απασχόληση.

Η υποχρέωση ενημέρωσης -τονίζει το ΣτΕ- θεσπίζεται από την εργατική νομοθεσία και δεν αποτελεί ουσιώδη τύπο για την παροχή εργασίας σε μερική απασχόληση. Αρα η παράλειψη του εργοδότη δεν οδηγεί υποχρεωτικά στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πλήρης απασχόληση, το σχετικό τεκμήριο του νόμου είναι μαχητό και ο εργοδότης μπορεί να αποδείξει ότι πράγματι προσφέρθηκε μερική απασχόληση.

Παράλληλα το τμήμα (319/11) παρέπεμψε σε μείζονα σύνθεση να κριθεί αν η ελληνική ρύθμιση παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, το ΙΚΑ σε έλεγχο εταιρείας ειδών ζαχαροπλαστικής – τροφίμων εντόπισε 44 εργαζόμενους ασφαλισμένους με μειωμένη απασχόληση, των οποίων οι συμβάσεις δεν γνωστοποιήθηκαν για μία τριετία στην Επιθεώρηση Εργασίας. Ετσι επέβαλε στην εταιρεία εισφορές πλήρους απασχόλησης με πρόσθετη επιβάρυνση 96.522 ευρώ και για συμπληρωματική ασφάλιση.

Όμως 23 από τους εργαζόμενους κρίθηκε, με βάση ένορκες βεβαιώσεις, ότι πράγματι παρείχαν μερική απασχόληση, ενώ το ίδιο προτείνεται και για τους υπόλοιπους, γιατί το ΙΚΑ δεν απέδειξε την εικονικότητα των μισθολογικών καταστάσεων, ενώ όφειλε να κάνει έρευνα και να συντάξει έκθεση. [Αλ. Αυλωνίτης, Έθνος]

Read More

ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΜΑΣ.....

ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ

Read More

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Νώε έλαβε την εντολή από τον Θεό να κατασκευάσει την περίφημη Κιβωτό, στην οποία έβαλε την οικογένειά του και ένα ζευγάρι από κάθε ζώο που υπήρχε πάνω στη Γη προκειμένου να γλιτώσουν από την οργή του. Επειτα ήρθε ο κατακλυσμός. Ανάλογες εξιστορήσεις υπάρχουν σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις του κόσμου (ανάμεσά τους και η ελληνική, με τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα). Στο σύγχρονο κόσμο ο άνθρωπος δεν μπορούσε να περιμένει τη θεϊκή παρέμβαση και πολύ περισσότερο να υπολογίσει τον ακριβή χρόνο της καταστροφής. Ετσι, άρχισε ήδη να δρα προληπτικά.

Το τέλος του κόσμου το έχουν προβλέψει πολλοί στο διάβα του χρόνου, μέχρι στιγμής όμως κανείς -ευτυχώς- δεν επιβεβαιώθηκε. Φυσικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να περιμένει την επαλήθευση κάποιας από τις προφητείες και πολύ περισσότερο δεν μπορεί με ακρίβεια να γνωρίζει πόση ζωή -τουλάχιστον με τη μορφή που τη γνωρίζουμε- απομένει σε αυτόν τον ταλαίπωρο πλανήτη.
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να φροντίσει για την επιβίωσή του την κρίσιμη στιγμή. Πώς θα το επιτύχει αυτό; Μα φυσικά ακολουθώντας το παράδειγμα του Νώε, χωρίς θεϊκή παρέμβαση αυτή τη φορά, αλλά με την παρότρυνση και τη βοήθεια των επιστημόνων. Ηδη από το 2008 σε περιοχή της Αρκτικής, το Σβάλμπαρντ, που αποτελεί νορβηγικό έδαφος, λειτουργεί το Παγκόσμιο Θησαυροφυλάκιο Σπόρων (Svalbard Global Seed Vault). Πρόκειται για μια συλλογή που θέλει να αποθηκεύσει σπόρους από κάθε φυτό που υπάρχει στον πλανήτη, με σκοπό να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα.

Είναι μια εξ ολοκλήρου υπόγεια εγκατάσταση διαμορφωμένη μέσα σε μόνιμα παγωμένο έδαφος (permafrost, παγωμένο έδαφος με θερμοκρασία κάτω των 0 βαθμών Κελσίου για περισσότερα από δύο χρόνια), που βρίσκεται σε υψόμετρο 130 μέτρων και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το αεροδρόμιο του Λονγκιάρμπιεν. Στη συγκεκριμένη περιοχή η θερμοκρασία του εδάφους δεν ανεβαίνει ποτέ πάνω από τους -3 βαθμούς Κελσίου.

Η εγκατάσταση είναι σχεδιασμένη να αντέξει στην επαλήθευση ακόμα και του πιο ακραίου σεναρίου περιβαλλοντικής μεταβολής (συμπεριλαμβανομένων της τήξης των πάγων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας), ακόμα και χωρίς πηγή ενέργειας για αρκετό χρονικό διάστημα. Αποτελείται από τρεις διαφορετικούς υπόγειους θαλάμους, ο καθένας από τους οποίους μπορεί να φιλοξενήσει 1,5 εκατομμύριο διαφορετικά δείγματα σπόρων (συνολικά 2,25 δισ. σπόρους), διατηρώντας εσωτερική θερμοκρασία -18 βαθμών Κελσίου. Επίσης, υπάρχουν χώροι εργασίας για διοικητικό και επιστημονικό προσωπικό.

Η πρόσβαση γίνεται μέσω ενός τούνελ μήκους 100 μέτρων, η είσοδος του οποίου είναι φτιαγμένη από ατσάλι. Το μισό τούνελ αποτελείται από έναν ατσάλινο κύλινδρο διαμέτρου 5 μέτρων που διαπερνά το παχύ στρώμα πάγου και βράχων που υπάρχουν εκεί. Στην κορυφή της εισόδου υπάρχει μια καλλιτεχνική κατασκευή η οποία αντανακλά το πολικό φως και είναι ορατή από χιλιόμετρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε σε χρόνο-ρεκόρ, μέσα σε μόλις δύο χρόνια (ξεκίνησε το 2006 και εγκαινιάστηκε το 2008), γεγονός που προκάλεσε προβληματισμό στις τάξεις των συνωμοσιολόγων. Σήμερα φιλοξενεί περισσότερα από 268.000 δείγματα σπόρων.
Η Ώρα της «Κρίσης»

Στόχος της σύγχρονης αυτής κιβωτού είναι η επιβίωση του ανθρώπου μετά από μια μεγάλη φυσική ή άλλη καταστροφή. Οπου «άλλη καταστροφή» βάλτε την αυτοκαταστροφική τάση του ανθρώπου και τις συνέπειες που θα προκύψουν από έναν ενδεχόμενο πυρηνικό, βιολογικό ή άλλου είδους πόλεμο που θα προκαλέσει μεγάλες περιβαλλοντικές ανακατατάξεις και αλλαγές στη ζωή του πλανήτη όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα.

Μέχρι την ημέρα που θα συμβεί η καταστροφή, οι σπόροι αυτοί θα αναπαράγονται και θα αντικαθίστανται στους αποθηκευτικούς χώρους. Οταν η καταστροφή συμβεί, οι σπόροι θα είναι διαθέσιμοι στους δικαιούχους τους, τις χώρες και τα ιδρύματα, δηλαδή, που τους έχουν στείλει στην εγκατάσταση. Ουσιαστικά στους εκπροσώπους τους που θα έχουν επιβιώσει. Στη χειρότερη περίπτωση τους σπόρους θα τους βρουν οι τυχόν εναπομείναντες άνθρωποι. Αυτοί θα τους καλλιεργήσουν για να δημιουργήσουν τροφή και να επιβιώσουν. Η κιβωτός λειτουργεί υπό την αιγίδα του νορβηγικού υπουργείου Γεωργίας και Τροφίμων, με την υποστήριξη και την ενεργό συμμετοχή πολλών χωρών και ιδρυμάτων.

Ιδιωτικές Κιβωτοί

Μπορεί λοιπόν να εξασφαλίστηκε σε ένα βαθμό η τροφή του ανθρώπου, με τον ίδιο όμως τι γίνεται; Προς το παρόν κανένας επίσημος φορέας ή κυβέρνηση δεν έχει λάβει μέριμνα για τη δημιουργία κάποιου είδους κιβωτού που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ανθρώπινου είδους σε περίπτωση παγκοσμίου κλίμακας καταστροφής.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν διάφορες εταιρίες που δημιουργούν ιδιωτικά υπόγεια καταφύγια με προδιαγραφές και υποδομή επιβίωσης για ικανό, όπως διατείνονται, χρονικό διάστημα μετά από ένα κατακλυσμιαίο γεγονός, είτε αυτό έχει ως βάση φυσικό φαινόμενο είτε ανθρώπινη παρέμβαση, όπως είναι ένας πυρηνικός πόλεμος.

Μια από αυτές, η Vivos, έχει ήδη ξεκινήσει τη δημιουργία δικτύου καταφυγίων σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ και παράλληλα την καμπάνια για την πώληση θέσεων σε αυτές. Το σλόγκαν της εταιρίας αφοπλιστικό: «Ο Νοστράδαμος το προέβλεψε, οι Μάγιας και η Βίβλος επίσης. Αν η κυβέρνηση το ξέρει και εμείς όχι; Τι κάνουμε;». Στην ιστοσελίδα της, www.terravivos.com , η εταιρία αναλύει όλες τις πιθανές πηγές και προφητείες μιας παγκόσμιας καταστροφής, παρουσιάζει μέσω εικονικού βίντεο τις υπό κατασκευή εγκαταστάσεις και προτρέπει τον επισκέπτη να κλείσει άμεσα θέση για τον ίδιο και την οικογένειά του, με το αζημίωτο φυσικά.

Δημόσια Καταφύγια

Η μόνη χώρα που φέρεται να λαμβάνει κάποια μέριμνα για τη διάσωση των πολιτών της φέρεται να είναι η Ρωσία. Οπως μετέδωσε πριν από μερικούς μήνες το πρακτορείο RIA Novosti, η ρωσική κυβέρνηση έχει δώσει εντολή για την κατασκευή 5.000 νέων καταφυγίων μέχρι το 2012 στην περιοχή της Μόσχας. Το πρόγραμμα κατασκευής έχει μάλιστα το χαρακτήρα του κατεπείγοντος, καθώς σύμφωνα με το πρακτορείο τα υπάρχοντα καταφύγια επαρκούν μόνο για το μισό πληθυσμό της πόλης.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την κατασκευή καταφυγίων κάτω από κάθε κτίριο και ελεύθερο χώρο (πάρκα κ.λπ.) σε βάθος 10-15 μέτρων σε όλη την πόλη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη από τη δεκαετία του 1930 η Μόσχα διέθετε ευρύ δίκτυο καταφυγίων που έφταναν τις 7.000, ενώ οι σταθμοί του μετρό είχαν κατασκευαστεί βαθιά στο έδαφος έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καταφύγια. Κατά τη δεκαετία του 1990 πολλά από τα καταφύγια που είχαν κατασκευαστεί πριν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πέρασαν στην ιδιοκτησία ιδιωτών οι οποίοι τα μετέτρεψαν σε αποθήκες, χώρους στάθμευσης, ακόμα και εστίασης.

Η Αναβίωση της Φρενίτιδας;

Οι θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τη δημιουργία του Παγκόσμιου Θησαυροφυλακίου Σπόρων, τις ιδιωτικές εταιρίες κατασκευής καταφυγίων και την κατασκευή δημόσιων καταφυγίων στη Ρωσία παραπέμπουν στη φρενίτιδα που είχε καταλάβει τους κατοίκους των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου. Περιοδικά και εφημερίδες στις ΗΠΑ προέτρεπαν τους οικογενειάρχες να κατασκευάσουν το δικό τους καταφύγιο στην αυλή τους προκειμένου να σώσουν τους δικούς τους ανθρώπους σε περίπτωση πολέμου με τη Σοβιετική Ενωση.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως πολύ γνωστά περιοδικά, όπως το «Popular Mechanics», δημοσίευαν εκτενή ρεπορτάζ με οδηγίες τύπου «Φτιάξ’ το μόνος σου» για τη δημιουργία καταφυγίων.

Τα ρεπορτάζ πλαισιώνονταν με σχέδια και φωτογραφικό υλικό που απεικόνιζε την οικογενειακή ζωή να συνεχίζεται απρόσκοπτα, στην ασφάλεια του καταφυγίου που είχε κατασκευάσει ο πατέρας της οικογένειας.

Δεν χρειάζεται όμως να είναι κανείς ειδικός για να διαπιστώσει την ανθεκτικότητα αυτών των κατασκευών. Αν κρίνει κανείς από τις φωτογραφίες, δύσκολα κάποιο από αυτά τα καταφύγια θα άντεχε σε έναν πυρηνικό πόλεμο, που ήταν και ο κυρίαρχος φόβος εκείνη την εποχή.

Πολύ Κακό για το Τίποτα ή Μήπως Όχι;

Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί τόσος ντόρος και ενδιαφέρον για τη δημιουργία καταφυγίων – κιβωτών για την επιβίωση των ανθρώπων και την εξασφάλιση της τροφής τους. Μήπως πλησιάζει κάποια καταστροφή, ο χρόνος έλευσης της οποίας δεν έχει γίνει ευρέως γνωστός για λόγους διατήρησης της κοινωνικής γαλήνης και αποφυγής πρόκλησης πανικού και χάους; Μήπως κάποιοι ξέρουν και δεν μας το λένε, αλλά ανεπισήμως προετοιμάζονται για να σώσουν ό,τι μπορούν από το ανθρώπινο είδος;

Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες, ναι, αυτό ακριβώς συμβαίνει αλλά κανείς δεν μπορεί να το αποδείξει.
Βέβαια στον κόσμο των θεωριών συνωμοσίας μπορεί κανείς να συναντήσει αρκετά παλαβά σενάρια, με χαρακτηριστικότερο εκείνο που είχε κυκλοφορήσει στη δεκαετία του 1970. Επρόκειτο για ένα ντοκιμαντέρ και ένα βιβλίο με τον τίτλο «Εναλλακτική Λύση 3», το οποίο έφερε τις ΗΠΑ και την πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ να έχουν εκπονήσει σχέδιο φυγάδευσης της επιστημονικής και πολιτικής ελίτ σε ειδικές βάσεις στη Σελήνη και τον Αρη(!), καθώς το τέλος του κόσμου πλησίαζε. Τελικά αποδείχθηκε ότι η «Εναλλακτική Λύση 3» ήταν μια καλοστημένη απάτη των δημιουργών της.

Θεωρίες, λοιπόν, υπάρχουν πολλές, το μόνο σίγουρο και χειροπιαστό, όμως, είναι το γεγονός ότι έχουν αρχίσει ήδη να λαμβάνονται μέτρα επιβίωσης του ανθρώπινου είδους. Και κανείς δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι λαμβάνονται χωρίς αφορμή…


Ο Στέλιος Φωκάς είναι δημοσιογράφος στον Ελεύθερο Τύπο. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Φαινόμενα” της εφημερίδας.

Read More

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ

Χτες, 4 Απριλίου του 2011, κλιμάκιο 50 αστυνομικών από το αστυνομικό τμήμα Μουδανιών με την παρουσία δικαστικού επιμελητή, εκτελώντας απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, εκδίωξαν τον καθηγητή Άρη Πουλιανό από το Σπήλαιο Πετραλώνων.
Πρόκειται για την τελευταία εξέλιξη ενός δικαστικού και ακαδημαϊκού πολέμου που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες ανάμεσα στον καθηγητή Άρη Πουλιανό και κάποια άτομα του ακαδημαϊκού και πολιτικού χώρου.
Η υπόθεση ξεκίνησε...

το 1959 με την ανακάλυψη του Σπηλαίου των Πετραλώνων. Η Ελλάδα μέχρι τότε ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη στον τομέα των Ανθρωπολογικών Ερευνών. Ο Χρήστος Σαρηγιαννίδης, κάτοικος της περιοχής, ανακάλυψε μέσα στο σπήλαιο ένα κρανίο παλαιανθρώπου. Κλήθηκαν καθηγητές του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Κόκκορος, Κανέλλης, Μαρίνος, Γιαννούλης, Σωτηριάδης) οι οποίοι ανέλαβαν την υπόθεση, αλλά επειδή δεν υπήρχαν οι υποδομές στην Ελλάδα, τα ευρήματα στάλθηκαν στο Αμβούργο, στον καθηγητή Μπράιντιγκερ, γνωστού από την υπόθεση του «μινωικού μικροκέφαλου»*. Πολλά από τα ευρήματα που στάλθηκαν στο Αμβούργο, πάνω από 1200 κομμάτια, δεν επέστρεψαν ποτέ.


Το κρανίο παρουσιάστηκε τελικά σε ανθρωπολογικό συνέδριο της Μόσχας, όπου ο καθ. Πουλιανός ήρθε σε σύγκρουση με τον Μπράιντιγκερ για θέματα χρονολόγησης του ευρήματος. Ο Πουλιανός είναι της άποψης ότι τα ευρήματα είναι περίπου 750 χιλιάδων ετών, ενώ ο Μπράιντιγκερ τα χρονολογούσε πολύ μεταγενέστερα.

Ο καθ. Πουλιανός ήταν υπέρμαχος της αφρικανοκεντρικής θεωρίας, μέχρι που οι έρευνές του στον σπήλαιο των Πετραλώνων ανέτρεψαν αυτή του την πεποίθηση. Έστειλε το κρανίο σε έξι πανεπιστήμια όπου έγιναν 11 διαφορετικές προσπάθειες χρονολόγησης από διάφορους σημαντικούς ερευνητές, ανάμεσά τους τον νομπελίστα Άλεν Ναΐρν του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας των Η.Π.Α με τη μέθοδο του «παλαιομαγνητισμού» και τον Ιάπωνα καθηγητή Μοτόζι Ικέγια με τη μέθοδο της «ηλεκτρονικής στροφορμής». Οι έρευνες επαλήθευσαν την υπόθεση του Πουλιανού.

Αυτά τα ευρήματα ανατρέπουν τις θεωρίες που είναι κρατούσες σήμερα, και υπονοούν ότι ο άνθρωπος κατοικεί στην Ευρωπαϊκή χερσόνησο από πολύ παλιότερα από όσο νομίζουμε.

Ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ενημερώθηκε για το θέμα και κάλεσε τον Πουλιανό να έρθει στην Ελλάδα από τη Σοβιετική Ένωση. Υπογράφηκε πρωτόκολλο μέσω του οποίου το σπήλαιο παραδόθηκε στον Πουλιανό για να ξεκινήσει τις έρευνες του. Ο Πουλιανός μπήκε στη διοικούσα επιτροπή του Πανεπιστημίου Πατρών και ίδρυσε την πρώτη έδρα Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα.

Ο Πουλιανός όμως αργότερα απομακρύνθηκε από το πανεπιστήμιο Πατρών και η έδρα της Ανθρωπολογίας καταργήθηκε.

Αναπαράσταση του Αρχάνθρωπου των Πετραλώνων
Έτσι ξεκίνησε ένα ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στον Πουλιανό και το ακαδημαϊκό κατεστημένο, στον οποίο η μεγαλύτερη κατηγορία κατά του Πουλιανού ήταν ότι είναι ιδιώτης (ενώ ιδιώτες ήταν και οι μεγάλοι αρχαιολόγοι Σλήμαν και Έβανς).

Μια άλλη κατηγορία που αποδίδεται συχνά στον καθ. Πουλιανό είναι ότι τα συμπεράσματά του είναι «εθνικιστικά» αφού ανατρέπουν την θεωρία της Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής του πολιτισμού μας! Ο καθ. Πουλιανός όμως αρνείται την κατηγορία και δεν συνδέει τα επιστημονικά του ευρήματα με κανενός είδος «εθνικισμό».
Το 1985 τον εκδίωξαν από το σπήλαιο και σταμάτησαν τις έρευνές του. Οι έρευνες όμως γίνονταν με την άδεια του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία δεν ανακλήθηκε ποτέ επίσημα.

Ο καθ. Πουλιανός κινήθηκε δικαστικά και κέρδισε δύο αποφάσεις Εφετείου κατά του ελληνικού δημοσίου, δύο αποφάσεις Πρωτοδικείου και δύο αποφάσεις Αρείου Πάγου. Έτσι με απόφαση του 1997 επέστρεψε στη Σπηλιά. Ο νομικός σύμβουλος του κράτους ενημέρωσε την τότε κυβέρνηση ότι ο Πουλιανός μπορούσε να επιστρέψει στις έρευνες και ότι οι δικαστικοί αγώνες έβαζαν απλώς σε έξοδα το ελληνικό δημόσιο.
Δημιουργήθηκαν επεισόδια. Την ίδια στιγμή που δημοσιευόταν η απόφαση του Αρείου Πάγου, το υπουργείο και η νομαρχία προχώρησαν στο σφράγισμα του Σπηλαίου πριν γυρίσει ο Πουλιανός. Αγνόησαν έτσι την απόφαση του Αρείου Πάγου σύμφωνα με την οποία ο Πουλιανός μπορούσε να συνεχίσει τις έρευνές του. Χρειάστηκε δεύτερη απόφαση του συμβουλίου επικρατείας για να ξαναμπει ο Πουλιανός στη σπηλιά.

Από το 1997 μέχρι σήμερα, η κατάσταση έμεινε σταθερή. Η δίωξη όμως του Πουλιανού συνεχίστηκε. Άτομα του ακαδημαϊκού χώρου επιτίθενται συνέχεια στον καθ. Πουλιανό. Χρήματα δεν δόθηκαν ποτέ από το ελληνικό δημόσιο για τις έρευνές του. Όλα τα έξοδα των ερευνών έγιναν από τον ίδιο, ο οποίος πούλησε την περιουσία του για να συνεχίσει τις έρευνες και να δημιουργήσει τις υποδομές, και ίδρυσε μάλιστα και μουσείο.

Τα μόνα έσοδα ήταν τα χρήματα από το Κιλικείο και από τα εισιτήρια των επισκεπτών στο Σπήλαιο, τα οποία είναι φανερό ότι δεν κάλυψαν παρά μικρό μέρος των συνολικών εξόδων που έκανε ο καθ. Πουλιανός. Αυτή η εκμετάλλευση του Κιλικείου και των εισιτηρίων των επισκεπτών χρησιμοποιήθηκαν όμως ως κατηγορίες κατά του καθ. Πουλιανού, αν και ο καθηγητής δεν αμφισβήτησε ποτέ την ιδιοκτησία του σπηλαίου από το ελληνικό δημόσιο!

Έτσι λοιπόν σήμερα, το συμβούλιο Επικρατείας προχώρησε στην δεύτερη εκδίωξη του καθ. Πουλιανού με την αιτιολόγηση ότι είναι ιδιώτης και ότι εκμεταλλεύεται το σπήλαιο προς ίδιον όφελος. Πενήντα αστυνομικοί υπό την παρουσία δικαστικού επιμελητή εκδίωξαν τον καθηγητή, ο οποίος συγκινημένος και ψυχικά συντετριμένος δήλωσε ότι δεν παραδίδεται και ότι θα καταφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Απορούμε για ποιο λόγο εκδιώκεται τόσο πολύ ο καθ. Πουλιανός, ο οποίος έκανε τα Πετράλωνα παγκοσμίως γνωστά και τα ευρήματά του υποστηρίζονται από διεθνείς αυθεντίες.

Η ανακάλυψή του ανατρέπει άραγε τόσο πολύ τις κρατούσες θεωρίες για την καταγωγή του Ανθρώπου;

*Ο καθ. Μπράιντιγκερ είχε στα χέρια του για 25 χρόνια το σπανιότατο εύρημα του «μινωικού μικροκέφαλου». Χρειάστηκαν οι καταγγελίες του Άρη Πουλιανού και της εφημερίδας Αδέσμευτος Τύπος για να ενεργοποιηθεί η Αυστριακή Δικαιοσύνη και να αναγκαστεί ο καθ. Μπράιντιγκερ να επιστρέψει το εύρημα.

Read More

Ο ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Τού Τηλέμαχου Τσελεπίδη

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, σε δημοκρατικό καθεστώς, όταν η πόλη (κράτος) κινδύνευε από εξωτερικούς εχθρούς, από εσωτερικές ταραχές και είχε ανυπέρβλητα οικονομικά αδιέξοδα, όταν δοκιμάζονταν από πολιτική διχοστασία κι αστάθεια, όταν οι κοινωνικές συγκρούσεις, η αναρχία και οι αντιξοότητες δημιουργούσαν μείζον πρόβλημα στις αντοχές της κοινωνίας και της δημοκρατίας, τότε ο δήμος, η εθνική αντιπροσωπεία του τόπου, ενεργώντας ως συνείδηση του έθνους και θέλοντας να προστατεύσουν τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου, καλούσαν μέσα από το λαό τον ικανότερο, τον άριστο εκ των ηγετικών ανδρών της επικράτειας και του παραχωρούσε όλες τις θεσμικές πολιτικές, νομοθετικές και δικαστικές εξουσίες. Τον καθιστούσαν απόλυτο μονάρχη, κυρίαρχο άρχοντα, για να οδηγήσει την χώρα στην ομαλότητα, την πρόοδο, την ευημερία και στην πραγματική δημοκρατία.

Το πρόσωπο του αισυμνήτη βέβαια έπρεπε να ήταν ανεπίληπτο. Ο ηγέτης που θα αναλάμβανε τέτοιες ευθύνες έπρεπε να είχε πολλαπλές ικανότητες και απόλυτη κοινωνική αποδοχή και καταξίωση. Να είχε βαθιά πνευματικότητα κι αναγνωρισμένο ηθικό και κοινωνικό κύρος, ακέραιο χαρακτήρα, αλλά και η προσωπικότητά του να ενέπνεε βεβαιότητα ότι δεν θα εκμεταλλεύονταν την ευκαιρία για να γίνει δικτάτορας στον τόπο του εις το διηνεκές. Αμέσως μετά την δρομολόγηση των μέτρων και αποφάσεων και την ομαλοποίηση των πραγμάτων ο αισυμνήτης είχε υποχρέωση να επαναφέρει τη χώρα σε Δημοκρατική διακυβέρνηση παραδίδοντας τις εξουσίες σε εκλεγμένους πολιτικούς. Οι αισυμνήτες πάντα λογοδοτούσαν στο λαό και δεν ήταν ασύδοτοι. Και προ πάντων η εξουσία τους διαρκούσε όσο το πρόβλημα δεν είχε επιλυθεί. Η αναστολή του πολιτεύματος και οι έκτακτες εξουσίες τις οποίες τους ανέθεταν ήταν άλλωστε μια προσωρινή κατάσταση.

Βέβαια τα μέτρα που έπαιρναν ήταν αυστηρά, σκληρά και αντιδημοτικά, αλλά προς τη σωστή κατεύθυνση. Πολλές φορές μάλιστα ήταν δικτατορικά, αλλά κι αναπόφευκτα. Και ήταν πολύ φυσικό να δημιουργείται, για τους αισυμνήτες, κλίμα δυσφορίας και δυσανασχέτησης του λαού. Τέτοιες αποστολές, όμως, απαιτούσαν θυσίες αμφίπλευρες. Όμως η αισυμνητεία, εν τέλει, ήτοι η αιρετή τυραννία3 ήταν ένας δημοκρατικός θεσμός. Ένας θεσμός πολύ καθοριστικός για τις τύχες ενός τόπου. Γι΄ αυτό και προϋπόθετε την τόλμη ευαίσθητων ευπατρίδων του δήμου, αλλά και την επιλογή

Αριστοτέλης

έμπειρων ηγετών. Ηγέτες με γνώσεις εντός κι εκτός της χώρας, με βίο ανεπίληπτο και μια προσωπικότητα επιβλητική έως μυθική. Ήταν άκρως αυστηρή η επιλογή του αισυμνήτη ως αιρετού τυράννου.
Το γεγονός ότι υπήρξαν καλές επιλογές και από τις οποίες αναδείχτηκαν επιτυχημένοι ηγέτες αισυμνήτες, που όμως δεν αναφέρονται από την ιστορία, είναι μια πικρή αλήθεια. Γιατί από κακεντρέχεια των πολιτικών δεν τονίστηκε όσο θα έπρεπε ο πατριωτισμός, η δημοκρατικότητα και η υπευθυνότητα των ανδρών εκείνων του δήμου οι οποίοι πήραν το ρίσκο της επιλογής για το συμφέρον της πατρίδας. Και βέβαια μια τέτοια ιστορική απόφαση, ούτε ως πολύ σοβαρό γεγονός αναφέρεται, ούτε και το ευτυχές αποτέλεσμα για το πόσο μεγάλη ωφελιμότητα προέκυψε για τις πόλεις εκείνες οι οποίες κυβερνήθηκαν από αισυμνήτες. Και αυτή η σιωπή αδικεί πραγματικά τον ιστορικό θεσμό και την αντικειμενική αλήθεια.

Ο φιλόσοφος Αναξιμένης ο Μιλήσιος, γιος του Ευρυστράτου και μαθητής του Αναξίμανδρου, τον 6ο αιώνα π.Χ. γράφει στον Πυθαγόρα, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στη Σικελία, ότι στην πατρίδα του τώρα απόλυτος άρχοντας είναι πια ο αισυμνήτης Ιστιαίος2. Στους αισυμνήτες αναφέρονται ο Αριστοτέλης, ο Θεόφραστος, ο Διογένης ο Λαέρτιος, ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασεύς, ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, ο Ησύχιος, ο Όμηρος, ο Πλούταρχος3, ο Παυσανίας4, και άλλοι.
Από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας αισυμνήτες αναγορεύτηκαν ο Πιττακός ο Μυτιληναίος (640-570 π.Χ.), ο σοφός νομοθέτης Σόλων (635-559 π.Χ.) ο Αθηναίος, ποιητής και πολιτικός. Ο Βίας ο Πριηνεύς (6ος αιώνας), ο Περίανδρος ο Κορίνθιος (668-584 π.Χ.) ο οποίος τελικά παρέμεινε κι ως πραγματικός τύραννος για 44 χρόνια, αλλά κι άλλοι. Αναφέρουμε τυχαία τον τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο, τον Τυννώνδα στην Εύβοια, τον Επιμένη στη Μίλητο, τον Χαιρήμωνα στην Απολλωνία, το Φοιβία στη Σάμο και το Λυκούργο Λογοθέτη, που το 1821 αναδεικνύεται από τη βουλή και το δήμο της Σάμου ως αισυμνήτης της νήσου με υπερεξουσίες. Περιορισμένες εξουσίες αισυμνήτη έδωσαν οι Λοκροί της Ιταλίας στον νομομαθή Ζάλευκο ο οποίος κατασκεύασε το νομοθετικό πλαίσιο της πόλης, όπως και στον Χάρωνδα στην Κατάνη της Σικελίας τον 7ο αιώνα π.Χ.
Οι πολίτες της Μυτιλήνης εμπιστεύτηκαν την εξουσία στο σοφό Πιττακό (650-570 π.Χ.), γιο του θρακιώτη Υγραδίου, για δέκα χρόνια, από το 590-580 π.Χ. Ο μεγάλος σοφός κυβέρνησε τη Λέσβο δίκαια και αξιοκρατικά, «μετά χρηστότητος και συνέσεως σπανίας»3. Παρέδωσε δε τη χώρα στους πολιτικούς όταν κατοχυρώθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα με νόμους που πρώτα εξυπηρετούσαν το δημόσιο συμφέρον και μετά την κοινωνική ευνομία και γαλήνη. Ήταν άψογος από κάθε άποψη. Αυτός είπε ότι η διαχείριση της εξουσίας αποδεικνύει το ποιόν του ανθρώπου. Και μάλιστα, όταν η διακυβέρνηση γίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα ο χρόνος φθείρει τον κυβερνήτη.
Όταν έφεραν κάποτε μπροστά στον Πιττακό τον Αλκαίο, τον δολοφόνο του γιου του, και ο γιος του Τυρραίου έδειξε μπροστά του ειλικρινή μεταμέλεια και ζήτησε συγνώμη, ο μεγαλόψυχος «τύραννος» και πατέρας άφησε ελεύθερο τον εγκληματία λέγοντας του. «Η συγνώμη σου είναι ανώτερη από την εκδίκησή μου».
Ο Σόλωνας ο Αθηναίος (639-559 π.Χ.) κλήθηκε από την Εκκλησία του Δήμου το 594 να θεραπεύσει

ΣΟΛΩΝ

τις κακοδαιμονίες της Αθηναϊκής κοινωνίας, την κοινωνική αδικία, τις φιλονικίες μεταξύ των τάξεων, τις έριδες και διχοστασίες των πολιτικών, τη δημιουργία νέων θεσμών και την επιβολή των νόμων, την ειρήνευση της χώρας και την κατοχύρωση και στήριξη της δημοκρατίας. Κι έτσι ο σοφός που διακήρυττε ότι «η ισότητα δεν προκαλεί πόλεμο» αναδείχτηκε δημοκρατικά ως τύραννος των Αθηναίων και με την «σεισάχθεια» του (αποτίναξη των βαρών) λύτρωσε τους πολίτες από τα χρέη προς τους δανειστές τοκογλύφους τους κι έφερε την ισορροπία ανάμεσα σε φτωχούς και πλουσίους. Ίδρυσε την Εκκλησία του Δήμου, τη Βουλή των Τετρακοσίων, καθόρισε τον αριθμό των Εννέα Αρχόντων οι οποίοι διοικούν την πόλη, την Ηλιαία των 6.000 δικαστών, έβαλε τις βάσεις στο ιδιωτικό και το ποινικό δίκαιο, και άλλα νομοθετικά μέτρα με τα οποία κατοχύρωσε τη δημοκρατία, στην πράξη, στην Αθήνα.
Τον ωραίο όμως αυτό θεσμό, της αισυμνητείας, καταξίωσαν κι ανέδειξαν οι Ρωμαίοι, οι οποίοι βλέποντας την ωφελιμότητα του θεσμού για το έθνος τους, καθιέρωσαν τους απόλυτους μονάρχες στη διακυβέρνηση της χώρας, τους λεγόμενους ρωμαίους αυτοκράτορες. Η διαφορά είναι ότι οι μεν έλληνες αισυμνήτες είχαν αρμοδιότητα και στην παραγωγή και την ψήφιση νόμων οι δε ρωμαίοι αυτοκράτορες στερούνταν την αρμοδιότητα της νομοθετικής εξουσίας. Όπως και να έχει όμως το πράγμα, και η μια και η άλλη εξουσία αισυμνητεία, ανεξαρτήτως χρονοδιαγράμματος, θεωρούνταν νόμιμη άσκηση δημοσίου δικαίου και από τους έλληνες και από τους ρωμαίους κι όχι μια αυθαίρετη κατάσταση περιόδου δικτατορίας. Όμως το είδος αυτό της εξουσίας δεν συνιστούσε και πολίτευμα.
Ειδικότερα, έξαρση αισυμνητείας παρατηρήθηκε μετά την περίοδο παρακμής του έπους και την εμφάνιση της λυρικής ποίησης με εκπροσώπους τότε τους, Αρχίλοχο, Τυρταίο, Σόλωνα, Θεόγνι, Αρίωνα, Τέρπανδρο, Άλκμαν, Στησίχωρο, Πράξιλλο, Τελέσιλα, Φωκυλίδη, Μίμνερμο, Σαπφώ, κλπ, οι οποίοι και κατέγραψαν μέσα στα έργα τους εμπειρίες ιστορικών γεγονότων του καιρού τους. Την ίδια εποχή η κυριαρχία του Περσικού κράτους ήταν καταλυτική και οι έλληνες διανοούμενοι αναζητούσαν και διερευνούσαν τους γύρω λαούς και τα έθνη. Ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος (610-547 π.Χ.) σχεδίαζε γεωγραφικούς χάρτες του κόσμου, ο συμπατριώτης του ο Εκαταίος (545-475 π.Χ.) κατέγραφε ιστορία τον οποίο κι ακολούθησαν ο Ακουσίλαος ο Αργείος, ο Φερεκύδης ο Αθηναίος, ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, ο Θουκυδίδης, κλπ.
Βιβλιογραφία - Σημειώσεις
1. Νικόλαος Ζαΐρης: Ποιος ο τελευταίος Έλλην αισυμνήτης; Περιοδικό Ελληνόραμα φύλλο 19 σελ.101-105
2. Διογένης Λαέρτιος τόμος 1ος βιβλίο Β΄ κεφαλ. 6 σελ. 74 εκδόσεις Γεωργιάδη
3. Γ. Ν. Φιλάρετος: Αισυμνητεία, αισυμνήτης Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη τόμος 1ος σελ.570
4. Αριστοτέλης: Πολιτικά Γ΄9, 5 και Δ΄ 8, 2
5. Θεόφραστος: «Εν τοις περί βασιλείας» και «Αποσπάσματα»
6. Διονύσιος Αλικαρνασσεύς: «Ρωμαϊκαί αρχαιότητες» Ε΄ 73, 3, 74
7. Ε. Π. Φωτιάδης: Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου τόμος 2ος σελ. 22-23
8. Παυσανίας: Αχαϊκά 20, 1
9. «Η Ατλαντίδα»http://www.atlanteans.gr
10.Δημήτρης Ν. Λύρας: Η πρώιμη Ελληνική ιστοριογραφία μέχρι τον Ησίοδο περιοδικό Αγωγή φύλλο 72/2008 σελ-57-64
11. Όμηρος: Οδύσσεια εκδόσεις Ντιαγκοστίνι 2005 τόμος α΄ μετάφραση Ν. Νικολίτση (θ 256-259)

Read More

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ

Ο Όμηρος στην Αγγλική γλώσσα. Μία ἐργασία βασισμένη σὲ Μελέτη τῆς ὁμογενοῦς καθηγήτριας Ἀναστασίας Γονέου.
Μὲ τίτλο «Ἑλληνικὴ Γλώσσα – τροφὸς ὅλων τῶν γλωσσῶν », ἡ Ἀναστασία Γονέου, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρει:
«Ἡ Ὁμηρικὴ (Ἑλληνικὴ) Γλώσσα, ἀποτελεῖ τὴ βάση ἐπάνω στὴν ὁποία στηρίχτηκαν πλῆθος σύγχρονων γλωσσῶν.
Ἀκόμα κι ἂν δὲν ὑπῆρχε καμία ἄλλη ἀναφορά, ἀκόμα κι ἂν δὲν εἶχε διασωθεῖ κανένα προκατακλυσμιαῖο μνημεῖο, θὰ ἀρκοῦσε ἡ Ἑλληνικὴ Γλώσσα ὡς ἀπόδειξη τῆς ὕπαρξης στὸ παρελθόν, μίας ἐποχῆς μεγάλου πολιτισμοῦ. Στὴ γλώσσα μᾶς εἶναι ἐμφυτευμένη ὅλη ἡ γνώση ποὺ κατέκτησε ὁ ἄνθρωπος, ἕως τὴν παροῦσα στιγμή. Κάθε ἑλληνικὴ λέξη-ὅρος φέρει ἕνα βαρὺ φορτίο νόησης, φορτίο ποὺ οἱ προγενέστεροι ‘ἐξόδευσαν’, γιὰ νὰ κατακτήσουν γνωστικὰ τὴ συγκεκριμένη ἔννοια καὶνὰ τὴν ‘βαπτίσουν’ μὲ τὸ συγκεκριμένο ὄνομα-λέξη ».

Παράδειγμα:
AFTER = Ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ αὐτὰρ= μετά. Ὁ Ὅμηρος λέει: ”θα σᾶς διηγηθῶ τί ἔγινε αὐτᾶρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Τὸ γνωστὸ ἀμὴν προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαιότατο ἢ μὴν = ἀληθῶς, (Ἰλιάδα Ὁμήρου β291-301), ἠμέν. Ἡ ἐξέλιξη τοῦ ἠμὲν εἶναι τὸ… σημερινὸ ἀμέ!

ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

BANK = λατινικὰ pango ἀπὸ τὸ παγιῶ, πήγνυμι. Οἱ τράπεζες πῆραν τὴν ὀνομασία τους ἀπὸ τὰ πρῶτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) τῆς ἀγορᾶς.
BAR = λατινικά: barra ἀπὸ τὸ μάρα = ἐργαλεῖο σιδηρουργοῦ.
BOSS = ἀπὸ τὸ πόσσις = ὁ ἀφέντης τοῦ σπιτιοῦ.
BRAVO = λατινικό, ἀπὸ τὸ βραβεῖο.
BROTHER = λατινικὰ frater ἀπὸ τὸ φράτωρ.
CARE = ἀπὸ τὸ καρέζω.
COLONIE ἀπὸ τὸ κολώνεια = ἀποικιακὴ πόλη.
DAY = Οἱ Κρητικοὶ ἔλεγαν τὴν ἡμέρα ‘διά’. Καί: εὐδιάθετος = εἶναι σὲ καλὴ μέρα.
DISASTER = ἀπὸ τὸ δυσοίωνος + ἀστὴρ
DOLLAR = ἀπὸ τὸ τάλλαρον = καλάθι ποὺ χρησίμευε ὡς μονάδα μέτρησης στὶς ἀνταλλαγές. π.χ. «δῶσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο εἶναι τὸ τάλληρο, ἀλλὰ καὶ τὸ τελλάρo!
DOUBLE = ἀπὸ τὸ διπλοὺς – διπλός.
EXIST = λατινικὰ ex+sisto ἀπὸ τὸ ἔξ+ιστημι= ἐξέχω, προέχω.
EXIT = ἀπὸ τὸ ἔξιτε = ἐξέλθετε
EYES = ἀπὸ τὸ φάεα = μάτια.
FATHER = ἀπὸ τὸ πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικὰ flos ἀπὸ τὸ φλόος.
FRAPPER = ἀπὸ τὸ φραγκικὸ hrappan ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ (F)ραπίζω = κτυπῶ ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικὸ gramo ur ἀπὸ τὸ γραμμάριο. Οἱ μάγοι παρασκεύαζαν τὶς συνταγές τους μὲ συστατικὰ μετρημένα σὲ γραμμάρια καὶ ἐπειδὴ ἡ ὅλη διαδικασία ἦταν γοητευτικὴ καὶ μὲ κύρος, τὸ gramou r – glamou r, πῆρε τὴν σημερινὴ ἔννοια.
HEART, CORE = ἀπὸ τὸ κέαρ = καρδιά.
HUMOR = ἀπὸ τὸ χυμὸρ = χυμὸς (Στὴν εὐβοϊκὴ διάλεκτο, ὅπως ἀναφέρεται καὶ στὸν Κρατύλο τοῦ Πλάτωνος, τὸ τελικὸ ’ ς’ προφέρεται ὡς ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ ἀντὶ σκληρότης).
I = ἀπὸ τὸ ἐγὼ ἢ ἴω, ὅπως εἶναι στὴν βοιωτικὴ διάλεκτο.
ILLUSION = ἀπὸ τὸ λίζει = παίζει.
ΙS = ἀπὸ τὸ εἷς.
KARAT = ἐκ τοῦ κεράτιον, (μικρὸ κέρας γιὰ τὴ στάθμιση βάρους).
KISS ME = ἐκ τοῦ κύσον μὲ = φίλησε μὲ (…εἶπε ὁ Ὀδυσσέας στὴν Πηνελόπη).
LORD = ἐκ τοῦ λάρς. Οἱ Πελασγικὲς Ἀκροπόλεις ὀνομάζονταν Λάρισσες καὶ ὁ διοικητὴς τοὺς λὰρς ἢ λαέρτης. Ὅπως: Λαέρτης – πατέρας τοῦ Ὀδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love ἀπὸ τὸ ’λάFω’. Τὸ δίγαμμα (F) γίνεται ‘αὖ’ καὶ ’ λάF ὢ’ σημαίνει ”θέλω πολύ”.
MARMELADE = λατινικὰ melimelum ἀπὸ τὸ μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = ἀπὸ τὸ μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus ἀπὸ τὸ μαδαρὸς= ὑγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum ἀπὸ τὸ μέγιστος.
MAYONNAISE = ἀπὸ τὴν πόλη Mayon, ποὺ πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸ Μάχων = ἑλληνικὸ ὄνομα καὶ ἀδελφός του Ἀννίβα.
ME = ἀπὸ τὸ μέ.
MEDICINE = λατινικὰ :medeor ἀπὸ τὸ μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω ἐπιδέξια. Καὶ μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = ἀπὸ τὸ μῆνις.
MENTOR = ἀπὸ τὸ μέντωρ.
MINE = ἀπὸ τὸ Μινῶαι (= λιμάνια τοῦ Μίνωα, ὅπου γινόταν ἐμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητῶν λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ἐ’84,2).
MINOR = λατινικά: minor ἀπὸ τὸ μινὺς = μικρός. Στὰ ἐπίσημα γεύματα εἶχαν τὸ μινύθες γραμμάτιον, ἕνα μικρὸ κείμενο στὸ ὁποῖο ἀναγραφόταν τί περιελάμβανε τὸ γεῦμα. Παράγωγο τό… menu!
MODEL = ἀπὸ τὸ μῆδος= σχέδιο (ἡ ἴδια ρίζα μὲ τὴ μόδα (= moda).
MOKE = ἀπὸ τὸ μῶκος = αὐτὸς ποὺ χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta ἀπὸ τὸ μονία = μόνη ἐπωνυμία τῆς Θεᾶς Ἥρας: Ἠραμονία. Στὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ τῆς Θεᾶς στὴ Ρώμη ἦταν τὸ νομισματοκοπεῖο καὶ τὰ νομίσματα ἔφεραν τὴν παράστασή της, (monetae).
MOTHER = ἀπὸ τὸ μάτηρ, μήτηρ.
Όμηρος
MOVE = ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ ἀμείβου = κουνήσου!
MOW = ἀπὸ τὸ ἀμάω = θερίζω.
NIGHT = ἀπὸ τὸ νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne ἐκ τοῦ ἐκ τοῦ νή: ἀρνητικὸ μόριο ( ”νέ τρώει, νὲ πίνει”), ἢ (νηπενθὴς = ἀπενθῆς, νηνεμία = ἔλλειψη ἀνέμου.
PAUSE = ἀπὸ τὸ παύση.
RESISTANCE = ἀπὸ τὸ ρὰ + ἴστημι.
RESTAURANT = ἀπὸ τὸ ρὰ + ἵσταμαι = ἔφαγα καὶ στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικὰ restauro ἀπὸ τὸ ρά+ιστημι, ὅπου τὸ ρὰ δείχνει συνάρτηση, ἀκολουθία, π.χ . ρὰ-θυμός, καὶ ἴστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικὰ serpo ἀπὸ τὸ ἕρπω (ἑρπετό). H δασεία ( ‘) προφέρεται ὡς σ = σερπετό.
SIMPLE = ἀπὸ τὸ ἁπλοὺς (ἡ λέξη δασύνεται).
SPACE = ἀπὸ τὸ σπίζω = ἐκτείνω διαρκῶς.
SPONSOR ἀπὸ τὸ σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER ἀπὸ τὸ τρύω (διαπερνῶ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνῶ τὸν Ἀτλαντικό.
TURBO = ἀπὸ τὸ τύρβη = κυκλικὴ ταραχώδης κίνηση.
YES = ἀπὸ τὸ γὲ = βεβαίως.
WATER = ἀπὸ τὸ Ὕδωρ (νερό), μὲ τὸ δ νὰ μετατρέπεται σὲ τ .

Read More

ΕΦΙΑΛΤΕΣ.....ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Καλλικράτης και στην Υγεία!

Ξεκίνησαν με τις συγχωνεύσεις στην παιδεία και την κατάργηση πολλών σχολικών μονάδων και... συνεχίζουν με συγχωνεύσεις στην Δημόσια Υγεία υπό την μορφή πέντε τύπων: I. Συγχωνεύσεις δύο ή περισσότερων νοσοκομείων με κοινό διοικητή. II. Συγχωνεύσεις δύο ή περισσότερων νοσοκομείων με κοινή διοίκηση III. Συγχωνεύσεις μονάδων εντός του ίδιου νοσοκομείου. IV. Συγχωνεύσεις κλινικών σε νοσοκομεία που βρίσκονται σε κοινή απόσταση V. Μετατροπή μικρών νοσοκομείων σε Κέντρα Υγείας. Ο κύβος ερρίφθη για τις συγχωνεύσεις που θα γίνουν σε πολλές περιοχές της χώρας μας όπως σε νοσοκομεία της Αττικής, του Πύργου Ηλείας, της Κρήτης αλλά και της Πάτρας. Από 1ης Απριλίου η συζήτηση περί αυτών τέθηκε επί τάπητος με τον υπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανδρέα Λοβέρδο να έχει στα χέρια του τον κατάλογο των νοσοκομειακών μονάδων που θίγονται από τον επικεφαλή της ειδικής επιτροπής καθηγητή Λ. Λιαρόπουλο και να προχωρά σε διάλογο για τις συγχωνεύσεις με σκοπό να τεθούν σε εφαρμογή έως τον Ιούλιο. Είναι ξεκάθαρο πως η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει ακόμα και την Υγεία ως έναν οικονομικό παράγοντα χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες που συνεπάγονται μέσα από αυτές τις απερίσκεπτες αλλαγές. Με ποιο σχεδιασμό και ποια λογική η Κυβέρνηση προχωρά σε τέτοιες αλλαγές όταν οι ήδη υπάρχουσες νοσοκομειακές εγκαταστάσεις δεν είναι επαρκείς για την κοινωνία, όταν πολλά νοσοκομεία χρειάζονται επέκταση και επιπλέον προσωπικό για την σωστή εξυπηρέτηση των πολιτών; Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Καλλικράτης στην υγεία που προσπαθεί να εφαρμόσει η Κυβέρνηση θα προκαλέσει σύγχυση στην ομαλή λειτουργία των νοσοκομείων και αυτό θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στο σύνολο του πληθυσμού. Άτομα από απομακρυσμένες περιοχές θα πρέπει για θέματα υγείας να μετακινούνται στο νοσοκομείο της κοντινότερης πόλης που πολλές φορές το χάσιμο χρόνου μπορεί να αποβεί μοιραίο και καθοριστικό σε κάποιες περιπτώσεις. Για ακόμη μια φορά η Κυβέρνηση δείχνει την αδιαφορία της για την Δημόσια Υγεία και αντί να συμβάλει στην βελτίωση της περίθαλψης και της μέριμνας των πολιτών από την υποτιθέμενη «δωρεάν» Δημόσια Υγεία την υποδαυλίζει, χωρίς να σκέφτεται πως σε αυτή την δύσκολη οικονομικά εποχή για πολλές οικογένειες η δωρεάν και άμεση περίθαλψη από την Δημόσια Υγεία είναι αναγκαία. Αυτό είναι το έργο της σοσιαλιστικής Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και στο τομέα της Υγειονομικής Περίθαλψης… Θέτει ως προτεραιότητα την εξοικονόμηση χρημάτων ακόμη και μπροστά στην υγεία των πολιτών…

Read More

ΔΟΓΜΑ ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ......ΙΣΧΥΕΙ;

Εντύπωση προκάλεσε η απάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας σε ερώτηση δημοσιογράφου αναφορικά με το αν ισχύει το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΕΑΧ) ή όχι.

Ο Έλληνας υπουργός με την απάντησή του, η οποία δεν περιείχε ούτε ένα “τυπικό” έστω ναι ισχύει πρακτικά ακύρωσε το δόγμα του ΕΑΧ μιλώντας αόριστα περί συνεργασίας δύο κρατών μελών της ΕΕ, που τυχαίνει να συνδέονται με κοινούς εθνικούς και ιστορικούς δεσμούς μοιραζόμενοι το ενδιαφέρον για την ίδια περιοχή.

Tα παραπάνω ελέχθησαν κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν νωρίτερα σήμερα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος και ο υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας Κώστας Παπακώστας.

Μάλιστα ο Ε. Βενιζέλος αναφέρθηκε στην υπόθεση της Λιβύης (!) για να απαντήσει σε μια ερώτηση που αφορά τον Ελληνισμό και την ακεραιότητά του ως σύνολο. Η απάντηση του Έλληνα υπουργού, ή καλύτερα η μη απάντηση, ήταν η εξής:

«Έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι αυτό που ισχύει είναι η μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία δύο κρατών-μελών της ΕΕ που συνδέονται με εθνικούς και ιστορικούς δεσμούς και μοιράζονται το ενδιαφέρον για την ίδια περιοχή της Μεσογείου.

Άρα, αυτό που λέμε είναι αυτό που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής και τώρα φαίνεται πάρα πολύ καθαρά στην υπόθεση της Λιβύης πόσο κρίσιμος είναι ο ρόλος και των δύο κρατών».

Στο σημείο αυτό θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσουμε στον Ε. Βενιζέλο ότι το δόγμα του ΕΑΧ δεν ξεκίνησε ούτε γιατί τα δύο κράτη είναι τώρα –τότε το 1993 δεν ήταν η Κύπρος- μέλη της ΕΕ ούτε γιατί μοιράζονται ίδια τάχα ενδιαφέροντα στην περιοχή.

Το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου ξεκίνησε για την αντιμετώπιση μιας συγκεκριμένης απειλής, την ουσία της οποίας κανείς δεν θέλει να συνειδητοποιήσει.

Και επειδή παρών στις κοινές δηλώσεις έτυχε να είναι και ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου ο οποίος δεν αντέδρασε θα ήταν χρήσιμο θυμίσουμε –και στους δύο- ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ (ΓΕΕΦ ). Το Νοέμβριο του 1993, διακηρύχθηκε από τις Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου «ΤοΔόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου», με κύριο χαρακτηριστικό τον καθαρά αμυντικό του χαρακτήρα και στόχο την αποτροπή ή αντιμετώπιση κάθε επιθετικής ενέργειας, εναντίον του ενός ή και των δύο μερών.Με την διακήρυξη του δόγματος, υπογραμμίζεται με έμφαση η δέσμευση της Ελλάδας να θεωρεί ως αιτία πολέμου (casus beli) οποιαδήποτε τουρκική απόπειρα προέλασης στην ελέυθερη ΚύπΜε την διακήρυξη του δόγματος, υπογραμμίζεται με έμφαση η δέσμευση της Ελλάδας να θεωρεί ως αιτία πολέμου (casusbeli) οποιαδήποτε τουρκική απόπειρα προέλασης στην ελέυθερη Κύπρου.Έτσι στα πλαίσια υλοποίησης του Δόγματος, το Γενικό Επιτλείο Εθνικής Φρουράς, έχει οριοθετήσει τους παρακάτω τομείς ανάπτυξής του: Ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς.Συντονισμό μεταξύ των επιτελείων ΓΕΕΦ και ΓΕΕΘΑ Ελλάδας.Διεξαγωγή Κοινών ασκήσεων.Δημιουργία κατάλληλων επιχειρησιακών υποδομών.)πολιτικός προϊστάμενος του οποίου είναι ο κ. Παπακώστας στην επίσημη ιστοσελίδα του για τον ΕΑΧ: Σύμφωνα λοιπόν με το ΓΕΕΦ το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου

«διακηρύχθηκε το Νοέμβριο του 1993, από τις Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου «Το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου», με κύριο χαρακτηριστικό τον καθαρά αμυντικό του χαρακτήρα και στόχο την αποτροπή ή αντιμετώπιση κάθε επιθετικής ενέργειας, εναντίον του ενός ή και των δύο μερών.

Με την διακήρυξη του δόγματος, υπογραμμίζεται με έμφαση η δέσμευση της Ελλάδας να θεωρεί ως αιτία πολέμου (casus beli) οποιαδήποτε τουρκική απόπειρα προέλασης στην ελεύθερη Κύπρο.

Έτσι στα πλαίσια υλοποίησης του Δόγματος, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς, έχει οριοθετήσει τους παρακάτω τομείς ανάπτυξής του: Ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς.

Συντονισμό μεταξύ των επιτελείων ΓΕΕΦ και ΓΕΕΘΑ Ελλάδας. Διεξαγωγή Κοινών ασκήσεων. Δημιουργία κατάλληλων επιχειρησιακών υποδομών».

Φυσικά ο Ε. Βενιζέλος ούτε για casus beli μίλησε σε περίπτωση τουρκικής απόπειρας προέλασης στην ελεύθερη Κύπρο ούτε για Διεξαγωγή Κοινών ασκήσεων χωρίς να είναι ανάγκη να συνεχίσουμε περαιτέρω. Είναι αυταπόδεικτο επομένως πως τουλάχιστον για την Ελληνική πλευρά δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου δεν υφίσταται πια, το ερώτημα όμως είναι εάν το ίδιο ισχύει και για την κυπριακή πλευρά.

Προφανώς στο σημείο αυτό συμβαίνουν δύο τινά: Ή ο κ. Παπακώστας αγνοεί τι αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΓΕΕΦ ή γνωρίζει αλλά δεν αντέδρασε. Τελικά εμείς ποιον να πιστέψουμε; Τον Έλληνα υπουργό ή το ΓΕΕΦ;

Κατά τα άλλα και για την ιστορία το υπόλοιπο των δηλώσεων των δύο ανδρών έχει ως εξής:

Ευ. Βενιζέλος: Με μεγάλη χαρά υποδέχομαι σήμερα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον αγαπητό φίλο και συνάδελφο Υπουργό Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον κ. Παπακώστα.

Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια επισκόπηση για όλα τα θέματα κοινού ενδιαφέροντος, για την αμυντική συνεργασία των δύο χωρών που σέβεται απολύτως την κρατική υπόσταση και την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ.

Είχαμε επίσης την ευκαιρία να συζητήσουμε για τα προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή, για τις εξελίξεις στη Λιβύη, για το τι γίνεται στην ΕΕ σε ό,τι αφορά τον πυλώνα της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, όπου και οι δύο χώρες μετέχουν.

Και τώρα, στην διάρκεια ενός γεύματος εργασίας με τη συμμετοχή των συνεργατών μας θα δούμε τα θέματα που αποτελούν τη μόνιμη ατζέντα των συζητήσεών μας.

Φυσικά, συναντιόμαστε πάρα πολύ συχνά και έχουμε την ευκαιρία να ανταλλάσουμε διαρκώς απόψεις γιατί η Ελλάδα με την Κύπρο δεν είναι απλώς δύο φίλες και σύμμαχες χώρες.

Είναι δύο αδελφά κράτη και μοιραζόμαστε τις ίδιες ευαισθησίες, τα ίδια οράματα και την ίδια αγωνία για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς να ξεχνάμε τα μόνιμα ανοιχτά προβλήματα, ένα από τα οποία είναι το Κυπριακό, του οποίου η λύση είναι πάντα ο μεγάλος μας στόχος.

Κ. Παπακώστας: Είναι με ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης.

Όπως και ο συνάδελφος και φίλος Υπουργός είπε προηγούμενα, έχουμε συζητήσει διάφορα θέματα κοινού ενδιαφέροντος που έχουν σχέση με την αμυντική μας συνεργασία.

Η προσέγγισή μας δεν είναι μια απλή προσέγγιση, όπως συμβαίνει με οποιεσδήποτε άλλες χώρες. Είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος αυτή η συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.

Βρισκόμαστε σε καλό δρόμο και ευχόμαστε και ελπίζουμε πως όλα τα θέματα τα οποία μας απασχολούν θα βρουν τη λύση τους. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πάντοτε.

Δεν έχουμε επιλύσει όλα τα προβλήματα, αλλά βρισκόμαστε σε καλό δρόμο και ελπίζω, εύχομαι και πιστεύω πως και με τη σημερινή συνάντηση θα επιλυθούν ακόμα περισσότερα προβλήματα.

Δημοσιογράφος: Περιμένετε κάποιες εξελίξεις στο Λιβυκό κ. Υπουργέ, από τις επαφές του Λίβυου αξιωματούχου με την ελληνική ηγεσία;

Ευ. Βενιζέλος: Επαναλαμβάνω ότι η λύση στην κρίση της Λιβύης θα είναι διπλωματική και πολιτική.

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις συνιστούν ένα μέσο άσκησης πίεσης, συνιστούν ένα μέσο προστασίας των αμάχων, ένα μέσο διευκόλυνσης των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτές καθ’ εαυτές λύση.

Σεβόμαστε, συνεπώς, το πλαίσιο που έχει θέσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Όπως είπε χθες και ο Πρωθυπουργός στην συνάντηση που είχε με τον απεσταλμένο του συνταγματάρχη Καντάφι, με σεβασμό στη διεθνή νομιμότητα η Ελλάδα είναι πάντα έτοιμη να προσφέρει τις καλές της υπηρεσίες προς αυτή την πολιτική και διπλωματική κατεύθυνση. Κατά τα λοιπά, εξελίσσεται η επιχείρηση του ΝΑΤΟ κι εμείς ως κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ μετέχουμε με τις δυνάμεις που έχουμε διαθέσει.

Δημοσιογράφος: Μια και έχετε κάποιες ΔΕΚΟ στην αρμοδιότητά σας, πιστεύετε ότι θα προχωρήσει γρήγορα ή θα καθυστερήσει η αποκρατικοποίησή τους;

Ευ. Βενιζέλος: Εμείς έχουμε τις αμυντικές βιομηχανίες και για την ακρίβεια έχουμε μία η οποία ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, τα οποία περιλαμβάνονται στον κατάλογο των υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων, με βάση τις προτάσεις που θα μας υποβάλει ο χρηματο-οικονομικός σύμβουλος.

Ο κ. Μπεγλίτης παρακολουθεί το θέμα καθημερινά και με ενημερώνει διαρκώς. Είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε αυστηρά χρονοδιαγράμματα, καθώς όπως ξέρετε εκεί εφαρμόζεται ο νόμος που εφαρμόζεται και στον ΟΣΕ.

Read More

ΛΕΦΕΔ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ

Read More

ΦΟΒΟΙ ΕΙΣΒΟΛΗΣ;

Τον φόβο Ελλήνων διπλωματών για πιθανή τουρκική εισβολή στην περίπτωση που η χώρα μας προχωρήσει τα ζητήματα που σχετίζονται με την οροθέτηση ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) στο Καστελλόριζο, έφερε στο φως της δημοσιότητας ο κ. Ηλίας Τσεκερίδης, ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη της ομογένειας στη Νέα Υόρκη.

Η αποκάλυψη έγινε από τον κ. Τσεκερίδη, όταν ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης, μίλησε την Πέμπτη 31 Μαρτίου, στο Σταθάκειο Πολιτιστικό Κέντρο, στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Το περιεχόμενο της ομιλίας του κ. Τσεκερίδη έγινε γνωστό στην ομογένεια από το GreekAmericanNewsAgency.com και σύμφωνα με πληροφορίες έχει προκαλέσει ένταση σε αρκετούς ομογενειακούς φορείς.
Στο πλαίσιο του απολογισμού των εορταστικών εκδηλώσεων για την...
απόδοση τιμών επ’ ευκαιρία της 190ης επετείου από την Επανάσταση του 1821 και απαντώντας στην κριτική που δέχτηκε σχεδόν στο σύνολό του το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας για το ζήτημα της μη προβολής των εθνικών θεμάτων (Σκοπιανό, Κυπριακό, Ποντιακό και ΑΟΖ) ούτε στο ετήσιο συλλεκτικό λεύκωμα αλλά ούτε και στην παρέλαση, ο κ. Τσεκερίδης αιτιολόγησε την επιλογή της διοίκησης από τους φόβους που εκφράζουν ελληνικές διπλωματικές πηγές για τις τουρκικές αντιδράσεις.

Σύμφωνα με το ηχητικό ντοκουμέντο, ο κ. Τσεκερίδης ανέφερε χαρακτηριστικά τα εξής: “Ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν είναι ότι δεν ήθελα εγώ να το κάνουμε θέμα… Mε αυτούς τους ίδιους που μιλάτε, τους διπλωμάτες… είπανε… πήγαμε στο Καστελόριζο και κάναμε αυτό που λέμε να κάνουμε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Και έρχεται η Τουρκία. Είμαστε εις θέση να αναχαιτίσουμε την εισβολή των Τούρκων; Η Ελλάδα λέει όχι! Φοβούνται να κάνουν κάτι τέτοιο! Σας το λέω … φοβούνται μήπως έρθει η αρβύλα από δίπλα και μας πατήσει!
Και οικονομικά δεν είμαστε καλά και πιθανόν και στρατιωτικά να μην είμαστε καλά!».

Read More

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.

Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό.

Να τρώτε τρία αμύγδαλα την ημέρα και δεν θα πάθετε ποτέ καρκίνο.

Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με ην ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη… μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη…..

Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.

Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ). Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. . Φρούτα , ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο) καρότα, λαχανίδες ( τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).

Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Το Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία

Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.

Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.

Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό,. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό.

Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με ην ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης: « Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη .

Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.

Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης..

Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.

Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος. Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών, 1) δυναμώνει το συκώτι.

Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά;

Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. 2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;

Η περίπτωση του βερίκοκου. Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι.

Να το διατυπώσω διαφορετικά.

Το συκώτι είναι για τον καρκίνο , ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο.

Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.

Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;

Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης ( επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο.

Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg: 1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων. Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία καταστρέφει τα εντελώς .

Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.

Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.

Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα,

αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει.

Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα.

Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται.:

Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π.

Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ. Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.

Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.

Κλείστε τα αυτιά σας στα παπαγαλάκια των φαρμακευτικών εταιριών.

Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από Λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.

Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.

Κανόνας 4ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης. H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.

Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.

Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων.

Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς, σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.

Κανόνας 5ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».

Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).

Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.

Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης.

Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!

Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε: «Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά.

Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο , από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες». Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;

Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC). Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.

Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.

Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. ΣΕ υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η ( IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει, όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις

(8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο.Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης. Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.

Ας δούμε μερικές έρευνες. Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού( ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει [παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.

Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.

Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.

Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.

Read More