ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Το ελληνικό κράτος παραιτείται από τη δίκη και προσφέρει στην Ισραηλιτική Κοινότητα 10 εκατ. ευρώ!
Στο υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο, εμπεριέχεται προς ψήφιση απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, με την οποία παραιτείται του δικαιώματός της να λυθεί η διαφορά του κράτους με την Ισραηλιτική Κοινότητα στα δικαστήρια για «ανθρωπιστικούς λόγους»! Φοβερά πράγματα συνεχίζουν να συμβαίνουν, στην «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων» του Μπουτάρη...

Πώς έχει εν ολίγοις η υπόθεση, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του υπό ψήφιση νόμου: Με το νόμο 890/1937 (επί Ι. Μεταξά) ρυθμίστηκε ο τρόπος διάθεσης της έκτασης που χρησιμοποιούνταν στη Θεσσαλονίκη ως ισραηλιτικό νεκροταφείο, παραχωρήθηκε δε, το 1938, για νέο ισραηλιτικό νεκροταφείο, έκταση στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης (Οι Γερμανοί, το 1942, εκχέρσωσαν το παλαιό, παρά την Πανεπιστημιούπολη). Η διεκδικούμενη έκταση, 450 στρεμμάτων, σύμφωνα και με την 9165/1998 προδικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης είναι καταγεγραμμένη ως «δημόσιο κτήμα».

Το 1961 η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης (Ι.Κ.Θ.) άσκησε ενώπιον του Πρωτοδικείου αγωγή κατά του Α.Π.Θ. διεκδικώντας 48 στρέμματα. Υπήρξαν επανειλημμένες αναβολές και στις 5.5.1992 το ελληνικό δημόσιο παρεμβαίνει υπέρ του Α.Π.Θ. και υποστηρίζει ότι η έκταση των 450 στρεμμάτων «καταγράφηκε κατόπιν της Θ.5880/14.10.1943 εντολής της Γεν. Διεύθ. Φορολογίας του Υπουργείου Οικονομικών, ως δημόσιο κτήμα…», το οποίο περιήλθε στο Δημόσιο εκ διαδοχής από το Τουρκικό Δημόσιο, και «γ) τα επίδικα ακίνητα ουδέποτε αποτέλεσαν ‘ιδιοκτησίες’, αλλά διατελούσαν πάντοτε υπό την κυριότητα του Δημοσίου, και εφ’ όσον εξέλιπε ο αρχικός σκοπός, για τον οποίον είχαν διατεθεί και προορισθεί, οι γαίες αυτές επανήλθαν κατά χρήση στο Δημόσιο, δ) δεν εφαρμόζουν οι επικαλούμενοι τίτλοι εξουσίασης (ταπία και συμβόλαια) στα κατεχόμενα από το Α.Π.Θ. ακίνητα».

Στις 18.10.2005 διεξάγεται άλλη έκθεση πραγματογνωμοσύνης, και άλλη στις 19.12.2006 και, ώ του θαύματος, αυτή τη φορά βρίσκονται οκτώ στρέμματα (από τα 300 που διεκδικούνταν) να ανήκουν στην ισραηλιτική κοινότητα, από ταπί του 1873.

Και ενώ αναμενόταν ο προσδιορισμός δικασίμου, την 4.7.2006 «συνομολογήθηκε μνημόνιο συμφωνίας» μεταξύ αφενός των κ.κ. Χ. Φώλια και Π. Δούκα και αφετέρου του προέδρου της Ι.Κ.Θ. με το οποίο «τα μέρη θεωρούν δυνατή την εξεύρεση εξωδικαστικής λύσης, αποδεκτής και από τις δύο πλευρές, λόγω του ηθικού χαρακτήρα και της σημασίας του θέματος»! Αυτήν την απόφαση προσυπογράφει και το νυν Υπουργείο, ενώ είναι πρόσφατη η αναστάτωση που προήλθε από το Βατοπέδι, λόγω μη άσκησης του δικαιώματός του το Κράτος. Αυτό ακριβώς γίνεται και τώρα! Για τα επτά (7,349 τ.μ.) στρέμματα, το ελληνικό δημόσιο προσφέρει στην Ι.Κ.Θ. το ποσό των 9.943,697 ευρώ!

Αξιοσημείωτο: Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ΔΕΝ γνωμοδοτεί, διότι λέγει «το τιθέμενο ζήτημα άπτεται της άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής». Δηλαδή η κυβερνητική πολιτική, δεν είναι σύμφωνη με τους νόμους; Όχι! Έχει άλλα κριτήρια. Διαβάστε το σκεπτικό:

«VI. Ενόψει των ανωτέρω ενδείκνυται η οριστική επίλυση της διαφοράς, η οποία πέραν της βεβαιότητας ως προς την τελική έκβασή της, δεν έχει αποκλειστικώς νομική διάσταση, αλλά συνδέεται και με τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, διότι εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρύτερης αποκατάστασης των συνεπειών του ολοκαυτώματος, ενόψει του γεγονότος ότι συνάπτεται με την προκληθείσα κατά τρόπο βέβηλο καταστροφή, κατά διαταγή των αρχών κατοχής, σχεδόν του συνόλου της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης, καθώς και της συνδεδεμένης με το νεκροταφείο μακραίωνης ιστορικής μνήμης».

Ο κ. Γ. Παπανδρέου, μας καλεί να πληρώσουμε πράξεις αποδιδόμενες στους Γερμανούς! Το Δημόσιο παραιτείται του δικαιώματός του, παρά το ότι το ίδιο έχει υποστηρίξει ότι η διεκδικούμενη από την Ι.Κ.Θ. είναι «δημόσιο κτήμα». Δεν θα λυθεί το θέμα μέσω της δικαστικής οδού, μήπως και βρεθεί κάποιος έντιμος δικαστής και απονείμει δικαιοσύνη, υπέρ του ελληνικού κράτους φυσικά.

Πάντως, μας είχαν προετοιμάσει, όταν ξεσηκώθηκαν ραβίνοι από τις Η.Π.Α. και μας καθύβριζαν, διότι με Τα έργα του μετρό δήθεν καταστρέψανε εβραϊκούς τάφους. Επρόκειτο περί αναίσχυντου ψεύδους, όμως είχαμε από τότε πληροφορηθεί ότι ο κ. Αλογοσκούφης θα «έλυε το θέμα».

Posted in: