ΤΑΞΙΔΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ-"ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ"

ΑΘΛΟΣ 540 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΒΑΛΚΑΝΙΟΝΙΚΗ

«Ταξίδι ψυχής» στα βήματα του Φειδιππίδη

Τα βήματα του Φειδιππίδη -από την Αθήνα στην Σπάρτη και πάλι πίσω στο «κλεινόν άστυ»- αλλά και... κάτι παραπάνω, ακολούθησε η παλιά μαραθωνοδρόμος και βαλκανιονίκης, Μαρία Πολύζου, με στόχο να αναβιώσει τον θρύλο του σπουδαίου Αθηναίου δρομέα. Με αφορμή τη συμπλήρωση 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα, η αθλήτρια αποφάσισε να καλύψει με τα πόδια τη διαδρομή Αθήνα-Σπάρτη-Αθήνα-Τύμβος Μαραθώνα σε μόλις έξι ημέρες.

Μίλησε στην «Ε» χθες το βράδυ, λίγο πριν ολοκληρώσει τα τελευταία χιλιόμετρα του προσωπικού της «φειδιππίδειου άθλου», φτάνοντας στον Μαραθώνα και προσκυνώντας το σημείο όπου κείνται οι 192 νεκροί πολεμιστές μιας ιστορικής μάχης.

Η Μαρία Πολύζου ξεκίνησε νωρίς το πρωί της Δευτέρας 26 Ιουλίου από τους πρόποδες του βράχου της Ακρόπολης για ένα «ταξίδι ψυχής» -όπως η ίδια χαρακτηρίζει τα δύσκολα 540 χιλιόμετρα της διαδρομής. «Ενιωθα περίπου ότι είχα χρέος απέναντι στην Ιστορία να το κάνω. Χρέος για όλα αυτά που οι αρχαίοι Αθηναίοι έδωσαν στην ανθρωπότητα», λέει χαρακτηριστικά. «Δεν είχα γυμναστεί επαρκώς για να προβώ σ' αυτό το εγχείρημα, αλλά το ήθελε η ψυχή μου. Αντιμετώπισα πολλά προβλήματα και αντιξοότητες: σε τέτοιες συνθήκες, το ίδιο το σώμα αντιστέκεται. Το ανθρώπινο σώμα καταπονείται φοβερά και, ύστερα από 42-45 χιλιόμετρα, δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα παραπάνω. Με κάθε μέτρο παραπάνω που έκανα, κατέρριπτα το προσωπικό μου ρεκόρ... Καμιά προπόνηση δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για κάτι τέτοιο κι εγώ έχω εγκαταλείψει τον πρωταθλητισμό εδώ και χρόνια».

Εκτός από την άρνηση του ίδιου της του σώματος, είχε να αντιμετωπίσει και τις περίεργες διαθέσεις του καιρού. «Μια αφόρητη ζέστη, μια δροσιά, μια κρύο... Πέρασα από το κακοτράχαλο αρχαίο μονοπάτι στο Αρτεμίσιο με 38,9 πυρετό, τρέμοντας από ρίγη και κρυάδες. Ξεπέρασα τα όριά μου. Δεν κοιμόμουν. Ολο αυτό το εξαήμερο είναι ζήτημα να έχω κοιμηθεί πάνω από 7-8 ώρες... Δεν είχα κοντά μου, άλλωστε, και γιατρό, να ελέγχει την πίεσή μου, το αίμα, το κάλιο, το νάτριο... Δεν είχαμε την πολυτέλεια για τέτοια έξοδα!», λέει γελώντας.

«Είναι ένας πραγματικός άθλος αυτός που επιχειρεί η Μαρία», λέει απ' την πλευρά του ο δήμαρχος Μαραθώνα, Σπύρος Ζάγαρης, ο οποίος υπήρξε απ' την αρχή υποστηρικτής αυτής της ιδέας και σε οικονομικό επίπεδο. Παραχώρησε, μάλιστα, ένα αυτοκινούμενο όχημα για να συνοδεύει την αθλήτρια και να τη «φιλοξενεί» τις ώρες της ανάπαυσης, ενώ οργάνωσε και τη φιέστα με την οποία θα καλωσόριζε τη μαραθωνοδρόμο στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης του.

Εκτός όμως από την ίδια, τη διαδρομή ακολούθησαν μαζί της άλλοι δύο σημαντικοί άνθρωποι: ο σύζυγός της, Απόστολος Μαυρογιάννης, που οδηγούσε το αυτοκινούμενο και τη στήριζε ηθικά, και ο βετεράνος μαραθωνοδρόμος Τάκης Σκουλής -ο οποίος, παρά τα 70 χρόνια του, εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να τρέχει σε μαραθώνιους δρόμους... «Με βοήθησαν ψυχολογικά και άλλοι άνθρωποι: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, που σε πρόσφατη συνάντησή μας μου ευχήθηκε επιτυχία, ο γ.γ. Αθλητισμού Πάνος Μπιτσαξής, η οικογένεια Κυριακόπουλου που μας φίλεψε ζεστό φαγητό και όλοι εκείνοι που καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής ήταν δίπλα μου».

Τι θα κάνει, λοιπόν, τώρα που ο αγώνας της ολοκληρώθηκε; «Θα δω την κόρη μου, την Αγάπη. Θα κοιμηθώ πολλές ώρες. Και θα δω τι θα κάνω με τα πόδια μου -ο πόνος στα πέλματα ήταν ό,τι χειρότερο: από 39 νούμερο παπούτσι που φοράω συνήθως, κατέληξα να χωράω στο 41, του άντρα μου!» *

Posted in: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ