Γ. ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ Δεν βλέπω ελπίδα από κανένα κόμμα. Την ελπίδα τη βλέπω μόνο στο λαό...
εάν ξυπνήσει και αποποιηθεί τα κόμματα, αυτά τα εντός μεγάλων εισαγωγικών προπύργια της Δημοκρατίας, που δεν είναι καθόλου προπύργια Δημοκρατίας, αλλά προπύργια κοροϊδίας και εκμετάλλευσης. Ο λαός πρέπει να εξεγερθεί, αλλά όχι καθοδηγούμενος από κομματικά συμφέροντα. Αν αισθανθεί την ανάγκη να εξεγερθεί, ας το κάνει.
Εγώ ντρέπομαι που ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου και φτύνω τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα κι εγώ με τη σειρά μου να κάνω κάτι να αποτρέψω πράγματα. Το ότι συμμετείχα σ΄ αυτόν τον αγώνα δεν το έχω καρπωθεί και ούτε βγήκα ποτέ να το βροντοφωνάξω. Το γνωρίζουν λίγοι. Μέμφομαι, όμως, αυτή τη γενιά που αγωνίστηκε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, δικαιοσύνη και τελικά δεν υπάρχει τίποτα από αυτά γιατί κανείς από όσους αγωνίστηκαν τότε, δεν ενδιαφέρθηκε να τα κάνει πράξη. Είναι ντροπή και αίσχος. Δεν έκαναν τίποτα όλοι αυτοί. Βολεύτηκαν και άραξαν στα αβγά τους. Η γενιά της αντίστασης και της κατοχής μένει πιο καλά στη συνείδησή μου από αυτούς τους ανθρώπους που μπήκαν στα Μέσα, έγιναν «γιαπάκια» του κερατά, ζούνε σε βίλες εκατομμυρίων, οδηγούν Πόρσε και νομίζουν ότι εκεί είναι η ζωή.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου