ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Θα θέλαμε σαν γονείς παιδιών του δημοτικού να εκφράσουμε την αγωνία μας για την συστηματική προπαγάνδα ανθελληνισμού, αφελληνισμού και άκρατου αντιχριστιανικού πνεύματος, που γίνεται με σκοπό το βιασμό του νου των παιδιών μας και τη μετατροπή τους σε νέους γενίτσαρους. Σας δίνουμε παρακάτω μια εικόνα μικρού μόνο τμή­ματος της κατάστασης που επικρατεί.

Αρχίζοντας με τη Γλώσσα της Ε’ τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τον άγιο Ιωσήφ χωρίς φωτοστέφανο να αγκα­λιάζει την Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο και αυτή. Επίσης βλέπουμε τον Χριστό σαν ένα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο το βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες για τα Χριστούγεννα. Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο το κεφά­λαιο για τα Χριστούγεννα αναφέρεται στη μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) να θέτει σε αμφιβολία για το αν υπάρχουν άγγελοι, και αυτοί μόνο για τους χορτάτους. Ακόμη (σελ. 29) βλέπουμε τα Θε­οφάνεια να είναι ένας απλός αγώνας κολύμβησης. Βάζουν τα παιδιά να φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι πάντως νοήμονα όντα. Πλήση εγκε­φάλου επίσης γίνεται (σελ. 11 καί 12) ειδικά για τούς εξωγήινους.

Στο Ανθολόγιο της Γλώσσας Ε’ (σελ. 154) ο Τα Κι Κο ο Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τα μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τάα μάτια του Χρίστου ήταν γλυκά». Τι ωραία βλασφημία! Παρουσιάζουν επίσης το βάψιμο των αυγών σαν παλιό ειδωλολατρικό έθιμο που πήραμε και ότι ό Χριστός απλώς σήκωσε την πλάκα και βγήκε (σελ. 174, 175, 177).

Ο ’Άι-Βασίλης κάνει μπουγάδα με τα σώβρακά του (Δ’ τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τα παιδιά μαθαίνουν να γράφουν Χαίκου (Γ’ τάξη, Γλώσσα σελ. 68) που είναι επηρεασμένα από το Βουδισμό Ζεν, αλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά.

Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β’ δημοτικού σελ. 79) για το ημερολόγιο της Εβραιοπούλας Ροζίνας, για το 1940 αλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου.

Από τη Γλώσσα Α’ Δημοτικου μαθαί­νουν τα παιδιά: πως να μπαίνουν σε ξένα σπίτια νά κρυφακούν, να κρυφοκοιτάζουν τη νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα.

Στη Μελέτη Περιβάλλοντος Δ’ τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι που μιλάμε τά Τουρκικά. Το Τουρκάκι Εκρέμ δοξάζει τον Αλλάχ με ανύπαρκτο Χριστό.

Στα Μαθηματικά Γ’ τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχιδες καίι γενικά όλα τα ξενόγλωσσα ονόματα και κυρίως αγοριών.

Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ‘ Δημοτικού σελ. 102) στό Ταγκράμ, άλλά όχι στό αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι τό ”Λούκουλος” του Αρχιμήδη.

Στά Θρησκευτικά Δ’ Δημοτικού (σελ. 98, μας κάνουν πλύση εγκεφάλου με τους μετανάστες, παρουσιάζοντας τους Έλληνες σαν ρατσιστές.

Στά Θρησκευτικά Ε’ Δημοτικού (σελ. 92) αναφέρουν σαν αιρετικό τον Ρωμανό το Μελωδό, ότι αντλούσε τα θέματά του από τα απόκρυφα Ευαγγέλια.

Πηγαίνοντας στην Ιστορία (Δ’ τάξη σελ. 79) αφαιρούν τις αποικίες της αρχαίας Ελλάδας από όλο το μεσογειακό χώρο και την δείχνουν σαν ψείρα.

Καλλιεργούν αισθήματα ήττοπάθειας των Ελλήνων (Ε’ τάξη σελ. 11) ειδικά απέναντι στούς Ρωμαίους, χωρίς να μας πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί με Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων.

Το διάταγμα της ανεξιθρησκείας του Μ. Κωνσταντίνου το δουλεύουν όπως θέλουν σαν τάχα να μην ισχύει στην Ελλάδα (στ. Ε’ σελ. 22). Ρωτούν πονηρά τα παιδιά να αναρωτηθούν γιατί ο Μ. Κωνσταντίνος άφησε τους παλαι­ούς ναούς δίπλα στίς Χριστιανικές Εκκλησίες (σελ. 27, Ίστορ. Ε’). Γιατί άραγε;

Στην άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε’ Δημοτικού (σελ. 46), ρωτούν και ζητούν τα παιδιά να γράψουν τι τα εντυπωσίασε στον Μωάμεθ τόν Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στη λίστα τον Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο).

Δίνουν ψευδή στοιχεία με μικρό Τουρκικό στρατό στην άλωση,Ιστορία Ε’ Δημοτικού (σελ. 107) (αλλού γράφουν πάνω από 60.000, αλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι το νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Γράφουν (Ιστορία Ε’ Δημοτικού σελ. 106) ότι την άμυνα τξς Κωνσταντινούπολης την ανέθεσε ο Πα­λαιολόγος στον Ιουστινιάνη λες και αυτός ήταν απλός παρατηρητής, τονίζοντας το με­γαλείο του Ιουστινιάνη και του Μωάμεθ.

Αυτά τα βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σε τι vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Και αυτά είναι μόνο λίγα.

Μέ σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα
Η Δράση, Ιούνιος – Ιούλιος 2012

Αρθρο 16 παρ. 2.

Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

Posted in: