ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

TO BBC ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ


Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας συμπλήρωσε τρία χρόνια παρουσίας στον τόπο μας. Ο κ. Malcolm Brabant, ανταποκριτής του BBC News στην Αθήνα, ζήτησε να έρθει στην Κατερίνη και να κινηματογραφήσει μια σειρά δράσεων, με στόχο την προβολή τους στο εξωτερικό.
Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας συμπλήρωσε τρία χρόνια παρουσίας στον τόπο μας. Μέσα από δεκάδες επιλεγμένες δράσεις, ενώσαμε τις δυνάμεις μας για να υπερασπιστούμε το περιβάλλον, την ποιότητα του βιοτικού μας επιπέδου, την ποιότητα των υπηρεσιών που μας παρέχονται από την πολιτεία ή οποιοδήποτε άλλο φορέα, επηρεάζουν όμως την ποιότητα της ζωής μας και την αξιοπρέπειά μας. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας και προσπαθούμε, με κάθε πρόσφορο μέσο, να πληροφορήσουμε, να ευαισθητοποιήσουμε και να συσπειρώσουμε τους πολίτες απέναντι σε φαινόμενα καταπάτησης των δικαιωμάτων τους. Ενώσαμε τις δυνάμεις μας και καταστήσαμε τον «ΤΟΠΟ ΜΑΣ», την παρουσία μας στο διαδίκτυο, μέσο ενημέρωσης για χιλιάδες πολίτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ» (http://www.otoposmou.gr) φιλοξενεί σήμερα περισσότερα από 400 άρθρα και ανακοινώσεις που σχετίζονται με τις 14 δράσεις της ομάδας μας.
Τα τελευταία τρία χρόνια, πολλοί Έλληνες, αλλά και ξένοι δημοσιογράφοι, έχουν κάνει εκτενείς αναφορές για την ανεξάρτητη ομάδα πολιτών που δρα σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, στην Κατερίνη, έχει αποκτήσει χιλιάδες υποστηρικτές σε ολόκληρη τη χώρα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν, πως μπορεί να αποτελέσει πρότυπο οργάνωσης και αντίδρασης ενεργών πολιτών και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ένας από τους δημοσιογράφους που παρακολουθεί εδώ και καιρό την ομάδα μας και πιστεύει στη δυναμική των δράσεών μας, ο κ. Malcolm Brabant, ανταποκριτής του BBC News στην Αθήνα, ζήτησε να έρθει στην Κατερίνη και να κινηματογραφήσει μια σειρά δράσεων, με στόχο την προβολή τους στο εξωτερικό.
Έτσι, το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010, η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας παρουσίασε με τρεις διαφορετικές ομάδες πολιτών, τις δράσεις της «Δεν πληρώνουμε» κατά των διοδίων, «Αφήστε το στο ταμείο» διαμαρτυρία για τις υψηλές τιμές των σούπερ μάρκετ και το «Χαρίζω μια μέρα από το καλοκαίρι μου στο δάσος» εθελοντική δασοπροστασία και επέκταση των ορίων του Εθνικού Δρυμού του Ολύμπου.

«Δεν πληρώνουμε»
Η εκδήλωση ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου στις 10:00, στον κεντρικό πεζόδρομο της Κατερίνης με το «Δεν Πληρώνουμε», την ενημέρωση των πολιτών για το παράλογο καθεστώς των διοδίων. Μέλη της ομάδας μοίρασαν στους διερχόμενους πολίτες το γνωστό καρτελάκι το οποίο τοποθετούν οι οδηγοί στο μπαρ μπριζ του αυτοκινήτου και το επιδεικνύουν όταν διέρχονται από τα διόδια αρνούμενοι να πληρώσουν.
Στην εκδήλωση συμμετείχε και η Ένωση Καταναλωτών «Η Ποιότητα της Ζωής», Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ. από τη Θεσσαλονίκη, την οποία εκπροσώπησε η κ. Μαρουτσέλλα Βασιλειάδου, όπως και η Επιτροπή Αγώνα κατά των διοδίων του Αιγινίου.
Οι διοργανωτές ενημέρωναν και καλούσαν τους διερχόμενους πολίτες να στηρίξουν ενεργά το κίνημα κατά της αυθαίρετης επιβολής διοδίων, και όλους τους καταναλωτές, να μην πληρώνουν διόδια, τόσο στους πολλούς δρόμους άθλιας ποιότητας όσο και στους σταθμούς διοδίων της περιοχής κατοικίας ή εργασίας τους.
Επίσης ενημέρωσαν τους διερχόμενους πολίτες για την επικείμενη πανελλαδική κινητοποίηση «ΠΑΜΕ ΔΕΘ, ΣΗΚΩΣΤΕ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010 στις 14:30 στο σταθμό διοδίων της Λεπτοκαρυάς.
Το απόγευμα, ομάδα 5 οχημάτων, μαζί με το δημοσιογράφο του BBC, μετέβησαν στα διόδια της Λεπτοκαρυάς. Εκεί, στην είσοδο του σταθμού, τα μέλη της ομάδας κ. Ιωάννα Παπαπαναγιώτου και ο κ. Γιώργος Τσιαλός έδωσαν συνέντευξη σχετικά με το θέμα των διοδίων και πέρασαν χωρίς να πληρώσουν, ενώ κινηματογραφήθηκε ο τρόπος άρνησης πληρωμής.

«Αφήστε το στο ταμείο»
Περίπου στις 12:00 μια άλλη ομάδα πολιτών επισκέφθηκε κεντρικό σούπερ μάρκετ, όπου έγινε διαμαρτυρία για τις υψηλές τιμές των τροφίμων και των προϊόντων πρώτης ανάγκης. Έξω από το κατάστημα ακολούθησε έντονη συζήτηση μεταξύ του διευθυντή, των μελών της ομάδας αλλά και πλήθος πολιτών που τάχθηκαν με το μέρος των διαμαρτυρομένων.
Για το θέμα της ακρίβειας και τη δράση «Αφήστε το στο ταμείο» μίλησε το μέλος της ομάδας κ. Αγγλέζης Μαρίνος.

«Χαρίζω μια μέρα από το καλοκαίρι μου στο δάσος»
Για την εθελοντική πυροπροστασία του Ολύμπου και των Πιερίων μίλησε η συντονίστρια κ. Βασιλεία Νατσιού περιγράφοντας στον κ. Brabant τη μεγάλη ανταπόκριση των πολιτών και τη συμμετοχή τους στη δημοφιλή δράση. Η κ. Νατσιού ανέφερε πως φέτος συμμετείχαν 304 οικογένειες στις βάρδιες των δύο παρατηρητηρίων και συνολικά καταγράφηκαν 13 περιστατικά φωτιάς, τα οποία αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα από τις δυνάμεις της πυροσβεστικής υπηρεσίας.
Αργά το απόγευμα μέλη της ομάδας, μαζί με τον δημοσιογράφο του BBC, μετέβησαν στο παρατηρητήριο των Ν. Πόρων για να καταγραφούν εκεί οι τελευταίες εικόνες του ρεπορτάζ και να γίνει μια αναλυτική συζήτηση για το μέλλον της ομάδας, τους στόχους της, τα επόμενα βήματά της αλλά και για τις πληγές του Ολύμπου και το αίτημα της επέκτασης των ορίων του Εθνικού Δρυμού.
«Ο Όλυμπος είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για την περιοχή σας. Με εντυπωσίασε, αν και τον είδα μόνο από μακριά. Σας υπόσχομαι, πως σύντομα θα ξανάρθω για ένα πιο αναλυτικό ρεπορτάζ μόνο για το βουνό των θεών» ο κ. Brabant στα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, πριν αναχωρήσει για την Αθήνα.
Το ρεπορτάζ των τριών δράσεων θα παρουσιαστεί από το BBC μάλλον προς το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας.



ΔΗΛΩΝΩ ΕΛΛΗΝ


ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΩΝΩ "ΕΛΛΗΝΑΣ"

Τί το καλό βρήκα στον Ελληνισμό ; Οτι έφτιαχνε ωραίους ναούς ; Οτι έφτιαχνε ωραία αγάλματα ; Οτι έφτιαξε ωραίες ιστορίες για τις περιπέτειες κάποιου Οδυσσέα και άλλων ηρώων ; Οτι είχε ωραίες πολεμικές στολές ;

Καλά όλα αυτά αλλά ΜΟΝΟ αυτά ;
ΟΧΙ !
Υπάρχει κάτι άλλο...

πολύ σημαντικότερο :
ΤΟ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟ ΠΝΕΥΜΑ των αρχαίων Ελλήνων .

Και εννοώ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΑΛΗΘΙΝΟ . Δεν σου χαϊδεύει τα αυτιά . Δεν προσπαθεί να σου ωραιοποιήσει τα πράγματα . Σου πετά κατάμουτρα την αλήθεια και όποιος αντέξει , άντεξε !

Υπάρχει γύρω μας ένα σεβαστό ποσοστό ανθρώπων που ούτε συναισθάνεται την ασημαντότητά του ούτε θέλει να του μιλήσεις ειλικρινά γι' αυτήν . Αποστρεφόμενος αυτό το "πλήθος" φυσικό ήταν να βρώ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ το καταφύγιο που ζητούσα .

Ιδού δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ :

Ιπποκράτης για την εκπαίδευση : Πρώτον μεν ούν πάντων δεί φύσιος . Φύσιος γαρ αντιπρησσούσης , κενά πάντα . ( Πρώτα απ' όλα λοιπόν πρέπει να διαθέτει φυσική κλίση για να γίνει κάποιος γιατρός . Γιατί , αν η φύση δεν βοηθάει , κάθε προσπάθεια είναι μάταιη ) Απο τον ΝΟΜΟ του Ιπποκράτη .

Εδώ έχουμε το πιο έξοχο παράδειγμα της ανελέητα κοφτερής ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ . Στο λέει στα ίσια "Αν ο εγκέφαλός σου είναι αργόστροφος μη κουράζεσαι άδικα "
Γιατί βάζεις τους γονείς σου να κουράζονται να σε σπουδάσουν στην Βουλγαρία ( και να σε κάνουν "επιστήμονα" ) αφού ο βλέπεις οτι η μηχανή σου "δεν τραβάει" !
Με δυό προτάσεις έβαλε τα θεμέλια για οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα σε οποιοδήποτε ηλιακό σύστημα , σε οποιονδήποτε γαλαξία , σε οποιοδήποτε γαλαξιακό σμήνος .
Τα καλοπληρωμένα γεροντάκια στα Παιδαγωγικά Ινστιτούτα ακόμη ψάχνουν να τα βρούν ! Αντιπαραβάλλετε όλα τα για χ βικά που μας σερβίρουν οι υπάλληλοι της Σ ι w ν :
"Είμαστε όλοι ίσοι !"
" Όλοι αξίζουν κάτι !"
"Όλοι οι μαθητές μπορούν να μάθουν !"
Φυσικά και όλοι αξίζουν ΚΑΤΙ . Απλώς άλλος αξίζει το βάρος του σε χρυσάφι και άλλος αξίζει το βάρος του σε άχυρο !

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ : ΟΣΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΖΩΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ

Εδώ ο Πυθαγόρας μας σερβίρει με φινετσάτη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΑΝΑΥΣΟΤΗΤΑ την αλήθεια χωρίς να χρησιμοποιεί καμμία αιχμηρή λέξη !
Αν το μεταφράσουμε σε σύγχρονα ελληνικά τί μας λέει :
Ελα εδώ ρε άνθρωπε ! Φωνάζεις οτι οι μεγαλοκαπιταλιστές σου φέρονται άσχημα . Οτι σε εκμεταλλεύονται . Οτι σε πετούν στην ανεργία ό,τι ώρα θέλουν . Οτι σε βάζουν να κάνεις ανθυγιεινές δουλειές . Οτι σε ταϊζουν σκουπίδια .

Εσύ βλέπεις πώς μεταχειρίζεσαι τα ζώα ; Τα γδέρνεις ζωντανά , τα φυλακίζεις σε στενά κλουβιά , τα ευνουχίζεις χωρίς αναισθησία , τα αποκόπτεις απο τα παιδιά τους , τα σκοτώνεις με βάρβαρους τρόπους ....Και όλα αυτά για λίγο κρέας περισσότερο !
Σε τί διαφέρεις απο τον στυγνότερο των καπιταλιστών ;
Σοβαρά , θεωρείς εφικτή μια κοινωνία όπου ο καπιταλιστής θα σέβεται εσένα , ενώ εσύ θα κακομεταχειρίζεσαι τα ζώα για να απολαμβάνεις την μπριζολίτσα σου ;
Πού πάς ρε Καραμήτρο ; ( που λέει και η δημοφιλής διαφήμιση )

Μοιάζει σαν να στέλνει ένα μήνυμα ( ο Πυθαγόρας ) στους οπαδούς του ΚΚΕ : Φροντίστε να αλλάξετε πρώτα τον εαυτό σας και μετά αλλάξτε τον κόσμο !
Απαρνηθείτε πρώτα το MARLBORO και μετά πολεμήστε τις ΗΠΑ !

Θα απαντήσει κάποιος " Δεν τα κάνω εγώ . Οι καπιταλιστές τα κάνουν όλα αυτά !" .
Σωστά . Εσύ όμως τα ανέχεσαι ! Αγοράζεις τις γούνες . Αγοράζεις τις μπριζόλες . ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΡΗΘΕΙΣ !

Και άν δεν έχεις το σθένος να στερηθείς την μπριζόλα , πού θα βρείς το σθένος να αγωνισθείς για σημαντικότερα πράγματα ( που θα απαιτήσουν ανώτερες θυσίες ) ;

Εκτός απο αμείλικτο , το ελληνικό πνεύμα ήταν φιλικό με την ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΑ .
Παράδειγμα :
Ο πρώτος Έλληνας ιστορικός ήταν ο Ηρόδοτος . Άριστος σαν συγγραφέας ευχάριστων αναγνωσμάτων αλλά μέτριος σαν ιστορικός . Ο δεύτερος ιστορικός ( ο Θουκυδίδης ) ήταν ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ιστορικός όλων των εποχών ! Μόνο με 40 χρόνια διαφορά απο τον πρώτο !
Παντού στην ιστορία βλέπουμε να υπάρχει μια αργή εξέλιξη και τελειοποίηση . Απο την πρώτη αγιογραφία σε χριστιανικό ναό μέχρι τον κορυφαίο αγιογράφο ( τον Μανουήλ Πανσέληνο ) υπάρχει μια εξέλιξη χιλίων ετών .
Απο τα πρώτα κεραμικά της Κίνας ( 7000 πχ ) μέχρι τα βάζα των Μίνγκ μεσολαβούν 8000 χρόνια εξέλιξης .
Και στην Ελλάδα βλέπουμε την αργή εξέλιξη . Απο τον πρώτο πέτρινο ναό μέχρι τον Παρθενώνα μεσολάβησαν περισσότερα απο 40 χρόνια . Απο τον πρώτο κούρο μέχρι τον Ερμή του Πραξιτέλους μεσολάβησαν περισσότερα απο 40 χρόνια ( όχι όμως χιλιάδες ) .
Στα καθαρά πνευματικά έργα όμως ( μαθηματικά , αστρονομία , φιλοσοφία , ιατρική , ιστοριογραφία ) βλέπουμε μια εντυπωσιακά γοργή εξέλιξη .
Το ελληνικό πνεύμα εδώ "βάζει γκόλ απο τα αποδυτήρια" όπως λέει και η ευστοχότατη λαϊκή έκφραση .

Θα πεί κάποιος οτι άν ο Θουκυδίδης δεν ζούσε στην πλούσια Αθήνα του Χρυσού Αιώνα , δεν θα έγραφε ποτέ την Ιστορία του .
Σωστά . Αλλά πλούσιοι υπήρξαν πολλοί σε όλους τους αιώνες και σε όλες τις ηπείρους . Κανείς τους δεν έγινε Θουκυδίδης !

Το ελληνικό πνεύμα φαίνεται σαν να ήταν ένα λουλούδι που βλάστησε μόνο στην φυλή που κατοίκησε αυτή την χερσόνησο .

ΣΧΕΔΙΟ BALYOZ-ΒΑΡΙΑ


Η ελληνική αντίδραση στο σχέδιο «BALYOZ» («Βαριά»)

Στις 20 Ιανουαρίου του 2010, η τουρκική εφημερίδα Taraf αποκάλυψε το τουρκικό σχέδιο «BALYOZ» («Βαριά»). Το ζήτημα, για αυτονόητους λόγους, έτυχε πολύ μεγάλης δημοσιότητας και στη χώρα μας από έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, και απασχόλησε έντονα τόσο την κοινή γνώμη όσο και τους αρμόδιους κρατικούς φορείς. Σε αντίθεση όμως από ό,τι θα υπέθε­τε κανείς, η αποκάλυψη του σχεδίου «Βαριά» και η δημοσιοποίηση του στο ευρύ κοινό, τόσο στην Ελλάδα όσο και την Τουρκία, δεν σημαίνει αυτόματα και την ακύρωση ή αχρήστευση του. Όπως θα δείξουμε στην ανάλυση (που αποτελεί τμήμα μίας ευρύτερης μελέτης) που ακολουθεί, το σχέδιο «Βαριά» αποτελεί ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ για την Τουρκία, καθώς στηρίζεται σε ΣΥΓΚΕ­ΚΡΙΜΕΝΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ, ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ και λοιπά δεδομένα και η ριζική αντιμετώπιση του από τη χώρα μας δεν μπορεί να γίνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΜΕΣΑ. Επιβάλλεται να γίνουν πρόσθετες ενέργειες οι οποίες περιγράφονται παρακάτω.

Σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στην εφημερίδα Taraf, το σχέδιο συντάχτηκε στα τέλη του 2002 και στις αρχές του 2003, από τη διοίκηση της 1ης Τουρκικής Στρα­τιάς που εδρεύει στην Ανατολική Θράκη. Συγκεκριμένα, η Taraf αποκάλυψε ότι το σχέδιο είχε συνταχθεί από τα τέλη του 2002 μέχρι τον Μάρτιο του 2003 με μέριμνα του τότε διοι­κητή της 1ης Τουρκικής Στρατιάς στρατηγού Τσετίν Ντογκάν. Κύριο ρόλο στη σύλληψη και σύνταξη του σχεδίου εκτιμάται ότι διαδραμάτισαν ο τότε διοικητής Ακαδημιών Πολέμου και μετέπειτα αρχηγός της Διοίκησης Αεροπορικών Δυνάμεων (THK: Turk Hava Kuwetleri) πτέραρχος Ιμπραήμ Φιρτίνα, ο τότε αρχηγός της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων (TDK: Turk Deniz Kuwetleri) ναύαρχος Οζντεν Ορνέκ και ο στρατηγός (ε.α.) Εργκίν Σαϊγκούν, πρώην στρατιωτικός εκπρόσωπος ms Τουρκίας στο NATO. Μάλιστα, το μέρος του σχεδίου, που αφορούσε την κατάληψη του βορείου Έβρου, δοκιμάστηκε σε τακτική άσκηση άνευ στρατευμάτων (ΤΑΑΣ, επί χάρτου) που έλαβε χώρα το 2003. Η απομαγνητοφώνηση της εν λόγω ΤΑΑΣ χρησιμοποιήθηκε ως βάση ms δημοσιογραφικής απο­κάλυψης, Μάλιστα, ο στρατηγός Ντογκάν παραδέχθηκε ότι η φωνή που ακούγεται στις απομαγνητοφωνήσεις ήταν δική του. Το σχέδιο σε εκτυπώσιμη μορφή αναφέρεται ότι φθά­νει τις 5.000 σελίδες, ενώ ο αριθμός των ηχογραφημένων αποσπασμάτων ανέρχεται στα 157. Εμπλοκή στη σύνταξη του σχεδίου ή γνώση αυτού θεωρείται ότι είχαν/έχουν συνολικά 162 αξιωματικοί εκ των οποίων οι 29 ήταν/είναι ανώτατοι.

Στη συγκεκριμένη ανάλυση θα περιοριστούμε σε ορισμένες μόνο πτυχές του σχεδίου «Βαριά» και ειδικότερα στις προβλεπόμενες επιχειρήσεις στον βόρειο Έβρο. Οι λοιπές προπα­ρασκευαστικές και παράλληλες επιχειρήσεις του σχεδίου θα εξεταστούν σε επόμενες αναλύσεις.

Το σχέδιο προέβλεπε εν πολλοίς διαμόρφωση κλίματος έντασης μεταξύ των δύο χωρών προκειμένου η πλειοψηφία του τουρκικού λαού να αποδεχτεί τη στρατιωτική επίθεση στη συγκεκριμένη περιοχή ως μόνη διέξοδο από το πολιτικό αδιέ­ξοδο και το κυβερνητικό χάος στη γείτονα χώρα. Το συνολικό σχέδιο προετοιμασίας της κοινής γνώμης προέβλεπε προβοκατόρικες ενέργειες (επιχειρήσεις «Carsaf» [«Τσαντόρ»] και «Sakal» [«Γενειάδα»]) σε μουσουλμανικά τεμένη στη Κωνστα­ντινούπολη (Fatih και Beyazit), σύλληψη προκατασκευασμέ­νων ενόχων που (υποτίθεται) ότι θα ανήκαν σε μειονοτικές αποσχιστικές ομάδες, αυξημένη ένταση στο Αιγαίο και «στη­μένη» κατάρριψη τουρκικού μαχητικού από την Ελληνική Αε­ροπορία. Η ανάληψη περιορισμένης κλίμακας επίθεσης στον βόρειο Έβρο, με σκοπό την κατάληψη τμήματος της ελληνικής επικράτειας, θα γινόταν για «ανταπόδοση» της ενέργειας κα­τάρριψης του αεροσκάφους. Το σχέδιο επίθεση κατά μέρους της ελληνικής επικράτειας θα διεξαγόταν παράλληλα με την ανατρο­πή της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης της Τουρκίας και την απομάκρυνση της ισλαμικής κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ερ­ντογάν από την εξουσία. Οι Ισλαμιστές, σύμφωνα με το σχέδιο, αποτελούν την κύρια απειλή κατά της ασφάλειας της χώρας και η Ελλάδα συνιστά τη δεύτερη «τη τάξει» απειλή.

Συνεπώς, με έναν «σμπάρο» σχεδιαζόταν να «σκοτωθούν δύο τρυγόνια»: επαναφορά του κεμαλικού κατεστημένου στην ηγεσία της Τουρκίας και κατάληψη ελληνικού εδάφους με ταυτόχρονη ταπείνωση του «κακού» γείτονα και ανάδειξη του ζητήματος της «τουρκικής» μειονότητας στην ελληνική Θράκη.

ΤΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

Εντυπωσιάζει ιδιαίτερα ότι η όλη ενέργεια σχεδιαζόταν να ανα­ληφθεί σε περίοδο πολιτικής αστάθειας και αμφισβήτησης της νό­μιμα εκλεγμένης κυβέρνησης τns γείτονος. Αυτό και μόνο το γεγονός φτάνει για να «αποκοιμίσει» την ελληνική πλευρά, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα, θεωρητικά, μία χώρα που στο εσωτερικό τnς σοβεί εσωτερική πολιτική αστάθεια δεν αναλαμβάνει ποτέ επιθετικές επιχειρήσει κατά γειτονικού κράτος, γιατί υποτίθεται ότι στερείται τον υπ’ αριθμό έναν αναγκαίο παράγοντα ανάληψης επιθετικής ενέργειας, την ενότητα ηγεσίας και το αρραγές εσωτε­ρικό μέτωπο. Αυτό που ακριβώς έλειπε από την Τουρκία (σύμφω­να με το σχέδιο) θα το μετέτρεπαν σε πλεονέκτημα αιφνιδιασμού της Ελλάδας, για να πετύχουν δύο σκοπούς: ευόδωση, κατά ένα μέρος, των τουρκικών σχεδιασμών για την ελληνική Θράκη και αποκατάσταση, σε δεύτερο χρόνο, της δικής της εσωτερικής ενό­τητας υπό άλλη ηγεσία.

Οι γεωγραφικοί προσδιορισμοί της ελληνικής επικράτειας που αναφέρονται στο σχέδιο είναι ΑΝΩ ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΒΡΟΣ, ΕΡΥΘΡΟΠΟΤΑΜΟΣ και ΠΟΤΙΣΤΙΚΟ ΡΕΜΑ. Τόσο ο Ερυθροπόταμος όσο και το Ποτιστικό Ρέμα είναι δύο παραπόταμοι του Έβρου. Ο μεν πρώ­τος συμβάλλει στο κυρίως ποτάμι στο ύψος της πόλης του Διδυμο­τείχου και το δεύτερο και μικρότερο συμβάλει 16 χλμ. νοτιότερα, στην περιοχή του χωριού Μάνδρα που βρίσκεται 10 χλμ. βόρεια της κωμόπολης του Σουφλίου. Η περιοχή εφαρμογής του σχεδίου και επίτευξης εδαφικών τετελεσμένων είναι πολύ προσεκτικά επι­λεγμένη. Συνεπώς, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης από ελληνικής πλευράς.

Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από το γεγονός ότι το σχέδιο αποκαλύφθηκε και να καταλήξουμε σε αφελή συμπεράσματα ότι δηλαδή ο κίνδυνος εξέλιπε. Οι τουρκικές επιθετικές ενέργειες χα­ρακτηρίζονται πάντα από το ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΟ και ΜΑΚΡΟΠΝΟΟ του σχεδιασμού τους. Η κατάληψη της Βόρειας Κύπρου δεν θα πρέπει να φεύγει ποτέ από το μυαλό μας. Ο σχεδιασμός της επιχείρησης έγινε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η δε ελληνική πλευρά το αντιλήφθηκε και έλαβε τα προσήκοντα μέ­τρα, με την αποστολή μιας ελληνικής μεραρχίας στη Μεγαλόνησο. Κάποιοι, στη συνέχεια, με την πάροδο των ετών θεώρησαν ότι τα τουρκικά σχέδια έπαψαν να υπάρχουν επειδή απλώς πέρασε μια και πλέον δεκαετία. Δυστυχώς διαψεύστηκαν οδυνηρά και το τίμη­μα το πληρώνει μέχρι σήμερα η Μεγαλόνησος, αλλά και ο Ελληνι­σμός γενικότερα. Η επιλογή της περιοχής εφαρμογής του σχεδίου θα πρέπει να μας ανησυχήσει ιδιαίτερα και θα πρέπει να προβού­με, ως χώρα, σε σοβαρότατες ενέργειες ανατροπής των λόγων επιλογής της συγκεκριμένης περιοχής. Παρακάτω θα προσπαθή­σουμε να παρουσιάσουμε τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο Βόρειος Έβρος για επιθετική ενέργεια από τουρκικής πλευράς.

-Τα γεωγραφικά δεδομένα. Είναι γνωστό ότι το γεωγραφικό σχήμα της Θράκης προσομοιάζει με οριζοντιωμένο ανθρώπινο πόδι με το πέλμα προς τα πάνω. Ο νομός Έβρου αποτελεί σχηματι­κά το κάτω άκρο του ποδιού. Μελετώντας προσεκτικότερα το χάρ­τη, διαπιστώνουμε ότι βόρεια της κωμόπολης του Σουφλίου, στο ύψος της νοητής γραμμής χωριό Μάνδρα-χωριό Μικρό Δέρειο, το σχήμα στενεύει δημιουργώντας μια καμάρα όπως η αντίστοιχη στο ανθρώπινο πέλμα. Σε αυτό ακριβώς το ύψος, η νοητή γραμμή από τα ελληνοτουρκικά μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα είναι μό­λις 20 χλμ. Με άλλα λόγια, ένα σύγχρονο πυροβόλο (π.χ. το τουρ­κικό αυτοκινούμενο Firtina διαμετρήματος 155 χλστ.) ταγμένο σε απόσταση 10 χλμ. από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και έχοντας μέγιστο βεληνεκές 40 χλμ., μπορεί άνετα να προσβάλει όλο το βάθος της εκεί ελληνικής επικράτειας. Αυτός ο στενός «λαιμός» του νομού Έβρου είναι γνωστός στους στρατιωτικούς κύκλους ως «η αμυντική τοποθεσία του Ποτιστικού Ρέματος», για αντίπαλο που κινείται από Βορρά προς Νότο ή αντίστροφα. Η αμυντική το­ποθεσία οφείλει το όνομά της σε ένα χείμαρρο, το Ποτιστικό Ρέμα, που διατρέχει την περιοχή με γενική κατεύθυνση από τα δυτικά προς τα ανατολικά και συμβάλλει στον ποταμό ‘Έβρο στο ύψος του χωριού Μάνδρα. Με άλλα λόγια, ο στενός αυτός «λαιμός» με ημι­ορεινό και λοφώδες, μέτρια δασωμένο έδαφος, προσφέρεται για άμυνα από Βορρά προς Νότο και αντίστροφα, αλλά όχι για άμυνα από Ανατολή προς Δύση και αντίστροφα. Συνεπώς, αντίπαλος επιτιθέμενος από τα ανατολικά πρέπει να διασχίσει μόλις 20 χλμ. (στην ευθεία) για να φτάσει στα βουλγαρικά σύνορα και να απο­κόψει τον βόρειο Έβρο, Στη συνέχεια μπορεί να εκμεταλλευτεί τη γεωμορφολογία και να αντιτάξει σθεναρή άμυνα σε όποιον επιτί­θεται από το Νότο για ανακαταλάβει την περιοχή.

-Οι συγκοινωνιακές υποδομές. Ο νομός Έβρου διασχίζεται από τρεις βασικούς συγκοινωνιακούς άξονες. Ο πρώτος είναι η Εγνατία Οδός, ο πλέον σημαντικός εθνικός δρόμος με διατομή δύο κυρίων λωρίδων και βοηθητικής λωρίδας κυκλοφορία, ανά κατεύθυνση. Διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα από την Ηγουμενίτσα μέχρι τη Θεσσαλονίκη και από εκεί μέχρι τους Κήπους του Έβρου. Αποτελεί σημαντικότατο και κρισιμότατο εθνικό άξονα, ο οποίος από στρατιωτικής άποψης επιτρέπει την ταχεία οδική μεταφορά δυνάμεων από δυτικά προς τα ανατολικά (και αντίστροφα). Στο νομό Έβρου η Εγνατία εισέρχεται από δυτικά, στο ύψος του χωριού Μέστη και φτάνει ανατολικά μέχρι το χωριό Κήποι, όπου το ομώνυμο τελωνείο και η πύλη εισόδου-εξόδου προς και από τη γείτονα χώρα. Το συνολικό μήκος Εγνατίας εντός του νομού Έβρου, δηλαδή της διαδρομής Μέστη-Κήποι, ανέρχεται σε 69 χλμ. Κάθετος τnς Εγνατίας, στο ύψος του χωρίου Αρδάνιο (πριν τους Kήπους) είναι ο οδικός άξονας Αρδάνιο-Ορμένιο (ελληνο- βουλγαρικά σύνορα), μήκους 124 χλμ. Ο δρόμος κινείται σε με­γάλο μήκος σχεδόν παράλληλα με τον ποταμό Έβρο. Είναι διατο­μής μιας λωρίδας κυκλοφορίας συν μιας βοηθητικής λωρίδας ανά κατεύθυνση. Αποτελεί τον κύριο οδικό άξονα της περιοχής και απ’ αυτόν διεξάγονται σχεδόν όλες οι οδικές μεταφορές από Βορρά προς Νότο και αντίστροφα. Μέγιστο μειονέκτημα του δρόμου από στρατιωτικής πλευράς είναι η εγγύτητα της χάραξης του με την παρέβρια περιοχή. Σε περίοδο επιχειρήσεων είναι πλήρως εκτε­θειμένος στα πυρά του εξ Ανατολών αντιπάλου και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Σχεδόν παράλληλα με τον οδικό άξονα κινείται και η σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολη-Ορμένιο, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της κινείται παράλληλα με τον κάθετο οδικό άξονα και μάλιστα ανατολικότερα και εγγύτερα προς τον ποταμό. Δεν είναι άλλωστε λίγα τα σημεία που κινείται δίπλα στο ποτάμι και γι αυτό συμβαίνει το απαράδεκτο φαινόμενο να κατακλύζεται από νερά και διακόπτεται συχνά η σιδηροδρομική συγκοινωνία λόγω των πλημμυρών του ποταμού. Δυστυχώς, η ίδια η σιδηροδρομική γραμμή χρησιμοποιείται, ως ένα βαθμό, ως τεχνητό ανάχωμα (π,χ. στο χωριό Πραγγί) για μην πλημμυρίζουν οικισμοί.

Από τα παραπάνω καθίσταται προφανές ότι ο νομός Έβρου συνδέεται συγκοινωνιακά με την υπόλοιπη Ελλάδα και εξυπηρε­τείται με μόλις τρεις συγκοινωνιακούς άξονες: την Εγνατία οδό, τον κάθετο οδικό άξονα Αρδάνιο-Ορμένιο και τη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρούπολης-Ορμένιου Δυστυχώς, η μεν χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής είναι πολύ παλιά και επηρεάζεται από τις πλημμύρες του ποταμού, ο δε κάθετος οδι­κός άξονας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Προφανώς, το ελληνικό κράτος έχει άλλες προτεραιότητες και ιεραρχεί πολύ χαμηλά την ανάπτυξη της εθνικά ευαίσθητης αυτής ακριτικής περιοχής. Ευτυ­χώς, πρόσφατα ολοκληρώθηκε η Εγνατία οδός και έτσι η Βόρεια Ελλάδα απέκτησε άριστη οδική σύνδεση κατά τον διαμήκη άξονα Ηγουμενίτσα-Θεσσαλονίκη-Κήποι. Σε περίοδο επιχειρήσεων, οι δύο άξονες που εξυπηρετούν κάθετα την περιοχή του Έβρου, δη­λαδή η σιδηροδρομική γραμμή και ο κάθετος οδικός άξονας, καθί­στανται επιχειρησιακά ανεκμετάλλευτοι λόγω της εγγύτητάς τους με το ποτάμι και την όριο γραμμή. Είναι προφανές ότι εφόδια και δυνάμεις δεν μπορούν να μεταφέρονται παράλληλα με τα σύνορα και σε απόσταση μόλις λίγων εκατοντάδων μέτρων ή λίγων χιλιο­μέτρων απ’ αυτά. Μια προσεκτική ματιά στο χάρτη μας επιτρέπει να αντιληφθούμε ότι σε περίπτωση επιχειρήσεων η μόνη ελπίδα επι­κοινωνία του βορείου Έβρου με την υπόλοιπη Ελλάδα αποτελεί ο ορεινός, οφιοειδής και δύσκολος επαρχιακός δρόμος Σάπες- Ροδόπης-Μέγα Δέρειο-Μικρό Δέρειο και από εκεί προς Διδυμότειχο ή Ορεστιάδα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα του 2010, αυτός ο ορεινός δρόμος αποτελεί τη μόνη αρτηρία ζωής για τον βόρειο Έβρο, σε περίοδο επιχειρήσεων.

-Η μουσουλμανική μειονότητα. Στα δύο παραπάνω προβλήμα­τα δηλαδή στις ελλιπείς συγκοινωνιακές υποδομές και συνδέσεις και στα δύσκολα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, έρχεται να προστε­θεί ένα ακόμη κρίσιμο πρόβλημα. Στο μέσον τns απόστασης του ορεινού επαρχιακού δρόμου Σάπες-Διδυμότειχο ή Ορεστιάδα και μάλιστα στην περιοχή που στενεύει η ελληνική επικράτεια (μόλις 20 χλμ. πλάτος, από τα ελληνοτουρκικά μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα) υπάρχει ένα σύμπλεγμα χωριών που κατοικούνται σχεδόν αποκλειστικά από μουσουλμάνους τns μειονότητας. Τα χωριά αυτά είναι το Μεγάλο και το Μικρό Δέρειο, ο Πετρόλοφος, η Σιδηρώ, η Ρούσσα, το Γονικό, το Άνω και Κάτω Μικράκιο, ο Κισσόs, το Σιδηροχώρι, τα Ουράνια και η Αγριάνη. Τους τελευταίους μήνες έλαβε μεγάλη δημοσιότητα το γεγονός τns μετάθεσης μιας νεαρής Eλληνίδας δασκάλας από το δημοτικό σχολείο του Μεγά­λου Δερείου στη Θεσσαλονίκη γιατί, όπως φαίνεται, μάθαινε στα παιδιά της μειονότητας την ελληνική Ιστορία και τον ελληνικό πο­λιτισμό. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πολύ μεγάλη μερίδα των μουσουλμάνων της περιοχής είναι Πομάκοι που «τσουβαλιάζονται» από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τους υπολοίπους ομοθρήσκους τους και μαθαίνουν υποχρεωτικά την τουρκική γλώσσα. Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου έπεσε θύμα τns μετάθεσns τnς ειδικής γραμματέως για θέματα μειονοτικών σχολείων, την κ. Δραγώνα (ιδεολογικά ομογάλακτης με την κ. Ρεπούση, τη γνωστή συγγραφέα του βιβλίου Ιστορίας), επειδή για πέντε χρό­νια υποστήριζε έμπρακτα πως οι Πομάκοι αισθάνονται Έλληνες και δεν πρέπει να αφήνονται έρμαια στις ορέξεις των κύκλων του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής. Δυστυχώς, το σύμπλεγμα των χωριών αυτών είναι το πλησιέστερο προς τα ελληνοτουρκι­κά σύνορα, και κατοικείται από σχεδόν συμπαγή μουσουλμανικό πληθυσμό, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σ’ αυτή την επιχειρησιακά ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή. Το σχέδιο «Βαριά» ασφαλώς και προέβλεπε κατάλληλη διαχείριση των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης με τη διάθεση εικόνων τουρκικών στρατευμάτων που εισέρχονται σε ελληνικά χωριά και γίνονται αντικείμενα θερ­μής υποδοχής από αμάχους και παιδιά που ανεμίζουν τουρκικές σημαίες. Ο νοών νοείτω.

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ

Οι Τούρκοι ποτέ δεν σχεδιάζουν πρόσκαιρα. Επιλέγουν προσε­κτικά σκοπούς και στόχους και ενεργούν επίμονα και διαχρονικά για την ευόδωσή τους. Η συνεχής επιδίωξη ευόδωσης των σκο­πών του σχεδίου «Βαριά» υλοποιείται με δύο άξονες ενεργειών. Ο πρώτος αφορά τη συνεχή εξοπλιστική προσπάθεια απόκτησης εξειδικευμένων μέσων ζεύξης υδατίνων κωλυμάτων, γεφύρωσης ρεμάτων τάφρων χειμάρρων κ.λπ καθώς και η απόκτηση μέσων διάσπασης ναρκοπεδίων. Ο δεύτερος άξονας αφορά την προσπά­θεια προσεταιρισμού της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας και της καλλιέργειας σ’ αυτήν τουρκικής συνείδησης. Παρακάτω αναλύουμε με συντομία αυτούς τους άξονες ενεργειών.

-Η συνεχής τουρκική εξοπλιστική προσπάθεια. Τον Ιανουάριο του 2007, το τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικών Βιομηχανιών (SSM) ανέθεσε στην τουρκική εταιρεία FNSS Savunma Sistemleri σύμβαση ύψους 130,8 εκατ. δολαρίων για τη προμήθεια 52 οχημάτων-φορέων σχεδιών εφόδου, βασισμένων στην πλατφόρμα του τουρκικού ΤΟΜΠ (Τεθωρακισμένου Οχήματος Μεταφοράς Πεζικού), τύπου PARS, έκδοσης 8×8, της ίδιας εταιρείας. Η τεχνι­κή πρόταση της FNSS περιλαμβάνει υπερκατασκευή που βασίζεται σε όχημα τύπου Μ3, κατασκευής της πρώην γερμανικής εταιρεί­ας EWK που σήμερα ανήκει στον όμιλο της αμερικανικής General Dynamics European Land Systems. Τα οχήματα M3 έχουν σχεδι­αστεί για να μετατρέπονται ταχύτατα σε σχεδίες, οι οποίες ενώ­νονται μεταξύ τους δημιουργώντας πλωτές γέφυρες. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οκτώ οχήματα, με τρία άτομα πλήρωμα το καθέ­να, κατασκευάζουν γέφυρα 100 μ. σε 15 λεπτά! Τα 52 τουρκικά οχήματα θα συγκροτήσουν τέσσερις συλλογές των 12 οχημάτων με ικανότητα γεφύρωσης 150 μ. η κάθε μία, καθώς και μία εκπαιδευτική συλλογή των τεσσάρων οχημάτων. Κάθε συλλογή μήκους 150 μ. μπορεί να αναπτυχθεί σε χρόνο 6 έως 12 λεπτών! Η σπονδυλωτή (modular) σχεδίαση επιτρέπει στα οχήματα να χρη­σιμοποιηθούν εκτός από την κατασκευή, πλωτών γεφυρών και ως πορθμεία. Συγκεκριμένα, δύο οχήματα-σχεδίες, συζευγμένα μεταξύ τους, σχηματίζουν πορθμείο που μπορεί να μεταφέρει ένα βαρύ άρμα μάχης, ενώ τρία συζευγμένα μεταξύ τους μεταφέρουν δύο βαριά άρματα μάχη5. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες πληροφορίες, το εν λόγω πρόγραμμα πρόκειται να ολοκληρωθεί εντ05 του 2013.

Το Τουρκικό Μηχανικό εδώ και αρκετά χρόνια διαθέτει δύο τύπους πλωτών ταχέως αναπτυσσόμενων γεφυρών. Συγκεκριμέ­να, οι Τούρκοι διαθέτουν οκτώ συλλογές πλωτών γεφυρών τnς εταιρείας EWK, των 250 μ. η κάθε μια, καθώς και έξι συλλογές πλωτών γεφυρών RIBBON, αμερικανικής προέλευσης. Οι γέφυρες EWK και RIBBON είναι σχεδόν πανομοιότυπες και εναλλάξιμες μεταξύ τους. Συνεπώς, οι γείτονες ήδη διαθέτουν πολλά και αξιόλογα πλωτά μέσα ζεύξης υδάτινων κωλυμάτων και αυτά που επιπλέον αποκτούν είναι ηροφανέ5 ότι ανησυχούν ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά.

Τον Νοέμβριο του 2008 οι Τούρκοι ανακοίνωσαν την απόφαση προμήθειας 36 γεφυροφόρων αρμάτων τύπου Leguan (τα πρώ­τα έξι κατασκευασμένα στη Γερμανία και τα υπόλοιπα 30 στην Τουρκία στο στρατιωτικό εργοστάσιο του Kayuseri). Οι γέφυρες Leguan είναι κλάσεως 70 τόνων, αναπτύσσονται «συρταρωτά» και γεφυρώνουν ανοίγματα μέχρι και 24 μ. Γεφυροφόρα άρματα Leguan διαθέτουν λίγες χώρες στον κόσμο και η Ελλάδα διαθέτει μόλις οκτώ επί σκάφους Leopard 1GR. Η Τουρκία προμηθεύεται 36 άρματα έναντι 48 υπαρχόντων σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο! To Leguan έχει δυνατότητα γεφύρωσης κωλυμάτων μήκου5 28 μ. ανά άρμα σε χρόνο μόλις πέντε λεπτών!

Τον Απρίλιο του 2010 έγινε γνωστή μια ακόμη τουρκική εξει­δικευμένη προμήθεια. Οι γείτονες προμηθεύονται 56 άρματα μηχανικής διάσπασης ναρκοπεδίων KEILER με συστήματα τύπο ανέμης, σε σκάφη αρμάτων LEOPARD 2Α4, κόστους 1 εκατ. ευρώ ανά άρμα. Στην τιμή μονάδας συμπεριλαμβάνεται η αγορά του μεταχειρισμένου άρματος, η εργοστασιακή αξιοποίηση και η διασκευή του σε άρμα διάσπασης ναρκοπεδίου.

Οι τουρκικές προμήθειες εξειδικευμένων μέσων μηχανικού αξίας πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, σε πρωτοφα­νείς ποσότητες, προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία. Ο Τουρκικός Στρατός προμηθεύεται αυτά τα μέσα για να μπορεί να ζεύξει υδά­τινα κωλύματα, όπως ο ποταμός Έβρος. Ο συνδυασμός της προ­μήθειας μέσων ζεύξης ποταμών, με την απόκτηση γεφυροφόρων αρμάτων τα οποία γεφυρώνουν ρέματα, χείμαρρους, κανάλια, αποστραγγιστικές και αντιαρματικές τάφρους «φωτογραφίζει» την περιοχή του Έβρου που διαθέτει τέτοια εδαφικά χαρακτηριστικά.

-Η συνεχής προσπάθεια πλήρους ελέγχου της μειονότητας. Η ιστορία της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου επανέφερε στη δημοσιό­τητα το ζήτημα των άοκνων προσπαθειών του κακόπιστου γείτονα για τον έλεγχο και την ποδηγέτηση των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης με τις συντονισμένες ενέργειες του τουρκικού προ­ξενείου Κομοτηνής. Στα μέσα Μαΐου ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν επισκέφθηκε την Αθήνα επικεφαλής κλιμακίου δέκα υπουργών! Μπορούμε να φανταστούμε την ατζέντα συνομιλιών π.χ. των Τούρκων υπουργών Εξωτερικών (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) ή Άμυνας (μείωσης της έντασης στο Αιγαίο – σύμ­φωνα με την τουρκική εκδοχή) ή Ενέργειας (ζητήματα αγωγών). Δεν μπορούμε, όμως, να αντιληφθούμε την ατζέντα (παρεμπιπτό­ντως δεν ανακοινώθηκε τίποτα σχετικό από ελληνικής πλευράς) του Τούρκου υπουργού Παιδείας. Προφανής σκοπός του, η προώ­θηση της εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων, όπως την εννοεί η Άγκυρα, στο πλαίσιο της διαχρονικής προσπάθειας ενστάλαξης τουρκικής εθνικής συνείδησης.

TΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΒΡΟΥ

Τα στοιχεία που αποκάλυψε η εφημερίδα Taraf μας επιτρέπουν να συμπληρώσουμε το παζλ των καθαρά στρατιωτικών ενεργει­ών. Ως περιοχές που θα δεχθούν την κρούση (σε παρένθεση οι χρησιμοποιούμενες από το σχέδιο ονομασίες) προσδιορίζονται ο Άνω Βόρειος Έβρος (Yuksek Kuzey Meric) και η περιοχή μεταξύ Ερυθροπόταμου (Kizildere) και Ποτιστικού Ρέματος (Suluca Dere). Οι Έλληνες αναλυτές θεωρούν (και σωστά) ότι η τουρκική εκδοχή της «περιοχής του Άνω Βόρειου Έβρου» ταυτίζεται με την περιοχή που οι Έλληνες επιτελείς αποκαλούν «Τρίγωνο του Έβρου».

Έτσι προσδιορίζεται η ελληνική επικράτεια βορείως του ποταμού Άρδα, τns οποίας το γεωγραφικό σχήμα μοιάζει με τρίγωνο, με βάση του τον ίδιο τον Άρδα, αριστερή πλευρά τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και δεξιά πλευρά τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Δυστυ­χώς, στη συγκεκριμένη περιοχή, με ειδική πρόνοια τns Συνθήκης τns Λοζάνης, του 1923, τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας δεν ταυτί­ζονται με τον μέσο ρου του ποταμού Έβρου, όπως στην υπόλοιπη οριογραμμή, αλλά είναι χερσαία. Πρόκειται για το περίφημο προ­γεφύρωμα του Κάραγατς που προβλέφθηκε για να καλύπτει την τουρκική πόλη της Αδριανούπολης, η οποία είναι χτισμένη στις όχθες του Έβρου. Συνεπώς στην περιοχή εκείνη η Τουρκία έχει χερσαία σύνορα, μήκους 12 περίπου χλμ. με την Ελλάδα. Η δε ανάληψη μιας επιθετικής ενέργειας στην περιοχή δεν προϋποθέτει τη βιαία διάβαση του Έβρου, αφού το ποτάμι βρίσκεται ήδη πίσω τους και είναι γεφυρωμένο με δύο σταθερές γέφυρες. Στην ελλη­νική περιοχή αμύνεται η Τακτική Διοίκηση του 21ου (Μηχανοκίνη­του) Συντάγματος Πεζικού (ΤΔ/21 ΣΠ) με το αριστερό του πλευρό να ακουμπά στη βουλγαρική μεθόριο, στα νώτα του να βρίσκεται πάλι η Βουλγαρία και στο δεξί του πλευρό ο ποταμός Άρδας που το διαχωρίζει από τις υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις. Στον βόρειο Έβρο μέχρι περίπου και την περιοχή του Διδυμοτείχου, αμύνεται η XXVI Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού (XVI Μ/Κ ΜΠ) αποτελού­μενη από τι s 3η και 30ή Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες και τη ΤΔ/21 ΣΠ. Εφεδρεία στην περιοχή αποτελεί η XXI Τεθωρακισμένη Ταξι­αρχία, η οποία θα πρέπει να προωθηθεί από την περιοχή Κομοτηνής, όπου και στρατοπεδεύει, μέσα από το ορεινό δρομολόγιο Σάπες-Μέγα Δέρειο-Ορεστιάδα. Οι παραπάνω ελληνικές δυνά­μεις (πλην τns τεθωρακισμένης ταξιαρχίας) διατάσσονται αμυντι­κά κατά μήκος του Έβρου και φυσικά δεν μπορούν να «εγκατα­λείψουν» την τοποθεσία τους για να ενισχύσουν την περιοχή που δέχεται επίθεση, γιατί απλούστατα θα αφήσουν κενό στην ελληνι­κή διάταξη. Μόνο οι εφεδρεία τους μπορούν να αναδιαταχθούν σε άλλο τομέα. Συνεπώς, κύρια δύναμη οργανωμένης ελληνικής αντίδρασης αποτελεί μόνο η XXI Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, εφό­σον τα καταφέρει να μετακινηθεί από την Κομοτηνή, από το ορεινό δρομολόγιο, στην περιοχή δυτικά τns Ορεστιάδας. Αντίπαλοι τnς στην προσπάθεια αυτή θα είναι η κακή χάραξη, η στενότητα και η ποιότητα του δρόμου, η δράση της Τουρκικής Αεροπορίας και του τουρκικού πυροβολικού (κυρίως του πυραυλικού), η δράση των τουρκικών δυνάμεων καταδρομών που θα έχουν διεισδύσει στην περιοχή, και η δράση τυχόν άτακτων του μειονοτικού στοιχεί­ου, αν η προσπάθεια προσεταιρισμού τους από την Άγκυρα έχει σε κάποιο βαθμό ευοδωθεί. Οι πολλές επιλογές του αντιπάλου μάς προϊδεάζουν για την έκβαση του αποτελέσματος. Οι Τούρκοι, ενεργώντας με δύο ενισχυμένες μηχανοκίνητες ταξιαρχίες στον τομέα του Κάραγατς, είναι λογικό να μπορέσουν να διασπάσουν την αμυντική γραμμή του ενός και μόνου ελληνικού συντάγματος. Πίσω τους θα ακολουθεί ως εφεδρεία μια ακόμη τουλάχιστον τα­ξιαρχία. Σύντομα αναμένεται να «πλημμυρίσουν» το Τρίγωνο του Έβρου και στη συνέχεια να στραφούν νότια απειλώντας τα πλευρά και τα νώτα του συνόλου της XXVI Μ/Κ ΜΠ. Η όλη τους ενέργεια θα εξελίσσεται υπό την προστασία της Αεροπορίας τους και με την παροχή υποστήριξης τεραστίου όγκου πυρός πυροβολικού κάθε διαμετρήματος, που ταγμένο στην περιοχή της Αδριανούπολης θα καλύπτει όλο σχεδόν το βάθος της ελληνικής επικράτειας που στην περιοχή εκείνη κυμαίνεται από 30 έως 40 χλμ. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 10 Μοίρες Πυροβολικού (240 σωλήνες) θα παρά­σχουν πυρά άμεσης και γενικής υποστήριξης.

Η ελληνική διοίκηση λίγα θα μπορεί να κάνει. Νοτιότερα, αλλά ταυτόχρονα και με περισσότερες δυνάμεις, θα διεξάγεται επιχεί­ρηση βιαίας διάβασης του ποταμού Έβρου στην περιοχή μεταξύ Ερυθροπόταμου και Ποτιστικού Ρέματος. Εκεί αμύνεται η 50ή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού με τις μονάδες της «απλωμέ­νες» στη μεθόριο και με λίγες σχετικά εφεδρείες, θα δεχθεί την κύρια κρούση δύο μηχανοκίνητων ή τεθωρακισμένων ταξιαρχιών που θα ακολουθούνται τουλάχιστον από άλλες δύο, σε δεύτερο κύμα. Η ενέργεια τους θα συνδυάζεται με καταδρομικές ενέργειες και αεροκίνητες επιχειρήσεις στα μετόπισθεν, εκεί που διαβιεί η μουσουλμανική μειονότητα. Και εδώ η δράση της Τουρκικής Αε­ροπορίας αλλά και του πυροβολικού θα είναι μαζικότατη και θα καλύπτει και πάλι όλο το βάθος των μόλις 20 χλμ. της ελληνικής επικράτειας.

Οι τουρκικές δυνάμεις που ήδη σταθμεύουν στην Ανατολική Θράκη είναι επαρκέστατες αριθμητικά και ποιοτικά, για να υλο­ποιήσουν το σχέδιο «Βαριά». Φυσικά, η μεταφορά ενισχύσεων από τη Μικρά Ασία όχι μόνο δεν θα πρέπει να αποκλείεται, αλλά θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη για συγκεκριμένα οπλικά μέσα (π.χ, πυραυλικό πυροβολικό).

Στην Ανατολική Θράκη εδρεύει η 1η Τουρκική Στρατιά με έδρα το Σελιμιγιέ στην Κωνσταντινούπολη. Σε αυτήν ανήκουν τρία Σώ­ματα Στρατού: το 2ο, το 3ο και το 5ο που απέναντι τους έχουν μόνο το ελληνικό Δ’ Σώμα Στρατού, Το 2ο Σώμα Στρατού εδρεύει στην Καλλίπολη (Gelibolu) στην ομώνυμη Χερσόνησο στης Καλ­λίπολης και είναι προσανατολισμένο έναντι της νότιας περιοχής του Έβρου, όπου και ο τομέας της ελληνικής XXII Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (XII Μ/Κ ΜΠ). Διαθέτει τέσσερις ταξιαρχίες, εκ των οποίων οι τρεις μηχανοκίνητες (την 4η, την 8η και τη 18η Ταξιαρχίες) και την 95η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, το 102ο Σύ­νταγμα Πυροβολικού και ένα Σύνταγμα Μηχανικού που ιδρύθη­κε μόλις το 2006! Το 5ο Σώμα Στρατού εδρεύει στην Τυρολόη (Corlu). Διαθέτει τέσσερις ταξιαρχίες, εκ των οποίων οι τρεις μηχανοκίνητες (τη 54η, τη 55η και τη 65η Ταξιαρχία) και την 3η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, το 105ο Σύνταγμα Πυροβολικού και ένα Σύνταγμα Μηχανικού (5ο) που και αυτό ιδρύθηκε το 2006. Το 3ο Σώμα Στρατού, με έδρα το Σισλί της Κωνσταντινούπολης, αποτελεί την εφεδρεία της Στρατιάς και διαθέτει την 23η Μηχανο­ποιημένη Μεραρχία πεζικού και τη 52η Τεθωρακισμένη Μεραρχία. Η τελευταία αποτελείται από δύο τεθωρακισμένες ταξιαρχίες (την 1 η και 2η) και την 66η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία. Η 23η Μεραρχία αποτελεί μια ειδικά εκπαιδευμένη δύναμη καταστολής εξεγέρσε­ων (για το εσωτερικό) και δύναμη κατοχής (για το εξωτερικό). Δι­αθέτει τρία οργανικά Συντάγματα (το 6ο, το 23ο και το 47ο). Την κρούση σύμφωνα με το σχέδιο «Βαριά» είναι προφανές ότι την αναλαμβάνει το 5ο Σώμα Στρατού, που είναι προσανατολισμένο στο βόρειο τμήμα του νομού Έβρου. Στην επιθετική του προσπά­θεια θα ενισχυθεί με μία έως δύο ταξιαρχίες του 3ου Σώματος Στρατού. Tις επιθετικές ενέργειες θα εκτελέσουν ανά ζεύγη μη­χανοκίνητες ή τεθωρακισμένες ταξιαρχίες, σε δύο διαφορετικές περιοχές: προγεφύρωμα Κάραγστς και περιοχή μεταξύ Ερυθροποτάμου και Ποτιστικού Ρέματος. Οι ενέργειες θα εκδηλωθούν με τέτοιο τρόπο ώστε οι ελληνικές δυνάμεις να μην μπορέσουν να αντιληφθούν σε ποια περιοχή εκδηλώνεται κυρία προσπάθεια. Οι περιοχές επιθέσεως και τα σημεία ζεύξης θα δεχτούν καταιγισμό πυρών πυροβολικού σε μεγάλο βάθος. Κάθε τουρκική ταξιαρχία διαθέτει δύο αυτοκινούμενες μοίρες πυροβολικού των 155 χλστ., τα περισσότερα από τα οποία είναι υπερσύγχρονα Firtina, βελη­νεκούς 40 χλμ. Οι μοίρες αυτές θα ενισχύονται από τα πυρά των μοιρών πυροβολικού των ταξιαρχιών που ακολουθούν σε δεύτε­ρο κύμα. Σε κάθε σημείο επίθεσης ή ζεύξης θα ενεργεί μία ταξι­αρχία σε πρώτο και μία σε δεύτερο κλιμάκιο. Συνολικά, πέντε έως έξι ταξιαρχίες θα επιτεθούν δυτικά. Αυτές θα ακολουθούνται από το υπόλοιπο 3ο Σώμα Στρατού που αποτελεί την εφεδρεία της 1ης Τουρκικής Στρατιάς. Το 2ο Τουρκικό Σώμα Στρατού θα διαταχθεί απέναντι από την ελληνική XXII Μ/Κ ΜΠ για να αγκιστρώσει το σύνολο των δυνάμεών της στον τομέα, καθώς και την XXIII Τε­θωρακισμένη Ταξιαρχία, που αποτελεί και την κύρια εφεδρεία που σταθμεύει στην περιοχή.

Το σύνολο των δυνάμεων που διοικεί η 1η Τουρκική Στρατιά, θα προσπαθήσουν να το σταματήσουν οι δυνάμεις του ελληνικού Δ’ Σώματος Στρατού. Το Δ’ Σώμα Στρατού σήμερα διαθέτει αμυντικά διατεταγμένες την XXII Μ/Κ ΜΠ στο νότιο Έβρο. με τις 31 η και 7π Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες, την 50ή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία στον Κεντρικό Έβρο και την XVI Μ/Κ ΜΠ στον βόρειο Έβρο με τη 30ή και 3η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία και την ΤΔ/21 ΣΠ. Εφεδρεία του Δ’ Σώματος είναι η XX Τεθωρακισμένη Μεραρχία με τις XXI, XXIII και XXV Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες. Οι εμπρός δυνάμεις, δηλαδή οι πέντε μηχανοκίνητες ταξιαρχίες και το σύνταγμα πεζικού που είναι διατεταγμένες αμυντικά σε όλο το μήκος του ποταμού, δεν μπορούν να μετακινηθούν για να ενισχύσουν τον αγώνα σε άλλα σημεία του μετώπου. Την αποστολή της ενίσχυσης και της εξαπό­λυσης αντεπιθέσεων θα την αναλάβουν σε δεύτερο χρόνο οι τρεις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες της XX Τεθωρακισμένης Μεραρχίας και σε τρίτο χρόνο το σύνολο των εφεδρειών της 1ns Στρατιάς, δηλαδή η II Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού (II Μ/Κ ΜΠ) με τις 33η και 34η Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες και την XXIV Τεθωρακι­σμένη Ταξιαρχία.

Όλες οι τουρκικές ταξιαρχίες διαθέτουν έως και 50% επιπλέ­ον μαχητική ισχύ από κάθε ελληνική. Διαθέτουν δύο τουλάχιστον επιλαρχίες αρμάτων και δύο έως τρία μηχανοκίνητα τάγματα πε­ζικού. Επίσης, διαθέτουν δύο μοίρες αυτοκινούμενου πυροβολι­κού των 24 πυροβόλων, που από το 2011, θα είναι όλα σχεδόν υπερσύγχρονα Firtina. Κάθε ελληνική ταξιαρχία διαθέτει μόλις μία μοίρα αυτοκινούμενου πυροβολικού με 18 πυροβόλα Μ109, ενώ υπάρχουν σήμερα και μοίρε5 των 12 πυροβόλων! Ευτυχώς, σχετικά σύντομα, η κατάσταση θα βελτιωθεί δραματικά με την προ­μήθεια από τα γερμανικά αποθέματα και ένταξη σε υπηρεσία των 223 M109A3GEA2. Τέλος, οι ελληνικές τεθωρακισμένες ταξι­αρχίες διαθέτουν δύο επιλαρχίες και ένα μόλις μηχανοκίνητο τάγ­μα έναντι δύο επιλαρχιών και δύο μηχανοκινήτων ταγμάτων που διαθέτουν οι τουρκικές τεθωρακισμένες ταξιαρχίες. Επιπλέον, τα περισσότερα τουρκικά μηχανοκίνητα τάγματα εξοπλίζονται με TOMA YPR-765 AIFVX που φέρουν πυροβόλο 25 χλστ. ενώ τα ελληνικά τάγματα μηχανοκίνητου πεζικού εξοπλίζονται με TOM Π Μ113Α2 που φέρουν πολυβόλο 12,7 χλστ. (0,50’’).

Συμπερασματικά, η πραγματική αναλογία ισχύος θα πρέπει να υπολογίζεται τουλάχιστον σε 2:1. Στα σημεία των επιθέσεων η αναλογία ισχύος θα κυμανθεί απηό 6:1 έως 10:1 στην προσπάθεια των απέναντι να «εξασφαλίσουν» την έκβαση του εγχειρήματος. Οι επιχειρήσεις επίθεσης θα υποστηριχτούν από τις οργανικές μοί­ρες πυροβολικού των τουρκικών ταξιαρχιών που όλες θα έχουν προωθηθεί, αλλά και από το πυροβολικό των τριών Σωμάτων Στρατού. Κάθε Σώμα διαθέτει ένα Σύνταγμα Πυραυλικού Πυροβο­λικού. Επιπλέον του πυροβολικού που σταθμεύει στην Ανατολική Θράκη θα προωθηθούν από τη Μικρά Ασία ειδικές μονάδες, όπως η 58η Ταξιαρχία Πυροβολικού εξοπλισμένη με 36 εκτοξευτές και 150 πυραύλους Yildirim (βεληνεκούς 250-300 χλμ.) που εδρεύ­ει στο Πολατλί (κοντά στην Άγκυρα). Η εν λόγω ταξιαρχία συχνά αναπτύσσεται στη ζώνη ευθύνης της 1ης Τουρκικής Στρατιάς και εκτελεί ασκήσεις. Στον τομέα της 1ns Τουρκικής Στρατιάς έχει δι­ατεθεί από τώρα και το 5ο Σύνταγμα Μηχανικού του 5ου Σώματος Στρατού, για να εξασφαλίζει υπερεπάρκεια μονάδων και μέσων μηχανικού. Υπόψη ότι από το 2006 κάθε τουρκικό Σώμα Στρατού διαθέτει ένα ανεξάρτητο Σύνταγμα Μηχανικού, αποτελούμενο από ένα τάγμα Μηχανικού Μάχης και τάγμα Γεφυροσκευής.

Η ζεύξη του ποταμού σε αρκετά σημεία, η διάνοιξη διαδρόμων στα ελληνικά ναρκοπέδια, αλλά και η καταστροφή και κατάληψη των αμυντικών έργων των εμπρός μονάδων θα πρέπει να θεω­ρείται δεδομένη. Οι Τούρκοι αποκτούν πληθώρα υπερσύγχρονων μέσων και διαθέτουν τεράστια ισχύ πυρός. Το παιγνίδι θα κριθεί στη συνέχεια από την ικανότητα της ελληνικής πλευράς να ΑΝΤΕ­ΠΙΤΕΘΕΙ όταν οι άλλοι θα έχουν διεκπεραιωθεί απέναντι, αλλά δεν θα έχουν ακόμη εδραιωθεί και προχωρήσει σε μεγάλο βάθος. Η συνεχής προσθήκη αρμάτων μάχης Leopard 2Α4 (διαθέτουν ήδη 298 και συντόμως αποκτούν 41 ακόμη), η πλήρης ένταξη των 170 αναβαθμισμένων Μ60Τ SABRA και 162 εκσυγχρονισμέ­νων Leopard 1 VOLKAN που όλα αναπτύσσονται στην Ανατολι­κή Θράκη, η σταδιακή ένταξη 336 αυτοκινούμενων πυροβόλων FIRTINA «μιλούν από μόνες τους» (ήδη το σύνολο σχεδόν των 122 συστημάτων που έχουν παραχθεί έχουν αναπτυχθεί στη ζώνη επιχειρήσεων της 1ης Τουρκικής Στρατιάς).

Η τελική έκβαση του εγχειρήματος της τουρκικής πλευράς θα κριθεί από δύο κρίσιμα στοιχεία. Το πρώτο αφορά την ικανότητα των αμυνομένων στον Έβρο να «κρατήσουν» 12 έως 24 ώρες, για να προωθηθούν οι ελληνικές εφεδρείες. Το δεύτερο αφορά τη δυνατότητα προσέγγισης και ενίσχυσης της απειλούμενης περιοχής του βόρειου Έβρου.

Οι εφεδρείες που θα αναλάβουν αρχικά το εγχείρημα είναι η XX Τεθωρακισμένη Μεραρχία με τις XXI Τεθωρακι­σμένη Ταξιαρχία στην Κομοτηνή και την XXV Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία στην Ξάνθη. Η τρίτη ταξιαρχία της Μεραρχίας, η XXIII, σταθμεύει ήδη στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Σε δεύτερο χρόνο θα φτά­σει στην περιοχή το σύνολο των εφεδρειών της στρατιάς, δηλαδή η II Μ/Κ ΜΠ με την 33η Μηχανο­κίνητη Ταξιαρχία (από το Πολύκαστρο) και την 34η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία (από τα Γιαννιτσά) και την XXIV Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία (από το Λιτόχωρο). Η πρόσφατη ολοκλήρωση της Εγνατίας διευκολύνει τα μέγιστα την ταχεία προώθησή τους στην περιοχή της Θράκης.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Το αμυντικό μας πρόβλημα στον βόρειο Έβρο δεν φαίνεται να λύνεται με στρατιωτικά μόνο μέσα. Επιλύεται πρώτιστα με δύο έργα υποδομών, δι­πλού ρόλου: την άμεση κατασκευή της οδού Σάπες-Μέγα Δέρειο-Ορεστιάδα και Διδυμότειχο) και την κατασκευή φράγματος ή φραγμάτων στον Ερυ­θροπόταμο για την τήρηση στρατηγικών αποθεμά­των νερού. Ο μεν δρόμος θα επιτρέπει τη γρήγορη και σχετικά προστατευμένη, μέσα από τις σήραγγες, προσέγγιση των εφεδρειών στον βόρειο Έβρο. ” Παράλληλα, οι οδικές υποδομές θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της απομονωμένης περιοχής με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το βιοτικό επίπεδο των κάτοικων, το δε φράγμα θα συνεισφέρει στην άρδευση των εκτάσεων, στη διαχείριση των νερών σε περι­όδου πλημμυρών, στην παραγωγή (ίσως) υδροηλεκτρικής ενεργείας, αλλά κυρία στην επαύξη­ση του κωλύματος του ποταμού, όταν αυτό κριθεί επιχειρησιακά αναγκαίο. Τα δύο αυτά έργα εξαλεί­φουν σε μεγάλο βαθμό την απειλή αιφνιδιασμού αλλά και αδυναμίας μεταφοράς ενισχύσεων της ελληνικής πλευράς. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αχρήστευση στην πράξη των τουρκικών σχε­διασμών και την παραπομπή του σχεδίου «Βαριά» στο αρχείο!

Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Απο τα αναφερθέντα καθίσταται προφανές ότι η ελληνική αντίδραση θα πρέπει ουσιαστικά να εξαλείψει τους θετικούς, για την Τουρκία, παράγοντες που επιτρέπουν δυστυχώς διαχρονικά την ευόδωση των συγκεκριμένων τουρκικών επιχειρησιακών σχεδιασμών. Παρακάτω θα αναφέρουμε κάποιες προτάσεις που θα θέλαμε να «ακούσουν» οι υπεύ­θυνοι. Σχεδόν όλες υπερβαίνουν, από πλευράς αρμοδιοτήτων, το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ) που επί δεκαετίες (και ακόμη εντονότερα σή­μερα) πασχίζει σε στρατιωτικό επίπεδο, να ανατρέψει την εις βάρος μας κατάσταση.

-Κατασκευή νέου δρόμου Σάπες-Μέγα Δέρειο-Διδυμότειχο και Ορεστιάδα. Αποτελεί ύψιστη εθνική ανάγκη. Δεν χρειάζεται η κατασκευή ενός δρόμου, μεγέθους Εγνατίας. Απλά αναγκαίοι ένας κάθετος άξονας διατομής μίας κύριας και μιας βοηθητικής λωρίδας ανά κατεύθυνση με σύγχρονα γεωμετρικά χαρακτηριστικά. Στο ορεινό κομμάτι αναγκαιεί η κατασκευή δίδυμων σηράγγων για την παράκαμψη των ορεινών διαβά­σεων, αλλά και τη συντόμευση της διαδρομής, θα πρέπει να κατασκευ­αστεί ξεχωριστή σήραγγα ανά ρεύμα κυκλοφορίας, προκειμένου να μην καθίσταται εύκολη η ολική διακοπή της κυκλοφορίας με μια πετυχημένη αεροπορική προσβολή ενός στομίου σήραγγας. Επίσης, θα ήταν καλό, οι σήραγγες να απέχουν μεταξύ τους λίγες εκατοντάδες μέτρα για την απο­τροπή της ταυτόχρονης προσβολής των στομίων τους. Σήραγγες μήκους κάποιων εκατοντάδων μέτρων με επαρκή αερισμό και οδούς διαφυγής (όπως προβλέπουν οι σύγχρονες προδιαγραφές) αποτελούν άριστα κατα­φύγια για ολόκληρες μονάδες, οι οποίες, προωθούμενες από την περιοχή της Ξάνθης-Κομοτηνπς προς τον βόρειο Έβρο, μπορούν να πραγματοποι­ούν στάσεις για συντήρηση και ανάπαυση του προσωπικού τους, υπό την άριστη προστασία του ορεινού όγκου που διασχίζει η σήραγγα. Συνεπώς, η αναγκαιότητα υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου οδικών υποδομών, θα συνέβαλλε τα μέγιστα στην επιχειρησιακή ικανότητα ίων Ενόπλων Δυνά­μεων, αλλά ταυτόχρονα θα λειτουργούσε και ως παράγοντας ανάπτυξης για την πραγματικά υπανάπτυκτη αλλά πολύ όμορφη αυτή ορεινή περιοχή. Το κόστος ενός τέτοιου δρόμου σε ορεινό και ημιορεινό έδαφος κυμαίνεται περίπου στα 3-3,5 εκατ. ευρώ το χιλιόμετρο. Το κόστος λοιπόν κατασκευ­ής δρόμου μήκους 100 χλμ. περίπου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 350 εκατ. ευρώ. Εμείς θα τολμούσαμε να προτείνουμε το έργο να ενταχθεί στο επόμε­νο ΕΜΠΑΕ ως έργο αμυντικής οχύρωσης, ώστε να διασφαλιστεί η χρημα­τοδότηση και π υλοποίηση του. Η υλοποίησή του θα λύσει τεράστια επιχει­ρησιακά προβλήματα, οι δε τοπικές κοινωνίες θα το αντιμετωπίσουν ως μια πολύ μεγάλη προσφορά των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων προς αυτές. Αφού θα «σπάσει» τη συγκοινωνιακή απομόνωση τους που συνεπάγεται ως ένα βαθμό και την πολιτιστική απομόνωσή τους. Η τελευταία αποτελεί προφανή διαχρονικό στόχο για το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής.

-Διαχείριση των υδάτων της υδατολεκάνης του Έβρου. Σχεδόν κάθε χρόνο και σε περίοδο μεγάλων βροχοπτώσεων κυρίως στη γειτονική Βουλγαρία, ο Έβρος μετατρέπεται σε Δούναβη και από ευλογία γίνεται κατάρα για όλη τη παρέβρια περιοχή, τόσο στην ελληνική, άσο και την τουρκική επικράτεια. Η περίοδος των πλημμύρων κάθε έτους συνήθως διαρκεί λίγες εβδομάδες, και είναι η μόνη κατά τη διάρκεια της οποίας η ελληνική στρατιωτική ηγεσία μπορεί να αισθάνεται σχετική επιχειρησιακή ασφάλεια, αφού το κώλυμα του πλημμυρισμένου ποταμού είναι επιχειρη­σιακά αδύνατο να ξεπεραστεί από την τουρκική πλευρά. Συνεπώς, η φύση μάς υποδεικνύει τη λύση για την έκτακτη αλλά αποτελεσματική αντιμετώ­πιση μιας κακόβουλης επιθετικής ενέργειας του αντιπάλου σε εποχή που η στάθμη του ποταμού είναι χαμηλή. Πα να γίνει αυτό αντιληπτό, παραθέτου­με παρακάτω κάποια αριθμητικά δεδομένα. Την περίοδο των πλημμύρων, οι ποσότητες νερού που δέχεται η Ελλάδα από τη Βουλγαρία, μέσω της υδατολεκάνης του Έβρου (συμπεριλαμβάνει τον Έβρο και τους παραπο­τάμους του Αρδα, Τούνζα και Ερυθροπόταμο) προσεγγίζουν ή ξεπερνούν τα 1.000 κυβικά μέτρα (κ.μ.) νερού ανά δευτερόλεπτο. Αυτή είναι η υδά­τινη παροχή που χρειάζεται για να μετατραπεί ο Έβρος σε Δούναβη, να πλημμυρίσει τις παρόχθιες περιοχές του και να «πνίξει», αν χρειαστεί, επιτιθέμενα στρατεύματα, που επιχειρούν τη βίαιη ζεύξη του. Δυστυχώς, εντός της ελληνικής επικράτειας δεν υπάρχουν φράγματα-αποθήκες νε­ρού που θα μπορούσαν να ανοίξουν τη κατάλληλη ώρα για να επιτευχθεί το ζητούμενο επιχειρησιακό αποτέλεσμα. Μάλιστα, τόσο ο Έβρος όσο και ο Άρδας δεν προσφέρονται για την κατασκευή φραγμάτων λόγω των γε­ωγραφικών χαρακτηριστικών της ροής τους. Ρέουν σε ανοικτές κοιλάδες και πεδιάδες και μόνο στον Αρδα υπάρχει ένας μικρός ταμιευτήρας νερού για αρδευτικούς σκοπούς, κοντά στο χωριό Θεραπειό στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Οι μόνες φυσικές ροές, που προσφέρονται για κατασκευή φραγμάτων στην επίμαχη περιοχή, είναι πρώτιστα ο Ερυθροπόταμος και δευτερευόντως ο χείμαρρος Ποτιστικό Ρέμα. Για τον Ερυθροπόταμο έχουν υπάρξει συζητήσει και σχέδια της τοπικής κοινωνίας και της νομαρχίας για κατασκευή φράγματος στην περιοχή του Μεγάλου Δερείου, για αρδευ­τικούς σκοπούς αλλά και παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας. Ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν έχει μέχρι σήμερα προχωρήσει, γιατί οι αρδευτικές κυρίως ανάγκες καλύπτονται τους περισσότερους μήνες του χρόνου τόσο από τον ίδιο Ερυθροπόταμο όσο και από τον Έβρο, δευτερευόντως. Όμως, το έργο ή τα έργα είναι απόλυτα απαραίτητα από επιχειρησιακής πλευράς. Η μέση υδάτινη παροχή του Ερυθροπόταμου, τους μήνες Δεκέμβριο-Μάρτιο, κυ­μαίνεται από 8 έως 13 κ.μ. ανά δευτερόλεπτο. Συνεπώς, αυτούς τους συ­γκεκριμένους χειμερινούς μήνες, που δεν υπάρχουν και ανάγκες άρδευ­σης, απορρέει στον Έβρο ποσότητα νερού 100 εκατ. κ.μ. περίπου. Αυτή η ποσότητα επαρκεί, σταδιακά αποδεσμευόμενη, να πλημμυρίσει την παρέ­βρια περιοχή νοτίως του Διδυμοτείχου, για πάνω από 24 ώρες. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Ένα ή περισσότερα φράγματα, που αθροιστικά θα έφταναν σε τέτοια χωρητικότητα νερού, «λύνουν» το αμυντικό πρόβλημα του κεντρικού και νοτίου τομέα του περιοχής του Έβρου.

* Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Στρατιωτική Ισορροπία τ.4 Ιούνιος 2010, το οποίο και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε για την άδεια αναδημοσίευσης.

ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ


Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους μαθητές µου (λέει ο Δάσκαλος), στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου:

«Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21, αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ για να καταλήξω, αν αξίζει να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα, τι να λένε σε σένα; Σε σένα που ßιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο…


Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ, ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σ’ αυτό το σχολείο και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω γι’ αλλού, σε σένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια, θα σου µιλήσω σταράτα, για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου:

Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις, οι µαθητές που δίδαξα φέτος, στη συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές δε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ’ επανάληψη. Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις. Δείχνοντας ένα χαρακτήρα κι ένα ήθος που µε σόκαρε, που µ’ έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.

Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει σ’ αυτό το σχολείο, πως, εκτός του γνωστικού ελλείµµατος, το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη γι’ αυτή την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας: των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε πως, χωρίς αρχές, η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση, πως, χωρίς όνειρα και στόχους, θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σ’ επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, θα σας γεράσουν πρόωρα.

Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο, σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν, για να καταλάßει τότε, πως η µόρφωση, η καλλιέργεια, ήταν το όπλο που έλειπε απ’ την προσωπική του θήκη. Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο κι έµαθε πέντε κολλυβογράμματα, για να µας πει την ιστορία του ßίου του, το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη ν’ ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε, το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας, τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.

Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από το µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς, αλλά είχε αυτό που από τα’ αλßανικά µάθαµε σαν «µπέσα». Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.
Αυτό θα ‘θελα να έχετε κι εσείς: Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα. Ν’ αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας, ν’ απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον, να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.

Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του, ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά.

Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακίστηκε, για να χαθεί σ’ ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος κι εγκαταλειµµένος απ’ όλους. Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα. Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν ν’ απαιτήσει από την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη, απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά, λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.

Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά. Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα. Μπορείτε ν’ ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας. Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα για σας και για το µέλλον της οικογένειας που αύριο θα κάνετε.

Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαι πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική, όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.

Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της. Περιµένει απ’ αυτούς να σηκώσουν ψηλά
και µ’ επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους, σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.

Κι όταν ßλέπω την εποχή µας να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση, να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, να µουχλιάζει απ’ το κυνήγι της ευκολίας,

μόνο σε σας ελπίζω, στην ειλικρινή σας διάθεση ν’ αγωνιστείτε, ν’ αντισταθείτε, να πολεµήσετε, να νικήσετε..

Μη µας απογοητεύσετε».

ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙΣ



Μέσα σέ ὅλη τήν πνευματική σύγχυση τῆς ἐποχῆς μας παρατηροῦμε ὁρισμένους διανοητές νά ἀμφισβητοῦν τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί νά ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Νέος Ἑλληνισμός «κατασκευάσθηκε» τόν 19ο αἰῶνα καί ὅτι ἡ σχέση μας μέ τούς Ἀρχαίους Ἕλληνες καί τό Βυζάντιο-Ρωμανία εἶναι μύθος «ἐθνικιστικός». Βεβαίως στή χώρα μας ἔχουμε καί ὀρθῶς ἐλευθερία ἐκφράσεως. Ὅμως ἡ ἀνησυχία μας αὐξάνεται ὅταν τέτοιες ἀνιστόρητες ἀπόψεις ἐκφράζονται ἀπό συγγραφεῖς σχολικῶν βιβλίων καί ἀπό στελέχη πού διορίζονται σέ καίριες θέσεις τοῦ πάλαι ποτέ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καί Θρησκευμάτων. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δογματίζουν αὐθαιρέτως καί ἀγνοοῦν ἤ διαστρέφουν τίς πάμπολλες ἱστορικές πηγές, οἱ ὁποῖες ἀποδεικνύουν τήν ἐθνολογική καί πολιτιστική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. ὑπενθυμίζουμε μερικές χρήσιμες ἱστορικές ἀλήθειες:

Μπορεῖ τό Βυζαντινό κράτος νά ἦταν πολυεθνικό καί ὁ Αὐτοκράτωρ νά διατηροῦσε γιά πολιτικούς λόγους τόν τίτλο «Βασιλεύς Ρωμαίων», ὅμως μέσῳ τῆς παιδείας καί τῆς γλώσσας τό κράτος διεκήρυττε τήν ἑλληνικότητά του. Ἡ Αἰνειάδα τοῦ Βιργιλίου, τό ἔπος τῆς λατινικῆς Ρώμης, οὐδέποτε ἐδιδάχθη σἐ ὁποιαδήποτε βαθμίδα τῆς ἐκπαιδεύσεως, ἐνῷ ἀντιθέτως μικροί καί μεγάλοι μάθαιναν ἀπό στήθους τά Ὁμηρικά ἔπη.

Τό 1250, μετά τήν κατάληψη τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Σταυροφόρους, ὁ Αὐτοκράτωρ τῆς Νικαίας Ἰωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης γράφει πρός τόν Πάπα Νικόλαο Θ΄ ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί Αὐτοκράτορες χρησιμοποιοῦν τόν τίτλο «Βασιλεύς Ρωμαίων», ἀλλά κατάγονται ἀπό τό ἀρχαῖο γένος τῶν Ἑλλήνων, τό ὁποῖο γέννησε τή σοφία τοῦ κόσμου. Προσθέτει δέ ὅτι στούς Ἕλληνες ἐδόθη ἀπό τόν Μέγα Κωνσταντῖνο ἡ Πόλις καί ὅτι οἱ οἰκογένειες Δούκα καί Κομνηνῶν εἶναι ἑλληνικές. (1)

Κατά τή συγκινητική τελευταία ὁμιλία του πρός τούς πολιορκημένους στίς 28-5-1453 ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος -ὅπως καταγράφει ὁ Φραντζῆς- χαρακτηρίζει τούς ὑπηκόους του ἀπογόνους Ἑλλήνων καί Ρωμαίων καί τήν Κωνσταντινούπολη καταφύγιο τῶν Χριστιανῶν, «ἐλπίδα καί χαράν πάντων τῶν Ἑλλήνων».

Στή διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας ἡ ἑλληνική συνείδηση διατηρεῖται στίς ψυχές τῶν κατατατρεγμένων προγόνων μας χάρις κυρίως στούς ἐκκλησιαστικούς ἄνδρες. Γύρω στό 1700 ὁ φλογερός ἱεροκῆρυξ καί Ἐπίσκοπος Κερνίτσης καί Καλαβρύτων Ἠλίας Μηνιάτης ὁμιλῶν στή Βενετία παρακαλεῖ ὡς ἑξῆς τήν Παναγία: «Ἕως πότε πανακήρατε Κόρη τό τρισάθλιον Γένος τῶν Ἑλλήνων ἔχει νά εὑρίσκεται εἰς τά δεσμά μιᾶς ἀνυποφέρτου δουλείας....». (2)

Κατά τήν περίοδο αὐτή χρησιμοποιοῦνται καί τά τρία χαρακτηριστικά ὀνόματα:Ἕλλην, Ρωμηός, Γραικός. Τό Γραικός στό στόμα τῶν ξένων δέν ἔχει πάντα θετική σημασία, ὅμως χρησιμοποιεῖται καί ἀπό πολλούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες συγγραφεῖς. Π.χ. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στά τέλη τοῦ 18ου αἰῶνος ὀνομάζει τήν Ἑλλάδα Γραικία (3). Τήν σύνθεση καί τῶν τριῶν ὀνομάτων βλέπουμε στό ποίημα «Ἅλωσις Κωνσταντινουπόλεως» τοῦ Ἐπισκόπου Μυρέων Ματθαίου τό 1619:

Ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον στό γένος τῶν Ρωμαίων....

Ὦ, πῶς ἐκαταστάθηκε τό γένος τῶν Ἑλλήνων...

Σ’ἐμᾶς εἰς ὅλους τούς Γραικούς νά ἔλθῃ τούτ’ τήν ὥρα. (4)


Οἱ Ἕλληνες ἀκόμη καί μέσα στή δυστυχία καί τή μερική ἀγραμματωσύνη λόγῳ δουλείας- δέν λησμονοῦν τίς ἀρχαῖες ἑλληνικές ρίζες τους. Ἀπό τό 1529 μέχρι τό 1821 τό δημοφιλέστερο λαϊκό ἀνάγνωσμα εἶναι «Ἡ Φυλλάδα τοῦ Μεγαλέξανδρου» πού θυμίζει τή δόξα τῶν Ἑλλήνων Μακεδόνων. Στούς νάρθηκες πολλῶν ναῶν καί μοναστηριῶν ζωγραφίζουν οἱ ἁγιογράφοι τούς ἀρχαίους Ἕλληνες σοφούς γιά νά δείξουν στό ἐκκλησίασμα καί στούς μαθητές τῶν Κρυφῶν Σχολειῶν ποιά εἶναι ἡ πραγματική καταγωγή τους. Λίγα χρόνια πρίν ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση οἱ ναυτικοί μας τοποθετοῦν στά πλοῖα τους ὡς ἀκρόπρωρα τά κεφάλια μεγάλων μορφῶν τῆς Ἀρχαιότητος, ὅπως τοῦ Θεμιστοκλέους κ.ἄ.

Ἀλλά καί ἡ σύνδεση μέ τή βυζαντινή Ρωμηοσύνη ( ὁ ὅρος ἀπό τή Νέα Ρώμη-Κωνσταντινούπολη) παραμένει σταθερή καί διατρανώνει τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τά Συντάγματα τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων τοῦ Ἀγῶνος (1821-1827) καθιερώνουν ὡς νομοθεσία τῆς Νέας Ἑλλάδος «τούς νόμους τῶν Χριστιανῶν ἡμῶν Αὐτοκρατόρων». Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, ὁ πρῶτος Κυβερνήτης τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος, θεσμοθετεῖ τήν Ἑξάβιβλο τοῦ Κωνσταντίνου Ἀρμενοπούλου, ἕναν βυζαντινό κώδικα τοῦ 1345, ὡς τό ἀστικό δίκαιο τῆς χώρας καί τοῦτο ἴσχυσε μέχρι τό 1946!

Οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821 αἰσθάνονταν ὅτι συνεχίζουν καί τήν ἀρχαία ἑλληνική καί τή βυζαντινή παράδοση. Σέ ἰταλική ἐφημερίδα τοῦ 1821 ἀναφέρονται τά λόγια τοῦ Ἀθανασίου Διάκου ὅτι ἀγωνίζεται «γιά τόν Χριστό καί γιά τόν Λεωνίδα» (5). Καί ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συζητῶντας μέ τόν Ἄγγλο Ναύαρχο Χάμιλτον θεωρεῖ ἑαυτόν ὡς συνεχιστή τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε συνθηκολόγησε, καί χαρακτηρίζει τό Σοῦλι καί τή Μάνη μαζί μέ τούς κλεφταρματολούς ὡς τή φρουρά τοῦ τελευταίου Βυζαντινοῦ Αὐτοκράτορος.

Εἶναι, λοιπόν, ἀντεπιστημονική θέση καί φανατική ἰδεοληψία ἡ προσπάθεια νά μᾶς πείσουν κάποιοι ὅτι δῆθεν μέχρι τό 1821 δέν ξέραμε ποιοί εἴμαστε καί ὅτι ὁρισμένοι διανοητές δημιούργησαν ἕνα τεχνητό νεοελληνικό ἔθνος. Ὅσοι ψάχνουν γιά τεχνητά ἔθνη ἄς μήν ματαιοπονοῦν ἀλλοιώνοντας τήν ἐλληνική Ἱστορία. Ἄς κοιτάξουν λίγα πρός βορρᾶν καί θα βροῦν τό τεχνητό «μακεδονικό ἔθνος» τῶν Σκοπίων. Ἐμεῖς θά μελετοῦμε τήν ἱστορική ἀλήθεια χωρίς φόβο καί πάθος καί θά διατηροῦμε τήν ἑλληνική μας συνείδηση ἐνθυμούμενοι ὅτι ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δεχόμαστε τόν γνήσιο πατριωτισμό καί ἀπορρίπτουμε τά δύο ἄκρα:Τόν ἐθνοφυλετισμό καί τόν ἐθνομηδενισμό.

  1. Ἀπ. Βακαλοπούλου, Πηγές Ἱστορίας τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, Α΄τόμος, Θεσσαλονίκη 1965, σελ. 50-53.
  2. Πρωτοπρ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, Τουρκοκρατία, ἐκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ, Ἀθήνα 1988, σελ. 207.
  3. Στό ἔργο του «Ὁμολογία Πίστεως». Κυκλοφορεῖται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Παροναξίας σέ πανομοιότυπη ἔκδοση τῆς Α΄ ἐκδόσεως

τοῦ 1819, Νάξος 2009.

  1. Ἀνθολογεῖται στή «Βυζαντινή Ποίηση» τοῦ Γεωργίου Ζώρα. Τό βρῆκα στό βιβλίο τοῦ Γιώργου Καραμπελιᾶ:1204, ἡ Διαμόρφωση τοῦ Νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ, Ἐναλλακτικές Ἐκδόσεις, Ἀθήνα 2007 ( Β΄ἔκδοση), σελ. 44.
  2. Κωνσταντίνου Σάθα «Ἕλληνες Στρατιῶται ἐν τη Δύσει», ἐκδόσεις ΦΙΛΟΜΥΘΟΣ, Ἀθήνα 1993, σελ. 65.

ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ


Στα 1685 η Βενετία ήταν μεγάλο κράτος. Ήταν θαλασσοκράτειρα όπως περίπου σήμερα ή Αγγλία. Η Ελλάδα ήταν τότε επαρχία τουρκική, και η Βενετία ήθελε να την κατάκτηση. Στέλνει λοιπόν η Βενετία στην Πελοπόννησο τον αρχιστράτηγο Μοροζίνη με στρατό 10.000 άνδρες να την κυριέψει. Από το στρατό αυτό 4.000 άνδρες ήταν μισθοφόροι, Γερμανοί και άλλοι ευρωπαίοι με αρχηγό τον κόμη Καινιξμάρκ από τη Σουηδία παν φημιζόταν ως άριστος. στρατιωτικός. Η Πελοπόννησος κυριεύεται εύκολα από τον Μοροζίνη, γιατί τον βοήθησαν και οι Έλληνες κάτοικοί της. Ό Μοροζίνης σταθμεύει με το στρατό του στην Κόρινθο και σκέφτεται, αν πρέπει να προχώρηση στην Αττική. Στα 1686 οι Αθηναίοι στέλνουν στην Κόρινθο κρυφά επιτροπή και προσκαλούν το Μοροζίνη να πάει να καταλάβει την Αθήνα. Τον βεβαιώνουν ότι θα τον συνδράμουν με τρόφιμα και με πολεμιστές.
Ό στόλος της Βενετίας μεταφέρει το στρατό του Μοροζίνη κάνοντας το γύρο της Πελοποννήσου και αγκυροβολεί στο Καλαμάκι του Ισθμού.Οι Τούρκοι αγγαρεύουν τους Έλληνες της Αθήνας και επισκευάζουν βιαστικά τα τείχη της Ακρόπολης. Γκρεμίζουν το ναό της Απτέρου Νίκης και με τις πέτρες του χτίζουν πυροβολείο στο ίδιο μέρος.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1687, το πρωί, οι Τούρκοι είδαν από την Ακρόπολη τον βενετικό στόλο στον Πειραιά να αποβιβάζει στρατό και πολεμοφόδια και τους έπιασε φόβος και τρόμος. Τρέχουν με τα γυναικόπαιδα τους με κλάματα στην Ακρόπολη φορτωμένοι με ρούχα και τρόφιμα. Είναι 2.500 ψυχές.
Ο τουρκικός στρατός (500 στρατιώτες), γυρίζει τα χριστιανικά σπίτια και μαζεύει τους Έλληνες για να μεταφέρουν στην Ακρόπολη πολεμοφόδια και τροφές για 3.000 άτομα (2.500 λαό και 500 στρατό )και διάφορα έπιπλα Ως το μεσημέρι είχαν όλα μεταφερθεί. Στην πόλη της Αθήνας έμειναν μόνοι οι Έλληνες κάτοικοί της 7.000- 7.500. ψυχές που έτρεμαν κι αυτοί από το φόβο τους, γιατί περίμεναν από ώρα σε ώρα στρατό τουρκικό από τη Θήβα με το Σερασκέρη, ο οποίος θα στρατοπέδευε στα σπίτια τους. Φοβούνταν ακόμη ότι οι Τούρκοι θα κατέβαιναν από την Ακρόπολη, να λεηλατούν και να σφάζουν όποτε ήθελαν. Έκρυψαν, λοιπόν, οι Αθηναίοι τα πολύτιμα τους πράγματα στο χώμα, σε λάκκους και σε πηγάδια και περίμεναν την τύχη τους.
23 Σεπτεμβρίου 1687 ο στρατός του Μοροζίνη ξεκινά από τον Πειραιά με κανόνια για την Αθήνα. Αλίμονο, όμως! Ό μικρός αυτός στρατός της Βενετίας ο οποίος διαφήμιζε ότι πολεμά για να ελευθέρωση τους χριστιανούς από τους βαρβάρους, έγινε φοβερός, όπως ο μεγάλος στρατός του Ξέρξη.
Ο μεγάλος στρατός του Ξέρξη έκαψε τον εκατόμπεδο του Παρθενώνα.
Ο μικρός στρατός του Μοροζίνη ανατίναξε τον Παρθενώνα.
Ο μικρός στρατός του Μοροζίνη υπερτέρησε το μεγάλο στρατό του Ξέρξη σε βαρβαρότητα!
Την νύχτα ό Καίνιξμαρκ ως αρχηγός της πολιορκίας τοποθετεί στο μεταξύ των λόφων Φιλοπάππου - Πνύκας:
15 κανόνια στη σημερινή εκκλησούλα του Αι - Δημήτρη του Λουμπαρδιάρη.
9 κανόνια λίγο πιό πέρα στην Πνύκα.
3 μεγάλους όλμους τοποθετεί κάτω από τον Άρειο Πάγο κοντά στο σημερινό Αι-Διονύση, και
2 άλλους μεγάλους όλμους κατά το τέρμα της σημερινής, οδού Βουλής και Κυδαθηναίων όπου περίπου ή σημερινή εκκλησία Σωτήρα του Λυκοδήμου.
Οι Τούρκοι είχαν 10 κανόνια επάνω στους τοίχους του Ωδείου Ηρώδου του Αττικού και τοποθετούσαν αλλά στο ναό Απτέρου Νίκης (πού τον είχαν οχυρό) και άλλα στα Προπύλαια.
Ή Ακρόπολη ήταν - στοιβαγμένη από 3.000 Τούρκους, στρατό λαό και γυναικόπαιδα. Τριακόσια περίπου σπιτάκια πού ήταν επάνω στην Ακρόπολη ήταν γεμάτα και το ύπαιθρο γεμάτο από σωρούς επίπλων, ρούχων, τροφίμων, γυναικόπαιδων και δεν μπορούσε να βάδιση άνθρωπος- χωρίς να πατήσει επάνω τους.
Η μπαρούτη και οι αποθήκες των τροφίμων (λάδι, κρασί, στάρι) ήταν κυρίως στον Παρθενώνα και λίγη μπαρούτη στα Προπύλαια, γιατί οι βόμβες δεν μπορούσαν να τρυπήσουν τους τοίχους τους.
Όλη αυτή τη νύχτα (23 Σεπτεμβρίου 1687) οι Τούρκοι κτυπούν με τα 10 κανόνια (του Ωδείου) τους Ενετούς στον "Αι - Δημήτρη Λομπαρδιάρη για να τους εμποδίσουν να στήσουν το κανόνια τους και σκότωσαν 15 στρατιώτες και ένα ταγματάρχη.
24 Σεπτεμβρίου 1687 τα κανόνια των Ενετών αρχίζουν να κτυπούν την Ακρόπολη με ομοβροντίες. Ό αξιωματικός που διευθύνει τις πυροβολαρχίες δεν ξέρει να κανονίσει τη γέμιση των κανονιών και άλλες βόμβες χτυπούσαν χαμηλά στις σκάλες των Προπυλαίων και άλλες ξεπερνούσαν την Ακρόπολη και έπεφταν στα σπίτια της Πλάκας γύρω στο σημερινό Φανάρι του Διογένη.
Άλλοι στρατιώτες και μηχανικοί έφτασαν τη νύχτα στη βορινή, πλευρά της Ακρόπολης στη σπηλιά Ά-γραύλου και άρχισαν να κάνουν υπόνομο στο βράχο της Ακρόπολης για να την ανατινάξουν! Οι Τούρκοι τους κατάλαβαν και σκότωσαν τον διευθυντή μηχανικό τους και πολλούς στρατιώτες. Και η εργασία σταμάτησε ! Οι Ενετοί κανονιοβολούν αδιάκοπα την Ακρόπολη χωρίς να την πετυχαίνουν!
25 Σεπτεμβρίου 1687, κανόνισαν τη βολή τους. Χτυπούν τα Προπύλαια να τα χαλάσουν. Μία βόμβα μπήκε στα Προπύλαια σε διαμέρισμα που ήταν μικρή αποθήκη με μπαρούτη. Ή μπαρούτη πήρε φωτιά και ιδού το πρώτο θύμα: Τεράστιες φλόγες φωτιάς φωτίζουν τον ουρανό και ένα τμήμα των Προπυλαίων γκρεμίζεται. Και ενώ οι τεράστιες φλόγες φωτίζουν την Ακρόπολη και τους γύρω λόφους, οι Ιταλοί στρατιώτες του Μοροζίνη και οι Γερμανοί μισθοφόροι του, τρελοί από χαρά φωνάζουν: "Βίβα λα νόστρα ρεμ-πούμπλικα = Ζήτω ή δημοκρατία μας!". - Νίκη! Ζήτω ο μέγας κόμης Καίνιξμαρκ!".


26 Σεπτεμβρίου 1687, όλες οι πυροβολαρχίες με συγκεντρωτικό πυρ εξακολουθούν να χτυπούν τα Προπύλαια για να τα ρίξουν, για να μπουν από εκεί οι Ενετοί στην Ακρόπολη. Το απόγευμα όμως ή διαταγή αλλάζει και δίνεται νέα με το παράγγελμα: Όλα τα κανόνια "χτυπάτε τον Παρθενώνα!".
Γιατί ή μεταβολή αυτή;
Γιατί πιθανόν κάποιος Έλληνας όμηρος ή Τούρκος στρατιώτης κατέβηκε από την Ακρόπολη κρυφά και πήγε στους Ενετούς και τους Είπε ,ότι ο Παρθενώνας; είναι ή γενική αποθήκη της μπαρούτης και των τροφών των Τούρκων.
Ό βομβαρδισμός συνεχίζεται ως το βράδυ: Όλα τα κανόνια και οι όλμοι χτυπούν από τέσσερα μέρη τον
Παρθενώνα!
Νύχτωσε. Είναι πανσέληνος, ο ουρανός των Αθηνών αιθριώτατος και ο ορίζοντας διαυγής. Οι γύρω λόφοι και τα βουνά της Αττικής ορατά, μάρτυρες του δράματος πού έμελλε να συμβεί...
Επάνω στον Ιερό Βράχο έστεκε μεγαλοπρεπής και ακλόνητος κυρίαρχος της Ακρόπολης ο Παρθενώνας ο ναός της Παλλάδας Αθηνάς. Ούτε ο μιναρές στη δυτική γωνιά του, ούτε τα γύρω του βρωμερά τουρκικά κτίρια αμαύρωναν την πάλλευκη αγνότητα και μεγαλοπρέπεια του. Οι θεοί του Ολύμπου που τους σκάλισε το χέρι ενός Φειδία, στέκουν γαλήνιοι και ατάραχοι στα αετώματα του.
Δύο χιλιάδες εκατό τριάντα εφτά χρόνια στέκει εκεί επάνω έτσι ο Παρθενώνας, η θεία αυτή δόξα της ανθρώπινης μεγαλοφυΐας. Κατά το διάστημα αυτό είδε βάρβαρους επιδρομείς Ασίας και Ευρώπης να ρυπαίνουν τους βωμούς του, να τον χτυπούν με μανία, αλλά να μη μπορούν να τον καταστρέψουν!
'Η ώρα ήταν πλέον μισή μετά τα μεσάνυχτα της 26 προς την 27 2επτεμβρίου 1687, όταν από κάποιο φεγγίτη της στέγης του Παρθενώνα, που είχαν ξεχάσει να φράξουν οι Τούρκοι, έπεσε, μία βόμβα μέσα ακριβώς στη μεγάλη αποθήκη της μπαρούτης.


Μία φοβερή έκρηξη κλόνισε από τη ρίζα τον Ιερό Βράχο. Το λεκανοπέδιο της Αττικής χόρεψε όλο σαν από μεγάλο σεισμό. Τεράστιες φλόγες ξεπήδησαν από την κορυφή της Ακρόπολης προς τα ύψη και ο ουρανός της Αττικής φωτίσθηκε με λάμψεις κόκκινες σαν κόλαση. Ο Παρθενώνας σκεπαζόταν από τις φλόγες! Οι θεοί του Ολύμπου γίνονταν κομμάτια και έπεφταν με πάταγο από τους αιθέριους θρόνους τους. Ό ναός της Παλλάδας σωριαζόταν κάτω και τα συντρίμματά του έφτασαν μέχρι των στρατοπέδων των Ενετών!
Το θέαμα των φλογών, οι κρότοι των τινασσομένων Ιερών μαρμάρων του Παρθενώνα, οι αλαλαγμοί 2.500 γυναικόπαιδων της Ακρόπολης, ή κόλαση αυτή που παρουσιαζόταν στα μάτια των στρατιωτών του Μο-ροζίνη γέννησε τόσον ενθουσιασμό μεταξύ τους ώστε να αγκαλιάζονται και να φιλιόνται για το ανέλπιδο κατόρθωμα τους και να φωνάζουν: "Ζήτω ή δημοκρατία μας! Ζήτω 6 Καίναξμαρκ!".·

ΑΠΕΧΩ ΑΠΟ ΠΛΗΡΩΜΕΣ

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΠΛΕΟΝ ΔΙΟΔΙΑ ΗΡΘΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ
ΣΕ ΔΕΗ,ΟΤΕ.ΤΡΑΠΕΖΕΣ,ΥΔΡΕΥΣΗ,ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ


Ακούγεται ότι η λαϊκή αντίδραση που έρχεται είναι -στη πρώτη φάση της- μια τρίμηνη αποχή πληρωμών των πάσης φύσεως λογαριασμών. Δάνεια, κάρτες, διόδια, ασφαλιστικά ταμεία, ΔΕΚΟ, κλπ. Το σκεπτικό πίσω από τη κίνηση είναι ότι δεν είναι δυνατόν να διωχτεί ποινικά το σύνολο του Ελληνικού λαού που θα νεκρώσει το σύμπαν από τον Οκτώβριο μέχρι τα Χριστούγεννα και θα δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στους Κυβερνώντες και στο Δ.Ν.Τ.

Πολύ ακραία η προσέγγιση, αλλά, όπως λέει και ο σοφός λαός, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται αφού δεν έχει τίποτα πια να χάσει.

ΕΝΑΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΜΑ ΤΙ ΠΛΑΤΑΝΟΣ 1000 ΕΤΩΝ


Η ηλικία του υπολογίζεται αρκετά πάνω από τα 1.000 χρόνια κι είναι ένα από τα ελάχιστα, παρόμοια δέντρα σ' όλη την Ευρώπη. Πρόκειται για τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, με περίμετρο ριζικού κορμού 24 μέτρων, που στολίζει την πλατεία του χωριού Κράσι, στο...δήμο Μαλλίων του νομού Ηρακλείου Κρήτης.

Το δέντρο, με το παχύ φύλλωμά του, καλύπτει την κεντρική πλατεία, που φιλοξενεί το καφενείο του χωριού, εκεί όπου στο παρελθόν περνούσε τα καλοκαίρια του ο Νίκος Καζαντζάκης.

Ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν πως ο πλάτανος έχει σήμερα ηλικία 2.000 ετών, όμως αυτό δεν φαίνεται να προκύπτει από κάποια ερευνητική εργασία. Από μόνος του ο πλάτανος αποτελεί ένα ολόκληρο οικοσύστημα και είναι πόλος έλξης, όχι μόνο για τους ντόπιους αλλά και για χιλιάδες επισκέπτες.

Λόγω της αμφιθεατρικής θέσης του οικισμού, η παρουσία του δέντρου γίνεται αντιληπτή από μεγάλη απόσταση και το εντυπωσιακότερο τμήμα είναι ο κορμός του, όπως συνήθως συμβαίνει με τα αιωνόβια δένδρα. Υπολογίζεται, μάλιστα, πως για το αγκάλιασμα του γιγάντιου κορμού του, που έχει περίπου κωνικό σχήμα, απαιτούνται πάνω από δέκα άνθρωποι.

"Το δέντρο είναι αγνώστου ηλικίας και υπολογίζεται πως είναι πάνω από 1.000 έτη, ενώ αποτελεί το σήμα κατατεθέν του οικισμού", δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος Μαλλίων, Κωνσταντίνος Λαγουδάκης, τονίζοντας πως έχει γίνει προσπάθεια από τη δημοτική αρχή κι άλλους φορείς της περιοχής και βρίσκεται στην τελική φάση το ζήτημα να ανακηρυχτεί το δέντρο διατηρητέο Μνημείο της Φύσης. Άλλωστε, ο πλάτανος αποτελεί μάρτυρα ιστορικών γεγονότων και της συλλογικής μνήμης του συγκεκριμένου τόπου της Κρήτης.

Εξάλλου, ο οικισμός Κρασίου ανήκει σε προστατευόμενη φυσική περιοχή NATURA 2000, η οποία χρήζει συνολικής προστασίας και διαχείρισης.

"Με ευθύνη του δήμου Μαλλίων, ο πλάτανος προστατεύεται και ραντίζεται τέσσερις φορές το χρόνο για την αποφυγή των ασθενειών, ενώ κλαδεύονται τα ξερά κλαδιά. Σε συνδυασμό με τις πετρόχτιστες βρύσες, που βρίσκονται απέναντι από την πλατεία, αποτελούν ένα αρμονικό σύνολο", προσθέτει ο κ. Λαγουδάκης.

Σύμφωνα με τους δασολόγους, ο πλάτανος Κρασίου, στη σημερινή του κατάσταση (μετά την επίχωση), έχει στηθιαία περιφέρεια 14,60 μέτρα και συγκαταλέγεται στα πέντε μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης. Όπως αναφέρει ο Ολλανδός δασολόγος, Jeroen Pater, στην Ευρώπη υπάρχουν 200 δέντρα με στηθιαία μεγαλύτερη των 10 μέτρων.

Στο πέρασμα της κρητικής ιστορίας, στην πλατεία του οικισμού, υπό τη σκέπη του πλάτανου πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις, συνελεύσεις και γιορτές των κατοίκων. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, σημαντικοί άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων, όπως οι Νίκος Καζαντζάκης, Μάρκος Αυγέρης, Κώστας Βάρναλης και η οικογένεια Αλεξίου, που κατάγονταν από το Κράσι, διέμειναν για κάποιο χρονικό διάστημα στο χωριό για να αναπαυτούν και να δημιουργήσουν.

Η μοναδικότητα της περιοχής προσέλκυσε στο Κράσι για παραθερισμό, αυτούς τους σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι συγκρότησαν τη λεγόμενη "λογοτεχνική συντροφιά του Κρασίου". Το χωριό, ο πλάτανος και η φύση αναφέρονται τακτικά σε έργα της Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη.

Στο Κράσι λειτουργεί και το Σπίτι της Λογοτεχνίας, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης και Λογοτεχνίας, το δεύτερο που υπάρχει στην Ελλάδα μετά τις Λεύκες της Πάρου. Στεγάζεται σ' ένα παλιό σχολείο του 1882, που λειτουργούσε έως το 1975, στο χωριό και φιλοξενεί Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές ελληνικών έργων σε κάποια ξένη γλώσσα.

"Τη διαμόρφωση- εσωτερικά και εξωτερικά- ανέλαβε η τεχνική διεύθυνση του δήμου, με χρήματα από εθνικούς πόρους και μπορεί να φιλοξενηθεί όποιος έχει εκδώσει ένα βιβλίο από την Ελλάδα και το εξωτερικό", κατέληξε ο δήμαρχος Μαλλίων.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΑΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ


Στις γνωστές αρνήσεις της Αλβανίας να δεχθεί την ανέγερση μνημείων για τους έλληνες στρατιώτες και αξιωματικούς που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των μαχών του πολέμου 1940 – 41, προστίθεται και ο βανδαλισμός της μικρής αναμνηστικής πλάκας που τοποθέτησαν Θεσσαλοί, συντοπίτες, των νεκρών του περίφημου υψώματος 731, στην περιοχή της Κλεισούρας.
Εκεί αποκρούστηκε η αιχμή της μεγάλης ιταλικής «Εαρινής Επίθεσης» την οποία επόπτευε ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι. Το 731 δέχθηκε καταιγιστικό βομβαρδισμό από αέρα και στεριά. Θεωρείται ότι στο 731 έπεσαν οι περισσότερες οβίδες του πολέμου. Το τοπίο άλλαξε, τα δένδρα ξεριζώθηκαν και το ανάγλυφο μεταβλήθηκε καθώς μειώθηκε το ύψος της κορυφής κατά πέντε μέτρα.

Σύμφωνα με τα λόγια του πατρός Νικοδήμου, ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, "το 731 αποτελεί τις Θερμοπύλες του Νέου Ελληνισμού. Μόνο που απο το 731 οι Βάρβαροι δεν διάβηκαν στο τέλος".
Αν και το ελληνικό κράτος δεν έπραξε το καθήκον του απέναντι στους νέους που θυσίασαν ότι πολυτιμότερο είχαν για την Πατρίδα, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ελάχιστοι μνημειακοί χώροι θα βανδαλίζονται και τα ιερά οστά των στρατιωτών μας θα σαπίζουν στις βροχές ή θα γίνονται αντικείμενο εμπορίας. Αυτοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ήταν «εχθροί» του Άξονα και «σύμμαχοι» των Συμμάχων, ας αφήσουν τουλάχιστον τους νικητές νεκρούς μας, ήσυχους.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More