Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα εθνικά της θέματα. Σε βρετανικό τηλεπαιχνίδι γνώσης θεωρήθηκε λάθος η απάντηση που θεωρούσε τον Αλέξανδρο Έλληνα. Τον γύρο του κόσμου κάνουν ειδήσεις, οι οποίες αφορούν εκδηλώσεις μειονοτικών που αντιδρούν στην ελληνική κατοχή και “καταπίεση”. Όπου δεν υπάρχουν προβλήματα, φροντίζουν οι ίδιοι να τα δημιουργούν, ακόμα κι αν κινδυνεύουν να εμφανιστούν ως γελοίοι. Ποιος ξεχνάει αυτά τα ΜΜΕ, που ανακάλυψαν έναν ηλίθιο Κερκυραίο και πρόβαλαν τις “αυτονομιστικές” του απόψεις, παρουσιάζοντάς τες λίγο έως πολύ σαν κίνημα που ταλανίζει την Κέρκυρα; Αυτοί, που μέσα στην πατρίδα τους αντιμετωπίζουν έναν οπλισμένο IRA, “συγκλονίστηκαν” από την “αντίσταση” του Κερκυραίου.
Κλονίζεται η γερμανική οικονομία και αυτά τα ΜΜΕ ασχολούνται με τα χρέη του ελληνικού κράτους. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Όπου μπορούν να “χτυπήσουν” την Ελλάδα, το κάνουν. Τη “χτυπούν” σε ένα φάσμα τεράστιο. Από ασήμαντα οικονομικά θέματα μέχρι πολύ λεπτές εθνικές ευαισθησίες.
Την ίδια τακτική υπερπροβολής των αρνητικών γεγονότων ακολουθούν και στην Κρήτη. Οτιδήποτε τους επιτρέπει να κατηγορούν την Κρήτη και ειδικά τους Έλληνες Κρητικούς, προβάλλεται παγκοσμίως. Ποιος ξεχνάει για παράδειγμα εκείνους τους ευαίσθητους ξένους “Νεοκρητικούς”, οι οποίοι “συγκλονισμένοι” αποκάλυψαν στο παγκόσμιο κοινό τις “ανοσιότητες” που συμβαίνουν στο νησί; Που βγήκαν και κατηγόρησαν τους Κρητικούς για βαρβαρότητα, εξαιτίας του βασανισμού ενός σκύλου; Μήπως κάποιοι “χτίζουν” διαφοροποιήσεις μεταξύ κοινοτήτων πάνω στο νησί; Μήπως κάποιοι δημιουργούν τεχνητά κάποια συλλογικά συμφέροντα, για να προκαλούν κατά παραγγελίαν συλλογικές αντιδράσεις; Μήπως αυτοί οι οποίοι κατηγόρησαν τους Κρητικούς για “βαρβαρότητα” ήταν οι ίδιοι που σκότωσαν τον σκύλο, ακριβώς για να τους κατηγορήσουν;
Ακόμα και η “επιτυχία” του Ηρακλείου να έχει δύο ομάδες στην Α’ Εθνική στην παρούσα φάση δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη. Γιατί; Γιατί στην “παράγκα”, που λέγεται “ελληνικό ποδόσφαιρο” και την οποία ελέγχει απόλυτα το παρακράτος, τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Αν κάποιοι μεθοδεύουν μελλοντικές κοινωνικές συγκρούσεις, γνωρίζουν ότι οι αθλητικοί σύλλογοι μπορούν να γίνουν εύκολα “πόλοι” έκφρασης τέτοιων εντάσεων. Ο εμφύλιος στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε πρώτα στα στάδια του Βελιγραδίου και κατόπιν έφτασε στις γειτονιές της. Γιατί στο Ηράκλειο τη δεδομένη στιγμή δημιουργούνται δυνάμει “πόλοι” εσωτερικών συγκρούσεων; Είναι τυχαία η επιλογή του τίτλου “Γ.Σ. Εργοτέλης, Διεθνής Ένωσις, ΠΑΕ” ή μήπως αυτή βόλευε ιδανικά; Τα χρώματά του είναι τα αρχικά της ιδρύσεως ή πρέπει να μας παραπέμψουν σε άλλα “κίτρινα” παραδείγματα εντός και εκτός Ελλάδας;
Γιατί μας προβληματίζει τόσο η περίπτωσή του; Γιατί στις κερκίδες του Εργοτέλη κάποιοι έβαλαν τη σημαία της “ανεξάρτητης” Κρήτης και κάποιοι άλλοι προφανώς δεν ενοχλήθηκαν ως Κρητικοί, ώστε ν’ αντιδράσουν άμεσα. Άγνωστοι την τοποθέτησαν, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των καναλιών της διαπλοκής. Άγνωστοι στο Ηράκλειο; Αυτό είναι το όλο θέμα. Αυτό φοβόμαστε. Απέναντι στον προβοκάτορα, που τοποθέτησε αυτήν τη σημαία της “ανεξαρτησίας” στο γήπεδο του Εργοτέλη, θα βρεθεί κάποιος άλλος επίσης προβοκάτορας να τοποθετήσει μια ελληνική σημαία της “κατοχής” στο γήπεδο του ΟΦΗ. Τότε θ’ αρχίσουν τα πράγματα να γίνονται επικίνδυνα, γιατί στις κερκίδες θα γίνονται συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις, οι οποίες δεν θα έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο.
Γι’ αυτόν τον λόγο αναρωτιόμαστε για μερικά βασικά θέματα. Ο “Εργοτέλης” τι ακριβώς αντιπροσωπεύει στο κοινωνικό σύνολο του Ηρακλείου; Ποιο ακριβώς είναι το “προφίλ” που δείχνει προς τα έξω και σε ποιους απευθύνεται; Από πού προσπαθεί να “μαζέψει” φιλάθλους και συμπάθεια; Μήπως “ψαρεύει” ανάμεσα στους “πολιτισμένους” ξένους, οι οποίοι λυπήθηκαν τον σκύλο και κατηγόρησαν τους Κρητικούς για “βαρβαρότητα”;
Όλα αυτά όμως δεν γίνονται από μόνα τους. Δεν μπορούν να γίνουν από μόνα τους. Απαιτείται συνέργεια υψηλά ισταμένων προσώπων. Τι είναι αυτό που κατά την άποψή μας συμβαίνει σήμερα στην Κρήτη; Αυτές οι εντολές δόθηκαν στους προδότες και αυτές εκτελούνται. Δεν είναι κάτι το παράλογο γι’ αυτούς. Αρκεί που εξυπηρετούν τα δικά τους ιδιωτικά συμφέροντα. Συμφέροντα, τα οποία δεν απειλούνται, επειδή τα “αφεντικά” αποφάσισαν να χωρίσουν μια σημερινή ενιαία επιχείρηση σε δύο αυτόνομες “θυγατρικές”. Λύσεις υπάρχουν για κάποιους και είναι εύκολες. Οι ίδιοι θα είναι και πάλι κυρίαρχοι και στις δύο “θυγατρικές”. Η οικογένεια Μητσοτάκη, για παράδειγμα, δεν έχει πρόβλημα από ένα απλό “σπάσιμο” της επιχείρησης που λέγεται Ελλάδα. Οι μισοί απ’ αυτούς στο “νησί” και οι άλλοι μισοί στο “Καρπενήσι”. Οι μισοί θα παραμείνουν κυρίαρχοι στην Κρήτη ως Χανιώτες και οι άλλοι μισοί θα παραμείνουν κυρίαρχοι στην Ελλάδα, παριστάνοντας τους “Καρπενησιώτες”.
Αναφερόμαστε σ’ αυτές τις ισχυρές οικογένειες εξουσίας, γιατί αυτές ελέγχουν το ελληνικό παρακράτος. Όμως, για να υπάρξει παρακράτος, πρέπει να υπάρχει έλεγχος του δικαστικού συστήματος. Το πρόβλημα αυτήν τη στιγμή στην Κρήτη έχει τη γενεσιουργό του αιτία στο δικαστικό σύστημα. Το δικαστικό σύστημα στην Κρήτη έχει πρόβλημα γιατί κάποιους τους βολεύει να έχει πρόβλημα. Κάποιοι αυτήν τη στιγμή “τσουβαλιάζουν” την κρητική οικονομία και την παραδίδουν σε χέρια συγκεκριμένων ανθρώπων. Κάποιοι σήμερα γίνονται με παράνομα μέσα κυρίαρχοι της κρητικής οικονομίας και αυτοί είναι επικίνδυνοι. Κάποιοι σήμερα λεηλατούν το δημόσιο κεφάλαιο και πλούτο της Κρήτης και αυτοί είναι επικίνδυνοι. Γιατί; Γιατί ακριβώς, επειδή είναι παράνομοι, εκβιάζονται από αυτούς που τους παρέχουν ατιμωρησία.
Αυτή η “χαλαρότητα” του νόμου στην Κρήτη είναι εσκεμμένη, γιατί κάποιοι θέλουν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις που ευνοούν επικίνδυνους σχεδιασμούς. Αυτή η “χαλαρότητα” προκάλεσε τα επεισόδια στα Ζωνιανά. Αυτή η “χαλαρότητα” επιτρέπει σε κάποιους να ζουν στην εποχή των αρματολών και των κλεφτών και να σηκώνουν όπλα εναντίον όποιου στέκεται εμπόδιο στην “πρόοδό” τους. Αυτή η “χαλαρότητα” επιτρέπει σε κάποιους άλλους να πηγαίνουν στα αστυνομικά τμήματα και να “απελευθερώνουν” τους βοσκούς τους. Αυτή η “χαλαρότητα” είναι εσκεμμένη, γιατί συνδέει ανθρώπους με μικροσυμφέροντα της πλάκας με άλλους ανθρώπους, οι οποίοι εξυπηρετούν επικίνδυνα και μεγάλα συμφέροντα. “Χαλαρότητα”, η οποία δεν συναντάται σε κανένα άλλο μέρος της χώρας.
Αυτή η “χαλαρότητα” αποδεικνύει ότι στην Κρήτη υπάρχει παραδικαστικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί μακράν χειρότερα από το κύκλωμα που υπάρχει στην υπόλοιπη χώρα. Όμως, όπου υπάρχει παραδικαστικό κύκλωμα, ποιον αναζητούμε; Τον Μητσοτάκη. Ποιον άλλο θα αναζητούσαμε; Τον παπά της ενορίας της Αγίας Παρασκευής; Αναζητούμε τον αποστάτη, που μας βύθισε στη Χούντα. Αυτόν, που έθεσε τα θεμέλια για το σύγχρονο μακεδονικό πρόβλημα. Αυτόν, που “πλημμύρισε” τη χώρα με Αλβανούς. Αυτόν, που βλέπει με κατανόηση τις “εθνικές” ευαισθησίες των μουσουλμάνων της Θράκης. Αυτόν, που πίεσε τους Κυπρίους να ψηφίσουν το σχέδιο Ανάν και απείλησε με ανατροπή τον πρόεδρο του ΟΧΙ. Αυτόν, που επιχείρησε να μας μπλέξει σε θρησκευτικό πόλεμο, βάζοντας την Εκκλησία της Ελλάδας απέναντι στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Αυτόν, που ξεκίνησε το εγκληματικό ξεπούλημα του δημοσίου κεφαλαίου της χώρας. Αυτόν, που χάρισε δημόσια περιουσία στον “τέως”. Αυτόν, που “νομοθέτησε”, για να οδηγήσει τους Έλληνες στη “σφαγή” του χρηματιστηρίου. Αυτόν, που, όπως δείχνουν τα πράγματα, ούτε ο θάνατος τον θέλει μαζί του.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου