Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ανήκουν σε όλους, υποστηρίζεται σε δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού «Newsweek», αναλύοντας τις προεκτάσεις των επιχειρημάτων και των δυο πλευρών, όσον αφορά το αίτημα για επιστροφή τους στην Ελλάδα.
Με αφορμή την επικείμενη έναρξη λειτουργίας του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, η Cathleen McGuigan επιχειρεί να απαντήσει στο «αμφιλεγόμενο και καυτό», όπως το χαρακτηρίζει, ερώτημα: «Πρέπει το Βρετανικό Μουσείο να στείλει τα Μάρμαρα πίσω, στο αρχικό τους πλαίσιο;».
Μεταξύ άλλων, στο άρθρο αναφέρεται ότι «ακόμη και στις αρχές του 19ου αιώνα, οπότε ο Λόρδος Έλγιν απέσπασε τα αρχαία ελληνικά γλυπτά από τον Παρθενώνα, την εποχή εκείνη του ιμπεριαλισμού, πολλοί Βρετανοί έβλεπαν τις πράξεις του Έλγιν ως πολιτισμικό βανδαλισμό».
Στη συνέχεια, σημειώνεται ότι «στη διάρκεια του τρέχοντος μηνός, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα ανοίξει στη σκιά του Παρθενώνα στην Αθήνα… Το κτίριο του Μουσείου αποτελεί αρχιτεκτονική ως επιχείρημα, που αποσκοπεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων».
Επίσης, υπογραμμίζεται ότι «το επιστέγασμα του Μουσείου αποτελεί την πιο ισχυρή συνηγορία για την αποκατάσταση των Μαρμάρων, καθώς ευθυγραμμίζεται πλήρως με τον Παρθενώνα, που είναι ορατός σε απόσταση περίπου 1000 ποδών».
Η αρθρογράφος επισημαίνει ότι «πολλά από τα αρχικά γλυπτά του Παρθενώνα χάθηκαν ή καταστράφηκαν ανά τους αιώνες, ενώ αυτά που απέμειναν στο ναό αφαιρέθηκαν τα τελευταία χρόνια λόγω της βαθμιαίας διάβρωσης του μαρμάρου από την ατμοσφαιρική μόλυνση της Αθήνας. Η ζωφόρος που κοσμούσε το ναό, μαζί και με άλλα γλυπτά, εγκαθίστανται στο νέο μουσείο, στον αρχικό τους σχηματισμό, πάνω στον Παρθενώνα. Και για να δοθεί έμφαση στην απουσία των Μαρμάρων που λείπουν, υπάρχουν λευκά αντίγραφα από γύψο για να γεμίσουν τα χάσματα».
Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι «η ιστορία για το πώς τα Μάρμαρα έφτασαν στο Λονδίνο είναι αρκετά θολή, ώστε να ενισχύσει τα επιχειρήματα ένθεν κακείθεν», προβάλλοντας και τον ισχυρισμό: «Η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου, από το 1816 που τα Μάρμαρα περιήλθαν στη βρετανική κυβέρνηση, δεν έχει πάψει να υποστηρίζει ότι αυτά, σύμφωνα με το νόμο, ανήκουν στο μουσείο και σύμφωνα με λογίους μάλιστα, τα Μάρμαρα διατηρούνται καλύτερα στο Λονδίνο, από ό,τι θα διατηρούνταν στην πνιγμένη στο νέφος Αθήνα, με τις πενιχρές μουσειακές εγκαταστάσεις της».
Στο δημοσίευμα φιλοξενείται δήλωση του υπουργού Πολιτισμού, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τόνισε: «Οι Βρετανοί έλεγαν: δεν τα αξίζετε, δεν έχετε ένα μέρος να τα τοποθετήσετε. Τώρα έχουμε ένα από τα καλύτερα μουσεία που μπορεί να υπάρξουν».
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι «ακόμη υπάρχει ελπίδα τα εναπομείναντα Μάρμαρα του Παρθενώνα να επανενωθούν τελικά, έστω και προσωρινά, καθώς η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου έχει δηλώσει ότι μελετά το ενδεχόμενο να δανείσει τα Μάρμαρα στην Αθήνα, με την προϋπόθεση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αναγνωρίσει την ιδιοκτησία του βρετανικού μουσείου επί των γλυπτών».
Στην βρετανική αυτή αξίωση, αντιπαρατίθεται η θέση του κ. Σαμαρά, ότι «οι θησαυροί αυτοί αποσπάστηκαν από την Ακρόπολη όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό εχθρική κατοχή».
Η αρθρογράφος υποστηρίζει ότι «όσοι συμφωνούν ότι τα Μάρμαρα είναι ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου έχουν ένα ισχυρό επιχείρημα, καθώς, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, δεν υπάρχει καμία νομική βάση που να στοιχειοθετεί κλοπή ή λεηλασία, αφού οι πράξεις του Έλγιν είχαν την έγκριση των κυβερνώντων και έχουν παρέλθει 200 χρόνια έκτοτε», ενώ παραθέτει την άποψη του James Cuno, διευθυντή του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο, ότι «ένα προηγούμενο επιστροφής των Μαρμάρων θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας για παρόμοιες απαιτήσεις», αναφέροντας ενδεικτικά τη Βασίλισσα Νεφερτίτη, που στεγάζεται στο Μουσείο Altes του Βερολίνου για έναν αιώνα σχεδόν.
Τέλος, η κ. McGuigan, προσπαθώντας να λύσει το «γόρδιο δεσμό», όπως τονίζει, προτείνει μία «συμβιβαστική ιδέα: την επανένωση των Μαρμάρων στην Αθήνα για μία περίοδο και την επιστροφή τους έπειτα στην επιμελητεία του Βρετανικού Μουσείου, όπου μπορούν να ενταχθούν μέσα σε ένα πανόραμα των υψηλότερων επιτευγμάτων του ανθρωπίνου είδους».
Καταλήγοντας, αναφέρει: «Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός που παρήγαγε τα Μάρμαρα έσπειρε όλο το δυτικό πολιτισμό και όχι μόνο το σύγχρονο έθνος της Ελλάδας. Τα Μάρμαρα ανήκουν πραγματικά σε όλους».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου