Τέσσερις μέρες πέρασαν από την ιστορική(;) απόφαση του Eurogroup των Βρυξελλών, την οποία και πανηγυρίσαμε, όπως άλλωστε έχουμε συνηθίσει να πανηγυρίζουμε τις ανάλογες αποφάσεις τα τελευταία δύο χρόνια…
…Τελικά τι έγινε και από τις χαρές του γάμου με τα ελληνικά ομόλογα επιστρέφουμε και πάλι σε…επικηδείους λόγους; Τι έγινε και το Χρηματιστήριο αντί να ξεσαλώσει, βούλιαξε; Τι έγινε και οι υπουργοί οικονομικών των Βορείων συνεχίζουν τις προκλήσεις και ο ηγέτης τους Σόιμπλε δηλώνει πως έχασε την υπομονή του με εμάς τους Έλληνες;
…Δεν έγινε απολύτως τίποτα! Απλά, πανηγυρίσαμε τη σωτηρία της χώρας χωρίς να διαβάσουμε προσεκτικά τις κρίσιμες λεπτομέρειες που αφορούν τους πολίτες της. Και δε μιλάμε για τις …λεπτομέρειες των μισθών και των συντάξεων. Μιλάμε για τη …λεπτομέρεια που λέει πως κάθε φορά που τα έσοδα δε φτάνουν να πληρώνονται οι τόκοι, θα κόβονται αυτόματα νέα…. κουστούμια για μισθωτούς και συνταξιούχους…
…Λεφτά υπάρχουν – δεν είναι λίγα τα 130 δισεκατομμύρια – αλλά μας τα έβαλαν …στη γυάλα να τα βλέπουμε. Βλέπετε, αλλά …μην αγγίζετε! Μπορεί η πατρίς να σώθηκε (για πόσους μήνες άραγε;) , αλλά… οι πατριώτες δεν είδαν και δε θα δουν … καμία σωτηρία!
Ελληνικό Χρέος: Οι αποφάσεις σε θεωρητικό επίπεδο ήταν πολύ καλές. Μας μείωσαν το επιτόκιο, γλυτώνουμε περί τα 100 δισεκατομμύρια σε βάθος χρόνου και εξασφαλίζουμε το ψυχολογικό αβαντάζ της μη πτώχευσης. Μάλιστα, παρά την άνοδο του χρέους σε ονομαστικούς όρους στα επόμενα χρόνια, ο πληθωρισμός και η ανάπτυξη θα το ροκανίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, σε πραγματικούς όρους. Είχε υπολογιστεί ότι σε βάθος χρόνου, από την επιμήκυνση των δανείων, αν πετύχουμε ανάπτυξη 2%-3% και αν λάβουμε υπόψη και τον πληθωρισμό, το χρέος μας (σε πραγματικούς όρους) θα μπορέσει να φτάσει ίσως και στο 80% του ΑΕΠ. Καθόλου, μα καθόλου άσχημα! Ίσως και αρκετά καλά μάλιστα, σε σχέση με άλλες χώρες που μπορεί να μην έχουν κρατικό χρέος σαν το δικό μας, αλλά έχουν πολύ υψηλό ιδιωτικό χρέος.
Πραγματική οικονομία: Κάπου εδώ… έχουμε χαθεί στη μετάφραση! Ούτε το Eurogroup, ούτε η κυβέρνηση ανακοίνωσαν ένα έστω μέτρο που να δημιουργεί ελπίδες ανάπτυξης στους… πατριώτες, επιχειρηματίες και εργαζόμενους. Κουβέντα για το πολυδιαφημισμένο νέο σχέδιο Μάρσαλ. Σκληρή λιτότητα, φοροεπιδρομή επί δικαίων, νέα αφαίμαξη της πάλαι ποτέ μεσαίας τάξης! Οι τράπεζες δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή στην αγορά. Απλά, ανακυκλώνουν τα αποτυχημένα δάνεια του παρελθόντος και μάλιστα με όρους που δεν αντέχονται! Στο ΕΣΠΑ εγκρίσεις δίνονται αλλά λεφτά δεν δίνονται, οι υγιείς επιχειρήσεις γίνονται θύματα του στραγγαλισμού της ρευστότητας και οι εργαζόμενοι μετράνε, είτε χαμένες θέσεις εργασίας, είτε απώλειες σε μισθούς...
…ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1: Η Ελλάδα με τις χώρες της Ευρωζώνης που ήδη αντιμετωπίζουν πρόβλημα θα βρεθεί τρόπος να… ξανα- σωθεί! Το μαγαζί "Η ΩΡΑΙΑ ΕΥΡΩΖΩΝΗ" είτε θα κλείσει, (αν συνεχίσει να μην έχει ενιαία δημοσιονομική πολιτική και αν δεν αποφασίσει να γίνει ανταγωνιστικό με μείωση της ισοτιμίας του ευρώ), είτε θα συνεχίσει να υπάρχει, σωζόμενο από τις αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής που θα "μπαλώνουν" κάθε φορά το… τρύπιο παντελόνι…
…ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2: Οι… πατριώτες, δεν πρόκειται να δουν άσπρη μέρα, αν δεν αποφασιστούν συγκεκριμένα αναπτυξιακά μέτρα, αν δεν προχωρήσουν με σχέδιο (και όχι με "ξεπούλημα") οι ιδιωτικοποιήσεις, αν δεν μειωθούν δραστικά οι φορολογικοί συντελεστές, με ταυτόχρονη μείωση της παραοικονομίας, αν δεν χτυπηθεί αλύπητα το βαθύ κράτος που φρενάρει κάθε επιχειρηματική καινοτομία, με τις αγκυλώσεις και κυρίως με την πολυνομία και την "αργόσυρτη" απονομή της Δικαιοσύνης….
….Βασική βέβαια προϋπόθεση για να δουν οι… πατριώτες όλης της ευρωζώνης την άσπρη μέρα, είναι να αλλάξει πολιτική η Γερμανία. Αν συνεχίσει να επιμένει στον ακραίο "προτεσταντισμό" της ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης στο Νότο, σωτηρία για τους …πατριώτες δεν υπάρχει με καμία κυβέρνηση και πουθενά! Ούτε καν για τους ίδιους τους Γερμανούς, που δεν έχουν καταλάβει ότι η πολιτική τους οδηγεί σε εξαθλίωση τους εταίρους της, γεγονός που θα επηρεάσει τα μέγιστα και τη δική τους ισχυρή οικονομία…
…Θα φθάσει δε και η στιγμή, που οι αγορές θα …χτυπούν την πόρτα και των δικών τους ομολόγων…
Βασίλης Βαλαμβάνος,
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου