ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΚΡΙΣΗ

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΧΘΗΚΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΠΙΣΤΕΥΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΟΛΟΥΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΧΩΡΑ,ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ.
Πότε αλήθεια θα καταλάβει στο σύνολό του ο ελληνικός λαός, πως αυτό που ζει δεν είναι απλώς μία οικονομική κρίση;

Η πατρίδα μας πλήττεται καθημερινά και εδώ και χρόνια σε πολλαπλό επίπεδο. Οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό, πολιτισμικό, ιστορικό.

Οικονομικά έχουμε την λεηλάτηση του δημόσιου χρήματος. Να θυμηθούμε τους Ολυμπιακούς αγώνες και τα υπερτιμολογισμένα έργα υποδομής και ασφάλειας; Να θυμηθούμε πως ΟΛΑ τα έργα δόθηκαν να εκτελεστούν σε ξένο εργατικό δυναμικό και όχι σε εγχώριο; ΟΛΑ τα είδη ένδυσης κατασκευάστικαν στην ΚΙΝΑ καθώς και όλα τα διαφιμιστικά και αναμνηστικά δωράκια. Από την μεγάλη πίτα των εκατομμυρίων ευρώ, επωφελήθηκαν οι ελάχιστοι. ΟΛΑ τα έργα υποδομής κοστολογήθηκαν 5-6 φορές πιο πάνω από την πραγματική τους αξία. Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ του αιώνα…

Να πιάσουμε το χρηματηστήριο, όταν ο τότε πρωθυπουργός ΣΗΜΙΤΗΣ καθως και ο υπουργός οικονομικών, σαν άλλα παπαγαλάκια του Χρηματιστηρίου, παρακινούσαν τους πολίτες να βάλουν όλα τους τα χρήματα αλλά να δανειστούν κιόλας προκειμένου να τα παίξουν στον χρηματηστηριακό τζόγο; Αποτέλεσμα; Το σύνολο των χρημάτων των ελλήνων πολιτών να αλλάξουν χέρια, να πάνε και πάλι σε χέρια πλουσίων και να δημιουργηθούν καινούριες στρατιές νεόπτωχων.

Πολιτισμικά η κυβερνήσεις δρουν σαν πράκτορες ξένων κέντρων που προσπαθούν να επιβαλλουν τον διεθνισμό. Επιβάλλουν να ξεχάσουμε την ιστορία μας, το παρελθόν μας, τους αγώνες τον προγόνων μας για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας, το ένδοξο παρελθόν των αρχαίων προγόνων μας, που μας γεμίζει υπερηφάνεια και υποχρεώσεις. Όλα σαν να έπρεπε να μπουν στο χωνευτήρι της παγκoσμιοποιησης και την ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ που προσπαθούν να φέρουν.

Θα μπορούσα να γράφω αμέτρητες ώρες σχετικά με την λεηλασία που έχει δεχτεί αυτό το έθνος. Και όμως, οι ίδιοι που έχουν κλέψει, σπαταλήσει, καταχραστεί τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, έχουν την απαίτηση να πληρώσουμε τα κλεψιμέϊκα. Μας εκβιάζουν, μας τρομοκρατούν.

Έχουν στήσει ένα στρατοκρατούμενο κράτος που με την βοήθεια των κατευθυνόμενων ΜΜΕ αλλοιώνουν την πραγματικότητα που βιώνουμε. Κάθε αντίθετη φωνή πνίγεται στα δακρυγόνα, τα χημικά, τις βίαιες καταστολές….

Άραγε όλα αυτά γίνονται μόνο για να αντιμετωπιστεί η δήθεν οικονομική κρίση;
Παράλληλα βλέπουμε τις άγαστες προσπάθειες ώστε ο Έλληνας να ξεχάσει ποιος έιναι, ποιο είναι το πραγματικό δυναμικό του, ποιος είναι ο σκοπός του σε αυτόν τον κόσμο. Κατάφεραν να μας κάνουν ένα απλό οικονομικό μέγεθος που στο ισοζύγιο βγαίνουμε ελλειματικοί. Είναι όμως έτσι?

Αλήθεια, ποιες είναι οι προσπάθειες εδώ και χρόνια ώστε να αναδειχθεί η ζωτικότητα και η ευφυία αυτού του λαού? Απολύτως καμία! Χρόνια τώρα ο θεσμός της οικογένειας που είναι ο πιο σημαντικός για την ανάπτυξη και την ευημερία κάθε λαού, χτυπιέται αλύπητα. Έννοιες όπως πατρίδα, έθνος, γενιά χλευάζονται και γελοιοποιούνται. Μετρατράπηκαν σε έννοιες που στο σύνολο του ο ελληνικός λαός ντρέπεται να τις προφέρει. Κατάφεραν να γελοιοποιήσουν την φυσική υπόστασημας και να αποχαυνώσουν τον Έλληνα ώστε να μην αντιδρά σε αυτό…

Βλέπει ο γονιός στα βιβλία της Ιστορίας να δισάσκεται μια διαστραβλωμένη προς το γένος μας Ιστορία, κοινώς αλλοτριώνουν το παιδί του και κάθεται απαθής, δημιουργούν νεογεννίτσαρους και οι γονείς σφυρίζουν αδιάφορα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν θα τους κόψουν κανένα 100ρικο απο το μισθό και τι φόροι θα μπούνε. Το τυρί το βλεπουμε, την φάκα όμως δεν την βλέπουμε…

Πότε ήταν η τελευταία φορά που βοηθήσατε έναν άγνωστο; Θυμηθήκατε τους νεκρούς στα Ίμια; Πήγατε μια οικογενειακή εκδρομή σε ένα χωριό; Πότε φάγατε όλη η οικογένεια μαζί γύρω από ένα τραπέζι; Πόσες φορές χαρήκατε για ένα ηλιοβασίλεμα, για μια ζεστή αγκαλιά; Αλήθεια, θυμάστε την ζεστή αγκαλιά ή πλέον χαίρεστε με τα poke και τα like στο facebook; Πόσο καιρό έχεται να δείτε τον/την κολλητό/τή; Πότε ήταν η τελευταία φορά που δάκρυσες στο άκουσμα του Εθνικού μας Ύμνου; Ναι, μιλάω για αυτόν τον Ύμνο που μιλάει για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που σου χάρησαν κάποιοι θυσιάζοντας ότι πιο πολύτιμο είχαν. Την ζωή τους…

Προσωπική άποψη είναι πως το παιχνίδι εξουσίας που παίζεται εδώ και 30 χρόνια φτάνει στο αποκορύφωμά του. Οι οικονομικές και πολιτικές κρίσεις είναι στάχτη στα μάτια. Βρισκόμαστε όλοι στο σπήλαιο του Πλατωνα και πρέπει να σπάσουμε τον φόβο και να κάνουμε την κίνηση να βγούμε από την ασφάλεια της σπηλιάς. Η επιστροφή στις ρίζες μας, είναι το υπέρτατο όπλο μας. Η αφύπνισή μας είναι ο φόβος τους. Μας πιέζουν και θα μας πιέσουν περισσότερο. Η απάντησή και αντίδρασή μας είναι γραμμένη στα βιβλία των αρχαίων φιλοσόφων μας, αυτά που ντρεπόμαστε να ανοίξουμε, είναι στην Ιστορία μας, αυτήν που φοβόμαστε να πούμε, είναι στην διπλανή μας πόρτα στον συνάνθρωπό μας.

Δεν πρόκειται για σενάρια συνομοσίας αλλά για μια τρομακτική πραγματικότητα που όσο καθόμαστε απαθείς απλά θα μας μετατρέψει σε άβουλα, άψυχα όντα… Ένας αριθμός μέσα σε δισεκατομύρια άλλους!

Κάθόμαστε και φοβόμαστε από τις απειλές αυτών που μας κατέστρεψαν. Οξύμορο ε; Αυτοί που μας κατέστρεψαν, μας προσφέρουν και την λύση…Ο κλέφτης ζητάει να πληρώσουμε τα κλοπιμαία… Μας μαυρίζουν την ψυχή καθημερινά. Μια βόλτα στα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές και θα καταλάβεται τί εννοω… Είναι τυχαίο άραγε; Ο απελπισμένος και ο φοβισμένος είναι έτοιμος να δεχτεί ότι και αν του προσφέρεις. Με αντάλλαγμα τί όμως; Για σκεφτείτετο λιγο.

Θα το επιτρέψουμε; Θα αντιδράσουμε;

Posted in: