ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΣΕ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

Μαρμάρινη κεφαλή σε υπερφυσικό μέγεθος αποτελούσε τμήμα ενός όρθιου ή καθιστού αγάλματος και αναπαριστούσε τον ολύμπιο Δία. Η συμμετρία στην κόμμωση και τη γενειάδα, καθώς και τα χαρα­κτηριστικά του προσώπου, μεταδίδουν αίσθηση γαλήνης, όπως αρμόζει στην προσωπικότητα του πανίσχυρου αυτού θεού. Οι εγκοπές στο άνω μέρος της κεφαλής υποδηλώνουν την παρουσία καλύπτρας. Η κεφαλή, που είναι κατασκευασμένη από πεντελικό μάρμαρο και ανάγεται στην Ύστερη Κλασική περίοδο, έφερε ένθετο ορειχάλκινο στεφάνι και είχε φιλοτεχνηθεί ανεξάρτητα από τον κορμό του αγάλματος.
Οι αρχαιότερες σωζόμενες παραστάσεις του Δία προέρχονται από την αγγειογραφία. 0 Παυσανίας αναφέρει δύο ξόανα του θεού, ένα στην Ακρόπολη του Αργούς και ένα στο θησαυρό των Μεγαρέων στην Ολυμπία. Το πρώτο ανήκε στον Δία Τρίοπα (δηλαδή, με τρία μάτια -επόπτης του Ουρανού, της Γης και της θάλασσας), και το δεύτερο ήταν ξύλινο και επενδυμένο με χρυσό. 0 Ζευς είχε συνήθως την εμφάνιση ώριμου γενειοφόρου άνδρα και απεικονιζόταν τη στιγμή που ετοιμα­ζόταν να ρίξει κεραυνό ή καθισμένος σε θρόνο.
Στην Κρήτη, κατ' εξαίρεση, είχε συνήθως τη μορφή ενός αγένειου νεαρού Μινωίτη. 0 Φει­δίας, με το χρυσελεφάντινο άγαλμα στο ναό της Ολυμπίας, παρέδωσε στις επόμενες γενεές καλλιτεχνών το ιδανικό πρότυπο για τον πατέρα των ολύμπιων θεών. αντλώντας έμπνευση από τον ομηρικό Δία. όπως περιγράφεται στην Ιλιάδα.

Posted in: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ