Ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι Έλληνας πρωθυπουργός αλλά ένας διεθνής παίκτης που έχοντας την Ελλάδα στα χέρια, τη χρησιμοποιεί ως «λαγό» για να δημιουργούνται δεδομένα στην Ευρώπη και να υπάρχουν συγκεκριμένοι συσχετισμοί στο διεθνές χρημοτοικονομικό περιβάλλον.
Δεν ενδιαφέρεται τι συμβαίνει στους Έλληνες. Αν η εξαθλίωση κάθε μέρα και βαθαίνει. Αν η ανεργία, η ύφεση, η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας είναι πλέον μια πραγματικότητα διαρκείας .
Στην αρχή της θητείας του στην πρωθυπουργία, βάθυνε με δηλώσεις και χειρισμούς το πρόβλημα χρέους και ελλειμμάτων της ελληνικής οικονομίας. Μέσα από τον αποκλεισμό από τις αγορές , δημιούργησε σε μια χώρα της ευρωζώνης, την αναγκαιότητα της ένταξης στο ΔΝΤ. Με τον τρόπο αυτό έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη. Ενώ και άλλες χώρες του Νότου, άρχισαν να μπαίνουν στο μικροσκόπιό των αγορών και να εξελίσσονται κερδοσκοπικά αλλά και δομικά παιχνίδια με τις οικονομίες τους, η Ευρώπη χωρίσθηκε , με την πολιτική του Βερολίνου, σε Βορρά και Νότο.
Η Ελλάδα τον Μάιο του 2010, υπέγραψε το πιο επαίσχυντο Μνημόνιο, σε συνθήκες εκβιασμού και ο Γερμανογαλλικός άξονας στη διαδικασία αυτή κατήργησε όλες της συνθήκες της Ένωσης και μετετράπη σε δυνάστη των δανειστών και το δίδυμο Μέρκελ- Σαρκοζί , στο κύριο και τελικά μοναδικό όργανο αποφάσεων της Ευρώπης.
Η Ελλάδα ως «λαγός» υπέγραψε ένα Μνημόνιο πολύ χειρότερο ως προς τους στόχους , την απώλεια των εθνικών ασυλιών στη δημόσια περιουσία, στα επιτόκια και τους χρόνους αποπληρωμής από αυτά της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας , που είναι ευρωπαϊκός προσωρινός μηχανισμός σταθεροποίησης, ενώ της Ελλάδας μια ξέχωρη, περίπτωση.
Στη συνέχεια επέτρεψε στο Βερολίνο και το Παρίσι να επιβάλουν την άποψη τους στον απόλυτο βαθμό στα εσωτερικά της Ελλάδας, αλλά και στη βάση αυτή και σε όλον τον ευρωπαϊκό Νότο. Με τον τρόπο αυτό ο κύριος άξονας της ευρωζώνης χάνει τις εσωτερικές ισορροπίες του στην ευρωζώνη και γίνεται αυθαίρετος, ειδικά το Βερολίνο.
Με το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο, που καταργεί κάθε έννοια εργασιακής ασφάλειας και συμφωνίας , αλλά και το Σύνταγμα 'η τους νόμους της χώρας , σηκώνει τον πήχη και για τις άλλες χώρες , που έχουν ελλείμματα, φέρνοντας τις κοινωνίες απέναντι στις εξουσίες τους και τις κυβερνήσεις τους σε θέση περιορισμένης δικαιοδοσίας.
Φθάνουμε στον αιφνιδιασμό του δημοψηφίσματος, το οποίο δημιούργησε παγκόσμια αναταραχή, πέραν κάθε πρόβλεψης σε χρηματιστήρια, ομόλογα , αγορές. Το δημοψήφισμα σχετίζεται με το Μνημόνιο 2 , που αποτελεί απόλυτη και επαίσχυντη αποικιοκρατία της Γερμανίας, εντός της ζώνης του ευρώ.
Με το δημοψήφισμα δημιουργεί, ως διαδικασία προηγούμενο και αστάθμητο παράγοντα για την διοίκηση και το κέντρο αποφάσεων του Βερολίνου στην Ευρώπη , αφού και στις άλλες χώρες μπορεί να προκύψει.
Βάζοντας το θέμα του δημοψηφίσματος απροετοίμαστα και χωρίς πιθανότητες επιβίωσης για την Ελλάδα , αν δεν πάρει πρόσκαιρα την 6η δόση του μνημονίου 1, επιτρέπει στη Γερμανία- Γαλλία στις Κάννες να επιβάλουν το ερώτημα και το χρόνο του δημοψηφίσματος , σε μια απόλυτη, αλλά επικοινωνιακά νομιμοποιημένη , άσκηση εξουσίας σε Τρίτη χώρα.
Οι Μέρκελ- Σαρκοζί μάλιστα διακηρύσσουν ότι για να λειτουργήσει η ευρωζώνη , θα πρέπει να συνυπογράφουν τις αποφάσεις κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις. Άρα στην Ευρώπη του ευρώ , καταργείται το δημοκρατικό πολίτευμα και επίσημα.
Οι κοινωνίες απέναντι στις εξουσίες , χωρίς πολιτικά μέσα αλλά μόνον με βίαια και οι κυβερνήσεις απέναντι στις τράπεζες με εκβιασμούς, στη βάση του «ζωτικού χώρου».
Ο Παπανδρέου παίζει το παιχνίδι της καταστροφής του ευρώ , με όρους όμως προηγούμενης καταστροφής της Ελλάδας. Μιας καταστροφής της χώρας που δεν μπορούμε να την υπολογίσουμε , έστω και αν η Ευρώπη διαλυθεί μέσα στην επόμενη τριετία.
Καταλήγουμε : Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να τελειώσει τον Παπανδρέου. Είναι ένας πολύ επικίνδυνος παίκτης , που παίζει την Ελλάδα, ως «αναλώσιμο» χαρτί, που δημιουργεί προβληματικές καταστάσεις, για να υπάρχουν νέα δεδομένα, απώλειας της συνοχής της Ένωσης.
Το δημοψήφισμα δεν πρέπει να γίνει, αφού ο εκβιασμός της Γερμανίας- Γαλλίας , ούτως ή άλλως το ακυρώνει στην πράξη. Κάτι απολύτως προβλεπτό αφού στην περίπτωση του «όχι» δεν υπάρχει καμία προετοιμασία για την αντιμετώπιση , πολιτικά- χρηματοπιστωτικά – κοινωνικά, της μετάβασης.
Το ΠΑΣΟΚ, μπορεί είτε να αλλάξει αρχηγό, είτε το καλύτερο να πάμε σε εκλογές. Το πρόβλημα είναι ότι στις εκλογές η νέα κυβέρνηση και ο συσχετισμός στο νέο Κοινοβούλιο , δεν θα έχουν καμία αυτοτέλεια αποφάσεων και μικρά περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης , με τον «άξονα» Γερμανίας- Γαλλίας , τουλάχιστον στην πρώτη φάση, όταν θα είναι προς υπογραφή το Μνημονίου 2.
Ο Παπανδρέου πάντως πρέπει να τελειώσει τώρα... Πριν συνεχίσει το πολύ επικίνδυνο για την Ελλάδα παιχνίδι και η αξιωματική αντιπολίτευση να βρει τον τρόπο να μην συνυπογράψει το Μνημόνιο 2, ούτως ώστε το σύνολο του πολιτικού συστήματος , των κομμάτων εξουσίας , να μην βρεθεί απέναντι στην κοινωνία τους επόμενους μήνες.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου