Δεν το διάλεξα, έτυχε, αλλά και να το διάλεγα μόνος μου, την ίδια ακριβώς επιλογή θα έκανα.Κι ας ζούμε τώρα, όπως λέει η μαμά μου, τα δύσκολα. Θα αλλάξουν πάλι τα πράγματα. Έτσι λέει η μαμά κι εγώ την πιστεύω την μαμά μου. Και μου λέει να μην φοβάμαι για το μέλλον και να είμαι σίγουρος πως οι Έλληνες όσο χαμηλά κι αν πέσουν πάντα ξανασηκώνονται.
Γι αυτό κι εγώ είμαι περήφανος και χαρούμενος που γεννήθηκα Έλληνας. Που ζω σε αυτήν την χώρα, με αυτόν τον ήλιο και αυτούς τους ανθρώπους που ακόμα μπορούν να χαμογελούν ο ένας στον άλλον. Που έχει γειτονιές και χωριά. Που έχει τις πιο όμορφες παραλίες, λαμπερή θάλασσα και βουνά. Που έχει έναν λαό που μπορεί να ζήσει και με 100 ευρώ και με 100.000 Ευρώ!
Και που ξέρει να τα ξοδεύει και τα δύο φυσικά για να περνάει καλά. Που η λέξη... κέφι, είναι αποκλειστικά δική του και δεν μεταφράζεται. Που τον χτυπάνε από παντού και δεν σκύβει το κεφάλι , στο σύνολό του. Που για άλλη μια φορά ήταν ο φάρος της αποκάλυψης μιας παγκόσμιας αλήθειας.
Κι αν κάποιοι πιστεύουν πως το μέλλον μου είναι ήδη γραμμένο από εκείνους, κάνουν λάθος. Το μέλλον μου θα το φτιάξω εγώ και άλλοι όπως εγώ που τώρα ήρθαμε στον κόσμο και έχουμε τα δικά μας όνειρα.
Όπως λέει η μαμά μου, κανείς δεν μπορεί να μας πάρει τα όνειρά μας. Ραντεβού, λοιπόν, στο μέλλον που θα χτίσουμε. Γιατί οι Έλληνες μπορούν... το έχει δείξει η ιστορία τους. Οι άλλοι;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου