Η διαγραφή χρέους, υπό την έννοια του haircut, παραδοσιακά είναι μια μονομερής απόφαση του δανεισμένου κράτους με το πλέον μη βιώσιμο χρέος. Δεν είναι μια εύκολη απόφαση γιατί οι αγορές , οι διεθνείς τράπεζες, δεν είναι, τα επόμενα χρόνια, πρόθυμες να το δανειοδοτήσουν εκ νέου.
Όμως όπου ελήφθη αυτή η απόφαση είχε μια λογική. Αφανιζόταν το χρέος, κατέρρεαν οι εισαγωγές και μέσω του πληθωρισμού ενισχυόταν η ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και μηδενίζονταν αναγκαστικά τα ελλείμματα. Αργεντινή, Ουρουγουάη, Μεξικό, Ρωσία είναι μοντέλα διαγραφής ή αναδιάρθρωσης χρεών. Κοινός τόπος η αποχώρηση οργανισμών τύπου ΔΝΤ, πολυεθνικών – τοκογλύφων, τεχνικών επιτροπών από την πλευρά των «πιστωτών». Εθνικοποιήσεις και κρατικοποιήσεις πολύ εκτεταμένες, η πρώτη μέρα της νέας εποχής.
Στην περίπτωση της Ελλάδος, η ευρωπαϊκή φόρμουλα που μελετάται είναι όχι μόνον τοκογλυφική, αλλά και απολύτως αποικιοκρατική.
Συζητείται δηλαδή:
-Επαναγορά ομολόγων με PSI ή haircut, μέσω EFSF. Στην πρώτη περίπτωση μπορεί να έχουμε ανταλλαγή ομολόγων με μείωση της ονομαστικής αξίας ή χωρίς περικοπή αυτής, που είναι η χειρότερη περίπτωση όπως το PSI, που τρέχει με στόχο το -21%.
-Οι πιστωτές , αν παρακολουθήσουμε τι λέει η Γερμανία, αναλαμβάνουν τη διοίκηση της χώρας και απεθνικοποιούν το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, τους πόρους και τις υποδομές της εθνικής επικράτειας. Για παράδειγμα στην περίπτωση της Ελλάδας η εθνική της επικράτεια έχει πραγματική και προστιθέμενη αξία σε επίπεδο περιουσιακών στοιχείων , πολλαπλάσια του χρέους της όχι μόνον του δημόσιου, αλλά και αυτών των ασφαλιστικών ταμείων και του ιδιωτικού δανεισμού. Μάλιστα στην παρούσα φάση δεν έχει υπολογισθεί καν ή αξία των ορυκτών της.
-Ταυτόχρονα στην τελευταία διετία η Ευρώπη και η ελληνική κυβέρνηση έχουν δράσει ως «οικονομικοί δολοφόνοι». Έχουν με τα Μνημόνια ανεβάσει σε δυσθεώρητα ύψη τον δανεισμό (+70δις ευρώ), έχουν «φουσκώσει» τα ελλείμματα, έχουν «στεγνώσει» από ρευστότητα την εσωτερική αγορά, με παράλληλη κατάρρευση του χρηματιστηρίου, άρα αποκεφαλαιοποίηση των επιχειρήσεων και συντεταγμένη υποτίμηση της αξίας τους , τόσο ως προς τις δημόσιες επιχειρήσεις- ΔΕΚΟ όσο και ως προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τις τράπεζες.
-Βρίσκεται σε ραγδαία άνοδο η ύφεση και η ανεργία , ενώ γκρεμίζονται το ΑΕΠ , τα εισοδήματα και ο κύκλος της κατανάλωσης. Ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών καταρρέει, ο πρωτογενής και ο δευτερογενής στη βάση του Μάαστριχτ και των πολιτικών που ακολουθηθήκαν τα προηγούμενα 15 χρόνια έχουν χάσει κάθε παραγωγική δυνατότητα. Χωρίς παραγωγικότητα δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα.
- Οι επενδύσεις θα πρέπει να αποκλείονται στη βάση των δεδομένων που η Τρόικα δημιούργησε. 11 φορολογικά νομοσχέδια σε ένα χρόνο. Αποδόμηση του κράτους και της ήδη προβληματικής Διοίκησης. Ορατή η κοινωνική έκρηξη κάθε στιγμή. Ακύρωση του Συνταγματικού και νομικού πλαισίου της χώρας , χωρίς αναγγελία ή προδιαγραφή νέου.
-Στην περίπτωση του Μόνιμου Μηχανισμού η Γερμανία επιζητά την επίσημη διαγραφή μέρους του χρέους, την ίδια στιγμή που τα κέρδη και τα αντίμετρα υπέρ των πιστωτών και του Βερολίνου θα είναι πολλαπλάσια. Αυτό το πετυχαίνει με την αξιοποίηση των δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών των Ελλήνων στην πρώτη φάση. Στη δεύτερη μέσω των Μνημονίων που συνεχίζονται μόνον όμως προς εξασφάλιση των πιστωτών και όχι για την λειτουργία του κράτους, διασφαλίζει την αποπληρωμή των παλαιότερων δανείων και φορτώνει την Ελλάδα με νέα μέσω των τόκων και των επαίσχυντων επιτοκίων που την επιβαρύνουν.
-Το πιο συντριπτικό. Από την πρώτη μέρα κόβει κάθε δανεισμό για μισθούς-συντάξεις και τη λειτουργία του κράτους, με αποτέλεσμα στο εσωτερικό της Ελλάδος , να μένουν τα έσοδα μόνον από φόρους. Αλλά πόσοι είναι οι φόροι σε ένα ΑΕΠ που καταρρέει, η δημόσια περιουσία έχει απεθνικοποιηθεί και το μεγαλύτερο μέρος από τις ακίνητες- κινητές αξίες και τις επιχειρήσεις των ιδιωτών έχουν απωλεσθεί ή εξαγορασθεί με ελάχιστες αποτιμήσεις, από την Ευρώπη υπό τον έλεγχο της Γερμανίας; Θα μοιάζει με αφρικανική χώρα, αλλά η Ευρώπη της ευρωζώνης δεν είναι Αφρική.
-Ακόμη και τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις τύπου ΕΣΠΑ, θα τις διαχειρίζεται η Γερμανία είτε στην λογική της «τεχνικής βοήθειας», είτε στην προοπτική του επονομαζόμενου και ευρωπαϊκού «Σχεδίου Μάρσαλ», που με απλά λόγια μεταφράζεται στη στρατηγική της επίσκεψης του Γερμανού Αντιπροέδρου , με την ομάδα των επιχειρηματιών του κατεστημένου του Βερολίνου, που ήρθαν για να καταγράψουν τι τους ενδιαφέρει για το μέλλον.
Οι επενδύσεις τους, που θα είναι απλά ένα «πλιάτσικο» δεν θα χρηματοδοτηθεί από τις γερμανικές τράπεζες ή τους ομίλους τους, αλλά από τα προγραμματισμένα κονδύλια για την Ελλάδα, από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ένωσης, τουλάχιστον στο επίπεδο του 85%.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό κάτι πολύ απλό. Συντεταγμένη χρεοκοπία δεν υπάρχει . Ελεγχόμενη χρεοκοπία, μπορεί να νοηθεί το μοντέλο που βαίνει υπέρ των πιστωτών αποκλειστικά και μόνον οι «εγκληματίες πολέμου» της Ευρώπης και αρχιτέκτονες του υπό διαμόρφωση ΔΝΤ της Ε.Ε, θα μπορούσαν να σχεδιάσουν.
Η ευνοϊκότερη χρεοκοπία για τους Έλληνες είναι κάποιο από τα μοντέλα της παραδοσιακής χρεοκοπίας, αφού μάλιστα στην περίπτωσή μας είναι ήδη προεξοφλημένη από τις αγορές. Αργεντινή , Ρωσία, Λατινική Αμερική , Μεξικό είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά προηγούμενα.
Διαγραφή χρεών και έξοδο από το ευρώ θα πρέπει να αποφασίσουν (κυρίαρχα) οι Έλληνες, διαφορετικά θα προσυπογράψουν την εξαθλίωση τους, μέχρι την επόμενη ένοπλη (εθνικοαπελευθερωτική) επανάσταση τους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου