Α) πηγη Ελευθεροτυπια 1/4/2001)

«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».

Ως πηγή του δημοσιεύματος υποδεικνύεται η αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα «Turkish Daily News» της 17.2.97.

Το «ντοκουμέντο» έγινε πανηγυρικά δεκτό από μια πλειάδα αναλυτών που έσπευσαν, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλο, να το επικαλεστούν ως το απόλυτο επιχείρημα υπέρ της «ανάγκης» για «εθνική καθαρότητα»: από το «Νέμεσις», η «δήλωση Κίσινγκερ» περνά έτσι στο «Χρόνο» της Κομοτηνής (12.3.97) κι από κει στο επετειακό μήνυμα Σαρτζετάκη για την 25η Μαρτίου, την «Εστία» και τα «Πολιτικά Θέματα» (30.5.97) ταυτόχρονα την αναδημοσιεύουν αλυσιδωτά η «Ελεύθερη Ωρα», το «Δικαίωμα» (3.1997), ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» (14.8.97) και, στο «Βήμα», οι Χρήστος Γιανναράς (24.8.97) [του Γιανναρά ήταν στην Καθημερινή -ανορθο.] και Μάριος Πλωρίτης (31.8.97). ..

-Τι κι αν η «δήλωση» διαψεύσθηκε (ως γεγονός και ως περιεχόμενο) γραπτώς από τον ίδιο τον Κίσινγκερ («Πολιτικά Θέματα» 13.6.97);

-Τι κι αν η πρωτότυπη «πηγή» της ακόμη αναζητείται, όπως αμήχανα ομολογεί εκ των υστέρων η ίδια η Κανέλλη («Νέμεσις» 10.1997), απορώντας που «δεν βρίσκεται το φύλλο αυτό» της «Turkish Daily News» ούτε στο Ιντερνετ ούτε στα γραφεία της εφημερίδας;

Οσοι προσπάθησαν να εξηγήσουν την απάτη, όπως ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος, λοιδωρούνται σαν «τοποτηρητές και αμύντορες εν Ελλάδι της υπολήψεως του Κίσινγκερ» (Χρ. Σαρτζετάκης), ενώ το πλαστό «ντοκουμέντο» θα υιοθετήσουν και αρθρογράφοι όπως ο Κ. Μπέης («Ε» 15.10.97), ο Στ. Παπαθεμελής («Βήμα» 2.8.98) ή ο Ν.Ψυρούκης («Ελλοπία» 11.1998). Γιατί να πιστέψει κανείς τον πάλαι ποτέ «μάγο» της αμερικανικής διπλωματίας;


β) Πηγη Βημα Το ΒΗΜΑ, 26/10/1997 , Σελ.: B03, Κωδικός άρθρου: B12452B031

Χρήστος Γιανναράς

Το απόφθεγμα αυτό του Κίσινγκερ, προτού δημοσιευθεί στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και παρατεθεί στην επιφυλλίδα μου, είχε διαψευσθεί από τον ίδιο σε ιδιωτική επιστολή και η είδηση της διάψευσης είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» (13.6.97). Τόσο ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» όσο και εγώ που εμπιστεύθηκα την εγκυρότητα του δημοσιεύματός του οφείλαμε να είμαστε ενήμεροι για τη διάψευση του αποφθέγματος Κίσινγκερ. Γι' αυτό και μόλις έλαβα γνώση (καθυστερημένα) της διάψευσης, δημοσίευσα στην επιφυλλιδογραφική μου στήλη τη σχετική γνωστοποίηση (21.9.97), αν και δεν είχα διεκδικήσει ειδησεογραφική «αποκλειστικότητα» της δήλωσης Κίσινγκερ, αλλά μόνο δηλωμένη αντιγραφή από έγκυρο περιοδικό του ίδιου δημοσιογραφικού συγκροτήματος στο οποίο ανήκει και η εφημερίδα σας.

Αντωνιος Λιάκος

Το απόφθεγμα, .., του Κίσινγκερ δεν χρησιμοποιήθηκε ως έναυσμα αλλά ως δομικό στοιχείο του κατηγορητηρίου εναντίον των «προοδευτικών ελλήνων διανοουμένων», πως τάχα «υλοποιούν τη στρατηγική» που εισηγείται ο πρώην αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, απεργαζόμενοι την καταστροφή του Ελληνισμού. Το κείμενο, όπως εξήγησα στο άρθρο μου («Το Βήμα», 5.10.97), φαίνεται ύποπτο πλαστότητας από την πρώτη ανάγνωση. .

η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (26.8.97), δύο μόλις ημέρες μετά την επιφυλλίδα του, χαρακτήρισε το κείμενο «ανύπαρκτο» και περιέγραψε τις περιπέτειες της εμφάνισής του.

Ι. Κ. Πρετεντέρης:

..Τι με απασχόλησε; Το υπενθυμίζω άλλη μία φορά: μια απίστευτη και τερατώδης δήλωση περί Ελληνισμού που αποδίδεται στον Χένρι Κίσινγκερ (δήλωση η οποία τελικώς απεδείχθη ανύπαρκτη!) έκανε τον γύρο του ελληνικού Τύπου και χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο μιας συγκεκριμένης επιχειρηματολογίας.. Γεγονός είναι ότι (έστω εν αγνοία του...) έκανε χρήση πλαστού αποδεικτικού υλικού, πράγμα το οποίο παραδέχεται και στην επιστολή του.

Το ουσιαστικό, όμως, πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Γιατί άραγε τόσοι σοβαροί και αξιόλογοι άνθρωποι σπεύδουν να αγκαλιάσουν και να υιοθετήσουν υπέρ των απόψεών τους μια δήλωση που εξαρχής φάνταζε και βλακώδης και απίστευτη; Μήπως επειδή θεωρούν ότι αυτές οι κουταμάρες μπορεί να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;

Ποιοι οι Δολοφονοι της Γλωσσας?

Στις 11 Ιανουαρίου 1982,(δεν είχε χρονίσει ακόμη το ΠΑΣΟΚ μας, που παρέλαβε την σκυτάλη στον αγώνα δρόμου διαλύσεως της γλώσσας μας, απο την ΝΔ) τας μεσονυκτίους ώρας , ο τότε Υπουργός παιδείας, Λ.Βερυβάκης κατήργησε με τροπολογία που προσαρτηθη σε ασχετο νόμο ( περι εγγραφής μαθητών στα Λύκεια ό,τι είχε διασωθεί δυό χιλιάδες χρόνια , τους τόνους και τα πνεύματα.

Την τροπολογία μετά την αποχώρησι των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, εψήφισαν μονο 30 βουλευτές. Αυτοί στάθησαν αρκετοί για να διακόψουν την συνέχεια της Ελληνικής γλώσσας και να την ευνουχίσουν. Η αρχή βεβαίως εγινε επι Υπουργού παιδείας Γ. Ράλλη, Υφυπουργού Β.Κοντογιαννόπουλου, ο οποίος «απέβαλε» τα αρχαίων απο τα Γυμνάσια (τα οποια αρχαία είναι «αντιδραστικά») και επέβαλε την διδασκαλία των αρχαίων συγγραφέων απο μεταφράσεις.

Ποιοι διατηρουν και προωθουν την Ελληνικη Γλωσσα

Το ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου Irvine της California συγκέντρωσε, αρχειοθέτησε, ταξινόμησε και κατηγοριοποίησε, το μεγαλύτερο μέρος (διότι οι εργασίες του συνεχίζονται) της Ελληνικής Πραγματείας υπό τον τίτλο «Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσης».

Τον Απρίλιο του 2001 η τελευταία εκδοσις του «Θησαυρού» περιλαμβάνει 12.000 έργα, από την εποχή του Ομήρου έως την πτώσι της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, απο 3.700 συγγραφεις, περίπου 6 εκατομμύρια ελληνικών λέξεων και 91 εκατομμύρια λεκτικών τύπων (λέξεων κειμένου όπως έχουν απαντηθή στ'ανωτέρω κειμενα).

Πρωτοπόρος στην αποθησαύρησι αυτού του μοναδικού πλούτου η γλωσσολόγος Ελληνίστρια Καθηγήτρια Mc Donald και εν συνεχεία οι καθηγητές Theodore Brunner και David W. Packard, οι οποίοι με επιτελείο ειδικευμένων επιστημόνων, επέτυχον την ηλεκτρονική έκδοσι του Θησαυρού υπό μορφή σύμπακτου δίσκου(CD ROM) στο πολυτονικό και την προσιτή διαδοσι του παγκοσμίως.

Οι πραγματικες Δηλωσεις Κισινγκερ

( πηγη Η Ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία...

Του Νικολάου Μάρτη, πρώην Υπουργού)

Ο Κίσσιγκερ, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ερωτηθείς το 1992 σε Συνέδριο Manager στο Παρίσι για το θέμα της Μακεδονίας είπε:

"Η Ελλάς έχει δίκιο για το όνομα. Το λέγω αυτό γιατί εγώ ξέρω ιστορία, που δεν ξέρουν οι Υπουργοί και Αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον. Το ισχυ­ρό όπλο της Ελλάδας, είναι η Ιστορία".