Η «ΑΛΩΣΗ» της Κωνσταντινούπολης

Αγαπητοί μου φίλοι,

Σαν σήμερα…29 Μαΐου 1453 έγινε η «Άλωση» της Κωνσταντινούπολης και από εκεί ξεκίνησε ο τουρκικός ζυγός 400σιων χρόνων σε όλη την Ελλάδα. Ποιος φταίει για το ξεκίνημα της σκλαβιάς μας; Τελικά αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη ή μήπως παραδόθηκε και από ποιούς; Παρακάτω σας παραθέτω μερικά κομμάτια (ελπίζω αρκετά αντιπροσωπευτικά) από το βιβλίο του Γεράσιμου Καλογεράκη «Η Ιστορία πρέπει να ξαναγραφεί», που αφορούν ιστορία σχετικά με την λεγόμενη «Άλωση» της Κωνσταντινούπολης.

«Παρακινηθέντες από την πελλοπονησιακή καταγωγή του αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγου, στις 15/02/1365 ο αρματωλός Ράλλης με 300 σκληροτράχηλους οπλαρχηγούς, ταξίδεψαν στην Κωνσταντινούπολη, παρουσιάστηκαν στον αυτοκράτορα και έθεσαν τους εαυτούς τους στην διάθεσή του, για την οριστική εξόντωση των Τούρκων. Ο πατριάρχης με τον…πρωθυπουργό Ιωαν. Απόκαυκο, επιτέθηκαν με σφοδρότητα στον αυτοκράτορα γιατί δέχτηκε στην πόλη τους αιρετικούς, ειδωλολάτρες και τους αφόρισαν όλους, όπως αναφέρει ο Γρηγόριος Δούκας Μετοχίτης. Την εποχή αυτή οι Μανιάτες δεν είχαν γίνει ακόμη χριστιανοί…Οι οπλαρχηγοί κατέφυγαν στην εκκλησία των ανακτόρων, γιατί πίστευαν ότι …ο πατριάρχης θα σεβόταν την ιερότητα του χώρου, όπως έκαναν οι ειδωλολάτρες Έλληνες. Αυτός αντίθετα διέταξε την παραβίαση του εκκλησιαστικού ασύλου και οι οπλαρχηγοί θανατώθηκαν όλοι, από το ευσεβέστατο ποίμνιο της αγίας του Χριστού Εκκλησίας. (Β. Μισύρης-Μετοχίτης ο Δούκας Γρηγοράς)…Την εποχή αυτή δεν κυβερνούσε ο αυτοκράτορας, αλλά ο πατριάρχης…»
«Στις 9/04/1438 αποφασίστηκε η ένωση των εκκλησιών, ανατολικής και δυτικής και στις 12/12/1452 κηρύχτηκε επίσημα η ένωση με συλλειτουργία ορθοδόξων και καθολικών στην αγία Σοφία. Οι ανθενωτικοί από την στιγμή αυτή και μετά θεωρούν τον αυτοκράτορα εχθρό της ορθοδοξίας και τον κατηγορούν ανοιχτά. «Ο πατριάρχης και οι μοναχοί αντιδρούν. Από την συλλειτουργία και μετά θεωρούν την αγία Σοφία, μιασμένη, καταφύγιο δαιμόνων και ναό Ελληνικό. Την συλλειτουργία την χαρακτήρισαν βδελυκτή θυσία και οι ιερωμένοι αρνούντο να πάρουν αντίδωρο (Δούκας)».
Πηγή εντός του ιδίου βιβλίου: Γ. Κορδάτος «Τον Αύγουστο του 1452 υπήρχαν μέσα στο κάστρο της Κωνσταντινουπόλεως τριακόσια μοναστήρια και 10.000 φανατικοί ανθενωτικοί καλόγεροι που προπαγάνδιζαν την ηττοπάθεια…Ο Μεγάλος Δούκας Νοταράς μαζί με τους φανατισμένους οπαδούς του, φώναζαν στους δρόμους της Πόλεως: «Καλύτερα τούρκικο φακιόλιο παρά πάπικη τιάρα» και «Καλύτερα οι Τούρκοι οι άπιστοι, παρά οι παπικοί». Η Κωνσταντινούπολη στην εποχή της ήταν η πιο οχυρωμένη πόλη του κόσμου, απόρθητη. Και δεν θα έπεφτε ποτέ αν οι καλόγεροι πολεμούσαν και δεν άνοιγαν την Κερκόπορτα στους Τούρκους, όπως προέβλεπε η συμφωνία που είχαν».
«Η επιτροπή που θα διαπραγματεύονταν την παράδοση της πόλης στον σουλτάνο, ήταν εξαμελής και αποτελείτο από τον ιεροκήρυκα Ιωάσαφ Κόκα, τον Μέγα Δούκα Λεόντιο και άλλα τέσσερα άτομα. Από την μεριά των Τούρκων η επιτροπή είχε αρχηγό τον πασά της Αδριανούπολης Ρεσίτ…Ο Ιωάσαφ και οι προδότες συνελήφθησαν για προδοσία μόλις χωρίστηκαν με τους Τούρκους. Ρωτήθηκε αν αρνείται την συνομωσία και αυτός απάντησε «Καυχιέμαι γι’ αυτό. Ήθελα να σώσω την εκκλησία (η πατρίδα δεν τον ένοιαζε) από την ένωση με τους καταραμένους τους καθολικούς. Προτίμησα να βάλω τέλος στην αυτοκρατορία. Αυτοκράτορα θα πέσει ο θρόνος σου και θα καταπατηθεί…Ο Ιωάσαφ καυχιέται και για την προδοσία, γεγονός που φανερώνει το πνεύμα της εκκλησίας στις κρίσιμες αυτές στιγμές».
«Ο Π. Καρολίδης στην ιστορία του μας πληροφορεί ότι ο Γεννάδιος σε όλη την διάρκεια της πολιορκίας τροφοδοτούσε τον Σουλτάνο με πληροφορίες και έτσι ήξερε κάθε στιγμή τι θα γινόταν μέσα στην πόλη».
«Η Πόλη δεν «έπεσε», ούτε «αλώθηκε», ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ από τον κλήρο και οι αποδείξεις είναι πολλές ότι είναι έργο των παπάδων.
• Το γεγονός και μόνο ότι οι Τούρκοι μπαίνοντας μέσα άφησαν απείραχτες πολλές εκκλησίες δείχνει την συμφωνία του κλήρου και σουλτάνου για την παράδοση της Πόλης.
• Ο Σουλτάνος Σελίμ το 1519 ήθελε να γκρεμίσει τις εκκλησίες και ο πατριάρχης Θεόκλητος παρουσίασε μαρτυρίες ζώντων γενίτσαρων που βεβαίωσαν ότι «η πόλη παραδόθηκε με συνθήκη στον Μωάμεθ» (Σάθας, Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη).
• Ο πατριάρχης Ιερεμίας Α’ το 1532 όταν ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν ο Α΄ «Ήθελε να χαλάσει τις εκκλησίες» προσκόμισε μάρτυρες και αποδείξεις για να μην χαθούν τα προνόμια και του απέδειξε ότι «η Πόλη παραδόθηκε και δεν πάρθηκε με σπαθίον». Ανανεώθηκαν τα υπάρχοντα προνόμια και βελτιώθηκαν οι λεπτομέρειες…και επιπλέον θα είναι αφορολόγητος και αδιάσειστος…(Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη-Σάθας, Πατριαρχική Ιστορία – Ι. Μαλαξός, Μετά την Άλωση – Αθ. Υψηλάντης)».
• «Οι Τούρκοι παρέλαβαν την ελλεεινή πόλη και μπήκαν μέσα» (Βερβερινός Κώδικας).
• «Η πόλη παραδόθηκε στους Τούρκους» (Ι.Χ. Μόρτμαν).
• «Οι ανθενωτικοί παρέδωσαν την πόλη για να πάρουν τα προνόμια από τον Σουλτάνο», γράφει σε επιστολή του στον Πάπα ο πολύ αξιόλογος χρονογράφος της άλωσης Επίσκοπος Χίου Λεονάρδος».
• «Η Πόλη παραδόθηκε από μέσα» (Περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων», τ-1908).
• «Η Πόλη παραδόθηκε από την θρησκευτική μερίδα των ανθενωτικών στους αρχηγούς του πολιορκητικού στρατού» (Καρολίδης: Ιστορία της Ελλάδας).
• «Σε παλιό λαϊκό τραγούδι του Πόντου αναφερόταν η παράδοση της Πόλης με τη χαρακτηριστική φράση «Έδωκαν τα κλειδία». (Νικ. Πολίτης: Τραγούδια του ελληνικού λαού).
«Ο Γεννάδιος Σχολάριος είχε ξεσηκώσει τους καλογέρους προτρέποντας τους να ανοίξουν τις πύλες της Κωνσταντινούπολης και να επαληθευτούν οι γραφές. “Ανοίξτε τις πύλες του κάστρου, αντί να περιμένετε να τις ανοίξει ο εχθρός. Αφήστε τον να μπει στην πόλη. Τότε άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει…Η από άνωθεν απόφαση υπόσχεται την βοήθειά της. Ούτε την βοήθεια των Λατίνων θέλουμε, ούτε την ένωση χρειαζόμαστε. Αφήστε τον άπιστο να περάσει. Τότε άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει. Πιστεύσατε και θα σωθείτε. Μα αν είστε τόσο άπιστοι ώστε να κρέμεστε από την ανδρεία των στρατιωτών, τότε μάθετε πως η πατρίδα σας είναι χαμένη και σεις μαζί της” (Δούκας-Σάθας-Μόρτμαν)».
«Ο Δούκας Νοταράς ανθενωτικός, φίλος και συνεργάτης του Γεννάδιου Σχολάριου, παρακαλούσε να πέσει η πόλη μια ώρα γρηγορότερα…Όταν έγινε η άλωση αυτός ο άθλιος προδότης βρέθηκε να φρουρείται στο σπίτι του από ισχυρή τουρκική δύναμη. Σκοτώθηκε αργότερα από τον Σουλτάνο λόγω πλεκτάνης που εξυφάνθηκε σε βάρος του από τους αντιπάλους του. Ο Αυτοκράτορας είχε δώσει εντολή «Να κλείσουν όλες οι πόρτες των τειχών», κάτι που δεν έγινε ποτέ, γιατί η αποστολή αυτή είχε ανατεθεί στους ιερωμένους».
Πηγή εντός του ιδίου βιβλίου: Καρολίδης-Φραντζής-Δούκας και ο Τούρκος ιστορικός Σάυαντ Δουν Ντιν: «Οι ανθενωτικοί τις 29.05.1453 άνοιξαν την Κερκόπορτα ή κατά τον Κριτόβουλο την Πυλίδα του Ιουστίνου ή Πύλη του Ρωμανού (είναι η ίδια πύλη) και ειδοποίησαν τον σουλτάνο ότι ίσχυε η συμφωνία που είχαν κάνει με τον μέγα Δούκα Νοταρά».
«Η Κερκόπορτα ήταν μια μικρή και στενή πύλη που δεν βοηθούσε στην ομαδική είσοδο ανθρώπων και ιππέων. Αν την ώρα που διαπίστωσαν την διείσδυση των λίγων Τούρκων στρατιωτών την έκλειναν και τους εξόντωναν δεν θα υπήρχε κίνδυνος αλώσεως. Αντί αυτού οι ιερωμένοι που υλοποιούσαν το σχέδιο του θεϊκού θελήματος και της προδοσίας, άφησαν την πόλη ανοιχτή και έτρεχαν στην πόλη φωνάζοντας «Έπεσε η Πόλη». Από την στιγμή αυτή και μετά, ο πανικός ήταν απόλυτος και η ολοκληρωτική καταστροφή βέβαιη. «Όσοι ανθενωτικοί έμειναν μέσα…έβαλαν σημάδια στα σπίτια τους, και οι Τούρκοι ούτε που τα πλησίασαν μόλις μπήκαν μέσα στην πόλη» (Ι. Χατζής)…Τα σπίτια του Νοταρά και του Γεννάδιου φρουρούνταν με ισχυρή δύναμη Τούρκων και κανένας δεν τα πλησίασε».
Πηγή εντός του ιδίου βιβλίου: Γ. Κορδάτος: «Ο Πατριάρχης Καλλίνικος γράφει: Αθανάσιος Ηγούμενος και η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τον Μεχμέτ Β’. Το 1453-29 Μαΐου και ημέρα Τρίτη, παρέδωκε ο Θεός το γένος μας σε αιχμαλωσία για να μας φυλάξει από την πνευματική απώλεια, την αθεΐα του πάπα και την ασέβεια των δυτικών».
Πηγή εντός του ιδίου βιβλίου: Σάθας – «Χρυσαλίς» βιογραφία Γεννάδιου: «Ο Γεννάδιος ήταν φιλότουρκος και έκανε προπαγάνδα υπέρ των Τούρκων».
«Μήπως σήμερα δεν ακούσαμε τον οικουμενικό πατριάρχη Κωνσταντινούπολης τον Βαρθολομαίο να υποτιμά την νοημοσύνη μας και να ασεβεί στην μνήμη τόσων χιλιάδων νεκρών όταν αποκάλεσε τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς «Ελληνοτουρκική συνεργασία» που την κατέστρεψαν κάποιοι ξεβράκωτοι».

Έτσι ξεκίνησαν τα 400 χρόνια σκλαβιάς…Ή μήπως τα 400 είναι 557 χρόνια σκλαβιάς καθότι μέχρι σήμερα είμαστε υποδουλωμένοι στον πολιτικό και οικονομικό ζυγό που μας έχουν επιβάλλει;
Τότε υπήρξε μία Φιλική Εταιρεία, είχαμε ένα Καραϊσκάκη, έναν Κολοκοτρώνη, έναν Ανδρούτσο, μία Μαυρογένους... Μα πάνω απ’ όλα είχαμε το σύνθημα, ήταν στην συνείδησή μας: «Καλύτερα μιας ώρας ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ζωής παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Αυτά τα χρόνια που ζούμε, πόσο έχουμε συνειδητοποιήσει την υποδούλωσή μας; Πόσο είμαστε έτοιμοι για την απελευθέρωσή μας;

Posted in: ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΕΣ/ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ,ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ.