ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ

Η Κόρινθος, στο νότιο ανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, η πατρίδα του Σίσυφου και του ήρωα Βελλερεφόντη, ήταν μία από τις αρχαιότερες Ελληνικές πόλεις και ανάμεσα στις πιο σπουδαίες.
Με την καίρια στρατηγική της θέση στον ισθμό έλεγχε την επικοινωνία της Πελοποννήσου με την ηπειρωτική Ελλάδα. Ήταν η θέση αυτή που την έκανε την πλουσιότερη εμπορική πόλη της αρχαίας Ελλάδος.
Ταυτισμένη με την Ομηρική πόλη Εφύρα, η Κόρινθος ήταν ο εφευρέτης και κύριος κατασκευαστής εμπορικών και πολεμικών πλοίων, απέκτησε δε μεγάλη δύναμη από τα παλιά χρόνια δημιουργώντας πολλές αποικίες, μεταξύ αυτών τις Συρακούσες.
Υπό την ηγεμονία του Περίανδρου, ο οποίος και κατασκεύασε την Δίολκο η Κόρινθος έφθασε στο ανώτατο σημείο της ακμής της.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Όπως συμβαίνει και με τις άλλες αρχαίες Ελληνικές πόλεις, δεν έχουμε πληροφορίες για τα ιστορικά γεγονότα της αρχαίας Κορίνθου. Ότι γνωρίζουμε είναι από μύθους και αυτοί ακόμη διαφέρουν.
Στην πραγματικότητα η Κόρινθος οικειοποιήθηκε τους μύθους της πλησίον αυτής πόλης Εφύρας, για την οποία ο Όμηρος αναφέρει ότι βρισκόταν στο εσωτερικό της πεδιάδας του Άργους. Από τον Όμηρο γνωρίζουμε επίσης ότι ο Σίσυφος ήταν βασιλιάς της Εφύρας, και μαθαίνουμε επίσης για τον γιο του Γλαύκο και τον γιο αυτού, Βελλεροφών, ο οποίος είχε στενές σχέσεις με τον βασιλιά της Τίρυνθας Προίτο. Όλες αυτές οι ιστορίες έγιναν τοπικές, όταν η περιοχή γύρω από την Νεμέα κατελήφθη από την Κόρινθο, καθώς και η Θεσσαλική ιστορία της Μήδειας και του Ιάσονα, σε αυτό συνέβαλε και ο αρχαίος Κορίνθιος ποιητής Εύμελος, ο οποίος ανήκε στην Δωρική οικογένεια των Βακχιάδων.
Η τραγωδία του Ευριπίδη Μήδεια, αναφέρεται σε μία ξένη γυναίκα, την οποία ο Ιάσονας φέρνει στην Κόρινθο, και η οποία αργότερα δολοφονεί την Γλαύκα, την κόρη του βασιλιά, που ο Ιάσων επρόκειτο να παντρευτεί, και αργότερα σκοτώνει τα δύο παιδιά της που είχε κάνει με τον Ιάσονα για να τον εκδικηθεί, είναι τελείως διαφορετική ιστορία από τον Κορινθιακό μύθο, ο δε τάφος της υπήρχε και τον επισκέπτονταν οι ξένοι μέχρι τον 2ο αιώνα μ.Χ.
Ίδια είναι και η περίπτωση για τον φημισμένο Σίσυφο, τον οποίο γνωρίζουμε από την Οδύσσεια του Ομήρου ότι είχε καταδικασθεί στον Άδη να ανεβάζει μία μεγάλη πέτρα στην κορυφή ενός βουνού και να ξεκινάει από την αρχή, όταν η πέτρα έπεφτε κάτω.
Ο Κορινθιακός μύθος διέφερε ξανά, γι' αυτούς ο Σίσυφος ήταν ένας φημισμένος και πανούργος βασιλιάς, που στην βασιλεία του, η Κόρινθος ευημερούσε.
Οι Έλληνες αποδέχθηκαν την ιστορία της Οδύσσειας.
Ο φημισμένος μύθος της Κορίνθου, ήταν αυτός του Βελλεροφών, του εγγονού του Σίσυφου, του μεγάλου ήρωα που σκότωσε την Χίμαιρα. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Βελλοροφόντης κοιμόταν στον Ναό της Αθηνάς και είδε ένα όνειρο, στο οποίο η Θεά του έδωσε ένα καπίστρι και ένα χαλινάρι για να πιάσει το αθάνατο φτερωτό άλογο Πήγασος. Έτσι και έγινε, το έπιασε την στιγμή που ο Πήγασος έπινε νερό στην πηγή της Πειρήνης, κάτω από την Ακροκόρινθο.
Το πρώτο όνομα του ήταν Ιππόνους και όταν σκότωσε ένα τέρας, ή όπως οι Κορίνθιοι έλεγαν, έναν άνδρα με το όνομα Βελλέρος, εξορίστηκε στην Τίρυνθα (ο Όμηρος αναφέρει στην Κόρινθο) και επήρε το όνομα Βελλεροφών.
Εκεί η Άντεια (Στενοβεία), η γυναίκα του Προίτου, τον ερωτεύθηκε και επειδή αυτός την απεδίωξε, τον κατηγόρησε στον άνδρα της, ο οποίος φοβούμενος να κάνει κακό σε φιλοξενούμενο, τον έστειλε στον πεθερό του Ιοβάτη στην Λυκία, με μία γραφή η οποία ανέφερε, να δολοφονηθεί ο φέρων. Ο Ιοβάτης, ο οποίος δεν διάβασε αμέσως την γραφή και τον δέχθηκε σαν φιλοξενούμενο, δεν μπορούσε να εκτελέσει τα γραφόμενα και γι' αυτό τον λόγο τον έστειλε να σκοτώσει το τέρας Χίμαιρα, σίγουρος ότι δεν θα επιζήσει, αλλά ο Βελλεροφών με την βοήθεια του Πήγασου κατόρθωσε να φέρει σε πέρας την αποστολή του.
Το 747 π.Χ., η βασιλεία έλαβε τέλος στην Κόρινθο και πάνω από διακόσιοι αριστοκράτες, από την ονομαστή Δωρική οικογένεια των Βακχιάδων, απόγονοι του Ηρακλή όπως έλεγαν οι ίδιοι, ανέλαβαν την ηγεμονία της πόλης και την κυβέρνησαν περίπου διακόσια χρόνια, εκλέγοντας κάθε χρόνο έναν Πρύτανη, το Συμβούλιο και τον Πολέμαρχο

Posted in: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ