Άρθρα του Β.Α. ΚΟΚΚΙΝΟΥ
27.08.2008
Ο υπογράφων είναι επί πολλές δεκαετίες αναγνώστης της «Εστίας» και την τελευταία δεκαετία αρθρογράφος της. Έχει δε εδραία την πεποίθηση, ότι η ιστορική αυτή εφημερίδα πρωτοπορεί πάντοτε στους αγώνες του έθνους. Και ασφαλώς δεν αναιρούν την πεποίθηση αυτή οι ρεαλιστικές εκτιμήσεις της επί ορισμένων θεμάτων, όπως το Σκοπιανό.
Εν τούτοις, στα εθνικά θέματα «χαμένες υποθέσεις» είναι μόνον αυτές που εγκαταλείπονται. Ούτε η αναγνώριση των Σκοπίων, με το ψευτοσυνταγματικό τους όνομα, από 120 κράτη, που αγνοούν προφανώς την ιστορία των Βαλκανίων, ούτε η υποστήριξή τους από τις ΗΠΑ καθιστούν την υπόθεση του ονόματος τούτων απολεσθείσα για την Ελλάδα. Η ελληνική ιστορία βρίθει επιτευγμάτων της φυλής σε θέματα που εθεωρούντο «αδύνατα».
Και αυτή η ελληνική Επανάσταση δεν θα είχε επικρατήσει εάν είχαν εισακουσθεί κάποιες απαισιόδοξες φωνές. Σε μια περίοδο διαπραγματεύσεων δεν είναι νοητό να λέγεται, ότι οι Έλληνες έχουν χάσει οριστικώς το δίκαιό τους. Αν οι ιδέες ομοιάζουν με καρφιά, που όσο περισσότερο κτυπώνται, τόσο βαθύτερα εισχωρούν, όπως είχε τονίσει ο Κικέρων, πολύ περισσότερο στερεώνεται η αλήθεια, όταν αυτή αποκαλύπτεται και προβάλλεται επιμόνως. Η Ελλάδα οφείλει, έστω και τώρα, να αναπτύξει μια επίμονη και διαρκή εκστρατεία ενημερώσεως της διεθνούς κοινής γνώμης:
Για το πότε και πώς ήλθαν οι Σλάβοι στα Βαλκάνια. Πώς και γιατί ονομάσθηκε Μακεδονία από τον Τίτο η διοικητική περιφέρεια της Γιουγκοσλαβίας που λεγόταν Βαρντάρσκα. Τι είπε τότε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Στετίνιους. Γιατί εσιώπησαν οι Έλληνες όλα αυτά τα χρόνια καθ’ υπόδειξη των Αμερικανών. Ποια είναι η εθνικότητα των υπηκόων των Σκοπίων σήμερα και κατά τον Γκλιγκόροφ. Ποια γλώσσα ομιλούν οι κάτοικοι τούτων. Και γιατί δεν υπάρχει μειονότητα Σλάβων στην ελληνική Μακεδονία, ούτε ιδιαίτερη γλώσσα και μάλιστα «Μακεδονική».
Είναι απολύτως εσφαλμένη η άποψη ότι οι κυβερνήσεις των χωρών του κόσμου γνωρίζουν την ιστορία των Βαλκανίων. Εμείς έχουμε στοιχειώδες χρέος, σε απάντηση της προπαγάνδας που αναπτύσσει ο Γκρούεφσκι, να εκθέσουμε τις ελληνικές απόψεις καθώς και τις αποδείξεις του δικαίου των Ελλήνων. Μεταξύ τούτων πρέπει να είναι και φωτογραφίες των επιγραφών και φράσεων που έχουν χαραχθεί πριν από χιλιάδες χρόνια, σε Μακεδονικούς τάφους, προσφάτως ανακαλυφθέντες, στην περιοχή του Δίου.
Η λύση του προβλήματος εξαρτάται μόνο από την ισχυρή και αμετακίνητη θέληση της Ελλάδος. Αν δεν δέχεται να εισέλθουν στο έδαφός της άτομα με διαβατήριο ή βίζα που έχουν τη λέξη MAKEDONIA και αν δεν επιτρέψουν την διέλευση από τον Λιμένα της Θεσσαλονίκης εμπορευμάτων από τα Σκόπια με τη λέξη αυτή, η αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων θα είναι ζήτημα χρόνου. Και ας λέγει ό,τι θέλει ο «Γιάπης» των Σκοπίων και αρχηγός των καλαζνικοφόρων τραμπούκων.
Παρόμοιες διαφορές υπήρξαν και μεταξύ άλλων χωρών, όπως λ.χ. μεταξύ Ουγγαρίας και Ρουμανίας, αλλά τελικώς με την επιμονή της πρώτης επεκράτησε η αλήθεια. Αυτή όμως φαλκιδεύεται όταν το ΒΕΤΟ του πρωθυπουργού στο Βουκουρέστι, ναρκοθετείται. Έως τώρα η ελληνική κυβέρνηση εδήλωνε, ότι μια μόνο διαφορά έχει με τα Σκόπια, στο όνομα και ότι αυτά δεν θα γίνουν δεκτά στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. αν δεν συμφωνηθεί ένα όνομα «για όλες τις χρήσεις».
Ήδη όμως η κ. υπουργός των Εξωτερικών, τηλεοπτικώς είπε ότι ο κ. Νίμιτς θα ασχοληθεί μόνο με το όνομα «και το εύρος της εφαρμογής του»! Το τελευταίο, αν δεν υπήρξε γλωσσική παραδρομή, είναι δυνατόν να προοιωνίζεται συμφωνία επί του ονόματος με περιορισμένη χρήση. Τούτο όμως περιαιρεί προδήλως την πρωθυπουργική δέσμευση προς τον ελληνικό λαό για την έννοια του ΒΕΤΟ στο Σκοπιανό. Και δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτό από αυτόν.
Η Ελλάδα οφείλει να εμμείνει απαρεγκλίτως στην άρνησή της για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.:
-Αν οι Σκοπιανοί δεν αλλάξουν το όνομά τους για όλες τις χρήσεις. Αν δεν διαγραφούν από το Σύνταγμά τους οι διατάξεις που εκτρέφουν «αλυτρωτικές» επιδιώξεις. Και
-Αν δεν παύσουν να διδάσκουν στα σχολεία τους τον μύθο, ότι υπάρχουν σκλαβωμένοι Σκοπιανοί στην ελληνική Μακεδονία, που αναμένουν την απελευθέρωσή τους.
