ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ( Η Megaλη παράσταση τρομοκρατίας)

Θα ξεκινήσουμε από τα απλά, για να πάμε στα πιο σύνθετα. Πώς αποκαλύπτεται ότι πρόκειται περί "στημένης" παράστασης;

Ο Μητσοτάκης είναι ο αρχηγός του ελληνικού παρακράτους και όταν εμφανίζεται στα κανάλια υπάρχει σοβαρός λόγος για να το κάνει.

Πριν όμως το εξετάσουμε αυτό και για την καλύτερη κατανόησή του, χρήσιμο είναι να δούμε μερικά άλλα πράγματα. Είδαμε ένα Mega να αγωνιά πραγματικά, για να "πείσει" τον λαό για την αναγκαιότητα της "παράδοσής" μας στο ΔΝΤ. Γιατί όμως τόση μεγάλη η αγωνία του Μπόμπολα και της Διαπλοκής για το ΔΝΤ; Γιατί τόση μεγάλη η αγωνία του μεγαλοδημοσιογράφου του ΔΟΛ για το ΔΝΤ; Για έναν πολύ απλό, αλλά επίσης πολύ σημαντικό, λόγο. Μόνον με την παράδοσή του ελληνικού λαού στο ΔΝΤ όλοι οι κλέφτες της "διαπλοκής" διασφαλίζουν τα κλοπιμαία τους.

Στην αντίθετη περίπτωση τα πάντα είναι πιθανά γι' αυτούς. Οι σημερινοί δισεκατομμυριούχοι και ψευδομεγιστάνες της μίας δεκαετίας δεν γνωρίζουν τι ακολουθεί. Οι μέχρι πρόσφατα βρομοπόδαροι νεομεγιστάνες τύπου Κογκό, Γουατεμάλας ή Αζερμπαϊτζάν, δεν γνωρίζουν αν το μέλλον τούς επιφυλάσσει κρεμάλες ή απλές νυχτερινές δραπετεύσεις από τη χώρα. Τι σημαίνει αυτό;

Ότι, μόνον αν συμφωνήσει ο λαός να δεχθεί το ΔΝΤ, μπορούν όλοι οι κλέφτες Μπομπολαίοι να κοιμούνται ήσυχοι και χωρίς τα διαβατήρια κάτω από τα μαξιλάρια τους. Γιατί; Γιατί τα δισεκατομμύρια, τα οποία τα εμφανίζουν σαν προσωπικές τους περιουσίες, οφείλονται στη λεηλασία του κράτους.

Όμως, τα δισεκατομμύρια αυτά δεν τα είχε το κράτος, για να τους τα παραδώσει. Τα δανείστηκε. Άρα; Άρα, η περιουσία του Μπόμπολα και των ομοίων του στην πραγματικότητα είναι μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας. Μέχρι να "κλειδώσει" αυτό το χρέος και να εξυπηρετείται με κάθε δυνατό τρόπο αυτή η περιουσία, στην πραγματικότητα δεν τους ανήκει. Αυτό είναι το πρόβλημά τους. Οι περιουσίες τους αποτελούν ιδιοκτησία τους μόνον για όσο διάστημα ο ελληνικός λαός εξυπηρετεί το χρέος του. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο αυτός δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη αυτά —όπως φαίνεται να συμβαίνει σήμερα— τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.

Από αυτό το σημείο και μετά μόνον το ΔΝΤ τους διασφαλίζει ότι δεν θα πειραχθούν οι περιουσίες τους. Για όσο διάστημα λοιπόν ο κόσμος αρνείται να συμβιβαστεί με το ΔΝΤ, αρνείται ταυτόχρονα ν' αποδεχθεί σαν αληθινό και το δημόσιο χρέος και άρα όλες οι περιουσίες, οι οποίες δημιουργήθηκαν σαν "λείες" της διαπλοκής, κινδυνεύουν. Οι περιουσίες του Μπόμπολα, του Κόκκαλη ή του Λάτση παραμένουν υπ’ ατμόν.

Το Mega, δηλαδή, με την "παράστασή" του δεν λειτουργεί μόνον υπέρ του Μπόμπολα. Ενεργεί υπέρ όλων των ομοίων του. Ενεργεί υπέρ του Μπόμπολα, ο οποίος θέλει να "κρατήσει" σαν "λεία" την Αττική Οδό, αλλά ενεργεί και υπέρ του Λάτση, ο οποίος θέλει να κρατήσει σαν "λεία" τα ΕΛΠΕ. Ενεργεί υπέρ του Κόκκαλη, ο οποίος θέλει να κρατήσει τη "λεία" του, αλλά ενεργεί και υπέρ της Deutsche Telekom, που θέλει να κρατήσει τη "λεία" του ΟΤΕ ή της Hoch-Τief, που θέλει να κρατήσει τη "λεία" του Αεροδρομίου Αθηνών.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε; Αν ο ελληνικός λαός αρνηθεί να αποδεχθεί το ΔΝΤ και ό,τι αυτό σημαίνει, υπάρχει πρόβλημα για όλους αυτούς. Μόνον αν ο λαός αποδεχθεί το ΔΝΤ, αυτοί σώζονται μαζί με τις περιουσίες τους. Γιατί;

Γιατί το ΔΝΤ στην πραγματικότητα θα εξυπηρετήσει ένα δεδομένο διεθνές χρέος, ρευστοποιώντας μια δεδομένη δημόσια περιουσία. Από το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκαν οι περιουσίες τους και από το δημόσιο κεφάλαιο περιμένουν να ξεπληρωθεί το χρέος αυτό, προκειμένου οι φερόμενες σαν περιουσίες τους να παραμείνουν στην κατοχή τους.

Γι' αυτόν τον λόγο κάποιοι χαίρονται, που η δημόσια περιουσία του ελληνικού κράτους καταγράφηκε και βρέθηκε να είναι περίπου ίση με το δημόσιο χρέος. Αν αυτή η περιουσία —και άρα η περιουσία του ελληνικού λαού— "ξεπληρώσει" το χρέος, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι περιουσίες της διαπλοκής, τότε αυτοί όλοι σώθηκαν.

Σε μια τέτοια περίπτωση ο λαός θα καταστραφεί, αλλά όλοι οι κλέφτες θα σωθούν. Ο λαός θα χάσει τη συλλογική του ιδιοκτησία, αλλά οι διαπλεκόμενοι θα γίνουν πραγματικοί ιδιοκτήτες των περιουσιών τους, εφόσον ούτε χρέος θα υπάρχει που να τους απειλεί ούτε λαός που να αρνείται να το πληρώσει και άρα να το μετακινεί προς τις περιουσίες τους. Σε μια τέτοια περίπτωση τα πάντα θα "πληρωθούν" από το κορόιδο. Γι' αυτόν το λόγο όλοι οι κλέφτες και οι διαπλεκόμενοι "λατρεύουν" το ΔΝΤ και προσπαθούν να το εμφανίσουν σαν μονόδρομο. Τα πράγματα γι' αυτούς γίνονται επικίνδυνα μόνον αν ο λαός αρνηθεί το ΔΝΤ.

Άρνηση σ' αυτήν την περίπτωση σημαίνει επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους, εφόσον αυτό δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί στο σημερινό του μέγεθος.

Αν όμως ο ελληνικός λαός αποφασίσει να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος του, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επανεξετάσει το σύνολο της πορείας που το δημιούργησε. Άρα; Άρα θα πρέπει να επανεξετάσει το σύνολο των δανείων που σύνηψε το ελληνικό κράτος, αλλά και το σύνολο των δραστηριοτήτων όπου ξόδεψε τα χρήματα αυτά. Εκεί κινδυνεύει ο Μπόμπολας και η υπόλοιπη Διαπλοκή.

Επαναδιαπραγμάτευση σημαίνει ότι πρέπει να επανεξεταστούν όλες οι πράξεις δανειοδότησης. Όλοι οι όροι και οι προδιαγραφές αυτής της δανειοδότησης.

Να γίνει έρευνα κατά πόσο τα δάνεια ήταν νόμιμα. Να γίνει έρευνα κατά πόσο οι εμπλεκόμενοι σ' αυτά είχαν εμπλακεί σε παρανομίες, προκειμένου να τα εξασφαλίσουν.

Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να "πείσεις" τους δανειστές σου ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να τους αποζημιώσεις στο ύψος που κάποιοι "κακοποιοί" πολιτικοί τούς "υποσχέθηκαν". Για να το κάνεις όμως αυτό, θα πρέπει να αποδείξεις ότι έπεσες θύμα εγκληματιών …Ότι ως λαός έπεσες θύμα κακοποιών και ότι δεν τα έφαγες τα χρήματά τους σε "λούσα" και κατόπιν ως "αλητήριος" αρνείσαι να τους πληρώσεις.

Θα πρέπει να αποδείξεις στους πιστωτές σου ότι διεφθαρμένοι και φασίστες πολιτικοί δανείζονταν χρήματα, για να τα μοιράζουν σε ομοίους τους κλέφτες, οι οποίοι παρίσταναν τους επιχειρηματίες. Αυτό είναι το όλο μυστικό για μια νόμιμη επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Να αποδείξεις ότι τα δάνεια, που έπαιρναν οι Έλληνες πολιτικοί, δεν συνέφεραν τον ελληνικό λαό και ότι στην πραγματικότητα αυτά δεν έφταναν ποτέ στον λαό. Γιατί αυτό είναι το μυστικό; Γιατί, όταν θέλεις να επαναδιαπραγματευθείς το εξωτερικό σου χρέος, χωρίς να έχεις προβλήματα με τη διεθνή κοινότητα, θα πρέπει να εξασφαλίσεις νομικά "πατήματα".

Έχει ανάγκη ένα κράτος τέτοια "πατήματα", προκειμένου να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος του, χωρίς να αποβληθεί δια παντός από τη διεθνή κοινωνία. Χωρίς να οδηγηθεί στην απομόνωση και ό,τι αυτή η απομόνωση μπορεί να συνεπάγεται για τη λειτουργία ενός κράτους και την ευημερία του λαού του.

Στο διεθνές δίκαιο υπάρχει ένας νομικός όρος, που λέγεται "Επαχθές Χρέος" ή στα αγγλικά "Odius Debt". Τι σημαίνει αυτός ο όρος; Ότι ένα κράτος —και άρα ο λαός του— μπορεί νόμιμα να αρνηθεί να πληρώσει ένα χρέος του, το οποίο έχει συναφθεί από δάνεια κυβερνητών, οι οποίοι ήταν είτε τύραννοι είτε προδότες είτε κοινοί απατεώνες.

Ο αναγνώστης αρχίζει τώρα να καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Αν μια νέα ηγεσία του ελληνικού κράτους αποδείξει ότι οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις ήταν κάτι από όλα αυτά —ή όλα μαζί— υπάρχει πρόβλημα για όλους τους εμπλεκομένους στα δάνειά μας. Αν οι κυβερνήσεις του Μητσοτάκη ή του Σημίτη ή του Καραμανλή, οι οποίες δημιούργησαν το χρέος, ήταν διεφθαρμένες, υπάρχει πρόβλημα γι' αυτούς. Αν αυτές οι κυβερνήσεις κατηγορηθούν για εγκληματική οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με διαφθορά και "διαπλοκή", είναι ό,τι πιο εύκολο να επικαλεστούμε τη νομική έννοια του "Επαχθούς Χρέους".

Αν αυτοί όλοι οι πολιτικοί αποδειχθούν απατεώνες, που έπαιρναν παράνομα και άδικα δάνεια, για να δίνουν έργα στους "χορηγούς" Μπόμπολες, τότε αυτοί οι Μπόμπολες και οι περιουσίες τους κινδυνεύουν. Μαζί μ' αυτούς κινδυνεύουν και οι πιστωτές του ελληνικού κράτους, εφόσον εύκολα μπορεί ν' αποδειχθεί αν γνώριζαν ή δεν γνώριζαν τι πραγματικά συνέβαινε στο ελληνικό κράτος. Αν γνώριζαν σε ποιους δάνειζαν και τι έκαναν αυτοί τα χρήματα που δανείζονταν. Μπορεί μάλιστα να αποκαλυφθεί και δική τους εμπλοκή στις παρανομίες.

Αν αποδειχθεί, για παράδειγμα, ότι οι δανειστές μας έδιναν "φιλοδωρήματα" σε φασίστες ή διεφθαρμένους πολιτικούς, προκειμένου να δανείζονται αφειδώς και άνευ λόγου. Υπάρχουν πιθανότατα ποινικές ευθύνες και από την πλευρά αυτών, οι οποίοι σε κανονικές συνθήκες επαναδιαπραγμάτευσης χρέους θα ήταν οι "χαμένοι" της υπόθεσης και άρα θύματα.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε; Μπορεί το ελληνικό κράτος να εξετάσει από την αρχή τη συσσώρευση του χρέους του. Στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει παραγραφή. Ακολουθείς το χρέος και προσπαθείς να δεις με ποιες πράξεις και επιλογές αυτό αυξήθηκε. Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας η "ανίχνευση" αυτή είναι πολύ εύκολη, γιατί δεν υπάρχει μεγάλο "βάθος" χρόνου. Η δανειοληπτική πολιτική του ελληνικού κράτους άλλαξε σχετικά πρόσφατα με δεδομένο πάντα ότι μελετάμε μια συμπεριφορά κράτους και άρα η έννοια του χρόνου αλλάζει κλίμακα. Μερικές δεκαετίες δεν είναι μεγάλο "βάθος" χρόνου, όταν εξετάζεται η πορεία ενός κράτους.

Τα πάντα ξεκίνησαν στην αρχή της δεκαετίας του 90. Στην αρχή της δεκαετίας που "χτιζόταν" η Νέα Τάξη και έπρεπε τα κράτη να προσαρμοστούν στον τραπεζικό της ιμπεριαλισμό και στη χρηματοδοτική της "τρομοκρατία". Ποιος κυβερνούσε την Ελλάδα εκείνη την κρίσιμη εποχή; Από αυτόν ξεκινάμε τη μελέτη μας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δημιούργησε την πρώτη "έκρηξη" του χρέους. Ο Μητσοτάκης πήγε το χρέος από το 75% του ΑΕΠ στο 110%. Αυτήν την πρακτική συνέχισαν όλοι οι επόμενοι. Εξαιτίας των πιέσεων των ιδίων ιμπεριαλιστών οι κυβερνήσεις άλλαζαν, αλλά δεν άλλαζαν οι πολιτικές τους. Οι πολιτικές εκείνες, που "φούσκωναν" το κέρδος και συνέφεραν τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι επεδίωκαν μέσω του χρέους να ελέγχουν τα πάντα.

Από εκεί ξεκινάμε λοιπόν και φτάνουμε έως τις ημέρες μας. Μπορεί να ελεγχθεί ο Μητσοτάκης με τον Σουφλιά για τις Hoch-Τief, οι οποίες έγιναν πλούσιες με τα Αεροδρόμια που έπαιρναν τζάμπα από έναν λαό, ο οποίος φορτωνόταν χρέη για να τα φτιάξει. Μπορεί να ελεγχθεί ο Σημίτης με τον Παπαντωνίου για την οικονομική τους πολιτική, που έκαναν πλούσιους τους Μπόμπολες με τις δανεικές επενδύσεις στην οδοποιία. Μπορεί να ελεγχθεί ο Καραμανλής με τον Αλογοσκούφη για την οικονομική τους πολιτική, που έκαναν πλούσιες τις Deutsche Telekom, δίνοντάς τους "κοψοχρονιά" τον ΟΤΕ. Μπορούν να πάνε όλοι φυλακή και να πάρει πίσω το κράτος τα κλοπιμαία.

Παντού, δηλαδή, μπορεί να γίνει διαχειριστικός έλεγχος και να πάνε φυλακή όλοι όσοι διαχειρίστηκαν με μη-λογικό και φασιστικό τρόπο τους δημόσιους πόρους. Από αυτούς, οι οποίοι διαχειρίζονταν τους πόρους των δημοσίων ταμείων, αγοράζοντας "τοξικά", μέχρι αυτούς, οι οποίοι μοίραζαν δημόσια έργα στους εθνικούς εργολάβους, δημόσια διαφήμιση στους εθνικούς διαφημιστές, δημόσια προμήθεια στους εθνικούς προμηθευτές. Είναι εύκολα εντοπίσημοι όσοι συμμετείχαν στο —δημοσία δαπάνη— "πάρτι" της τελευταίας εικοσαετίας.

Αυτόν τον έλεγχο φοβούνται τώρα όλοι αυτοί οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες και μαζί τους και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, οι οποίοι πλούτισαν από τη διαφθορά και το πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου. Αυτόν τον έλεγχο φοβούνται όλοι αυτοί που υπέγραφαν και αυτοί που επωφελούνταν από τις υπογραφές τους. Γι' αυτόν τον λόγο —και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουν— προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι πρέπει να αποδεχθεί το ΔΝΤ και τους όρους του. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν την άποψη ότι "ΟΛΟΙ" φταίμε και άρα όλοι πρέπει να πληρώσουμε. ΟΛΟΙ επωφεληθήκαμε από τα φτηνά ευρωπαϊκά —και όχι μόνον— δάνεια, που έπαιρναν οι τράπεζες και το κράτος και άρα ΟΛΟΙ πρέπει να πληρώσουμε τις συνέπειες της σπατάλης.

Φταίει δηλαδή εξίσου ο κακομοίρης ο εργάτης, που, εξαιτίας των "σπάταλων" δανείων, αγόραζε Volkswagen Golf —και όχι Nissan Sunny, όπως θα αγόραζε στην εποχή της δραχμής— με τον Μπόμπολα, ο οποίος απέκτησε την Αττική Οδό. Φταίει εξίσου ο κακομοίρης ο δημόσιος υπάλληλος, που, εξαιτίας των "σπάταλων" δανείων, αγόρασε ένα εξοχικό στην Λούτσα, με τον Λάτση, ο οποίος απέκτησε τα ΕΛΠΕ. ΟΛΟΙ συνένοχοι και άρα πρέπει να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, που σημαίνει ν' αποδεχθούν τους όρους του ΔΝΤ. Αυτό προσπαθούν να επιβάλουν τα ΜΜΕ του Μπόμπολα και του ΔΟΛ στους πολίτες, προκειμένου να τους πείσουν ότι το ΔΝΤ αποτελεί "μονόδρομο".

Προσπαθούν όλοι αυτοί με ψέματα να πείσουν το "θηρίο", που λέγεται λαός, ότι δεν πρέπει ούτε καν να διανοηθεί να περάσει τον "φράχτη", που λέγεται επαναδιαπραγμάτευση του χρέους ή αναγνώριση χρεοκοπίας.

Κανένας και πουθενά δεν εξηγεί στον λαό τι σημαίνει επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους και αν συμφέρει ή δεν συμφέρει τον λαό να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση. Κανένας και πουθενά δεν εξηγεί στον λαό τι σημαίνει κήρυξη πτώχευσης για ένα κράτος και τι ακριβώς σημαίνει αυτό για τον λαό του. Κανένας δεν εξηγεί τίποτε από όλα αυτά, παρά τα δαιμονοποιούν όλοι. Οι πάντες προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το λαό με πιθανές χρεοκοπίες, οι οποίες θα οδηγήσουν στην καταστροφή και το χάος. Ωρύονται και κραυγάζουν κάθε ημέρα οι πολυεκατομμυριούχοι υπάλληλοι της διαπλοκής.

Posted in: ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΕΣ/ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ