Το υπερήφανο Άτι
άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ"Το άλογο για πολλούς λαούς θεωρήθηκε πιστό, αθάνατο, ιερό και φτερωτό. Κατά τους Αρχαίους Έλληνες δημιουργός του αλόγου θεωρήθηκε ο Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας. Λέγεται ότι ο Ποσειδώνας κτύπησε με την τρίαινά του πάνω στον βράχο της Ακροπόλεως και ανέβλυσε μία πηγή με αλμυρό νερό. Από το κτύπημα ξεπήδησε και το πρώτο άλογο, έτοιμο να υπηρετήσει τον άνθρωπο. Γι αυτό και η σχέση του αλόγου με το νερό είναι δεδομένη.
Ορισμένες κρήνες χρωστούν το όνομά τους στο περήφανο αυτό ζώο όπως η Ίππη, Πηγασίς, Ιπποκρήνη και ο Ελικώνας. Στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ υπάρχουν σποραδικά και προσωρινά, αλογοκέφαλες θεότητες, το άλογο δεν λατρεύτηκε. Οι αρχαίοι όμως πρόγονοί μας απέδιδαν στο άλογο δύο ιδιότητες που σπανιότατα έχουν άλλα ζώα. Μιλά με ανθρώπινη φωνή, ενώ παράλληλα, όχι σπάνια, θεοί αλλά και άνθρωποι έσμιξαν μαζί του και γέννησαν πλάσματα ξεχωριστά όπως ο Κρόνος έσμιξε με τη Φιλύρα και έτσι γεννήθηκε ο κένταυρος Χείρων, ο Ποσειδώνας έσμιξε με τη φοραδοκέφαλη αρκαδική Δήμητρα και έτσι γεννήθηκε ο Αρείων, ο Ζέφυρος και η Αρπυία Ποδάργη γέννησαν τον Ξάνθο και τον Βαλίο, άλογα αθάνατα, που ο Ποσειδώνας χάρισε στον Πηλέα και που με αυτά πολέμησε ο Αχιλλέας στην Τροία.
Γνωστότερο απ’ όλα τα άλογα της μυθολογίας ο Πήγασος, το φτερωτό άλογο που οι παραδόσεις αναφέρουν ότι όταν ο Περσέας αποκεφάλισε τη Μέδουσα, που είχε καταστήσει έγκυο ο Ποσειδώνας, ξεπήδησαν από την τομή ο Χρυσάωρας, πατέρας του Γυριόνη και ο Πήγασος, το φτερωτό άλογο. Κατά τον Ησίοδο, το όνομά του οφείλεται στις πηγές του Ωκεανού όπου είχε γεννηθεί και ως φτερωτός ανήλθε στον Όλυμπο, στην έδρα των Αθανάτων και διέμενε στην υπηρεσία του Δία, χρησιμοποιούμενος για την μεταφορά των κεραυνών από το εργαστήριο του Ηφαίστου στον Όλυμπο.
Το πιο γνωστό όμως άλογο στην παγκόσμια ιστορία είναι ο Βουκεφάλας, το άλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Φιλόνικος ο Θεσσαλός, ένας έμπορος αλόγων, πρότεινε στον Φίλιππο της Μακεδονίας να αγοράσει τον Βουκεφάλα για δεκατρία τάλαντα. Όλοι γνώριζαν ότι πρόκειται για ένα άγριο και ατίθασο άλογο, το οποίο κανείς δεν θα μπορούσε να δαμάσει. Ο νεαρός τότε Αλέξανδρος διαπίστωσε ότι το άλογο φοβόταν την σκιά του και έτσι πλησιάζοντάς το, άρπαξε τα χαλινάρια του και το έστρεψε προς τον ήλιο. Αφού το άλογο δεν έβλεπε τη σκιά του, ηρέμησε και έτσι κατάφερε ο Αλέξανδρος να το ιππεύσει. Ο Αλέξανδρος ονόμασε το άλογο Βουκεφάλα, ίσως από το εύρος του μετώπου του. Ο Βουκεφάλας ήταν το άλογο που τον συντρόφευσε για τα επόμενα 20 περίπου χρόνια. Ο Αλέξανδρος τόσο πολύ αγαπούσε το άλογό του που όταν αυτό τραυματίστηκε μοιραία στην μάχη του Υδάσπη, έδωσε το όνομα σου σε μία πόλη της Ασίας, την οποία ονόμασε Βουκεφάλα.
Πρόσφατο περιστατικό εν έτη 2012, είναι η βόλτα της Nicole Graham μαζί με το άλογό της στην παραλία Geelong της Αυστραλίας που μετατράπηκε σε εφιάλτη, όταν το πανέμορφο ζώο της έπεσε και παγιδεύτηκε σε βούρκο. Όσο το άλογο επιχειρούσε να ξεφύγει τόσο βυθιζόταν πιο βαθιά. Για τρεις ολόκληρες ώρες η γυναίκα κρατούσε το κεφάλι του πιστού της αλόγου για να μη φοβάται περιμένοντας καρτερικά να έρθει βοήθεια. Μία μοναδική σχέση ενός αλόγου με την ιδιοκτήτριά του.
Τέτοια περιστατικά ανθρωπιάς, μου θυμίζουν κάτι που διάβασα τυχαία «μπορεί η ουρά του σκύλου, τον άνθρωπο να μην τον πρόδωσε ποτέ», ο σύντροφος όμως του ανθρώπου, στην ειρήνη και στον πόλεμο είναι το άλογο.
Φαιναρέτη Πλεύρη
Αντιπρόεδρος Τομέως Γυναικών ΛΑ.Ο.Σ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου