Η ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος
Πολιτευτής ΛΑ.Ο.Σ

Την προηγούμενη εβδομάδα στην Ελλάδα του μνημονίου,της ρεμούλας και της ασυδοσίας που επιδικνείει χωρίς φόβο και με πολύ πάθος ο κάθε τυχάρπαστος και το κάθε υποπροιόν της σημερινής κατάστασης αλλά και της μεταπολίτευσης εν γέννει,συνέβει και αυτό.

Μιά κοπέλλα συνωνόματη της Μυρτώς,του δεκαπεντάχρονου κοριτσιού που έπεσε θύμα του "ανήλικου" λαθραίου εγκληματία ζιγκολό του πενηντάρικου της πάρου,ανέβηκε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης προκειμένου όπως χιλιάδες άλλοι τουρίστες να βρεθεί για λίγο ανάμεσα σε οτι ακόμα θυμίζει το τι υπήρξε κάποτε η χώρα αυτή,ένας τόπος και μιά πολιτιστική αυτοκρατορία που καταφέρνει να επισκιάζει το πάν για χιλιετίες τώρα και να αποτελεί παράδειγμα για τους ξένους αλλά και αν-εκτίμητη ακόμα περιουσία για τους γηγενείς.

Κατά την διάρκεια λοιπόν της επίσκεψης της μαζί με τον φίλο της στον ιερό βράχο της Ακρόπολης,θέλησε κάτι τόσο απλό όσο και αυτονόητο,να φωτογραφηθεί εκεί έχοντας στα χέρια της την ελληνική σημαία,ε και τότε συνέβει το εξής απίστευτο,οι φύλακες του μνημείου της απαγόρευσαν,ναι όπως διαβάζετε ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ να το κάνει και εφόσον τις έκαναν τις σχετικές παρατηρήσεις την έδιωξαν απο το σημείο.

Η κοπέλλα όπως είναι προφανές πως θα έκανε ο πάσα ένας εχέφρων άνθρωπος,ζήτησε τον λόγο αυτής της συμπεριφοράς και εκείνοι άρχισαν να μιλάνε για τον σχετικό νόμο ο οποίος απαγορεύει την ανάρτηση συμβόλων στον ιερό βράχο της Ακρόπολης,αλλά παρόλες τις διαμαρτυρίες της δεν της έδειξαν το παραμικρό για αυτό.

Μαθαίνοντας το λοιπον για αυτό το συγκεκριμένο περιστατικό,δεν μπορούσα παρά να καλέσω το υπουργείο πολιτισμού και το αντίστοιχο γραφείο τύπου με την δημοσιογραφική μου ιδιότητα,εκεί η ευγενέστατη οφείλω να παραδεχτώ υπάλληλος εφόσον με ενημέρωσε πως δεν γνώριζε περί όλου αυτού,μου ζήτησε να με καλέσει εντός ολίγου προκειμένου να μου παράσχει όλες τις πληροφορίες,πράγμα που έγινε.

Με ενημέρωσε το λοιπόν πως η σχετική νομοθεσία που απαγορεύει την ανάρτηση κάθε είδους διαφημιστικών αλλά και συμβόλων ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ,έχει μεγάλη ιστορία πίσω της και ξεκινά ήδη απο τον καιρό της μεγάλης "ΑΛΛΑΓΗΣ" και το μακρινό πλέον 1981,βέβαια για να λέμε και του Ανδρέα το δίκιο, ο νόμος ο οποίος είναι ο 1144/81 άρθρον πρώτον, περάστηκε στο αντίστοιχο ΦΕΚ (Τεύχος πρώτον,Αρ.96) ήδη απο τον Απρίλιο του ίδιου έτους όποτε και δεν μπορεί κάποιος να τον χρεώσει στην εποχή των "πρασινοφρουρών" και της δυναστείας του Ανδρέα που ξεκίνησε και επισήμως απο τις εκλογές του Οκτωβρίου,κάτι που ίσως δείχνει την συνέχεια της μεταπολιτευτικής "ΑΛΛΑΓΗΣ" στην χώρα,κάτι που δείχνει πως η "ΑΛΛΑΓΗ" δεν είχε μόνον πράσινο χρώμα σε αυτόν τον τόπο.

Στο πρώτο λοιπόν κιόλας άρθρο περί "υπαίθριας" διαφήμισης, απαγορεύεται ρητώς η ανάρτηση κάθε είδους διαφημιστικών και ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΟΧΙ μόνον στον ιερό βράχο της Ακρόπολης αλλά και γενικότερα σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ,αν και αυτός ο συγκεκριμένος νόμος υπέστει τροποποιήσεις και αλλάγες στο πέρασμα του χρόνου (όπως η τροποποιητική διάταξη του 1491/84 ( ΦΕΚ Τεύχος πρώτον,Αρ. 173) καθώς και η κείμενη νομοθεσία η οποία ισχύει απο το 2001 (Νόμος 2946/2001 ΦΕΚ,τεύχος πρώτον,αρ.224),η βασική του γραμμή παραμένει και απαγορεύει ρητώς την ανάρτηση συμβόλων σε αρχαιολογικούς χώρους ΕΞΙΣΩΝΟΝΤΑΣ το κασκόλ μιάς ομάδας με το εθνικό μας σύμβολο.

Η εξίσωση αυτή πέραν του οτι είναι πέρα για πέρα εξοργιστική, επιτρέπει μέσω της ασάφειας και μια κατά το δοκούν ερμηνεία του νόμου και αυτό προφανώς γίνεται γιατί δεν μπορούν καταφανώς να απαγορεύσουν την ανάρτηση της ελληνικής σημαίας στην ακρόπολη απο τους πολίτες θεωρώντας την ως διαφήμιση άκουσον άκουσον κι έτσι διαλέγουν τον δρόμο του πολτικαντισμού απαγορεύοντας τα πάντα,χωρίς να δηλώνεται η παραμικρή εξαίρεση στο πρότερο αλλά και το κείμενο νομικό πλαίσιο όσον αφορά το εθνικό μας σύμβολο.

Είναι πολλά και σε πολλά επίππεδα τα εμπόδια που προσπαθούν να τοποθετήσουν κάποιοι προκειμένου να μας αποκόψουν απο την μνήμη του ένδοξου παρελθόντος μας με αρκετή επιτυχία ως τώρα η αλήθεια, αλλά και με αντίσταση απο όσους ανθρώπους σκέφτονται και δρούν ελληνικά ακόμα και εδώ οφείλω να αναφερθώ στην άξια συγχαρητηρίων πρωτοβουλία των ελλήνων πολιτών που πραγματοποιήθηκε την περασμένη κυριακή με δική τους βούληση και ορμώμενοι απλώς απο τα αγνά πατριωτικά τους αίσθηματα,να ανέβουν στον ιερό βράχο της Ακρόπολης με ελληνικές σημαίες και να φωτογραφηθούν εκεί πραγματικά εναντίον όλων,διότι άσχετο απο τα νομικά πλαίσια και τα νομικίστικα τερτίπια του νεοταξισμού υπάρχουν και άλλοι τρόποι προκειμένου να εμποδιστεί η πρόσβαση του έλληνα στον τόπο που τον ανέδειξε ως κάτι διαφορετικό ανάμεσα στην κοινωνία των εθνών και δώ θα πρέπει να γίνει αναφορά στο υπέρογκο υπό τις σημερινές συνθήκες αλλά και γενικώς, εισητήριο των δώδεκα ευρώ για τους ενήλικες ανεξαρτήτου εθνικότητος που σημαινει πως μια ελληνική οικογένεια θέλει κατ ελάχιστον πέραν των είκοσι ευρώ προκειμένου να επισκεφθεί και μόνον,την Ακρόπολη,ενώ δεν υπάρχει πρόβλεψη για εισητήρια ανέργων αν και ευτυχώς κάποιες κατηγορίες συμπολιτών μας έχουν δωρεάν πρόσβαση έαν το θέλουν.

Το υψηλό εισητήριο μαζί με τα διάφορα νομικά πλαίσια αλλά το κυριότερο της σημερινή κατάσταση η οποία έχει εκτρέψει το ενδιαφέρον του κόσμου πρός τα καθημερινά του προβλήματα επιβίωσης,αποτελούν ένα ντροπιαστικό συνοθύλευμα "μέτρων" που αποτρέπουν τον έλληνα απο το να έχει πρόσβαση στο ουσιαστικό του ιστορικό παρελθόν και πέραν της στυγνής εκμετάλλευσης ένος χώρου πολιτισμού σε δεύτερη ανάγνωση εμπεριέχουν και πλέον σκοτεινούς σχεδιασμούς.

Το σημερινό ψευτορωμέικο κατ εφημισμόν ελληνικό προτεκτοράτο,το οποίο άγεται και φέρεται απο τους δανειστές του,δεν δείχνει να νοιάζεται για τον πολιτισμό πέραν του επιππέδου όπου μπορεί να του αποφέρει κέρδος,όμως όπως στην ιστορία της σκιάς του δέντρου ο θησαυρός είναι η ίδια η σκιά του,έτσι και η σκιά της Ακροπόλεως αλλά και του ελληνικού εν γέννει πολιτισμού επάνω στην παγκόσμια διανόηση,είναι ο πραγματικός θησαυρός που πρέπει κάποιος να ανασκάψει και να αποκτήσει με τον δικό του κόπο,οτι και να κάνουν η αρχαία Ελλάδα δεν είναι πέτρες σκαλισμένες απο τους προγόνους κάπου,κάπως,κάποτε,είναι ιδέες και οι ιδέες ως γνωστόν ποτέ δεν πεθαίνουν...

Posted in: